ΟΔΗΓΊΑ 2014/41/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 3ης Απριλίου 2014

περί της ευρωπαϊκής εντολής έρευνας σε ποινικές υποθέσεις

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 82 παράγραφος 1 στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία του Βασιλείου του Βελγίου, της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, του Βασιλείου της Ισπανίας, της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και του Βασιλείου της Σουηδίας,

Αφού διαβίβασε το σχέδιο νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΕΡΕΥΝΑΣ

Άρθρο 1

Η ευρωπαϊκή εντολή έρευνας και η υποχρέωση εκτέλεσής της

1.   Η Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας (ΕΕΕ) είναι δικαστική απόφαση την οποία εκδίδει ή επικυρώνει δικαστική αρχή κράτους μέλους («κράτος έκδοσης») με σκοπό την εκτέλεση ενός ή περισσότερων συγκεκριμένων ερευνητικών μέτρων σε άλλο κράτος μέλος («κράτος εκτέλεσης») για τη λήψη αποδεικτικών στοιχείων βάσει της παρούσας οδηγίας.

Η ΕΕΕ μπορεί επίσης να εκδίδεται για την λήψη αποδεικτικών στοιχείων ευρισκομένων ήδη στην κατοχή των αρμόδιων αρχών του κράτους εκτέλεσης.

2.   Τα κράτη μέλη εκτελούν όλες τις ΕΕΕ με βάση την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και τηρουμένης της παρούσας οδηγίας.

3.   Την έκδοση ΕΕΕ μπορεί να ζητήσει ύποπτος ή κατηγορούμενος (ή δικηγόρος εξ ονόματός του) στο πλαίσιο των δικαιωμάτων υπεράσπισης που προβλέπει το εθνικό δίκαιο και ποινική δικονομία.

4.   Η παρούσα οδηγία δεν μεταβάλλει την υποχρέωση σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και νομικών αρχών, όπως κατοχυρώνονται στο άρθρο 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων υπεράσπισης των προσώπων τα οποία υπόκεινται σε ποινικές διαδικασίες, και δεν θίγει τις τυχόν υποχρεώσεις που βαρύνουν τις δικαστικές αρχές ως προς το θέμα αυτό.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής της ΕΕΕ

Η ΕΕΕ καλύπτει κάθε ερευνητικό μέτρο, εκτός από τη σύσταση κοινής ομάδας έρευνας και τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο κοινής ομάδας έρευνας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 13 της σύμβασης για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (14) («σύμβαση») και στην απόφαση-πλαίσιο 2002/465/ΔΕΥ του Συμβουλίου (15), πλην των περιπτώσεων εφαρμογής του άρθρου 13 παράγραφος 8 της σύμβασης και του άρθρου 1 παράγραφος 8 της απόφασης-πλαισίου.

Άρθρο 4

Είδη διαδικασιών επιδεχομένων ΕΕΕ

Η ΕΕΕ μπορεί να εκδοθεί στις εξής διαδικασίες:

Άρθρο 5

Περιεχόμενο και μορφή της ΕΕΕ

1.   Η ΕΕΕ, όπως παρουσιάζεται στο έντυπο του παραρτήματος Α, συμπληρώνεται και υπογράφεται από την αρχή έκδοσης, η οποία πιστοποιεί την ακρίβεια και βεβαιώνει την ορθότητα του περιεχομένου της.

Η ΕΕΕ περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:

2.   Κάθε κράτος μέλος αναφέρει ποια ή ποιες από τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, επιπλέον της επίσημης γλώσσας ή των επίσημων γλωσσών του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συμπλήρωση ή τη μετάφραση της ΕΕΕ όταν το εν λόγω κράτος μέλος είναι το κράτος εκτέλεσης.

3.   Η ΕΕΕ του παραρτήματος Α μεταφράζεται από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης στην επίσημη ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους εκτέλεσης ή σε όποια άλλη γλώσσα υποδείξει το κράτος εκτέλεσης σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

Άρθρο 6

Προϋποθέσεις έκδοσης και διαβίβασης ΕΕΕ

1.   Μια ΕΕΕ μπορεί να εκδίδεται μόνον όταν η αρχή έκδοσης κρίνει ότι πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:

2.   Οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1 αξιολογούνται σε κάθε υπόθεση από την αρχή έκδοσης.

3.   Όταν μια αρχή εκτέλεσης έχει λόγους να πιστεύει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, μπορεί να συμβουλευθεί την αρχή έκδοσης σχετικά με τη σημασία της εκτέλεσης της ΕΕΕ. Μετά τη διαβούλευση αυτή η αρχή έκδοσης δύναται να ανακαλέσει την ΕΕΕ.

Άρθρο 7

Διαβίβαση της ΕΕΕ

1.   Η ΕΕΕ, συμπληρωμένη κατά το άρθρο 5, διαβιβάζεται από την αρχή έκδοσης στην αρχή εκτέλεσης με οποιοδήποτε μέσο δυνάμενο να τεκμηριωθεί εγγράφως και κατά τρόπον ώστε το κράτος εκτέλεσης να μπορεί να πιστοποιήσει τη γνησιότητα.

2.   Κάθε περαιτέρω επίσημη επικοινωνία γίνεται απευθείας μεταξύ της αρχής έκδοσης και της αρχής εκτέλεσης.

3.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 2 στοιχείο δ), κάθε κράτος μέλος δύναται να ορίσει μια κεντρική αρχή ή, εάν προβλέπεται από το νομικό του σύστημα, περισσότερες από μία κεντρικές αρχές που θα επικουρούν τις αρμόδιες αρχές. Ένα κράτος μέλος δύναται, εάν αυτό επιτάσσει η οργάνωση του εσωτερικού του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, να αναθέσει στην ή στις κεντρικές αρχές του τη διοικητική διαβίβαση και παραλαβή της ΕΕΕ καθώς και κάθε σχετική επίσημη αλληλογραφία.

4.   Η αρχή έκδοσης μπορεί να διαβιβάσει τα ΕΕΕ μέσω του συστήματος τηλεπικοινωνιών του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Δικτύου (ΕΔΔ) που δημιουργήθηκε με την κοινή δράση 98/428/ΔΕΥ του Συμβουλίου (16).

5.   Εάν η αρχή εκτέλεσης είναι άγνωστη, η αρχή έκδοσης προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες αναζητήσεις, μεταξύ άλλων και μέσω των σημείων επαφής του ΕΔΔ, για να λάβει πληροφορίες από το κράτος εκτέλεσης.

6.   Εάν η αρχή στο κράτος εκτέλεσης που παραλαμβάνει την ΕΕΕ δεν έχει αρμοδιότητα να την αναγνωρίσει και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεσή της, διαβιβάζει αυτεπαγγέλτως την ΕΕΕ στην αρχή εκτέλεσης και ενημερώνει την αρχή έκδοσης.

7.   Η αρχή εκτέλεσης και έκδοσης επιλύει προβλήματα όσον αφορά τη διαβίβαση ή τη διαπίστωση της γνησιότητας οποιουδήποτε εγγράφου απαιτείται για την εκτέλεση της ΕΕΕ με απευθείας επαφές ή αν χρειάζεται, με τη βοήθεια των κεντρικών αρχών των κρατών μελών.

Άρθρο 8

ΕΕΕ σχετιζόμενη με προγενέστερη ΕΕΕ

1.   Εάν η αρχή έκδοσης εκδώσει EΕΕ που συμπληρώνει προγενέστερη ΕΕΕ («συμπληρωματική ΕΕΕ»), επισημαίνει το γεγονός αυτό στην ΕΕΕ σύμφωνα με το έντυπο του παραρτήματος Α, στο τμήμα Δ.

2.   Όταν προσφέρει βοήθεια στην εκτέλεση της ΕΕΕ στο κράτος εκτέλεσης, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4, η αρχή έκδοσης μπορεί, με την επιφύλαξη των κοινοποιήσεων που υποβάλλονται δυνάμει του άρθρου 33 παράγραφος 1 στοιχείο γ), να απευθύνει συμπληρωματική ΕΕΕ απευθείας στην αρχή εκτέλεσης, κατά το διάστημα κατά το οποίο είναι παρούσα σε αυτό το κράτος.

3.   Τυχόν συμπληρωματική ΕΕΕ πρέπει να πιστοποιηθεί σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο και να επικυρωθεί σύμφωνα με το άρθρο 2 στοιχείο γ), αν χρειάζεται.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙII

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ

Άρθρο 9

Αναγνώριση και εκτέλεση

1.   Η αρχή εκτέλεσης αναγνωρίζει άνευ ετέρου ΕΕΕ διαβιβασθείσα κατά την παρούσα οδηγία και μεριμνά για την εκτέλεσή της κατά τον ίδιο τρόπο και διαδικασία ως εάν επρόκειτο για ερευνητικό μέτρο διαταχθέν από αρχή του κράτους εκτέλεσης εκτός αν η αρχή αυτή αποφασίζει να επικαλεσθεί ένα εκ των λόγων μη αναγνώρισης ή μη εκτέλεσης ή ένα εκ των λόγων αναβολής κατά την παρούσα οδηγία.

2.   Η αρχή εκτέλεσης τηρεί τις διατυπώσεις και τις διαδικασίες που έχει ορίσει ρητώς η αρχή έκδοσης, εκτός εάν προβλέπεται άλλως στην παρούσα οδηγία και υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω διατυπώσεις και διαδικασίες δεν είναι αντίθετες προς τις θεμελιώδεις αρχές του δικαίου του κράτους εκτέλεσης.

3.   Όταν ΕΕΕ παραλαμβάνεται από αρχή εκτέλεσης και δεν έχει εκδοθεί ή επικυρωθεί από δικαστική αρχή, κατά το άρθρο 2 στοιχείο γ) η αρχή εκτέλεσης επιστρέφει την ΕΕΕ στο κράτος έκδοσης.

4.   Η αρχή έκδοσης μπορεί να ζητήσει από μία ή περισσότερες αρχές του κράτους έκδοσης να βοηθήσουν τις αρμόδιες αρχές του κράτους εκτέλεσης κατά την εκτέλεση της ΕΕΕ στο βαθμό που οι ορισθείσες αρχές του κράτους έκδοσης θα μπορούσαν να συνδράμουν στην εκτέλεση των ερευνητικών μέτρων που αναφέρονται στην ΕΕΕ σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση. Η αρχή εκτέλεσης συμμορφώνεται με αυτό το αίτημα εφόσον η συνδρομή αυτή δεν αντιτίθεται στις θεμελιώδεις αρχές του δικαίου του κράτους εκτέλεσης και ούτε βλάπτει τα ουσιώδη συμφέροντά εθνικής ασφάλειας του κράτους αυτού.

5.   Οι αρχές του κράτους έκδοσης, παρούσες στο κράτος εκτέλεσης, δεσμεύονται από τη νομοθεσία του κράτους εκτέλεσης κατά την εκτέλεση της ΕΕΕ. Δεν διαθέτουν εξουσίες επιβολής του νόμου στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης, εκτός εάν η άσκηση των εξουσιών αυτών στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης είναι σύμφωνη με τη νομοθεσία του κράτους εκτέλεσης και στο βαθμό που έχει συμφωνηθεί μεταξύ των αρχών έκδοσης και εκτέλεσης.

6.   Οι αρχές έκδοσης και εκτέλεσης μπορούν να συνεννοούνται με οποιοδήποτε μέσο κρίνουν πρόσφορο για να διευκολύνουν την αποτελεσματική εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 10

Προσφυγή σε εναλλακτικά ερευνητικά μέτρα

1.   Η αρχή εκτέλεσης χρησιμοποιεί κατά το δυνατόν ερευνητικό μέτρο άλλο από το προβλεπόμενο στην ΕΕΕ όταν:

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 11, η παράγραφος 1 δεν ισχύει για τα ακόλουθα ερευνητικά μέτρα, τα οποία πρέπει πάντοτε να είναι διαθέσιμα στο πλαίσιο του εθνικού δικαίου του κράτους εκτέλεσης:

3.   Η αρχή εκτέλεσης μπορεί επίσης να προσφεύγει σε ερευνητικό μέτρο διαφορετικό από αυτό που προβλέπεται στην ΕΕΕ όταν το ερευνητικό μέτρο που επιλέγει η αρχή εκτέλεσης θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το ερευνητικό μέτρο που προβλέπεται στην ΕΕΕ με λιγότερο οχληρό τρόπο.

4.   Όταν η αρχή εκτέλεσης αποφασίζει να αξιοποιήσει τη δυνατότητα που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 3, ενημερώνει πρώτα την αρχή έκδοσης, η οποία μπορεί να αποφασίσει να αποσύρει ή να συμπληρώσει την ΕΕΕ.

5.   Όταν, σύμφωνα με την παράγραφο 1, το ερευνητικό μέτρο που αναφέρεται στην ΕΕΕ δεν υφίσταται στη νομοθεσία του κράτους εκτέλεσης ή δεν θα ήταν διαθέσιμο σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση, και όταν δεν υπάρχει άλλο ερευνητικό μέτρο που θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα με αυτό που ζητείται, η αρχή εκτέλεσης ενημερώνει την αρχή έκδοσης ότι δεν κατέστη δυνατό να παράσχει τη συνδρομή που ζητήθηκε.

Άρθρο 11

Λόγοι μη αναγνώρισης ή μη εκτέλεσης

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 1 παράγραφος 4, η αναγνώριση ή η εκτέλεση μιας ΕΕΕ μπορεί να απορριφθεί από την αρχή εκτέλεσης όταν:

2.   Η παράγραφος 1 στοιχεία ζ) και η) δεν ισχύει για τα ερευνητικά μέτρα που απαριθμούνται στο άρθρο 10 παράγραφος 2.

3.   Όσον η ΕΕΕ αφορά αδικήματα στο φορολογικό, τελωνειακό ή τραπεζικό τομέα, η αναγνώριση ή η εκτέλεση δεν μπορεί να απορριφθεί από την αρχή εκτέλεσης με τη δικαιολογία ότι η νομοθεσία του κράτους εκτέλεσης δεν επιβάλλει το ίδιο είδος φόρου ή δασμού ή δεν περιλαμβάνει το ίδιο είδος ρύθμισης με το δίκαιο του κράτους έκδοσης όσον αφορά φορολογικά, τελωνειακά ή τραπεζικά ζητήματα.

4.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β), δ), ε) και στ), προτού αποφασίσει να μην αναγνωρίσει ή να μην εκτελέσει, εν όλω ή εν μέρει, μια ΕΕΕ, η αρχή εκτέλεσης συμβουλεύεται την αρχή έκδοσης με κάθε πρόσφορο μέσο και, εάν χρειάζεται, ζητεί από την αρχή έκδοσης να της παράσχει αμελλητί κάθε απαραίτητη πληροφορία.

5.   Στην περίπτωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) και εφόσον η εξουσία άρσης του προνομίου ή της ασυλίας ανήκει στην αρμοδιότητα μιας αρχής του κράτους μέλους εκτέλεσης, η αρχή εκτέλεσης ζητεί από αυτήν να ασκήσει την εν λόγω εξουσία αμελλητί. Εφόσον η εξουσία άρσης του προνομίου ή της ασυλίας ανήκει στην αρμοδιότητα μιας αρχής άλλου κράτους μέλους ή διεθνούς οργανισμού, εναπόκειται στην αρχή έκδοσης να της ζητήσει να ασκήσει την εξουσία αυτή.

Άρθρο 12

Προθεσμίες για την αναγνώριση ή την εκτέλεση

1.   Η έκδοση της απόφασης σχετικά με την αναγνώριση ή την εκτέλεση και η εκτέλεση του ερευνητικού μέτρου πραγματοποιούνται με την ταχύτητα και την προτεραιότητα που θα δινόταν για παρόμοια εγχώρια υπόθεση και, εν πάση περιπτώσει, εντός των προθεσμιών που ορίζει το παρόν άρθρο.

2.   Εάν η αρχή έκδοσης αναφέρει στην ΕΕΕ ότι λόγω δικονομικών προθεσμιών, λόγω της σοβαρότητας του αδικήματος ή λόγω άλλων ιδιαίτερα επειγουσών περιστάσεων, απαιτείται συντομότερη προθεσμία από αυτήν που ορίζει το παρόν άρθρο, ή εάν η αρχή έκδοσης έχει δηλώσει στην ΕΕΕ ότι το ερευνητικό μέτρο πρέπει να εκτελεστεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία, η αρχή εκτέλεσης λαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο υπόψη αυτό το αίτημα.

3.   Η απόφαση για την αναγνώριση ή την εκτέλεση ΕΕΕ εκδίδεται από την αρμόδια αρχή εκτέλεσης το συντομότερο δυνατόν και, με την επιφύλαξη της παραγράφου 5, το αργότερο 30 ημέρες μετά την παραλαβή της ΕΕΕ.

4.   Εάν δεν συντρέχουν λόγοι αναβολής δυνάμει του άρθρου 15 ή εάν βρίσκονται ήδη στην κατοχή του κράτους εκτέλεσης αποδεικτικά στοιχεία τα οποία αναφέρονται στο ερευνητικό μέτρο που προβλέπει η ΕΕΕ, η αρχή εκτέλεσης εκτελεί αμελλητί το ερευνητικό μέτρο, με την επιφύλαξη της παραγράφου 5, το αργότερο 90 ημέρες μετά τη λήψη της απόφασης που αναφέρεται στην παράγραφο 3.

5.   Όταν σε συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι πρακτικά εφικτό για την αρμόδια αρχή εκτέλεσης να τηρήσει την προθεσμία που ορίζεται στην παράγραφο 3 ή τη συγκεκριμένη ημερομηνία που ορίζεται στην παράγραφο 2, ενημερώνει αμελλητί την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, αναφέροντας τους λόγους της καθυστέρησης και τον χρόνο που εκτιμά ότι θα χρειαστεί για την έκδοση της απόφασης. Σε αυτή την περίπτωση, η προθεσμία της παραγράφου 3 μπορεί να παραταθεί κατά 30 ημέρες κατ' ανώτατο όριο.

6.   Όταν σε συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι πρακτικά εφικτό για την αρμόδια αρχή εκτέλεσης να τηρήσει την προθεσμία που ορίζεται στην παράγραφο 4, ενημερώνει αμελλητί την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, αναφέροντας τους λόγους της καθυστέρησης, και διαβουλεύεται με την αρχή έκδοσης για τον κατάλληλο χρόνο εκτέλεσης του ερευνητικού μέτρου.

Άρθρο 13

Διαβίβαση αποδεικτικών στοιχείων

1.   Ως αποτέλεσμα της εκτέλεσης της ΕΕΕ η αρχή εκτέλεσης διαβιβάζει χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση στο κράτος έκδοσης τα αποδεικτικά στοιχεία που συγκέντρωσε ή που βρίσκονται ήδη στην κατοχή των αρμόδιων αρχών του κράτους εκτέλεσης.

Εφόσον ζητείται στην ΕΕΕ και ει δυνατόν βάσει εθνικού νόμου του κράτους εκτέλεσης, τα αποδεικτικά στοιχεία διαβιβάζονται απευθείας στις αρμόδιες αρχές του κράτους έκδοσης που συντρέχουν στην εκτέλεση της ΕΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4.

2.   Η διαβίβαση των αποδεικτικών στοιχείων μπορεί να ανασταλεί όσο εκκρεμεί η απόφαση σχετικά με ένδικο μέσο, εκτός εάν η αρχή έκδοσης έχει αποδείξει επαρκώς στην ΕΕΕ ότι η άμεση διαβίβαση είναι ουσιώδους σημασίας για την ορθή διεξαγωγή της έρευνας ή τη διαφύλαξη των ατομικών δικαιωμάτων. Ωστόσο, η διαβίβαση αποδεικτικών στοιχείων αναστέλλεται σε περίπτωση που θα προκαλούσε σοβαρή και μη αναστρέψιμη ζημία στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

3.   Όταν διαβιβάζει τα συγκεντρωθέντα αποδεικτικά στοιχεία, η αρχή εκτέλεσης επισημαίνει εάν επιθυμεί να επιστραφούν στο κράτος εκτέλεσης μόλις παύσουν να είναι απαραίτητα στο κράτος έκδοσης.

4.   Όταν τα σχετικά αντικείμενα, έγγραφα ή δεδομένα είναι ήδη χρήσιμα για άλλη διαδικασία, η αρχή εκτέλεσης, κατόπιν ρητής αιτήσεως και έπειτα από διαβουλεύσεις με την αρχή έκδοσης, μπορεί να διαβιβάσει προσωρινά τα αποδεικτικά στοιχεία υπό τον όρο ότι θα επιστραφούν στο κράτος εκτέλεσης μόλις παύσουν να είναι απαραίτητα στο κράτος έκδοσης ή σε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή/ευκαιρία που θα συμφωνηθεί μεταξύ των αρμοδίων αρχών.

Άρθρο 14

Ένδικα μέσα

1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι για τα ερευνητικά μέτρα που προβλέπονται στην ΕΕΕ είναι διαθέσιμα ένδικα μέσα ισοδύναμα με αυτά που προβλέπονται σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση.

2.   Οι ουσιαστικοί λόγοι για την έκδοση της ΕΕΕ μπορούν να προσβληθούν μόνο με ένδικο μέσο ενώπιον του κράτους έκδοσης, με την επιφύλαξη των διασφαλίσεων των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο κράτος εκτέλεσης.

3.   Εφόσον δεν υπονομεύεται η ανάγκη διασφάλισης της εμπιστευτικότητας μιας έρευνας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 19 παράγραφος 1, οι αρχές έκδοσης και εκτέλεσης λαμβάνουν τα ενδεδειγμένα μέτρα, ώστε να εξασφαλιστεί ότι παρέχονται πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες άσκησης των ένδικων μέσων βάσει του εθνικού δικαίου όταν προσήκει η εφαρμογή τους και σε χρόνο κατάλληλο ώστε να είναι εφικτή η αποτελεσματική τους άσκηση.

4.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα χρονικά όρια για την άσκηση ένδικου μέσου είναι ίδια με αυτά που προβλέπονται σε παρόμοιες εγχώριες υποθέσεις και εφαρμόζονται με τρόπο που εγγυάται τη δυνατότητα αποτελεσματικής άσκησης των εν λόγω ένδικων μέσων από τα ενδιαφερόμενα μέρη.

5.   Οι αρχές έκδοσης και εκτέλεσης ενημερώνουν η μία την άλλη σχετικά με τα ένδικα μέσα που ασκούνται κατά της έκδοσης ή της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης μιας ΕΕΕ.

6.   Νομική αμφισβήτηση δεν αναστέλλει την εκτέλεση του ερευνητικού μέτρου εκτός αν αυτό προβλέπεται σε παρόμοιες εγχώριες υποθέσεις.

7.   Επιτυχής αμφισβήτηση της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης μιας ΕΕΕ λαμβάνεται υπόψη από το κράτος έκδοσης σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο. Με την επιφύλαξη των εθνικών δικονομικών κανόνων, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, σε ποινικές διαδικασίες στο κράτος έκδοσης, κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν δυνάμει μιας ΕΕΕ, γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα της υπεράσπισης και η νομιμότητα της διαδικασίας.

Άρθρο 15

Λόγοι αναβολής της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης

1.   Η αναγνώριση ή η εκτέλεση της ΕΕΕ μπορεί να αναβληθεί στο κράτος εκτέλεσης εφόσον:

2.   Μόλις εκλείψει ο λόγος αναβολής, η αρχή εκτέλεσης λαμβάνει αμελλητί τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της ΕΕΕ και ενημερώνει σχετικά την αρχή έκδοσης με κάθε μέσο που μπορεί να τεκμηριωθεί εγγράφως.

Άρθρο 16

Υποχρέωση ενημέρωσης

1.   Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης που παραλαμβάνει την ΕΕΕ γνωστοποιεί την παραλαβή, χωρίς καθυστέρηση και εν πάση περιπτώσει εντός εβδομάδος από την παραλαβή της ΕΕΕ, συμπληρώνοντας και αποστέλλοντας το έντυπο που παρατίθεται στο παράρτημα Β.

Στις περιπτώσεις που έχει οριστεί κεντρική αρχή σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3, η υποχρέωση αυτή ισχύει και για την κεντρική αρχή και για την αρχή εκτέλεσης που παραλαμβάνει την ΕΕΕ μέσω της κεντρικής αρχής.

Στις περιπτώσεις που εμπίπτουν στη διάταξη του άρθρου 7 παράγραφος 6, η υποχρέωση αυτή ισχύει τόσο για την αρμόδια αρχή που παρέλαβε αρχικά την ΕΕΕ όσο και για την αρχή εκτέλεσης στην οποία διαβιβάστηκε τελικά η ΕΕΕ.

2.   Με την επιφύλαξη των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 10, η αρχή εκτέλεσης ενημερώνει την αρχή έκδοσης πάραυτα με οποιοδήποτε μέσο:

Κατόπιν αιτήσεως της αρχής έκδοσης, οι πληροφορίες επιβεβαιώνονται αμέσως με κάθε μέσο που μπορεί να τεκμηριωθεί εγγράφως.

3.   Τηρουμένου του άρθρου 10 παράγραφοι 4 και 5 η αρχή εκτέλεσης πληροφορεί την αρχή έκδοσης χωρίς καθυστέρηση με κάθε μέσο που μπορεί να τεκμηριωθεί εγγράφως:

Άρθρο 17

Ποινική ευθύνη υπαλλήλων

Οι υπάλληλοι του κράτους έκδοσης, που είναι παρόντες στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης στο πλαίσιο της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, θεωρούνται υπάλληλοι του κράτους εκτέλεσης όσον αφορά αδικήματα που διαπράττονται εις βάρος τους ή από τους ίδιους.

Άρθρο 18

Αστική ευθύνη υπαλλήλων

1.   Σε περίπτωση που, στο πλαίσιο της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, υπάλληλοι ενός κράτους μέλους είναι παρόντες στο έδαφος ενός άλλου κράτους μέλους, το πρώτο κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για οποιαδήποτε ζημία προκαλέσουν κατά τη διάρκεια των εκεί δραστηριοτήτων τους, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου δρουν.

2.   Το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου προκλήθηκε η ζημία που προβλέπεται στην παράγραφο 1 επανορθώνει τη ζημία αυτή υπό τους όρους που ισχύουν για τις ζημίες τις οποίες προκαλούν οι δικοί του υπάλληλοι.

3.   Το κράτος μέλος του οποίου υπάλληλοι προξένησαν ζημία σε οποιοδήποτε πρόσωπο στο έδαφος άλλου κράτους μέλους επιστρέφει το σύνολο των ποσών που κατέβαλε το άλλο κράτος μέλος στους παθόντες ή σε άλλους δικαιούχους.

4.   Με την επιφύλαξη της άσκησης των δικαιωμάτων του έναντι τρίτων και κατ' εξαίρεση από την παράγραφο 3, κάθε κράτος μέλος παραιτείται, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, από τη δυνατότητα να ζητήσει από άλλο κράτος μέλος αποζημίωση για ζημίες που υπέστη.

Άρθρο 19

Εμπιστευτικότητα

1.   Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει ότι οι αρχές έκδοσης και εκτέλεσης λαμβάνουν δεόντως υπόψη, κατά την εκτέλεση μιας ΕΕΕ, τον εμπιστευτικό χαρακτήρα της έρευνας.

2.   Η αρχή εκτέλεσης, σύμφωνα με το εθνικό της δίκαιο, εγγυάται την εμπιστευτικότητα των πραγματικών περιστατικών και της ουσίας της ΕΕΕ, εκτός των αναγκαίων για την εκτέλεση του ερευνητικού μέτρου. Εάν η αρχή εκτέλεσης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην απαίτηση περί εμπιστευτικότητας, ενημερώνει πάραυτα την αρχή έκδοσης.

3.   Η αρχή έκδοσης δεν αποκαλύπτει τα αποδεικτικά στοιχεία και τις πληροφορίες που της έδωσε η αρχή εκτέλεσης, σύμφωνα με το εθνικό της δίκαιο και εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη υπόδειξη ή πληροφόρηση από την αρχή εκτέλεσης, εκτός από εκείνα των οποίων η κοινοποίηση είναι αναγκαία για τις έρευνες ή τις διαδικασίες που περιγράφονται στην ΕΕΕ.

4.   Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι τράπεζες δεν αποκαλύπτουν στον ενδιαφερόμενο πελάτη τους ή σε άλλα τρίτα πρόσωπα ότι έχουν διαβιβασθεί πληροφορίες στο κράτος έκδοσης σύμφωνα με τα άρθρα 26 και 27 ή ότι μια έρευνα βρίσκεται υπό εξέλιξη.

Άρθρο 20

Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι προστατεύονται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και ότι η επεξεργασία τους πραγματοποιείται μόνο βάσει της απόφασης-πλαισίου 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου (17), καθώς και τις αρχές της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης της 28ης Ιανουαρίου 1981 και του συμπληρωματικού της πρωτοκόλλου.

Η πρόσβαση στα δεδομένα αυτά περιορίζεται, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων του ενδιαφερόμενου προσώπου. Μόνο εξουσιοδοτημένα άτομα μπορούν να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα αυτά.

Άρθρο 21

Έξοδα

1.   Εάν στην οδηγία δεν προβλέπεται άλλως, όλα τα έξοδα που προκύπτουν στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης και σχετίζονται με την εκτέλεση ΕΕΕ βαρύνουν το κράτος εκτέλεσης.

2.   Όταν η αρχή εκτέλεσης θεωρεί ότι τα έξοδα για την εκτέλεση της ΕΕΕ μπορεί να θεωρηθούν εξαιρετικά υψηλά, μπορεί να προχωρήσει σε διαβούλευση με την αρχή έκδοσης σχετικά με το αν και πώς μπορούν να κατανεμηθούν τα έξοδα ή να τροποποιηθεί η ΕΕΕ.

Η αρχή εκτέλεσης ενημερώνει την αρχή έκδοσης σχετικά με τις λεπτομέρειες του μέρους των εξόδων που θεωρείται εξαιρετικά υψηλό.

3.   Σε εξαιρετικές περιπτώσεις όταν δεν επιτυγχάνεται συμφωνία για τα έξοδα της παραγράφου 2 η αρχή έκδοσης μπορεί να αποφασίσει:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Άρθρο 22

Προσωρινή μεταγωγή κρατουμένων στο κράτος έκδοσης με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου

1.   Είναι δυνατή η έκδοση ΕΕΕ για την προσωρινή μεταγωγή προσώπου που κρατείται στο κράτος εκτέλεσης με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου με το οποίο επιδιώκεται η συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για την οποία απαιτείται η παρουσία του στο έδαφος του κράτους έκδοσης. Η εφαρμογή της παρούσας παραγράφου τελεί υπό τον όρο της επιστροφής του εν λόγω προσώπου εντός της προθεσμίας που ορίζει το κράτος εκτέλεσης.

2.   Εκτός από τους λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης του άρθρου 11, είναι επίσης δυνατή η άρνηση εκτέλεσης της ΕΕΕ εάν:

3.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 στοιχείο α), όταν το κράτος εκτέλεσης το θεωρεί αναγκαίο λόγω της ηλικίας ή της σωματικής ή διανοητικής κατάστασης του προσώπου, δίνεται η ευκαιρία στον νομικό εκπρόσωπο του κρατουμένου να διατυπώσει τη γνώμη του σχετικά με την προσωρινή μεταγωγή.

4.   Σε περίπτωση που εμπίπτει στις διατάξεις της παραγράφου 1, χορηγείται άδεια διέλευσης του κρατουμένου μέσω τρίτου κράτους μέλους (το «κράτος μέλος διέλευσης»), κατόπιν αιτήσεως συνοδευομένης από όλα τα απαραίτητα έγγραφα.

5.   Οι πρακτικές ρυθμίσεις σχετικά με την προσωρινή μεταγωγή του κρατουμένου, συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερών συνθηκών κράτησής του στο κράτος έκδοσης, και οι ημερομηνίες μεταγωγής του και επιστροφής του στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης συμφωνούνται μεταξύ των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης, λαμβανομένων υπόψη της σωματικής και διανοητικής κατάστασης του προσώπου, καθώς και του επιπέδου ασφάλειας που απαιτείται στο κράτος έκδοσης.

6.   Ο κρατούμενος παραμένει υπό κράτηση στο έδαφος του κράτους έκδοσης και, ενδεχομένως, στο έδαφος του κράτους μέλους διέλευσης, για τις πράξεις ή τις καταδικαστικές αποφάσεις για τις οποίες κρατείτο στο κράτος εκτέλεσης, εκτός εάν το κράτος μέλος εκτέλεσης ζητήσει την απελευθέρωσή του.

7.   Η περίοδος κράτησης στο έδαφος του κράτους μέλους έκδοσης αφαιρείται από την περίοδο κράτησης η οποία έχει ή πρόκειται να επιβληθεί στον εν λόγω κρατούμενο στο έδαφος του κράτους μέλους εκτέλεσης.

8.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 6, πρόσωπο το οποίο τελεί υπό μεταγωγή δεν διώκεται, κρατείται ούτε υπόκειται σε οποιονδήποτε άλλο περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας στο κράτος έκδοσης για πράξεις ή καταδίκες προγενέστερες της αναχώρησής του από το έδαφος του κράτους εκτέλεσης οι οποίες δεν προβλέπονται στην ΕΕΕ.

9.   Η ασυλία που προβλέπεται στην παράγραφο 8 αίρεται εφόσον, ο μεταγόμενος, αν και είχε τη δυνατότητα να αναχωρήσει για μια περίοδο 15 διαδοχικών ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία η παρουσία του δεν κρίνεται πλέον απαραίτητη από τις αρχές έκδοσης:

10.   Το κόστος που προκύπτει από την εφαρμογή του παρόντος άρθρου κατανέμεται σύμφωνα με το άρθρο 21, εκτός από τα έξοδα μεταγωγής του προσώπου προς και από το κράτος έκδοσης τα οποία επιβαρύνουν το εν λόγω κράτος.

Άρθρο 23

Προσωρινή μεταγωγή κρατουμένων στο κράτος εκτέλεσης με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου

1.   Είναι δυνατή η έκδοση ΕΕΕ για την προσωρινή μεταγωγή προσώπου που κρατείται στο κράτος έκδοσης με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου με το οποίο επιδιώκεται η συλλογή αποδείξεων για την οποία απαιτείται η παρουσία του στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης.

2.   Η παράγραφος 2 στοιχείο α) και οι παράγραφοι 3 έως 9 του άρθρου 22 ισχύουν, τηρουμένων των αναλογιών, για την προσωρινή μεταγωγή δυνάμει του παρόντος άρθρου.

3.   Τα έξοδα που προκύπτουν από την εφαρμογή του παρόντος άρθρου κατανέμονται σύμφωνα με το άρθρο 21, εκτός από τα έξοδα μεταγωγής του προσώπου προς και από το κράτος έκδοσης τα οποία βαρύνουν το εν λόγω κράτος.

Άρθρο 24

Εξέταση με εικονοτηλεδιάσκεψη ή άλλου είδους οπτικοακουστική μετάδοση

1.   Εάν πρόσωπο το οποίο βρίσκεται στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης πρέπει να εξεταστεί ως μάρτυρας ή πραγματογνώμονας από τις αρμόδιες αρχές του κράτους έκδοσης, η αρχή έκδοσης μπορεί να εκδώσει ΕΕΕ για την εξέταση του μάρτυρα ή του πραγματογνώμονα με εικονοτηλεδιάσκεψη ή άλλου είδους οπτικοακουστική μετάδοση, όπως προβλέπεται στις παραγράφους 5 έως 7.

Εκδίδεται επίσης από την εκδίδουσα αρχή μια ΕΕΕ για την εξέταση υπόπτου ή κατηγορουμένου με εικονοτηλεδιάσκεψη ή με άλλου είδους οπτικοακουστική μετάδοση.

2.   Εκτός από τους λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης του άρθρου 11, είναι επίσης δυνατή η άρνηση εκτέλεσης της ΕΕΕ εάν:

3.   Οι πρακτικές ρυθμίσεις σχετικά με την εξέταση συμφωνούνται μεταξύ της αρχής έκδοσης και της αρχής εκτέλεσης. Μόλις συμφωνηθούν οι ρυθμίσεις αυτές, η αρχή εκτέλεσης αναλαμβάνει:

4.   Αν στις περιστάσεις μιας συγκεκριμένης υπόθεσης η αρχή εκτέλεσης δεν έχει πρόσβαση στα τεχνικά μέσα για τη διεξαγωγή εικονοτηλεδιάσκεψης, τα μέσα αυτά είναι δυνατόν να τεθούν στη διάθεσή της από το κράτος έκδοσης με αμοιβαία συμφωνία.

5.   Οι ακόλουθοι κανόνες ισχύουν για την εξέταση με εικονοτηλεδιάσκεψη ή με άλλου είδους οπτικοακουστική μετάδοση:

6.   Με την επιφύλαξη μέτρων που έχουν ενδεχομένως συμφωνηθεί για την προστασία των ενδιαφερόμενων, η αρχή εκτέλεσης συντάσσει πρακτικά στο τέλος της εξέτασης και τα αποστέλλει στην αρχή έκδοσης. Στα πρακτικά αναφέρεται η ημερομηνία και ο τόπος της εξέτασης, η ταυτότητα του εξετασθέντος, η ταυτότητα και η ιδιότητα κάθε άλλου προσώπου στο κράτος εκτέλεσης που συμμετείχε στην εξέταση, οποιαδήποτε ορκωμοσία και οι τεχνικές συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η εξέταση.

7.   Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει ότι εφαρμόζεται το εθνικό του δίκαιο ως αν η εξέταση να διενεργείτο στο πλαίσιο εθνικής διαδικασίας, όποτε εξετάζεται ένα πρόσωπο στο έδαφός του σύμφωνα με το παρόν άρθρο και αρνείται να καταθέσει όπως υποχρεούται, ή δεν καταθέτει την αλήθεια,

Άρθρο 25

Εξέταση με τηλεφωνική διάσκεψη

1.   Εάν πρόσωπο το οποίο βρίσκεται στο έδαφος ενός κράτους μέλους πρέπει να εξεταστεί ως μάρτυρας ή πραγματογνώμονας από τις αρμόδιες αρχές άλλου κράτους μέλους, η αρχή έκδοσης του δεύτερου κράτους μέλους μπορεί να εκδώσει ΕΕΕ για την εξέταση του μάρτυρα ή του πραγματογνώμονα με τηλεφωνική διάσκεψη όπως προβλέπεται στην παράγραφο 2, εφόσον δεν είναι σκόπιμο ή δυνατόν για το προς εξέταση πρόσωπο να εμφανιστεί στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους αυτοπροσώπως και αφού έχουν ήδη εξετασθεί άλλα κατάλληλα μέσα.

2.   Εκτός αντίθετης συμφωνίας, εφαρμόζονται στις εξετάσεις με τηλεφωνική διάσκεψη, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του άρθρου 24 παράγραφοι 3, 5, 6 και 7.

Άρθρο 26

Πληροφορίες σχετικά με τραπεζικούς και άλλους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς

1.   Είναι δυνατή η έκδοση ΕΕΕ για να καθοριστεί εάν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο αποτελεί το αντικείμενο της ποινικής διαδικασίας διατηρεί ή ελέγχει έναν ή περισσότερους λογαριασμούς, οποιασδήποτε φύσης, σε τράπεζα ευρισκόμενη στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης, και, εάν ναι, να ζητήσει να παρασχεθούν όλα τα στοιχεία των εντοπισμένων λογαριασμών.

2.   Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει, υπό τους όρους που καθορίζονται στο παρόν άρθρο, τα μέτρα που είναι αναγκαία για να είναι σε θέση να παρέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.   Στις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνονται επίσης λογαριασμοί για τους οποίους ο εμπλεκόμενος στην ποινική διαδικασία ενεργεί ως πληρεξούσιος, εφόσον αυτό ζητείται στην ΕΕΕ.

4.   Η υποχρέωση που θεσπίζεται με το παρόν άρθρο ισχύει μόνο στο βαθμό που οι πληροφορίες βρίσκονται στην κατοχή της τράπεζας που τηρεί το λογαριασμό.

5.   Η αρχή έκδοσης αναφέρει στην ΕΕΕ γιατί θεωρεί ότι οι ζητούμενες πληροφορίες είναι πιθανόν να έχουν ουσιαστική σημασία για το σκοπό της ποινικής διαδικασίας και για ποιους λόγους τεκμαίρει ότι ο λογαριασμός ανήκει σε τράπεζες του κράτους εκτέλεσης και, κατά το δυνατόν, ποιες ενδέχεται να είναι οι τράπεζες αυτές. Επίσης περιλαμβάνει στην ΕΕΕ οποιαδήποτε διαθέσιμη πληροφορία η οποία δύναται να διευκολύνει την εκτέλεσή της.

6.   Είναι δυνατή επίσης η έκδοση ΕΕΕ για να καθοριστεί εάν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο αποτελεί το αντικείμενο της ποινικής διαδικασίας διατηρεί έναν ή περισσότερους λογαριασμούς, σε μη τραπεζικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ευρισκόμενο στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης. Ισχύουν τηρουμένων των αναλογιών οι παράγραφοι 3 έως 5. Σε αυτή την περίπτωση και εκτός από τους λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή εκτέλεσης που αναφέρονται στο άρθρο 11, χωρεί επίσης άρνηση της εκτέλεσης της ΕΕΕ αν η εκτέλεση του ερευνητικού μέτρου δεν θα επιτρεπόταν σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση.

Άρθρο 27

Πληροφορίες σχετικά με τραπεζικές και άλλες χρηματοοικονομικές συναλλαγές

1.   Είναι δυνατή η έκδοση από το κράτος έκδοσης μιας ΕΕΕ για να ληφθούν τα στοιχεία συγκεκριμένων τραπεζικών λογαριασμών και τραπεζικών πράξεων που διενεργήθηκαν σε συγκεκριμένη περίοδο μέσω ενός ή περισσότερων λογαριασμών που προσδιορίζονται στην ΕΕΕ, περιλαμβανομένων των στοιχείων οποιουδήποτε εμβάλλοντος ή πιστούμενου λογαριασμού.

2.   Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει, υπό τους όρους που καθορίζονται στο παρόν άρθρο, τα μέτρα που είναι αναγκαία για να είναι σε θέση να παρέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που θεσπίζονται στο παρόν άρθρο.

3.   Η υποχρέωση που θεσπίζεται με το παρόν άρθρο ισχύει μόνο στο βαθμό που οι πληροφορίες βρίσκονται στην κατοχή της τράπεζας που τηρεί το λογαριασμό.

4.   Η αρχή έκδοσης αναφέρει στην ΕΕΕ τον λόγο για τον οποίο θεωρεί ότι οι ζητούμενες πληροφορίες έχουν σημασία για την ποινική διαδικασία.

5.   Είναι επίσης δυνατή η έκδοση ΕΕΕ για πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 όσον αφορά τις τραπεζικές πράξεις που διενεργούνται από μη τραπεζικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ισχύουν τηρουμένων των αναλογιών οι παράγραφοι 3 έως 4. Σε αυτή την περίπτωση και εκτός από τους λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή εκτέλεσης που αναφέρονται στο άρθρο 11, χωρεί επίσης άρνηση της εκτέλεσης της ΕΕΕ αν η εκτέλεση του ερευνητικού μέτρου δεν θα επιτρεπόταν σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση.

Άρθρο 28

Ερευνητικά μέτρα που συνεπάγονται τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων σε πραγματικό χρόνο, συνεχώς και για ορισμένο χρονικό διάστημα

1.   Όταν η ΕΕΕ εκδίδεται με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου που απαιτεί τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων σε πραγματικό χρόνο, συνεχώς και για ορισμένο χρονικό διάστημα, όπως:

η εκτέλεσή της δύναται να απορριφθεί, εκτός από τους λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης που προβλέπονται στο άρθρο 11, αν η εκτέλεση του σχετικού ερευνητικού μέτρου δεν θα επιτρεπόταν σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση.

2.   Οι πρακτικές ρυθμίσεις για το μέτρο που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) και όπου αλλού είναι αναγκαίες, συμφωνούνται μεταξύ του κράτους έκδοσης και εκτέλεσης.

3.   Η αρχή έκδοσης αναφέρει στην ΕΕΕ τον λόγο για τον οποίο θεωρεί ότι οι ζητούμενες πληροφορίες έχουν σημασία για την ποινική διαδικασία.

4.   Το δικαίωμα διενέργειας, καθοδήγησης και ελέγχου επιχειρήσεων σχετικών με την εκτέλεση ΕΕΕ που προβλέπεται στην παράγραφο 1 έχουν οι αρμόδιες αρχές του κράτους εκτέλεσης.

Άρθρο 29

Μυστικές έρευνες

1.   Είναι δυνατή η έκδοση ΕΕΕ για να κληθεί το κράτος εκτέλεσης να βοηθήσει το κράτος έκδοσης κατά τη διεξαγωγή ποινικής έρευνας από αξιωματικούς υπό μυστική ιδιότητα ή πλασματική ταυτότητα (μυστικές έρευνες).

2.   Η αρχή έκδοσης αναφέρει στην ΕΕΕ το λόγο για τον οποίο θεωρεί ότι μια μυστική έρευνα ενδέχεται να έχει σημασία για την εν λόγω ποινική διαδικασία. Η απόφαση για την αναγνώριση και την εκτέλεση ΕΕΕ εκδοθείσας σύμφωνα με τους όρους του παρόντος άρθρου εκδίδεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση από τις αρμόδιες αρχές του κράτους εκτέλεσης, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των εθνικών του νομοθετικών διατάξεων και διαδικασιών.

3.   Εκτός από τους λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης του άρθρου 11 η αρχή εκτέλεσης μπορεί να αρνηθεί την εκτέλεση ΕΕΕ που αναφέρεται στην παράγραφο 1 όταν:

4.   Οι μυστικές έρευνες διεξάγονται κατά τη νομοθεσία και τις διαδικασίες του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου λαμβάνουν χώρα. Το δικαίωμα διενέργειας, καθοδήγησης και ελέγχου μυστικών ερευνών έχουν αποκλειστικά οι αρμόδιες αρχές του κράτους εκτέλεσης. Η διάρκεια της μυστικής έρευνας, οι λεπτομερείς προϋποθέσεις και το νομικό καθεστώς των συμμετεχόντων αξιωματικών κατά τη διάρκεια των μυστικών ερευνών συμφωνούνται μεταξύ των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των εθνικών τους νομοθετικών διατάξεων και διαδικασιών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Άρθρο 30

Παρακολούθηση τηλεπικοινωνιών με την τεχνική βοήθεια άλλου κράτους μέλους

1.   Μπορεί να εκδοθεί ΕΕΕ για την παρακολούθηση τηλεπικοινωνιών στο κράτος μέλος το οποίο πρέπει να παράσχει την τεχνική βοήθεια.

2.   Όταν περισσότερα του ενός κράτη μέλη είναι σε θέση να παράσχουν την πλήρη τεχνική βοήθεια που απαιτείται για την ίδια παρακολούθηση τηλεπικοινωνιών, η ΕΕΕ αποστέλλεται μόνο σε ένα εξ αυτών, προτιμάται δε πάντα το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ή θα βρίσκεται ο παρακολουθούμενος στην ποινική διαδικασία.

3.   Η ΕΕΕ που προβλέπεται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνει επίσης τα ακόλουθα στοιχεία:

4.   Η αρχή έκδοσης αναφέρει διά της ΕΕΕ το λόγο για τον οποίο θεωρεί ότι τα αναφερόμενα εκεί ερευνητικά μέτρα έχουν σημασία για την ποινική διαδικασία.

5.   Εκτός από τους λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή εκτέλεσης που αναφέρονται στο άρθρο 11, χωρεί επίσης άρνηση της εκτέλεσης ΕΕΕ που προβλέπεται στην παράγραφο 1 αν το συγκεκριμένο μέτρο δεν θα επιτρεπόταν σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση. Το κράτος μέλος εκτέλεσης μπορεί να εξαρτήσει τη συγκατάθεσή του από τυχόν όρους, οι οποίοι θα έπρεπε να τηρούνται σε παρόμοια εγχώρια υπόθεσή του.

6.   Η ΕΕΕ που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δύναται να εκτελείται:

Η αρχή έκδοσης και η αρχή εκτέλεσης διαβουλεύονται μεταξύ τους με σκοπό να συμφωνήσουν αν η παρακολούθηση θα διεξάγεται σύμφωνα με το στοιχείο α) ή το στοιχείο β).

7.   Κατά την έκδοση ΕΕΕ που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ή κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, η αρχή έκδοσης μπορεί να ζητεί επίσης μεταγραφή, αποκωδικοποίηση ή αποκρυπτογράφηση της καταγραφής εφόσον έχει συγκεκριμένο λόγο, ή συμφωνεί η αρχή εκτέλεσης.

8.   Τα έξοδα που απορρέουν από την εφαρμογή του παρόντος άρθρου κατανέμονται σύμφωνα με το άρθρο 21, εκτός από τα έξοδα μεταγραφής, αποκωδικοποίησης και αποκρυπτογράφησης των τηλεπικοινωνιών τα οποία βαρύνουν το κράτος έκδοσης.

Άρθρο 31

Κοινοποίηση προς το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ο παρακολουθούμενος και από το οποίο δεν απαιτείται παροχή τεχνικής βοήθειας

1.   Σε περίπτωση που για την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου, παρέχεται άδεια από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους («του κράτους μέλους παρακολούθησης») για την παρακολούθηση τηλεπικοινωνιών και η διεύθυνση επικοινωνίας του παρακολουθούμενου που προσδιορίζεται στην εντολή παρακολούθησης χρησιμοποιείται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους («του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται η κοινοποίηση») από το οποίο δεν απαιτείται τεχνική βοήθεια για τη διενέργεια της παρακολούθησης, το κράτος μέλος παρακολούθησης ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται η κοινοποίηση σχετικά με την παρακολούθηση:

2.   Η κοινοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 γίνεται με το έντυπο που προβλέπεται στο παράρτημα Γ.

3.   Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η παρακολούθηση δεν θα επιτρεπόταν σε παρόμοια εγχώρια υπόθεση, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται η κοινοποίηση μπορεί να ενημερώνει αμέσως, και το αργότερο 96 ώρες από την παραλαβή της κοινοποίησης κατά την παράγραφο 1, την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους παρακολούθησης ότι:

4.   Το άρθρο 5 παράγραφος 2 ισχύει, τηρουμένων των αναλογιών, για την κοινοποίηση που προβλέπεται στην παράγραφο 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΜΕΤΡΑ

Άρθρο 32

Προσωρινά μέτρα

1.   Μια ΕΕΕ μπορεί να εκδοθεί από την εκδίδουσα αρχή για να ληφθεί οποιοδήποτε μέτρο με σκοπό την προσωρινή πρόληψη της καταστροφής, μετατροπής, απομάκρυνσης, μεταφοράς ή διάθεσης ενός στοιχείου το οποίο μπορεί να χρησιμεύσει ως απόδειξη.

2.   Η αρχή εκτέλεσης αποφασίζει και κοινοποιεί την απόφασή της περί των προσωρινών μέτρων το συντομότερο δυνατόν και, εφόσον είναι εφικτό, εντός 24 ωρών από την παραλαβή της ΕΕΕ.

3.   Σε περίπτωση που ζητείται το προσωρινό μέτρο που προβλέπεται στην παράγραφο 1, η αρχή έκδοσης αναφέρει στην ΕΕΕ αν τα αποδεικτικά στοιχεία θα μεταβιβασθούν στο κράτος έκδοσης ή αν θα παραμείνουν στο κράτος εκτέλεσης. Η αρχή εκτέλεσης αναγνωρίζει και εκτελεί αυτήν την ΕΕΕ και μεταβιβάζει τα αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται στην οδηγία.

4.   Σε περίπτωση που, σύμφωνα με την παράγραφο 3, η ΕΕΕ συνοδεύεται από εντολή να παραμείνουν στο κράτος εκτέλεσης τα αποδεικτικά στοιχεία, η αρχή έκδοσης καθορίζει την ημερομηνία άρσης του προσωρινού μέτρου που προβλέπεται στην παράγραφο 1, ή την προβλεπόμενη ημερομηνία υποβολής της αίτησης για τη μεταφορά των αποδεικτικών στοιχείων στο κράτος έκδοσης.

5.   Έπειτα από διαβούλευση με την αρχή έκδοσης, η αρχή εκτέλεσης μπορεί, σύμφωνα με τις εθνικές της νομοθετικές διατάξεις και πρακτικές, να ορίσει κατάλληλες προϋποθέσεις ανάλογα με τις περιστάσεις της υπόθεσης, για να μειωθεί το διάστημα για το οποίο θα διατηρηθεί το προσωρινό μέτρο που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Αν, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις αυτές, η αρχή εκτέλεσης εξετάζει την άρση του προσωρινού μέτρου, ενημερώνει σχετικά την αρχή έκδοσης, η οποία θα έχει τη δυνατότητα να υποβάλει τις παρατηρήσεις της. Η αρχή έκδοσης κοινοποιεί αμέσως στην αρχή εκτέλεσης την άρση των προσωρινών μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 33

Κοινοποιήσεις

1.   Έως τις 22 Μαΐου 2017 κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τα ακόλουθα:

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να δώσουν στην Επιτροπή τον κατάλογο των εγγράφων που απαιτεί δυνάμει του άρθρου 22 παράγραφος 4.

3.   Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε τροποποίηση των πληροφοριών των παραγράφων 1 και 2.

4.   Η Επιτροπή κοινοποιεί τις πληροφορίες που λαμβάνει κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου σε όλα τα κράτη μέλη και στο Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο (ΕΔΔ). Το ΕΔΔ κοινοποιεί τις πληροφορίες στον ιστότοπο που προβλέπεται στο άρθρο 9 της απόφασης 2008/976/ΔΕΥ του Συμβουλίου (18).

Άρθρο 34

Σχέσεις με άλλες νομικές πράξεις, συμφωνίες και ρυθμίσεις

1.   Χωρίς να θίγεται η εφαρμογή τους μεταξύ των κρατών μελών και τρίτων κρατών και η προσωρινή τους εφαρμογή δυνάμει του άρθρου 35, η παρούσα οδηγία αντικαθιστά, από τις 22 Μαΐου 2017, τις αντίστοιχες διατάξεις των ακόλουθων συμβάσεων που εφαρμόζονται στις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών που δεσμεύονται από την παρούσα οδηγία:

2.   Η απόφαση-πλαίσιο 2008/978/ΔΕΥ αντικαθίσταται από την παρούσα οδηγία για όλα τα κράτη μέλη που δεσμεύει η παρούσα οδηγία. Οι διατάξεις της απόφασης-πλαισίου 2003/577/ΔΕΥ αντικαθίστανται από την παρούσα οδηγία για όλα τα κράτη μέλη που δεσμεύονται από αυτήν όσον αφορά τη δέσμευση αποδεικτικών στοιχείων.

Για τα κράτη μέλη που δεσμεύονται από την παρούσα οδηγία, οι παραπομπές στην απόφαση-πλαίσιο 2008/978/ΔΕΥ και, όσον αφορά την δέσμευση αποδεικτικών στοιχείων, στην απόφαση-πλαίσιο 2003/577/ΔΕΥ, ερμηνεύονται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία.

3.   Εκτός από την παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη μπορούν να συνάπτουν ή να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες ή ρυθμίσεις με άλλα κράτη μέλη ύστερα από τις 22 Μαΐου 2017 μόνο στο μέτρο που αυτές καθιστούν δυνατή την περαιτέρω ενίσχυση των στόχων της παρούσας οδηγίας και συμβάλλουν στην απλούστευση ή στην περαιτέρω διευκόλυνση των διαδικασιών συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων και εφόσον τηρούν το επίπεδο των διασφαλίσεων που προβλέπεται με την παρούσα οδηγία.

4.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, έως τις 22 Μαΐου 2017 τις ισχύουσες συμφωνίες και ρυθμίσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 που επιθυμούν να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν επίσης στην Επιτροπή εντός τριών μηνών την υπογραφή οποιασδήποτε νέας συμφωνίας ή ρύθμισης που αναφέρεται στην παράγραφο 3.

Άρθρο 35

Μεταβατικές ρυθμίσεις

1.   Οι αιτήσεις αμοιβαίας συνδρομής που παραλαμβάνονται πριν από τις 22 Μαΐου 2017 συνεχίζουν να διέπονται από υφιστάμενες πράξεις περί αμοιβαίας συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις. Οι αποφάσεις για τη δέσμευση αποδεικτικών στοιχείων δυνάμει της απόφασης-πλαισίου 2003/577/ΔΕΥ που παραλαμβάνονται πριν από τις 22 Μαΐου 2017 διέπονται επίσης από την απόφαση-πλαίσιο.

2.   Το άρθρο 8 παράγραφος 1 ισχύει τηρουμένων των αναλογιών έναντι της ΕΕΕ ύστερα από απόφαση δέσμευσης που λαμβάνεται δυνάμει της απόφασης-πλαισίου 2003/577/ΔΕΥ.

Άρθρο 36

Μεταφορά στην εθνική νομοθεσία

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία έως τις 22 Μαΐου 2017.

2.   Όταν τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα ανωτέρω μέτρα, αυτά περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την παραπομπή αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της παραπομπής αυτής καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

3.   Έως τις 22 Μαΐου 2017, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων με τις οποίες μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο τις υποχρεώσεις που τους επιβάλλει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 37

Έκθεση περί εφαρμογής

Το αργότερο πέντε έτη από τις 21 Μαΐου 2014, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση περί εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, βάσει ποιοτικών και ποσοτικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένα της αξιολόγησης των επιπτώσεών της στη συνεργασία επί ποινικών υποθέσεων και στην προστασία των προσώπων, καθώς και της εφαρμογής των διατάξεων περί παρακολούθησης των τηλεπικοινωνιών υπό το πρίσμα των τεχνικών εξελίξεων. Εάν απαιτείται, η έκθεση αυτή συνοδεύεται από προτάσεις τροποποίησης της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 38

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 39

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

(1)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 27ης Φεβρουαρίου 2014 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 14ης Μαρτίου 2014.

(2)  Απόφαση-πλαίσιο 2003/577/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, σχετικά με την εκτέλεση των αποφάσεων δέσμευσης περιουσιακών ή αποδεικτικών στοιχείων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ L 196 της 2.8.2003, σ. 45).

(3)  Απόφαση-πλαίσιο 2008/978/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το ευρωπαϊκό ένταλμα συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων προς λήψη αντικειμένων, εγγράφων και δεδομένων για χρήση σε ποινικές διαδικασίες (ΕΕ L 350 της 30.12.2008, σ. 72).

(4)  Σύμβαση εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών της Οικονομικής Ένωσης Μπενελούξ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα (ΕΕ L 239 της 22.9.2000, σ. 19).

(5)  Οδηγία 2010/64/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, σχετικά με το δικαίωμα διερμηνείας και μετάφρασης κατά την ποινική διαδικασία (ΕΕ L 280 της 26.10.2010, σ. 1).

(6)  Οδηγία 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (ΕΕ L 142 της 1.6.2012, σ. 1).

(7)  Οδηγία 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της ελευθερίας του και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια της στέρησης της ελευθερίας (ΕΕ L 294 της 6.11.2013, σ. 1).

(8)  Πράξη του Συμβουλίου, της 16ης Οκτωβρίου 2001, για κατάρτιση, σύμφωνα με το άρθρο 34 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, του πρωτοκόλλου της σύμβασης για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 326 της 21.11.2001, σ. 1).

(9)  Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (ΕΕ L 190 της 18.7.2002, σ. 1).

(10)  Οδηγία 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας (ΕΕ L 309 της 25.11.2005, σ. 15).

(11)  ΕΕ C 369 της 17.12.2011, σ. 14.

(12)  ΕΕ C 355 της 29.12.2010, σ. 1.

(13)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 8 της 12.1.2001, σ. 1).

(14)  Σύμβαση που καταρτίζεται από το Συμβούλιο βάσει του άρθρου 34 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 197 της 12.7.2000, σ. 3).

(15)  Απόφαση-πλαίσιο 2002/465/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τις κοινές ομάδες έρευνας (ΕΕ L 162 της 20.6.2002, σ. 1).

(16)  Κοινή δράση 98/428/ΔΕΥ, της 29ης Ιουνίου 1998, που θεσπίστηκε από το Συμβούλιο βάσει του άρθρου Κ.3 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τη δημιουργία ευρωπαϊκού δικαστικού δικτύου (ΕΕ L 191 της 7.7.1998, σ. 4).

(17)  Απόφαση-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008, για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις (ΕΕ L 350 της 30.12.2008, σ. 60).

(18)  Απόφαση 2008/976/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο (ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 130).