23.12.2000   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 328/2


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 2826/2000 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 19ης Δεκεμβρίου 2000

για ενέργειες ενημέρωσης και προώθησης των γεωργικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37,

την πρόταση της Επιτροπής, (1)

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, (2)

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, (3)

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με την ισχύουσα τομεακή νομοθεσία, η Επιτροπή μπορεί να πραγματοποιήσει δράσεις προώθησης στην εσωτερική αγορά για ορισμένα γεωργικά προϊόντα.

(2)

Λαμβάνοντας υπόψη τις προοπτικές των αγορών και την πείρα και προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης ενημέρωση των καταναλωτών, ενδείκνυται η εφαρμογή στην εσωτερική αγορά μιας σφαιρικής και συνεκτικής πολιτικής ενημέρωσης και προώθησης όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα και τον τρόπο παραγωγής τους, και δευτερευόντως τα τρόφιμα, ακολουθώντας τα ισχύοντα έναντι των τρίτων χωρών, χωρίς ωστόσο να ενθαρρύνεται η κατανάλωση ενός προϊόντος λόγω της συγκεκριμένης του καταγωγής.

(3)

Μία τέτοια πολιτική συμπληρώνει και ενισχύει τις δράσεις που διεξάγονται από τα κράτη μέλη, προωθώντας κυρίως την εικόνα των προϊόντων αυτών στους καταναλωτές στην Κοινότητα, ειδικότερα όσον αφορά την ποιότητα, τη θρεπτική αξία και την ασφάλεια των τροφίμων και των τρόπων παραγωγής.

(4)

Πρέπει να οριστούν τα κριτήρια επιλογής των συγκεκριμένων προϊόντων και τομέων καθώς και των θεμάτων τα οποία θα αφορά η κοινοτική διαφημιστική εκστρατεία.

(5)

Για να διασφαλιστεί η συνεκτικότητα και η αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων, πρέπει να προβλεφθεί ο καθορισμός κατευθυντηρίων γραμμών που θα ορίζουν για κάθε συγκεκριμένο προϊόν ή τομέα τον γενικό προσανατολισμό όσον αφορά τα βασικά στοιχεία των εν λόγω προγραμμάτων.

(6)

Λαμβάνοντας υπόψη τον τεχνικό χαρακτήρα του εγχειρήματος, η Επιτροπή θα πρέπει να επικουρείται από ανεξάρτητη επιτροπή εμπειρογνωμόνων σε θέματα επικοινωνίας ή από τεχνικούς βοηθούς.

(7)

Πρέπει να οριστούν τα κριτήρια χρηματοδότησης των δράσεων κατά γενικό κανόνα είναι σκόπιμο να αναλαμβάνει η Επιτροπή μέρος μόνον του κόστους των δράσεων, έτσι ώστε να υπάρξει υπεύθυνη αντιμετώπιση του θέματος από τις προτείνουσες οργανώσεις και από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη· ωστόσο, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μπορεί να θεωρηθεί σκόπιμο να μην απαιτηθεί η χρηματοδοτική συμμετοχή του συγκεκριμένου κράτους μέλους· όσον αφορά την ενημέρωση σχετικά με τα κοινοτικά συστήματα σε θέματα καταγωγής, βιολογικής παραγωγής, του σχετικού λογοτύπου και της επισήμανσης καθώς και των γραφικών συμβόλων που προβλέπονται στην κοινοτική νομοθεσία, ιδίως για τις άκρως απομακρυσμένες περιφέρειες, μπορεί να είναι σκόπιμη μια συνχρηματοδότηση Κοινότητας και κρατών μελών λόγω της ανάγκης για κατάλληλη ενημέρωση επί αυτών των σχετικά προσφάτων μέτρων.

(8)

Η εκτέλεση των δράσεων θα πρέπει να δύναται να ανατεθεί, με τις κατάλληλες διαδικασίες, σε οργανώσεις που διαθέτουν κατάλληλες δομές και δυνατότητες, ώστε να διασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή σχέση κόστους/αποτελεσματικότητας των επιλεγομένων δράσεων.

(9)

Για τον έλεγχο της ορθής εκτέλεσης των προγραμμάτων καθώς και των επιπτώσεων των δράσεων, πρέπει να προβλεφθεί αποτελεσματική παρακολούθηση από τα κράτη μέλη καθώς και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων από ανεξάρτητο οργανισμό.

(10)

Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας πράξης θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (4).

(11)

Οι δαπάνες που συνδέονται με την κοινοτική χρηματοδότηση των δράσεων και την τεχνική βοήθεια πρέπει να θεωρούνται ως παρεμβάσεις κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (5).

(12)

Οι διατάξεις για τα μέτρα προώθησης που περιέχονται στις τομεακές νομοθετικές ρυθμίσεις, διαφέρουν όσον αφορά τις λεπτομέρειες εκτέλεσής τους και έχουν τροποποιηθεί επανειλημμένως. Ως εκ τούτου ήταν δύσκολο να εφαρμοστούν. Πρέπει συνεπώς να εναρμονιστούν και να απλουστευθούν συγχωνευόμενες σε ένα μόνο κείμενο. Συνεπώς οι διατάξεις και οι ισχύοντες τομεακοί κανονισμοί όσον αφορά τα θέματα προώθησης πρέπει να καταργηθούν.

(13)

Θα πρέπει να προβλεφθούν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλιστεί η μετάβαση από τις υφιστάμενες διατάξεις και τομεακές ρυθμίσεις στο νέο καθεστώς που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1.   Η Κοινότητα μπορεί να χρηματοδοτεί, πλήρως ή εν μέρει, τις δράσεις ενημέρωσης και προώθησης των γεωργικών προϊόντων και του τρόπου παραγωγής τους καθώς και των προϊόντων διατροφής, οι οποίες πραγματοποιούνται στην επικράτειά της.

2.   Οι δράσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν πρέπει να αφορούν εμπορικά σήματα ούτε να παρακινούν στην κατανάλωση ενός προϊόντος λόγω της συγκεκριμένης του καταγωγής. Η διάταξη αυτή δεν αποκλείει τη δυνατότητα να αναφέρεται η καταγωγή του προϊόντος το οποίο αφορούν οι δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2, όταν πρόκειται για περιγραφή που γίνεται σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία.

Άρθρο 2

Οι δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 1 είναι οι εξής:

α)

δράσεις δημοσίων σχέσεων, προώθησης και διαφήμισης, ιδίως για να υπογραμμισθούν τα εγγενή χαρακτηριστικά και τα πλεονεκτήματα των κοινοτικών προϊόντων, όσον αφορά κυρίως την ποιότητα, την υγιεινή, την διατροφική ασφάλεια, τις μεθόδους ειδικής παραγωγής, την θρεπτική αξία, την επισήμανση, την καλή διαβίωση των ζώων και τον σεβασμό του περιβάλλοντος,

β)

συμμετοχή σε εκδηλώσεις, εμποροπανηγύρεις και εκθέσεις εθνικής ή ευρωπαϊκής σημασίας, κυρίως με την δημιουργία εκθεσιακών περιπτέρων που έχουν σκοπό να αναδείξουν την εικόνα των κοινοτικών προϊόντων,

γ)

δράσεις ενημέρωσης κυρίως για τα κοινοτικά συστήματα των προστατευομένων ονομασιών παραγωγής (ΠΟΠ), των προστατευομένων γεωγραφικών ενδείξεων (ΠΓΕ), των εγγυημένων παραδοσιακών προϊόντων (ΕΠΠ), της βιολογικής παραγωγής και της επισήμανσης καθώς και των γραφικών συμβόλων που προβλέπονται στις ρυθμίσεις, ιδίως για τις άκρως απομακρυσμένες περιφέρειες,

δ)

δράσεις ενημέρωσης για το κοινοτικό σύστημα των οίνων ποιότητας που παράγονται σε καθορισμένες περιοχές (VPQRD), των οίνων με γεωγραφική ένδειξη και των αλκοολούχων ποτών με γεωγραφική ένδειξη ή προστατευόμενη παραδοσιακή ένδειξη,

ε)

μελέτες αξιολόγησης των αποτελεσμάτων των δράσεων προώθησης και ενημέρωσης.

Άρθρο 3

Οι τομείς ή τα προϊόντα τα οποία μπορούν να αποτελούν αντικείμενο των δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 καθορίζονται με τα εξής κριτήρια:

α)

σκοπιμότητα της ανάδειξης της ποιότητας, του ιδιαιτέρου χαρακτήρος, των συγκεκριμένων μεθόδων παραγωγής, της θρεπτικής αξίας, της υγιεινής, της διατροφικής ασφάλειας, της καλής διαβίωσης των ζώων, ή του σεβασμού του περιβάλλοντος, των εν λόγω προϊόντων, με θεματικές διαφημιστικές εκστρατείες ή εκστρατείες που απευθύνονται σε ειδικό κοινό,

β)

εφαρμογή ενός συστήματος επισήμανσης που θα ενημερώνει τους καταναλωτές και συστημάτων ανιχνευσιμότητας και ελέγχου των προϊόντων,

γ)

ανάγκη αντιμετώπισης ειδικών ή συγκυριακών προβλημάτων σε ένα συγκεκριμένο τομέα,

δ)

σκοπιμότητα ενημέρωσης για τη σημασία των κοινοτικών συστημάτων ΠΟΠ/ΠΓΕ/ΕΠΠ και των βιολογικών προϊόντων,

ε)

σκοπιμότητα ενημέρωσης για τη σημασία του κοινοτικού συστήματος VQPRD, των οίνων με γεωγραφική ένδειξη και των αλκοολούχων ποτών με γεωγραφική ένδειξη η προστατευόμενη παραδοσιακή ένδειξη.

Άρθρο 4

1.   Κάθε δύο χρόνια, η Επιτροπή καθορίζει, με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13, τον κατάλογο των θεμάτων και των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 3. Ωστόσο, σε περίπτωση ανάγκης, ο κατάλογος αυτός μπορεί να τροποποιηθεί στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, με την ίδια διαδικασία.

2.   Πριν από την κατάρτιση του καταλόγου που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή μπορεί να συμβουλευθεί τη μόνιμη ομάδα «Προώθηση των γεωργικών προϊόντων» της συμβουλευτικής επιτροπής «Ποιότητα και υγιεινή της γεωργικής παραγωγής».

Άρθρο 5

1.   Για κάθε ένα από τους τομείς ή τα προϊόντα που θα επιλεγούν, η Επιτροπή θεσπίζει με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2, στρατηγική που καθορίζει τις κατευθυντήριες γραμμές στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνονται οι προτάσεις των προγραμμάτων προώθησης και ενημέρωσης.

2.   Στο πλαίσιο της θέσπισης της στρατηγικής που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει τη γνώμη της μόνιμης ομάδας «Προώθηση των γεωργικών προϊόντων» της συμβουλευτικής επιτροπής «Ποιότητα και Υγιεινή της γεωργικής παραγωγής».

3.   Οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές δίνουν γενικές ενδείξεις ιδίως όσον αφορά:

α)

τους στόχους και το κοινό στο οποίο απευθύνονται,

β)

ένα ή περισσότερα θέματα τα οποία θα είναι το αντικείμενο των μέτρων,

γ)

τους τύπους των δράσεων που θα αναληφθούν,

δ)

τη διάρκεια των προγραμμάτων,

ε)

την ενδεικτική κατανομή, του ποσού της κοινοτικής χρηματοδοτικής συμμετοχής στην υλοποίηση των προγραμμάτων συναρτήσει των αγορών και των τύπων των προβλεπομένων δράσεων.

Άρθρο 6

1.   Για την υλοποίηση των δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 σημεία α), β) και δ) και σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές κατ' άρθρο 5, η (οι) αντιπροσωπευτική(-ές) επαγγελματική(-ές) ή/και διεπαγγελματική(-ές) οργάνωση(-ώσεις) του (των) συγκεκριμένου(-ων) τομέα(-ων) θεσπίζει(-ουν), σε συνεργασία με οργανισμό εκτέλεσης που επιλέγεται με διαγωνισμό σύμφωνα με τις δέουσες διαδικασίες, προγράμματα προώθησης και ενημέρωσης μέγιστης διάρκειας 36 μηνών. Τα προγράμματα αυτά μπορούν να καλύπτουν ένα ή περισσότερα κράτη μέλη τα οποία καταρτίζουν συγγραφές υποχρεώσεων που καθορίζουν τα κριτήρια αξιολόγησης των προγραμμάτων. Τα προγράμματα μπορούν να προέρχονται από ευρωπαϊκές οργανώσεις ή οργανώσεις από ένα ή περισσότερα κράτη μέλη. Τα προγράμματα που καλύπτουν περισσότερα κράτη μέλη έχουν προτεραιότητα.

2.   Το ή τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη προβαίνουν στον έλεγχο της σκοπιμότητας των προγραμμάτων καθώς και της συμφωνίας των προτεινομένων προγραμμάτων και οργανισμών εκτέλεσης με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού καθώς και με τις κατευθυντήριες γραμμές και τις αντίστοιχες συγγραφές υποχρεώσεων. Εξακριβώνουν τη σχέση ποιότητας/τιμής των εν λόγω προγραμμάτων. Μετά από τον έλεγχο αυτό, το ή τα κράτη μέλη καθορίζουν, εντός του ορίου των διαθεσίμων ποσών, τον προσωρινό κατάλογο των προγραμμάτων και των οργανισμών που επιλέγονται και δεσμεύονται να συμμετάσχουν στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων.

3.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τον προσωρινό κατάλογο των επιλεγέντων προγραμμάτων και οργανισμών καθώς και αντίγραφο των προγραμμάτων αυτών.

Όταν η Επιτροπή διαπιστώσει ότι ένα υποβληθέν πρόγραμμα δεν είναι σύμφωνο με την κοινοτική νομοθεσία ή τις κατευθυντήριες γραμμές ενημερώνει εντός προθεσμίας που θα καθοριστεί το ή τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη για τη μη επιλεξιμότητα ολοκλήρου ή μέρους του εν λόγω προγράμματος. Μετά τη λήξη της προθεσμίας το πρόγραμμα θεωρείται επιλέξιμο.

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τους τις ενδεχόμενες παρατηρήσεις που έχουν γίνει από την Επιτροπή εντός της προθεσμίας. Μετά από τη λήξη της προθεσμίας, το ή τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον οριστικό κατάλογο των επιλεγέντων προγραμμάτων και τον διαβιβάζουν αμέσως στην Επιτροπή.

Η Επιτροπή ενημερώνει το ταχύτερο δυνατό τις επιτροπές διαχείρισης του άρθρου 13 για τα επιλεγέντα προγράμματα και τους αντίστοιχους προϋπολογισμούς.

Άρθρο 7

1.   Ελλείψει προγραμμάτων ενημέρωσης για μια ή πλείονες δράσεις του άρθρου 2 σημείο γ), υποβληθείσες από τους οργανισμούς του άρθρου 6, το ή τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη καθορίζουν, βάσει των κατευθυντηρίων γραμμών της Επιτροπής, τη συγγραφή υποχρεώσεων και απευθύνουν δημόσια πρόσκληση υποβολής προσφορών για την επιλογή του οργανισμού που θα αναλάβει την εκτέλεση του προγράμματος, το οποίο δεσμεύονται να συγχρηματοδοτήσουν.

2.   Το επιλεγέν πρόγραμμα διαβιβάζεται στην Επιτροπή, συνοδευόμενο από αιτιολογημένη γνώμη για τη σκοπιμότητα του προγράμματος καθώς και για τη συμφωνία προγράμματος και προτεινόμενου οργανισμού με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και τις αντίστοιχες κατευθυντήριες γραμμές, καθώς και για την αξιολόγηση της σχέσης ποιότητας/τιμής.

3.   Για την εξέταση των προγραμμάτων από την Επιτροπή και την οριστική έγκρισή τους από τα κράτη μέλη, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 3 δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφιο.

Άρθρο 8

1.   Για τον καθορισμό των κατευθυντηρίων γραμμών κατ' άρθρο 5, η Επιτροπή μπορεί να επικουρείται από επιτροπή ανεξαρτήτων εμπειρογνωμόνων σε θέματα επικοινωνίας ή από τεχνικούς βοηθούς.

2.   Η Επιτροπή επιλέγει, με τη διαδικασία ανοιχτού διαγωνισμού ή διαγωνισμού περιορισμένης συμμετοχής:

α)

τον ή τους ενδεχόμενους τεχνικούς βοηθούς που αναφέρονται στην παράγραφο 1,

β)

τον ή τους οργανισμούς που θα αναλάβουν την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των δράσεων που εφαρμόστηκαν δυνάμει των άρθρων 6 και 7.

Άρθρο 9

1.   Η Κοινότητα χρηματοδοτεί:

α)

εξ ολοκλήρου τις δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 σημείο ε),

β)

εν μέρει τις άλλες δράσεις προώθησης και ενημέρωσης που αναφέρονται στο άρθρο 2.

2.   Η χρηματοδοτική συμμετοχή της Κοινότητας στις δράσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 σημείο β) δεν μπορεί να υπερβεί το 50 % του πραγματικού κόστους των δράσεων.

Με την επιφύλαξη της παραγράφου 4, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη συμμετέχουν στη χρηματοδότηση των δράσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 μέχρι του 20 % του πραγματικού κόστους των δράσεων, ενώ η υπόλοιπη χρηματοδότηση επιβαρύνει τις προτείνουσες οργανώσεις. Η χρηματοδότηση εκ μέρους των κρατών μελών ή/και των επαγγελματικών ή διεπαγγελματικών οργανώσεων μπορεί να προέρχεται επίσης από έσοδα παραφορολογικού χαρακτήρα.

3.   Ωστόσο, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις και εφόσον το συγκεκριμένο πρόγραμμα παρουσιάζει έκδηλο κοινοτικό ενδιαφέρον, μπορεί να αποφασιστεί, με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2, ότι η προτείνουσα οργάνωση αναλαμβάνει όλο το τμήμα της χρηματοδότησης που δεν αναλαμβάνει η Κοινότητα.

4.   Για τις δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη αναλαμβάνουν το μέρος της χρηματοδότησης που δεν αναλαμβάνεται από την Κοινότητα.

Η χρηματοδότηση του μέρους των κρατών μελών μπορεί να προέρχεται επίσης από έσοδα παραφορολογικού χαρακτήρα.

Άρθρο 10

1.   Ο (οι) οργανισμός(-οί) που έχουν αναλάβει την εκτέλεση των δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 και στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού πρέπει να διαθέτουν εμπειρία των προϊόντων και των σχετικών αγορών και τα αναγκαία μέσα για τη διασφάλιση της πλέον αποτελεσματικής εκτέλεσης των δράσεων, λαμβάνοντας υπόψη την ευρωπαϊκή διάσταση των εν λόγω προγραμμάτων.

2.   Τα συγκεκριμένα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τον έλεγχο και τις πληρωμές των δράσεων εκτός εκείνων που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 σημείο α).

Άρθρο 11

Οι δαπάνες που προκύπτουν από την κοινοτική χρηματοδότηση των δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 θεωρούνται ως παρεμβάσεις κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 σημείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999.

Άρθρο 12

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2.

Άρθρο 13

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την διαχειριστική επιτροπή λιπαρών ουσιών που συστάθηκε με το άρθρο 37 του κανονισμού αριθ. 136/66/ΕΟΚ (6) και από τις διαχειριστικές επιτροπές που έχουν συσταθεί με τα αντίστοιχα άρθρα των άλλων κανονισμών περί κοινής οργανώσεως των γεωργικών αγορών (εφεξής ονομαζόμενες «οι επιτροπές»). Οι επιτροπές αυτές ενεργούν από κοινού.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε ένα μήνα.

3.   Οι επιτροπές θεσπίζουν τον εσωτερικό τους κανονισμό.

Άρθρο 14

Κάθε δύο χρόνια, και για πρώτη φορά πριν από τις 31.12.2003, η Επιτροπή υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η οποία αφορά ιδίως τα επιλεγέντα προγράμματα και την πρόοδο απορρόφησης των πιστώσεων, συνοδευομένη ενδεχομένως, από τις δέουσες προτάσεις.

Άρθρο 15

1.   Καταργούνται οι ακόλουθες διατάξεις:

α)

άρθρο 11 του κανονισμού αριθ. 136/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 1966, περί δημιουργίας κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των λιπαρών ουσιών (7),

β)

άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1308/70 του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1970, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του λίνου και της κάνναβης (8),

γ)

άρθρο 20 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3763/91 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1991, περί ειδικών μέτρων που αφορούν ορισμένα γεωργικά προϊόντα στα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα (9),

δ)

άρθρα 1 και 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1332/92 του Συμβουλίου, της 18ης Μαΐου 1992, για τη θέσπιση ειδικών μέτρων στον τομέα των επιτραπέζιων ελιών (10),

ε)

άρθρο 31 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1600/92 του Συμβουλίου, της 15ης Ιουνίου 1992, σχετικά με ειδικά μέτρα που αφορούν ορισμένα γεωργικά προϊόντα υπέρ των Αζορών και της Μαδέρας (11),

στ)

άρθρο 26 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1601/92 του Συμβουλίου, της 15ης Ιουνίου 1992, σχετικά με ειδικά μέτρα που αφορούν ορισμένα γεωργικά προϊόντα υπέρ των Καναρίων Νήσων (12),

ζ)

άρθρο 1 δεύτερο εδάφιο, δεύτερη περίπτωση και άρθρο 2 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 399/94 του Συμβουλίου, της 21ης Φεβρουαρίου 1994, σχετικά με ειδικές δράσεις υπέρ της σταφίδας (13),

η)

άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών (14),

θ)

άρθρο 35 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί κοινής οργανώσεως αμπελοοινικής αγοράς (15).

2.   Οι όροι «και της προώθησης» και τα σημεία «δ) και ε)» διαγράφονται αντιστοίχως στο άρθρο 1 πρώτο εδάφιο και στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 399/94.

3.   Καταργούνται οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 1195/90 του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 1990, σχετικά με μέτρα που προορίζονται για την αύξηση της κατανάλωσης και της χρήσης μήλων (16), (ΕΟΚ) αριθ. 1201/90 του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 1990, σχετικά με μέτρα που προορίζονται για την αύξηση της κατανάλωσης εσπεριδοειδών (17), (ΕΟΚ) αριθ. 2067/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, σχετικά με ενέργειες προώθησης και εμπορίας υπέρ του βοείου κρέατος ποιότητας (18), (ΕΟΚ) αριθ. 2073/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, σχετικά με την προώθηση της κατανάλωσης στην Κοινότητα και για τη διεύρυνση των αγορών γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων (19), (ΕΚ) αριθ. 2275/96 του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1996, για τη θέσπιση ειδικών μέτρων στον τομέα των ζώντων φυτών και των προϊόντων ανθοκομίας (20) και (ΕΚ) αριθ. 2071/98 του Συμβουλίου, της 28ης Σεπτεμβρίου 1998, σχετικά με ενέργειες ενημέρωσης για την σήμανση του βοείου κρέατος (21).

4.   Οι διατάξεις, οι όροι και οι κανονισμοί που αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους εξακολουθούν να εφαρμόζονται στα προγράμματα προώθησης και ενημέρωσης που αποφασίζονται πριν από την έναρξη ισχύος του κανονισμού εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 16

Σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2, η Επιτροπή θεσπίζει τα αναγκαία μέτρα για να διευκολυνθεί η μετάβαση από τις διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο 15 στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 17

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2001.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 19 Δεκεμβρίου 2000.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. GLAVANY


(1)  ΕΕ C 365 Ε της 19.12.2000, σ. 270.

(2)  Γνώμη που διατυπώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2000 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  Γνώμη που διατυπώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2000 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(4)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(5)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 103.

(6)  ΕΕ L 172 της 30.9.1966, σ. 3025· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2702/1999 (ΕΕ L 327 της 21.12.1999, σ. 7).

(7)  ΕΕ L 172 της 30.9.1966, σ. 3025· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2702/1999 (ΕΕ L 327 της 21.12.1999, σ. 7).

(8)  ΕΕ L 146 της 4.7.1970, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2702/1999.

(9)  ΕΕ L 356 της 24.12.1991, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2598/1995 (ΕΕ L 267 της 9.11.1995, σ. 1).

(10)  ΕΕ L 145 της 27.5.1992, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1267/1995 (ΕΕ L 123 της 3.6.1995, σ. 4).

(11)  ΕΕ L 173 της 27.6.1992, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2348/1996 (ΕΕ L 320 της 11.12.1996, σ. 1).

(12)  ΕΕ L 173 της 27.6.1992, σ. 13· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2348/1996.

(13)  ΕΕ L 54 της 25.2.1994, σ. 3.

(14)  ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 (ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80).

(15)  ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1622/2000 (ΕΕ L 194 της 31.7.2000, σ. 1).

(16)  ΕΕ L 119 της 11.5.1990, σ. 53.

(17)  ΕΕ L 119 της 11.5.1990, σ. 65.

(18)  ΕΕ L 215 της 30.7.1992, σ. 57.

(19)  ΕΕ L 215 της 30.7.1992, σ. 67.

(20)  ΕΕ L 308 της 29.11.1996, σ. 7· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2702/1999.

(21)  ΕΕ L 265 της 30.9.1998, σ. 2.