7.4.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/16


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 331/2011 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 6ης Απριλίου 2011

για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1120/2009 όσον αφορά τη χρήση γης για την παραγωγή κάνναβης στο πλαίσιο της εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 247/2006, (ΕΚ) αριθ. 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 (1), και ιδίως το άρθρο 39 παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 39 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 προβλέπει ότι εκτάσεις που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή κάνναβης είναι επιλέξιμες για άμεσες ενισχύσεις μόνον εάν η περιεκτικότητα των χρησιμοποιούμενων ποικιλιών σε τετραϋδροκανναβινόλη δεν υπερβαίνει το 0,2 %.

(2)

Το άρθρο 124 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 προβλέπει ότι το άρθρο 39 του εν λόγω κανονισμού εφαρμόζεται στις εκτάσεις που υπάγονται στο καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης.

(3)

Το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1120/2009 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2009, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης που προβλέπεται στον τίτλο III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (2) προβλέπει ότι η καταβολή των δικαιωμάτων για εκτάσεις που καλλιεργούνται με κάνναβη προϋποθέτει τη χρήση σπόρων προς σπορά των ποικιλιών που περιλαμβάνονται στον «κοινό κατάλογο ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτικών ειδών», με εξαίρεση τις ποικιλίες Finola και Tiborszállási και προβλέπει την πιστοποίηση τους.

(4)

H Φινλανδία και η Ουγγαρία κοινοποίησαν στοιχεία στην Επιτροπή για την περιεκτικότητα σε τετραϋδροκανναβινόλη της ποικιλίας Finola που καλλιεργείται στη Φινλανδία και της ποικιλίας Tiborszállási που καλλιεργείται στην Ουγγαρία, από τα οποία προκύπτει ότι η εν λόγω περιεκτικότητα τα προηγούμενα έτη ήταν κάτω από 0,2 %.

(5)

Με βάση τις πληροφορίες αυτές, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εν λόγω ποικιλίες κάνναβης θα πρέπει να είναι επιλέξιμες στα σχετικά κράτη μέλη, αντίστοιχα.

(6)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1120/2009 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης άμεσων ενισχύσεων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1120/2009 τροποποιείται ως εξής:

«Άρθρο 10

Παραγωγή κάνναβης

Για τους σκοπούς του άρθρου 39 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009, η καταβολή των δικαιωμάτων για εκτάσεις που καλλιεργούνται με κάνναβη προϋποθέτει τη χρήση σπόρων προς σπορά των ποικιλιών που περιλαμβάνονται στον “κοινό κατάλογο ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτικών ειδών” στις 15 Μαρτίου του έτους για το οποίο χορηγείται η ενίσχυση και δημοσιεύονται σύμφωνα με το άρθρο 17 της οδηγίας 2002/53/ΕΚ του Συμβουλίου (3). Ωστόσο, οι εκτάσεις με την ποικιλία Finola είναι επιλέξιμες μόνο στη Φινλανδία και οι εκτάσεις με την ποικιλία Tiborszállási είναι επιλέξιμες μόνο στην Ουγγαρία. Οι σπόροι προς σπορά πιστοποιούνται σύμφωνα με την οδηγία 2002/57/ΕΚ του Συμβουλίου (4).

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 6 Απριλίου 2011.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO


(1)  ΕΕ L 30 της 31.1.2009, σ. 16.

(2)  ΕΕ L 316 της 2.12.2009, σ. 1.

(3)  ΕΕ L 193 της 20.7.2002, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 193 της 20.7.2002, σ. 74.».