ΟΔΗΓΙΑ 98/17/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 11ης Μαρτίου 1998 για τροποποίηση της οδηγίας 92/76/ΕΟΚ περί αναγνωρίσεως προστατευομένων περιοχών που είναι εκτεθειμένες σε ιδιαίτερους φυτοϋγειονομικούς κινδύνους στην Κοινότητα (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

την οδηγία 77/93/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1976, περί των μέτρων προστασίας κατά της εισαγωγής στην Κοινότητα οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της Κοινότητας (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 98/2/ΕΚ της Επιτροπής (2), και ιδίως το άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο η) πρώτο εδάφιο,

την οδηγία 92/76/ΕΟΚ της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 1992, περί αναγνωρίσεως προστατευομένων περιοχών που είναι εκτεθειμένες σε ιδιαίτερους φυτοϋγειονομικούς κινδύνους στην Κοινότητα (3), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 96/76/ΕΚ (4),

Εκτιμώντας:

ότι, βάσει της οδηγίας 92/76/ΕΟΚ, ορισμένες περιοχές της Γαλλίας, Ιρλανδίας και Ιταλίας αναγνωρίσθηκαν προσωρινά ως «προστατευόμενες περιοχές» σε σχέση με ορισμένους επιβλαβείς οργανισμούς και για περίοδο που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 1997 7

ότι, βάσει των στοιχείων που παρασχέθηκαν από την Ιρλανδία και την Ιταλία και από τα στοιχεία που συγκέντρωσαν εμπειρογνώμονες της Επιτροπής βάσει μελετών, φαίνεται ότι η προσωρινή αναγνώριση των προστατευόμενων περιοχών για την Ιρλανδία και την Ιταλία, όσον αφορά τον Erwinia amylovora (Burr) Winsl. et al., πρέπει να παραταθεί για επιπλέον περιορισμένη χρονική περίοδο για να διευκολυνθούν τα υπεύθυνα επίσημα όργανα της Ιρλανδίας και της Ιταλίας να ολοκληρώσουν τη συγκέντρωση των στοιχείων για την κατανομή του Erwinia amylovora, καθώς επίσης και τις προσπάθειές τους για την εξάλειψη του εν λόγω επιβλαβούς οργανισμού από τις αντίστοιχες χώρες 7

ότι, βάσει των στοιχείων που παρασχέθηκαν από τη Γαλλία και από τα στοιχεία που συγκέντρωσαν εμπειρογνώμονες της Επιτροπής βάσει μελετών, φαίνεται ότι, η προσωρινή αναγνώριση της προστατευόμενης περιοχής για τη Γαλλία σε σχέση με τον Beet necrotic yellow vein virus (ιό της νεκρωτικής κίτρινης κηλίδωσης των τεύτλων) πρέπει να αλλάξει σε «μόνιμο» καθεστώς και να παραταθεί και πέραν από τις 31 Δεκεμβρίου 1997 7

ότι τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης φυτοϋγειονομικής επιτροπής,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1 της οδηγίας 92/76/ΕΟΚ:

α) το κείμενο «στην περίπτωση του στοιχείου β) σημείο 2 για την Ιρλανδία και η περιοχή της Απουλίας στην Ιταλία, οι εν λόγω περιοχές αναγνωρίζονται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1997» αντικαθίσταται από το κείμενο «στην περιοχή του στοιχείου β) σημείο 2 για την Ιρλανδία και η περιοχή της Απουλίας στην Ιταλία, οι εν λόγω περιοχές αναγνωρίζονται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1998» 7

β) το κείμενο «και για τη Γαλλία, η περιοχή αναγνωρίζεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1997» διαγράφεται.

Άρθρο 2

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία πριν από τις 15 Μαρτίου 1998. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα εν λόγω μέτρα, πρέπει να περιλαμβάνεται σε αυτά παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή να συνοδεύονται από την εν λόγω παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Η διαδικασία για την εν λόγω παραπομπή θεσπίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία. Η Επιτροπή ενημερώνει σχετικά τα λοιπά κράτη μέλη.

Άρθρο 3

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 4

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 11 Μαρτίου 1998.

Για την Επιτροπή

Franz FISCHLER

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 26 της 31. 1. 1977, σ. 20.

(2) ΕΕ L 15 της 21. 1. 1998, σ. 34.

(3) ΕΕ L 305 της 21. 10. 1992, σ. 12.

(4) ΕΕ L 317 της 6. 12. 1996, σ. 20.