31992D0266

92/266/ΕΟΚ: Απόφαση της Επιτροπής της 27ης Νοεμβρίου 1991 σχετικά με τις δραστηριότητες μετατροπής κρατικών βιομηχανικών ομίλων της Γαλλίας εκτός του τομέα σιδήρου και χάλυβα, άνθρακα και της COMPAGNIE GENERALE MARITIME ως προς τα άρθρα 92 έως 94 της Συνθήκης ΕΟΚ (Το κείμενο στη γαλλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό)

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 138 της 21/05/1992 σ. 0024 - 0031


ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 27ης Νοεμβρίου 1991 σχετικά με τις δραστηριότητες μετατροπής κρατικών βιομηχανικών ομίλων της Γαλλίας εκτός του τομέα σιδήρου και χάλυβα, άνθρακα και της Compagnie Generale Maritime ως προς τα άρθρα 92 έως 94 της συνθήκης ΕΟΚ (Το κείμενο στη γαλλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό) (92/266/ΕΟΚ)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 93 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο,

Αφού έταξε προηγουμένως στους ενδιαφερόμενους προθεσμία για να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο 93, και λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις αυτές και,

Εκτιμώντας ότι:

Ι

Με επιστολή της 28ης Μαρτίου 1989, η Επιτροπή ζήτησε ιδίως από τις γαλλικές αρχές, διάφορες πληροφορίες για τις ενέργειες μετατροπής των κρατικών βιομηχανικών ομίλων εκτός του τομέα του σιδήρου και χάλυβα, άνθρακα και της Compagnie Generale Maritime. Οι πληροφορίες αυτές έπρεπε να αποσταλούν μέχρι τα τέλη Μαΐου 1989. Με επιστολή της 27ης Ιουνίου 1989, οι γαλλικές αρχές ζήτησαν συμπληρωματική προθεσμία τριών μηνών η οποία και χορηγήθηκε.

Με επιστολή της 14ης Νοεμβρίου 1989, οι γαλλικές αρχές απάντησαν επί της ουσίας στην επιστολή της Επιτροπής της 28ης Μαρτίου 1989, χωρίς όμως να περιλάβουν κανένα στοιχείο σχετικό με τις δραστηριότητες μετατροπής των εν λόγω κρατικών βιομηχανικών ομίλων. Συνεπώς, η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή της 20ής Δεκεμβρίου 1989.

Οι γαλλικές αρχές απάντησαν στο αίτημα αυτό με επιστολή της 15ης Φεβρουαρίου 1990 η οποία, ούτε αυτή, αφορούσε τις ενέργειες μετατροπής των προαναφερθέντων γαλλικών βιομηχανικών ομίλων. Αναφορά για το θέμα αυτό έγινε μόνο στην επιστολή της 18ης Απριλίου 1990. Σύμφωνα με την επιστολή αυτή, το περιεχόμενό της θα συμπληρωνόταν "προσεχώς" με την αποστολή νέας επιστολής την οποία η Επιτροπή δεν είχε λάβει όταν αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 93 παράγραφος 2 της συνθήκης.

ΙΙ

Οι εταιρείες μετατροπής είναι θυγατρικές (ή υπηρεσίες) μεγάλων βιομηχανικών ομίλων. Οι παρεμβάσεις τους συνίστανται στην παροχή διαφόρων συνδρομών (επιδοτήσεις, επιδοτούμενα δάνεια, λήψεις συμμετοχών, άλλες παρεμβάσεις σε ίδια κεφάλαια ή σε οιονεί ίδια κεφάλαια, δωρεάν παροχή συμβουλών, κ.λπ.), σε καθορισμένες γεωγραφικές ζώνες, ώστε να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις που προκαλεί η αναδιάρθρωση των βιομηχανικών ομίλων από τους οποίους οι εν λόγω περιοχές εξαρτώνται. Αν οι παρεμβάσεις αυτές αφορούν κατά προτεραιότητα τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), καταρχήν δεν περιορίζονται σε καμία κατηγορία επιχειρήσεων.

Την περίοδο 1988-1990, τα ακόλουθα ποσά διατέθηκαν από διαφόρους ομίλους στο πλαίσιο ενεργειών μετατροπής (σε εκατομμύρια γαλλικών φράγκων και εντός παρενθέσεων σε εκατομμύρια Ecu κατά τάξη μεγέθους:

[ . . . ]

ΙΙΙ

Α

Η Επιτροπή είχε ήδη εξετάσει, με βάση τα άρθρα 92 έως 94 της συνθήκης, τις δραστηριότητες μετατροπής των γαλλικών κρατικών ομίλων στους τομείς σιδήρου και χάλυβα, άνθρακα και της Compagnie Generale Maritime. Με την απόφαση της 17ης Φεβρουαρίου 1988 (1), η Επιτροπή θεώρησε ότι οι δανειοδοτήσεις, που συνοδεύονταν ενδεχομένως από εγκαταλείψεις απαιτήσεων, των εταιρειών μετατροπής Sodinor, Solodev, Sodilor, Socadev, Somidev, Sodicentre, Sodicar και Sorid, θυγατρικών μετατροπής των ομίλων Usinor και Sacilor, περιείχαν στοιχεία ενισχύσεων κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης. Με απόφαση της 31ης Μαΐου 1989 (1), που κοινοποιήθηκε στις γαλλικές αρχές με επιστολή της 15ης Ιουνίου 1989, η Επιτροπή θεώρησε ότι οι δανειοδοτήσεις και οι παροχές υπηρεσιών και συμβουλών, που χορηγήθηκαν από τις εταιρείες Sofirem και Finorpa, θυγατρικές μετατροπής του ομίλου Charbonnages de France, περιείχαν στοιχεία ενισχύσεων κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης. Επίσης η Επιτροπή έκρινε ότι οι παρεμβάσεις σε ίδια κεφάλαια ή οιονεί ίδια κεφάλαια των ιδίων αυτών εταιρειών μπορούσαν σε ορισμένες περιπτώσεις να υποκρύπτουν στοιχείο ενίσχυσης και απαίτησε, σχετικά με το θέμα αυτό, την αποστολή εξαμηνιαίων εκθέσεων εφαρμογής. Τέλος, ανάλογη απόφαση με εκείνη της Sofirem και Finorpa ελήφθη για την Atlantique Developpement θυγατρική μετατροπής της Compagnie Generale Maritime. Η Επιτροπή διαβίβασε την απόφαση (1) που έλαβε στις 14 Ιουνίου 1989 σχετικά με το θέμα αυτό στις γαλλικές αρχές με επιστολή της 16ης Ιουνίου 1989.

Β

Η Επιτροπή για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι προαναφερθείσες ενέργειες των εταιρειών μετατροπής περιείχαν στοιχεία ενίσχυσης, βασίστηκε στα ακόλουθα στοιχεία:

- οι δραστηριότητες αυτών των εταιρειών μετατροπής δεν είναι σύμφωνες με την πρακτική που ακολουθούν τα κλασικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Στο πλαίσιο αυτό οι δανειοδοτήσεις χορηγούνται με επιτόκια κατώτερα εκείνων που οι δικαιούχες επιχειρήσεις θα είχαν επιτύχει εκ μέρους των εμπορικών τραπεζών, οι δανειοδοτήσεις συχνά δεν καλύπτονται από κανενός είδους ασφάλεια, σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική, ενώ μερικές φορές στις σχετικές παρεμβάσεις συμπεριλαμβάνονται ρήτρες εγκατάλειψης απαιτήσεων. Επίσης οι υπηρεσίες και συμβουλές παρέχονται δωρεάν ή σε τιμές κατώτερες του κόστους, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στις συνθήκες της κανονικής αγοράς. Από τα προαναφερθέντα συνεπάγεται ότι η δραστηριότητα αυτών των εταιρειών συνίσταται στην επιδότηση των επιχειρήσεων,

- οι εταιρείες αυτές χρηματοδοτούνται ουσιαστικά από κρατικούς πόρους που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό. Μερικές φορές, οι πόροι αυτοί χορηγούνται μέσω των προϋπολογισμών των μητρικών εταιρειών τους, στην περίπτωση όμως αυτή οι μητρικές εταιρείες διαθέτουν τους εν λόγω πόρους απευθείας στις εταιρείες μετατροπής,

- οι εταιρείες μετατροπής ελέγχονται από το κράτος. Συμμετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο που προσδιορίζει τις κατευθυντήριες γραμμές των εταιρειών, μαζί με τους εκπροσώπους των δημοσίων μητρικών εταιρειών, του κράτους και μερικές φορές των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Στην περίπτωση της Sofirem, το κράτος διορίζει κυβερνητικό επίτροπο και ελεγκτή του δημοσίου οι οποίοι διαθέτουν κυρίως δικαίωμα αρνησικυρίας όσον αφορά τις αποφάσεις του προαναφερθέντος διοικητικού συμβουλίου.

Τα τρία αυτά στοιχεία επαρκούν για να θεωρηθούν ως ενισχύσεις - ή ότι περιέχουν στοιχείο ενίσχυσης - κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης, οι δραστηριότητες των εταιρειών μετατροπής. Πράγματι, πρόκειται για εταιρείες οι οποίες κατά τις επαφές τους με τις βοηθούμενες επιχειρήσεις δεν ενεργούν ως ιδιωτικές επιχειρήσεις και επιπλέον, μέσω των κρατικών πόρων, επιδοτούν επιχειρήσεις και επιπλέον, μέσω των κρατικών πόρων, επιδοτούν επιχειρήσεις σύμφωνα με κανόνες που καθορίζουν όργανα ελεγχόμενα από το κράτος.

Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώθηκε από την εξέλιξη των εν λόγω εταιρειών. Η δραστηριότητά τους η οποία αρχικώς περιοριζόταν σε ενέργειες μετατροπής για τη μείωση δραστηριότητας των μητρικών τους εταιρειών, επεκτάθηκε, μετά το αίτημα των κρατικών αρχών, σε άλλες ενέργειες μετατροπής. Έτσι, η Sofirem, εταιρεία μετατροπής της Charbonnages de France παρεμβαίνει στο πλαίσιο ενεργειών μετατροπής διαφόρων βιομηχανιών που δεν ανήκουν στον τομέα του άνθρακα, στις ανθρακοφόρες λεκάνες του Moulins Montlucon, Issoire και Brioude καθώς και για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από την αναμενόμενη απώλεια θέσεων απασχόλησης στα τελωνεία, τους σιδηροδρόμους και τις συναφείς τους δραστηριότητες στο Modane. Και η Sodinor, εταιρεία μετατροπής της Sacilor παρεμβαίνει στο βορειοανατολικό τμήμα της Lille λόγω της αναδιάρθρωσης του τομέα κλωστοϋφαντουργίας. Προκύπτει συνεπώς από τα προαναφερθέντα ότι οι εν λόγω εταιρείες μετατροπής απώλεσαν τον αρχικό ειδικό τους χαρακτήρα και καθίστανται ολοένα και περισσότερο κρατικοί φορείς στον ίδιο βαθμό με τους κλασικούς αναπτυξιακούς φορείς.

Γ

Η Επιτροπή για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι ενισχύσεις που χορηγούσαν οι εταιρείες μετατροπής είχαν περιφερειακό χαρακτήρα, έλαβε υπόψη της ότι στόχος τους ήταν η επένδυση και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε ακριβώς καθορισμένες ζώνες των οποίων η κοινωνικοοικονομική κατάσταση χαρακτηριζόταν από τη μετατροπή παρακμαζουσών βιομηχανιών.

Η πρακτική την οποία ακολούθησε η Επιτροπή ήταν η μη αποδοχή των ενισχύσεων αυτών όπως τις παρουσίαζαν οι γαλλικές αρχές παρά μόνο όταν η περιοχή αναγνωριζόταν ως ζώνη ενίσχυσης περιφερειακού χαρακτήρα (2) και με την επιφύλαξη ότι το συνολικό ποσό των ενισχύσεων που χορηγούν οι εταιρείες μετατροπής και των λοιπών ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα δεν υπερβαίνει το αποδεκτό για την περιοχή ανώτατο όριο. Στις περιπτώσεις που η περιοχή δεν αναγνωριζόταν ως ζώνη ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα, η Επιτροπή ζήτησε να τηρηθούν τα κριτήρια (3) για τη χορήγηση ενισχύσεων μικρής σημασίας.

IV

Αντικείμενο της παρούσας απόφασης είναι οι δραστηριότητες μετατροπής που έχουν αναλάβει οι παρακάτω περιοχές:

- Electricite de France (delegation aux implantations industrielles et Safidi),

- Elf Aquitaine (BDE et Sofrea),

- Thomson (Geris),

- Pechiney (Sofipe),

- Rhone-Poulenc (Sopran),

- Entreprise Miniere et Chimique (Sodiv).

Στην επιστολή της 18ης Απριλίου 1990, οι γαλλικές αρχές αν και αποφαίνονται σαφώς για το κατά πόσο οι δραστηριότητες των εταιρειών αυτών είχαν το χαρακτήρα ενίσχυσης, κατά την έννοια του άρθρου 92 της συνθήκης, ωστόσο φαίνεται να αρνούνται το χαρακτηρισμό αυτό. Οι γαλλικές αρχές προέβαλαν:

- το γεγονός ότι οι ιδιωτικοί βιομηχανικοί όμιλοι τόσο στη Γαλλία (BSN, CGE, Saint-Gobin) όσο και στο εξωτερικό αναλαμβάνουν παρόμοιες δραστηριότητες,

- το γεγονός ότι οι κρατικοί βιομηχανικοί όμιλοι από τους οποίους εξαρτώνται οι εταιρείες αυτές "αναλαμβάνουν απλώς τις ευθύνες που αντιστοιχούν στο ρόλο τους ως σημαντικοί εργοδότες σε τοπικό επίπεδο, επιφορτισμένοι στο πλαίσιο αυτό με την επιβίωση ενός τμήματος του τοπικού οικονομικού ιστού",

- το γεγονός ότι οι εν λόγω εταιρείες μετατροπής δεν διατηρούν κανένα άμεσο χρηματοοικονομικό δεσμό με τις κρατικές αρχές.

V

Η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες για την προσέγγιση αυτή. Χωρίς να την αμιφισβητήσει εκ των προτέρων, θεώρησε ότι οι ισχυρισμοί των γαλλικών αρχών δεν αποδεικνυόταν: δεν παρατέθηκε κανένα συγκεκριμένο και αριθμητικό σοιχείο που να μπορεί να αποδείξει ότι οι κρατικοί βιομηχανικοί όμιλοι συμπεριφερόταν στο θέμα αυτό ως ιδιωτικοί βιομηχανικοί όμιλοι. Επίσης, οι πόροι των εταιρειών μετατροπής μπορούσαν να θεωρηθούν ως πόροι του δημοσίου. Ακόμη η Επιτροπή βασίστηκε στην ανάλυσή της για τις εταιρείες μετατροπής στους τομείς του άνθρακα, σιδήρου, και χάλυβα και της εταιρείας CGM και θεώρησε, από πρώτη άποψη, ότι δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ της δραστηριότητας αυτών των εταιρειών και εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο IV. Τέλος, η Επιτροπή έλαβε υπόψη της τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις αποφάσεις της 6ης Ιουλίου 1982 (σημείο 21) και της 30ής Ιανουαρίου 1985 (βλέπε κυρίως: "δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των περιπτώσεων όπου η ενίσχυση χορηγείται απευθείας από το κράτος και εκείνων όπου η ενίσχυση χορηγείται από δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς που θεσπίζει ή ορίζει το κράτος για τη διαχείριση της ενίσχυσης").

Συνεπώς, η Επιτροπή θεώρησε, στις 17 Δεκεμβρίου 1990 και 16 Ιανουαρίου 1991, ότι για να επιβεβαιωθούν ή να διαψευσθούν οι ισχυρισμοί των γαλλικών αρχών έπρεπε να κινηθεί η διαδικασία του άρθρου 93 παράγραφος 2 της συνθήκης. Οι γαλλικές αρχές ενημερώθηκαν σχετικά με επιστολή της 23ης Ιανουαρίου 1991 ενώ τα άλλα κράτη μέλη καθώς και οι λοιποί ενδιαφερόμενοι μέσω δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της 20ής Απριλίου 1991 (4). Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, οι γαλλικές αρχές απάντησαν με επιστολές της 25ης Απριλίου 1991, της 30ής Απριλίου 1991 και της 14ης Ιουνίου 1991. Επίσης, απάντησαν οι αρχές ενός άλλου κράτους μέλους με επιστολή της 16ης Μαΐου 1991. Η επιστολή αυτή, που υποστήριζε την άποψη της Επιτροπής όπως αυτή δημοσιεύτηκε, κοινοποιήθηκε στις γαλλικές αρχές με επιστολή της 10ης Ιουνίου 1991. Οι εν λόγω αρχές δεν διατύπωσαν παρατηρήσεις σχετικά με το περιεχόμενο αυτής της επιστολής.

VI

Στις επιστολές της 25ης και 30ής Απριλίου 1991 και 14ης Ιουνίου 1991, οι γαλλικές αρχές διατήρησαν, αποσαφήνισαν και αιτιολόγησαν ταυτοχρόνως την προηγούμενη θέση τους.

Διατήρησαν την άποψη ότι οι δραστηριότητες μετατροπής αποτελούν κανονικές δραστηριότητες μεγάλων βιομηχανικών ομίλων σε μια οικονομία αγοράς, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται και από το ότι οι ιδιωτικοί όμιλοι αναλαμβάνουν παρόμοιες δραστηριότητες.

Οι γαλλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι οι εταιρείες μετατροπής που αναφέρονται στο σημείο IV χρηματοδοτούνται αποκλειστικά και μόνο από τους ίδιους πόρους των ενδιαφερόμενων ομίλων.

Διευκρίνησαν την θέση τους τονίζοντας σαφώς ότι, σύμφωνα με την άποψή τους, οι δραστηριότητες των αναφερόμενων στο σημείο IV εταιρειών δεν έχουν το χαρακτήρα ενισχύσεων.

Τέλος, διαβίβασαν στην Επιτροπή συγκεκριμένα και αριθμητικά πληροφορικά στοιχεία για τις δραστηριότητες των εταιρειών αυτών καθώς και για εκείνες των ιδιωτικών βιομηχανικών ομίλων.

Οι γαλλικές αρχές επέμεναν ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η δημιουργία, εκ μέρους των ομίλων, εταιρειών μετατροπής ανταποκρίνεται στις επιταγές της ελεύθερης αγοράς- ότι δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ούτε άλλωστε μεταξύ γαλλικών και ξένων ομίλων- ότι, για να είναι αποδεκτές, οι ενέργειες βιομηχανικής αναδιάρθρωσης θα πρέπει να συνοδεύονται από μια πολιτική αλληλεγγύης έναντι των ανθρώπων και των περιοχών και ότι στο πλαίσιο αυτό οι μεγάλοι όμιλοι επιδιώκουν την άσκηση μιας πολιτικής προστασίας και διαφύλαξης του τοπικού βιομηχανικού ιστού- ότι οι δραστηριότητες μετατροπής αποτελούν στοιχείο της στρατηγικής των μεγάλων ομίλων και δεν ανταποκρίνονται σε μια λογική διανομής κεφαλαίων του δημοσίου- ότι δεν υφίσταται λογική διαφορά μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα.

VII

Η Επιτροπή εξέτασε τα πληροφοριακά στοιχεία που διαβίβασαν οι γαλλικές αρχές προκειμένου να επαληθεύσει ότι τα στοιχεία αυτά ενίσχυαν τους ισχυρισμούς των εν λόγω αρχών.

Έτσι, αρχικά συνέκρινε τις δραστηριότητες μετατροπής των εταιρειών αυτών με τις αντίστοιχες δραστηριότητες των ιδιωτικών βιομηχανικών ομίλων (Α).

Επίσης πραγματοποίησε ελέγχους όσον αφορά την προέλευση των πόρων των εταιρειών μετατροπής που αναφέρονται στο σημείο IV (B) και διερεύνησε το βαθμό ελέγχου που ασκεί το κράτος στις εν λόγω εταιρείες (Γ).

Α

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η δραστηριότητα των εταιρειών μετατροπής, οι οποίες συμπεριφέρονται στην αγορά όπως οι ιδιώτες επιχειρηματίες, δεν αποτελεί ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης.

Έτσι, η Επιτροπή προσπάθησε να συγκρίνει τη δραστηριότητα μετατροπής των ομίλων που αναφέρονται στο σημείο IV με εκείνη πέντε ιδιωτικών ομίλων.

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι όλοι αυτοί οι όμιλοι αναλαμβάνουν συστηματικά ενέργειες μετατροπής για να αμβλύνουν τις αρνητικές επιπτώσεις που προκαλεί η αναδιάρθρωσή τους.

Όσον αφορά το στόχο των ενεργειών μετατροπής, η Επιτροπή παρατήρησε ότι τόσο οι ιδιωτικοί όσο και οι κρατικοί όμιλοι αποσκοπούν στην επίτευξη ενός διττού στόχου:

- πρώτος στόχος των ομίλων είναι η δημιουργία εναλακτικών θέσεων απασχόλησης σε σχέση με εκείνες που απωλέσθηκαν στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του ομίλου. Αυτό σημαίνει ότι ο όμιλος θεωρεί ως θεμελειώδες στοιχείο για την καλή εσωτερική του λειτουργία την ενίσχυση των μισθωτών, τους οποίους δεν είναι σε θέση να επανεντάξει με τη γεωγραφική μετακίνηση στο εσωτερικό του ομίλου ή με τη λήψη κοινωνικών μέτρων, στο να ανεύρουν θέση απασχόλησης είτε απευθείας μέσω επιδοτήσεων στις επιχειρήσεις που τους προσλαμβάνουν είτε εμμέσως με τη χορήγηση ενισχύσεων για τη δημιουργία ή την επέκταση άλλων επιχειρήσεων. Συνεπώς η δραστηριότητα μετατροπής συνίσταται κατά προτεραιότητα στην ανάληψη ενεργειών άμεσης ή έμμεσης επανεξέτασης του προσωπικού των ομίλων αυτών,

- δεύτερος στόχος είναι η άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων που συνεπάγεται για την περιοχή ο περιορισμός των δραστηριοτήτων των εκεί εγκατεστημένων ομίλων. Στην περίπτωση αυτή δεν πρόκειται για εσωτερικό στόχο (επανένταξη των μισθωτών) αλλά για εξωτερικό στόχο που για την επίτευξή του μπορούν να αναληφθούν ενέργειες μετατροπής ακόμη και σε περίπτωση απώλειας θέσεων απασχόλησης στο πλαίσιο του ομίλου.

Η Επιτροπή κατέβαλε προσπάθειες προκειμένου να καθορίσει αν δραστηριότητες μετατροπής για την επίτευξη του δεύτερου στόχου, ο οποίος θα μπορούσε να θεωρηθεί ως στόχος γενικότερου ενδιαφέροντος, ανελάμβαναν μόνο οι διάφοροι κρατικοί όμιλοι. Η Επιτροπή δεν κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό. Έτσι δραστηριότητες μετατροπής αναλαμβάνονται ακόμη και σε περίπτωση μη απώλειας θέσεων απασχόλησης στο επίπεδο του ομίλου, τόσο από κρατικούς ομίλους (EdF) όσο και από ιδιωτικούς, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο δεύτερος αυτός όμιλος έχει ολοκληρώσει ουσιαστικά τις ενέργειες αναδιάρθρωσής του σε συγκεκριμένες γεωγραφικά περιοχές.

Εξάλλου η Επιτροπή διαπίστωσε ότι δεν υφίσταται σημαντική διαφορά μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών ομίλων όσον αφορά τους πόρους που διατίθενται στο πλαίσιο των ενεργειών μετατροπής. Για να πραγματοποιηθεί η σύγκριση αυτή, η Επιτροπή απομόνωσε δύο παράγοντες:

- τα ποσά που καταβάλλονται από τους ομίλους,

- το ισοδύναμο επιδότησης αυτών των ποσών.

Ο πρώτος δείκτης αφορά όλα τα ποσά που κατέβαλαν οι όμιλοι ανεξαρτήτως της μορφής υπό την οποία χορηγήθηκαν. Εκφράζει το ύψος των ταμειακών πόρων που οι όμιλοι διέθεσαν στο πλαίσιο των ενεργειών μετατροπής. Ο δεύτερος δείκτης αντιπροσωπεύει το ισοδύναμο επιδότησης των ποσών αυτών. Πράγματι πρέπει τα ποσά των εν λόγω δανειοδοτήσεων να εκφραστούν κυρίως σε ισοδύναμο επιδότησης. Το εν λόγω ισοδύναμο επιδότησης υπολογίστηκε σύμφωνα με τα συνήθη κριτήρια αναλογισμού που εφαρμόζονται σε παρόμοιες περιπτώσεις. Εκφράζει το κόστος που αντιπροσωπεύει η μετατροπή για τους ομίλους αυτούς. Καθένας από αυτούς τους δείκτες συσχετίσθηκε με τον αριθμό θέσεων εργασίας που κατάργησε ο όμιλος ή που είχε προβλέψει να καταργήσει στις προς μετατροπή εγκαταστάσεις. Οι υπολογισμοί αυτοί αφορούν και τις τρεις τελευταίες χρήσεις για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία (1988/89 και 1990). Τα αποτελέσματα είναι τα εξής:

(σε γαλλικά φράγκα)

Entreprise miniere et chimique Pechiney Rhone- Poulenc Thomson Elf Aquitaine EdF [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] Καταβληθέντα ποσά Απωλεσθείσες θέσεις απασχόλησης [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] Ισοδύναμο επιδότησης Απωλεσθείσες θέσεις απασχόλησης [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ]

Από τα αποτελέσματα δεν προκύπτει ουσιαστική και συγκεκριμένη διαφορά μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών ομίλων. Όσον αφορά τους ταμειακούς πόρους που διατέθηκαν ανά απωλεσθείσα θέση απασχόλησης, προηγείται η [. . .], ακολουθείται όμως αμέσως από ιδιωτικό όμιλο [. . .]. Εξάλλου, η [. . .] δαπανά περισσότερα από δύο κρατικούς ομίλους. Σχετικά με το κόστος ανά απωλεσθείσα θέση απασχόλησης, οι ιδιωτικοί όμιλοι δαπανούν γενικά περισσότερα από τους κρατικούς.

Οι τρόποι παρέμβασης των διαφόρων ομίλων περιγράφονται στον κατωτέρω πίνακα:

[ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] - Συμμετοχικά δάνεια επτά ετών με επιτόκιο 9 % χωρίς εγγύηση

- Παροχή συμβουλών - Δάνεια πενταετούς ή επταετούς ή δεκαετούς διάρκειας με επιτόκιο 6 ή 7 % με εγγύηση

- Δυνατότητα εγκατάλειψης απαιτήσεων - Μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα δάνεια με το βασικό τραπεζικό επιτόκιο μειωμένο κατά δύο μονάδες με εγγύηση

- Δυνατότητα εγκατάλειψης απαιτήσεων

- Παροχές συμβουλών - Μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα δάνεια με επιτόκιο 9 % χωρίς εγγύηση

- Δυνατότητα εγκατάλειψης απαιτήσεων

- Επιδότηση

- Παροχή συμβουλών - Δάνεια επταετούς διάρκειας κατά μέσο όρο, με επιτόκιο 7 % (κατ' εξαίρεση 5 %) με εγγύηση

- Κατ' εξαίρεση συμμετοχικά δάνεια και λήψεις συμμετοχών [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] [ . . . ] - Δάνεια εννέα ετών με μέσο επιτόκιο 5,8 %, γενικά με εγγύηση

- Κατ' εξαίρεση δάνεια πενταετούς διάρκειας, συμμετοχικά δάνεια και επιδοτήσεις - Επιδοτήσεις

- Κατ' εξαίρεση εκχωρήσεις στοιχείων ενεργητικού, δάνεια, παροχές συμβουλών - Επιδοτήσεις

- Παροχή συμβουλών - Δάνεια επταετούς διάρκειας με μέσο επιτόκιο 5,06 % χωρίς εγγύηση

- Παροχές συμβουλών Μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα δάνεια με μέσο επιτόκιο 5,5 % Επιδοτήσεις

Η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να συνάγει από τον πίνακα αυτό ότι υφίσταται ουσιαστική διαφορά στους τρόπους παρέμβασης των ομίλων ανάλογα με το εάν πρόκειται για κρατικούς ή ιδιωτικούς.

Πιο συγκεκριμένα δεν μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι τρόποι παράμβασης των κρατικών ομίλων είναι ευνοϊκότεροι από εκείνους των αντίστοιχων ιδιωτικών. Έτσι, κατά μέσο όρο οι ιδιωτικοί όμιλοι προσφεύγουν στις επιδοτήσεις οι οποίες αποτελούν ευνοϊκότερο μέσο παρέμβασης για τους τελικούς δικαιούχους απ' ότι τα επιδοτούμενα δάνεια, τα οποία αποτελούν συχνότατο τρόπο παρέμβασης των κρατικών ομίλων. Σε περίπτωση χορήγησης επιδοτούμενων δανείων, το επιτόκιό τους είναι χαμηλότερο στους ιδιωτικούς ομίλους (5,5 % για την [. . .], 5,06 % για την [. . .]) απ' ότι στους κρατικούς ομίλους (μεταξύ 5,8 % και 9 %). Επίσης, αν τα δάνεια που χορηγεί η [. . .] και η [. . .] δεν συνοδεύονται από εγγύηση, το ίδιο συμβαίνει και με τα δάνεια που χορηγεί η εταιρεία μετατροπής της [. . .], ενώ τα περισσότερα δάνεια που χορηγούν οι κρατικοί όμιλοι συνοδεύονται από εγγυήσεις.

Τέλος, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι ενέργειες μετατροπής των κρατικών ομίλων αφορούσαν πάντοτε αποκλειστικά, όπως και εκείνες των ιδιωτικών ομίλων, ενέργειες μετατροπής που συνδέονταν άμεσα με τη μείωση της δραστηριότητας της μητρικής τους εταιρείας. Συνεπώς, οι ενέργειες μετατροπής δεν παρενέβησαν για ενέργειες μετατροπής που δεν αφορούσαν το όμιλο προέλευσής τους. Και στο σημείο αυτό η συμπεριφορά τους είναι παρόμοια με εκείνη των ιδιωτικών ομίλων.

Τελικά, η Επιτροπή παρατήρησε ότι μεταξύ των δραστηριοτήτων μετατροπής των κρατικών και ιδιωτικών ομίλων στη Γαλλία δεν υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές. Κατά συνέπεια, σχετικές δραστηριότητες των κρατικών ομίλων δεν αποτελούν ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης.

Β

Η Επιτροπή πάντως έλεγξε αν τα χορηγούμενα κεφάλαια στις δημόσιες επιχειρήσεις είχαν προσαυξηθεί ώστε να καλύψουν τις προβλεφθείσες δαπάνες για τις ενέργειες μετατροπής. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή συνέκρινε τα κεφάλαια που χορήγησε το κράτος στους εν λόγω ομίλους κατά τα έτη 1988, 1989 και 1990 και τα ποσά που κατέβαλαν οι ίδιοι αυτοί όμιλοι, κατά την ίδια περίοδο, στο πλαίσιο των ενεργειών μετατροπής. Από τη σύγκριση αυτή προέκυψε ότι κατά τα εξεταζόμενα έτη, το κράτος δεν κατέβαλε κανένα ποσό στους ομίλους Rhone-Poulenc, Entreprise miniere et chimique και Electricite de France ενώ οι όμιλοι αυτοί κατέβαλαν αντίστοιχα [. . .], [. . .] και [. . .] για ενέργειες μετατροπής. Όσον αφορά τους τρεις άλλους ομίλους (Thomson, Pechiney και Elf Aquitaine), η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υφίσταται καμία σχέση μεταξύ των ποσών που καταβάλλονται για τις ενέργειες μετατροπής και των επιδοτήσεων σε κεφάλαιο: οι εν λόγω όμιλοι δεν έλαβαν επιδοτήσεις σε κεφάλαιο και για τα τρία εξεταζόμενα έτη- τα χορηγηθέντα ποσά είναι γενικά "στρογγυλοποιημένα αριθμητικά στοιχεία" (π.χ. 1 δισεκατομμύριο γαλλικά φράγκα) που δεν φαίνεται να αντιστοιχούν ούτε σε προκαταβολές έναντι δαπανών ούτε σε επιστροφές δαπανών μετατροπής.

Τέλος, η Επιτροπή υπολόγισε τη σχέση μεταξύ των δαπανών μετατροπής των ομίλων και της ικανότητας αυτοχρηματοδότησής τους. Παρετήρησε ότι ο μέσος συντελεστής κυμαίνεται μεταξύ [. . .] και [. . .] εκτός του ομίλου Entreprise miniere et chimique (EMC) όπου ανέρχεται σε περίπου 1,9 %. Οι συντελεστές αυτοί δείχνουν ότι οι επενδύσεις στο πλαίσιο των ενεργειών μετατροπής αντιπροσωπεύουν ένα ιδιαίτερα αμελητέο ποσοστό στο πλαίσιο της δραστηριότητας των ομίλων. Επίσης η διαφορά μεταξύ των συντελεστών αυτών τείνει να αποδείξει ότι οι όμιλοι δεν έλαβαν καμία οδηγία για καθορισμένο ποσοστό των πόρων εκμετάλλευσης που θα πρέπει να διαθέσουν για τις ενέργειες μετατροπής και ότι το ύψος των χορηγούμενων πόρων εξαρτάται μάλλον από τις ανάγκες του κάθε ομίλου: έτσι ο όμιλος με τον υψηλότερο συντελεστή [. . .] είναι ταυτόχρονα εκείνος στην πλήρη κυριότητα του οποίου ανήκει η θυγατρική [. . .] που πρέπει να παύσει να λειτουργεί εντός των δέκα προσεχών ετών.

Με την ανάλυση αυτή επιβεβαιώνεται η εκτίμηση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες μετατροπής συμπεριφέρονται όπως και οι μεγάλοι ιδιωτικοί βιομηχανικοί όμιλοι που λειτουργούν σε συνθήκες οικονομίας της αγοράς.

Γ

Οι γαλλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι οι ενέργειες μετατροπής των κρατικών βιομηχανικών ομίλων πραγματοποιήθηκαν χωρίς κρατική πρωτοβουλία. Τόνισαν επίσης ότι οι εταιρείες μετατροπής δεν συμπεριλαμβάνονται στα "contrats de plan" τα οποία συνδέουν, όσον αφορά τους πόρους και τους στόχους, τους κρατικούς ομίλους με το γαλλικό κράτος. Τέλος εκτός της εταιρείας μετατροπής της Elf Aquitaine (Sofrea), από τη νομική δομή των εταιρειών δεν προκύπτει η ύπαρξη κρατικού ελέγχου: στα διοικητικά συμβούλια δεν συμμετέχει κανένας εκπρόσωπος του κράτους και κανένας κρατικός ελεγκτής ή κυβερνητικός επίτροπος δεν είναι διορισμένος στις εταιρείες αυτές. Στην περίπτωση της Sofrea, θυγατρικής της Elf Aquitaine για ενέργειες μετατροπής, συμμετέχει κυβερνητικός εκπρόσωπος στο διοικητικό της συμβούλιο χωρίς όμως να διαθέτει δικαίωμα ψήφου στο συμβούλιο αυτό ούτε καμία από τις εξουσίες των διοικητικών στελεχών.

Συμπερασματικά, δεν προκύπτει ότι το κράτος συμπεριφέρεται ως κεντρική εξουσία όσον αφορά τη λειτουργία των εταιρειών αυτών.

Η εν λόγω έλλειψη κρατικών εξουσιών αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα που επιβεβαιώνει τον επιχειρηματικό χαρακτήρα των ενεργειών που αναλαμβάνουν οι εξεταζόμενες εταιρείες μετατροπής.

VIII

Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί, βάσει των προαναφερθέντων ιδίως στο σημείο VII, ότι η δραστηριότητα μετατροπής των κρατικών βιομηχανικών ομίλων εκτός του τομέα σιδήρου και χάλυβα, άνθρακα και της Compagnie Generale Maritime, δεν αποτελεί ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης. Θεωρεί ότι οι κρατικοί όμιλοι επεδίωξαν στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως το πράττουν και οι ιδιωτικοί όμιλοι, να αποκομίσουν από τις ενέργειες μετατροπής ορισμένα πλεονεκτήματα όπως η επίτευξη "έμμεσου υλικού κέρδους" και "η διατήρηση του κύρους του ομίλου" καθώς και "ο αποπροσανατολισμός των δραστηριοτήτων τους". Εξάλλου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε στην απόφαση της 21ης Μαρτίου 1991 (Ιταλία κατά Επιτροπής), υπόθεση Eni-Lanerossi (σημείο 21), ότι παρόμοιες δραστηριότητες είναι νόμιμες και δεν αποτελούν ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης.

ΙΧ

Το συμπέρασμα της Επιτροπής βασίζεται ουσιαστικά στη συγκριτική ανάλυση των δραστηριοτήτων μετατροπής των κρατικών ομίλων στους οποίους αναφέρεται η παρούσα απόφαση, σε σχέση με τις ανάλογες δραστηριότητες που διεξάγουν οι ιδιωτικοί όμιλοι. Από την άποψη αυτή, οι παρεμβάσεις των εταιρειών μετατροπής δεν αποτελούν στη συγκεκριμένη περίπτωση κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης, δεδομένου ότι αντιστοιχούν στη συμπεριφορά ιδιώτη επιχειρηματία. Ωστόσο, το συμπέρασμα αυτό στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποκλείει ότι παρόμοιες δραστηριότητες ενδέχεται μελλοντικά να εμπεριέχουν στοιχεία ικανά να χαρακτηρισθούν ως ενισχύσεις και ότι, λόγω του γεγονότος αυτού, τα σχέδια παρέμβασης των εταιρειών μετατροπής υπόκεινται στην υποχρέωση προηγούμενης κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 93 παράγραφος 3 της συνθήκης. Η Επιτροπή είναι ο μόνος αρμόδιος φορέας για να διαπιστώσει ότι υφίσταται παραλληλισμός μεταξύ της συμπεριφοράς των κρατικών και των ιδιωτικών ομίλων, γεγονός το οποίο επιτρέπει πράγματι, όπως στο πλαίσιο της παρούσας απόφασης, να μη θεωρηθούν οι εξεταζόμενες παρεμβάσεις ως ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης.

Δεδομένου ότι το κράτος αποτελεί τον κύριο μέτοχο των ομίλων που προσφεύγουν στις εταιρείες μετατροπής, η Επιτροπή δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει μελλοντικά το κράτος ορισμένες εταιρείες μετατροπής ιδίως για σκοπούς περειφερειακής ανάπτυξης, δίδοντας με τον τρόπο αυτό στις δραστηριότητες των εταιρειών μετατροπής το χαρακτήρα της ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης. Έτσι παραδείγματος χάρη οι γαλλικές αρχές αντιμετώπισαν κάποτε το ενδεχόμενο (5) να χορηγήσουν στην εταιρεία μετατροπής της Entreprise miniere et chimique, τη Sodiv, κρατικά κεφάλαια, ώστε να μπορέσει η εταιρεία αυτή να αυξήσει και να προσανατολίσει εκ νέου τις δραστηριότητές της. Επίσης δεν αποκλείεται οι κρατικοί όμιλοι να μεταβάλουν μελλοντικά τη συμπεριφορά τους, π.χ. απομακρυνόμενοι από την πρακτική που εφαρμόζουν οι ιδιωτικοί όμιλοι, δίδοντας με τον τρόπο αυτό στις παρεμβάσεις τους το χαρακτήρα ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης.

Για το λόγο αυτό η Επιτροπή θεωρεί αναγκαίο να ζητήσει από τη γαλλική κυβέρνηση να της κοινοποιεί προηγουμένως οποιοδήποτε ετήσιο προϋπολογισμό τον οποίο διαθέτουν για δραστηριότητες μετατροπής οι κρατικοί βιομηχανικοί όμιλοι που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας απόφασης. Είναι επίσης αναγκαίο να ζητηθεί από το κράτος μέλος να κοινοποιεί στην Επιτροπή ετήσιες εκθέσεις για τις δραστηριότητες μετατροπής των κρατικών και ιδιωτικών ομίλων. Με τις εκθέσεις αυτές, των οποίων η δομή ορίζεται στο παράρτημα, θα εκτιμάται, βάσει των πραγματικών περιστατικών, η παρουσία ή η απουσία ενισχύσεων κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης καθώς και το εάν οι τυχόν αυτές ενισχύσεις συμβιβάζονται με την κοινή αγορά. Η Επιτροπή επιθυμεί να υπενθυμίσει σχετικά με το θέμα αυτό την υποχρέωση προηγούμενης κοινοποίησης οποιουδήποτε μέτρου μπορεί να αποτελέσει ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 93 παράγραφος 3 της συνθήκης όπως αυτό ερμηνεύτηκε στο πλαίσιο της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου καθώς και το γενικότερο καθήκον των κρατών μελών να συνεργάζονται με την Κοινότητα όπως ορίζει το άρθρο 5 της συνθήκης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Οι δραστηριότητες μετατροπής που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας απόφασης και διεξάγονται από τους ομίλους:

- Electricite de France (Delegation aux implantations industrielles et Safidi),

- Elf Aquitaine (BDE et Sofrea),

- Thomson (Geris),

- Pechiney (Sofipe),

- Rhone-Poulenc (Sopran),

- Entreprise miniere et chimique (Sodiv),

δεν θεωρούνται, μέχρι και το 1990, ως ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης.

Άρθρο 2

Οι γαλλικές αρχές κοινοποιούν στην Επιτροπή, πριν την έγκρισή του, τον ετήσιο προϋπολογισμό που αφορά τις δραστηριότητες μετατροπής καθενός των ομίλων που αναφέρονται στο άρθρο 1.

Επίσης οι γαλλικές αρχές αποστέλουν στην Επιτροπή ετήσια έκθεση για τις δραστηριότητες μετατροπής των προαναφερομένων ομίλων καθώς και για τις ανάλογες δραστηριότητες των ιδιωτικών ομίλων. Η έκθεση αυτή θα πρέπει να έχει παραληφθεί από την Επιτροπή το αργότερο στις 31 Μαρτίου κάθε έτους και να αφορά τις δραστηριότητες του παρελθόντος έτους. Το τμήμα της έκθεσης για τους αναφερόμενους στο πρώτο άρθρο ομίλους συντάσσεται σύμφωνα με το παράρτημα της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 3

Η γαλλική κυβέρνηση ενημερώνει την Επιτροπή το αργότερο δύο μήνες μετά την ημερομηνία της παρούσας απόφασης, για τα μέτρα εσωτερικού δικαίου που έλαβε ώστε να συμμορφωθεί με το άρθρο 2 της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 4

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στη γαλλική δημοκρατία. Βρυξέλλες, 27 Νοεμβρίου 1991. Για την Επιτροπή

Leon BRITTAN

Αντιπρόεδρος

(1) Απόφαση μη δημισιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα. (2) Απόφαση 85/18/ΕΟΚ της Επιτροπής (ΕΕ αριθ. L 11 της 12. 1. 1985) τροποποήθηκε και συμπληρώθηκε επανειλημμένως και τελευταία στις 28. 3. και 4. 4. 1990 (μη δημοσιευθείσα απόφαση). (3) Απόφαση μη δημοσιευθείσα η οποία κοινοποιήθηκε στα κράτη μέλη με επιστολή στις 28. 2. 1985. (4) ΕΕ αριθ. C 105 της 20. 4. 1991, σ. 5. (5) Φαίνεται ότι έκτοτε εγκαταλείφθηκε η πρόθεση αυτή.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ n ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ n+1

ΟΜΙΛΟΣ . . . (1)

Α. Βαθμός ελέγχου που ασκείται από το κράτος (2)

1. Η ενέργεια μετατροπής πραγματοποιήθηκε βάσει κρατικής εντολής;

2. Τα νόμιμα όργανα της εταιρείας μετατροπής συμπεριλαμβάνουν μέλη διορισμένα από το κράτος; (3)

3. Υφίστανται ειδικά ελεγκτικά όργανα (κρατικός ελεγκτής, κυβερνητικός επίτροπος); (4)

4. Οι δραστηριότητες μετατροπής προβλέπονταν στα "contrats de plan" που συνάφθηκαν μεταξύ του κράτους και των ομίλων;

5. Η εταιρεία μετατροπής χρησιμοποιήθηκε για ενέργειες μετατροπής άσχετες με τον όμιλο; (5)

6. Το κράτος άσκησε έλεγχο στην εταιρεία με άλλους τρόπους; (6)

Β. Κρατικοί πόροι

1. Επιδότηση σε κεφάλαιο ή άλλοι πόροι που χορηγήθηκαν από το κράτος στον όμιλο κατά το έτος n. (7)

2. Μέρος του ποσού του σημείου 1 αφορούσε ειδικά ενέργειες μετατροπής. (8)

3. Χορηγήθηκε στον όμιλο ειδικό ποσό για τις ενέργειες μετατροπής. (9)

4. Δείκτης δαπανών για ενέργειες μετατροπής/ικανότητα αυτοχρηματοδότησης του ομίλου.

Γ. Οι δραστηριότητες μετατροπής

1. Φύση των διεξαχθεισών ενεργειών μετατροπής. (10)

2. Πόροι που διετέθηκαν για τις ενέργειες μετατροπής. (11)

3. Ισοδύναμο επιδότησης των πόρων αυτών. (12)

4. Απωλεσθείσες και προβλεπόμενες να απωλεσθούν θέσεις απασχόλησης στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις (13).

Σημειώσεις:

(1) Πρέπει να συμπληρωθεί ένα δελτίο ανά όμιλο.

(2) Ο όρος "κράτος" πρέπει να εννοηθεί σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου που αφορά τα άρθρα 92 έως 94 της συνθήκης ΕΟΚ.

(3) Σε περίπτωση θετικής απάντησης, να αναφερθεί ο απόλυτος και σχετικός αριθμός του καθώς και ο ρόλος τους.

(4) Βλέπε (3).

(5) Σε περίπτωση θετικής απάντησης, να αναφερθούν οι ενέργειες αυτές καθώς και οι όροι υλοποίησής τους.

(6) Παραδείγματος χάρη θέση σε διαθεσιμότητα αποσπασθέντος προσωπικού κ.λπ.

(7) Πρόκειται για συνολικούς πόρους που χορηγεί το κράτος στον όμιλο και όχι για εκείνους που συνδέονται με τις ενέργειες μετατροπής.

(8) Να δοθεί καταφατική απάντηση άν προκύπτει από τις επαφές μεταξύ του κράτους και του ομίλου, από τις κοινοβουλευτικές συζητήσεις ή άλλες πηγές, ότι οι συνολικές χορηγηθείσες επιδοτήσεις περιλαμβάνουν ποσό που προορίζεται ειδικά με τις ενέργειες μετατροπής. Στην περίπτωση αυτή, να αναφερθεί το ποσό της ειδικής αυτής επιδότησης.

(9) Να δοθεί καταφατική απάντηση, αν ποσά που δεν συμπεριλαμβάνονται στο σημείο Β1 (παραπομπή 7) χορηγήθηκαν στον όμιλο ενόψει των ενεργειών μετατροπής.

(10) Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί η φύση των παρεμβάσεων (δανειοδοτήσεις, επιδοτήσεις κ.λπ.) καθώς και των προϋποθέσεων με τις οποίες συνοδεύονται.

(11) Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθούν οι πόροι που χορηγήθηκαν για τις ενέργειες μετατροπής κατά το έτος n καθώς και το σύνολο των πραγματοποιηθεισών δαπανών από την έναρξη των δραστηριοποιηθεισών δαπανών από την έναρξη των δραστηριοτήτων μετατροπής (να αναφερθεί η ημερομηνία) μέχρι του έτους n συμπεριλαμβανομένου.

(12) Οι πόροι πρέπει να μετατραπούν σε ισοδύναμο επιδότησης. Πρέπει επίσης να αναφερθεί το σύνολο για το οποίο γίνεται λόγος στο σημείο 11.

(13) Πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ των απωλεσθεισών θέσεων απασχόλησης:

- εκείνων που αντισταθμίζονται με μετάθεση εντός του ομίλου,

- εκείνων για τις οποίες ελήφθησαν μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα (π.χ. πρόωρη συνταξιοδότηση).

Όπως και στην παραπομπή 11 πρέπει και εδώ να αναφερθεί το σχετικό συνολικό άθροισμα.