(1)

Σύμφωνα με τον ορισμό που περιέχεται στην οδηγία 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), «γενετικώς τροποποιημένος οργανισμός (ΓΤΟ)» είναι οργανισμός, εξαιρουμένων των ανθρώπινων όντων, του οποίου το γενετικό υλικό έχει τροποποιηθεί κατά τρόπο που δεν συμβαίνει φυσιολογικά με τη σύζευξη και/ή το φυσιολογικό ανά συνδυασμό. Τον ορισμό αυτόν συμπληρώνουν κατάλογοι τεχνικών οι οποίοι εξειδικεύουν και το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας. Ο ορισμός και οι κατάλογοι των τεχνικών καταρτίστηκαν με βάση τις διαθέσιμες και χρησιμοποιούμενες κατά την έκδοση της οδηγίας 2001/18/ΕΚ τεχνικές αναπαραγωγής.

(2)

Έκτοτε έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος στην ανάπτυξη νέων τεχνικών αναπαραγωγής, με αποτέλεσμα να υπάρχει αβεβαιότητα ως προς το κατά πόσον αυτές οι νέες τεχνικές αναπαραγωγής εμπίπτουν στον ορισμό του ΓΤΟ και στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2001/18/ΕΚ ή όχι και, κατά συνέπεια, κατά πόσον τα παραγόμενα εξ αυτών προϊόντα θα πρέπει να υπόκεινται στις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην εν λόγω οδηγία.

(3)

Με την απόφασή του στην υπόθεση C-528/16 (2), το Δικαστήριο, αφού εξέτασε τους γενικούς στόχους της οδηγίας 2001/18/ΕΚ, έκρινε ότι οι νέες τεχνικές μεταλλαξιγένεσης εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας και υπόκεινται στις υποχρεώσεις που προβλέπονται από αυτήν.

(4)

Η απόφαση προσέδωσε νομική σαφήνεια ως προς το καθεστώς των νέων τεχνικών μεταλλαξιγένεσης, αλλά έθεσε και πρακτικά ζητήματα τα οποία έχουν συνέπειες για τις αρμόδιες εθνικές αρχές και τη βιομηχανία της Ένωσης, ιδίως στον τομέα βελτίωσης των φυτών, στην έρευνα και αλλού. Τα ζητήματα αυτά αφορούν, μεταξύ άλλων, τον τρόπο διασφάλισης της συμμόρφωσης με την οδηγία 2001/18/ΕΚ όταν δεν είναι δυνατή, με τη χρήση των υφιστάμενων μεθόδων, η διάκριση των προϊόντων που λαμβάνονται μέσω των νέων τεχνικών μεταλλαξιγένεσης από τα προϊόντα που προκύπτουν από φυσική μετάλλαξη, και αφορούν τον τρόπο διασφάλισης, σε αυτήν την περίπτωση, της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των εισαγόμενων προϊόντων και των προϊόντων που παράγονται εντός της Ένωσης.

(5)

Το Συμβούλιο θεωρεί αναγκαία μια μελέτη ώστε να αποσαφηνιστεί η κατάσταση, σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (3) και ιδίως την παράγραφο 10 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 225 και 241 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,