27.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 189/143

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 661/2014 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 15ης Μαΐου 2014

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 του Συμβουλίου για την ίδρυση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 175 τρίτο εδάφιο και το άρθρο 212 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης («το Ταμείο») ιδρύθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 του Συμβουλίου (4).

(2)

Είναι σημαντικό για την Ένωση να διαθέτει ένα υγιές και ευέλικτο μέσο προκειμένου να μπορεί να επιδεικνύει αλληλεγγύη, να αποστέλλει ένα σαφές πολιτικό μήνυμα και να συνδράμει ουσιαστικά τους πολίτες που έχουν πληγεί από μείζονες φυσικές καταστροφές οι οποίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.

(3)

Η δεδηλωμένη πρόθεση της Ένωσης να συνδράμει τις υποψήφιες χώρες στην πορεία προς τη σταθερότητα και τη βιώσιμη οικονομική και πολιτική ανάπτυξη μέσα από μια σαφή ευρωπαϊκή προοπτική δεν θα πρέπει να παρεμποδίζεται από τις δυσμενείς επιπτώσεις μείζονων φυσικών καταστροφών. Η Ένωση θα πρέπει, συνεπώς, να συνεχίσει να επιδεικνύει αλληλεγγύη προς τις τρίτες χώρες που συμμετέχουν σε διαπραγματεύσεις προσχώρησης με αυτή και με τις οποίες έχει ξεκινήσει η διακυβερνητική διάσκεψη προσχώρησης. Η συμπερίληψη των χωρών αυτών στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού έχει, συνεπώς, ως αποτέλεσμα την προσφυγή στο άρθρο 212 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πρόσθετης νομικής βάσης.

(4)

Η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίζει ταχύτατα για τη δέσμευση ειδικών οικονομικών πόρων και για την κινητοποίησή τους, το συντομότερο δυνατόν. Οι διοικητικές διαδικασίες θα πρέπει να προσαρμοσθούν αναλόγως και να περιορίζονται στο ελάχιστο αναγκαίο. Προς τούτο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή συνήψαν, στις 2 Δεκεμβρίου 2013, διοργανική συμφωνία σχετικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη συνεργασία σε δημοσιονομικά θέματα και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (5).

(5)	Η ορολογία που χρησιμοποιείται και οι διαδικασίες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 θα πρέπει να ευθυγραμμισθούν με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6).

(6)	Ο ορισμός της φυσικής καταστροφής, που καθορίζει το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002, δεν θα πρέπει να είναι αμφίσημος.

(7)	Η ζημία που προκαλείται από άλλα είδη καταστροφών τα οποία αποτελούν, μέσω αλυσιδωτών επιπτώσεων, άμεση συνέπεια μιας φυσικής καταστροφής, για τους σκοπούς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002, θα πρέπει να θεωρείται τμήμα της άμεσης ζημίας που προκαλείται από τη φυσική καταστροφή.

(8)	Για να κωδικοποιηθεί η καθιερωμένη πρακτική και να εξασφαλισθεί η ισότιμη μεταχείριση των αιτήσεων, οικονομικές ενισχύσεις από το Ταμείο θα πρέπει να χορηγούνται μόνο για άμεση ζημία.

(9)

Θα πρέπει να διευκρινιστεί περαιτέρω ο ορισμός της μείζονος φυσικής καταστροφής κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 ως καταστροφή που έχει προκαλέσει άμεση ζημία υπερβαίνουσα ένα κατώτατο όριο εκπεφρασμένο σε οικονομικούς όρους. Η ζημία αυτή θα πρέπει να εκφράζεται στις τιμές ενός έτους αναφοράς ή ως ποσοστό του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) του ενδιαφερόμενου κράτους.

(10)

Προκειμένου να ληφθεί ικανοποιητικότερα υπόψη η συγκεκριμένη φύση των φυσικών καταστροφών, οι οποίες, μολονότι έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των σχετικών περιοχών, δεν φθάνουν το ελάχιστο επίπεδο που απαιτείται προκειμένου να επωφεληθούν της οικονομικής ενίσχυσης του Ταμείου, θα πρέπει τα κριτήρια των περιφερειακών φυσικών καταστροφών να προσδιορίζονται βάσει της ζημίας που υπολογίζεται με βάση το περιφερειακό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ), ούτως ώστε η συγκεκριμένη διαρθρωτική κοινωνική και οικονομική κατάσταση, επιτεινόμενη από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Γουαδελούπης, της Γαλλικής Γουιάνας, της Μαρτινίκας, της Ρεϋνιόν, της Μαγιότ, του Αγίου Μαρτίνου, των Αζορών, της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων ως εξόχως απόκεντρων περιοχών κατά την έννοια του άρθρου 349 ΣΛΕΕ, να δικαιολογεί για τις περιοχές αυτές ειδικό κατώτατο όριο 1 % ως παρέκκλιση. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να προσδιορίζονται κατά τρόπο σαφή και απλό προκειμένου να μειώνεται η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων που δεν πληρούν τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002.

(11)	Για τους σκοπούς του προσδιορισμού της άμεσης ζημίας, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στοιχεία σε εναρμονισμένο μορφότυπο, που παρέχεται από τη Eurostat, ώστε να είναι δυνατή η ισότιμη μεταχείριση των αιτήσεων.

(12)

Το Ταμείο θα πρέπει να συμβάλλει στην επαναφορά των υποδομών σε κατάσταση λειτουργίας, στον καθαρισμό των περιοχών που έχουν πληγεί από την καταστροφή και στην κάλυψη των δαπανών που επιβαρύνουν τις υπηρεσίες διάσωσης, καθώς και στην προσωρινή στέγαση του πληγέντος πληθυσμού στη διάρκεια όλης της περιόδου εφαρμογής. Θα πρέπει να ορισθεί η έννοια της αποκατάστασης των έργων υποδομής σε λειτουργική κατάσταση, καθώς και να διευκρινισθεί ο βαθμός στον οποίο θα μπορεί το Ταμείο να συμβάλλει στις αντίστοιχες δαπάνες. Θα πρέπει επίσης να καθορισθεί το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η στέγαση των αστέγων λόγω φυσικής καταστροφής μπορεί να χαρακτηρίζεται ως προσωρινή.

(13)	Οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 θα πρέπει να ευθυγραμμισθούν με τη γενική χρηματοδοτική πολιτική της Ένωσης για τον φόρο προστιθέμενης αξίας.

(14)	Θα πρέπει επίσης να διευκρινισθεί σε ποιο βαθμό είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται στις επιλέξιμες ενέργειες δαπάνες για τεχνική βοήθεια.

(15)	Για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο αποκόμισης εκ μέρους των κρατών δικαιούχων καθαρού κέρδους από παρέμβαση μέσω του Ταμείου, θα πρέπει να καθορισθούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ενέργειες χρηματοδοτούμενες από το Ταμείο μπορούν να αποφέρουν έσοδα.

(16)	Ορισμένα είδη φυσικών καταστροφών, όπως, μεταξύ άλλων, η ξηρασία, εξελίσσονται επί μακρόν προτού γίνουν αισθητά τα καταστροφικά αποτελέσματά τους. Θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις για να επιτραπεί η χρήση του Ταμείου και σε τέτοιες περιπτώσεις.

(17)

Είναι σημαντικό να εξασφαλισθεί ότι τα επιλέξιμα κράτη καταβάλλουν τις απαιτούμενες προσπάθειες για την πρόληψη φυσικών καταστροφών και τον μετριασμό των συνεπειών τους, μεταξύ άλλων, με την πλήρη εφαρμογή της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας για την πρόληψη και τη διαχείριση κινδύνου φυσικών καταστροφών και με τη χρήση της διαθέσιμης ενωσιακής χρηματοδότησης για συναφείς επενδύσεις. Θα πρέπει επίσης να προβλεφθούν διατάξεις ώστε να είναι δυνατόν η τυχόν μη συμμόρφωση βάσει οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενός κράτους μέλους με τη σχετική ενωσιακή νομοθεσία για την πρόληψη και τη διαχείριση κινδύνου φυσικής καταστροφής κατόπιν λήψης οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο για προηγούμενη φυσική καταστροφή, να συνεπάγεται απόρριψη της αίτησής του ή μείωση του ποσού της οικονομικής ενίσχυσης σε περίπτωση νέας αίτησης για φυσική καταστροφή της ίδιας φύσης.

(18)

Είναι δυνατόν τα κράτη μέλη να ζητούν οικονομική ενίσχυση για την αντιμετώπιση φυσικής καταστροφής ταχύτερα από ό,τι είναι δυνατό με την κανονική διαδικασία. Για τον σκοπό αυτό, ενδείκνυται να υπάρχει η δυνατότητα χορήγησης προκαταβολής κατόπιν αιτήματος του οικείου κράτους μέλους αμέσως μετά την κατάθεση αίτησης στην Επιτροπή για οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο. Η προκαταβολή δεν θα πρέπει να υπερβαίνει ένα ορισμένο ποσό και θα πρέπει να αφαιρείται όταν καταβάλλεται το τελικό ποσό της οικονομικής ενίσχυσης. Οι αδικαιολογήτως καταβληθείσες προκαταβολές θα πρέπει να ανακτώνται από το κράτος μέλος εντός τακτής βραχείας χρονικής περιόδου. Η πληρωμή της προκαταβολής θα πρέπει να γίνεται υπό την επιφύλαξη του αποτελέσματος της οριστικής απόφασης για την κινητοποίηση του Ταμείου.

(19)

Οι διοικητικές διαδικασίες που οδηγούν στην καταβολή οικονομικής ενίσχυσης θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο απλές και σύντομες. Λεπτομερείς διατάξεις για την υλοποίηση της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο θα πρέπει να περιλαμβάνονται, σε ό,τι αφορά τα κράτη μέλη, στις εκτελεστικές πράξεις για τη χορήγηση της εν λόγω οικονομικής ενίσχυσης. Ωστόσο, όσον αφορά κράτη δικαιούχους που δεν είναι ακόμη κράτη μέλη, θα πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν ξεχωριστές συμφωνίες υλοποίησης για νομικούς λόγους.

(20)	Η Επιτροπή θα πρέπει να εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές προκειμένου να συνδράμει τα κράτη μέλη όσον αφορά την αποτελεσματική πρόσβαση και τη χρήση του Ταμείου, καθώς και την απλούστερη υποβολή αιτήσεων συνδρομής από το Ταμείο.

(21)

Ο κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 εισήγαγε αλλαγές στην επιμεριζόμενη και έμμεση διαχείριση, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων, που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Οι υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την περίοδο υλοποίησης των επιχειρησιακών ενεργειών του Ταμείου. Οι διαδικασίες για τον ορισμό των οργάνων που θα είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση και τον έλεγχο των κονδυλίων της Ένωσης, θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τη φύση του μέσου και να μην καθυστερούν την καταβολή της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο. Είναι, συνεπώς, αναγκαία η παρέκκλιση από τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012.

(22)	Θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις για την αποφυγή διπλής χρηματοδότησης των ενεργειών που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο με άλλα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης ή διεθνή νομικά μέσα που αφορούν αποζημίωση ειδικής ζημίας.

(23)

Η δήλωση των δαπανών που πραγματοποίησαν χώρες με οικονομική ενίσχυση του Ταμείου θα πρέπει να είναι η απλούστερη δυνατή. Συνεπώς, όσον αφορά τις χώρες που δεν είναι μέλη της ζώνης του ευρώ, θα πρέπει να χρησιμοποιείται μια ενιαία ισοτιμία για τη συνολική περίοδο υλοποίησης της οικονομικής ενίσχυσης.

(24)	Προκειμένου να εξασφαλισθούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες όσον αφορά αποφάσεις επί συγκεκριμένης οικονομικής ενίσχυσης ή επί οιασδήποτε προκαταβολής από το Ταμείο προς επιλέξιμα κράτη.

(25)

Οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 που προστατεύουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης θα πρέπει να εξειδικευθούν ώστε να διασαφηνισθούν πλήρως τα μέτρα πρόληψης, ανίχνευσης και διερεύνησης των παρατυπιών, καθώς και ανάκτησης κεφαλαίων απολεσθέντων, αχρεωστήτως καταβληθέντων ή κακώς χρησιμοποιηθέντων.

(26)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η εξασφάλιση αλληλεγγύης ανά την Ένωση προς ένα κράτος που έχει πληγεί από φυσική καταστροφή, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη σε ad-hoc βάση πλην όμως μπορούν, με την εφαρμογή συστηματικής, τακτικής και ισότιμης μεθόδου χορήγησης οικονομικής ενίσχυσης με τη συμμετοχή όλων των κρατών μελών, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως καθορίζεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(27)	Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 τροποποιείται ως εξής:

Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 2

1. Κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή χώρας που συμμετέχει σε διαπραγματεύσεις προσχώρησης με την Ένωση, εφεξής “επιλέξιμο κράτος”, μπορεί να κινητοποιηθεί ενίσχυση από το Ταμείο, όταν μία ή περισσότερες περιοχές του εν λόγω επιλέξιμου κράτους υφίστανται σοβαρές συνέπειες στις συνθήκες διαβίωσης, το φυσικό περιβάλλον ή την οικονομία από μείζονα ή περιφερειακή φυσική καταστροφή που έπληξε την επικράτεια του εν λόγω επιλέξιμου κράτους ή γειτονικού επιλέξιμου κράτους. Άμεση ζημία προκληθείσα ως άμεση συνέπεια φυσικής καταστροφής θεωρείται μέρος της ζημίας που προκαλεί η συγκεκριμένη φυσική καταστροφή.

2. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως “μείζων φυσική καταστροφή” νοείται κάθε φυσική καταστροφή που έχει ως αποτέλεσμα, σε επιλέξιμο κράτος, άμεση ζημία εκτιμώμενη άνω των 3 000 000 000 EUR σε τιμές 2011 ή η οποία υπερβαίνει το 0,6 % του ΑΕΕ αυτού.

3. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως “περιφερειακή φυσική καταστροφή” νοείται κάθε φυσική καταστροφή που έχει ως αποτέλεσμα άμεση ζημία σε μία περιοχή επιπέδου NUTS 2 σε επιλέξιμο κράτος, η οποία υπερβαίνει το 1,5 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ) της εν λόγω περιοχής.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, όταν η συγκεκριμένη περιοχή η οποία επλήγη από τη φυσική καταστροφή είναι εξόχως απόκεντρη περιοχή κατά την έννοια του άρθρου 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως “περιφερειακή φυσική καταστροφή” νοείται κάθε φυσική καταστροφή που έχει ως αποτέλεσμα άμεση ζημία που υπερβαίνει το 1 % του ΑΕγχΠ της οικείας περιοχής.

Όταν η φυσική καταστροφή αφορά διάφορες περιοχές επιπέδου NUTS 2, το ανώτατο όριο εφαρμόζεται στο μέσο ΑΕγχΠ των περιοχών αυτών, σταθμισμένο αναλόγως του μέρους της συνολικής ζημίας σε κάθε περιοχή.

4. Ενίσχυση από το Ταμείο μπορεί επίσης να κινητοποιηθεί για κάθε φυσική καταστροφή σε επιλέξιμο κράτος η οποία είναι επίσης μείζων φυσική καταστροφή σε γειτονικό επιλέξιμο κράτος.

5. Για τον σκοπό του παρόντος άρθρου, χρησιμοποιούνται εναρμονισμένα στατιστικά στοιχεία που παρέχονται από την Eurostat.».

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

α)

Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Η βοήθεια λαμβάνει τη μορφή οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο. Για κάθε φυσική καταστροφή, χορηγείται μία μόνον οικονομική ενίσχυση σε ένα επιλέξιμο κράτος.

2. Το Ταμείο έχει σκοπό να συμπληρώνει τις προσπάθειες των οικείων κρατών και να καλύπτει ένα μέρος από τις κρατικές δαπάνες, προκειμένου να βοηθήσει το επιλέξιμο κράτος να προβεί, ανάλογα με τη φύση της φυσικής καταστροφής, στις ακόλουθες ουσιώδεις ενέργειες έκτακτης ανάγκης και ανάκαμψης:

α)	αποκατάσταση της λειτουργίας υποδομών και εξοπλισμού στους τομείς της ενέργειας, των υδάτων, της αποχέτευσης, των τηλεπικοινωνιών, των μεταφορών, της υγείας και της εκπαίδευσης·

β)	εφαρμογή προσωρινών μέτρων στέγασης και χρηματοδότηση υπηρεσιών διάσωσης με σκοπό την κάλυψη των αναγκών του σχετικού πληθυσμού·

γ)	διασφάλιση των υποδομών πρόληψης και λήψη μέτρων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς·

δ)	καθαρισμός των πληγεισών από την καταστροφή περιοχών, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών ζωνών, σύμφωνα με μεθόδους που σέβονται το οικοσύστημα, όπου ενδείκνυται, και άμεση αποκατάσταση των πληγεισών φυσικών ζωνών προκειμένου να αποφευχθούν οι άμεσες επιπτώσεις από τη διάβρωση του εδάφους.

Για τους σκοπούς του στοιχείου α), ως “αποκατάσταση λειτουργίας” νοείται η αποκατάσταση των υποδομών και των εγκαταστάσεων στην κατάσταση υπό την οποία τελούσαν πριν από την επέλευση της φυσικής καταστροφής. Όταν η αποκατάσταση στην κατάσταση που προηγείτο της φυσικής καταστροφής δεν είναι νομικώς εφικτή ή οικονομικώς αιτιολογημένη ή όταν το κράτος δικαιούχος αποφασίζει να μετεγκαταστήσει ή να αναβαθμίσει τις πληγείσες υποδομές ή εγκαταστάσεις προκειμένου να ενισχύσει την ανθεκτικότητά τους έναντι μελλοντικών φυσικών καταστροφών, το Ταμείο μπορεί να συμβάλει στο κόστος της αποκατάστασης μόνο έως το υπολογισθέν κόστος επαναφοράς στην πρότερη κατάσταση.

Το κόστος που υπερβαίνει το επίπεδο του κόστους που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο καλύπτεται από το κράτος δικαιούχο με ίδια κονδύλια ή, όπου είναι δυνατόν, με άλλα ενωσιακά κονδύλια.

Για τους σκοπούς του στοιχείου β), ως “προσωρινή στέγαση” νοείται η στέγαση που διαρκεί έως ότου ο πληγείς πληθυσμός να είναι σε θέση να επιστρέψει στις αρχικές οικίες του, ύστερα από επισκευή ή ανακατασκευή τους.

3. Οι πληρωμές του Ταμείου περιορίζονται στη χρηματοδότηση μέτρων αποκατάστασης μη ασφαλισμένης ζημίας και επιστρέφονται εάν, στη συνέχεια, το κόστος αποκατάστασης των ζημιών καλύπτεται από τρίτο σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4.».

β)

Προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι:

«4. Ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) δεν αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη ενέργειας, εκτός εάν δεν ανακτάται δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας για τον ΦΠΑ.

5. Η τεχνική υποστήριξη σε θέματα διαχείρισης, παρακολούθησης, ενημέρωσης και επικοινωνίας, διευθέτησης παραπόνων καθώς και ελέγχου και λογιστικού ελέγχου, δεν είναι επιλέξιμη για οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο.

Οι δαπάνες που αφορούν την προετοιμασία και την εκτέλεση των ενεργειών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, συμπεριλαμβανομένου του κόστους της απαραίτητης τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης, είναι επιλέξιμες ως μέρος του κόστους του έργου.

6. Σε περίπτωση που προκύπτει εισόδημα από τις ενέργειες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 με οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο, η συνολική οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο δεν υπερβαίνει τις συνολικές καθαρές δαπάνες για ενέργειες έκτακτης ανάγκης και ανάκαμψης που επιβαρύνουν το κράτος-δικαιούχο. Το κράτος δικαιούχος προβαίνει σε δήλωση για τον σκοπό αυτό στην έκθεση υλοποίησης της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 3.

7. Την 1η Οκτωβρίου κάθε έτους θα πρέπει να παραμένει διαθέσιμο τουλάχιστον το ένα τέταρτο του ετήσιου ποσού του Ταμείου, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες που θα προκύψουν μέχρι το τέλος του έτους.».

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

α)

Η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο εντός δώδεκα εβδομάδων μετά την πρώτη επέλευση ζημίας λόγω φυσικής καταστροφής, οι υπεύθυνες εθνικές αρχές, στο επιλέξιμο κράτος, μπορούν να υποβάλουν αίτηση οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο στην Επιτροπή, παρέχοντας, τουλάχιστον, κάθε διαθέσιμη πληροφορία ως προς:

α)	τις συνολικές ζημίες που προκάλεσε η φυσική καταστροφή και τις συνέπειές της για τον πληθυσμό, την οικονομία και το περιβάλλον που έπληξε·

β)	το εκτιμώμενο κόστος των ενεργειών που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2·

γ)	τυχόν άλλες πηγές ενωσιακής χρηματοδότησης·

δ)	τυχόν άλλες εθνικές ή διεθνείς πηγές χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένης της δημόσιας και ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης, που μπορούν να συμβάλλουν στο κόστος αποκατάστασης των ζημιών·

ε)	σύντομη περιγραφή της εφαρμογής της ενωσιακής νομοθεσίας για την πρόληψη και τη διαχείριση κινδύνου φυσικών καταστροφών σε σχέση με τη φύση της φυσικής καταστροφής.».

β)

Παρεμβάλλονται οι ακόλουθες παράγραφοι:

«1α. Σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να υποβάλλουν πρόσθετες πληροφορίες, παρελθούσας της αναφερόμενης στην παράγραφο 1 προθεσμίας, προκειμένου να ολοκληρώσουν ή να επικαιροποιήσουν την αίτησή τους.

1β. Η Επιτροπή καταρτίζει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την αποτελεσματική πρόσβαση στο Ταμείο και την αποτελεσματική αξιοποίησή του. Οι κατευθυντήριες γραμμές καταρτίζονται έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2014 και παρέχουν λεπτομερείς πληροφορίες ως προς τις διαδικασίες σύνταξης της αίτησης, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων υποβολής πληροφοριών στην Επιτροπή. Οι κατευθυντήριες γραμμές δημοσιοποιούνται στις δικτυακές θέσεις των αρμόδιων Γενικών Διευθύνσεων της Επιτροπής και η Επιτροπή διασφαλίζει την ευρεία διάδοσή τους σε επιλέξιμα κράτη.

1γ. Σε περίπτωση προοδευτικά εξελισσόμενης φυσικής καταστροφής, η προθεσμία υποβολής αίτησης των δώδεκα εβδομάδων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ξεκινά από την ημερομηνία κατά την οποία οι δημόσιες αρχές του επιλέξιμου κράτους αναλαμβάνουν επισήμως δράση για πρώτη φορά κατά των επιπτώσεων της φυσικής καταστροφής ή από την ημερομηνία κατά την οποία κηρύσσουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης.».

γ)

Οι παράγραφοι 2 έως 5 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Βάσει των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και τυχόν διευκρινίσεων που παρέχει το επιλέξιμο κράτος, η Επιτροπή αξιολογεί αν πληρούνται οι προϋποθέσεις κινητοποίησης του Ταμείου και προσδιορίζει το ποσό της ενδεχόμενης οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο, το συντομότερο δυνατόν, και, το αργότερο, εντός έξι εβδομάδων από την παραλαβή της αίτησης, ξεκινώντας από την ημερομηνία παραλαβής της πλήρους αίτησης και εξαιρουμένου του χρόνου που απαιτείται για μετάφραση, στο πλαίσιο των διαθέσιμων δημοσιονομικών πόρων.

Αν η Επιτροπή αποφασίσει σχετικά με οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο βάσει αίτησης που έλαβε μετά τις 28 Ιουνίου 2014 για φυσική καταστροφή που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, δύναται να απορρίψει νέα αίτηση οικονομικής ενίσχυσης για φυσική καταστροφή της ίδιας φύσης ή να μειώσει το ποσό που πρόκειται να διατεθεί, όταν για το κράτος μέλος έχει κινηθεί διαδικασία επί παραβάσει και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει εκδώσει οριστική απόφαση ότι το οικείο κράτος μέλος δεν εφήρμοσε ορθά την ενωσιακή νομοθεσία για την πρόληψη και τη διαχείριση κινδύνου καταστροφών που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη φύση της εκδηλωθείσας φυσικής καταστροφής.

Η Επιτροπή επεξεργάζεται με ισότιμο τρόπο όλες τις αιτήσεις για οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο.

3. Όταν η Επιτροπή καταλήξει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την καταβολή οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο, υποβάλλει, χωρίς καθυστέρηση, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο τις αναγκαίες προτάσεις για την κινητοποίηση του Ταμείου και την έγκριση των αντίστοιχων πιστώσεων. Οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνουν:

α)	όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες, όπως αναφέρονται στην παράγραφο 1·

β)	όλες τις άλλες σχετικές πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή·

γ)	απόδειξη ότι πληρούνται οι όροι του άρθρου 2· και

δ)	αιτιολόγηση των προτεινόμενων ποσών.

Η απόφαση για την κινητοποίηση του Ταμείου λαμβάνεται από κοινού από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο μόλις αυτό είναι δυνατό μετά την υποβολή της πρότασης από την Επιτροπή.

Η Επιτροπή, αφενός, και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αφετέρου, καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τον απαιτούμενο χρόνο για την κινητοποίηση του Ταμείου.

4. Μόλις διατεθούν οι πιστώσεις από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, η Επιτροπή εκδίδει απόφαση, μέσω εκτελεστικής πράξης, για τη χορήγηση της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο και καταβάλλει αμέσως την εν λόγω οικονομική ενίσχυση σε μία μόνο δόση στο κράτος δικαιούχο. Εάν έχει καταβληθεί προκαταβολή δυνάμει του άρθρου 4α, καταβάλλεται μόνο το υπόλοιπο.

5. Η περίοδος επιλεξιμότητας των δαπανών αρχίζει την ημερομηνία της πρώτης επέλευσης ζημίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Σε περίπτωση προοδευτικά εξελισσόμενης φυσικής καταστροφής, η περίοδος επιλεξιμότητας των δαπανών αρχίζει την ημερομηνία που οι αρμόδιες αρχές του επιλέξιμου κράτους αναλαμβάνουν για πρώτη φορά δράση ή από την ημερομηνία που κηρύσσουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1γ.».

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 4α

1. Κατά την υποβολή αίτησης στην Επιτροπή για οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο, ένα κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει την πληρωμή προκαταβολής. Η Επιτροπή αξιολογεί προκαταβολικά αν η αίτηση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 4 παράγραφος 1 και επαληθεύει αν υπάρχουν διαθέσιμοι δημοσιονομικοί πόροι. Σε περίπτωση που πληρούνται οι προϋποθέσεις και υπάρχουν επαρκείς πόροι, η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει απόφαση, μέσω εκτελεστικής πράξης, για τη χορήγηση προκαταβολής και να την καταβάλει χωρίς καθυστέρηση, προτού ληφθεί η αναφερόμενη στο άρθρο 4 παράγραφος 4 απόφαση. Η πληρωμή της προκαταβολής γίνεται υπό την επιφύλαξη της οριστικής απόφασης για την κινητοποίηση του Ταμείου.

2. Το ποσό της προκαταβολής δεν υπερβαίνει το 10 % του ποσού της αναμενόμενης οικονομικής ενίσχυσης και, σε καμία περίπτωση, δεν υπερβαίνει τα 30 000 000 EUR. Μόλις προσδιορισθεί το οριστικό ποσό της οικονομικής ενίσχυσης, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη το ποσό της προκαταβολής πριν από την καταβολή του υπολοίπου της οικονομικής ενίσχυσης. Η Επιτροπή ανακτά τυχόν αχρεωστήτως καταβληθείσες προκαταβολές.

3. Οιαδήποτε επιστροφή η οποία οφείλεται στο γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης πραγματοποιείται πριν από την ημερομηνία οφειλής που αναφέρεται στο ένταλμα είσπραξης το οποίο συντάσσεται σύμφωνα με το άρθρο 78 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7). Η ημερομηνία οφειλής είναι η τελευταία ημέρα του δεύτερου μήνα από την έκδοση του εντάλματος.

4. Κατά την έγκριση του σχεδίου γενικού προϋπολογισμού της Ένωσης για συγκεκριμένο οικονομικό έτος, η Επιτροπή, όπου απαιτείται για τη διασφάλιση της έγκαιρης διαθεσιμότητας των δημοσιονομικών πόρων, προτείνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να κινητοποιηθεί το Ταμείο για ποσό που δεν υπερβαίνει τα 50 000 000 EUR για την πληρωμή προκαταβολών και προτείνει να εγγραφούν οι οικείες πιστώσεις στο γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης.

Οι δημοσιονομικές διευθετήσεις συμφωνούν με τα ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 1311/2013 του Συμβουλίου (8).

(7) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 298 της 26.10.2012, σ. 1)."

(8) Κανονισμός (EE, Ευρατόμ) αριθ. 1311/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020 (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 884).»."

Το άρθρο 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 5

1. Η εκτελεστική πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 4 περιέχει στο παράρτημά της λεπτομερείς διατάξεις για την υλοποίηση της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο.

Οι διατάξεις αυτές περιγράφουν ιδίως το είδος και τον τόπο διεξαγωγής των ενεργειών που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο κατόπιν πρότασης του επιλέξιμου κράτους.

2. Πριν από την καταβολή της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο σε επιλέξιμο κράτος που δεν είναι κράτος μέλος, η Επιτροπή συνάπτει συμφωνία ανάθεσης με το εν λόγω κράτος, στην οποία ορίζονται οι λεπτομερείς διατάξεις για την υλοποίηση της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1268/2012 της Επιτροπής (9), καθώς και με τις υποχρεώσεις σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση κινδύνου φυσικών καταστροφών.

3. Η ευθύνη για την επιλογή των επιμέρους ενεργειών και την υλοποίηση της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο βαρύνει το κράτος δικαιούχο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ιδίως το άρθρο 3 παράγραφοι 2 και 3, την εκτελεστική πράξη που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 4 για τη χορήγηση της ενίσχυσης από το Ταμείο και, κατά περίπτωση, τη συμφωνία ανάθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.

4. Η οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο προς κράτος μέλος υλοποιείται εντός του πλαισίου της επιμεριζόμενης διαχείρισης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012. Η οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο προς επιλέξιμο κράτος το οποίο δεν είναι κράτος μέλος υλοποιείται υπό καθεστώς έμμεσης διαχείρισης σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό.

5. Με την επιφύλαξη της ευθύνης της Επιτροπής για την εκτέλεση του γενικού προϋπολογισμού της Ένωσης, τα κράτη δικαιούχοι αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη διαχείριση των ενεργειών που στηρίζονται από το Ταμείο, καθώς και για τον οικονομικό έλεγχο των ενεργειών. Τα λαμβανόμενα μέτρα περιλαμβάνουν τα εξής:

α)	εξακρίβωση της δημιουργίας και εφαρμογής των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική και ορθή χρησιμοποίηση των κονδυλίων της Ένωσης, σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης·

β)	εξακρίβωση του εάν οι χρηματοδοτηθείσες ενέργειες υλοποιήθηκαν καταλλήλως·

γ)	εξασφάλιση ότι οι καλυφθείσες δαπάνες βασίζονται σε επαληθεύσιμα δικαιολογητικά και ότι είναι ορθές και κανονικές·

δ)	πρόληψη, εντοπισμό και διόρθωση παρατυπιών και ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών μαζί με τους τόκους υπερημερίας, εφόσον απαιτείται. Κοινοποιούν στην Επιτροπή τυχόν παρατυπίες και την τηρούν ενήμερη για την πρόοδο των διοικητικών και νομικών διαδικασιών.

6. Τα κράτη δικαιούχοι ορίζουν τους οργανισμούς που ευθύνονται για τη διαχείριση και τον έλεγχο των ενεργειών που στηρίζει το Ταμείο σύμφωνα με τα άρθρα 59 και 60 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012. Ενεργώντας ούτως, λαμβάνουν υπόψη κριτήρια που αφορούν το εσωτερικό περιβάλλον, τις δραστηριότητες ελέγχου, την ενημέρωση και την επικοινωνία, καθώς και την παρακολούθηση. Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν τους οργανισμούς που έχουν ήδη ορισθεί βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10).

Οι εν λόγω ορισθέντες οργανισμοί παρέχουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 59 παράγραφος 5 ή στο άρθρο 60 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012, για το σύνολο της περιόδου υλοποίησης, όταν υποβάλλουν την έκθεση και τη δήλωση που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού.

7. Το κράτος δικαιούχος προβαίνει στις απαιτούμενες δημοσιονομικές διορθώσεις, όταν βεβαιώνεται μια παρατυπία. Οι διορθώσεις του κράτους δικαιούχου συνίστανται στην ακύρωση του συνόλου ή μέρους της οικονομικής ενίσχυσης του Ταμείου. Το κράτος δικαιούχος ανακτά τυχόν ποσά που απώλεσε εξαιτίας παρατυπίας που εντοπίστηκε.

8. Με την επιφύλαξη των εξουσιών του Ελεγκτικού Συνεδρίου ή των ελέγχων που διενεργεί το κράτος δικαιούχος σύμφωνα με τις εθνικές νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, η Επιτροπή μπορεί να διενεργεί επιτόπιους ελέγχους επί των ενεργειών που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο. Η Επιτροπή ενημερώνει το κράτος δικαιούχο που υπέβαλε την αίτηση, ώστε να της παράσχει κάθε αναγκαία βοήθεια. Στους ελέγχους αυτούς μπορούν να συμμετέχουν μόνιμοι ή άλλοι υπάλληλοι του οικείου κράτους μέλους.

9. Το κράτος δικαιούχος εξασφαλίζει ότι όλα τα δικαιολογητικά για τις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν παραμένουν στη διάθεση της Επιτροπής και του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί τρία έτη μετά το κλείσιμο της ενίσχυσης από το Ταμείο.

(9) Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ L 362 της 31.12.2012, σ. 1)."

(10) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 320).»."

Το άρθρο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 6

1. Το κράτος δικαιούχος ευθύνεται για τον συντονισμό της οικονομικής ενίσχυσης του Ταμείου για τις ενέργειες που αναφέρονται στο άρθρο 3, αφενός, με τη συνδρομή από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και, αφετέρου, με άλλα ενωσιακά χρηματοδοτικά μέσα.

2. Το κράτος δικαιούχος εξασφαλίζει ότι οι δαπάνες που επιστράφηκαν βάσει του παρόντος κανονισμού δεν επιστρέφονται μέσω άλλων ενωσιακών χρηματοδοτικών μέσων, ιδίως μέσω μέσων της πολιτικής συνοχής, της γεωργικής ή της αλιευτικής πολιτικής.

3. Οι ζημίες που αποκαθίστανται βάσει ενωσιακών ή διεθνών μέσων σχετικά με την παροχή αποζημίωσης για ειδική ζημία, δεν είναι επιλέξιμες για ενίσχυση από το Ταμείο για τον ίδιο σκοπό.».

Το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 7

Οι ενέργειες που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο συνάδουν με τις διατάξεις της Συνθήκης και με τα μέσα που έχουν θεσπισθεί βάσει αυτής, με τις πολιτικές και τα μέτρα της Ένωσης, ιδίως στους τομείς της δημοσιονομικής διαχείρισης, των δημόσιων συμβάσεων, της περιβαλλοντικής προστασίας, της πρόληψης και της διαχείρισης κινδύνου φυσικών καταστροφών, της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένων, όπου ενδείκνυται, μεθόδων που σέβονται το οικοσύστημα, καθώς και με τα μέσα προενταξιακής βοήθειας. Κατά περίπτωση, οι ενέργειες που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο συμβάλλουν στους στόχους της Ένωσης σε αυτούς τους τομείς.».

Τα άρθρα 8 και 9 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 8

1. Η οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο χρησιμοποιείται εντός δεκαοκτώ μηνών από την ημερομηνία εκταμίευσης του πλήρους ποσού της ενίσχυσης από την Επιτροπή. Το μέρος της οικονομικής ενίσχυσης που παραμένει αχρησιμοποίητο εντός της προθεσμίας αυτής ή που διαπιστώνεται ότι χρησιμοποιήθηκε για μη επιλέξιμες ενέργειες, επιστρέφεται από το κράτος δικαιούχο στην Επιτροπή.

2. Τα κράτη δικαιούχοι διεκδικούν κάθε δυνατή αποζημίωση από τρίτους.

3. Το αργότερο έξι μήνες μετά την εκπνοή της δεκαοκτάμηνης περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το κράτος δικαιούχος υποβάλλει έκθεση σχετικά με την υλοποίηση της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο σε συνδυασμό με δήλωση που δικαιολογεί τις δαπάνες και επίσης αναφέρει κάθε άλλη πηγή χρηματοδότησης που έλαβε για τις σχετικές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών διακανονισμών και των αποζημιώσεων από τρίτους.

Η έκθεση υλοποίησης περιλαμβάνει αναλυτικά:

α)	τα προληπτικά μέτρα που ελήφθησαν ή προτάθηκαν από το κράτος δικαιούχο για να περιοριστούν μελλοντικές ζημίες και για να αποφευχθεί, στο μέτρο του δυνατού, η επανάληψη παρόμοιων καταστροφών, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων της Ένωσης για τον σκοπό αυτό·

β)	την πρόοδο στην εφαρμογή της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας για την πρόληψη και τη διαχείριση του κινδύνου φυσικών καταστροφών·

γ)	την εμπειρία που αποκτήθηκε από τη φυσική καταστροφή και τα μέτρα που ελήφθησαν ή προτάθηκαν για να εξασφαλισθεί η προστασία του περιβάλλοντος και να κατοχυρωθεί η δυνατότητα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών· και

δ)	τυχόν άλλες σχετικές πληροφορίες για μέτρα πρόληψης και μετριασμού που έχουν ληφθεί ως προς τη φύση της φυσικής καταστροφής.

Η έκθεση υλοποίησης συνοδεύεται από γνώμη ανεξάρτητου οργάνου ελέγχου, η οποία καταρτίζεται σύμφωνα με διεθνώς αποδεκτά πρότυπα ελέγχου και στην οποία ορίζεται ότι η δήλωση αιτιολόγησης των δαπανών απεικονίζει την κατάσταση με ειλικρινή και ορθό τρόπο και ότι η οικονομική ενίσχυση από το Ταμείο είναι νόμιμη και κανονική, σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 5 και το άρθρο 60 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012.

Κατά το πέρας της διαδικασίας που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, η Επιτροπή προχωρεί στο κλείσιμο της ενίσχυσης του Ταμείου.

4. Στην περίπτωση που το κόστος αποκατάστασης των ζημιών καλύπτεται μεταγενέστερα από τρίτους, η Επιτροπή ζητά από το κράτος δικαιούχο να επιστρέψει το αντίστοιχο ποσό από την οικονομική ενίσχυση του Ταμείου.

Άρθρο 9

Οι αιτήσεις οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο και η εκτελεστική πράξη που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 4, καθώς και η συμφωνία ανάθεσης, οι εκθέσεις και κάθε άλλο συναφές έγγραφο περιέχουν όλα τα ποσά σε ευρώ.

Τα ποσά των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν σε εθνικά νομίσματα μετατρέπονται σε ευρώ σύμφωνα με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες που δημοσιεύονται στη σειρά C της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ημέρα κατά την οποία εκδίδεται η σχετική εκτελεστική πράξη από την Επιτροπή. Σε περίπτωση που στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν δημοσιεύονται συναλλαγματικές ισοτιμίες για την ημέρα κατά την οποία εκδίδεται η σχετική εκτελεστική πράξη από την Επιτροπή, η μετατροπή γίνεται με βάση τον μέσο όρο των μηνιαίων λογιστικών ισοτιμιών που καθορίζει η Επιτροπή, όπως υπολογίζεται για τη συγκεκριμένη περίοδο. Η ενιαία αυτή συναλλαγματική ισοτιμία χρησιμοποιείται καθ’ όλη την υλοποίηση της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο και ως βάση για την τελική έκθεση υλοποίησης και τη δήλωση εκτέλεσης καθώς και για τα στοιχεία που απαιτούνται για την οικονομική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 5 ή το άρθρο 60 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012.».

9)	Στο άρθρο 10, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «2. Σε περίπτωση σημαντικά χαμηλότερης εκτίμησης της ζημίας, βάσει νέων στοιχείων, το κράτος δικαιούχος επιστρέφει το αντίστοιχο ποσό της οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο στην Επιτροπή.».

10)

Το άρθρο 11 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 11

1. Κατά την υλοποίηση ενεργειών που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσει την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, με την εφαρμογή προληπτικών μέτρων κατά της απάτης, της διαφθοράς και κάθε άλλης παράνομης δραστηριότητας, με τη διενέργεια αποτελεσματικών ελέγχων και με την ανάκτηση, σε περίπτωση που διαπιστωθούν παρατυπίες, των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, καθώς επίσης, οσάκις κρίνεται σκόπιμο, με την επιβολή αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών διοικητικών και οικονομικών κυρώσεων.

2. Η Επιτροπή ή οι αντιπρόσωποί της και το Ελεγκτικό Συνέδριο έχουν την εξουσία να διενεργούν λογιστικούς ελέγχους, βάσει δικαιολογητικών και επιτόπιων ελέγχων, σε όλους τους δικαιούχους χρηματοδότησης, τους εργολάβους και τους υπεργολάβους που έχουν λάβει ενωσιακά κονδύλια βάσει του παρόντος κανονισμού.

3. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) δύναται να διενεργεί έρευνες, συμπεριλαμβανομένων επιτόπιων ελέγχων και επιθεωρήσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις και τις διαδικασίες του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) και του κανονισμού (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου (12), για να διαπιστώσει εάν έχει διαπραχθεί απάτη, δωροδοκία ή άλλη παράνομη δραστηριότητα που επηρεάζει τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης όσον αφορά σύμβαση σχετικά με χρηματοδότηση της Ένωσης.

4. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1, 2 και 3, οι συμφωνίες ανάθεσης με τρίτες χώρες, οι συμβάσεις και οι αποφάσεις χορήγησης οικονομικής συνδρομής από το Ταμείο που απορρέουν από την υλοποίηση του παρόντος κανονισμού περιέχουν διατάξεις που εξουσιοδοτούν ρητά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο και την OLAF να διενεργούν παρόμοιους ελέγχους και έρευνες, σύμφωνα με τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους.

(11) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου (ΕΕ L 248 της 18.9.2013, σ. 1)."

(12) Κανονισμός (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (ΕΕ L 292 της 15.11.1996, σ. 2).»."

11)	Τα άρθρα 13 και 14 απαλείφονται.

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 15 Μαΐου 2014.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. SCHULZ

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Δ. ΚΟΥΡΚΟΥΛΑΣ

(1) Γνώμη της 10ης Δεκεμβρίου 2013 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2) Γνώμη της 28ης Νοεμβρίου 2013 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Απριλίου 2014 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 2014.

(4) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 2002, για την ίδρυση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ L 311 της 14.11.2002, σ. 3).

(5) Διοργανική συμφωνία, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη συνεργασία σε δημοσιονομικά θέματα και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (ΕΕ C 373 της 20.12.2013, σ. 1).

(6) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 298 της 26.10.2012, σ. 1).