2.10.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 324/17

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 («κανονισμός ΠΛΑ») θεσπίζεται το κοινοτικό σύστημα πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας.

(2)

Το κεφάλαιο VI του κανονισμού ΠΛΑ προβλέπει τη διαδικασία χαρακτηρισμού των μη συνεργαζόμενων τρίτων χωρών, τις διαδικασίες όσον αφορά τις εν λόγω χώρες, την κατάρτιση καταλόγου των εν λόγω χωρών, τη διαγραφή από τον εν λόγω κατάλογο, τη δημοσίευση του εν λόγω καταλόγου και την ενδεχόμενη λήψη επειγόντων μέτρων.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 32 του κανονισμού ΠΛΑ, η Επιτροπή ενημερώνει τις τρίτες χώρες για τη δυνατότητα να χαρακτηριστούν ως μη συνεργαζόμενες τρίτες χώρες. Η ενημέρωση αυτή έχει προκαταρκτικό χαρακτήρα. Η κοινοποίηση πρέπει να βασίζεται στα κριτήρια που προβλέπονται στο άρθρο 31 του κανονισμού ΠΛΑ. Επιπλέον, η Επιτροπή πρέπει να κινήσει όλες τις διαδικασίες που αναφέρονται στο άρθρο 32 του εν λόγω κανονισμού σχετικά με τις τρίτες χώρες στις οποίες απευθύνεται η κοινοποίηση. Ειδικότερα, η Επιτροπή πρέπει να συμπεριλάβει στη σχετική κοινοποίηση πληροφορίες σχετικά με τα ουσιαστικά γεγονότα και τις εκτιμήσεις που αποτελούν τη βάση για τον χαρακτηρισμό αυτό, καθώς και να παράσχει στις εν λόγω χώρες τη δυνατότητα να απαντήσουν και να υποβάλουν στοιχεία με βάση τα οποία δεν αποδέχονται τον χαρακτηρισμό ή, κατά περίπτωση, σχέδιο δράσης για βελτίωση και τα μέτρα που έχουν ληφθεί για να διορθωθεί η κατάσταση. Η Επιτροπή παρέχει στις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες τον απαιτούμενο χρόνο για να απαντήσουν στην κοινοποίηση και εύλογη προθεσμία για διόρθωση της κατάστασης.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού ΠΛΑ, η Επιτροπή χαρακτηρίζει τις τρίτες χώρες που θεωρεί ως «μη συνεργαζόμενες» στην καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας. Μια τρίτη χώρα χαρακτηρίζεται ως μη συνεργαζόμενη εάν δεν εκπληρώνει τα καθήκοντα που υπέχει δυνάμει του διεθνούς δικαίου ως κράτος σημαίας, κράτος λιμένος, παράκτιο κράτος ή κράτος αγοράς, προκειμένου να λαμβάνει μέτρα για την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας.

(5)

Ο χαρακτηρισμός τρίτης χώρας ως μη συνεργαζόμενης πρέπει να βασίζεται στην εξέταση όλων των πληροφοριών κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 31 παράγραφος 2 του κανονισμού ΠΛΑ.

(6)

Σύμφωνα με το άρθρο 33 του κανονισμού ΠΛΑ, το Συμβούλιο πρέπει να καταρτίζει κατάλογο μη συνεργαζόμενων τρίτων χωρών. Τα μέτρα που προβλέπονται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 38 του κανονισμού ΠΛΑ ισχύουν για τις χώρες αυτές.

(7)

Η έννοια της ευθύνης του κράτους σημαίας και του παράκτιου κράτους έχει ενισχυθεί σταθερά στο διεθνές δίκαιο για την αλιεία και σήμερα θεωρείται ως υποχρέωση «δέουσας επιμέλειας», η οποία είναι η υποχρέωση καταβολής κάθε δυνατής προσπάθειας για την πρόληψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης θέσπισης των αναγκαίων διοικητικών και εκτελεστικών μέτρων ώστε να εξασφαλίζει ότι τα αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία του, οι υπήκοοί του ή τα αλιευτικά σκάφη που δραστηριοποιούνται στα ύδατά του δεν εμπλέκονται σε δραστηριότητες που παραβιάζουν τα ισχύοντα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης των θαλάσσιων βιολογικών πόρων και, σε περίπτωση παράβασης, η υποχρέωση συνεργασίας και διαβούλευσης με άλλα κράτη για τη διερεύνηση και, εάν χρειάζεται, την επιβολή κυρώσεων που να είναι επαρκείς για την αποτροπή παραβάσεων και να στερούν τους παραβάτες από τα οφέλη από τις παράνομες δραστηριότητές τους.

(8)

Βάσει του άρθρου 20 παράγραφος 1 του κανονισμού ΠΛΑ, η αποδοχή επικυρωμένων πιστοποιητικών αλιευμάτων από τρίτες χώρες σημαίας γίνεται υπό την προϋπόθεση της κοινοποίησης στην Επιτροπή των συστημάτων εφαρμογής, ελέγχου και επιβολής των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων και των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης με τα οποία πρέπει να συμμορφώνονται τα αλιευτικά σκάφη των ενδιαφερόμενων τρίτων χωρών.

(9)

Βάσει του άρθρου 20 παράγραφος 4 του κανονισμού ΠΛΑ, η Επιτροπή οφείλει να συνεργάζεται διοικητικά με τρίτες χώρες σε τομείς που αφορούν την εφαρμογή του κανονισμού.

(10)

Η κοινοποίηση που απέστειλε η αλιευτική οντότητα Ταϊβάν (2) (εφεξής «Ταϊβάν») με την ιδιότητα του κράτους σημαίας έγινε δεκτή από την Επιτροπή (3) σύμφωνα με το άρθρο 20 του κανονισμού ΠΛΑ στις 28 Ιανουαρίου 2010.

(11)

Από τις 20 έως τις 24 Φεβρουαρίου 2012 η Επιτροπή, με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας (EFCA), πραγματοποίησε αποστολή αξιολόγησης στην Ταϊβάν στο πλαίσιο της διοικητικής συνεργασίας που προβλέπεται στο άρθρο 20 παράγραφος 4 του κανονισμού ΠΛΑ και εκπόνησε επιτόπια έκθεση.

(12)

Σκοπός της επίσκεψης ήταν να ελεγχθούν τα στοιχεία σχετικά με το σύστημα της Ταϊβάν για την εφαρμογή, τον έλεγχο και την επιβολή των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων και των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης, με τα οποία πρέπει να συμμορφώνονται τα αλιευτικά της σκάφη, μέτρων που έλαβε η Ταϊβάν για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της όσον αφορά την εφαρμογή του ενωσιακού συστήματος πιστοποίησης αλιευμάτων.

(13)

Η Ταϊβάν υπέβαλε συμπληρωματικές πληροφορίες στις 8 Μαρτίου 2012 και παρατηρήσεις σχετικά με την έκθεση στις 19 Μαρτίου 2012.

(14)

Η Ταϊβάν υπέβαλε συμπληρωματικές πληροφορίες (στατιστικά στοιχεία για τις εισαγωγές/εξαγωγές αλιευτικών προϊόντων προς/από την Ταϊβάν αναλυτικά ανά αλιευτικό προϊόν και ανά χώρα προέλευσης / χώρα προορισμού από το 2010 έως το πρώτο τρίμηνο του 2012) στις 2 Ιουλίου 2012.

(15)

Σε μεταγενέστερο στάδιο η Επιτροπή πραγματοποίησε άλλη μια αποστολή στην Ταϊβάν, από τις 17 έως τις 19 Ιουλίου 2012, για να εξετάσει την εφαρμογή των μέτρων που έλαβε η Ταϊβάν ως αποτέλεσμα της πρώτης αποστολής.

(16)

Τεχνική συνεδρίαση μεταξύ της Ταϊβάν και της Επιτροπής πραγματοποιήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2012, κατά την οποία υποβλήθηκε προκαταρκτική παρουσίαση του «Εθνικού σχεδίου δράσης της Ταϊβάν για την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας» (NPOA-IUU).

(17)

Μετά από αυτή τη συνεδρίαση, στις 21 Δεκεμβρίου 2012, η Επιτροπή παρείχε διεξοδική και επεξεργασμένη επισκόπηση των ενωσιακών κανόνων για τον έλεγχο, την ιχνηλασιμότητα, τις πολιτικές διαχείρισης της αλιείας και τις πολιτικές ΠΛΑ που εφαρμόζει η Ένωση.

(18)

Η Ταϊβάν υπέβαλε, στις 27 Φεβρουαρίου 2013, σχέδιο του εθνικού σχεδίου δράσης.

(19)

Η Ταϊβάν υπέβαλε, στις 29 Μαρτίου 2013, την τελική εκδοχή του NPOA-IUU και αντίγραφο του προγράμματος εργασίας της Ταϊβάν για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας ως ανταπόκριση στη συνεργασία Ταϊβάν-ΕΕ για την καταπολέμηση της ΠΛΑ.

(20)

Τεχνική συνεδρίαση μεταξύ της Επιτροπής και της Ταϊβάν με σκοπό την παρακολούθηση των μέτρων που έλαβε η Ταϊβάν πραγματοποιήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2014 και τα συμπεράσματα απεστάλησαν στην Ταϊβάν στις 12 Μαρτίου 2014.

(21)

Η Επιτροπή απέστειλε διεξοδική επισκόπηση των παρατηρήσεων και των σχολίων της σχετικά με τα θεσπισθέντα ή σχεδιαζόμενα μέτρα της Ταϊβάν βάσει του NPOA-IUU στις 20 Αυγούστου 2014.

(22)

Η Ταϊβάν υπέβαλε επικαιροποιημένη εκδοχή του εγγράφου «Πρόοδος της Ταϊβάν σχετικά με τη συνεργασία για την καταπολέμηση των δραστηριοτήτων ΠΛΑ αλιείας» στις 23 Οκτωβρίου 2014.

(23)

Τηλεδιάσκεψη μεταξύ της Επιτροπής και της Ταϊβάν για την παρακολούθηση των μέτρων που έλαβε η Ταϊβάν πραγματοποιήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2014 και η Επιτροπή απέστειλε τα συμπεράσματά της στις 31 Οκτωβρίου 2014.

(24)

Η Ταϊβάν υπέβαλε το εθνικό σχέδιο δράσης για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας (NPOA-αλιευτική ικανότητα) στις 28 Οκτωβρίου 2014.

(25)

Η Ταϊβάν υπέβαλε λεπτομερές σχέδιο κάλυψης με ηλεκτρονικό ημερολόγιο αλιείας (e-logbook) και τις γενικές γραμμές του συστήματος δηλώσεων εκφόρτωσης στις 17 Δεκεμβρίου 2014.

(26)

Τηλεδιάσκεψη μεταξύ της Επιτροπής και της Ταϊβάν για την παρακολούθηση των μέτρων που έλαβε η Ταϊβάν πραγματοποιήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2014.

(27)

Η Επιτροπή απέστειλε, στις 19 Ιανουαρίου 2015, δείγματα δημοσιευμένων ενωσιακών προγραμμάτων επιθεώρησης και ανάλυση των ελλείψεων που εντόπισε σε πιστοποιητικά αλιευμάτων επικυρωμένα από τις αρχές της Ταϊβάν.

(28)

Η Ταϊβάν υπέβαλε, στις 11 Φεβρουαρίου 2015, γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με την ανάλυση των ελλείψεων που εντοπίστηκαν στα επικυρωμένα πιστοποιητικά αλιευμάτων.

(29)

Η Επιτροπή απέστειλε, στις 27 Φεβρουαρίου 2015, 13 Μαρτίου 2015 και 18 Μαρτίου 2015, αίτημα για αποστολή στην Ταϊβάν και συνακόλουθες πληροφορίες σχετικά με την αποστολή, ζητήματα πιστοποίησης αλιευμάτων και πολιτικές διαχείρισης της αλιείας με σκοπό την αντιμετώπιση της ΠΛΑ αλιείας.

(30)

Η Ταϊβάν υπέβαλε, στις 17 και 19 Μαρτίου 2015, γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με την πιστοποίηση αλιευμάτων, σοβαρές παραβάσεις, δηλώσεις εκφόρτωσης και λογιστικούς ελέγχους αλιευτικών εμπορικών εταιρειών.

(31)

Σε μεταγενέστερο στάδιο, η Επιτροπή πραγματοποίησε άλλη μια επίσκεψη ελέγχου στην Ταϊβάν, στις 24 Μαρτίου 2015, με σκοπό την παρακολούθηση των μέτρων που έλαβε η Ταϊβάν.

(32)

Η Ταϊβάν υπέβαλε, στις 7 Απριλίου 2015, 14 Μαΐου 2015 και 4 Αυγούστου 2015, γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με τις επιδόσεις συμμόρφωσης προς τους κανόνες των περιφερειακών οργανισμών διαχείρισης της αλιείας, τα αλιευτικά σκάφη με σημαία Ταϊβάν και την πιστοποίηση αλιευμάτων. Η Επιτροπή παρείχε, στις 10 Αυγούστου 2015, γραπτές εξηγήσεις σχετικά με την εφαρμογή της πιστοποίησης αλιευμάτων.

(33)

Η Ταϊβάν υπέβαλε, στις 16 Απριλίου 2015, γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας.

(34)

Η έκθεση της αποστολής απεστάλη στην Ταϊβάν στις 27 Μαΐου 2015. Η Επιτροπή διαπίστωσε, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης ελέγχου, ότι ελάχιστη ή καμία πρόοδος δεν είχε σημειωθεί για την εξάλειψη των αδυναμιών που είχαν εντοπιστεί από το 2012. Επιπλέον, το πρόγραμμα εργασίας για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας ήταν αόριστο με σχεδιαζόμενες ενέργειες έως το 2017.

(35)

Η Ταϊβάν υπέβαλε γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με την έκθεση στις 29 Ιουνίου 2015. Οι εν λόγω παρατηρήσεις δεν παρείχαν καμία δέσμευση για την αντιμετώπιση των διαπιστωμένων ελλείψεων εντός εύλογης χρονικής περιόδου.

(36)

Σημειώνεται ότι η Ταϊβάν, λόγω του πολιτικού καθεστώτος της, δεν είναι μέλος των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ). Εν προκειμένω, η Ταϊβάν δεν έχει υπογράψει ούτε κυρώσει καμία από τις διεθνείς συμφωνίες που διέπουν τον τομέα της αλιείας, μεταξύ άλλων τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS), τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα αποθέματα ιχθύων (UNFSA), τη συμφωνία του Οργανισμού Επισιτισμού και Γεωργίας (FAO) για την προώθηση της συμμόρφωσης στα διεθνή μέτρα για τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών σκαφών στις ανοιχτές θάλασσες (συμφωνία συμμόρφωσης FΑΟ). Εντούτοις, έχει υπογράψει τη σύμβαση της Γενεύης για την ανοικτή θάλασσα (4) του 1958 και τη σύμβαση για την αιγιαλίτιδα και τη συνορεύουσα ζώνη του 1958 την περίοδο κατά την οποία οι αρχές αποτελούσαν μέρος των ΗΕ (5). Προκειμένου να αξιολογηθεί η συμμόρφωση της Ταϊβάν προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της ως κράτους σημαίας, κράτους λιμένος, παράκτιου κράτους ή κράτους αγοράς, η Επιτροπή έκρινε σκόπιμο να χρησιμοποιήσει, πέραν των συμφωνιών στις οποίες αποτελεί μέρος η Ταϊβάν, την UNLCOS ως το πρωταρχικό εφαρμοστέο διεθνές νομικό πλαίσιο. Στις διατάξεις αυτές κωδικοποιούνται οι ήδη ισχύοντες κανόνες του διεθνούς εθιμικού δικαίου και επαναλαμβάνεται σχεδόν κατά λέξη η διατύπωση της σύμβασης για την ανοικτή θάλασσα και της σύμβασης για την αιγιαλίτιδα και τη συνορεύουσα ζώνη. Σημειώνεται επίσης ότι η υποχρέωση των κρατών σημαίας να εκπληρώνουν με τη δέουσα επιμέλεια τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τις δραστηριότητες ΠΛΑ αλιείας των σκαφών τους αποτελεί μέρος του διεθνούς εθιμικού δικαίου.

(37)

Η Ταϊβάν είναι συμβαλλόμενο μέλος της επιτροπής διατήρησης του τόνου του νοτίου ημισφαιρίου (CCSBT), της περιφερειακής οργάνωσης διαχείρισης της αλιείας του νοτίου Ειρηνικού (SPRFMO) και της επιτροπής αλιείας του βόρειου Ειρηνικού (NPFC) και συνεργαζόμενο μη συμβαλλόμενο μέρος της επιτροπής αλιείας δυτικού και κεντρικού Ειρηνικού (WCPFC), της παναμερικανικής επιτροπής τροπικού τόνου (IATTC) και της διεθνούς επιτροπής για τη διατήρηση των θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT). Επιπλέον, η Ταϊβάν είναι προσκεκλημένος εμπειρογνώμονας της επιτροπής τόνου του Ινδικού ωκεανού (IOTC).

(38)

Για να αξιολογήσει τη συμμόρφωση της Ταϊβάν προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της ως κράτους σημαίας, κράτους λιμένος, παράκτιου κράτους ή κράτους αγοράς, οι οποίες προβλέπονται στις διεθνείς συμφωνίες που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 36 και καθορίζονται από τις σχετικές περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας (RFMO) που αναφέρονται στην εν λόγω αιτιολογική σκέψη, η Επιτροπή αναζήτησε και ανέλυσε όλα τα στοιχεία που θεώρησε απαραίτητα για τον σκοπό αυτό. Το βασικό ισχύον εσωτερικό νομικό πλαίσιο για τη διαχείριση της αλιείας στην Ταϊβάν είναι ο νόμος περί αλιείας (που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 1929 και τροποποιήθηκε τελευταία τον Νοέμβριο του 2012) και ένα σύνολο υπουργικών συμφωνιών. Οι αρχές της Ταϊβάν έχουν αποδεχθεί την ανάγκη αναθεώρησης του νομικού πλαισίου για την αλιεία και την εκπόνηση του νέου μέσου.

(39)

Η Επιτροπή χρησιμοποίησε επίσης πληροφορίες από διαθέσιμα στοιχεία προερχόμενα από τις διάφορες ΠΟΔΑ καθώς και δημοσιευμένες πληροφορίες.

(40)

Σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 3 του κανονισμού ΠΛΑ, η Επιτροπή εξέτασε τα καθήκοντα της Ταϊβάν ως κράτους σημαίας, κράτους λιμένος, παράκτιου κράτους ή κράτους αγοράς. Για τους σκοπούς της εξέτασης αυτής, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις παραμέτρους που παρατίθενται στο άρθρο 31 παράγραφοι 4 έως 7 του κανονισμού ΠΛΑ.

(41)

Η Επιτροπή διαπίστωσε, με βάση τις πληροφορίες που προέρχονται από τους επιτόπιους ελέγχους και τις δημοσιευμένες πληροφορίες, ότι τουλάχιστον 22 σκάφη έχουν εμπλακεί σε δραστηριότητες ΠΛΑ αλιείας κατά την περίοδο 2010 έως 2015.

(42)

Ένα αλιευτικό σκάφος με σημαία Ταϊβάν (Yu Fong 168) εξακολουθεί να είναι εγγεγραμμένο στον κατάλογο σκαφών ΠΛΑ της WCPFC καθώς το 2009 αλίευε στην ΑΟΖ των Νήσων Μάρσαλ χωρίς άδεια και κατά παράβαση των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης (6). Η Ταϊβάν εξήγησε ότι, από το 2009, το σκάφος δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχό της και το μόνο μέτρο που μπορούσαν να λάβουν οι αρχές είναι να επιβάλουν κυρώσεις για παράβαση του κανόνα περί επιστροφής στον λιμένα. Η Ταϊβάν εξήγησε ότι έχει επιβάλει επανειλημμένως τέτοιες κυρώσεις χωρίς να παράσχει περαιτέρω πληροφορίες. Εν προκειμένω, σημειώνεται ότι ο νόμος περί αλιείας προβλέπει την επιβολή προστίμου για την παράβαση ύψους 3 400 έως 8 500 ευρώ.

(43)

Με βάση τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία, ένα αλιευτικό σκάφος με σημαία Ταϊβάν συνελήφθη το 2015 στις Νήσους Μάρσαλ για παράνομη αλιεία και παρεμβάσεις σε επιθεωρητές αλιείας (7). Οι αρχές της Ταϊβάν δεν έχουν μέχρι σήμερα επιβάλει κυρώσεις στο αλιευτικό σκάφους και στους υπηκόους Ταϊβάν που ενέχονται ή εμπλέκονται στις αλιευτικές δραστηριότητες του συγκεκριμένου αλιευτικού σκάφους. Το μόνο μέτρο που έλαβαν ήταν η συνέχιση της έρευνας για την εν λόγω υπόθεση και η ενημέρωση της Επιτροπής ότι η υπόθεση έχει παραπεμφθεί στα δικαστήρια των Νήσων Μάρσαλ.

(44)

Η επιτροπή διαχείρισης της αλιείας τόνου του Ινδικού ωκεανού (IOTC) αναφέρει ότι είκοσι σκάφη με σημαία Ταϊβάν έχουν διαπράξει παραβάσεις των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης των παράκτιων κρατών του Ινδικού ωκεανού το 2013 και το 2014. Τα συγκεκριμένα σκάφη αλίευαν: με αλιευτικά εργαλεία χωρίς σήμανση, χωρίς πρωτότυπα έγγραφα επί του σκάφους ή με ελλιπή σχετική με την αλιεία τεκμηρίωση, με ληγμένες άδειες αλιείας, χωρίς άδεια απόπλου από τον τελευταίο αλιευτικό λιμένα, χωρίς άδεια αλιείας από το κράτος σημαίας, χωρίς λειτουργικό σύστημα παρακολούθησης σκαφών (VMS) επί του σκάφους ή με ελαττωματικό VMS επί του σκάφους, ασκούσαν δραστηριότητες αφαίρεσης πτερυγίων καρχαριών και παράνομες μεταφορτώσεις εν πλω και δεν ανέφεραν τις μεταφορτώσεις.

(45)

Η Επιτροπή διαβίβασε τις πληροφορίες αυτές στην Ταϊβάν και ζήτησε από τις αρχές της Ταϊβάν να διερευνήσουν τα συμβάντα. Ο οργανισμός αλιείας της Ταϊβάν υποστήριξε ότι, σύμφωνα με την προκαταρκτική έρευνα που διεξήγαγε, όλα τα σκάφη διέθεταν τη δέουσα άδεια αλιείας σε ύδατα παράκτιων κρατών και δεν υπήρξαν προβλήματα όσον αφορά τις αναφορές των VMS ή τις ενεργές άδειες αλιείας. Εντούτοις, οι αρχές της Ταϊβάν δεν εξήγησαν εάν είχαν ενημερωθεί σχετικά από τα παράκτια κράτη και εάν επρόκειτο να συνεργαστούν με τα οικεία παράκτια κράτη για τις δραστηριότητες αυτών των σκαφών, των πλοιάρχων, των αξιωματικών και του πληρώματος αυτών.

(46)

Όσον αφορά τις πληροφορίες που αναφέρονται στις αιτιολογικές σκέψεις 42, 43 και 44, η Επιτροπή εκτιμά ότι η Ταϊβάν δεν ήταν σε θέση να αναλάβει τις ευθύνες της ως κράτους σημαίας ώστε να αποτρέψει τον στόλο της από το να εμπλακεί σε δραστηριότητες ΠΛΑ αλιείας. Εν προκειμένω υπενθυμίζεται ότι, δυνάμει του άρθρου 94 παράγραφος 2 στοιχείο β) της σύμβασης UNCLOS, το κράτος σημαίας οφείλει να ασκεί τη δικαιοδοσία του, δυνάμει του εσωτερικού του δικαίου, επί των πλοίων που φέρουν τη σημαία του καθώς επίσης και επί των ενεργειών του πλοιάρχου, των αξιωματικών και του πληρώματος αυτού (βλέπε επίσης άρθρο 5 της σύμβασης της Γενεύης για την ανοικτή θάλασσα του 1958 (8)). Σημειώνεται ότι το κράτος σημαίας έχει την υποχρέωση να λαμβάνει ή να συνεργάζεται με άλλα κράτη για τη λήψη μέτρων ως προς τους οικείους υπηκόους τα οποία κρίνονται αναγκαία για τη διατήρηση των έμβιων πόρων της ανοικτής θάλασσας. Επιπλέον, υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα σημεία 31, 32, 33, 35 και 38 των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του FAO σχετικά με την επίδοση του κράτους σημαίας (9), τα κράτη σημαίας πρέπει να εφαρμόζουν καθεστώτα ελέγχου στα σκάφη τους και να θεσπίσουν ένα καθεστώς επιβολής το οποίο, μεταξύ άλλων, ανιχνεύει και λαμβάνει μέτρα επιβολής και αποτελεσματικές κυρώσεις κατά της παραβίασης των ισχυουσών νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων και των ισχυόντων διεθνών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης.

(47)

Σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού ΠΛΑ, η Επιτροπή εξέτασε επίσης τα μέτρα που έλαβε η Ταϊβάν όσον αφορά την πρόσβαση των αλιευτικών προϊόντων που προέρχονται από ΠΛΑ αλιεία στην αγορά της.

(48)

Η Επιτροπή ανέλυσε την τεκμηρίωση και άλλες πληροφορίες που αφορούν την παρακολούθηση και τον έλεγχο από την Ταϊβάν των θαλάσσιων αλιευμάτων και των εισαγόμενων και εξαγόμενων προϊόντων ή των προϊόντων που αποτελούν αντικείμενο διεθνών συναλλαγών. Μετά από αυτή την αξιολόγηση, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ταϊβάν δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι τα αλιευτικά προϊόντα που εισέρχονται στους λιμένες της και στις μονάδες μεταποίησης της χώρας δεν προέρχονται από την ΠΛΑ αλιεία. Οι αρχές της Ταϊβάν δεν ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι διέθεταν όλα τα αναγκαία στοιχεία που απαιτούνται για την πιστοποίηση της νομιμότητας των εισαγωγών και των μεταποιημένων προϊόντων που προορίζονται για την ενωσιακή αγορά. Τα κύρια στοιχεία στα οποία βασίζεται η αξιολόγηση της Επιτροπής συνοψίζονται κατωτέρω.

(49)

Από τις επισκέψεις ελέγχου του 2012 και του 2015 προέκυψε ότι η Ταϊβάν δεν διέθετε σύστημα ιχνηλασιμότητας το οποίο να διασφαλίζει πλήρη διαφάνεια σε όλα τα στάδια των αλιευτικών συναλλαγών, δηλαδή αλίευμα, μεταφόρτωση, εκφόρτωση, μεταφορά, βιομηχανική μεταποίηση, εξαγωγή και εμπορία. Το 2012 η Επιτροπή επισκέφθηκε φορείς εκμετάλλευσης και εμπορομεσίτες προκειμένου να αξιολογήσει τη διαφάνεια και την ιχνηλασιμότητα της αλιευτικής αγοράς της Ταϊβάν. Εντοπίστηκαν ορισμένες ελλείψεις που κοινοποιήθηκαν στις αρχές χωρίς επακόλουθη παρακολούθηση.

(50)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι εμπορικές εταιρείες δεν έχουν ενσωματώσει στα λογιστικά τους συστήματα πληροφορίες όσον αφορά την ιχνηλασιμότητα των αλιευτικών συναλλαγών και δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι τα όσα έχουν καταγραφεί στα συστήματα των αρχών αντιστοιχούν στα όσα έχουν καταγραφεί στα συστήματα λογιστικής και παραγωγής των εταιρειών. Η κατάσταση αυτή υπονομεύει την αξιοπιστία της αλυσίδας ιχνηλασιμότητας σε επίπεδο εταιρειών. Επίσης, εκθέτει το σύστημα σε κίνδυνο κατάχρησης, δεδομένου ότι επιτρέπει στους φορείς εκμετάλλευσης να δηλώνουν μεγαλύτερες εισερχόμενες ποσότητες χάρη σε εσφαλμένα πιστοποιητικά αλιευμάτων και να προβαίνουν σε νομιμοποίηση παράνομων αλιευμάτων χάρη στις εν λόγω υπερεκτιμήσεις. Επιπλέον, οι ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων της Ταϊβάν που στηρίζουν τα συστήματα των αρχών είναι ελλιπείς και σημαντικά έγγραφα στην αλυσίδα εφοδιασμού, όπως οι δηλώσεις εκφόρτωσης, τα ηλεκτρονικά ημερολόγια αλιείας και πληροφορίες από καθορισμένους λιμένες είτε εξακολουθούν να μην είναι πλήρως καταγεγραμμένες είτε λείπουν. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει τις αδυναμίες του συστήματος ιχνηλασιμότητας, γενικά.

(51)

Ο κίνδυνος ελλιπούς ιχνηλασιμότητας επιτείνεται από τις ειδικές συνθήκες του στόλου της Ταϊβάν. Η Ταϊβάν διαθέτει σημαντικό αριθμό υπερπόντιων αλιευτικών σκαφών, δηλαδή 468 σκάφη ολικής χωρητικότητας άνω των 100 τόνων (ΟΧ) και μεταξύ 1 200 και 1 400 σκάφη κάτω των 100 ΟΧ. Επιπλέον, υπήκοοι της Ταϊβάν έχουν επενδύσει και εκμεταλλεύονται 238 αλιευτικά σκάφη με ξένη σημαία. Τα υπερπόντια αλιευτικά σκάφη με σημαία Ταϊβάν αλιεύουν στην ανοικτή θάλασσα και σε ύδατα παράκτιων κρατών, χρησιμοποιώντας ως βάσεις αλιείας και εκφόρτωσης λιμένες σε τρίτες χώρες και σπάνια επιστρέφουν στους λιμένες νηολογίου. Τα αλιευτικά προϊόντα αποστέλλονται είτε από αλιευτικά πεδία στην ανοικτή θάλασσα είτε από ύδατα παράκτιων κρατών στην Ταϊβάν προς περαιτέρω μεταποίηση ή αποστέλλονται από εμπορικές εταιρείες της Ταϊβάν σε τρίτες χώρες προς περαιτέρω μεταποίηση. Υπάρχει έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των αρχών της Ταϊβάν και των αρχών τρίτων χωρών, καθώς και σημαντικά προβλήματα όσον αφορά την ικανότητα της Ταϊβάν να παρακολουθεί το μέγεθος και τη χωρητικότητα του στόλου. Η κατάσταση αυτή επιτρέπει σε φορείς εκμετάλλευσης και εμπόρους να διαπράττουν παράνομες πράξεις και να λειτουργούν από την Ταϊβάν χωρίς κίνδυνο εντοπισμού. Παραμένει υψηλός ο κίνδυνος να αλιεύουν σκάφη από την Ταϊβάν κατά παράβαση των εφαρμοστέων κανόνων διατήρησης και διαχείρισης και ότι εμπορικές εταιρείες από την Ταϊβάν εμπορεύονται μη δηλωθέντα αλιεύματα προς μεταποίηση. Η κατάσταση αυτή αυξάνει τον κίνδυνο να μην υπάρχει εγγύηση, όσον αφορά τα αλιευτικά προϊόντα που προορίζονται για την ενωσιακή αγορά και προέρχονται από ιχθύς προέλευσης Ταϊβάν, ότι δεν προέρχονται από ΠΛΑ αλιεία.

(52)

Η Ταϊβάν δεν συμμορφώνεται με απαιτήσεις που διασφαλίζουν την ολοκληρωμένη και αποτελεσματική παρακολούθηση, έλεγχο και εποπτεία της αλιείας σύμφωνα με το άρθρο 94 της UNCLOS, το σημείο 33 των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του FAO σχετικά με την επίδοση του κράτους σημαίας και το σημείο 24 του διεθνούς σχεδίου δράσης για την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (IPOA-IUU (10)).

(53)

Οι αρχές της Ταϊβάν αναπτύσσουν διάφορα συστήματα ιχνηλασιμότητας για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των ιχθύων που προέρχονται από τα σκάφη τους και των επακόλουθων αλιευτικών προϊόντων που εισέρχονται στους λιμένες τους για μεταποίηση και μετέπειτα εξαγωγή. Οι αρχές εκπόνησαν επίσης το τρέχον έτος ένα στρατηγικό σχέδιο για τον λογιστικό έλεγχο των εμπορικών εταιρειών. Εντούτοις, επί του παρόντος, το συγκεκριμένο σχέδιο δεν έχει εφαρμοστεί και οι λογιστικοί έλεγχοι των αλιευτικών εταιρειών ουδέποτε διενεργήθηκαν. Η έλλειψη ελέγχων από τον οργανισμό αλιείας δείχνει απροθυμία για τη διασφάλιση της διαφάνειας στην αλυσίδα εφοδιασμού και για τη λήψη μέτρων κατά των φορέων εκμετάλλευσης που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις δραστηριότητες ΠΛΑ αλιείας σύμφωνα με τα όσα περιγράφονται στα σημεία 72 έως 74 του IPOA-IUU.

(54)

Στην παράγραφο 11 εδάφια 2 και 3 του κώδικα δεοντολογίας του FAO ορίζεται επιπλέον ότι το διεθνές εμπόριο ιχθύων και αλιευτικών προϊόντων δεν πρέπει να υπονομεύει τη βιώσιμη ανάπτυξη της αλιείας, ενώ πρέπει να βασίζεται σε διαφανή μέτρα καθώς και σε απλές και κατανοητές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις και διοικητικές διαδικασίες. Επιπλέον, η παράγραφος 11 εδάφιο 1 σημείο 11 του κώδικα δεοντολογίας του FAO προβλέπει ότι τα κράτη πρέπει να διασφαλίζουν ότι το διεθνές και εγχώριο εμπόριο ιχθύων και αλιευτικών προϊόντων διεξάγεται σύμφωνα με ορθές πρακτικές διατήρησης και διαχείρισης μέσω καλύτερης ταυτοποίησης της προέλευσης των ιχθύων και των αλιευτικών προϊόντων που αποτελούν αντικείμενο εμπορικών συναλλαγών. Το IPOA IUU παρέχει επιπλέον καθοδήγηση σχετικά με διεθνώς συμφωνηθέντα μέτρα (σημεία 65 έως 76) που αφορούν τη μείωση ή την εξάλειψη του εμπορίου ιχθύων και αλιευτικών προϊόντων που προέρχονται από την ΠΛΑ αλιεία. Τα συστήματα ιχνηλασιμότητας που εξετάσθηκαν από την Επιτροπή (όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 48 έως 53) καταδεικνύουν σαφώς ότι η Ταϊβάν δεν έχει λάβει μέτρα για τη βελτίωση της διαφάνειας των αγορών τους, γεγονός το οποίο θα απέτρεπε τον κίνδυνο προϊόντα ΠΛΑ αλιείας να αποτελούν αντικείμενο εμπορικών συναλλαγών μέσω της Ταϊβάν ή μέσω εμπορικών εταιρειών που εδρεύουν στην Ταϊβάν.

(55)

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την επίσκεψη ελέγχου του 2015, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας (EFCA) ανέλυσε μερικές εκατοντάδες πιστοποιητικά αλιευμάτων που επιδείχθηκαν στα σύνορα της ΕΕ για φορτία εμπορευμάτων προερχόμενα από την Ταϊβάν. Τα εν λόγω πιστοποιητικά αλιευμάτων επικυρώθηκαν από τις αλιευτικές αρχές της Ταϊβάν με βάση τις πληροφορίες που παρείχαν οι φορείς εκμετάλλευσης της Ταϊβάν. Ο αντίκτυπος των προβλημάτων όσον αφορά τα συστήματα καταγραφής δεδομένων που περιγράφονται ανωτέρω είναι εμφανής στις παρατυπίες που αναφέρονται παρακάτω (όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 56 και 57).

(56)

Από τον έλεγχο των προϊόντων που έχουν αλιευθεί από σκάφη με σημαία Ταϊβάν προέκυψαν οι ακόλουθες παρατυπίες: πιστοποιητικά αλιευμάτων με τροποποιημένα στοιχεία ή χωρίς όλα τα απαιτούμενα στοιχεία, αναντιστοιχίες σε στοιχεία όσον αφορά αλιεύματα, δηλώσεις πλοιάρχου, ημερολόγιο αλιείας, στατιστικά έγγραφα ICCAT, δηλώσεις περί ασφάλειας των δελφινιών, στοιχεία και ημερομηνίες για μεταφόρτωση, εκφόρτωση και μεταποίηση, έλλειψη πρόσβασης στα στοιχεία αλιευτικής προσπάθειας του καθεστώτος πλοιοημερών για σκάφη που αλιεύουν στον Ειρηνικό, κανένα μητρώο αδειών από παράκτια κράτη, παρατυπίες σε αλιευτικά σκάφη και σκάφη μεταφοράς με σκάφη που έχουν μετονομαστεί και σκάφη που δεν περιλαμβάνονται στους καταλόγους εγκεκριμένων υγειονομικών οργανισμών της Ένωσης, ακατανόητες εμπορικές ροές (δηλαδή ιχθύς που αλιεύθηκαν στον Ατλαντικό/Ινδικό ωκεανό, μεταφέρθηκαν στην Ασία, μεταποιήθηκαν και εξήχθησαν στην Ένωση) και ελλιπείς πληροφορίες σχετικά με δηλώσεις μεταποίησης και παραγωγής.

(57)

Η Επιτροπή διαβίβασε στις αρχές της Ταϊβάν διεξοδικές πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα της ανάλυσης της EFCA. Οι αρχές διερεύνησαν το θέμα και υπέβαλαν ικανοποιητικές απαντήσεις για την παραγωγή σε δηλώσεις μεταποίησης. Έλαβαν πλήρως υπόψη τα ζητήματα και αποδέχθηκαν την ανάγκη επικαιροποίησης των εσωτερικών κανόνων για την επίλυση των προβλημάτων. Ανέφεραν επίσης ότι θα επιθυμούσαν να συνεργαστούν με την Επιτροπή για τη διόρθωση των λειτουργικών διαδικασιών τους.

(58)

Η κατάσταση που περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 56 επισημαίνει τον κίνδυνο ύπαρξης ταϊβανέζικων μεταποιημένων αλιευτικών προϊόντων ή ταϊβανέζικων πρώτων υλών από ιχθύς προερχόμενων από αλιεύματα που συνδέονται άμεσα με δραστηριότητες ΠΛΑ. Επιπλέον, η ύπαρξη εμφανών σφαλμάτων, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 56, αποδεικνύει ότι η Ταϊβάν έχει αποτύχει να συνεργαστεί με άλλα κράτη και περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας στο να υιοθετήσει τα κατάλληλα μέτρα που σχετίζονται με την αγορά για την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας, όπως ορίζεται στα σημεία 68 και 72 του ΙΡOA-IUU.

(59)

Τα στοιχεία που περιγράφονται στην αιτιολογική σκέψη 56 αποδεικνύουν ότι τα προϊόντα που διέρχονται από την Ταϊβάν αντίκεινται στις ρυθμίσεις για μετά την αλίευση, όπως περιγράφεται στο άρθρο 11 του κώδικα δεοντολογίας του FAO και καταδεικνύουν περαιτέρω ότι η Ταϊβάν δεν είναι σε θέση να επιβάλλει κανόνες προκειμένου να εξασφαλίσει την κατάλληλη συνεργασία με τρίτες χώρες που αλιεύουν και εκφορτώνουν και να εφαρμόσει μέτρα που εξασφαλίζουν τη διαφάνεια και την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων μέσω της αγοράς, σύμφωνα με τα σημεία 67 έως 69 και 71 έως 72 του ΙΡOA-IUU ώστε να είναι δυνατή η ιχνηλασιμότητα των ιχθύων ή των αλιευτικών προϊόντων.

(60)

Με βάση την κατάσταση που εκτίθεται στην παρούσα ενότητα της απόφασης, τα στοιχεία που συγκέντρωσε η Επιτροπή, καθώς και με το σύνολο των δηλώσεων της ίδιας της χώρας, διαπιστώνεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 3 και το άρθρο 31 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού ΠΛΑ, η Ταϊβάν δεν εκπλήρωσε τα καθήκοντα που υπέχει δυνάμει του διεθνούς δικαίου ως κράτος σημαίας, παράκτιο κράτος, κράτος λιμένα ή κράτος αγοράς όσον αφορά τα σκάφη ΠΛΑ και την ΠΛΑ αλιεία που εκτελείται ή υποστηρίζεται από αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία της ή από υπηκόους της και δεν απέτρεψε την πρόσβαση των αλιευτικών προϊόντων που προέρχονται από ΠΛΑ αλιεία στην αγορά της.

(61)

Σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 5 στοιχείο α), η Επιτροπή ανέλυσε τη συνεργασία της με την Ταϊβάν για να διαπιστώσει κατά πόσον είχε συνεργαστεί ουσιαστικά ως προς την απάντηση σε ερωτήσεις, την παροχή ενημέρωσης ή τη διερεύνηση θεμάτων που σχετίζονται με την ΠΛΑ αλιεία και σχετικές δραστηριότητες.

(62)

Μετά την επίσκεψη ελέγχου του 2012, η Επιτροπή κάλεσε την Ταϊβάν να συνεργάζεται για ορισμένα θέματα διαχείρισης της αλιείας που απαιτούσαν ιδιαίτερη προσοχή. Τα θέματα αυτά αναφέρονται παρακάτω. Το νομικό και διοικητικό πλαίσιο όσον αφορά τη διαχείριση της αλιείας χρειαζόταν να επικαιροποιηθεί με τη θέσπιση αναθεωρημένου νόμου περί αλιείας και κώδικα δεοντολογίας ΠΛΑ (εθνικό σχέδιο δράσης όσον αφορά την ΠΛΑ) για την εξασφάλιση της ενσωμάτωσης της διεθνούς και περιφερειακής νομοθεσίας περί διαχείρισης της αλιείας και ορισμένων μη δεσμευτικών συστάσεων στην εθνική νομοθεσία. Η Επιτροπή κάλεσε την Ταϊβάν να αναπτύξει συνεκτικό και αποτρεπτικό σύστημα κυρώσεων το οποίο να υποστηρίζεται από μητρώο παραβάσεων και κυρώσεων. Η Επιτροπή πρότεινε μια βελτίωση του πλαισίου παρακολούθησης, ελέγχου και εποπτείας (ΠΕΕ) για τη διασφάλιση του ελέγχου των σκαφών της Ταϊβάν που αλιεύουν στην ανοικτή θάλασσα και σε ύδατα τρίτων χωρών, καθώς και για την ανάπτυξη ημερολογίων αλιείας, συστημάτων αναφοράς αλιευμάτων και δήλωσης εκφόρτωσης, καθορισμένων λιμένων καθώς επίσης και σχεδίου επιθεωρήσεων για τον έλεγχο των αλιευτικών δραστηριοτήτων, μεταφορτώσεων και εκφορτώσεων. Η αποτελεσματικότητα και η διαφάνεια του συστήματος πιστοποίησης αλιευμάτων και του συστήματος ιχνηλασιμότητας για τις εξαγωγές που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ θα έπρεπε να είχαν βελτιωθεί.

(63)

Η Ταϊβάν απάντησε το 2013 με το NPOA-IUU της και το 2014 με το NPOA-αλιευτική ικανότητα. Η Επιτροπή και οι αρχές της Ταϊβάν αντάλλαξαν γραπτώς απόψεις και πραγματοποίησαν τηλεδιασκέψεις και συναντήσεις σχετικά με τα εν λόγω έγγραφα.

(64)

Όσον αφορά το NPOA-IUU, από την ανάλυση της Επιτροπής προέκυψε ότι, καίτοι οι απόψεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιο δράσης είναι καταρχήν ορθές, το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής έχει αδικαιολόγητα μεγάλη διάρκεια καλύπτοντας ενέργειες μέχρι το 2020. Λαμβανομένου υπόψη του μεγέθους του στόλου της Ταϊβάν που αλιεύει σε περισσότερες από 30 τρίτες χώρες και του γεγονότος ότι τα αλιευτικά σκάφη της Ταϊβάν είναι σημαντικοί προμηθευτές πρώτων υλών για μονάδες μεταποίησης και κονσερβοποιίες, είναι σημαντικό η Ταϊβάν να υλοποιήσει ταχέως τις ενέργειές της σχετικά με ΠΕΕ, παρατηρητές, εκφορτώσεις και μεταφορτώσεις και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά στον νόμο περί αλιείας τα θέματα που σχετίζονται με σοβαρές παραβάσεις και τον έλεγχο των υπηκόων.

(65)

Όσον αφορά το NPOA-αλιευτική ικανότητα, από την ανάλυση της Επιτροπής προέκυψε ότι το εν λόγω σχέδιο δεν εξασφαλίζει τη σύνδεση του ελεγκτικού δυναμικού της Ταϊβάν με τον αριθμό των υπερπόντιων αλιευτικών σκαφών της Ταϊβάν. Τα μέτρα που θέσπισε η Ταϊβάν (δηλαδή ημερολόγια αλιείας, ηλεκτρονικά ημερολόγια αλιείας, συστήματα δήλωσης εκφόρτωσης και αναφοράς αλιευμάτων, καθορισμένοι λιμένες, επιθεώρηση και έλεγχος των εκφορτώσεων, μεταφορτώσεις, επιβίβαση και επιθεώρηση σκαφών, εθνικά σχέδια επιθεωρήσεων/παρατηρητών και ιχνηλασιμότητα) με σκοπό την παρακολούθηση του στόλου της δεν είναι ολοκληρωμένα εφόσον ορισμένα μέτρα καλύπτουν εν μέρει τον υπερπόντιο στόλο, εφαρμόζονται εν μέρει ή παραμένουν στο επίπεδο του σχεδίου που δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί. Επιπλέον, η συγκεκριμένη πολιτική δεν έχει μετρήσιμους στόχους διαχείρισης, ενδείξεις σχετικά με τα επίπεδα αλιευτικής προσπάθειας, ειδικές άδειες, άδειες αλιείας σε τρίτες χώρες, αριθμό σκαφών στις ΠΟΔΑ, εκτιμήσεις αποθεμάτων και στόχους ή επιστημονικές συμβουλές. Δεν υπάρχει ανάλυση όσον αφορά τη σχέση μεταξύ του αριθμού των σκαφών, του αριθμού των αδειών, του όγκου των αλιευμάτων και των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων και ανθρώπινου δυναμικού που απαιτείται για τον έλεγχο και την παρακολούθηση του κλάδου. Δεν υπάρχουν σημεία αναφοράς για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής ούτε και μεθοδολογία για την απόκτηση των εν λόγω σημείων αναφοράς. Τέλος, τα μελλοντικά μέτρα που προβλέπονται είναι ασαφή και δεν παρέχουν καμία ένδειξη ως προς το πώς και πότε οι αρχές θα εφαρμόσουν τη συγκεκριμένη πολιτική.

(66)

Κατά την περίοδο από το 2012 έως το 2015, η Επιτροπή διατύπωσε διεξοδικές παρατηρήσεις σχετικά με τα διάφορα σχέδια της Ταϊβάν για την αντιμετώπιση της ΠΛΑ αλιείας και επανέλαβε την ανάγκη συνεργασίας και λήψης διορθωτικών μέτρων. Η Ταϊβάν, χωρίς να αμφισβητεί τα ευρήματα της Επιτροπής, υποστήριξε επανειλημμένως την ανάγκη προβληματισμού σχετικά με τα μέτρα και επιπρόσθετου χρόνου για την εφαρμογή τους.

(67)

Από την επίσκεψη ελέγχου του 2015 στην Ταϊβάν προέκυψε ότι ελάχιστη ή καμία πρόοδος δεν είχε σημειωθεί στους τομείς ενδιαφέροντος που επισήμανε η Επιτροπή για την περίοδο 2012-2015 (όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη ανωτέρω). Ο νόμος περί αλιείας παρέμεινε στο επίπεδο του σχεδίου, το NPOA-IUU αναφέρθηκε ότι βρίσκεται στη διαδικασία εφαρμογής αλλά στην πραγματικότητα χωρίς πραγματική θέσπιση των μέτρων που περιγράφονται στην παρούσα ενότητα της απόφασης και με ασαφή χρονοδιαγράμματα, το NPOA-αλιευτική ικανότητα παρέμεινε ένα έγγραφο χωρίς πραγματικούς στόχους και με ανύπαρκτα χρονοδιαγράμματα εφαρμογής. Οι εξελίξεις στο πλαίσιο ΠΕΕ ήταν ελάχιστες όπου τα ηλεκτρονικά ημερολόγια αλιείας καλύπτουν μόνο μέρος του στόλου, οι καθορισμένοι λιμένες είναι ανύπαρκτοι, οι δηλώσεις εκφόρτωσης καλύπτουν μόνο την εγχώρια αλιεία χωρίς κανένα σχέδιο επέκτασής τους στον υπερπόντιο στόλο μελλοντικά και τα μέτρα για τον έλεγχο των μεταφορτώσεων βρίσκονται υπό εκπόνηση. Στην έκθεση της Επιτροπής, τον Ιούλιο του 2012, αναλύονται οι λεπτομέρειες των διαφόρων ζητημάτων που αναφέρονται στην παρούσα αιτιολογική σκέψη, οι οποίες είναι ίδιες με εκείνες που είχαν διαπιστωθεί κατά την πρόσφατη επίσκεψη ελέγχου τον Μάρτιο του 2015. Η έκθεση της αποστολής του Μαρτίου 2015 της Επιτροπής ανέφερε εκ νέου όλα τα κρίσιμα ζητήματα και επισήμανε τις πιθανές συνέπειες της έλλειψης προόδου.

(68)

Για τους λόγους αυτούς, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ταϊβάν δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει όλα τα ζητήματα που εντοπίστηκαν κατά την περίοδο 2012-2015.

(69)

Δεν ήταν επίσης σε θέση να θεσπίσει ένα νομικό πλαίσιο το οποίο θα προβλέπει ορισμούς της ΠΛΑ αλιείας και των σοβαρών παραβάσεων σύμφωνα με το ψήφισμα 11/03 (11) της IOTC και το άρθρο 25 παράγραφος 4 της σύμβασης WCPFC (12). Δεν ήταν επίσης σε θέση να ασκήσει τη δικαιοδοσία της σε διοικητικά, τεχνικά και κοινωνικά θέματα που αφορούσαν τον στόλο της, σύμφωνα με το άρθρο 94 της UNCLOS (βλέπε επίσης άρθρο 5 της σύμβασης της Γενεύης για την ανοικτή θάλασσα του 1958). Επίσης, δεν εφάρμοσε τις διατάξεις των σημείων 31-33 των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του FAO σχετικά με την επίδοση του κράτους σημαίας. Επιπλέον, δεν εφάρμοσε τις διατάξεις της παραγράφου 24 του IPOA IUU σε ό,τι αφορά την παρακολούθηση, τον έλεγχο και την εποπτεία επί του στόλου.

(70)

Συνολικά, οι αρχές της Ταϊβάν ήταν συνεργάσιμες και ενήργησαν γενικά γρήγορα για να ανταποκριθούν στα αιτήματα για πληροφορίες ή ελέγχους τόσο από τα κράτη μέλη όσο και από την Επιτροπή, δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008. Ορισμένα ζητήματα σχετικά με την πρόσβαση των κρατών μελών σε πληροφορίες σχετικά με δεδομένα VMS των σκαφών με σημαία Ταϊβάν επιλύθηκαν με την παρέμβαση της Επιτροπής. Ωστόσο η ακρίβεια των απαντήσεων των αρχών της Ταϊβάν υπονομεύεται από την ανεπάρκεια των συστημάτων ιχνηλασιμότητας, όπως αναφέρεται στην ενότητα 3.1 της παρούσας απόφασης.

(71)

Σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 5 στοιχείο β), η Επιτροπή ανέλυσε τα υφιστάμενα μέτρα επιβολής για την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας στην Ταϊβάν.

(72)

Κατά την περίοδο 2012-2015, η Επιτροπή επισήμανε την ανάγκη έκδοσης νέου νόμου περί αλιείας για την Ταϊβάν. Ο ισχύων νόμος στερείται σαφών ορισμών σχετικά με το πεδίο εφαρμογής και τις σοβαρές παραβάσεις, ενώ δεν υπάρχει πρόβλεψη για βαρύτερη παράβαση σε περίπτωση επανάληψης των αδικημάτων. Το τρέχον ύψος των προστίμων δεν αρκεί για να στερήσει από τα μεγάλα εμπορικά πλοία τα οφέλη που προκύπτουν από πιθανές παράνομες δραστηριότητες (το ανώτατο επίπεδο προστίμου έχει οριστεί σε 9 000 ευρώ περίπου). Οι ποινές με την παρούσα μορφή τους δεν έχουν ευρύ πεδίο εφαρμογής και δεν είναι αρκούντως αυστηρές ώστε να είναι αποτρεπτικές. Υπάρχει επίσης έλλειψη ειδικών διατάξεων στη νομοθεσία όσον αφορά υπηκόους που υποστηρίζουν ή εμπλέκονται σε δραστηριότητες ΠΛΑ αλιείας. Ορισμένες προαιρετικές διατάξεις επιβολής κυρώσεων περιλαμβάνονται στον νόμο περί επενδύσεων στην Ταϊβάν όσον αφορά την αλιεία αλιευτικών σκαφών με ξένη σημαία σύμφωνα με τον οποίο επιβάλλονται κυρώσεις για νομιμοποίηση της παράνομης προέλευσης ιχθύων και της αλιείας από αλιευτικά σκάφη με ξένη σημαία που παραβαίνουν τους κανόνες που έχει θεσπίσει το κράτος σημαίας. Εντούτοις, οι προβλεπόμενες χρηματικές κυρώσεις δεν είναι υποχρεωτικές και δεν είναι σαφές κατά πόσον εφαρμόζονται στην περίπτωση που άλλες χώρες έχουν επιβάλει πρόστιμα ανεπαρκούς αυστηρότητας σε υπηκόους Ταϊβάν για την ίδια παράβαση.

(73)

Τέλος, δεν υπάρχει σαφές νομικό πλαίσιο για τη μεταφορά των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης των ΠΟΔΑ στην εθνική νομοθεσία. Οι αρχές της Ταϊβάν επιβεβαίωσαν ότι το νομικό πλαίσιο πρέπει να αναθεωρηθεί προκειμένου να εξεταστούν τα προαναφερθέντα ζητήματα. Η Ταϊβάν κατέδειξε επίσης την πλήρη δέσμευσή της στη διασφάλιση ότι τα αλιευτικά σκάφη της στα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις από παράκτια κράτη για παραβάσεις με κυρώσεις ανεπαρκούς αυστηρότητας θα τύχουν περαιτέρω κυρώσεων στην Ταϊβάν. Οι αρχές της Ταϊβάν ανακοίνωσαν ότι ο νέος νόμος περί αλιείας θα έχει εκδοθεί μέχρι τα τέλη του 2014. Εντούτοις, αυτό δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Η Ταϊβάν δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της όσον αφορά την επιβολή αποτελεσματικών μέτρων επιβολής σύμφωνα με το άρθρο 94 της UNCLOS (βλέπε επίσης άρθρο 5 της σύμβασης της Γενεύης για την ανοικτή θάλασσα του 1958). Δεν έχει τηρήσει επίσης τα σημεία 31-33, 35 και 38 των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του FAO σχετικά με την επίδοση του κράτους σημαίας και δεν έχει αποδείξει ότι εφαρμόζει ένα κατάλληλο καθεστώς επιβολής κυρώσεων για την καταπολέμηση της ΠΛΑ όπως περιγράφεται στο σημείο 21 του IPOA IUU και ότι έχει θεσπίσει, σύμφωνα με το σημείο 18 του IPOA IUU, όσον αφορά υπηκόους που υπόκεινται στη δικαιοδοσία της και οι οποίοι υποστηρίζουν ή εμπλέκονται σε δραστηριότητες ΠΛΑ αλιείας.

(74)

Οι δυνατότητες ΠΕΕ της Ταϊβάν δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς. Δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο επιθεωρήσεων ώστε να εξασφαλίζεται συνεκτική πολιτική σχετικά με την εποπτεία και την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων του στόλου της. Εξακολουθούν να λείπουν ειδικά μέτρα και εργαλεία ΠΕΕ, όπως εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 65 και 67, πράγμα που υπονομεύει τοιουτοτρόπως την ικανότητα των μέτρων επιβολής της Ταϊβάν όσον αφορά την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Ταϊβάν καλύπτει μόνο το 60 % του υπερπόντιου στόλου της άνω των 100 ΟΧ που αλιεύει εκτός των υδάτων της Ταϊβάν, συμπεριλαμβανομένων όλων των υφιστάμενων σκαφών με γρι-γρι. Η Ταϊβάν συνεργάζεται με περισσότερες από 30 χώρες για τη θέσπιση καθορισμένων λιμένων, αλλά επί του παρόντος δεν έχουν εφαρμοστεί λειτουργικές ρυθμίσεις. Από τον Σεπτέμβριο του 2014 εφαρμόζει ένα νέο σύστημα δηλώσεων εκφόρτωσης και βρίσκεται στη διαδικασία αναβάθμισής του με νέες νομοθετικές διατάξεις, αλλά το νέο σύστημα δηλώσεων εκφόρτωσης εξακολουθεί να μην καλύπτει όλους τους τύπους υπερπόντιων σκαφών. Τέλος, εξακολουθεί να καταβάλλει προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού συστήματος ελέγχου των μεταφορτώσεων των υπερπόντιων σκαφών της.

(75)

Η έλλειψη αποτελεσματικού συστήματος ΠΕΕ καταδεικνύει την αδυναμία παρακολούθησης των αλιευτικών δραστηριοτήτων εν πλω και υπονομεύει την ικανότητα του οργανισμού αλιείας να εφαρμόσει αποτελεσματικά τους κανόνες που ισχύουν στις διάφορες συναφείς θαλάσσιες περιοχές. Αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη αποτελεσματικής συνεργασίας με τρίτες χώρες όσον αφορά τους καθορισμένους λιμένες και τις μεταφορτώσεις, επιτείνει τον κίνδυνο άσκησης δραστηριοτήτων ΠΛΑ αλιείας από πλοία της Ταϊβάν. Συνεπώς, η Επιτροπή πιστεύει ότι η Ταϊβάν δεν εξασφαλίζει ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό σύστημα ΠΕΕ για τα αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία της. Η αδυναμία της Ταϊβάν να εφαρμόσει ένα αποτελεσματικό σύστημα ΠΕΕ επηρεάζει δυσμενώς τη συμμόρφωσή της προς το άρθρο 94 της UNCLOS (βλέπε επίσης άρθρο 5 της σύμβασης της Γενεύης για την ανοικτή θάλασσα του 1958). Συνιστά επίσης αδυναμία τήρησης των συστάσεων του σημείου 33 των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του FAO σχετικά με την επίδοση του κράτους σημαίας και του σημείου 24 του IPOA-IUU.

(76)

Η Επιτροπή σημειώνει ότι, με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν από τις αποστολές της Επιτροπής το 2012 και το 2015 και τις συνομιλίες με τις αρχές της Ταϊβάν κατά την περίοδο 2012-2015, δεν μπορεί να συναχθεί ότι οι αρχές της Ταϊβάν στερούνται οικονομικών πόρων, αλλά μάλλον ότι δεν διαθέτουν το αναγκαίο νομικό και διοικητικό πλαίσιο που θα διασφάλιζε την αποδοτική και αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων τους ως κράτους σημαίας, κράτους λιμένος και κράτους αγοράς.

(77)

Υπενθυμίζεται ότι η Ταϊβάν, λόγω του πολιτικού καθεστώτος της, δεν είναι μέλος των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ). Με βάση τα στατιστικά στοιχεία σύμφωνα με τον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (HDI) που έχει συλλέξει η Ταϊβάν χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία των ΗΕ, η Ταϊβάν κατατάσσεται στις χώρες με υψηλή ανθρώπινη ανάπτυξη (21η ανάμεσα σε 188 χώρες) (13).

(78)

Λαμβανομένων υπόψη αυτών των στοιχείων, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ταϊβάν δεν στερείται οικονομικών πόρων ώστε να εκπληρώνει τα καθήκοντά της ως κράτους σημαίας, παράκτιου κράτους, κράτους λιμένα και κράτους αγοράς, αλλά στερείται μάλλον των αναγκαίων νομικών και διοικητικών μέσων ώστε να εξασφαλίζει την αποδοτική και αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων της.

(79)

Δεδομένης της κατάστασης που εκτίθεται στην παρούσα ενότητα και με βάση όλα τα αντικειμενικά στοιχεία που συνέλεξε η Επιτροπή, καθώς και το σύνολο των δηλώσεων της Ταϊβάν, διαπιστώνεται ότι, δυνάμει του άρθρου 31 παράγραφοι 3 και 5 του κανονισμού ΠΛΑ, η Ταϊβάν δεν εκπλήρωσε τα καθήκοντα που υπέχει δυνάμει του διεθνούς δικαίου σε ό,τι αφορά τις προσπάθειες με στόχο τη συνεργασία και την επιβολή των διατάξεων.

(80)

Η Ταϊβάν δεν έχει υπογράψει ούτε κυρώσει καμία από τις διεθνείς συμφωνίες που διέπουν τον τομέα της αλιείας. Όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 36, η Ταϊβάν θεωρείται ότι καλύπτεται από ήδη ισχύοντες κανόνες του διεθνούς εθιμικού δικαίου καθώς και από την υποχρέωση δέουσας επιμέλειας όσον αφορά τα αλιευτικά σκάφη της που ασκούν δραστηριότητες ΠΛΑ αλιείας. Η Ταϊβάν είναι συμβαλλόμενο μέρος της CCSBT, της SPRFMO και της NPFC και συνεργαζόμενο μη συμβαλλόμενο μέρος της WCPFC, της IATTC και της ICCAT. Επιπλέον, η Ταϊβάν είναι προσκεκλημένος εμπειρογνώμονας της IOTC.

(81)

Σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 6 στοιχείο β), η Επιτροπή ανέλυσε όλες τις πληροφορίες σχετικά με το νομικό καθεστώς της Ταϊβάν ως συμβαλλόμενο μέρος της CCSBT, της SPRFMO και της NPFC, ως συνεργαζόμενο μη συμβαλλόμενο μέρος της WCPFC, της IATTC και της ICCAT και ως προσκεκλημένος εμπειρογνώμονας της IOTC.

(82)

Η Επιτροπή ανέλυσε επίσης οποιαδήποτε πληροφορία θεώρησε συναφή όσον αφορά τη συμφωνία της Ταϊβάν για την εφαρμογή των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης που εξέδωσαν η WCPFC, η IATTC, η ICCAT, η CCSBT, η SPRFMO και η IOTC.

(83)

Σύμφωνα με τα στοιχεία που αντλήθηκαν από την έκθεση συμμόρφωσης της IOTC για την Ταϊβάν η οποία εκπονήθηκε στις 23 Μαρτίου 2015 (14), αρκετά επαναλαμβανόμενα ζητήματα συμμόρφωσης εντοπίστηκαν το 2014. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Ταϊβάν δεν υπέβαλε όλες τις υποχρεωτικές πληροφορίες στο πρότυπο της IOTC σχετικά με τον κατάλογο σκαφών αλιείας τροπικού τόνου στη διάρκεια του 2006, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 12/11 της IOTC. Δεν υπέβαλε όλες τις υποχρεωτικές πληροφορίες στο πρότυπο της IOTC σχετικά με τον κατάλογο σκαφών αλιείας ξιφία και μακρύπτερου τόνου στη διάρκεια του 2007, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 12/11 της IOTC. Δεν υπέβαλε όλες τις υποχρεωτικές πληροφορίες στο πρότυπο της IOTC σχετικά με τον κατάλογο εξουσιοδοτημένων σκαφών συνολικού μήκους άνω των 24 μέτρων, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 14/04 της IOTC. Δεν ανέφερε τη συχνότητα των μεγεθών για την αλιεία με παραγάδια, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 10/02 της IOTC. Δεν ανέφερε τη συχνότητα των μεγεθών για τους καρχαρίες στο πρότυπο της IOTC, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 05/05. Δεν υπέβαλε έκθεση παρατηρητή, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 11/04. Επιπλέον, η Ταϊβάν δεν υπέβαλε την έκθεση σχετικά με σύνοψη VMS, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 12/13, δεν εφάρμοσε τη σήμανση αδρανών αλιευτικών εργαλείων, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 13/02, δεν υπέβαλε λεπτομερή έκθεση σχετικά με μεταφορτώσεις στον λιμένα, όπως απαιτείται από το ψήφισμα 12/05. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η Ταϊβάν δεν συμμορφώθηκε προς το ψήφισμα 14/06 της IOTC.

(84)

Ειδικότερα, η IOTC χαρακτήρισε την Ταϊβάν ως καθ' υποτροπή παραβάτη το 2014 διότι σαράντα οκτώ παραγαδιάρικα θυνναλιευτικά σκάφη (LSTLV) του στόλου της έχουν ιστορικό επαναλαμβανόμενων παραβάσεων το 2014, ενώ τριάντα οκτώ από αυτά έχουν ιστορικό πιθανών παραβάσεων και το 2013 (15).

(85)

Διαπιστώθηκε επίσης ότι η Ταϊβάν πρέπει ακόμη να εξετάσει ζητήματα για τις περιπτώσεις στις οποίες εμπλέκονται σκάφος και υπήκοος από την Ταϊβάν και οι οποίες χαρακτηρίστηκαν δραστηριότητα ΠΛΑ αλιείας το 2013 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 86).

(86)

Σύμφωνα με στοιχεία που προκύπτουν από την έκθεση συμμόρφωσης της IOTC για την Ταϊβάν η οποία εκπονήθηκε στις 26 Απριλίου 2014 (16), υπενθυμίζεται ότι η IOTC χαρακτήρισε την Ταϊβάν ως μη συμμορφούμενη προς το ψήφισμα 12/05 της IOTC. Ειδικότερα, η IOTC χαρακτήρισε την Ταϊβάν ως καθ' υποτροπή παραβάτη το 2013 διότι εκατόν δύο LSTLV του στόλου της κατέγραψαν επαναλαμβανόμενες παραβάσεις το 2013 και τριάντα τέσσερα από αυτά κατέγραψαν πιθανές παραβάσεις και το 2012. Επιπλέον η Ταϊβάν δεν υπέβαλε αποδεικτικά στοιχεία ότι διενεργήθηκαν κατάλληλες έρευνες και ότι επιβλήθηκαν κυρώσεις επαρκώς αυστηρές όσον αφορά το ένα πλοίο (με την ονομασία «MAN YIH FENG») με βάση τον προσωρινό κατάλογο του IOTC IUU (17).

(87)

Μετά την επίσκεψη ελέγχου του 2015, η Ταϊβάν ανέφερε στην Επιτροπή ότι αναγνωρίζει τη σημασία των ζητημάτων όσον αφορά τις μεταφορτώσεις σκαφών που αλιεύουν σε μεγάλη κλίμακα και εξήγησε ότι έλαβε μέτρα για την απαγόρευση των μεταφορτώσεων, την εξασφάλιση έγκυρων αδειών αλιείας και τη διανομή σε σκάφη νέων ημερολογίων αλιείας. Η Ταϊβάν αναγνώρισε επίσης την ανάγκη λήψης μέτρων για ζητήματα που σχετίζονται με το μέγεθος των καρχαριών, την έκθεση παρατηρητή, τη σήμανση αδρανών αλιευτικών εργαλείων και τη λεπτομερή έκθεση για μεταφόρτωση σε λιμένα.

(88)

Τα προβλήματα της Ταϊβάν με τον IOTC επιτάθηκαν από το γεγονός ότι η Ταϊβάν διαθέτει υπερπόντιο αλιευτικό στόλο και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το 73 % των μεταφορτώσεων εν πλω στη ζώνη της IOTC πραγματοποιούνται από σκάφη της Ταϊβάν (18).

(89)

Τα ζητήματα συμμόρφωσης της Ταϊβάν προς την IOTC δείχνουν την αδυναμία της Ταϊβάν να εκπληρώσει της υποχρεώσεις της ως κράτους σημαίας δυνάμει του άρθρου 94 της UNCLOS (βλέπε επίσης άρθρο 5 της σύμβασης της Γενεύης για την ανοικτή θάλασσα του 1958). Επιπλέον, η Ταϊβάν δεν τηρεί τοιουτοτρόπως τις συστάσεις των σημείων 31-33, 35 και 38 των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του FAO σχετικά με την επίδοση του κράτους σημαίας και του σημείου 24 του IPOA-IUU.

(90)

Η Επιτροπή ανέλυσε επίσης πληροφορίες διαθέσιμες από την ICCAT σχετικά με τη συμμόρφωση της Ταϊβάν προς τους κανόνες της ICCAT και τις υποχρεώσεις ΠΕΕ. Για τον σκοπό αυτό η Επιτροπή χρησιμοποίησε τους πίνακες της ICCAT για τα ζητήματα μη δυνητικής συμμόρφωσης που προκύπτουν από τα προγράμματα περιφερειακών παρατηρητών της ICCAT και που εντοπίστηκαν στη διάρκεια των παρατηρήσεων από τους περιφερειακούς παρατηρητές της ICCAT (19).

(91)

Από τα στοιχεία που διαθέτει η ICCAT για το 2014 προέκυψε ότι σκάφη της Ταϊβάν δεν επέδειξαν στους παρατηρητές της ICCAT έγκυρες άδειες μεταφόρτωσης και επικαιροποιημένες εκδόσεις της δήλωσης μεταφόρτωσης (χρησιμοποιήθηκαν προηγούμενες εκδόσεις, που δεν περιλάμβαναν τις τελευταίες αλλαγές, όπως η συμπερίληψη αναφοράς στα αποθέματα και στη ζώνη). Επιπλέον, σκάφη της Ταϊβάν δεν υπέβαλαν έγκυρες άδειες αλιείας για τη ζώνη της ICCAT και έχουν εντοπιστεί πολυάριθμες περιπτώσεις μη συμμόρφωσης σε σχέση με τα ημερολόγια αλιείας, όπως ημερολόγια αλιείας που δεν ήταν δεμένα, κατά παράβαση της σύστασης 03-13, και φύλλα ημερολογίων αλιείας που δεν ήταν αριθμημένα, όπως απαιτείται από τη σύσταση 11-01, παράρτημα 1 της ICCAT. Επιπλέον, εντοπίστηκαν περιπτώσεις μη συμμόρφωσης προς της απαιτήσεις σήμανσης και VMS καθώς και ασυνέπειες ως προς την αναφορά στοιχείων στους παρατηρητές της ICCAT.

(92)

Υπενθυμίζεται επίσης ότι η ICCAT εξέδωσε το 2014 επιστολή ενδιαφέροντος (20) προς την Ταϊβάν όσον αφορά τις πιθανές μεταφορτώσεις εν πλω και τις πιθανές δραστηριότητες ΠΛΑ από υπηκόους της Ταϊβάν, ιδίως όσον αφορά τον έλεγχο των αλιευμάτων και των παρατυπιών μεταξύ δηλώσεων αλιευμάτων και συνολικά αναφερόμενων αλιευμάτων.

(93)

Μετά την επίσκεψη ελέγχου του 2015, η Ταϊβάν υποστήριξε ότι είχε συμμορφωθεί πλήρως προς τους κανόνες της ICCAT την περίοδο 2007-2012 και το 2014. Όσον αφορά τα αποδεκτά ζητήματα συμμόρφωσης για το 2013, η Ταϊβάν υποστήριξε ότι έλαβε όλα τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση των ζητημάτων της ICCAT και συνεπώς η ICCAT δεν έλαβε κανένα μέτρο.

(94)

Όσον αφορά την WCPFC, σημειώνεται ότι η Επιτροπή και οι αρχές της Ταϊβάν συζήτησαν στη διάρκεια της αποστολής του 2015 σχετικά με τη συμμόρφωση της Ταϊβάν προς τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης (ΜΔΔ) που εξέδωσε ο συγκεκριμένος περιφερειακός οργανισμός.

(95)

Η Ταϊβάν ανέφερε στην Επιτροπή ότι έχει ενσωματώσει στο εθνικό νομικό σύστημα τη σύμβαση WCPFC και τα ΜΔΔ και ότι καταβάλλει προσπάθειες για την επίλυση ορισμένων διαπιστωμένων ζητημάτων μη συμμόρφωσης όσον αφορά τα ΜΔΔ της WCPFC.

(96)

Σημειώνεται επίσης ότι η 10η επιστημονική επιτροπή της WCPFC έθιξε το ζήτημα των ελλιπών στοιχείων για τον στόλο σκαφών με γρι-γρι της Ταϊβάν και ζήτησε από την Ταϊβάν να υποβάλει έγγραφο στην 11η επιστημονική επιτροπή στο οποίο να περιγράφεται η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για να εκτιμηθούν τα αλιεύματα θυννοειδών στα συγκεντρωτικά στοιχεία που υπέβαλε στην WCPFC (21).

(97)

Από τα στοιχεία που διέθεσε η SPRFMO (22) προκύπτει ότι, όσον αφορά το 2014, η Ταϊβάν δεν τήρησε τα πρότυπα συλλογής, αναφοράς, ελέγχου και ανταλλαγής δεδομένων [ΜΔΔ 2.02 (1ε)] και δεν συμμορφώθηκε πλήρως προς τις απαιτήσεις για τα δεδομένα εκφόρτωσης και μεταφόρτωσης [ΜΔΔ 2.02 (1δ)].

(98)

Μετά την επίσκεψη ελέγχου του 2015, η Ταϊβάν ανέφερε στην Επιτροπή ότι ήταν υποχρεωμένη να υποβάλει συνοπτικά δεδομένα βάσει του ΜΔΔ 2.02 (1ε) λόγω ζητημάτων συναφών με την προστασία εθνικών δεδομένων. Εξήγησε επίσης ότι επρόκειτο για μερική μόνο μη συμμόρφωση προς το ΜΔΔ 2.02 (1δ).

(99)

Τα ζητήματα συμμόρφωσης της Ταϊβάν προς τις WCPFC και SPRFMO καταδεικνύουν τη μη εκπλήρωση από την Ταϊβάν των υποχρεώσεων που υπέχει ως κράτος σημαίας δυνάμει του άρθρου 94 της UNCLOS (βλέπε επίσης άρθρο 5 της σύμβασης της Γενεύης για την ανοικτή θάλασσα του 1958). Επιπλέον η Ταϊβάν δεν τήρησε τις συστάσεις των σημείων 31-33, 35 και 38 των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του FAO σχετικά με την επίδοση του κράτους σημαίας και του σημείου 24 του IPOA-IUU.

(100)

Δεδομένης της κατάστασης που εκτίθεται στην παρούσα ενότητα της απόφασης και με βάση όλα τα αντικειμενικά στοιχεία που συνέλεξε η Επιτροπή, καθώς επίσης και το σύνολο των δηλώσεων της ίδιας της χώρας, διαπιστώνεται ότι, δυνάμει του άρθρου 31 παράγραφοι 3 και 6 του κανονισμού ΠΛΑ, η Ταϊβάν δεν εκπλήρωσε τα καθήκοντα που υπέχει δυνάμει του διεθνούς δικαίου σε ό,τι αφορά τους διεθνείς κανόνες, τις κανονιστικές διατάξεις και τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης.

(101)

Υπενθυμίζεται ότι η Ταϊβάν, λόγω του πολιτικού καθεστώτος της, δεν είναι μέλος των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ). Με βάση τα στατιστικά στοιχεία σύμφωνα με τον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (HDI) που έχει συλλέξει η Ταϊβάν χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία των ΗΕ, η Ταϊβάν κατατάσσεται στις χώρες με υψηλή ανθρώπινη ανάπτυξη (21η από 188 χώρες) (23).

(102)

Σημειωτέον ότι η κοινοποίηση που υπέβαλε η Ταϊβάν με την ιδιότητα του κράτους σημαίας έγινε δεκτή από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 20 του κανονισμού ΠΛΑ με ισχύ από την 28η Ιανουαρίου 2010. Κατά συνέπεια, η Ταϊβάν επιβεβαίωσε, σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 1 του κανονισμού ΠΛΑ, ότι διαθέτει εθνικό σύστημα εφαρμογής, ελέγχου και επιβολής των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων και των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης, με τα οποία πρέπει να συμμορφώνονται τα αλιευτικά σκάφη της.

(103)

Λαμβανομένων υπόψη της ανωτέρω κατάταξης HDI και των παρατηρήσεων κατά τη διάρκεια των αποστολών από το 2012 έως το 2015, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ταϊβάν δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο εξαιτίας του χαμηλού επιπέδου ανάπτυξης. Δεν υπάρχουν απτά αποδεικτικά στοιχεία για τη συσχέτιση των αδυναμιών στην παρακολούθηση, τον έλεγχο και την εποπτεία της αλιείας με τη χαμηλή παραγωγική ικανότητα και τις υποδομές. Η Ταϊβάν δεν υποστήριξε ποτέ ότι περιορισμοί στην ανάπτυξη επηρεάζουν την ικανότητά της για ισχυρή ΠΕΕ και ουδέποτε έκανε αίτηση στήριξης από την Ένωση.

(104)

Δεδομένης της κατάστασης που εκτίθεται στην παρούσα ενότητα και με βάση όλα τα αντικειμενικά στοιχεία που συνέλεξε η Επιτροπή, καθώς επίσης και το σύνολο των δηλώσεων της ίδιας της χώρας, διαπιστώνεται ότι, δυνάμει του άρθρου 31 παράγραφος 7 του κανονισμού ΠΛΑ, το αναπτυξιακό καθεστώς και η γενική επίδοση της Ταϊβάν όσον αφορά τη διαχείριση της αλιείας δεν επηρεάζονται αρνητικά από το αναπτυξιακό της επίπεδο.

(105)

Με βάση τα συμπεράσματα που συνάγονται σε σχέση με την αδυναμία της Ταϊβάν να εκπληρώσει τα καθήκοντα που υπέχει δυνάμει του διεθνούς δικαίου ως κράτος σημαίας, κράτος λιμένος, παράκτιο κράτος ή κράτος αγοράς και να λάβει μέτρα για την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας, πρέπει να κοινοποιηθεί στην Ταϊβάν το ενδεχόμενο να χαρακτηριστεί από την Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 32 του κανονισμού ΠΛΑ, ως μη συνεργαζόμενη τρίτη χώρα στην καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας.

(106)

Σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 1 του κανονισμού ΠΛΑ, η Επιτροπή οφείλει να ενημερώσει την Ταϊβάν για το ενδεχόμενο να χαρακτηριστεί ως μη συνεργαζόμενη τρίτη χώρα. Η Επιτροπή πρέπει επίσης να κινήσει όλες τις διαδικασίες που ορίζονται στο άρθρο 32 του κανονισμού ΠΛΑ σε σχέση με την Ταϊβάν. Για λόγους χρηστής διοίκησης, πρέπει να οριστεί προθεσμία εντός της οποίας η εν λόγω χώρα μπορεί να απαντήσει εγγράφως στην κοινοποίηση και να διορθώσει την κατάσταση.

(107)

Επιπλέον, η κοινοποίηση στην Ταϊβάν του ενδεχομένου να χαρακτηριστεί ως χώρα που η Επιτροπή θεωρεί μη συνεργαζόμενη για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης δεν αποκλείει ούτε συνεπάγεται αυτομάτως την ενδεχόμενη μελλοντική λήψη μέτρων από την Επιτροπή ή το Συμβούλιο για τον χαρακτηρισμό και την κατάρτιση καταλόγου μη συνεργαζόμενων,