Απόφαση της Επιτροπής

της 17ης Ιουλίου 2002

για το ερωτηματολόγιο που συνδέεται με την οδηγία 96/82/EΚ του Συμβουλίου για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2002) 2656]

(2002/605/ΕΚ)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

την οδηγία 96/82/EΚ του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 1996, για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες(1), και ιδίως το άρθρο 19 παράγραφος 4,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Το άρθρο 19 παράγραφος 4 της οδηγίας 96/82/EΚ απαιτεί από τα κράτη μέλη να συντάσσουν έκθεση για την εφαρμογή της οδηγίας ανά τριετία.

(2) Η παρούσα έκθεση πρέπει να συνταχθεί βάσει ερωτηματολογίου ή προσχεδίου της Επιτροπής σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζει το άρθρο 6 της οδηγίας 91/692/EΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1991, για την τυποποίηση και τον εξορθολογισμό των εκθέσεων που αφορούν την εφαρμογή ορισμένων οδηγιών για το περιβάλλον(2).

(3) Η τριετία πρέπει να καλύπτει την περίοδο από το 2003 έως και το 2005.

(4) Η επιτροπή που έχει θεσπισθεί βάσει του άρθρου 6 της οδηγίας 91/692/EΟΚ συμφωνεί με τα μέτρα που προτείνονται στην παρούσα οδηγία,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται το συνημμένο στην παρούσα απόφαση ερωτηματολόγιο.

Άρθρο 2

Tα κράτη μέλη συντάσσουν έκθεση που καλύπτει την περίοδο από το 2003 έως και το 2005 με βάση το συνημμένο ερωτηματολόγιο.

Άρθρο 3

Τα κράτη μέλη οφείλουν να παραδώσουν στην Επιτροπή την τριετή έκθεση το αργότερο έως τις 30 Σεπτεμβρίου του 2006.

Άρθρο 4

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 17 Ιουλίου 2002.

Για την Επιτροπή

Margot Wallström

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 10 της 14.1.1997, σ. 13.

(2) ΕΕ L 377 της 31.12.1991, σ. 48.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Ερωτηματολόγιο σχετικά με την τριετή έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 19 παράγραφος 4 της οδηγίας 96/82/EΚ για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες (SEVESO II)

1. Γενικές πληροφορίες

α) Ποιες οι κύριες αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή της οδηγίας SEVESO II και ποια τα κύρια καθήκοντά τους;

β) Για καθένα από τα τρία έτη της εξεταζόμενης περιόδου(1):

i) Πόσες μονάδες υπόκειντο στις διατάξεις μεταφοράς του άρθρου 6 και όχι στις διατάξεις μεταφοράς του άρθρου 9; (τις αποκαλούμενες μονάδες κατώτερου κατωφλίου)

ii) Πόσες μονάδες υπόκειντο στις διατάξεις μεταφοράς του άρθρου 9; (τις αποκαλούμενες μονάδες ανώτερου κατωφλίου)

iii) Πόσες μονάδες δεν καλύπτονταν από την οδηγία και εντάχθηκαν στην "κατώτερη κατηγορία", εξαιτίας των τροποποιήσεων που επήλθαν στην οδηγία ή στο σχέδιο κατάταξης των επικίνδυνων ουσιών; (Μονάδες που δεν καλύπτονταν από την οδηγία και καλύπτονται τώρα από τις διατάξεις κατώτερου επιπέδου για πρώτη φορά το τρέχον έτος, λόγω νομοθετικής αλλαγής)

iv) Πόσες μονάδες τύπου "όχι Seveso" εντάχθηκαν στην "ανώτερη κατηγορία", εξαιτίας των τροποποιήσεων που επήλθαν στην οδηγία ή στο σχέδιο κατάταξης των επικίνδυνων ουσιών; (Μονάδες που δεν καλύπτονταν από την οδηγία και καλύπτονται τώρα από τις διατάξεις ανώτερου επιπέδου)

v) Πόσες μονάδες τύπου "χαμηλού Seveso" εντάχθηκαν στην "ανώτερη κατηγορία", εξαιτίας των τροποποιήσεων που επήλθαν στην οδηγία ή στο σχέδιο κατάταξης των επικίνδυνων ουσιών; (Μονάδες της χαμηλής κατηγορίας που εντάχθηκαν στις μονάδες της ανώτερης κατηγορίας)

vi) vi) Πόσες μονάδες τύπου "χαμηλού Seveso" δεν εμπίπτουν πλέον στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, εξαιτίας των τροποποιήσεων που επήλθαν στην οδηγία ή στο σχέδιο κατάταξης των επικίνδυνων ουσιών; (Μονάδες της κατώτερης κατηγορίας που δεν υπόκεινται πλέον στις διατάξεις της οδηγίας Seveso)

vii) Πόσες μονάδες τύπου "ανώτερου Seveso" εντάχθηκαν στην "κατώτερη κατηγορία", εξαιτίας των τροποποιήσεων που επήλθαν στην οδηγία ή στο σχέδιο κατάταξης των επικίνδυνων ουσιών;

viii) Πόσες μονάδες τύπου "ανώτερου Seveso" δεν εμπίπτουν πλέον στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, εξαιτίας των τροποποιήσεων που επήλθαν στην οδηγία ή στο σχέδιο κατάταξης των επικίνδυνων ουσιών; (Μονάδες της ανώτερης κατηγορίας που δεν υπόκεινται πλέον στις διατάξεις της οδηγίας Seveso)

2. Εκθέσεις για την ασφάλεια

α) Συνολικός αριθμός μονάδων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 9 και οι οποίες δεν έχουν υποβάλει ακόμη έκθεση για την ασφάλεια (από την έναρξη ισχύος της οδηγίας) στο τέλος κάθε έτους που καλύπτει η περίοδος αναφοράς;

β) Στις 31.12.2005, πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου:

i) επικαιροποιήθησαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά πριν την 1.1.2003 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης.

ii) επικαιροποιήθησαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του 2003 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης.

iii) επικαιροποιήθησαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του 2004 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης.

iv) επικαιροποιήθησαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του 2005 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης.

v) η ημερομηνία της τελευταίας επικαιροποίησης να είναι άγνωστη.

γ) Ποια είναι η μέση χρονική περίοδος μεταξύ παραλαβής της έκθεσης ασφαλείας και της κοινοποίησης των συμπερασμάτων στη μονάδα;

δ) Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι προαιρετική. Για την επανεξέταση της έκθεσης ασφαλείας, όπως απαιτείται βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 5, η επιχείρηση μπορεί να επανεξετάσει την έκθεση ασφαλείας και κατόπιν να αποφασίσει να μην την αναθεωρήσει. Στην περίπτωση αυτή, στις 31.12.2005, πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου:

i) επικαιροποιήσαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά πριν τις 31.1.2003 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης ασφαλείας.

ii) επικαιροποιήσαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του 2003 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης ασφαλείας.

iii) επικαιροποιήσαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του 2004 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης ασφαλείας.

iv) επικαιροποιήσαν την έκθεση ασφάλειας τους για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του 2005 και η επικαιροποίηση δεν οδήγησε σε αναθεώρηση της έκθεσης ασφαλείας.

v) Η ημερομηνία της τελευταίας αναθεώρησης να είναι άγνωστη.

3. Σχέδια έκτακτης ανάγκης

1. Πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου δεν έχουν εσωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης, όπως απαιτεί το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας(2);

2. Πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου έχουν εσωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης, όπως απαιτεί το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας;

3. Για πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου είναι εκτιμάται η κατάσταση όσον αφορά την ύπαρξη εσωτερικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης;

4. Για πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου δεν έχουν καταρτίσει εξωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης οι αρμόδιες αρχές, όπως ορίζει το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο γ) της οδηγίας; (Εάν ο αριθμός είναι μηδέν δίδεται σύντομη εξήγηση).

5. Εξηγείστε εν συντομία τον τρόπο με τον οποίο τίθενται σε δοκιμή τα εξωτερικά σχέδια έκτακτης ανάγκης (π.χ. μερική δοκιμή, πλήρης δοκιμή, συμμετοχή υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, με ηλεκτρονικό υπολογιστή κ.λπ.) και προδιαγράψατε τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης θεωρείται ότι έχει τεθεί σε δοκιμή.

6. Για πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου τέθηκε σε δοκιμή το εξωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για τελευταία φορά το 2003;

7. Για πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου τέθηκε σε δοκιμή το εξωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για τελευταία φορά το 2004;

8. Για πόσες μονάδες ανώτερου κατωφλίου τέθηκε σε δοκιμή το εξωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για τελευταία φορά το 2005;

9. Σε πόσες περιπτώσεις οι αρμόδιες αρχές αποφάσισαν, με βάση τις πληροφορίες που περιείχε η έκθεση ασφαλείας, ότι δεν ισχύει η απαίτηση κατάρτισης εξωτερικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης, όπως προβλέπει το άρθρο 11 παράγραφος 6; Eξηγείστε και αιτολογείστε εν συντομία τις περιπτώσεις.

4. Πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα

α) Δώσατε γενικές πληροφορίες για τη μεθοδολογία εντοπισμού των μονάδων ή των ομάδων μονάδων που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1.

β) Πόσες ομάδες μονάδων έχουν εντοπισθεί, όπου η πιθανότητα και η δυνατότητα ή οι συνέπειες μεγάλου ατυχήματος μπορούν να αυξηθούν λόγω της θέσης και της εγγύτητας αυτών των μονάδων, όπως αναφέρει το άρθρο 8 παράγραφος 1 της οδηγίας για τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα;

γ) Ποιος ο μέσος αριθμός μονάδων ανά ομάδα; (προαιρετική ερώτηση)

δ) Ποιος ο αριθμός μονάδων της μικρότερης ομάδας; (ομάδα με τον μικρότερο αριθμό μονάδων); (προαιρετική ερώτηση)

ε) Ποιος ο αριθμός μονάδων της μεγαλύτερης ομάδας; (ομάδα με τον υψηλότερο αριθμό μονάδων); (προαιρετική ερώτηση)

στ) Ποια είναι η ακολουθούμενη στρατηγική η οποία εγγυάται ότι ανταλλάσσονται με κατάλληλο τρόπο οι πληροφορίες που αφορούν μονάδες που μπορούν να υποστούν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα; Παρουσιάστε την στρατηγική με ένα ή δύο συγκεκριμένα παραδείγματα και αναφέρατε τις αντιμετωπιζόμενες στην πράξη δυσκολίες.

5. Σχεδιασμός χρήσης γης

Δώσατε γενικές πληροφορίες σχετικά με τα πρακτικά μέτρα εκπλήρωσης των στόχων του άρθρου 12 εν γένει και, συγκεκριμένα, για τα μέτρα ελέγχου των νέων διευθετήσεων κοντά σε υπάρχουσες μονάδες και της εγκατάστασης νέων μονάδων.

6. Πληροφόρηση για τα μέτρα ασφαλείας

1. Πόσες μονάδες πληροφόρησαν το κοινό, τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια της περιόδου 2003-2005 σύμφωνα με το άρθρο 13;

2. Για πόσες μονάδες οι αρμόδιες αρχές διέθεσαν επαρκείς πληροφορίες σε άλλα κράτη μέλη ούτως ώστε αυτά να είναι σε θέση να καταρτίσουν σχέδια έκτακτης ανάγκης, όπως απαιτεί το άρθρο 13 παράγραφος 2;

3. Για πόσες μονάδες οι αρμόδιες αρχές έλαβαν από άλλα κράτη μέλη επαρκείς πληροφορίες ούτως ώστε να είναι σε θέση να καταρτίσουν σχέδια έκτακτης ανάγκης, όπως απαιτεί το άρθρο 13 παράγραφος 2;

4. Σε πόσες περιπτώσεις οι αρμόδιες αρχές παρείχαν πληροφορίες σε άλλο κράτος μέλος για μονάδες κοντά στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, οι οποίες δεν μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλο κίνδυνο ατυχήματος πέραν των συνόρων, όπως αναφέρει το άρθρο 13 παράγραφος 3;

5. Περιγράψατε εν συντομία τη στρατηγική πληροφόρησης του κοινού: ποιος είναι ο αρμόδιος για την πληροφόρηση του κοινού; Ποιος αναλαμβάνει το κόστος της πληροφόρησης; Υπάρχει αξιολόγηση του κόστους πληροφόρησης του κοινού; Ενημερώνεται πράγματι το κοινό και πώς ελέγχεται εάν πράγματι ενημερώνεται; Ελέγχεται τακτικά η ποιότητα και η ακρίβεια της στρατηγικής πληροφόρησης του κοινού, και πώς;

7. Απαγόρευση χρήσης

1. Ποια είναι τα διάφορα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση παράβασης της νομοθεσίας; (διοικητικές νομικές ενέργειες, οικονομικές ποινές, απαγόρευση χρήσης όπως αναφέρει το άρθρο 17 κ.α.)

2. Σε πόσες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν τα μέσα αυτά;

8. Επιθεώρηση

α) Περιγράψατε σε γενικές γραμμές τη στρατηγική και τα μέσα επιθεώρησης, καθώς επίσης δώσατε χονδρική εκτίμηση των συνολικών ανθρωποωρών επιθεώρησης για την εκπλήρωση των απαιτήσεων της οδηγίας, τα καθήκοντα των επιθεωρητών και τα ελάχιστα προσόντα τους.

β) Για καθένα από τα τρία έτη που καλύπτει η εξεταζόμενη περίοδος, πόσες μονάδες ανωτέρου κατωφλίου επιθεωρήθηκαν τουλάχιστον μια φορά(3);

γ) Για καθένα από τα τρία έτη που καλύπτει η εξεταζόμενη περίοδος, πόσες μονάδες κατωτέρου κατωφλίου επιθεωρήθηκαν τουλάχιστον μια φορά;

δ) Πόσες μονάδες ανωτέρου κατωφλίου δεν επιθεωρήθηκαν τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια των ετών 2003, 2004 και 2005;

ε) Πόσες μονάδες κατωτέρου κατωφλίου δεν επιθεωρήθηκαν τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια των ετών 2003, 2004 και 2005;

9. Λιμένες και σιδηροδρομικοί σταθμοί διαλογής (Απάντηση προαιρετική)

Με βάση τη συνθήκη και σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική νομοθεσία, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρήσουν ή να λάβουν κατάλληλα μέτρα συνυφασμένα με τις μεταφορές σε αποβάθρες, προβλήτες και σε σιδηροδρομικούς σταθμούς διαλογής, τα οποία αποκλείονται του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας, έτσι ώστε να επιτύχουν επίπεδο ασφάλειας ισοδύναμο με εκείνο της οδηγίας. Αυτή η προαιρετική ερώτηση αποβλέπει λοιπόν στην ανταλλαγή πληροφοριών για τα μέτρα που λαμβάνονται και τα μεγάλα ατυχήματα στο πεδίο αυτό.

α) Δώσατε γενική άποψη των μέτρων τύπου "Seveso" (εξωτερικά σχέδια έκτακτης ανάγκης, σχεδιασμό χρήσης γης, ενημέρωση του κοινού κ.λπ.) που ενδεχομένως εφαρμόζονται μέχρι κάποιο βαθμό σε λιμένες ή/και σιδηροδρομικούς σταθμούς διαλογής.

β) Πόσα μεγάλα ατυχήματα σύμφωνα με τα κριτήρια κοινοποίησης ατυχημάτων που ορίζει το παράρτημα VI της οδηγίας συνέβησαν σε λιμένα;

γ) Πόσα μεγάλα ατυχήματα σύμφωνα με τα κριτήρια κοινοποίησης ατυχημάτων που ορίζει το παράρτημα VI της οδηγίας συνέβησαν σε σιδηροδρομικό σταθμό διαλογής;

>PIC FILE= "L_2002195EL.007801.TIF">

>PIC FILE= "L_2002195EL.007901.TIF">

>PIC FILE= "L_2002195EL.008001.TIF">

(1) Οι ερωτήσεις i) έως viii) αφορούν μόνον τα κράτη μέλη που δεν διαβίβασαν στην Επιτροπή τις αντίστοιχες πληροφορίες μέσω του συστήματος SPIRS.

(2) Μια μονάδα θεωρείται ότι διαθέτει εσωτερικό σχέδιο έκακτης ανάγκης, όταν οι αρμόδιες αρχές, κατόπιν εξέτασης της έκθεσης ασφαλείας, έχει αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη του εσωτερικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης. Εκτός αποδείξεως του εναντίου, θεωρείται ότι μια μονάδα δεν διαθέτει εσωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης εφόσον δεν απέστειλε έκθεση ασφαλείας, ή εάν, κατόπιν εξέτασης της έκθεσης ασφαλείας, δεν αποδεικνύεται ότι υπάρχει εσωτερικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Όταν μια έκθεση ασφαλείας έχει αποσταλεί αλλά δεν έχει ακόμη εξετασθεί, η κατάσταση χαρακτηρίζεται "υπό εκτίμηση".

(3) Στις ερωτήσεις 8β, 8γ, 8δ & 8ε, όρος "επισκέφθηκε" αφορά τις επισκέψεις που οδήγησαν σε σύνταξη όπως ορίζει το άρθρο 18 παράγραφος 2 στοιχείο β).