1.2.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 32/37


ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

Περιεχόμενα

Κεφάλαιο I – Αίτηση διενέργειας διαδικαστικών πράξεων (άρθρα 1 έως 3) 38
Κεφάλαιο II – Δικαστική αρωγή (άρθρα 4 και 5) 39
Κεφάλαιο III – Καταγγελία των παραβάσεων του όρκου μαρτύρων και πραγματογνωμόνων (άρθρα 6 και 7) 39
– Τελικές διατάξεις (άρθρα 8 και 9) 39
Παράρτημα I – Κατάλογος που προβλέπεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1 40
Παράρτημα II – Κατάλογος που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2 42
Παράρτημα III – Κατάλογος που προβλέπεται στο άρθρο 6 44

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ

το άρθρο 207 του Κανονισμού Διαδικασίας (1),

το άρθρο 46, παράγραφος 3, της Πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και των προσαρμογών των συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση (2),

το άρθρο 45 της Πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Δημοκρατίας της Κροατίας και των προσαρμογών της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (3),

Λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα:

(1)

Το Δικαστήριο θέσπισε, στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, νέο Κανονισμό Διαδικασίας, ο οποίος τροποποιεί σε πολλά σημεία, τόσο ως προς την ουσία όσο και ως προς τη μορφή, τον προηγούμενο Κανονισμό, τον οποίο καταργεί. Οι τροποποιήσεις αφορούν, μεταξύ άλλων, τη χρησιμοποιούμενη ορολογία στον νέο Κανονισμό Διαδικασίας και τη διαδικασία που ακολουθείται στην περίπτωση χορηγήσεως δικαστικής αρωγής. Κατόπιν αυτού, πρέπει το κείμενο του συμπληρωματικού κανονισμού να προσαρμοστεί προς τις τροποποιήσεις αυτές.

(2)

Είναι εξάλλου αναγκαίο να επικαιροποιηθούν οι κατάλογοι που περιλαμβάνονται στα τρία παραρτήματα του εν λόγω Κανονισμού μετά από τον καθορισμό, εκ μέρους ορισμένων κρατών μελών, νέων αρμόδιων αρχών για τα ζητήματα που ρυθμίζονται στα άρθρα 2, 4 και 6 του συμπληρωματικού κανονισμού και την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, την 1η Ιανουαρίου 2007, και της Δημοκρατίας της Κροατίας, την 1η Ιουλίου 2013,

Με την παρασχεθείσα στις 17 Δεκεμβρίου 2013 έγκριση του Συμβουλίου,

ΘΕΣΠΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Αίτηση διενέργειας διαδικαστικών πράξεων

Άρθρο 1

1.   Η αίτηση διενέργειας διαδικαστικών πράξεων εκδίδεται με τη μορφή διατάξεως η οποία περιέχει το επώνυμο, το όνομα, την ιδιότητα και τη διεύθυνση των μαρτύρων ή των πραγματογνωμόνων, προσδιορίζει τα περιστατικά για τα οποία θα εξετασθούν οι μάρτυρες ή θα γνωμοδοτήσουν πραγματογνώμονες, αναφέρει τα ονόματα των διαδίκων, τους εκπροσώπους, δικηγόρους ή συμβούλους τους, καθώς και τον αντίκλητό τους, και εκθέτει συνοπτικά το αντικείμενο της διαφοράς.

2.   Η διάταξη επιδίδεται από τον γραμματέα στους διαδίκους.

Άρθρο 2

1.   Ο γραμματέας αποστέλλει τη διάταξη στην αναφερόμενη στο παράρτημα I αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου πρέπει να διεξαχθεί η απόδειξη με μάρτυρες ή πραγματογνώμονες. Όπου απαιτείται, η διάταξη συνοδεύεται από μετάφραση στην ή στις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται.

2.   Η αρχή που ορίζεται κατ’ εφαρμογήν της πρώτης παραγράφου διαβιβάζει τη διάταξη στην αρμόδια δικαστική αρχή σύμφωνα με το εσωτερικό της δίκαιο.

3.   Η αρμόδια δικαστική αρχή εκτελεί τις διαδικαστικές πράξεις των οποίων η διενέργεια ζητήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του εσωτερικού της δικαίου. Μετά την εκτέλεση των σχετικών προς την αίτηση πράξεων, η αρμόδια δικαστική αρχή διαβιβάζει στην αρχή που ορίζεται κατ’ εφαρμογήν της πρώτης παραγράφου τη διάταξη που περιέχει την αίτηση διενέργειας διαδικαστικών πράξεων, τα στοιχεία που προέκυψαν από την εκτέλεση αυτών των πράξεων και κατάσταση των εξόδων. Τα έγγραφα αυτά αποστέλλονται στον γραμματέα του Δικαστηρίου.

4.   Ο γραμματέας φροντίζει για τη μετάφραση των εγγράφων στη γλώσσα της διαδικασίας.

Άρθρο 3

Το Δικαστήριο επιβαρύνεται με τα έξοδα της αιτήσεως διενέργειας διαδικαστικών πράξεων υπό την επιφύλαξη να τα επιβάλει ενδεχομένως στους διαδίκους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Δικαστική αρωγή

Άρθρο 4

1.   Το Δικαστήριο, με τη διάταξη με την οποία αποφασίζει τη χορήγηση δικαστικής αρωγής, διατάσσει να διοριστεί δικηγόρος για να εκπροσωπήσει τον ενδιαφερόμενο.

2.   Αν ο ενδιαφερόμενος δεν προτείνει ο ίδιος δικηγόρο ή αν το Δικαστήριο δεν εγκρίνει την επιλογή του, ο γραμματέας αποστέλλει κεκυρωμένο αντίγραφο της διατάξεως και αντίγραφο της αιτήσεως χορηγήσεως δικαστικής αρωγής στην αρμόδια αρχή του ενδιαφερόμενου κράτους η οποία αναφέρεται στο παράρτημα II.

3.   Το Δικαστήριο, αφού λάβει υπόψη τις προτάσεις που διαβίβασε η ανωτέρω αρχή, διορίζει αυτεπαγγέλτως δικηγόρο για να εκπροσωπήσει τον ενδιαφερόμενο.

Άρθρο 5

Το Δικαστήριο αποφασίζει για τα έξοδα και την αμοιβή του δικηγόρου· κατόπιν αιτήσεως είναι δυνατή προκαταβολή για την αμοιβή και τα έξοδα αυτά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Καταγγελία των παραβάσεων του όρκου μαρτύρων και πραγματογνωμόνων

Άρθρο 6

Το Δικαστήριο, αφού ακούσει τον γενικό εισαγγελέα, μπορεί να αποφασίσει να καταγγείλει στην αναφερόμενη στο παράρτημα III αρμόδια αρχή του κράτους μέλους του οποίου οι δικαστικές αρχές είναι αρμόδιες για την ποινική δίωξη κάθε ψευδορκία ή ψευδή ένορκη δήλωση πραγματογνώμονα ενώπιόν του.

Άρθρο 7

Ο γραμματέας φροντίζει για τη διαβίβαση της αποφάσεως του Δικαστηρίου. Η απόφαση εκθέτει τα γεγονότα και τα περιστατικά στα οποία βασίζεται η καταγγελία.

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 8

Ο παρών συμπληρωματικός κανονισμός αντικαθιστά τον συμπληρωματικό κανονισμό της 4ης Δεκεμβρίου 1974 (ΕΕ ειδ. εκδ. 01/004, σ. 31), όπως τροποποιήθηκε για τελευταία φορά στις 21 Φεβρουαρίου 2006 (ΕΕ L 72 της 11.3.2006, σ. 1).

Άρθρο 9

1.   Ο παρών κανονισμός, που είναι αυθεντικός στις γλώσσες που αναφέρονται στο άρθρο 36 του Κανονισμού Διαδικασίας, είναι δημοσιευτέος στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.   Τίθεται σε ισχύ από την ημερομηνία της δημοσιεύσεώς του.

Λουξεμβούργο, 14 Ιανουαρίου 2014.

 


(1)   ΕΕ L 265 της 29.9.2012, σ. 1, όπως τροποποιήθηκε στις 18 Ιουνίου 2013 (ΕΕ L 173 της 26.6.2013, σ. 65).

(2)   ΕΕ L 157 της 21.6.2005, σ. 203.

(3)   ΕΕ L 112 της 24.4.2012, σ. 21.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Κατάλογος που προβλέπεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1

Βέλγιο

Service public fédéral Justice – Federale Overheidsdienst Justitie

Βουλγαρία

Министър на правосъдието

Τσεχική Δημοκρατία

Ministr spravedlnosti

Δανία

Justitsministeriet

Γερμανία

Bundesministerium der Justiz

Εσθονία

Justiitsministeerium

Ιρλανδία

Minister for Justice and Equality

Ελλάδα

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ισπανία

Ministerio de Justicia

Γαλλία

Ministère de la justice

Κροατία

Ministarstvo pravosuđa

Ιταλία

Ministero della Giustizia

Κύπρος

Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως

Λετονία

Latvijas Republikas Tieslietu ministrija

Λιθουανία

Lietuvos Respublikos teisingumo ministerija

Λουξεμβούργο

Parquet général

Ουγγαρία

Közigazgatási és Igazságügyi Minisztérium

Μάλτα

Avukat Ġenerali

Κάτω Χώρες

Minister van Veiligheid en Justitie

Αυστρία

Bundesministerium für Justiz

Πολωνία

Ministerstwo Sprawiedliwości

Πορτογαλία

O Ministro da Justiça

Ρουμανία

Ministerul Justiției

Σλοβενία

Ministrstvo za pravosodje

Σλοβακία

Minister spravodlivosti

Φινλανδία

Oikeusministeriö

Σουηδία

Regeringskansliet Justitiedepartementet

Ηνωμένο Βασίλειο

Secretary of State for the Home Department


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Κατάλογος που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2

Βέλγιο

Service public fédéral Justice – Federale Overheidsdienst Justitie

Βουλγαρία

Министър на правосъдието

Τσεχική Δημοκρατία

Česká advokátní komora

Δανία

Justitsministeriet

Γερμανία

Bundesrechtsanwaltskammer

Εσθονία

Justiitsministeerium

Ιρλανδία

Minister for Justice and Equality

Ελλάδα

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ισπανία

Consejo General de la Abogacía Española

Γαλλία

Ministère de la justice

Κροατία

Ministarstvo pravosuđa

Ιταλία

Ministero della Giustizia

Κύπρος

Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως

Λετονία

Latvijas Republikas Tieslietu ministrija

Λιθουανία

Lietuvos Respublikos teisingumo ministerija

Λουξεμβούργο

Ministère de la justice

Ουγγαρία

Közigazgatási és Igazságügyi Minisztérium

Μάλτα

Segretarju Parlamentari għall-Gustizzja

Κάτω Χώρες

Algemene Raad van de Nederlandse Orde van Advocaten

Αυστρία

Bundesministerium für Justiz

Πολωνία

Ministerstwo Sprawiedliwości

Πορτογαλία

O Ministro da Justiça

Ρουμανία

Uniunea Națională a Barourilor din România

Σλοβενία

Ministrstvo za pravosodje

Σλοβακία

Slovenská advokátska komora

Φινλανδία

Oikeusministeriö

Σουηδία

Sveriges advokatsamfund

Ηνωμένο Βασίλειο

The Law Society, London (for applicants residing in England or Wales)

The Law Society of Scotland, Edinburgh (for applicants residing in Scotland)

The Law Society of Northern Ireland, Belfast (for applicants residing in Northern Ireland)


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Κατάλογος που προβλέπεται στο άρθρο 6

Βέλγιο

Service public fédéral Justice – Federale Overheidsdienst Justitie

Βουλγαρία

Върховна касационна прокуратура на Република България

Τσεχική Δημοκρατία

Nejvyšší státní zastupitelství

Δανία

Justitsministeriet

Γερμανία

Bundesministerium der Justiz

Εσθονία

Riigiprokuratuur

Ιρλανδία

Τhe Office of the Attorney General

Ελλάδα

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ισπανία

Consejo General del Poder Judicial

Γαλλία

Ministère de la justice

Κροατία

Zamjenik Glavnog državnog odvjetnika

Ιταλία

Ministero della Giustizia

Κύπρος

Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας

Λετονία

Latvijas Republikas Ģenerālprokuratūra

Λιθουανία

Lietuvos Respublikos generalinė prokuratūra

Λουξεμβούργο

Parquet général

Ουγγαρία

Közigazgatási és Igazságügyi Minisztérium

Μάλτα

Avukat Ġenerali

Κάτω Χώρες

Minister van Veiligheid en Justitie

Αυστρία

Bundesministerium für Justiz

Πολωνία

Ministerstwo Sprawiedliwości

Πορτογαλία

O Ministro da Justiça

Ρουμανία

Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casație și Justiție

Σλοβενία

Ministrstvo za pravosodje

Σλοβακία

Minister spravodlivosti

Φινλανδία

Keskusrikospoliisi

Σουηδία

Åklagarmyndigheten

Ηνωμένο Βασίλειο

Her Majesty’s Attorney General (for witnesses or experts residing in England or Wales)

Her Majesty’s Advocate General (for witnesses or experts residing in Scotland)

Her Majesty’s Attorney General (for witnesses or experts residing in Northern Ireland)