10.11.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 293/11

ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2015/1972 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 8ης Ιουλίου 2015

για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με ειδικές διατάξεις για την υποβολή έκθεσης παρατυπιών όσον αφορά το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 223/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2014, για το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους (1), και ιδίως το άρθρο 30 παράγραφος 2 πέμπτο εδάφιο,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι να καθορίσει για ποιες παρατυπίες θα πρέπει τα κράτη μέλη να υποβάλλουν έκθεση στην Επιτροπή. Για να μπορεί η Επιτροπή να εκπληρώνει τα καθήκοντά της στον τομέα της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και, ειδικότερα, να πραγματοποιεί ανάλυση κινδύνου, θα πρέπει επίσης να καθοριστούν τα στοιχεία που πρέπει να παρέχονται.

(2)

Τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης θα πρέπει να προστατεύονται με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα από το Ταμείο που χρησιμοποιείται για την επίτευξη των στόχων για τους οποίους συστάθηκε. Προς τον σκοπό αυτό, οι κανονισμοί του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 (2), (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 (3) και (ΕΕ) αριθ. 514/2014 (4), αναθέτουν στην Επιτροπή την εξουσία να θεσπίζει κανόνες για την υποβολή έκθεσης παρατυπιών. Για να διασφαλιστεί ότι εφαρμόζονται ίδιοι ακριβώς κανόνες για όλα τα ταμεία που διέπονται από τους εν λόγω κανονισμούς, είναι αναγκαίο ο παρών κανονισμός να περιέχει τις ίδιες ακριβώς διατάξεις με τους κατ' εξουσιοδότηση κανονισμούς της Επιτροπής (ΕΕ) 2015/1970 (5) (ΕΕ) 2015/1971 (6) και (ΕΕ) 2015/1973 (7).

(3)

Για να καταστεί δυνατή η ομοιόμορφη εφαρμογή των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων σε όλα τα κράτη μέλη, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ο όρος «υπόνοια απάτης», λαμβανομένου υπόψη του ορισμού της απάτης που περιέχεται στη σύμβαση η οποία έχει καταρτισθεί βάσει του άρθρου Κ.3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (8), καθώς και ο όρος «πρώτη διοικητική ή δικαστική πράξη διαπίστωσης».

(4)

Οι κανονισμοί (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και (ΕΕ) αριθ. 223/2014 καθορίζουν το όριο αναφοράς κάτω του οποίου δεν απαιτείται αναφορά των παρατυπιών στην Επιτροπή, καθώς και τις περιπτώσεις για τις οποίες δεν υφίσταται υποχρέωση αναφοράς. Για την απλούστευση και την εναρμόνιση των διατάξεων και για να υπάρξει ισορροπία μεταξύ, αφενός, του διοικητικού φόρτου για τα κράτη μέλη και, αφετέρου, του κοινού συμφέροντος που εξυπηρετεί η παροχή επακριβών στοιχείων για σκοπούς ανάλυσης από την Ένωση στο πλαίσιο της καταπολέμησης της απάτης, είναι αναγκαίο να εφαρμόζονται το ίδιο όριο υποβολής εκθέσεων και οι ίδιες παρεκκλίσεις σχετικά με την αναφορά παρατυπιών δυνάμει των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και (ΕΕ) αριθ. 514/2014.

(5)	Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέπεια των υποβαλλόμενων εκθέσεων, είναι απαραίτητο να καθοριστούν κριτήρια όσον αφορά τόσο τον χρόνο υποβολής αρχικής δήλωσης σχετικά με παρατυπίες όσο και τα στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνει μια τέτοια αρχική έκθεση.

(6)

Για να διασφαλιστεί η ακρίβεια των στοιχείων που παρέχονται στην Επιτροπή, απαιτούνται εκθέσεις παρακολούθησης. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στην Επιτροπή επικαιροποιημένα στοιχεία σχετικά με κάθε σημαντική εξέλιξη των διοικητικών και νομικών διαδικασιών που αφορούν κάθε αρχική έκθεση.

(7)

Υπό το πρίσμα της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9) και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει, όσον αφορά τα στοιχεία που παρέχονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, να αποτρέπουν οποιαδήποτε μη επιτρεπόμενη κοινοποίηση ή πρόσβαση σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προσδιορίζει τους σκοπούς για τους οποίους η Επιτροπή και τα κράτη μέλη δύνανται να επεξεργάζονται τα εν λόγω δεδομένα.

(8)

Δεδομένου ότι έχουν ήδη πραγματοποιηθεί πληρωμές για το ταμείο και θα ήταν δυνατό να διαπραχθούν παρατυπίες, θα πρέπει να εφαρμοστούν αμέσως οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Επομένως, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός καθορίζει τις παρατυπίες που πρέπει να αναφέρονται και τα στοιχεία που πρέπει να παρέχουν τα κράτη μέλη στην Επιτροπή.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Ισχύουν οι ορισμοί του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014. Επιπλέον, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως:

α) «υπόνοια απάτης»: κάθε παρατυπία που οδηγεί στην κίνηση διοικητικής ή δικαστικής διαδικασίας σε εθνικό επίπεδο, ώστε να καθοριστεί η ύπαρξη δόλου, και ιδίως απάτης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο α) της σύμβασης η οποία έχει καταρτισθεί βάσει του άρθρου Κ.3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων·

β) «πρώτη διοικητική ή δικαστική πράξη διαπίστωσης»: η πρώτη έγγραφη εκτίμηση από αρμόδια, διοικητική ή δικαστική, αρχή που καταλήγει στο συμπέρασμα, βάσει συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, ότι έχει διαπραχθεί παρατυπία, με την επιφύλαξη ενδεχόμενης μεταγενέστερης αναθεώρησης ή αναίρεσης αυτού του συμπεράσματος εξαιτίας εξελίξεων στο πλαίσιο της σχετικής διοικητικής ή δικαστικής διαδικασίας.

Άρθρο 3

Αρχική έκθεση

1. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή έκθεση για παρατυπίες οποίες:

α)	αφορούν ποσό συνεισφοράς από το ταμείο άνω των 10 000 ευρώ·

β)	έχουν αποτελέσει αντικείμενο πρώτης διοικητικής ή δικαστικής πράξης διαπίστωσης.

2. Στην αρχική έκθεση, τα κράτη μέλη παρέχουν τα ακόλουθα στοιχεία:

α)	την ονομασία και τον Κοινό Κωδικό Αναγνώρισης (ΚΚΑ) του επιχειρησιακού προγράμματος και της σχετικής δράσης·

β)

τα στοιχεία των εμπλεκόμενων φυσικών και/ή νομικών προσώπων ή άλλων οντοτήτων που συμμετείχαν στη διάπραξη της παρατυπίας και περιγραφή του ρόλου που διαδραμάτισαν, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου τα στοιχεία αυτά δεν είναι χρήσιμα για την καταπολέμηση των παρατυπιών, λόγω της φύσης της συγκεκριμένης παρατυπίας·

γ)	τη διάταξη ή τις διατάξεις που παραβιάστηκαν·

δ)	την ημερομηνία και την πηγή των πρώτων πληροφοριών που δημιούργησαν την υπόνοια ότι διαπράχθηκε παρατυπία·

ε)	τις πρακτικές που χρησιμοποιήθηκαν για τη διάπραξη της παρατυπίας·

στ)	ανάλογα με την περίπτωση, εάν η σχετική πρακτική δημιουργεί υπόνοια απάτης·

ζ)	τον τρόπο ανακάλυψης της παρατυπίας·

η)	ενδεχομένως, τα κράτη μέλη και τις τρίτες χώρες τα οποία αφορά η παρατυπία·

θ)	τη χρονική περίοδο ή την ημερομηνία κατά την οποία διαπράχθηκε η παρατυπία·

ι)	την ημερομηνία της πρώτης διοικητικής ή δικαστικής πράξης με την οποία διαπιστώθηκε η παρατυπία·

ια)	το συνολικό ποσό δαπάνης της σχετικής πράξης, εκφρασμένο σε συνάρτηση με την ενωσιακή και την εθνική συμμετοχή·

ιβ)	το ποσό που συνδέεται με την παρατυπία, εκφρασμένο σε συνάρτηση με την ενωσιακή και την εθνική συμμετοχή·

ιγ)	σε περίπτωση που υπάρχει υπόνοια απάτης και εφόσον δεν έχει καταβληθεί η δημόσια συνεισφορά στον δικαιούχο, το ποσό που θα είχε καταβληθεί αχρεωστήτως, εάν δεν είχε διαπιστωθεί η παρατυπία, εκφρασμένο σε συνάρτηση με την ενωσιακή και την εθνική συμμετοχή·

ιδ)	τη φύση της παράτυπης δαπάνης·

ιε)	την ενδεχόμενη αναστολή πληρωμών και τις δυνατότητες ανάκτησης καταβληθέντων ποσών.

3. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη δεν υποβάλλουν στην Επιτροπή έκθεση για παρατυπίες οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 30 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 223/2014.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ιδίως δε σε εκείνες που προηγούνται πτώχευσης και σε περιπτώσεις υπόνοιας απάτης, τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με τις εντοπισθείσες παρατυπίες και με τα σχετικά προληπτικά και διορθωτικά μέτρα.

4. Σε περίπτωση που οι εθνικές διατάξεις προβλέπουν το απόρρητο των ερευνών, η κοινοποίηση των πληροφοριών υπόκειται στην άδεια της αρμόδιας δικαστικής αρχής ή άλλου φορέα σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες.

Άρθρο 4

Έκθεση παρακολούθησης.

1. Όταν ορισμένα από τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2, ιδίως εκείνα που αφορούν τις πρακτικές που χρησιμοποιήθηκαν για τη διάπραξη της παρατυπίας και τον τρόπο με τον οποίο αποκαλύφθηκε, δεν είναι διαθέσιμα ή χρήζουν διόρθωσης, τα κράτη μέλη υποβάλλουν τα ελλείποντα ή ορθά στοιχεία κατά τη διαβίβαση στην Επιτροπή των επόμενων εκθέσεων για τις παρατυπίες.

2. Τα κράτη μέλη τηρούν ενήμερη την Επιτροπή για την κίνηση, την περάτωση ή την εγκατάλειψη διαδικασιών επιβολής διοικητικών μέτρων ή διοικητικών ή ποινικών κυρώσεων για τις αναφερθείσες παρατυπίες, καθώς και για το αποτέλεσμα των διαδικασιών αυτών. Όσον αφορά τις παρατυπίες για τις οποίες έχουν επιβληθεί κυρώσεις, τα κράτη μέλη δηλώνουν επίσης τα εξής:

α)	εάν πρόκειται για διοικητικές ή ποινικές κυρώσεις·

β)	εάν οι κυρώσεις είναι αποτέλεσμα παραβίασης του ενωσιακού ή εθνικού δικαίου και λεπτομέρειες σχετικά με τις κυρώσεις·

γ)	εάν απεδείχθη απάτη.

3. Εφόσον ζητηθεί γραπτώς από την Επιτροπή, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν πληροφορίες σχετικά με συγκεκριμένη παρατυπία ή σύνολο παρατυπιών.

Άρθρο 5

Χρήση και επεξεργασία των πληροφοριών

1. Η Επιτροπή δύναται να χρησιμοποιήσει κάθε πληροφορία που παρέχεται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό για την εκπόνηση αναλύσεων κινδύνου, με χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών, και δύναται επίσης, με βάση τις συγκεντρωθείσες πληροφορίες, να εκπονήσει εκθέσεις και να αναπτύξει συστήματα για τον αποτελεσματικότερο εντοπισμό των κινδύνων.

2. Οι πληροφορίες που παρέχονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο και προστατεύονται όπως θα προστατεύονταν από την εθνική νομοθεσία του κράτους μέλους που τις παρείχε, καθώς και από τις διατάξεις που ισχύουν για τα θεσμικά όργανα της Ένωσης. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις για να διασφαλίσουν ότι οι πληροφορίες θα παραμείνουν εμπιστευτικές.

3. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 δεν επιτρέπεται, ειδικότερα, να κοινοποιηθούν σε άλλα πλην εκείνων στα κράτη μέλη ή στα θεσμικά όργανα της Ένωσης τα οποία, λόγω των καθηκόντων τους, οφείλουν να έχουν πρόσβαση σε αυτές, εκτός εάν το κράτος μέλος που τις παρέχει έχει δώσει τη ρητή συγκατάθεσή του.

4. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς πέραν της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, εκτός εάν οι αρχές που τις κοινοποίησαν έχουν δώσει τη ρητή συγκατάθεσή τους.

Άρθρο 6

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 8 Ιουλίου 2015.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

Jean-Claude JUNCKER

(1) ΕΕ L 72 της 12.3.2014, σ. 1.

(2) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 320).

(3) Κανονισμός (EE) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 549).

(4) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 514/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, σχετικά με τον καθορισμό γενικών διατάξεων όσον αφορά το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης και το μέσο για τη χρηματοδοτική στήριξη της αστυνομικής συνεργασίας, της πρόληψης και καταστολής της εγκληματικότητας και της διαχείρισης κρίσεων (ΕΕ L 150 της 20.5.2014, σ. 112).

(5) Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/1970 της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με ειδικές διατάξεις για την υποβολή έκθεσης παρατυπιών όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (βλ. σελίδα 1 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).

(6) Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/1971 της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με ειδικές διατάξεις για την υποβολή έκθεσης παρατυπιών όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1848/2006 της Επιτροπής (βλ. σελίδα 6 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).

(7) Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/1973 της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 514/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με ειδικές διατάξεις για την υποβολή έκθεσης παρατυπιών όσον αφορά το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης και το μέσο για τη χρηματοδοτική στήριξη της αστυνομικής συνεργασίας, της πρόληψης και καταστολής της εγκληματικότητας και της διαχείρισης κρίσεων (βλ. σελίδα 15 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).

(8) ΕΕ C 316 της 27.11.1995, σ. 49.

(9) Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31).

(10) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 8 της 12.1.2001, σ. 1).