02013R1380 — EL — 14.08.2019 — 003.001

Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο

Τροποποιείται από:

Διορθώνεται από:

▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 11ης Δεκεμβρίου 2013

σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου

ΜΕΡΟΣ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.  Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑΠ) καλύπτει:

2.  Η ΚΑΠ καλύπτει τις δραστηριότητες της παραγράφου 1 όταν ασκούνται:

Άρθρο 2

Στόχοι

1.  Η ΚΑΠ διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες μακροπρόθεσμα και ότι υπόκεινται σε διαχείριση με τρόπο που είναι συμβατός με τον στόχο της επίτευξης οικονομικών, κοινωνικών οφελών και οφελών για την απασχόληση, συμβάλλοντας παράλληλα στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού.

2.  Η ΚΑΠ εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και έχει σκοπό να διασφαλίσει ότι η εκμετάλλευση των έμβιων βιολογικών πόρων της θάλασσας αποκαθιστά και διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της προοδευτικής αποκατάστασης και διατήρησης των πληθυσμών των αποθεμάτων ιχθύων πάνω από τα επίπεδα βιομάζας που μπορούν να παραγάγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, ο ρυθμός εκμετάλλευσης της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης θα επιτευχθεί έως το 2015 όπου είναι δυνατόν και σε προοδευτική βάση με βαθμιαίες αυξήσεις μέχρι το 2020 το αργότερο για όλα τα αποθέματα.

3.  Η ΚΑΠ υλοποιεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας προκειμένου να διασφαλίσει ότι θα μετριαστούν οι αρνητικές επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα και ότι οι δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας και αλιείας δεν συμβάλλουν στην υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

4.  Η ΚΑΠ συνεισφέρει στην συλλογή ολοκληρωμένων και αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων.

5.  Η ΚΑΠ συγκεκριμένα:

Άρθρο 3

Αρχές καλής διακυβέρνησης

Η ΚΑΠ βασίζεται στις ακόλουθες αρχές χρηστής διακυβέρνησης:

Άρθρο 4

Ορισμοί

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

2.  Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι γεωγραφικοί ορισμοί των γεωγραφικών περιοχών:

ΜΕΡΟΣ II

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΥΔΑΤΑ

Άρθρο 5

Γενικοί κανόνες πρόσβασης στα ύδατα

1.  Τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης έχουν ίση πρόσβαση σε ύδατα και πόρους σε όλα τα ύδατα της Ένωσης εκτός από τα αναφερόμενα στις παραγράφους 2 και 3, με την επιφύλαξη των μέτρων που αποφασίζονται σύμφωνα με το μέρος ΙΙΙ.

2.  Στα ύδατα έως 12 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης που τελούν υπό την κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους, τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022, να περιορίζουν την αλιεία στα αλιευτικά σκάφη τα οποία αλιεύουν κατά παράδοση στα ύδατα αυτά από λιμένες παρακείμενων ακτών, με την επιφύλαξη των ρυθμίσεων για τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης που φέρουν τη σημαία άλλων κρατών μελών στο πλαίσιο υφιστάμενων σχέσεων γειτονίας μεταξύ κρατών μελών, και των ρυθμίσεων του Παραρτήματος I που καθορίζουν για κάθε κράτος μέλος τις γεωγραφικές ζώνες εντός των παράκτιων ζωνών άλλων κρατών μελών στις οποίες ασκούνται αλιευτικές δραστηριότητες καθώς και τα είδη τα οποία αφορούν. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τους περιορισμούς που προβλέπουν σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

3.  Στα ύδατα έως 100 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης των εξόχως απόκεντρων περιοχών της Ένωσης που προβλέπονται στο άρθρο 349 πρώτο εδάφιο της Συνθήκης, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη έχουν δικαίωμα να περιορίζουν την αλιεία, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022, σε σκάφη νηολογημένα στα λιμάνια των εδαφών αυτών. Αυτοί οι περιορισμοί δεν ισχύουν για τα σκάφη της Ένωσης που αλιεύουν κατά παράδοση σε αυτά τα ύδατα, εφόσον τα σκάφη αυτά δεν υπερβαίνουν την αλιευτική προσπάθεια που ασκείται παραδοσιακά. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τους περιορισμούς που προβλέπουν σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

4.  Τα μέτρα που θα εφαρμόζονται μετά το πέρας των προθεσμιών των ρυθμίσεων που καθορίζονται στις παραγράφους 2 και 3 πρέπει να εγκριθούν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

ΤΙΤΛΟΣ Ι

Μετρα διατηρησησ

Άρθρο 6

Γενικές διατάξεις

1.  Για την επίτευξη των στόχων της ΚΑΠ σχετικά με την διατήρηση και την βιώσιμη εκμετάλλευση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων που ορίζονται στο άρθρο 2, η Ένωση εγκρίνει τα μέτρα διατήρησης που ορίζονται στο άρθρο 7.

2.  Κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με τα αρμόδια γνωμοδοτικά και επιστημονικά όργανα. Τα μέτρα διατήρησης εγκρίνονται σύμφωνα με τις διαθέσιμες επιστημονικές, τεχνικές και οικονομικές γνωμοδοτήσεις, περιλαμβανομένων, κατά περίπτωση, εκθέσεων της ΕΤΟΕΑ και άλλων γνωμοδοτικών οργάνων, συμβουλών των γνωμοδοτικών συμβουλίων και κοινών συστάσεων των κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 18.

3.  Τα κράτη μέλη μπορούν να συνεργάζονται μεταξύ τους με στόχο την έγκριση μέτρων σύμφωνα με τα άρθρα 11, 15 και 18.

4.  Τα κράτη μέλη συντονίζονται μεταξύ τους πριν από την έγκριση εθνικών μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 2.

5.  Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και ιδίως όσον αφορά την περιοχή της Μεσογείου, μπορεί να δίνεται στα κράτη μέλη η δυνατότητα να θεσπίζουν νομικώς δεσμευτικές πράξεις, συμπεριλαμβανομένων μέτρων διατήρησης, στον τομέα της ΚΑΠ. Εφαρμόζεται το άρθρο 18, ανάλογα με την περίπτωση.

Άρθρο 7

Είδη μέτρων διατήρησης

1.  Στα μέτρα για τη διατήρηση και τη βιώσιμη εκμετάλλευση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων μπορούν να συμπεριληφθούν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

2.  Τα τεχνικά μέτρα μπορούν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Άρθρο 8

Ορισμός περιοχών αποκατάστασης αποθεμάτων ιχθύων

1.  Η Ένωση προσπαθεί, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις υφιστάμενες ζώνες διατήρησης, να ορίσει προστατευόμενες περιοχές βάσει της ευαισθησίας των βιολογικών τους πόρων, συμπεριλαμβάνοντας της περιοχές όπου υφίστανται σαφείς ενδείξεις για μεγάλες συγκεντρώσεις ιχθύων κάτω από το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης και τόπων αναπαραγωγής. Στις περιοχές αυτές, οι αλιευτικές δραστηριότητες μπορούν να περιορίζονται ή να απαγορεύονται με στόχο τη διατήρηση των έμβιων υδρόβιων πόρων και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Η Ένωση θα συνεχίσει να προσφέρει επιπλέον προστασία στις υφιστάμενες βιολογικά ευαίσθητες περιοχές.

2.  Για τους σκοπούς αυτούς, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν, κατά το δυνατόν, τις κατάλληλες περιοχές οι οποίες ενδέχεται να συναπαρτίζουν ένα συνεκτικό δίκτυο και καταρτίζουν, κατά περίπτωση, κοινές συστάσεις κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 παράγραφος 7, ενόψει της υποβολής από την Επιτροπή πρότασης σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία που ορίζεται στη Συνθήκη.

3.  Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται, στο πλαίσιο πολυετούς σχεδίου, να θεσπίσει βιολογικά ευαίσθητες περιοχές αυτού του είδους. Εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 18 παράγραφοι 1 έως 6. Η Επιτροπή υποβάλλει τακτικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τις προστατευόμενες περιοχές.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

Ειδικα μετρα

Άρθρο 9

Αρχές και στόχοι των πολυετών σχεδίων

1.  Τα πολυετή σχέδια εγκρίνονται κατά προτεραιότητα βάσει επιστημονικών, τεχνικών και οικονομικών γνωμοδοτήσεων και περιέχουν μέτρα διατήρησης για την αποκατάσταση και τη διατήρηση αποθεμάτων ιχθύων πάνω από τα επίπεδα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2.

2.  Όταν οι στόχοι που αφορούν την επίτευξη της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, όπως αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2, δεν μπορούν να καθορισθούν λόγω ανεπαρκών δεδομένων, τα πολυετή σχέδια προβλέπουν μέτρα με βάση την προληπτική προσέγγιση, τα οποία διασφαλίζουν τουλάχιστον συγκρίσιμο βαθμό διατήρησης των σχετικών αποθεμάτων.

3.  Τα πολυετή σχέδια καλύπτουν:

4.  Τα μέτρα που πρόκειται να περιληφθούν στα πολυετή σχέδια, καθώς και τα χρονικά όρια για την υλοποίησή τους, είναι αναλογικά προς τους επιδιωκόμενους στόχους και σκοπούς και το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα. Προτού περιληφθούν μέτρα στα πολυετή σχέδια, λαμβάνεται υπόψη ο πιθανός οικονομικός και κοινωνικός τους αντίκτυπος.

5.  Τα πολυετή σχέδια μπορεί να περιλαμβάνουν συγκεκριμένους στόχους διατήρησης και μέτρα που βασίζονται στην οικοσυστημική προσέγγιση, ώστε να επιλυθούν τα συγκεκριμένα προβλήματα της μικτής αλιείας σε σχέση με την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 για το μείγμα αποθεμάτων που καλύπτονται από το σχέδιο, σε περιπτώσεις όπου οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις υποδεικνύουν ότι δεν μπορεί να αυξηθεί η επιλεκτικότητα. Εφόσον κρίνεται αναγκαίο, το πολυετές σχέδιο περιλαμβάνει συγκεκριμένα εναλλακτικά μέτρα διατήρησης, βάσει της οικοσυστημικής προσέγγισης, για ορισμένα από τα αποθέματα που καλύπτονται από αυτό.

Άρθρο 10

Περιεχόμενο των πολυετών σχεδίων

1.  Ανάλογα με την περίπτωση και χωρίς να θίγονται οι αντίστοιχες αρμοδιότητες δυνάμει της Συνθήκης, ένα πολυετές σχέδιο, περιλαμβάνει:

2.  Ένα πολυετές σχέδιο μπορεί επίσης να περιλαμβάνει:

3.  Ένα πολυετές σχέδιο προβλέπει την επανεξέτασή του μετά από μια αρχική εκ των υστέρων αξιολόγηση, ιδίως προκειμένου να ληφθούν υπόψη μεταβολές στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις.

Άρθρο 11

Μέτρα διατήρησης απαραίτητα για τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που ορίζει η ενωσιακή περιβαλλοντική νομοθεσία

1.  Τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται να εγκρίνουν μέτρα διατήρησης που δεν θίγουν τα αλιευτικά σκάφη άλλων κρατών μελών, εφαρμόζονται στα ύδατα υπό την κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία τους και είναι αναγκαία για την τήρηση των υποχρεώσεών τους σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, το άρθρο 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ, ή το άρθρο 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, τα εν λόγω μέτρα πρέπει να είναι συμβατά με τους στόχους του άρθρου 2 του παρόντος κανονισμού, να ανταποκρίνονται στους στόχους της οικείας νομοθεσίας της Ένωσης που έχουν σκοπό να εφαρμόσουν, και να είναι εξ ίσου αυστηρά με τα μέτρα που προβλέπονται στη νομοθεσία της Ένωσης.

2.  Όταν ένα κράτος μέλος («το κράτος μέλος που κινεί τη διαδικασία») θεωρεί ότι πρέπει να εγκριθούν μέτρα προς συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις της παραγράφου 1και άλλα κράτη μέλη έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον για την αλιεία η οποία θα επηρεασθεί από τα εν λόγω μέτρα, εξουσιοδοτείται η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εγκρίνει τα μέτρα αυτά, κατόπιν αιτήματος, μέσω της εκδόσεως κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 46. Προς τούτο εφαρμόζεται κατ’ αναλογία το άρθρο 18 παράγραφοι 1 έως 4 και παράγραφος 6.

3.  Το κράτος μέλος που κινεί τη διαδικασία παρέχει στην Επιτροπή και στα λοιπά κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον πληροφορίες που αφορούν τα απαιτούμενα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων του σκεπτικού, των επιστημονικών στοιχείων και των λεπτομερειών της πρακτικής τους εφαρμογής και επιβολής. Το κράτος μέλος που κινεί τη διαδικασία και τα λοιπά κράτη μέλη με άμεσο διαχειριστικό συμφέρον μπορούν να υποβάλλουν κοινή σύσταση σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 1 εντός έξι μηνών από την παροχή επαρκών πληροφοριών. Η Επιτροπή εγκρίνει τα μέτρα λαμβάνοντας υπόψη τις διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις εντός τριών μηνών από την παραλαβή της πλήρους αίτησης.

Αν όλα τα κράτη μέλη δεν συμφωνήσουν να υποβάλουν στην Επιτροπή κοινή σύσταση σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο εντός της εκεί τιθέμενης προθεσμίας, ή αν η κοινή σύσταση θεωρείται ότι δεν συνάδει με τις απαιτήσεις της παραγράφου 1, η Επιτροπή δύναται να υποβάλει πρόταση σύμφωνα με τη Συνθήκη.

4.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3, ελλείψει της κοινής συστάσεως που αναφέρεται στην παράγραφο 3, σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης, η Επιτροπή εκδίδει τα μέτρα. Τα μέτρα που εκδίδονται σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης πρέπει να περιορίζονται σε όσα είναι απαραίτητα ώστε να μην απειληθεί η επίτευξη των στόχων οι οποίοι σχετίζονται με τη θέσπιση των εν λόγω μέτρων διατήρησης σύμφωνα με τις οδηγίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και τις προθέσεις του κράτους μέλους.

5.  Τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 4 εφαρμόζονται για μέγιστη περίοδο 12 μηνών που μπορεί να παραταθεί για μέγιστη περίοδο 12 μηνών όταν εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στην παράγραφο αυτή.

6.  Η Επιτροπή διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ του οικείου κράτους μέλους και των λοιπών κρατών μελών που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον στη συγκεκριμένη αλιεία κατά τη διαδικασία εφαρμογής και επιβολής των σχετικών μέτρων που λαμβάνονται βάσει των παραγράφων 2, 3 και 4.

Άρθρο 12

Μέτρα της Επιτροπής σε περίπτωση σοβαρής απειλής για τους θαλάσσιους βιολογικούς πόρους

1.  Όταν υπάρχει ένδειξη σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα που απαιτεί άμεση λήψη μέτρων, η Επιτροπή, κατόπιν τεκμηριωμένου αιτήματος ενός κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, μπορεί, για την άμβλυνση των επιπτώσεων της απειλής, να αποφασίζει τη λήψη προσωρινών μέτρων. Τα εν λόγω μέτρα λαμβάνονται με εκτελεστικές πράξεις άμεσης εφαρμογής για μέγιστη περίοδο έξι μηνών, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 47 παράγραφος 3.

2.  Το κράτος μέλος κοινοποιεί την αναφερόμενη στην παράγραφο 1 αίτηση ταυτόχρονα στην Επιτροπή, στα λοιπά κράτη μέλη και στα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια. Τα λοιπά κράτη μέλη και τα γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν να υποβάλλουν γραπτές παρατηρήσεις εντός επτά εργάσιμων ημερών από την παραλαβή της κοινοποίησης. Η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση εντός 15 εργάσιμων ημερών από την παραλαβή της αίτησης της παραγράφου 1.

3.  Πριν από τη λήξη της αρχικής περιόδου εφαρμογής μέτρου έκτακτης ανάγκης που εγκρίθηκε δυνάμει της παραγράφου 1, η Επιτροπή μπορεί, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, να παρατείνει την εφαρμογή του μέτρου για μέγιστη περίοδο έξι μηνών. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 47 παράγραφος 3.

Άρθρο 13

Θέσπιση μέτρων έκτακτης ανάγκης από κράτη μέλη

1.  Όταν διαπιστώνεται σοβαρή απειλή για τη διατήρηση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα, οφειλόμενη σε αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία κράτους μέλους, η οποία απαιτεί άμεση λήψη μέτρων, το οικείο κράτος μέλος μπορεί να εγκρίνει μέτρα έκτακτης ανάγκης για την άμβλυνση των επιπτώσεων της απειλής. Τα μέτρα αυτά πρέπει να είναι συμβατά προς τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 2 και εξίσου αυστηρά με εκείνα που προβλέπονται από την ενωσιακή νομοθεσία. Τα μέτρα αυτά ισχύουν για μέγιστη περίοδο τριών μηνών.

2.  Αν τα μέτρα έκτακτης ανάγκης που πρόκειται να ληφθούν από κράτος μέλος ενδέχεται να θίξουν τα αλιευτικά σκάφη άλλων κρατών μελών, τα μέτρα αυτά λαμβάνονται μόνον κατόπιν διαβουλεύσεως με την Επιτροπή, τα οικεία κράτη μέλη και τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια, με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από αιτιολογική έκθεση. Για τους σκοπούς της διαβούλευσης, το κράτος μέλος που διαβουλεύεται μπορεί να ορίσει εύλογη προθεσμία για τη διεξαγωγή της, η οποία δεν μπορεί, ωστόσο, να είναι μικρότερη του ενός μηνός.

3.  Αν η Επιτροπή κρίνει ότι ένα μέτρο που λαμβάνεται βάσει του παρόντος άρθρου δεν πληροί τους όρους της παραγράφου 1, μπορεί να καλέσει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος να το τροποποιήσει ή να το καταργήσει, εφόσον αιτιολογήσει δεόντως το αίτημά της.

Άρθρο 14

Αποφυγή και ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων

1.  Για τη διευκόλυνση της εισαγωγής της υποχρέωσης εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων του αντίστοιχου τύπου αλιείας σύμφωνα με το άρθρο 15 («υποχρέωση εκφόρτωσης»), τα κράτη μέλη μπορούν να εκτελούν πιλοτικά έργα, βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και λαμβάνοντας υπόψη τις γνώμες των αρμόδιων γνωμοδοτικών συμβουλίων, με στόχο την πλήρη διερεύνηση όλων των εφαρμοστέων μεθόδων για την αποφυγή, την ελαχιστοποίηση και την εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων σε έναν τύπο αλιείας.

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να εκπονήσουν «άτλαντα απορρίψεων» στον οποίο θα σημειώνεται το επίπεδο των απορρίψεων για κάθε τύπο αλιείας που καλύπτεται από το άρθρο 15 παράγραφος 1.

Άρθρο 15

Υποχρέωση εκφόρτωσης

1.  Όλα τα αλιεύματα τα οποία υπόκεινται σε όρια και στη Μεσόγειο τα αλιεύματα για τα οποία προβλέπονται ελάχιστα μεγέθη όπως ορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006, τα οποία αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων στα ύδατα της Ένωσης ή από αλιευτικά σκάφη της Ένωσης σε ύδατα εκτός Ένωσης τα οποία δεν υπάγονται στην κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία τρίτων χωρών, στους κατωτέρω τύπους αλιείας και γεωγραφικές περιοχές, μεταφέρονται και διατηρούνται επί των αλιευτικών σκαφών, καταγράφονται, εκφορτώνονται και καταλογίζονται στις ποσοστώσεις κατά περίπτωση, εκτός εάν χρησιμοποιούνται ως ζωντανό δόλωμα, σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

2.  Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των διεθνών υποχρεώσεων της Ένωσης. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίσει μέτρα, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 46, για να εφαρμόσει αυτές τις διεθνείς υποχρεώσεις στο δίκαιο της Ένωσης, ιδίως με παρεκκλίσεις από την υποχρέωση εκφόρτωσης δυνάμει του παρόντος άρθρου.

3.  Όταν όλα τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον σε συγκεκριμένο είδος αλιείας συμφωνούν ότι η υποχρέωση εκφόρτωσης πρέπει να εφαρμόζεται για άλλα είδη εκτός αυτών που αναφέρονται στην παράγραφο 1, μπορούν να υποβάλουν κοινή σύσταση για την επέκταση της εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης δυνάμει της παραγράφου 1 στα εν λόγω είδη. Προς τούτο εφαρμόζεται κατ’ αναλογία το άρθρο 18 παράγραφοι 1 έως 6. Όταν υποβάλλεται παρόμοια κοινή σύσταση, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει τα εν λόγω μέτρα με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 46.

4.  Η υποχρέωση εκφόρτωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν ισχύει για τα ακόλουθα είδη:

▼M2

▼B

5.  Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης από τους τύπους αλιείας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 προσδιορίζονται στα πολυετή σχέδια που αναφέρονται στα άρθρα 9 και 10 και κατά περίπτωση προσδιορίζονται περαιτέρω σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18, συμπεριλαμβανομένων:

▼M2

▼B

Τα αλιεύματα που καλύπτονται από τις διατάξεις που αναφέρονται στο στοιχείο γ) δεν προσμετρούνται στις αντίστοιχες ποσοστώσεις· ωστόσο, καταγράφονται πλήρως.

Για μεταβατική περίοδο τεσσάρων ετών, το ποσοστό των ολικών ετήσιων αλιευμάτων που αναφέρεται στο στοιχείο γ) αυξάνεται:

▼M3

6.  Εάν δεν θεσπιστεί πολυετές σχέδιο, ή σχέδιο διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006, για τον εν λόγω τύπο αλιείας, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδώσει, σύμφωνα με το άρθρο 18 του παρόντος κανονισμού, κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 46 του παρόντος κανονισμού, για τον καθορισμό σε προσωρινή βάση ειδικών σχεδίων απορρίψεων που περιλαμβάνουν τα αναφερόμενα στην παράγραφο 5 στοιχεία α) έως ε) του παρόντος άρθρου για αρχική περίοδο τριών ετών το πολύ η οποία μπορεί να ανανεωθεί για περαιτέρω συνολική περίοδο τριών ετών. Τα κράτη μέλη μπορούν να συνεργάζονται σύμφωνα με το άρθρο 18 του παρόντος κανονισμού στην επεξεργασία του εν λόγω σχεδίου ενόψει της έκδοσης από την Επιτροπή τέτοιων πράξεων ή της υποβολής πρότασης σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία.

▼B

7.  Όταν δεν έχουν εκδοθεί μέτρα για τον καθορισμό της εξαίρεσης περί του ελαχίστου, είτε με πολυετές σχέδιο εγκεκριμένο σύμφωνα με την παράγραφο 5, είτε με ειδικό σχέδιο απορρίψεων για την υποχρέωση εκφόρτωσης αλιευμάτων σύμφωνα με την παράγραφο 6, η Επιτροπή, για να προσδιορίσει την εξαίρεση περί του ελαχίστου που αναφέρεται στην παράγραφο 4 στοιχείο γ), εκδίδει, με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 46, εξαίρεση περί του ελαχίστου η οποία, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 5 στοιχείο γ) σημείο (i) ή (ii), ανέρχεται το πολύ στο 5 % των συνολικών ετήσιων αλιευμάτων όλων των ειδών για τα οποία ισχύει υποχρέωση εκφόρτωσης δυνάμει της παραγράφου 1. Η εν λόγω εξαίρεση περί του ελαχίστου εκδίδεται έτσι ώστε να ισχύει από την ημερομηνία εφαρμογής της σχετικής υποχρέωσης εκφόρτωσης.

8.  Κατά παρέκκλιση από την υποχρέωση καταλογισμού των αλιευμάτων στις αντίστοιχες ποσοστώσεις σύμφωνα με την παράγραφο 1, αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης και αλιεύονται καθ’ υπέρβαση των ποσοστώσεων των συγκεκριμένων αποθεμάτων, ή αλιεύματα ειδών για τα οποία το κράτος μέλος δεν διαθέτει ποσόστωση, μπορούν να αφαιρούνται από την ποσόστωση του είδους-στόχου εφόσον δεν υπερβαίνουν το 9 % της ποσόστωσης αυτής. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται μόνον εφόσον το απόθεμα του είδους εκτός στόχου βρίσκεται εντός ασφαλούς βιολογικού ορίου.

9.  Για τα αποθέματα που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν ευελιξία από έτος σε έτος μέχρι ποσοστού 10 % των επιτρεπόμενων εκφορτώσεων. Για το σκοπό αυτό, ένα κράτος μέλος μπορεί να επιτρέπει την εκφόρτωση επιπλέον ποσοτήτων του αποθέματος που υπόκειται σε υποχρέωση εκφόρτωσης, με την προϋπόθεση ότι οι ποσότητες αυτές δεν υπερβαίνουν το 10 % της ποσόστωσης του εν λόγω κράτους μέλους. Εφαρμόζεται το άρθρο 105 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

10.  Προκειμένου να διασφαλισθεί η προστασία των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών, μπορούν να καθορίζονται ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης.

11.  Για τα είδη που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1, η χρήση των αλιευμάτων ειδών που είναι μικρότερα από τα ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης περιορίζεται σε σκοπούς άλλους από την άμεση ανθρώπινη κατανάλωση, συμπεριλαμβανομένων των ιχθυαλεύρων, των ιχθυελαίων, των τροφών για ζώα συντροφιάς, των προσθέτων τροφίμων, των φαρμακευτικών και καλλυντικών προϊόντων.

▼M4

12.  Για είδη που δεν υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης που καθορίζεται στην παράγραφο 1, τα αλιεύματα ειδών που είναι μικρότερα από τα ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης δεν κρατούνται επί του σκάφους, αλλά επιστρέφονται αμέσως στη θάλασσα, εκτός εάν χρησιμοποιούνται ως ζωντανά δολώματα.

▼B

13.  Για τον έλεγχο της συμμόρφωσης με την υποχρέωση εκφόρτωσης, τα κράτη μέλη μεριμνούν για λεπτομερή και έγκυρη τεκμηρίωση όλων των αλιευτικών ταξιδιών και για την ύπαρξη κατάλληλων ικανοτήτων και μέσων, λ.χ. παρατηρητών, τηλεόρασης κλειστού κυκλώματος (CCTV) ή άλλων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα κράτη μέλη τηρούν την αρχή της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας.

▼M2

14.  Έως τις 31 Μαΐου 2016 και έως τις 31 Μαΐου κάθε επόμενου έτους μέχρι και το 2020, η Επιτροπή θα υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ετήσια έκθεση για την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης, με βάση πληροφορίες που διαβιβάζονται στην Επιτροπή από τα κράτη μέλη, τα γνωμοδοτικά συμβούλια και άλλες σχετικές πηγές.

Οι ετήσιες εκθέσεις περιλαμβάνουν:

▼B

Άρθρο 16

Αλιευτικές δυνατότητες

1.  Η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ κρατών μελών, διασφαλίζει τη σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων κάθε κράτους μέλους για κάθε απόθεμα ιχθύων ή τύπο αλιείας. Κατά την κατανομή νέων αλιευτικών δυνατοτήτων, λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα κάθε κράτους μέλους.

2.  Στις περιπτώσεις που εισάγεται υποχρέωση εκφόρτωσης για ένα απόθεμα ιχθύων, οι αλιευτικές δυνατότητες κατανέμονται λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο εν λόγω καθορισμός δεν αντανακλά πλέον τις εκφορτώσεις αλλά αλιεύματα, δεδομένου ότι για το πρώτο και τα επόμενα έτη οι απορρίψεις του συγκεκριμένου αποθέματος δεν θα επιτρέπονται πλέον.

3.  Όταν από νέα επιστημονικά δεδομένα προκύπτει ότι οι αλιευτικές δυνατότητες που έχουν οριστεί για ένα συγκεκριμένο είδος διαφέρουν σημαντικά από την πραγματική κατάσταση του εν λόγω αποθέματος, τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης μπορούν να υποβάλουν αιτιολογημένο αίτημα στην Επιτροπή ώστε αυτή να υποβάλει πρόταση άμβλυνσης αυτής της διαφοράς, με παράλληλο σεβασμό των στόχων που τίθενται στο άρθρο 2 παράγραφος 2.

4.  Οι αλιευτικές δυνατότητες καθορίζονται σύμφωνα με τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 και σύμφωνα με τους ποσοτικοποιημένους στόχους, τα χρονοδιαγράμματα και τα περιθώρια του άρθρου 9 παράγραφος 2 και του άρθρου 10 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ).

5.  Τα μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων που διατίθενται σε τρίτες χώρες στα ύδατα της Ένωσης εκδίδονται σύμφωνα με τη Συνθήκη.

6.  Κάθε κράτος μέλος αποφασίζει πώς μπορούν να κατανεμηθούν στα σκάφη που φέρουν τη σημαία του οι αλιευτικές δυνατότητες που του παραχωρούνται και οι οποίες δεν υπάγονται σε σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, λ.χ. με τη δημιουργία ατομικών αλιευτικών δυνατοτήτων. Ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την επιλεγείσα μέθοδο κατανομής.

7.  Για την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων που αφορούν αλιεία μικτού τύπου, τα κράτη μέλη συνεκτιμούν την πιθανή σύνθεση των αλιευμάτων των σκαφών που συμμετέχουν σε αλιεία αυτού του τύπου.

8.  Τα κράτη μέλη δύνανται, έπειτα από προηγούμενη ενημέρωση της Επιτροπής, να ανταλλάσσουν το σύνολο ή μέρος των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους έχουν κατανεμηθεί.

Άρθρο 17

Κριτήρια για την κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων από κράτη μέλη

Κατά την κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων που διαθέτουν δυνάμει του άρθρου 16, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια, μεταξύ άλλων, περιβαλλοντικού, κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα. Τα χρησιμοποιούμενα κριτήρια δύνανται να αφορούν, μεταξύ άλλων, τις επιπτώσεις της αλιείας στο περιβάλλον, το ιστορικό συμμόρφωσης, τη συμβολή στην τοπική οικονομία και τα ιστορικά επίπεδα αλιευμάτων. Στο πλαίσιο των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους παραχωρούνται, τα κράτη μέλη πρέπει να παρέχουν κίνητρα σε αλιευτικά σκάφη που χρησιμοποιούν επιλεκτικά αλιευτικά εργαλεία ή χρησιμοποιούν αλιευτικές τεχνικές που έχουν μειωμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως λ.χ. μειωμένα επίπεδα κατανάλωσης ενέργειας ή ζημίας στον οικότοπο.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

Περιφερειοποιηση

Άρθρο 18

Περιφερειακή συνεργασία για τα μέτρα διατήρησης

▼C1

1.  Όταν ανατίθενται εξουσίες στην Επιτροπή, ακόμη και από πολυετή σχέδια που καταρτίσθηκαν σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 10, καθώς και στις περιπτώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 11 και 15 παράγραφος 6, να θεσπίζει μέτρα με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις ή με εκτελεστικές πράξεις όσον αφορά ενωσιακό μέτρο διατήρησης που εφαρμόζεται σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον το οποίο θίγεται από τα εν λόγω μέτρα δύνανται, εντός προθεσμίας που ορίζεται στο συγκεκριμένο μέτρο διατήρησης και/ή το πολυετές σχέδιο, να συμφωνήσουν να υποβάλουν κοινές συστάσεις με στόχο την επίτευξη των στόχων του συγκεκριμένου μέτρου διατήρησης της Ένωσης και/ή του πολυετούς σχεδίου και/ή των ειδικών σχεδίων απορρίψεων. Η Επιτροπή δεν εκδίδει τέτοιες κατ’ εξουσιοδότηση ή εκτελεστικές πράξεις πριν από τη λήξη της προθεσμίας για την υποβολή κοινών συστάσεων από τα κράτη μέλη.

▼B

2.  Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον το οποίο θίγεται από τα μέτρα της παραγράφου 1 συνεργάζονται μεταξύ τους για τη διατύπωση κοινών συστάσεων. Λαμβάνουν επίσης τη γνώμη των αρμόδιων γνωμοδοτικών συμβουλίων. Η Επιτροπή διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών διασφαλίζοντας επίσης, εφόσον απαιτείται, την επιστημονική συμβολή των αρμόδιων επιστημονικών φορέων.

3.  Όταν υποβάλλεται κοινή σύσταση για τη λήψη μέτρων σύμφωνα με την παράγραφο 1, η Επιτροπή δύναται να θεσπίζει τα μέτρα αυτά με την έκδοση κατ' εξουσιοδότηση ή εκτελεστικών πράξεων, εφόσον η σύσταση αυτή συνάδει με το οικείο μέτρο διατήρησης και/ή πολυετές σχέδιο.

4.  Όταν το μέτρο διατήρησης εφαρμόζεται σε συγκεκριμένο απόθεμα ιχθύων που είναι κοινό με τρίτες χώρες και υπόκειται στη διαχείριση πολυμερών αλιευτικών οργανώσεων ή αποτελεί αντικείμενο διμερών ή πολυμερών συμφωνιών, η Ένωση επιδιώκει να συμφωνήσει με τους ενδιαφερόμενους εταίρους τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη των στόχων του άρθρου 2.

5.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι κοινές συστάσεις για μέτρα διατήρησης που θεσπίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 να βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και να πληρούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

6.  Εάν δεν μπορούν να συμφωνήσουν όλα τα κράτη μέλη όσον αφορά τις κοινές συστάσεις που θα υποβληθούν στην Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 1 εντός της καθορισμένης προθεσμίας ή εάν οι κοινές συστάσεις για μέτρα διατήρησης δεν κριθούν συμβατές με τους στόχους και τους ποσοτικοποιημένους στόχους των εν λόγω μέτρων, η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει πρόταση για κατάλληλα μέτρα σύμφωνα με τη Συνθήκη.

7.  Εκτός από τις περιπτώσεις της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον για αλιεία σε γεωγραφικά καθορισμένη περιοχή μπορούν επίσης να καταρτίζουν κοινές συστάσεις προς την Επιτροπή προκειμένου να υποβάλει πρόταση για μέτρα ή να θεσπίσει τα μέτρα αυτά.

8.  Μια συμπληρωματική ή εναλλακτική μέθοδος περιφερειακής συνεργασίας θα είναι να δικαιούνται τα κράτη μέλη να θεσπίζουν, με ενωσιακό μέτρο διατήρησης που θα εφαρμόζεται σε σχετική γεωγραφική ζώνη, μεταξύ άλλων ως μέρος πολυετούς σχεδίου που έχει καταρτισθεί σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 10, και εντός καθορισμένης προθεσμίας, μέτρα που θα προσδιορίζουν περαιτέρω το εν λόγω μέτρο διατήρησης. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη συνεργάζονται στενά για τη θέσπιση των εν λόγω μέτρων. Οι παράγραφοι 2, 4 και 5 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται κατ’ αναλογία. Η Επιτροπή μετέχει στη διαδικασία και οι παρατηρήσεις της λαμβάνονται υπόψη. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δύναται να θεσπίζει τα αντίστοιχα εθνικά του μέτρα μόνον αν έχουν συμφωνήσει ως προς το περιεχόμενο των μέτρων όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Όταν η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο κράτους μέλους δεν συνάδει με τις προϋποθέσεις του σχετικού μέτρου διατήρησης, μπορεί να καλέσει το οικείο κράτος μέλος να τροποποιήσει ή να το καταργήσει το εν λόγω μέτρο, εφόσον αιτιολογήσει δεόντως το αίτημά της.

ΤΙΤΛΟΣ IV

Εθνικα μετρα

Άρθρο 19

Μέτρα των κρατών μελών τα οποία εφαρμόζονται σε αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία τους ή σε πρόσωπα εγκατεστημένα στην επικράτειά τους

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν μέτρα για τη διατήρηση αποθεμάτων ιχθύων σε ύδατα της Ένωσης υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω μέτρα πληρούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

2.  Ένα κράτος μέλος ενημερώνει τα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, για σκοπούς ελέγχου, σχετικά με τις διατάξεις που εγκρίνονται σύμφωνα με την παράγραφο 1.

3.  Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση του κοινού κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 20

Μέτρα των κρατών μελών εντός της ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα, τα οποία δεν εισάγουν διακρίσεις, για τη διατήρηση και τη διαχείριση αποθεμάτων ιχθύων καθώς και για τη διατήρηση ή βελτίωση της κατάστασης διατήρησης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων εντός 12 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης τους, υπό τον όρο ότι η Ένωση δεν έχει λάβει μέτρα διατήρησης και διαχείρισης ειδικά για την περιοχή αυτήν ή ειδικά για την αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει εντοπισθεί από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος. Τα μέτρα των κρατών μελών είναι συμβατά προς τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 2 και είναι εξίσου αυστηρά με τα προβλεπόμενα στη νομοθεσία της Ένωσης μέτρα.

2.  Στην περίπτωση που μέτρα διατήρησης και διαχείρισης τα οποία εγκρίνει κράτος μέλος ενδέχεται να επηρεάσουν σκάφη άλλων κρατών μελών, τα μέτρα αυτά θεσπίζονται μόνον κατόπιν διαβουλεύσεως με την Επιτροπή, τα οικεία κράτη μέλη και τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια, με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα το οποίο αποδεικνύει επίσης ότι τα μέτρα αυτά δεν εισάγουν διακρίσεις. Το κράτος μέλος που ζητεί τη διαβούλευση μπορεί να ορίσει εύλογη προθεσμία για τη διεξαγωγή της, η οποία δεν μπορεί, ωστόσο, να είναι μικρότερη των δύο μηνών.

3.  Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση του κοινού κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

4.  Αν η Επιτροπή κρίνει ότι ένα μέτρο που λαμβάνεται βάσει του παρόντος άρθρου δεν πληροί τους όρους της παραγράφου 1, μπορεί να καλέσει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος να το τροποποιήσει ή να το καταργήσει, εφόσον αιτιολογήσει δεόντως το αίτημά της.

ΜΕΡΟΣ IV

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΙΕΥΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ

Άρθρο 21

Θέσπιση συστημάτων μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων

Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων. Τα κράτη μέλη που διαθέτουν τέτοιο σύστημα καταρτίζουν και τηρούν μητρώο μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων.

Άρθρο 22

Προσαρμογή και διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας

1.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα για την προσαρμογή της αλιευτικής ικανότητας των στόλων τους στις αλιευτικές τους δυνατότητες συν τω χρόνω, λαμβανομένων υπόψη των τάσεων και με βάση τις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, με στόχο την επίτευξη σταθερής και διαρκούς ισορροπίας μεταξύ τους.

2.  Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν έως τις 31 Μαΐου κάθε έτους στην Επιτροπή έκθεση με αντικείμενο την ισορροπία μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας των στόλων τους και των αλιευτικών δυνατοτήτων. Προκειμένου να διευκολυνθεί η ύπαρξη μιας κοινής προσέγγισης σε όλη την Ένωση, η έκθεση αυτή ετοιμάζεται σύμφωνα με κοινές κατευθυντήριες γραμμές που μπορεί να αναπτύξει η Επιτροπή και οι οποίες θα υποδεικνύουν τις σχετικές τεχνικές, κοινωνικές και οικονομικές παραμέτρους.

Η έκθεση περιλαμβάνει την ετήσια εκτίμηση ικανότητας του εθνικού στόλου και όλων των τμημάτων του στόλου του κράτους μέλους. Η έκθεση επιδιώκει να προσδιορίσει το διαρθρωτικό πλεόνασμα ανά τμήμα και να εκτιμά την μακροπρόθεσμη κερδοφορία ανά τμήμα. Οι εκθέσεις δημοσιοποιούνται.

3.  Όσον αφορά την εκτίμηση που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2, τα κράτη μέλη βασίζουν την ανάλυσή τους στην ισορροπία μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας των στόλων τους και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους. Καταρτίζονται ξεχωριστές εκτιμήσεις για στόλους που δραστηριοποιούνται σε εξόχως απόκεντρες περιοχές και για σκάφη που δραστηριοποιούνται αποκλειστικά εκτός των υδάτων της Ένωσης.

4.  Εάν από την εκτίμηση καταδεικνύεται σαφώς ότι η αλιευτική ικανότητα δεν εξισορροπείται πραγματικά από τις αλιευτικές δυνατότητες, το κράτος μέλος καταρτίζει και συμπεριλαμβάνει στην έκθεσή του σχέδιο δράσης για τα τμήματα του στόλου με εντοπισμένο διαρθρωτικό πλεόνασμα. Το σχέδιο δράσης εκθέτει τους στόχους προσαρμογής και τα εργαλεία προς επίτευξη της ισορροπίας και σαφές χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του.

Σε ετήσια βάση, η Επιτροπή καταρτίζει έκθεση για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την ισορροπία μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας των στόλων των κρατών μελών και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2. Η έκθεση περιλαμβάνει σχέδια δράσης που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου. Η πρώτη έκθεση υποβάλλεται έως τις 31 Μαρτίου 2015.

Εάν δεν εκπονηθεί η έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 και/ή δεν εφαρμοστεί το σχέδιο δράσης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, αυτό μπορεί να επιφέρει ανάλογη αναστολή ή διακοπή της σχετικής οικονομικής βοήθειας της Ένωσης προς το εν λόγω κράτος μέλος όσον αφορά τις επενδύσεις για το σχετικό τμήμα ή τα σχετικά τμήματα του στόλου σύμφωνα με μία μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης που θα καθορίζει τους όρους για τη χρηματοδοτική συνδρομή για τη θαλάσσια πολιτική και την πολιτική αλιείας για την περίοδο 2014-2020.

5.  Δεν επιτρέπεται αποχώρηση από το στόλο με την παροχή δημόσιας ενίσχυσης εκτός εάν έχει προηγηθεί η απόσυρση της αλιευτικής άδειας και των αδειών αλίευσης.

6.  Η αλιευτική ικανότητα που αντιστοιχεί στα αλιευτικά σκάφη που αποσύρονται με δημόσια ενίσχυση δεν αναπληρώνεται.

7.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι από 1η Ιανουαρίου 2014 η αλιευτική ικανότητα των στόλων τους δεν υπερβαίνει σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή τα ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 23

Καθεστώς εισόδου/εξόδου

1.  Τα κράτη μέλη διαχειρίζονται τις εισόδους στους στόλους τους και τις εξόδους από τους στόλους τους κατά τρόπο ώστε η είσοδος νέας αλιευτικής ικανότητας στον στόλο, χωρίς δημόσια ενίσχυση, να αντισταθμίζεται από την προηγούμενη απόσυρση αλιευτικής ικανότητας χωρίς τουλάχιστον ισόποση δημόσια ενίσχυση.

2.  Οι κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου μπορούν να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 47 παράγραφος 2.

3.  Το αργότερο έως30 Δεκεμβρίου 2018, η Επιτροπή αξιολογεί το καθεστώς εισόδου/εξόδου υπό το πρίσμα της εξελισσόμενης σχέσης μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας του στόλου και των αναμενόμενων αλιευτικών δυνατοτήτων και προτείνει, κατά περίπτωση, τροποποίηση του καθεστώτος αυτού.

▼M1

4.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, η Γαλλία δύναται να εισάγει νέα αλιευτική ικανότητα έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, χωρίς να ανακληθεί ισοδύναμη αλιευτική ικανότητα για τα διάφορα τμήματα του στόλου στη Μαγιότ ως εξόχως απόκεντρη περιοχή κατά την έννοια του άρθρου 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής «Μαγιότ»), που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ.

▼B

Άρθρο 24

Μητρώα αλιευτικών σκαφών

1.  Τα κράτη μέλη καταγράφουν τις πληροφορίες για την ιδιοκτησία, τα χαρακτηριστικά των σκαφών και των εργαλείων και τη δραστηριότητα των αλιευτικών σκαφών της Ένωσης που φέρουν τη σημαία τους, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διαχείριση των μέτρων που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

2.  Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.  Η Επιτροπή τηρεί μητρώο αλιευτικών σκαφών της Ένωσης που περιέχει τις πληροφορίες τις οποίες λαμβάνει δυνάμει της παραγράφου 2. Παρέχει στο κοινό πρόσβαση στο μητρώο αλιευτικών σκαφών της Ένωσης, μεριμνώντας παράλληλα για την επαρκή προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

4.  Η Επιτροπή θεσπίζει εκτελεστικές πράξεις, που καθιερώνουν τεχνικές λειτουργικές απαιτήσεις για την καταγραφή, τη μορφή και τις λεπτομέρειες διαβίβασης των πληροφοριών που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2 και 3. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 47 παράγραφος 2.

ΜΕΡΟΣ V

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΙΕΙΑΣ

Άρθρο 25

Απαιτήσεις δεδομένων για τη διαχείριση της αλιείας

1.  Τα κράτη μέλη συλλέγουν, σύμφωνα με τους κανόνες που έχουν θεσπισθεί στον τομέα της συλλογής δεδομένων, βιολογικά, περιβαλλοντικά, τεχνικά, και κοινωνικοοικονομικά δεδομένα απαραίτητα για τη διαχείριση της αλιείας, τα οποία διαχειρίζονται και θέτουν στη διάθεση των τελικών χρηστών επιστημονικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των φορέων που ορίζονται από την Επιτροπή. Η απόκτηση και διαχείριση των δεδομένων αυτών είναι επιλέξιμη για χρηματοδότηση μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας σύμφωνα με μία μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης που θα καθορίζει τους όρους για τη χρηματοδοτική συνδρομή για τη θαλάσσια πολιτική και την πολιτική αλιείας για την περίοδο 2014-2020. Τα δεδομένα αυτά συμβάλλουν ιδίως στην αξιολόγηση:

2.  Η συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων βασίζονται στις ακόλουθες αρχές:

3.  Τα κράτη μέλη υποβάλλουν κατ’ έτος στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εκτέλεση των εθνικών τους προγραμμάτων για τη συλλογή δεδομένων, την οποία δημοσιοποιούν.

Η Επιτροπή αξιολογεί την ετήσια έκθεση σχετικά με τη συλλογή δεδομένων αφού συμβουλευθεί τον επιστημονικό γνωμοδοτικό φορέα της και, ανάλογα με την περίπτωση, τις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) στις οποίες η Ένωση αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος ή συμμετέχει ως παρατηρητής και τους σχετικούς διεθνείς επιστημονικούς φορείς.

4.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τον εθνικό συντονισμό της συλλογής και διαχείρισης επιστημονικών δεδομένων για τη διαχείριση της αλιείας, περιλαμβανομένων των κοινωνικοοικονομικών δεδομένων. Για το σκοπό αυτό, ορίζουν εθνικό ανταποκριτή και οργανώνουν ετήσια εθνική συνεδρίαση συντονισμού. Η Επιτροπή ενημερώνεται για τις εθνικές προσπάθειες συντονισμού και προσκαλείται στις συνεδριάσεις συντονισμού.

5.  Τα κράτη μέλη συντονίζουν, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων με άλλα κράτη μέλη στην ίδια περιοχή και καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να συντονίσουν τις δράσεις τους με τρίτες χώρες που ασκούν κυριαρχία και αρμοδιότητα σε ύδατα της ίδιας περιοχής.

6.  Η συλλογή, διαχείριση και χρήση των δεδομένων εκτελούνται κατά αποδοτικό ως προς το κόστος τρόπο.

7.  Η αδυναμία ενός κράτους μέλους να συλλέξει δεδομένα και/ή να τα παράσχει εγκαίρως στους τελικούς χρήστες μπορεί να επιφέρει ανάλογη αναστολή ή διακοπή της σχετικής οικονομικής βοήθειας της Ένωσης προς το εν λόγω κράτος μέλος, σύμφωνα με μία μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης που θα καθορίζει τους όρους για τη χρηματοδοτική συνδρομή για τη θαλάσσια πολιτική και την πολιτική αλιείας για την περίοδο 2014-2020.

Άρθρο 26

Συμβουλές από επιστημονικούς φορείς

Η Επιτροπή συμβουλεύεται τους κατάλληλους επιστημονικούς φορείς. Η ΕΤΟΕΑ γνωμοδοτεί, ανάλογα με την περίπτωση, για θέματα που αφορούν τη διατήρηση και διαχείριση των έμβιων θαλάσσιων πόρων, συμπεριλαμβανομένων βιολογικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών και τεχνικών θεμάτων. Για την αίτηση συμβουλών από επιστημονικούς φορείς λαμβάνεται υπόψη η ορθή διαχείριση των δημόσιων πόρων, ώστε να αποφεύγεται η αλληλεπικάλυψη των εργασιών των φορέων αυτών.

Άρθρο 27

Έρευνα και επιστημονική γνωμοδότηση

1.  Τα κράτη μέλη εκτελούν προγράμματα έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας. Συντονίζουν τα προγράμματά τους για την έρευνα, την καινοτομία και την επιστημονική γνωμοδότηση στον τομέα της αλιείας με άλλα κράτη μέλη, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, εντός των ενωσιακών πλαισίων έρευνας και καινοτομίας, με τη συμμετοχή, κατά περίπτωση, των οικείων γνωμοδοτικών συμβουλίων. Οι δραστηριότητες αυτές είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό της Ένωσης σύμφωνα με τις σχετικές ενωσιακές νομοθετικές πράξεις.

2.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων τους διαθέσιμους χρηματοδοτικούς πόρους της Ένωσης και μέσω συντονισμού μεταξύ τους, ότι είναι διαθέσιμο το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό με τις ανάλογες ικανότητες που απαιτούνται για την επιστημονική γνωμοδοτική διαδικασία.

ΜΕΡΟΣ V

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Άρθρο 28

Στόχοι

▼C3

1.  Η Ένωση, προκειμένου να διασφαλίσει τη βιώσιμη εκμετάλλευση, διαχείριση και διατήρηση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων και του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ασκεί τις εξωτερικές σχέσεις της στον τομέα της αλιείας σύμφωνα με τις διεθνείς της δεσμεύσεις και τους γενικούς της στόχους καθώς και τις αρχές και τους στόχους που προβλέπονται στα άρθρα 2 και 3.

▼B

2.  Συγκεκριμένα, η Ένωση:

3.  Οι διατάξεις του παρόντος μέρους δεν θίγουν τις ειδικές διατάξεις που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 218 της Συνθήκης.

ΤΙΤΛΟΣ Ι

Διεθνεισ αλιευτικεσ οργανωσεισ

Άρθρο 29

Δραστηριότητες της Ένωσης στο πλαίσιο διεθνών αλιευτικών οργανώσεων

1.  Η Ένωση στηρίζει ενεργά και συμβάλλει στις δραστηριότητες διεθνών αλιευτικών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων των ΠΟΔΑ.

2.  Οι θέσεις της Ένωσης σε διεθνείς αλιευτικές οργανώσεις και σε ΠΟΔΑ βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η διαχείριση των αλιευτικών πόρων είναι σύμφωνη με τους στόχους του άρθρου 2 και ιδίως την παράγραφο 5 στοιχείο γ). Η Ένωση πρέπει να επιδιώξει να ηγηθεί της διαδικασίας ενίσχυσης των επιδόσεων των ΠΟΔΑ ώστε να τις βοηθήσει να διατηρήσουν και να διαχειρισθούν τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα που ανήκουν στη δικαιοδοσία τους.

3.  Η Ένωση υποστηρίζει ενεργά την ανάπτυξη κατάλληλων και διαφανών μηχανισμών κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων.

4.  Η Ένωση προωθεί τη συνεργασία μεταξύ ΠΟΔΑ και τη συνοχή μεταξύ των αντίστοιχων ρυθμιστικών πλαισίων τους, στηρίζει την ανάπτυξη επιστημονικών γνώσεων και γνωμοδοτήσεων ώστε να εξασφαλισθεί ότι οι συστάσεις τους θα βασίζονται σε αυτές τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις.

Άρθρο 30

Συμμόρφωση με διεθνείς διατάξεις

Η Ένωση, μεταξύ άλλων μέσω της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας («υπηρεσία»), συνεργάζεται με τρίτες χώρες και διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς, περιλαμβανομένων των ΠΟΔΑ, προκειμένου να ενισχύσει τη συμμόρφωση με τα μέτρα, ιδίως εκείνα που αποσκοπούν στην εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας, που θεσπίζονται από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς, ώστε να διασφαλισθεί η αυστηρή τήρηση των μέτρων αυτών.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

Συμφωνιεσ συμπραξησ βιωσιμησ αλιειασ

Άρθρο 31

Αρχές και στόχοι των συμφωνιών σύμπραξης βιώσιμης αλιείας

1.  Οι συμφωνίες σύμπραξης βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες ορίζουν ένα νομικό, περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο διακυβέρνησης για τις αλιευτικές δραστηριότητες σκαφών της Ένωσης σε ύδατα τρίτων χωρών.

Τα εν λόγω πλαίσια μπορούν να περιλαμβάνουν:

2.  Για τον σκοπό της διασφάλισης της αειφόρου εκμετάλλευσης των πλεονασμάτων των θαλάσσιων βιολογικών πόρων, η Ένωση επιδιώκει οι συμφωνίες σύμπραξης βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες να είναι αμοιβαία επωφελείς για την Ένωση και την εκάστοτε τρίτη χώρα, συμπεριλαμβανομένων του τοπικού πληθυσμού και αλιευτικού κλάδου, να συμβάλλουν στη διατήρηση της δραστηριότητας των στόλων της Ένωσης και να έχουν ως στόχο την εξασφάλιση επαρκούς μεριδίου από το διαθέσιμο πλεόνασμα, που να ανταποκρίνεται στο συμφέρον των στόλων της Ένωσης.

3.  Για τον σκοπό της εξασφάλισης ότι τα σκάφη της Ένωσης θα αλιεύουν στο πλαίσιο συμφωνιών σύμπραξης βιώσιμης αλιείας, ανάλογα με την περίπτωση, βάσει παρεμφερών προτύπων με τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης που αλιεύουν σε ύδατα της Ένωσης, η Ένωση προσπαθεί να περιλαμβάνει στις συμφωνίες σύμπραξης βιώσιμης αλιείας κατάλληλες διατάξεις σχετικά με τις υποχρεώσεις εκφόρτωσης ιχθύων και αλιευτικών προϊόντων.

4.  Τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων, όπως αναφέρονται στο άρθρο 62 παράγραφοι 2 και 3 της UNCLOS και προσδιορίζονται, με σαφήνεια και διαφάνεια, βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τη συνολική αλιευτική προσπάθεια όλων των στόλων όσον αφορά τα επηρεαζόμενα αποθέματα. Σε ό,τι αφορά τα αλληλεπικαλυπτόμενα ή τα άκρως μεταναστευτικά αποθέματα ιχθύων, για τον καθορισμό των προσβάσιμων πόρων θα πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι επιστημονικές εκτιμήσεις που εκπονούνται σε περιφερειακό επίπεδο καθώς και τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης που λαμβάνονται από τις οικείες ΠΟΔΑ.

5.  Τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης μπορούν να αλιεύουν σε ύδατα τρίτης χώρας με την οποία ισχύει συμφωνία σύμπραξης βιώσιμης αλιείας μόνον εφόσον διαθέτουν άδεια αλίευσης που έχει εκδοθεί βάσει διαδικασίας η οποία καθορίζεται στην εν λόγω συμφωνία.

6.  Η Ένωση εξασφαλίζει ότι οι συμφωνίες σύμπραξης βιώσιμης αλιείας περιλαμβάνουν ρήτρα για τον σεβασμό των δημοκρατικών αρχών και των ανθρώπινων δικαιωμάτων η οποία συνιστά ουσιώδες στοιχείο των συμβάσεων αυτών.

Οι εν λόγω συμφωνίες περιλαμβάνουν επίσης, στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό:

7.  Καταβάλλονται προσπάθειες σε επίπεδο Ένωσης για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών της Ένωσης που αλιεύουν σε μη ενωσιακά ύδατα εκτός του πλαισίου των συμφωνιών σύμπραξης βιώσιμης αλιείας.

8.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης που φέρουν τη σημαία τους και αλιεύουν εκτός των υδάτων της Ένωσης είναι σε θέση να παρέχουν λεπτομερή και έγκυρη τεκμηρίωση για όλες τις αλιευτικές και μεταποιητικές δραστηριότητες.

9.  Δεν χορηγείται άδεια αλίευσης σύμφωνα με την παράγραφο 3α σε σκάφος το οποίο αποχώρησε από το μητρώο αλιευτικών σκαφών της Ένωσης και εν συνεχεία επέστρεψε εντός 24 μηνών, παρά μόνον εάν ο κύριος του σκάφους αυτού έχει παράσχει στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους της σημαίας όλα τα απαιτούμενα δεδομένα που αποδεικνύουν ότι, κατά την περίοδο αυτή, το σκάφος αλίευε κατά τρόπο απολύτως σύμφωνο με τα πρότυπα που ίσχυαν για τα σκάφη με σημαία της Ένωσης.

Επιπλέον αν διαπιστωθεί ότι κράτος έχει χορηγήσει τη σημαία του σε αλιευτικό σκάφος κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία το σκάφος αυτό δεν εμφανίζεται πλέον στο μητρώο του αλιευτικού στόλου της ΕΕ, το κράτος αυτό χαρακτηρίζεται, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο, ως μη συνεργαζόμενο κράτος για την πάταξη, την αποτροπή και την εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας ή ως κράτος που επιτρέπει τη μη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων θαλάσσιων πόρων, οι αλιευτικές δραστηριότητες του σκάφους διακόπτονται και ο πλοιοκτήτης δρα άμεσα για την διαγραφή του σκάφους από το μητρώο του κράτους αυτού.

10.  Η Επιτροπή διοργανώνει ανεξάρτητες εκ των προτέρων και εκ των υστέρων αξιολογήσεις για κάθε πρωτόκολλο συμφωνίας σύμπραξης βιώσιμης αλιείας και τις θέτει εγκαίρως στη διάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου πριν υποβάλει στο Συμβούλιο σύσταση για την έγκριση της έναρξης διαπραγματεύσεων σχετικά με διάδοχο πρωτόκολλο. Οι αξιολογήσεις αυτές διατίθενται στο κοινό σε συνοπτική μορφή.

Άρθρο 32

Οικονομική βοήθεια

1.  Η Ένωση παρέχει οικονομική βοήθεια σε τρίτες χώρες μέσω συμφωνιών σύμπραξης βιώσιμης αλιείας προκειμένου:

2.  Στο πλαίσιο κάθε συμφωνίας σύμπραξης βιώσιμης αλιείας, η οικονομική βοήθεια για στήριξη του αλιευτικού κλάδου πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τις χρηματικές καταβολές για πρόσβαση στους αλιευτικούς πόρους. Η Ένωση απαιτεί συγκεκριμένα αποτελέσματα ως προϋπόθεση για την καταβολή χρημάτων στο πλαίσιο της οικονομικής βοήθειας και παρακολουθεί στενά την πρόοδο.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

Διαχειριση αποθεματων κοινου ενδιαφεροντοσ

Άρθρο 33

Αρχές και στόχοι της διαχείρισης των αποθεμάτων κοινού ενδιαφέροντος μεταξύ Ένωσης και τρίτων χωρών και συμφωνίες περί ανταλλαγής και κοινής διαχείρισης

1.  Στην περίπτωση αποθεμάτων κοινού ενδιαφέροντος τα οποία εκμεταλλεύονται επίσης τρίτες χώρες, η Ένωση επιδιώκει να συνεργαστεί με τις εν λόγω τρίτες χώρες με σκοπό να διασφαλίσει ότι η διαχείριση των αποθεμάτων αυτών γίνεται με τρόπο βιώσιμο που συνάδει με τον παρόντα κανονισμό, ιδίως τον στόχο του άρθρου 2 παράγραφος 2. Όταν δεν συνάπτεται επίσημη συμφωνία, η Ένωση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να επιτύχει κοινές ρυθμίσεις για την αλίευση τέτοιων αποθεμάτων προκειμένου να καταστεί δυνατή η βιώσιμη διαχείριση, ιδίως όσον αφορά τον στόχο του άρθρου 2 παράγραφος 2, προωθώντας έτσι ισότιμους όρους ανταγωνισμού για τους φορείς της Ένωσης.

2.  Η Ένωση, προκειμένου να εξασφαλίσει τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων τα οποία μοιράζεται με τρίτες χώρες και να εγγυηθεί τη σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων των στόλων της, επιδιώκει, σύμφωνα με την UNCLOS, να συνάπτει διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες με στόχο την κοινή διαχείριση των αποθεμάτων, συμπεριλαμβανομένης, κατά περίπτωση, της πρόβλεψης πρόσβασης σε ύδατα και πόρους και των σχετικών όρων πρόσβασης, της εναρμόνισης των μέτρων διατήρησης και της ανταλλαγής αλιευτικών δυνατοτήτων.

ΜΕΡΟΣ VII

ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Άρθρο 34

Προώθηση της βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας

1.  Με σκοπό την προώθηση της βιωσιμότητας και τη συμβολή στην επισιτιστική ασφάλεια και την εξασφάλιση του εφοδιασμού με τρόφιμα, την ανάπτυξη και την απασχόληση, η Επιτροπή ορίζει έως το 2013 μη δεσμευτικές στρατηγικές κατευθύνσεις της Ένωσης σχετικά με κοινές προτεραιότητες και στόχους για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας. Οι εν λόγω στρατηγικές κατευθύνσεις λαμβάνουν υπόψη ότι στην Ένωση επικρατούν διαφορετικές συνθήκες εκκίνησης και άσκησης των δραστηριοτήτων ανάλογα με το κράτος, που αποτελούν τη βάση των πολυετών εθνικών στρατηγικών σχεδίων και αποσκοπούν στα εξής:

2.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν πολυετές εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας στην επικράτειά τους, το αργότερο 30 Ιουνίου 2014.

3.  Το πολυετές εθνικό στρατηγικό σχέδιο περιλαμβάνει τους στόχους των κρατών μελών και τα μέτρα και τα χρονοδιαγράμματα που απαιτούνται για την επίτευξή τους.

4.  Τα πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια αποσκοπούν ιδίως στα εξής:

5.  Τα κράτη μέλη ανταλλάσσουν πληροφορίες και βέλτιστες πρακτικές μέσω ανοιχτής μεθόδου συντονισμού των εθνικών μέτρων που περιλαμβάνονται στα πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια.

6.  Η Επιτροπή ενθαρρύνει την ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ κρατών μελών και διευκολύνει τον συντονισμό των εθνικών μέτρων που προβλέπονται στα πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια.

ΜΕΡΟΣ VIII

ΚΟΙΝΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ

Άρθρο 35

Στόχοι

1.  Δημιουργείται κοινή οργάνωση των αγορών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (κοινή οργάνωση της αγοράς), προκειμένου:

2.  Η κοινή οργάνωση της αγοράς καλύπτει τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που αναφέρονται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 7 ) και τα οποία διατίθενται στις αγορές της Ένωσης.

3.  Η κοινή οργάνωση της αγοράς περιλαμβάνει ιδίως:

ΜΕΡΟΣ ΙΧ

ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗ

Άρθρο 36

Στόχοι

1.  Η συμμόρφωση με τους κανόνες της ΚΑΠ διασφαλίζεται μέσω αποτελεσματικού συστήματος ελέγχου της αλιείας της Ένωσης, το οποίο περιλαμβάνει και την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας.

2.  Ο έλεγχος και η επιβολή της ΚΑΠ έχουν ιδίως ως βάση και περιλαμβάνουν τα εξής:

Η Ένωση λαμβάνει κατάλληλα μέτρα όσον αφορά τις τρίτες χώρες που επιτρέπουν τη μη βιώσιμη αλιεία.

3.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την εξασφάλιση του ελέγχου, της επιθεώρησης και της επιβολής σε σχέση με τις δραστηριότητες στο πλαίσιο της ΚΑΠ, περιλαμβανομένης της θέσπισης αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών κυρώσεων.

▼C2

4.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, η Γαλλία απαλλάσσεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021 από την υποχρέωση να συμπεριλάβει στο μητρώο των αλιευτικών σκαφών της Ένωσης εκείνα τα σκάφη που έχουν συνολικό μήκος μικρότερο από 10 μέτρα και αφετηρία τους είναι η Μαγιότ.

5.  Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021, η Γαλλία διατηρεί προσωρινό μητρώο αλιευτικών σκαφών που έχουν συνολικό μήκος μικρότερο από 10 μέτρα και αφετηρία τους είναι η Μαγιότ. Το μητρώο αυτό περιέχει τουλάχιστον το όνομα, το συνολικό μήκος και τον κωδικό αναγνώρισης κάθε σκάφους. Σκάφη που νηολογούνται στο προσωρινό μητρώο λογίζονται νηολογημένα στη Μαγιότ.

▼B

Άρθρο 37

Ομάδα εμπειρογνωμόνων για τη συμμόρφωση

1.  Η Επιτροπή συγκροτεί ομάδα εμπειρογνωμόνων για τη συμμόρφωση με σκοπό την εκτίμηση, διευκόλυνση και ενίσχυση της εφαρμογής των υποχρεώσεων δυνάμει του συστήματος ελέγχου της αλιείας της Ένωσης καθώς και τη συμμόρφωση με αυτές.

2.  Η ομάδα εμπειρογνωμόνων για τη συμμόρφωση απαρτίζεται από αντιπροσώπους της Επιτροπής και των κρατών μελών. Η Επιτροπή μπορεί να καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κατ’ αίτησή του, να αποστείλει εμπειρογνώμονες προκειμένου να παραστούν σε συνεδριάσεις της ομάδας εμπειρογνωμόνων. Η Υπηρεσία μπορεί να επικουρεί την ομάδα εμπειρογνωμόνων για τη συμμόρφωση ως παρατηρητής.

3.  Συγκεκριμένα, η ομάδα εμπειρογνωμόνων:

4.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώνονται πλήρως σε τακτική βάση από την ομάδα εμπειρογνωμόνων για τη συμμόρφωση για τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

Άρθρο 38

Πιλοτικά προγράμματα για τις νέες τεχνολογίες ελέγχου και τα νέα συστήματα διαχείρισης δεδομένων

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν πιλοτικά προγράμματα για τις νέες τεχνολογίες ελέγχου και τα νέα συστήματα διαχείρισης δεδομένων.

Άρθρο 39

Συμβολή στο κόστος ελέγχου, επιθεώρησης, επιβολής και συλλογής δεδομένων

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν από τις επιχειρήσεις τους να συμβάλλουν αναλογικά στο λειτουργικό κόστος εφαρμογής του ενωσιακού συστήματος ελέγχου της αλιείας και συλλογής δεδομένων.

ΜΕΡΟΣ Χ

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΑ ΜΕΣΑ

Άρθρο 40

Στόχοι

Η Ένωση μπορεί να χορηγεί οικονομική βοήθεια προκειμένου να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2.

Άρθρο 41

Προϋποθέσεις της οικονομικής βοήθειας προς τα κράτη μέλη

1.  Με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων που θα τεθούν στις εφαρμοστέες νομικές πράξεις της Ένωσης, η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τα κράτη μέλη χορηγείται κατά τρόπο διαφανή και υπό τον όρο της συμμόρφωσης των κρατών μελών με τους κανόνες της ΚΑΠ.

2.  Η μη συμμόρφωση των κρατών μελών με τους κανόνες της ΚΑΠ μπορεί να οδηγήσει σε διακοπή ή αναστολή των πληρωμών ή στην εφαρμογή διόρθωσης της οικονομικής βοήθειας που χορηγεί η Ένωση στο πλαίσιο της ΚΑΠ. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, τη βαρύτητα, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

Άρθρο 42

Προϋποθέσεις της οικονομικής βοήθειας προς τις επιχειρήσεις

1.  Με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων που θα τεθούν στις εφαρμοστέες νομικές πράξεις της Ένωσης, η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τις επιχειρήσεις χορηγείται κατά τρόπο διαφανή και υπό τον όρο της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με τους κανόνες της ΚΑΠ.

2.  Με την επιφύλαξη της θέσπισης ειδικών κανόνων, σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της ΚΑΠ από τις επιχειρήσεις οδηγούν σε προσωρινή ή μόνιμη απαγόρευση της πρόσβασης στην οικονομική βοήθεια της Ένωσης ή/και στην εφαρμογή οικονομικών μειώσεων. Αυτά τα μέτρα, που λαμβάνονται από το κράτος μέλος, είναι αποτρεπτικά, αποτελεσματικά και αναλογικά προς τη φύση, τη βαρύτητα, τη διάρκεια και την επανάληψη σοβαρών παραβάσεων.

3.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η ενωσιακή οικονομική βοήθεια χορηγείται μόνο εάν δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις για σοβαρές παραβάσεις στην οικεία επιχείρηση επί ένα έτος πριν από την ημερομηνία υλοποίησης της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας.

ΜΕΡΟΣ ΧΙ

ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

Άρθρο 43

Σύσταση γνωμοδοτικών συμβουλίων

1.  Συγκροτούνται γνωμοδοτικά συμβούλια για καθεμία από τις γεωγραφικές περιοχές ή τους τομείς αρμοδιότητας που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ προκειμένου να προάγουν την ισορροπημένη εκπροσώπηση όλων των ενδιαφερομένων, σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 1, και να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2.

2.  Συγκεκριμένα, συγκροτούνται τα ακόλουθα νέα γνωμοδοτικά συμβούλια, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙΙ:

3.  Κάθε γνωμοδοτικό συμβούλιο καταρτίζει τον εσωτερικό του κανονισμό.

Άρθρο 44

Καθήκοντα των γνωμοδοτικών συμβουλίων

1.  Κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού η Επιτροπή πρέπει να συμβουλεύεται, εφόσον χρειάζεται, τα γνωμοδοτικά συμβούλια.

2.  Τα γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν:

Εάν ένα ζήτημα παρουσιάζει ενδιαφέρον για δύο ή περισσότερα γνωμοδοτικά συμβούλια, αυτά συντονίζουν τις θέσεις τους με στόχο να εγκρίνουν κοινές συστάσεις επί του ζητήματος αυτού.

3.  Ζητείται η γνώμη των γνωμοδοτικών συμβουλίων όσον αφορά τις κοινές συστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 17. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να ζητούν τη γνώμη των συμβουλίων όσον αφορά άλλα μέτρα. Οι συμβουλές τους λαμβάνονται υπόψη. Οι διαβουλεύσεις αυτές δεν θίγουν τις διαβουλεύσεις με την επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (ΕΤΟΕΑ) ή με άλλους επιστημονικούς φορείς. Οι γνωμοδοτήσεις των γνωμοδοτικών συμβουλίων μπορούν να διαβιβάζονται σε όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και την Επιτροπή.

4.  Η Επιτροπή και, κατά περίπτωση, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη απαντούν εντός δύο μηνών σε κάθε σύσταση, πρόταση ή πληροφορία που λαμβάνουν δυνάμει της παραγράφου 1. Σε περίπτωση που τα τελικά μέτρα που υιοθετήθηκαν αποκλίνουν από τις γνωμοδοτήσεις, τις συστάσεις και τις εισηγήσεις των γνωμοδοτικών συμβουλίων που λαμβάνονται δυνάμει της παραγράφου 1, η Επιτροπή ή το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος αναφέρουν λεπτομερώς τους λόγους της απόκλισης.

Άρθρο 45

Σύνθεση, λειτουργία και χρηματοδότηση των γνωμοδοτικών συμβουλίων

1.  Τα γνωμοδοτικά συμβούλια απαρτίζονται από:

2.  Κάθε γνωμοδοτικό συμβούλιο αποτελείται από μια γενική συνέλευση και μια εκτελεστική επιτροπή και καθώς και, κατά περίπτωση, από γραμματεία και ομάδες εργασίας για την εξέταση ζητημάτων περιφερειακής συνεργασίας σύμφωνα με το άρθρο 18, και εγκρίνει τα μέτρα που απαιτούνται για την οργάνωσή του.

3.  Τα γνωμοδοτικά συμβούλια λειτουργούν και χρηματοδοτούνται όπως προβλέπεται στο παράρτημα ΙΙΙ.

4.  Η Επιτροπή δύναται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 46 σχετικά με λεπτομέρειες της λειτουργίας των γνωμοδοτικών συμβουλίων.

ΜΕΡΟΣ ΧΙΙ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 46

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.  Η προβλεπόμενη στο άρθρο 11 παράγραφος 2, στο άρθρο 15 παράγραφοι 2, 3, 6 και 7 και στο άρθρο 45 παράγραφος 4 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από την 29 Δεκεμβρίου 2013. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετίας. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, στο άρθρο 15 παράγραφοι 2, 3, 6 και 7 και στο άρθρο 45 παράγραφος 4 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία, που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των ήδη εν ισχύι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

4.  Μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 2, του άρθρου 15 παράγραφοι 2, 3, 6 και 7 και του άρθρου 45 παράγραφος 4 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 47

Διαδικασία επιτροπής

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Η εν λόγω επιτροπή είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.  Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/011.

Εάν η ειδική επιτροπή δεν εκδώσει γνώμη επί σχεδίου εκτελεστικής πράξης που πρόκειται να εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 23, η Επιτροπή δεν εγκρίνει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το τρίτο εδάφιο του άρθρου 5 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 182/2011.

3.  Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, ισχύει το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του κανονισμού αυτού.

ΜΕΡΟΣ ΧΙΙΙ

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 48

Καταργήσεις και τροποποιήσεις

1.  Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 καταργείται.

Οι παραπομπές στον καταργηθέντα κανονισμό θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό.

2.  Η απόφαση 2004/585/ΕΚ καταργείται δια του παρόντος από την έναρξη ισχύος των κανόνων που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 45 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού.

3.  Διαγράφεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 του Συμβουλίου ( 8 ).

4.  Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 639/2004 του Συμβουλίου ( 9 ) καταργείται.

5.  Προστίθεται η εξής παράγραφος στο άρθρο 105 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου:

«3α.  Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 2 και 3, δεν εφαρμόζεται πολλαπλασιαστικός συντελεστής στα αλιεύματα που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της … σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική ( *1 ), εφόσον η υπεραλίευση σε σχέση με τις επιτρεπόμενες εκφορτώσεις δεν υπερβαίνει ποσοστό 10 %.

Άρθρο 49

Επανεξέταση

Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τη λειτουργία της ΚΑΠ πριν από την 31η Δεκεμβρίου 2022.

Άρθρο 50

Ετήσια έκθεση

Η Επιτροπή υποβάλλει ετησίως εκθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο με θέμα την πρόοδο σχετικά με τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση και την κατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων, όσο το δυνατόν συντομότερα μετά την έκδοση του ετήσιου κανονισμού του Συμβουλίου για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων που διατίθενται στα ύδατα της Ένωσης και σε ορισμένα ύδατα εκτός Ένωσης, όσον αφορά τα σκάφη της Ένωσης.

Άρθρο 51

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και εφαρμόζεται άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

1.    Παρακτια υδατα του ηνωμενου βασιλειου

2.    Παρακτια υδατα τησ ιρλανδιασ

3.    Παρακτια υδατα του βελγιου

4.    Παρακτια υδατα τησ δανιασ

5.    Παρακτια υδατα τησ γερμανιασ

6.    Παρακτια υδατα τησ γαλλιασ και των υπερποντιων διαμερισματων

7.    Παρακτια υδατα ισπανιασ

8.    Παρακτια υδατα τησ κροατιασ () 

9.    Παρακτια υδατα των κατω χωρων

10.    Παρακτια υδατα τησ σλοβενιασ () 

11.    Παρακτια υδατα τησ φινλανδιασ

12.    Παρακτια υδατα τησ σουηδιασ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΟΡΙΑ ΑΛΙΕΥΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

1.    Ονομασία και περιοχή αρμοδιότητας Γνωμοδοτικού Συμβουλίου

2.    Λειτουργία και χρηματοδότηση των Γνωμοδοτικών Συμβουλίων

( 1 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1626/94 (ΕΕ L 409, 30.12.2006, σ. 11).

( 2 ) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 του Συμβουλίου της 22ας Σεπτεμβρίου 1986 που ορίζει τα χαρακτηριστικά των αλιευτικών σκαφών (ΕΕ L 274, 25.9.1986, σ. 1).

( 3 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τροποποιήσεως των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 847/96, (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, (ΕΚ) αριθ. 811/2004, (ΕΚ) αριθ. 768/2005, (ΕΚ) αριθ. 2115/2005, (ΕΚ) αριθ. 2166/2005, (ΕΚ) αριθ. 388/2006, (ΕΚ) αριθ. 509/2007, (ΕΚ) αριθ. 676/2007, (ΕΚ) αριθ. 1098/2007, (ΕΚ) αριθ. 1300/2008, (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 και καταργήσεως των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1627/94 και (ΕΚ) αριθ. 1966/2006 (ΕΕ L 343, 22.12.2009, σ. 1).

( 4 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, τροποποίησης των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1936/2001 και (ΕΚ) αριθ. 601/2004 και κατάργησης των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1093/94 και (ΕΚ) αριθ. 1447/1999 (ΕΕ L 286, 29.10.2008, σ. 1).

( 5 ) Οι ζώνες ICES (International Council for the Exploration of the Sea- Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση της Θάλασσας) όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 218/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2009, σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη που αλιεύουν στο Βορειοανατολικό Ατλαντικό (ΕΕ L 87 της 31.3.2009, σ. 70).

( 6 ) Οι ζώνες CECAF (Κεντροανατολικός Ατλαντικός ή μείζων αλιευτική ζώνη 34) όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 216/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2009, σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη που αλιεύουν σε ορισμένες ζώνες εκτός του Βόρειου Ατλαντικού (ΕΕ L 87, 31.3.2009, σ. 1).

( 7 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11 Δεκεμβρίου 2013 για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (Βλέπε σελίδα 1 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).

( 8 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, για τη διαχείριση της αλιευτικής προσπάθειας όσον αφορά ορισμένες αλιευτικές ζώνες και πόρους της Κοινότητας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2847/93 και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 685/95 και (ΕΚ) αριθ. 2027/95 (ΕΕ L 289 της 7.11.2003, σ. 1).

( 9 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 639/2004 του Συμβουλίου, της 30ής Μαρτίου 2004, για τη διαχείριση αλιευτικών στόλων που είναι νηολογημένοι σε εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας (ΕΕ L 102 της 7.4.2004, σ. 9).

( *1 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την 11ης Δεκεμβρίου 2013 Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 του Συμβουλίου και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 23)».