29.2.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 58/3

(1)

Είναι ανάγκη να αποσαφηνιστούν οι κανόνες σχετικά με τη διέλευση μέσω διεθνών ζωνών των αερολιμένων ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια δικαίου και η διαφάνεια.

(2)

Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που υπόκεινται υποχρεωτικά στο καθεστώς θεωρήσεων διέλευσης από αερολιμένα βάσει του άρθρου 3 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (κώδικας θεωρήσεων) (2), και είναι κάτοχοι έγκυρης θεώρησης κράτους μέλους, του Καναδά, της Ιαπωνίας ή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ή είναι κάτοχοι έγκυρης άδειας διαμονής κράτους μέλους, της Ανδόρρας, του Καναδά, της Ιαπωνίας, του Αγίου Μαρίνου ή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης διέλευσης από αερολιμένα. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η απαλλαγή αυτή ισχύει επίσης για τους κατόχους έγκυρων θεωρήσεων ή αδειών διαμονής που έχουν εκδοθεί από τα κράτη μέλη τα οποία δεν συμμετέχουν στην έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009 και από τα κράτη μέλη τα οποία δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν.

(3)

Όσον αφορά υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν στην κατοχή τους έγκυρη θεώρηση, η απαλλαγή θα πρέπει να εφαρμόζεται όταν ταξιδεύουν προς τη χώρα έκδοσης ή προς οποιαδήποτε άλλη τρίτη χώρα και όταν, μετά τη χρήση της θεώρησης, επιστρέφουν από τη χώρα έκδοσης.

(4)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ήτοι να αποσαφηνιστούν οι κανόνες σχετικά με τη διέλευση μέσω διεθνών ζωνών των αερολιμένων, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύναται, συνεπώς, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(5)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια της συμφωνίας που συνήφθη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφενός, και τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας, αφετέρου, για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (3) που εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της συμφωνίας αυτής (4).

(6)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που συνήφθη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (5) που εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (6).

(7)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια του πρωτοκόλλου που υπογράφηκε μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (7) που εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (8).

(8)

Δυνάμει των άρθρων 1 και 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 22) για τη θέση της Δανίας, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία, σύμφωνα με το άρθρο 4 του προαναφερθέντος πρωτοκόλλου, αποφασίζει εντός περιόδου έξι μηνών από την απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τον παρόντα κανονισμό εάν θα τον ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο.

(9)

Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (9). Συνεπώς, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(10)

Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου Σένγκεν (10). Συνεπώς, η Ιρλανδία δεν μετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(11)

Όσον αφορά την Κύπρο, ο παρών κανονισμός συνιστά πράξη η οποία αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν ή συνδέεται άλλως με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2003.

(12)

Όσον αφορά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, ο παρών κανονισμός συνιστά πράξη η οποία αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν ή συνδέεται άλλως με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2005,

«β)

υπήκοοι τρίτων χωρών που είναι κάτοχοι έγκυρης άδειας διαμονής κράτους μέλους το οποίο δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού ή κράτους μέλους το οποίο δεν εφαρμόζει ακόμη πλήρως τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν, ή υπήκοοι τρίτων χωρών που έχουν στην κατοχή τους μία από τις έγκυρες άδειες διαμονής που απαριθμούνται στο παράρτημα V, οι οποίες εκδόθηκαν από την Ανδόρρα, τον Καναδά, την Ιαπωνία, τον Άγιο Μαρίνο ή τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και οι οποίες εγγυώνται τη χωρίς όρους επανεισδοχή του κατόχου·

γ)

υπήκοοι τρίτων χωρών που είναι κάτοχοι έγκυρης θεώρησης κράτους μέλους το οποίο δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού ή κράτους μέλους το οποίο δεν εφαρμόζει ακόμη πλήρως τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν, του Καναδά, της Ιαπωνίας ή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όταν ταξιδεύουν προς τη χώρα έκδοσης ή προς οποιαδήποτε άλλη τρίτη χώρα, ή όταν, μετά τη χρήση της θεώρησης, επιστρέφουν από τη χώρα έκδοσης·».