Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1312/2002 της Επιτροπής

της 19ης Ιουλίου 2002

για καθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα των οπωροκηπευτικών

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών(1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 545/2002(2), και ιδίως το άρθρο 35 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1961/2001 της Επιτροπής(3), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1176/2002(4), θέσπισε τις λεπτομέρειες εφαρμογής των επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα των οπωροκηπευτικών.

(2) Δυνάμει του άρθρου 35 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, του Συμβουλίου, προκειμένου να επιτραπούν στο μέτρο του δυνατού εξαγωγές σημαντικές από οικονομική άποψη, η διαφορά μεταξύ των τιμών στο διεθνές εμπόριο των προϊόντων που αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο και των τιμών των προϊόντων αυτών στην Κοινότητα μπορεί να καλυφθεί από επιστροφή κατά την εξαγωγή.

(3) Δυνάμει του άρθρου 35 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, οι επιστροφές δύνανται να καθοριστούν λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση ή τις προοπτικές εξέλιξης, αφενός, των τιμών των οπωροκηπευτικών στην αγορά της Κοινότητας και των διαθέσιμων ποσοτήτων και, αφετέρου, των τιμών που εφαρμόζονται στο διεθνές εμπόριο. Πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη τα έξοδα που αναφέρονται στο στοιχείο β) της εν λόγω παραγράφου, καθώς και η οικονομική πλευρά των προβλεπομένων εξαγωγών.

(4) Δυνάμει του άρθρου 35 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, οι επιστροφές πρέπει να καθοριστούν λαμβάνοντας υπόψη τα όρια που προκύπτουν από τις συμφωνίες που συνήφθησαν, σύμφωνα με το άρθρο 300 της συνθήκης.

(5) Σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, οι τιμές στην αγορά της Κοινότητας καθορίζονται με βάση τις τιμές που προβλέπονται περισσότερο ευνοϊκές για την εξαγωγή. Οι τιμές στο διεθνές εμπόριο πρέπει να καθορίζονται με βάση τις τιμές που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο της εν λόγω παραγράφου.

(6) Η κατάσταση στο διεθνές εμπόριο ή οι ειδικές απαιτήσεις ορισμένων αγορών μπορούν να καταστήσουν απαραίτητη τη διαφοροποίηση της επιστροφής, για ένα συγκεκριμένο προϊόν, ανάλογα με τον προορισμό του εν λόγω προϊόντος.

(7) Οι τομάτες, τα πορτοκάλια, τα λεμόνια, τα σταφύλια και τα μήλα των κατηγοριών Extra, I και II των κοινών κανόνων θέσης σε εμπορία μπορούν προς το παρόν να αποτελέσουν αντικείμενο εξαγωγών σημαντικών από οικονομική άποψη.

(8) Η εφαρμογή των ανωτέρω λεπτομερειών στη σημερινή κατάσταση της αγοράς ή στις προοπτικές εξέλιξής της, και ιδίως στις τιμές των οπωροκηπευτικών στην Κοινότητα και στο διεθνές εμπόριο, οδηγεί στον καθορισμό επιστροφών σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

(9) Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 35 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, πρέπει να καθίσταται δυνατή η αποτελεσματικότερη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων, χωρίς να γίνονται διακρίσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων επιχειρηματιών. Στην προοπτική αυτή, πρέπει να υπάρχει μέριμνα ώστε να μη διαταράσσονται τα ρεύματα των συναλλαγών που είχαν διαμορφωθεί προηγουμένως από το καθεστώς των επιστροφών. Για τους λόγους αυτούς, καθώς και λόγω του εποχιακού χαρακτήρα των εξαγωγών οπωροκηπευτικών, πρέπει να καθορίζονται ποσοστώσεις ανά προϊόν.

(10) Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3846/87 της Επιτροπής(5), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1007/2002(6), καθόρισε την ονοματολογία των γεωργικών προϊόντων για τις επιστροφές κατά την εξαγωγή.

(11) Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1291/2000 της Επιτροπής(7), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2299/2001(8), θεσπίζει τους κοινούς τρόπους εφαρμογής του καθεστώτος πιστοποιητικών εισαγωγής, εξαγωγής και προκαθορισμού για τα γεωργικά προϊόντα.

(12) Λόγω της κατάστασης της αγοράς και προκειμένου να καταστεί δυνατή η αποτελεσματικότερη χρήση των διαθέσιμων πόρων, καθώς επίσης λαμβάνοντας υπόψη τη διάρθρωση των εξαγωγών της Κοινότητας, πρέπει να γίνει επιλογή της πιο κατάλληλης μεθόδου επιστροφών κατά την εξαγωγή για ορισμένα προϊόντα και ορισμένους προορισμούς και, κατά συνέπεια, να μην καθοριστούν ταυτόχρονα, για την εν λόγω περίοδο εξαγωγών, οι επιστροφές με βάση τα συστήματα Α1, Α2 και Α3 που αναφέρονται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1961/2001, περί λεπτομερειών εφαρμογής των επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα των οπωροκηπευτικών.

(13) Πρέπει να κατανεμηθούν οι προβλεπόμενες για τα διάφορα προϊόντα ποσότητες ανάλογα με τα διαφορετικά συστήματα χορήγησης της επιστροφής, λαμβάνοντας, ιδίως, υπόψη την αλλοιωσιμότητα του προϊόντος.

(14) Η επιτροπή διαχείρισης νωπών οπωροκηπευτικών δεν διατύπωσε γνώμη στην προθεσμία που όρισε ο πρόεδρός της,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1. Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης νωπών οπωροκηπευτικών,

2. Τα πιστοποιητικά που εκδίδονται στο πλαίσιο της επισιτιστικής βοήθειας, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1291/2000 δεν καταλογίζονται στις επιλέξιμες ποσότητες που αναφέρονται στο παράρτημα.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 10 Σεπτεμβρίου 2002.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 19 Ιουλίου 2002.

Για την Επιτροπή

Franz Fischler

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 1.

(2) ΕΕ L 84 της 28.3.2002, σ. 1.

(3) ΕΕ L 268 της 9.10.2001, σ. 8.

(4) ΕΕ L 170 της 29.6.2002, σ. 69.

(5) ΕΕ L 366 της 24.12.1987, σ. 1.

(6) ΕΕ L 153 της 13.6.2002, σ. 8.

(7) ΕΕ L 152 της 24.6.2000, σ. 1.

(8) ΕΕ L 308 της 27.11.2001, σ. 19.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

του κανονισμού της Επιτροπής της 19ης Ιουλίου 2002 για τον καθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα των οπωροκηπευτικών

>ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

Σημ:

Οι κωδικοί των προϊόντων, καθώς και οι κωδικοί των προορισμών της σειράς "A" ορίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3846/87 της Επιτροπής (EE L 366 της 24.12.1987, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.

Οι αριθμητικοί κωδικοί των προορισμών ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2020/2001 της Επιτροπής (EE L 273 της 16.10.2001 σ. 6).

Οι άλλοι προορισμοί καθορίζονται ως εξής:

F00 Όλοι οι προορισμοί, εκτός από την Εσθονία.

F03 Όλοι οι προορισμοί, εκτός από την Ελβετία και την Εσθονία.

F04 Σρι Λάνκα, ΕΔΠ Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Ταϊβάν, Παπουασία-Νέα Γουινέα, Λάος, Καμπότζη, Βιετνάμ, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Αργεντινή, Μεξικό, Κόστα Ρίκα και Ιαπωνία.

F08 Όλοι οι προορισμοί, εκτός από τη Σλοβακία, τη Λετονία, τη Βουλγαρία και την Εσθονία.

F09 Νορβηγία, Ισλανδία, Γροιλανδία, Νήσοι Φερόε, Πολωνία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κροατία, Σλοβενία, πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία Γιουγκοσλαβίας (Σερβία και Μαυροβούνιο), Μάλτα, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Γεωργία, Καζακστάν, Κιργιζία, Μολδαβία, Ρωσία, Τατζικιστάν, Τουρμεκιστάν, Ουζμπεκιστάν, Ουκρανία, προορισμοί που προβλέπονται στο άρθρο 36 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 800/1999 της Επιτροπής, χώρες και εδάφη της Αφρικής, εκτός από τη Νότια Αφρική, χώρες Αραβικής Χερσονήσου [Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Κατάρ, Ομάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Abu Dabi, Dibay, Chardja, Adjman, Umm al-Qi'iwayn, Ras al-Khayma et Fudjayra), Κουβέϊτ και Υεμένη], Συρία, Ιράν, Ιορδανία, Βολιβία, Βραζιλία, Βενεζουέλα, Περού, Παναμάς, Ισημερινός και Κολομβία.