(1)

Οι ασθένειες των φυτών ή οι προσβολές από επιβλαβείς οργανισμούς προκαλούν όλο και περισσότερες ζημίες στην παραγωγή οπωροκηπευτικών στην Ένωση εδώ και αρκετά χρόνια. Για παράδειγμα, η εκδήλωση εστιών και η εξάπλωση του βακτηρίου Xyllela fastidiosa την περίοδο 2013-2018 έπληξαν, μεταξύ άλλων, πυρηνόκαρπα δέντρα, όπως δαμασκηνιές, κερασιές και αμυγδαλιές, στην Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία. Το 2018-2019 η παραγωγή τομάτας (Solanum lycopersicum L.) και πιπεριάς (Capsicum annuum) στην Ιταλία και τη Γερμανία υπέστη ζημίες λόγω της εισαγωγής και της εξάπλωσης του ιού της καστανής ρυτίδωσης των καρπών τομάτας (ToBRFV). Όσον αφορά τους επιβλαβείς οργανισμούς, το Eurytoma schreineri Schreiner, για παράδειγμα, που εισήχθη στην Ένωση με εισαγωγές το 2013, προκάλεσε ζημίες στην παραγωγή δαμάσκηνων, βερίκοκων και κερασιών στη Βουλγαρία και στις γειτονικές χώρες. Πιο πρόσφατα, το 2019, η ασιατική βρωμούσα (Halyomorpha halys) προκάλεσε μεγάλες απώλειες παραγωγής στις βόρειες περιφέρειες της Ιταλίας, συγκεκριμένα στις περιφέρειες Εμίλια-Ρομάνια, Βένετο, Τρεντίνο – Άλτο Άντιτζε, Λομβαρδία, Πιεμόντε και Φριούλι – Βενέτσια Τζούλια, και είχε αρνητικές επιπτώσεις στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από τις οργανώσεις παραγωγών που δραστηριοποιούνται στις εν λόγω περιφέρειες.

(2)

Λαμβανομένης υπόψη της αύξησης της συχνότητας των ζημιών φυτοϋγειονομικού χαρακτήρα, απαιτείται μακροπρόθεσμη λύση όσον αφορά τον υπολογισμό της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από οργανώσεις παραγωγών, προκειμένου να ενισχυθεί η ανθεκτικότητά τους στο μέλλον. Είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/891 της Επιτροπής (2) με την πρόβλεψη ευελιξίας για τον υπολογισμό της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από τις οργανώσεις παραγωγών στην Ένωση σε περίπτωση που οι εν λόγω οργανώσεις βρίσκονται αντιμέτωπες με ζημίες φυτοϋγειονομικού χαρακτήρα, οι οποίες καθιστούν την παραγωγή ακατάλληλη τόσο για κατανάλωση όσο και για μεταποίηση.

(3)

Οι μεγάλες απώλειες στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο λόγω ζημιών φυτοϋγειονομικού χαρακτήρα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο ποσό της ενωσιακής ενίσχυσης που λαμβάνουν οι οργανώσεις παραγωγών κατά το επόμενο έτος, καθώς το ποσό της ενωσιακής ενίσχυσης υπολογίζεται ως ποσοστό της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από κάθε οργάνωση παραγωγών. Οι οργανώσεις παραγωγών, των οποίων μεγάλο μέρος ή το σύνολο της συγκομιδής καταστρέφεται, κινδυνεύουν να χάσουν την αναγνώρισή τους, καθώς ένα από τα κριτήρια αναγνώρισης είναι η επίτευξη ορισμένης ελάχιστης αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, η οποία καθορίζεται σε εθνικό επίπεδο. Κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν διπλή οικονομική ζημία, η οποία θα έθετε σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα των οργανώσεων παραγωγών.

(4)

Συνεπώς, θα πρέπει να επιτραπεί μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά τον υπολογισμό της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από τις οργανώσεις παραγωγών. Η ευελιξία αυτή είναι αναγκαία για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο οι οργανώσεις παραγωγών που επενδύουν σε προληπτικά μέτρα και παρ’ όλα αυτά υφίστανται σημαντικές ζημίες φυτοϋγειονομικού χαρακτήρα, αφενός, να υποστούν απώλειες στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο και, αφετέρου, να αντιμετωπίσουν σημαντική και απότομη μείωση της ενωσιακής χρηματοδοτικής συνδρομής τους το επόμενο έτος. Η εν λόγω ευελιξία για τον υπολογισμό της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο θα πρέπει, ωστόσο, να είναι διαθέσιμη μόνο για τις οργανώσεις παραγωγών που αποδεικνύουν ότι έχουν λάβει τα αναγκαία προληπτικά μέτρα κατά των ασθενειών των φυτών και της προσβολής από επιβλαβείς οργανισμούς, όπως η χρήση διχτυών προστασίας, η παρακολούθηση των επιβλαβών οργανισμών και των ασθενειών, ο βιολογικός έλεγχος των επιβλαβών οργανισμών και άλλα μέτρα για τη μείωση της εμφάνισης των επιβλαβών οργανισμών και των ασθενειών και τον περιορισμό των ζημιών που προκαλούν στην παραγωγή.

(5)

Λαμβανομένων υπόψη της αύξησης της συχνότητας των προσβολών από επιβλαβείς οργανισμούς ή των ασθενειών των φυτών και της σημαντικά μεγαλύτερης επακόλουθης απώλειας παραγωγής σε σύγκριση με τις ζημίες λόγω καιρικών συνθηκών, δεν επαρκεί η δικλείδα ασφαλείας που προβλέπεται στο άρθρο 23 παράγραφος 4 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/891, σύμφωνα με το οποίο η αξία της παραγωγής προϊόντος που διατίθεται στο εμπόριο θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει το 65 % της αξίας της κατά την προηγούμενη περίοδο αναφοράς.

(6)

Ως εκ τούτου, και με δεδομένη την ανάγκη να διασφαλιστεί οικονομική και χρηματοοικονομική σταθερότητα για τις οργανώσεις παραγωγών που πλήττονται από σημαντικές απώλειες στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο λόγω ζημιών φυτοϋγειονομικού χαρακτήρα, θα πρέπει να αυξηθεί το κατώτατο όριο για τον υπολογισμό της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο. Με βάση τα ανωτέρω και λαμβανομένων υπόψη των σημαντικών ζημιών που προκάλεσαν οι πρόσφατες προσβολές από επιβλαβείς οργανισμούς, η αξία της παραγωγής που διατέθηκε στην αγορά, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 23 παράγραφος 4 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/891, θα πρέπει να αυξηθεί σε 85 %.

(7)

Λαμβανομένου υπόψη ότι τα επιχειρησιακά προγράμματα εφαρμόζονται ανά ημερολογιακό έτος και ότι ο υπολογισμός της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο και καθορίζει το ποσό της χρηματοδοτικής συνδρομής της Ένωσης βασίζεται στο προηγούμενο ημερολογιακό έτος, είναι αναγκαίο ο παρών κανονισμός να αρχίσει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(8)

Συνεπώς, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/891 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,