ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 30ής Μαΐου 1978 περί συντονισμού των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων στον τομέα της κοινοτικής συνασφαλίσεως

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 57 παράγραφος 2 και το άρθρο 66,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Συνελεύσεως(1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

Εκτιμώντας:

ότι η αποτελεσματική άσκηση της δραστηριότητος της κοινοτικής συνασφαλίσεως πρέπει να διευκολυνθεί με ένα ελάχιστο συντονισμού, ώστε να αποφευχθούν οι στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και οι ανισότητες μεταχειρίσεως, χωρίς να θιγεί το καθεστώς ελευθερίας που υφίσταται σε πολλά Κράτη μέλη-

ότι ο συντονισμός αυτός αναφέρεται στις εργασίες συνασφαλίσεως που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από οικονομικής απόψεως, δηλαδή εκείνες που, από τη φύση ή τη σπουδαιότητά τους, μπορούν να καλύπτονται από τη διεθνή συνασφάλιση-

ότι η παρούσα οδηγία συνιστά έτσι ένα πρώτο βήμα για το συντονισμό όλων των εργασιών, που μπορούν να ασκηθούν ως ελεύθερη παροχή υπηρεσιών- ότι αυτό είναι άλλωστε και το αντικείμενο της προτάσεως της δεύτερης οδηγίας του Συμβουλίου περί συντονισμού των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικές με την πρωτασφάλιση, εκτός της ασφαλίσεως ζωής, και περί καθορισμού των διατάξεων που προορίζονται να διευκολύνουν την αποτελεσματική άσκηση της ελευθέρας παροχής υπηρεσιών, την οποία η Επιτροπή διαβίβασε στο Συμβούλιο την 30ή Δεκεμβρίου 1975(3)-

ότι ο κύριος ασφαλιστής είναι περισσότερο κατάλληλος από τους άλλους συνασφαλιστές για την εκτίμηση των ασφαλιστικών ζημιών και για τον καθορισμό του ελαχίστου ύψους των αποθεματικών για πληρωμή ασφαλιστικών ζημιών-

ότι διεξάγονται εργασίες σχετικά με την εκκαθάριση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων- ότι είναι από τώρα απαραίτητο να προβλεφθεί, σε περίπτωση εκκαθαρίσεως, ισότης μεταχειρίσεως μεταξύ των δικαιούχων των παροχών της κοινοτικής συνασφαλίσεως και των δικαιούχων άλλων παροχών ασφαλίσεως, οποιαδήποτε και αν είναι η εθνικότητά τους-

ότι πρέπει να προβλεφθεί ιδιαίτερη συνεργασία στον τομέα της κοινοτικής συνασφαλίσεως μεταξύ των αρμοδίων αρχών ελέγχου των Κρατών μελών καθώς και μεταξύ των αρχών αυτών και της Επιτροπής- ότι, στο πλαίσιο της συνεργασίας αυτής, θα εξετασθούν οι ενδεχόμενες πρακτικές που θα ήταν δυνατόν να αποκαλύψουν καταστρατήγηση του αντικειμένου της παρούσης οδηγίας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΤΙΤΛΟΣ Ι Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1

1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις πράξεις κοινοτικής συνασφαλίσεως, που προβλέπονται στο άρθρο 2 και αναφέρονται στους κινδύνους που ταξινομούνται υπό τους αριθμούς 4, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12, 13, και 16 του σημείου Α του παραρτήματος της πρώτης οδηγίας του Συμβουλίου της 24ης Ιουλίου 1973, περί συντονισμού των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την ανάληψη δραστηριοτήτων πρωτασφαλίσεως εκτός της ασφαλίσεως ζωής, και την άσκηση αυτών(4), καλουμένη εφεξής "πρώτη οδηγία συντονισμού".

Δεν εφαρμόζεται εν τούτοις στις εργασίες κοινοτικής συνασφαλίσεως που αναφέρονται στους κινδύνους τους ταξινομημένους υπό τον αριθμό 13 και αφορούν τις ζημίες πυρηνικής ή φαρμακευτικής φύσεως. Ο αποκλεισμός της ασφαλίσεως των ζημιών φαρμακευτικής φύσεως θα εξετασθεί από το Συμβούλιο μέσα σε προθεσμία πέντε ετών από την κοινοποίηση της παρούσης οδηγίας-

2. Η παρούσα οδηγία αφορά τους κινδύνους που προβλέπονται στην παράγραφο 1 εδάφιο πρώτο, οι οποίοι από τη φύση τους ή τη σπουδαιότητά τους απαιτούν για την εγγύησή τους τη συμμετοχή πολλών ασφαλιστών.

Οι δυσχέρειες που μπορεί να ανακύψουν κατά την εφαρμογή της αρχής αυτής, θα αποτελέσουν αντικείμενο εξετάσεως δυνάμει του άρθρου 8.

Άρθρο 2

1. Οι μόνες εργασίες κοινοτικής συνασφαλίσεως, στις οποίες αναφέρεται η παρούσα οδηγία, είναι εκείνες που ανταποκρίνονται στους ακόλουθους όρους:

α) ο κίνδυνος, υπό την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 1, καλύπτεται από πολλές ασφαλιστικές επιχειρήσεις που αποκαλούνται εφεξής "συνασφαλιστές", από τις οποίες μία είναι ο κύριος ασφαλιστής, χωρίς να υπάρχει αλληλέγγυη υποχρέωση μεταξύ τους, δια κοινής συμβάσεως με συνολικό ασφάλιστρο και για την ίδια διάρκεια-

β) ο κίνδυνος αυτός ευρίσκεται στο εσωτερικό της Κοινότητος-

γ) για την εγγύηση του κινδύνου αυτού, ο κύριος ασφαλιστής αναλαμβάνει την εντολή υπό τους όρους που προβλέπονται στην πρώτη οδηγία συντονισμού, δηλαδή θεωρείται ως ο ασφαλιστής που θα κάλυπτε ολόκληρο τον κίνδυνο-

δ) ένας τουλάχιστον από τους συνασφαλιστές συμμετέχει στην σύμβαση από την εταιρική έδρα του ή ένα πρακτορείο ή υποκατάστημα εγκατεστημένο σε ένα Κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο του κυρίου ασφαλιστού-

ε) ο κύριος ασφαλιστής αναλαμβάνει πλήρως το ρόλο που του ανατίθεται στην πρακτική της συνασφαλίσεως και ιδίως προσδιορίζει τους όρους ασφαλίσεως και το ύψος των ασφαλίστρων.

2. Οι πράξεις συνασφαλίσεως, που δεν πληρούν τους όρους της παραγράφου 1 ή που αναφέρονται σε κινδύνους διαφορετικούς από εκείνους που απαριθμούνται στο άρθρο 1, συνεχίζουν να υπόκεινται στις εθνικές νομοθεσίες, που υφίστανται κατά το χρόνο ενάρξεως της ισχύος της παρούσης οδηγίας.

Άρθρο 3

Η ευχέρεια συμμετοχής σε κοινοτική συνασφάλιση για τις επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους σε ένα Κράτος μέλος και που υπόκεινται και ανταποκρίνονται στις διατάξεις της πρώτης οδηγίας συντονισμού, δεν δύναται να υπόκειται σε διατάξεις άλλες από εκείνες της παρούσης οδηγίας.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Προϋποθέσεις και όροι της κοινοτικής συνασφαλίσεως

Άρθρο 4

1. Το ύψος των τεχνικών αποθεματικών προσδιορίζεται από τους διάφορους συνασφαλιστές σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται από το Κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένοι ή, ελλείψει αυτών, σύμφωνα με την εν χρήσει πρακτική στο Κράτος αυτό. Πάντως το αποθεματικό προς πληρωμή των ατυχημάτων είναι τουλάχιστον ίσο προς το αποθεματικό που καθορίζεται από τον κύριο ασφαλιστή σύμφωνα με τους κανόνες ή την πρακτική του Κράτους, στο οποίο αυτός είναι εγκατεστημένος.

2. Τα τεχνικά αποθεματικά τα οποία συνιστώνται από τους διάφορους συνασφαλιστές αντιπροσωπεύονται από αντίστοιχα περιουσιακά στοιχεία. Ως προς τον κανόνα πάντως της αντιστοιχίας δύνανται να παραχωρούνται διευκολύνσεις από τα Κράτη μέλη, στα οποία είναι εγκατεστημένοι οι συνασφαλιστές, για να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες της χρηστής διαχειρίσεως των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Τα περιουσιακά στοιχεία ευρίσκονται είτε στα Κράτη μέλη στα οποία είναι εγκατεστημένοι οι συνασφαλιστές είτε στο Κράτος μέλος που είναι εγκατεστημένος ο κύριος ασφαλιστής, κατ' επιλογή των ασφαλιστών.

Άρθρο 5

Τα Κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι συνασφαλιστές, που είναι εγκατεστημένοι στην επικράτειά τους, να διαθέτουν στατιστικά στοιχεία που αποκαλύπτουν τη σπουδαιότητα των πράξεων κοινοτικής συνασφαλίσεως καθώς και τις ενδιαφερόμενες χώρες.

Άρθρο 6

Οι αρχές ελέγχου των Κρατών μελών συνεργάζονται στενά για την εφαρμογή της παρούσης οδηγίας και διαβιβάζουν η μία στην άλλη κάθε απαραίτητη πληροφορία για το σκοπό αυτό.

Άρθρο 7

Σε περίπτωση εκκαθαρίσεως μιας ασφαλιστικής εταιρίας, οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη συμμετοχή σε σύμβαση κοινοτικής συνασφαλίσεως εκτελούνται κατά τον ίδιο τρόπο όπως και οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από άλλες συμβάσεις ασφαλίσεως της εταιρίας αυτής, άνευ διακρίσεως λόγω εθνικότητος των ασφαλιζομένων και των δικαιούχων.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ Τελικές διατάξεις

Άρθρο 8

Η Επιτροπή και οι αρμόδιες αρχές των Κρατών μελών συνεργάζονται στενά με σκοπό την εξέταση των δυσκολιών που θα ηδύναντο να προκύψουν κατά την εφαρμογή της παρούσης οδηγίας.

Στο πλαίσιο της συνεργασίας αυτής, εξετάζεται ιδίως κάθε πρακτική που θα αποκάλυπτε ενδεχομένως ότι καταστρατηγείται το αντικείμενο των διατάξεων της παρούσης οδηγίας και ιδίως του άρθρου 1 παράγραφος 2 καθώς και του άρθρου 2 είτε διότι ο κύριος ασφαλιστής δεν παίζει πλέον τον ρόλο που του ανατίθεται στην πρακτική της συνασφαλίσεως, είτε διότι οι κίνδυνοι δεν απαιτούν εμφανώς για την εγγύησή τους τη συμμετοχή πολλών ασφαλιστών.

Άρθρο 9

Η Επιτροπή διαβιβάζει στο Συμβούλιο, εντός έξη ετών από της κοινοποιήσεως της παρούσης οδηγίας, έκθεση επί της εξελίξεως της κοινοτικής συνασφαλίσεως.

Άρθρο 10

Τα Κράτη μέλη τροποποιούν τις εθνικές διατάξεις τους σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, εντός δέκα οκτώ μηνών από της κοινοποιήσεώς της και πληροφορούν αμέσως περί τούτου την Επιτροπή.

Κατ' αυτόν τον τρόπο τροποποιηθείσες διατάξεις εφαρμόζονται εντός είκοσι τεσσάρων μηνών από της κοινοποιήσεως αυτής.

Άρθρο 11

Από της κοινοποιήσεως της παρούσης οδηγίας, τα Κράτη μέλη μεριμνούν για την ανακοίνωση στην Επιτροπή του κειμένου των ουσιαστικών νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων, που εκδίδουν στον τομέα που καλύπτεται από την οδηγία αυτή.

Άρθρο 12

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη μέλη.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 30 Μαΐου 1978.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

I. NORGAARD

(1) ΕΕ αριθ. Α 60 της 13.3.1975, σ. 16.

(2) ΕΕ αριθ. Α 47 της 27.2.1975, σ. 40.

(3) ΕΕ αριθ. Α 32 της 12.2.1976, σ. 2.

(4) ΕΕ αριθ. Ν 228 της 16.8.1973, σ. 3.