12.2.2010

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 39/19

ΑΠΌΦΑΣΗ 2010/88/ΚΕΠΠΑ/ΔΕΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 30ής Νοεμβρίου 2009

σχετικά με την υπογραφή, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως τα άρθρα 24 και 38,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 26-27 Φεβρουαρίου 2009, το Συμβούλιο αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει την προεδρία, επικουρούμενη από την Επιτροπή, να αρχίσει διαπραγματεύσεις για συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων. Οι διαπραγματεύσεις ήσαν επιτυχείς και έχει συνταχθεί συμφωνία.

(2)

Δεδομένου ότι δεν υφίστανται διμερείς συνθήκες αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής μεταξύ των κρατών μελών και της Ιαπωνίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει να θεσπίσει ουσιαστικότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της και της Ιαπωνίας στον τομέα της αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής επί ποινικών υποθέσεων.

(3)	Η συμφωνία θα πρέπει να υπογραφεί, με την επιφύλαξη της σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων εγκρίνεται εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την επιφύλαξη της σύναψης της εν λόγω συμφωνίας.

Το κείμενο της συμφωνίας επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου εξουσιοδοτείται να ορίσει το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που είναι αρμόδια να υπογράψουν τη συμφωνία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την επιφύλαξη της σύναψής της.

Βρυξέλλες, 30 Νοεμβρίου 2009.

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

B. ASK

12.2.2010

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 39/20

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΣΥΜΦΩΝΊΑ

μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ,

και

Η ΙΑΠΩΝΙΑ,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν αποτελεσματικότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας στον τομέα της αμοιβαίας δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να συμβάλει η συνεργασία αυτή στην καταπολέμηση του εγκλήματος,

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ τη δέσμευσή τους για σεβασμό της δικαιοσύνης, των αρχών του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας, και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΕΞΗΣ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο και στόχος

1. Το προς ό η αίτηση κράτος παρέχει, κατ’ αίτηση του αιτούντος κράτους, αμοιβαία δικαστική συνδρομή (εφεξής «συνδρομή») σε σχέση με έρευνες, διώξεις και άλλες διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών διαδικασιών, σε ποινικές υποθέσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας.

2. Η παρούσα συμφωνία δεν εφαρμόζεται στην έκδοση, τη μεταφορά διαδικασιών σε ποινικές υποθέσεις και την εκτέλεση ποινών εκτός από τις δημεύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 25.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, νοούνται ως:

α) «συμβαλλόμενα μέρη»: η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ιαπωνία·

β) «κράτος μέλος»: κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

γ) «κράτος»: κράτος μέλος ή η Ιαπωνία·

δ) «στοιχεία»: τα έγγραφα, τα αρχεία και άλλες αποδείξεις·

ε) «περιουσία»: τα περιουσιακά στοιχεία κάθε είδους, ενσώματα ή ασώματα, κινητά ή ακίνητα, υλικά ή άυλα, καθώς και τα νομικά έγγραφα ή μέσα που υποδεικνύουν τίτλο ιδιοκτησίας ή δικαιώματα προς απόκτηση τέτοιων περιουσιακών στοιχείων·

στ) «όργανο»: οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο που χρησιμοποιείται ή προορίζεται να χρησιμοποιηθεί, καθ’ οποιονδήποτε τρόπο, εν όλω ή εν μέρει, για τη διάπραξη αξιόποινης πράξης·

ζ) «προϊόντα του εγκλήματος»: οποιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία που απορρέουν ή έχουν αποκτηθεί, άμεσα ή έμμεσα, από τη διάπραξη αξιόποινης πράξης·

η) «δέσμευση ή κατάσχεση»: η προσωρινή απαγόρευση της μεταβίβασης, μετατροπής, διάθεσης ή μετακίνησης περιουσιακού στοιχείου ή η προσωρινή ανάληψη της φύλαξης ή του ελέγχου περιουσιακού στοιχείου βάσει διαταγής δικαστηρίου ή άλλης αρμόδιας δικαστικής αρχής και

θ) «δήμευση», συμπεριλαμβανομένης, εφόσον ενδείκνυται, της έκπτωσης δικαιώματος: η ποινή ή το μέτρο που επιβλήθηκε από δικαστήριο ή δικαστική αρχή έπειτα από δίκη για ποινικό αδίκημα ή αδικήματα, η οποία κατέληξε στην οριστική αποστέρηση περιουσίας.

Άρθρο 3

Πεδίο της συνδρομής

Η συνδρομή περιλαμβάνει τα εξής:

α)	λήψη μαρτυρικών καταθέσεων ή δηλώσεων·

β)	διεξαγωγή της συνεδρίασης με εικονοδιάσκεψη·

γ)	απόκτηση στοιχείων, μεταξύ άλλων με την εκτέλεση έρευνας και κατάσχεσης·

δ)	απόκτηση αρχείων, εγγράφων ή εκθέσεων σχετικά με τραπεζικούς λογαριασμούς·

ε)	εξέταση προσώπων, στοιχείων ή τόπων·

στ)	εντοπισμός ή ταυτοποίηση προσώπων, στοιχείων ή τόπων·

ζ)	παροχή στοιχείων τα οποία κατέχουν οι νομοθετικές, διοικητικές ή δικαστικές αρχές του προς ό η αίτηση κράτους καθώς και οι αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης του εν λόγω κράτους·

η)	επίδοση ή κοινοποίηση εγγράφων για την ενημέρωση προσώπου όσον αφορά πρόσκληση να εμφανισθεί στο αιτούν κράτος·

θ)	προσωρινή μεταγωγή κρατουμένου για μαρτυρική κατάθεση ή άλλους αποδεικτικούς σκοπούς·

ι)	συνδρομή σε διαδικασίες σχετικές με τη δέσμευση ή την κατάσχεση και τη δήμευση των προϊόντων ή οργάνων και

ια)	οποιαδήποτε άλλη συνδρομή που επιτρέπεται από το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους και έχει συμφωνηθεί μεταξύ του κράτους μέλους και της Ιαπωνίας.

Άρθρο 4

Ορισμός και πεδία ευθύνης των κεντρικών αρχών

Κάθε κράτος ορίζει την κεντρική αρχή, δηλαδή την αρχή που είναι υπεύθυνη για την αποστολή, την παραλαβή αιτήσεων συνδρομής και την απάντηση στις αιτήσεις αυτές, την εκτέλεση των αιτήσεων αυτών ή τη διαβίβασή τους στις αρχές που είναι αρμόδιες για την εκτέλεση των σχετικών αιτήσεων σύμφωνα με το δίκαιο του συγκεκριμένου κράτους. Οι κεντρικές αρχές είναι οι αρχές που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 5

Επικοινωνία μεταξύ κεντρικών αρχών

1. Οι αιτήσεις συνδρομής δυνάμει της παρούσας συμφωνίας αποστέλλονται από την κεντρική αρχή του αιτούντος κράτους στην κεντρική αρχή του προς ό η αίτηση κράτους.

2. Οι κεντρικές αρχές των κρατών μελών και της Ιαπωνίας επικοινωνούν απευθείας μεταξύ τους για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 6

Αρμόδιες αρχές από τις οποίες προέρχονται οι αιτήσεις

Οι αρχές που είναι αρμόδιες δυνάμει του δικαίου των κρατών και από τις οποίες προέρχονται οι αιτήσεις συνδρομής σύμφωνα με την παρούσα συμφωνία περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙ της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 7

Επικύρωση

Τα έγγραφα που διαβιβάζονται από ένα κράτος δυνάμει της παρούσας συμφωνίας και πιστοποιούνται με υπογραφή ή σφραγίδα αρμόδιας αρχής ή της κεντρικής αρχής του κράτους δεν χρειάζονται επικύρωση.

Άρθρο 8

Αιτήσεις συνδρομής

1. Το αιτούν κράτος υποβάλλει την αίτησή του εγγράφως.

2. Το αιτούν κράτος μπορεί, σε επείγουσες περιπτώσεις, αφού έλθει σε επαφή με το προς ό η αίτηση κράτος, να υποβάλει αίτηση με οποιονδήποτε άλλο αξιόπιστο τρόπο επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένου του φαξ ή του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Στις περιπτώσεις αυτές, το αιτούν κράτος παρέχει εγγράφως πρόσθετη επιβεβαίωση της αίτησης το ταχύτερο δυνατόν, εφόσον το απαιτεί το προς ό η αίτηση κράτος.

3. Στην αίτηση περιλαμβάνονται τα εξής:

α)	το όνομα της αρμόδιας αρχής που διεξάγει την έρευνα, δίωξη ή άλλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας·

β)	τα γεγονότα σχετικά με το αντικείμενο της έρευνας, δίωξης ή άλλης διαδικασίας. συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας·

γ)	η φύση και το στάδιο της έρευνας, δίωξης ή άλλης διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας·

δ)	το κείμενο ή έκθεση περί του σχετικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των εφαρμοστέων ποινών του αιτούντος κράτους·

ε)	περιγραφή της ζητούμενης συνδρομής και

στ)	περιγραφή του σκοπού της ζητούμενης συνδρομής.

4. Η αίτηση περιλαμβάνει, στον βαθμό του δυνατού και σχετικά με την αιτούμενη συνδρομή, τα εξής:

α)	πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα και τον τόπο όπου ευρίσκεται οποιοδήποτε πρόσωπο από το οποίο ζητούνται μαρτυρική κατάθεση, δήλωση ή στοιχεία·

β)	κατάλογο ερωτήσεων για το πρόσωπο από το οποίο ζητείται μαρτυρική κατάθεση ή δήλωση·

γ)	σαφή περιγραφή των προσώπων ή τόπων που θα πρέπει να ερευνηθούν και των στοιχείων που θα πρέπει να ζητηθούν·

δ)	περιγραφή των λόγων για τους οποίους το αιτούν κράτος θεωρεί ότι τα αιτούμενα αρχεία, έγγραφα ή εκθέσεις τραπεζικών λογαριασμών είναι σχετικά και αναγκαία για τον σκοπό της διερεύνησης του αδικήματος και άλλες πληροφορίες που ενδέχεται να διευκολύνουν την εκτέλεση της αίτησης·

ε)	πληροφορίες όσον αφορά τα πρόσωπα, τα στοιχεία ή τους τόπους που θα πρέπει να εξετασθούν·

στ)	πληροφορίες όσον αφορά τα πρόσωπα, τα στοιχεία ή τους τόπους που θα πρέπει να εντοπισθούν ή να ταυτοποιηθούν·

ζ)

πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα προσώπου προς το οποίο θα πρέπει να γίνει επίδοση ή κοινοποίηση εγγράφου ή το οποίο θα πρέπει να ενημερωθεί σχετικά με πρόσκληση, καθώς και τον τόπο στον οποίο ευρίσκεται το πρόσωπο αυτό, τη σχέση του εν λόγω προσώπου με τη διαδικασία και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνει η επίδοση ή κοινοποίηση·

η)	πληροφορίες σχετικά με τα επιδόματα και τα έξοδα που θα δικαιούται το πρόσωπο το οποίο επιδιώκεται να εμφανισθεί ενώπιον της αρμόδιας αρχής στο αιτούν κράτος και

θ)	ακριβή περιγραφή των προϊόντων ή οργάνων, του τόπου στον οποίο ευρίσκονται, της ταυτότητας του κατόχου τους.

5. Η αίτηση, στο βαθμό του αναγκαίου, περιλαμβάνει επίσης τα εξής:

α)	περιγραφή οποιασδήποτε ιδιαίτερης μεθόδου ή διαδικασίας που θα πρέπει να ακολουθηθεί κατά την εκτέλεση της αίτησης·

β)	περιγραφή των λόγων για τους οποίους η αίτηση έχει εμπιστευτικό χαρακτήρα και

γ)	οποιαδήποτε άλλη πληροφορία που θα ήταν σκόπιμο να γνωστοποιηθεί στο προς ό η αίτηση κράτος ώστε να διευκολυνθεί η εκτέλεση της αίτησης.

6. Εάν το προς ό η αίτηση κράτος κρίνει ότι οι πληροφορίες που περιέχονται στην αίτηση συνδρομής δεν επαρκούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παρούσας συμφωνίας ώστε να μπορέσει να εκτελεσθεί η αίτηση, το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να ζητήσει να του παρασχεθούν πρόσθετες πληροφορίες.

Άρθρο 9

Γλώσσα

Η αίτηση και οποιαδήποτε συνημμένα σε αυτήν έγγραφα συνοδεύονται από μετάφραση σε μια επίσημη γλώσσα του προς ό η αίτηση κράτους ή σε όλες, ή, σε επείγουσες περιπτώσεις, σε γλώσσα που προσδιορίζεται στο παράρτημα ΙΙΙ της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 10

Εκτέλεση των αιτήσεων

1. Το προς ό η αίτηση κράτος εκτελεί ταχέως την αίτηση σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της παρούσας συμφωνίας. Οι αρμόδιες αρχές του προς ό η αίτηση κράτους λαμβάνουν κάθε δυνατό μέτρο προκειμένου να εξασφαλίσουν την εκτέλεση της αίτησης.

2. Η αίτηση εκτελείται με τη χρήση μέτρων που είναι σύμφωνα προς το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους. Η ειδική μέθοδος ή διαδικασία που περιγράφονται στην αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4 στοιχείο ζ) ή παράγραφος 5 στοιχείο α) ακολουθούνται στον βαθμό που δεν αντιβαίνουν προς το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους και εφόσον αυτό είναι εφικτό στην πράξη. Στην περίπτωση κατά την οποία η εκτέλεση της αίτησης κατά τρόπο ή διαδικασία που περιγράφεται στην αίτηση δημιουργεί πρακτικό πρόβλημα για το προς ό η αίτηση κράτος, το προς ό η αίτηση κράτος διαβουλεύεται με το αιτούν κράτος προς επίλυση του πρακτικού προβλήματος.

3. Εάν η εκτέλεση της αίτησης θεωρείται ότι παρεμβαίνει σε εκκρεμή έρευνα, δίωξη ή άλλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας, στο προς ό η αίτηση κράτος, το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να αναβάλει την εκτέλεση. Το προς ό η αίτηση κράτος ενημερώνει το αιτούν κράτος για τους λόγους της αναβολής και διαβουλεύεται μαζί του για την περαιτέρω διαδικασία. Το προς ό η αίτηση κράτος, αντί να αναβάλει την εκτέλεση, μπορεί να την εξαρτήσει από όρους τους οποίους κρίνει αναγκαίους έπειτα από διαβουλεύσεις με το αιτούν κράτος. Εάν το αιτούν κράτος δεχθεί τους όρους αυτούς, το αιτούν κράτος συμμορφώνεται προς αυτούς.

4. Το προς ό η αίτηση κράτος καταβάλλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να παραμείνουν εμπιστευτικά το γεγονός ότι υποβλήθηκε αίτηση, το περιεχόμενό της, η έκβαση της εκτέλεσης της αίτησης καθώς και άλλες συναφείς πληροφορίες για την εκτέλεση της αίτησης, εφόσον αυτή η εμπιστευτικότητα του ζητηθεί από το αιτούν κράτος. Εάν μια αίτηση δεν μπορεί να εκτελεσθεί χωρίς αποκάλυψη των προαναφερόμενων πληροφοριών, το προς ό η αίτηση κράτος πληροφορεί σχετικά το αιτούν κράτος, το οποίο εν συνεχεία αποφασίζει εάν η αίτηση θα πρέπει παρ’ όλα αυτά να εκπληρωθεί.

5. Το προς ό η αίτηση κράτος απαντά σε εύλογες ερωτήσεις του αιτούντος κράτους όσον αφορά την πρόοδο εκτέλεσης της αίτησης.

6. Το προς ό η αίτηση κράτος ενημερώνει ταχέως το αιτούν κράτος για την έκβαση της εκτέλεσης της αίτησης και παρέχει στο αιτούν κράτος τις μαρτυρικές καταθέσεις, δηλώσεις ή στοιχεία που αποκτήθηκαν ως αποτέλεσμα της εκτέλεσης, συμπεριλαμβανομένης κάθε απαίτησης προσώπου από το οποίο ζητούνται μαρτυρικές καταθέσεις, δηλώσεις ή στοιχεία όσον αφορά ασυλία, ανικανότητα ή προνόμιο δυνάμει του δικαίου του αιτούντος κράτους.. Το προς ό η αίτηση κράτος παρέχει το πρωτότυπο των αρχείων ή εγγράφων ή, εάν υπάρχουν εύλογοι λόγοι, επικυρωμένα αντίγραφά τους. Εάν η αίτηση δεν μπορεί να εκτελεσθεί εν όλω ή εν μέρει, το προς ό η αίτηση κράτος ενημερώνει το αιτούν κράτος για τους σχετικούς λόγους.

Άρθρο 11

Λόγοι άρνησης της συνδρομής

1. Η άρνηση συνδρομής είναι δυνατή εφόσον το προς ό η αίτηση κράτος κρίνει ότι:

α)	η αίτηση αφορά πολιτικό αδίκημα, ή συναφές προς αυτό αδίκημα·

β)

η εκτέλεση της αίτησης είναι πιθανόν να θέσει σε κίνδυνο την κυριαρχία, την ασφάλεια, τη δημόσια τάξη ή άλλα ζωτικά συμφέροντά του. Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να θεωρήσει ότι η εκτέλεση αίτησης που αφορά αδίκημα το οποίο επισύρει θανατική ποινή δυνάμει του δικαίου του αιτούντος κράτους, ή, στις σχέσεις μεταξύ ενός κράτους μέλους, όπως περιγράφεται στο παράρτημα ΙV της παρούσας συμφωνίας, και της Ιαπωνίας, ένα αδίκημα το οποίο επισύρει ισόβια κάθειρξη δυνάμει του δικαίου του αιτούντος κράτους, θα μπορούσε να θίξει ουσιαστικά συμφέροντα του προς ό η αίτηση κράτους, εκτός εάν το προς ό η αίτηση κράτος και το αιτούν κράτος συμφωνήσουν για τους όρους δυνάμει των οποίων μπορεί να εκτελεστεί η αίτηση·

γ)

υπάρχουν εύλογοι λόγοι ώστε να θεωρηθεί ότι η αίτηση συνδρομής αποσκοπεί στη δίωξη ή τιμωρία προσώπου λόγω της φυλής, της θρησκείας, της ιθαγένειας, της εθνοτικής καταγωγής, των πολιτικών φρονημάτων ή του φύλου του ή ότι η θέση του προσώπου αυτού μπορεί να επιδεινωθεί για οποιονδήποτε από τους προαναφερόμενους λόγους·

δ)	το πρόσωπο το οποίο αφορά η ποινική έρευνα, δίωξη ή άλλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας, για την οποία ζητείται συνδρομή, στο αιτούν κράτος έχει καταδικασθεί ή αθωωθεί ήδη με οριστική απόφαση για τα ίδια γεγονότα σε άλλο κράτος μέλος ή στη Ιαπωνία, ή

ε)	η αίτηση δεν πληροί τις απαιτήσεις της παρούσας συμφωνίας.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να αρνηθεί συνδρομή η οποία θα απαιτούσε μέτρα καταναγκασμού σύμφωνα με το δίκαιό του εάν κρίνει ότι η συμπεριφορά την οποία αφορά η έρευνα, δίωξη ή άλλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας, στο αιτούν κράτος δεν θα συνιστούσε αξιόποινη πράξη σύμφωνα με το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους. Στις σχέσεις μεταξύ Ιαπωνίας και δύο κρατών μελών, όπως περιγράφεται στο παράρτημα ΙV της παρούσας συμφωνίας, είναι δυνατή η άρνηση συνδρομής εάν το προς ό η αίτηση κράτος κρίνει ότι η συμπεριφορά την οποία αφορά η έρευνα, δίωξη ή άλλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας, στο αιτούν κράτος δεν θα συνιστούσε αξιόποινη πράξη σύμφωνα με το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους.

3. Δεν χωρεί άρνηση συνδρομής για λόγους τραπεζικού απορρήτου.

4. Το προς ό η αίτηση κράτος, πριν αρνηθεί συνδρομή σύμφωνα με το παρόν άρθρο, διαβουλεύεται με το αιτούν κράτος εφόσον το προς ό η αίτηση κράτος κρίνει ότι η συνδρομή αυτή μπορεί να παρασχεθεί υπό ορισμένους όρους. Εάν το αιτούν κράτος δεχθεί τους όρους αυτούς, το αιτούν κράτος συμμορφώνεται προς αυτούς.

5. Σε περίπτωση άρνησης συνδρομής, το προς ό η αίτηση κράτος γνωστοποιεί στο αιτούν κράτος τους λόγους άρνησης.

Άρθρο 12

Έξοδα

1. Το προς ό η αίτηση κράτος φέρει όλα τα έξοδα που απορρέουν από την εκτέλεση της αίτησης, εκτός εάν έχει συμφωνηθεί άλλως μεταξύ του αιτούντος κράτους και του προς ό η αίτηση κράτους.

2. Παρά τις διατάξεις της παραγράφου 1, το αιτούν κράτος επωμίζεται:

α)	την αμοιβή πραγματογνώμονα·

β)	τα έξοδα μετάφρασης, διερμηνείας και μεταγραφής·

γ)	τα επιδόματα και έξοδα ταξιδιού των προσώπων σύμφωνα με τα άρθρα 22 και 24·

δ)	τα έξοδα από τηλεοπτική σύνδεση και έξοδα σχετικά με τη συντήρηση τηλεοπτικής σύνδεσης στο προς ό η αίτηση κράτος και

ε)	τα υπέρογκα έξοδα

εκτός αν έχει συμφωνηθεί άλλως μεταξύ του αιτούντος κράτους και του προς ό η αίτηση κράτους.

3. Εάν η εκτέλεση της αίτησης θα επέβαλε υπέρογκα έξοδα, το αιτούν κράτος και το προς ό η αίτηση κράτος διαβουλεύονται μεταξύ τους ώστε να προσδιορίσουν τους όρους υπό τους οποίους θα εκτελεσθεί η αίτηση.

Άρθρο 13

Περιορισμοί της χρήσης μαρτυρικών καταθέσεων, δηλώσεων, στοιχείων ή πληροφοριών

1. Το αιτούν κράτος δεν χρησιμοποιεί οποιαδήποτε μαρτυρική κατάθεση, δήλωση, στοιχείο ή άλλη πληροφορία, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που έχουν παρασχεθεί ή αποκτηθεί κατ’ άλλον τρόπο δυνάμει της παρούσας συμφωνίας, εκτός της έρευνας, δίωξης ή άλλης διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής διαδικασίας, που περιγράφεται στην αίτηση χωρίς προηγούμενη συγκατάθεση του προς ό η αίτηση κράτους. Όταν δίδει αυτή την προηγούμενη συγκατάθεση, το προς ό η αίτηση κράτος δύναται να επιβάλλει τους όρους που θεωρεί πρόσφορους.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να ζητήσει, όσον αφορά τις μαρτυρικές καταθέσεις, δηλώσεις, στοιχεία ή πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που έχουν παρασχεθεί ή αποκτηθεί κατ’ άλλον τρόπο δυνάμει της παρούσας συμφωνίας, να τηρηθούν εμπιστευτικά ή να χρησιμοποιούνται μόνο υπό άλλους όρους τους οποίους μπορεί να προσδιορίσει. Εάν το αιτούν κράτος συμφωνήσει με την εμπιστευτικότητα αυτή ή δεχθεί τους σχετικούς όρους, συμμορφώνεται μαζί τους.

3. Σε έκτακτες περιστάσεις ένα κράτος μπορεί, κατά τη διαβίβαση μαρτυρικών καταθέσεων, δηλώσεων, στοιχείων ή πληροφοριών, περιλαμβανομένων των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, να ζητήσει από το κράτος στο οποίο διαβιβάζονται αυτά να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τη χρήση τους.

Άρθρο 14

Μεταφορά, συντήρηση και επιστροφή στοιχείων

1. Το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να ζητήσει από το αιτούν κράτος τη μεταφορά και συντήρηση των στοιχείων που παρέχονται δυνάμει της παρούσας συμφωνίας υπό τους όρους που προσδιορίζει το προς ό η αίτηση κράτος, συμπεριλαμβανομένων των όρων που κρίνονται αναγκαίοι για την προστασία των συμφερόντων τρίτων στα προς μεταφορά στοιχεία.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να ζητήσει από το αιτούν κράτος την επιστροφή οποιωνδήποτε στοιχείων που έχουν παρασχεθεί δυνάμει της παρούσας συμφωνίας υπό τους όρους που έχει προσδιορίσει το προς ό η αίτηση κράτος, μετά τη χρήση των εν λόγω στοιχείων για τον σκοπό που περιγράφεται στην αίτηση.

3. Το αιτούν κράτος ικανοποιεί την αίτηση που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 ή 2. Όταν έχει υποβληθεί σχετική αίτηση, το αιτούν κράτος δεν εξετάζει τα στοιχεία χωρίς προηγούμενη συγκατάθεση του προς ό η αίτηση κράτους εάν η εξέταση βλάπτει ή ενδέχεται να βλάψει το στοιχείο.

Άρθρο 15

Λήψη μαρτυρικών καταθέσεων ή δηλώσεων

1. Το προς ό η αίτηση κράτος λαμβάνει τις μαρτυρικές καταθέσεις ή δηλώσεις. Το προς ό η αίτηση κράτος εφαρμόζει μέτρα καταναγκασμού προς τον σκοπό αυτό, εφόσον τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία και το αιτούν κράτος παρέχει στο προς ό η αίτηση κράτος πληροφορίες που δικαιολογούν τα εν λόγω μέτρα σύμφωνα με το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να καταστεί δυνατή η παρουσία των προσώπων που προσδιορίζονται στην αίτηση προκειμένου να λάβουν μαρτυρική κατάθεση ή δήλωση κατά την εκτέλεση της αίτησης και να επιτραπεί στα εν λόγω πρόσωπα να απευθύνουν ερωτήσεις στο πρόσωπο από το οποίο ζητείται μαρτυρική κατάθεση ή δήλωση. Σε περίπτωση που δεν επιτρέπεται η απευθείας υποβολή ερωτήσεων, τα πρόσωπα αυτά μπορούν να υποβάλλουν ερωτήσεις προκειμένου να τεθούν στο πρόσωπο από το οποίο ζητείται μαρτυρική κατάθεση ή δήλωση.

3. Εάν πρόσωπο από το οποίο ζητείται μαρτυρική κατάθεση ή δήλωση δυνάμει του παρόντος άρθρου επικαλείται ασυλία, ανικανότητα ή προνόμιο σύμφωνα με το δίκαιο του αιτούντος κράτους, λαμβάνονται παρά ταύτα μαρτυρική κατάθεση ή δήλωση, εκτός εάν η αίτηση συμπεριλαμβάνει δήλωση από το αιτούν κράτος ότι όταν γίνεται αυτή η επίκληση ασυλίας, ανικανότητας ή προνομίου, δεν μπορούν να ληφθούν αυτή η μαρτυρική κατάθεση ή δήλωση.

Άρθρο 16

Εξέταση με εικονοδιάσκεψη

1. Εάν πρέπει να εξετασθεί πρόσωπο το οποίο ευρίσκεται στο έδαφος του προς ό η αίτηση κράτους ως μάρτυρας ή πραγματογνώμονας από τις αρχές του αιτούντος κράτους, το προς ό η αίτηση κράτος δύναται να καταστήσει δυνατή τη λήψη μαρτυρικών καταθέσεων ή δηλώσεων από τις εν λόγω αρμόδιες αρχές με εικονοδιάσκεψη, εάν αυτή η εξέταση είναι αναγκαία για τις διαδικασίες του αιτούντος κράτους. Το αιτούν και το προς ό η αίτηση κράτος διαβουλεύονται, εφόσον χρειάζεται, προκειμένου να διευκολύνουν την επίλυση των νομικών, τεχνικών ή οργανωτικών θεμάτων που ενδέχεται να προκύψουν κατά την εκτέλεση της αίτησης.

2. Κατά την εξέταση με εικονοδιάσκεψη, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες εκτός αν συμφωνηθεί άλλως μεταξύ του αιτούντος και του προς ό η αίτηση κράτους:

α)	η αρχή του προς ό η αίτηση κράτους εξακριβώνει την ταυτότητα του προς εξέταση προσώπου το οποίο ορίζεται στην αίτηση και καλεί το πρόσωπο να διευκολύνει την εμφάνισή του·

β)	η εξέταση διεξάγεται άμεσα από την αρμόδια αρχή του αιτούντος κράτους, ή υπό τη διεύθυνση αυτής, σύμφωνα με το δίκαιο αυτού και τις θεμελιώδεις αρχές του δικαίου του προς ό η αίτηση κράτους·

γ)

κατά την εξέταση παρίσταται η αρχή του προς ό η αίτηση κράτους, επικουρούμενη από διερμηνέα, αν αυτό απαιτείται, και παρακολουθεί την εξέταση. Εάν η αρχή του προς ό η αίτηση κράτους κρίνει ότι, κατά τη διάρκεια της εξέτασης παραβιάζονται οι θεμελιώδεις αρχές του δικαίου του κράτους αυτού, λαμβάνει αμέσως τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσει τη συνέχιση της εξέτασης σύμφωνα με τις προαναφερόμενες αρχές·

δ)	κατόπιν αίτησης του αιτούντος κράτους ή του προς εξέταση προσώπου, το προς ό η αίτηση κράτος διασφαλίζει, εφόσον είναι αναγκαίο, ότι το πρόσωπο επικουρείται από διερμηνέα και

ε)

το προς εξέταση πρόσωπο δικαιούται να επικαλεσθεί το δικαίωμα να μην καταθέσει που του αναγνωρίζει είτε το δίκαιο του αιτούντος είτε το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους. Θα ληφθούν επίσης άλλα μέτρα αναγκαία για την προστασία του προσώπου όπως έχει συμφωνηθεί μεταξύ των αρχών του αιτούντος και του προς ό η αίτηση κράτους.

Άρθρο 17

Απόκτηση στοιχείων

1. Το προς ό η αίτηση κράτος αποκτά στοιχεία. Το προς ό η αίτηση κράτος εφαρμόζει μέτρα καταναγκασμού, μεταξύ των οποίων την έρευνα και την κατάσχεση, προς τον σκοπό αυτό, εφόσον τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία και το αιτούν κράτος παρέχει στο προς ό η αίτηση κράτος πληροφορίες που δικαιολογούν τα εν λόγω μέτρα σύμφωνα με το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να καταστεί δυνατή η παρουσία των προσώπων που προσδιορίζονται στην αίτηση προκειμένου να αποκτήσουν στοιχεία κατά την εκτέλεση της αίτησης.

Άρθρο 18

Τραπεζικοί λογαριασμοί

1. Το προς ό η αίτηση κράτος επιβεβαιώνει κατά πόσον φυσικό ή νομικό πρόσωπο ως προς το οποίο διενεργείται ποινική έρευνα κατέχει ή ελέγχει έναν ή περισσότερους λογαριασμούς στις τράπεζες που ορίζονται στην αίτηση.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος παρέχει τα συγκεκριμένα αρχεία, έγγραφα ή εκθέσεις των συγκεκριμένων τραπεζικών λογαριασμών και τραπεζικών πράξεων που διενεργήθηκαν επί συγκεκριμένη περίοδο μέσω του λογαριασμού που προσδιορίζεται στην αίτηση, ή εντοπίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 και τα συγκεκριμένα αρχεία, έγγραφα ή εκθέσεις οποιουδήποτε εμβάλλοντος ή πιστούμενου λογαριασμού.

3. Οι υποχρεώσεις που θεσπίζονται με το παρόν άρθρο ισχύουν μόνο στον βαθμό που οι πληροφορίες ευρίσκονται στην κατοχή της τράπεζας η οποία τηρεί τον λογαριασμό.

4. Το προς ό η αίτηση κράτος δύναται να εξαρτήσει την εκτέλεση της αίτησης των παραγράφων 1 και 2 από τους όρους που εφαρμόζει σε σχέση με αιτήσεις για την απόκτηση στοιχείων.

Άρθρο 19

Εξέταση προσώπων, στοιχείων ή τόπων

1. Το προς ό η αίτηση κράτος εξετάζει πρόσωπα, στοιχεία ή τόπους. Το προς ό η αίτηση κράτος εφαρμόζει μέτρα καταναγκασμού προς τον σκοπό αυτό, εφόσον τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία και το αιτούν κράτος παρέχει στο προς ό η αίτηση κράτος πληροφορίες που δικαιολογούν τα εν λόγω μέτρα σύμφωνα με το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να καταστεί δυνατή η παρουσία των προσώπων που προσδιορίζονται στην αίτηση προκειμένου να εξετάσουν πρόσωπα, στοιχεία ή τόπους κατά την εκτέλεση της αίτησης.

Άρθρο 20

Εντοπισμός ή ταυτοποίηση προσώπων, στοιχείων ή τόπων

Το προς ό η αίτηση κράτος καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να εντοπισθούν ή να ταυτοποιηθούν τα πρόσωπα, στοιχεία ή τόποι.

Άρθρο 21

Παροχή στοιχείων τα οποία κατέχουν οι νομοθετικές, διοικητικές ή δικαστικές αρχές ή οι αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης

1. Το προς ό η αίτηση κράτος παρέχει στο αιτούν κράτος στοιχεία τα οποία κατέχουν οι νομοθετικές, διοικητικές ή δικαστικές αρχές του προς ό η αίτηση κράτους καθώς και οι αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης του εν λόγω κράτους και τα οποία είναι διαθέσιμα στο ευρύ κοινό.

2. Το προς ό η αίτηση κράτος καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να παράσχει στο αιτούν κράτος στοιχεία, μεταξύ των οποίων ποινικά μητρώα, τα οποία κατέχουν οι νομοθετικές, διοικητικές ή δικαστικές αρχές του προς ό η αίτηση κράτους καθώς και οι αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης του εν λόγω κράτους και τα οποία δεν είναι διαθέσιμα στο ευρύ κοινό, στον βαθμό και με τους όρους με τους οποίους θα ήταν διαθέσιμα στις ερευνητικές και διωκτικές αρχές του.

Άρθρο 22

Επίδοση ή κοινοποίηση των εγγράφων και ενημέρωση προσώπου σχετικά με πρόσκληση

1. Το προς ό η αίτηση κράτος προβαίνει σε επίδοση ή κοινοποίηση εγγράφων, συμπεριλαμβανομένης της επίδοσης ή κοινοποίησης κλητεύσεων ή άλλων εγγράφων που απαιτούν την εμφάνιση προσώπου ενώπιον της αρμόδιας αρχής του αιτούντος κράτους, προς πρόσωπα στο προς ό η αίτηση κράτος. Το προς ό η αίτηση κράτος ενημερώνει το πρόσωπο στο κράτος αυτό σχετικά με πρόσκληση να εμφανισθεί ενώπιον της αρμόδιας αρχής του αιτούντος κράτους.

2. Όταν η αίτηση αφορά επίδοση ή κοινοποίηση εγγράφου που απαιτεί την εμφάνιση προσώπου ενώπιον της αρμόδιας αρχής του αιτούντος κράτους, η αίτηση λαμβάνεται από την κεντρική αρχή του προς ό η αίτηση κράτους τουλάχιστον πενήντα (50) ημέρες πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία εμφάνισης. Σε επείγουσες περιπτώσεις, το προς ό η αίτηση κράτος μπορεί να παραιτηθεί από την απαίτηση αυτή.

3. Εάν το αιτούν κράτος γνωρίζει ότι ο παραλήπτης δεν κατανοεί τη γλώσσα στην οποία έχει συνταχθεί ή μεταφραστεί το έγγραφο το οποίο έχει επιδοθεί ή κοινοποιηθεί ή αποσταλεί σύμφωνα με την παράγραφο 1, καταβάλλει προσπάθειες να μεταφράσει το έγγραφο, ή τουλάχιστον τα βασικά του μέρη, στη γλώσσα την οποία κατανοεί ο παραλήπτης.

4. Τα έγγραφα τα οποία επιδίδονται ή κοινοποιούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1 περιλαμβάνουν δήλωση, σύμφωνα με την οποία ο παραλήπτης μπορεί να πληροφορηθεί από την αρμόδια αρχή η οποία εξέδωσε το έγγραφο ή από άλλες αρχές του αιτούντος κράτους, τα ουσιαστικά δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του/της, εφόσον υφίστανται.

5. Κατά την ενημέρωση της έκβασης της επίδοσης ή κοινοποίησης των εγγράφων σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 10, το προς ό η αίτηση κράτος δίδει απόδειξη σχετικά με την επίδοση ή κοινοποίηση, με αποδεικτικό παραλαβής το οποίο φέρει ημερομηνία και υπογραφή του προσώπου προς το οποίο διενεργήθηκε η επίδοση ή κοινοποίηση, ή με δήλωσή του προς ό η αίτηση κράτους ότι η επίδοση ή κοινοποίηση διενεργήθηκε, καθώς και για την ημερομηνία, τον τόπο και τον τρόπο της επίδοσης ή κοινοποίησης. Το προς ό η αίτηση κράτος ενημερώνει, εφόσον είναι δυνατόν, ταχέως το αιτούν κράτος, κατ’ αίτησή του, σχετικά με την απάντηση του προσώπου του οποίου ζητείται ή απαιτείται η εμφάνιση ενώπιον της αρμόδιας αρχής του αιτούντος κράτους δυνάμει της παραγράφου 1.

6. Ένα πρόσωπο το οποίο εκλήθη ή απαιτείται να εμφανιστεί ενώπιον της αρμόδιας αρχής του αιτούντος κράτους δυνάμει της παραγράφου 1, αλλά δεν εμφανίζεται ενώπιον της αρχής αυτής δεν υπόκειται για τον λόγο αυτό σε ποινή ούτε υποβάλλεται σε μέτρο καταναγκασμού στο αιτούν κράτος, παρά οποιαδήποτε αντίθετη δήλωση στην αίτηση ή στα έγγραφα που επιδόθηκαν ή κοινοποιήθηκαν.

Άρθρο 23

Ασυλία

1. Ένα πρόσωπο το οποίο καλείται ή απαιτείται να εμφανιστεί ενώπιον της αρμόδιας αρχής του αιτούντος κράτους δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 22:

α)	δεν υπόκειται σε κράτηση ή οποιαδήποτε στέρηση της ελευθερίας του στο κράτος αυτό λόγω συμπεριφοράς ή πεποιθήσεων που προηγούνται της αναχωρήσεως του εν λόγω προσώπου από το προς ό η αίτηση κράτος, ή

β)	δεν υποχρεούται να καταθέσει ούτε να συνδράμει σε οποιαδήποτε έρευνα, δίωξη ή άλλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης στης δικαστικής, πέραν αυτής που προσδιορίζεται στην αίτηση.

2. Εάν η ασυλία που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δεν μπορεί να παρασχεθεί, το αιτούν κράτος το αναφέρει στην αίτηση ή στα έγγραφα που επιδόθηκαν ή κοινοποιήθηκαν, ώστε το πρόσωπο να ενημερωθεί αναλόγως και να μπορεί να αποφασίσει κατά πόσον θα εμφανισθεί ενώπιον της αρμόδιας αρχής του αιτούντος κράτους.

3. Η ασυλία που παρέχεται δυνάμει της παραγράφου 1 παύει εφόσον:

α)

το πρόσωπο, μολονότι είχε, επί περίοδο δεκαπέντε (15) συναπτών ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία έπαυσε να απαιτείται η παρουσία του από την αρμόδια αρχή, ή από την ημέρα κατά την οποία δεν εμφανίστηκε ενώπιον της αρχής την καθορισμένη ημέρα εμφάνισης, την ευκαιρία να αποχωρήσει, παρέμεινε εκουσίως στο αιτούν κράτος, ή

β)	το πρόσωπο, αφού αποχώρησε από το αιτούν κράτος, επιστρέφει εκουσίως σε αυτό.

4. Όταν το αιτούν κράτος γνωρίζει ότι η ασυλία που προβλέπεται στην παράγραφο 1 έχει παύσει σύμφωνα με τις παραγράφους 3 στοιχείο α) και 3 στοιχείο β), το αιτούν κράτος ενημερώνει το προς ό η αίτηση κράτος αμελλητί, εφόσον η πληροφορία αυτή ζητείται από το προς ό η αίτηση κράτος και κρίνεται αναγκαία από το αιτούν κράτος.

Άρθρο 24

Προσωρινή μεταγωγή κρατουμένων

1. Πρόσωπο που κρατείται στο προς ό η αίτηση κράτος, εφόσον απαιτείται η παρουσία του στο έδαφος του αιτούντος κράτος για παροχή μαρτυρικής κατάθεσης ή για άλλους αποδεικτικούς σκοπούς, μετάγεται προσωρινά για τους σκοπούς αυτούς στο αιτούν κράτος εάν το πρόσωπο αυτό δώσει τη συγκατάθεσή του και εάν συμφωνούν το αιτούν κράτος και το προς ό η αίτηση κράτος, με την προϋπόθεση ότι το επιτρέπει το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους.

2. Το αιτούν κράτος τηρεί υπό κράτηση το πρόσωπο το οποίο έχει μεταχθεί δυνάμει της παραγράφου 1, εκτός εάν το προς ό η αίτηση κράτος επιτρέπει διαφορετική μεταχείριση.

3. Το αιτούν κράτος επιστρέφει αμέσως το πρόσωπο που έχει μεταχθεί στο αιτούν κράτος, όπως έχει συμφωνηθεί εκ των προτέρων ή όπως τυχόν συμφωνηθεί μεταξύ του αιτούντος και του προς ό η αίτηση κράτους.

4. Η διάρκεια έκτισης της ποινής στο προς ό η αίτηση κράτος του προσώπου το οποίο αφορά η μεταγωγή μειώνεται κατά τη διάρκεια κράτησης στο αιτούν κράτος.

5. Το πρόσωπο που μετάγεται στο αιτούν κράτος δυνάμει του παρόντος άρθρου χαίρει της ασυλίας που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 23 στο αιτούν κράτος έως ότου επιστραφεί στο προς ό η αίτηση κράτος, εκτός εάν δώσει τη συγκατάθεσή του να δώσει αποδείξεις ή να συνδράμει σε έρευνα, δίωξη ή άλλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής, εκτός από τη διαδικασία που προσδιορίζεται στην αίτηση, και συμφωνούν σχετικά το αιτούν και το προς ό η αίτηση κράτος.

6. Ένα πρόσωπο που δεν συγκατατίθεται στη μεταγωγή του δυνάμει του παρόντος άρθρου δεν υπόκειται για τον λόγο αυτό σε ποινή ούτε υποβάλλεται σε μέτρο καταναγκασμού στο αιτούν κράτος, παρά οποιαδήποτε αντίθετη δήλωση στην αίτηση.

Άρθρο 25

Δέσμευση ή κατάσχεση και δήμευση προϊόντων του εγκλήματος και οργάνων

1. Το προς ό η αίτηση κράτος παρέχει συνδρομή, στον βαθμό που το επιτρέπει το δίκαιό του, στις διαδικασίες που αφορούν τη δέσμευση ή κατάσχεση και δήμευση των προϊόντων ή οργάνων.

2. Μια αίτηση δήμευσης σύμφωνα με την παράγραφο 1 συνοδεύεται από απόφαση δικαστηρίου ή άλλης δικαστικής αρχής που επιβάλλει τη δήμευση.

3. Το προς ό η αίτηση κράτος το οποίο έχει αναλάβει τη φύλαξη προϊόντων ή οργάνων μπορεί να μεταβιβάσει αυτά τα προϊόντα ή όργανα, εν όλω ή εν μέρει, στο αιτούν κράτος, στον βαθμό που το επιτρέπει το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους και με τις προϋποθέσεις που αυτό κρίνει κατάλληλες.

4. Κατά την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, γίνονται σεβαστά τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των καλόπιστων τρίτων σύμφωνα με το δίκαιο του προς ό η αίτηση κράτους.

Άρθρο 26

Αυθόρμητη ανταλλαγή πληροφοριών

1. Τα κράτη μέλη και η Ιαπωνία μπορούν, χωρίς προηγούμενη αίτηση, να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με ποινικά θέματα στον βαθμό που το επιτρέπει το δίκαιο του κράτους που παρέχει τις πληροφορίες.

2. Το παρέχον τις πληροφορίες κράτος μπορεί να επιβάλει όρους στη χρήση των πληροφοριών αυτών εκ μέρους του κράτους που δέχεται τις πληροφορίες. Στην περίπτωση αυτή, το παρέχον κράτος ειδοποιεί εκ των προτέρων το δεχόμενο κράτος για τη φύση των πληροφοριών που θα παρασχεθούν και τους όρους που θα επιβληθούν. Το δεχόμενο κράτος δεσμεύεται από τους σχετικούς όρους εφόσον συμφωνεί με τους όρους αυτούς.

Άρθρο 27

Σχέση με άλλες πράξεις

1. Η παρούσα συμφωνία δεν εμποδίζει κατά κανέναν τρόπο ένα κράτος να ζητήσει ή να παράσχει συνδρομή στο πλαίσιο οποιασδήποτε άλλης εφαρμοστέας διεθνούς συμφωνίας ή βάσει σχετικών νομοθετικών του διατάξεων.

2. Η παρούσα συμφωνία δεν εμποδίζει κατά κανέναν τρόπο ένα κράτος μέλος και την Ιαπωνία να συνάψουν διεθνείς συμφωνίες που θα επιβεβαιώνουν, θα συμπληρώνουν, θα επεκτείνουν ή θα ενισχύουν τις διατάξεις της.

Άρθρο 28

Διαβουλεύσεις

1. Οι κεντρικές αρχές των κρατών μελών και της Ιαπωνίας διεξάγουν, εφόσον απαιτείται, διαβουλεύσεις με σκοπό την επίλυση οποιωνδήποτε δυσχερειών όσον αφορά την εκτέλεση αίτησης και τη διευκόλυνση της ταχείας και αποτελεσματικής συνδρομής, δυνάμει της παρούσας συμφωνίας, και δύνανται να αποφασίσουν τη λήψη των μέτρων που θα αποδειχθούν αναγκαία για τον σκοπό αυτό.

2. Τα συμβαλλόμενα κράτη, εφόσον απαιτείται, διεξάγουν διαβουλεύσεις ως προς οποιοδήποτε θέμα που θα προκύψει ενδεχομένως κατά την ερμηνεία ή εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 29

Εδαφική εφαρμογή

1. Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται στο έδαφος της Ιαπωνίας και, όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση:

α)	στα εδάφη των κρατών μελών και

β)

στα εδάφη για τις εξωτερικές σχέσεις των οποίων την ευθύνη φέρει κράτος μέλος ή στις χώρες οι οποίες δεν είναι κράτη μέλη και για τις οποίες ένα κράτος μέλος έχει άλλα καθήκοντα σχετικά με τις εξωτερικές σχέσεις, οσάκις έχει συμφωνηθεί μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών με ανταλλαγή διπλωματικών διακοινώσεων που έχει δεόντως επιβεβαιωθεί από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος.

2. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας σε οιοδήποτε έδαφος ή χώρα για την οποία έχει πραγματοποιηθεί επέκταση σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο β) μπορεί να καταγγελθεί από οιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος με γραπτή προειδοποίηση έξι μηνών προς το άλλο συμβαλλόμενο μέρος διά της διπλωματικής οδού, με δέουσα επιβεβαίωση μεταξύ του συγκεκριμένου κράτους μέλους και της Ιαπωνίας.

Άρθρο 30

Καθεστώς των παραρτημάτων

Τα παραρτήματα της παρούσας συμφωνίας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παρούσας συμφωνίας. Τα παραρτήματα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ μπορούν να τροποποιηθούν εγγράφως με αμοιβαία συναίνεση μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών χωρίς να τροποποιηθεί η παρούσα συμφωνία.

Άρθρο 31

Έναρξη ισχύος και λύση της συμφωνίας

1. Η παρούσα συμφωνία αρχίζει να ισχύει την τριακοστή ημέρα μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη ανταλλάσσουν διπλωματικές διακοινώσεις με τις οποίες αλληλοενημερώνονται ότι έχουν ολοκληρωθεί οι αντίστοιχες εσωτερικές διαδικασίες που απαιτούνται για την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας.

2. Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε αίτηση συνδρομής που υποβάλλεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της και έπειτα, ανεξαρτήτως του κατά πόσον οι πράξεις που αφορά η αίτηση διαπράχθηκαν πριν, κατά ή μετά την ημερομηνία αυτή.

3. Κάθε συμβαλλόμενο μέρος μπορεί να καταγγείλει την παρούσα συμφωνία ανά πάσα στιγμή, με γραπτή προειδοποίηση προς το άλλο συμβαλλόμενο μέρος και η καταγγελία αυτή παράγει αποτελέσματα έξι μήνες μετά την ημερομηνία της εν λόγω προειδοποίησης.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι κάτωθι πληρεξούσιοι υπέγραψαν την παρούσα συμφωνία.

ΕΓΙΝΕ εις διπλούν στην αγγλική και ιαπωνική γλώσσα, και αμφότερα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά. Υπεγράφη στις Βρυξέλλες, στις τριάντα Νοεμβρίου 2009, και στο Τόκιο, στις δεκαπέντε Δεκεμβρίου 2009. Η παρούσα συμφωνία καταρτίζεται επίσης στη βουλγαρική, τσεχική, δανική, ολλανδική, εσθονική, φινλανδική, γαλλική, γερμανική, ελληνική, ουγγρική, ιταλική, λετονική, λιθουανική, μαλτέζικη, πολωνική, πορτογαλική, ρουμανική, σλοβακική, σλοβενική, ισπανική και σουηδική γλώσσα και τα συμβαλλόμενα μέρη επικυρώνουν αυτές τις γλωσσικές αποδόσεις με ανταλλαγή διπλωματικών διακοινώσεων.

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

Για την Ιαπωνία

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Οι κεντρικές αρχές των συμβαλλόμενων μερών είναι οι εξής:

Βασίλειο του Βελγίου: Ομοσπονδιακή Δημόσια Υπηρεσία Δικαιοσύνης, τμήμα Διεθνούς Συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις·

Δημοκρατία της Βουλγαρίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Τσεχική Δημοκρατία:

—	πριν από την υποβολή της υπόθεσης σε δικαστήριο (δηλαδή σε προδικαστικές διαδικασίες): Ανώτατη Εισαγγελία της Τσεχικής Δημοκρατίας και

—	μετά την υποβολή της υπόθεσης σε δικαστήριο (δηλαδή κατά την εκδίκαση της ποινικής υπόθεσης): Υπουργείο Δικαιοσύνης της Τσεχικής Δημοκρατίας·

Βασίλειο της Δανίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας: Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικαιοσύνης·

Δημοκρατία της Εσθονίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Ιρλανδία: υπουργός Δικαιοσύνης, Ισότητας και Νομοθετικής Μεταρρύθμισης ή πρόσωπο που ορίζει ο υπουργός·

Ελληνική Δημοκρατία: Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων·

Βασίλειο της Ισπανίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης, Γενική Υποδιεύθυνση Διεθνούς Νομικής Συνεργασίας·

Γαλλική Δημοκρατία: Υπουργείο Δικαιοσύνης, Γραφείο Διεθνούς Αμοιβαίας Συνδρομής σε Ποινικές Υποθέσεις, Διεύθυνση Ποινικών Υποθέσεων και Χαρίτων·

Ιταλική Δημοκρατία: Υπουργείο Δικαιοσύνης, τμήμα Δικαστικών Υποθέσεων – Γενική Διεύθυνση Ποινικών Υποθέσεων·

Κυπριακή Δημοκρατία: Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης·

Δημοκρατία της Λετονίας:

—	κατά την προδικαστική έρευνα έως την άσκηση δίωξης: Κρατική Αστυνομία,

—	κατά την προδικαστική έρευνα έως την υποβολή της υπόθεσης στο δικαστήριο: Γενική Εισαγγελία και

—	κατά τη δίκη: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Δημοκρατία της Λιθουανίας:

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Δημοκρατίας της Λιθουανίας και

—	Γενική Εισαγγελία της Δημοκρατίας της Λιθουανίας·

Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου: Γενικός Εισαγγελέας·

Δημοκρατία της Ουγγαρίας:

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης και Επιβολής του Νόμου και

—	Γενική Εισαγγελία·

Δημοκρατία της Μάλτας: Γραφείο Γενικού Εισαγγελέα·

Βασίλειο των Κάτω Χωρών: Υπουργείο Δικαιοσύνης, Χάγη·

Δημοκρατία της Αυστρίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Δημοκρατία της Πολωνίας:

—	κατά το προδικαστικό στάδιο: Εθνική Εισαγγελία,

—	κατά τη δίκη: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Πορτογαλική Δημοκρατία: Γενική Εισαγγελία·

Ρουμανία: Υπουργείο Δικαιοσύνης και Ελευθεριών των Πολιτών, Γενική Διεύθυνση Συνεργασίας, Διεύθυνση Διεθνούς Δικαίου και Συνθηκών, Υπηρεσία Διεθνούς Δικαστικής Συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις·

Δημοκρατία της Σλοβενίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διεύθυνση Διεθνούς Συνεργασίας και Διεθνούς Δικαστικής Συνδρομής·

Σλοβακική Δημοκρατία:

—	κατά τις προδικαστικές διαδικασίες: Γενική Εισαγγελία,

—	κατά το στάδιο της δίκης: Υπουργείο Δικαιοσύνης και

—	για την παραλαβή: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Δημοκρατία της Φινλανδίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Βασίλειο της Σουηδίας: Υπουργείο Δικαιοσύνης·

Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας: Home Office (Κεντρική Αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου), Φορολογική και Τελωνειακή Διοίκηση της Αυτής Μεγαλειότητας, Εισαγγελική Υπηρεσία (Crown Office) και Φορολογική Εισαγγελία·

Ιαπωνία: Το Υπουργείο Δικαιοσύνης και η Εθνική Επιτροπή Δημόσιας Ασφάλειας ή πρόσωπα τα οποία ορίζουν οι εν λόγω φορείς.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

Σε σχέση με το άρθρο 6 της παρούσας συμφωνίας, οι αρχές οι οποίες είναι αρμόδιες να υποβάλλουν αιτήσεις συνδρομής δυνάμει του δικαίου των κρατών σύμφωνα με την παρούσα συμφωνία είναι οι κάτωθι:

Βασίλειο του Βελγίου: οι δικαστικές αρχές, ήτοι τα μέλη του δικαστικού σώματος που ευθύνονται για την απονομή της δικαιοσύνης, οι ανακριτές και τα μέλη της εισαγγελικής υπηρεσίας·

Δημοκρατία της Βουλγαρίας: Εισαγγελία του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για ποινικές υποθέσεις στο προδικαστικό στάδιο και τα δικαστήρια της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για τις ποινικές υποθέσεις στο στάδιο της εκδίκασης·

Τσεχική Δημοκρατία: εισαγγελείς και δικαστήρια της Τσεχικής Δημοκρατίας·

Βασίλειο της Δανίας:

—	Περιφερειακά Δικαστήρια, Ανώτερα Δικαστήρια και Ανώτατο Δικαστήριο,

—

Υπηρεσία Δίωξης, η οποία περιλαμβάνει:

—	το Υπουργείο Δικαιοσύνης,

—	τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας,

—	τον εισαγγελέα και

—	τους αστυνομικούς διευθυντές·

Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας:

—	Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης,

—	Ομοσπονδιακό Δικαστήριο, Καρλσρούη,

—	Γενικός Εισαγγελέας του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου, Καρλσρούη,

—	Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικαιοσύνης,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Βάδης-Βυρτεμβέργης, Στουτγάρδη,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης και Προστασίας των Καταναλωτών του κρατιδίου της Βαυαρίας, Μόναχο,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης του Βερολίνου,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης του Βραδεμβούργου, Πότσνταμ,

—	Γερουσιαστής για δικαστικά και συνταγματικά θέματα της Ελεύθερης Χανσεατικής Πόλης της Βρέμης, Βρέμη,

—	Δικαστική Αρχή της Ελεύθερης Χανσεατικής Πόλης του Αμβούργου, Αμβούργο,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης, Ενσωμάτωσης και Ευρώπης της Έσσης, Βισμπάντεν,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης του Μεκλεμβούργου – Δυτική Πομερανία, Σβέριν,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Κάτω Σαξωνίας, Αννόβερο,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Βόρειας Ρηνανίας/Βεστφαλίας, Ντύσελντορφ,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρηνανίας-Παλατινάτου, Μάιντς,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης του Σάαρ, Σάαρμπρικεν,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Σαξωνίας, Δρέσδη,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Σαξωνίας-Άνχαλτ, Μαγδεμβούργο,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης, Ισότητας και Ενσωμάτωσης του Σλέσβιχ-Χόλσταιν, Κίελο,

—	Υπουργείο Δικαιοσύνης της Θουριγγίας, Ερφούρτη,

—	Ανώτερα Περιφερειακά Δικαστήρια,

—	Περιφερειακά Δικαστήρια,

—	Τοπικά Δικαστήρια,

—	Προϊστάμενος Εισαγγελίας των Ανώτερων Περιφερειακών Δικαστηρίων,

—	Προϊστάμενοι των Εισαγγελιών των Περιφερειακών Δικαστηρίων,

—	Κεντρικό Γραφείο των δικαστικών διοικήσεων των κρατιδίων για τη διερεύνηση των εγκλημάτων του εθνικοσοσιαλισμού, Ludwigsburg,

—	Ομοσπονδιακό Γραφείο Δίωξης Εγκλήματος,

—	Κεντρικό Γραφείο της γερμανικής Υπηρεσίας Τελωνειακών Ερευνών·

Δημοκρατία της Εσθονίας: δικαστές και εισαγγελείς·

Ιρλανδία: ο Προϊστάμενος Εισαγγελίας·

Ελληνική Δημοκρατία: Εισαγγελία Εφετών·

Βασίλειο της Ισπανίας: δικαστές και εισαγγελείς ποινικών δικαστηρίων·

Γαλλική Δημοκρατία:

—	Πρώτοι πρόεδροι, Πρόεδροι, Σύμβουλοι και δικαστές ποινικών δικαστηρίων,

—	Ανακριτές στα ίδια αυτά δικαστήρια,

—

Μέλη των εισαγγελιών στα δικαστήρια αυτά, και συγκεκριμένα:

—	Γενικοί Εισαγγελείς,

—	Αναπληρωτές Εισαγγελείς,

—	Βοηθοί Εισαγγελείς,

—	Εισαγγελείς της Δημοκρατίας και βοηθοί εισαγγελείς,

—	Αντιπρόσωποι εισαγγελέων στα αστυνομικά δικαστήρια και

—	Εισαγγελείς της Δημοκρατίας στα στρατοδικεία·

Ιταλική Δημοκρατία:

Εισαγγελείς:

—	Προϊστάμενος Εισαγγελίας

—	Βοηθός Εισαγγελέας

—	Προϊστάμενος Εισαγγελίας Στρατοδικείου

—	Βοηθός Εισαγγελέας Στρατοδικείου

—	Γενικός Εισαγγελέας

—	Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας

—	Γενικός Εισαγγελέας Στρατοδικείου

—	Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας Στρατοδικείου

Δικαστές:

—	Ειρηνοδίκες

—

Ανακριτές

—	Δικαστές αρμόδιοι για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης

—	Τακτικό Δικαστήριο

—	Στρατοδικείο

—	Κακουργιοδικείο

—

Εφετείο

—	Στρατιωτικό Εφετείο

—	Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο·

Κυπριακή Δημοκρατία:

—	ο Γενικός Εισαγγελέας της Κύπρου,

—	ο Αρχηγός της Αστυνομίας,

—	ο Διευθυντής Τελωνείων και Φόρων Κατανάλωσης,

—	μέλη της Μονάδας για την καταπολέμηση αδικημάτων συγκάλυψης (ΜΟΚΑΣ), και

—	κάθε άλλη αρχή ή πρόσωπο που δικαιούται να διενεργεί έρευνες και διώξεις στην Κυπριακή Δημοκρατία·

Δημοκρατία της Λετονίας: ανακριτές, εισαγγελείς και δικαστές·

Δημοκρατία της Λιθουανίας: δικαστές και εισαγγελείς·

Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου: οι δικαστικές αρχές οι οποίες πρέπει να νοούνται ως μέλη του δικαστικού σώματος που ευθύνονται για την απονομή της δικαιοσύνης, ανακριτές και υπάλληλοι της εισαγγελίας·

Δημοκρατία της Ουγγαρίας: εισαγγελίες και δικαστήρια·

Δημοκρατία της Μάλτας:

—	Το Ειρηνοδικείο,

—	Το Δικαστήριο Ανηλίκων,

—	Το Ποινικό Δικαστήριο και Ποινικό Εφετείο,

—	Ο Γενικός Εισαγγελέας,

—	Ο Αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας,

—	Υπάλληλοι της Εισαγγελίας και

—

Δικαστές·

Βασίλειο των Κάτω Χωρών: μέλη του δικαστικού σώματος, υπεύθυνα για την απονομή της δικαιοσύνης, ανακριτές και μέλη του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως·

Δημοκρατία της Αυστρίας: δικαστήρια και εισαγγελείς·

Δημοκρατία της Πολωνίας: εισαγγελείς και δικαστήρια·

Πορτογαλική Δημοκρατία: εισαγγελικές υπηρεσίες κατά το στάδιο της ανάκρισης, ανακριτές και δικαστές·

Ρουμανία: δικαστήρια και εισαγγελίες των δικαστηρίων·

Δημοκρατία της Σλοβενίας:

—	Δικαστές τοπικών δικαστηρίων,

—	Ανακριτές,

—	Δικαστές περιφερειακών δικαστηρίων,

—	Δικαστές ανώτερων δικαστηρίων,

—	Δικαστές ανώτατων δικαστηρίων,

—	Δικαστές συνταγματικών δικαστηρίων,

—	Εισαγγελείς περιφερειακών δικαστηρίων,

—	Εισαγγελείς ανώτερων δικαστηρίων,

—	Εισαγγελείς ανώτατων δικαστηρίων·

Σλοβακική Δημοκρατία: δικαστές και εισαγγελείς·

Δημοκρατία της Φινλανδίας:

—	το Υπουργείο Δικαιοσύνης,

—	τα Πρωτοδικεία, τα Εφετεία και το Ανώτατο Δικαστήριο,

—	οι εισαγγελίες,

—	οι αστυνομικές αρχές, οι τελωνειακές αρχές και οι υπάλληλοι των υπηρεσιών φύλαξης των συνόρων υπό την ιδιότητά τους ως αρχών προκαταρκτικών ποινικών ερευνών σε ποινικές διαδικασίες σύμφωνα με τον νόμο περί προκαταρκτικών ποινικών ερευνών·

Βασίλειο της Σουηδίας: δικαστήρια και εισαγγελείς·

Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας: δικαστήρια και εισαγγελείς·

Ιαπωνία:

—	Δικαστήρια,

—	Πρόεδροι Δικαστηρίων,

—

Δικαστές,

—	Εισαγγελείς,

—	Βοηθοί Εισαγγελέων και

—	Αξιωματικοί Δικαστικής Αστυνομίας.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

Σε σχέση με το άρθρο 9 της παρούσας συμφωνίας, τα κράτη μέλη και η Ιαπωνία δέχονται τις ακόλουθες γλώσσες:

Βασίλειο του Βελγίου: ολλανδική, γαλλική και γερμανική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Δημοκρατία της Βουλγαρίας: βουλγαρική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Τσεχική Δημοκρατία: τσεχική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Βασίλειο της Δανίας: δανική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις.

Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας: γερμανική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Δημοκρατία της Εσθονίας: εσθονική και αγγλική σε όλες τις υποθέσεις·

Ιρλανδία: αγγλική και ιρλανδική σε όλες τις υποθέσεις·

Ελληνική Δημοκρατία: ελληνική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Βασίλειο της Ισπανίας: ισπανική σε όλες τις υποθέσεις·

Γαλλική Δημοκρατία: γαλλική σε όλες τις υποθέσεις·

Ιταλική Δημοκρατία: ιταλική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Κυπριακή Δημοκρατία: ελληνική και αγγλική σε όλες τις υποθέσεις·

Δημοκρατία της Λετονίας: λετονική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Δημοκρατία της Λιθουανίας: λιθουανική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου: γαλλική και γερμανική σε όλες στις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Δημοκρατία της Ουγγαρίας: ουγγρική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Δημοκρατία της Μάλτας: μαλτέζικη σε όλες τις υποθέσεις·

Βασίλειο των Κάτω Χωρών: ολλανδική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Δημοκρατία της Αυστρίας: αυστριακή σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Δημοκρατία της Πολωνίας: πολωνική σε όλες τις υποθέσεις·

Πορτογαλική Δημοκρατία: πορτογαλική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική ή γαλλική σε επείγουσες υποθέσεις·

Ρουμανία: ρουμανική, αγγλική ή γαλλική σε όλες τις υποθέσεις. Όσον αφορά τα πιο μακροσκελή κείμενα, η Ρουμανία επιφυλάσσεται του δικαιώματος να ζητεί, σε συγκεκριμένες υποθέσεις, μετάφραση στα ρουμανικά ή μετάφραση με έξοδα του αιτούντος κράτους·

Δημοκρατία της Σλοβενίας: σλοβενική και αγγλική σε όλες τις υποθέσεις·

Σλοβακική Δημοκρατία: σλοβακική σε όλες τις υποθέσεις·

Δημοκρατία της Φινλανδίας: φινλανδική, σουηδική και αγγλική σε όλες τις υποθέσεις·

Βασίλειο της Σουηδίας: σουηδική, δανική ή νορβηγική σε όλες τις υποθέσεις, εκτός εάν η αρχή που διεκπεραιώνει την αίτηση αποφασίσει σε συγκεκριμένη υπόθεση άλλως·

Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας: αγγλική σε όλες τις υποθέσεις·

Ιαπωνία: ιαπωνική σε όλες τις υποθέσεις και αγγλική σε επείγουσες υποθέσεις. Ωστόσο, η Ιαπωνία επιφυλάσσεται του δικαιώματος να ζητεί, σε συγκεκριμένες υποθέσεις, μετάφραση στην ιαπωνική όσον αφορά το αίτημα του αιτούντος κράτους το οποίο δεν δέχεται τη μετάφραση στην αγγλική δυνάμει του παρόντος παραρτήματος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙV

Σχετικά με την παράγραφο 1 β) του άρθρου 11 της παρούσας συμφωνίας, η αναφερόμενη στην εν λόγω παράγραφο φράση «ενός κράτους μέλους» αφορά την Πορτογαλική Δημοκρατία.

Σχετικά με την παράγραφο 2 του άρθρου 11 της παρούσας συμφωνίας, η αναφερόμενη στην εν λόγω παράγραφο φράση «δύο κρατών μελών» αφορά τη Δημοκρατία της Αυστρίας και τη Δημοκρατία της Ουγγαρίας.