Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2021/1230 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 14ης Ιουλίου 2021

για τις διασυνοριακές πληρωμές στην Ένωση

(κωδικοποίηση)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει κανόνες για τις διασυνοριακές πληρωμές και για τη διαφάνεια των χρεώσεων μετατροπής νομισμάτων εντός της Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις διασυνοριακές πληρωμές, σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας (EE) 2015/2366, εκπεφρασμένες σε ευρώ ή στα εθνικά νομίσματα των κρατών μελών τα οποία έχουν γνωστοποιήσει την απόφασή τους να επεκτείνουν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στο εθνικό νόμισμά τους, σύμφωνα με το άρθρο 13 του παρόντος κανονισμού.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, τα άρθρα 4 και 5 εφαρμόζονται στις εθνικές και διασυνοριακές πληρωμές οι οποίες είναι εκπεφρασμένες σε ευρώ ή σε εθνικό νόμισμα κράτους μέλους εκτός του ευρώ και περιλαμβάνουν μια υπηρεσία μετατροπής νομισμάτων.

Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις πληρωμές που γίνονται από παρόχους υπηρεσιών πληρωμής για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό άλλων φορέων παροχής υπηρεσιών πληρωμής.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

ως «διασυνοριακές πληρωμές» νοούνται οι ηλεκτρονικώς επεξεργασμένες συναλλαγές πληρωμής που δρομολογούνται από πληρωτή ή από δικαιούχο πληρωμής ή μέσω αυτού, όπου τόσο ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου πληρωμής βρίσκονται σε διαφορετικά κράτη μέλη·

ως «εθνικές πληρωμές» νοούνται οι ηλεκτρονικώς επεξεργασμένες πράξεις πληρωμών που διενεργούνται από πληρωτή, ή από δικαιούχο ή μέσω αυτού, στις περιπτώσεις όπου τόσο ο φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου βρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος·

ως «πληρωτής» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο διατηρεί λογαριασμό πληρωμών και επιτρέπει εντολή πληρωμής από αυτόν το λογαριασμό ή, εάν δεν υπάρχει λογαριασμός πληρωμών, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δίνει εντολή πληρωμής·

ως «δικαιούχος» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι ο τελικός αποδέκτης των χρηματικών ποσών που αποτελούν αντικείμενο της πράξης πληρωμής·

ως «πάροχος υπηρεσιών πληρωμών» νοείται οποιαδήποτε από τις κατηγορίες νομικών προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας (EE) 2015/2366 και τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 32 της εν λόγω οδηγίας, αλλά αποκλείονται τα ιδρύματα που απαριθμούνται στο άρθρο 2 παράγραφος 5, σημεία 2 έως 23 της οδηγίας 2013/36/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 1 ), και τα οποία δικαιούνται απαλλαγή που χορηγείται από αρμόδια αρχή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 5 της οδηγίας (EE) 2015/2366·

ως «χρήστης υπηρεσιών πληρωμών» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο κάνει χρήση μιας υπηρεσίας πληρωμών, υπό την ιδιότητα του πληρωτή ή του δικαιούχου πληρωμής, ή και υπό τις δύο ιδιότητες·

ως «πράξη πληρωμής» νοείται η ενέργεια, η οποία πραγματοποιείται από τον πληρωτή ή από τον δικαιούχο ή μέσω αυτού, και συνίσταται στη διάθεση, μεταβίβαση ή ανάληψη χρηματικών ποσών, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υποκείμενη υποχρέωση μεταξύ πληρωτή και δικαιούχου·

ως «εντολή πληρωμής» νοείται κάθε οδηγία εκ μέρους του πληρωτή ή του δικαιούχου προς τον πάροχο των υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί με την οποία του ζητεί να εκτελέσει μια πράξη πληρωμής·

ως «χρέωση» νοείται οποιοδήποτε ποσό που επιβάλλεται σε χρήστη υπηρεσιών πληρωμών από πάροχο υπηρεσιών πληρωμών, το οποίο συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με πράξη πληρωμής, οποιοδήποτε ποσό που επιβάλλεται σε χρήστη υπηρεσιών πληρωμών από πάροχο υπηρεσιών πληρωμών ή από μέρος που παρέχει υπηρεσίες μετατροπής νομισμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366 για υπηρεσία μετατροπής νομισμάτων, ή συνδυασμός των ανωτέρω·

10)

ως «χρηματικά ποσά» νοούνται τα τραπεζογραμμάτια και κέρματα, το λογιστικό χρήμα καθώς και το ηλεκτρονικό χρήμα όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 2 της οδηγίας 2009/110/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 2 )·

11)

ως «καταναλωτής» νοείται ένα φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για σκοπούς που είναι άσχετοι με την εμπορική, επιχειρηματική ή επαγγελματική δραστηριότητά του·

12)

ως «πολύ μικρή επιχείρηση» νοείται μια επιχείρηση, η οποία, κατά τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης υπηρεσίας πληρωμών, είναι επιχείρηση όπως ορίζεται στο άρθρο 1 και στο άρθρο 2 παράγραφοι 1 και 3 του παραρτήματος της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής ( 3 )·

13)

ως «διατραπεζική προμήθεια» νοείται η προμήθεια που καταβάλλεται μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και του δικαιούχου για κάθε πράξη άμεσης χρέωσης·

14)

ως «άμεση χρέωση» νοείται η υπηρεσία πληρωμής για τη χρέωση λογαριασμού πληρωμών του πληρωτή, όταν η πράξη πληρωμής πραγματοποιείται με την πρωτοβουλία του δικαιούχου με βάση τη συναίνεση του πληρωτή που δίνεται στον δικαιούχο ή στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών είτε του πληρωτή είτε του δικαιούχου·

15)

ως «σύστημα άμεσης χρέωσης» νοείται η κοινή δέσμη κανόνων, πρακτικών και προτύπων που συμφωνείται μεταξύ φορέων παροχής υπηρεσιών πληρωμών για την εκτέλεση πράξεων άμεσης χρέωσης.

Άρθρο 3

Επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές πληρωμές και τις αντίστοιχες εθνικές πληρωμές

Οι χρεώσεις που επιβάλλονται από έναν πάροχο υπηρεσιών πληρωμών σε χρήστη υπηρεσιών πληρωμών για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ είναι οι ίδιες με τις χρεώσεις που επιβάλλονται από τον ίδιο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών για τις αντίστοιχες εθνικές πληρωμές της ίδιας αξίας στο εθνικό νόμισμα του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών.

Οι χρεώσεις που επιβάλλονται από έναν πάροχο υπηρεσιών πληρωμών σε χρήστη υπηρεσιών πληρωμών για τις διασυνοριακές πληρωμές στο εθνικό νόμισμα κράτους μέλους το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 13, έχει κοινοποιήσει την απόφασή του για την επέκταση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο εθνικό νόμισμά του, είναι οι ίδιες με τις χρεώσεις που επιβάλλονται από τον ίδιο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών για τις αντίστοιχες εθνικές πληρωμές της ίδιας αξίας και στο ίδιο νόμισμα.

Κατά την εκτίμηση, για τους σκοπούς της συμμόρφωσης με την παράγραφο 1, του επιπέδου των επιβαρύνσεων για μια διασυνοριακή πληρωμή, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής προσδιορίζει την αντίστοιχη εθνική πληρωμή. Οι αρμόδιες αρχές χαράσσουν κατευθυντήριες γραμμές για τον προσδιορισμό των αντίστοιχων εθνικών πληρωμών, όταν κρίνουν ότι τούτο είναι αναγκαίο. Οι αρμόδιες αρχές συνεργάζονται ενεργά με την επιτροπή πληρωμών που ιδρύθηκε βάσει του άρθρου 85 παράγραφος 1 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ για να διασφαλισθεί η συμβατότητα των κατευθυντηρίων γραμμών για αντίστοιχες εθνικές πληρωμές.

Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται στις χρεώσεις μετατροπής νομισμάτων.

▼M1

Η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζεται όταν το άρθρο 5β παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 4 ) απαιτεί από πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εγκατεστημένο σε κράτος μέλος που δεν έχει ως νόμισμα το ευρώ, όσον αφορά μια άμεση μεταφορά πίστωσης, να επιβάλει επιβάρυνση χαμηλότερη από την επιβάρυνση που θα επιβαλλόταν, για την ίδια άμεση μεταφορά πίστωσης, σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, ως άμεση μεταφορά πίστωσης νοείται η άμεση μεταφορά πίστωσης όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 1α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 260/2012, η οποία είναι διασυνοριακή και σε ευρώ.

▼B

Άρθρο 4

Χρεώσεις μετατροπής νομισμάτων που σχετίζονται με συναλλαγές με κάρτα

Όσον αφορά τις απαιτήσεις ενημέρωσης για τις χρεώσεις μετατροπής νομισμάτων και την εφαρμοστέα συναλλαγματική ισοτιμία, όπως ορίζεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1, στο άρθρο 52 σημείο 3 και στο άρθρο 59 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών και τα μέρη που παρέχουν υπηρεσίες μετατροπής νομισμάτων σε αυτόματη ταμειακή μηχανή (ATM) ή στο σημείο πώλησης όπως αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας, εκφράζουν το συνολικό ποσό των χρεώσεων μετατροπής νομισμάτων ως ποσοστό προσαύξησης επί των πιο πρόσφατων διαθέσιμων συναλλαγματικών ισοτιμιών αναφοράς του ευρώ που εκδίδονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Η προσαύξηση αυτή γνωστοποιείται στον πληρωτή πριν από την έναρξη της πράξης πληρωμής.

Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δημοσιοποιούν επίσης την προσαύξηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 με κατανοητό και εύκολα προσβάσιμο τρόπο σε ευρέως διαθέσιμη και εύκολα προσβάσιμη ηλεκτρονική πλατφόρμα.

Εκτός από τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ένα μέρος που παρέχει υπηρεσία μετατροπής νομισμάτων σε ATM ή στο σημείο πώλησης παρέχει στον πληρωτή τις ακόλουθες πληροφορίες πριν από την έναρξη της πράξης πληρωμής:

α)

το ποσό που θα καταβληθεί στον δικαιούχο στο νόμισμα που χρησιμοποιείται από τον δικαιούχο·

β)

το ποσό που θα καταβληθεί από τον πληρωτή στο νόμισμα του λογαριασμού του πληρωτή.

Ένα συμβαλλόμενο μέρος που παρέχει υπηρεσίες μετατροπής νομισμάτων σε ATM ή στο σημείο πώλησης εμφανίζει σαφώς τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στο ATM ή στο σημείο πώλησης. Πριν από την έναρξη της συναλλαγής πληρωμής, το μέρος αυτό ενημερώνει επίσης τον πληρωτή για τη δυνατότητα πληρωμής στο νόμισμα που χρησιμοποιεί ο δικαιούχος πληρωμής και, ακολούθως, μετατροπής του νομίσματος από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 3 διατίθενται στον πληρωτή σε σταθερό μέσο μετά την έναρξη της συναλλαγής πληρωμής.

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή, για κάθε κάρτα πληρωμών που έχει εκδοθεί για τον πληρωτή από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και που συνδέεται με τον ίδιο λογαριασμό, αποστέλλει στον πληρωτή ηλεκτρονικό μήνυμα με τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση αφότου ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή λάβει εντολή πληρωμής για ανάληψη μετρητών σε ΑΤΜ ή πληρωμή στο σημείο πώλησης, εκπεφρασμένο σε οποιοδήποτε νόμισμα της Ένωσης που είναι διαφορετικό από το νόμισμα του λογαριασμού του πληρωτή.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, το μήνυμα αυτό αποστέλλεται μία φορά κάθε μήνα κατά τον οποίο ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή λαμβάνει από τον πληρωτή εντολή πληρωμής που εκφράζεται στο ίδιο νόμισμα.

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών συμφωνεί με τον χρήστη υπηρεσιών πληρωμών σχετικά με τον ευρέως διαθέσιμο και εύκολα προσβάσιμο δίαυλο ή διαύλους ηλεκτρονικής επικοινωνίας μέσω των οποίων ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών θα αποστείλει το μήνυμα που αναφέρεται στην παράγραφο 5.

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών προσφέρει στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών τη δυνατότητα να εξαιρούνται από τη λήψη των ηλεκτρονικών μηνυμάτων που αναφέρονται στην παράγραφο 5.

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών και ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών μπορούν να συμφωνούν ότι η παράγραφος 5 και η παρούσα παράγραφος δεν εφαρμόζονται, συνολικά ή εν μέρει, όταν ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών δεν είναι καταναλωτής.

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στο παρόν άρθρο παρέχονται χωρίς χρέωση και με ουδέτερο και κατανοητό τρόπο.

Άρθρο 5

Χρεώσεις μετατροπής νομισμάτων που σχετίζονται με μεταφορές πιστώσεων

Όταν προσφέρεται από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή μια υπηρεσία μετατροπής νομισμάτων σε σχέση με μεταφορά πίστωσης, όπως ορίζεται στο σημείο 24 του άρθρου 4 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366, και η οποία ενεργοποιείται ηλεκτρονικά απευθείας, μέσω του δικτυακού τόπου ή της εφαρμογής της κινητής τραπεζικής του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών, με βάση το άρθρο 45 παράγραφος 1 και το άρθρο 52 σημείο 3 της εν λόγω οδηγίας, ενημερώνει τον πληρωτή πριν από την έναρξη της συναλλαγής πληρωμής, με σαφή, ουδέτερο και κατανοητό τρόπο, για τις εκτιμώμενες χρεώσεις για τις υπηρεσίες μετατροπής νομισμάτων που ισχύουν για τη μεταφορά πίστωσης.

Πριν από την έναρξη της συναλλαγής πληρωμής, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών γνωστοποιεί στον πληρωτή, με τρόπο σαφή, ουδέτερο και κατανοητό, το εκτιμώμενο συνολικό ποσό της μεταφοράς πίστωσης στο νόμισμα του λογαριασμού του πληρωτή, συμπεριλαμβανομένου του τέλους συναλλαγής και των τυχόν χρεώσεων μετατροπής νομισμάτων. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών γνωστοποιεί επίσης το εκτιμώμενο ποσό που θα μεταβιβασθεί στον δικαιούχο, στο νόμισμα που χρησιμοποιεί ο δικαιούχος.

Άρθρο 6

Μέτρα για τη διευκόλυνση της αυτοματοποίησης των πληρωμών

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής, κατά περίπτωση, διαβιβάζει στο χρήστη υπηρεσιών πληρωμής το διεθνή κωδικό αναγνώρισης του αριθμού ενός λογαριασμού πληρωμής(IBAN) του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής και τον κωδικό αναγνώρισης της επιχείρησης (BIC) του παρόχου υπηρεσιών πληρωμής.

Επιπλέον, κατά περίπτωση, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής αναφέρει το ΙΒΑΝ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής και το ΒΙC του παρόχου υπηρεσιών πληρωμής στα αποσπάσματα κίνησης λογαριασμού, ή τα επισυνάπτει σε αυτά.

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής παρέχει στον χρήστη υπηρεσιών πληρωμής τις πληροφορίες που απαιτούνται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο χωρίς επιβάρυνση.

▼M1

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής δύναται να επιβάλει στον χρήστη υπηρεσιών πληρωμής πρόσθετες επιβαρύνσεις πέραν αυτών που επιβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, εάν ο τελευταίος δώσει εντολή στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμής να εκτελέσει μια διασυνοριακή πληρωμή χωρίς να κοινοποιήσει τον ΙΒΑΝ και, κατά περίπτωση και σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 260/2012, τον σχετικό BIC για τον λογαριασμό πληρωμών στο άλλο κράτος μέλος. Οι εν λόγω επιβαρύνσεις είναι οι προσήκουσες και είναι ευθυγραμμισμένες προς το κόστος. Καθορίζονται δε κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του παρόχου υπηρεσιών πληρωμής και του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής ενημερώνει τον χρήστη υπηρεσιών πληρωμής για το ποσό των πρόσθετων επιβαρύνσεων εγκαίρως και προτού ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμής δεσμευθεί από μια τέτοια συμφωνία.

▼B

Όταν αυτό επιβάλλεται από τη φύση της σχετικής πράξης πληρωμής, για κάθε τιμολόγιο αγαθών και υπηρεσιών στην Ένωση ο προμηθευτής αγαθών ή πάροχος υπηρεσιών ο οποίος δέχεται πληρωμές οι οποίες καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, κοινοποιεί το IBAN και το BIC του οικείου παρόχου υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί στους πελάτες του.

Άρθρο 7

Υποχρεώσεις παροχής στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών

Τα κράτη μέλη δεν προβλέπουν εθνικές υποχρεώσεις παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών που επιβάλλονται στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής για τις στατιστικές του ισοζυγίου πληρωμών που αφορούν πράξεις πληρωμών των πελατών τους.

Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μπορούν να συλλέγουν συγκεντρωτικά στοιχεία ή άλλες σχετικές ευχερώς διαθέσιμες πληροφορίες, υπό τον όρο ότι η εν λόγω συλλογή στοιχείων δεν επηρεάζει την ομαλή επεξεργασία των πληρωμών και μπορεί να αυτοματοποιηθεί πλήρως από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής.

Άρθρο 8

Αρμόδιες αρχές

Τα κράτη μέλη διορίζουν τις αρμόδιες αρχές που ευθύνονται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή χωρίς καθυστέρηση οποιαδήποτε αλλαγή σχετικά με τις κοινοποιηθείσες σύμφωνα με το άρθρο 9 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 αρμόδιες αρχές.

Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι οι αρμόδιες αρχές ελέγχουν αποτελεσματικά την τήρηση του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν όλα τα μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της τήρησης αυτής.

Άρθρο 9

Διαδικασίες που ισχύουν για ισχυρισμούς για παραβάσεις του παρόντος κανονισμού

Τα κράτη μέλη προβλέπουν διαδικασίες που επιτρέπουν στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμής και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλλουν καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές όσον αφορά ισχυρισμούς για παραβάσεις του παρόντος κανονισμού από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής.

Όταν αυτό επιβάλλεται και με την επιφύλαξη του δικαιώματος προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου σύμφωνα με το εθνικό δικονομικό δίκαιο, οι αρμόδιες αρχές ενημερώνουν οποιαδήποτε πλευρά που υπέβαλε καταγγελία για την ύπαρξη των διαδικασιών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που έχουν προβλεφθεί σύμφωνα με το άρθρο 10.

Άρθρο 10

Διαδικασίες εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών

Τα κράτη μέλη προβλέπουν πρόσφορες και αποτελεσματικές εξωδικαστικές διαδικασίες υποβολής καταγγελιών και προσφυγής για την επίλυση διαφορών που ανακύπτουν μεταξύ των χρηστών και των παρόχων των υπηρεσιών πληρωμών, όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό. Για το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη διορίζουν τους αρμόδιους φορείς.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή χωρίς καθυστέρηση οποιαδήποτε αλλαγή σχετικά με τους κοινοποιηθέντες σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 φορείς.

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι το παρόν άρθρο εφαρμόζεται μόνον σε χρήστες υπηρεσιών πληρωμών που είναι καταναλωτές ή μικροεπιχειρήσεις. Στις περιπτώσεις αυτές τα κράτη μέλη ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή.

Άρθρο 11

Διασυνοριακή συνεργασία

Οι αρμόδιες αρχές και οι φορείς που είναι υπεύθυνοι για τις διαδικασίες υποβολής καταγγελιών και εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών των διαφόρων κρατών μελών, που αναφέρονται στα άρθρα 8 και 10, συνεργάζονται ενεργά και τάχιστα στην επίλυση των διασυνοριακών διαφορών. Τα κράτη μέλη μεριμνούν για την ουσιαστική διεξαγωγή αυτής της συνεργασίας.

Άρθρο 12

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περιπτώσεις παραβάσεων του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση στην Επιτροπή κάθε τροποποίηση που επηρεάζει τους κοινοποιηθέντες σύμφωνα με το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 κανόνες και μέτρα.

Άρθρο 13

Εφαρμογή σε νομίσματα εκτός του ευρώ

Το κράτος μέλος που δεν έχει ως νόμισμά του το ευρώ και το οποίο αποφασίζει να επεκτείνει την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στο νόμισμά του ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή.

Η κοινοποίηση αυτή δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επέκταση εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο εθνικό νόμισμα του οικείου κράτους μέλους αρχίζει να ισχύει 14 ημέρες από την εν λόγω δημοσίευση.

Άρθρο 14

Επανεξέταση

Το αργότερο τη 19η Απριλίου 2022 η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην ΕΚΤ και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή και τον αντίκτυπο του παρόντος κανονισμού, η οποία περιλαμβάνει, ιδίως:

α)

αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εφαρμόζουν το άρθρο 3 του παρόντος κανονισμού·

β)

αξιολόγηση της εξέλιξης των όγκων και των χρεώσεων για τις εθνικές και διασυνοριακές πληρωμές σε εθνικά νομίσματα των κρατών μελών και σε ευρώ μετά την ημερομηνία έκδοσης του κανονισμού (ΕΕ) 2019/518 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 5 ), δηλαδή τη 19η Μαρτίου 2019·

γ)

αξιολόγηση του αντικτύπου του άρθρου 3 του παρόντος κανονισμού σχετικά με την εξέλιξη των χρεώσεων μετατροπής νομισμάτων και άλλων χρεώσεων που συνδέονται με υπηρεσίες πληρωμών, τόσο σε πληρωτές όσο και σε δικαιούχους·

δ)

αξιολόγηση του εκτιμώμενου αντικτύπου της τροποποίησης του άρθρου 3 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, ώστε να καλύπτει τα νομίσματα όλων των κρατών μελών·

ε)

αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο οι πάροχοι υπηρεσιών μετατροπής νομισμάτων εφαρμόζουν τις απαιτήσεις πληροφόρησης που προβλέπονται στα άρθρα 4 και 5 του παρόντος κανονισμού και την εθνική νομοθεσία για την εφαρμογή του άρθρου 45 παράγραφος 1, του άρθρου 52 σημείο 3 και του άρθρου 59 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366, και κατά πόσο οι κανόνες αυτοί έχουν βελτιώσει τη διαφάνεια των χρεώσεων μετατροπής νομισμάτων·

στ)

αξιολόγηση του κατά πόσο και σε ποιο βαθμό οι πάροχοι υπηρεσιών μετατροπής νομισμάτων αντιμετώπισαν δυσκολίες όσον αφορά την πρακτική εφαρμογή των άρθρων 4 και 5 του παρόντος κανονισμού και της εθνικής νομοθεσίας για την εφαρμογή του άρθρου 45 παράγραφος 1, του άρθρου 52 σημείο 3 και του άρθρου 59 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366·

ζ)

ανάλυση κόστους-οφέλους των διαύλων επικοινωνίας και των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται από παρόχους υπηρεσιών μετατροπής νομισμάτων ή διατίθενται σε αυτούς και οι οποίες μπορούν να βελτιώσουν περαιτέρω τη διαφάνεια των χρεώσεων μετατροπής νομισμάτων, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης του κατά πόσον υπάρχουν ορισμένοι δίαυλοι τους οποίους θα πρέπει να υποχρεούνται να προσφέρουν οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών για την αποστολή των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 4· η εν λόγω ανάλυση περιλαμβάνει επίσης αξιολόγηση της τεχνικής σκοπιμότητας της ταυτόχρονης γνωστοποίησης των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 3 του παρόντος κανονισμού, πριν από την έναρξη κάθε συναλλαγής, για όλες τις διαθέσιμες επιλογές μετατροπής νομισμάτων σε ATM ή στο σημείο πώλησης·

η)

ανάλυση κόστους-οφέλους της εισαγωγής της δυνατότητας των πληρωτών να εμποδίζουν την επιλογή της μετατροπής νομισμάτων που προσφέρεται από ένα μέρος διαφορετικό από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή σε ATM ή στο σημείο πώλησης και να αλλάζουν τις προτιμήσεις τους ως προς το θέμα αυτό·

θ)

ανάλυση κόστους-οφέλους της θέσπισης απαίτησης για τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή να εφαρμόζει, κατά την παροχή υπηρεσιών μετατροπής νομισμάτων σε σχέση με μια μεμονωμένη πράξη πληρωμής, την ισοτιμία μετατροπής νομισμάτων που ισχύει τη στιγμή της έναρξης της συναλλαγής, κατά την εκκαθάριση και τη διευθέτηση της συναλλαγής.

Η έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καλύπτει τουλάχιστον την περίοδο από την 15η Δεκεμβρίου 2019 έως τη 19η Οκτωβρίου 2021. Κατά τη σύνταξη της έκθεσής της, η Επιτροπή μπορεί να χρησιμοποιεί τα δεδομένα που συλλέγονται από τα κράτη μέλη σε σχέση με την παράγραφο 1 και λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των διαφόρων πράξεων πληρωμής, διακρίνοντας ιδίως μεταξύ των συναλλαγών που εκκινούνται σε ATM και στο σημείο πώλησης.

Άρθρο 15

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 924/2009 καταργείται.

Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό θεωρούνται αναφορές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος II.

Άρθρο 16

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Καταργούμενος κανονισμός με κατάλογο των διαδοχικών τροποποιήσεών του

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 924/2009 του

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(ΕΕ L 266 της 9.10.2009, σ. 11).

Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 260/2012 του

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(ΕΕ L 94 της 30.3.2012, σ. 22).

Μόνον όσον αφορά τις αναφορές που έγιναν στα άρθρα 2, 3, 4, 5, 7 και 8 που περιέχονται στο άρθρο 17

Κανονισμός (ΕΕ) 2019/518 του Ευρωπαϊκού

Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(ΕΕ L 91 της 29.3.2019, σ. 36).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Πίνακας αντιστοιχίας

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 924/2009	Παρών κανονισμός
Άρθρο 1 παράγραφοι 1, 2 και 3	Άρθρο 1 παράγραφοι 1, 2 και 3
Άρθρο 1 παράγραφος 4	-
Άρθρο 2	Άρθρο 2
Άρθρο 3 παράγραφος 1	Άρθρο 3 παράγραφος 1
Άρθρο 3 παράγραφος 1α	Άρθρο 3 παράγραφος 2
Άρθρο 3 παράγραφος 2	Άρθρο 3 παράγραφος 3
Άρθρο 3 παράγραφος 4	Άρθρο 3 παράγραφος 4
Άρθρο 3α	Άρθρο 4
Άρθρο 3β	Άρθρο 5
Άρθρο 4 παράγραφος 1	Άρθρο 6 παράγραφος 1
Άρθρο 4 παράγραφος 3	Άρθρο 6 παράγραφος 2
Άρθρο 4 παράγραφος 4	Άρθρο 6 παράγραφος 3
Άρθρο 5	Άρθρο 7
Άρθρο 6	-
Άρθρο 7	-
Άρθρο 9, πρώτη παράγραφος	Άρθρο 8, πρώτη παράγραφος
Άρθρο 9, δεύτερη παράγραφος	Άρθρο 8, δεύτερη παράγραφος
Άρθρο 9, τρίτη παράγραφος	-
Άρθρο 9, τέταρτη παράγραφος	Άρθρο 8, τρίτη παράγραφος
Άρθρο 10 παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο	Άρθρο 9 παράγραφος 1
Άρθρο 10 παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο	-
Άρθρο 10 παράγραφος 2	Άρθρο 9 παράγραφος 2
Άρθρο 11	Άρθρο 10
Άρθρο 12	Άρθρο 11
Άρθρο 13	Άρθρο 12
Άρθρο 14 παράγραφος 1	Άρθρο 13
Άρθρο 14 παράγραφος 2	-
Άρθρο 14 παράγραφος 3	-
Άρθρο 15	Άρθρο 14
Άρθρο 16	Άρθρο 15
Άρθρο 17	Άρθρο 16
-	Παράρτημα I
-	Παράρτημα II

( 1 ) Οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ L 176 της 27.6.2013, σ. 338).

( 2 ) Οδηγία 2009/110/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για την ανάληψη, άσκηση και προληπτική εποπτεία της δραστηριότητας ιδρύματος ηλεκτρονικού χρήματος, την τροποποίηση των οδηγιών 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ και την κατάργηση της οδηγίας 2000/46/ΕΚ (ΕΕ L 267 της 10.10.2009, σ. 7).

( 3 ) Σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (ΕΕ L 124 της 20.5.2003, σ. 36).

( 4 ) Κανονισμός (EE) αριθ. 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την καθιέρωση τεχνικών απαιτήσεων και επιχειρηματικών κανόνων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ και με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 (ΕΕ L 94 της 30.3.2012, σ. 22).

( 5 ) Κανονισμός (ΕΕ) 2019/518 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2019, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 όσον αφορά ορισμένες χρεώσεις για διασυνοριακές πληρωμές στην Ένωση και χρεώσεις για τη μετατροπή νομισμάτων (ΕΕ L 91 της 29.3.2019, σ. 36).

		Επίσημη Εφημερίδα
		αριθ.	σελίδα	ημερομηνία
►M1	ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2024/886 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 13ης Μαρτίου 2024	L 886	1	19.3.2024