ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 29ης Ιουνίου 1978 περί προσεγγίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των Κρατών μελών, οι οποίες αφορούν στην υγειονομική προστασία των εργαζομένων, που εκτίθενται στο μονομερές βινυλοχλωρίδιο

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 100,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Συνελεύσεως(1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

Εκτιμώντας:

ότι κατά το παρελθόν ήταν αποδεκτό, ότι το μονομερές βινυλοχλωρίδιο ήταν δυνατό να προκαλέσει μία ασθένεια γενικά ιάσιμη, καλουμένη "επαγγελματική οστεολυτική επεξεργασία των άκρων" αλλά ότι, πιο πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες και δεδομένα, προερχόμενα από τα πειράματα σε ζώα αποκαλύπτουν, ότι παρατεταμένες ή και επανειλημμένες εκθέσεις σε υψηλού βαθμού συγκεντρώσεις μονομερούς βινυλοχλωριδίου στην ατμόσφαιρα, μπορούν να οδηγήσουν στο "σύνδρομο του μονομερούς βινυλοχλωριδίου", που συμπεριλαμβάνει εκτός από την επαγγελματική οστεολυτική επεξεργασία των άκρων και μία ασθένεια της επιδερμίδας, τη σκληροδερμία, καθώς και ηπατικές διαταραχές-

ότι εξ άλλου, το μονομερές βινυλοχλωρίδιο πρέπει να θεωρηθεί σαν ουσία καρκινογόνος που μπορεί να είναι η απαρχή του αγγειοσαρκώματος, σπανίου κακοήθους όγκου, ο οποίος επίσης είναι δυνατό να εμφανίζεται χωρίς γνωστή αιτία-

ότι παρ' όλο που, οι συνθήκες εργασίας έχουν αισθητά βελτιωθεί σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση, στην οποία εμφανιζόταν το ανωτέρω σύνδρομο, η σύγκριση των προστατευτικών μέτρων που αποφασίσθηκαν στα διάφορα Κράτη μέλη, αποκαλύπτει αποκλίσεις και ότι συνεπώς πρέπει για την πραγματοποίηση μιας ισόρροπης οικονομικής και κοινωνικής αναπτύξεως να εναρμονισθούν και να βελτιωθούν οι εθνικές αυτές νομοθεσίες, που έχουν άμεση επίπτωση επί της λειτουργίας της κοινής αγοράς-

ότι έχει σημασία, κατ' αρχή να ληφθούν τεχνικά μέτρα προλήψεως και προστασίας, βασιζόμενα στις πιο πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις, προκειμένου να μειωθούν σε ασήμαντες τιμές, οι εσωτερικές συγκεντρώσεις μονομερούς βινυλοχλωριδίου στην ατμόσφαιρα των εγκαταστάσεων-

ότι η ιατρική επίβλεψη των εργαζομένων στο εργοστάσιο του μονομερούς βινυλοχλωριδίου και των πολυμερών βινυλοχλωριδίων θα έπρεπε να λάβει υπόψη τις πιο πρόσφατες ιατρικές γνώσεις, προκειμένου να προστατευθεί η υγεία των εργαζομένων αυτού του σημαντικού κλάδου της χημικής βιομηχανίας-

ότι ο επείγων χαρακτήρας εναρμονίσεως των νομοθεσιών σ' αυτόν τον τομέα αναγνωρίζεται από τους κοινωνικούς εταίρους, οι οποίοι έχουν παρέμβει στη συζήτηση αυτού του ειδικού προβλήματος και ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια προσεγγίσεως προς την κατεύθυνση της προόδου, κατά την έννοια του άρθρου 117 της συνθήκης, των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των Κρατών μελών-

ότι οι διατάξεις της παρούσης οδηγίας συνιστούν ελάχιστες κατευθυντήριες γραμμές που μπορούν να επανεξετασθούν βάσει της κεκτημένης πείρας και λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη της τεχνικής και των ιατρικών γνώσεων σ' αυτόν τον τομέα, με τελικό αντικειμενικό σκοπό την επίτευξη της αρίστης προστασίας των εργαζομένων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

1. Η παρούσα οδηγία έχει σαν αντικείμενο την προστασία των εργαζομένων:

- οι οποίοι απασχολούνται στις εγκαταστάσεις όπου παρασκευάζεται, ανακτάται, αποθηκεύεται, μεταγγίζεται, μεταφέρεται ή χρησιμοποιείται με οποιοδήποτε τρόπο, μονομερές βινυλοχλωρίδιο και/ή στις οποίες το μονομερές βινυλοχλωρίδιο μετασχηματίζεται σε πολυμερές βινυλοχλώριο, και

- οι οποίοι εκτίθενται, μέσα σε κάποια ζώνη εργασίας, στα αποτελέσματα του μονομερούς βινυλοχλωριδίου.

2. Η προστασία αυτή περιλαμβάνει:

- τεχνικά μέτρα προλήψεως,

- την καθιέρωση τιμών ασφαλείας για τη συγκέντρωση του μονομερούς βινυλοχλωριδίου μέσα στην ατμόσφαιρα της ζώνης εργασίας,

- τον ορισμό των μεθόδων μετρήσεως και την εγκατάσταση διατάξεων ελέγχου του μονομερούς βινυλοχλωριδίου στην ατμόσφαιρα της ζώνης εργασίας,

- αν είναι αναγκαίο, ατομικά μέτρα προστασίας,

- μία κατάλληλη ενημέρωση των εργαζομένων σχετικά με τους κινδύνους, στους οποίους εκτίθενται και περί των προφυλάξεων που πρέπει να ληφθούν,

- την εγγραφή των εργαζομένων σε μητρώο που θα αναγράφει τη φύση και τη διάρκεια της δραστηριότητάς τους καθώς και την έκθεση την οποία είχαν υποστεί,

- διατάξεις επί του θέματος της ιατρικής επιβλέψεως.

Άρθρο 2

Κατά την έννοια της παρούσης οδηγίας νοείται ως:

α) ζώνη εργασίας: ένα περιορισμένο τμήμα της εγκαταστάσεως που μπορεί να περιλαμβάνει έναν ή και περισσότερους τόπους εργασίας. Χαρακτηρίζεται από το γεγονός, ότι κάθε εργαζόμενος, στο πλαίσιο της (των) δραστηριότητός (των) του, παραμένει περισσότερο ή λιγότερο στις διάφορες θέσεις εργασίας, ότι η διάρκεια παραμονής σ' αυτές τις διάφορες θέσεις δεν μπορεί να προσδιορισθεί με κάποια μεγαλύτερη ακρίβεια και ότι δεν είναι δυνατή η μεγαλύτερη υποδιαίρεση της ζώνης εργασίας σε μικρότερες ενότητες-

β) οριακή τεχνική τιμή ασφαλείας μακράς διαρκείας: η τιμή την οποίαν δεν πρέπει να υπερβεί η μέση συγκέντρωση του μονομερούς βινυλοχλωριδίου στην ατμόσφαιρα μιας ζώνης εργασίας, σε συνάρτηση με τον χρόνο. Ως χρόνος αναφοράς νοείται το έτος, λαμβάνονται δε υπόψη μόνο οι συγκεντρώσεις που μετρώνται κατά τις περιόδους δραστηριότητος των εγκαταστάσεων καθώς και η διάρκεια αυτών των περιόδων.

Ενδεικτικά και για πρακτικούς λόγους εκτίθεται στο παράρτημα 1 ο πίνακας αντιστοιχίας των οριακών τιμών ασφαλείας που ελήφθησαν από στατιστικές, προκειμένου να αποκαλυφθεί σε πιο σύντομες διάρκειες, ο κίνδυνος υπερβάσεως της οριακής τεχνικής τιμής ασφαλείας μακράς διαρκείας.

Οι τιμές συγκεντρώσεως που καταγράφονται στις περιόδους κινδύνου που προβλέπονται στο άρθρο 6, δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της μέσης συγκεντρώσεως-

γ) αρμόδιος ιατρός: ο ιατρός ο υπεύθυνος για την ιατρική επίβλεψη των εργαζομένων, που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1.

Άρθρο 3

1. Τα τεχνικά μέτρα, τα οποία λαμβάνονται για ν' ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παρούσης οδηγίας, πρέπει βασικά να επιτρέπουν τη μείωση στις δυνατές χαμηλότερες τιμές, τις συγκεντρώσεις μονομερούς βινυλοχλωριδίου, στις οποίες εκτίθενται οι εργαζόμενοι.

Έτσι κάθε ζώνη εργασίας των εγκαταστάσεων, που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 οφείλει να αποτελεί αντικείμενο επιβλέψεως της συγκεντρώσεως του μονομερούς βινυλοχλωριδίου στην ατμόσφαιρα.

2. Στις εγκαταστάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, η οριακή τεχνική τιμή ασφαλείας μακράς διαρκείας, προβλέπεται σε τρία εκατομμυριοστά (3 ppm). Για τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις αυτών των επιχειρήσεων προβλέπεται μία περίοδος προσαρμογής ενός έτους κατ' ανώτατο όριο, για τη συμμόρφωση προς την οριακή τεχνική τιμή ασφαλείας μακράς διαρκείας τριών εκατομμυριοστών (3 ppm).

Άρθρο 4

1. Η συγκέντρωση του μονομερούς βινυλοχλωριδίου στις ζώνες εργασίας μπορεί να ελέγχεται με συνεχείς ή ασυνεχείς μεθόδους. Η διαρκής μέθοδος διαδοχικών μετρήσεων εξομοιώνεται προς τη συνεχή μέθοδο.

Εν τούτοις, η χρήση συνεχούς μεθόδου ή διαρκούς μεθόδου διαδοχικών μετρήσεων είναι υποχρεωτική στα κλειστά εργαστήρια πολυμερισμού του μονομερούς βινυλοχλωριδίου.

2. Στην περίπτωση των συνεχών ή των διαδοχικών μετρήσεων επί διαρκούς βάσεως οι οποίες αφορούν σ' ένα έτος, η οριακή τεχνική τιμή ασφαλείας μακράς διαρκείας θεωρείται ότι δεν έχει ξεπεραστεί, όταν η μέση αριθμητική τιμή δεν υπερβαίνει την εν λόγω τιμή.

Στην περίπτωση ασυνεχών μετρήσεων, το σύνολο των καταμετρουμένων τιμών πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να είναι δυνατό να εκτιμηθεί με στατιστική βεβαιότητα τουλάχιστο 95% και με παραδοχή των εφαρμοζομένων υποθέσεων, που έχουν διατυπωθεί στο παράρτημα 1, ότι ο πραγματικός ετήσιος μέσος όρος δεν υπερβαίνει την τεχνική τιμή ασφαλείας μακράς διαρκείας.

3. Όλα τα συστήματα μετρήσεων, που μετρούν κατά τρόπο ασφαλή, από άποψη αναλύσεως, τουλάχιστον το ένα τρίτο της συγκεντρώσεως της οριακής τεχνικής τιμής ασφαλείας μακράς διαρκείας, πρέπει να θεωρούνται κατάλληλα.

4. Όταν χρησιμοποιούνται συστήματα μετρήσεως κατ' αποκλειστικότητα για τη μέτρηση του μονομερούς βινυλοχλωριδίου, η αναφερομένη τιμή μετρήσεως, πρέπει να θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει καθ' ολοκληρία τη συγκέντρωση του μονομερούς βινυλοχλωριδίου.

5. Οι συσκευές μετρήσεως πρέπει να βαθμονομούνται σε τακτικά διαστήματα. Η βαθμονόμηση πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με τις κατάλληλες διαδικασίες που βασίζονται στις πιο πρόσφατες τεχνικές γνώσεις.

Άρθρο 5

1. Για τις μετρήσεις της συγκεντρώσεως του μονομερούς βινυλοχλωριδίου στην ατμόσφαιρα μιας ζώνης εργασίας, με σκοπό τον έλεγχο της τηρήσεως της οριακής τεχνικής τιμής ασφαλείας μακράς διαρκείας, τα σημεία μετρήσεως επιλέγονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε τα αποτελέσματα που προκύπτουν να είναι όσο το δυνατό πιο αντιπροσωπευτικά του επιπέδου εκθέσεως στο μονομερές βινυλοχλωρίδιο των εργαζομένων, που απασχολούνται στη ζώνη εργασίας.

2. Ανάλογα με την έκταση μιας ζώνης εργασίας, διατίθενται στο εσωτερικό της ζώνης αυτής ένα ή περισσότερα σημεία μετρήσεως. Αν υπάρχουν περισσότερα από ένα σημεία μετρήσεως, η μέση τιμή η αναφερομένη στα διάφορα σημεία μετρήσεως, λαμβάνεται κατ' αρχήν ως αντιπροσωπευτική τιμή για το σύνολο της ζώνης εργασίας.

Αν τα αποτελέσματα που προκύπτουν δεν είναι αντιπροσωπευτικά της συγκεντρώσεως του μονομερούς βινυλοχλωριδίου εντός της ζώνης εργασίας, επιλέγεται ως σημείο μετρήσεως για τον έλεγχο της μετρήσεως της οριακής τεχνικής τιμής ασφαλείας μακράς διαρκείας, το σημείο, όπου ο εργαζόμενος εκτίθεται στην υψηλότερη μέση συγκέντρωση εντός της ζώνης εργασίας.

3. Οι μετρήσεις, που πραγματοποιούνται κατά τον τρόπο που αναφέρεται στο παρόν άρθρο, μπορούν να συμπληρωθούν με μετρήσεις πραγματοποιούμενες με μηχανισμούς ατομικής δειγματοληψίας, δηλαδή με συσκευές τις οποίες φέρουν οι εργαζόμενοι εκτεθειμένοι για να εξακριβωθεί αν τα προεπιλεγέντα σημεία μετρήσεως είναι κατάλληλα και για να συγκεντρωθεί κάθε άλλη πληροφορία χρήσιμη για τους σκοπούς της τεχνικής προλήψεως και της ιατρικής επιβλέψεως.

Άρθρο 6

1. Για την ανίχνευση μη φυσιολογικών αυξήσεων της συγκεντρώσεως του μονομερούς βινυλοχλωριδίου, προβλέπεται ένα σύστημα επιβλέψεως, ικανό να αποκαλύπτει τέτοιες αυξήσεις, στα μέρη όπου αυτές είναι δυνατό να παραχθούν.

Στην περίπτωση τέτοιου είδους αυξήσεως της συγκεντρώσεως, πρέπει να ληφθούν αμέσως μέτρα τεχνικής φύσεως που να επιτρέπουν τον καθορισμό των αιτίων και την δυνατότητα να δοθεί λύση.

2. Η τιμή που αντιστοιχεί στο σημείο ενάρξεως του κινδύνου πρέπει να μην υπερβαίνει σ' ένα σημείο μετρήσεως, 15 εκατομμυριοστά (15 ppm), όταν οι μέσες τιμές μετρώνται επί μία ώρα, 20 εκατομμυριοστά (20 ppm), όταν οι μέσες τιμές μετρώνται επί 20 λεπτά ή 30 εκατομμυριοστά (30 ppm), όταν μετρώνται επί 2 λεπτά. Από τη στιγμή που το σημείο ενάρξεως του κινδύνου έχει ξεπεραστεί, πρέπει να λαμβάνονται αμέσως ατομικά μέτρα προστασίας.

Άρθρο 7

Στην περίπτωση ορισμένων εργασιών (επί παραδείγματι, καθαρισμός, συντήρηση και επιδιορθώσεις κλιβάνων) για τις οποίες δεν είναι δυνατό με μέτρα που αφορούν την διαδικασία παραγωγής και τον εξαερισμό να εξασφαλισθούν συγκεντρώσεις κατώτερες από τις οριακές τιμές ασφαλείας πρέπει να προβλεφθούν κατάλληλα, ατομικά, προστατευτικά μέτρα.

Άρθρο 8

Ο εργοδότης υποχρεούται να ενημερώνει τους εργαζόμενους που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, εξ ίσου κατά την πρόσληψή τους ή προτού να αναλάβουν τις δραστηριότητες καθώς και περαιτέρω τακτικά, για τους κινδύνους που παρουσιάζει το μονομερές βινυλοχλωρίδιο για την υγεία και για τις προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται κατά το χειρισμό του.

Άρθρο 9

1. Οι αναφερόμενοι στο άρθρο 1 παράγραφος 1, εργαζόμενοι πρέπει να εγγραφούν από τον εργοδότη σε ένα μητρώο που θ' αναφέρει τη φύση και τη διάρκεια της δραστηριότητάς του καθώς και την έκθεση στην οποία υπόκεινται. Το μητρώο αυτό πρέπει να διαβιβάζεται στον αρμόδιο ιατρό.

2. Πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα στον εργαζόμενο να λαμβάνει γνώση, κατόπιν αιτήσεώς του, των ενδείξεων του μητρώου που τον αφορούν.

3. Ο εργοδότης υποχρεούται να θέτει στη διάθεση των εκπροσώπων των εργαζομένων μέσα στην επιχείρηση, κατόπιν αιτήσεώς τους τα αποτελέσματα των μετρήσεων που πραγματοποιούνται στους τόπους εργασίας.

Άρθρο 10

1. Ο εργοδότης υποχρεούται να μεριμνά ώστε οι αναφερόμενοι στο άρθρο 1 παράγραφος 1, εργαζόμενοι να εξετάζονται από τον αρμόδιο ιατρό, τόσο κατά την πρόσληψή τους, δηλαδή προτού αναλάβουν τις δραστηριότητές τους, όσο και στη συνέχεια.

2. Με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων, ο αρμόδιος ιατρός καθορίζει, σε κάθε ειδική περίπτωση τη συχνότητα και τη φύση των εξετάσεων που πρέπει να πραγματοποιηθούν εις εφαρμογή της παραγράφου 1. Το παράρτημα ΙΙ δίνει τις αναγκαίες κατευθυντήριες γραμμές γι' αυτό το σκοπό.

3. Τα Κράτη μέλη εκδίδουν τις αναγκαίες διατάξεις, ώστε τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9 μητρώα και οι ιατρικοί φάκελλοι να φυλάσσονται επί τριάντα έτη τουλάχιστον, από την έναρξη της δραστηριότητας των εργαζομένων, που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1.

Για τους εργαζομένους, που είναι εν ενεργεία κατά την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος των διατάξεων που ελήφθησαν σε εφαρμογή της παρούσης οδηγίας, η προθεσμία των τριάντα ετών αρχίζει να τρέχει από αυτή την ημερομηνία.

Τα Κράτη μέλη καθορίζουν τις διατυπώσεις επεξεργασίας των μητρώων και ιατρικών φακέλλων, για σκοπούς μελέτης και έρευνας.

Άρθρο 11

1. Τα Κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία, μέσα σε προθεσμία δέκα οκτώ μηνών, από την κοινοποίησή της. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

2. Τα Κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων του εσωτερικού δικαίου, που εκδίδουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 12

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη μέλη.

Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις 29 Ιουνίου 1978.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

S. AUKEN

(1) ΕΕ αριθ. Α 163 της 11.7.1977, σ. 11.

(2) ΕΕ αριθ. Α 287 της 30.11.1977, σ. 11.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΟΡΙΑΚΗΣ ΤΙΜΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ [Άρθρο 2 υπό β)]

1. Οι αποδεκτές τιμές συγκεντρώσεως τοξικών ουσιών στην ατμόσφαιρα του τόπου εργασίας, που συνιστώνται σήμερα στις διάφορες χώρες, παρουσιάζουν διαφορές λόγω αποκλίσεων στους ορισμούς.

Η παρούσα οδηγία αναφέρεται σε ένα καινούργιο μέγεθος αναφοράς, προσδιορισμένο στατιστικώς: την τεχνική οριακή τιμή μακράς διαρκείας, η οποία πρέπει να θεωρείται σαν μέση ετήσια τιμή.

2. Οι οριακές τιμές για περιόδους αναφοράς βραχύτερες στηρίζονται επί παρατηρήσεων βασισμένων σε πολυάριθμες μετρήσεις των συγκεντρώσεων μονομερούς βινυλοχλωριδίου στη βιομηχανία πολυμερών χλωριούχου βινυλίου. Τα αποτελέσματα αυτών των μετρήσεων συνδυάζονται με τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει τόσο επί άλλων τοξικών ουσιών όσο και σε άλλους τομείς βιομηχανικών δραστηριοτήτων.

Τα δεδομένα μπορούν να ανακεφαλαιωθούν ως εξής:

α) Οι κατανομές των συγκεντρώσεων των τοξικών ουσιών μπορούν να απεικονίζονται με κατανομές φυσικών λογαρίθμων.

β) Η λογαριθμική διακύμανση σ2 (τ, Τ) είναι συνάρτηση της περιόδου αναφοράς τ πάνω στην οποία έχει υπολογισθεί ο μέσος όρος των διαφόρων τιμών και της περιόδου εκτιμήσεως Τ πάνω στην οποία εκτείνεται το σύνολο των τιμών.

Η σχέση αυτή εκφράζεται από τον παρακάτω τύπο, κατά προσέγγιση:

σ2 (τ, Τ)=2,5.10 2log(T/t)

3. Με την αποδοχή αυτών των υποθέσεων, λαμβάνεται κατά κανόνα μια σχέση μεταξύ των οριακών τιμών για βραχύτερες διάρκειες αναφοράς και της τεχνικής οριακής τιμής μακράς διαρκείας:

"" ID="1">Ένα έτος> ID="2">3> ID="3">1"> ID="1">Ένας μήνας> ID="2">5> ID="3">1,7"> ID="1">Μία εβδομάς> ID="2">6> ID="3">1,95"> ID="1">Οκτώ ώρες> ID="2">7> ID="3">2,3"> ID="1">Μία ώρα> ID="2">8> ID="3">2,55">

4. Η πιθανότητα υπερβάσεως των παραπάνω οριακών τιμών για περιόδους αναφοράς βραχύτερες του έτους, είναι κατ' ανώτατο όριο 5% όταν ο αριθμητικός ετήσιος μέσος όρος των συγκεντρώσεων μονομερούς βινυλοχλωριδίου στην ατμόσφαιρα είναι ίσος με τρία εκατομμυριοστά.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ (Άρθρο 10 παράγραφος 2) 1. Στο σημερινό στάδιο γνώσεων, μία υπερβολική έκθεση στο μονομερές βινυλοχλωρίδιο μπορεί να προκαλέσει τις παρακάτω βλάβες:

- σκληροδερμική αλλοίωση του δέρματος,

- κυκλοφοριακές διαταραχές των χειρών και ποδών (συγκρίσιμη με το σύνδρομο του Raynaud),

- οστεολυτικές αλλοιώσεις των άκρων (προσβάλλουσες τα διάφορα οστά και ειδικότερα τις φάλαγγες της χειρός),

- ινώσεις του ήπατος και της σπληνός (συγκρίσιμες με την περιλοβιακή ίνωση: σύνδρομο του Banti),

- διαταραχές των αναπνευστικών οδών,

- θρομβοκυτοπενίες,

- αγγειοσάρκωμα του ήπατος.

2. Η ιατρική επίβλεψη των εργαζομένων θα πρέπει να εξετάζει όλα τα συμπτώματα ή σύνδρομα, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στον μεγαλύτερο κίνδυνο. Σύμφωνα με τις σημερινές γνώσεις, τα μεμονωμένα συμπτώματα ή ο συνδυασμός των συμπτωμάτων δεν είναι προειδοποιητικά σημεία, ούτε μεταβατικά στάδια του σαρκώματος του ήπατος. Όπως δεν υφίσταται μέθοδος ειδικών προγνωστικών εξετάσεων για την παραπάνω τελευταία βλάβη, τα ιατρικά μέτρα οφείλουν να πληρούν τις παρακάτω ελάχιστες απαιτήσεις:

α) καθιέρωση της ιατρικής και επαγγελματικής αναμνηστικής,

β) κλινική εξέταση των άκρων, του δέρματος και της κοιλίας,

γ) ακτινογραφικό έλεγχο του σκελετού της χειρός (κάθε δύο χρόνια).

Άλλες εξετάσεις, ειδικότερα εργαστηριακές, είναι ευκταίες. Θα πρέπει να αποφασίζονται από τον αρμόδιο ιατρό ανάλογα με τις πιο πρόσφατες γνώσεις στην εργατική ιατρική.

Ήδη προτείνεται, για τις προγραμματιζόμενες επιδημιολογικές εξετάσεις, να πραγματοποιούνται οι παρακάτω εξετάσεις:

- εξέταση ούρων: (γλυκόζη, πρωτεΐνες, άλατα και σύμπλοκα χολικά, ουροχολινογένεση),

- ταχύτητα και καθίζηση σφαιριδίων,

- αρίθμηση απυρήνων,

- προσδιορισμός της ολικής χολερυθριναιμίας,

- προσδιορισμός των τρανσαμινασών (SGOT, SGPT),

- προσδιορισμός της γάμμα-γλουταμυλ-τρανσφεράσης (GT),

- δοκιμασία θυμόλης,

- αλκαλικές φωσφατάσες,

- προσδιορισμός των κρυογλοβουλινών.

3. Όπως για όλες τις βιολογικές εξετάσεις, κατά την ερμηνεία των αποτελεσμάτων, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν και οι κανονικές τιμές που καταστρώθηκαν από το εργαστήριο. Πολύ συχνά, ο ενδεικτικός χαρακτήρας μιας λειτουργικής διαταραχής ανακαλύπτεται από τον συνδυασμό των αποτελεσμάτων των διαφόρων εξετάσεων και από την εξέλιξη των ανωμαλιών που παρατηρήθηκαν. Κατά κανόνα, τα ανώμαλα αποτελέσματα πρέπει να ελεγχθούν και, αν χρειαστεί, πρέπει να δώσουν αφορμή για πληρέστερες έρευνες, πραγματοποιημένες από ειδικούς.

4. Ο αρμόδιος ιατρός αποφασίζει, για κάθε ιδιαίτερη περίπτωση, σχετικά με την ικανότητα του εργαζόμενου να εξασκεί μια δραστηριότητα μέσα σε μια ζώνη εργασίας. Εναπόκειται επίσης στον αρμόδιο ιατρό να κρίνει για τις αντενδείξεις. Πρέπει κυρίως να λάβει υπόψη του:

- τις τυπικές αγγειακές ή νευροαγγειακές βλάβες,

- τις διαταραχές των αναπνευστικών οδών,

- μία ηπατική ανεπάρκεια, κλινική ή βιολογική,

- τον διαβήτη,

- ένα χρόνιο νεφρικό έλλειμμα,

- τις θρομβοκυτοπενίες ή τις ανωμαλίες πήξεως του αίματος,

- μερικές χρόνιες δερματικές φλεγμονές μεταξύ των οποίων και τη σκληροδερμία,

- την κατάχρηση οινοπνεύματος και/ή τη συνεχή χρήση ναρκωτικών.

Ο ενδεικτικός αυτός πίνακας καταρτίστηκε σύμφωνα με τα δεδομένα της παθολογίας που προκύπτουν από προγενέστερες αναθεωρούμενες μελέτες.