21.1.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 19/70

(1)

Στις 9 Ιουλίου 2003, η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση 2004/166/ΕΚ σχετικά με την προβλεπόμενη να υλοποιηθεί από τη Γαλλία αναδιαρθρωτική ενίσχυση υπέρ της Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (SNCM), αποκαλούμενη στη συνέχεια «τελική απόφαση», με την οποία έκρινε ως συμβατό προς την κοινή αγορά μέρος της ενίσχυσης που είχε γνωστοποιηθεί, υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν ορισμένοι όροι. Μεταξύ των όρων αυτών, στο άρθρο 2 της τελικής απόφασης τίθεται ως προϋπόθεση ότι μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2006 η SNCM δεν μπορεί να αποκτήσει νέα πλοία και να υπογράψει συμβάσεις ναυπήγησης, παραγγελιών ή ναύλωσης για νέα ή ανακαινισμένα πλοία. Η SNCM είναι υποχρεωμένη να ασκεί τη δραστηριότητά της μόνο με τα ένδεκα πλοία που η επιχείρηση SNCM διέθετε ήδη κατά την ημερομηνία της τελικής απόφασης, δηλαδή: Napoléon Bonaparte, Danielle Casanova, Île de Beauté, Corse, Liamone, Aliso, Méditerranée, Pascal Paoli, Paglia Orba, Monte Cinto και Monte d'Oro. Το τελευταίο εδάφιο του άρθρου αυτού προβλέπει ότι «Σε περίπτωση που, λόγω γεγονότων ανεξαρτήτων της θέλησής της, καταστεί αναγκαίο η SNCM να αντικαταστήσει κάποιο από τα πλοία της πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2006, η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει την αντικατάσταση βασιζόμενη σε δεόντως αιτιολογημένη ανακοίνωση της Γαλλίας.»

(2)

Με επιστολή ημερομηνίας 23ης Ιουνίου 2004 (2) οι γαλλικές αρχές ζήτησαν από την Επιτροπή να έχουν τη δυνατότητα να προβούν στην αντικατάσταση του πλοίου Aliso από το πλοίο Asco στον κατάλογο των πλοίων που περιλαμβάνονται στο προαναφερόμενο άρθρο 2 της τελικής απόφασης. Εξάλλου, ενόψει των δυσχερειών που αντιμετώπισε η SNCM προκειμένου να πωλήσει το πλοίο Asco αντιθέτως προς τα προβλεπόμενα σχέδιο αναδιάρθρωσης (3), οι γαλλικές αρχές ζήτησαν από την Επιτροπή να επιτρέψει στην SNCM να πωλήσει είτε το πλοίο Aliso, είτε το πλοίο Asco.

(3)

Το μέτρο ονομάζεται «Τροποποιήσεις της τελικής απόφασης της 9ης Ιουλίου 2003 της Επιτροπής σχετικά με την αναδιαρθρωτική ενίσχυση υπέρ της SNCM».

(4)

Υπενθυμίζεται ότι ο δικαιούχος της αναδιαρθρωτικής ενίσχυσης είναι η SNCM, γαλλική ναυτιλιακή εταιρεία που εξυπηρετεί τη Κορσική και τη Βόρειο Αφρική από την ηπειρωτική Γαλλία. Συνεπώς, ο δικαιούχος των τροποποιήσεων που προτάθηκαν είναι η SNCM.

(5)

Ο κύριος στόχος των τροποποιήσεων που προτάθηκαν είναι, αφενός, να δοθεί στην SNCM η δυνατότητα να μπορεί να χρησιμοποιεί το Aliso στη θέση του Asco τροποποιώντας τον κατάλογο πλοίων που η SNCM επιτρέπεται να χρησιμοποιεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 της τελικής απόφασης και, αφετέρου, να διευκολυνθεί η πώληση του τέταρτου πλοίου που προβλέπεται στην τελική απόφαση, αφήνοντας στους δυνητικούς αγοραστές την επιλογή μεταξύ του Aliso και του Asco, που είναι δύο πλοία πανομοιότυπα.

(6)

Στην επιστολή τους της 23ης Ιουνίου 2004 οι γαλλικές αρχές πρότειναν την αντικατάσταση του Aliso από το Asco στον κατάλογο πλοίων που η SNCM επιτρέπεται να χρησιμοποιεί καθόλη την περίοδο της αναδιάρθρωσης, όπως ο κατάλογος αυτός αναφέρεται ρητώς στο άρθρο 2 δεύτερο εδάφιο της τελικής απόφασης. Υπενθυμίζεται ότι το ταχύπλοο Asco παρέμενε πάντοτε απώλητο κατά την ημερομηνία της αίτησης των γαλλικών αρχών.

(7)

Η ζητηθείσα από τις γαλλικές αρχές εναλλαγή αιτιολογείται με την επιθυμία να διευκολυνθεί η παραχώρηση είτε του ενός πλοίου είτε του άλλου ενόψει των δυσχερειών που συναντά η SNCM προκειμένου να παραχωρήσει το ταχύπλοο Asco.

(8)

Παράλληλα, οι γαλλικές αρχές διαβίβασαν βεβαίωση των λιμενικών αρχών της Μασσαλίας όπου πιστοποιείται ότι το πλοίο Aliso παρέμενε σε προσδεμένο στον προβλήτα από τις 2 Νοεμβρίου 2003.

(9)

Οι γαλλικές αρχές ζήτησαν επίσης να έχει τη δυνατότητα η SNCM, με βάση το αναδιαρθρωτικό σχέδιο, να πωλήσει είτε το Asco είτε το Aliso σε συνάρτηση με τις ανάγκες των δυνητικών αγοραστών.

(10)

Κατά πρώτον, η Επιτροπή σημειώνει ότι τα πλοία Asco και Aliso είναι δύο «αδελφά πλοία», δηλαδή δύο δίδυμα πλοία που έχουν ναυπηγηθεί με τα ίδια σχέδια και στο ίδιο ναυπηγείο. Έχουν ακριβώς τις ίδιες διαστάσεις, την ίδια μορφή και την ίδια χωρητικότητα.

(11)

Η Επιτροπή εκτιμά ότι η εναλλαγή των δύο πλοίων δεν έχει ως αντικείμενο την αύξηση της μεταφορικής ικανότητας της SNCM και ότι, κατά συνέπεια, δεν θίγεται ο στόχος της αρχικής απόφασης, ιδίως όσον αφορά τον όρο για τον περιορισμό της μεταφορικής ικανότητας της ενισχυόμενης εταιρείας, ο οποίος περιέχεται στο άρθρο 2 της εν λόγω απόφασης.

(12)

Εξάλλου, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι στη δυνατότητα τροποποίησης της σύστασης του στόλου η οποία είχε δοθεί στην SNCM είναι δυνατή η προσφυγή μόνο για λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως της SNCM. Εν προκειμένω, η Επιτροπή εκτιμά ότι τα προβλήματα που συναντά η SNCM για την εκχώρηση του πλοίου Asco είναι ανεξάρτητα από τη θέληση της ενισχυόμενης εταιρείας και δεν ήταν δυνατό να προβλεφθούν κατά την έκδοση της τελικής απόφασης.

(13)

Η Επιτροπή εκτιμά επίσης ότι εάν η SNCM εξεύρει αγοραστή για το Aliso στη θέση του Asco, η πώληση του Aliso θα ήταν, από άποψη επιπτώσεων στη μεταφορική ικανότητα της SNCM, ισοδύναμη προς εκείνη του Asco και ότι οι δεσμεύσεις των γαλλικών αρχών σχετικά με τη συμμόρφωση στο διαρθρωτικό σχέδιο θα πληρούνται όσον αφορά την πώληση των τεσσάρων πλοίων του στόλου τον οποίο χρησιμοποιεί η SNCM. Όντως, η SNCM έχει ήδη πωλήσει τρία από τα τέσσερα πλοία των οποίων η παραχώρηση προβλεπόταν στο αναδιαρθρωτικό σχέδιο.

(14)

Εάν η SNCM πωλήσει το Aliso στη θέση του Asco, η Επιτροπή έχει τη γνώμη ότι ο όρος σχετικά με την παραχώρηση τεσσάρων πλοίων όπως προβλέπεται στο αναδιαρθρωτικό σχέδιο θα θεωρηθεί ως πληρωθείς.

(15)

Τελικά, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι τροποποιήσεις που ζητήθηκαν από τις γαλλικές αρχές δεν μεταβάλλουν το στόχο των διατάξεων της τελικής απόφασης και ότι η ενίσχυση στην αναδιάρθρωση υπό τύπο ανακεφαλαιοποίησης, με την επιφύλαξη της αυστηρής τήρησης των όρων που τροποποιούνται κατά τον τρόπο αυτό, παραμένει συμβατή προς την κοινή αγορά.

(16)

Η Επιτροπή καλεί τη Γαλλία: