(1)

Ο στόχος της Ένωσης που συνίσταται στην εξασφάλιση υψηλού επιπέδου ασφάλειας σε έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) θα πρέπει να επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, με μέτρα για την πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας, καθώς και με μέτρα για τον συντονισμό και τη συνεργασία μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου και άλλων εθνικών αρχών των κρατών μελών, καθώς και με την Ευρωπόλ ή άλλους σχετικούς φορείς της Ένωσης, όπως επίσης με τις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες και τους σχετικούς διεθνείς οργανισμούς.

(2)

Για την επίτευξη του στόχου αυτού, απαιτείται να ενισχυθεί η δράση σε επίπεδο Ένωσης για την προστασία των προσώπων και των προϊόντων από απειλές που έχουν διαρκώς περισσότερο διακρατικό χαρακτήρα, και να υποστηριχθούν οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών. Η τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα και το πλανόδιο έγκλημα, η παράνομη εμπορία ναρκωτικών, η διαφθορά, το κυβερνοέγκλημα, η εμπορία ανθρώπων και όπλων, μεταξύ άλλων, εξακολουθούν να αποτελούν πρόκληση για την εσωτερική ασφάλεια της Ένωσης.

(3)

Η στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης («στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας»), η οποία εγκρίθηκε από το Συμβούλιο τον Φεβρουάριο του 2010, αποτελεί ένα κοινό θεματολόγιο για την αντιμετώπιση αυτών των κοινών προκλήσεων στον τομέα της ασφάλειας. Η ανακοίνωση της Επιτροπής, της 22ας Νοεμβρίου 2010, με τίτλο «Η στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας της ΕΕ στην πράξη: Πέντε βήματα προς μια πιο ασφαλή Ευρώπη» μετουσιώνει τις αρχές και κατευθυντήριες γραμμές της στρατηγικής σε συγκεκριμένη δράση, προσδιορίζοντας πέντε στρατηγικούς στόχους: εξάρθρωση των διεθνών εγκληματικών δικτύων, πρόληψη της τρομοκρατίας και αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης και της στρατολόγησης τρομοκρατών, αύξηση των επιπέδων ασφάλειας των πολιτών και των επιχειρήσεων στον κυβερνοχώρο, ενίσχυση της ασφάλειας μέσω της διαχείρισης των συνόρων και αύξηση της ανθεκτικότητας της Ευρώπης σε κρίσεις και καταστροφές.

(4)

Η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, η σαφής κατανομή καθηκόντων, ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών και του κράτους δικαίου, η ισχυρή επικέντρωση στην παγκόσμια προοπτική και στη σύνδεση και την αναγκαία συνέπεια με την εξωτερική ασφάλεια θα πρέπει να αποτελούν βασικές κατευθυντήριες αρχές για την εφαρμογή της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας.

(5)

Για την προώθηση της εφαρμογής της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας και για να εξασφαλιστεί η εφαρμογή της στην πράξη, είναι απαραίτητο να χορηγηθεί στα κράτη μέλη επαρκής χρηματοδοτική στήριξη από την Ένωση μέσω της δημιουργίας και διαχείρισης ενός Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας («το Ταμείο»).

(6)

Το Ταμείο θα πρέπει να αντανακλά την ανάγκη για αυξημένη ευελιξία και απλούστευση, ενώ παράλληλα θα τηρεί τις απαιτήσεις ως προς την προβλεψιμότητα και θα διασφαλίζει τη δίκαιη και διαφανή κατανομή των πόρων για την επίτευξη των γενικών και των ειδικών στόχων που θέτει ο παρών κανονισμός.

(7)

Η αποτελεσματικότητα των μέτρων και η ποιότητα των δαπανών αποτελούν κατευθυντήριες αρχές κατά την εκτέλεση του Ταμείου. Επιπλέον, το Ταμείο θα πρέπει επίσης να εκτελείται με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό και φιλικό προς τον χρήστη τρόπο.

(8)

Σε καιρούς δημοσιονομικής λιτότητας για τις πολιτικές της Ένωσης, η υπέρβαση των οικονομικών προβλημάτων απαιτεί ανανεωμένη ευελιξία, καινοτόμα οργανωτικά μέτρα, καλύτερη χρήση των υφιστάμενων δομών και συντονισμό τόσο μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, των υπηρεσιών και των εθνικών αρχών όσο και με τρίτες χώρες.

(9)

Χρειάζεται να μεγιστοποιηθεί ο αντίκτυπος της ενωσιακής χρηματοδότησης, με την κινητοποίηση, συγκέντρωση και μόχλευση δημόσιων και ιδιωτικών χρηματοδοτικών πόρων.

(10)

Ο κύκλος πολιτικής της ΕΕ, που θεσπίστηκε από το Συμβούλιο στις 8-9 Νοεμβρίου 2010, στοχεύει στην αντιμετώπιση των κυριότερων σοβαρών και οργανωμένων εγκληματικών απειλών κατά της Ένωσης κατά τρόπο συνεπή και μεθοδικό, μέσω της βέλτιστης συνεργασίας μεταξύ των συναφών υπηρεσιών. Για την υποστήριξη της αποτελεσματικής εφαρμογής αυτού του πολυετούς κύκλου, θα πρέπει για τη χρηματοδότηση δυνάμει του μέσου που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό («το μέσο») να αξιοποιούνται όλες οι δυνατές μέθοδοι εφαρμογής, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), συμπεριλαμβανομένης, όπου είναι σκόπιμο, έμμεσης διαχείρισης, ώστε να εξασφαλίζεται η έγκαιρη και αποτελεσματική υλοποίηση των ενεργειών και των σχεδίων.

(11)

Λόγω των νομικών ιδιαιτεροτήτων που διέπουν τον τίτλο V ΣΛΕΕ, δεν είναι εφικτό να θεσπιστεί το Ταμείο ως ενιαίο χρηματοδοτικό μέσο. Συνεπώς, το Ταμείο θα πρέπει να θεσπιστεί με τη μορφή συνολικού πλαισίου για την παροχή χρηματοδοτικής στήριξης από την Ένωση στον τομέα της εσωτερικής ασφάλειας, που θα περιλαμβάνει το μέσο χρηματοδοτικής στήριξης στον τομέα των εξωτερικών συνόρων και των θεωρήσεων που θεσπίζεται με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 515/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5). Το γενικό αυτό πλαίσιο θα πρέπει να συμπληρωθεί από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 514/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6).

(12)

Τα διασυνοριακά αδικήματα, όπως η εμπορία ανθρώπων και η εκμετάλλευση της παράνομης μετανάστευσης από εγκληματικές οργανώσεις, μπορούν να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με την αστυνομική συνεργασία.

(13)

Οι συνολικοί πόροι για τον παρόντα κανονισμό και για τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 515/2014 συνιστούν από κοινού τον διαθέσιμο προϋπολογισμό για το σύνολο της διάρκειας του Ταμείου, που αποτελεί προνομιακή αναφορά κατά την ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού σύμφωνα με το σημείο 17 της διοργανικής συμφωνίας της 2ας Δεκεμβρίου 2013 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη συνεργασία σε θέματα προϋπολογισμού και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (7) για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά την ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού.

(14)

Στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά και τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, αναγνωρίζεται ότι η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος συνιστά πρόκληση σε ευρωπαϊκή κλίμακα, και ζητείται μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στο πεδίο της επιβολής του νόμου, δεδομένου ότι η αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος αποτελεί ουσιώδες μέσο προάσπισης της νόμιμης οικονομίας από χαρακτηριστικά εγκληματικά φαινόμενα, όπως η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

(15)

Μέσα στο συνολικό πλαίσιο του Ταμείου, η χρηματοδοτική βοήθεια που παρέχεται δυνάμει του συγκεκριμένου μέσου θα πρέπει να στηρίζει την αστυνομική συνεργασία, την ανταλλαγή πληροφοριών και την πρόσβαση στις πληροφορίες, την πρόληψη του εγκλήματος, την καταστολή του διασυνοριακού, σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος, συμπεριλαμβανομένων της τρομοκρατίας, της διαφθοράς, της διακίνησης ναρκωτικών, της εμπορίας ανθρώπων και όπλων, της εκμετάλλευσης της παράνομης μετανάστευσης, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών, της διανομής εικόνων με κακοποιήσεις παιδιών και παιδικής πορνογραφίας, του κυβερνοεγκλήματος, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, την προστασία των προσώπων και των ζωτικής σημασίας υποδομών έναντι περιστατικών που συνδέονται με την ασφάλεια, καθώς και την αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων που συνδέονται με την ασφάλεια και των κρίσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινές πολιτικές (στρατηγικές, κύκλους πολιτικής, προγράμματα και σχέδια δράσης), τη νομοθεσία και την έμπρακτη συνεργασία.

(16)

Η χρηματοδοτική στήριξη σε αυτούς τους τομείς παρέχεται ιδίως στις δράσεις που προωθούν τις κοινές διασυνοριακές επιχειρήσεις, την ανταλλαγή πληροφοριών και την πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες, την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, την εύκολη και ασφαλή επικοινωνία και τον συντονισμό, την κατάρτιση και τις ανταλλαγές προσωπικού, τις δραστηριότητες ανάλυσης, παρακολούθησης και αξιολόγησης, τις διεξοδικές αξιολογήσεις των απειλών και των κινδύνων σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που καθορίζονται από τη ΣΛΕΕ, τις δραστηριότητες ευαισθητοποίησης, δοκιμών και ελέγχου της εγκυρότητας των νέων τεχνολογιών, την εγκληματολογική έρευνα, την απόκτηση τεχνικού διαλειτουργικού εξοπλισμού και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και των σχετικών ενωσιακών φορέων, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπόλ. Η χρηματοδοτική στήριξη σε αυτούς τους τομείς θα πρέπει να αφορά μόνο δράση σύμφωνη με τις προτεραιότητες και πρωτοβουλίες που προσδιορίζονται σε ενωσιακό επίπεδο, ιδίως δε ενέργειες που έχουν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

(17)

Στο συνολικό πλαίσιο της στρατηγικής της Ένωσης κατά των ναρκωτικών, που υιοθετεί μια ισορροπημένη προσέγγιση με βάση την ταυτόχρονη μείωση της προσφοράς και της ζήτησης, η χρηματοδοτική στήριξη που παρέχεται δυνάμει του παρόντος μέσου θα πρέπει να ενισχύει όλες τις ενέργειες που αποσκοπούν στην πρόληψη και την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών (μείωση της προσφοράς), και ιδίως τα μέτρα που πλήττουν την παραγωγή, την επεξεργασία, την πώληση, τη μεταφορά, την εισαγωγή και την εξαγωγή ναρκωτικών, συμπεριλαμβανομένων της κατοχής και της αγοράς με στόχο την ανάληψη δραστηριοτήτων διακίνησης ναρκωτικών.

(18)

Μέτρα που εφαρμόζονται σε τρίτες χώρες και σε σχέση με τρίτες χώρες και τα οποία χρηματοδοτούνται από το παρόν μέσο πρέπει να λαμβάνονται σε συνέργεια και συνέπεια με τις άλλες δράσεις εκτός της Ένωσης που χρηματοδοτούνται από τα μέσα εξωτερικής βοήθειας της Ένωσης, τόσο γεωγραφικά όσο και θεματικά. Ειδικότερα, πρέπει κατά την εκτέλεση αυτών των ενεργειών να επιδιώκεται η πλήρης συνοχή με τις αρχές και τους γενικούς στόχους της εξωτερικής δράσης και της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης έναντι της εκάστοτε χώρας ή περιοχής, με τις δημοκρατικές αρχές και αξίες, με τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα, με τις αρχές του κράτους δικαίου και με την αρχή του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας των τρίτων κρατών. Τα μέτρα δεν θα πρέπει να αποσκοπούν στη χρηματοδότηση ενεργειών με άμεσα αναπτυξιακό προσανατολισμό και θα πρέπει να συμπληρώνουν, κατά περίπτωση, τη χρηματοδοτική συνδρομή που χορηγείται από τα μέσα εξωτερικής βοήθειας. Θα πρέπει επίσης να επιδιώκεται η συνοχή με την ανθρωπιστική πολιτική της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή των μέτρων επείγοντος χαρακτήρα.

(19)

Το παρόν μέσο θα πρέπει να εφαρμόζεται με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων και αρχών που ορίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης.

(20)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), το μέσο θα πρέπει να υποστηρίζει δραστηριότητες οι οποίες διασφαλίζουν την προστασία των παιδιών από τη βία, την κακοποίηση, την εκμετάλλευση και την εγκατάλειψη. Το μέσο θα πρέπει επίσης να υποστηρίζει την παροχή διασφαλίσεων και βοήθειας σε παιδιά μάρτυρες και θύματα, ιδιαίτερα αν είναι ασυνόδευτα ή έχουν για άλλο λόγο ανάγκη επιτροπείας.

(21)

Το μέσο αυτό θα πρέπει να συμπληρώνει και να ενισχύει τις δραστηριότητες για την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπόλ ή άλλων συναφών φορέων της Ένωσης και των κρατών μελών, ώστε να επιτυγχάνονται οι στόχοι του μέσου αυτού στον τομέα της αστυνομικής συνεργασίας, της πρόληψης και της καταπολέμησης του εγκλήματος και της διαχείρισης κρίσεων. Τούτο σημαίνει μεταξύ άλλων ότι, κατά τον σχεδιασμό των εθνικών τους προγραμμάτων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη βάση δεδομένων η οποία περιέχει τις πληροφορίες, τα εργαλεία ανάλυσης και τις επιχειρησιακές και τεχνικές κατευθυντήριες γραμμές που έχει αναπτύξει η Ευρωπόλ, και ειδικότερα το σύστημα πληροφοριών της Ευρωπόλ, την ασφαλή εφαρμογή του δικτύου ανταλλαγής πληροφοριών (SIENA) της Ευρωπόλ, και την αξιολόγηση απειλών όσον αφορά το σοβαρό και οργανωμένο έγκλημα (SOCTA).

(22)

Για να εξασφαλίζεται η ομοιόμορφη εφαρμογή του Ταμείου, ο προϋπολογισμός της Ένωσης που κατανέμεται στο συγκεκριμένο χρηματοδοτικό μέσο θα πρέπει να εκτελείται στο πλαίσιο άμεσης και έμμεσης διαχείρισης όταν πρόκειται για ενέργεια που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ένωση («δράση της Ένωσης»), για επείγουσα βοήθεια και για τεχνική συνδρομή, και στο πλαίσιο επιμερισμένης διαχείρισης προκειμένου για εθνικά προγράμματα και ενέργειες που απαιτούν διοικητική ευελιξία.

(23)

Σε ό,τι αφορά τους πόρους που διατίθενται στο πλαίσιο επιμερισμένης διαχείρισης, είναι αναγκαίο να εξασφαλίζεται ότι τα εθνικά προγράμματα των κρατών μελών είναι σύμφωνα προς τις προτεραιότητες και τους στόχους σε επίπεδο Ένωσης.

(24)

Οι πόροι που χορηγούνται στα κράτη μέλη για την εκτέλεση στο πλαίσιο των εθνικών τους προγραμμάτων θα πρέπει να καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό και να κατανέμονται βάσει σαφών, αντικειμενικών και μετρήσιμων κριτηρίων. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να σχετίζονται με τα δημόσια αγαθά τα οποία πρέπει να προστατεύουν τα κράτη μέλη, και με τη χρηματοδοτική τους ικανότητα να διασφαλίζουν υψηλό επίπεδο εσωτερικής ασφάλειας, όπως το μέγεθος του πληθυσμού τους, τις εδαφικές τους διαστάσεις και το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν τους. Δεδομένου, επιπλέον, ότι η αξιολόγηση απειλών οργανωμένου εγκλήματος του 2013 καταδεικνύει την πρωταρχική σημασία των θαλάσσιων λιμένων και των αερολιμένων ως σημείων εισόδου των εγκληματικών οργανώσεων για την εμπορία ανθρώπων και παράνομων εμπορευμάτων, οι ιδιαίτερες ευπάθειες που συνεπάγεται η επιλογή των συγκεκριμένων διαδρόμων εγκλήματος στα συγκεκριμένα εξωτερικά σημεία διέλευσης θα πρέπει να αντικατοπτρίζονται στην κατανομή των διαθέσιμων πόρων για τη δράση των κρατών μελών, με κριτήρια που λαμβάνουν υπόψη τον αριθμό των επιβατών και το βάρος των εμπορευμάτων που διέρχονται από διεθνείς αερολιμένες και θαλάσσιους λιμένες.

(25)

Για να ενισχυθούν η αλληλεγγύη και ο επιμερισμός των ευθυνών όσον αφορά τις κοινές πολιτικές, τις στρατηγικές και τα προγράμματα της Ένωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να χρησιμοποιούν το μέρος των συνολικών πόρων που είναι διαθέσιμο για τα εθνικά τους προγράμματα, για την εξυπηρέτηση των στρατηγικών προτεραιοτήτων της Ένωσης που καθορίζονται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού. Η συμβολή της Ένωσης στο συνολικό επιλέξιμο κόστος των προγραμμάτων που έχουν ως αντικείμενο αυτές τις προτεραιότητες θα πρέπει να αυξηθεί σε 90 %, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 514/2014.

(26)

Το ανώτατο όριο των πόρων που παραμένουν στη διάθεση της Ένωσης θα πρέπει να είναι συμπληρωματικό προς τους πόρους που κατανέμονται στα κράτη μέλη για την εφαρμογή των εθνικών τους προγραμμάτων. Με τον τρόπο αυτό, η Ένωση θα είναι σε θέση, κατά τη διάρκεια ενός δεδομένου οικονομικού έτους, να στηρίζει ενέργειες που την ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, όπως μελέτες, δοκιμές και επικύρωση νέων τεχνολογιών, διακρατικά έργα, δημιουργία δικτύων και ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, παρακολούθηση της εφαρμογής του σχετικού ενωσιακού δικαίου και της ενωσιακής πολιτικής και δράσης σε σχέση με και σε τρίτες χώρες. Οι υποστηριζόμενες ενέργειες θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με τις προτεραιότητες που έχουν προσδιοριστεί σε συναφείς ενωσιακές στρατηγικές, προγράμματα, σχέδια δράσης και αξιολογήσεις κινδύνων και απειλών.

(27)

Προκειμένου να συμβάλλουν στην επίτευξη του γενικού στόχου του μέσου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα εθνικά τους προγράμματα περιλαμβάνουν ενέργειες που εξυπηρετούν όλους τους ειδικούς στόχους του μέσου και ότι η κατανομή των πόρων μεταξύ των στόχων θα γίνεται αναλογικά προς τις προκλήσεις και τις ανάγκες και θα επιτρέπει την επίτευξη των στόχων αυτών. Αν ένα εθνικό πρόγραμμα δεν εξυπηρετεί έναν από τους ειδικούς στόχους ή αν οι διατιθέμενοι πόροι υπολείπονται του ελάχιστου ποσοστού που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος θα πρέπει να περιλάβει στο πρόγραμμα σχετική αιτιολόγηση.

(28)

Για να ενισχυθεί η ικανότητα της Ένωσης να αντιδρά αμέσως σε περιστατικά που συνδέονται με την ασφάλεια ή σε πρωτοεμφανιζόμενες απειλές για την Ένωση, θα πρέπει να είναι δυνατό να παρέχεται έκτακτη βοήθεια, σύμφωνα με το πλαίσιο που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 514/2014.

(29)

Η χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό της Ένωσης θα πρέπει να εστιάζεται σε δραστηριότητες στις οποίες η παρέμβαση της Ένωσης μπορεί να προσδώσει πρόσθετη αξία σε σύγκριση με τη δράση του κάθε κράτους μέλους χωριστά. Δεδομένου ότι η Ένωση είναι σε καλύτερη θέση από τα κράτη μέλη να αντιμετωπίζει διασυνοριακές καταστάσεις και να προσφέρει μια πλατφόρμα για κοινές προσεγγίσεις, οι δραστηριότητες που πληρούν τις προϋποθέσεις για στήριξη δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να συμβάλλουν, ιδιαίτερα, στην ενίσχυση των εθνικών και ευρωπαϊκών ικανοτήτων, καθώς επίσης στη διασυνοριακή συνεργασία και τον συντονισμό, στη δικτύωση, στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, και στην ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών.

(30)

Προκειμένου να συμπληρωθούν ή να τροποποιηθούν οι διατάξεις του παρόντος μέσου όσον αφορά τον ορισμό των στρατηγικών προτεραιοτήτων της Ένωσης, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ όσον αφορά την τροποποίηση την πρόσθεση ή την κατάργηση των ενωσιακών προτεραιοτήτων που απαριθμούνται στον παρόντα κανονισμό, η δε Επιτροπή θα πρέπει να διεξαγάγει τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(31)

Στο πλαίσιο της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης της προετοιμασίας κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να διαβουλεύεται με εμπειρογνώμονες από όλα τα κράτη μέλη.

(32)

Η Επιτροπή θα πρέπει να παρακολουθεί την εφαρμογή του μέσου, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 514/2014, χρησιμοποιώντας βασικούς δείκτες για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και των επιπτώσεων. Οι δείκτες, συμπεριλαμβανομένων σχετικών σεναρίων αναφοράς, θα πρέπει να παρέχουν την ελάχιστη βάση για την αξιολόγηση του βαθμού στον οποίο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του μέσου.

(33)

Για την αποτίμηση των αποτελεσμάτων του εν λόγω Ταμείου, θα πρέπει να καθοριστούν κοινοί δείκτες σε σχέση με κάθε ειδικό στόχο του μέσου. Η αποτίμηση του βαθμού επίτευξης των συγκεκριμένων στόχων μέσω των κοινών δεικτών δεν καθιστά υποχρεωτική την εφαρμογή των ενεργειών που συνδέονται με τους δείκτες αυτούς.

(34)

Η απόφαση του Συμβουλίου 2007/125/ΔΕΥ (8) θα πρέπει να καταργηθεί, με την επιφύλαξη των μεταβατικών διατάξεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

(35)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, κυρίως δε η ενίσχυση του συντονισμού και της συνεργασίας μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου, η πρόληψη και η καταστολή της εγκληματικότητας, η προστασία των προσώπων και των ζωτικής σημασίας υποδομών έναντι περιστατικών που συνδέονται με την ασφάλεια, και η ενίσχυση της ικανότητας των κρατών μελών και της Ένωσης να διαχειρίζονται αποτελεσματικά κινδύνους συνδεόμενους με την ασφάλεια και κρίσεις, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως ορίζεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

(36)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, που είναι συνημμένο στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(37)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που είναι συνημμένο στη ΣΕΕ και τη ΣΛΕΕ, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου, η Ιρλανδία κοινοποίησε την επιθυμία της να συμμετάσχει στη θέσπιση και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(38)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που είναι συνημμένο στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(39)

Είναι σκόπιμο να ευθυγραμμιστεί η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 1311/2013 του Συμβουλίου (9). Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2014,