ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κοινή θέση του Συμβουλίου

της 21ης Μαΐου 2002

σχετικά με την προσωρινή υποδοχή ορισμένων Παλαιστινίων σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2002/400/ΚΕΠΠΑ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 15,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η ειρηνική εκκένωση του Ναού της Γεννήσεως, στη Βηθλεέμ, υπό τους όρους συμφωνίας μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής και της Κυβέρνησης του Ισραήλ, η οποία επετεύχθη στις 5 Μαΐου 2002, και οι συνοδευτικές της ρυθμίσεις ή μονομερείς δεσμεύσεις που ανέλαβαν τα μέρη της εν λόγω συμφωνίας, αποτελούν σημαντικές προσπάθειες για να διευκολυνθεί ο μετριασμός της κρίσης στην περιοχή και να αποκατασταθεί ο διάλογος μεταξύ των μερών.

(2) Η συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής και της Κυβέρνησης του Ισραήλ συνεπάγεται ότι 13 άτομα μιας ομάδας παλαιστινίων που απομακρύνθηκαν από το Ναό της Γεννήσεως συμφώνησαν να μεταβούν σε άλλη χώρα και ότι η Κυβέρνηση του Ισραήλ, η Παλαιστινιακή Αρχή και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη συμφώνησαν να μεταφερθούν στο εξωτερικό αυτοί οι 13 παλαιστίνιοι, εκ των οποίων 12 θα γίνουν δεκτοί σε κράτη μέλη και ένας θα παραμείνει στην Κυπριακή Δημοκρατία.

(3) Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δεσμευθεί να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποκατάσταση διαρκούς ειρήνης και φιλικών σχέσεων μεταξύ του ισραηλινού και του παλαιστινιακού λαού, σύμφωνα με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Προκειμένου να συμβάλουν στις προσπάθειες αυτές και κατόπιν της συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης του Ισραήλ, της Παλαιστινιακής Αρχής και άλλων ενδιαφερομένων μερών για τη μεταφορά των εν λόγω παλαιστινίων στο εξωτερικό, διάφορα κράτη μέλη δήλωσαν ότι είναι διατεθειμένα να υποδεχθούν, προσωρινά και αποκλειστικά για ανθρωπιστικούς λόγους, έναν ή περισσότερους από αυτούς τους παλαιστινίους, οι οποίοι συμφώνησαν να μεταφερθούν στο έδαφός τους.

(4) Μολονότι οι αποφάσεις για την άδεια εισόδου και παραμονής, για ανθρωπιστικούς λόγους, οιωνδήποτε από τα πρόσωπα αυτά στο έδαφός του, ανήκουν στην αρμοδιότητα του κάθε κράτους μέλους υποδοχής και δεν συνεπάγονται δικαίωμα των εν λόγω προσώπων να κυκλοφορούν ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών, είναι σημαντικό να υιοθετηθεί μια κοινή προσέγγιση, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά ορισμένες πτυχές των αποφάσεων αυτών.

(5) Είναι, ιδίως, επιθυμητό να εξασφαλισθεί ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα τυγχάνουν συγκρίσιμης μεταχείρισης σε κάθε κράτος μέλος υποδοχής, όσον αφορά θέματα όπως η διάρκεια της άδειας παραμονής τους, η προστασία της ασφάλειάς τους και της ασφάλειας άλλων, καθώς και ότι τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ανταλλάσσουν σχετικά πληροφορίες.

(6) Κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους όσον αφορά την τήρηση της δημόσιας τάξης στην επικράτειά τους και τη διαφύλαξη της εσωτερικής τους ασφάλειας, τα κράτη μέλη υποδοχής θα λαμβάνουν υπόψη τα μελήματα δημόσιας τάξης και ασφάλειας των άλλων κρατών μελών. Συνεπώς, τα κράτη μέλη υποδοχής δηλώνουν ότι θα δέχονται την επανεισδοχή των παλαιστινίων που έχουν δεχθεί, οι οποίοι ενδεχομένως εισήλθαν παράνομα στο έδαφος άλλου κράτους μέλους ή των οποίων η παραμονή εκεί δεν επιτρέπεται για οποιοδήποτε λόγο.

(7) Είναι επιθυμητό να γίνει αξιολόγηση σε επίπεδο Ένωσης, μετά την πάροδο ευλόγου χρονικού διαστήματος, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται στην πράξη η υποδοχή των 12 παλαιστινίων στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, καθώς και των τυχόν προβλημάτων κατά την εφαρμογή της παρούσας πράξης,

ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΟΙΝΗ ΘΕΣΗ:

Άρθρο 1

Η παρούσα κοινή θέση αφορά 12 εκ των 13 παλαιστινίων της ομάδας παλαιστινίων για την οποία, στις 5 Μαΐου 2002, επετεύχθη μνημόνιο συμφωνίας μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής και της Κυβέρνησης του Ισραήλ σχετικά με την ειρηνική εκκένωση του Ναού της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ, και οι οποίοι συμφώνησαν να μεταφερθούν προσωρινά σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που τους δέχονται.

Άρθρο 2

12 εκ των 13 παλαιστινίων που αναφέρονται στο άρθρο 1 θα γίνουν δεκτοί, προσωρινά και αποκλειστικά για ανθρωπιστικούς λόγους, από τα εξής κράτη μέλη: Βέλγιο, Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία, Ιταλία και Πορτογαλία.

Άρθρο 3

Κάθε κράτος μέλος εκ των αναφερομένων στο άρθρο 2 χορηγεί στους παλαιστινίους που δέχεται, εθνική άδεια εισόδου στο έδαφός του και παραμονής διάρκειας μέχρι 12 μηνών.

Η ισχύς της άδειας αυτής περιορίζεται μόνο στο έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους, το οποίο λαμβάνει τα δέοντα εν προκειμένω μέτρα. Η έκδοση αυτής της άδειας μπορεί να υπόκειται σε ειδικούς όρους που θα πρέπει να γίνουν δεκτοί από τους ενδιαφερόμενους παλαιστινίους πριν από την άφιξή τους.

Άρθρο 4

Κάθε κράτος μέλος εκ των αναφερομένων στο άρθρο 2 λαμβάνει τα ενδεδειγμένα κατά τη νομοθεσία του μέτρα για την προστασία της προσωπικής ασφάλειας των παλαιστινίων που δέχεται και για την αποφυγή ενδεχόμενης εκ μέρους τους θέσης σε κίνδυνο της δημόσιας τάξης ή της εσωτερικής ασφάλειας των κρατών μελών.

Άρθρο 5

Πέραν των υποχρεώσεών τους βάσει των υφισταμένων διατάξεων της κοινοτικής νομοθεσίας και των πράξεων που εκδίδονται δυνάμει του τίτλου VI της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες που μπορεί να έχουν σημασία για την ορθή εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται σύμφωνα με την παρούσα κοινή θέση, περιλαμβανομένων των πληροφοριών που ενδεχομένως θα χρειάζονται για την αναγνώριση των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 1.

Άρθρο 6

Θέματα όπως η στέγαση, οι συνθήκες διαβίωσης, οι σχέσεις με τα μέλη των οικογενειών τους, η πρόσβαση σε εργασία ή επαγγελματική κατάρτιση, διέπονται από την εθνική νομοθεσία του κάθε κράτους μέλους υποδοχής. Πάντως, τα αναφερόμενα στο άρθρο 2 κράτη μέλη ανταλλάσσουν μεταξύ τους, ή παρέχουν σε άλλα κράτη μέλη που το ζητούν, πληροφορίες για τα θέματα αυτά προκειμένου να ενθαρρυνθεί η κατά το δυνατόν συγκρίσιμη μεταχείριση.

Άρθρο 7

Εάν τρίτο κράτος ζητήσει από κράτος μέλος εκ των αναφερομένων στο άρθρο 2 την έκδοση κάποιου από τους παλαιστινίους που δέχθηκε, αυτό το κράτος μέλος ενημερώνει αμέσως σχετικά τα άλλα κράτη μέλη και, προτού λάβει θέση για την απάντηση που θα δώσει στην αίτηση έκδοσης σύμφωνα με την εθνική του νομική πρακτική, συμβουλεύεται τα άλλα κράτη μέλη, στο πλαίσιο του Συμβουλίου, προκειμένου να εξετασθεί η κατάσταση και να διαπιστωθεί εάν μπορεί να υπάρξει κοινή προσέγγιση των κρατών μελών.

Άρθρο 8

Το Συμβούλιο παρακολουθεί την εφαρμογή της παρούσας κοινής θέσης και θα προβεί σε σχετική αξιολόγηση εντός 11 μηνών από την υιοθέτησή της ή και νωρίτερα κατόπιν αιτήσεως οιουδήποτε μέλους του.

Άρθρο 9

Η παρούσα κοινή θέση αρχίζει να ισχύει από την ημέρα της υιοθέτησής της.

Άρθρο 10

Η παρούσα κοινή θέση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα.

Βρυξέλλες, 21 Μαΐου 2002.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. Piqué I Camps