(1)

Το άρθρο 43 παράγραφος 3 της Συνθήκης προβλέπει ότι το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων.

(2)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), τα μέτρα διατήρησης πρέπει να εγκρίνονται σύμφωνα με τις διαθέσιμες επιστημονικές, τεχνικές και οικονομικές γνωμοδοτήσεις, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, εκθέσεων της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας.

(3)

Η θέσπιση μέτρων για τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, ορισμένων όρων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές, εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Συμβουλίου. Σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 οι αλιευτικές δυνατότητες καθορίζονται σύμφωνα με τους στόχους της κοινής αλιευτικής πολιτικής («ΚΑΠ») που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού. Το άρθρο 16 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 ορίζει ότι η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ κρατών μελών θα πρέπει να πραγματοποιείται κατά τρόπο που να διασφαλίζει τη σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων κάθε κράτους μέλους για κάθε απόθεμα ιχθύων ή τύπο αλιείας.

(4)

Το άρθρο 16 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 προβλέπει ότι για τα αποθέματα που υπόκεινται σε ειδικά πολυετή σχέδια, οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στα εν λόγω σχέδια.

(5)

Το πολυετές σχέδιο σχετικά με τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης βενθοπελαγικών αποθεμάτων στη δυτική Μεσόγειο θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1022 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) και τέθηκε σε ισχύ στις 16 Ιουλίου 2019. Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, οι αλιευτικές δυνατότητες για τα αποθέματα που απαριθμούνται στο άρθρο 1 του ίδιου κανονισμού θα πρέπει να καθορίζονται έτσι ώστε να επιτυγχάνεται θνησιμότητα λόγω αλιείας σε επίπεδα μέγιστης βιώσιμης απόδοσης σε προοδευτική, αυξητική βάση έως το 2020, όπου είναι δυνατόν, και το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2025. Οι αλιευτικές δυνατότητες πρέπει να εκφράζονται ως μέγιστη επιτρεπόμενη αλιευτική προσπάθεια και να καθορίζονται σύμφωνα με το καθεστώς αλιευτικής προσπάθειας που ορίζεται στο άρθρο 7 του εν λόγω κανονισμού. Για το 2020, η μέγιστη επιτρεπόμενη αλιευτική προσπάθεια θα πρέπει επομένως να μειωθεί κατά 10 % σε σύγκριση με τη γραμμή βάσης που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού.

(6)

Κατά την 42η ετήσια συνεδρίασή της το 2018, η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ) εξέδωσε τη σύσταση GFCM/42/2018/1 σχετικά με ένα πολυετές πλάνο διαχείρισης για το ευρωπαϊκό χέλι στη Μεσόγειο, με την οποία θεσπίστηκαν μέτρα διαχείρισης για το ευρωπαϊκό χέλι (Anguilla anguilla) στη Μεσόγειο (γεωγραφικές υποπεριοχές ΓΕΑΜ 1 έως 27). Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν μια ετήσια περίοδο απαγόρευσης τριών διαδοχικών μηνών που θα καθοριστεί από κάθε κράτος μέλος σύμφωνα με τους στόχους διατήρησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1100/2007 του Συμβουλίου (3), τα εθνικά σχέδια διαχείρισης για το χέλι και τα χρονικά πρότυπα μετανάστευσης του χελιού στο κράτος μέλος. Η απαγόρευση θα εφαρμοστεί σε όλα τα θαλάσσια ύδατα της Μεσογείου και στα υφάλμυρα ύδατα, όπως οι εκβολές ποταμών, οι παράκτιες λιμνοθάλασσες και τα μεταβατικά ύδατα, σύμφωνα με την εν λόγω σύσταση. Το εν λόγω μέτρο θα πρέπει να ενσωματωθεί στο ενωσιακό δίκαιο.

(7)

Στην 42η ετήσια συνεδρίασή της το 2018, η ΓΕΑΜ ενέκρινε επίσης τη σύσταση GFCM/42/2018/8 σχετικά με περαιτέρω έκτακτα μέτρα για την περίοδο 2019-2021 για μικρά πελαγικά αποθέματα στην Αδριατική Θάλασσα (γεωγραφικές υποπεριοχές 17 και 18), η οποία καθορίζει όρια αλιευμάτων και αλιευτικής προσπάθειας για μικρά πελαγικά αποθέματα για τα έτη 2019, 2020 και 2021 στις γεωγραφικές υποπεριοχές ΓΕΑΜ 17 και 18 (Αδριατική Θάλασσα). Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να ενσωματωθούν στο ενωσιακό δίκαιο. Τα ανώτατα όρια αλιευμάτων καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο για ένα έτος και με την επιφύλαξη τυχόν άλλων μέτρων που θα θεσπιστούν στο μέλλον και κάθε πιθανού συστήματος κατανομής μεταξύ των κρατών μελών.

(8)

Στην 43η ετήσια σύνοδό της το 2019, η ΓΕΑΜ ενέκρινε τη σύσταση GFCM/43/2019/5 για ένα πολυετές σχέδιο διαχείρισης για βιώσιμη βενθοπελαγική αλιεία στην Αδριατική Θάλασσα (γεωγραφικές υποπεριοχές 17 και 18), η οποία εισήγαγε καθεστώς αλιευτικής προσπάθειας για ορισμένα βενθοπελαγικά αποθέματα. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να ενσωματωθούν στο ενωσιακό δίκαιο.

(9)

Λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων του σλοβενικού στόλου και του αμελητέου αντικτύπου του στα αποθέματα των μικρών πελαγικών και βενθοπελαγικών αποθεμάτων, κρίνεται σκόπιμο να διατηρηθούν οι υφιστάμενες αλιευτικές πρακτικές και να διασφαλιστεί η πρόσβαση του σλοβενικού στόλου σε ελάχιστη ποσότητα μικρών πελαγικών ειδών και σε ελάχιστη αλιευτική προσπάθεια για βενθοπελαγικά αποθέματα.

(10)

Στην 43η ετήσια συνεδρίασή της το 2019, η ΓΕΑΜ ενέκρινε τη σύσταση GFCM/43/2019/3 για την τροποποίηση της σύστασης GFCM/41/2017/4 σχετικά με πολυετές σχέδιο διαχείρισης για την αλιεία καλκανιού στον Εύξεινο Πόντο (γεωγραφική υποπεριοχή ΓΕΑΜ 29). Η εν λόγω σύσταση εισάγει ένα ενημερωμένο περιφερειακό συνολικό επιτρεπόμενο αλίευμα (TAC) και ένα σύστημα κατανομής ποσοστώσεων για το καλκάνι και περαιτέρω μέτρα διατήρησης για το εν λόγω απόθεμα, ειδικότερα μια δίμηνη περίοδο απαγόρευσης και περιορισμό των ημερών αλιείας σε 180 ημέρες ετησίως. Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να ενσωματωθούν στο ενωσιακό δίκαιο.

(11)

Σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις της ΓΕΑΜ, είναι αναγκαίο να διατηρηθεί το τρέχον επίπεδο θνησιμότητας λόγω αλιείας ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του αποθέματος παπαλίνας στον Εύξεινο Πόντο. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να συνεχιστεί ο καθορισμός αυτόνομης ποσόστωσης για το εν λόγω απόθεμα.

(12)

Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τις διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, λαμβανομένων υπόψη των βιολογικών και κοινωνικοοικονομικών πτυχών, με παράλληλη εξασφάλιση της δίκαιης μεταχείρισης μεταξύ των αλιευτικών κλάδων, καθώς και με βάση τις γνώμες που διατυπώνονται κατά τη διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς.

(13)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 847/96 (4) του Συμβουλίου θεσπίστηκαν συμπληρωματικοί όροι για την ετήσια διαχείριση των TAC, συμπεριλαμβανομένων διατάξεων όσον αφορά την ευελιξία για τα προληπτικά και τα αναλυτικά TAC, στα άρθρα 3 και 4 του εν λόγω κανονισμού. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του εν λόγω κανονισμού, το Συμβούλιο, κατά τον καθορισμό των ΤΑC, πρέπει να αποφασίζει σε ποια αποθέματα δεν εφαρμόζονται τα άρθρα 3 ή 4 του εν λόγω κανονισμού, ιδίως με βάση τη βιολογική κατάσταση των αποθεμάτων. Πιο πρόσφατα, με το άρθρο 15 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 θεσπίστηκε ο μηχανισμός ευελιξίας από έτος σε έτος για όλα τα αποθέματα που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης. Επομένως, προκειμένου να αποφευχθεί η υπερβολική ευελιξία που θα υπονόμευε την αρχή της ορθολογικής και υπεύθυνης εκμετάλλευσης των θαλάσσιων βιολογικών πόρων, θα εμπόδιζε την επίτευξη των στόχων της ΚΑΠ και θα επιδείνωνε τη βιολογική κατάσταση των αποθεμάτων, τα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96 θα πρέπει να εφαρμόζονται στα αναλυτικά TAC μόνο σε περίπτωση που δεν γίνεται χρήση της ευελιξίας από έτος σε έτος, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

(14)

Η χρήση αλιευτικών δυνατοτήτων που παρέχονται σε ενωσιακά αλιευτικά σκάφη και καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό διέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου (5), και ιδίως τα άρθρα 33 και 34 του εν λόγω κανονισμού σχετικά με την καταγραφή των αλιευμάτων και της αλιευτικής προσπάθειας και την κοινοποίηση δεδομένων σχετικά με την εξάντληση των αλιευτικών δυνατοτήτων. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να προσδιοριστούν οι κωδικοί τους οποίους πρέπει να χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη κατά την αποστολή δεδομένων στην Επιτροπή σχετικά με εκφορτώσεις αποθεμάτων που διέπονται από τον παρόντα κανονισμό.

(15)

Για να αποφευχθεί η διακοπή των αλιευτικών δραστηριοτήτων και να διασφαλιστεί ο βιοπορισμός των αλιέων της Ένωσης, ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2020. Για λόγους επείγοντος, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του.

(16)

Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να χρησιμοποιούνται τηρουμένου πλήρως του δικαίου της Ένωσης,