ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕK) αριθ. 318/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Φεβρουαρίου 2006

για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 36 και το άρθρο 37, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Εκτιμώντας τα εξής:

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ I

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Η κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης που θεσπίζεται από τον παρόντα κανονισμό καλύπτει τα ακόλουθα προϊόντα:

2.   Η περίοδος εμπορίας για τα προϊόντα της παραγράφου 1 αρχίζει την 1η Οκτωβρίου και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους.

Ωστόσο, η περίοδος εμπορίας 2006/2007 αρχίζει την 1η Ιουλίου 2006 και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου 2007.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

ΤΙΤΛΟΣ II

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Τιμες

Άρθρο 3

Τιμές αναφοράς

1.   Για τη λευκή ζάχαρη, η τιμή αναφοράς είναι:

2.   Για την ακατέργαστη ζάχαρη, η τιμή αναφοράς είναι:

3.   Οι τιμές αναφοράς που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 επιβάλλονται για τη μη συσκευασμένη ζάχαρη, στη θύρα του εργοστασίου. Οι τιμές αυτές ισχύουν για τη λευκή ζάχαρη και την ακατέργαστη ζάχαρη του ποιοτικού τύπου που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι.

Άρθρο 4

Κοινοποίηση τιμών

Η Επιτροπή θεσπίζει σύστημα πληροφοριών για τις τιμές στην αγορά της ζάχαρης, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ένα σύστημα δημοσίευσης των επιπέδων τιμών στην αγορά της ζάχαρης.

Το σύστημα βασίζεται στις πληροφορίες που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις παραγωγής λευκής ζάχαρης ή άλλοι φορείς που εμπλέκονται στο εμπόριο ζάχαρης. Οι πληροφορίες αυτές θεωρούνται εμπιστευτικές. Η Επιτροπή μεριμνά ώστε οι δημοσιευόμενες πληροφορίες να μην επιτρέπουν τον εντοπισμό των τιμών των επιμέρους επιχειρήσεων ή φορέων.

Άρθρο 5

Ελάχιστη τιμή ζαχαροτεύτλων

1.   Η ελάχιστη τιμή για τα ζαχαρότευτλα ποσόστωσης είναι:

2.   Η ελάχιστη τιμή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εφαρμόζεται στα ζαχαρότευτλα του ποιοτικού τύπου που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι.

3.   Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που αγοράζουν τεύτλα ποσόστωσης κατάλληλα για μεταποίηση σε ζάχαρη και τα οποία προορίζονται για μεταποίηση σε ζάχαρη ποσόστωσης υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή, η οποία αναπροσαρμόζεται προς τα άνω ή προς τα κάτω προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι αποκλίσεις από τον ποιοτικό τύπο.

4.   Για ποσότητες ζαχαροτεύτλων που αντιστοιχούν στις ποσότητες βιομηχανικής ζάχαρης ή πλεονάσματος ζάχαρης που υπόκεινται στο επί πλέον ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 15, η ενδιαφερόμενη επιχείρηση ζάχαρης αναπροσαρμόζει την τιμή αγοράς ούτως ώστε αυτή να ισούται τουλάχιστον με την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης.

Άρθρο 6

Διεπαγγελματικές συμφωνίες

1.   Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες και οι συμβάσεις παράδοσης είναι σύμφωνες με την παράγραφο 3 και με τους όρους αγοράς που προβλέπονται στο Παράρτημα ΙΙ, ιδίως όσον αφορά τους όρους που διέπουν την αγορά, την παράδοση, την παραλαβή και την πληρωμή των τεύτλων.

2.   Οι όροι αγοράς ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου διέπονται από διεπαγγελματικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κοινοτικών καλλιεργητών των εν λόγω πρώτων υλών και κοινοτικών επιχειρήσεων ζάχαρης.

3.   Στις συμβάσεις παράδοσης γίνεται διάκριση ανάλογα με το εάν οι ποσότητες της ζάχαρης που θα παρασκευασθούν από ζαχαρότευτλα θα είναι:

4.   Κάθε επιχείρηση ζάχαρης παρέχει στο κράτος μέλος εντός του οποίου παράγει ζάχαρη τις ακόλουθες πληροφορίες:

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν συμπληρωματικές πληροφορίες.

5.   Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που δεν έχουν υπογράψει συμβάσεις παράδοσης πριν από την σπορά στην ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης για ποσότητα τεύτλων ισοδύναμη με τη ζάχαρη ποσόστωσής τους υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης, για όλα τα ζαχαρότευτλα που μεταποιούν σε ζάχαρη.

6.   Με την επιφύλαξη της έγκρισης του οικείου κράτους μέλους, οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από τις παραγράφους 3 και 4.

7.   Ελλείψει διεπαγγελματικών συμφωνιών, το οικείο κράτος μέλος λαμβάνει, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τα αναγκαία μέτρα προστασίας των συμφερόντων των ενδιαφερομένων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Παραγωγη ποσοστωσης

Άρθρο 7

Χορήγηση ποσόστωσης

1.   Οι ποσοστώσεις για την παραγωγή ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, καθορίζονται στο Παράρτημα ΙΙΙ.

2.   Τα κράτη μέλη χορηγούν ποσόστωση σε κάθε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που έχει εγκατασταθεί στην επικράτειά τους και εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 17.

Για κάθε επιχείρηση, η χορηγούμενη ποσόστωση είναι ίση με το σύνολο των ποσοστώσεων Α και Β δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, οι οποίες χορηγήθηκαν στην επιχείρηση για την περίοδο εμπορίας 2005/2006.

3.   Σε περίπτωση χορήγησης ποσόστωσης σε επιχείρηση ζάχαρης, η οποία διαθέτει περισσότερες από μία μονάδες παραγωγής, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα τα οποία θεωρούν αναγκαία προκειμένου να ληφθούν δεόντως υπόψη τα συμφέροντα των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

Άρθρο 8

Πρόσθετη ποσόστωση ζάχαρης

1.   Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2007 το αργότερο, οιαδήποτε επιχείρηση ζάχαρης μπορεί να ζητήσει από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένη τη χορήγηση πρόσθετης ποσόστωσης ζάχαρης.

Οι μέγιστες πρόσθετες ποσοστώσεις ζάχαρης ανά κράτος μέλος καθορίζονται στο σημείο Ι του Παραρτήματος IV.

2.   Βάσει των αιτημάτων, το κράτος μέλος καθορίζει, με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, τις αποδεκτές ποσότητες. Εάν το σύνολο των αιτημάτων αυτών για πρόσθετες ποσότητες υπερβαίνει τη διαθέσιμη εθνική ποσότητα, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος προβλέπει αναλογική μείωση των αποδεκτών ποσοτήτων. Οι προκύπτουσες ποσότητες συνιστούν την πρόσθετη ποσόστωση που χορηγείται στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

3.   Επί των προσθέτων ποσοστώσεων που χορηγούνται στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 επιβάλλεται κατ’ αποκοπήν ποσό 730 EUR. Το ποσό αυτό εισπράττεται ανά τόνο χορηγούμενης πρόσθετης ποσόστωσης.

4.   Το σύνολο του κατ’ αποκοπήν ποσού που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην επικράτειά του και στις οποίες έχει χορηγηθεί πρόσθετη ποσόστωση.

Η πληρωμή του κατ’ αποκοπήν ποσού πραγματοποιείται από την οικεία επιχείρηση ζάχαρης εντός προθεσμίας που ορίζουν τα κράτη μέλη. Η προθεσμία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου 2008 το αργότερο.

5.   Εάν η επιχείρηση ζάχαρης δεν καταβάλλει το κατ' αποκοπήν ποσό πριν από τις 28 Φεβρουαρίου 2008, θεωρείται ότι δεν χορηγήθηκαν πρόσθετες ποσοστώσεις στην οικεία επιχείρηση ζάχαρης.

Άρθρο 9

Πρόσθετη και συμπληρωματική ποσότητα ισογλυκόζης

1.   Για την περίοδο εμπορίας 2006/2007, ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων προστίθεται στο σύνολο της ποσόστωσης ισογλυκόζης που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ. Για κάθε μια από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008 και 2008/2009, μια επιπλέον ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων προστίθεται στην ποσόστωση ισογλυκόζης της προηγούμενης περιόδου εμπορίας.

Τα κράτη μέλη χορηγούν τις πρόσθετες ποσοστώσεις στις επιχειρήσεις κατ’ αναλογία των ποσοστώσεων ισογλυκόζης που τους χορηγήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2.

2.   Η Ιταλία, η Λιθουανία και η Σουηδία μπορούν να χορηγούν, κατόπιν αιτήματος οιασδήποτε επιχείρησης εγκατεστημένης στην αντίστοιχη επικράτειά τους, συμπληρωματική ποσόστωση ισογλυκόζης κατά το διάστημα από την περίοδο εμπορίας 2006/2007 μέχρι την περίοδο εμπορίας 2009/2010. Οι μέγιστες συμπληρωματικές ποσοστώσεις καθορίζονται ανά κράτος μέλος στο σημείο ΙΙ του Παραρτήματος IV.

3.   Επί των ποσοστώσεων που χορηγούνται στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τη παράγραφο 2 επιβάλλεται κατ’ αποκοπήν ποσό 730 EUR. Το ποσό αυτό εισπράττεται ανά τόνο χορηγούμενης συμπληρωματικής ποσόστωσης.

Άρθρο 10

Διαχείριση ποσοστώσεων

1.   Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, οι ποσοστώσεις που ορίζονται στο Παράρτημα ΙΙΙ αναπροσαρμόζονται το αργότερο στις 30 Σεπτεμβρίου 2006 για την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και το αργότερο στα τέλη Φεβρουαρίου της προηγούμενης περιόδου εμπορίας για κάθε μία από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 και 2010/2011. Οι προσαρμογές προκύπτουν από την εφαρμογή των άρθρων 8 και 9, της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, και των άρθρων 14 και 19 του παρόντος κανονισμού, και του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006.

2.   Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα του καθεστώτος αναδιάρθρωσης που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006, η Επιτροπή αποφασίζει, το αργότερο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2010, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, το κοινό ποσοστό κατά το οποίο πρέπει να μειωθούν οι υφιστάμενες ποσοστώσεις ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, ανά κράτος μέλος ή περιφέρεια, με σκοπό να αποφευχθεί η διατάραξη της ισορροπίας της αγοράς κατά τις περιόδους εμπορίας από το 2010/2011 και μετά.

3.   Τα κράτη μέλη αναπροσαρμόζουν την ποσόστωση για κάθε επιχείρηση αναλόγως.

Άρθρο 11

Ανακατανομή εθνικών ποσοστώσεων

1.   Κράτος μέλος μπορεί να μειώσει την ποσόστωση ζάχαρης ή ισογλυκόζης που έχει χορηγηθεί σε επιχείρηση εγκατεστημένη στην επικράτειά του,

2.   Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να μεταφέρουν ποσοστώσεις μεταξύ επιχειρήσεων σύμφωνα με τους κανόνες του Παραρτήματος V και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα καθενός από τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

3.   Οι ποσότητες που μειώνονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 χορηγούνται από το εν λόγω κράτος μέλος σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις στην επικράτειά του, είτε διαθέτουν ποσόστωση είτε όχι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Παραγωγη εκτος ποσοστωσης

Άρθρο 12

Πεδίο εφαρμογής

Η ζάχαρη, η ισογλυκόζη ή το σιρόπι ινουλίνης που παράγονται κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας καθ’ υπέρβαση της ποσόστωσης που αναφέρεται στο άρθρο 7, μπορούν:

Οι λοιπές ποσότητες υπόκεινται σε στο επί πλέον ποσό που αναφέρεται στο άρθρο 15.

Άρθρο 13

Βιομηχανική ζάχαρη

1.   Η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης προορίζονται μόνον για την παραγωγή ενός από τα προϊόντα της παραγράφου 2, όταν:

2.   Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, η Επιτροπή καταρτίζει κατάλογο προϊόντων για την παραγωγή των οποίων χρησιμοποιούνται η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει ιδίως τα εξής προϊόντα:

3.   Στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία β) έως ε), είναι δυνατόν να χορηγείται επιστροφή στην παραγωγή, εάν το πλεόνασμα ζάχαρης ή η εισαγόμενη ζάχαρη, το πλεόνασμα ισογλυκόζης ή το πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης δεν διατίθεται σε τιμή που να αντιστοιχεί στην τιμή που ισχύει στην παγκόσμια αγορά για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 2, στοιχεία β) και γ) του παρόντος άρθρου.

Η επιστροφή στην παραγωγή καθορίζεται λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το κόστος που θα προέκυπτε από τη χρήση εισαγόμενης ζάχαρης, το οποίο θα βάρυνε τη βιομηχανία σε περίπτωση εφοδιασμού της στην παγκόσμια αγορά, και την τιμή του πλεονάσματος ζάχαρης που υπάρχει στην αγορά της Κοινότητας ή την τιμή αναφοράς εάν δεν υπάρχει πλεόνασμα ζάχαρης.

Άρθρο 14

Μεταφορά πλεονάσματος ζάχαρης

1.   Κάθε επιχείρηση μπορεί να αποφασίζει να μεταφέρει το σύνολο ή μέρος της παραγωγής της που υπερβαίνει την οικεία ποσόστωση ζάχαρης, την οικεία ποσόστωση ισογλυκόζης ή την οικεία ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης, προκειμένου να θεωρηθεί ως μέρος της παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, η σχετική απόφαση είναι αμετάκλητη.

2.   Οι επιχειρήσεις που λαμβάνουν την απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

3.   Εάν η οριστική παραγωγή μιας επιχείρησης κατά τη σχετική περίοδο εμπορίας ήταν μικρότερη από την εκτιμώμενη κατά τη λήψη της απόφασης σύμφωνα με την παράγραφο 1, η μεταφερόμενη ποσότητα μπορεί να αναπροσαρμόζεται αναδρομικά το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας.

4.   Οι μεταφερόμενες ποσότητες θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται δυνάμει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Άρθρο 15

Επιπλέον ποσό

1.   Επιβάλλεται επιπλέον ποσό σε ποσότητες:

2.   Το επιπλέον ποσό ορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 σε αρκετά υψηλό επίπεδο, ούτως ώστε να αποφεύγεται η σώρευση των ποσοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.   Το επιπλέον ποσό που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με τις ποσότητες παραγωγής οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι οποίες έχουν καθορισθεί για τις επιχειρήσεις για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Διαχειριση τησ αγορασ

Άρθρο 16

Τέλος παραγωγής

1.   Από την περίοδο εμπορίας 2007/2008, επιβάλλεται τέλος παραγωγής στην ποσόστωση ζάχαρης, στην ποσόστωση ισογλυκόζης και στην ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης που διαθέτουν οι επιχειρήσεις παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης.

2.   Το τέλος παραγωγής ορίζεται σε 12 EUR ανά τόνο ζάχαρης ποσόστωσης και σιροπιού ινουλίνης ποσόστωσης. Για την ισογλυκόζη, το τέλος παραγωγής ορίζεται στο 50 % του τέλους που επιβάλλεται στη ζάχαρη.

3.   Το σύνολο του τέλους παραγωγής που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με την ποσόστωση που διαθέτουν για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

Οι πληρωμές πραγματοποιούνται από τις επιχειρήσεις το αργότερο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας.

4.   Οι κοινοτικές επιχειρήσεις ζάχαρης και σιροπιού ινουλίνης μπορούν να απαιτούν από τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ή ζαχαροκάλαμου ή από τους προμηθευτές κιχωρίου να επιβαρύνονται με το 50 % κατ' ανώτατο όριο του σχετικού τέλους παραγωγής.

Άρθρο 17

Εγκεκριμένοι φορείς

1.   Κατόπιν αιτήματος, τα κράτη μέλη χορηγούν έγκριση σε μια επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης ή σε επιχείρηση που μεταποιεί τα προϊόντα αυτά σε προϊόν το οποίο περιλαμβάνεται στον κατάλογο που αναφέρεται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, υπό τον όρο ότι η επιχείρηση:

2.   Οι εγκεκριμένες επιχειρήσεις παρέχουν στο κράτος μέλος, στην επικράτεια του οποίου πραγματοποιείται η συγκομιδή των τεύτλων ή του ζαχαροκαλάμου ή το ραφινάρισμα, τις ακόλουθες πληροφορίες:

Άρθρο 18

Ιδιωτική αποθεματοποίηση και παρέμβαση

1.   Εάν η μέση καταγραφόμενη κοινοτική τιμή είναι κατώτερη της τιμής αναφοράς κατά τη διάρκεια μιας αντιπροσωπευτικής περιόδου και ενδέχεται να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο, λαμβανομένης υπόψη της κατάστασης της αγοράς, είναι δυνατόν να χορηγείται ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση λευκής ζάχαρης σε επιχειρήσεις στις οποίες χορηγείται ποσόστωση ζάχαρης.

2.   Κατά τη διάρκεια των περιόδων εμπορίας 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 και 2009/2010, ο φορέας παρέμβασης που ορίζεται από κάθε ζαχαροπαραγωγό κράτος μέλος αγοράζει, μέχρις ανωτάτου ορίου 600 000 τόνων, εκφραζομένου σε λευκή ζάχαρη, ανά περίοδο εμπορίας για την Κοινότητα, οποιαδήποτε ποσότητα λευκής ή ακατέργαστης ζάχαρης που του προσφέρεται, εφόσον η ζάχαρη αυτή:

Οι φορείς παρέμβασης αγοράζουν στο 80 % της τιμής αναφοράς που καθορίζεται στο άρθρο 3 για την περίοδο εμπορίας που ακολουθεί την περίοδο εμπορίας κατά την οποία υποβάλλεται η προσφορά. Εάν η ποιότητα της ζάχαρης διαφέρει από τον ποιοτικό τύπο για τον οποίον καθορίζεται η τιμή αναφοράς, η τιμή αυτή αυξάνεται ή μειώνεται αναλόγως.

3.   Οι φορείς παρέμβασης μπορούν να πωλούν ζάχαρη μόνον σε τιμή υψηλότερη από την τιμή αναφοράς που καθορίζεται για την περίοδο εμπορίας κατά την οποία πραγματοποιείται η πώληση.

Ωστόσο, είναι δυνατόν να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 και τηρουμένων των δεσμεύσεων που απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της Συνθήκης, ότι οι φορείς παρέμβασης:

Άρθρο 19

Απόσυρση ζάχαρης

1.   Προκειμένου να διατηρηθεί η διαρθρωτική ισορροπία της αγοράς σε ένα επίπεδο τιμών κοντά στην τιμή αναφοράς και λαμβάνοντας υπόψη τις δεσμεύσεις της Κοινότητας που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτει σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, είναι δυνατόν να αποσύρεται από την αγορά ένα ποσοστό, κοινό για όλα τα κράτη μέλη, ζάχαρης ποσόστωσης, ισογλυκόζης ποσόστωσης και σιροπιού ινουλίνης ποσόστωσης, έως την έναρξη της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Στην περίπτωση αυτήν, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού για ραφινάρισμα εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης που αναφέρεται στο άρθρο 29, παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού μειώνεται κατά το ίδιο ποσοστό για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

2.   Το ποσοστό απόσυρσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται το αργότερο στις 31 Οκτωβρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας, βάσει των αναμενόμενων τάσεων στην αγορά κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου εμπορίας.

3.   Κάθε επιχείρηση στην οποία έχει χορηγηθεί ποσόστωση αποθεματοποιεί, ιδίαις δαπάναις, κατά τη διάρκεια της περιόδου απόσυρσης, τις ποσότητες ζάχαρης που αντιστοιχούν στην εφαρμογή, επί της παραγωγής της, του ποσοστού που αναφέρεται στην παράγραφο 1, βάσει της ποσόστωσης της σχετικής περιόδου εμπορίας.

Οι ποσότητες ζάχαρης που αποσύρονται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται δυνάμει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες τάσεις της αγοράς ζάχαρης, μπορεί να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, να θεωρηθεί, για την τρέχουσα ή/και την επόμενη περίοδο εμπορίας, το σύνολο ή μέρος της αποσυρόμενης ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινσουλίνης, ως:

4.   Εάν ο εφοδιασμός της Κοινότητας σε ζάχαρη είναι ανεπαρκής, είναι δυνατόν να αποφασισθεί, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, ότι μια συγκεκριμένη ποσότητα της αποσυρθείσας ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινσουλίνης μπορεί να πωληθεί στην αγορά της Κοινότητας, πριν από τη λήξη της περιόδου απόσυρσης.

Άρθρο 20

Αποθεματοποίηση στο πλαίσιο διαφορετικών μέτρων

Η ζάχαρη που αποθεματοποιείται δυνάμει ενός από τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 14, στο άρθρο 18 ή στο άρθρο 19 κατά την διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας, δεν μπορεί να υπόκειται σε ιδιωτική ή δημόσια αποθεματοποίηση δυνάμει οποιασδήποτε άλλης από τις διατάξεις αυτές.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Κοινες διαταξεις για τις εισαγωγες και τις εξαγωγες

Άρθρο 21

Συνδυασμένη ονοματολογία

Οι γενικοί κανόνες για την ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας και οι ειδικοί κανόνες για την εφαρμογή της ισχύουν για τη δασμολογική ταξινόμηση των προϊόντων που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό. Η δασμολογική ονοματολογία που προκύπτει από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνεται στο Κοινό Δασμολόγιο.

Άρθρο 22

Γενικές αρχές

Εφόσον ο παρών κανονισμός ή οι διατάξεις που θεσπίζονται κατ' εφαρμογή του δεν ορίζουν άλλως, απαγορεύονται κατά τις συναλλαγές με τρίτες χώρες:

Άρθρο 23

Άδειες εισαγωγής και εξαγωγής

1.   Για κάθε εισαγωγή στην Κοινότητα ή εξαγωγή από αυτήν των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, πλην εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο (η), απαιτείται η προσκόμιση άδειας εισαγωγής ή εξαγωγής. Ωστόσο, είναι δυνατόν να προβλέπονται παρεκκλίσεις εάν δεν απαιτούνται άδειες για τη διαχείριση ορισμένων εισαγωγών ζάχαρης.

2.   Οι άδειες εκδίδονται από τα κράτη μέλη σε κάθε αιτούντα, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασής του στην Κοινότητα, και με την επιφύλαξη των μέτρων που λαμβάνονται για την εφαρμογή των άρθρων 28 και 32 του παρόντος κανονισμού, του άρθρου 12, παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2005, για την εφαρμογή συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων (9) και την εφαρμογή των συμφωνιών που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 133 ή το άρθρο 300 της Συνθήκης.

3.   Οι άδειες εισαγωγής και εξαγωγής ισχύουν σε ολόκληρη την Κοινότητα.

Οι άδειες εκδίδονται κατόπιν σύστασης εγγύησης, με την οποία διασφαλίζεται ότι τα προϊόντα εισάγονται ή εξάγονται κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας. Εκτός από περιπτώσεις ανωτέρας βίας, η εγγύηση καταπίπτει εν όλω ή εν μέρει εάν δεν πραγματοποιηθεί η εισαγωγή ή η εξαγωγή, ή εάν πραγματοποιηθεί μόνο εν μέρει κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου.

4.   Οι όροι ισχύος των αδειών καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Άρθρο 24

Καθεστώς ενεργητικής τελειοποίησης

Στο βαθμό που απαιτείται για την εύρυθμη λειτουργία της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, η προσφυγή στο καθεστώς της ενεργητικής τελειοποίησης για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1 μπορεί να απαγορεύεται, εν όλω ή εν μέρει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Άρθρο 25

Μέτρο διασφάλισης

1.   Εάν, εξαιτίας των εισαγωγών ή των εξαγωγών, η κοινοτική αγορά ενός ή περισσοτέρων από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, υφίσταται ή απειλείται από σοβαρές διαταραχές που είναι δυνατόν να θέσουν σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων του άρθρου 33 της Συνθήκης, είναι δυνατόν να εφαρμόζονται στις συναλλαγές κατάλληλα μέτρα τα οποία τηρούν τις διεθνείς δεσμεύσεις της Κοινότητας, έως ότου εξαλειφθεί αυτή η διαταραχή ή απειλή.

2.   Εάν προκύψει η κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, αποφασίζει τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.

Αν η Επιτροπή λάβει αίτημα κράτους μέλους, αποφασίζει σχετικά εντός τριών εργάσιμων ημερών από την παραλαβή του αιτήματος.

Τα εν λόγω μέτρα κοινοποιούνται στα κράτη μέλη, ισχύουν δε άμεσα.

3.   Κάθε κράτος μέλος μπορεί να προσφύγει ενώπιον του Συμβουλίου κατά των μέτρων που αποφάσισε η Επιτροπή, εντός τριών εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησής τους. Το Συμβούλιο συνέρχεται αμελλητί, μπορεί δε να τροποποιεί ή να καταργεί τα σχετικά μέτρα με ειδική πλειοψηφία, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία της υποβολής της προσφυγής στο Συμβούλιο.

4.   Ωστόσο, τα μέτρα που εφαρμόζονται στα μέλη του ΠΟΕ και θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εφαρμόζονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3285/94 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, για το κοινό καθεστώς εισαγωγών (10).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Διαταξεις για τις εισαγωγες

Άρθρο 26

Εισαγωγικοί δασμοί

1.   Εκτός αν προβλέπει άλλως ο παρών κανονισμός, στα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, επιβάλλονται οι δασμολογικοί συντελεστές εισαγωγής του Κοινού Δασμολογίου.

2.   Παρά την παράγραφο 1, η Επιτροπή δύναται να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει, για ορισμένες ποσότητες, την επιβολή εισαγωγικών δασμών στα ακόλουθα προϊόντα, προκειμένου να διασφαλίσει τον επαρκή εφοδιασμό της αγοράς της Κοινότητας μέσω εισαγωγών από τρίτες χώρες:

3.   Προκειμένου να εξασφαλισθεί ο αναγκαίος εφοδιασμός για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, η Επιτροπή μπορεί να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει, για ορισμένες ποσότητες, την επιβολή των εισαγωγικών δασμών στη ζάχαρη που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 και στην ισογλυκόζη που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 και 1702 90 30.

Άρθρο 27

Διαχείριση εισαγωγών

1.   Προκειμένου να προληφθούν ή να αποτραπούν οι δυσμενείς επιπτώσεις στην αγορά της Κοινότητας, οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν από τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, οι εισαγωγές ενός ή περισσοτέρων από αυτά τα προϊόντα με τον δασμολογικό συντελεστή του Κοινού Δασμολογίου υπόκεινται στην καταβολή πρόσθετου εισαγωγικού δασμού, εάν πληρούνται οι όροι που θα καθορισθούν σύμφωνα με το άρθρο 40, παράγραφος 1, στοιχείο ε), εκτός εάν δεν θεωρείται πιθανόν ότι οι εισαγωγές θα διαταράξουν την αγορά της Κοινότητας ή εκτός εάν οι επιπτώσεις θα ήταν δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο στόχο.

2.   Στις εισαγωγές που πραγματοποιούνται σε τιμή κατώτερη από το επίπεδο που κοινοποιείται από την Κοινότητα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου («τιμή ενεργοποίησης») μπορεί να επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός.

Οι τιμές εισαγωγής που λαμβάνονται υπόψη για την επιβολή του εν λόγω πρόσθετου εισαγωγικού δασμού καθορίζονται με βάση τις τιμές εισαγωγής cif του συγκεκριμένου φορτίου.

Οι τιμές εισαγωγής cif επαληθεύονται για τον σκοπό αυτό βάσει των αντιπροσωπευτικών τιμών για το συγκεκριμένο προϊόν στην παγκόσμια αγορά ή στην κοινοτική αγορά εισαγωγής του εν λόγω προϊόντος.

3.   Εάν ο όγκος των εισαγωγών για κάθε έτος κατά το οποίο παρουσιάζονται ή ενδέχεται να παρουσιασθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υπερβαίνει το επίπεδο που βασίζεται στις ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά, οι οποίες ορίζονται ως ποσοστό της αντίστοιχης εγχώριας κατανάλωσης κατά τα τρία προηγούμενα έτη («όγκος ενεργοποίησης»), μπορεί επίσης να επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός.

Άρθρο 28

Δασμολογικές ποσοστώσεις

1.   Το άνοιγμα και η διαχείριση δασμολογικών ποσοστώσεων για τις εισαγωγές προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης ή από οιαδήποτε άλλη πράξη του Συμβουλίου, πραγματοποιούνται από την Επιτροπή, σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες που θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

2.   Η διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων πραγματοποιείται με τρόπο ώστε να αποφεύγεται οιαδήποτε διάκριση μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων, εφαρμόζοντας μία από τις ακόλουθες μεθόδους ή συνδυασμό αυτών ή άλλη κατάλληλη μέθοδο:

3.   Οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι διαχείρισης δίνουν τη δέουσα βαρύτητα, κατά περίπτωση, στις ανάγκες εφοδιασμού της κοινοτικής αγοράς και στην ανάγκη διασφάλισης της ισορροπίας της.

Άρθρο 29

Παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού για ραφινάρισμα

1.   Παρά το άρθρο 19, παράγραφος 1, ορίζεται για την Κοινότητα παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού ζάχαρης για ραφινάρισμα ύψους 1 796 351 τόνων ανά περίοδο εμπορίας, εκφραζόμενη ως λευκή ζάχαρη.

Κατά τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού κατανέμεται ως εξής:

2.   Η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 προσαυξάνεται:

Οι ποσότητες που αναφέρονται στο σημείο β) του πρώτου εδαφίου αφορούν ακατέργαστη ζάχαρη ζαχαροκαλάμου και προορίζονται μόνον για τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009 για το μοναδικό εργοστάσιο μεταποίησης ζαχαροτεύτλων εν λειτουργία το 2005 στην Πορτογαλία. Το εργοστάσιο αυτό μεταποίησης θεωρείται ως εργοστάσιο ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής.

3.   Οι άδειες για την εισαγωγή ζάχαρης για ραφινάρισμα χορηγούνται μόνο σε εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής, υπό τον όρο ότι οι σχετικές ποσότητες δεν υπερβαίνουν τις ποσότητες που μπορούν να εισάγονται στο πλαίσιο της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2. Οι άδειες αυτές μπορούν να μεταβιβάζονται μόνον μεταξύ εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής και η ισχύς τους λήγει στο τέλος της περιόδου εμπορίας για την οποία εκδόθηκαν.

Η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται κατά τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009 και κατά τους τρεις πρώτους μήνες των επόμενων περιόδων εμπορίας.

4.   Η επιβολή εισαγωγικών δασμών στη ζάχαρη ζαχαροκάλαμου για ραφινάρισμα που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 11 10, καταγωγής των κρατών που αναφέρονται στο Παράρτημα VI, αναστέλλεται για την συμπληρωματική ποσότητα η οποία χρειάζεται ώστε να καταστεί δυνατός ο επαρκής εφοδιασμός των εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής για κάθε μια από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009.

Η συμπληρωματική ποσότητα ορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, με βάση το ισοζύγιο μεταξύ της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και του προβλεπόμενου εφοδιασμού σε ζάχαρη για ραφινάρισμα για τη σχετική περίοδο εμπορίας. Το εν λόγω ισοζύγιο μπορεί να αναθεωρείται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας και μπορεί να βασίζεται σε ιστορικές κατ’ αποκοπήν εκτιμήσεις της ποσότητας ακατέργαστης ζάχαρης που προορίζεται για κατανάλωση.

Άρθρο 30

Εγγυημένη τιμή

1.   Οι εγγυημένες τιμές που ορίζονται για τη ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας ισχύουν για την εισαγωγή ακατέργαστης και λευκής ζάχαρης ποιοτικού τύπου από:

2.   Οι αιτήσεις για άδειες εισαγωγής για ζάχαρη η οποία απολαύει εγγυημένης τιμής συνοδεύονται από άδεια εξαγωγής που εκδίδεται από τις αρχές της χώρας εξαγωγής και πιστοποιεί τη συμμόρφωση της ζάχαρης προς τους κανόνες που προβλέπονται στις σχετικές συμφωνίες.

Άρθρο 31

Δεσμεύσεις του Πρωτοκόλλου Ζάχαρης

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να λαμβάνονται μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας εισάγεται στην Κοινότητα υπό τους όρους που ορίζονται στο Πρωτόκολλο 3 του Παραρτήματος V της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης ΑΚΕ-ΕΚ, και στη Συμφωνία για τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ινδίας. Τα εν λόγω μέτρα μπορούν, εν ανάγκη, να παρεκκλίνουν από το άρθρο 29 του παρόντος κανονισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Διαταξεις για τις εξαγωγες

Άρθρο 32

Πεδίο εφαρμογής των επιστροφών κατά την εξαγωγή

1.   Στο βαθμό που είναι αναγκαίο να καταστεί δυνατή η εξαγωγή των προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία β) και γ), χωρίς περαιτέρω μεταποίηση ή υπό μορφή των μεταποιημένων προϊόντων που απαριθμούνται στο Παράρτημα VII, με βάση τις δηλώσεις τιμών ή τις τιμές της ζάχαρης στην παγκόσμια αγορά και εντός των ορίων που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, η διαφορά μεταξύ αυτών των δηλώσεων τιμών ή των τιμών και των τιμών στην Κοινότητα μπορεί να καλύπτεται από επιστροφές κατά την εξαγωγή.

2.   Μπορεί να προβλέπεται η χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία δ) και ζ), τα οποία εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση ή υπό μορφή των μεταποιημένων προϊόντων του Παραρτήματος VII.

Στην περίπτωση αυτήν, το ποσό της επιστροφής ανά τόνο ξηράς ουσίας καθορίζεται λαμβανόμενων ιδίως υπόψη:

3.   Η επιστροφή κατά την εξαγωγή ακατέργαστης ζάχαρης του ποιοτικού τύπου που ορίζεται στο Παράρτημα Ι δεν μπορεί να υπερβαίνει το 92 % της επιστροφής που χορηγείται για τη λευκή ζάχαρη. Ωστόσο, το όριο αυτό δεν εφαρμόζεται στις επιστροφές κατά την εξαγωγή που καθορίζονται για τη ζάχαρη candy.

4.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα που εξάγονται υπό μορφή μεταποιημένων προϊόντων του Παραρτήματος VII δεν μπορούν να είναι υψηλότερες από τις επιστροφές που ισχύουν για τα ίδια προϊόντα που εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση.

Άρθρο 33

Καθορισμός της επιστροφής κατά την εξαγωγή

1.   Οι ποσότητες οι οποίες μπορούν να εξάγονται με επιστροφή κατά την εξαγωγή κατανέμονται με μέθοδο η οποία:

2.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή είναι οι ίδιες για ολόκληρη την Κοινότητα. Είναι δυνατή η διαφοροποίησή τους ανάλογα με τον τόπο προορισμού, εάν η κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς ή οι ειδικές ανάγκες ορισμένων αγορών το καθιστούν αναγκαίο.

Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Οι επιστροφές καθορίζονται:

Οι περιοδικές επιστροφές κατά την εξαγωγή μπορούν, εάν απαιτείται, να τροποποιούνται ενδιαμέσως από την Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία.

3.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 32, παράγραφοι 1 και 2 και εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση, χορηγούνται μόνον εφόσον υποβληθεί αίτηση για άδεια εξαγωγής και προσκομισθεί η άδεια αυτή.

Η επιστροφή κατά την εξαγωγή που εφαρμόζεται στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 32, παράγραφοι 1 και 2 και εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση, είναι εκείνη που ισχύει την ημέρα της υποβολής της αίτησης για την άδεια και, σε περίπτωση διαφοροποιημένης επιστροφής, εκείνη που εφαρμόζεται την ίδια μέρα:

4.   Το πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 3 μπορεί να διευρύνεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρο 16, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3448/93 του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1993, για τον καθορισμό του καθεστώτος συναλλαγών που εφαρμόζεται για ορισμένα εμπορεύματα που προέρχονται από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων (11), ώστε να εφαρμόζεται στα προϊόντα τα οποία εξάγονται υπό μορφή μεταποιημένων προϊόντων που αναφέρονται στο Παράρτημα VII. Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής θεσπίζονται σύμφωνα με την ίδια διαδικασία.

Άρθρο 34

Όρια εξαγωγής

Η τήρηση των ποσοτικών δεσμεύσεων οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, διασφαλίζεται με βάση τις άδειες εξαγωγής που εκδίδονται για τις περιόδους αναφοράς και ισχύουν για τα σχετικά προϊόντα.

Άρθρο 35

Περιορισμοί εξαγωγής

1.   Όταν δηλώσεις τιμών ή οι τιμές στην παγκόσμια αγορά για ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1, ανέρχονται σε επίπεδα που διαταράσσουν ή απειλούν να διαταράξουν τη διαθεσιμότητα της προσφοράς στην αγορά της Κοινότητας, και εφόσον η κατάσταση αυτή είναι πιθανόν να συνεχισθεί και να επιδεινωθεί, μπορούν να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

2.   Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εφαρμόζονται, τηρουμένων των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300, παράγραφος 2 της Συνθήκης.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΓΕΝΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Γενικες διαταξεις

Άρθρο 36

Κρατικές ενισχύσεις

1.   Εκτός αν άλλως προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, στην παραγωγή και στην εμπορία των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, εφαρμόζονται τα άρθρα 87, 88 και 89 της Συνθήκης, πλην της περίπτωσης των κρατικών ενισχύσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.

2.   Τα κράτη μέλη που μειώνουν την οικεία ποσόστωση ζάχαρης κατά περισσότερο του 50 % μπορούν να χορηγούν προσωρινή κρατική ενίσχυση κατά την περίοδο κατά την οποία καταβάλλεται η μεταβατική ενίσχυση για τους καλλιεργητές τεύτλων σύμφωνα με το κεφάλαιο 10στ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 319/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (12). Κατόπιν σχετικής αίτησης οιουδήποτε ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, η Επιτροπή αποφασίζει για το συνολικό ποσό κρατικής ενίσχυσης που διατίθεται για το μέτρο αυτό.

Για την Ιταλία, η προσωρινή ενίσχυση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δεν υπερβαίνει συνολικά τα 11 EUR ανά περίοδο εμπορίας και ανά τόνο ζαχαροτεύτλων και χορηγείται στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και για τη μεταφορά ζαχαροτεύτλων.

3.   Η Φινλανδία μπορεί να χορηγεί στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ενίσχυση μέχρι 350 EUR ανά εκτάριο και ανά περίοδο εμπορίας.

4.   Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή, εντός 30 ημερών από το τέλος κάθε περιόδου εμπορίας, το ποσό κρατικής ενίσχυσης που όντως χορηγήθηκε κατά τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας.

Άρθρο 37

Ρήτρα διατάραξης

Σε περίπτωση που σημειωθεί ουσιαστική αύξηση ή πτώση των τιμών στην κοινοτική αγορά και:

μπορούν να λαμβάνονται περαιτέρω αναγκαία μέτρα.

Άρθρο 38

Επικοινωνία

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ανταλλάσσουν μεταξύ τους οιεσδήποτε πληροφορίες είναι αναγκαίες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις που αφορούν τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1.

Άρθρο 39

Διαχειριστική Επιτροπή Ζάχαρης

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από τη Διαχειριστική Επιτροπή Ζάχαρης (εφεξής καλούμενη «η επιτροπή»).

2.   Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται ένας μήνας.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 40

Κανόνες εφαρμογής

1.   Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2. Οι κανόνες αυτοί περιλαμβάνουν ιδίως:

2.   Εξάλλου, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να θεσπίζονται τα ακόλουθα:

Άρθρο 41

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ 247/2006

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 247/2006 τροποποιείται ως εξής:

Άρθρο 42

Ειδικά μέτρα

Μέτρα τα οποία θεωρούνται απαραίτητα και δικαιολογημένα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, προκειμένου να επιλυθούν ειδικά προβλήματα πρακτικής φύσεως, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Τα μέτρα αυτά μπορούν να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, αλλά μόνο στον βαθμό και για το χρονικό διάστημα που είναι απολύτως αναγκαίο.

Άρθρο 43

Δημοσιονομικές διατάξεις

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 και, από την 1η Ιανουαρίου 2007, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, και οι διατάξεις που θεσπίζονται για την εφαρμογή τους, εφαρμόζονται στις δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη κατά την τήρηση των υποχρεώσεών τους δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Μεταβατικες και τελικες διαταξεις

Άρθρο 44

Μεταβατικά μέτρα

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να θεσπίζονται μέτρα:

Άρθρο 45

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 καταργείται.

Άρθρο 46

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την περίοδο εμπορίας 2006/2007. Ωστόσο, τα άρθρα 39, 40, 41, και 44 εφαρμόζονται από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζει να ισχύει ο παρών κανονισμός. Ο Τίτλος ΙΙ εφαρμόζεται ως τη λήξη της περιόδου εμπορίας 2014/2015.

(1)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  ΕΕ L 178, 30.6.2001, σ. 1. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6, 10.1.2004, σ. 16).

(4)  Βλ. σελ. 42 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(5)  ΕΕ L 184, 17.7.1999, σ. 23.

(6)  ΕΕ L 42, 14.2.2006, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 160, 26.6.1999, σ. 103. Κανονισμός ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 (ΕΕ L 209, 11.8.2005, σ. 1).

(8)  ΕΕ L 190, 23.7.1975, σ. 36.

(9)  ΕΕ L 169, 30.6.2005, σ. 1.

(10)  ΕΕ L 349, 31.12.1994, σ. 53. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/2004 (ΕΕ L 374, 22.12.2004, σ. 1).

(11)  ΕΕ L 318, 20.12.1993, σ. 18. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2580/2000 (ΕΕ L 298, 25.11.2000, σ. 5).

(12)  Βλ. σελ. 32 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.