ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 3288/73 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 3ης Δεκεμβρίου 1973 περί των μέτρων διασφαλίσεως που προβλέπονται στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος και της Δημοκρατίας της Φινλανδίας

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 113,

την πρόταση της Επιτροπής,

Εκτιμώντας:

ότι την 5η Οκτωβρίου 1973, υπεγράφει στις Βρυξέλλες συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος και της Δημοκρατίας της Φινλανδίας-

ότι για την εφαρμογή των ρητρών διασφαλίσεως που προβλέπονται από τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν καθορίζονται από την ίδια τη συνθήκη-

ότι, αντίθετα, ο τρόπος εφαρμογής των ρητρών διασφαλίσεως και των συντηρητικών μέτρων που προβλέπονται στα άρθρα 22 έως 27 της συμφωνίας δεν έχουν ακόμη καθορισθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Το Συμβούλιο δύναται να προσφεύγει κατά τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 113 της συνθήκης στη μικτή επιτροπή, η οποία συνεστήθη δια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος και της Δημοκρατίας της Φινλανδίας καλουμένης κατωτέρω "συμφωνία" για το θέμα των μέτρων που προβλέπονται στα άρθρα 22, 24 και 26 της συμφωνίας. Αν χρειασθεί το Συμβούλιο λαμβάνει τα μέτρα αυτά κατά την ιδία διαδικασία.

Η Επιτροπή δύναται να υποβάλλει τις αναγκαίες προτάσεις για το σκοπό αυτό με δική της πρωτοβουλία κατόπιν αιτήσεως ενός Κράτους μέλους.

Άρθρο 2

1. Σε περίπτωση πρακτικών που θα ηδύναντο να δικαιολογήσουν την εφαρμογή από την Κοινότητα, των μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 23 της συμφωνίας, η Επιτροπή, αφού εξετάσει το φάκελλο με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήσεως ενός Κράτους μέλους, αποφαίνεται αν οι πρακτικές συμβιβάζονται με τη συμφωνία. Προτείνει, κατά περίπτωση, τη λήψη μέτρων διασφαλίσεως στο Συμβούλιο, το οποίο αποφαίνεται κατά τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 113 της συνθήκης.

2. Σε περίπτωση πρακτικών που θα ηδύναντο να εκθέσουν την Κοινότητα σε μέτρα διασφαλίσεως, βάσει του άρθρου 23 της συμφωνίας, η Επιτροπή, αφού εξετάσει τον φάκελλο, αποφαίνεται αν οι πρακτικές συμβιβάζονται με τις αρχές της συμφωνίας. Αν χρειασθεί προβαίνει στις κατάλληλες συστάσεις.

Άρθρο 3

Σε περίπτωση πρακτικών που θα ηδύναντο να δικαιολογήσουν την εφαρμογή από την Κοινότητα των μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 25 της συμφωνίας, εφαρμόζεται η διαδικασία η οποία καθορίζεται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 459/68(1).

Άρθρο 4

1. Αν εξαιρετικές περιστάσεις καθιστούν αναγκαία άμεση επέμβαση στις καταστάσεις που προβλέπονται από τα άρθρα 24 και 26 της συμφωνίας καθώς και στην περίπτωση εξαγωγικών ενισχύσεων οι οποίες έχουν ευθεία και άμεση επίπτωση στις συναλλαγές, τα συντηρητικά μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 27 παράγραφος 3, υπό δ) της συμφωνίας δύνανται να λαμβάνονται υπό τους κατωτέρω όρους.

2. Η Επιτροπή δύναται να υποβάλλει, με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήσεως ενός Κράτους μέλους, τις αναγκαίες προτάσεις επί των οποίων το Συμβούλιο αποφαίνεται κατά τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 113 της συνθήκης.

3. Το ενδιαφερόμενο Κράτος μέλος δύναται, εκτός αν πρόκειται για εξαγωγικές ενισχύσεις οι οποίες έχουν ευθεία και άμεση επίπτωση στις συναλλαγές, να επιβάλλει ποσοτικούς περιορισμούς κατά την εισαγωγή. Κοινοποιεί αμέσως τα μέτρα αυτά στα άλλα κράτη μέλη και στην Επιτροπή.

Η Επιτροπή αποφασίζει με επείγουσα διαδικασία και εντός προθεσμίας το πολύ τριών εργασίμων ημερών, στην περίπτωση του άρθρου 24 και πέντε εργασίμων ημερών στην περίπτωση του άρθρου 26, από της κοινοποιήσεως που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο, αν τα μέτρα πρέπει να διατηρηθούν, να τροποποιηθούν ή να καταργηθούν.

Η απόφαση της Επιτροπής κοινοποιείται σε όλα τα Κράτη μέλη. Είναι αμέσως εκτελεστή.

Κάθε Κράτος μέλος δύναται να παραπέμψει στο Συμβούλιο την απόφαση της Επιτροπής εντός προθεσμίας το πολύ πέντε εργασίμων ημερών στην περίπτωση του άρθρου 24 και δέκα εργασίμων ημερών, στην περίπτωση του άρθρου 26, από της κοινοποιήσεως της αποφάσεως αυτής. Το Συμβούλιο συνέρχεται αμέσως. Δύναται να τροποποιήσει ή να ακυρώσει την απόφαση που έλαβε η Επιτροπή με ειδική πλειοψηφία.

Αν προσφύγει στο Συμβούλιο το Κράτος μέλος το οποίο έλαβε μέτρα σύμφωνα με την παράγραφο αυτή, η απόφαση της Επιτροπής αναστέλλεται. Η αναστολή αυτή λήγει, δεκαπέντε ημέρες στην περίπτωση του άρθρου 24, και τριάντα ημέρες στην περίπτωση του άρθρου 26, από της προσφυγής στο Συμβούλιο, αν αυτό δεν έχει ακόμη τροποποιήσει ή ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής.

Για την εφαρμογή της παρούσης παραγράφου πρέπει να επιλέγονται κατά προτεραιότητα, τα μέτρα που επιφέρουν τη μικρότερη διαταραχή στη λειτουργία της κοινής αγοράς.

Πριν αποφανθεί για τα μέτρα που έλαβε το ενδιαφερόμενο Κράτος μέλος κατ εφαρμογή της παραγράφου αυτής, η Επιτροπή προβαίνει σε διαβουλεύσεις.

Οι διαβουλεύσεις αυτές διεξάγονται στα πλαίσια Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία αποτελείται από αντιπροσώπους κάθε Κράτους μέλους και προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής.

Η Επιτροπή συνέρχεται κατόπιν προσκλήσεως του Προέδρου της.

Ο τελευταίος διαβιβάζει στα Κράτη μέλη το ταχύτερο δυνατό, κάθε χρήσιμο πληροφοριακό στοιχείο.

Άρθρο 5

Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή των ρητρών διασφαλίσεως που προβλέπονται από τη συνθήκη ιδίως στα άρθρα 108 και 109, κατά τις διαδικασίες που προβλέπονται σ αυτά.

Άρθρο 6

Η εκ μέρους της Κοινότητος κοινοποίηση προς τη Μικτή Επιτροπή που προβλέπεται στο άρθρο 27 παράγραφος 2 της συμφωνίας, πραγματοποιείται από την Επιτροπή.

Άρθρο 7

Πριν από την 31η Δεκεμβρίου 1974 το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, αποφασίζει, με ειδική πλειοψηφία, τις προσαρμογές του κανονισμού αυτού και ιδίως του άρθρου 4 παράγραφος 3, οι οποίες υπό το φως της πείρας, θα απεδεικνύοντο αναγκαίες για να αποφευχθεί ο κίνδυνος διαταράξεως της ενότητος της κοινής αγοράς.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε Κράτος μέλος.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 3 Δεκεμβρίου 1973.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

I. NOGAARD

(1) ΕΕ αριθ. Ν 93 της 17.4.1968, σ. 1.