Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1254/89 του Συμβουλίου της 3ης Μαΐου 1989 για τον καθορισμό για την περίοδο εμπορίας 1989/90, μεταξύ άλλων, ορισμένων τιμών στον τομέα της ζάχαρης και του αντιπροσωπευτικού τύπου τεύτλων
Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 126 της 09/05/1989 σ. 0001 - 0003
***** ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 1254/89 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 3ης Μαΐου 1989 για τον καθορισμό για την περίοδο εμπορίας 1989/90, μεταξύ άλλων, ορισμένων τιμών στον τομέα της ζάχαρης και του αντιπροσωπευτικού τύπου τεύτλων ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 42 και 43, τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 1981 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1069/89 (2), και ιδίως το άρθρο 2 παράγραφος 3, το άρθρο 3 παράγραφος 4 και το άρθρο 4 παράγραφος 3, την πρόταση της Επιτροπής (3), τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (4), τη γνώμη Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (5), Εκτιμώντας: ότι, κατά τον καθορισμό των τιμών της ζάχαρης, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τόσο οι στόχοι της κοινής γεωργικής πολιτικής όσο και η συμβολή που η Κοινότητα προτίθεται να παρέχει για την αρμονική ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου· ότι η κοινή γεωργική πολιτική έχει ιδίως ως στόχους να εξασφαλίζει στον γεωργικό πληθυσμό ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο, να εξασφαλίζει τον εφοδιασμό και να διασφαλίζει λογικές τιμές κατά την προσφορά αγαθών στους καταναλωτές· ότι για την επίτευξη των στόχων αυτών, είναι αναγκαίο να καθοριστεί η ενδεικτική τιμή ζάχαρης σε ένα επίπεδο το οποίο, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το επίπεδο που απορέει για την τιμή παρέμβασης, εξασφαλίζει στους παραγωγούς τεύτλων ή ζαχαροκαλάμων μια δίκαιη αμοιβή χωρίς ταυτόχρονα να θίγονται τα συμφέροντα των καταναλωτών και το οποίο θα δύναται να διατηρήσει μια ισόρροπη σχέση μεταξύ των τιμών των κυρίων γεωργικών προϊόντων· ότι, λόγω των χαρακτηριστικών που διέπουν την αγορά ζάχαρης, η εμπορία δεν εμφανίζει παρά περιορισμένους σχετικά κινδύνους· ότι, κατά συνέπεια, για τον καθορισμό της τιμής παρέμβασης της ζάχαρης, η διαφορά μεταξύ της ενδεικτικής τιμής και της τιμής παρέμβασης δύναται να καθορισθεί σε ένα επίπεδο σχετικά χαμηλό· ότι οι τιμές παρέμβασης που θα καθοριστούν για την περίοδο εμπορίας 1989/90 είναι μικρότερες από εκείνες της περιόδου 1988/89· ότι προκειμένου να αποφευχθεί μείωση της αξίας των αποθεμάτων που είναι ελεύθερα στο τέλος αυτής της τελευταίας περιόδου εμπορίας και αποτελούν μέρος των ποσοστώσεων των δικαιούχων απόδοσης των εξόδων αποθεματοποίησης για τα αποθέματα αυτά, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι εάν τα αποθέματα αυτά διατεθούν μεταξύ 1ης Ιουλίου 1989 και 30 Σεπτεμβρίου 1989, θα εξακολουθήσουν να επωφελούνται της τιμής της περιόδου εμπορίας 1988/89· ότι η τιμή βάσης των τεύτλων πρέπει να ορισθεί λαμβάνοντας υπόψη την τιμή παρέμβασης όπως και τα σχετικά έξοδα μεταποίησης και παράδοσης των τεύτλων στα εργοστάσια και επί τη βάσει απόδοσης η οποία είναι δυνατό να εκτιμηθεί για την Κοινότητα σε 130 χιλιόγραμμα λευκής ζάχαρης ανά τόνο τεύτλων με περιεκτικότητα σε ζάχαρη 16 %· ότι η παραγωγή ζαχαροκαλάμου και ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου στα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα εξακολουθεί να συναντά ενδογενείς δυσχέρειες, οφειλόμενες στις συνθήκες καλλιέργειας, περιβάλλοντος και εκμεταλλεύσεως του τομέα αυτού· ότι οι καλλιέργειες αυτές αντιπροσωπεύουν σημαντικά στοιχεία για την οικονομία των γαλλικών υπερπόντιων διαμερισμάτων· ότι, σύμφωνα με το άρθρο 227 παράγραφος 2 της συνθήκης, το Συμβούλιο μεριμνά, στα πλαίσια των διαδικασιών που προβλέπει η συνθήκη, για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των γαλλικών υπερποντίων διαμερισμάτων· ότι, εξάλλου, η Ιταλία συνεχίζει την αναδιάρθρωση του τομέα των ζαχαροτεύτλων και της παραγωγής ζάχαρης μέσω προγραμμάτων αναδιάρθρωσης στο πλαίσιο των άρθρων 92 έως 94 της συνθήκης· ότι, υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να εξουσιοδοτηθούν τα κράτη μέλη να συνεχίσουν, για τις περιόδους εμπορίας 1989/90 και 1990/91, τη χορήγηση εθνικών ενισχύσεων με φθίνοντα τρόπο σε σχέση με την ολική χρηματοδο τική υποχρέωση που έχει ήδη επιτραπεί για τις ενισχύσεις της περιόδου εμπορίας 1988/89· ότι θα πρέπει, εντούτοις, να συνεχισθεί, για τις εν λόγω περιόδους εμπορίας και με την επιφύλαξη των άρθρων 92 έως 94 της συνθήκης, η δυνατότητα προσαρμογής αυτών των ενισχύσεων όταν συνδέονται με προγράμματα αναδιάρθρωσης· ότι, για τους προαναφερόμενους λόγους, θα πρέπει να προβλεφθεί επίσης, αναμένοντας τη θέσπιση των αποφάσεων για τη ζάχαρη στα πλαίσια του προγράμματος ειδικών μέτρων λόγω των απομακρυσμένου και νησιωτικού χαρακτήρα των γαλλικών υπερποντίων διαμερισμάτων «Poseidom», η παράταση του καθεστώτος εθνικών ενισχύσεων που επιτρέπονται από το άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 που εφαρμόζεται στο καλαμοσάκχαρο και ζάχαρη που παράγονται στα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα, ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ: Άρθρο 1 1. Η ενδεικτική τιμή της λευκής ζάχαρης καθορίζεται σε 55,89 Ecu ανά 100 χιλιόγραμμα. 2. Η τιμή παρέμβασης της λευκής ζάχαρης καθορίζεται σε 53,10 Ecu ανά 100 χιλιόγραμμα για τις μη ελλειμματικές ζώνες της Κοινότητας, εκτός της Ισπανίας. Ωστόσο για τη λευκή ζάχαρη στα πλαίσια των ποσοστώσεων σε αποθέματα, που είναι ελεύθερα στις 30 Ιουνίου 1989, ώρα 24.00, των δικαιούχων απόδοσης των εξόδων αποθεματοποίησης για τα αποθέματα αυτά δυνάμει του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81, εφόσον διατίθενται κατά την χρονική περίοδο από 1ης Ιουλίου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 1989, η τιμή παρέμβασης, για τις ζώνες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, καθορίζεται σε 54,18 Ecu . Άρθρο 2 Η τιμή βάσης των τεύτλων, η οποία ισχύει στην Κοινότητα εκτός Ισπανίας και Πορτογαλίας, καθορίζεται σε 40,07 Ecu ανά τόνο στο στάδιο παράδοσης στον τόπο συγκέντρωσης. Άρθρο 3 Τα τεύτλα του αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου εμφανίζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: α) ποιότητα υγιής, ανόθευτη και σύμφωνη με τα συναλλακτικά ήθη, β) περιεκτικότητα 16 % σε ζάχαρη κατά την παραλαβή. Άρθρο 4 1. Η Ιταλική Δημοκρατία κατά τη διάρκεια των περιόδων εμπορίας 1989/90 και 1990/91 και η Γαλλική Δημοκρατία δύνανται να χορηγήσουν, υπό τους όρους των παραγράφων 2 και 4, ενισχύσεις προσαρμογής στους παραγωγούς ζαχαροκαλάμου και ενδεχομένως στους παραγωγούς ζάχαρης. 2. Στην Ιταλία, η χορήγηση ενισχύσεως της παραγράφου 1 επιτρέπεται μόνο για την παραγωγή ποσότητος λευκής ζάχαρης που πραγματοποιείται εντός των ορίων των ποσοστώσεων Α και Β κάθε ζαχαροβιομηχανίας. Για την παραγωγή αυτή, το ανώτατο ποσό των ενισχύσεων δεν μπορεί: α) ανά 100 χιλιόγραμμα λευκής ζάχαρης, να υπερβεί το 23,64 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 για την συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας και β) για τις περιόδους εμπορίας 1989/90 και 1990/91, να υπερβεί το 90 % και 80 %, αντίστοιχα, της συνολικής χρηματοδοτικής υποχρέωσης σε Ecu που έχει ήδη επιτραπεί για την περίοδο εμπορίας 1988/89 από το άρθρο 46 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81. 3. Ωστόσο, η Ιταλική Δημοκρατία μπορεί να προσαρμόσει τις ενισχύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 εφόσον απαιτείται από έκτακτες ανάγκες που συνδέονται με τα σχέδια της αναδιάρθρωσης του τομέα της ζάχαρης τα οποία πραγματοποιούνται στην Ιταλία. Κατά την εφαρμογή των άρθρων 92 έως 94 της συνθήκης, η Επιτροπή κρίνει ιδίως κατά πόσον οι ενισχύσεις αυτές είναι σύμφωνες με τα σχέδια αναδιάρθρωσης. 4. Στη Γαλλία, η χορήγηση των ενισχύσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 επιτρέπεται μόνο για ποσότητα λευκής ζάχαρης παραγόμενη στα υπερπόντια διαμερίσματα και μη υπερβαίνουσα τη βασική ποσότητα που χορηγείται στα διαμερίσματα αυτά αφού αφαιρεθεί η μεταφορά ποσοστώσεων Α 30 000 τόνων λευκής ζάχαρης που πραγματοποιήθηκε το 1981/82 κατ' εφαρμογή του άρθρου 25 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81. Οι ενισχύσεις αυτές δεν δύνανται να υπερβούν τα 6,04 Ecu ανά 100 χιλιόγραμμα, εκφραζόμενα σε λευκή ζάχαρη. Το καθεστώς που εφαρμόζεται από τη Γαλλική Δημοκρατία θα επανεξετασθεί στα πλαίσια της απόφασης για την καθιέρωση προγράμματος ειδικών μέτρων λόγω του απομακρυσμένου και νησιωτικού χαρακτήρα των γαλλικών υπερποντίων διαμερισμάτων «Poseidom». 5. Επιπλέον, η Ιταλική Δημοκρατία δύναται, κατά τη διάρκεια των περιόδων εμπορίας 1989/90 και 1990/91 και εφόσον το ύψος των χορηγούμενων επιτοκίων στην Ιταλία για τον πλέον φερέγγυο οφειλέτη υπερβαίνει κατά 3 % ή περισσότερο το επίπεδο του επιτοκίου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του ποσού της απόδοσης που αναφέρεται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 να καλύψει με εθνική ενίσχυση την επίπτωση της διαφοράς αυτής στα έξοδα αποθεματοποίησης. Άρθρο 5 Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Τα άρθρα 1 μέχρι 3, εφαρμόζονται για την περίοδο εμπορίας 1989/90. Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος. Βρυξέλλες, 3 Μαΐου 1989. Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος P. SOLBES (1) ΕΕ αριθ. L 177 της 1. 7. 1981, σ. 4. (2) ΕΕ αριθ. L 114 της 27. 4. 1989, σ. 1. (3) ΕΕ αριθ. C 82 της 3. 4. 1989, σ. 12. (4) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 13 Απριλίου 1989 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα). (5) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 31 Μαρτίου 1989 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).