ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 18ης Ιουνίου 1970 περί του σχεδίου του υποδείγματος των πρακτικών, βάσει του οποίου τα Κράτη μέλη θα αποστέλλουν στην Επιτροπή τις αναγκαίες πληροφορίες για τη σύνταξη της γενικής εκθέσεως, την οποία η Επιτροπή οφείλει να υποβάλλει ετησίως στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή από τα Κράτη μέλη, του κανονισμού του Συμβουλίου "περί εναρμονίσεως ορισμένων διατάξεων κοινωνικού περιεχομένου στον τομέα των οδικών μεταφορών (άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού αριθ. 543/69/ΕΟΚ)"

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 75,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 543/69 του Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 1969 περί εναρμονίσεως ορισμένων διατάξεων κοινωνικού περιεχομένου στον τομέα των οδικών μεταφορών(1), και ιδίως το άρθρο 17,

τις γνώμες που διατυπώθηκαν από τα Κράτη μέλη κατά τη διάρκεια της διαβουλεύσεως που έγινε στις Βρυξέλλες στις 6 Νοεμβρίου 1969 από την Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 του κανονισμόυ (ΕΟΚ) αριθ. 543/69,

Εκτιμώντας:

ότι, βάσει του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 543/69, η Επιτροπή πρέπει να υποβάλλει ετησίως στο Συμβούλιο γενική έκθεση περί της εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού από τα Κράτη μέλη- ότι, για να δυνηθεί η Επιτροπή να συντάξει την έκθεση αυτή τα Κράτη μέλη πρέπει να αποστέλλουν ετησίως στην Επιτροπή τις αναγκαίες πληροφορίες βάσει υποδείγματος πρακτικών, του οποίου το σχέδιο θα συντάξει η Επιτροπή, αφού συμβουλευθεί τα Κράτη μέλη,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Τα Κράτη μέλη αποστέλλουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 17 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 543/69 του Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 1969 περί εναρμονίσεως ορισμένων διατάξεων κοινωνικού περιεχομένου στον τομέα των οδικών μεταφορών, βάσει υποδείγματος πρακτικών που πρέπει να συμφωνεί με το υπόδειγμα του παραρτήματος της παρούσης αποφάσεως- το παράρτημα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αποφάσεως αυτής.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα Κράτη μέλη.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 18 Ιουνίου 1970.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

Jean REY

(1) ΕΕ αριθ. Ν 77 της 29.3.1969, σ. 49.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Υπόδειγμα των πρακτικών, βάσει του οποίου τα Κράτη μέλη θα αποστέλλουν στην Επιτροπή τις αναγκαίες πληροφορίες για τη σύνταξη της γενικής εκθέσεως, την οποία η Επιτροπή οφείλει να υποβάλλει ετησίως στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή, από τα Κράτη μέλη του κανονισμού του Συμβουλίου περί εναρμονίσεως ορισμένων διατάξεων κοινωνικού περιεχομένου στον τομέα των οδικών μεταφορών (άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 543/69) I. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

1. Πως οργανώνεται, στον διοικητικό τομέα, ο έλεγχος για την εφαρμογή των διατάξεων του κανονισμού:

α) καθ' οδόν-

β) στην έδρα της επιχειρήσεως;

2. Ποιος είναι ο αριθμός και ποιες είναι οι εξουσίες των υπαλλήλων που είναι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο:

α) καθ' οδόν-

β) στην έδρα της επιχειρήσεως;

3. Ποιες είναι οι μέθοδοι επιθεωρήσεως, όσον αφορά τον τόπο και την συχνότητα του ελέγχου:

α) καθ' οδόν-

β) στην έδρα της επιχειρήσεως;

Παρατηρήσεις:

Αν κατά το αρχικό στάδιο, ορισμένα Κράτη μέλη δεν είναι δυνατό να παρέχουν ποσοτικά στοιχεία, τότε αυτά τα Κράτη μέλη, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, παρέχουν τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες επί του παρόντος έστω και αν τα στοιχεία έχουν κυρίως περιγραφικό χαρακτήρα- σε τέτοιες περιπτώσεις, τα Κράτη μέλη θα λάβουν τα μέτρα που επιτρέπουν την παροχή πληρεστέρων στοιχείων το συντομώτερο δυνατό.

II. ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ

1. Ποιος είναι, χωριστά για τις εμπορευματικές μεταφορές, για τις τακτικές επιβατικές μεταφορές και για τις έκτακτες επιβατικές μεταφορές, ο αριθμός των διαπιστωθεισών παραβάσεων κάθε μιας από τις κατωτέρω αναφερόμενες διατάξεις του κανονισμού(1);

Παρατηρήσεις:

Κατά το μέτρο που τους είναι δυνατό, τα Κράτη μέλη καταγράφουν χωριστά, κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, τις παραβάσεις που διαπράχθηκαν στο έδαφός τους αφ' ενός μεν από τους υπηκόους τους, αφ' ετέρου δε από αλλοδαπούς.

Λαμβάνουν μέτρα που θα τους επιτρέψουν μεταγενέστερα να διακρίνουν μεταξύ των κατηγοριών των αλλοδαπών, τις χώρες καταγωγής των αλλοδαπών αυτών.

2. Ποια είναι η σπουδαιότητα των παραβάσεων που διαπράχθηκαν αντίστοιχα από τους ημεδαπούς και τους αλλοδαπούς, όσον αφορά κάθε μία από τις κατωτέρω αναφερόμενες διατάξεις του κανονισμού;

Παρατηρήσεις:

Τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα που θα τους επιτρέψουν μεταγενέστερα να διακρίνουν τις παραβάσεις που διαπράχθηκαν από αλλοδαπούς ανάλογα με την χώρα καταγωγής.

3. Ποιες είναι οι κυρώσεις που εφαρμόσθηκαν σε κάθε μία από τις περιπτώσεις αυτές;

Παρατηρήσεις:

Σε περίπτωση που δεν δύνανται, σε ένα αρχικό στάδιο, να παράσχουν λεπτομερή στοιχεία, τα Κράτη μέλη δίδουν μία συνολική εικόνα των κυρώσεων που εφαρμόσθηκαν, ιδίως όσον αφορά το επίπεδο των κυρώσεων αυτών. Θα μελετήσουν την δυνατότητα μεταγενέστερης συγκεντρώσεως πιο λεπτομερών πληροφοριών, προκειμένου να παράσχουν στην Επιτροπή πληρέστερη συνολική εικόνα.

Κατάλογος παραβάσεων

α) Περιορισμός της αποστάσεως (450 χλμ) για ορισμένες κατηγορίες οχημάτων, όταν δεν υπάρχουν δύο οδηγοί επί του οχήματος από την έναρξη του ταξιδίου (άρθρο 6).

β) Διάρκεια συνεχούς οδηγήσεως [άρθρα 7 παράγραφος 1 και 9α)]:

- οχήματα που αναφέρονται στο άρθρο 6: 4 ώρες-

- άλλα οχήματα: 4 και 30' ώρες.

γ) Διακοπές οδηγήσεως (άρθρο 8).

δ) Ημερήσια περίοδος οδηγήσεως [άρθρο 7 παράγραφοι 2 και 3 και άρθρο 9 β) και γ)]:

- οχήματα αναφερόμενα στο άρθρο 6: 8 ώρες-

- άλλα οχήματα: 9 ώρες- 10 ώρες 2 φορές την εβδομάδα.

ε) Εβδομαδιαία περίοδος οδηγήσεως [άρθρο 7 παράγραφος 4 και άρθρο 9 δ)]:

- οχήματα αναφερόμενα στο άρθρο 6: 48 ώρες-

- άλλα οχήματα: 50 ώρες.

στ) Ημερησία ανάπαυση (άρθρο 11):

1. Εμπορευματικές μεταφορές:

- 11 ώρες για τις εικοσιτέσσερις προηγούμενες ώρες με εξαίρεση 2x9 ώρες εβδομαδιαίως στον τόπο σταθμεύσεως ή 2x8 ώρες εκτός του τόπου σταθμεύσεως.

2. Επιβατικές μεταφορές:

- 10 ώρες για τις εικοσιτέσσερις προηγούμενες ώρες, ή

- 11 ώρες για τις εικοσιτέσσερις προηγούμενες ώρες με εξαίρεση 2x9 ώρες και 2x10 ώρες εβδομαδιαίως (προϋπόθεση: συνεχής ανάπαυση 4 ωρών ή 2x2 ωρών ημερησίως).

ζ) Εβδομαδιαία ανάπαυση (άρθρο 12):

Κάθε περίοδος 7 συνεχών ημερών οφείλει να περιλαμβάνει περίοδο αναπαύσεως 24 ωρών η οποία θα προηγείται ή θα έπεται αμέσως μιας ημερησίας αναπαύσεως.

η) Βιβλιάριο ελέγχου (άρθρο 14 και παραρτήματα):

1. Μέτρο κατά το οποίο οι ελεγχόμενοι οδηγοί φαίνονται να είναι κάτοχοι του βιβλιαρίου.

2. Τήρηση του βιβλιαρίου σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού.

θ) Έλεγχος των τακτικών γραμμών (άρθρο 15):

1. Υποχρέωση για τον εκτελούντα (τακτική γραμμή) να καταρτίζει:

- πίνακα δρομολογίων-

- πρόγραμμα υπηρεσίας.

2. Υποχρέωση για κάθε μέλoς του πληρώματος να είναι κάτοχος:

- αντιγράφου του πίνακος δρομολογίων-

- αποσπάσματος του προγράμματος υπηρεσίας.

III. ΠΟΛΥΜΕΡΗΣ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΝ (άρθρο 18 παράγραφοι 2 και 3)

1. Αμοιβαία συνδρομή (άρθρο 18 παράγραφος 2):

- σε ποιον τομέα και σύμφωνα με ποιους τρόπους το Κράτος μέλος παρέσχε συνδρομή στα άλλα Κράτη μέλη;

- σε ποιον τομέα και σύμφωνα με ποιος τρόπους το Κράτος μέλος έλαβε την συνδρομή των άλλων Κρατών μελών;

2. Γνωστοποίηση των παραβάσεων (άρθρο 18 παράγραφος 3):

- γνωστοποιήσεις στις οποίες προέβη το Κράτος μέλος-

- γνωστοποιήσεις οι οποίες περιήλθαν στο Κράτος μέλος.

3. Γνωστοποίηση των κυρώσεων (άρθρο 18 παράγραφος 3):

- γνωστοποιήσεις στις οποίες προέβη το Κράτος μέλος-

- γνωστοποιήσεις οι οποίες περιήλθαν στο Κράτος μέλος.

IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

1. Συνολική εκτίμηση της εφαρμογής των διατάξεων του κανονισμού.

2. α) Η χρησιμοποίηση του ατομικού βιβλιαρίου ελέγχου δημιούργησε δυσκολίες στον έλεγχο των διεθνών μεταφορών μεταξύ Κρατών μελών;

Ποιες είναι οι δυσκολίες αυτές;

β) Ποιες λύσεις δύνανται να δοθούν;

3. Πρόταση προσαρμογής του σχεδίου του υποδείγματος των πρακτικών για την εφαρμογή του:

- στις εθνικές μεταφορές (από 1 Οκτωβρίου 1970)-

- στις διεθνείς μεταφορές προς ή από τρίτες χώρες (από 1 Οκτωβρίου 1970).

4. Προτάσεις ενδεχομένων μέτρων για την βελτίωση ή την διευκόλυνση της εφαρμογής του κανονισμού.

(1) Οι παραβάσεις των αυστηροτέρων διατάξεων κατά την έννοια του άρθρου 13 παράγραφος 1 του κανονισμού αναφέρονται μόνον εφ' όσον αποτελούν παραβάσεις των διατάξεων του κανονισμού.