ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ α-ΚΥΚΛΟΔΕΞΤΡΙΝΗΣ

Συνώνυμα

α-κυκλοδεξτρίνη, α-δεξτρίνη, κυκλοεξαμυλόζη, κυκλομαλτοεξόζη, α-κυκλοαμυλόζη

Ορισμός

Μη αναγωγικός κυκλικός σακχαρίτης αποτελούμενος από έξι α-1,4-D-γλυκοπυρανοζυλικές μονάδες, ο οποίος προκύπτει από την επίδραση της γλυκοζυλοτρανσφεράσης της κυκλοδεξτρίνης (CGTase, EC 2.4.1.19) σε υδρολυμένο άμυλο. Η ανάκτηση και ο καθαρισμός της α-κυκλοδεξτρίνης επιτυγχάνονται με την εφαρμογή μίας από τις ακόλουθες διαδικασίες: καθίζηση ενός συμπλόκου α-κυκλοδεξτρίνης με 1-δεκανόλη, διάλυση σε νερό σε υψηλή θερμοκρασία και επανακαθίζηση, απομάκρυνση του συμπλοκοποιητή με ατμό, και κρυστάλλωση της α-κυκλοδεξτρίνης από το διάλυμα· ή χρωματογραφία ιοντοανταλλαγής ή μοριακής διήθησης ακολουθούμενη από κρυστάλλωση της α-κυκλοδεξτρίνης από το καθαρισμένο μητρικό υγρό· ή μεθόδους διαχωρισμού με μεμβράνες, όπως η υπερδιήθηση και η αντίστροφη ώσμωση.

Χημική ονομασία:

Κυκλοεξααμυλόζη

Αριθμός CAS

10016-20-3

Χημικός τύπος

(C6H10O5)6

Συντακτικός τύπος

Μοριακό βάρος υπολογιζόμενο από το χημικό τύπο

972,85

Δοκιμασία

Όχι λιγότερο από 98 % (επί ξηρού)

Περιγραφή

Ουσιαστικά άοσμο, λευκό ή σχεδόν λευκό κρυσταλλικό στερεό.

Χαρακτηριστικά

Προσδιορισμός

Περιοχή τήξης	Διασπάται σε θερμοκρασία άνω των 278 °C
Διαλυτότητα	Καλά διαλυτή στο νερό· δυσδιάλυτη στην αιθανόλη
Ειδική στροφική ικανότητα	[α]D 25: Μεταξύ +145° και +151° (διάλυμα 1 %)
Χρωματογραφία	Ο χρόνος κατακράτησης για την κυριότερη κορυφή σε χρωματογράφημα του δείγματος αντιστοιχεί στο χρόνο για την α-κυκλοδεξτρίνη σε χρωματογράφημα προτύπου α-κυκλοδεξτρίνης (διαθέσιμο από την Consortium für Elektrochemische Industrie GmbH, München, Germany ή την Wacker Biochem Group, Adrian, MI, USA), με χρήση των συνθηκών που περιγράφονται στη ΜΕΘΟΔΟ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ με υγρή χρωματογραφία

Καθαρότητα

Νερό	Το ανώτερο 11 % (μέθοδος Karl Fischer)
Υπόλειμμα συμπλοκοποιητή	Το ανώτερο 20 mg/kg
(1-δεκανόλη)
Αναγωγικές ουσίες	Το ανώτερο 0,5 % (εκφρασμένα σε γλυκόζη)
Θειική τέφρα	Το ανώτερο 0,1 %
Μόλυβδος	Το ανώτερο 0,5 mg/kg

Μέθοδος δοκιμασίας

Προσδιορίζονται με υγρή χρωματογραφία χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες συνθήκες.

Διάλυμα του δείγματος: Σε ογκομετρική φιάλη των 10 ml ζυγίζονται με ακρίβεια περίπου 100 mg δείγματος δοκιμής και προστίθενται 8 ml απιονισμένου νερού. Το δείγμα διαλύεται πλήρως χρησιμοποιώντας λουτρό υπερήχων (10-15 λεπτά) και αραιώνεται έως τη χαραγή με υπερκαθαρό, απιονισμένο νερό. Διηθείται με ηθμό 0,45 μικρομέτρων.

Διάλυμα προτύπου: Σε ογκομετρική φιάλη των 10 ml ζυγίζονται με ακρίβεια περίπου 100 mg α-κυκλοδεξτρίνης και προστίθενται 8 ml απιονισμένου νερού. Το δείγμα διαλύεται πλήρως χρησιμοποιώντας λουτρό υπερήχων και αραιώνεται έως τη χαραγή με καθαρισμένο, απιονισμένο νερό.

Χρωματογραφία: υγρός χρωματογράφος εξοπλισμένος με ανιχνευτή δείκτη διαθλάσεως και ολοκληρωτή.

Στήλη και πλήρωση: Nucleosil-100-NH2 (10 μm) (Macherey & Nagel Co. Düren, Γερμανία) ή παρόμοιο.

Μήκος: 250 mm

Διάμετρος: 4 mm

Θερμοκρασία: 40 °C

Κινητή φάση: ακετονιτρίλιο/νερό (67/33, v/v)

Ταχύτητα ροής: 2,0 ml/min

Όγκος έγχυσης: 10 μl

Διαδικασία: Εισάγεται με ένεση στο χρωματογράφο διάλυμα του δείγματος, καταγράφεται το χρωματογράφημα, και μετράται το εμβαδόν της κορυφής της α-CD. Υπολογίζεται το ποσοστό της α-κυκλοδεξτρίνης στο δείγμα δοκιμής ως εξής:

ποσοστό (%) α-κυκλοδεξτρίνης (επί ξηρού) = 100 × (AS/AR) (WR/WS)

όπου:

As και AR είναι το εμβαδόν των κορυφών που οφείλονται στην α-κυκλοδεξτρίνη για το διάλυμα δείγματος και προτύπου, αντίστοιχα,

Ws και WR είναι το βάρος (σε mg) του δείγματος δοκιμής και αναφοράς της α-κυκλοδεξτρίνης, αντίστοιχα, μετά τη διόρθωση για την περιεκτικότητα σε νερό.