30.5.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 135/19

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 104 της συνθήκης, τα κράτη μέλη αποφεύγουν τα υπερβολικά δημοσιονομικά ελλείμματα.

(2)

Το σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης βασίζεται στον στόχο της επίτευξης υγιών δημόσιων οικονομικών ως μέσου ενίσχυσης των προϋποθέσεων για τη σταθερότητα των τιμών και την ισχυρή διατηρήσιμη ανάπτυξη, οι οποίες ευνοούν τη δημιουργία απασχόλησης.

(3)

Η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος (ΔΥΕ) βάσει του άρθρου 104 της συνθήκης, όπως διευκρινίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1467/97 του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 1997, για την επιτάχυνση και τη διασαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος (1) (που αποτελεί μέρος του συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης), προβλέπει τη λήψη απόφασης σχετικά με την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος. Το Πρωτόκολλο για τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος που προσαρτάται στη συνθήκη περιλαμβάνει περαιτέρω διατάξεις για την εφαρμογή της ΔΥΕ. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 3605/93 του Συμβουλίου (2) καθορίζει λεπτομερείς κανόνες και ορισμούς για την εφαρμογή των διατάξεων του εν λόγω Πρωτοκόλλου.

(4)

Η από το 2005 μεταρρύθμιση του συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης επιδιώκει να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα και την οικονομική επιτάχυνσή του, και να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Αποβλέπει να διασφαλίσει ότι λαμβάνεται πλήρως υπόψη σε όλα τα στάδια της ΔΥΕ ιδίως το οικονομικό και δημοσιονομικό υπόβαθρο. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης παρέχει το πλαίσιο στήριξης των κυβερνητικών πολιτικών για την άμεση επιστροφή σε υγιείς δημοσιονομικές θέσεις, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση.

(5)

Το άρθρο 104 παράγραφος 5 της συνθήκης απαιτεί από την Επιτροπή να απευθύνει γνώμη προς το Συμβούλιο αν κρίνει ότι υπάρχει ή ότι μπορεί να εμφανισθεί υπερβολικό έλλειμμα σε ένα κράτος μέλος. Με γνώμονα την έκθεση αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 104 παράγραφος 3, και λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη της Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 104 παράγραφος 4, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στη Γαλλία υφίσταται υπερβολικό έλλειμμα. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή απηύθυνε σχετική γνώμη προς το Συμβούλιο όσον αφορά τη Γαλλία στις 24 Μαρτίου 2009 (3).

(6)

Το άρθρο 104 παράγραφος 6 της συνθήκης ορίζει ότι το Συμβούλιο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τυχόν παρατηρήσεις του οικείου κράτους μέλους πριν να αποφασίσει, μετά από συνολική εκτίμηση, αν υφίσταται υπερβολικό έλλειμμα. Στην περίπτωση της Γαλλίας, η συνολική αυτή εκτίμηση οδηγεί στα ακόλουθα συμπεράσματα.

(7)

Σύμφωνα με τα στοιχεία που κοινοποίησαν οι γαλλικές αρχές στις 6 Φεβρουαρίου 2009, το έλλειμμα του ευρύτερου δημόσιου τομέα στη Γαλλία το 2008 (4) ανήλθε στο 3,2 % του ΑΕΠ2, υπερβαίνοντας συνεπώς την τιμή αναφοράς του 3 % του ΑΕΠ. Στην έκθεσή της, δυνάμει του άρθρου 104 παράγραφος 3, η Επιτροπή έκρινε ότι το έλλειμμα ήταν κοντά στην τιμή αναφοράς του 3 % του ΑΕΠ, αλλά ότι η υπέρβαση της τιμής αναφοράς δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως έκτακτη κατά την έννοια της συνθήκης και του συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η αύξηση του ΑΕΠ εκτιμάται ότι ανήλθε το 2008 σε 0,7 %, μετά το 2,2 % το 2007. Η υπέρβαση της τιμής αναφοράς δεν μπορεί να θεωρηθεί προσωρινή. Σύμφωνα με τις ενδιάμεσες προβλέψεις των υπηρεσιών της Επιτροπής του Ιανουαρίου 2009, το έλλειμμα του ευρύτερου δημόσιου τομέα προβλέπεται ότι θα ανέλθει στο 5,4 % του ΑΕΠ το 2009 και, με την παραδοχή ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή πολιτικής, ότι απλώς θα υποχωρήσει ελαφρά στο 5 % το 2010, καθώς εξασθενεί ο δημοσιονομικός αντίκτυπος του σχεδίου ανάκαμψης. Αυτό σημαίνει ότι το κριτήριο του ελλείμματος που ορίζει η συνθήκη δεν πληρούται.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97, οι «σχετικοί παράγοντες» μπορούν να λαμβάνονται υπόψη μόνο στα στάδια που οδηγούν στη λήψη απόφασης σχετικά με την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος, σύμφωνα με το άρθρο 104 παράγραφος 6, μόνον εφόσον πληρούται πλήρως η διπλή προϋπόθεση — δηλαδή ότι το έλλειμμα παραμένει κοντά στην τιμή αναφοράς και η υπέρβαση της τιμής αναφοράς είναι προσωρινή. Στην περίπτωση της Γαλλίας, η διπλή αυτή προϋπόθεση δεν πληρούται. Κατά συνέπεια, δεν λαμβάνονται υπόψη σχετικοί παράγοντες στα στάδια που οδηγούν στην παρούσα απόφαση,