32001H0064

Σύσταση του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2001, περί εφαρμογής των πολιτικών των κρατών μελών για την απασχόληση

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 022 της 24/01/2001 σ. 0027 - 0037


Σύσταση του Συμβουλίου

της 19ης Ιανουαρίου 2001

περί εφαρμογής των πολιτικών των κρατών μελών για την απασχόληση

(2001/64/ΕΚ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 128 παράγραφος 4,

τις 15 εκθέσεις εφαρμογής για το 2000 που υπέβαλαν τα κράτη μέλη, οι οποίες περιλαμβάνουν την εκτέλεση των εθνικών σχεδίων δράσης για την απασχόληση το 1999 και περιγράφουν τις προσαρμογές στα σχέδια δράσης προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι αλλαγές οι οποίες επήλθαν βάσει των κατευθυντήριων γραμμών για το 2000,

τη σύσταση του Συμβουλίου, της 14ης Φεβρουαρίου 2000, σχετικά με την εφαρμογή των πολιτικών των κρατών μελών για την απασχόληση(1),

τη σύσταση της Επιτροπής, της 6ης Σεπτεμβρίου 2000,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Το Συμβούλιο ενέκρινε τις κατευθυντήριες γραμμές για το 1998, το 1999 και το 2000, με το ψήφισμα της 15ης Δεκεμβρίου 1997(2) και της 22ας Φεβρουαρίου 1999(3) και με την απόφαση της 13ης Μαρτίου 2000(4), αντιστοίχως.

(2) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας, της 23ης και 24ης Μαρτίου 2000, συμφώνησε συνολική στρατηγική υπέρ της απασχόλησης, της οικονομικής μεταρρύθμισης και της κοινωνικής συνοχής, ως μέρος μιας κοινωνίας βασισμένης στη γνώση, δεσμεύτηκε για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για πλήρη απασχόληση και τόνισε τη σημασία της διά βίου μάθησης.

(3) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Santa Marià da Feira, της 19ης και 20ής Ιουνίου 2000, τόνισε τον προεξάρχοντα ρόλο που οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να διαδραματίσουν στον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, την προαγωγή της διά βίου μάθησης και την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης, ιδίως των γυναικών.

(4) Το Συμβούλιο ενέκρινε τη σύσταση για τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών στις 19 Ιουνίου 2000 και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Άμστερνταμ της 16ης και 17ης Ιουνίου 1997 συμφώνησε ψήφισμα σχετικά με σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης βάσει του οποίου τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν ορισμένες δεσμεύσεις.

(5) Η κοινή έκθεση για την απασχόληση του 2000, η οποία εκπονήθηκε από κοινού με την Επιτροπή, περιγράφει την κατάσταση της απασχόλησης στην Κοινότητα και εξετάζει την αναληφθείσα από τα κράτη μέλη δράση για την εφαρμογή της πολιτικής τους για την απασχόληση σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές.

(6) Η επιτροπή απασχόλησης και η επιτροπή οικονομικής πολιτικής υπέβαλαν από κοινού, στις 31 Οκτωβρίου 2000, γνώμη σχετικά με την παρούσα σύσταση.

(7) Το Συμβούλιο θεωρεί σκόπιμο, κατόπιν εξέτασης της εφαρμογής των πολιτικών των κρατών μελών για την απασχόληση, να διατυπώσει συστάσεις. Οι συστάσεις αυτές θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν με φειδώ, να εστιάζονται σε θέματα προτεραιότητας και να βασίζονται σε έγκυρη και ακριβή ανάλυση.

(8) Κατά τη συμπλήρωση της δράσης που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη με σκοπό την πλήρη απασχόληση, θα πρέπει να γίνονται σεβαστές οι αρμοδιότητες των κρατών μελών.

(9) Το Συμβούλιο αναγνωρίζει τις σημαντικές προσπάθειες που έχουν ήδη καταβάλει τα κράτη μέλη για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση και της σύστασης της 14ης Φεβρουαρίου 2000. Κατά την αξιολόγηση του αντικτύπου των πολιτικών αυτών, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η πολυετής προοπτική των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση.

(10) Για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν μια σφαιρική προσέγγιση για τη χάραξη και την υλοποίηση των πολιτικών για την απασχόληση.

(11) Η ανάπτυξη και η υλοποίηση της διά βίου μάθησης έχει μείζονα σημασία για την ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής και δυναμικής κοινωνίας που θα βασίζεται στη γνώση και απαιτεί την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων αρχών, των κοινωνικών εταίρων και των μεμονωμένων ατόμων, με τη συνδρομή της κοινωνίας πολιτών.

(12) Για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, η οποία αποτελεί μακροχρόνιο πρόβλημα για τα περισσότερα κράτη μέλη, όλοι οι νέοι θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα εισόδου στον κόσμο της εργασίας προτού συμπληρώσουν έξι μήνες ανεργίας.

(13) Για την πρόληψη της μακροχρόνιας ανεργίας των ενηλίκων, η οποία είναι σχεδόν το ήμισυ των ανέργων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να προσφέρεται σε όλους τους ενήλικους ανέργους ένα νέο ξεκίνημα προτού συμπληρώσουν 12 μήνες ανεργίας.

(14) Είναι σημαντικό να μειωθούν τα αντικίνητρα για την απασχόληση τα οποία περιέχονται στα φορολογικά συστήματα ή τα συστήματα παροχών προκειμένου να εξασφαλιστούν μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών και των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων.

(15) Χρειάζονται βελτιώσεις στο επιχειρησιακό περιβάλλον και καλύτερα εφόδια για όσους αναλαμβάνουν επιχειρηματικές δραστηριότητες ώστε να τονωθεί η δημιουργία θέσεων εργασίας με όλο και πιο δυναμικές επιχειρήσεις.

(16) Πρέπει να διαμορφωθούν οι συνθήκες-πλαίσιο για την αξιοποίηση του δυναμικού αύξησης της απασχόλησης στον τομέα των υπηρεσιών.

(17) Η σταθερή δημιουργία θέσεων εργασίας απαιτεί πιο φιλικά προς την απασχόληση φορολογικά συστήματα στο πλαίσιο των οποίων η σημερινή μεγάλη επιβάρυνση της εργασίας θα μετατοπίζεται σε εναλλακτικές πηγές φορολογικού εισοδήματος, όπως η ενέργεια και το περιβάλλον.

(18) Η τοπική δράση για την απασχόληση συμβάλλει σημαντικά στην επίτευξη των στόχων της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση.

(19) Η θέσπιση εταιρικών σχέσεων σε όλα τα κατάλληλα επίπεδα είναι καθοριστικής σημασίας για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας και την προαγωγή της προσαρμοστικότητας των επιχειρήσεων και των εργαζομένων σε αυτές.

(20) Oι διαφορές μεταξύ των δύο φύλων στην αγορά εργασίας, ιδίως στην απασχόληση, την ανεργία και τις αμοιβές, καθώς και ο διαχωρισμός λόγω φύλου σε διάφορους κλάδους και επαγγέλματα, απαιτούν συνολικές στρατηγικές για την ενσωμάτωση της διάστασης των φύλων στις πολιτικές και στα μέτρα για τη βελτίωση του συνδυασμού εργασίας και οικογένειας,

ΑΠΕΥΘΥΝΕΙ σε κάθε κράτος μέλος τις συστάσεις που διατυπώνονται στο παράρτημα.

Βρυξέλλες, 19 Ιανουαρίου 2001.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

B. Ringholm

(1) ΕΕ L 52 της 25.2.2000, σ. 32.

(2) ΕΕ C 30 της 28.1.1998, σ. 1.

(3) ΕΕ C 69 της 12.3.1999, σ. 2.

(4) ΕΕ L 72 της 21.3.2000, σ. 15.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ

I. ΒΕΛΓΙΟ

Προβλήματα στις επιδόσεις ως προς την απασχόληση

Η βελγική αγορά εργασίας βελτιώθηκε το 1999 σημειώνοντας ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση του ποσοστού απασχόλησης και μείωση του ποσοστού της ανεργίας κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, ο ρυθμός αύξησης της απασχόλησης επιβραδύνθηκε και ήταν κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώ οι μακροχρόνιες προκλήσεις έχουν αντιμετωπιστεί μόνο μερικώς.

- Οι εισροές στη μακροχρόνια ανεργία είναι υψηλές, όπως και τα αποθέματα των μακροχρόνια ανέργων, οι οποίοι αποτελούσαν ακόμα το 1999, το 5,0 % του εργατικού δυναμικού,

- η συμμετοχή στην απασχόληση είναι χαμηλή για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους (12 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης), ιδίως για τα άτομα ηλικίας άνω των 55 ετών και το ποσοστό απασχόλησης αυτής της κατηγορίας (24,7 %), είναι ακόμα το χαμηλότερο στην Ένωση,

- το μέσο φορολογικό βάρος της εργασίας παραμένει ένα από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

- εμφανίζονται ελλείμματα εργατικού δυναμικού και ειδικοτήτων ενώ παραμένουν μεγάλες οι περιφερειακές ανισότητες ως προς την ανεργία.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: την υλοποίηση μιας προληπτικής πολιτικής· την επανεξέταση των φορολογικών συστημάτων και των συστημάτων παροχών· την καλύτερη συνεργασία μεταξύ των αρχών που είναι αρμόδιες για την αγορά εργασίας· τη μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας και την ανάπτυξη της διά βίου μάθησης.

Το Βέλγιο συνεπώς θα πρέπει:

1. Να εντείνει τις προσπάθειές του για την υλοποίηση της νέας εξατομικευμένης προσέγγισης όλων των νέων ανέργων με σκοπό να τους παρέχει μια ευκαιρία προτού συμπληρώσουν έξι μήνες στην ανεργία· να προχωρήσει αποφασιστικά στο σχεδιασμό και τη δρομολόγηση της εφαρμογής ενός πρόσφορου συστήματος έγκαιρης παρέμβασης για τους ενήλικες ανέργους.

2. Να συνεχίσει να εξετάζει τα αντικίνητρα που μπορεί να παρέχουν τα συστήματα φόρων και παροχών για τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας, ιδίως εκείνα τα αντικίνητρα που αφορούν τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας. Το Βέλγιο θα πρέπει ειδικότερα να παρακολουθεί στενά τα μέτρα για την πρόληψη της πρόωρης συνταξιοδότησης των εργαζομένων και να εξετάσει το ενδεχόμενο ενίσχυσης των αντικινήτρων στον τομέα αυτόν.

3. Να συνεχίσει τις προσπάθειες για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων αρχών που είναι υπεύθυνες για την αγορά εργασίας ώστε να ολοκληρωθεί και να διασφαλιστεί ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων ενεργητικών μέτρων.

4. Να εξακολουθήσει να εφαρμόζει και να παρακολουθεί τα μέτρα για τη μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας ώστε να ενθαρρύνονται οι εργαζόμενοι να καταλάβουν θέση εργασίας αλλά και οι εργοδότες να προβαίνουν σε προσλήψεις, και να παρακολουθεί στενά τον αντίκτυπο από τη μείωση των εισφορών της κοινωνικής ασφάλισης.

5. Να αναπτύξει και να υλοποιήσει μια σφαιρική στρατηγική για τη διά βίου μάθηση ώστε να αποτραπεί το έλλειμμα δεξιοτήτων και να εξασφαλιστεί μια καλύτερη βάση για τη δημιουργία μιας οικονομίας και κοινωνίας που θα βασίζονται στη γνώση.

II. ΔΑΝΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η κατάσταση της αγοράς εργασίας παραμένει πολύ θετική αφού η Δανία έχει τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης τόσο ανδρών όσο και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας. Οι βασικές προκλήσεις για τη Δανία παραμένουν:

- να επεκτείνει το υπάρχον εργατικό δυναμικό ενθαρρύνοντας τους εργαζομένους να παραμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην απασχόληση και περιορίζοντας τον αριθμό των ατόμων σε ηλικία εργασίας που λαμβάνουν παροχές της κοινωνικής πρόνοιας,

- να επιτύχει μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ γυναικών και ανδρών σε όλα τα επαγγέλματα.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: τη μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας· την ενθάρρυνση των εργαζομένων ώστε να παραμένουν ενεργά μέλη του εργατικού δυναμικού για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα την ένταξη των άνεργων γυναικών και τη μείωση του βαθμού του διαχωρισμού λόγω φύλου.

Η Δανία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να συνεχίσει και να παρακολουθεί στενά την υλοποίηση των τρεχουσών μεταρρυθμίσεων για τη μείωση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας, ιδίως των χαμηλών εισοδημάτων.

2. Να αυξήσει τα κίνητρα για την ανάληψη θέσης εργασίας ή την παραμονή σε αυτήν και να συνεχίσει να παρακολουθεί στενά τις μεταρρυθμίσεις για τα συστήματα πρόωρης συνταξιοδότησης υπό το φως της ανάγκης για αύξηση της προσφοράς εργασίας.

3. Να συνεχίσει τις προσπάθειες για μια ουσιαστικότερη προσέγγιση σχετικά με την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και για μια σφαιρική στρατηγική με στόχο τη μείωση των σημερινών επιπέδων επαγγελματικού διαχωρισμού λόγω φύλου στην αγορά εργασίας.

III. ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Καθώς η γερμανική οικονομία συνεχίζει να ανακάμπτει, η αντιστροφή των τάσεων στην απασχόληση γίνεται σαφέστερη και η ανεργία έχει μειωθεί περαιτέρω καθώς οι συνέπειες από την επανένωση της Γερμανίας συνεχίζουν να είναι αισθητές. Στις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ακόμα η αγορά εργασίας στη Γερμανία περιλαμβάνονται:

- η αργή απορρόφηση των απωλειών σε θέσεις εργασίας που καταγράφηκαν στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ενενήντα (- 1,2 % ετησίως κατά την περίοδο 1991-1998)· και οι μεγάλες διαφορές μεταξύ των περιφερειών στα ποσοστά ανεργίας, σε βάρος κατά κύριο λόγο των νέων κρατιδίων,

- το σταθερό υψηλό ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας, το οποίο ανέρχεται στο 4,4 % του εργατικού δυναμικού,

- παρά τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις, ένα από τα υψηλότερα συνολικά ποσοστά φορολογικού βάρους της εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

- το μικρό ποσοστό ατόμων ηλικίας μεταξύ 55 και 64 ετών που εργάζονται ακόμη (περίπου 37,8 %), γεγονός που υποδηλώνει την ύπαρξη πρόσθετου αναξιοποίητου δυναμικού απασχόλησης και την ανάγκη για μια δυναμικότερη σφαιρική πολιτική για τη διά βίου μάθηση που θα τονώσει την απασχολησιμότητα του εργατικού δυναμικού.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: τη μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας· τις προληπτικές πολιτικές το σύστημα φόρων/παροχών, ιδίως για τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας τη διά βίου μάθηση και τις ίσες ευκαιρίες.

Η Γερμανία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να προωθήσει την πλήρη υλοποίηση της προληπτικής προσέγγισης δίνοντας έμφαση στην έγκαιρη δράση για την αντιμετώπιση ατομικών αναγκών και την πρόληψη της μακροχρόνιας ανεργίας. Η πρόοδος στην επίτευξη κοινών και εθνικών στόχων θα πρέπει να παρακολουθείται στενά.

2. Να συνεχίσει να εξετάζει τα εμπόδια και τα αντικίνητρα που ευθύνονται για την αποθάρρυνση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας όλων των ομάδων εργαζομένων, ειδικότερα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας. Οι αλλαγές στα ποσοστά συμμετοχής στην αγορά εργασίας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας θα πρέπει να παρακολουθούνται και να θεσπισθούν περαιτέρω μέτρα για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας αυτής της ομάδας.

3. Να αντιμετωπίσει τα κενά όσον αφορά τις δεξιότητες στην αγορά εργασίας, μέσω βελτιώσεων των προϋποθέσεων πλαισίου, συμπεριλαμβανομένων των κινήτρων, για τη συνεχή εκπαίδευση, κατάρτιση και μαθητεία, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και μέσω της περαιτέρω ανάπτυξης μιας συνολικής στρατηγικής και του καθορισμού τόσο ποιοτικών όσο και ποσοτικών στόχων για τη διά βίου μάθηση. Απαιτούνται μέτρα στα σχολεία και τα ιδρύματα κατάρτισης προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλότερη μετάβαση σε σύγχρονες θέσεις απασχόλησης στον εργασιακό χώρο.

4. Να συνεχίσει και να παρακολουθεί τις προσπάθειες για μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας, ιδίως βάσει της πρόσφατης φορολογικής μεταρρύθμισης 2000 και της μεταρρύθμισης της "οικολογικής φορολογίας" μέσω της μείωσης των φόρων και των εισφορών της κοινωνικής ασφάλισης. Θα πρέπει επίσης να μειωθεί το εργατικό κόστος στη βάση της μισθολογικής κλίμακας και παράλληλα να ληφθεί υπόψη η ανάγκη για εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών.

5. Να συνεχίσει και να ενισχύει τη διττή προσέγγιση συνδυάζοντας την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και τα ειδικά μέτρα για ίσες ευκαιρίες, αποδίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στον αντίκτυπο των συστημάτων φόρων και παροχών για την απασχόληση των γυναικών και λαμβάνοντας μέτρα για τη μείωση της διαφοράς μεταξύ των φύλων στις αμοιβές.

IV. ΕΛΛΑΔΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Στα τέλη του 1999, η Ελλάδα εκπλήρωσε τα κριτήρια σύγκλισης ώστε να εισέλθει στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Εν τούτοις, η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης (55,4 %) στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ανεργία αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια, κυρίως ως αποτέλεσμα της αύξησης του εργατικού δυναμικού (γυναίκες και μετανάστες) και της συνεχιζόμενης μείωσης της απασχόλησης στον γεωργικό τομέα, και βρίσκεται ακόμα πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μακροχρόνια ανεργία έχει επίσης αυξηθεί. Η κατάσταση αυτή αντανακλά τα ακόλουθα διαρθρωτικά προβλήματα στην αγορά εργασίας:

- τα ποσοστά της ανεργίας των νέων, των γυναικών και των μακροχρόνια ανέργων παραμένουν υψηλά, πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

- υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των φύλων σε ό,τι αφορά τόσο την απασχόληση όσο και την ανεργία,

- οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις περιέχουν κάποια μέτρα για την ανάπτυξη της διά βίου μάθησης, δεν υπάρχει όμως σαφής συνολική στρατηγική, ενώ τα συστήματα της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης χρειάζονται περαιτέρω βελτίωση,

- οι μεγάλες διοικητικές επιβαρύνσεις παρεμποδίζουν την επιχειρηματική ανάπτυξη, ιδίως στο στάδιο της εκκίνησης επιχειρήσεων, και η απασχόληση στον τομέα των υπηρεσιών παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, παρά τις βελτιώσεις σε ορισμένους τομείς,

- υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης όσον αφορά τη χρήση των νέων τεχνολογιών και τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων για την απασχόληση όσον αφορά: τη συνολική πολιτική προσέγγιση· την πρόληψη και την ενεργοποίηση την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και την αυξανόμενη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά της εργασίας· την εκπαίδευση και την κατάρτιση τη μείωση του διοικητικού βάρους και τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας.

Η Ελλάδα συνεπώς θα πρέπει:

1. Να αναπτύξει ένα στρατηγικό πλαίσιο και ένα σύνολο καλά διαρθρωμένων πολιτικών για την υλοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση και στους τέσσερις άξονες.

2. Να λάβει αποφασιστικά και συνεκτικά μέτρα προκειμένου να αποτραπεί η μετατροπή της ανεργίας των νέων και των ενήλικων σε μακροχρόνια ανεργία, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές 1 και 2, μέσω της ανάπτυξης των υφιστάμενων σχεδίων για την ταχεία μεταρρύθμιση των δημοσίων υπηρεσιών απασχόλησης. Το στατιστικό σύστημα πρέπει να αναβαθμιστεί ώστε οι δείκτες πολιτικής για την πρόληψη και την ενεργοποίηση να είναι διαθέσιμοι εγκαίρως και η πρόοδος να παρακολουθείται αποτελεσματικά.

3. Να εξετάσει τη δυνατότητα μείωσης των φόρων επί της εργασίας και/ή του εισοδήματος από την εργασία, προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό απασχόλησης. Η Ελλάδα θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνει, στα πλαίσια προσέγγισης που θα βασίζεται στην ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου, τη μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στη αγορά εργασίας.

4. Να χαράξει μια σφαιρική στρατηγική για τη διά βίου μάθηση, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού στόχων, και να βελτιώσει περαιτέρω τα συστήματα της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης, ώστε να εμπλουτιστούν οι δεξιότητες του εργατικού δυναμικού· και να παρέχει μεγαλύτερη υποστήριξη στη συνεχή κατάρτιση, με ενεργότερη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων.

5. Να χαράξει και να εφαρμόσει μια συνεκτική στρατηγική με στόχο τη σημαντική μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων για τη σύσταση νέων επιχειρήσεων, ώστε να τονωθεί το επιχειρηματικό πνεύμα και να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες του τομέα των υπηρεσιών για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

6. Να ενισχύσει την αντίληψη εταιρικής σχέσης και να προωθήσει συγκεκριμένες δεσμεύσεις εκ μέρους των κοινωνικών εταίρων σε όλα τα ενδεδειγμένα επίπεδα για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, με στόχο να ενισχύσει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων επιτυγχάνοντας παράλληλα την απαιτούμενη ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας.

V. ΙΣΠΑΝΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η Ισπανία γνωρίζει θετική οικονομική μεγέθυνση και αύξηση της απασχόλησης τα τελευταία χρόνια αλλά παραμένουν σοβαρές προκλήσεις:

- το ποσοστό απασχόλησης, παρ' όλο που αυξάνεται, είναι ακόμα από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ανεργία βρίσκεται ακόμα στο υψηλό ποσοστό του 15,9 % παρά τη σημαντική μείωση από το 1996. Η μακροχρόνια ανεργία έχει μειωθεί αλλά οι γυναίκες και οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι είναι ακόμα αυτοί που θίγονται κυρίως από την ανεργία,

- το ποσοστό της προσωρινής απασχόλησης είναι υψηλό, οι περισσότερες από τις προσωρινές θέσεις εργασίας έχουν σύντομη διάρκεια και τείνουν να καταλαμβάνονται από γυναίκες και νέους,

- οι περιφερειακές ανισότητες είναι μεγάλες, ενώ η γεωγραφική κινητικότητα πολύ χαμηλή,

- παρ' όλο που το ποσοστό της γυναικείας απασχόλησης αυξάνεται, παραμένει από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (37,6 %), η ψαλίδα μεταξύ των φύλων σε ό,τι αφορά την απασχόληση ανέρχεται στο 30,3 % και είναι η μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ανεργία μεταξύ των γυναικών φτάνει το 23,1 %,

- λιγότερο από το 35 % του πληθυσμού ηλικίας 25-64 ετών έχουν ολοκληρώσει το ανώτερο επίπεδο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου είναι διαδεδομένη και η συμμετοχή των ενηλίκων στην εκπαίδευση και την κατάρτιση είναι πολύ χαμηλή. Δεν υπάρχει σφαιρική προσέγγιση για τη διά βίου μάθηση.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: τις πολιτικές πρόληψης και ενεργοποίησης· τη βελτίωση του συστήματος στατιστικής παρακολούθησης την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου τη διά βίου μάθηση την προσαρμοστικότητα και τα συστήματα φόρων και παροχών.

Η Ισπανία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά τους και να επιταχύνει την εφαρμογή της προληπτικής προσέγγισης έτσι ώστε να καλύψει όλους τους εν δυνάμει δικαιούχους. Τέτοιες προσπάθειες θα πρέπει να περιλαμβάνουν την ολοκλήρωση του συστήματος στατιστικής παρακολούθησης σύμφωνα με το εθνικό σχέδιο δράσης και την κοινή έκθεση για την απασχόληση.

2. Να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για να στηρίξει την ενσωμάτωση της διάστασης των ίσων ευκαιριών σε όλα τα μέτρα ώστε να προσεγγίσει το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντός ενός χρονικού πλαισίου το οποίο, λόγω του μεγέθους του προβλήματος, θα αντανακλά τον επείγοντα χαρακτήρα του στόχου αυτού.

3. Να χαράξει και να υλοποιήσει μια συνεκτική στρατηγική για τη διά βίου μάθηση που θα περιέχει στόχους και θα καλύπτει την αρχική και συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση κατά τρόπο ώστε να αυξηθούν τα επίπεδα εκπαιδευτικής επιτυχίας και η συμμετοχή των ενηλίκων σε δραστηριότητες εκπαίδευσης και κατάρτισης. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίδεται στο πρόβλημα της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου.

4. Να συνεχίσει τις προσπάθειες, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, για την προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένης της εργατικής νομοθεσίας, και την ανάπτυξη νέων μορφών οργάνωσης της εργασίας, διασφαλίζοντας τη σωστή ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας για το σύνολο του εργατικού δυναμικού.

5. Να εξετάσει τα κίνητρα/αντικίνητρα που εμπεριέχονται στα συστήματα φόρων και παροχών με σκοπό την αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας και τη σταθερή απασχόληση.

VI. ΓΑΛΛΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η κατάσταση στην απασχόληση συνεχίζει να βελτιώνεται. Ωστόσο, παραμένουν ορισμένα σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα:

- η συμμετοχή ατόμων ηλικίας 55-64 ετών παραμένει αρκετά κάτω από το μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση (28,3 % έναντι 35,9 %) και το 1999 δεν σημειώθηκε αλλαγή της πτωτικής τάσης,

- η μείωση της ανεργίας ήταν μικρή και το ποσοστό ανεργίας της τάξης του 11,3 % είναι ακόμα πάνω από το μέσο όρο (10,8 %) στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

- οι φόροι επί της εργασίας είναι υψηλοί.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: την παραμονή των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στον ενεργό βίο, τη μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας, την πρόληψη και τη διά βίου μάθηση.

Η Γαλλία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να εντείνει τις προσπάθειες της για να κάμψει την τάση πρόωρης εγκατάλειψης του εργασιακού βίου αναπτύσσοντας μια πιο εμπεριστατωμένη προσέγγιση και εμπλέκοντας τους κοινωνικούς εταίρους.

2. Να εξακολουθήσει να εφαρμόζει και να αξιολογεί μέτρα πολιτικής για τον περιορισμό του φορολογικού βάρους της εργασίας, ιδίως μέτρα που θα απευθύνονται στους ανειδίκευτους και χαμηλόμισθους εργαζόμενους.

3. Να συνεχίσει να εφαρμόζει συστήματα εξατομικευμένης και έγκαιρης παρέμβασης για τους ανέργους και να χρησιμοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμό τα συστήματα αυτά για την πρόληψη της ανεργίας των νέων και των ενηλίκων.

4. Να συνεχίσει να καταβάλει προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας και τη στενή παρακολούθηση των πραγματικών αποτελεσμάτων της νομοθεσίας για την εβδομάδα των 35 ωρών να λάβει μέτρα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας της συνεχούς κατάρτισης και την προώθηση μιας σφαιρικής στρατηγικής για τη διά βίου μάθηση.

5. Να συνεχίσει να εφαρμόζει συνεκτικές στρατηγικές, οι οποίες να περιλαμβάνουν κανονιστικά, φορολογικά και άλλα μέτρα, των οποίων ο σχεδιασμός θα στοχεύει στη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων για τις επιχειρήσεις και να αξιολογεί τον αντίκτυπο των συνεχιζόμενων προσπαθειών για τη δημιουργία νέων ευκαιριών απασχόλησης για τους νέους.

VII. ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι επιδόσεις της Ιρλανδίας στον τομέα της οικονομίας και της απασχόλησης ήταν εξαιρετικές. Το 1999, το ποσοστό απασχόλησης ξεπέρασε το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, το ποσοστό ανεργίας συνέχισε να μειώνεται για όλες τις ηλικιακές ομάδες. Οι εξελίξεις αυτές παραπέμπουν σε μια περαιτέρω συρρίκνωση της προσφοράς στην αγορά εργασίας. Μερικά διαρθρωτικά προβλήματα ωστόσο εξακολουθούν να υπάρχουν:

- όπως συμβαίνει και με μερικά άλλα κράτη μέλη, η αποφυγή ελλειμμάτων στην αγορά εργασίας και οι συναφείς πληθωριστικές πιέσεις στους μισθούς συνιστούν ένα βασικό πρόβλημα για την Ιρλανδία,

- μολονότι έχει αυξηθεί σημαντικά, το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών παραμένει χαμηλότερο από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση παρουσίασε μόνο μερική βελτίωση μεταξύ 1998 και 1999,

- ως αποτέλεσμα των αυξανόμενων ελλειμμάτων στην αγορά εργασίας, έχει σημασία για την Ιρλανδία να επενδύσει στην εκπαίδευση και την κατάρτιση των ανέργων αλλά και των εργαζομένων. Πρόκειται για μία από τις λίγες χώρες που σημείωσε αύξηση στο ποσοστό των ανέργων που συμμετέχουν σε δραστηριότητες κατάρτισης. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των εργαζομένων που παρακολουθούν κατάρτιση παραμένει από τους χαμηλότερους στην Ένωση.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων που αφορούν: τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και τη χάραξη στρατηγικής για την ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση και τη διά βίου μάθηση.

Η Ιρλανδία θα πρέπει συνεπώς:

1. Να δώσει νέο έναυσμα στη συνολική στρατηγική της με σκοπό να αυξήσει το ποσοστό των απασχολούμενων γυναικών, να εξαλείψει τα φορολογικά εμπόδια και να αυξήσει τις θέσεις στους παιδικούς σταθμούς και να προχωρήσει σε ενέργειες με σκοπό τη μείωση της ψαλίδας μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές.

2. Να συνεχίσει και να εντείνει τις προσπάθειες της για τη διατήρηση της αύξησης της παραγωγικότητας και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων και των προσόντων του εργατικού δυναμικού, δίνοντας περισσότερη έμφαση στην ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση και την περαιτέρω ανάπτυξη της διά βίου μάθησης, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού στόχων.

VIII. ΙΤΑΛΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η απασχόληση αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του 1999, κυρίως χάρη στη θέσπιση φορολογικών κινήτρων και ευέλικτων εργασιακών ρυθμίσεων. Ωστόσο, με τις βελτιώσεις αυτές δεν λύθηκαν ακόμη διάφορα διαρθρωτικά προβλήματα της ιταλικής αγοράς εργασίας, ιδίως όσον αφορά τις περιφερειακές ανισορροπίες:

- το χαμηλό ποσοστό απασχόλησης της τάξης του 52,5 % είναι περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ποσοστό απασχόλησης για τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας, που ανέρχεται σε 27,5 %, είναι ακόμη χαμηλό,

- το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών αυξήθηκε περισσότερο από το αντίστοιχο ποσοστό απασχόλησης των ανδρών αλλά παραμένει ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση: 38,1 %,

- η ανεργία μειώθηκε στο 11,3 % αλλά παραμένει κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ποσοστό ανεργίας της τάξης του 12,4 % για τα άτομα ηλικίας 15-24 ετών παρέμεινε σχεδόν 4 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο από το μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η μακροχρόνια ανεργία βελτιώθηκε μόνο οριακά από 7,1 % του εργατικού δυναμικού το 1998 σε 6,9 % το 1999,

- οι μεγάλες ψαλίδες μεταξύ των φύλων όσον αφορά την απασχόληση -περίπου 30 ποσοστιαίες μονάδες- είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της αγοράς εργασίας, ιδίως στις περιοχές του νότου, και η ανεργία των γυναικών, στο 15,6 %, είναι σχεδόν διπλάσια από το ποσοστό ανεργίας των ανδρών που ανέρχεται στο 8,7 %,

- οι διαφορές μεταξύ των περιφερειών παραμένουν σημαντικές με ποσοστό ανεργίας 6,5 % για την Κεντρική και Βόρεια Ιταλία και 22 % για τη Νότια Ιταλία,

- το 51,5 % του εργατικού δυναμικού έχει ολοκληρώσει τον ανώτερο κύκλο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε σύγκριση με το 66 % που είναι ο μέσος όρος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μόνο το 6,1 % των ενηλίκων συμμετέχουν σε ενέργειες εκπαίδευσης ή κατάρτισης, σε σύγκριση με το 8,7 % που είναι ο μέσος όρος για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: το συνδυασμό πολιτικών και για τους τέσσερις άξονες· τα συστήματα φόρων και παροχών την πρόληψη και την ενεργοποίηση· την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και τις διαφορές μεταξύ φύλων καθώς και τη διά βίου μάθηση.

Η Ιταλία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να συνεχίσει να βελτιώνει την ισορροπία στο συνδυασμό πολιτικών και στους τέσσερις πυλώνες, ενισχύοντας περαιτέρω πολιτικές για την απασχολησιμότητα, επιδιώκοντας τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, συμπεριλαμβανομένου του κανονιστικού πλαισίου, αναπτύσσοντας μια σφαιρική στρατηγική για τις ίσες ευκαιρίες και συνεχίζοντας τις προσπάθειες για την ενσωμάτωση της διάστασης των φύλων.

2. Να συνεχίσει την υλοποίηση της μεταρρύθμισης των συνταξιοδοτικών συστημάτων μέσω της αναθεώρησης που προγραμματίζεται για το 2001 και να αναθεωρήσει και τα άλλα συστήματα παροχών ώστε να μειωθεί η έξοδος από την αγορά εργασίας και να συνεχίσει περαιτέρω τις προσπάθειες για τη μείωση του φορολογικού βάρους, ιδίως των χαμηλόμισθων εργαζομένων.

3. Στο πλαίσιο των πολιτικών για την απασχολησιμότητα, να προβεί σε περαιτέρω ενέργειες για την πρόληψη της εισόδου των νέων και των ενηλίκων ανέργων στη μακροχρόνια ανεργία. Οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν την πλήρη υλοποίηση της μεταρρύθμισης των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης σε όλη τη χώρα, την επιτάχυνση της εισαγωγής του Συστήματος Πληροφοριών για την Απασχόληση και τη συνέχιση των ήδη καταβαλλομένων προσπαθειών για την αναβάθμιση του συστήματος στατιστικής παρακολούθησης.

4. Να εφαρμόσει δραστήριες πολιτικές για την αγορά εργασίας και να εφαρμόσει συγκεκριμένα μέτρα με σκοπό τη μείωση των μεγάλων διαφορών μεταξύ των φύλων σε ό,τι αφορά την απασχόληση και την ανεργία με στόχο την παροχή περισσότερων και καλύτερων ευκαιριών απασχόλησης στις γυναίκες.

5. Να χαράξει και να υλοποιήσει μια συνεκτική στρατηγική για τη διά βίου μάθηση, συμπεριλαμβανομένων εθνικών στόχων οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να είναι πιο δραστήριοι ώστε να παρέχουν περισσότερες ευκαιρίες κατάρτισης στο εργατικό δυναμικό.

IX. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι συνθήκες στην αγορά εργασίας στο Λουξεμβούργο ήταν καλές το 1999, συνοδεύονταν δε από ισχυρή οικονομική μεγέθυνση και την υψηλότερη αύξηση στο ποσοστό απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (4,8 %). Το ποσοστό ανεργίας συνέχισε να μειώνεται και παραμένει το χαμηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2,3 %). Ωστόσο, εντοπίζονται μερικά διαρθρωτικά προβλήματα:

- το συνολικό ποσοστό εθνικής απασχόλησης είναι πολύ χαμηλό παρά την πολύ καλή κατάσταση στην απασχόληση με μεγάλο αριθμό διασυνοριακών εργαζομένων. Τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα χαμηλά για εργαζομένους ηλικίας άνω των 55 ετών (26,3 %) και για τις γυναίκες (48,5 %), παρ' όλο που τα ποσοστά αυτά αυξήθηκαν από το 1998 και μετά,

- η ψαλίδα μεταξύ των φύλων στην απασχόληση είναι μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και βρίσκεται στο 25,9 %,

- η εγχώρια προσφορά ειδικευμένου εργατικού δυναμικού είναι ανεπαρκής,

- το ποσοστό των ενήλικων εργαζομένων που συμμετέχουν σε ενέργειες εκπαίδευσης και κατάρτισης παραμένει χαμηλό (5,3 %).

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: τον κοινωνικό διάλογο, τη συμμετοχή των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας και των γυναικών στην αγορά εργασίας και τη διά βίου μάθηση.

Το Λουξεμβούργο συνεπώς θα πρέπει:

1. Να ενθαρρύνει τους κοινωνικούς εταίρους να παγιώσουν έναν εποικοδομητικό διάλογο, καθώς αυτό είναι απολύτως αναγκαίο για την επιτυχία των πολιτικών απασχόλησης, όπως αυτές περιγράφονται στο εθνικό σχέδιο δράσης.

2. Να καταβάλει προσπάθειες και να εφαρμόσει μέτρα με σκοπό την αύξηση των ποσοστών συμμετοχής στην αγορά εργασίας για τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας και τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της επανεξέτασης των συστημάτων φόρων και παροχώνκαι να λάβει μέτρα για την προώθηση της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές.

3. Να συνεχίσει την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο για τη συνεχή επαγγελματική κατάρτιση και να προωθήσει τις εργασίες για τη χάραξη και την εφαρμογή πολιτικής στον τομέα αυτόν, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού στόχων, έτσι ώστε να αυξηθούν τα ποσοστά συμμετοχής στην εκπαίδευση και την κατάρτιση.

X. ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι Κάτω Χώρες παρουσίασαν υγιή αύξηση της απασχόλησης το 1999 και τα ποσοστά απασχόλησης είναι σαφώς πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ποσοστό ανεργίας συνέχισε να μειώνεται το 1999 και έφθασε το 3,3 %, κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχουν ωστόσο μερικά διαρθρωτικά προβλήματα:

- παρ' όλο που η μακροχρόνια ανεργία μειώνεται, υπάρχουν μόνιμα προβλήματα με ορισμένες ομάδες του πληθυσμού, ιδίως τους χαμηλόμισθους εργαζομένους, τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας και τις εθνοτικές μειονότητες,

- μεγάλος αριθμός ατόμων σε ηλικία εργασίας εξακολουθεί να βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας λόγω αναπηρίας και άλλων παροχών κοινωνικής πρόνοιας,

- αναδύονται ελλείμματα στην αγορά εργασίας και συναφείς πληθωριστικές πιέσεις στους μισθούς.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: τα συστήματα φόρων και παροχών και το σύστημα στατιστικής παρακολούθησης.

Οι Κάτω Χώρες συνεπώς θα πρέπει:

1. Να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τους κοινωνικούς εταίρους, να μειώσουν τα αντικίνητρα στο σύστημα παροχών που ενδέχεται να λειτουργούν αποτρεπτικά για τη συμμετοχή στην ανοικτή αγορά εργασίας, ιδίως των ατόμων εκείνων που λαμβάνουν παροχές αναπηρίας, και να παράγουν "παγίδες φτώχειας".

2. Να συνεχίσουν να αναβαθμίζουν το στατιστικό σύστημα έτσι ώστε οι δείκτες πολιτικής και αποτελεσμάτων να είναι διαθέσιμοι έγκαιρα για να χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της εφαρμογής της προληπτικής προσέγγισης.

XI. ΑΥΣΤΡΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι επιδόσεις της αγοράς εργασίας στην Αυστρία βελτιώθηκαν πέρσι όταν το συνολικό ποσοστό απασχόλησης έφτασε το 68,2 % (59,7 % για τις γυναίκες). Το ποσοστό αυτό πλησιάζει το στόχο του 70 % που καθορίστηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας και υπερβαίνει αρκετά το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συνολική ανεργία μειώθηκε σε 3,8 % το 1999 και, μαζί με την μακροχρόνια ανεργία και την ανεργία των νέων, είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρά τις συνολικά καλές επιδόσεις, εξακολουθούν να υφίστανται μερικά διαρθρωτικά προβλήματα στην αγορά εργασίας:

- η συνολική φορολογική επιβάρυνση είναι μεγαλύτερη από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η φορολογική πίεση επί της εργασίας αυξήθηκε κατά την περίοδο από το 1994 έως το 1998. Η προσδοκώμενη μείωση του μη μισθολογικού εργατικού κόστους κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες του ΑεγχΠ έως το 2003, είναι μόνο ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση,

- υπάρχει ακόμα σημαντική διαφορά μεταξύ των φύλων τόσο ως προς την απασχόληση όσο και ως προς την ανεργία, παρά το γεγονός ότι το ποσοστό απασχόλησης για τις γυναίκες είναι μεγαλύτερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

- το ποσοστό ανεργίας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας είναι κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η ανεργία για τα άτομα ηλικίας άνω των 50 παραμένει υψηλή.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: την απασχολησιμότητα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές και τη φορολογία της εργασίας.

Η Αυστρία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για τη σημαντική μείωση του μεγάλου φορολογικού βάρους της εργασίας, δίνοντας ιδίως προσοχή σε εκείνες τις ομάδες του πληθυσμού που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην αγορά εργασίας.

2. Να επιδιώξει μια σφαιρική στρατηγική για τη μείωση της σημαντικής ακόμα διαφοράς μεταξύ των φύλων στην απασχόληση, για παράδειγμα μέσω μέτρων που βοηθούν τη μείωση της διαφοράς στις αμοιβές και διευκολύνουν το συνδυασμό οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.

3. Να συνεχίσει τις προσπάθειές της για τη μεταρρύθμιση των συστημάτων πρόωρης συνταξιοδότησης και άλλων μέτρων για την παράταση του επαγγελματικού βίου των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, έτσι ώστε να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό απασχόλησης των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας.

XII. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η κατάσταση στην απασχόληση βελτιώθηκε περαιτέρω το 1999, επιβεβαιώνοντας τη θετική τάση του προηγούμενου χρόνου. Η ανεργία εμφανίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η μακροχρόνια ανεργία μειώνεται με ταχείς ρυθμούς. Ωστόσο, η αγορά εργασίας υποφέρει από διαρθρωτικές αδυναμίες που απαιτούν δράση:

- το μέσο επίπεδο δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού είναι χαμηλό. Μόνο το 21,2 % έχει ολοκληρώσει τον ανώτερο κύκλο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε σύγκριση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 66 %. Η συμμετοχή σε δραστηριότητες εκπαίδευσης και κατάρτισης που είναι μόνο 3,6 % βρίσκεται κάτω από τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή από το 8,7 % και το 45 % των νέων ηλικίας 18-24 ετών έχει εγκαταλείψει πρόωρα το σχολείο,

- οι δυνατότητες του τομέα των υπηρεσιών για τη δημιουργία θέσεων εργασίας είναι μεγάλες, όπως φαίνεται από το ποσοστό απασχόλησης στον τομέα αυτόν που ανέρχεται σε 36,2 %, και είναι αναγκαίο να εφαρμοστεί μια συνεκτική στρατηγική για την τόνωση του επιχειρηματικού πνεύματος,

- χρειάζεται μεγάλη συμβολή από τους κοινωνικούς εταίρους για να αντιμετωπιστούν οι βασικές προκλήσεις της πορτογαλικής αγοράς εργασίας, ιδίως το χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων, ο εκσυγχρονισμός της οργάνωσης της εργασίας και οι εργασιακές σχέσεις,

- στο πλαίσιο της γενικής βελτίωσης της κατάστασης των γυναικών στην αγορά εργασίας, χρειάζεται καλύτερη ισορροπία μεταξύ των δύο φύλων, ιδίως όσον αφορά το διαχωρισμό στους επί μέρους κλάδους.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: την εκπαίδευση και την κατάρτιση τη μείωση του διοικητικού βάρους για τις επιχειρήσεις την προσέγγιση των κοινωνικών εταίρων, τον διαχωρισμό της αγοράς εργασίας λόγω φύλου και την πρόσβαση στην υποδομή για τη φροντίδα των παιδιών.

Η Πορτογαλία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να συνεχίσει τις προσπάθειές της ώστε να χαράξει και να υλοποιήσει μια σφαιρική στρατηγική για τη διά βίου μάθηση που θα αντιμετωπίζει επίσης το πρόβλημα της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, θα θέτει σαφείς στόχους και θα παρέχει σωστές λύσεις. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στην ποιότητα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης ώστε να αποφευχθούν τα ελλείμματα στις δεξιότητες.

2. Να συνεχίσει τις προσπάθειες για τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων για τις επιχειρήσεις, την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του τομέα των υπηρεσιών για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την αύξηση της δημιουργίας θέσεων εργασίας για μέσο και υψηλά ειδικευμένο εργατικό δυναμικό στον τομέα των υπηρεσιών.

3. Να συνεχίσει τις προσπάθειες για την εφαρμογή μιας συναινετικής προσέγγισης και την ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων από τους κοινωνικούς εταίρους, ιδίως στον τομέα του εκσυγχρονισμού της οργάνωσης της εργασίας, και για την προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένης της εργατικής νομοθεσίας και της συνεχούς κατάρτισης.

4. Να συνεχίσει να καταβάλει προσπάθειες για το συνδυασμό επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, βελτιώνοντας την υποδομή για τη φροντίδα των παιδιών και να εξετάσει τρόπους για την προώθηση της ισορροπίας μεταξύ των φύλων στους επί μέρους κλάδους.

XIII. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Ενώ στη Φινλανδία διατηρήθηκε ο ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης τα τελευταία πέντε χρόνια, υπάρχουν ακόμα μερικά σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα:

- το συνολικό ποσοστό ανεργίας, που είναι σε μεγάλο βαθμό διαρθρωτική, είναι ακόμα υψηλό και ανέρχεται σε 10,2 %. Η ανεργία των νέων και η μακροχρόνια ανεργία ατόμων ηλικίας άνω των 50 ετών, εξακολουθούν να προκαλούν ανησυχία,

- με τις πρόσφατες πρωτοβουλίες, η Φινλανδία σημείωσε πρόοδο στην ελάφρυνση του φορολογικού βάρους της εργασίας. Ωστόσο εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερη από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

- η Φινλανδία αντιμετωπίζει ελλείμματα δεξιοτήτων σε αρκετούς τομείς (για θέσεις εργασίας με υψηλή αλλά και χαμηλή εξειδίκευση) και υπάρχει γενικότερα η ανάγκη κινητοποίησης του εργατικού δυναμικού με έμφαση στις ποιοτικές ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας,

- οι περιφερειακές ανισότητες ως προς την απασχόληση είναι ακόμα μεγάλες.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων που αφορούν: τα συστήματα φόρων και παροχών, το φορολογικό βάρος της εργασίας και το διαχωρισμό της αγοράς εργασίας λόγω φύλου κατά επαγγέλματα και κλάδους.

Η Φινλανδία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να συνεχίσει την επανεξέταση των υφιστάμενων συστημάτων φόρων και παροχών ώστε να αυξηθούν τα κίνητρα για εργασία και οι προσλήψεις και να εστιάσει τις πολιτικές της για τη διά βίου μάθηση στους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας ώστε αυτοί να παραμένουν στην ενεργό ζωή επί μακρότερον.

2. Να συνεχίσει τις πρόσφατες πολιτικές πρωτοβουλίες με σκοπό τη μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας, συνεκτιμώντας τις συνθήκες που επικρατούν στην οικονομία και την απασχόληση στη χώρα.

3. Να παρακολουθεί και να αξιολογεί, στο πλαίσιο μιας προσέγγισης που θα βασίζεται στην ενσωμάτωση της διάστασης των φύλων σε όλες τις πολιτικές, τα τρέχοντα επίπεδα διαχωρισμού της αγοράς εργασίας λόγω φύλου κατά επαγγέλματα και κλάδους.

XIV. ΣΟΥΗΔΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η Σουηδία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι επιδόσεις της στον τομέα της δημιουργίας θέσεων εργασίας βελτιώθηκαν πρόσφατα με αποτέλεσμα να μειωθεί η ανεργία σε 7,2 % το 1999. Ωστόσο, υφίστανται ακόμα ορισμένα διαρθρωτικά προβλήματα στην αγορά εργασίας:

- το φορολογικό βάρος της εργασίας παραμένει μεγάλο, ειδικότερα για τους σχετικά ανειδίκευτους και τους χαμηλόμισθους εργαζομένους. Η Σουηδία συνεχίζει να εμφανίζει τα υψηλότερα ποσοστά φορολόγησης της μισθωτής εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση - 52,7 % το 1998 σε σύγκριση με το 39,2 % που είναι ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

- μεγάλος αριθμός ατόμων σε ηλικία εργασίας εξαρτώνται από παροχές της κοινωνικής πρόνοιας,

- τα ελλείμματα σε δεξιότητες, ιδίως σε επίπεδο περιφερειών, αποτελούν πλέον έναν ανασταλτικό παράγοντα για την οικονομική μεγέθυνση και την περιφερειακή ανάπτυξη,

- το τρέχον επίπεδο διαχωρισμού της αγοράς εργασίας μεταξύ ανδρών και γυναικών ως προς τα επαγγέλματα και τους κλάδους εξακολουθεί να είναι ανησυχητικό, παρά τις εύρυθμες πολιτικές για τις ίσες ευκαιρίες.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με: το φορολογικό βάρος της εργασίας και την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου.

Η Σουηδία συνεπώς θα πρέπει:

1. Να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού στόχων που θα λαμβάνουν υπόψη την εθνική κατάσταση, με σκοπό να μειώσει το υψηλό φορολογικό βάρος της εργασίας, ιδίως για τους χαμηλόμισθους εργαζομένους.

2. Να επιδιώξει τη συνέχιση των πολιτικών πρωτοβουλιών για την αναπροσαρμογή των συστημάτων παροχών και βοηθείας, ώστε να δημιουργηθούν κίνητρα για την ανάληψη εργασίας.

3. Να παρακολουθεί και να αξιολογεί τα τρέχοντα επίπεδα διαχωρισμού της αγοράς εργασίας λόγω φύλου κατά επαγγέλματα και κλάδους, ως αναπόσπαστο μέρος των μεταρρυθμίσεων που αφορούν την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές, οι οποίες δρομολογήθηκαν το 1999.

XV. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Στο Ηνωμένο Βασίλειο σημειώθηκε υγιής αύξηση της απασχόλησης το 1999 και τα ποσοστά απασχόλησης για άνδρες και γυναίκες είναι σαφώς πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ποσοστό ανεργίας συνέχισε να μειώνεται το 1999 και έφθασε το 6,1 %, κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα:

- οι εισροές στη μακροχρόνια ανεργία των νέων και των ενηλίκων (17 % και 11 % αντίστοιχα) είναι μεγαλύτερες από εκείνες των κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις,

- παρά την πτωτική τάση της μακροχρόνιας ανεργίας, υφίστανται ακόμα προβλήματα για ορισμένες ομάδες του πληθυσμού, ειδικότερα για τα νοικοκυριά στα οποία κανένας δεν εργάζεται, τις μειονεκτούσες ομάδες και για ορισμένες γεωγραφικές περιοχές. Η έλλειψη απασχόλησης για τους μόνους γονείς παραμένει πρόβλημα,

- σε ορισμένους τομείς, ιδίως αυτόν της τεχνολογίας των πληροφοριών, παρατηρούνται κενά στα επαγγελματικά προϊόντα. Το χαμηλό επίπεδο βασικών επαγγελματικών προϊόντων είναι ένα γενικευμένο πρόβλημα για το Ηνωμένο Βασίλειο,

- παρά τη μείωση στη διαφορά μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές, αυτή παραμένει υψηλή σε σχέση με το μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση που αποδίδεται στις συνέπειες της απόκτησης παιδιών, είναι επίσης η μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δείχνει ότι υπάρχει ανάγκη για επαρκή και προσιτή υποδομή για τη φροντίδα των παιδιών,

- τα τρέχοντα επίπεδα διαχωρισμού της αγοράς εργασίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, τόσο ως προς τα επαγγέλματα όσο και τους κλάδους, είναι υψηλότερη από τον αντίστοιχο μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών και των συστάσεων που αφορούν: την προσαρμοστικότητα, τη διαφορά μεταξύ φύλων ως προς τις αμοιβές, την υποδομή για τη φροντίδα των παιδιών, την προληπτική στρατηγική για την έλλειψη ανεργίας και τη διά βίου μάθηση.

Το Ηνωμένο Βασίλειο συνεπώς θα πρέπει:

1. Να βελτιώσει την ισορροπία στην εφαρμογή των πολιτικών για τις κατευθυντήριες γραμμές έτσι ώστε να ενταθούν και να γίνουν ορατές οι προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, ιδίως ενισχύοντας τη συνεργασία των κοινωνικών εταίρων σε όλα τα επίπεδα.

2. Να συνεχίσει τις προσπάθειες για τη μείωση της διαφοράς μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές και να λάβει μέτρα για τη βελτίωση της παιδικής μέριμνας, ώστε να διευκολύνονται στην ανάληψη εργασίας άνδρες και γυναίκες με οικογενειακές υποχρεώσεις. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίδεται στις ανάγκες των μόνων γονέων.

3. Να ενισχύσει τις ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας που απευθύνονται στους ενήλικες ανέργους προτού αυτοί συμπληρώσουν 12 μήνες ανεργίας, ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των δικαιούχων των ενεργητικών μέτρων και να συμπληρωθεί η υποστήριξη που παρέχεται από το σύστημα επιδότησης των αιτούντων εργασία (Jobseekers' Allowance Regime).

4. Να εντείνει τις προσπάθειες για την ανάληψη πρωτοβουλιών στον τομέα της διά βίου μάθησης, ιδίως αυτές για την αύξηση του γενικού επιπέδου των βασικών δεξιοτήτων, καταδεικνύοντας πώς θα εξασφαλιστεί η πρόσβαση στη διά βίου μάθηση των ομάδων εκείνων που συνήθως είναι απρόθυμες να δραστηριοποιηθούν ή δεν είναι σε θέση να βρουν την κατάλληλη διέξοδο.