29.9.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 314/21


ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΕΕ) 2020/1346 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 25ης Σεπτεμβρίου 2020

σχετικά με τη χορήγηση προσωρινής στήριξης στην Ελληνική Δημοκρατία, στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΕ) 2020/672, για τον μετριασμό των κινδύνων ανεργίας στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της επιδημικής έκρηξης της COVID-19

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/672 του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2020, σχετικά με τη θέσπιση ευρωπαϊκού μέσου προσωρινής στήριξης για τον μετριασμό των κινδύνων ανεργίας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (SURE) λόγω της επιδημικής έκρηξης της COVID-19 (1) και ιδίως το άρθρο 6 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 6 Αυγούστου 2020, η Ελλάδα ζήτησε χρηματοδοτική συνδρομή από την Ένωση, με σκοπό να συμπληρώσει τις εθνικές της προσπάθειες για την αντιμετώπιση του αντικτύπου της επιδημικής έκρηξης της COVID-19 και να ανταποκριθεί στις κοινωνικοοικονομικές συνέπειες της επιδημικής έκρηξης για τους εργαζομένους και τους αυτοαπασχολουμένους.

(2)

Η επιδημική έκρηξη της COVID-19 και τα έκτακτα μέτρα που εφάρμοσε η Ελλάδα για να περιορίσει την επιδημική έκρηξη της νόσου και τον κοινωνικοοικονομικό της αντίκτυπο, καθώς και τις επιπτώσεις της στην υγεία, αναμένεται να έχουν δραματικές επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά. Σύμφωνα με τις εαρινές προβλέψεις της Επιτροπής του 2020, η Ελλάδα αναμενόταν να έχει έλλειμμα γενικής κυβέρνησης και χρέος 6,4 % και 196,4 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), αντίστοιχα, έως τα τέλη του 2020. Σύμφωνα με τις θερινές ενδιάμεσες προβλέψεις της Επιτροπής του 2020, το ΑΕΠ της Ελλάδας προβλέπεται να μειωθεί κατά 9 % το 2020.

(3)

Η επιδημική έκρηξη της COVID-19 έχει ακινητοποιήσει σημαντικό μέρος του εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα. Η κατάσταση αυτή οδήγησε σε αιφνίδια και σοβαρή αύξηση των δημόσιων δαπανών στην Ελλάδα σε σχέση με την αποζημίωση ειδικού σκοπού που χορηγείται στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα των οποίων οι συμβάσεις εργασίας ανεστάλησαν λόγω της κρίσης, το κόστος κάλυψης των ασφαλιστικών τους εισφορών κατά τη διάρκεια της περιόδου αναστολής, την αποζημίωση ειδικού σκοπού που χορηγείται στους ελεύθερους επαγγελματίες, το σύστημα μειωμένου ωραρίου εργασίας και τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές για μισθωτούς σε επιχειρήσεις εποχικής λειτουργίας που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα, όπως αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις (4) έως (8).

(4)

Πιο συγκεκριμένα, με την «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 14ης Μαρτίου» (2), η οποία αναφέρεται στο αίτημα της Ελλάδας της 6ης Αυγούστου 2020, θεσπίστηκε αποζημίωση ειδικού σκοπού στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα των οποίων οι συμβάσεις εργασίας έχουν ανασταλεί. Το εν λόγω μέτρο αποσκοπεί στην προστασία της απασχόλησης σε επιχειρήσεις των οποίων έχει ανασταλεί η επιχειρηματική δραστηριότητα με εντολή δημόσιας αρχής ή ανήκουν σε οικονομικούς τομείς που πλήττονται σημαντικά από την επιδημική έκρηξη της COVID-19 και αφορά την παροχή έκτακτης μηνιαίας αποζημίωσης ύψους 534 EUR σε εργαζομένους των οποίων οι συμβάσεις εργασίας τελούν σε αναστολή από τα μέσα Μαρτίου 2020. Η αποζημίωση καταβάλλεται υπό την προϋπόθεση ο εργοδότης να διατηρήσει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων (εννοώντας τους ίδιους ακριβώς εργαζομένους) για περίοδο ίση με την περίοδο αναστολής της σύμβασης εργασίας.

(5)

Οι αρχές θέσπισαν επιπλέον τη χρηματοδότηση, από τον κρατικό προϋπολογισμό, της ασφαλιστικής κάλυψης των εργαζομένων που λαμβάνουν την αποζημίωση ειδικού σκοπού η οποία αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη (4). Η αποζημίωση καταβάλλεται υπό την προϋπόθεση ο εργοδότης να διατηρήσει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων (εννοώντας τους ίδιους ακριβώς εργαζομένους) για περίοδο ίση με την περίοδο αναστολής της σύμβασης εργασίας.

(6)

Με την «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 20ής Μαρτίου 2020» (3), η οποία αναφέρεται στο αίτημα της Ελλάδας της 6ης Αυγούστου 2020, θεσπίστηκε αποζημίωση ειδικού σκοπού για τους ελεύθερους επαγγελματίες (οικονομολόγους, λογιστές, μηχανικούς, δικηγόρους, γιατρούς, εκπαιδευτικούς και ερευνητές). Το μέτρο αφορά την εφάπαξ καταβολή αποζημίωσης ειδικού σκοπού ύψους 600 EUR, είτε τον Απρίλιο είτε τον Ιούνιο του 2020, σε αυτούς τους ελεύθερους επαγγελματίες.

(7)

Σύστημα μειωμένου ωραρίου εργασίας το οποίο εφαρμόζεται από την 15η Ιουνίου 2020 έως την 15η Οκτωβρίου 2020 σε όλες τις επιχειρήσεις, με εξαίρεση τον κλάδο των αερομεταφορών, όπου είναι δυνατή η παράτασή του έως το τέλος του 2020, θεσπίστηκε βάσει του «νόμου 4690/2020» (4), ο οποίος αναφέρεται στο αίτημα της Ελλάδας της 6ης Αυγούστου 2020. Επιλέξιμες επιχειρήσεις είναι εκείνες που παρουσιάζουν μείωση κατά 20 % τουλάχιστον του κύκλου εργασιών τους και το μέτρο επιτρέπει έως και κατά 50 % μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας των εργαζομένων, υπό τον όρο ότι διατηρείται η σχέση εργασίας. Από την 15η Ιουνίου 2020 έως την 30ή Ιουνίου 2020, το 60 % των καθαρών αποδοχών του εργαζομένου και το 60 % των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών όσον αφορά τις μη δεδουλευμένες ώρες καλύφθηκε από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από την 1η Ιουλίου 2020, το κράτος καλύπτει το 100 % των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων για τις μη δεδουλευμένες ώρες, επιπλέον του 60 % των καθαρών αποδοχών των εργαζομένων για τις μη δεδουλευμένες ώρες.

(8)

Τέλος, με τον «νόμο 4714/2020» (5), ο οποίος αναφέρεται στο αίτημα της Ελλάδας της 6ης Αυγούστου 2020, θεσπίζεται η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών όσον αφορά εργαζομένους σε επιχειρήσεις εποχικής λειτουργίας. Το μέτρο στοχεύει στις επιχειρήσεις εποχικής λειτουργίας που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα, δηλαδή σε επιχειρήσεις τον οποίων το 50 % του κύκλου εργασιών συγκεντρώνεται στο τρίτο τρίμηνο του έτους, με βάση τα στοιχεία του 2019, και αποσκοπεί στη χρηματοδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 2020, υπό τον όρο ότι οι επιχειρήσεις θα διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με αυτόν που είχαν στις 30 Ιουνίου 2020.

(9)

Η Ελλάδα πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/672 προκειμένου να ζητήσει χρηματοδοτική συνδρομή. Η Ελλάδα υπέβαλε στην Επιτροπή κατάλληλα αποδεικτικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία οι πραγματικές και οι προβλεπόμενες δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν κατά 2 728 000 000 EUR από την 1η Φεβρουαρίου 2020, λόγω των εθνικών μέτρων που λήφθηκαν για την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων της επιδημικής έκρηξης της COVID-19. Πρόκειται για αιφνίδια και σοβαρή αύξηση, δεδομένου ότι αφορά νέα μέτρα, που καλύπτουν σημαντικό ποσοστό των επιχειρήσεων και του εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα.

(10)

Η Επιτροπή ζήτησε τη γνώμη της Ελλάδας και εξακρίβωσε την αιφνίδια και σοβαρή αύξηση των πραγματικών και των προβλεπόμενων δημόσιων δαπανών που συνδέονται άμεσα με τα συστήματα μειωμένου ωραρίου εργασίας και παρόμοια μέτρα τα οποία αναφέρονται στο αίτημα της 6ης Αυγούστου 2020, σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/672.

(11)

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να παρασχεθεί χρηματοδοτική συνδρομή, ώστε να βοηθηθεί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις της σοβαρής διαταραχής της οικονομικής δραστηριότητας που προκάλεσε η επιδημική έκρηξη της COVID-19. Η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις σχετικά με τη ληκτότητα, το ύψος και την αποδέσμευση των δόσεων και τμηματικών εκταμιεύσεων σε στενή συνεργασία με τις εθνικές αρχές.

(12)

Η παρούσα απόφαση δεν προδικάζει την έκβαση τυχόν διαδικασιών οι οποίες αφορούν τις στρεβλώσεις της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και ενδέχεται να κινηθούν, ιδίως βάσει των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης. Δεν απαλλάσσει τα κράτη μέλη από την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή, βάσει του άρθρου 108 της Συνθήκης, τις τυχόν χορηγούμενες κρατικές ενισχύσεις.

(13)

Η Ελλάδα θα πρέπει να ενημερώνει τακτικά την Επιτροπή σχετικά με την εκτέλεση των προβλεπόμενων δημόσιων δαπανών, προκειμένου να είναι σε θέση η Επιτροπή να αξιολογεί τον βαθμό στον οποίο η Ελλάδα έχει εκτελέσει τις εν λόγω δαπάνες.

(14)

Η απόφαση παροχής χρηματοδοτικής συνδρομής λήφθηκε λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων και αναμενόμενων αναγκών της Ελλάδας, καθώς και των αιτημάτων για χρηματοδοτική συνδρομή δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2020/672 που έχουν ήδη υποβληθεί ή προβλέπεται να υποβληθούν από άλλα κράτη μέλη, και παράλληλα με εφαρμογή των αρχών της ίσης μεταχείρισης, της αλληλεγγύης, της αναλογικότητας και της διαφάνειας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η Ελλάδα πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/672.

Άρθρο 2

1.   Η Ένωση θέτει στη διάθεση της Ελλάδας δάνειο ανώτατου ύψους 2 728 000 000 EUR. Το δάνειο έχει μέγιστη μέση ληκτότητα 15 ετών.

2.   Η περίοδος διαθεσιμότητας της χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγείται με την παρούσα απόφαση είναι 18 μήνες, αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα μετά την παραγωγή αποτελεσμάτων της παρούσας απόφασης.

3.   Η Επιτροπή θέτει την ενωσιακή χρηματοδοτική ενίσχυση στη διάθεση της Ελλάδας σε οκτώ δόσεις κατ’ ανώτατο όριο. Μία δόση δύναται να εκταμιευθεί σε ένα ή περισσότερα τμήματα. Η ληκτότητα των τμηματικών εκταμιεύσεων της πρώτης δόσης δύναται να είναι μεγαλύτερη από τη μέγιστη μέση ληκτότητα που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Στις περιπτώσεις αυτές, οι προθεσμίες λήξης των περαιτέρω τμηματικών εκταμιεύσεων καθορίζονται κατά τρόπον ώστε να τηρείται η μέγιστη μέση ληκτότητα που αναφέρεται στην παράγραφο 1, όταν θα έχει ολοκληρωθεί η εκταμίευση όλων των δόσεων.

4.   Η πρώτη δόση αποδεσμεύεται υπό την προϋπόθεση της έναρξης ισχύος της δανειακής συμφωνίας που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/672.

5.   Η Ελλάδα καταβάλλει το κόστος της χρηματοδότησης της Ένωσης που αναφέρεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/672 για κάθε δόση, συν τα τυχόν τέλη, έξοδα και δαπάνες της Ένωσης που προκύπτουν από χρηματοδότηση σχετιζόμενη με το δάνειο που χορηγήθηκε δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

6.   Η Επιτροπή αποφασίζει για το ύψος και την αποδέσμευση των δόσεων, καθώς και για το ύψος των τμηματικών εκταμιεύσεων.

Άρθρο 3

Η Ελλάδα μπορεί να χρηματοδοτήσει τα ακόλουθα μέτρα:

α)

την αποζημίωση ειδικού σκοπού που χορηγείται στους εργαζομένους με σχέση εξαρτημένης εργασίας των οποίων οι συμβάσεις εργασίας έχουν ανασταλεί, όπως προβλέπεται στο άρθρο 13 της «Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 14ης Μαρτίου 2020»,

β)

την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων στο πλαίσιο του μέτρου που αναφέρεται στο στοιχείο α) του παρόντος άρθρου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 13 της «Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 14ης Μαρτίου 2020»,

γ)

την αποζημίωση ειδικού σκοπού που χορηγείται στους ελεύθερους επαγγελματίες, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 της «Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 20ής Μαρτίου 2020»,

δ)

το σύστημα μειωμένου ωραρίου εργασίας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 31 του «νόμου 4690/2020»,

ε)

τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές για μισθωτούς σε επιχειρήσεις εποχικής λειτουργίας που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 123 του «νόμου 4714/2020».

Άρθρο 4

Η Ελλάδα ενημερώνει την Επιτροπή έως τις 30 Μαρτίου 2021, και εν συνεχεία κάθε έξι μήνες, σχετικά με την εκτέλεση των προβλεπόμενων δημόσιων δαπανών, έως ότου εκτελεστούν πλήρως οι εν λόγω προβλεπόμενες δημόσιες δαπάνες.

Άρθρο 5

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Ελληνική Δημοκρατία.

Η παρούσα απόφαση παράγει αποτελέσματα από την ημερομηνία της κοινοποίησής της στον αποδέκτη.

Άρθρο 6

Η παρούσα απόφαση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 25 Σεπτεμβρίου 2020.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. ROTH


(1)  ΕΕ L 159 της 20.5.2020, σ. 1.

(2)  Π.Ν.Π. της 14ης Μαρτίου 2020 (ΦΕΚ Α’ 64), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 3 του ν. 4682/2020 (ΦΕΚ Α’ 76)· Κ.Υ.Α. 12998/232 (ΦΕΚ Β’ 1078/28 Μαρτίου 2020), Κ.Υ.Α. 16073/287/22 Απριλίου 2020 (ΦΕΚ Β’ 1547/22 Απριλίου 2020), Κ.Υ.Α. 17788/346/8 Μαΐου 2020 (ΦΕΚ Β’ 1779/10 Μαΐου 2020) και Κ.Υ.Α. 23102/477/2020 (ΦΕΚ Β’ 2268/13 Ιουνίου 2020).

(3)  Π.Ν.Π της 20ής Μαρτίου 2020 (ΦΕΚ Α’ 68), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4683/2020 (ΦΕΚ Α’ 83).

(4)  Νόμος 4690/2020 (ΦΕΚ Α’ 104), ο οποίος κυρώθηκε με τα άρθρα 122 και 123 του ν. 4714/2020 (ΦΕΚ Α’ 148), Κ.Υ.Α. 23103/478 (ΦΕΚ Β’ 2274/Β/14 Ιουνίου 2020) και Κ.Υ.Α. 32085/1771.

(5)  Νόμος 4714/2020 (ΦΕΚ Α’ 148), ο οποίος κυρώθηκε με την Κ.Υ.Α 32085/1771.