ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 2194/96 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 15ης Νοεμβρίου 1996 για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 120/89 περί κοινών λεπτομερειών εφαρμογής των εισφορών και των επιβαρύνσεων κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1766/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των σιτηρών (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 923/96 της Επιτροπής (2), και ιδίως το άρθρο 9 παράγραφος 2, το άρθρο 13 παράγραφος 11 και το άρθρο 16 παράγραφος 2, καθώς και τις αντίστοιχες διατάξεις των άλλων κανονισμών περί κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα των γεωργικών προϊόντων,

Εκτιμώντας:

ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις εφαρμόζεται στις εξαγωγές και τις φυσικές εξόδους των γεωργικών προϊόντων από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας εισφορά ή επιβάρυνση κατά την εξαγωγή των γεωργικών προϊόντων για τα οποία συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από το άρθρο 9 παράγραφος 2 και το άρθρο 10 παράγραφος 1 της συνθήκης 7

ότι, στο άρθρο 30 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο i) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3719/88 της Επιτροπής (3), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2137/95 (4), προβλέπεται ο όρος σύμφωνα με τον οποίο, το προϊόν για το οποίο έχει υποβληθεί πιστοποιητικό εισαγωγής πρέπει να εγκαταλείψει το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας εντός προθεσμίας 60 ημερών από την ημέρα της αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής 7

ότι, στο άρθρο 32 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3665/87 της Επιτροπής (5), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1384/95 (6), προβλέπεται ότι εντός 60 ημερών από την ημέρα κατά την οποία τα προϊόντα έπαψαν να υπάγονται στο καθεστώς που προβλέπεται στα άρθρα 4 και 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 565/80 του Συμβουλίου (7), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2026/83 (8), τα προϊόντα αυτά πρέπει να εγκαταλείψουν το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας ως έχουν 7

ότι, εφόσον έχει καθοριστεί εισφορά ή επιβάρυνση κατά την εξαγωγή σε μεταγενέστερη ημερομηνία από την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εξαγωγής των γεωργικών προϊόντων, τα εν λόγω προϊόντα δεν υπόκεινται στην πληρωμή της εισφοράς ή της επιβάρυνσης αυτής, όταν η έξοδός τους από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας πραγματοποιείται εντός της προθεσμίας των 60 ημερών που προβλέπονται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 στοιχείο β), σημείο i) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3719/88 7 ότι, επίσης, όταν τα γεωργικά προϊόντα υπάγονται σε ένα από τα καθεστώτα που αναφέρονται στα άρθρα 4 και 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 565/80, η εισφορά και η επιβάρυνση κατά την εξαγωγή δεν εφαρμόζονται εάν τα εν λόγω προϊόντα εξάγονται εντός των καθορισμένων προθεσμιών κατά την έννοια του άρθρου 32 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3665/87 7

ότι, στο άρθρο 211 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου (9), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης της Αυστρίας, της Φινλανδίας και Σουηδίας, περί καθορισμού του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, προβλέπεται ότι η τήρηση των όρων που επέτρεψαν την έξοδο των εμπορευμάτων από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας, με ολική ή μερική απαλλαγή από τους εξαγωγικούς δασμούς, έχει ως αποτέλεσμα τη γένεση τελωνειακής οφειλής κατά την εξαγωγή 7 ότι η οφειλή αυτή προκύπτει τη στιγμή της εξόδου των εμπορευμάτων ή των γεωργικών προϊόντων από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας 7 ότι ο οφειλέτης είναι ο διασαφηστής 7

ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (10), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1676/96 (11), προβλέπει στο άρθρο 251 την ακύρωση της διασάφησης εξαγωγής σε περίπτωση που τα εμπορεύματα έχουν δηλωθεί για εξαγωγή, αλλά δεν εξήλθαν εντός της συγκεκριμένης προθεσμίας 7 ότι, ωστόσο, η πραγματοποίηση της εξαγωγής δεν επιτρέπει την εφαρμογή του 7 ότι, εντούτοις, το εν λόγω άρθρο δεν εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση 7 ότι, εντούτοις, η υλοποίηση της πράξης εξαγωγής δεν επιτρέπει την εφαρμογή του 7

ότι η πληρωμή επιστροφής μπορεί να προέρχεται από την εφαρμογή μηνιαίας προσαύξησης ή θετικής διόρθωσης με μηδενικό ποσό επιστροφής 7

ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν ορισμένες τροποποιήσεις στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 120/89 της Επιτροπής (12), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1431/93 (13), προκειμένου να προβλεφθεί η προσέγγιση που πρέπει να εφαρμόζεται λαμβανομένων υπόψη των προαναφερθέντων στοιχείων 7

ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη όλων των σχετικών επιτροπών διαχείρισης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 120/89 συμπληρώνεται με το ακόλουθο νέο άρθρο 4α:

«Άρθρο 4α1. Στην περίπτωση που το άρθρο 4 δεν εφαρμόζεται και στην περίπτωση κατά την οποία δεν χορηγείται καμία επιστροφή στα προϊόντα, η μη τήρηση της προθεσμίας των 60 ημερών που προβλέπεται στο άρθρο 32 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3665/87 ή στο άρθρο 30 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο i) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3719/88, συνεπάγεται σε περίπτωση εξόδου τη γένεση οφειλής που θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατά την έννοια του άρθρου 211 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου (*) εις βάρος του διασαφηστή και με το συντελεστή που ισχύει σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 4 παράγραφος 1 εδάφιο δεύτερο, αλλά βάσει των στοιχείων της διασάφησης εξαγωγής που είχε γίνει αρχικά δέκτη, όσον αφορά το είδος, τα χαρακτηριστικά και την ποσότητα των εξαγόμενων προϊόντων.

Για τους σκοπούς της εφαρμογής της παρούσας παραγράφου, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 251 σημείο 2 στοιχείο α) τελευταίο εδάφιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής (**).

2. Ο τόπος στον οποίο η τελωνειακή οφειλή που αναφέρεται στην παράγραφο 1, θεωρείται ότι γεννάται είναι αυτός όπου έγινε δεκτή η διασάφηση εξαγωγής.

Από την ημερομηνία κατά την οποία εφαρμόζεται μια εισφορά κατά την εξαγωγή για το προϊόν που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το τελωνείο εξόδου από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας ανακοινώνει στο τελωνείο, στο οποίο διεκπεραιώθηκαν οι τελωνειακές διατυπώσεις, την πραγματική ημερομηνία εξόδου από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας των σχετικών προϊόντων μέσω της αποστολής του αντιτύπου ελέγχου Τ5 ή μέσω μιας ανακοίνωσης που συντάσσεται ειδικά για το σκοπό αυτό.

Το έγγραφο που αποστέλλεται στο τελωνείο, στο οποίο διεκπεραιώθηκαν οι τελωνειακές διατυπώσεις, συμπληρώνεται από το τελωνείο εξόδου με μία από τις ακόλουθες ενδείξεις:

Aplicaciσn del artνculo 4 bis del Reglamento (CEE) n° 120/89

Anvendelse af artikel 4a i forordning (EΨF) nr. 120/89

Anwendung von Artikel 4a der Verordnung (EWG) Nr. 120/89

Εφαρμογή του άρθρου 4α του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 120/89

Application of Article 4a of Regulation (EEC) No 120/89

Application de l'article 4 bis du rθglement (CEE) n° 120/89

Applicazione dell'articolo 4 bis del regolamento (CEE) n. 120/89

Toepassing van artikel 4 bis van Verordening (EEG) nr. 120/89

Aplicaηγo do artigo 4ΊA do Regulamento (CEE) nΊ 120/89

Asetuksen (ETY) N:o 120/89 4 a artiklan soveltaminen

I enlighet med artikel 4a i fφrordning (EEG) nr 120/89.

3. Εάν το τελωνείο, στο οποίο διεκπεραιώθηκαν οι τελωνειακές διατυπώσεις εξαγωγής, δεν είναι αρμόδιο για την είσπραξη της εξαγωγικής εισφοράς, πληροφορεί με τη σειρά του το αρμόδιο γραφείο σε εθνικό επίπεδο.

(*) ΕΕ αριθ. L 302 της 19. 10. 1992, σ. 1.

(**) ΕΕ αριθ. L 253 της 11. 10. 1993, σ. 1.»

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εβδόμη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 15 Νοεμβρίου 1996.

Για την Επιτροπή

Franz FISCHLER

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ αριθ. L 181 της 1. 7. 1992, σ. 21.

(2) ΕΕ αριθ. L 126 της 24. 5. 1996, σ. 37.

(3) ΕΕ αριθ. L 331 της 2. 12. 1988, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. L 214 της 8. 9. 1995, σ. 21.

(5) ΕΕ αριθ. L 351 της 14. 12. 1987, σ. 1.

(6) ΕΕ αριθ. L 134 της 20. 6. 1995, σ. 14.

(7) ΕΕ αριθ. L 62 της 4. 3. 1980, σ. 5.

(8) ΕΕ αριθ. L 199 της 22. 7. 1983, σ. 12.

(9) ΕΕ αριθ. L 302 της 19. 10. 1992, σ. 1.

(10) ΕΕ αριθ. L 253 της 11. 10. 1993, σ. 1.

(11) ΕΕ αριθ. L 218 της 28. 8. 1996, σ. 1.

(12) ΕΕ αριθ. L 16 της 20. 1. 1989, σ. 19.

(13) ΕΕ αριθ. L 140 της 11. 6. 1993, σ. 27.