ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 2008/90 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 29ης Ιουνίου 1990 σχετικά με την προώθηση των ενεργειακών τεχνολογιών για την Ευρώπη (Πρόγραμμα Thermie)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη,

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 235,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας,

ότι στο ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου για τους νέους στόχους της κοινοτικής ενεργειακής πολιτικής για το 1995 και τη σύγκλιση των πολιτικών των κρατών μελών (4), το Συμβούλιο αναφέρει ότι, παρά τις βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις που είναι δυνατό να σημειωθούν στην αγορά ενέργειας, οι προσπάθειες που καταβάλλονται για τη μείωση στο ελάχιστο των κινδύνων μεταγενέστερης έντασης στην εν λόγω αγορά πρέπει να συνεχιστούν, μέχρι το 1995 και αργότερα, και, αν χρειαστεί, να ενισχυθούν-

ότι, σύμφωνα με το ίδιο ψήφισμα, ένας από τους οριζόντιους στόχους της ενεργειακής πολιτικής της Κοινότητας είναι η συνεχής και ευλόγως διαφοροποιημένη προώθηση των τεχνολογικών καινοτομιών και η κατάλληλη διάδοση των αποτελεσμάτων σε ολόκληρη την Κοινότητα- ότι, παρά την παρούσα ενεργειακή κατάσταση, δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν οι προσπάθειες για μεγαλύτερη ποικιλία στον ενεργειακό εφοδιασμό της Κοινότητας και για βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας- ότι η προώθηση νέων τεχνολογιών συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων αυτών, καθώς και στη βελτίωση της προστασίας του περιβάλλοντος από τις επιπτώσεις των ενεργειακών τεχνολογίων-

ότι οι προσπάθειες αυτές θα πρέπει να συνδεθούν με την κοινοτική, επιστημονική και τεχνολογική στρατηγική και με τα συγκεκριμένα προγράμματα που θεσπίζονται στο πρόγραμμα-πλαίσιο για δράσεις της Κοινότητας σε θέματα τεχνολογικής έρευνας και ανάπτυξης, τόσο από πλευράς εκτέλεσης του προγράμματος όσο και από πλευράς χρηματοδοτικής θέσης του προγράμματος στα πλαίσια των δημοσιονομικών προοπτικών-

ότι, σύμφωνα με το ψήφισμα της 16ης Σεπτεμβρίου 1986, η Κοινότητα πρέπει να προσπαθήσει να βρει ισορροπημένες λύσεις για την ενέργεια και το περιβάλλον προσφεύγοντας στις καλύτερες υφιστάμενες και οικονομικώς συμφέρουσες τεχνολογίες- ότι, σύμφωνα με το άρθρο 130 Π της συνθήκης, οι απαιτήσεις σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος αποτελούν μια από τις συνιστώσες των άλλων πολιτικών της Κοινότητας και ότι η δράση της Κοινότητας σ' αυτό τον τομέα αποσκοπεί στην εξασφάλιση συνετής και ορθολογικής χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων- ότι οι ενεργειακές τεχνολογίες πρόκειται να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της οικολογικής πρόκλησης- πρέπει να αυξήσουν την ενεργειακή αποδοτικότητα, να αναπτύξουν τις νέες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να εξασφαλίσουν τη σωστή εκμετάλλευση των στερεών καυσίμων- ότι πρέπει να γίνουν αξιόλογες προσπάθειες σε όλους αυτούς τους τομείς για να αντιμετωπιστεί η απειλή της μεταβολής του κλίματος-

ότι η προώθηση σχεδίων που αποσκοπούν στην αξιοποίηση του ενδογενούς ενεργειακού δυναμικού των περιφερειών, ιδίως εκείνων που μειονεκτούν, συμβάλλει στην ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής της Κοινότητας, στόχος που, σύμφωνα με το άρθρο 130 Β της συνθήκης, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για την εφαρμογή των κοινών πολιτικών και της εσωτερικής αγοράς-

ότι η στήριξη της προώθησης των ενεργειακών τεχνολογιών αποτελεί θετικό στοιχείο για την οικονομική και κοινωνική συνοχή-

ότι η προσπάθεια προώθησης των καινοτόμων τεχνολογιών που έχει αναλάβει η Κοινότητα επιτρέπει την αποφυγή της διασποράς των μέσων καθώς και την επίτευξη μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας της δράσης-

ότι η προσπάθεια αυτή πρέπει να συντονιστεί με τις προσπάθειες που καταβάλλει η Κοινότητα στα πλαίσια άλλων ειδικών προγραμμάτων τα οποία αφορούν κυρίως την έρευνα και την ανάπτυξη στον τομέα της ενέργειας, την καινοτομία και τη μεταφορά τεχνολογίας, τη διάδοση και τη χρησιμοποίηση των αποτελεσμάτων της επιστημονικής και τεχνικής έρευνας-

ότι θα πρέπει να παρέχεται, σε ειδικές περιπτώσεις, χρηματοδοτική ενίσχυση στα σχέδια προώθησης προηγμένων τεχνολογιών στον τομέα της ενέργειας-

ότι, κατά την επιλογή των σχεδίων, θα πρέπει να προτιμούνται εκείνα που προβλέπουν την ένωση ανεξάρτητων επιχειρήσεων εγκατεστημένων σε διαφορετικά κράτη μέλη, τα σχέδια που προτείνουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα σχέδια διάδοσης-

ότι, για λόγους αποδοτικότητας, θα πρέπει να προβλεφθεί ένα πρόγραμμα πενταετούς διάρκειας το οποίο θα λάβει την κατάλληλη συνολική χρηματοδότηση-

ότι θα πρέπει να γίνει εκτίμηση του ποσού των κοινοτικών χρηματοδοτικών μέσων που απαιτούνται για την εφαρμογή του προγράμματος αυτού- ότι το ποσό αυτό πρέπει να εγγραφεί στις δημοσιονομικές προοπτικές που καθορίζονται με τις διοργανικές συμφωνίες- ότι οι πιστώσεις που θα είναι πράγματι διαθέσιμες θα καθοριστούν σύμφωνα με τη διαδικασία του προϋπολογισμού τηρουμένων των εν λόγω συμφωνίων-

ότι, ανεξάρτητα από τη νέα ώθηση που απαιτεί η προώθηση των καινοτόμων ενεργειακών τεχνολογιών, θα πρέπει να εξασφαλιστεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό η συνέχεια των δράσεων που έχουν αναληφθεί στα πλαίσια των σχεδίων επίδειξης και των προτύπων βιομηχανικών σχεδίων στον ενεργειακό τομέα, που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3640/85 (5), και του προγράμματος ενίσχυσης της τεχνολογικής ανάπτυξης στον τομέα των υδρογονανθράκων που αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3639/85 (6)- ότι η συνέχεια αυτή πρέπει να επιτευχθεί με τη συνέχιση των δράσεων προώθησης και διάδοσης των τεχνολογιών που έχουν λάβει ενίσχυση από την Κοινότητα βάσει των εν λόγω κανονισμών- ότι μπορεί επίσης να επιτευχθεί με την ενίσχυση μεταγενέστερων σταδίων σχεδίων που είχαν ήδη, εν μέρει, λάβει ενίσχυση βάσει των ιδίων κανονισμών- ότι πρέπει να επιτρέψει την προώθηση, σε ορισμένες περιπτώσεις, σχεδίων του ιδίου τύπου με τα σχέδια που προβλέπονται από τους προαναφερόμενους κανονισμούς, ιδίως εφόσον τα σχέδια αυτά ανταποκρίνονται στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού-

ότι η συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων περισσότερων κρατών μελών στον τομέα των ενεργειακών τεχνολογιών, πρέπει να συνεχιστεί και να ενθαρρυνθεί-

ότι η μεταφορά τεχνολογίας στον ενεργειακό τομέα μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και τη μείωση των ρυπογόνων εκπομπών στις λιγότερο ευνοημένες περιοχές της Κοινότητας και στις τρίτες χώρες-

ότι η μεταφορά τεχνολογίας θα πρέπει επομένως να ενθαρρυνθεί τόσο στο πλαίσιο των υπαρχόντων κοινοτικών προγραμμάτων όσο και με άλλα κατάλληλα μέσα-

ότι η παροχή ενίσχυσης από την Κοινότητα δεν πρέπει να έχει επιπτώσεις επί των όρων ανταγωνισμού οι οποίες να έρχονται σε αντίθεση προς τις σχετικές διατάξεις της συνθήκης-

ότι επειδή η συνθήκη δεν προβλέπει, για τη θέσπιση του παρόντος κανονισμού, άλλες εξουσίες εκτός από εκείνες του άρθρου 235,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

^

Άρθρο 1

Η Κοινότητα μπορεί, υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, να παρέχει χρηματοδοτική ενίσχυση στα σχέδια προώθησης των ενεργειακών τεχνολογιών για την Ευρώπη (πρόγραμμα THERMIE) στους τομείς εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 3 και να αναλαμβάνει τις συνοδευτικές δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 5.

Το ποσό των κοινοτικών δαπανών που κρίνεται απαραίτητο για την εφαρμογή του προγράμματος που αναφέρεται στον παρόντα κανονισμό, ανέρχεται, για την περίοδο 1990-1992, σε 350 εκατομμύρια Ecu.

Η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή καθορίζει τις διαθέσιμες πιστώσεις για κάθε οικονομικό έτος. ^

Άρθρο 2

1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως "σχέδια προώθησης των ενεργειακών τεχνολογίων", που στη συνέχεια καλούνται "σχέδια", νοούνται τα σχέδια τα οποία αποσκοπούν στην ανάπτυξη, την εφαρμογή ή/και την προώθηση ενεργειακών τεχνολογιών που έχουν έντονο καινοτόμο χαρακτήρα και που η εφαρμογή τους παρουσιάζει, σε σημαντικό βαθμό, τεχνικούς και οικονομικούς κινδύνους, λόγω των οποίων τα σχέδια αυτά δεν θα μπορούσαν, κατά πάσα πιθανότητα, να πραγματοποιηθούν χωρίς κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση.

2. Η κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση μπορεί να παρασχεθεί:

α) για καινοτόμα σχέδια, ήτοι σχέδια που αποσκοπούν στην ανάπτυξη ή την εφαρμογή τεχνικών, μεθόδων ή προϊόντων με καινοτόμο χαρακτήρα για τα οποία το στάδιο έρευνας-ανάπτυξης έχει ουσιαστικά περατωθεί ή η νέα εφαρμογή τεχνικών, μεθόδων ή προϊόντων ήδη γνωστών. Μ' αυτό το είδος τα σχέδια αυτού του τύπου προορίζονται να αποδεικνύουν την τεχνική και οικονομική βιωσιμότητα νέων τεχνολογιών μέσω μιας πρώτης εφαρμογής επαρκούς έκτασης. Τα κριτήρια αυτά εφαρμόζονται, όπου χρειάζεται, σύμφωνα με τις απαιτήσεις συνέχειας των τομέων εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 3-

β) σε σχέδια διάδοσης, ήτοι σχέδια που αποσκοπούν στην προώθηση στην Κοινότητα, με την προοπτική της ευρύτερης χρησιμοποίησής τους, είτε υπό διαφορετικές οικονομικές και γεωγραφικές συνθήκες είτε με τεχνικές παραλλαγές, των καινοτόμων τεχνικών, μεθόδων ή προϊόντων που έχουν ήδη εφαρμοστεί, αλλά που, λόγω των υφισταμένων κινδύνων, δεν έχουν ακόμη διεισδύσει στην αγορά. ^

Άρθρο 3

Οι τομείς εφαρμογής του παρόντος κανονισμού είναι οι ακόλουθα:

- η ορθολογική χρησιμοποίηση της ενέργειας,

- οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,

- τα στερεά καύσιμα,

- οι υδρογονάνθρακες.

Οι επιμέρους τομείς εφαρμογής για καθέναν από τους προαναφερόμενους τομείς απαριθμούνται αντίστοιχα στα παραρτήματα Ι έως ΙV. Το περιεχόμενο των παραρτημάτων αυτών μπορεί να τροποποιηθεί από την Επιτροπή αφού ληφθεί υπόψη η εξέλιξη των τεχνολογιών, σύμφωνα με διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 παράγραφος 1, με παράλληλη ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. ^

Άρθρο 4

Εφόσον θεωρείται αναγκαίο, ιδίως λόγω του ότι δεν καλύπτεται κάποια ανάγκη ή λόγω του ότι μια ουσιαστική τεχνολογική επιτυχία μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη συνεργασία μεταξύ ατόμων ή επιχειρήσεων από δύο τουλάχιστον κράτη μέλη, μπορεί να αναληφθεί η πρωτοβουλία να προταθεί ή να συντονιστεί η πραγματοποίηση ειδικών σχεδίων, των λεγομένων "σχεδίων εξειδικευμένων εφαρμογών". ^

Άρθρο 5

Η Επιτροπή αναλαμβάνει συνοδευτικές δράσεις, όπως αυτές που ορίζονται στο παράρτημα V, με σκοπό την προώθηση της εφαρμογής ενεργειακών τεχνολογιών και τη διείσδυσή τους στην αγορά. Για το σκοπό αυτό, η Κοινότητα μπορεί να παράσχει τεχνική και χρηματοδοτική ενίσχυση σε οργανισμούς προώθησης των καινοτόμων τεχνολογιών στα κράτη μέλη. Αυτές οι δράσεις απαριθμούνται στο παράρτημα V, το οποίο μπορεί να τροποποιηθεί από την Επιτροπή σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 παράγραφος 1.

Οι συνοδευτικές δράσεις μπορούν να αναληφθούν σε τρίτες χώρες, εφόσον η επέκταση αυτή ανταποκρίνεται στους στόχους του παρόντος κανονισμού. ^

Άρθρο 6

1. Κάθε σχέδιο κατά την έννοια των άρθρων 2 και 4 πρέπει να πληροί τους ακόλουθους όρους:

α) να θέτει σ' εφαρμογή, με την προοπτική της υλοποίησης και της διάδοσής τους, καινοτόμες τεχνικές, μεθόδους

ή προϊόντα ή να θέτει σ' εφαρμογή, με νέο τρόπο, ήδη γνωστές τεχνικές, μεθόδους ή προϊόντα-

β)

να προσφέρει προοπτικές τεχνικής και οικονομικής βιωσιμότητας με την προοπτική μεταγενέστερης εμπορικής εκμετάλλευσης της εν λόγω τεχνολογίας-

γ)

να προσφέρει κατάλληλες λύσεις που να συμβιβάζονται προς τις απαιτήσεις ασφαλείας και προστασίας του περιβάλλοντος-

δ)

να είναι δύσκολο να χρηματοδοτηθεί, λόγω σημαντικών τεχνικών και οικονομικών κινδύνων-

ε)

να προτείνεται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία να είναι σε θέση να θέσουν σε εφαρμογή και να εφαρμόσουν τις τεχνικές, μεθόδους ή προϊόντα που αναφέρονται στο στοιχείο α), καθώς και να συμβάλουν ή να βοηθήσουν στη διάδοσή τους-

στ)

κάθε σχέδιο συνολικού κόστους ίσου προς ή μεγαλύτερου από έξι εκατομμύρια Ecu να υποβάλλεται από δύο τουλάχιστον ανεξάρτητα φυσικά ή νομικά πρόσωπα εγκατεστημένα σε διαφορετικά κράτη μέλη.

Η Επιτροπή θα μπορεί ωστόσο να επιτρέπει παρεκκλίσεις για σχέδια τα οποία υποβάλλονται από ένα μόνο φυσικό ή νομικό πρόσωπο και των οποίων η υλοποίηση παρουσιάζει ιδιαίτερο κοινοτικό ενδιαφέρον-

ζ)

να πραγματοποιείται κατ' αρχής εντός της Κοινότητας, εκτός αν η εκτέλεση, εν όλω ή εν μέρει, σε εξωκοινοτική περιοχή παρουσιάζει κοινοτικό συμφέρον, ιδίως λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του.

2. Στα παραρτήματα Ι ως ΙV αναφέρονται ειδικές συμπληρωματικές προϋποθέσεις για τους τομείς εφαρμογής.

3. Κατά την επιλογή των σχεδίων η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη, εκτός από τα κριτήρια που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2, την προτεραιότητα που πρέπει να δοθεί στα σχέδια που ανταποκρίνονται στα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

α) σχέδια, διαφορετικά από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο στ), τα οποία προβλέπουν την ένωση τουλάχιστον δύο ανεξάρτητων επιχειρήσεων εγκατεστημένων σε διαφορετικά κράτη μέλη, εφόσον διαπιστωθεί ότι η καθεμία απ' αυτές είναι σε θέση να συμβάλει πραγματικά και σημαντικά στην υλοποίηση του σχεδίου-

β)

σχέδια που προτείνονται από μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή από ένωση τέτοιων επιχειρήσεων-

γ)

σχέδια που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο β), η υλοποίηση των οποίων, προβλέπεται στις περιφέρειες που παρουσιάζουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη, όπως ορίζονται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88 (7). ^

Άρθρο 7

1. Η υποστήριξη ενός σχεδίου έχει τη μορφή χρηματοδοτικής συνεισφοράς της Κοινότητας που χορηγείται υπό τους όρους που αναφέρονται στις επόμενες παραγράφους καθώς και στα άρθρα 8, 12 και 15.

2. Η χρηματοδοτική ενίσχυση μπορεί να παρέχεται για το σύνολο κάποιου σχεδίου ή για τα διάφορα στάδιά του. Στην τελευταία περίπτωση, με την επιφύλαξη των αρμοδιοτήτων της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, συνεχίζεται η χρηματοδοτική ενίσχυση στα περαιτέρω στάδια του σχεδίου, εφόσον τηρούνται τα κριτήρια επιλεξιμότητας και εφόσον Επιτροπή είναι ικανοποιημένη από την εξέλιξη των εργασιών εκτέλεσης του σχεδίου.

3. Η χρηματοδοτική ενίσχυση δεν είναι δυνατό να υπερβαίνει το 40 % του επιλέξιμου κόστους τον σχεδίων στην περίπτωση των καινοτόμων σχεδίων που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο α) και των σχεδίων εξειδικευμένων εφαρμογών που αναφέρονται στο άρθρο 4. Δεν μπορεί να υπερβαίνει το 35 % του επιλέξιμου κόστους στην περίπτωση των σχεδίων διάδοσης που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο β).

4. Το ποσό της χρηματοδοτικής ενίσχυσης προσδιορίζεται για κάθε σχέδιο. Για τον προσδιορισμό του ποσού αυτού, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη το μέγεθος του κινδύνου που θα έπρεπε να αναλάβουν άμεσα οι υπεύθυνοι του σχεδίου και τις άλλες χρηματοδοτικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει ή αναμένεται να γίνουν, έτσι ώστε το συνολικό ποσό της δημόσιας ενίσχυσης να μην υπερβαίνει το 49 % του συνολικού κόστους του σχεδίου. Για το σκοπό αυτό, ο υπεύθυνος του σχεδίου έχει την υποχρέωση να κοινοποιεί στην Επιτροπή κάθε δημόσια ενίσχυση που έχει λάβει ή αναμένει να λάβει.

5. Εφόσον χρειάζεται, η Επιτροπή επιφυλάσσεται της δυνατότητας να θεσπίσει, σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 παράγραφος 1, άλλους κατάλληλους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς. ^

Άρθρο 8

1. Σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, τα σχέδια υποβάλλονται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα εγκατεστημένα στην Κοινότητα, μεμονωμένα ή από κοινού, ύστερα από προσκληση υποβολής σχεδίων για έναν ή περισσότερους

από τους τομείς εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 3, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

2. Η Επιτροπή αναφέρει, στις προσκλήσεις για την υποβολή προσφορών, τους τομείς στους οποίους δίνεται προτεραιότητα για την επιλογή των σχεδίων. Ο κατάλογος των προτεραιοτήτων καταρτίζεται σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 παράγραφος 1. Η Επιτροπή υποδεικνύει επίσης ποιες πληροφορίες πρέπει να παρέχει ο αιτών για την επιλογή των σχεδίων. ^

Άρθρο 9

1. Η Επιτροπή είναι επεύθυνη για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

2. Για την εκτέλεση των εργασιών που αναφέρονται κατωτέρω, η Επιτροπή εφαρμόζει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1:

α) τροποποίηση των παραρτημάτων Ι έως VΙ-

β) καθορισμός των προτεραιοτήτων για τις προσκλήσεις προς υποβολή προσφορών-

γ)

επιλογή σχεδίων, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού του ύψους της χρηματοδοτικής ενίσχυσης, για όλα τα σχέδια με συνολικό κόστος μεγαλύτερο από 500 000 Ecu-

δ)

ενδεχόμενη ρύθμιση των τεχνικών χρηματοδοτικής παρέμβασης.

3. Όσον αφορά την επιλογή των σχεδίων, συμπεριλαμβανομένου και του καθορισμού του ποσού χρηματοδοτικής στήριξης, για όλα τα σχέδια με συνολικό κόστος ανώτερο των 100 000 Ecu αλλά κατώτερο των 500 000 Ecu, η Επιτροπή εφαρμόζει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 2. ^

Άρθρο 10

1. Για την εκτέλεση των εργασιών που αναφέρει το άρθρο 9 παράγραφος 2, η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή την οποία αποτελούν αντιπρόσωποι των κρατών μελών και της οποίας προεδρεύει ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής.

Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό μέσα σε προθεσμία που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Η γνώμη εκφέρεται με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει προτάσεως της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στην επιτροπή, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο της συνθήκης. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στη ψηφοφορία.

Η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν αμέσως. Εάν όμως τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη που διατύπωσε η επιτροπή, η Επιτροπή τα κοινοποιεί αμέσως στο Συμβούλιο.

Στην περίπτωση αυτή η Επιτροπή αναβάλει την εφαρμογή των μέτρων που έχει θεσπίσει για διάστημα ενός μηνός από την ημερομηνία της κοινοποίησής τους στο Συμβούλιο.

Το Συμβούλιο μπορεί, με ειδική πλειοψηφία, να λάβει διαφορετική απόφαση μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο.

2. Όσον αφορά τα σχέδια που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3, η Επιτροπή επικουρείται από συμβουλευτική επιτροπή την οποία αποτελούν αντιπρόσωποι των κρατών μελών και της οποίας προεδρεύει ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής.

Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η συμβουλευτική επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό, μέσα σε προθεσμία που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος, και, αν χρειασθεί, προβαίνει σε ψηφοφορία.

Η γνώμη καταχωρείται στα πρακτικά- επιπλέον, κάθε κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να ζητήσει να καταχωρηθεί η θέση του στα πρακτικά.

Η Επιτροπή λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής. Ενημερώνει την επιτροπή για τον τρόπο με τον οποίο έλαβε υπόψη τη γνώμη αυτή. ^

Άρθρο 11

Κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή εξασφαλίζει το συντονισμό με τις δράσεις που πραγματοποιούνται στα πλαίσια άλλων κοινοτικών προγραμμάτων για την έρευνα και την ανάπτυξη, την καινοτομία και τη μεταφορά τεχνολογιών, τη διάδοση και τη χρησιμοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας, καθώς και στα πλαίσια των διαρθρωτικών Ταμείων.

Φροντίζει επίσης για το στενότερο συντονισμό με τα εθνικά προγράμματα για να αποφευχθεί η παράλληλη εκτέλεση παρεμφερών σχεδίων.

Επιπλέον η Επιτροπή μεριμνά για τη σύνδεση του προγράμματος που αναφέρεται στον παρόντα κανονισμό με το πρόγραμμα-πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη. ^

Άρθρο 12

1. Ο αντισυμβαλλόμενος που είναι υπεύθυνος για την πραγματοποίηση ενός σχεδίου στο οποίο παρέχεται χρηματοδοτική ενίσχυση της Κοινότητας αναλαμβάνει την υποχρέωση να αξιοποιήσει την επιτυχημένη τεχνική, μέθοδο ή προϊόν ή να διευκολύνει την αξιοποίησή τους και να επιτρέψει τη διάδοση των αποτελεσμάτων που επιτεύχθηκαν.

2. Η Επιτροπή φροντίζει να εξασφαλίζει, σε συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους οργανισμούς στα κράτη μέλη, τη διάδοση και την εφαρμογή των σχεδίων που ενισχύονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3056/73 (8), (ΕΟΚ) αριθ. 1302/78 (9), (ΕΟΚ) αριθ. 1303/78 (10), (ΕΟΚ) αριθ. 1971/83 (11), (ΕΟΚ) αριθ. 1972/83 (12), (ΕΟΚ) αριθ. 3639/85 (13) και (ΕΟΚ) αριθ. 3640/85 (14) και να προωθεί την αξιοποίησή τους. Λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την επίτευξη αυτού του στόχου στα πλαίσια των δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 5, παρέχοντας επίσης, αν χρειάζεται, την κατάλληλη βοήθεια στον αντισυμβαλλόμενο. ^

Άρθρο 13

Οι συμβάσεις που συνάπτονται ανάμεσα στην Κοινότητα και τα πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 15, για την εκτέλεση των σχεδίων που έχουν επιλεγεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ρυθμίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μερών, συμπεριλαμβανομένων και των λεπτομερειών διάδοσης, προστασίας, αξιοποίησης των αποτελεσμάτων των σχεδίων και ενδεχόμενης επιστροφής της χρηματοδοτικής ενίσχυσης σε περίπτωση που δεν τηρηθούν οι συμβατικές υποχρεώσεις.

^

Άρθρο 14

Με την επιφύλαξη του άρθρου 12, οι πληροφορίες τις οποίες συγκεντρώνει η Επιτροπή κατ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού έχουν εμπιστευτικό χαρακτήρα. ^

Άρθρο 15

Την ευθύνη κάθε σχεδίου αναλαμβάνει φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει συσταθεί σύμφωνα με το ισχύον στα κράτη μέλη δίκαιο, ή ένωση τέτοιων προσώπων τα οποία ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον. ^

Άρθρο 16

Η χρηματοδοτική ενίσχυση που παρέχεται από την Κοινότητα δεν πρέπει να έχει επιπτώσεις επί των όρων ανταγωνισμού οι οποίες να έρχονται σε αντίθεση προς τις σχετικές διατάξεις της συνθήκης. ^

Άρθρο 17

Μετά παρέλευση τριών ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού καθώς και κατά την λήξη του, η Επιτροπή υποβάλλει στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και τη συνοχή μεταξύ των εθνικών και των κοινοτικών δράσεων, προκειμένου να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί. ^

Άρθρο 18

1. Τα ποσά που χορηγούνται βάσει του παρόντος κανονισμού εγγράφονται κατ' έτος στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Οι πιστώσεις αυτές καλύπτουν τη χρηματοδοτική ενίσχυση που πρόκειται να παρασχεθεί στα σχέδια τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2, στο άρθρο 4 και στις δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 5 και στο άρθρο 7 παράγραφος 5, καθώς και τις δαπάνες που έχουν σχέση με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

2. Η περιλαμβανόμενη στο παράρτημα VΙ ενδεικτική κατανομή του συνολικού ποσού που καθορίζεται στην παράγραφο 1 μεταξύ των διάφορων τομέων, δράσεων και μηχανισμών που ορίζονται αντίστοιχα στα άρθρα 3 και 5 και στο άρθρο 7 παράγραφος 5 μπορεί να τροποποιηθεί με απόφαση της Επιτροπής, σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 παράγραφος 1. ^

Άρθρο 19

Οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 3639/85 και (ΕΟΚ) αριθ. 3640/85 εξακολουθούν να ισχύουν για τα σχέδια στα οποία χορηγήθηκε ενίσχυση κατ' εφαρμογή των εν λόγω κανονισμών. ^

Άρθρο 20

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1994.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Λουξεμβούργο, 29 Ιουνίου 1990.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. SMITH

(1) ΕΕ αριθ. C 101 της 22. 4. 1989, σ. 3 και

ΕΕ αριθ. C 111 της 5. 5. 1990, σ. 13.(2)

ΕΕ αριθ. C 38 της 19. 2. 1990, σ. 107.(3)

ΕΕ αριθ. C 221 της 28. 8. 1989, σ. 6.(4)

ΕΕ αριθ. C 241 της 25. 9. 1986, σ. 1.(5) ΕΕ αριθ. L 350 της 27. 12. 1985, σ. 29.(6)

ΕΕ αριθ. L 350 της 27. 12. 1985, σ. 25.(7) ΕΕ αριθ. L 185 της 15. 7. 1988, σ. 9.(8) ΕΕ αριθ. L 312 της 13. 11. 1973, σ. 1.(9)

ΕΕ αριθ. L 158 της 16. 6. 1978, σ. 3.(10)

ΕΕ αριθ. L 158 της 16. 6. 1978, σ. 6.(11)

ΕΕ αριθ. L 195 της 19. 7. 1983, σ. 1.(12)

ΕΕ αριθ. L 195 της 19. 7. 1983, σ. 6.(13)

ΕΕ αριθ. L 350 της 27. 12. 1985, σ. 25.(14)

ΕΕ αριθ. L 350 της 27. 12. 1985, σ. 29.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΤΟΜΕΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Κατά γενικό κανόνα, για να λάβουν ενίσχυση, τα σχέδια που υπάγονται στον τομέα της ορθολογικής χρησιμοποίησης της ενέργειας πρέπει να επιτρέπουν σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας.

1. ΚΤΙΡΙΑ

1.1. Σχέδια για τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας υφισταμένων κτιρίων με την επίδειξη αποτελεσματικότερων μεθόδων ή τεχνικών για:

- τη θέρμανση ή τον κλιματισμό των χώρων,

- την παραγωγή ζεστού νερού για οικιακή χρήση,

- τη ρύθμιση, τον έλεγχο και τη μέτρηση της θερμότητας,

- τη βελτίωση των θερμικών χαρακτηριστικών του κτιρίου αυτού καθεαυτού (μόνωση, αεροστεγανότητα),

- την ανάκτηση θερμότητας από τον αποβαλλόμενο αέρα,

- τη χρήση θερμότητας από εγκαταστάσεις συνδυασμένης παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού,

- την αποδοτικότερη χρησιμοποίηση του φωτισμού.

1.2.

Σχέδια που αφορούν νέες μεθόδους ή προϊόντα για τη θέρμανση και τον κλιματισμό των νεοδμήτων κτιρίων, λαμβανομένων υπόψη των προβλημάτων που συνδέονται με τη συμπύκνωση, τον αερισμό, τη θερμική αδράνεια και τους κανόνες περί πυρασφαλείας και ασφαλείας.

1.3.

Σχέδια που αφορούν νέα συστήματα δικτύων θέρμανσης αστικών περιοχών καθώς και για τη συνδυασμένη παραγωγή θερμότητας και μηχανικής ενέργειας σε μικρή κλίμακα.

2. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

2.1. Σχέδια που αποσκοπούν σε ουσιαστική τροποποίηση της παραγωγικής διαδικασίας μέσω προηγμένων τεχνολογιών, ούτως ώστε να μειωθεί σημαντικά η κατανάλωση ενέργειας ανά μονάδα προϊόντος.

2.2.

Σχέδια στα οποία εφαρμόζονται καινοτόμες τεχνολογίες ή χρησιμοποιείται νέος μηχανικός εξοπλισμός με σκοπό:

- τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, με την ορθολογική οργάνωση ή την υποκατάσταση μιας υφιστάμενης διαδικασίας παραγωγής,

- την ανακύκλωση της εναπομένουσας θερμότητας, και ιδίως χαμηλής θερμοκρασίας, συγκεκριμένα μέσω καινοτόμων μεταλλακτών θερμότητας και νέων τεχνικών αποθήκευσης της θερμότητας.

2.3.

Σχέδια τα οποία, εκτός από την ενεργειακή αποδοτικότητα, αποβλέπουν και σε άλλους στόχους, όπως είναι η βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων ή η αύξηση του αυτοματισμού, εφόσον η εξοικονόμηση της ενέργειας παραμένει ο πρωταρχικός στόχος.

2.4.

Σχέδια για τον περιορισμό ή την αναστολή της αύξησης στην κατανάλωση ενέργειας την οποία συνεπάγεται η εφαρμογή των μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος στους τομείς:

- της μείωσης των ρυπογόνων εκπομπών στην ατμόσφαιρα και τα ύδατα,

- της διάθεσης των απορριμμάτων,

και, κατά γενικό τρόπο, της αντικατάστασης ρυπογόνων τεχνολογιών από τεχνολογίες οι επιπτώσεις των οποίων στο περιβάλλον μπορούν να ελεγχθούν.

2.5.

Σχέδια για την καλύτερη διαχείριση της κατανάλωσης ενέργειας μέσω καινοτόμων και αναπαραγώγιμων μικροηλεκτρονικών συστημάτων.

2.6.

Σχέδια για την αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας στους τομείς της παραγωγής ή της μεταποίησης των γεωργικών προϊόντων. Τα σχέδια αυτά πρέπει επίσης να ακολουθούν, τις κατευθυντήριες γραμμές της κοινοτικής γεωργικής πολιτικής.

3. ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ - ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ - ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ

3.1. Αποτελεσματικότερες μέθοδοι για την παραγωγή θερμότητας, μηχανικής ενέργειας ή/και ηλεκτρικής ενέργειας- μέθοδοι για την αξιοποίηση της εναπομένουσας θερμότητας της ενεργειακής βιομηχανίας, ιδίως μέσω δικτύων διανομής θερμότητας- επίδειξη νέων συστημάτων που αποσκοπούν στην αύξηση της απόδοσης των θερμικών συστημάτων χαμηλής ενθαλπίας για την τροφοδότηση δικτύων συλλογικής θέρμανσης.

3.2.

Αποδοτικότερες, από ενεργειακή άποψη, μέθοδοι για τη διαχείριση των δικτύων μεταφοράς, διανομής και αποθήκευσης της ενέργειας, υπό την προϋπόθεση ότι τα σχέδια αυτά μπορούν να οδηγήσουν σε ουσιαστική εξοικονόμηση ενέργειας.

3.3.

Αποτελεσματικότερες μέθοδοι μείωσης των απωλειών θερμότητας κατά τη χρησιμοποίηση ηλεκτρικών κινητήρων και μετασχηματιστών.

3.4.

Σχέδια για την καλύτερη διαχείριση των δικτύων θερμότητας (καινοτόμοι ημερήσιοι ή εποχιακοί θερμοσυσσωρευτές, νέες μέθοδοι για τη διαχείριση των δικτύων κ.λπ.).

4. ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ

4.1.

Σχέδια με στόχο τη σημαντική πρόοδο στον τομέα των επιμέρους στοιχείων και τη βελτίωση, υπό οικονομικώς αποδεκτές συνθήκες, της αποδοτικότητας των οχημάτων ή/και των συστημάτων μεταφοράς.

4.2.

Σχέδια για την προώθηση της καλύτερης δυνατής εκμετάλλευσης της αστικής υποδομής και για την καλύτερη διαχείριση της κυκλοφορίας, ιδίως στον αστικό χώρο, κατά τρόπο που να ωφελεί ιδιαίτερα το περιβάλλον. Τα σχέδια αυτά πρέπει να έχουν θετικές επιπτώσεις σε ενεργειακό και περιβαλλοντικό επίπεδο, καθώς και ευοίωνες τεχνικές και οικονομικές προοπτικές.

4.3.

Σχέδια για την προώθηση της αποτελεσματικότερης χρησιμοποίησης των καυσίμων στα οδικά οχήματα. Τα σχέδια αυτά πρέπει να έχουν θετικά αποτελέσματα όσον αφορά την ενέργεια και το περιβάλλον, καθώς και ευοίωνες τεχνικές και οικονομικές προοπτικές.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ ΤΩΝ

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

1. ΗΛΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

1.1. Θερμικές εφαρμογές

Τομέας εφαρμογές

Μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε θερμική ενέργεια με ενεργητικές ή/και παθητικές μεθόδους:

- στα κτίρια, εκτός από τις πισίνες,

- στη βιομηχανία,

- στη γεωργία και τη δενδροκομία.

Συμπληρωματικές προϋποθέσεις

- Τα συγκροτήματα κατοικιών πρέπει να αποτελούνται από πέντε τουλάχιστον μονοκατοικίες.

- Πρέπει να αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία στα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των κτιρίων και των ηλιακών συστημάτων.

1.2.

Φωτοβολταϊκές εφαρμογές

Τομείς εφαρμογής

Μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια με φωτοβολταϊκές μεθόδους για την τροφοδότηση ηλεκτρικού ρεύματος, με προοπτική αποδεκτού κόστους, κατά προτίμηση σε απομονωμένες περιοχές:

- κατοικιών, συγκροτημάτων κατοικιών, μικρών χωριών, μέσων τηλεπικοινωνίας, συστημάτων σήμανσης και συναγερμού,

- εγκαταστάσεων άντλησης, καθαρισμού ή αφαλάτωσης νερού,

- άλλων κατάλληλων εφαρμογών, εκτός από τα συστήματα φωτισμού του οδικού δικτύου.

Συμπληρωματικές προϋποθέσεις

- Τα συγκροτήματα κατοικιών πρέπει να αποτελούνται από πέντε τουλάχιστον μονοκατοικίες.

- Πρέπει να αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία στα περιβαλλοντικά και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της εγκατάστασης και της διάταξης των φωτοβολταϊκών συστοιχιών.

2. ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΒΙΟΜΑΖΑ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ

Τομείς εφαρμογής

- Αμεση ή έμμεση ενεργειακή εκμετάλλευση της βιομάζας καθώς και όλων των φυτικών, ζωϊκών, αστικών και βιομηχανικών απορριμμάτων (;).

- Χρησιμοποίηση τεχνολογιών για την παραγωγή και χρησιμοποίηση της βιομάζας για παραγωγή ενέργειας.

Συμπληρωματική προϋπόθεση

Τα σχέδια πρέπει να εντάσσονται στις κατευθυντήριες γραμμές της κοινοτικής πολιτικής στον τομέα του περιβάλλοντος και της γεωργίας.

3. ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Τομείς εφαρμογής

- θέρμανση κατοικιών, χώρων, θερμοκηπίων και εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας και ιχθυοκαλλιέργειας.

(;) Εκτός από τα απορρίμματα που λαμβάνονται υπόψη στα πλαίσια τεχνολογικών σχεδίων που αφορούν τα στερεά καύσιμα (βλέπε παράρτημα ΙΙΙ).

- Χρησιμοποίηση της θερμότητας σε βιομηχανικές εργασίες (όπως π.χ. στη ξήρανση, την αφαλάτωση του νερού κ.λπ.).

- Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων και των οργανικών κύκλων Rankine, για την εκμετάλλευση πηγών μέσης ενθαλπίας.

- Συνδυασμός των προηγούμενων χρήσεων, κατά σειρά ή κατ' εναλλαγή.

4. ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Τομέας εφαρμογής

Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για δημόσιο δίκτυο ή για ιδιωτική χρήση, σε εγκαταστάσεις χαμηλής ισχύος.

Συμπληρωματικές προϋποθέσεις

- Το σχέδιο πρέπει να θέτει σε εφαρμογή νέες ιδέες όσον αφορά το σχεδιασμό, την κατασκευή, τα υλικά ή τον τρόπο λειτουργίας ή ελέγχου, με σκοπό τη βελτίωση της οικονομικής βιωσιμότητας ή άλλων σημαντικών παραγόντων (π.χ. της αξιοπιστίας).

- Το σχέδιο πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα ισχύοντα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος.

5. ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Τομέας εφαρμογής

Παραγωγή σημαντικών ποσοτήτων ηλεκτρικού ρεύματος για κάθε χρήση, από μεμονωμένες μονάδες ή σύνολα αιολικών μονάδων.

Συμπληρωματικές προϋποθέσεις

- Οι τεχνικές λύσεις που θα επιλεγούν πρέπει να επιτρέπουν τη μείωση του επενδυτικού κόστους και τη μέγιστη εκμετάλλευση των διαθέσιμων αιολικών πόρων ώστε να βελτιωθεί η οικονομική βιωσιμότητα των σχεδίων.

- Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί:

- στις περιβαλλοντικές πτυχές του θέματος,

- στην πραγματοποίηση μονάδων αιολικής παραγωγής στα πλαίσια ενός ολοκληρωμένου συστήματος αξιοποίησης των τοπικών ενεργειακών πόρων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΣΤΕΡΕΑ ΚΑΥΣΙΜΑ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού, ως "στερεά καύσιμα" νοούνται: ο ανθρακίτης, ο λιθάνθρακας, ο λιγνίτης, η τύρφη ή οποιοδήποτε παράγωγο καύσιμο.

1. ΚΑΥΣΗ

Τομείς εφαρμογής

Νέες ή βελτιωμένες τεχνικές καθαρής καύσης, καθώς και καθαρής καύσης των απορριμμάτων που προέρχονται από την επεξεργασία στερεών καυσίμων:

- κυκλοφορούσες ρευστοποιημένες κλίνες, ιδίως για τη χρησιμοποίηση πτωχών σε ενέργεια και δύσχρηστων καυσίμων,

- ρευστοποιημένες κλίνες υπό πίεση,

- καυστήρες χαμηλής παραγωγής NOx,

- παραγωγή και καύση υπερκαθαρών ανθράκων, οι οποίοι μπορεί να παρουσιάζονται υπό μορφήν μείγματος άνθρακα-νερού,

- καθαρισμός καυσαερίων υψηλής θερμοκρασίας,

- συστήματα αποθείωσης καυσαερίων (FGD) τα οποία θα ελέγχονται ως προς την απόδοση, το κόστος των αντιδραστηρίων, την παραγωγή ιλύος και γύψου που χωνεύονται ή ανακυκλώνονται,

- έλεγχος του διοξειδίου του άνθρακος που παράγεται κατά τη διάρκεια της καύσης.

Συμπληρωματικές προϋποθέσεις

Εξαιρούνται τα σχέδια καύσης:

- σε στατικές ρευστοποιημένες κλίνες υπό ατμοσφαιρική πίεση, εκτός αν πρόκειται για σχέδια διάθεσης των απορριμμάτων που προκύπτουν από τη χρησιμοποίηση του άνθρακα,

- μειγμάτων άνθρακα-υγρού στα οποία χρησιμοποιείται μη καθαρισμένος άνθρακας,

- κονιορτοποιημένου άνθρακα, εκτός από τα προαναφερόμενα,

εκτός εάν προτείνονται νέες προηγμένες τεχνολογικές μέθοδοι.

Οι εφαρμογές που αποσκοπούν αφενός στην παραγωγή ενέργειας για αυτοεξυπηρέτηση και, αφετέρου, στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ρευστοποιημένες κλίνες υπό πίεση θεωρούνται ως ιδιαίτερα σημαντικές.

2. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ

Τομείς εφαρμογής

Μετατροπή των στερεών καυσίμων σε αέρια ή υγρά ενεργειακά προϊόντα που ενδέχεται να βελτιώσουν, από οικονομική και τεχνική άποψη, τον ενεργειακό εφοδιασμό της Κοινότητας μειώνοντας τις εισαγωγές υδρογονανθράκων.

Συμπληρωματικές προϋποθέσεις

- Τα σχέδια για την παραγωγή συνθετικού αερίου και τα σχέδια πυρόλυσης θεωρούνται ως σχέδια δεύτερης προτεραιότητας.

- Εξαιρούνται τα σχέδια για την παραγωγή υποκατάστατου φυσικού αερίου (SNG).

- Εξαιρούνται τα σχέδια υγροποίησης, εκτός από τα σχέδια που εκτελούνται ήδη στα πλαίσια των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 1302/78, (ΕΟΚ) αριθ. 1971//83, (ΕΟΚ) αριθ. 2125/84 (;) και (ΕΟΚ) αριθ. 3640/85 και τα σχέδια που θα υλοποιηθούν εκτός Κοινότητας με qάση τεχνολογίες που χρηματοδοτούνται από την Επιτροπή qάσει των ιδίων κανονισμών.

3. ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ

Τομείς εφαρμογής

Χρησιμοποίηση, επεξεργασία ή εμπλουτισμός αερίων, υγρών και στερεών απορριμμάτων που προκύπτουν από τη χρησιμοποίηση των στερεών καυσίμων, και ιδίως:

(;) ΕΕ αριθ. L 196 της 26. 7. 1984, σ. 3.

- χρησιμοποίηση της τέφρας που παράγεται κατά την καύση σε ρευστοποιημένη κλίνη ως πρώτης ύλης για δομικές κατασκευές ή για την παραγωγή πρώτης ύλης για δομικές κατασκευές,

- νέες μέθοδοι για τον καθαρισμό των καυσαερίων.

4. ΑΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΗ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΟ ΚΥΚΛΟ ΑΕΡΙΟΥ/ΑΤΜΟΥ

Είναι δυνατόν να παρέχεται ενίσχυση σε σχέδια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας η οποία πραγματοποιείται σε σύστημα που περιλαμqάνει μια μονάδα παραγωγής αερίου που καίεται απευθείας σε έναν αεριοστρόqιλο και ένα θερμοδυναμικό κύκλο ατμού. Τα σχέδια αυτά πρέπει να χρησιμοποιούν εξ ολοκλήρου νέες κατασκευές.

Ιδιαίτερες προϋποθέσεις

Τα σχέδια του τομέα αυτού πρέπει:

- να πραγματοποιούνται στο έδαφος της Κοινότητας,

- να πραγματοποιούνται στα πλαίσια της συνεργασίας μεταξύ διαφόρων επιχειρήσεων πολλών κρατών μελών, από τις οποίες μια τουλάχιστον πρέπει να είναι επιχείρηση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Προτεραιότητα θα δοθεί στα σχέδια που πραγματοποιούνται με τη μεγαλύτερη ενδοκοινοτική συνεργασία.

- να έχουν ηλεκτρική ισχύ τουλάχιστον 150 MW (e),

- να χρησιμοποιούν κατά προτίμηση μονάδα παραγωγής αερίου για την οποία έχει παρασχεθεί κοινοτική ενίσχυση στα πλαίσια του προγράμματος επίδειξης στον τομέα της ενέργειας,

- η απόδοση της μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να είναι αισθητά υψηλότερη από την απόδοση των κλασικών θερμοηλεκτρικών σταθμών, ούτως ώστε να μειώνονται οι εκπομπές διοξειδίου του ανθρακα.

Στα πλαίσια των σχεδίων που αφορούν τον τομέα της αεριοποίησης που ενσωματώνεται σε συνδυασμένο κύκλο, η Επιτροπή συμμετέχει στις συνεδριάσεις των οργάνων διαχείρισης των σχεδίων.

5. ΕΠΙΛΕΞΙΜΟΤΗΤΑ

Τα σχέδια για τα οποία έχει χορηγηθεί μερική ενίσχυση στα πλαίσια των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 1302/78, (ΕΟΚ) αριθ. 1971/83, (ΕΟΚ) αριθ. 2125/84 και (ΕΟΚ) αριθ. 3640/85 μπορούν επίσης να λάqουν ενίσχυση στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

ΙΙ. ΤΟΜΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως "υδρογονάνθρακες" νοούνται τα μείγματα που αποτελούνται κατ' ουσίαν απο υδρογονάνθρακες, δηλαδή από ουσίες που αποτελούνται βασικά από άνθρακα και υδρογόνο. Στη φυσική τους μορφή, τα μείγματα αυτά είναι αέρια, υγρά ή στερεά. Σ' αυτό τον τομέα εφαρμογής περιλαμβάνονται και η ασφαλτούχος άμμος και ο ασφαλτούχος σχιστόλιθος, αλλά εξαιρούνται τα στερεά καύσιμα που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ.

Τα σχέδια στα οποία είναι δυνατό να παρέχεται ενίσχυση στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού αποσκοπούν, ιδίως, στην ανάπτυξη τεχνικών, εργαλείων και μεθόδων για τη βελτίωση της αποδοτικότητας των εργασιών, τη μείωση του κόστους, τη βελτίωση της ασφάλειας του εξοπλισμού και του προσωπικού, παρέχοντας ταυτόχρονα κατάλληλες λύσεις για το περιβάλλον.

Όσον αφορά την ασφάλεια, τα σχέδια που θα επιλεγούν θα αποσκοπούν κυρίως στη μείωση των κινδύνων με τη χρήση προηγμένων τεχνικών, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων τη ρομποτική και τις τηλεπικοινωνίες.

Σχετικά με το περιβάλλον, τα σχέδια που θα υποβληθούν πρέπει να στοχεύουν στην τελειοποίηση των τεχνικών που παρέχουν τη μεγαλύτερη εγγύηση για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ενίσχυση είναι δυνατόν να παρέχεται στα σχέδια που αφορούν τη διερεύνηση, την παραγωγή, τη μεταφορά και την αποθήκευση όπως ορίζονται στη συνέχεια.

Στα σχέδια στα οποία έχει ήδη παρασχεθεί μερική ενίσχυση στα πλαίσια του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3639/85 μπορεί επίσης να παρέχεται ενίσχυση στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού.

1. Διερεύνηση

- Αναζήτηση αποθεμάτων υδρογονανθράκων σε γεωλογικές λεκάνες ιδίως σε γεωλογικά περίπλοκες ζώνες.

- Χαρακτηριστικά των κοιτασμάτων (γεωμετρικά χαρακτηριστικά, εσωτερική δομή, σχέση των ρευστών προς τα πετρώματα που περιέχουν του υδρογονάνθρακες).

- Γεώτρηση (μέθοδοι και εξοπλισμός, όπου συμπεριλαμβάνεται και η αυτοματοποίηση και τα συστήματα συλλογής και διαχείρισης στοιχείων).

2. Παραγωγή

- Μέθοδοι για τη βελτίωση του ποσοστού ανάκτησης των κοιτασμάτων.

- Μέθοδοι για την παρακολούθηση της εξέλιξης των αποθεμάτων κατά την εκμετάλευση.

- Εγκαταστάσεις υποβρύχιας άντλησης:

- μόνιμες κατασκευές: θα δοθεί ιδιαίτερη σημασία στα χαρακτηριστικά ασφάλειας και αξιοπιστίας και στις μεθόδους μεταφοράς του προϊόντος,

- πλωτές κατασκευές.

Καλύπτονται επίσης τα συστήματα για την εκμετάλλευση οριακών πεδίων όταν επιτυγχάνουν, μέσω καινοτόμων τεχνικών, μείωση του επενδυτικού κόστους και εκμετάλλευση, υπό αποδεκτούς οικονομικούς όρους, πεδίων τα οποία παλαιότερα είχαν κριθεί μη εκμεταλλεύσιμα.

- Υποβρύχια συστήματα παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής πολυφασικών υγρών.

- Εξοπλισμός και μέθοδοι παραγωγής που χρησιμοποιούνται κατά την εξόρυξη, τη μεταφορά και την επεξεργασία του ρευστού, συμπεριλαμβανομένου και του αυτοματισμού των εγκαταστάσεων παραγωγής στη θάλασσα.

- Εξοπλισμός και μέθοδοι υποβρύχιας επέμβασης για την εκτέλεση εργασιών που συνδέονται με την παραγωγή υδρογονανθράκων στη θάλασσα.

3.

Μεταφορά

Τεχνικές και μέθοδοι για τη μεταφορά, με αγωγούς και πλοία, των επεξεργασμένων ρευστών- στην περίπτωση μεταφοράς με πλοία περιλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις φόρτωσης.

4.

Αποθήκευση

Εγκαταστάσεις και μέθοδοι για την αποθήκευση των ρευστών που έχουν σχέση με τις εργασίες παραγωγής, ιδίως, κατά την αναζήτηση κοιτασμάτων στην ανοικτή θάλασσα (off shore).

ΙΙ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ

Τα σχέδια που ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο β), δεν δικαιολογούν ενίσχυση στον τομέα αυτό παρά μόνο εφόσον ανταποκρίνονται στο κοινοτικό συμφέρον και ενέχουν ιδιαίτερα υψηλούς τεχνικούς κινδύνους ή η διείσδυσή τους στην αγορά προσκρούει σε ιδιαίτερα εμπόδια.

Τα σχέδια που αφορούν τη διΰλιση δεν καλύπτονται απ' αυτόν τον τομέα εφαρμογής.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Η προώθηση της εφαρμογής ενεργειακών τεχνολογιών και της διείσδυσής τους στην αγορά, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5, απαιτεί την εφαρμογή συνοδευτικών δράσεων. Οι δράσεις αυτές θα αναληφθούν απο την Επιτροπή στο μέτρο και μόνο που τις απαιτούν οι συνθήκες της αγοράς ή δεν περιλαμβάνονται στις συμβατικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων βάσει του παρόντος κανονισμού και οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις δεν είναι σε θέση να τις πραγματοποιήσουν μόνες τους. Περιλαμβάνουν:

1. ανάλυση των χαρακτηριστικών και αξιολόγηση του δυναμικού της αγοράς (στην οποία συμπεριλαμβάνονται τομεακές αναλύσεις και ενδεχόμενες μελέτες σκοπιμότητας) για την εφαρμογή ενεργειακών τεχνολογιών και τη διείσδυσή τους στην αγορά,

2. παρακολούθηση και αξιολόγηση των σχεδίων που χρηματοδοτεί η Κοινότητα ζητώντας, κατά προτίμηση, τη βοήθεια ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων,

3. διάδοση πληροφοριών σχετικά με την προώθηση των ενεργειακών τεχνολογιών και των αποτελεσμάτων σχεδίων, με την ευρύτερη αξιοποίηση των βάσεων στοιχείων (παραδείγαμτος χάρη, διευκολύνοντας την πρόσβαση των χρήστων στη βάση στοιχείων SESAME), με την οργάνωση σεμιναρίων για τεχνικά θέματα και χώρων τεχνολογικής συνεργασίας, με τη συμμετοχή σε τεχνικές εκθέσεις, παραγωγή υλικού τεκμηρίωσης, κ.τ.λ.,

4. προσφυγή σε ιδιωτικούς ή δημόσιους οργανισμούς σε εθνικό/περιφερειακό/τοπικό επίπεδο όσον αφορά τις παραπάνω δραστηριότητες και, κατά περίπτωση, ενίσχυση ή επιμόρφωση του προσωπικού τους,

5. πραγματοποίηση των προαναφερομένων δραστηριοτήτων ενόψει μιας βιομηχανικής συνεργασίας με τρίτες χώρες.

Η Επιτροπή θα ενημερώνει τα κράτη μέλη, σε ετήσια βάση, σχετικά με τις κατευθύνσεις που σχεδιάζει να ακολουθήσει στον τομέα αυτό- θα συντάξει επίσης έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα που θα προκύψουν στα πλαίσια των περιοδικών εκθέσεων που πρέπει να καταρτίζονται κατ' εφαρμογή του άρθρου 15.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΟΜΕΩΝ, ΔΡΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 5 ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 7 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 5

Το ποσό των πιστώσεων που προορίζονται για τη χρηματοδοτική ενίσχυση η οποία προβλέπεται στα άρθρα 5 και 7 κατανέμεται, ενδεικτικά, κατά τον ακόλουθο τρόπο:

1. ποσοστό 75 % του συνολικού ποσού κατανέμεται μεταξύ των τεσσάρων τομέων εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 3 με τρόπο ώστε στον καθένα τους να αντιστοιχεί τουλάχιστον το ένα τέταρτο αυτού του ποσοστού,

2. ένα προσωρινό περιθώριο ίσο προς το 25 % του συνολικού ποσού μπορεί να κατανέμεται από την Επιτροπή, σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 παράγραφος 1, μεταξύ των εν λόγω τομέων ανάλογα με την εξέλιξη της κατάστασης, των αναγκών και των τεχνικών,

3. ένα ενδεικτικό ποσό της τάξης του 10 έως 15 % του συνόλου των πιστώσεων διατίθεται για τις συνοδευτικές δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 5.