(1)

Στις 22 Ιουνίου 2018, το Συμβούλιο διαπίστωσε, σύμφωνα με το άρθρο 121 παράγραφος 4 της Συνθήκης, ότι το 2017 σημειώθηκε σημαντική απόκλιση από τον μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο της Ουγγαρίας. Λόγω της διαπιστωθείσας αυτής σημαντικής απόκλισης, στις 22 Ιουνίου 2018 (2) το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση με την οποία συνιστά στην Ουγγαρία να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση της εν λόγω απόκλισης. Το Συμβούλιο διαπίστωσε στη συνέχεια ότι η Ουγγαρία δεν είχε λάβει αποτελεσματικά μέτρα σε εφαρμογή της εν λόγω σύστασης και στις 4 Δεκεμβρίου 2018 εξέδωσε αναθεωρημένη σύσταση (3). Το Συμβούλιο διαπίστωσε στη συνέχεια ότι η Ουγγαρία δεν είχε λάβει αποτελεσματικά μέτρα σε εφαρμογή της εν λόγω αναθεωρημένης σύστασης.

(2)

Στις 14 Ιουνίου 2019 το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι το 2018 είχε σημειωθεί και πάλι σημαντική απόκλιση από την πορεία προσαρμογής για την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου στην Ουγγαρία. Σε αυτή τη βάση, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση (4) καλώντας την Ουγγαρία να λάβει τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι ο ονομαστικός ρυθμός αύξησης των καθαρών πρωτογενών δημόσιων δαπανών (5) δεν θα υπερβεί το 3,3 % το 2019 και το 4,7 % το 2020, ποσοστά που αντιστοιχούν σε ετήσια διαρθρωτική προσαρμογή της τάξης του 1,0 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) το 2019 και του 0,75 % του ΑΕΠ το 2020. Η συνιστώμενη προσπάθεια για το 2020 κρίθηκε σκόπιμη, υπό την προϋπόθεση της συμμόρφωσης με την απαιτούμενη προσαρμογή το 2019. Το Συμβούλιο συνέστησε επίσης στην Ουγγαρία να χρησιμοποιήσει όλα τα έκτακτα έσοδα για τη μείωση του ελλείμματος, και ότι τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης θα πρέπει να εξασφαλίζουν τη διαρκή βελτίωση του διαρθρωτικού ισοζυγίου της γενικής κυβέρνησης με ευνοϊκό για την ανάπτυξη τρόπο. Το Συμβούλιο όρισε ως προθεσμία την 15η Οκτωβρίου 2019 για να υποβάλει η Ουγγαρία έκθεση σχετικά με τη δράση που ανέλαβε σε εφαρμογή της σύστασης της 14ης Ιουνίου 2019.

(3)

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2019 η Επιτροπή διοργάνωσε αποστολή ενισχυμένης εποπτείας στην Ουγγαρία για τους σκοπούς της επιτόπιας παρακολούθησης, σύμφωνα με το άρθρο -11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1466/97. Η Επιτροπή, αφού διαβίβασε τα προσωρινά πορίσματά της στις ουγγρικές αρχές για να διατυπώσουν παρατηρήσεις, υπέβαλε έκθεση με τα πορίσματά της στο Συμβούλιο στις 20 Νοεμβρίου 2019. Τα εν λόγω πορίσματα δημοσιοποιήθηκαν. Στην έκθεση της Επιτροπής διαπιστώνεται ότι οι ουγγρικές αρχές προτίθενται να διατηρήσουν τον στόχο για ονομαστικό έλλειμμα της τάξης 1,8 % του ΑΕΠ το 2019, όπως έχει οριστεί στο πρόγραμμα σύγκλισης για το 2019. Για το 2020, οι ουγγρικές αρχές αναθεώρησαν τον στόχο για το έλλειμμα στο 1 % του ΑΕΠ, καθιστώντας τον πιο φιλόδοξο από τον στόχο του 1,5 % του ΑΕΠ που αναφέρεται στο πρόγραμμα σύγκλισης για το 2019. Οι ουγγρικές αρχές συνεπώς σχεδιάζουν να ενεργήσουν βάσει της σύστασης της 14ης Ιουνίου 2019 μόνο όσον αφορά το έτος 2020.

(4)

Στις 15 Οκτωβρίου 2019 οι ουγγρικές αρχές υπέβαλαν έκθεση σχετικά με τη δράση που ανέλαβαν σε εφαρμογή της σύστασης του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2019. Παρά τις πιο ευνοϊκές μακροοικονομικές και δημοσιονομικές εξελίξεις μέχρι στιγμής το 2019, στην εν λόγω έκθεση οι ουγγρικές αρχές διατηρούν τον στόχο για το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης που προβλέπει το πρόγραμμα σύγκλισης του 2019 και ανέρχεται σε 1,8 % του ΑΕΠ το 2019. Για το 2020, οι ουγγρικές αρχές επιβεβαιώνουν τον στόχο για ονομαστικό έλλειμμα 1,0 % του ΑΕΠ, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2020, και 0,5 % του ΑΕΠ καλύτερα σε σχέση με τον στόχο που προβλέπεται στο πρόγραμμα σύγκλισης του 2019. Η έκθεση υπενθυμίζει το υψηλό αποθεματικό (1 % του ΑΕΠ) που περιλαμβάνεται στον στόχο για το έλλειμμα για το 2020, το οποίο προορίζεται για τη διαχείριση εξωτερικών κινδύνων και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο εφόσον αναμένεται να επιτευχθεί ο στόχος για το έλλειμμα. Η έκθεση απαριθμεί τα επιβαρυντικά για το έλλειμμα μέτρα που περιέχονται στο πρόγραμμα δράσης για την οικονομική προστασία που θέσπισε η ουγγρική κυβέρνηση στις 30 Μαΐου 2019 και τα οποία αποσκοπούν στη στήριξη της ανάπτυξης κατά τα προσεχή έτη με ποσοστό υψηλότερο κατά 2 εκατοστιαίες μονάδες από τον ενωσιακό μέσο όρο. Τα πολυάριθμα οικονομικά προγράμματα που απαριθμούνται στην έκθεση δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, και·η έκθεση δεν περιλαμβάνει δημοσιονομικές προβλέψεις για το 2019 και το 2020. Επομένως, η έκθεση δεν ανταποκρίνεται στην απαίτηση του Συμβουλίου όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων.

(5)

Το 2019, βάσει των φθινοπωρινών προβλέψεων της Επιτροπής του 2019, η αύξηση των καθαρών πρωτογενών δημοσίων δαπανών εκτιμάται σε 6,8 %, ποσοστό που υπερβαίνει κατά πολύ το συνιστώμενο ποσοστό του 3,3 % (απόκλιση ύψους 1,3 % του ΑΕΠ). Το διαρθρωτικό ισοζύγιο αναμένεται να βελτιωθεί κατά 0,5 % του ΑΕΠ, έναντι συνιστώμενης βελτίωσης ύψους 1,0 % του ΑΕΠ (απόκλιση 0,5 % του ΑΕΠ). Επομένως, και οι δύο πυλώνες υποδηλώνουν απόκλιση από τη συνιστώμενη προσαρμογή. Η χρήση αποπληθωριστή ΑΕΠ χαμηλότερου από τις τρέχουσες εκτιμήσεις επηρεάζει αρνητικά την εκτίμηση της τιμής αναφοράς για τις δαπάνες με βάση τον δείκτη αυτόν. Επιπλέον, η εξομάλυνση των εθνικά χρηματοδοτούμενων επενδύσεων επηρεάζει οριακά και αρνητικά την εκτίμηση της τιμής αναφοράς για τις δαπάνες. Το διαρθρωτικό ισοζύγιο, με τη σειρά του, επηρεάζεται θετικά από την εκτίμηση υψηλότερης δυνητικής ανάπτυξης στην οποία βασίζεται ο εν λόγω δείκτης, αλλά αρνητικά από την υστέρηση των εσόδων. Λαμβανομένων υπόψη των εν λόγω παραγόντων, η συνολική αξιολόγηση επιβεβαιώνει την απόκλιση από τη συνιστώμενη προσαρμογή το 2019.

(6)

Το 2020, βάσει των φθινοπωρινών προβλέψεων της Επιτροπής του 2019, η αύξηση των καθαρών πρωτογενών δημοσίων δαπανών εκτιμάται σε 7,5 %, ποσοστό που υπερβαίνει κατά πολύ το συνιστώμενο ποσοστό του 4,7 % (απόκλιση ύψους 1,0 % του ΑΕΠ). Το διαρθρωτικό ισοζύγιο αναμένεται να βελτιωθεί κατά 1,2 % του ΑΕΠ, δηλαδή 0,4 εκατοστιαίες μονάδες πάνω από την προσπάθεια για 0,75 % του ΑΕΠ που συνέστησε το Συμβούλιο. Ως εκ τούτου, η τιμή αναφοράς για τις δαπάνες δείχνει ότι υπάρχει κίνδυνος απόκλισης από την απαιτούμενη προσαρμογή, ενώ το διαρθρωτικό ισοζύγιο δείχνει συμμόρφωση, με σχετικά μεγάλη απόκλιση. Οι δημόσιες επενδύσεις αυξήθηκαν σταθερά τα τελευταία χρόνια, ανερχόμενες στο επίπεδο του 6,4 % του ΑΕΠ το 2019, μακράν το υψηλότερο στην Ένωση. Στο πλαίσιο αυτό, η σχεδιαζόμενη μείωση το 2020 θεωρείται ως μια πιο μακράς διάρκειας εξομάλυνση του ποσοστού δημόσιων επενδύσεων. Ενώ η μείωση των επενδύσεων αντικατοπτρίζεται πλήρως στη μεταβολή του διαρθρωτικού ισοζυγίου, το ομαλοποιημένο επενδυτικό προφίλ στην τιμή αναφοράς για τις δαπάνες έχει ως αποτέλεσμα μια υπερβολικά αρνητική ένδειξη για τη δημοσιονομική προσπάθεια που παρέχεται από την τιμή αναφοράς για τις δαπάνες. Η τιμή αναφοράς για τις δαπάνες επηρεάζεται επίσης αρνητικά από τη χρήση χαμηλότερου αποπληθωριστή ΑΕΠ σε σύγκριση με τις τρέχουσες εκτιμήσεις. Εάν ληφθούν υπόψη οι εν λόγω παράγοντες, η τιμή αναφοράς για τις δαπάνες θα έδειχνε συμμόρφωση με την απαίτηση. Ταυτόχρονα, το διαρθρωτικό ισοζύγιο επηρεάζεται θετικά από το υψηλότερο σημείο εκτίμησης της δυνητικής αύξησης του ΑΕΠ στην οποία βασίζεται ο υπολογισμός του σε σύγκριση με τον μεσοπρόθεσμο μέσο όρο στον οποίο βασίζεται η τιμή αναφοράς για τις δαπάνες. Λαμβανομένων υπόψη των εν λόγω εκτιμήσεων, η συνολική αξιολόγηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ουγγαρία θα υλοποιήσει τη συνιστώμενη προσαρμογή το 2020.

(7)

Τα ανωτέρω ευρήματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ανταπόκριση της Ουγγαρίας στη σύσταση του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2019 ήταν ανεπαρκής. Η δημοσιονομική προσπάθεια δεν αρκεί για να διασφαλιστεί ότι ο ονομαστικός ρυθμός αύξησης των καθαρών πρωτογενών δημόσιων δαπανών δεν υπερβαίνει το 3,3 % το 2019, ποσοστό που αντιστοιχεί σε ετήσια διαρθρωτική προσαρμογή ύψους 1,0 % του ΑΕΠ, ενώ το 2020 η σχεδιαζόμενη δημοσιονομική προσπάθεια είναι γενικά συνεπής με τη συνιστώμενη προσαρμογή,