31.12.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 396/45

(1)

Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ η Ευρωπαϊκή Κοινότητα απέκτησε την εξουσία να θεσπίζει μέτρα στους τομείς των θεωρήσεων, του ασύλου, της μετανάστευσης και άλλων πολιτικών που αφορούν την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, όπως ορίζεται στον Τίτλο IV του τρίτου μέρους τη Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (εφεξής «Συνθήκη»).

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 67 της Συνθήκης, όπως έχει εισαχθεί από τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, τα περισσότερα από τα μέτρα αυτά έπρεπε να θεσπίζονται με ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

(3)

Σύμφωνα με τη δεύτερη περίπτωση της παραγράφου 2 του αυτού άρθρου 67, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα κατόπιν διαβουλεύσεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, λαμβάνει απόφαση μετά από πενταετή μεταβατική περίοδο από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης του Άμστερνταμ, με σκοπό την υπαγωγή όλων ή τμημάτων των τομέων που καλύπτονται από τον Τίτλο IV της Συνθήκης στη διαδικασία του άρθρου 251 της εν λόγω Συνθήκης.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 67, παράγραφος 5, της Συνθήκης το οποίο προστέθηκε με τη Συνθήκη της Νίκαιας, το Συμβούλιο θεσπίζει με τη διαδικασία του άρθρου 251 τα μέτρα σχετικά με το άσυλο που προβλέπονται από το άρθρο 63 παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α), υπό την προϋπόθεση ότι το Συμβούλιο έχει θεσπίσει, με ομοφωνία και κατόπιν διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κοινοτική νομοθεσία η οποία ορίζει τους κοινούς κανόνες και τις βασικές αρχές που διέπουν τα θέματα αυτά, καθώς και τα μέτρα περί δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 65, πλην των θεμάτων οικογενειακού δικαίου· οι διατάξεις αυτές δε θίγονται από την παρούσα απόφαση.

(5)

Επιπλέον, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο για το άρθρο 67 της Συνθήκης, το οποίο προσαρτήθηκε από τη Συνθήκη της Νίκαιας στην εν λόγω Συνθήκη, από 1ης Μαΐου 2004 οι αποφάσεις του Συμβουλίου λαμβάνονται με ειδική πλειοψηφία, μετά από πρόταση της Επιτροπής και κατόπιν διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εφόσον πρόκειται για τη θέσπιση των μέτρων του άρθρου 66 της Συνθήκης το Πρωτόκολλο αυτό δε θίγεται από την παρούσα απόφαση.

(6)

Πέραν των όσων απορρέουν από τη Συνθήκη της Νίκαιας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όταν ενέκρινε «το Πρόγραμμα της Χάγης: ενίσχυση της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση» κατά τη σύνοδό του στις 4 και 5 Νοεμβρίου 2004, κάλεσε το Συμβούλιο να εκδώσει απόφαση με βάση το άρθρο 67, παράγραφος 2, της Συνθήκης, έως την 1η Απριλίου 2005 το αργότερο, η οποία θα προβλέπει ότι το Συμβούλιο υποχρεούται να αποφασίζει με τη διαδικασία του άρθρου 251 όταν θεσπίζει, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με την επιλογή των νομικών βάσεων για κοινοτικές πράξεις, τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 62, παράγραφοι 1, 2, στοιχείο α), και 3, και στο άρθρο 63 παράγραφοι 2, στοιχείο β), και 3, στοιχείο β), της Συνθήκης.

(7)

Εν τούτοις, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έκρινε ότι, εν αναμονή της έναρξης ισχύος της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης, το Συμβούλιο θα πρέπει να συνεχίσει να αποφασίζει ομόφωνα μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όταν θεσπίζει μέτρα στον τομέα της νόμιμης μετανάστευσης υπηκόων τρίτων χωρών προς κράτη μέλη και μεταξύ κρατών μελών που μνημονεύονται στο άρθρο 63, παράγραφοι 3, στοιχείο α), και 4 της Συνθήκης.

(8)

Η μετάβαση στις διαδικασίες συναπόφασης για τη θέσπιση μέτρων προβλεπομένων στο άρθρο 62, παράγραφος 1, της Συνθήκης δε θίγει την υποχρέωση του Συμβουλίου να αποφασίζει ομόφωνα όταν λαμβάνει τις αποφάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, της Πράξης προσχώρησης, το άρθρο 15 παράγραφος 1 της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας όσον αφορά τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας με την υλοποίηση, εφαρμογή και ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (1), το άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για την ενσωμάτωση του κεκτημένου του Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε κάθε μεταγενέστερη συνθήκη προσχώρησης.

(9)

Η μετάβαση σε διαδικασίες συναπόφασης για τη θέσπιση μέτρων προβλεπομένων στο άρθρο 62 παράγραφος 2, στοιχείο α), της Συνθήκης δε θίγει την αρμοδιότητα των κρατών μελών όσον αφορά το γεωγραφικό καθορισμό των συνόρων τους, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

(10)

Μέτρα για την παροχή κινήτρων προκειμένου να υποστηριχθούν οι ενέργειες των κρατών μελών όσον αφορά την ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι διαμένουν νομίμως στο έδαφός τους μπορούν να θεσπίζονται από το Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει σύμφωνα με την κατάλληλη νομική βάση που προβλέπεται στη Συνθήκη.

(11)

Συνεπεία της μετάβασης σε διαδικασίες συναπόφασης για τη θέσπιση μέτρων του άρθρου 62, παράγραφοι 2 και 3, της Συνθήκης, οι κανονισμοί που απονέμουν εκτελεστικές εξουσίες στο Συμβούλιο όσον αφορά ορισμένες λεπτομερείς διατάξεις και πρακτικές διαδικασίες εξέτασης αιτήσεων θεωρήσεων και διενέργειας συνοριακών ελέγχων και επιτήρησης θα πρέπει να τροποποιηθούν προκειμένου να προβλέπουν ότι το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία στις περιπτώσεις αυτές.

(12)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, το οποίο έχει προσαρτηθεί στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δε συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης, δε δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπάγεται στην εφαρμογή της.

(13)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, το οποίο έχει προσαρτηθεί στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, τα εν λόγω κράτη μέλη έχουν γνωστοποιήσει ότι επιθυμούν να συμμετάσχουν στην έκδοση και εφαρμογή της παρούσας απόφασης,