ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2020/560 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 23ης Απριλίου 2020

για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 όσον αφορά ειδικά μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19 στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2 και το άρθρο 175,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Αφού ζήτησαν τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

Αφού ζήτησαν τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο τομέας της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας επλήγη ιδιαίτερα από τη διαταραχή της αγοράς που προκάλεσε η σημαντική πτώση της ζήτησης ως συνέπεια της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19. Το κλείσιμο των χώρων πώλησης, των αγορών, των διαύλων διάθεσης και διανομής έχει προκαλέσει σημαντική πτώση των τιμών και των όγκων. Η πτώση της ζήτησης και των τιμών, σε συνδυασμό με την ευπάθεια και την πολυπλοκότητα της αλυσίδας εφοδιασμού, έχουν καταστήσει ζημιογόνες τις δραστηριότητες των αλιευτικών στόλων και της παραγωγής θαλασσινών. Κατά συνέπεια, οι αλιείς αναγκάζονται να παραμείνουν στους λιμένες, οι δε ιχθυοκαλλιεργητές θα πρέπει να απορρίπτουν ή να καταστρέφουν προϊόντα εντός των επόμενων εβδομάδων.

(2)

Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ), το οποίο συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να στηρίζει ειδικά μέτρα έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020 για τον μετριασμό των επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19 στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας. Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να περιλαμβάνουν στήριξη για την προσωρινή παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων, μεταξύ άλλων για την αλιεία εσωτερικών υδάτων και για τους αλιείς από την ακτή, και για ορισμένες οικονομικές ζημίες για τους παραγωγούς προϊόντων υδατοκαλλιέργειας και για τις επιχειρήσεις μεταποίησης και στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, υπό την προϋπόθεση ότι αποτελούν συνέπεια της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19. Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν την παροχή κεφαλαίου κίνησης στους παραγωγούς προϊόντων υδατοκαλλιέργειας και στις επιχειρήσεις μεταποίησης και τη στήριξη των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών για την αποθεματοποίηση προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3). Οι δαπάνες για δράσεις που λαμβάνουν στήριξη στο πλαίσιο των μέτρων αυτών θα πρέπει να είναι επιλέξιμες από την 1η Φεβρουαρίου 2020.

(3)

Οι πόροι που διατίθενται για αναλήψεις υποχρεώσεων από το ΕΤΘΑ υπό επιμερισμένη διαχείριση θα πρέπει να κατανέμονται κατά τρόπο που διασφαλίζει ότι καθορίζονται σταθερά ποσά για τον έλεγχο της αλιείας και για τη συλλογή επιστημονικών δεδομένων, επιτρέποντας 10 % των εν λόγω ποσών να χρησιμοποιηθούν για μέτρα σχετικά με τον μετριασμό των επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19, και για την αντιστάθμιση του επιπλέον κόστους στις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Οι άλλοι πόροι υπό επιμερισμένη διαχείριση θα πρέπει να κατανέμονται από τα κράτη μέλη ανάλογα με τις ανάγκες τους.

(4)

Δεδομένων των σημαντικών κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19 και της ανάγκης για ρευστότητα στην οικονομία, θα πρέπει να είναι δυνατή η στήριξη της προσωρινής παύσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων λόγω της κρίσης που προκάλεσε η επιδημική έκρηξη της COVID‐19, με μέγιστο ποσοστό συγχρηματοδότησης 75 % της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης.

(5)

Δεδομένης της ανάγκης για ευελιξία στην ανακατανομή των χρηματοδοτικών πόρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19, η πρόβλεψη της στήριξης για την προσωρινή παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων ως αποτέλεσμα της εν λόγω επιδημικής έκρηξης δεν θα πρέπει να υπόκειται σε ανώτατο όριο χρηματοδότησης. Τούτο δεν θα πρέπει να θίγει το ανώτατο όριο χρηματοδότησης που ισχύει για τις άλλες περιπτώσεις προσωρινής παύσης αλιευτικών δραστηριοτήτων. Θα πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει η υποχρέωση αφαίρεσης της στήριξης που καταβάλλεται για την προσωρινή παύση από τη στήριξη που χορηγείται για τη μόνιμη παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων για το ίδιο σκάφος. Για τα μέτρα που σχετίζονται με τον μετριασμό των επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19, η απαίτηση δραστηριότητας 120 ημερών θα πρέπει να μειωθεί αναλογικά για ιδιοκτήτες σκαφών νηολογημένων για λιγότερο από δύο χρόνια και για αλιείς που άρχισαν να εργάζονται λιγότερο από δύο χρόνια πριν από την αίτηση στήριξης.

(6)

Δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα της παροχής της απαιτούμενης στήριξης, το πεδίο εφαρμογής της απλουστευμένης διαδικασίας θα πρέπει να είναι δυνατόν να επεκταθεί ώστε να περιλάβει τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων που σχετίζονται με τα ειδικά μέτρα και την ανακατανομή δημοσιονομικών πόρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19. Η απλουστευμένη αυτή διαδικασία θα πρέπει να καλύψει όλες τις τροποποιήσεις που είναι αναγκαίες για την πλήρη εφαρμογή των σχετικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της θέσπισής τους και της περιγραφής των μεθόδων υπολογισμού της στήριξης.

(7)

Δεδομένου του καθοριστικού ρόλου που διαδραματίζουν οι οργανώσεις παραγωγών στη διαχείριση της κρίσης, το ανώτατο όριο για τη στήριξη των σχεδίων παραγωγής και εμπορίας θα πρέπει να αυξηθεί στο 12 % της μέσης ετήσιας αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο. Για την εν λόγω στήριξη, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα να χορηγούν προκαταβολές έως και 100 % της χρηματοδοτικής στήριξης στις οργανώσεις παραγωγών.

(8)

Οι αιφνίδιες διαταραχές των δραστηριοτήτων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας ως συνέπεια της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19 και ο συνακόλουθος κίνδυνος υπονόμευσης των αγορών για προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, καθιστούν σκόπιμη τη δημιουργία ενός μηχανισμού αποθεματοποίησης των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Ο εν λόγω μηχανισμός θα στοχεύει στην ενίσχυση της σταθερότητας της αγοράς, στη μείωση του κινδύνου σπατάλης ή ανακατεύθυνσης των προϊόντων αυτών προς χρήσεις άλλες από την ανθρώπινη κατανάλωση, καθώς και στην απορρόφηση των επιπτώσεων της κρίσης στην οικονομική απόδοση των προϊόντων. Ο μηχανισμός αυτός θα πρέπει να επιτρέπει στους παραγωγούς προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας να χρησιμοποιούν τις ίδιες τεχνικές διαφύλαξης ή διατήρησης για παρόμοια είδη, ώστε να διασφαλίζεται ο θεμιτός ανταγωνισμός μεταξύ των παραγωγών.

(9)

Λόγω του αιφνίδιου χαρακτήρα και του μεγέθους της συρρίκνωσης της ζήτησης για προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που προέκυψε από την επιδημική έκρηξη της COVID‐19, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα αύξησης των επιλέξιμων για αποθεματοποίηση ποσοτήτων στο 25 % των ετήσιων ποσοτήτων των εν λόγω προϊόντων που διατίθενται προς πώληση από την οικεία οργάνωση παραγωγών.

(10)

Για να είναι τα κράτη μέλη σε θέση να αντιδρούν άμεσα στον αιφνίδιο και απρόβλεπτο χαρακτήρα της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν τιμές ενεργοποίησης για τις οργανώσεις παραγωγών τους ώστε να ενεργοποιείται ο μηχανισμός αποθεματοποίησης. Οι εν λόγω τιμές ενεργοποίησης θα πρέπει να καθορίζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρείται ο θεμιτός ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρηματιών του κλάδου.

(11)

Η στήριξη από το ΕΤΘΑ θα πρέπει επίσης να είναι διαθέσιμη για μέτρα αντιστάθμισης των οικονομικών απωλειών που προκύπτουν από την επιδημική έξαρση της COVID‐19 για επαγγελματίες στην αλίευση, την καλλιέργεια, τη μεταποίηση και την εμπορία ορισμένων προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας από τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, ειδικά αυτών που προκύπτουν από την πτώση της τιμής του ψαριού ή από τα αυξημένα κόστη αποθεματοποίησης. Η Επιτροπή θα πρέπει να εγκρίνει, χωρίς καθυστέρηση, τέτοια μέτρα που προτείνονται από κράτη μέλη.

(12)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή o μετριασμός των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19 στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, εξαιτίας της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της προτεινόμενης δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση («ΣΕΕ»). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(13)	Δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα της παροχής της απαιτούμενης στήριξης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ την επόμενη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(14)

Έχοντας υπόψη την επιδημική έκρηξη της COVID‐19 και τον επείγοντα χαρακτήρα της αντιμετώπισης των κοινωνικών και οικονομικών της επιπτώσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, θα πρέπει να προβλεφθεί παρέκκλιση από την προθεσμία των οκτώ εβδομάδων που προβλέπεται στο άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 1 σχετικά με τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που επισυνάπτεται στη ΣΕΕ, στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητος Ατομικής Ενεργείας.

(15)	Οι κανονισμοί (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθούν αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 508/2014 τροποποιείται ως εξής:

Το άρθρο 13 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 13

Δημοσιονομικοί πόροι στο πλαίσιο της επιμερισμένης διαχείρισης

1. Οι πόροι που διατίθενται για αναλήψεις υποχρεώσεων από το ΕΤΘΑ για την περίοδο 2014 έως 2020 υπό επιμερισμένη διαχείριση ανέρχονται σε 5 749 331 600 EUR σε τρέχουσες τιμές σύμφωνα με την ετήσια ανάλυση που περιέχεται στο παράρτημα II.

2. 580 000 000 EUR από τους δημοσιονομικούς πόρους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατανέμονται στα μέτρα ελέγχου και εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 76.

3. 520 000 000 EUR από τους δημοσιονομικούς πόρους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατανέμονται στα μέτρα για τη συλλογή δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 77.

4. 192 500 000 EUR από τους δημοσιονομικούς πόρους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατανέμονται στην αντιστάθμιση των απόκεντρων περιφερειών σύμφωνα με το κεφάλαιο V του τίτλου V. Η αντιστάθμιση αυτή δεν υπερβαίνει ανά έτος τα ακόλουθα ποσά:

α)	6 450 000 EUR για τις Αζόρες και τη Μαδέρα·

β)	8 700 000 EUR για τις Κανάριες Νήσους·

γ)	12 350 000 EUR για τις γαλλικές εξόχως απόκεντρες περιφέρειες που αναφέρονται στο άρθρο 349 ΣΛΕΕ.

5. Τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν αδιακρίτως τους διαθέσιμους πόρους στο πλαίσιο των παραγράφων 2 και 3.

6. Το 10 % των δημοσιονομικών πόρων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 μπορούν να κατανέμονται σε μέτρα σχετικά με τον μετριασμό των επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19.».

Στο άρθρο 16 παράγραφος 1, το εισαγωγικό μέρος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Οι πόροι που είναι διαθέσιμοι για αναλήψεις υποχρεώσεων από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1 για την περίοδο 2014 έως 2020, όπως ορίζονται στον πίνακα του παραρτήματος II, καθορίζονται με βάση τα εξής αντικειμενικά κριτήρια:».

Το άρθρο 22 τροποποιείται ως εξής:

α)

Στην παράγραφο 2, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

«ε)

τροποποιήσεων των επιχειρησιακών προγραμμάτων που αφορούν τη στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο δ), στο άρθρο 35, στο άρθρο 44 παράγραφος 4α, στο άρθρο 55 παράγραφος 1 στοιχείο β), στα άρθρα 57, 66 και 67 και το άρθρο 69 παράγραφος 3, συμπεριλαμβανομένης της ανακατανομής των σχετικών δημοσιονομικών πόρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19.»·

β)	η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «3. Η παράγραφος 2 δεν εφαρμόζεται στη στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ), στο άρθρο 34 και στο άρθρο 41 παράγραφος 2.».

Το άρθρο 25 παράγραφος 3, το εισαγωγικό μέρος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του παρόντος άρθρου, η συνολική χρηματοδοτική συνδρομή του ΕΤΘΑ στα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ) και στο άρθρο 34 και στην αντικατάσταση ή τον εκσυγχρονισμό των κύριων ή βοηθητικών μηχανών όπως αναφέρονται στο άρθρο 41 δεν υπερβαίνει το ανώτερο από τα ακόλουθα δύο όρια:».

Το άρθρο 33 τροποποιείται ως εξής:

α)

Οι παράγραφοι 1 και 2 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Το ΕΤΘΑ μπορεί να στηρίξει μέτρα για την προσωρινή παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	στην περίπτωση εφαρμογής των μέτρων της Επιτροπής ή των έκτακτων μέτρων των κρατών μελών που αναφέρονται αντίστοιχα στα άρθρα 12 και 13 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 ή των μέτρων διατήρησης που αναφέρονται στο άρθρο 7 του εν λόγω κανονισμού, περιλαμβανομένων των περιόδων βιολογικής ανάπαυλας·

β)	στην περίπτωση μη ανανέωσης συμφωνιών εταιρικής σχέσης στον τομέα της βιώσιμης αλιείας ή πρωτοκόλλων τους·

γ)

στην περίπτωση που η προσωρινή παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων προβλέπεται σε σχέδιο διαχείρισης το οποίο έχει εγκριθεί βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου (*1) ή σε πολυετές σχέδιο που έχει εγκριθεί βάσει των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 όταν, βάσει επιστημονικών συμβουλών, απαιτούνται μειώσεις της αλιευτικής προσπάθειας ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 και το άρθρο 2 παράγραφος 5 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013·

δ)

όταν η προσωρινή παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων πραγματοποιείται μεταξύ 1ης Φεβρουαρίου και 31ης Δεκεμβρίου 2020 ως συνέπεια της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19, περιλαμβανομένων των σκαφών που αλιεύουν στο πλαίσιο συμφωνίας σύμπραξης βιώσιμης αλιείας.

Σύμφωνα με το άρθρο 65 παράγραφος 9 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο αυτού, οι δαπάνες για πράξεις που λαμβάνουν στήριξη βάσει του στοιχείου δ) του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου είναι επιλέξιμες από την 1η Φεβρουαρίου 2020.

2. Η στήριξη που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία α), β) και γ) δύναται να χορηγείται για μέγιστο χρονικό διάστημα έξι μηνών ανά σκάφος κατά τη χρονική περίοδο 2014 έως 2020. Η εν λόγω μέγιστη διάρκεια δεν εφαρμόζεται στη στήριξη που αναφέρεται στο στοιχείο δ) του εν λόγω εδαφίου.

(*1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1626/94 (ΕΕ L 409 της 30.12.2006, σ. 11).»·"

β)

παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

«3α. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο δ), εφαρμόζονται οι ακόλουθες παρεκκλίσεις:

α)

κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3 στοιχείο α), όταν ένα αλιευτικό σκάφος έχει νηολογηθεί στο μητρώο αλιευτικών σκαφών της Ένωσης λιγότερο από δύο έτη πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης στήριξης, τα κράτη μέλη μπορούν να υπολογίσουν το κατώτατο όριο των απαιτούμενων ημερών αλιευτικής δραστηριότητας για το εν λόγω σκάφος ως ποσοστό των 120 ημερών κατά τα τελευταία δύο ημερολογιακά έτη·

β)

κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3 στοιχείο β), όταν ένας αλιέας έχει ξεκινήσει να εργάζεται σε αλιευτικό σκάφος της Ένωσης λιγότερο από 2 έτη πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης στήριξης, τα κράτη μέλη μπορούν να υπολογίσουν το κατώτατο όριο των απαιτούμενων ημερών αλιευτικής δραστηριότητας για εν λόγω αλιέα ως ποσοστό των 120 ημερών κατά τα τελευταία δύο ημερολογιακά έτη·

γ)

κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3, παρέχεται στήριξη και σε αλιείς από την ακτή οι οποίοι έχουν εργαστεί τουλάχιστον 120 ημέρες κατά τα τελευταία δύο ημερολογιακά έτη που προηγούνται της ημερομηνίας υποβολής της αίτησης στήριξης. Όταν ένας αλιέας από την ακτή έχει ξεκινήσει να εργάζεται λιγότερο από δύο έτη πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης στήριξης, τα κράτη μέλη μπορούν να υπολογίσουν το κατώτατο όριο των απαιτούμενων ημερών αλιευτικής δραστηριότητας για τον εν λόγω αλιέα από την ακτή ως ποσοστό των 120 ημερών κατά τα τελευταία δύο ημερολογιακά έτη.».

Το άρθρο 44 τροποποιείται ως εξής:

α)	παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος: «4α. Το ΕΤΘΑ μπορεί να στηρίξει μέτρα για την προσωρινή παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων ως αποτέλεσμα της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19, όπως προβλέπεται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο δ), υπό τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 33.»·

β)

η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«5. Για τους σκοπούς των παραγράφων 1 και 4α:

α)	οι αναφορές σε αλιευτικά σκάφη στα άρθρα 30, 32, 33, 38, 39, 41 και 42 νοούνται ως αναφορές σε σκάφη που αλιεύουν αποκλειστικά σε εσωτερικά ύδατα·

β)	οι αναφορές στο θαλάσσιο περιβάλλον στο άρθρο 38 νοούνται ως αναφορές στο περιβάλλον στο οποίο αλιεύει το αλιευτικό σκάφος εσωτερικών υδάτων.».

Το άρθρο 55 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 55

Μέτρα για τη δημόσια υγεία

1. Το ΕΤΘΑ μπορεί να στηρίζει τα ακόλουθα καθεστώτα αποζημίωσης:

α)	παροχή αντιστάθμισης σε οστρακοκαλλιεργητές για την προσωρινή αναστολή της συγκομιδής εκτρεφόμενων μαλακίων όταν η αναστολή αυτή γίνεται αποκλειστικά για λόγους δημόσιας υγείας·

β)	χορήγηση κεφαλαίου κίνησης και παροχή αντιστάθμισης σε υδατοκαλλιεργητές.

Η αντιστάθμιση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) μπορεί να παρασχεθεί για την προσωρινή αναστολή ή μείωση της παραγωγής και των πωλήσεων ή για πρόσθετα κόστη αποθεματοποίησης που συμβαίνουν μεταξύ 1ης Φεβρουαρίου και 31ης Δεκεμβρίου 2020 ως συνέπεια της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19.

2. Η στήριξη βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο α) μπορεί να χορηγείται μόνο εφόσον η αναστολή της συγκομιδής λόγω της μόλυνσης των μαλακίων είναι το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού τοξινογόνου πλαγκτού ή της παρουσίας βιοτοξινούχου πλαγκτού, και όταν:

α)	η μόλυνση διαρκεί επί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων συναπτών μηνών ή

β)

η απώλεια που προκλήθηκε λόγω της αναστολής της συγκομιδής ανέρχεται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 25 % του ετήσιου κύκλου εργασιών της συγκεκριμένης επιχείρησης, το οποίο υπολογίζεται με βάση τον μέσο κύκλο εργασιών της εν λόγω επιχείρησης κατά τη διάρκεια των τριών ημερολογιακών ετών που προηγούνται του έτους κατά το οποίο ανεστάλη η συγκομιδή.

Για τους σκοπούς του στοιχείου β) του πρώτου εδαφίου, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν ειδικούς κανόνες υπολογισμού για τις εταιρείες με λιγότερο από τρία έτη δραστηριότητας.

3. Η αντιστάθμιση βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο α) μπορεί να χορηγείται για μέγιστο διάστημα 12 μηνών καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού. Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις μπορεί να παραταθεί μία φορά για μέγιστο διάστημα 12 επιπλέον μηνών, με συνολικό ανώτατο όριο τους 24 μήνες.

Σύμφωνα με το άρθρο 65 παράγραφος 9 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο αυτού, οι δαπάνες για πράξεις που λαμβάνουν στήριξη βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο β) του παρόντος άρθρου είναι επιλέξιμες από την 1η Φεβρουαρίου 2020.».

Στο άρθρο 66, οι παράγραφοι 3 και 4 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Η ετήσια ενίσχυση που χορηγείται ανά οργάνωση παραγωγών κατ’ έτος δυνάμει του παρόντος άρθρου δεν υπερβαίνει το 12 % της μέσης ετήσιας αξίας της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής από την εν λόγω οργάνωση παραγωγών κατά τα τρία προηγούμενα ημερολογιακά έτη. Για προσφάτως αναγνωρισθείσα οργάνωση παραγωγών, η ενίσχυση αυτή δεν υπερβαίνει το 12 % της μέσης ετήσιας αξίας της παραγωγής που έχουν διαθέσει στην αγορά τα μέλη της οργάνωσης αυτής κατά τα 3 προηγούμενα ημερολογιακά έτη.

4. Το οικείο κράτος μέλος δύναται να χορηγήσει προκαταβολή μεταξύ 50 % και 100 % της χρηματοδοτικής στήριξης κατόπιν έγκρισης του σχεδίου παραγωγής και εμπορίας σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1379/2013.».

Στο άρθρο 67, οι παράγραφοι 1 και 2 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Όταν απαιτείται για την αντιμετώπιση της επιδημικής έκρηξης της COVID‐19, το ΕΤΘΑ μπορεί να στηρίζει την αποζημίωση αναγνωρισμένων οργανώσεων παραγωγών ή ενώσεων οργανώσεων παραγωγών που αποθεματοποιούν τα προϊόντα αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 ή τα προϊόντα του κωδικού ΣΟ 0302 όπως απαριθμούνται στο παράρτημα I στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού, εφόσον τα προϊόντα αυτά αποθεματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 30 και 31 του εν λόγω κανονισμού και βάσει των ακόλουθων προϋποθέσεων:

α)	το ποσό της ενίσχυσης αποθεματοποίησης δεν υπερβαίνει το ποσό του τεχνικού και οικονομικού κόστους των δράσεων που απαιτούνται για τη σταθεροποίηση και την αποθεματοποίηση των εν λόγω προϊόντων·

β)	οι επιλέξιμες για ενίσχυση αποθεματοποίησης ποσότητες δεν υπερβαίνουν το 25 % των ετήσιων ποσοτήτων των συγκεκριμένων προϊόντων που διατίθενται προς πώληση από την οργάνωση παραγωγών·

γ)

η ετήσια χρηματοδοτική στήριξη δεν υπερβαίνει το 20 % της μέσης ετήσιας αξίας της παραγωγής που έχουν διαθέσει στην αγορά τα μέλη της οργάνωσης παραγωγών κατά την περίοδο 2017‐2019.

Για τους σκοπούς του στοιχείου γ) του πρώτου εδαφίου, σε περίπτωση που ένα μέλος της οργάνωσης παραγωγών δεν διέθεσε παραγωγή στην αγορά κατά την περίοδο 2017 έως 2019, λαμβάνεται υπόψη η μέση ετήσια αξία της παραγωγής που διατέθηκε στην αγορά τα τρία πρώτα χρόνια παραγωγής του εν λόγω μέλους.

2. Η στήριξη που αναφέρεται στην παράγραφο 1 λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2020.

Σύμφωνα με το άρθρο 65 παράγραφος 9 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο αυτού, οι δαπάνες για πράξεις που λαμβάνουν στήριξη βάσει του παρόντος άρθρου είναι επιλέξιμες από την 1η Φεβρουαρίου 2020.».

10)

Στο άρθρο 69, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«3. Το ΕΤΘΑ μπορεί να στηρίξει τη χορήγηση κεφαλαίου κίνησης και την παροχή αντιστάθμισης σε επιχειρήσεις μεταποίησης στο πλαίσιο του πεδίου εφαρμογής που ορίζεται στο άρθρο 55 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο για καλλιεργητές προϊόντων υδατοκαλλιέργειας.».

11)

Στο άρθρο 70, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Το ΕΤΘΑ μπορεί να στηρίζει την αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους με το οποίο επιβαρύνονται οι επαγγελματίες κατά την αλίευση, καλλιέργεια, μεταποίηση και εμπορία ορισμένων προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας από τις εξόχως απόκεντρες περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 349 ΣΛΕΕ.

Το ΕΤΘΑ μπορεί επίσης να στηρίζει μέτρα αντιστάθμισης των οικονομικών απωλειών που προκύπτουν από την επιδημική έκρηξη της COVID-19, ειδικά αυτών που προκύπτουν από την πτώση της τιμής του ψαριού ή από το αυξημένο κόστος αποθεματοποίησης.».

12)

Στο άρθρο 72, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Τα κράτη μέλη δύνανται να τροποποιούν το περιεχόμενο του προγράμματος αντιστάθμισης που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν τις τροποποιήσεις αυτές στην Επιτροπή. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις προκειμένου να καθορισθεί εάν εγκρίνονται οι τροπολογίες αυτές. Όταν οι τροποποιήσεις αφορούν μέτρα αντιστάθμισης των οικονομικών απωλειών που προκύπτουν από την επιδημική έκρηξη της COVID-19 δυνάμει του άρθρου 70 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, η Επιτροπή εκδίδει τις εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εντός 15 ημερών από την υποβολή της τροπολογίας. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, οι εκτελεστικές πράξεις που αφορούν μέτρα αντιστάθμισης των οικονομικών απωλειών που προκύπτουν από την επιδημική έκρηξη της COVID-19 ορίζουν επίσης τις μεθόδους υπολογισμού των πρόσθετων κοστών και τις μεθόδους εφαρμογής από τα κράτη μέλη.».

13)	Στο άρθρο 79, η παράγραφος 2 απαλείφεται.

14)

Στο άρθρο 94 παράγραφος 3, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«γ)	στο 50 % των επιλέξιμων δημόσιων δαπανών για τη στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ), στο άρθρο 34 και στο άρθρο 41 παράγραφος 2·».

15)

Στο άρθρο 95 παράγραφος 2, το στοιχείο ε) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ε)	η πράξη σχετίζεται με τις ενισχύσεις δυνάμει του άρθρου 33 ή 34 ή τις αντισταθμίσεις δυνάμει του άρθρου 54, του άρθρου 55, του άρθρου 56 ή του άρθρου 69 παράγραφος 3·».

Άρθρο 2

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1379/2013

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 τροποποιείται ως εξής:

Στο άρθρο 8 παράγραφος 3, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

«στ)	διαχείριση της προσωρινής αποθεματοποίησης προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, σύμφωνα με τα άρθρα 30 και 31 του παρόντος κανονισμού.».

Το άρθρο 30 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 30

Μηχανισμός αποθεματοποίησης

Οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας μπορούν να λαμβάνουν χρηματοδοτική στήριξη για την αποθεματοποίηση των προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα II ή των προϊόντων του κωδικού ΣΟ 0302 όπως απαριθμούνται στο παράρτημα I στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)	πληρούνται οι όροι για ενίσχυση στην αποθεματοποίηση που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*2)·

β)	τα προϊόντα έχουν διατεθεί στην αγορά από οργανώσεις παραγωγών αλλά δεν έχει εξευρεθεί αγοραστής γι’ αυτά στην τιμή ενεργοποίησης που αναφέρεται στο άρθρο 31·

γ)	κατά περίπτωση, τα προϊόντα ικανοποιούν τα κοινά πρότυπα εμπορίας που έχουν καθοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 33 και η ποιότητά τους τα καθιστά κατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση·

δ)

τα προϊόντα έχουν υποστεί σταθεροποίηση ή μεταποίηση και έχουν αποθεματοποιηθεί σε δεξαμενές ή κλουβιά με κατάψυξη, είτε επί πλοίων είτε σε εγκαταστάσεις στην ξηρά, αλάτισμα, ξήρανση, μαρινάρισμα ή, ανάλογα με την περίπτωση, βράσιμο και παστερίωση, και ανεξάρτητα αν κάποια από τις προαναφερόμενες διαδικασίες συνοδεύεται από κοπή των προϊόντων σε φιλέτα ή σε τεμάχια ή, ενδεχομένως, σε αφαίρεση της κεφαλής·

ε)	τα προϊόντα υδατοκαλλιέργειας δεν αποθεματοποιούνται ζωντανά·

στ)	τα προϊόντα επανεισάγονται από την αποθεματοποίηση στην αγορά για ανθρώπινη κατανάλωση σε μεταγενέστερο στάδιο και

ζ)	τα προϊόντα παραμένουν σε αποθεματοποίηση επί τουλάχιστον πέντε ημέρες.

(*2) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2328/2003, (ΕΚ) αριθ. 861/2006, (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και (ΕΚ) αριθ. 791/2007 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1255/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 149 της 20.5.2014, σ. 1).»."

Το άρθρο 31 τροποποιείται ως εξής:

α)

η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Πριν από την αρχή κάθε έτους, κάθε οργάνωση παραγωγών μπορεί να προτείνει μεμονωμένα μια τιμή ενεργοποίησης του μηχανισμού αποθεματοποίησης του άρθρου 30 για τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα II ή τα προϊόντα του κωδικού ΣΟ 0302 που απαριθμούνται στο παράρτημα I στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού.»·

β)

προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«5. Σε περίπτωση που κράτος μέλος δεν έχει καθορίσει τις τιμές ενεργοποίησης σύμφωνα με την παράγραφο 4 πριν από την επιδημική έκρηξη της COVID-19, το εν λόγω κράτος μέλος καθορίζει, χωρίς καθυστέρηση, τις σχετικές τιμές ενεργοποίησης βάσει των κριτηρίων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω τιμές δημοσιοποιούνται.».

Άρθρο 3

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Απριλίου 2020.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

D. M. SASSOLI

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

G. GRLIĆ RADMAN

(1) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 17ης Απριλίου 2020 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 22ας Απριλίου 2020.

(2) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2328/2003, (ΕΚ) αριθ. 861/2006, (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και (ΕΚ) αριθ. 791/2007 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1255/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 149 της 20.5.2014, σ. 1).

(3) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 1).