2007R1234 — EL — 01.08.2009 — 005.002

Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

Τροποποιείται από:

Διορθώνεται από:

▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 22ας Οκτωβρίου 2007

για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ»)

ΜΕΡΟΣ Ι

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.  Ο παρών κανονισμός θεσπίζει κοινή οργάνωση των αγορών για τα προϊόντα των ακόλουθων τομέων, οι οποίοι περιγράφονται αναλυτικότερα στο παράρτημα Ι:

▼M10 —————

▼B

3.  Ο παρών κανονισμός θεσπίζει ειδικά μέτρα για τους ακόλουθους τομείς, όπως απαριθμούνται και, ενδεχομένως, ορίζονται αναλυτικότερα στο παράρτημα ΙΙ:

▼M3

4.  Όσον αφορά τις πατάτες, νωπές ή διατηρημένες με απλή ψύξη του κωδικού ΣΟ 0701, εφαρμόζεται το μέρος IV κεφάλαιο II.

▼B

Άρθρο 2

Ορισμοί

1.  Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ορισμοί που αφορούν ορισμένους τομείς και περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙΙ.

2.  Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

Άρθρο 3

Περίοδοι εμπορίας

Καθορίζονται οι ακόλουθες περίοδοι εμπορίας:

▼M10

▼B

▼M3

Για τα προϊόντα των τομέων των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών, οι περίοδοι εμπορίας καθορίζονται, εάν χρειάζεται, από την Επιτροπή.

▼B

Άρθρο 4

Εξουσίες της Επιτροπής

Στις περιπτώσεις που ανατίθενται στην Επιτροπή εξουσίες για τη λήψη μέτρων, η Επιτροπή ενεργεί με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 2, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 5

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου 2.

Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί τους ορισμούς που αφορούν το ρύζι και περιλαμβάνονται στο μέρος Ι του παραρτήματος ΙΙΙ, καθώς και τον ορισμό της «ζάχαρης ΑΚΕ/Ινδίας» που περιλαμβάνεται στο σημείο 12 του μέρους ΙΙ του εν λόγω παραρτήματος.

Η Επιτροπή μπορεί επίσης να καθορίσει τους συντελεστές μετατροπής για το ρύζι στα διάφορα στάδια της επεξεργασίας, το κόστος επεξεργασίας και την αξία των υποποπροϊόντων.

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΤΙΤΛΟΣ Ι

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Δημόσια παρέμβαση και ιδιωτική αποθεματοποίηση

Τμήμα Ι

Γενικές Διατάξεις

Άρθρο 6

Πεδίο εφαρμογής

1.  Το παρόν κεφάλαιο θεσπίζει τους κανόνες που αφορούν, ανάλογα με την περίπτωση, τις αγορές από τη δημόσια παρέμβαση και τη χορήγηση ενισχύσεων για ιδιωτική αποθεματοποίηση όσον αφορά τους ακόλουθους τομείς:

2.  Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, νοούνται ως:

▼M3 —————

▼B

Άρθρο 7

Κοινοτική καταγωγή

Με την επιφύλαξη του άρθρου 6 παράγραφος 2, μόνο προϊόντα καταγωγής Κοινότητας είναι επιλέξιμα για αγορά από τη δημόσια παρέμβαση ή για τη χορήγηση ενίσχυσης για την ιδιωτική αποθεματοποίησή τους.

Άρθρο 8

Τιμές αναφοράς

1.  Για τα προϊόντα που υπόκεινται στα μέτρα παρέμβασης που αναφέρονται στο άρθρο 68 παράγραφος 1, καθορίζονται οι εξής τιμές αναφοράς:

▼M7

▼B

2.  Οι τιμές αναφοράς για τα σιτηρά και το ρύζι που προβλέπονται στα σημεία α) και β) αντίστοιχα της παραγράφου 1, αφορούν το στάδιο της χονδρικής πωλήσεως προκειμένου για εμπορεύματα που παραδίδονται στην αποθήκη, πριν από την εκφόρτωσή τους, Οι τιμές αναφοράς αυτές ισχύουν για όλα τα κοινοτικά κέντρα παρέμβασης που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 41.

3.  Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 37 παράγραφος 2 της συνθήκης, μπορεί να τροποποιεί τις τιμές αναφοράς που καθορίζονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου ανάλογα με τις εξελίξεις στην παραγωγή και στις αγορές.

Άρθρο 9

Κοινοποίηση τιμών στην αγορά ζάχαρης

Η Επιτροπή θεσπίζει σύστημα πληροφοριών για τις τιμές στην αγορά της ζάχαρης, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ένα σύστημα δημοσίευσης των επιπέδων τιμών στην αγορά της ζάχαρης.

Το σύστημα βασίζεται στις πληροφορίες που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις παραγωγής λευκής ζάχαρης ή άλλοι φορείς που εμπλέκονται στο εμπόριο ζάχαρης. Οι πληροφορίες αυτές θεωρούνται εμπιστευτικές.

Η Επιτροπή μεριμνά ώστε οι δημοσιευόμενες πληροφορίες να μην επιτρέπουν τον εντοπισμό των τιμών των επιμέρους επιχειρήσεων ή φορέων.

Τμήμα ΙΙ

Δημόσια παρέμβαση

Υποτμήμα Ι

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 10

Προϊόντα επιλέξιμα για τη δημόσια παρέμβαση

1.  Η δημόσια παρέμβαση εφαρμόζεται, υπό τους όρους που προβλέπονται στο παρόν τμήμα και υπό συμπληρωματικές απαιτήσεις και όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 43, για τα ακόλουθα προϊόντα:

▼M3

▼M7

Υποτμήμα ΙΙ

Άνοιγμα των αγορών

Άρθρο 11

Περίοδοι δημόσιας παρέμβασης

Οι περίοδοι δημόσιας παρέμβασης είναι οι εξής:

Άρθρο 12

Άνοιγμα της δημόσιας παρέμβασης

1.  Κατά τη διάρκεια των περιόδων που αναφέρονται στο άρθρο 11, η δημόσια παρέμβαση:

2.  Η Επιτροπή, χωρίς την επικουρία της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1, κλείνει τη δημόσια παρέμβαση για το βόειο κρέας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) εάν, κατά τη διάρκεια αντιπροσωπευτικής περιόδου, δεν πληρούνται πλέον οι όροι που προβλέπονται στο εν λόγω στοιχείο.

Άρθρο 13

Όρια παρέμβασης

1.  Ωστόσο, οι αγορές στη δημόσια παρέμβαση πραγματοποιούνται εντός των κάτωθι ορίων:

2.  Η ζάχαρη που αποθεματοποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο β) του παρόντος άρθρου κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας δεν υπάγεται σε κανένα άλλο από τα μέτρα αποθεματοποίησης που προβλέπονται στα άρθρα 32, 52 και 63.

3.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, για τα προϊόντα που αναφέρονται στα στοιχεία α), γ) και δ) της εν λόγω παραγράφου, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να συνεχίσει τη δημόσια παρέμβαση πέραν των ποσών που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή εάν το επιβάλλει η κατάσταση της αγοράς και, ιδίως, η εξέλιξη των αγοραίων τιμών.

Υποτμήμα III

Τιμές παρέμβασης

Άρθρο 18

Τιμές παρέμβασης

1.  Η τιμή παρέμβασης:

▼C1

▼M7

2.  Για τα ακόλουθα προϊόντα, οι τιμές παρέμβασης και οι ποσότητες παρέμβασης καθορίζονται από την Επιτροπή μέσω διαγωνισμών:

▼C1

▼M7

Σε ειδικές περιστάσεις, οι διαγωνισμοί μπορούν να περιορίζονται σε κράτος μέλος ή σε περιφέρεια κράτους μέλους ή οι τιμές παρέμβασης και οι ποσότητες παρέμβασης μπορούν να καθορίζονται ανά κράτος μέλος ή ανά περιφέρεια κράτους μέλους, βάσει των καταγραφόμενων μέσων αγοραίων τιμών.

3.  Η μέγιστη τιμή αγοράς που καθορίζεται με διαγωνισμούς δυνάμει της παραγράφου 2 δεν υπερβαίνει:

4.  Οι τιμές παρέμβασης που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2 και 3:

5.  Η τιμή παρέμβασης για τη ζάχαρη ισούται προς το 80 % της τιμής αναφοράς που καθορίζεται για την περίοδο εμπορίας που ακολουθεί την περίοδο εμπορίας κατά την οποία υποβάλλεται η προσφορά. Ωστόσο, εάν η ποιότητα της ζάχαρης που προσφέρεται στον οργανισμό πληρωμών διαφέρει από τον ποιοτικό τύπο που αναφέρεται στο παράρτημα ΙV σημείο Β για τον οποίο καθορίζεται η τιμή αναφοράς, η τιμή παρέμβασης αυξάνεται ή μειώνεται αναλόγως.

▼B

Υποτμήμα ΙV

Διάθεση από την παρέμβαση

Άρθρο 25

Γενικές αρχές

Τα προϊόντα που αγοράζονται από τη δημόσια παρέμβαση διατίθενται κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται οποιαδήποτε διαταραχή της αγοράς και να εξασφαλίζεται ίση πρόσβαση στα εμπορεύματα και ίση μεταχείριση των αγοραστών και σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της συνθήκης.

Άρθρο 26

Διάθεση της ζάχαρης

Όσον αφορά τη ζάχαρη που αγοράζεται από τη δημόσια παρέμβαση, οι οργανισμοί πληρωμών μπορούν να πωλούν ζάχαρη μόνον σε τιμή υψηλότερη από την τιμή αναφοράς που καθορίζεται για την περίοδο εμπορίας κατά την οποία πραγματοποιείται η πώληση.

Ωστόσο, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει ότι οι οργανισμοί πληρωμών:

Άρθρο 27

Διανομή στους απόρους της Κοινότητας

1.  Τα προϊόντα που βρίσκονται στα αποθέματα παρέμβασης τίθενται στη διάθεση ορισμένων οργανισμών προκειμένου να καταστεί δυνατή η διανομή τροφίμων στα πιο άπορα άτομα της Κοινότητας βάσει ετήσιου σχεδίου.

Η διανομή γίνεται:

2.  Επιτρέπεται η προμήθεια ενός προϊόντος από την κοινοτική αγορά εάν:

3.  Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ορίζουν τους οργανισμούς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και ενημερώνουν εγκαίρως την Επιτροπή κάθε έτος, εάν επιθυμούν να εφαρμόσουν το καθεστώς αυτό.

4.  Τα προϊόντα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 παραδίδονται δωρεάν στους οριζόμενους οργανισμούς. Η λογιστική αξία των προϊόντων αυτών ισούται προς την τιμή παρέμβασης, προσαρμοσμένη, κατά περίπτωση, με συντελεστές που λαμβάνουν υπόψη τις ποιοτικές διαφορές.

5.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 190, τα προϊόντα που διατίθενται δυνάμει των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου χρηματοδοτούνται με πιστώσεις εγγεγραμμένες στο σχετικό άρθρο του προϋπολογισμού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για το ΕΓΤΕ. Μπορεί επίσης να προβλέπεται ότι η χρηματοδότηση αυτή συμβάλλει στην κάλυψη των εξόδων μεταφοράς των προϊόντων από τα κέντρα παρέμβασης, καθώς και των διοικητικών εξόδων στα οποία υποβάλλονται οι οριζόμενοι οργανισμοί για την εφαρμογή του καθεστώτος που προβλέπεται στο παρόν άρθρο, με εξαίρεση τα έξοδα στα οποία υποβάλλονται ενδεχομένως οι δικαιούχοι στο πλαίσιο της εφαρμογής των παραγράφων 1 και 2.

Τμήμα III

Ιδιωτική αποθεματοποίηση

Υποτμήμα Ι

Υποχρεωτική ενίσχυση

Άρθρο 28

Επιλέξιμα προϊόντα

Ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση χορηγείται, υπό τους όρους που προβλέπονται στο παρόν τμήμα και υπό συμπληρωματικές απαιτήσεις και όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 43, για τα ακόλουθα προϊόντα:

▼M3

▼M7 —————

▼M3

Άρθρο 29

Όροι και ύψος της ενίσχυσης για το βούτυρο

Το ποσό της ενίσχυσης για το βούτυρο καθορίζεται από την Επιτροπή βάσει των δαπανών αποθεματοποίησης και της προβλεπόμενης εξέλιξης των τιμών νωπού βουτύρου και βουτύρου αποθεματοποίησης.

Εάν, κατά την έξοδο από τα αποθέματα, η αγορά έχει εξελιχθεί κατά δυσμενή και απρόβλεπτο τη στιγμή της εισόδου στα αποθέματα τρόπο, το ποσό της ενίσχυσης μπορεί να αυξηθεί.

▼M7 —————

▼B

Υποτμήμα ΙΙ

Προαιρετική ενίσχυση

Άρθρο 31

Επιλέξιμα προϊόντα

1.  Επιτρέπεται να χορηγείται ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση, υπό τους όρους που προβλέπονται στο παρόν τμήμα και υπό συμπληρωματικές απαιτήσεις και όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 43, για τα ακόλουθα προϊόντα:

▼M3 —————

▼M7 —————

▼B

Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί τον κατάλογο των προϊόντων που αναφέρονται στο στοιχείο γ) του πρώτου εδαφίου, εάν το απαιτεί η κατάσταση της αγοράς.

▼M3

2.  Η Επιτροπή καθορίζει την ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 εκ των προτέρων ή μέσω διαγωνισμού.

▼M7 —————

▼B

Άρθρο 32

Προϋποθέσεις χορήγησης ενίσχυσης για τη λευκή ζάχαρη

1.  Εάν η μέση καταγραφόμενη κοινοτική τιμή της λευκής ζάχαρης είναι κατώτερη από την τιμή αναφοράς κατά τη διάρκεια μιας αντιπροσωπευτικής περιόδου και ενδέχεται να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο, λαμβανομένης υπόψη της κατάστασης της αγοράς, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει να χορηγήσει ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση λευκής ζάχαρης σε επιχειρήσεις που διαθέτουν ποσόστωση ζάχαρης.

2.  Η ζάχαρη που αποθεματοποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 κατά την διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας δεν επιτρέπεται να υπαχθεί σε κανένα άλλο μέτρο αποθεματοποίησης σύμφωνα με τα άρθρα 13, 52 ή 63.

Άρθρο 33

Προϋποθέσεις χορήγησης ενίσχυσης για το ελαιόλαδο

Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει να επιτρέψει σε οργανισμούς που παρέχουν επαρκείς εγγυήσεις και έχουν εγκριθεί από τα κράτη μέλη, να συνάπτουν συμβάσεις αποθεματοποίησης για το ελαιόλαδο που διαθέτουν στην αγορά, σε περίπτωση σοβαρής διαταραχής της αγοράς σε ορισμένες περιφέρειες της Κοινότητας, μεταξύ άλλων όταν η μέση τιμή που καταγράφεται στην αγορά κατά τη διάρκεια μιας αντιπροσωπευτικής περιόδου είναι χαμηλότερη από:

Άρθρο 34

Προϋποθέσεις χορήγησης ενίσχυσης για τα προϊόντα του τομέα του βοείου κρέατος

Όταν η μέση τιμή της κοινοτικής αγοράς, η οποία καταγράφεται βάσει της κοινοτικής κλίμακας ταξινόμησης των σφαγίων ενήλικων βοοειδών που προβλέπεται στο άρθρο 42 παράγραφος 1, ευρίσκεται σε επίπεδο χαμηλότερο από το 103 % της τιμής αναφοράς και είναι πιθανό να διατηρηθεί στο επίπεδο αυτό, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει να χορηγήσει ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση.

▼M3 —————

▼M7 —————

▼B

Άρθρο 37

Προϋποθέσεις χορήγησης ενίσχυσης για το χοίρειο κρέας

Όταν η μέση τιμή της κοινοτικής αγοράς των σφαγίων χοίρου, η οποία ορίζεται βάσει των τιμών που καταγράφονται σε κάθε κράτος μέλος στις αντιπροσωπευτικές αγορές της Κοινότητας και σταθμίζονται με συντελεστές που εκφράζουν το σχετικό ύψος του ζωικού κεφαλαίου χοιροειδών κάθε κράτους μέλους, ευρίσκεται σε επίπεδο κατώτερο από το 103 % της τιμής αναφοράς και είναι πιθανό να διατηρηθεί στο επίπεδο αυτό, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει να χορηγήσει ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση.

Άρθρο 38

Προϋποθέσεις χορήγησης ενίσχυσης για το κρέας αιγοπροβάτων

Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει τη χορήγηση ενίσχυσης για ιδιωτική αποθεματοποίηση, όταν υπάρχει ιδιαίτερα δυσχερής κατάσταση στην αγορά κρέατος αιγοπροβάτων σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες ζώνες διαμόρφωσης τιμών:

Τμήμα IV

Κοινές διατάξεις

Άρθρο 39

Κανόνες αποθεματοποίησης

1.  Οι οργανισμοί πληρωμών δεν επιτρέπεται να αποθεματοποιούν, εκτός της επικράτειας του κράτους μέλους στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγονται, τα προϊόντα τα οποία αγόρασαν, εκτός εάν έχουν λάβει προηγούμενη άδεια της Επιτροπής.

Για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο θεωρούνται ενιαίο κράτος μέλος.

2.  Η άδεια χορηγείται εάν η αποθεματοποίηση είναι απαραίτητη και αφού ληφθούν υπόψη:

3.  Άδεια για αποθεματοποίηση σε τρίτη χώρα χορηγείται μόνον εάν, βάσει των αναφερομένων στην παράγραφο 2 κριτηρίων, η αποθεματοποίηση εντός άλλου κράτους μέλους θα προκαλούσε σημαντικές δυσχέρειες.

4.  Τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) καθορίζονται κατόπιν διαβουλεύσεως όλων των κρατών μελών.

5.  Δασμοί και άλλα ποσά που χορηγούνται ή εισπράττονται στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής, δεν εφαρμόζονται στα προϊόντα:

6.  Ο οργανισμός πληρωμών ο οποίος ενεργεί σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3, παραμένει υπεύθυνος για τα προϊόντα που αποθεματοποιούνται εκτός της επικράτειας του κράτους μέλους στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται.

7.  Αν τα κατεχόμενα από οργανισμό πληρωμών προϊόντα εκτός της επικράτειας του κράτους μέλους στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται, δεν επαναφερθούν σε αυτό το κράτος μέλος, η διάθεσή τους πραγματοποιείται στις τιμές και υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται ή που θα καθοριστούν για τον τόπο αποθεματοποίησης.

Άρθρο 40

Κανόνες για τους διαγωνισμούς

Στους διαγωνισμούς πρέπει να διασφαλίζεται ισότητα πρόσβασης σε όλους τους ενδιαφερομένους.

Η επιλογή μεταξύ των συμμετεχόντων στη διαδικασία του διαγωνισμού πραγματοποιείται κατά σειρά, βάσει των πλέον ευνοϊκών για την Κοινότητα προσφορών. Σε κάθε περίπτωση, είναι δυνατό να μη δοθεί συνέχεια σε μια διαδικασία διαγωνισμού.

Άρθρο 41

Κέντρα παρέμβασης

1.  Η Επιτροπή ορίζει τα κέντρα παρέμβασης των τομέων των σιτηρών και του ρυζιού και καθορίζει τους όρους που ισχύουν για αυτά.

Όσον αφορά τα προϊόντα του τομέα των σιτηρών, η Επιτροπή μπορεί να ορίζει κέντρα παρέμβασης για κάθε είδος σιτηρών.

2.  Κατά τη σύνταξη του καταλόγου των κέντρων παρέμβασης, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη ιδίως τα εξής:

Άρθρο 42

Ταξινόμηση σφαγίων

1.  Κοινοτικές κλίμακες ταξινόμησης σφαγίων ισχύουν σύμφωνα με τους κανόνες του παραρτήματος V για τους ακόλουθους τομείς:

Στον τομέα του κρέατος αιγοπροβάτων, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν κοινοτική κλίμακα για την ταξινόμηση των σφαγίων προβάτων σύμφωνα με τους κανόνες του σημείου Γ του παραρτήματος V.

2.  Επιτόπιες επιθεωρήσεις όσον αφορά την ταξινόμηση των σφαγίων ενήλικων βοοειδών και προβάτων διενεργούνται εξ ονόματος της Κοινότητας από κοινοτική επιτροπή επιθεώρησης που απαρτίζεται από εμπειρογνώμονες της Επιτροπής και εμπειρογνώμονες διοριζόμενους από τα κράτη μέλη. Η επιτροπή αυτή υποβάλλει στην Επιτροπή και τα κράτη μέλη έκθεση σχετικά με τους ελέγχους που πραγματοποίησε.

Τα έξοδα των διενεργούμενων επιθεωρήσεων βαρύνουν την Κοινότητα.

Άρθρο 43

Εκτελεστικοί κανόνες

Με την επιφύλαξη των τυχόν ειδικών εξουσιών που ανατίθενται στην Επιτροπή από τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου, η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του, οι οποίοι μπορούν να αφορούν ιδίως:

▼M7

▼M7

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Ειδικά μέτρα παρέμβασης

Τμήμα Ι

Έκτακτα μέτρα στήριξης της αγοράς

Άρθρο 44

Ασθένειες ζώων

1.  Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει έκτακτα μέτρα για τη στήριξη της θιγόμενης αγοράς, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι περιορισμοί στις συναλλαγές εντός της Κοινότητας ή με τρίτες χώρες, οι οποίοι ενδεχομένως προκύπτουν από την εφαρμογή μέτρων για την αποτροπή της εξάπλωσης ασθενειών των ζώων.

Τα μέτρα που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο εφαρμόζονται στους ακόλουθους τομείς:

2.  Τα μέτρα που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 λαμβάνονται κατόπιν αιτήσεως του ή των ενδιαφερομένων κρατών μελών.

Τα μέτρα αυτά επιτρέπεται να λαμβάνονται μόνον εάν το ή τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη έχουν λάβει κτηνιατρικά και υγειονομικά μέτρα για την ταχεία εξάλειψη της ασθένειας, και στο βαθμό και για το χρονικό διάστημα που είναι απολύτως αναγκαία για τη στήριξη της συγκεκριμένης αγοράς.

Άρθρο 45

Κλονισμός της εμπιστοσύνης των καταναλωτών

Όσον αφορά τους τομείς κρέατος πουλερικών και αυγών, η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει έκτακτα μέτρα στήριξης της αγοράς, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη σοβαρές διαταραχές της αγοράς που αποδίδονται ευθέως στον κλονισμό της εμπιστοσύνης των καταναλωτών ως αποτέλεσμα κινδύνων για τη δημόσια υγεία ή για την υγεία των ζώων.

Τα εν λόγω μέτρα λαμβάνονται κατόπιν αιτήσεως των ενδιαφερομένων κρατών μελών.

Άρθρο 46

Χρηματοδότηση

1.  Η Κοινότητα συμμετέχει στη χρηματοδότηση των έκτακτων μέτρων που αναφέρονται στα άρθρα 44 και 45 κατά το 50 % των δαπανών που βαρύνουν τα κράτη μέλη.

Ωστόσο, όσον αφορά τους τομείς του βοείου κρέατος, του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, του χοιρείου κρέατος και του κρέατος αιγοπροβάτων, η Κοινότητα συμμετέχει στη χρηματοδότηση κατά το 60 % των εν λόγω δαπανών σε περίπτωση καταπολέμησης του αφθώδους πυρετού.

2.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, όταν οι παραγωγοί συνεισφέρουν στις δαπάνες των κρατών μελών, αυτό να μη στρεβλώνει τον ανταγωνισμό μεταξύ παραγωγών στα διάφορα κράτη μέλη.

▼M7 —————

▼B

Τμήμα ΙΙ

Μέτρα στους τομείς των σιτηρών και του ρυζιού

Άρθρο 47

Ειδικά μέτρα για την αγορά στον τομέα των σιτηρών

1.  Όταν το υπαγορεύει η κατάσταση της αγοράς, η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει ειδικά μέτρα παρέμβασης για τον τομέα των σιτηρών. Αυτά τα μέτρα παρέμβασης μπορούν να λαμβάνονται ιδίως εάν, σε μία ή περισσότερες περιφέρειες της Κοινότητας, οι αγοραίες τιμές μειώνονται ή υπάρχει κίνδυνος να μειωθούν σε σχέση με την τιμή παρέμβασης.

2.  Η φύση και η εφαρμογή των ειδικών μέτρων παρέμβασης, καθώς και οι όροι και οι διαδικασίες της πώλησης ή των άλλων τρόπων διάθεσης των προϊόντων που υπόκεινται στα εν λόγω μέτρα, καθορίζονται από την Επιτροπή.

Άρθρο 48

Ειδικά μέτρα για την αγορά στον τομέα του ρυζιού

1.  Η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει ειδικά μέτρα:

2.  Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

Τμήμα III

Μέτρα στον τομέα της ζάχαρης

Άρθρο 49

Ελάχιστη τιμή ζαχαροτεύτλων

1.  Η ελάχιστη τιμή για τα ζαχαρότευτλα ποσόστωσης είναι:

2.  Η ελάχιστη τιμή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εφαρμόζεται στα ζαχαρότευτλα του ποιοτικού τύπου που ορίζεται στο σημείο Β του παραρτήματος ΙV.

3.  Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που αγοράζουν τεύτλα ποσόστωσης κατάλληλα για μεταποίηση σε ζάχαρη και τα οποία προορίζονται για μεταποίηση σε ζάχαρη ποσόστωσης υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή, η οποία αναπροσαρμόζεται προς τα άνω ή προς τα κάτω προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι αποκλίσεις από τον ποιοτικό τύπο.

Οι προσαυξήσεις και μειώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο εφαρμόζονται σύμφωνα με κανόνες εφαρμογής που θεσπίζονται από την Επιτροπή.

4.  Για τις ποσότητες ζαχαροτεύτλων που αντιστοιχούν στις ποσότητες βιομηχανικής ζάχαρης ή πλεονάσματος ζάχαρης που υπόκεινται στην εισφορά επί του πλεονάσματος που προβλέπεται στο άρθρο 64, η ενδιαφερόμενη επιχείρηση ζάχαρης αναπροσαρμόζει την τιμή αγοράς, ούτως ώστε να ισούται τουλάχιστον με την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης.

Άρθρο 50

Διεπαγγελματικές συμφωνίες

1.  Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες και οι συμβάσεις παράδοσης είναι σύμφωνες με την παράγραφο 3 και με τους όρους αγοράς που καθορίζονται από την Επιτροπή, ιδίως όσον αφορά τους όρους που διέπουν την αγορά, την παράδοση, την παραλαβή και την πληρωμή των τεύτλων.

2.  Οι όροι αγοράς ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου διέπονται από διεπαγγελματικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κοινοτικών καλλιεργητών των εν λόγω πρώτων υλών και κοινοτικών επιχειρήσεων ζάχαρης.

3.  Στις συμβάσεις παράδοσης γίνεται διάκριση, ανάλογα με το εάν οι ποσότητες της ζάχαρης που θα παρασκευασθούν από τα ζαχαρότευτλα θα είναι:

4.  Κάθε επιχείρηση ζάχαρης παρέχει στο κράτος μέλος εντός του οποίου παράγει ζάχαρη τις ακόλουθες πληροφορίες:

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν συμπληρωματικές πληροφορίες.

▼M3

5.  Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που δεν έχουν υπογράψει συμβάσεις παράδοσης πριν από την σπορά στην ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης για ποσότητα τεύτλων ισοδύναμη με τη ζάχαρη για την οποία διαθέτουν ποσόστωση, προσαρμοσμένη, κατά περίπτωση, με τον συντελεστή προληπτικής απόσυρσης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 52 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης, για όλα τα ζαχαρότευτλα που μεταποιούν σε ζάχαρη.

6.  Με την επιφύλαξη της έγκρισης του οικείου κράτους μέλους, οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από τις παραγράφους 3, 4 και 5.

▼B

7.  Ελλείψει διεπαγγελματικών συμφωνιών, το οικείο κράτος μέλος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα που συνάδουν με τον παρόντα κανονισμό για την προστασία των συμφερόντων των ενδιαφερομένων.

Άρθρο 51

Τέλος παραγωγής

1.  Επιβάλλεται τέλος παραγωγής στην ποσόστωση ζάχαρης, στην ποσόστωση ισογλυκόζης και στην ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης που διαθέτουν οι επιχειρήσεις παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης όπως αναφέρεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2.

2.  Το τέλος παραγωγής ορίζεται σε 12,00 ευρώ ανά τόνο ζάχαρης ποσόστωσης και σιροπιού ινουλίνης ποσόστωσης. Για την ισογλυκόζη, το τέλος παραγωγής ορίζεται στο 50 % του τέλους που επιβάλλεται στη ζάχαρη.

3.  Το σύνολο του τέλους παραγωγής που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με την ποσόστωση που διαθέτουν για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

Οι πληρωμές πραγματοποιούνται από τις επιχειρήσεις το αργότερο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας.

4.  Οι κοινοτικές επιχειρήσεις ζάχαρης και σιροπιού ινουλίνης μπορούν να απαιτούν από τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ή ζαχαροκάλαμου ή από τους προμηθευτές κιχωρίου να επιβαρύνονται με το 50 % κατ’ ανώτατο όριο του σχετικού τέλους παραγωγής.

▼M3

Άρθρο 52

Απόσυρση ζάχαρης

1.  Για να διατηρηθεί η διαρθρωτική ισορροπία της αγοράς σε ένα επίπεδο τιμών κοντά στην τιμή αναφοράς και λαμβάνοντας υπόψη τις δεσμεύσεις της Κοινότητας που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνήφθησαν σύμφωνα με το άρθρο 300 της συνθήκης, η Επιτροπή είναι δυνατόν να αποφασίσει να αποσύρει από την αγορά, για συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας, τις ποσότητες ζάχαρης ή ισογλυκόζης που παράγονται βάσει ποσοστώσεων, οι οποίες υπερβαίνουν το ανώτατο όριο που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.

2.  Το ανώτατο όριο απόσυρσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου υπολογίζεται, για κάθε επιχείρηση που διαθέτει ποσόστωση, πολλαπλασιάζοντας την ποσόστωσή της επί έναν συντελεστή ο οποίος καθορίζεται από την Επιτροπή το αργότερο στις 16 Μαρτίου της προηγούμενης περιόδου εμπορίας, βάσει των αναμενόμενων τάσεων στην αγορά. Για την περίοδο εμπορίας 2008/2009, ο εν λόγω συντελεστής εφαρμόζεται στην ποσόστωση μετά την αποποίηση ποσοστώσεων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006 η οποία χορηγείται το αργότερο στις 15 Μαρτίου 2008.

Βάσει των πλέον πρόσφατων τάσεων που επικρατούν στην αγορά, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει έως τις 31 Οκτωβρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας είτε να αναπροσαρμόσει τον συντελεστή, είτε σε περίπτωση που δεν έχει ληφθεί τέτοια απόφαση σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, να καθορίσει συντελεστή.

3.  Κάθε επιχείρηση στην οποία έχει χορηγηθεί ποσόστωση αποθεματοποιεί με δικές της δαπάνες, έως την έναρξη της επόμενης περιόδου εμπορίας, τις ποσότητες ζάχαρης που παράγονται βάσει ποσόστωσης και οι οποίες υπερβαίνουν το ανώτατο όριο που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2. Οι ποσότητες ζάχαρης ή ισογλυκόζης που αποσύρονται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται βάσει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει, λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες τάσεις της αγοράς ζάχαρης, να θεωρήσει, για την τρέχουσα ή/και την επόμενη περίοδο εμπορίας, το σύνολο ή μέρος της αποσυρόμενης ζάχαρης ή ισογλυκόζης ως:

4.  Εάν ο εφοδιασμός της Κοινότητας σε ζάχαρη είναι ανεπαρκής, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει ότι μια συγκεκριμένη ποσότητα της αποσυρθείσας ζάχαρης μπορεί να πωληθεί στην αγορά της Κοινότητας πριν από τη λήξη της περιόδου απόσυρσης.

5.  Σε περίπτωση που η αποσυρθείσα ζάχαρη θεωρείται ως η πρώτη παραγωγή ζάχαρης της επόμενης περιόδου εμπορίας, καταβάλλεται στους καλλιεργητές ζαχαρότευτλων η ελάχιστη τιμή της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Σε περίπτωση που η αποσυρθείσα ζάχαρη μετατρέπεται σε βιομηχανική ζάχαρη ή εξάγεται σύμφωνα με τα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, δεν εφαρμόζοναι οι απαιτήσεις του άρθρου 49 για την ελάχιστη τιμή.

Σε περίπτωση που η αποσυρθείσα ζάχαρη πωλείται στην αγορά της Κοινότητας πριν από τη λήξη της περιόδου απόσυρσης σύμφωνα με την παράγραφο 4, καταβάλλεται στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων η ελάχιστη τιμή της τρέχουσας περιόδου εμπορίας.

▼M3

Άρθρο 52α

Απόσυρση ζάχαρης κατά τις περιόδους εμπορίας 2008/2009 και 2009/2010

1.  Κατά παρέκκλιση του άρθρου 52 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, για τα κράτη μέλη για τα οποία η εθνική ποσόστωση ζάχαρης μειώθηκε ως αποτέλεσμα αποποίησης ποσοστώσεων σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4α παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006, ο συντελεστής καθορίζεται από την Επιτροπή για τις περιόδους εμπορίας 2008/2009 και 2009/2010 κατ’ εφαρμογή του παραρτήματος VΙΙγ του παρόντος κανονισμού.

2.  Επιχείρηση η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006, αποποιείται, με ισχύ από την επόμενη περίοδο εμπορίας, τη συνολική ποσόστωση που της έχει χορηγηθεί, κατόπιν αιτήματός της δεν υπόκειται στην εφαρμογή των συντελεστών που αναφέρονται στο άρθρο 52 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού. Το εν λόγω αίτημα υποβάλλεται πριν από τη λήξη της περιόδου εμπορίας στην οποία εφαρμόζεται η απόσυρση.

▼B

Άρθρο 53

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος τμήματος, και ιδίως:

Τμήμα IV

Προσαρμογή της προσφοράς

Άρθρο 54

Μέτρα για τη διευκόλυνση της προσαρμογής της προσφοράς στις απαιτήσεις της αγοράς

Για να ενθαρρυνθούν οι πρωτοβουλίες των επαγγελματικών και διεπαγγελματικών οργανώσεων που διευκολύνουν την προσαρμογή της προσφοράς στις απαιτήσεις της αγοράς, εξαιρουμένων εκείνων που αφορούν την απόσυρση από την αγορά, η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει, για τους τομείς των ζώντων φυτών, του βοείου κρέατος, του χοιρείου κρέατος, του κρέατος αιγοπροβάτων, των αυγών και του κρέατος των πουλερικών, τα ακόλουθα μέτρα:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Συστήματα περιορισμού της παραγωγής

Τμήμα Ι

Γενικές διατάξεις

▼M10

Άρθρο 55

Καθεστώτα ποσοστώσεων και δυναμικό παραγωγής

▼M7

1.  Καθεστώς ποσοστώσεων εφαρμόζεται στα ακόλουθα προϊόντα:

2.  Όσον αφορά τα καθεστώτα ποσοστώσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) του παρόντος άρθρου, εάν ένας παραγωγός υπερβεί τη σχετική ποσόστωση και, όσον αφορά τη ζάχαρη, δεν προβεί σε χρήση των πλεονασματικών ποσοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 61, στις ποσότητες αυτές επιβάλλεται εισφορά επί του πλεονάσματος με την επιφύλαξη των όρων που καθορίζονται στα τμήματα ΙΙ και ΙΙΙ.

▼M10

2α.  Για τον αμπελοοινικό τομέα, οι κανόνες σχετικά με το δυναμικό παραγωγής όσον αφορά τις παράνομες φυτεύσεις, το μεταβατικό καθεστώς δικαιωμάτων φύτευσης, καθώς και το καθεστώς εκρίζωσης εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διατάξεις που ορίζονται στο τμήμα IVα.

▼B

Τμήμα ΙΙ

Ζάχαρη

Υποτμήμα Ι

Χορήγηση και διαχείριση ποσοστώσεων

Άρθρο 56

Χορήγηση ποσοστώσεων

1.  Οι ποσοστώσεις για την παραγωγή ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, καθορίζονται στο παράρτημα VI.

2.  Τα κράτη μέλη χορηγούν ποσόστωση σε κάθε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που είναι εγκατεστημένη στην επικράτειά τους και έχει εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 57.

Για κάθε επιχείρηση, η χορηγούμενη ποσόστωση είναι ίση με την ποσόστωση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006, η οποία είχε χορηγηθεί στην επιχείρηση για την περίοδο εμπορίας 2007/2008.

3.  Σε περίπτωση χορήγησης ποσόστωσης σε επιχείρηση ζάχαρης η οποία διαθέτει περισσότερες από μία μονάδες παραγωγής, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα τα οποία κρίνουν αναγκαία προκειμένου να ληφθούν δεόντως υπόψη τα συμφέροντα των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

Άρθρο 57

Εγκεκριμένες επιχειρήσεις

1.  Κατόπιν σχετικής αίτησης, τα κράτη μέλη χορηγούν έγκριση σε μια επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης ή σε επιχείρηση που μεταποιεί τα προϊόντα αυτά σε προϊόν το οποίο περιλαμβάνεται στον κατάλογο που αναφέρεται στο άρθρο 62, παράγραφος 2, υπό τον όρον ότι η επιχείρηση:

2.  Οι εγκεκριμένες επιχειρήσεις παρέχουν στο κράτος μέλος, στην επικράτεια του οποίου πραγματοποιείται η συγκομιδή των τεύτλων ή του ζαχαροκαλάμου ή το ραφινάρισμα, τις ακόλουθες πληροφορίες:

Άρθρο 58

Πρόσθετη και συμπληρωματική ποσόστωση ισογλυκόζης

1.  Για την περίοδο εμπορίας 2008/2009, μια πρόσθετη ποσόστωση ισογλυκόζης, ύψους 100 000 τόνων, προστίθεται στην ποσόστωση της προηγούμενης περιόδου εμπορίας. Η αύξηση αυτή δεν αφορά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Για την περίοδο εμπορίας 2008/2009, μια πρόσθετη ποσόστωση ισογλυκόζης, ύψους 11 045 τόνων για τη Βουλγαρία και 1 966 τόνων για τη Ρουμανία, προστίθεται στην ποσόστωση της προηγούμενης περιόδου εμπορίας.

Τα κράτη μέλη χορηγούν τις πρόσθετες ποσοστώσεις στις επιχειρήσεις κατ’ αναλογία των ποσοστώσεων ισογλυκόζης που τους χορηγήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 56, παράγραφος 2.

2.  Η Ιταλία, η Λιθουανία και η Σουηδία μπορούν να χορηγούν, κατόπιν αιτήσεως οιασδήποτε επιχείρησης εγκατεστημένης στην αντίστοιχη επικράτειά τους, συμπληρωματική ποσόστωση ισογλυκόζης, για τις περιόδους εμπορίας 2008/2009 και 2009/2010. Οι μέγιστες συμπληρωματικές ποσοστώσεις καθορίζονται ανά κράτος μέλος στο παράρτημα VΙΙ.

3.  Επί των ποσοστώσεων που χορηγούνται στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τη παράγραφο 2 επιβάλλεται κατ’ αποκοπήν ποσό 730 ευρώ. Το ποσό αυτό εισπράττεται ανά τόνο χορηγούμενης συμπληρωματικής ποσόστωσης.

▼M3

Άρθρο 59

Διαχείριση ποσοστώσεων

1.  Η Επιτροπή αναπροσαρμόζει τις ποσοστώσεις που ορίζονται στο παράρτημα VΙ έως τις 30 Απριλίου 2008 για την περίοδο εμπορίας 2008/2009 και έως τις 28 Φεβρουαρίου 2009 και 2010 για τις περιόδους εμπορίας 2009/2010 και 2010/2011 αντιστοίχως. Οι αναπροσαρμογές προκύπτουν από την εφαρμογή της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και του άρθρου 58 του παρόντος κανονισμού, καθώς και των άρθρων 3 και 4α παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006.

2.  Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα του καθεστώτος αναδιάρθρωσης που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006, η Επιτροπή αποφασίζει, το αργότερο έως τις 28 Φεβρουαρίου 2010, το κοινό ποσοστό κατά το οποίο πρέπει να μειωθούν οι υφιστάμενες ποσοστώσεις ζάχαρης και ισογλυκόζης ανά κράτος μέλος ή περιφέρεια, με σκοπό να αποφευχθεί η διατάραξη της ισορροπίας της αγοράς κατά τις περιόδους εμπορίας από το 2010/2011 και μετά. Τα κράτη μέλη αναπροσαρμόζουν αναλόγως την ποσόστωση κάθε επιχείρησης.

Κατά παρέκκλιση του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, για τα κράτη μέλη για τα οποία η εθνική ποσόστωση έχει μειωθεί ως αποτέλεσμα αποποίησης ποσοστώσεων σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4α παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006, η Επιτροπή καθορίζει το ποσοστό κατ’ εφαρμογή του παραρτήματος VΙΙα του παρόντος κανονισμού. Τα εν λόγω κράτη μέλη αναπροσαρμόζουν για κάθε επιχείρηση στην επικράτειά τους που διαθέτει ποσόστωση, το ποσοστό σύμφωνα με το παράρτημα VΙΙβ του παρόντος κανονισμού.

Τα πρώτο και το δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζονται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές που προβλέπονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης.

Άρθρο 60

Ανακατανομή εθνικών ποσοστώσεων και μείωση ποσοστώσεων

1.  Ένα κράτος μέλος μπορεί να μειώσει την ποσόστωση ζάχαρης ή ισογλυκόζης που έχει χορηγηθεί σε επιχείρηση εγκατεστημένη στην επικράτειά του κατά 10 % το πολύ για την περίοδο εμπορίας 2008/2009 και την επόμενη, σεβόμενο παράλληλα την ελευθερία των επιχειρήσεων να συμμετέχουν στους μηχανισμούς που καθιερώθηκαν δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006. Κατά τη μείωση αυτή, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν αντικειμενικά κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις.

▼B

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να μεταφέρουν ποσοστώσεις μεταξύ επιχειρήσεων σύμφωνα με τους κανόνες του παραρτήματος VΙΙΙ και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα καθενός από τα ενδιαφερόμενα μέρη, και ιδίως των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

3.  Οι ποσότητες που μειώνονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 χορηγούνται από το εν λόγω κράτος μέλος σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις στην επικράτειά του, είτε διαθέτουν ποσόστωση είτε όχι.

▼M3

4.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, όταν εφαρμόζεται το άρθρο 4α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006, τα κράτη μέλη αναπροσαρμόζουν την ποσόστωση ζάχαρης που έχει χορηγηθεί στην ενδιαφερόμενη επιχείρηση εφαρμόζοντας τη μείωση που καθορίζεται στην παράγραφο 4 του εν λόγω άρθρου, εντός του ορίου του ποσοστού που καθορίζεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

▼B

Υποτμήμα ΙΙ

Υπέρβαση ποσοστώσεων

Άρθρο 61

Πεδίο εφαρμογής

Η ζάχαρη, η ισογλυκόζη ή το σιρόπι ινουλίνης που παράγονται κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας καθ’ υπέρβαση της ποσόστωσης που αναφέρεται στο άρθρο 56, μπορούν:

Οι λοιπές ποσότητες υπόκεινται στην εισφορά επί του πλεονάσματος που αναφέρεται στο άρθρο 64.

Άρθρο 62

Βιομηχανική ζάχαρη

1.  Η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης προορίζονται μόνον για την παραγωγή ενός από τα προϊόντα της παραγράφου 2, όταν:

2.  Η Επιτροπή καταρτίζει κατάλογο προϊόντων, για την παραγωγή των οποίων χρησιμοποιούνται η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει ιδίως τα εξής προϊόντα:

Άρθρο 63

Μεταφορά πλεονάσματος ζάχαρης

1.  Κάθε επιχείρηση μπορεί να αποφασίζει να μεταφέρει το σύνολο ή μέρος της παραγωγής της που υπερβαίνει την οικεία ποσόστωση ζάχαρης, την οικεία ποσόστωση ισογλυκόζης ή την οικεία ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης, προκειμένου να θεωρηθεί ως μέρος της παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, η απόφαση αυτή είναι αμετάκλητη.

2.  Οι επιχειρήσεις που λαμβάνουν την απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

3.  Εάν η οριστική παραγωγή μιας επιχείρησης κατά τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας ήταν μικρότερη από την εκτιμώμενη κατά τη λήψη της απόφασης σύμφωνα με την παράγραφο 1, η μεταφερόμενη ποσότητα μπορεί να αναπροσαρμόζεται αναδρομικά το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας.

4.  Οι μεταφερόμενες ποσότητες θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται δυνάμει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας.

5.  Η ζάχαρη που αποθεματοποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου κατά την διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας δεν επιτρέπεται να υπαχθεί σε κανένα άλλο μέτρο αποθεματοποίησης προβλεπόμενο από τα άρθρα 13, 32 ή 52.

Άρθρο 64

Εισφορά επί του πλεονάσματος

1.  Επιβάλλεται εισφορά επί του πλεονάσματος σε ποσότητες:

▼M3

▼B

2.  Η εισφορά επί του πλεονάσματος καθορίζεται από την Επιτροπή σε αρκούντως υψηλό επίπεδο, ώστε να αποφεύγεται η σώρευση των ποσοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.  Η εισφορά επί του πλεονάσματος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εισπράττεται από το κράτος μέλος από τις επιχειρήσεις της επικράτειάς του, ανάλογα με τις αναφερόμενες στην παράγραφο 1 ποσότητες παραγωγής, οι οποίες έχουν διαπιστωθεί για τις εν λόγω επιχειρήσεις κατά τη σχετική περίοδο εμπορίας.

Τμήμα III

Γάλα

Υποτμήμα Ι

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 65

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος, νοούνται ως:

Υποτμήμα ΙΙ

Χορήγηση και διαχείριση ποσοστώσεων

Άρθρο 66

Εθνικές ποσοστώσεις

1.  Οι εθνικές ποσοστώσεις για την παραγωγή γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων, τα οποία διατίθενται στο εμπόριο κατά τις επτά διαδοχικές δωδεκάμηνες περιόδους που αρχίζουν την 1η Απριλίου 2008 (στο εξής καλούμενες «δωδεκάμηνες περίοδοι»), καθορίζονται στο σημείο 1 του παραρτήματος ΙΧ.

2.  Οι ποσοστώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατανέμονται μεταξύ των παραγωγών σύμφωνα με το άρθρο 67, με διάκριση μεταξύ παραδόσεων και απευθείας πωλήσεων. Τυχόν υπέρβαση των εθνικών ποσοστώσεων διαπιστώνεται σε εθνικό επίπεδο σε κάθε κράτος μέλος, σύμφωνα με το παρόν τμήμα και χωριστά για τις παραδόσεις και για τις απευθείας πωλήσεις.

3.  Οι εθνικές ποσοστώσεις του σημείου 1 του παραρτήματος ΙΧ καθορίζονται με την επιφύλαξη ενδεχόμενης αναθεώρησης ανάλογα με τη γενική κατάσταση της αγοράς και τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε ορισμένα κράτη μέλη.

4.  Για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, συγκροτείται ειδικό αναδιαρθρωτικό απόθεμα, όπως ορίζεται στο σημείο 2 του παραρτήματος ΙΧ. Το απόθεμα αυτό απελευθερώνεται από την 1η Απριλίου 2009 εφόσον η κατανάλωση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων στο αγρόκτημα, σε καθεμία από τις χώρες αυτές, έχει μειωθεί από το 2002.

Την απόφαση για την απελευθέρωση του αποθέματος και την κατανομή του στις ποσοστώσεις παραδόσεων και απευθείας πωλήσεων λαμβάνει η Επιτροπή, βάσει έκθεσης που θα υποβάλουν η Βουλγαρία και η Ρουμανία μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2008. Στην έκθεση αυτή παρουσιάζονται λεπτομερώς τα αποτελέσματα και οι τάσεις της πραγματικής διαδικασίας αναδιάρθρωσης του γαλακτοκομικού τομέα κάθε χώρας, ιδίως δε η μεταστροφή από την παραγωγή για κατανάλωση στο αγρόκτημα προς την παραγωγή για διάθεση στην αγορά.

5.  Για τη Βουλγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, την Κύπρο, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Ουγγαρία, τη Μάλτα, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία, οι εθνικές ποσοστώσεις περιλαμβάνουν όλο το γάλα ή ισοδύναμο γάλακτος που παραδίδεται σε αγοραστή ή που πωλείται απευθείας, ανεξαρτήτως του εάν παράγεται ή διατίθεται στην αγορά δυνάμει μεταβατικού μέτρου που εφαρμόζεται στις χώρες αυτές.

Άρθρο 67

Ατομικές ποσοστώσεις

1.  Οι ατομικές ποσοστώσεις των παραγωγών στην 1η Απριλίου 2008 ισούνται προς τις ατομικές ποσότητες αναφοράς τους στις 31 Μαρτίου 2008 με την επιφύλαξη των μεταβιβάσεων, των πωλήσεων και των μετατροπών ποσοστώσεων που αρχίζουν να ισχύουν την 1η Απριλίου 2008.

2.  Ένας παραγωγός μπορεί να διαθέτει μία ή δύο ατομικές ποσοστώσεις, μία για παραδόσεις και μία για απευθείας πωλήσεις. Η μετατροπή μεταξύ των ποσοστώσεων ενός παραγωγού μπορεί να γίνεται μόνον από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους, κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αιτήσεως του παραγωγού.

3.  Όταν ένας παραγωγός διαθέτει δύο ποσοστώσεις, το μερίδιό του στην τυχόν οφειλόμενη εισφορά επί του πλεονάσματος υπολογίζεται χωριστά για κάθε ποσόστωση.

4.  Το τμήμα της φινλανδικής εθνικής ποσόστωσης που διατίθεται για τις παραδόσεις που αναφέρονται στο άρθρο 66 μπορεί να αυξάνεται από την Επιτροπή για την αποζημίωση των φινλανδών παραγωγών «SLOM», μέχρι 200 000 τόνους κατ’ ανώτατο όριο. Το απόθεμα αυτό, το οποίο κατανέμεται σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, πρέπει να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για λογαριασμό των παραγωγών των οποίων το δικαίωμα επανάληψης της παραγωγής έχει επηρεαστεί συνεπεία της προσχώρησης.

5.  Οι ατομικές ποσοστώσεις τροποποιούνται, ανάλογα με την περίπτωση, για κάθε μία από τις οικείες δωδεκάμηνες περιόδους, κατά τρόπον ώστε, για κάθε κράτος μέλος, το άθροισμα των ατομικών ποσοστώσεων για τις παραδόσεις και το άθροισμα για τις απευθείας πωλήσεις να μην υπερβαίνει το αντίστοιχο τμήμα της εθνικής ποσόστωσης, που προσαρμόζεται σύμφωνα με το άρθρο 69, λαμβάνοντας υπόψη τις τυχόν μειώσεις που επιβάλλονται για την τροφοδότηση του εθνικού αποθέματος που προβλέπεται στο άρθρο 71.

Άρθρο 68

Κατανομή ποσοστώσεων προερχόμενων από το εθνικό απόθεμα

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κανόνες για την κατανομή στους παραγωγούς, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων που κοινοποιούνται στην Επιτροπή, του συνόλου ή μέρους των ποσοστώσεων που προέρχονται από το εθνικό απόθεμα το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 71.

Άρθρο 69

Διαχείριση των ποσοστώσεων

1.  Η Επιτροπή προσαρμόζει, για κάθε κράτος μέλος και για κάθε περίοδο, πριν από το τέλος αυτής, την κατανομή των εθνικών ποσοστώσεων μεταξύ «παραδόσεων» και «απευθείας πωλήσεων», λαμβάνοντας υπόψη τις μετατροπές που έχουν ζητήσει οι παραγωγοί ανάμεσα στις ατομικές ποσοστώσεις για παραδόσεις και για απευθείας πωλήσεις.

2.  Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν κάθε έτος στην Επιτροπή, πριν από τις ημερομηνίες και σύμφωνα με κανόνες που ορίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 192 παράγραφος 2, τις πληροφορίες που απαιτούνται για:

Άρθρο 70

Περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες

1.  Σε κάθε παραγωγό, χορηγείται μια περιεκτικότητα αναφοράς σε λιπαρές ουσίες η οποία εφαρμόζεται στην ατομική ποσόστωση για παραδόσεις που διαθέτει ο παραγωγός αυτός.

2.  Για τις ποσοστώσεις που έχουν εγκριθεί για τους παραγωγούς για την 31η Μαρτίου 2008 σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 1, η περιεκτικότητα αναφοράς σε λιπαρές ουσίες που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ισούται προς την περιεκτικότητα αναφοράς αυτής της ποσόστωσης κατά την ημερομηνία αυτήν.

3.  Η περιεκτικότητα αναφοράς σε λιπαρές ουσίες τροποποιείται κατά τις μετατροπές που αναφέρονται στο άρθρο 67 παράγραφος 2 και σε περίπτωση που ποσοστώσεις αποκτώνται, μεταβιβάζονται ή μεταβιβάζονται προσωρινά σύμφωνα με κανόνες που θα καθοριστούν από την Επιτροπή.

4.  Για τους νέους παραγωγούς που διαθέτουν ατομική ποσόστωση για παραδόσεις, προερχομένη καθ’ ολοκληρία από το εθνικό απόθεμα, η περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες καθορίζεται σύμφωνα με κανόνες που θα καθοριστούν από την Επιτροπή.

5.  Οι αναφερόμενες στην παράγραφο 1 ατομικές τιμές περιεκτικότητας αναφοράς προσαρμόζονται, ανάλογα με την περίπτωση, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και εν συνεχεία, στην αρχή κάθε δωδεκάμηνης περιόδου εφόσον είναι αναγκαίο, ώστε, για κάθε κράτος μέλος, ο σταθμισμένος μέσος όρος των εν λόγω τιμών περιεκτικότητας σε λιπαρές ουσίες να μην υπερβαίνει κατά περισσότερο από 0,1 γραμμάριο ανά χιλιόγραμμο την περιεκτικότητα αναφοράς σε λιπαρές ουσίες που καθορίζεται στο παράρτημα Χ.

Για τη Ρουμανία, η περιεκτικότητα αναφοράς σε λιπαρές ουσίες που καθορίζεται στο παράρτημα Χ αναθεωρείται βάσει των στοιχείων για ολόκληρο το έτος 2004 και, εάν χρειάζεται, αναπροσαρμόζεται από την Επιτροπή.

Άρθρο 71

Εθνικό απόθεμα

1.  Κάθε κράτος μέλος δημιουργεί εθνικό απόθεμα, εντός των εθνικών ποσοστώσεων που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΧ, ιδίως για τους σκοπούς της κατανομής των ποσοστώσεων που προβλέπεται στο άρθρο 68. Το απόθεμα αυτό αναπληρώνεται, ανάλογα με την περίπτωση, με την αφαίρεση ορισμένων ποσοτήτων που προβλέπεται στο άρθρο 72, με την παρακράτηση μέρους των μεταβιβαζομένων ποσοτήτων βάσει του άρθρου 76 ή με γενική μείωση του συνόλου των ατομικών ποσοστώσεων. Οι ποσοστώσεις αυτές διατηρούν την αρχική κατανομή τους, δηλαδή για παραδόσεις ή απευθείας πωλήσεις.

2.  Κάθε συμπληρωματική ποσόστωση που διατίθεται σε κράτος μέλος προστίθεται αυτομάτως στο εθνικό απόθεμα και κατανέμεται μεταξύ παραδόσεων και απευθείας πωλήσεων ανάλογα με τις προβλεπόμενες ανάγκες.

3.  Οι ποσοστώσεις που προστίθενται στο εθνικό απόθεμα δεν έχουν περιεκτικότητα αναφοράς σε λιπαρές ουσίες.

Άρθρο 72

Περιπτώσεις διακοπής δραστηριότητας

1.  Όταν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διαθέτει ατομικές ποσοστώσεις δεν πληροί πλέον τις αναφερόμενες στο άρθρο 65 στοιχείο γ) προϋποθέσεις κατά τη διάρκεια μιας δωδεκάμηνης περιόδου, οι αντίστοιχες ποσότητες επαναφέρονται στο εθνικό απόθεμα το αργότερο την 1η Απριλίου του επόμενου ημερολογιακού έτους, εκτός εάν το εν λόγω πρόσωπο γίνει εκ νέου παραγωγός κατά την έννοια του άρθρου 65 στοιχείο γ) πριν από την ημερομηνία αυτή.

Εάν το πρόσωπο αυτό γίνει εκ νέου παραγωγός πριν λήξει η δεύτερη δωδεκάμηνη περίοδος μετά την αφαίρεση των ποσοστώσεων, του επιστρέφεται το σύνολο ή τμήμα της ατομικής ποσόστωσης που του είχε αφαιρεθεί, το αργότερο την 1η Απριλίου που ακολουθεί την ημερομηνία υποβολής της αίτησής του.

2.  Όταν ένας παραγωγός, κατά τη διάρκεια τουλάχιστον μίας δωδεκάμηνης περιόδου, δεν διαθέτει προς εμπορία ποσότητα ίση με ποσοστό τουλάχιστον ►M7  85 % ◄ της ατομικής του ποσόστωσης, το κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει εάν και υπό ποίους όρους το σύνολο ή τμήμα της αχρησιμοποίητης ποσόστωσης πρέπει να επαναφερθεί στο εθνικό απόθεμα.

Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους μια ποσόστωση διατίθεται εκ νέου στον ενδιαφερόμενο παραγωγό σε περίπτωση που αυτός επαναλάβει τη δραστηριότητα εμπορίας.

3.  Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται σε περίπτωση ανωτέρας βίας και σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις οι οποίες επηρεάζουν προσωρινώς την παραγωγική ικανότητα των ενδιαφερόμενων παραγωγών και τις οποίες αναγνωρίζει η αρμόδια αρχή.

Άρθρο 73

Προσωρινές μεταβιβάσεις

1.  Πριν από το τέλος κάθε δωδεκάμηνης περιόδου, τα κράτη μέλη επιτρέπουν, για τη συγκεκριμένη περίοδο, την προσωρινή μεταβίβαση μέρους των ατομικών ποσοστώσεων που δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί από τον δικαιούχο.

Τα κράτη μέλη μπορούν να ρυθμίζουν τις πράξεις μεταβίβασης ανάλογα με τις κατηγορίες παραγωγών ή τις διαρθρώσεις γαλακτοκομικής παραγωγής, να τις περιορίζουν στο επίπεδο του αγοραστή ή εντός των περιφερειών, να επιτρέπουν την πλήρη μεταβίβαση στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 72 παράγραφος 3 και να καθορίζουν σε ποιο βαθμό ο μεταβιβάζων παραγωγός μπορεί να ανανεώσει τις πράξεις μεταβίβασης.

2.  Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει να μην εφαρμόσει την παράγραφο 1 βάσει ενός ή και των δύο ακόλουθων κριτηρίων:

Άρθρο 74

Μεταβιβάσεις ποσοστώσεων με εκτάσεις γης

1.  Οι ατομικές ποσοστώσεις μεταβιβάζονται μαζί με την εκμετάλλευση στους παραγωγούς στους οποίους περιέρχεται, σε περίπτωση πώλησης, εκμίσθωσης ή κληρονομικής μεταβίβασης, προσδοκώμενης κληρονομιάς, ή οιασδήποτε άλλης μεταβίβασης που συνεπάγεται συγκρίσιμα νομικά αποτελέσματα για τους παραγωγούς, σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες που καθορίζουν τα κράτη μέλη, λαμβάνοντας υπόψη τις εκτάσεις γης που χρησιμοποιούνται για τη γαλακτοκομική παραγωγή ή άλλα αντικειμενικά κριτήρια και, ενδεχομένως, μια συμφωνία μεταξύ των μερών. Το τμήμα της ποσόστωσης το οποίο, όπου εφαρμόζεται, δεν μεταβιβάζεται με την εκμετάλλευση, προστίθεται στο εθνικό απόθεμα.

2.  Εάν ποσοστώσεις έχουν μεταβιβαστεί ή μεταβιβάζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 μέσω αγροτικών μισθώσεων ή άλλων μέσων που συνεπάγονται συγκρίσιμα νομικά αποτελέσματα, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και προκειμένου να διατίθενται οι ποσοστώσεις αποκλειστικά σε παραγωγούς, ότι η ποσόστωση δεν μεταβιβάζεται μαζί με την εκμετάλλευση.

3.  Σε περίπτωση μεταβίβασης γαιών στις δημόσιες αρχές ή/και για λόγους κοινής ωφέλειας, ή όταν η μεταβίβαση πραγματοποιείται για μη γεωργικούς σκοπούς, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να εφαρμόζονται τα μέτρα που απαιτούνται για τη διαφύλαξη των νόμιμων συμφερόντων των μερών, και ιδίως ώστε ο απερχόμενος παραγωγός να είναι σε θέση, εφόσον το επιθυμεί, να συνεχίσει τη γαλακτοκομική παραγωγή.

4.  Ελλείψει συμφωνίας μεταξύ των μερών, στην περίπτωση αγροτικών μισθώσεων που λήγουν χωρίς δυνατότητα παράτασης της μίσθωσης με ανάλογους όρους, ή σε περιπτώσεις που γεννούν συγκρίσιμα νομικά αποτελέσματα, οι συγκεκριμένες ατομικές ποσοστώσεις μεταβιβάζονται εν όλω ή εν μέρει στους παραγωγούς στους οποίους περιέρχονται, σύμφωνα με τις διατάξεις που θεσπίζουν τα κράτη μέλη, λαμβάνοντας υπόψη τα νόμιμα συμφέροντα των μερών.

Άρθρο 75

Ειδικά μέτρα μεταβίβασης

1.  Για την επιτυχή αναδιάρθρωση της γαλακτοκομικής παραγωγής ή τη βελτίωση του περιβάλλοντος, τα κράτη μέλη μπορούν, σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες τους οποίους καθορίζουν λαμβάνοντας υπόψη τα νόμιμα συμφέροντα των μερών:

2.  Οι διατάξεις της παραγράφου 1 μπορούν να εφαρμόζονται σε εθνικό επίπεδο, στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο ή σε συγκεκριμένες ζώνες συλλογής.

Άρθρο 76

Παρακράτηση ποσοστώσεων

1.  Κατά τις μεταβιβάσεις που αναφέρονται στα άρθρα 74 και 75, τα κράτη μέλη μπορούν να παρακρατούν για το εθνικό απόθεμα ένα τμήμα των ατομικών ποσοστώσεων, με βάση αντικειμενικά κριτήρια.

2.  Εάν ποσοστώσεις έχουν μεταβιβαστεί ή μεταβιβάζονται σύμφωνα με τα άρθρα 74 και 75, με ή χωρίς τις αντίστοιχες εκτάσεις μέσω αγροτικών μισθώσεων ή άλλων μέσων που συνεπάγονται συγκρίσιμα νομικά αποτελέσματα, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και προκειμένου να διατίθενται οι ποσοστώσεις αποκλειστικά σε παραγωγούς, εάν και υπό ποίους όρους το σύνολο ή τμήμα των μεταβιβαζόμενων ποσοστώσεων επαναφέρονται στο εθνικό απόθεμα.

Άρθρο 77

Ενισχύσεις για την απόκτηση ποσοστώσεων

Η πώληση, μεταβίβαση ή κατανομή ποσοστώσεων δυνάμει του παρόντος τμήματος δεν επιτρέπεται να τύχει καμίας οικονομικής συνδρομής εκ μέρους δημόσιας αρχής που να συνδέεται άμεσα με την απόκτηση ποσοστώσεων.

Υποτμήμα ΙΙΙ

Υπέρβαση ποσοστώσεων

Άρθρο 78

Εισφορά επί του πλεονάσματος

1.  Για το γάλα και τα άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο καθ’ υπέρβαση της εθνικής ποσόστωσης, όπως καθορίζεται σύμφωνα με το υποτμήμα ΙΙ, οφείλεται εισφορά επί του πλεονάσματος.

Η εισφορά καθορίζεται, ανά 100 χιλιόγραμμα γάλακτος, σε 27,83 ευρώ.

▼M7

Ωστόσο, για τις δωδεκάμηνες περιόδους που αρχίζουν την 1η Απριλίου 2009 και την 1η Απριλίου 2010, η εισφορά επί του πλεονάσματος για τις παραδόσεις γάλακτος που υπερβαίνουν κατά 106 % την εθνική ποσόστωση για τις παραδόσεις η οποία ισχύει για τη δωδεκάμηνη περίοδο που αρχίζει την 1η Απριλίου 2008 ορίζεται στο 150 % της εισφοράς που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο.

▼B

2.  Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα έναντι της Κοινότητας για την εισφορά επί του πλεονάσματος λόγω υπέρβασης της εθνικής ποσόστωσης, η οποία καθορίζεται σε εθνικό επίπεδο και χωριστά για τις παραδόσεις και τις απευθείας πωλήσεις, και καταβάλλουν στο ΕΓΤΕ το 99 % του οφειλόμενου ποσού μεταξύ 16ης Οκτωβρίου και 30ής Νοεμβρίου που ακολουθεί την οικεία δωδεκάμηνη περίοδο.

3.  Εάν η εισφορά επί του πλεονάσματος που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δεν έχει καταβληθεί πριν από την καθοριζόμενη ημερομηνία και μετά από διαβούλευση με την Επιτροπή Γεωργικών Ταμείων, η Επιτροπή αφαιρεί το ισόποσο της μη καταβληθείσας εισφοράς επί του πλεονάσματος από τις μηνιαίες πληρωμές κατά την έννοια του άρθρου 14 και του άρθρου 15 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005. Πριν λάβει την απόφασή της, η Επιτροπή ενημερώνει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, το οποίο γνωστοποιεί τις απόψεις του εντός μιας εβδομάδας. Οι διατάξεις του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2040/2000 του Συμβουλίου ( 60 ) δεν εφαρμόζονται.

4.  Η Επιτροπή καθορίζει τους κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 79

Μερίδιο των παραγωγών στην οφειλόμενη εισφορά επί του πλεονάσματος

Η εισφορά επί του πλεονάσματος κατανέμεται καθ’ ολοκληρίαν, σύμφωνα με τα άρθρα 80 και 83, μεταξύ των παραγωγών που έχουν συμβάλει σε κάθε μία από τις υπερβάσεις των εθνικών ποσοστώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 66 παράγραφος 2.

Με την επιφύλαξη του άρθρου 80 παράγραφος 3 και του άρθρου 83 παράγραφος 1, οι παραγωγοί ευθύνονται έναντι του κράτους μέλους για την καταβολή του μεριδίου τους για την οφειλόμενη εισφορά επί του πλεονάσματος, το οποίο υπολογίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 69, 70 και 80, ως εκ μόνου του γεγονότος της υπέρβασης των διαθέσιμων σε αυτούς ποσοστώσεων.

Άρθρο 80

Εισφορά επί του πλεονάσματος για τις παραδόσεις

1.  Για τον τελικό υπολογισμό της εισφοράς επί του πλεονάσματος, οι ποσότητες που παραδίδονται από κάθε παραγωγό αναπροσαρμόζονται με αύξηση ή μείωση, όταν η πραγματική του περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες διαφέρει από την περιεκτικότητα αναφοράς του σε λιπαρές ουσίες, βάσει συντελεστών και υπό τους όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή.

▼M7

Σε εθνικό επίπεδο, η εισφορά επί του πλεονάσματος υπολογίζεται βάσει του αθροίσματος των παραδόσεων, προσαρμοσμένου σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

▼M7 —————

▼B

3.  Το μερίδιο εκάστου παραγωγού στην καταβολή της εισφοράς επί του πλεονάσματος καθορίζεται με απόφαση του κράτους μέλους, έπειτα από ανακατανομή ή μη του τυχόν αχρησιμοποίητου τμήματος της εθνικής ποσόστωσης που διατίθεται για τις παραδόσεις, κατ’ αναλογία προς τις ατομικές ποσοστώσεις του κάθε παραγωγού ή με βάση αντικειμενικά κριτήρια που καθορίζουν τα κράτη μέλη:

▼M7

Εφόσον ισχύει το τρίτο εδάφιο του άρθρου 78 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη, κατά τον καθορισμό της συνεισφοράς κάθε παραγωγού στο ποσό της καταβλητέας εισφοράς λόγω εφαρμογής του υψηλότερου συντελεστή που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο, εξασφαλίζουν ότι το ποσό αυτό εισφέρεται αναλογικά από τους υπόχρεους παραγωγούς σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια που καθορίζονται από το κράτος μέλος.

▼B

Άρθρο 81

Ρόλος του αγοραστή

1.  Ο αγοραστής είναι υπεύθυνος για τη συγκέντρωση των οφειλόμενων από τους παραγωγούς μεριδίων στο πλαίσιο της εισφοράς επί του πλεονάσματος και καταβάλλει στον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους, πριν από ημερομηνία και με τρόπο που καθορίζεται από την Επιτροπή, το ποσό αυτών των μεριδίων εισφοράς το οποίο παρακρατεί από το τίμημα του γάλακτος που καταβάλλεται στους παραγωγούς που ευθύνονται για την υπέρβαση ή το οποίο εισπράττει με κάθε άλλο ενδεδειγμένο τρόπο.

2.  Όταν ο αγοραστής υποκαθιστά εν όλω ή εν μέρει έναν ή περισσότερους αγοραστές, οι ατομικές ποσοστώσεις που διαθέτουν οι παραγωγοί λαμβάνονται υπόψη για το υπόλοιπο διάστημα της τρέχουσας δωδεκάμηνης περιόδου, αφού αφαιρεθούν οι ποσότητες που έχουν ήδη παραδοθεί και αφού ληφθεί υπόψη η περιεκτικότητά τους σε λιπαρές ουσίες. Αυτή η παράγραφος εφαρμόζεται επίσης όταν ένας παραγωγός περνά από έναν αγοραστή σε άλλον.

3.  Εάν, στη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, οι ποσότητες που παραδίδει ένας παραγωγός υπερβαίνουν την ποσόστωση που διαθέτει, το κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει ότι ο αγοραστής παρακρατεί, ως προκαταβολή για το μερίδιο εισφοράς του παραγωγού, βάσει λεπτομερών κανόνων που καθορίζει το κράτος μέλος, μέρος του τιμήματος του γάλακτος για κάθε παράδοση του συγκεκριμένου παραγωγού η οποία υπερβαίνει την ποσόστωση την οποία διαθέτει. Το κράτος μέλος μπορεί να προβλέπει ειδικές διατάξεις που να επιτρέπουν στους αγοραστές να παρακρατούν την προκαταβολή αυτήν όταν οι παραγωγοί προβαίνουν σε παραδόσεις σε περισσότερους του ενός αγοραστές.

Άρθρο 82

Έγκριση

Η δραστηριότητα του αγοραστή υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση από το κράτος μέλος, βάσει κριτηρίων που καθορίζονται από την Επιτροπή.

Οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται και τα στοιχεία που πρέπει να παρέχονται από τον παραγωγό σε περίπτωση απευθείας πώλησης καθορίζονται από την Επιτροπή.

Άρθρο 83

Εισφορά επί του πλεονάσματος για τις απευθείας πωλήσεις

1.  Σε περίπτωση απευθείας πωλήσεων και σύμφωνα με την απόφαση του κράτους μέλους, το μερίδιο κάθε παραγωγού στην καταβολή της εισφοράς επί του πλεονάσματος καθορίζεται έπειτα από ανακατανομή ή μη του αχρησιμοποίητου τμήματος της εθνικής ποσόστωσης που διατίθεται για τις απευθείας πωλήσεις, στο ενδεδειγμένο εδαφικό επίπεδο ή σε εθνικό επίπεδο.

2.  Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν ως βάση υπολογισμού του μεριδίου του παραγωγού στην οφειλόμενη επί του πλεονάσματος εισφορά τη συνολική ποσότητα γάλακτος που έχει πωληθεί, μεταβιβαστεί ή χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή πωληθέντων ή μεταβιβασθέντων γαλακτοκομικών προϊόντων, εφαρμόζοντας κριτήρια που καθορίζονται από την Επιτροπή.

3.  Για τον τελικό υπολογισμό της εισφοράς επί του πλεονάσματος, δεν λαμβάνεται υπόψη ουδεμία διόρθωση συνδεόμενη προς την περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες.

4.  Η Επιτροπή καθορίζει τον τρόπο και τον χρόνο καταβολής της εισφοράς στον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους.

Άρθρο 84

Καθ’ υπέρβαση ή μη καταβληθέντα ποσά

1.  Εάν διαπιστωθεί, για τις παραδόσεις ή τις απευθείας πωλήσεις, ότι οφείλεται εισφορά επί του πλεονάσματος και ότι το εισπραχθέν από τους παραγωγούς μερίδιο είναι μεγαλύτερο από την εν λόγω εισφορά, το κράτος μέλος μπορεί:

2.  Όταν αποδεδειγμένως δεν οφείλεται εισφορά επί του πλεονάσματος, οι τυχόν προκαταβολές που έχουν εισπραχθεί από τον αγοραστή ή το κράτος μέλος επιστρέφονται το αργότερο κατά τη λήξη της επόμενης δωδεκάμηνης περιόδου.

3.  Εάν ο αγοραστής έχει αθετήσει την υποχρέωση να συγκεντρώσει το μερίδιο των παραγωγών στην εισφορά επί του πλεονάσματος σύμφωνα με το άρθρο 81, το κράτος μέλος μπορεί να εισπράττει τα μη καταβληθέντα ποσά απευθείας από τον παραγωγό, ανεξάρτητα από τις κυρώσεις που μπορεί να επιβάλλει στον αγοραστή που αθετεί τις υποχρεώσεις του.

4.  Σε περίπτωση που ένας παραγωγός ή αγοραστής δεν έχει τηρήσει την προθεσμία πληρωμής, ο τόκος υπερημερίας που καθορίζεται από την Επιτροπή καταβάλλεται στο κράτος μέλος.

▼M7

Τμήμα ΙΙΙΑ

Ποσοστώσεις αμύλου γεωμήλων

Άρθρο 84α

Ποσοστώσεις αμύλου γεωμήλων

1.  Χορηγούνται ποσοστώσεις στα κράτη μέλη παραγωγής αμύλου γεωμήλων για την περίοδο εμπορίας κατά την οποία εφαρμόζεται το καθεστώς ποσοστώσεων σύμφωνα με το άρθρο 204 παράγραφος 5 και με το παράρτημα Χα.

2.  Κάθε κράτος μέλος παραγωγής που αναφέρεται στο παράρτημα Χα κατανέμει την ποσόστωσή του μεταξύ των παραγωγών αμύλου γεωμήλων για να χρησιμοποιηθεί κατά τις οικείες περιόδους εμπορίας με βάση τις υποποσοστώσεις που χορηγήθηκαν σε κάθε παραγωγό κατά την περίοδο εμπορίας 2007/2008.

3.  Απαγορεύεται σε μια βιομηχανία αμύλου να συνάπτει συμβάσεις καλλιέργειας με παραγωγούς για ποσότητα γεωμήλων από την οποία θα παραχθεί ποσότητα αμύλου μεγαλύτερη από εκείνη που είναι αναγκαία για να καλυφθεί η ποσόστωσή της που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

4.  Κάθε ποσότητα αμύλου γεωμήλων που παράγεται καθ' υπέρβαση της ποσόστωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 εξάγεται ως έχει από την Κοινότητα, πριν από την 1η Ιανουαρίου που έπεται του τέλους της συγκεκριμένης περιόδου εμπορίας. Προς τούτο, δεν χορηγείται καμία επιστροφή κατά την εξαγωγή.

5.  Με την επιφύλαξη της παραγράφου 4, μια βιομηχανία αμύλου μπορεί, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας, να χρησιμοποιήσει, πλέον της ποσόστωσής της για την εν λόγω περίοδο, 5 % κατ' ανώτατο όριο της ποσόστωσής της που ισχύει για την επόμενη περίοδο εμπορίας. Στην περίπτωση αυτή, η ποσόστωση της επόμενης περιόδου εμπορίας μειώνεται ανάλογα.

6.  Οι διατάξεις του παρόντος τμήματος δεν εφαρμόζονται στην παραγωγή αμύλου γεωμήλων από βιομηχανίες οι οποίες δεν υπάγονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου και οι οποίες αγοράζουν γεώμηλα για τα οποία οι παραγωγοί δεν λαμβάνουν την ενίσχυση που προβλέπεται στο άρθρο 77 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς ( 61 ).

▼M10

Τμήμα IV

Διαδικαστικοί κανόνες σχετικά με τις ποσοστώσεις ζάχαρης, γάλακτος και αμύλου πατάτας

▼B

Άρθρο 85

Εκτελεστικοί κανόνες

►M10  Η Επιτροπή θεσπίζει λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των τμημάτων Ι έως ΙΙΙα, οι οποίοι μπορούν να αφορούν ιδίως: ◄

▼M7

▼M10

Τμήμα IVα

Δυναμικό παραγωγής στον αμελοοινικό τομέα

Υποτμήμα Ι

Παράνομες φυτεύσεις

Άρθρο 85α

Παράνομες φυτεύσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά τις 31 Αυγούστου 1998

1.  Οι παραγωγοί εκριζώνουν με δικά τους έξοδα τις εκτάσεις που έχουν φυτευτεί με αμπέλια χωρίς αντίστοιχο δικαίωμα φύτευσης, ανάλογα με την περίπτωση, μετά τις 31 Αυγούστου 1998.

2.  Εν αναμονή της εκρίζωσης σύμφωνα με την παράγραφο 1, τα σταφύλια και τα προϊόντα που παράγονται από σταφύλια προερχόμενα από εκτάσεις που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο επιτρέπεται να κυκλοφορούν στην αγορά μόνο για σκοπούς απόσταξης με αποκλειστικά έξοδα του παραγωγού. Τα προϊόντα που λαμβάνονται από την απόσταξη δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αλκοόλης με κεκτημένο κατ’ όγκο αλκοολικό τίτλο 80 % vol. ή χαμηλότερο.

3.  Με την επιφύλαξη, ανάλογα με την περίπτωση, παλαιότερων κυρώσεων που έχουν επιβάλει τα κράτη μέλη, τα κράτη μέλη επιβάλλουν στους παραγωγούς που δεν έχουν τηρήσει την παρούσα υποχρέωση εκρίζωσης κυρώσεις οι οποίες κλιμακώνονται ανάλογα με τη σοβαρότητα, την έκταση και τη διάρκεια της παράβασης.

4.  Η λήξη της μεταβατικής απαγόρευσης σχετικά με τις νέες φυτεύσεις στις 31 Δεκεμβρίου 2015, όπως προβλέπεται στο άρθρο 85ζ παράγραφος 1, δεν θίγει τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.

Άρθρο 85β

Υποχρεωτική διευθέτηση των παράνομων φυτεύσεων που πραγματοποιήθηκαν πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 1998

1.  Οι παραγωγοί προβαίνουν, έναντι καταβολής τελών και το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2009, σε διευθέτηση των εκτάσεων που έχουν φυτευτεί με αμπέλια χωρίς αντίστοιχο δικαίωμα φύτευσης, ανάλογα με την περίπτωση, πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 1998.

Με την επιφύλαξη τυχόν διαδικασιών στα πλαίσια της εκκαθάρισης λογαριασμών, το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στις εκτάσεις που αποτέλεσαν αντικείμενο διευθέτησης βάσει των διατάξεων του άρθρου 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999.

2.  Τα τέλη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζονται από τα κράτη μέλη. Ισοδυναμούν τουλάχιστον με το διπλάσιο της μέσης αξίας του αντίστοιχου δικαιώματος φύτευσης στη σχετική περιοχή.

3.  Εν αναμονή της διευθέτησης σύμφωνα με την παράγραφο 1, τα σταφύλια ή τα προϊόντα που παρασκευάζονται από σταφύλια προερχόμενα από εκτάσεις που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο επιτρέπεται να κυκλοφορούν στην αγορά μόνο για σκοπούς απόσταξης με αποκλειστικά έξοδα του παραγωγού. Τα προϊόντα δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αλκοόλης με αποκτημένο αλκοολικό τίτλο 80 % vol. ή χαμηλότερο.

4.  Οι παράνομες εκτάσεις της παραγράφου 1 που δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο διευθέτησης σύμφωνα με την εν λόγω παράγραφο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009 εκριζώνονται από τους ενδιαφερόμενους παραγωγούς με δικά τους έξοδα.

Τα κράτη μέλη επιβάλλουν κυρώσεις, οι οποίες κλιμακώνονται ανάλογα με τη σοβαρότητα, την έκταση και τη διάρκεια της παράβασης, στους παραγωγούς οι οποίοι δεν συμμορφώνονται με αυτή την υποχρέωση εκρίζωσης.

Εν αναμονή της εκρίζωσης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, η παράγραφος 3 εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών.

5.  Η λήξη της μεταβατικής απαγόρευσης για νέες φυτεύσεις στις 31 Δεκεμβρίου 2015, όπως προβλέπεται στο άρθρο 85ζ παράγραφος 1, δεν θίγει τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 4.

Άρθρο 85γ

Έλεγχος της μη κυκλοφορίας ή της απόσταξης

1.  Όσον αφορά το άρθρο 85α παράγραφος 2 και το άρθρο 85β παράγραφοι 3 και 4, τα κράτη μέλη απαιτούν αποδεικτικά στοιχεία για τη μη κυκλοφορία των συγκεκριμένων προϊόντων ή, εάν τα συγκεκριμένα προϊόντα αποστάζονται, την προσκόμιση συμφωνητικών απόσταξης.

2.  Τα κράτη μέλη ελέγχουν τη μη κυκλοφορία και την απόσταξη που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Επιβάλλουν κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

3.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις εκτάσεις που αποτελούν αντικείμενο απόσταξης και τους αντίστοιχους όγκους αλκοόλης.

Άρθρο 85δ

Συνοδευτικά μέτρα

Για τις εκτάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 85β παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο, εφόσον δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο διευθέτησης, και για τις εκτάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 85α παράγραφος 1 δεν χορηγούνται εθνικά ή κοινοτικά μέτρα στήριξης.

Άρθρο 85ε

Μέτρα εφαρμογής

Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος υποτμήματος θεσπίζονται από την Επιτροπή.

Οι κανόνες αυτοί μπορούν να αφορούν:

Υποτμήμα ΙΙ

Μεταβατικό καθεστώς δικαιωμάτων φύτευσης

Άρθρο 85στ

Διάρκεια

Το παρόν υποτμήμα ισχύει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.

Άρθρο 85ζ

Μεταβατική απαγόρευση φύτευσης αμπέλων

1.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 120α παράγραφοι 1 έως 6 και ιδίως της παραγράφου 4, απαγορεύεται η φύτευση αμπέλων με οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου ταξινομήσιμες σύμφωνα με το άρθρο 120α παράγραφος 2.

2.  Απαγορεύεται επίσης ο επανεμβολιασμός οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου ταξινομήσιμων σύμφωνα με το άρθρο 120α παράγραφος 2 σε ποικιλίες άλλες πλην των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου που αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο.

3.  Υπό την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 2, οι φυτεύσεις και ο επανεμβολιασμός που αναφέρονται στις εν λόγω παραγράφους επιτρέπονται εφόσον καλύπτονται από:

4.  Τα δικαιώματα φύτευσης που αναφέρονται στην παράγραφο 3 χορηγούνται σε εκτάρια.

5.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν τη διατήρηση της απαγόρευσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στο έδαφός τους ή σε τμήματα του εδάφους τους το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2018 το αργότερο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται αναλόγως στο συγκεκριμένο κράτος μέλος οι κανόνες που διέπουν το μεταβατικό καθεστώς φύτευσης όπως καθορίζεται στο παρόν υποτμήμα και στο παρόν άρθρο.

Άρθρο 85η

Νέα δικαιώματα φύτευσης

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν νέα δικαιώματα φύτευσης σε παραγωγούς όσον αφορά εκτάσεις:

2.  Τα χορηγηθέντα νέα δικαιώματα φύτευσης:

Άρθρο 85θ

Δικαιώματα αναφύτευσης

1.  Τα κράτη μέλη χορηγούν δικαιώματα αναφύτευσης σε παραγωγούς που έχουν προβεί σε εκρίζωση αμπελώνων.

Ωστόσο, οι εκριζωθείσες εκτάσεις για τις οποίες έχει χορηγηθεί πριμοδότηση εκρίζωσης σύμφωνα με το υποτμήμα ΙΙΙ δεν παρέχουν δικαιώματα αναφύτευσης.

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν δικαιώματα αναφύτευσης σε παραγωγούς που αναλαμβάνουν να προβούν σε εκρίζωση αμπελώνων. Στις περιπτώσεις αυτές η εκρίζωση των αμπελώνων της σχετικής έκτασης πραγματοποιείται το αργότερο στο τέλος του τρίτου έτους που ακολουθεί εκείνο κατά το οποίο φυτεύτηκαν οι νέοι αμπελώνες για τους οποίους είχαν χορηγηθεί τα δικαιώματα αναφύτευσης.

3.  Τα χορηγούμενα δικαιώματα αναφύτευσης αντιστοιχούν σε έκταση ισοδύναμη, από άποψη καθαρής παραγωγής, προς την έκταση που απετέλεσε αντικείμενο εκρίζωσης.

4.  Τα δικαιώματα αναφύτευσης ασκούνται στην εκμετάλλευση για την οποία χορηγήθηκαν. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν περαιτέρω ότι αυτά τα δικαιώματα αναφύτευσης μπορούν να ασκηθούν μόνο στην έκταση όπου έχει πραγματοποιηθεί η εκρίζωση.

5.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 4, τα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίζουν ότι τα δικαιώματα αναφύτευσης μπορούν να μεταβιβάζονται, εν όλω ή εν μέρει, σε άλλη εκμετάλλευση στο ίδιο κράτη μέλος, στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η εφαρμογή των παρεκκλίσεων που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο να μην οδηγεί σε συνολική αύξηση του δυναμικού παραγωγής στην επικράτειά τους, ιδίως όταν πραγματοποιούνται μεταβιβάσεις από μη αρδευόμενες σε αρδευόμενες εκτάσεις.

6.  Οι παράγραφοι 1 έως 5 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών σε δικαιώματα παρόμοια με δικαιώματα αναφύτευσης τα οποία αποκτήθηκαν δυνάμει προηγούμενης κοινοτικής ή εθνικής νομοθεσίας.

7.  Τα δικαιώματα αναφύτευσης που έχουν χορηγηθεί δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 χρησιμοποιούνται εντός των περιόδων που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο.

Άρθρο 85ι

Εθνικό και περιφερειακό αποθεματικό δικαιωμάτων φύτευσης

1.  Προκειμένου να βελτιωθεί η διαχείριση του δυναμικού παραγωγής τα κράτη μέλη δημιουργούν εθνικό αποθεματικό ή περιφερειακά αποθεματικά δικαιωμάτων φύτευσης.

2.  Τα κράτη μέλη που έχουν δημιουργήσει εθνικό αποθεματικό ή περιφερειακά αποθεματικά δικαιωμάτων φύτευσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 μπορούν να διατηρούν τα εν λόγω αποθεματικά για όσο χρόνο εφαρμόζουν το μεταβατικό καθεστώς δικαιωμάτων φύτευσης κατά τα οριζόμενα στο παρόν υποτμήμα.

3.  Τα ακόλουθα δικαιώματα φύτευσης παρέχονται στα εθνικά ή περιφερειακά αποθεματικά εάν δεν χρησιμοποιηθούν εντός της ταχθείσας προθεσμίας:

4.  Οι παραγωγοί μπορούν να μεταβιβάζουν τα δικαιώματα αναφύτευσης στο εθνικό αποθεματικό ή στα περιφερειακά αποθεματικά. Οι όροι της εν λόγω μεταβίβασης, ενδεχομένως επί πληρωμή από εθνικούς λογαριασμούς, καθορίζονται από τα κράτη μέλη, λαμβανομένων υπόψη των νόμιμων συμφερόντων των μερών.

5.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 τα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίζουν να μην εφαρμόσουν σύστημα αποθεματικού, υπό τον όρο ότι μπορούν να αποδείξουν ότι υπάρχει αποτελεσματικό εναλλακτικό σύστημα για τη διαχείριση των δικαιωμάτων φύτευσης σε ολόκληρη την επικράτειά τους. Το εναλλακτικό σύστημα μπορεί, εφόσον απαιτείται, να παρεκκλίνει από τις σχετικές διατάξεις του παρόντος υποτμήματος.

Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται επίσης στα κράτη μέλη τα οποία διακόπτουν τη λειτουργία εθνικού αποθεματικού ή περιφερειακών αποθεματικών δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999.

Άρθρο 85ια

Χορήγηση δικαιωμάτων φύτευσης από το αποθεματικό

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν δικαιώματα από αποθεματικό:

Τα κράτη μέλη ορίζουν τα κριτήρια για τον καθορισμό των ποσών της πληρωμής που αναφέρεται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου, τα οποία μπορούν να ποικίλλουν ανάλογα με το μελλοντικό τελικό προϊόν των σχετικών αμπελώνων και με την εναπομένουσα μεταβατική περίοδο ισχύος της απαγόρευσης για νέες φυτεύσεις που προβλέπεται στο άρθρο 85ζ παράγραφοι 1 και 2.

2.  Όταν χρησιμοποιούνται δικαιώματα φύτευσης που παρέχονται από αποθεματικό, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι:

3.  Τα δικαιώματα φύτευσης που χορηγούνται από ένα αποθεματικό, τα οποία δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πριν από το τέλος της δεύτερης αμπελοοινικής περιόδου που έπεται εκείνης κατά τη διάρκεια της οποίας είχαν χορηγηθεί, καταπίπτουν και διατίθενται εκ νέου στο αποθεματικό.

4.  Τα δικαιώματα φύτευσης από ένα αποθεματικό τα οποία δεν χορηγούνται πριν από το τέλος της πέμπτης αμπελοοινικής περιόδου που έπεται της διάθεσής τους στο αποθεματικό αποσβένονται.

5.  Εάν σε ένα κράτος μέλος υπάρχουν περιφερειακά αποθεματικά, το κράτος μέλος μπορεί να θεσπίζει κανόνες που να επιτρέπουν τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων φύτευσης μεταξύ των περιφερειακών αποθεματικών. Εάν σε ένα κράτος μέλος συνυπάρχουν περιφερειακά και εθνικά αποθεματικά, το κράτος μέλος μπορεί να επιτρέπει τις μεταβιβάσεις μεταξύ αυτών των αποθεματικών.

Στις μεταβιβάσεις μπορεί να εφαρμόζεται συντελεστής μείωσης.

Άρθρο 85ιβ

Κανόνας de minimis

Το παρόν υποτμήμα δεν εφαρμόζεται στα κράτη μέλη στα οποία το κοινοτικό καθεστώς δικαιωμάτων φύτευσης δεν είχε εφαρμοστεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007.

Άρθρο 85ιγ

Αυστηρότεροι εθνικοί κανόνες

Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν αυστηρότερους εθνικούς κανόνες όσον αφορά τη χορήγηση νέων δικαιωμάτων φύτευσης ή δικαιωμάτων αναφύτευσης. Μπορούν να απαιτούν οι αντίστοιχες αιτήσεις και οι σχετικές πληροφορίες που περιέχονται σε αυτές να συμπληρώνονται με πρόσθετα στοιχεία τα οποία είναι αναγκαία για την παρακολούθηση της αξιοποίησης του δυναμικού παραγωγής.

Άρθρο 85ιδ

Μέτρα εφαρμογής

Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος υποτμήματος θεσπίζονται από την Επιτροπή.

Οι κανόνες αυτοί μπορούν να περιλαμβάνουν ιδίως:

Υποτμήμα ΙΙΙ

Καθεστώς εκρίζωσης

Άρθρο 85ιε

Διάρκεια

Οι διατάξεις του παρόντος υποτμήματος εφαρμόζονται έως το τέλος της αμπελοοινικής περιόδου 2010/11.

Άρθρο 85ιστ

Πεδίο εφαρμογής και ορισμός

Το παρόν υποτμήμα θεσπίζει τους όρους υπό τους οποίους οι αμπελουργοί λαμβάνουν πριμοδότηση σε αντάλλαγμα για την εκρίζωση αμπελώνων (εφεξής «πριμοδότηση εκρίζωσης»).

Άρθρο 85ιζ

Όροι επιλεξιμότητας

Η πριμοδότηση εκρίζωσης μπορεί να χορηγείται μόνον εάν η σχετική έκταση πληροί τους ακόλουθους όρους:

Με την επιφύλαξη του στοιχείου ε) του πρώτου εδαφίου οι εκτάσεις που έχουν αποτελέσει αντικείμενο διευθέτησης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 και το άρθρο 85β παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού είναι επιλέξιμες για την πριμοδότηση εκρίζωσης.

Άρθρο 85ιη

Ποσό της πριμοδότησης εκρίζωσης

1.  Η κλίμακα για τις πριμοδοτήσεις εκρίζωσης που πρόκειται να χορηγηθούν καθορίζεται από την Επιτροπή.

2.  Το συγκεκριμένο ποσό της πριμοδότησης εκρίζωσης καθορίζεται από τα κράτη μέλη εντός των ορίων της κλίμακας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και με βάση την παραδοσιακή απόδοση της σχετικής εκμετάλλευσης.

Άρθρο 85ιθ

Διαδικασία και προϋπολογισμός

1.  Οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί υποβάλλουν αίτηση για πριμοδότηση εκρίζωσης στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών το αργότερο έως τις 15 Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν ημερομηνία πριν από τις 15 Σεπτεμβρίου, αρκεί αυτή να είναι μεταγενέστερη της 30ής Ιουνίου και αρκεί να λαμβάνουν δεόντως υπόψη, κατά περίπτωση, την από μέρους τους εφαρμογή των απαλλαγών που προβλέπει το άρθρο 85κα.

2.  Τα κράτη μέλη ελέγχουν διοικητικά τις παραλαμβανόμενες αιτήσεις, διεκπεραιώνουν τις επιλέξιμες αιτήσεις και κοινοποιούν στην Επιτροπή, έως τις 15 Οκτωβρίου κάθε έτους, τη συνολική έκταση και τα ποσά που καλύπτουν οι εν λόγω αιτήσεις κατανεμημένες ανά περιφέρεια και ανά κλίμακα αποδόσεων.

3.  Ο μέγιστος ετήσιος προϋπολογισμός για το καθεστώς εκρίζωσης εμφαίνεται στο παράρτημα Χδ.

4.  Εάν το συνολικό ποσό που κοινοποιείται στην Επιτροπή από τα κράτη μέλη υπερβαίνει τους διαθέσιμους δημοσιονομικούς πόρους, η Επιτροπή καθορίζει έως τις 15 Νοεμβρίου κάθε έτους ένα ενιαίο ποσοστό για την αποδοχή των ποσών που κοινοποιήθηκαν, λαμβάνοντας υπόψη, εφόσον συντρέχει λόγος, την εφαρμογή των άρθρου 85κα παράγραφοι 2 και 3.

5.  Έως την 1η Φεβρουαρίου κάθε έτους τα κράτη μέλη αποδέχονται τις αιτήσεις για:

Άρθρο 85κ

Πολλαπλή συμμόρφωση

Εφόσον διαπιστωθεί ότι ο γεωργός δεν έχει συμμορφωθεί όσον αφορά την εκμετάλλευσή του, οποιαδήποτε στιγμή κατά τη χρονική περίοδο των τριών ετών από την καταβολή της πριμοδότησης εκρίζωσης, με τις κανονιστικές απαιτήσεις διαχείρισης και την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση που αναφέρονται στα άρθρα 3 έως 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, το ποσό της ενίσχυσης, εφόσον η μη συμμόρφωση είναι αποτέλεσμα ενέργειας ή παράλειψης για την οποία ευθύνεται άμεσα ο γεωργός, μειώνεται ή ακυρώνεται, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, ανάλογα με τη σοβαρότητα, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης, ο δε γεωργός ενδέχεται να υποχρεωθεί να επιστρέψει την ενίσχυση σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στις εν λόγω διατάξεις.

Άρθρο 85κα

Εξαιρέσεις

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να απορρίψουν όλες τις περαιτέρω αιτήσεις για τις οποίες γίνεται μνεία στο άρθρο 85ιθ παράγραφος 1, εφόσον η συνολική εκριζωθείσα έκταση στην επικράτειά τους φθάνει το 8 % του αμπελώνα τους, όπως αναφέρεται στο παράρτημα Χε.

Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να απορρίψουν όλες τις περαιτέρω αιτήσεις για τις οποίες γίνεται μνεία στο άρθρο 85ιθ παράγραφος 1 για μια περιφέρεια όταν η συνολική εκριζωθείσα έκταση στην περιφέρεια αυτή φθάνει το 10 % του αμπελώνα τους.

2.  Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει την παύση εφαρμογής του καθεστώτος εκρίζωσης σε ένα κράτος μέλος εάν, λαμβανομένου υπόψη του αριθμού των εκκρεμών αιτήσεων, η συνέχιση της εκρίζωσης θα οδηγούσε σε συνολική έκταση εκρίζωσης μεγαλύτερη του 15 % του συνόλου των αμπελώνων του κράτους μέλους, όπως αναφέρεται στο παράρτημα Χε.

3.  Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει την παύση της εφαρμογής του καθεστώτος εκρίζωσης σε ένα κράτος μέλος για ένα δεδομένο έτος εάν, λαμβανομένου υπόψη του αριθμού των εκκρεμών αιτήσεων, η συνέχιση της εκρίζωσης θα οδηγούσε σε συνολική εκριζωθείσα έκταση μεγαλύτερη του 6 % του συνολικού αμπελώνα του κράτους μέλους, όπως αναφέρεται στο παράρτημα Χε κατά το συγκεκριμένο έτος λειτουργίας του καθεστώτος.

4.  Τα κράτη μέλη μπορούν να κηρύξουν τις αμπελουργικές εκτάσεις που βρίσκονται σε ορεινές περιοχές και απότομες πλαγιές μη επιλέξιμες για το καθεστώς εκρίζωσης βάσει όρων που καθορίζονται από την Επιτροπή.

5.  Τα κράτη μέλη μπορούν να κηρύσσουν εκτάσεις μη επιλέξιμες για το καθεστώς εκρίζωσης, σε περίπτωση που η εφαρμογή του καθεστώτος μπορεί να είναι μη συμβατή για περιβαλλοντικούς λόγους. Οι εκτάσεις που κηρύσσονται μη επιλέξιμες δεν υπερβαίνουν το 3 % του συνολικού αμπελώνα, όπως αναφέρεται στο παράρτημα Χε.

6.  Η Ελλάδα μπορεί να κηρύξει αμπελουργικές εκτάσεις των νησιών του Αιγαίου και των Ελληνικών Ιονίων Νήσων, εξαιρουμένων της Κρήτης και της Εύβοιας, μη επιλέξιμες για το καθεστώς εκρίζωσης.

7.  Το καθεστώς εκρίζωσης που θεσπίζεται στο παρόν υποτμήμα δεν εφαρμόζεται στις Αζόρες, στη Μαδέρα και στις Κανάριες Νήσους.

8.  Τα κράτη μέλη παρέχουν στους παραγωγούς στις εκτάσεις που είναι ή που κηρύσσονται μη επιλέξιμες κατ’ εφαρμογή των παραγράφων 4 έως 7 προτεραιότητα για τη χορήγηση άλλων μέτρων στήριξης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό όσον αφορά τον αμπελοοινικό τομέα, και ιδίως, κατά περίπτωση, του μέτρου αναδιάρθρωσης και μετατροπής στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης και των μέτρων αγροτικής ανάπτυξης.

Άρθρο 85κβ

Κανόνας de minimis

Το παρόν υποτμήμα δεν εφαρμόζεται στα κράτη μέλη στα οποία η παραγωγή οίνου δεν υπερβαίνει 50 000 εκατόλιτρα ανά αμπελοοινική περίοδο. Η παραγωγή αυτή υπολογίζεται με βάση τη μέση παραγωγή κατά τις πέντε τελευταίες αμπελοοινικές περιόδους.

Άρθρο 85κγ

Συμπληρωματική εθνική ενίσχυση

Τα κράτη μέλη δύνανται να χορηγήσουν συμπληρωματική εθνική ενίσχυση που δεν υπερβαίνει το 75 % της εφαρμοστέας πριμοδότησης εκρίζωσης επιπλέον της χορηγούμενης πριμοδότησης εκρίζωσης.

Άρθρο 85κδ

Μέτρα εφαρμογής

Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος υποτμήματος θεσπίζονται από την Επιτροπή.

Οι κανόνες αυτοί μπορούν να περιλαμβάνουν ιδίως:

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Καθεστώτα ενισχύσεων

Τμήμα Ι

Ενισχύσεις για μεταποίηση

Υποτμήμα Ι

Αποξηραμένες χορτονομές

Άρθρο 86

Επιλέξιμες επιχειρήσεις

1.  Ενίσχυση για μεταποίηση των προϊόντων του τομέα των αποξηραμένων χορτονομών χορηγείται μόνον στις επιχειρήσεις μεταποίησης προϊόντων του εν λόγω τομέα, οι οποίες υπάγονται σε μία τουλάχιστον από τις ακόλουθες κατηγορίες:

2.  Η ενίσχυση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 καταβάλλεται για τις αποξηραμένες χορτονομές που έχουν εγκαταλείψει την επιχείρηση μεταποίησης και πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

Άρθρο 87

Προκαταβολές

1.  Οι επιχειρήσεις μεταποίησης δικαιούνται προκαταβολής ύψους 19,80 ευρώ ανά τόνο ή 26,40 ευρώ ανά τόνο εάν έχουν καταθέσει εγγύηση 6,60 ευρώ ανά τόνο.

Τα κράτη μέλη διενεργούν τους απαιτούμενους ελέγχους προκειμένου να επαληθεύουν το δικαίωμα στην ενίσχυση. Μόλις διαπιστωθεί η ύπαρξη του δικαιώματος, χορηγείται η προκαταβολή.

Ωστόσο, η προκαταβολή μπορεί να χορηγείται πριν από τη διαπίστωση του δικαιώματος, εάν κατατεθεί από την επιχείρηση μεταποίησης εγγύηση ίση προς το ποσό της προκαταβολής, προσαυξημένο κατά 10 %. Η εγγύηση αυτή αποτελεί επίσης εγγύηση για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου. Η εγγύηση αυτή μειώνεται στο επίπεδο της εγγύησης που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο αμέσως μετά τη διαπίστωση του δικαιώματος προς ενίσχυση και αποδεσμεύεται πλήρως με την καταβολή του υπολοίπου της ενίσχυσης.

2.  Για να χορηγηθεί η προκαταβολή, οι αποξηραμένες χορτονομές πρέπει να έχουν εγκαταλείψει την επιχείρηση μεταποίησης.

3.  Στις περιπτώσεις που έχει χορηγηθεί προκαταβολή, το υπόλοιπο που ισούται με τη διαφορά μεταξύ του ποσού της προκαταβολής και του συνολικού ποσού της ενίσχυσης που οφείλεται στην επιχείρηση μεταποίησης καταβάλλεται με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 88 παράγραφος 2.

4.  Στις περιπτώσεις που η προκαταβολή υπερβαίνει το συνολικό ποσό το οποίο δικαιούται η επιχείρηση μεταποίησης μετά την εφαρμογή του άρθρου 88 παράγραφος 2, η επιχείρηση μεταποίησης επιστρέφει το αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους κατόπιν αιτήσεως.

Άρθρο 88

Ύψος της ενίσχυσης

1.  Η ενίσχυση που προβλέπεται στο άρθρο 86 ορίζεται σε 33 ευρώ/τόνο.

2.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, εάν, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας, η ποσότητα των αποξηραμένων χορτονομών για την οποία ζητείται ενίσχυση υπερβαίνει τη μέγιστη εγγυημένη ποσότητα που καθορίζεται στο άρθρο 89, η ενίσχυση μειώνεται για τα κράτη μέλη στα οποία η παραγωγή υπερβαίνει την εθνική εγγυημένη ποσότητα, με μείωση των δαπανών κατ’ αναλογία προς το ποσοστό που αντιπροσωπεύει η υπέρβαση του συγκεκριμένου κράτους μέλους στο σύνολο των υπερβάσεων.

Η μείωση καθορίζεται από την Επιτροπή σε επίπεδο που διασφαλίζει ότι οι δαπάνες του προϋπολογισμού δεν υπερβαίνουν το ποσό που θα αντιπροσώπευαν εάν δεν είχε σημειωθεί υπέρβαση της μέγιστης εγγυημένης ποσότητας.

Άρθρο 89

Εγγυημένη ποσότητα

Για κάθε περίοδο εμπορίας, καθορίζεται μέγιστη εγγυημένη ποσότητα που ανέρχεται σε 4 960 723 τόνους αφυδατωμένων ή/και αποξηραμένων στον ήλιο χορτονομών, για την οποία μπορεί να χορηγείται η ενίσχυση που προβλέπεται στο άρθρο 86 . Η ποσότητα αυτή κατανέμεται μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών μελών με τη μορφή εθνικών εγγυημένων ποσοτήτων σύμφωνα με το σημείο Β του παραρτήματος ΧΙ.

Άρθρο 90

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος υποτμήματος, οι οποίοι μπορούν να αφορούν ιδίως:

▼M1

Υποτμήμα ΙΙ

Λίνος και κάνναβη που προορίζονται για την παραγωγή ινών

▼B

Άρθρο 91

Επιλεξιμότητα

1.   ►M7  Η ενίσχυση για τη μεταποίηση του άχυρου λίνου που προορίζεται για την παραγωγή μακρών ινών καθώς και του άχυρου λίνου που προορίζεται για την παραγωγή βραχειών ινών και του άχυρου κάνναβης που προορίζεται για την παραγωγή ινών χορηγείται για τις περιόδους εμπορίας 2009/2010 έως 2011/2012 στους εγκεκριμένους πρώτους μεταποιητές, σε συσχετισμό με τη ποσότητα των πραγματικά λαμβανομένων ινών από άχυρο για το οποίο έχει συναφθεί σύμβαση πώλησης με γεωργό. ◄

Ωστόσο, σε περίπτωση που ο γεωργός διατηρεί την κυριότητα του αχύρου, του οποίου αναθέτει με σύμβαση τη μεταποίηση σε εγκεκριμένο πρώτο μεταποιητή, και αποδεικνύει ότι έχει διαθέσει στην αγορά τις ληφθείσες ίνες, η ενίσχυση χορηγείται στον γεωργό.

Σε περίπτωση που ο εγκεκριμένος πρώτος μεταποιητής και ο γεωργός είναι ένα και το αυτό πρόσωπο, η σύμβαση πώλησης αντικαθίσταται από την ανάληψη δέσμευσης εκ μέρους τον ενδιαφερομένου να πραγματοποιήσει ο ίδιος τη μεταποίηση.

▼M1

2.  Για την εφαρμογή του παρόντος υποτμήματος, ως «εγκεκριμένος πρώτος μεταποιητής» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η ομάδα φυσικών ή νομικών προσώπων, ανεξαρτήτως του νομικού καθεστώτος που έχουν σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο η εν λόγω ομάδα ή τα μέλη της, το οποίο έχει εγκριθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους, στην επικράτεια του οποίου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις για την παραγωγή ινών λίνου ή κάνναβης.

▼B

Άρθρο 92

Ύψος της ενίσχυσης

▼M1

1.  Το ποσό της ενίσχυσης μεταποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 91 καθορίζεται:

▼M1

Ωστόσο, το κράτος μέλος δύναται, σε σχέση με τις παραδοσιακές δυνατότητες διάθεσης στην αγορά, να αποφασίσει να χορηγήσει επίσης ενίσχυση:

Για τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο, το κράτος μέλος χορηγεί ενίσχυση για ποσότητα η οποία δεν υπερβαίνει την παραχθείσα ποσότητα με βάση περιεκτικότητα σε ξένες ύλες και συσσωματώματα ινών 7,5 %.

▼B

2.  Οι ποσότητες των επιλέξιμων για ενίσχυση ινών περιορίζονται συναρτήσει των εκτάσεων, για τις οποίες έχει συναφθεί σύμβαση ή έχει αναληφθεί δέσμευση σύμφωνα με το άρθρο 91.

Τα όρια που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο καθορίζονται από τα κράτη μέλη με τρόπο ώστε να τηρούνται οι εθνικές εγγυημένες ποσότητες που αναφέρονται στο άρθρο 94.

Άρθρο 93

Προκαταβολές

Μετά από αίτηση του εγκεκριμένου πρώτου μεταποιητή, καταβάλλεται προκαταβολή επί της ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 91 συναρτήσει των ποσοτήτων ινών που λαμβάνονται.

Άρθρο 94

Εγγυημένη ποσότητα

▼M7

1.  Καθορίζεται μέγιστη εγγυημένη ποσότητα 80 878 τόνων ως προς καθεμία από τις περιόδους εμπορίας 2009/2010 έως 2011/2012 για τις μακρές ίνες λίνου για τις οποίες μπορεί να χορηγηθεί ενίσχυση. Η ποσότητα αυτή κατανέμεται μεταξύ ορισμένων κρατών μελών με τη μορφή εθνικών εγγυημένων ποσοτήτων σύμφωνα με το παράρτημα XI σημείο A.I.

1α.  Καθορίζεται μέγιστη εγγυημένη ποσότητα 147 265 τόνων ως προς καθεμία από τις περιόδους εμπορίας 2009/2010 έως 2011/2012 για τις βραχείες ίνες λίνου και τις ίνες κάνναβης για τις οποίες μπορεί να χορηγηθεί ενίσχυση. Η ποσότητα αυτή κατανέμεται μεταξύ ορισμένων κρατών μελών με τη μορφή εθνικών εγγυημένων ποσοτήτων σύμφωνα με το παράρτημα XI σημείο Α.ΙΙ.

▼B

2.  Στην περίπτωση που οι ίνες που λαμβάνονται σε ένα κράτος μέλος προέρχονται από άχυρο που παράγεται σε άλλο κράτος μέλος, οι ποσότητες των εν λόγω ινών καταλογίζονται στην εθνική εγγυημένη ποσότητα τον κράτους μέλους όπου συγκομίστηκε το άχυρο. Η ενίσχυση καταβάλλεται από το κράτος μέλος, στην εθνική εγγυημένη ποσότητα τον οποίου γίνεται ο καταλογισμός.

▼M1

3.  Κάθε κράτος μέλος μπορεί να μεταφέρει ένα μέρος της εθνικής εγγυημένης ποσότητάς του που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στην εθνική εγγυημένη ποσότητά του που αναφέρεται στην παράγραφο 1α και αντιστρόφως.

Οι μεταφορές που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο πραγματοποιούνται βάσει της ισοδυναμίας ενός τόνου μακρών ινών λίνου προς 2,2 τόνους βραχέων ινών λίνου και ινών κάνναβης.

Η ενίσχυση μεταποίησης χορηγείται μόνο για τις ποσότητες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 1α αντιστοίχως, προσαρμοσμένες σύμφωνα με τα δύο πρώτα εδάφια της παρούσας παραγράφου.

Άρθρο 94a

Συμπληρωματική ενίσχυση

Κατά την περίοδο εμπορίας 2008/09, χορηγείται συμπληρωματική ενίσχυση στον εγκεκριμένο πρώτο μεταποιητή για τις καλλιεργούμενες εκτάσεις με λίνο στις ζώνες Ι και ΙΙ που αναφέρονται στο παράρτημα XI σημείο A.III, των οποίων η παραγωγή αχύρου αποτελεί αντικείμενο:

Το ποσό της συμπληρωματικής ενίσχυσης ανέρχεται σε 120 ευρώ ανά εκτάριο στη ζώνη Ι και σε 50 ευρώ ανά εκτάριο στη ζώνη ΙΙ.

▼B

Άρθρο 95

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος υποτμήματος, οι οποίοι μπορούν να αφορούν ιδίως:

▼M7

Υποτμήμα ΙΙΙ

Αμύλο γεωμήλων

Άρθρο 95α

Πριμοδότηση αμύλου γεωμήλων

1.  Κατά τις περιόδους εμπορίας 2009/2010, 2010/2011 και 2011/2012, καταβάλλεται πριμοδότηση 22,25 ευρώ ανά τόνο παραγόμενου αμύλου στους παραγωγούς αμύλου γεωμήλων για την ποσότητα αμύλου γεωμήλων μέχρι του ορίου της ποσόστωσης που αναφέρεται στο άρθρο 84α παράγραφος 2, με την προϋπόθεση ότι έχουν καταβάλει στους παραγωγούς γεωμήλων την ελάχιστη τιμή για όλα τα γεώμηλα που απαιτούνται για την παραγωγή αμύλου μέχρι αυτού του ορίου ποσόστωσης.

2.  Η ελάχιστη τιμή για γεώμηλα προοριζόμενα για την παρασκευή αμύλου ορίζεται στα 178,31 ευρώ ανά τόνο για τις συγκεκριμένες περιόδους εμπορίας.

Η τιμή αυτή εφαρμόζεται στην ποσότητα γεωμήλων η οποία παραδίδεται στη βιομηχανία και η οποία είναι αναγκαία για να παραχθεί ένας τόνος αμύλου.

Η ελάχιστη τιμή προσαρμόζεται ανάλογα με την περιεκτικότητα των γεωμήλων σε άμυλο.

3.  Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος υποτμήματος.

▼B

Τμήμα ΙΙ

Επιστροφή στην παραγωγή

▼M7 —————

▼B

Άρθρο 97

Επιστροφή στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης

1.  Στα προϊόντα του τομέα της ζάχαρης που αναφέρονται στα στοιχεία β) έως ε) του μέρους ΙΙΙ του παραρτήματος Ι, μπορεί να χορηγείται επιστροφή στην παραγωγή, εάν το πλεόνασμα ζάχαρης ή η εισαγόμενη ζάχαρη, το πλεόνασμα ισογλυκόζης ή το πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης δεν διατίθενται σε τιμή που να αντιστοιχεί στην τιμή της διεθνούς αγοράς για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 62 παράγραφος 2 στοιχεία β) και γ).

2.  Η επιστροφή στην παραγωγή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το κόστος που θα προέκυπτε από τη χρήση εισαγόμενης ζάχαρης, το οποίο θα βάρυνε τη βιομηχανία σε περίπτωση εφοδιασμού της στη διεθνή αγορά, και την τιμή του πλεονάσματος ζάχαρης που υπάρχει στην αγορά της Κοινότητας ή την τιμή αναφοράς, εάν δεν υπάρχει πλεόνασμα ζάχαρης.

Άρθρο 98

Όροι χορήγησης

Η Επιτροπή θεσπίζει τους όρους χορήγησης των επιστροφών στην παραγωγή που αναφέρονται στο παρόν τμήμα, καθώς και το ποσό των εν λόγω επιστροφών και, όσον αφορά την επιστροφή στην παραγωγή για τη ζάχαρη που αναφέρεται στο άρθρο 97, τις επιλέξιμες ποσότητες.

Τμήμα III

Ενισχύσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων

▼M7

Άρθρο 99

Ενίσχυση για το αποκορυφωμένο γάλα και το αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη που χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές

1.  Σε περίπτωση δημιουργίας πλεονασμάτων γαλακτοκομικών προϊόντων ή πιθανής δημιουργίας τέτοιων πλεονασμάτων, που προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρή διαταραχή της ισορροπίας της αγοράς, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει τη χορήγηση ενίσχυσης για το παραγόμενο στην Κοινότητα αποκορυφωμένο γάλα και αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη που χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές, σύμφωνα με όρους και πρότυπα των προϊόντων που καθορίζονται από την Επιτροπή. Το ύψος της ενίσχυσης μπορεί να καθορίζεται εκ των προτέρων ή μέσω διαγωνισμού.

Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, το βουτυρόγαλα και το βουτυρόγαλα σε σκόνη εξομοιώνονται προς το αποκορυφωμένο γάλα και το αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη.

2.  Τα ποσά των ενισχύσεων καθορίζονται από την Επιτροπή, η οποία λαμβάνει υπόψη της την τιμή αναφοράς που καθορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο ε) σημείο ii) για το αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη και την εξέλιξη της κατάστασης της αγοράς όσον αφορά το αποκορυφωμένο γάλα και το αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη.

Άρθρο 100

Ενίσχυση για το αποκορυφωμένο γάλα που μεταποιείται σε καζεΐνη και καζεϊνικά άλατα

1.  Σε περίπτωση δημιουργίας πλεονασμάτων γαλακτοκομικών προϊόντων ή πιθανής δημιουργίας τέτοιων πλεονασμάτων, που προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρή διαταραχή της ισορροπίας της αγοράς, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει τη χορήγηση ενίσχυσης για το αποκορυφωμένο γάλα που παράγεται στην Κοινότητα και μεταποιείται σε καζεΐνη ή καζεϊνικά άλατα, σύμφωνα με όρους και πρότυπα των προϊόντων που καθορίζονται από την Επιτροπή για το γάλα αυτό, καθώς και για την καζεΐνη ή τα καζεϊνικά άλατα που παράγονται από αυτό. Το ύψος της ενίσχυσης μπορεί να καθορίζεται εκ των προτέρων ή μέσω διαγωνισμού.

2.  Το ύψος των ενισχύσεων καθορίζεται από την Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη της κατάστασης της αγοράς όσον αφορά το αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη και την τιμή αναφοράς για το αποκορυφωμένο γάλα σε σκόνη, που καθορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο ε) σημείο ii).

Η ενίσχυση μπορεί να ποικίλλει, ανάλογα με το αν το αποκορυφωμένο γάλα μεταποιείται σε καζεΐνη ή καζεϊνικά άλατα και ανάλογα με την ποιότητα των προϊόντων αυτών.

▼M7 —————

▼B

Άρθρο 102

Ενίσχυση για την παροχή γάλακτος στους μαθητές

1.  Με όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή, χορηγείται κοινοτική ενίσχυση για την παροχή στους μαθητές, εντός των σχολικών ιδρυμάτων, ορισμένων μεταποιημένων γαλακτοκομικών προϊόντων, τα οποία καθορίζονται από την Επιτροπή και υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 0401, 0403, 0404 90 και 0406 ή στον κωδικό ΣΟ 2202 90.

▼M7

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν, ως συμπλήρωμα της κοινοτικής ενίσχυσης, εθνικές ενισχύσεις για την παροχή στους μαθητές, εντός των σχολικών ιδρυμάτων, των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χρηματοδοτούν την εθνική τους ενίσχυση με εισφορά που θα βαρύνει τον γαλακτοκομικό τομέα ή με κάθε άλλη συνεισφορά του γαλακτοκομικού τομέα.

▼M3

3.  Η κοινοτική ενίσχυση ανέρχεται σε 18,15 EUR/100 kg για όλες τις κατηγορίες γάλακτος.

Για τα άλλα επιλέξιμα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα ποσά της ενίσχυσης καθορίζονται λαμβάνοντας υπόψη τα γαλακτικά συστατικά του εκάστοτε προϊόντος.

▼B

4.  Η ενίσχυση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 χορηγείται επί μέγιστης ποσότητας 0,25 λίτρων ισοδυνάμου γάλακτος ανά μαθητή και ανά ημέρα.

Τμήμα IV

Ενισχύσεις στον τομέα του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών

Άρθρο 103

Ενισχύσεις σε οργανώσεις φορέων

▼M7

1.  Η Κοινότητα χρηματοδοτεί τριετή προγράμματα εργασίας που εκπονούν οι οργανώσεις φορέων που αναφέρονται στο άρθρο 125 σε έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους τομείς.

▼M7

1α.  Η ετήσια κοινοτική χρηματοδότηση των προγραμμάτων εργασίας είναι:

▼B

2.  Το ανώτατο ποσό κοινοτικής χρηματοδότησης για τα προγράμματα εργασίας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ισούται προς τα ποσά που παρακρατούνται από τα κράτη μέλη. Η χρηματοδότηση αυτή αφορά το επιλέξιμο κόστος με ανώτατο όριο:

Η συμπληρωματική χρηματοδότηση διασφαλίζεται από το κράτος μέλος και ανέρχεται σε ποσοστό έως 50 % του κόστους που δεν καλύπτεται από την κοινοτική χρηματοδότηση.

Η Επιτροπή καθορίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, και ιδίως τις διαδικασίες έγκρισης των προγραμμάτων εργασίας των κρατών μελών και τους τύπους δραστηριοτήτων που είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο των προγραμμάτων αυτών.

3.  Με την επιφύλαξη τυχόν ειδικών διατάξεων που μπορούν να εκδοθούν από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 194, τα κράτη μέλη ελέγχουν την τήρηση των όρων της κοινοτικής χρηματοδότησης. Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη διενεργούν λογιστικό έλεγχο των προγραμμάτων εργασίας και καταρτίζουν πρόγραμμα ελέγχου που περιλαμβάνει δείγμα, το οποίο καθορίζεται με βάση την ανάλυση κινδύνου και αφορά τουλάχιστον το 30 % κατ’ έτος των οργανώσεων παραγωγών και όλων των άλλων οργανώσεων φορέων που λαμβάνουν κοινοτική χρηματοδότηση δυνάμει του παρόντος άρθρου.

▼M3

Τμήμα IVα

Ενισχύσεις στον τομέα των οπωροκηπευτικών

Υποτμήμα Ι

Ομάδες παραγωγών

Άρθρο 103α

Ενισχύσεις σε ομάδες παραγωγών

1.  Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου που παραχωρείται σύμφωνα με το άρθρο 125ε, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν στις ομάδες παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών που έχουν συσταθεί, με σκοπό την αναγνώρισή τους ως οργάνωσης παραγωγών:

2.  Οι ενισχύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 επιστρέφονται από την Κοινότητα σύμφωνα με τους κανόνες που πρόκειται να θεσπίσει η Επιτροπή για τη χρηματοδότηση των εν λόγω μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των κατωτάτων και των ανωτάτων ορίων και της έκτασης της κοινοτικής χρηματοδότησης.

3.  Οι ενισχύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) καθορίζονται για κάθε ομάδα παραγωγών βάσει της παραγωγής τους που διατίθεται στο εμπόριο και ανέρχονται, κατά το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο και το πέμπτο έτος στο:

Τα ποσοστά αυτά μπορούν να μειώνονται ανάλογα με την αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο η οποία υπερβαίνει ένα κατώτατο όριο. Στις ενισχύσεις που καταβάλλονται κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου έτους σε μια ομάδα παραγωγών είναι δυνατόν να εφαρμόζεται ανώτατο όριο.

Υποτμήμα II

Επιχειρησιακά ταμεία και επιχειρησιακά προγράμματα

Άρθρο 103β

Επιχειρησιακά ταμεία

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών μπορούν να συστήσουν ένα επιχειρησιακό ταμείο. Το ταμείο χρηματοδοτείται από:

2.  Τα επιχειρησιακά ταμεία χρησιμοποιούνται μόνο για τη χρηματοδότηση επιχειρησιακών προγραμμάτων που εγκρίνουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 103ζ.

Άρθρο 103γ

Επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα του τομέα οπωροκηπευτικών έχουν δύο ή περισσότερους από τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 122 στοιχείο γ) ή από τους ακόλουθους στόχους:

2.  Η πρόληψη και διαχείριση κρίσεων συνίσταται στην αποφυγή και στην αντιμετώπιση κρίσεων στις αγορές οπωροκηπευτικών και καλύπτει στο πλαίσιο αυτό:

Τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων, συμπεριλαμβανομένης της αποπληρωμής του κεφαλαίου και των τόκων η οποία αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο, δεν πρέπει να περιλαμβάνουν περισσότερο από το ένα τρίτο των δαπανών του επιχειρησιακού προγράμματος.

Για τη χρηματοδότηση μέτρων πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων, οι οργανώσεις παραγωγών μπορούν να δανείζονται με εμπορικούς όρους. Σε αυτή την περίπτωση, η αποπληρωμή του κεφαλαίου και των τόκων των δανείων αυτών μπορεί να αποτελεί μέρος του επιχειρησιακού προγράμματος και, επομένως, μπορεί να είναι επιλέξιμη για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή δυνάμει του άρθρου 103δ. Οιαδήποτε συγκεκριμένη δράση για την πρόληψη και τη διαχείριση κρίσεων χρηματοδοτείται είτε από τα δάνεια αυτά είτε απευθείας, όχι όμως και με τους δύο τρόπους.

3.  Τα κράτη μέλη ορίζουν ότι:

Οι περιβαλλοντικές δράσεις τηρούν τις απαιτήσεις για γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 39 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) ( 63 ).

Όταν το 80 % τουλάχιστον των παραγωγών που είναι μέλη μιας οργάνωσης παραγωγών υπόκειται σε μία ή περισσότερες ταυτόσημες γεωργοπεριβαλλοντικές δεσμεύσεις δυνάμει της εν λόγω διάταξης, η καθεμία από τις δεσμεύσεις αυτές θεωρείται περιβαλλοντική δράση όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου.

Η στήριξη των περιβαλλοντικών δράσεων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο καλύπτει τις πρόσθετες δαπάνες και την απώλεια εισοδήματος που απορρέει από τη δράση.

4.  Η παράγραφος 3 εφαρμόζεται στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία μόνον από 1ης Ιανουαρίου 2011.

5.  Επενδύσεις που αυξάνουν την πίεση που ασκείται στο περιβάλλον επιτρέπονται μόνο στις περιπτώσεις στις οποίες λαμβάνονται αποτελεσματικά μέτρα για τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος από τις εν λόγω πιέσεις.

Άρθρο 103δ

Κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή

1.  Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή ισούται με το ποσό των χρηματικών εισφορών που αναφέρονται στο άρθρο 103β παράγραφος 1 στοιχείο α) και έχουν όντως καταβληθεί, αλλά περιορίζεται στο 50 % του ποσού των δαπανών που έχουν όντως πραγματοποιηθεί.

2.  Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή δεν υπερβαίνει το 4,1 % της αξίας της παραγωγής που διαθέτει στο εμπόριο κάθε οργάνωση παραγωγών.

Ωστόσο, το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξάνεται στο 4,6 % της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο υπό τον όρο ότι το ποσό που υπερβαίνει το 4,1 % της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο χρησιμοποιείται αποκλειστικά για μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων.

3.  Κατόπιν σχετικού αιτήματος μιας οργάνωσης παραγωγών, το ποσοστό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ανέρχεται σε 60 % για ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα ή μέρος επιχειρησιακού προγράμματος που πληροί τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

4.  Το ποσοστό που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ανέρχεται σε 100 % στην περίπτωση αποσύρσεων οπωροκηπευτικών από την αγορά οι οποίες δεν υπερβαίνουν το 5 % του όγκου της παραγωγής που διαθέτει στο εμπόριο κάθε οργάνωση παραγωγών και τα οποία διατέθηκαν με:

Άρθρο 103ε

Εθνική χρηματοδοτική συνδρομή

1.  Στις περιφέρειες των κρατών μελών στις οποίες ο βαθμός οργάνωσης των παραγωγών του τομέα των οπωροκηπευτικών είναι ιδιαίτερα χαμηλός, η Επιτροπή μπορεί να επιτρέπει στα κράτη μέλη, κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αίτησης, να χορηγούν στις οργανώσεις παραγωγών εθνική χρηματοδοτική συνδρομή ίση προς το 80 % κατ’ ανώτατο όριο των χρηματικών εισφορών που αναφέρονται στο άρθρο 103β παράγραφος 1 στοιχείο α). Η συνδρομή αυτή προστίθεται στο επιχειρησιακό ταμείο. Στις περιφέρειες των κρατών μελών στις οποίες οι οργανώσεις παραγωγών διαθέτουν στο εμπόριο λιγότερο από το 15 % της αξίας της παραγωγής οπωροκηπευτικών και στις οποίες η παραγωγή οπωροκηπευτικών αντιστοιχεί στο 15 % τουλάχιστον της συνολικής γεωργικής παραγωγής τους, η συνδρομή που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο είναι δυνατόν να επιστρέφεται από την Κοινότητα κατόπιν αίτησης του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.

▼M7 —————

▼M3

Άρθρο 103στ

Εθνικό πλαίσιο και εθνική στρατηγική για τα επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Τα κράτη μέλη καταρτίζουν εθνικό πλαίσιο για την εκπόνηση των γενικών όρων για τις δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 103γ παράγραφος 3. Το πλαίσιο αυτό προβλέπει ιδίως ότι οι δράσεις αυτές πρέπει να πληρούν τις κατάλληλες απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων σχετικά με τη συμπληρωματικότητα, τη συνέπεια και τη συμμόρφωση που προβλέπονται στο άρθρο 5 του ιδίου κανονισμού.

Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν το προτεινόμενο πλαίσιό τους στην Επιτροπή, η οποία μπορεί να απαιτήσει τροποποίησή του εντός τριών μηνών, εάν διαπιστώσει ότι η πρόταση δεν επιτρέπει την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 174 της συνθήκης και στο έκτο κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον ( 66 ). Οι επενδύσεις σε μεμονωμένες εκμεταλλεύσεις στις οποίες παρέχεται στήριξη στο πλαίσιο επιχειρησιακών προγραμμάτων πρέπει επίσης να τηρούν τους εν λόγω στόχους.

2.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν εθνική στρατηγική για βιώσιμα επιχειρησιακά προγράμματα στον τομέα των οπωροκηπευτικών. Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

Η εθνική στρατηγική ενσωματώνει επίσης το εθνικό πλαίσιο που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

3.  Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται στα κράτη μέλη που δεν διαθέτουν αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών.

Άρθρο 103ζ

Έγκριση επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.  Τα σχέδια επιχειρησιακών προγραμμάτων υποβάλλονται στις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες είτε τα εγκρίνουν είτε τα απορρίπτουν ή ζητούν την τροποποίησή τους σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος υποτμήματος.

2.  Οι οργανώσεις παραγωγών κοινοποιούν στο κράτος μέλος το προβλεπόμενο ποσό του επιχειρησιακού ταμείου για κάθε έτος και υποβάλλουν τα σχετικά δικαιολογητικά που βασίζονται στις προβλέψεις του επιχειρησιακού προγράμματος, τις δαπάνες του τρέχοντος έτους και, ενδεχομένως, τις δαπάνες των προηγούμενων ετών και, εφόσον απαιτείται, τις εκτιμήσεις των ποσοτήτων παραγωγής του επόμενου έτους.

3.  Το κράτος μέλος κοινοποιεί στην οργάνωση παραγωγών ή στην ένωση οργανώσεων παραγωγών το προβλεπόμενο ποσό της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής, σύμφωνα με τα όρια που καθορίζονται στο άρθρο 103δ.

4.  Οι εκταμιεύσεις της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής διενεργούνται βάσει των δαπανών που πραγματοποιούνται για τις δράσεις που καλύπτονται από το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Όσον αφορά τις ίδιες δράσεις, είναι δυνατόν να χορηγούνται προκαταβολές υπό την προϋπόθεση κατάθεσης εγγύησης.

5.  Η οργάνωση παραγωγών κοινοποιεί στο κράτος μέλος το οριστικό ποσό των δαπανών του προηγούμενου έτους, συνοδευόμενο από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, για να λάβει το υπόλοιπο της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής.

6.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα και η χρηματοδότησή τους από τους παραγωγούς και τις οργανώσεις παραγωγών, αφενός, και από τα κοινοτικά ταμεία, αφετέρου, είναι ελάχιστης διάρκειας τριών ετών και μέγιστης διάρκειας πέντε ετών.

▼M6

Υποτμήμα ΙΙα

Σχέδιο προώθησης της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία

Άρθρο 103ζα

Ενίσχυση για την προμήθεια προϊόντων με βάση οπωροκηπευτικά, μεταποιημένα οπωροκηπευτικά και μπανάνα στα παιδιά

1.  Υπό προϋποθέσεις που θα καθορισθούν από την Επιτροπή, από το σχολικό έτος 2009/2010 και μετά χορηγείται κοινοτική ενίσχυση:

2.  Τα κράτη μέλη που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο σχέδιο σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, εκπονούν προηγουμένως στρατηγική για την εφαρμογή του, η οποία θα προβλέπει, ιδίως, τον προϋπολογισμό του σχεδίου τους συμπεριλαμβανομένων των κοινοτικών και εθνικών εισφορών, της διάρκειας, της ομάδας στόχου, των επιλέξιμων προϊόντων και της συμμετοχή των αρμοδίων φορέων. Προβλέπουν επίσης τα αναγκαία συνοδευτικά μέτρα για την αποτελεσματικότητα του σχεδίου.

3.  Κατά την εκπόνηση των στρατηγικών τους, τα κράτη μέλη καταρτίζουν κατάλογο προϊόντων των τομέων των οπωροκηπευτικών, των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών και της μπανάνας που θα είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τα αντίστοιχα σχέδιά τους. Ο κατάλογος αυτός δεν περιλαμβάνει, ωστόσο, προϊόντα που εξαιρούνται λόγω μέτρου που έλαβε η Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 13η στοιχείο στ). Τα κράτη μέλη επιλέγουν τα προϊόντα τους βάσει αντικειμενικών κριτηρίων όπως ο εποχιακός χαρακτήρας ή η διαθεσιμότητα των προϊόντων, ή λόγοι που αφορούν το περιβάλλον. Στη συνάρτηση αυτή, τα κράτη μέλη μπορούν να προτιμούν προϊόντα κοινοτικής προέλευσης.

4.  Η κοινοτική ενίσχυση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

5.  Η κοινοτική ενίσχυση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 θα κατανέμεται σε κάθε κράτος μέλος βάσει αντικειμενικών κριτηρίων που βασίζονται στο ποσοστό των παιδιών ηλικίας από έξι έως δέκα ετών. Ωστόσο, τα συμμετέχοντα κράτη μέλη θα λάβουν έκαστο οικονομική βοήθεια από την Κοινότητα ύψους τουλάχιστον 175 000 ευρώ. Τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στο σχέδιο υποβάλλουν κάθε χρόνο αίτηση κοινοτικής ενίσχυσης βάσει της στρατηγικής τους. Αφού λάβει τις αιτήσεις των κρατών μελών, η Επιτροπή αποφασίζει τα οριστικά ποσά εντός των ορίων των διαθέσιμων πιστώσεων του προϋπολογισμού.

6.  Η κοινοτική ενίσχυση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δεν χρησιμοποιείται για την αντικατάσταση χρηματοδότησης για οποιαδήποτε υπάρχοντα εθνικά σχέδια προώθησης της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία ή άλλα σχέδια διανομής στα σχολεία τα οποία περιλαμβάνουν φρούτα. Ωστόσο, αν κράτος μέλος έχει ήδη εκπονήσει σχέδιο το οποίο θα ήταν επιλέξιμο για κοινοτική ενίσχυση βάσει του παρόντος άρθρου και σκοπεύει να το επεκτείνει ή να ενισχύσει την αποτελεσματικότητά του, μεταξύ άλλων όσον αφορά την ομάδα-στόχο του σχεδίου, τη διάρκειά του ή τα επιλέξιμα προϊόντα, επιτρέπεται η παροχή κοινοτικής ενίσχυσης εφόσον τηρούνται τα όρια της παραγράφου 4 στοιχείο β) όσον αφορά την αναλογία της κοινοτικής ενίσχυσης σε σχέση με τη συνολική εθνική εισφορά. Σε αυτή την περίπτωση, το κράτος μέλος αναφέρει στη στρατηγική του με ποιο τρόπο προτίθεται να επεκτείνει το σχέδιό του ή να ενισχύσει την αποτελεσματικότητά του.

7.  Τα κράτη μέλη δύνανται, επιπλέον της κοινοτικής ενίσχυσης, να χορηγούν εθνική ενίσχυση για την προμήθεια προϊόντων και τα συναφή έξοδα που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Τα έξοδα αυτά μπορούν επίσης να καλύπτονται από εισφορές από τον ιδιωτικό τομέα. Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να χορηγούν εθνική ενίσχυση για τη χρηματοδότηση των συνοδευτικών μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

8.  Το κοινοτικό σχέδιο προώθησης της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία δεν θίγει τυχόν χωριστά εθνικά σχέδια προώθησης της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία τα οποία είναι συμβατά προς το κοινοτικό δίκαιο.

9.  Η Κοινότητα δύναται επίσης να χρηματοδοτεί, δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, μέτρα ενημέρωσης, παρακολούθησης και αξιολόγησης που αφορούν το σχέδιο προώθησης της κατανάλωσης φρούτων στα σχολεία, συμπεριλαμβανομένων συναφών μέτρων ευαισθητοποίησης και δικτύωσης.

Υποτμήμα ΙΙΙ

Διαδικαστικές διατάξεις

▼M3

Άρθρο 103η

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος τμήματος, προσδιορίζοντας ιδίως:

▼M6

▼M10

Τμήμα IVβ

Προγράμματα στήριξης στον αμπελοοινικό τομέα

Υποτμήμα Ι

Εισαγωγικές διατάξεις

Άρθρο 103θ

Πεδίο εφαρμογής

Το παρόν τμήμα καθορίζει τους κανόνες που διέπουν τη χορήγηση κοινοτικών πόρων στα κράτη μέλη και τη χρησιμοποίηση των πόρων αυτών από τα κράτη μέλη, μέσω εθνικών προγραμμάτων στήριξης (εφεξής «προγράμματα στήριξης»), για τη χρηματοδότηση ειδικών μέτρων στήριξης που προορίζονται να στηρίξουν τον αμπελοοινικό τομέα.

Άρθρο 103ι

Συμβατότητα και συνοχή

1.  Τα προγράμματα στήριξης πρέπει να είναι συμβατά με το κοινοτικό δίκαιο και να συνάδουν με τις δραστηριότητες, τις πολιτικές και τις προτεραιότητες της Κοινότητας.

2.  Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τα προγράμματα στήριξης και εξασφαλίζουν ότι διαθέτουν εσωτερική συνοχή και καταρτίζονται και εφαρμόζονται κατά αντικειμενικό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση των ενδιαφερόμενων παραγωγών και την ανάγκη να αποφευχθεί η αδικαιολόγητα άνιση μεταχείριση μεταξύ των παραγωγών.

Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για να προβλέπουν και να εφαρμόζουν τους απαιτούμενους ελέγχους και κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τα προγράμματα στήριξης.

3.  Δεν χορηγείται στήριξη:

Υποτμήμα ΙΙ

Υποβολή και περιεχόμενο των προγραμμάτων στήριξης

Άρθρο 103ια

Υποβολή προγραμμάτων στήριξης

1.  Κάθε κράτος μέλος παραγωγής που αναφέρεται στο παράρτημα Χβ υποβάλλει στην Επιτροπή σχέδιο πενταετούς προγράμματος στήριξης που περιλαμβάνει μέτρα σύμφωνα με το παρόν τμήμα.

Τα προγράμματα στήριξης που κατέστησαν επιλέξιμα σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εξακολουθούν να εφαρμόζονται βάσει του παρόντος κανονισμού.

Τα μέτρα στήριξης στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης καταρτίζονται στο γεωγραφικό επίπεδο το οποίο τα κράτη μέλη θεωρούν το πιο ενδεδειγμένο. Πριν από την υποβολή στην Επιτροπή το πρόγραμμα στήριξης αποτελεί αντικείμενο διαβούλευσης με τις αρμόδιες αρχές και τους οργανισμούς στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο.

Κάθε κράτος μέλος υποβάλλει ένα μόνο σχέδιο προγράμματος στήριξης στο οποίο μπορεί να λαμβάνονται υπόψη οι περιφερειακές ιδιαιτερότητες.

2.  Τα προγράμματα στήριξης αρχίζουν να ισχύουν τρεις μήνες μετά την υποβολή τους στην Επιτροπή.

Ωστόσο, εάν το υποβληθέν πρόγραμμα στήριξης δεν πληροί τους όρους του παρόντος τμήματος, η Επιτροπή ενημερώνει σχετικά το κράτος μέλος. Στην περίπτωση αυτή το κράτος μέλος υποβάλλει αναθεωρημένο πρόγραμμα στήριξης στην Επιτροπή. Το αναθεωρημένο πρόγραμμα στήριξης αρχίζει να ισχύει δύο μήνες από την κοινοποίησή του, εκτός αν παραμένει μη συμβατό, οπότε εφαρμόζεται το παρόν εδάφιο.

3.  Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών στις τροποποιήσεις των προγραμμάτων στήριξης που υποβάλλουν τα κράτη μέλη.

4.  Το άρθρο 103ιβ δεν εφαρμόζεται όταν το μοναδικό μέτρο ενός κράτους μέλους στο πλαίσιο προγράμματος στήριξης είναι η μεταφορά στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 103ιε. Στην περίπτωση αυτή, το άρθρο 188α παράγραφος 5 εφαρμόζεται μόνο σε σχέση με το έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η μεταφορά και το άρθρο 188α παράγραφος 6 δεν εφαρμόζεται.

Άρθρο 103ιβ

Περιεχόμενο των προγραμμάτων στήριξης

Τα προγράμματα στήριξης αποτελούνται από τα ακόλουθα στοιχεία:

Άρθρο 103ιγ

Επιλέξιμα μέτρα

1.  Τα προγράμματα στήριξης περιλαμβάνουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μέτρα:

2.  Τα προγράμματα στήριξης δεν περιλαμβάνουν άλλα μέτρα εκτός από τα προβλεπόμενα στα άρθρα 103ιε έως 103κε.

Άρθρο 103ιδ

Γενικοί κανόνες για τα προγράμματα στήριξης

1.  Η χορήγηση των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων καθώς και τα δημοσιονομικά ανώτατα όρια αναφέρονται στο παράρτημα Χβ.

2.  Η κοινοτική στήριξη αφορά μόνο τις επιλέξιμες δαπάνες που πραγματοποιούνται μετά την υποβολή του σχετικού προγράμματος στήριξης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 103ια παράγραφος 1.

3.  Τα κράτη μέλη δεν συγχρηματοδοτούν τα μέτρα που χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα δυνάμει των προγραμμάτων στήριξης.

4.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3 τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγήσουν κρατική ενίσχυση σύμφωνα με τους σχετικούς κοινοτικούς κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις για τα μέτρα που αναφέρονται στα άρθρα 103ιστ, 103κ και 103κα.

Το ανώτατο ποσοστό ενίσχυσης, όπως αναφέρεται στους σχετικούς κοινοτικούς κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, εφαρμόζεται στη συνολική δημόσια χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένων τόσο των κοινοτικών όσο και των εθνικών πόρων.

Υποτμήμα ΙΙΙ

Ειδικά μέτρα στήριξης

Άρθρο 103ιε

Καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης και στήριξη προς τους αμπελοκαλλιεργητές

1.  Τα κράτη μέλη επιτρέπεται να παρέχουν στήριξη στους αμπελοκαλλιεργητές χορηγώντας σε αυτούς δικαιώματα πληρωμών κατά την έννοια του τίτλου ΙΙΙ κεφάλαιο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 κατά τα οριζόμενα στο παράρτημα VII σημείο ΙΕ του εν λόγω κανονισμού.

2.  Τα κράτη μέλη που σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τη δυνατότητα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 προβλέπουν τη στήριξη αυτή στα εθνικά τους προγράμματα στήριξης, συν τοις άλλοις δε, όσον αφορά τις συνεπαγόμενες μεταφορές κονδυλίων στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, μέσω τροποποιήσεων αυτών των προγραμμάτων σύμφωνα με το άρθρο 103ια παράγραφος 3.

3.  Αφού τεθεί σε ισχύ, η στήριξη που προβλέπεται στην παράγραφο 1:

Άρθρο 103ιστ

Προώθηση σε αγορές τρίτων χωρών

1.  Η στήριξη δυνάμει του παρόντος άρθρου καλύπτει μέτρα ενημέρωσης ή προώθησης σε τρίτες χώρες για τους κοινοτικούς οίνους και, συνεπώς, βελτιώνει την ανταγωνιστικότητά τους στις εν λόγω χώρες.

2.  Τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αφορούν οίνους με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη ή οίνους με ένδειξη της οινοποιήσιμης ποικιλίας αμπέλου.

3.  Τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν να αφορούν μόνο:

4.  Η κοινοτική συνδρομή στις δραστηριότητες προώθησης δεν υπερβαίνει το 50 % της επιλέξιμης δαπάνης.

Άρθρο 103ιζ

Αναδιάρθρωση και μετατροπή αμπελώνων

1.  Στόχος των μέτρων της αναδιάρθρωσης και μετατροπής των αμπελώνων είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των αμπελουργών.

2.  Η αναδιάρθρωση και η μετατροπή των αμπελώνων χρηματοδοτούνται σύμφωνα με το παρόν άρθρο μόνο εάν τα κράτη μέλη υποβάλουν απογραφή του δυναμικού παραγωγής τους σύμφωνα με το άρθρο 185α παράγραφος 3.

3.  Η στήριξη για αναδιάρθρωση και μετατροπή των αμπελώνων μπορεί να καλύπτει μόνο μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες δραστηριότητες:

Δεν καλύπτεται η κανονική ανανέωση των αμπελώνων που προσεγγίζουν το τέλος της φυσικής τους ζωής.

4.  Η στήριξη για αναδιάρθρωση και μετατροπή των αμπελώνων μπορεί να λαμβάνει μόνο τις ακόλουθες μορφές:

5.  Η αποζημίωση των παραγωγών για τις απώλειες εισοδήματος όπως αναφέρεται στην παράγραφο 4 στοιχείο α) μπορεί να καλύπτει έως και το 100 % της σχετικής απώλειας και μπορεί να λάβει μία από τις ακόλουθες μορφές:

6.  Η συμβολή της Κοινότητας στις πραγματικές δαπάνες που συνδέονται με την αναδιάρθρωση και τη μετατροπή αμπελώνων δεν υπερβαίνει το 50 % των δαπανών αυτών. Στις περιφέρειες που κατατάσσονται στις περιφέρειες σύγκλισης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής ( 68 ), η κοινοτική συμβολή στις δαπάνες για την αναδιάρθρωση και τη μετατροπή δεν υπερβαίνει το 75 %.

Άρθρο 103ιη

Πρώιμος τρύγος

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως πρώιμος τρύγος νοείται η ολική καταστροφή ή η απομάκρυνση των σταφυλιών που δεν έχουν ακόμη ωριμάσει και εκμηδενίζουν έτσι την απόδοση της σχετικής έκτασης.

2.  Η στήριξη για πρώιμο τρύγο συμβάλλει στην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης στην αμπελοοινική αγορά στην Κοινότητα, ώστε να αποφευχθούν οι κρίσεις της αγοράς.

3.  Η στήριξη για τον πρώιμο τρύγο μπορεί να χορηγείται με τη μορφή κατ’ αποκοπή ενίσχυσης ανά εκτάριο που καθορίζεται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος.

Η ενίσχυση δεν υπερβαίνει το 50 % του συνόλου των άμεσων δαπανών καταστροφής ή απομάκρυνσης των σταφυλιών και της απώλειας εισοδήματος που προκύπτει από την εν λόγω καταστροφή ή απομάκρυνση.

4.  Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα που βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, ώστε να διασφαλίζεται ότι το μέτρο του πρώιμου τρύγου δεν οδηγεί στην αποζημίωση μεμονωμένων αμπελουργών καθ’ υπέρβαση των ανώτατων ορίων που αναφέρονται στην παράγραφο 3 δεύτερο εδάφιο.

Άρθρο 103ιθ

Ταμεία αλληλοβοήθειας

1.  Στο πλαίσιο της στήριξης για τη σύσταση ταμείων αλληλοβοήθειας παρέχεται βοήθεια στους παραγωγούς που θέλουν να ασφαλιστούν έναντι των διακυμάνσεων της αγοράς.

2.  Η στήριξη για τη σύσταση των ταμείων αλληλοβοήθειας μπορεί να χορηγηθεί με τη μορφή προσωρινής και φθίνουσας ενίσχυσης για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών των ταμείων.

Άρθρο 103κ

Ασφάλεια συγκομιδής

1.  Η στήριξη για την ασφάλεια της συγκομιδής συμβάλλει στην προστασία των εισοδημάτων των παραγωγών για απώλειες που οφείλονται σε φυσικές καταστροφές, δυσμενή καιρικά φαινόμενα, ασθένειες ή προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς.

2.  Η στήριξη για την ασφάλεια συγκομιδής μπορεί να χορηγείται με τη μορφή χρηματοδοτικής κοινοτικής συνεισφοράς, η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει:

3.  Η στήριξη για την ασφάλεια συγκομιδής μπορεί να χορηγείται μόνο εάν οι σχετικές αποζημιώσεις δεν καλύπτουν πάνω από το 100 % της απώλειας εισοδήματος, λαμβανομένων υπόψη τυχόν αποζημιώσεων που ενδεχομένως λαμβάνουν οι παραγωγοί από άλλα καθεστώτα ενίσχυσης σε σχέση με τους ασφαλιζόμενους κινδύνους.

4.  Η στήριξη για την ασφάλεια της συγκομιδής δεν στρεβλώνει τον ανταγωνισμό στην αγορά ασφαλιστικών προϊόντων.

Άρθρο 103κα

Επενδύσεις

1.  Μπορεί να παρέχεται στήριξη για υλικές ή άυλες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας, υποδομές οινοποιίας και εμπορίας οίνων, οι οποίες βελτιώνουν τις συνολικές επιδόσεις των επιχειρήσεων και αφορούν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

2.  Το μέγιστο ποσοστό της στήριξης κατά την παράγραφο 1 περιορίζεται στις πολύ μικρές, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κατά την έννοια της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων ( 69 ). Στο έδαφος των Αζορών, της Μαδέρας, των Καναρίων Νήσων, των μικρών νησιών του Αιγαίου κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1405/2006 και των Γαλλικών Υπερπόντιων Διαμερισμάτων δεν ισχύουν περιορισμοί μεγέθους για το μέγιστο ποσοστό. Για επιχειρήσεις που δεν καλύπτονται από τον τίτλο Ι άρθρο 2 παράγραφος 1 του παραρτήματος της σύστασης 2003/361/ΕΚ, οι οποίες απασχολούν λιγότερους από 750 υπαλλήλους ή έχουν κύκλο εργασιών μικρότερο των 200 εκατ. ευρώ, μειώνονται κατά το ήμισυ τα μέγιστα όρια της ενίσχυσης.

Δεν παρέχεται στήριξη σε προβληματικές επιχειρήσεις κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων.

3.  Η επιλέξιμη δαπάνη αποκλείει τα στοιχεία που προβλέπει το άρθρο 71 παράγραφος 3 στοιχεία α), β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005.

4.  Όσον αφορά τη συμβολή της Κοινότητας ισχύουν τα εξής ανώτατα ποσοστά ενίσχυσης σε σχέση με τις επιλέξιμες επενδυτικές δαπάνες:

5.  Το άρθρο 72 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών, στη στήριξη που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 103κβ

Απόσταξη υποπροϊόντων

1.  Μπορεί να παρέχεται στήριξη για την εθελοντική ή υποχρεωτική απόσταξη υποπροϊόντων οινοποίησης, που έχει πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παράρτημα XVβ σημείο Δ.

Το ποσό της ενίσχυσης καθορίζεται επί τις % κατ’ όγκου και ανά εκατόλιτρο παραγόμενης αλκοόλης. Δεν χορηγείται ενίσχυση για τον όγκο αλκοόλης που περιέχεται στα αποσταζόμενα υποπροϊόντα και υπερβαίνει το 10 % του όγκου αλκοόλης που περιέχεται στον παραγόμενο οίνο.

2.  Το μέγιστο ποσοστό ενίσχυσης καθορίζεται με βάση το κόστος συλλογής και μεταποίησης που καθορίζεται από την Επιτροπή.

3.  Η αλκοόλη που παράγεται από την απόσταξη για την οποία παρέχεται στήριξη κατά τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1 χρησιμοποιείται αποκλειστικά για βιομηχανικούς ή ενεργειακούς σκοπούς, ούτως ώστε να αποφεύγεται η στρέβλωση του ανταγωνισμού.

Άρθρο 103κγ

Απόσταξη πόσιμης αλκοόλης

1.  Μπορεί να παρέχεται στήριξη υπό τη μορφή ενίσχυσης ανά εκτάριο, έως τις 31 Ιουλίου 2012, σε παραγωγούς για οίνο που αποστάζεται προς πόσιμη αλκοόλη.

2.  Προτού χορηγηθεί η ενίσχυση, υποβάλλονται τα συμφωνητικά που αφορούν την απόσταξη οίνου καθώς και τα δέοντα αποδεικτικά στοιχεία της παράδοσης προς απόσταξη.

Άρθρο 103κδ

Απόσταξη κρίσης

1.  Μπορεί να παρέχεται στήριξη έως τις 31 Ιουλίου 2012 για εθελοντική ή υποχρεωτική απόσταξη πλεονασμάτων οίνου την οποία αποφασίζουν τα κράτη μέλη σε δικαιολογημένες περιπτώσεις κρίσης, ούτως ώστε να μειωθεί ή να εξαλειφθεί το πλεόνασμα και παράλληλα να εξασφαλιστεί η συνέχεια του εφοδιασμού από τη μία εσοδεία στην άλλη.

2.  Το μέγιστο εφαρμοστέο επίπεδο ενίσχυσης καθορίζεται από την Επιτροπή.

3.  Η αλκοόλη που παράγεται από την απόσταξη για την οποία παρέχεται στήριξη κατά τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1 χρησιμοποιείται αποκλειστικά για βιομηχανικούς ή ενεργειακούς σκοπούς, ούτως ώστε να αποφεύγεται η στρέβλωση του ανταγωνισμού.

4.  Η κατανομή του διαθέσιμου προϋπολογισμού που χρησιμοποιείται για την απόσταξη κρίσης δεν υπερβαίνει τα ποσοστιαία μερίδια που ακολουθούν και τα οποία υπολογίζονται βάσει των συνολικών διαθέσιμων πόρων που καθορίζονται στο παράρτημα Χβ ανά κράτος μέλος για το αντίστοιχο οικονομικό έτος:

5.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αυξάνουν τους διαθέσιμους πόρους για την απόσταξη κρίσης πέραν των ετησίων ανωτάτων ορίων που προβλέπει η παράγραφος 4 με συνεισφορά εθνικών πόρων σύμφωνα με τα ακόλουθα όρια (εκφραζόμενα ως ποσοστό του αντίστοιχου μέγιστου ετήσιου ποσοστού που προβλέπεται στην παράγραφο 4):

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν κατά περίπτωση στην Επιτροπή την προσθήκη των εθνικών πόρων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο και η Επιτροπή εγκρίνει την οικονομική πράξη προτού διατεθούν οι πόροι αυτοί.

Άρθρο 103κε

Χρησιμοποίηση συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών

1.  Μπορεί να παρέχεται στήριξη έως τις 31 Ιουλίου 2012 σε οινοπαραγωγούς που χρησιμοποιούν συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, καθώς και διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, για να αυξήσουν τον φυσικό αλκοολικό τίτλο των προϊόντων, υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παράρτημα ΧVα.

2.  Το ποσό της ενίσχυσης καθορίζεται επί τις % όγκου του δυναμικού αλκοολικού τίτλου και ανά εκατόλιτρο γλεύκους που χρησιμοποιείται προς εμπλουτισμό.

3.  Το μέγιστο εφαρμοστέο επίπεδο ενίσχυσης για το παρόν μέτρο στις διάφορες αμπελουργικές ζώνες καθορίζεται από την Επιτροπή.

Άρθρο 103κθ

Πολλαπλή συμμόρφωση

Εφόσον διαπιστωθεί ότι ο γεωργός δεν έχει συμμορφωθεί όσον αφορά την εκμετάλλευσή του, κατά τη χρονική περίοδο των τριών ετών από την καταβολή της ενίσχυσης στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης για αναδιάρθρωση και μετατροπή ή κατά τη διάρκεια της περιόδου του ενός έτους από την καταβολή της ενίσχυσης στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης για τον πρώιμο τρύγο, με τις κανονιστικές απαιτήσεις διαχείρισης και τις απαιτήσεις για την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση που αναφέρονται στα άρθρα 3 έως 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και εφόσον η μη συμμόρφωση είναι αποτέλεσμα ενέργειας ή παράλειψης για την οποία ευθύνεται άμεσα ο γεωργός, το ποσό της ενίσχυσης μειώνεται ή ακυρώνεται, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, ανάλογα με τη σοβαρότητα, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης, και ο γεωργός, ενδεχομένως, υποχρεούται να επιστρέψει την ενίσχυση σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στις εν λόγω διατάξεις.

Υποτμήμα IV

Διαδικαστικές διατάξεις

Άρθρο 103κθα

Μέτρα εφαρμογής

Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος τμήματος θεσπίζονται από την Επιτροπή.

Τα μέτρα αφορούν συγκεκριμένα:

▼B

Τμήμα V

Κοινοτικό ταμείο καπνού

Άρθρο 104

Ταμείο Καπνού

1.  Ιδρύεται Κοινοτικό Ταμείο Καπνού (εφεξής καλούμενο «το Ταμείο») για τη χρηματοδότηση μέτρων στους εξής τομείς:

2.  Το Ταμείο χρηματοδοτείται:

▼M4

▼B

3.  Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται από την Επιτροπή.

Τμήμα VI

Ειδικές διατάξεις για τον τομέα της μελισσοκομίας

Άρθρο 105

Πεδίο εφαρμογής

1.  Με στόχο τη βελτίωση των γενικότερων συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων μελισσοκομίας, τα κράτη μέλη μπορούν να καταρτίζουν εθνικό πρόγραμμα για περίοδο τριών ετών, εφεξής καλούμενο «μελισσοκομικό πρόγραμμα».

▼M7

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ειδικές εθνικές ενισχύσεις για την προστασία των μελισσοκομικών εκμεταλλεύσεων που μειονεκτούν για λόγους διαρθρωτικούς ή φυσικούς ή στο πλαίσιο προγραμμάτων οικονομικής ανάπτυξης, με εξαίρεση τις ενισχύσεις που χορηγούνται στην παραγωγή ή την εμπορία. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις εν λόγω ενισχύσεις, ταυτόχρονα με το μελισσοκομικό τους πρόγραμμα σύμφωνα με το άρθρο 109.

▼B

Άρθρο 106

Μέτρα επιλέξιμα για ενίσχυση

Στο μελισσοκομικό πρόγραμμα επιτρέπεται να περιλαμβάνονται τα εξής μέτρα:

Τα μέτρα που χρηματοδοτούνται από το ΕΓΤΑΑ σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου ( 70 ) εξαιρούνται από το μελισσοκομικό πρόγραμμα.

Άρθρο 107

Μελέτη για τη διάρθρωση του τομέα της μελισσοκομίας σε επίπεδο παραγωγής και εμπορίας

Για να μπορέσουν να επωφεληθούν της συγχρηματοδότησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη εκπονούν μελέτη για τη διάρθρωση του τομέα της μελισσοκομίας στα αντίστοιχα εδάφη τους τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και σε επίπεδο εμπορίας.

Άρθρο 108

Χρηματοδότηση

1.  Η Κοινότητα συμμετέχει στη χρηματοδότηση των μελισσοκομικών προγραμμάτων μέχρι ποσοστού 50 % των δαπανών που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη.

2.  Οι δαπάνες που αφορούν τα μέτρα που υλοποιούνται στο πλαίσιο των μελισσοκομικών προγραμμάτων πρέπει να πραγματοποιούνται από τα κράτη μέλη το αργότερο έως τις 15 Οκτωβρίου κάθε έτους.

Άρθρο 109

Διαβουλεύσεις

Το μελισσοκομικό πρόγραμμα εκπονείται σε στενή συνεργασία με τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις και τους συνεταιρισμούς του μελισσοκομικού κλάδου. Υποβάλλεται προς έγκριση στην Επιτροπή.

Άρθρο 110

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος τμήματος.

Τμήμα VII

Ενισχύσεις στον τομέα των μεταξοσκωλήκων

Άρθρο 111

Ενίσχυση χορηγούμενη στους εκτροφείς μεταξοσκωλήκων

1.  Χορηγείται ενίσχυση για τους μεταξοσκώληκες που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ ex010690 00 και για τον μεταξόσπορο που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ ex051199 85, οι οποίοι εκτρέφονται στην Κοινότητα.

2.  Η ενίσχυση χορηγείται στους εκτροφείς μεταξοσκωλήκων για κάθε χρησιμοποιούμενο κουτί μεταξοσπόρου, υπό τον όρο ότι τα κουτιά περιέχουν μια ελάχιστη ποσότητα μεταξοσπόρων, η οποία θα καθορισθεί, και η εκτροφή μεταξοσκωλήκων έχει αποπερατωθεί επιτυχώς.

3.  Η ενίσχυση ανά χρησιμοποιούμενο κουτί μεταξοσπόρου ανέρχεται σε 133,26 ευρώ.

Άρθρο 112

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος τμήματος, οι οποίοι καλύπτουν ιδίως την ελάχιστη ποσότητα αυγών που αναφέρεται στο άρθρο 111 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

▼M10

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Κανόνες σχετικά με την εμπορία και την παραγωγή

Τμήμα Ι

Κανόνες εμπορίας

▼B

Άρθρο 113

Πρότυπα εμπορίας

▼M3

1.  Η Επιτροπή μπορεί να προβλέψει πρότυπα εμπορίας για ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα των ακόλουθων τομέων:

▼B

2.  Τα πρότυπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1:

▼M3

▼B

3.  Εάν δεν προβλέπεται διαφορετικά από την Επιτροπή σύμφωνα με τα κριτήρια που αναφέρονται στο στοιχείο α) της παραγράφου 2, τα προϊόντα για τα οποία έχουν θεσπιστεί πρότυπα εμπορίας μπορούν να διατίθενται στην αγορά της Κοινότητας μόνον σύμφωνα με τα εν λόγω πρότυπα.

Με την επιφύλαξη ειδικών διατάξεων που μπορούν να εκδοθούν από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 194, τα κράτη μέλη ελέγχουν τη συμμόρφωση των προϊόντων αυτών με τα εν λόγω πρότυπα και επιβάλλουν κυρώσεις εφόσον χρειάζεται.

▼M3

Άρθρο 113α

Πρόσθετες απαιτήσεις για την εμπορία των προϊόντων του τομέα των οπωροκηπευτικών

1.  Τα προϊόντα του τομέα των οπωροκηπευτικών τα οποία προορίζονται να πωληθούν νωπά στον καταναλωτή επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά μόνον εάν είναι υγιή, ανόθευτα και σύμφωνα με τα συναλλακτικά ήθη, και εφόσον αναφέρεται η χώρα καταγωγής.

2.  Τα πρότυπα εμπορίας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και στα στοιχεία β) και γ) του άρθρου 113 παράγραφος 1 εφαρμόζονται σε όλα τα στάδια εμπορίας συμπεριλαμβανομένων των εισαγωγών και των εξαγωγών εκτός εάν η Επιτροπή ορίζει διαφορετικά.

3.  Ο κάτοχος προϊόντων των τομέων των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών που καλύπτονται από τα πρότυπα εμπορίας δεν επιτρέπεται να εκθέτει τα προϊόντα αυτά ούτε να τα προσφέρει προς πώληση, να τα παραδίδει ή να τα εμπορεύεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο εντός της Κοινότητας παρά μόνον σύμφωνα με τα πρότυπα αυτά, και είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης αυτής.

4.  Συμπληρωματικά προς το άρθρο 113 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο, και με την επιφύλαξη τυχόν ειδικών διατάξεων που ενδεχομένως θεσπίσει η Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 194, ιδίως για τη συνεκτική εφαρμογή, από τα κράτη μέλη, των ελέγχων συμμόρφωσης, τα κράτη μέλη ελέγχουν επιλεκτικά, όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών, με βάση ανάλυση κινδύνου, εάν τα σχετικά προϊόντα συμμορφώνονται προς τα αντίστοιχα πρότυπα εμπορίας. Οι έλεγχοι αυτοί εστιάζονται στο στάδιο πριν από την αναχώρηση από τις περιοχές παραγωγής, κατά τη συσκευασία ή τη φόρτωση των προϊόντων. Για τα προϊόντα τρίτων χωρών, οι έλεγχοι διενεργούνται πριν από τη διάθεση σε ελεύθερη κυκλοφορία.

Άρθρο 113β

Εμπορία κρέατος βοοειδών ηλικίας το πολύ δώδεκα μηνών

1.  Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 42 παράγραφος 1 στοιχείο α) και παράγραφος 2 και του παραρτήματος V στοιχείο A, οι προϋποθέσεις που θεσπίζονται στο παράρτημα ΧΙα, ιδίως οι ονομασίες πώλησης που πρέπει να χρησιμοποιούνται και οι οποίες παρατίθενται στο σημείο III, εφαρμόζονται για το κρέας βοοειδών ηλικίας το πολύ δώδεκα μηνών τα οποία σφάζονται την 1η Ιουλίου 2008 ή αργότερα, ανεξαρτήτως του εάν παράγεται εντός της Κοινότητας ή εισάγεται από τρίτες χώρες.

Ωστόσο, το κρέας ζώων ηλικίας το πολύ δώδεκα μηνών τα οποία εσφάγησαν πριν από την 1η Ιουλίου 2008 μπορεί να εξακολουθήσει να διατίθεται στο εμπόριο χωρίς να πληροί τις προϋποθέσεις που θεσπίζονται στο παράρτημα ΧΙα.

2.  Οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν εφαρμόζονται στο κρέας βοοειδών για το οποίο καταχωρίστηκε προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων ( 71 ), πριν από τις 29 Ιουνίου 2007.

▼M10

Άρθρο 113γ

Κανόνες εμπορίας για τη βελτίωση και τη σταθεροποίηση της λειτουργίας της κοινής αμπελοοινικής αγοράς

1.  Για τη βελτίωση και τη σταθεροποίηση της λειτουργίας της κοινής αμπελοοινικής αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των σταφυλιών, των γλευκών και των οίνων από τους οποίους προέρχονται, τα κράτη μέλη παραγωγής μπορούν να καθορίζουν κανόνες εμπορίας για τη ρύθμιση της προσφοράς, ιδίως μέσω της εφαρμογής αποφάσεων που λαμβάνονται από διεπαγγελματικές οργανώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 123 παράγραφος 3 και στο άρθρο 125ιε.

Οι κανόνες αυτοί είναι ανάλογοι προς τον επιδιωκόμενο στόχο και:

2.  Οι κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να κοινοποιούνται στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις με εκτεταμένη δημοσίευση σε επίσημο έντυπο του οικείου κράτους μέλους.

3.  Η υποχρέωση υποβολής εκθέσεων που αναφέρεται στο άρθρο 125ιε παράγραφος 3 εφαρμόζεται επίσης όσον αφορά τις αποφάσεις ή τις δράσεις των κρατών μελών στο πλαίσιο του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 113δ

Ειδικές διατάξεις για την εμπορία οίνου

1.  Η ονομασία κατηγορίας αμπελοοινικού προϊόντος, όπως προβλέπεται στο παράρτημα ΧΙβ, μπορεί να χρησιμοποιείται στην Κοινότητα μόνο για την εμπορία προϊόντος το οποίο πληροί τους αντίστοιχους όρους του εν λόγω παραρτήματος.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από το άρθρο 118κε παράγραφος 1 στοιχείο α), τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν τη χρήση του όρου «οίνος» εάν:

Πρέπει να αποφεύγεται οιαδήποτε σύγχυση με προϊόντα που αντιστοιχούν στις κατηγορίες οίνου του παραρτήματος ΧΙβ.

2.  Οι κατηγορίες αμπελοοινικών προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα ΧΙβ είναι δυνατόν να τροποποιούνται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4.

3.  Εκτός από τον εμφιαλωμένο οίνο για τον οποίο μπορεί να αποδειχθεί ότι η εμφιάλωση πραγματοποιήθηκε πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 1971, ο οίνος που προέρχεται από οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου οι οποίες απαριθμούνται στην ταξινόμηση που καταρτίζεται σύμφωνα με το άρθρο 120α παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, αλλά δεν περιλαμβάνεται σε μία από τις κατηγορίες που ορίζονται στο παράρτημα ΧΙβ μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο για κατανάλωση από τις οικογένειες των παραγωγών, την παραγωγή ξιδιού από οίνο ή την απόσταξη.

▼B

Άρθρο 114

Πρότυπα εμπορίας για το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα

1.  Τα τρόφιμα που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση επιτρέπεται να διατίθενται στο εμπόριο ως γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, μόνον εάν συμμορφώνονται προς τους ορισμούς και τις ονομασίες του παραρτήματος ΧΙΙ.

2.  Με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται από το κοινοτικό δίκαιο και των μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, το γάλα που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 0401 και προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση επιτρέπεται να διατίθεται στο εμπόριο εντός της Κοινότητας μόνον σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος ΧΙΙΙ, ιδίως δε, με τους ορισμούς του σημείου Ι του εν λόγω παραρτήματος.

Άρθρο 115

Πρότυπα εμπορίας για τις λιπαρές ουσίες

Με την επιφύλαξη του άρθρου 114 παράγραφος 1 ή των διατάξεων του κτηνιατρικού τομέα και του τομέα των τροφίμων, οι οποίες αποσκοπούν στην τήρηση των κανόνων υγιεινής και καταλληλότητας των προϊόντων και στην προστασία της υγείας των ανθρώπων και των ζώων, τα πρότυπα που καθορίζονται στο παράρτημα ΧV εφαρμόζονται στα ακόλουθα προϊόντα, τα οποία έχουν περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες τουλάχιστον 10 % αλλά μικρότερη από 90 % κατά βάρος και προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση:

Η περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες πρέπει να αντιπροσωπεύει τα δύο τρίτα τουλάχιστον της ξηράς ουσίας, μετά την αφαίρεση του άλατος.

Ωστόσο, τα πρότυπα αυτά εφαρμόζονται μόνον στα προϊόντα που παραμένουν σε στερεά κατάσταση σε θερμοκρασία 20 oC και είναι κατάλληλα για επάλειψη.

Άρθρο 116

Πρότυπα εμπορίας για τα προϊόντα των τομέων των αυγών και των πουλερικών

Τα προϊόντα των τομέων των αυγών και του κρέατος των πουλερικών διατίθενται στην αγορά σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος ΧΙV.

Άρθρο 117

Πιστοποίηση για τον λυκίσκο

1.  Τα προϊόντα του τομέα του λυκίσκου, τα οποία συγκομίζονται ή παρασκευάζονται εντός της Κοινότητας, υποβάλλονται σε διαδικασία πιστοποίησης.

2.  Πιστοποιητικό μπορεί να εκδίδεται μόνον για τα προϊόντα που παρουσιάζουν τα στοιχειώδη ποιοτικά χαρακτηριστικά που είναι κατάλληλα για συγκεκριμένο στάδιο της εμπορίας τους. Για τη σκόνη λυκίσκου, τη σκόνη λυκίσκου που είναι εμπλουτισμένη με λουπουλίνη, τα εκχυλίσματα λυκίσκου και τα ανάμεικτα προϊόντα λυκίσκου, το πιστοποιητικό εκδίδεται μόνον εφόσον η περιεκτικότητα σε οξύ άλφα των εν λόγω προϊόντων δεν είναι κατώτερη από την αντίστοιχη περιεκτικότητα του λυκίσκου από τον οποίον παρασκευάσθηκαν τα προϊόντα αυτά.

3.  Το πιστοποιητικό αναφέρει τουλάχιστον:

4.  Η εμπορία ή η εξαγωγή προϊόντων του τομέα του λυκίσκου επιτρέπεται μόνον εάν έχει εκδοθεί πιστοποιητικό, όπως αναφέρεται στις παραγράφους 1, 2 και 3.

Για τα εισαγόμενα προϊόντα του τομέα του λυκίσκου, η βεβαίωση που προβλέπεται στο άρθρο 158 παράγραφος 2 θεωρείται ότι αντιστοιχεί σε πιστοποιητικό.

5.  Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει μέτρα κατά παρέκκλιση της παραγράφου 4:

Τα μέτρα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο πρέπει:

Άρθρο 118

Πρότυπα εμπορίας για το ελαιόλαδο και το πυρηνέλαιο

1.  Η χρήση των περιγραφών και των ορισμών του ελαιολάδου και του πυρηνελαίου που εμφαίνονται στο παράρτημα XVΙ είναι υποχρεωτική όσον αφορά την εμπορία των εν λόγω προϊόντων εντός της Κοινότητας, καθώς και στο εμπόριο με τρίτες χώρες, εφόσον είναι συμβατή με διεθνείς υποχρεωτικούς κανόνες.

2.  Μόνον τα έλαια που αναφέρονται στο σημείο 1, στοιχεία α) και β), και στα σημεία 3 και 6 του παραρτήματος XVΙ μπορούν να διατίθενται στο λιανικό εμπόριο.

▼M10

Τμήμα Ια

Ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και παραδοσιακές ενδείξεις στον αμπελοοινικό τομέα

Άρθρο 118α

Πεδίο εφαρμογής

1.  Οι κανόνες που αφορούν τις ονομασίες προέλευσης, τις γεωγραφικές ενδείξεις και τις παραδοσιακές ενδείξεις που ορίζονται στο παρόν τμήμα εφαρμόζονται στα προϊόντα που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 3 έως 6, 8, 9, 11, 15 και 16 του παραρτήματος ΧΙβ.

2.  Οι κανόνες που μνημονεύονται στην παράγραφο 1 σκοπεύουν:

Υποτμήμα Ι

Ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις

Άρθρο 118β

Ορισμοί

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος υποτμήματος νοούνται ως:

2.  Ορισμένες παραδοσιακά χρησιμοποιούμενες ονομασίες συνιστούν ονομασίες προέλευσης εάν:

3.  Οι ονομασίες προέλευσης και οι γεωγραφικές ενδείξεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν γεωγραφικές περιοχές σε τρίτες χώρες, είναι επιλέξιμες για προστασία στην Κοινότητα σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στο παρόν υποτμήμα.

Άρθρο 118γ

Περιεχόμενο των αιτήσεων προστασίας

1.  Οι αιτήσεις για την προστασία ονομασιών ως ονομασιών προέλευσης ή γεωγραφικών ενδείξεων συνοδεύονται από τεχνικό φάκελο που περιλαμβάνει:

2.  Η προδιαγραφή του προϊόντος επιτρέπει στα ενδιαφερόμενα μέρη να ελέγχουν τους σχετικούς όρους παραγωγής της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης.

Περιλαμβάνει τουλάχιστον:

Άρθρο 118δ

Αίτηση για χορήγηση προστασίας που αφορά γεωγραφική περιοχή τρίτης χώρας

1.  Σε περίπτωση που η αίτηση προστασίας αφορά γεωγραφική περιοχή τρίτης χώρας, πρέπει να περιλαμβάνει, επιπλέον των στοιχείων που προβλέπονται στο άρθρο 118γ, στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η σχετική ονομασία προστατεύεται στη χώρα προέλευσης.

2.  Η αίτηση αποστέλλεται στην Επιτροπή είτε απευθείας από τον αιτούντα είτε μέσω των αρχών της σχετικής τρίτης χώρας.

3.  Η αίτηση προστασίας συντάσσεται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Κοινότητας ή συνοδεύεται από πιστοποιημένη μετάφραση σε μία από αυτές τις γλώσσες.

Άρθρο 118ε

Αιτούντες

1.  Οποιαδήποτε ενδιαφερόμενη ομάδα παραγωγών, ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ένας μεμονωμένος παραγωγός, μπορούν να υποβάλουν αίτηση προστασίας μιας ονομασίας προέλευσης ή μιας γεωγραφικής ένδειξης. Άλλα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να συμμετάσχουν στην αίτηση.

2.  Οι παραγωγοί μπορούν να υποβάλουν αίτηση για χορήγηση προστασίας μόνο για οίνους τους οποίους παράγουν.

3.  Σε περίπτωση ονομασίας που αφορά διασυνοριακή γεωγραφική περιοχή ή παραδοσιακή ονομασία που συνδέεται με διασυνοριακή γεωγραφική περιοχή, μπορεί να υποβληθεί κοινή αίτηση.

Άρθρο 118στ

Εθνική προκαταρκτική διαδικασία

1.  Οι αιτήσεις για χορήγηση προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 118β, μιας ονομασίας προέλευσης ή μιας γεωγραφικής ένδειξης οίνων καταγωγής Κοινότητας υπόκεινται σε εθνική προκαταρκτική διαδικασία σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

2.  Η αίτηση προστασίας υποβάλλεται στο κράτος μέλος του οποίου το έδαφος αφορά η ονομασία προέλευσης ή η γεωγραφική ένδειξη.

3.  Το κράτος μέλος εξετάζει εάν η αίτηση προστασίας πληροί τους όρους που ορίζονται στο παρόν υποτμήμα.

Το κράτος μέλος προβλέπει εθνική διαδικασία που διασφαλίζει την ενδεδειγμένη δημοσίευση της αίτησης και προβλέπει περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης εντός της οποίας οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο έχει έννομο συμφέρον και διαμένει ή είναι εγκατεστημένο στο έδαφός του δύναται να υποβάλει ένσταση κατά της προτεινόμενης προστασίας, καταθέτοντας δεόντως αιτιολογημένη δήλωση.

4.  Εάν το κράτος μέλος θεωρεί ότι η ονομασία προέλευσης ή η γεωγραφική ένδειξη δεν πληροί τις σχετικές απαιτήσεις ή ότι δεν είναι συμβατή με την κοινοτική νομοθεσία εν γένει, απορρίπτει την αίτηση.

5.  Εάν το κράτος μέλος θεωρεί ότι οι πληρούνται οι σχετικοί όροι,

Τα έγγραφα αυτά διαβιβάζονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Κοινότητας ή συνοδεύονται από πιστοποιημένη μετάφραση σε μία από τις εν λόγω γλώσσες.

6.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση με το παρόν άρθρο το αργότερο την 1η Αυγούστου 2009.

7.  Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν έχει εθνική νομοθεσία για την προστασία των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί, επί μεταβατικής και μόνο βάσεως, να παρέχει στην ονομασία αυτή προστασία σε εθνικό επίπεδο και κατά τα οριζόμενα στο παρόν υποτμήμα η οποία αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης στην Επιτροπή. Η μεταβατική αυτή εθνική προστασία παύει την ημερομηνία κατά την οποία αποφασίζεται καταχώριση ή απόρριψη δυνάμει των διατάξεων του παρόντος υποτμήματος.

Άρθρο 118ζ

Εξέταση από την Επιτροπή

1.  Η Επιτροπή δημοσιοποιεί την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για προστασία της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης.

2.  Η Επιτροπή εξετάζει εάν οι αιτήσεις για προστασία που αναφέρονται στο άρθρο 118στ παράγραφος 5 πληρούν τους όρους που ορίζονται στο παρόν υποτμήμα.

3.  Όταν η Επιτροπή θεωρεί ότι πληρούνται οι όροι που ορίζονται στο παρόν υποτμήμα, δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ενιαίο έγγραφο που αναφέρεται στο άρθρο 118γ παράγραφος 1 στοιχείο δ) και τα στοιχεία της δημοσίευσης της προδιαγραφής του προϊόντος που αναφέρεται στο άρθρο 118στ παράγραφος 5.

Σε αντίθετη περίπτωση, η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4, για την απόρριψη της αίτησης.

Άρθρο 118η

Διαδικασία ένστασης

Εντός δύο μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 118ζ παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο, οποιοδήποτε κράτος μέλος ή τρίτη χώρα, ή οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει έννομο συμφέρον, και διαμένει ή είναι εγκατεστημένο σε ένα κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο υποβλήθηκε η αίτηση προστασίας ή σε τρίτη χώρα, δύναται να υποβάλει ένσταση κατά της προτεινόμενης προστασίας, καταθέτοντας στην Επιτροπή δεόντως αιτιολογημένη δήλωση σχετικά με τους όρους επιλεξιμότητας που ορίζονται στο παρόν υποτμήμα.

Σε περίπτωση φυσικού ή νομικού προσώπου που διαμένει ή είναι εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα, η δήλωση αυτή κατατίθεται είτε απευθείας είτε μέσω των αρχών της σχετικής τρίτης χώρας, εντός της προθεσμίας των δύο μηνών που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

Άρθρο 118θ

Απόφαση σχετικά με την παροχή προστασίας

Με βάση τα στοιχεία που διαθέτει η Επιτροπή, η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση, με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4, είτε για την παροχή προστασίας στην ονομασία προέλευσης ή στη γεωγραφική ένδειξη που πληροί τους όρους που αναφέρονται στο παρόν υποτμήμα και είναι συμβατή με την κοινοτική νομοθεσία, είτε για απόρριψη της αίτησης εφόσον δεν πληρούνται οι όροι αυτοί.

Άρθρο 118ι

Ομώνυμα

1.  Μια ονομασία, για την οποία κατατίθεται αίτηση και η οποία είναι πλήρως ή εν μέρει ομώνυμη με ονομασία που έχει ήδη καταχωριστεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού σχετικά με τον αμπελοοινικό τομέα, καταχωρίζεται λαμβανομένων δεόντως υπόψη των τοπικών και παραδοσιακών χρήσεων και οποιουδήποτε κίνδυνου σύγχυσης.

Μια ομώνυμη ονομασία που δημιουργεί στον καταναλωτή την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα προϊόντα προέρχονται από άλλο έδαφος δεν καταχωρίζεται, έστω και εάν είναι ακριβής όσον αφορά το έδαφος, την περιοχή ή την τοποθεσία από την οποία προέρχονται τα συγκεκριμένα προϊόντα.

Η χρήση μιας καταχωρισμένης ομώνυμης ονομασίας επιτρέπεται μόνον υπό πρακτικές προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν ότι η ομώνυμη ονομασία, η οποία καταχωρίστηκε μεταγενέστερα, διακρίνεται σαφώς από εκείνη που έχει ήδη καταχωριστεί, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης να εξασφαλίζεται ισότιμη μεταχείριση των ενδιαφερόμενων παραγωγών και να μην παραπλανάται ο καταναλωτής.

2.  Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών, εάν μια ονομασία, για την οποία κατατίθεται αίτηση, είναι πλήρως ή εν μέρει ομώνυμη με γεωγραφική ένδειξη που προστατεύεται δυνάμει της νομοθεσίας των κρατών μελών.

Τα κράτη μέλη δεν καταχωρίζουν μη ταυτόσημες γεωγραφικές ενδείξεις για να προστατευτούν βάσει της οικείας τους νομοθεσίας περί γεωγραφικών ενδείξεων, σε περίπτωση που μια ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη προστατεύεται εντός της Κοινότητας δυνάμει της κοινοτικής νομοθεσίας που αφορά τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις.

3.  Πλην αντιθέτων διατάξεων των κανόνων εφαρμογής της Επιτροπής, σε περίπτωση που η ονομασία μιας οινοποιήσιμης ποικιλίας αμπέλου περιλαμβάνει ή συνίσταται σε μία προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, η ονομασία αυτή δεν χρησιμοποιείται για την επισήμανση των προϊόντων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό.

4.  Η προστασία των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων προϊόντων που καλύπτονται από το άρθρο 118β δεν θίγει προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις που χρησιμοποιούνται για αλκοολούχα ποτά κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών ( 72 ), και αντιστρόφως.

Άρθρο 118ια

Λόγοι απόρριψης της προστασίας

1.  Οι ονομασίες που έχουν καταστεί κοινές δεν προστατεύονται ως ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις.

Για τους σκοπούς του παρόντος υποτμήματος ως «ονομασία που έχει καταστεί κοινή» νοείται η ονομασία ενός οίνου η οποία, παρόλο που συνδέεται με την τοποθεσία ή την περιοχή όπου το προϊόν είχε αρχικά παραχθεί ή είχε διατεθεί στην αγορά, έχει πλέον καταστεί κοινή ονομασία οίνου στην Κοινότητα.

Για να προσδιοριστεί εάν μία ονομασία έχει καταστεί κοινή ή όχι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλοι οι σχετικοί παράγοντες, ιδίως:

2.  Μία ονομασία δεν προστατεύεται ως ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη εάν, λαμβανομένης υπόψη της φήμης ενός εμπορικού σήματος και της αναγνωρισιμότητάς του, η προστασία θα μπορούσε να παραπλανήσει τον καταναλωτή όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα του οίνου.

Άρθρο 118ιβ

Σχέση με τα εμπορικά σήματα

1.  Εφόσον μια ονομασία προέλευσης ή μια γεωγραφική ένδειξη προστατεύεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, η καταχώριση ενός εμπορικού σήματος που αντιστοιχεί σε μία από τις καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 118ιγ παράγραφος 2 για προϊόν που εμπίπτει σε μία από τις κατηγορίες που αναγράφονται στο παράρτημα ΧΙβ απορρίπτεται εάν η αίτηση καταχώρισης του εμπορικού σήματος υποβάλλεται μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για προστασία της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης στην Επιτροπή και, κατά συνέπεια, παρέχεται προστασία για την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Τα εμπορικά σήματα που έχουν καταχωριστεί κατά παράβαση του πρώτου εδαφίου ακυρώνονται.

2.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 118ια παράγραφος 2, ένα εμπορικό σήμα η χρήση του οποίου αντιστοιχεί σε μία από τις καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 118ιγ παράγραφος 2, για το οποίο έχει υποβληθεί αίτηση ή έχει καταχωριστεί ή έχει καθιερωθεί με τη χρήση, εάν προβλέπεται η δυνατότητα αυτή από τη σχετική νομοθεσία, στο έδαφος της Κοινότητας, πριν από την ημερομηνία κατά την οποία η αίτηση για προστασία της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης έχει υποβληθεί στην Επιτροπή, μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιείται και να ανανεωθεί κατά παρέκκλιση της προστασίας της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης, υπό τον όρο ότι δεν υπάρχουν λόγοι για την ακύρωση ή την ανάκληση του εμπορικού σήματος όπως διευκρινίζεται στην πρώτη οδηγία 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων ( 73 ) ή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα ( 74 ).

Στις περιπτώσεις αυτές επιτρέπεται η χρήση της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης μαζί με τα σχετικά εμπορικά σήματα.

Άρθρο 118ιγ

Προστασία

1.  Οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και οι προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις δύνανται να χρησιμοποιούνται από οποιονδήποτε επιχειρηματία διαθέτει στην αγορά οίνο ο οποίος παράγεται σύμφωνα με την αντίστοιχη προδιαγραφή του προϊόντος.

2.  Οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης, οι προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις καθώς και οι οίνοι για τους οποίους χρησιμοποιούνται οι εν λόγω προστατευόμενες ονομασίες σύμφωνα με την προδιαγραφή του προϊόντος προστατεύονται από:

3.  Οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή οι προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις δεν καθίστανται κοινές στην Κοινότητα κατά την έννοια του άρθρου 118ια παράγραφος 1.

4.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εμποδίσουν τις παράνομες χρήσεις των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 118ιδ

Μητρώο

Η Επιτροπή καταρτίζει και διατηρεί ηλεκτρονικό μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων οίνων, διαθέσιμο για το κοινό.

Άρθρο 118ιε

Ορισμός των αρμόδιων ελεγκτικών αρχών

1.  Τα κράτη μέλη ορίζουν την ή τις αρχές που είναι αρμόδιες για τους ελέγχους σχετικά με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από το παρόν υποτμήμα σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων ( 75 ).

2.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλοι οι επιχειρηματίες που πληρούν τις διατάξεις του παρόντος υποτμήματος δικαιούνται κάλυψη από σύστημα ελέγχων.

3.  Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με την ή τις αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους και εξασφαλίζει την τακτική ενημέρωση των στοιχείων αυτών.

Άρθρο 118ιστ

Έλεγχος της τήρησης των προδιαγραφών

1.  Όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις που σχετίζονται με γεωγραφική περιοχή της Κοινότητας, ο ετήσιος έλεγχος της τήρησης των προδιαγραφών του προϊόντος, κατά την παραγωγή του οίνου και κατά ή μετά τη συσκευασία του, εξασφαλίζεται από:

Το κόστος του ελέγχου αυτού βαρύνει τους επιχειρηματίες που αποτελούν το αντικείμενο του ελέγχου.

2.  Όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις που σχετίζονται με γεωγραφική περιοχή τρίτης χώρας, ο ετήσιος έλεγχος της τήρησης των προδιαγραφών του προϊόντος, κατά την παραγωγή του οίνου και κατά ή μετά τη συσκευασία του, εξασφαλίζεται από:

3.  Οι οργανισμοί πιστοποίησης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) και στην παράγραφο 2 στοιχείο β) πληρούν το ευρωπαϊκό πρότυπο EN 45011 ή τον οδηγό ISO/IEC Guide 65 (Γενικές απαιτήσεις που ισχύουν για τους οργανισμούς οι οποίοι προβαίνουν στην πιστοποίηση προϊόντων) και, από την 1η Μαΐου 2010, πρέπει να είναι διαπιστευμένοι σύμφωνα με αυτό το πρότυπο ή οδηγό.

4.  Όταν οι αρχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) και στην παράγραφο 2 στοιχείο α) ελέγχουν την τήρηση των προδιαγραφών του προϊόντος, πρέπει να διαθέτουν επαρκή εχέγγυα αντικειμενικότητας και αμεροληψίας, καθώς και το εξειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που είναι αναγκαίοι για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Άρθρο 118ιζ

Τροποποιήσεις των προδιαγραφών του προϊόντος

1.  Κάθε ενδιαφερόμενος που πληροί τους όρους του άρθρου 118ε δύναται να υποβάλει αίτηση για έγκριση τροποποίησης των προδιαγραφών προϊόντος προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης για την προσαρμογή στην εξέλιξη των επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων ή για να επαναπροσδιοριστεί η γεωγραφική ζώνη που αναφέρεται στο άρθρο 118γ παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο στοιχείο δ). Οι αιτήσεις πρέπει να περιγράφουν και να αιτιολογούν τις αιτούμενες τροποποιήσεις.

2.  Σε περίπτωση που η προτεινόμενη τροποποίηση αφορά ένα ή περισσότερα στοιχεία του ενιαίου εγγράφου που αναφέρεται στο άρθρο 118γ παράγραφος 1 στοιχείο δ), τα άρθρα 118στ έως 118θ εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών στην αίτηση τροποποίησης. Ωστόσο, εάν η προτεινόμενη τροποποίηση είναι ήσσονος σημασίας, η Επιτροπή αποφασίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4, εάν θα εγκριθεί ή όχι η αίτηση χωρίς να ακολουθηθεί η διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 118ζ παράγραφος 2 και στο άρθρο 118η, και στην περίπτωση έγκρισης η Επιτροπή προβαίνει στη δημοσίευση των στοιχείων που αναφέρονται στο άρθρο 118ζ παράγραφος 3.

3.  Εάν η προτεινόμενη τροποποίηση δεν συνεπάγεται τροποποίηση του ενιαίου εγγράφου, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:

Άρθρο 118ιη

Ανάκληση

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει, με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αίτησης κράτους μέλους, τρίτης χώρας ή φυσικού ή νομικού προσώπου που έχει έννομο συμφέρον, να ανακαλέσει την προστασία ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, εάν δεν εξασφαλίζεται πλέον η τήρηση των αντίστοιχων προδιαγραφών του προϊόντος.

Τα άρθρα 118στ έως 118θ εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

Άρθρο 118ιθ

Υφιστάμενες προστατευόμενες ονομασίες οίνων

1.  Οι ονομασίες οίνων οι οποίες προστατεύονται σύμφωνα με τα άρθρα 51 και 54 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 και το άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 753/2002 της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 2002, για τη θέσπιση ορισμένων λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου όσον αφορά την περιγραφή, την ονομασία, την παρουσίαση και την προστασία ορισμένων αμπελοοινικών προϊόντων ( 76 ), προστατεύονται αυτομάτως δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Η Επιτροπή τις εγγράφει στο μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 118ιδ του παρόντος κανονισμού.

2.  Όσον αφορά τις υφιστάμενες προστατευόμενες ονομασίες οίνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή:

3.  Οι ονομασίες οίνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, για τις οποίες τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 2 δεν υποβάλλονται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011, χάνουν την προστασία δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Η Επιτροπή λαμβάνει τα διοικητικά μέτρα που είναι αναγκαία για τη διαγραφή των ονομασιών από το μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 118ιδ.

4.  Το άρθρο 118ιη δεν εφαρμόζεται στις υφιστάμενες προστατευόμενες ονομασίες οίνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014, με δική της πρωτοβουλία και με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4, να ανακαλέσει την προστασία των υφισταμένων προστατευόμενων ονομασιών οίνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εάν δεν πληρούν τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 118β.

Άρθρο 118κ

Τέλη

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν τέλη για την κάλυψη των δαπανών τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πραγματοποιούνται κατά την εξέταση των αιτήσεων για προστασία, των ενστάσεων, των αιτήσεων τροποποιήσεων και των αιτήσεων ακύρωσης στο πλαίσιο του παρόντος υποτμήματος.

Υποτμήμα ΙΙ

Παραδοσιακές ενδείξεις

Άρθρο 118κα

Ορισμός

1.  Ως “παραδοσιακή ένδειξη” νοείται ένδειξη η οποία χρησιμοποιείται παραδοσιακά στα κράτη μέλη για προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 118α παράγραφος 1 για να δηλώνει:

2.  Οι παραδοσιακές ενδείξεις αναγνωρίζονται, ορίζονται και προστατεύονται από την Επιτροπή.

Άρθρο 118κβ

Προστασία

1.  Μια προστατευόμενη παραδοσιακή ένδειξη επιτρέπεται να χρησιμοποιείται μόνο για προϊόν το οποίο έχει παραχθεί σύμφωνα με τον ορισμό που αναφέρεται στο άρθρο 118κα παράγραφος 1.

Οι παραδοσιακές ενδείξεις προστατεύονται από την παράνομη χρήση.

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα που απαιτούνται για να εμποδίσουν την παράνομη χρήση προστατευόμενων παραδοσιακών ενδείξεων.

2.  Οι παραδοσιακές ενδείξεις δεν καθίστανται κοινές ενδείξεις της Κοινότητας.

Τμήμα ΙΒ

Επισήμανση και παρουσίαση στον αμπελοοινικό τομέα

Άρθρο 118κγ

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος, νοούνται ως:

Άρθρο 118κδ

Εφαρμογή οριζόντιων κανόνων

Πλην αντιθέτων διατάξεων του παρόντος κανονισμού, η οδηγία 89/104/ΕΟΚ, η οδηγία 89/396/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1989, σχετικά με τις ενδείξεις ή τα σήματα που επιτρέπουν την αναγνώριση της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο ( 77 ), η οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων ( 78 ), και η οδηγία 2007/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τις ονομαστικές ποσότητες για προσυσκευασμένα προϊόντα ( 79 ), εφαρμόζονται στην επισήμανση των προϊόντων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής τους.

Άρθρο 118κε

Υποχρεωτικές ενδείξεις

1.  Στην επισήμανση και την παρουσίαση των προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα ΧΙβ παράγραφοι 1 έως 11, 13, 15 και 16 και τα οποία διατίθενται στην αγορά στην Κοινότητα ή εξάγονται περιλαμβάνονται οι ακόλουθες υποχρεωτικές ενδείξεις:

2.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1 στοιχείο α), η μνεία της κατηγορίας του αμπελοοινικού προϊόντος μπορεί να παραλείπεται για τους οίνους των οποίων οι ετικέτες περιλαμβάνουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη.

3.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1 στοιχείο β), η μνεία των όρων «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» ή «προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη» μπορεί να παραλείπεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Άρθρο 118κθ

Προαιρετικές ενδείξεις

1.  Στην επισήμανση και την παρουσίαση των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 118κε παράγραφος 1 μπορεί να περιλαμβάνονται ιδίως οι ακόλουθες προαιρετικές ενδείξεις:

2.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 118ι παράγραφος 3 και όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των ενδείξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) για οίνους χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη:

Άρθρο 118κθα

Γλώσσες

1.  Οι προβλεπόμενες στα άρθρα 118κε και 118κθ υποχρεωτικές και προαιρετικές ενδείξεις, όταν παρουσιάζονται με τη μορφή κειμένου, πρέπει να αναγράφονται σε μία ή περισσότερες επίσημες γλώσσες της Κοινότητας.

2.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, το όνομα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης ή παραδοσιακές ενδείξεις αναφερόμενες στο άρθρο 118κα παράγραφος 1 στοιχείο α) πρέπει να αναγράφονται στην ετικέτα στην ή στις γλώσσες για τις οποίες ισχύει η προστασία.

Για τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις ή τις ειδικές εθνικές ονομασίες, που δεν χρησιμοποιούν λατινικό αλφάβητο, το όνομα επιτρέπεται επίσης να αναγράφεται και σε μία ή περισσότερες επίσημες γλώσσες της Κοινότητας.

Άρθρο 118κθβ

Εφαρμογή

Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών λαμβάνουν τα μέτρα που απαιτούνται για να διασφαλίζεται ότι προϊόντα αναφερόμενα στο άρθρο 118κε παράγραφος 1 τα οποία δεν επισημαίνονται σύμφωνα με το παρόν τμήμα δεν διατίθενται στην αγορά ή αποσύρονται.

▼B

Τμήμα ΙΙ

Όροι παραγωγής

▼M7

Άρθρο 119

Χρησιμοποίηση καζεΐνης και καζεϊνικών αλάτων στην παρασκευή τυριών

Σε περίπτωση χορήγησης ενίσχυσης δυνάμει του άρθρου 100, η Επιτροπή μπορεί να επιβάλει απαίτηση προηγουμένης άδειας για τη χρησιμοποίηση καζεΐνης και καζεϊνικών αλάτων στην παρασκευή τυριών, η οποία χορηγείται μόνον αν η χρησιμοποίηση αυτή αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την παρασκευή των προϊόντων.

▼B

Άρθρο 120

Μέθοδος παραγωγής γεωργικής αιθυλικής αλκοόλης

Η μέθοδος παραγωγής και τα χαρακτηριστικά της γεωργικής αιθυλικής αλκοόλης που παράγεται από συγκεκριμένο γεωργικό προϊόν του παραρτήματος Ι της συνθήκης μπορούν να καθορίζονται από την Επιτροπή.

▼M10

Τμήμα ΙΙα

Κανόνες παραγωγής στον αμπελοοινικό τομέα

Υποτμήμα Ι

Οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου

Άρθρο 120α

Ταξινόμηση των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου

1.  Τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα ΧΙβ και παράγονται στην Κοινότητα προέρχονται από οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου ταξινομημένες σύμφωνα με την παράγραφο 2.

2.  Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, τα κράτη μέλη προβαίνουν στην ταξινόμηση των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου που επιτρέπεται να φυτεύονται, να αναφυτεύονται ή να εμβολιάζονται στα εδάφη τους για την αμπελοοινική παραγωγή.

Τα κράτη μέλη επιτρέπεται να προβαίνουν στην ταξινόμηση μόνον των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου που πληρούν τους εξής όρους:

Όταν μια οινοποιήσιμη ποικιλία αμπέλου διαγράφεται από την ταξινόμηση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, η εκρίζωση της εν λόγω ποικιλίας πραγματοποιείται εντός 15 ετών από τη διαγραφή της.

3.  Τα κράτη μέλη των οποίων η οινοπαραγωγή δεν υπερβαίνει τα 50 000 εκατόλιτρα ανά αμπελοοινική περίοδο, υπολογιζόμενη βάσει της μέσης παραγωγής κατά τις τελευταίες πέντε αμπελουργικές περιόδους, εξαιρούνται από την υποχρέωση ταξινόμησης που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

Ωστόσο, και στα κράτη μέλη που αναφέρονται το πρώτο εδάφιο, επιτρέπεται να φυτεύονται, να αναφυτεύονται ή να εμβολιάζονται μόνον οι οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου που είναι σύμφωνες με την παράγραφο 2 στοιχεία α) και β).

4.  Κατά παρέκκλιση του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 2 και του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 3, επιτρέπονται η φύτευση, η αναφύτευση ή ο εμβολιασμός των ακόλουθων οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου για σκοπούς έρευνας και επιστημονικών πειραμάτων:

5.  Οι αμπελώνες στις εκτάσεις που έχουν φυτευτεί με οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου για την παραγωγή οίνου κατά παράβαση των παραγράφων 2, 3 και 4 εκριζώνονται.

Ωστόσο, δεν υπάρχει υποχρέωση εκρίζωσης των αμπελώνων των εκτάσεων αυτών όταν η σχετική παραγωγή προορίζεται αποκλειστικά για κατανάλωση από την οικογένεια του οινοπαραγωγού.

6.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα που απαιτούνται για τον έλεγχο της συμμόρφωσης των παραγωγών με τις παραγράφους 2 έως 5.

Υποτμήμα ΙΙ

Οινολογικές πρακτικές και περιορισμοί

Άρθρο 120β

Πεδίο εφαρμογής

Το παρόν υποτμήμα αφορά τις επιτρεπόμενες οινολογικές πρακτικές και τους περιορισμούς που εφαρμόζονται στην παραγωγή και την εμπορία προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα, καθώς και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με τις πρακτικές και τους περιορισμούς εν προκειμένω.

Άρθρο 120γ

Οινολογικές πρακτικές και περιορισμοί

1.  Για την παραγωγή και τη διατήρηση στην Κοινότητα των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα χρησιμοποιούνται μόνο οι οινολογικές πρακτικές που επιτρέπονται από την κοινοτική νομοθεσία και καθορίζονται στο παράρτημα ΧVα ή αποφασίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 120δ και 120ε.

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται:

2.  Οι εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές χρησιμοποιούνται μόνο για την ορθή οινοποίηση, την καλή συντήρηση ή την τελειοποίηση του προϊόντος.

3.  Τα προϊόντα του αμπελοοινικού τομέα παράγονται στην Κοινότητα σύμφωνα με τους ειδικούς περιορισμούς που ορίζονται στο παράρτημα ΧVβ.

4.  Τα προϊόντα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, τα οποία έχουν παραχθεί σύμφωνα με μη εγκεκριμένες κοινοτικές ή, ενδεχομένως, εθνικές οινολογικές πρακτικές ή πρακτικές οι οποίες αντιβαίνουν στους περιορισμούς που ορίζονται στο παράρτημα ΧVβ, δεν διατίθενται στην αγορά στην Κοινότητα.

Άρθρο 120δ

Αυστηρότεροι κανόνες που αποφασίζονται από τα κράτη μέλη

Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν ή να αποκλείουν τη χρήση ορισμένων οινολογικών πρακτικών και να προβλέπουν αυστηρότερους περιορισμούς για οίνους εγκεκριμένους από την κοινοτική νομοθεσία, οι οποίοι παράγονται στο έδαφός τους, με στόχο την ενίσχυση της διατήρησης των βασικών χαρακτηριστικών των οίνων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, των αφρωδών οίνων και των οίνων λικέρ.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τους εν λόγω περιορισμούς, αποκλεισμούς και περιορισμούς στην Επιτροπή, η οποία ενημερώνει τα άλλα κράτη μέλη.

Άρθρο 120ε

Έγκριση οινολογικών πρακτικών και περιορισμών

1.  Εκτός από τις οινολογικές πρακτικές που αφορούν τον εμπλουτισμό, την αύξηση της οξύτητας και τη μείωση της οξύτητας που ορίζονται στο παράρτημα ΧVα για τα συγκεκριμένα προϊόντα που υπάγονται σε αυτό καθώς και τους περιορισμούς που απαριθμούνται στο παράρτημα ΧVβ, η έγκριση των οινολογικών πρακτικών και των περιορισμών όσον αφορά την παραγωγή και τη διατήρηση των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα αποφασίζεται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4.

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν την πειραματική χρήση μη εγκεκριμένων οινολογικών πρακτικών υπό τους όρους που θα καθοριστούν από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4.

Άρθρο 120στ

Κριτήρια έγκρισης

Για την έγκριση των οινολογικών πρακτικών με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4 η Επιτροπή:

Άρθρο 120ζ

Μέθοδοι ανάλυσης

Οι μέθοδοι ανάλυσης που επιτρέπουν να διαπιστωθεί η σύσταση των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα και οι κανόνες που επιτρέπουν να διαπιστωθεί κατά πόσον τα προϊόντα αυτά έχουν αποτελέσει αντικείμενο επεξεργασιών κατά παράβαση των επιτρεπόμενων οινολογικών πρακτικών είναι εκείνες που συνιστώνται και δημοσιεύονται από τον Διεθνή Οργανισμό Αμπέλου και Οίνου.

Όταν δεν υπάρχουν μέθοδοι και κανόνες συνιστώμενοι και δημοσιευμένοι από τον Διεθνή Οργανισμό Αμπέλου και Οίνου, οι αντίστοιχες μέθοδοι και κανόνες θεσπίζονται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4.

Μέχρις ότου θεσπιστούν αυτοί οι κανόνες, οι μέθοδοι και οι κανόνες που πρέπει να χρησιμοποιούνται είναι εκείνοι που επιτρέπονται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη.

▼B

Τμήμα III

Διαδικαστικοί κανόνες

Άρθρο 121

Θέσπιση προτύπων, κανόνων εφαρμογής και παρεκκλίσεων

Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος κεφαλαίου, οι οποίοι μπορούν να αφορούν ιδίως:

▼M3

▼B

▼M3

▼M10

▼M3

Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιήσει το μέρος B του πίνακα που παρατίθεται στο παράρτημα ΧΙα σημείο III παράγραφος 2.

▼M10

Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με τις οινολογικές πρακτικές και τους περιορισμούς που ορίζονται στο τμήμα ΙΙα υποτμήμα II και στα παραρτήματα XVα και XVβ, πλην αντιθέτων διατάξεων των εν λόγω παραρτημάτων, θεσπίζονται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 195 παράγραφος 4.

Τα μέτρα που αναφέρονται στο τρίτο εδάφιο μπορούν να περιλαμβάνουν ιδίως:

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Οργανώσεις παραγωγών, διεπαγγελματικές οργανώσεις, οργανώσεις φορέων

Τμήμα Ι

Γενικές αρχές

Άρθρο 122

Οργανώσεις παραγωγών

Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τις οργανώσεις παραγωγών οι οποίες:

▼M3

▼B

▼M3

▼M7

Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να αναγνωρίζουν οργανώσεις παραγωγών οι οποίες απαρτίζονται από παραγωγούς κάθε τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 πλην των τομέων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο α), σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στο εν λόγω εδάφιο στοιχεία β) και γ).

▼M10

Τα κράτη μέλη μπορούν, όσον αφορά τον αμπελοοινικό τομέα, να αναγνωρίζουν οργανώσεις παραγωγών υπό τους ίδιους όρους με εκείνους που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία β) και γ) και των οποίων το καταστατικό υποχρεώνει τα μέλη, ιδίως:

Οι ακόλουθοι συγκεκριμένοι στόχοι κατά την έννοια της παραγράφου 1 στοιχείο γ) επιτρέπονται, ιδίως στον αμπελοοινικό τομέα:

▼B

Άρθρο 123

Διεπαγγελματικές οργανώσεις

►M3  1. ◄   Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, οι οποίες:

▼M3 —————

▼M3

2.  Όταν οι διεπαγγελματικές οργανώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ασκούν τις δραστηριότητές τους στο έδαφος περισσοτέρων του ενός κρατών μελών, η αναγνώριση χορηγείται από την Επιτροπή χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1.

3.   ►M10  Συμπληρωματικά προς την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τις διεπαγγελματικές οργανώσεις του τομέα των οπωροκηπευτικών και δύνανται να αναγνωρίσουν τις διεπαγγελματικές οργανώσεις του αμπελοοινικού τομέα, οι οποίες:

▼B

Άρθρο 124

Κοινές διατάξεις για τις οργανώσεις παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις

▼M7

1.  Το άρθρο 122 και το άρθρο 123 παράγραφος 1 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη της αναγνώρισης, η οποία αποφασίζεται από τα κράτη μέλη βάσει του εθνικού δικαίου και σύμφωνα με τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, οργανώσεων παραγωγών ή διεπαγγελματικών οργανώσεων αντίστοιχα, σε κάθε τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 πλην των τομέων που αναφέρονται στο άρθρο 122 πρώτη παράγραφος στοιχείο α) και στο άρθρο 123 παράγραφος 1.

▼B

2.  Οι οργανώσεις παραγωγών που αναγνωρίζονται ή εγκρίνονται σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 865/2004, (ΕΚ) αριθ. 1952/2005 και (ΕΚ) αριθ. 1544/2006 θεωρούνται ως αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών δυνάμει του άρθρου 122 του παρόντος κανονισμού.

Οι διεπαγγελματικές οργανώσεις που αναγνωρίζονται ή εγκρίνονται σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΟΚ) 2077/92 και (ΕΚ) αριθ. 865/2004 θεωρούνται ως αναγνωρισμένες διεπαγγγελματικές οργανώσεις δυνάμει του άρθρου 123 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 125

Οργανώσεις φορέων

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι οργανώσεις φορέων περιλαμβάνουν τις αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών, τις αναγνωρισμένες διεπαγγελματικές οργανώσεις ή τις αναγνωρισμένες οργανώσεις άλλων φορέων στον τομέα του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών ή των ενώσεών τους.

▼M3

Τμήμα IA

Κανόνες για τις οργανώσεις παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις και τις ομάδες παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών

Υποτμήμα Ι

Καταστατικό και αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών

Άρθρο 125α

Καταστατικό των οργανώσεων παραγωγών

1.  Το καταστατικό της οργάνωσης παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών υποχρεώνει ιδίως τους παραγωγούς μέλη:

2.  Παρά τα προβλεπόμενα στο στοιχείο γ) της παραγράφου 1, εφόσον το επιτρέπει η οργάνωση παραγωγών και εφόσον τηρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις που έχει καθορίσει η οργάνωση παραγωγών, οι παραγωγοί μέλη μπορούν:

3.  Το καταστατικό της οργάνωσης παραγωγών προβλέπει επίσης:

4.  Οι οργανώσεις παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών τεκμαίρεται ότι ενεργούν εξ ονόματος των μελών τους και για λογαριασμό τους όσον αφορά οικονομικά θέματα.

Άρθρο 125β

Αναγνώριση

1.  Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν ως οργανώσεις παραγωγών του τομέα των οπωροκηπευτικών όλες τις νομικές οντότητες ή τα σαφώς οριζόμενα μέρη νομικών οντοτήτων που υποβάλλουν αίτηση αναγνώρισης εφόσον:

2.  Τα κράτη μέλη:

Υποτμήμα II

Ενώσεις οργανώσεων παραγωγών και ομάδων παραγωγών

Άρθρο 125γ

Ενώσεις οργανώσεων παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών

Ένωση οργανώσεων παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών συγκροτείται με πρωτοβουλία αναγνωρισμένων οργανώσεων παραγωγών και μπορεί να ασκεί οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες μιας οργάνωσης παραγωγών που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Για το σκοπό αυτό τα κράτη μέλη μπορούν, κατόπιν σχετικής αίτησης, να αναγνωρίζουν μια ένωση οργανώσεων παραγωγών όταν:

Το άρθρο 125α παράγραφος 4 εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών.

Άρθρο 125δ

Υπεργολαβία

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν σε μια αναγνωρισμένη οργάνωση παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών ή σε μια αναγνωρισμένη ένωση οργανώσεων παραγωγών στον εν λόγω τομέα να αναθέτει υπεργολαβικά οποιαδήποτε από τις δραστηριότητές της, μεταξύ άλλων σε θυγατρικές, υπό τον όρο ότι αποδεικνύει επαρκώς στο κράτος μέλος ότι με τον τρόπο αυτόν επιτυγχάνονται δεόντως οι στόχοι της συγκεκριμένης οργάνωσης παραγωγών ή ένωσης οργανώσεων παραγωγών.

Άρθρο 125ε

Ομάδες παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών

1.  Στα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 ή μετέπειτα, ή στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας που προβλέπονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης ή στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1405/2006, μπορούν να συσταθούν ομάδες παραγωγών ως νομικές οντότητες ή σαφώς οριζόμενα μέρη νομικών οντοτήτων με πρωτοβουλία των γεωργών που καλλιεργούν ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα του τομέα των οπωροκηπευτικών ή/και τέτοια προϊόντα που προορίζονται αποκλειστικά για μεταποίηση, με σκοπό την αναγνώρισή τους ως οργάνωσης παραγωγών.

Στις εν λόγω ομάδες παραγωγών είναι δυνατόν να παραχωρείται μεταβατική περίοδος προκειμένου να ανταποκριθούν στις προϋποθέσεις αναγνώρισής τους ως οργάνωσης παραγωγών σύμφωνα με το άρθρο 122.

Για να είναι επιλέξιμες, οι εν λόγω ομάδες παραγωγών υποβάλλουν στο οικείο κράτος μέλος σχέδιο σταδιακής αναγνώρισης, με την αποδοχή του οποίου, η οποία ισοδυναμεί με προαναγνώριση, λογίζεται η έναρξη της μεταβατικής περιόδου που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο. Η μεταβατική περίοδος διαρκεί το πολύ πέντε έτη.

2.  Πριν αποδεχθούν το σχέδιο αναγνώρισης, τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με την πρόθεσή τους και τις πιθανές δημοσιονομικές συνέπειές της.

Υποτμήμα III

Επέκταση των κανόνων στους παραγωγούς μιας οικονομικής περιφέρειας

Άρθρο 125στ

Επέκταση των κανόνων

1.  Στις περιπτώσεις στις οποίες μια οργάνωση παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών που αναπτύσσει δραστηριότητες σε μια συγκεκριμένη οικονομική περιφέρεια θεωρείται, όσον αφορά ένα συγκεκριμένο προϊόν, αντιπροσωπευτική της παραγωγής και των παραγωγών της εν λόγω περιφέρειας, το οικείο κράτος μέλος μπορεί, κατόπιν αιτήματος της οργάνωσης παραγωγών, να καταστήσει δεσμευτικούς, για τους παραγωγούς που είναι εγκατεστημένοι στην εν λόγω οικονομική περιφέρεια και δεν είναι μέλη της οργάνωσης παραγωγών, τους ακόλουθους κανόνες:

2.  Για τους σκοπούς του παρόντος υποτμήματος, ως «οικονομική περιφέρεια» νοείται μια γεωγραφική ζώνη που αποτελείται από όμορες ή γειτονικές περιοχές παραγωγής στις οποίες οι συνθήκες παραγωγής και εμπορίας είναι ομοιογενείς.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κατάλογο των οικονομικών περιφερειών.

Εντός ενός μηνός από την κοινοποίηση, η Επιτροπή εγκρίνει τον κατάλογο ή αποφασίζει, έπειτα από διαβουλεύσεις με το οικείο κράτος μέλος, για τις τροποποιήσεις τις οποίες το εν λόγω κράτος μέλος οφείλει να πραγματοποιήσει. Η Επιτροπή μεριμνά για τη δημοσιοποίηση του εγκριθέντος καταλόγου με τον τρόπο που κρίνει ως τον πλέον κατάλληλο.

3.  Μια οργάνωση παραγωγών θεωρείται αντιπροσωπευτική κατά την έννοια της παραγράφου 1 όταν συγκεντρώνει τουλάχιστον το 50 % των παραγωγών της οικονομικής περιφέρειας στην οποία αναπτύσσει δραστηριότητες και καλύπτει τουλάχιστον το 60 % του όγκου της παραγωγής της εν λόγω περιφέρειας. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5, κατά τον υπολογισμό των ποσοστών αυτών δεν λαμβάνονται υπόψη οι παραγωγοί ή η παραγωγή βιολογικών προϊόντων που καλύπτονται, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2008, από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 και, από την 1η Ιανουαρίου 2009 και μετά, από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007.

4.  Οι κανόνες που καθίστανται δεσμευτικοί για το σύνολο των παραγωγών μιας συγκεκριμένης οικονομικής περιφέρειας:

5.  Οι κανόνες δεν μπορούν να είναι δεσμευτικοί για τους παραγωγούς βιολογικών προϊόντων που καλύπτονται, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2008, από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 και, από την 1η Ιανουαρίου 2009 και μετά, από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 εκτός εάν το συγκεκριμένο μέτρο έχει γίνει δεκτό από το 50 % τουλάχιστον των παραγωγών αυτών στην οικονομική περιφέρεια στην οποία αναπτύσσει δραστηριότητες η οργάνωση παραγωγών και η εν λόγω οργάνωση καλύπτει τουλάχιστον το 60 % της παραγωγής αυτής στη συγκεκριμένη περιφέρεια.

Άρθρο 125ζ

Κοινοποίηση

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή τους κανόνες που καθιστούν δεσμευτικούς για το σύνολο των παραγωγών μιας συγκεκριμένης οικονομικής περιφέρειας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 125στ παράγραφος 1. Η Επιτροπή μεριμνά για τη δημοσιοποίηση των εν λόγω κανόνων με τον τρόπο που κρίνει ως τον πλέον κατάλληλο.

Άρθρο 125η

Ανάκληση της επέκτασης των κανόνων

Η Επιτροπή αποφασίζει ότι ένα κράτος μέλος πρέπει να ανακαλέσει την επέκταση των κανόνων που έχει αποφασίσει το εν λόγω κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 125στ παράγραφος 1:

Άρθρο 125θ

Χρηματικές εισφορές των παραγωγών που δεν είναι μέλη οργάνωσης

Όταν εφαρμόζεται το άρθρο 125στ παράγραφος 1, το οικείο κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει, βάσει υποβαλλόμενων δικαιολογητικών, ότι οι παραγωγοί που δεν είναι μέλη οφείλουν στην οργάνωση παραγωγών μέρος των χρηματικών εισφορών που καταβάλλουν οι παραγωγοί μέλη, εφόσον τα ποσά αυτά προορίζονται να καλύψουν:

Άρθρο 125ι

Επέκταση των κανόνων των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών

Για τους σκοπούς του παρόντος υποτμήματος, κάθε αναφορά στις οργανώσεις παραγωγών νοείται επίσης ως αναφορά στις αναγνωρισμένες ενώσεις οργανώσεων παραγωγών.

Υποτμήμα IV

Διεπαγγελματικές οργανώσεις στον τομέα των οπωροκηπευτικών

Άρθρο 125ια

Αναγνώριση και ανάκληση αναγνώρισης

1.  Εάν το επιτρέπουν οι δομές του κράτους μέλους, τα κράτη μέλη μπορούν να αναγνωρίζουν ως διεπαγγελματικές οργανώσεις του τομέα των οπωροκηπευτικών όλες τις νομικές οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην επικράτειά τους και υποβάλλουν σχετική αίτηση, υπό τον όρο ότι:

2.  Πριν από τη χορήγηση της αναγνώρισης, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις διεπαγγελματικές οργανώσεις που έχουν υποβάλει αίτηση αναγνώρισης μαζί με κάθε χρήσιμη πληροφορία σχετικά με την αντιπροσωπευτικότητα και τις διάφορες δραστηριότητές τους, καθώς και όλα τα άλλα αναγκαία για την αξιολόγηση στοιχεία.

Η Επιτροπή μπορεί να αντιταχθεί στην αναγνώριση εντός δύο μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης.

3.  Τα κράτη μέλη:

4.  Η Επιτροπή θεσπίζει τους όρους και τη συχνότητα με την οποία τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με τις δραστηριότητες των διεπαγγελματικών οργανώσεων.

Η Επιτροπή μπορεί, μετά τη διενέργεια ελέγχων, να ζητήσει από κράτος μέλος την ανάκληση αναγνώρισης.

5.  Η αναγνώριση ισοδυναμεί με άδεια άσκησης των δραστηριοτήτων που απαριθμούνται στο άρθρο 123 παράγραφος 3 στοιχείο γ), με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

6.  Η Επιτροπή μεριμνά για τη δημοσιοποίηση, με τον τρόπο που κρίνει ως τον πλέον κατάλληλο, καταλόγου αναγνωρισμένων διεπαγγελματικών οργανώσεων, αναφέροντας τον οικονομικό τομέα ή την περιοχή των δραστηριοτήτων τους και τις δραστηριότητες που ασκούν κατά την έννοια του άρθρου 125ιβ. Δημοσιοποιούνται επίσης οι ανακλήσεις αναγνώρισης.

Άρθρο 125ιβ

Επέκταση κανόνων

1.  Όταν μια διεπαγγελματική οργάνωση που αναπτύσσει δραστηριότητες σε συγκεκριμένη περιφέρεια ή περιφέρειες κράτους μέλους θεωρείται αντιπροσωπευτική της παραγωγής, της εμπορίας ή της μεταποίησης ενός συγκεκριμένου προϊόντος, το οικείο κράτος μέλος μπορεί, ύστερα από αίτηση της εν λόγω διεπαγγελματικής οργάνωσης, να καταστήσει δεσμευτικές, για περιορισμένη χρονική περίοδο και για άλλους μεμονωμένους ή μη οικονομικούς φορείς που αναπτύσσουν δραστηριότητες στη σχετική περιφέρεια ή περιφέρειες και δεν ανήκουν στην οργάνωση αυτή, ορισμένες συμφωνίες, αποφάσεις ή εναρμονισμένες πρακτικές που συνάπτονται στο πλαίσιο της οργάνωσης αυτής.

2.  Μια διεπαγγελματική οργάνωση θεωρείται αντιπροσωπευτική κατά την έννοια της παραγράφου 1 όταν συγκεντρώνει τουλάχιστον τα δύο τρίτα της παραγωγής ή της εμπορίας ή της μεταποίησης του ή των συγκεκριμένων προϊόντων στην ή στις οικείες περιφέρειες ενός κράτους μέλους. Όταν η αίτηση επέκτασης των κανόνων της σε άλλους οικονομικούς φορείς καλύπτει περισσότερες από μία περιφέρειες, η διεπαγγελματική οργάνωση πρέπει να αποδεικνύει στοιχειώδη αντιπροσωπευτικότητα για καθέναν από τους κλάδους που συγκεντρώνει, σε καθεμία από τις καλυπτόμενες περιφέρειες.

3.  Οι κανόνες για τους οποίους μπορεί να ζητηθεί επέκταση σε άλλους οικονομικούς φορείς:

Ωστόσο, η προϋπόθεση που αναφέρεται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου δεν εφαρμόζεται εάν οι σχετικοί κανόνες είναι αυτοί που παρατίθενται στα σημεία 1, 3 και 5 του παραρτήματος XVΙα. Σε αυτή την περίπτωση, η επέκταση των κανόνων δεν επιτρέπεται να εφαρμόζεται για διάστημα μεγαλύτερο της μίας περιόδου εμπορίας.

4.  Οι κανόνες που προβλέπονται στην παράγραφο 3 στοιχείο α) σημεία ii), iv) και v) δεν πρέπει να διαφέρουν από αυτούς του παραρτήματος XVΙα. Οι κανόνες που προβλέπονται στην παράγραφο 3 στοιχείο α) σημείο ii) δεν εφαρμόζονται στα προϊόντα που παράγονται εκτός της ή των συγκεκριμένων περιφερειών που προβλέπονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 125ιγ

Κοινοποίηση και ανάκληση της επέκτασης κανόνων

1.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν πάραυτα στην Επιτροπή τους κανόνες που κατέστησαν δεσμευτικούς για όλους τους οικονομικούς φορείς συγκεκριμένης περιφέρειας ή συγκεκριμένων περιφερειών σύμφωνα με το άρθρο 125ιβ παράγραφος 1. Η Επιτροπή μεριμνά για τη δημοσιοποίηση των εν λόγω κανόνων με τον τρόπο που κρίνει ως τον πλέον κατάλληλο.

2.  Πριν από τη δημοσιοποίηση των κανόνων, η Επιτροπή ενημερώνει την επιτροπή που συστάθηκε δυνάμει του άρθρου 195 για κάθε κοινοποίηση επέκτασης διεπαγγελματικών συμφωνιών.

3.  Η Επιτροπή αποφασίζει ότι ένα κράτος μέλος οφείλει να ανακαλέσει την επέκταση κανόνων που έχει αποφασίσει το εν λόγω κράτος μέλος, στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 125η.

Άρθρο 125ιδ

Χρηματικές εισφορές από μη μέλη

Σε περίπτωση επέκτασης των κανόνων για ένα ή περισσότερα προϊόντα και όταν μία ή περισσότερες από τις δραστηριότητες που προβλέπονται στο άρθρο 125ιβ παράγραφος 3 στοιχείο α) ασκούνται από αναγνωρισμένη διεπαγγελματική οργάνωση και παρουσιάζουν γενικό οικονομικό ενδιαφέρον για τα πρόσωπα των οποίων οι δραστηριότητες είναι συναφείς προς το ή τα εν λόγω προϊόντα, το κράτος μέλος το οποίο χορήγησε την αναγνώριση μπορεί να αποφασίζει ότι τα μεμονωμένα πρόσωπα ή οι ομάδες που δεν είναι μέλη της διεπαγγελματικής οργάνωσης, αλλά επωφελούνται από τις εν λόγω δραστηριότητες, καταβάλλουν στην οργάνωση ένα ποσό ίσο προς το σύνολο ή μέρος των χρηματικών εισφορών που καταβάλλουν τα μέλη της, εφόσον οι εισφορές αυτές προορίζονται να καλύψουν δαπάνες που απορρέουν άμεσα από την άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων.

▼M10

Τμήμα Ιβ

Κανόνες σχετικά με τις οργανώσεις παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις στον αμπελοοινικό τομέα

Άρθρο 125ιε

Αναγνώριση

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αναγνωρίζουν οργανώσεις παραγωγών και διεπαγγελματικές οργανώσεις οι οποίες έχουν υποβάλει αίτηση για αναγνώριση στο οικείο κράτος μέλος και των οποίων η αίτηση περιλαμβάνει αποδεικτικά στοιχεία ότι η οντότητα:

2.  Οι οργανώσεις παραγωγών που έχουν αναγνωριστεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 θεωρούνται αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών δυνάμει του παρόντος άρθρου.

Οι οργανώσεις που πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 123 παράγραφος 3 και του παρόντος άρθρου παράγραφος 1 στοιχείο β), οι οποίες έχουν αναγνωριστεί από κράτη μέλη, θεωρούνται αναγνωρισμένες διεπαγγελματικές οργανώσεις δυνάμει των εν λόγω διατάξεων.

3.  Το άρθρο 125β παράγραφος 2 και το άρθρο 125ια παράγραφος 3 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών στις οργανώσεις παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις αντίστοιχα στον αμπελοοινικό τομέα. Ωστόσο,

▼B

Τμήμα ΙΙ

Κανόνες σχετικοί με τις διεπαγγελματικές οργανώσεις στον τομέα του καπνού

Άρθρο 126

Πληρωμή εισφοράς από μη μέλη

1.  Όταν μία ή περισσότερες από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 ασκούνται από αναγνωρισμένη διεπαγγελματική οργάνωση στον τομέα του καπνού και παρουσιάζουν γενικό οικονομικό ενδιαφέρον για τα πρόσωπα των οποίων οι δραστηριότητες είναι συναφείς προς ένα ή περισσότερα από τα εν λόγω προϊόντα, το κράτος μέλος το οποίο χορήγησε την αναγνώριση, ή η Επιτροπή, χωρίς την επικουρία της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1, στις περιπτώσεις που η αναγνώριση έχει χορηγηθεί από την Επιτροπή, μπορεί να αποφασίζει ότι τα άτομα ή οι ομάδες που δεν είναι μέλη της οργάνωσης αλλά επωφελούνται από τις εν λόγω δραστηριότητες, οφείλουν στην οργάνωση το σύνολο ή μέρος των εισφορών που καταβάλλονται από τα μέλη της, στο μέτρο που οι εισφορές αυτές προορίζονται για να καλύψουν τις δαπάνες που απορρέουν άμεσα από την άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων, πλην των πάσης φύσεως διοικητικών δαπανών.

2.  Οι δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αφορούν ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω αντικείμενα:

3.  Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη κοινοποιούν προς την Επιτροπή τις αποφάσεις που προτίθενται να λάβουν δυνάμει της παραγράφου 1. Οι αποφάσεις αυτές δεν μπορούν να εφαρμόζονται πριν από την παρέλευση τριών μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης προς την Επιτροπή. Η Επιτροπή μπορεί, εντός αυτής της τρίμηνης προθεσμίας, να ζητεί απόρριψη ολόκληρου του σχεδίου απόφασης ή μέρους αυτού, εφόσον το προβαλλόμενο γενικό οικονομικό συμφέρον δεν κρίνεται βάσιμο.

4.  Όταν το γενικό οικονομικό συμφέρον εξυπηρετείται από τις δραστηριότητες μιας διεπαγγελματικής οργάνωσης που έχει αναγνωρισθεί από την Επιτροπή σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο, η Επιτροπή κοινοποιεί στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη το σχέδιο απόφασής της. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν τις παρατηρήσεις τους εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση.

Τμήμα III

Διαδικαστικοί κανόνες

Άρθρο 127

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος κεφαλαίου, και ιδίως τους όρους και τις διαδικασίες αναγνώρισης οργανώσεων παραγωγών, διεπαγγελματικών οργανώσεων και οργανώσεων φορέων σε επιμέρους τομείς, που περιλαμβάνουν:

▼M3

▼B

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 128

Γενικές αρχές

Εφόσον ο παρών κανονισμός ή οι διατάξεις που θεσπίζονται κατ' εφαρμογή του δεν ορίζουν άλλως, απαγορεύεται κατά τις συναλλαγές με τρίτες χώρες:

Άρθρο 129

Συνδυασμένη ονοματολογία

Οι γενικοί κανόνες για την ερμηνεία της συνδυασμένης ονοματολογίας που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1987 για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο ( 80 ) («συνδυασμένη ονοματολογία») και οι ειδικοί κανόνες για την εφαρμογή της ισχύουν για τη δασμολογική ταξινόμηση των προϊόντων που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό. ►M10  Η δασμολογική ονοματολογία που προκύπτει από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων ενδεχομένως των ορισμών των παραρτημάτων ΙΙΙ και ΧΙβ, ενσωματώνεται στο κοινό δασμολόγιο. ◄

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Εισαγωγές

Τμήμα Ι

Άδειες εισαγωγής

Άρθρο 130

Άδειες εισαγωγής

1.  Με την επιφύλαξη των περιπτώσεων στις οποίες απαιτούνται άδειες εισαγωγής σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, η Επιτροπή μπορεί να επιβάλλει την προσκόμιση άδειας εισαγωγής ως προϋπόθεση για τις εισαγωγές στην Κοινότητα ενός ή περισσοτέρων προϊόντων των ακόλουθων τομέων:

▼M3

▼B

▼M10

▼B

2.  Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 1, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη την αναγκαιότητα των αδειών εισαγωγής για τη διαχείριση των αντίστοιχων αγορών και, ιδίως, για την παρακολούθηση των εισαγωγών των συγκεκριμένων προϊόντων.

Άρθρο 131

Έκδοση αδειών

Οι άδειες εισαγωγής εκδίδονται από τα κράτη μέλη για κάθε ενδιαφερόμενο που υποβάλλει σχετική αίτηση, ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασής του στην Κοινότητα, εκτός εάν προβλέπεται άλλως σε κανονισμό του Συμβουλίου ή άλλη πράξη του Συμβουλίου, και με την επιφύλαξη των μέτρων που λαμβάνονται για την εφαρμογή του παρόντος κεφαλαίου.

Άρθρο 132

Ισχύς

Οι άδειες εισαγωγής ισχύουν σε ολόκληρη την Κοινότητα.

Άρθρο 133

Εγγύηση

1.  Εάν δεν προβλέπεται άλλως από την Επιτροπή, οι άδειες εκδίδονται κατόπιν σύστασης εγγύησης, με την οποία διασφαλίζεται ότι τα προϊόντα εισάγονται κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας.

2.  Πλην περιπτώσεων ανωτέρας βίας, η εγγύηση καταπίπτει, εν όλω ή εν μέρει, εάν η εισαγωγή δεν πραγματοποιηθεί ή πραγματοποιηθεί μόνο εν μέρει κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας.

▼M10

Άρθρο 133α

Ειδική εγγύηση στον αμπελοοινικό τομέα

1.  Για τους χυμούς και τα γλεύκη που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 2009 61, 2009 69 και 2204 30, για τα οποία η επιβολή των δασμών του κοινού δασμολογίου εξαρτάται από την τιμή εισαγωγής του προϊόντος, το πραγματικό ποσό της τιμής αυτής επαληθεύεται είτε με τον έλεγχο κάθε παρτίδας είτε με τη χρήση μιας κατ’ αποκοπή αξίας εισαγωγής που υπολογίζεται από την Επιτροπή με βάση τις τιμές των ίδιων προϊόντων στις χώρες καταγωγής.

Εφόσον η δηλωθείσα τιμή εισόδου της παρτίδας είναι ανώτερη από την κατ’ αποκοπή αξία εισαγωγής, προσαυξημένη ενδεχομένως κατά ένα περιθώριο που αποφασίζεται από την Επιτροπή, και το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει την κατ’ αποκοπή αξία κατά ποσοστό μεγαλύτερο από 10 %, απαιτείται η σύσταση εγγύησης ίσης προς τους εισαγωγικούς δασμούς που καθορίζονται με βάση την κατ’ αποκοπή αξία εισαγωγής.

Εάν η τιμή εισόδου της παρτίδας δεν έχει δηλωθεί, η εφαρμογή του κοινού δασμολογίου εξαρτάται από την κατ’ αποκοπή αξία εισαγωγής ή από την εφαρμογή, υπό όρους που πρέπει να καθορίζονται από την Επιτροπή, των οικείων διατάξεων της τελωνειακής νομοθεσίας.

2.  Στην περίπτωση που οι παρεκκλίσεις του Συμβουλίου που αναφέρονται στο παράρτημα XVβ σημεία Β.5 ή Γ εφαρμόζονται σε εισαχθέντα προϊόντα, οι εισαγωγείς καταθέτουν εγγύηση για τα προϊόντα αυτά στις οριζόμενες τελωνειακές αρχές κατά τη στιγμή της θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία. Η εγγύηση ελευθερώνεται όταν ο εισαγωγέας προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία, ικανοποιητικά για τις τελωνειακές αρχές του κράτους μέλους στο οποίο το προϊόν τίθεται σε ελεύθερη κυκλοφορία, από τα οποία να προκύπτει ότι τα γλεύκη μεταποιήθηκαν σε χυμό σταφυλιού, ή χρησιμοποιήθηκαν σε άλλα προϊόντα εκτός του αμπελοοινικού τομέα ή, εάν οινοποιήθηκαν, ότι επισημάνθηκαν κατάλληλα.

▼B

Άρθρο 134

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος τμήματος, συμπεριλαμβανομένων των όρων ισχύος των αδειών και του ύψους της εγγύησης.

Τμήμα ΙΙ

Εισαγωγικοί δασμοί και εισφορές

Άρθρο 135

Εισαγωγικοί δασμοί

Εάν δεν προβλέπεται διαφορετικά σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, οι συντελεστές εισαγωγικών δασμών του Κοινού Δασμολογίου εφαρμόζονται στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1.

Άρθρο 136

Υπολογισμός των εισαγωγικών δασμών για τα σιτηρά

1.  Κατά παρέκκλιση του άρθρου 135, ο εισαγωγικός δασμός για τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 1001 10 00, 1001 90 91, ex100190 99 (μαλακός σίτος υψηλής ποιότητας), 1002 00 00, 1005 10 90, 1005 90 00 και 1007 00 90 εκτός από τα υβρίδια προς σπορά, ισούται με την τιμή παρέμβασης που ισχύει για τα προϊόντα αυτά κατά την εισαγωγή τους, προσαυξημένη κατά 55 %, μείον την τιμή εισαγωγής cif που εφαρμόζεται στο συγκεκριμένο φορτίο. Ωστόσο, ο δασμός αυτός δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τον συμβατικό συντελεστή δασμού που καθορίζεται βάσει της συνδυασμένης ονοματολογίας.

2.  Για τον υπολογισμό του εισαγωγικού δασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1, καθορίζονται σε τακτικά διαστήματα αντιπροσωπευτικές τιμές εισαγωγής CIF για τα προϊόντα που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο.

Άρθρο 137

Υπολογισμός των εισαγωγικών δασμών για το αποφλοιωμένο ρύζι

1.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 135, ο εισαγωγικός δασμός για το αποφλοιωμένο ρύζι του κωδικού ΣΟ 1006 20 καθορίζεται από την Επιτροπή χωρίς την επικουρία της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1, εντός δέκα ημερών από τη λήξη της σχετικής περιόδου αναφοράς σύμφωνα με το σημείο 1 του παραρτήματος XVII.

Η Επιτροπή, χωρίς την επικουρία της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1, καθορίζει νέο επιβλητέο δασμό, εάν οι υπολογισμοί που έγιναν βάσει του εν λόγω παραρτήματος επιβάλλουν την τροποποίηση του δασμού. Έως τον καθορισμό του νέου επιβλητέου δασμού, ισχύει ο δασμός που καθορίστηκε προηγουμένως.

2.  Για τον υπολογισμό των εισαγωγών που αναφέρονται στο σημείο 1 του παραρτήματος XVII, λαμβάνονται υπόψη οι ποσότητες για τις οποίες χορηγήθηκαν άδειες εισαγωγής για αποφλοιωμένο ρύζι του κωδικού ΣΟ 1006 20 κατά την αντίστοιχη περίοδο αναφοράς, εξαιρούμενων των αδειών εισαγωγής ρυζιού Basmati που αναφέρεται στο άρθρο 138.

3.  Η ετήσια ποσότητα αναφοράς καθορίζεται σε 449 678 τόνους. Η μερική ποσότητα αναφοράς αντιστοιχεί, για κάθε περίοδο εμπορίας, στο ήμισυ της ετήσιας ποσότητας αναφοράς.

Άρθρο 138

Υπολογισμός των εισαγωγικών δασμών για το αποφλοιωμένο ρύζι Basmati

Με την επιφύλαξη του άρθρου 135, για τις ποικιλίες αποφλοιωμένου ρυζιού Basmati των κωδικών ΣΟ 1006 20 17 και ΣΟ 1006 20 98 οι οποίες απαριθμούνται στο παράρτημα XVIII, ισχύει μηδενικός εισαγωγικός δασμός υπό τους όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή.

Άρθρο 139

Υπολογισμός των εισαγωγικών δασμών για το λευκασμένο ρύζι

1.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 135, ο εισαγωγικός δασμός για το μισολευκασμένο ή λευκασμένο ρύζι του κωδικού ΣΟ 1006 30 καθορίζεται από την Επιτροπή χωρίς την επικουρία της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1, εντός δέκα ημερών από τη λήξη της σχετικής περιόδου αναφοράς σύμφωνα με το σημείο 2 του παραρτήματος XVII.

Η Επιτροπή, χωρίς την επικουρία της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1, καθορίζει νέο επιβλητέο δασμό, εάν οι υπολογισμοί που έγιναν βάσει του εν λόγω παραρτήματος επιβάλλουν την τροποποίησή του δασμού. Έως τον καθορισμό του νέου επιβλητέου δασμού, ισχύει ο δασμός που καθορίστηκε προηγουμένως.

2.  Για τον υπολογισμό των εισαγωγών που αναφέρονται στο σημείο 2 του παραρτήματος XVII, λαμβάνονται υπόψη οι ποσότητες για τις οποίες χορηγήθηκαν άδειες εισαγωγής για ημιλευκασμένο ή λευκασμένο ρύζι του κωδικού ΣΟ 1006 30 κατά την αντίστοιχη περίοδο αναφοράς.

Άρθρο 140

Υπολογισμός των εισαγωγικών δασμών για τα θραύσματα ρυζιού

Με την επιφύλαξη του άρθρου 135, ο εισαγωγικός δασμός για τα θραύσματα ρυζιού του κωδικού ΣΟ 1006 40 00 είναι 65 ευρώ ανά τόνο.

▼M3

Άρθρο 140α

Σύστημα τιμής εισόδου για τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών

1.  Εάν η εφαρμογή του δασμολογικού συντελεστή του κοινού δασμολογίου εξαρτάται από την τιμή εισόδου της εισαγόμενης παρτίδας, το αληθές της τιμής αυτής ελέγχεται με τη βοήθεια μιας κατ’ αποκοπήν αξίας κατά την εισαγωγή, η οποία υπολογίζεται από την Επιτροπή, ανά προϊόν και καταγωγή, βάσει του σταθμισμένου μέσου όρου των τιμών του προϊόντος στις αντιπροσωπευτικές αγορές εισαγωγής των κρατών μελών ή, κατά περίπτωση, σε άλλες αγορές.

Ωστόσο, η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει ειδικές διατάξεις για την επαλήθευση της τιμής εισόδου των εισαγόμενων προϊόντων που προορίζονται πρωτίστως για μεταποίηση.

2.  Εάν η δηλωθείσα τιμή εισόδου της σχετικής παρτίδας είναι υψηλότερη από την κατ’ αποκοπή αξία κατά την εισαγωγή, προσαυξημένη κατά ένα όριο καθοριζόμενο από την Επιτροπή το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει την κατ’ αποκοπήν αξία κατά περισσότερο από 10 %, απαιτείται η σύσταση εγγύησης ίσης προς τους εισαγωγικούς δασμούς, η οποία προσδιορίζεται βάσει της κατ’ αποκοπήν αξίας κατά την εισαγωγή.

3.  Εάν η τιμή εισόδου της σχετικής παρτίδας δεν έχει δηλωθεί κατά τον εκτελωνισμό, η εφαρμογή του δασμολογικού συντελεστή του κοινού δασμολογίου εξαρτάται από την κατ’ αποκοπήν αξία κατά την εισαγωγή ή από την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων της τελωνειακής νομοθεσίας, υπό όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή.

▼B

Άρθρο 141

Πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί

1.   ►M10  Επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός στις εισαγωγές που πραγματοποιούνται με τον δασμολογικό συντελεστή που προβλέπεται στα άρθρα 135 έως 140α, ενός ή περισσοτέρων προϊόντων των τομέων των σιτηρών, του ρυζιού, της ζάχαρης, των οπωροκηπευτικών, των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών, του βοείου κρέατος, του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, του χοίρειου κρέατος, του αιγοπρόβειου κρέατος, των αυγών, των πουλερικών και της μπανάνας, καθώς και χυμού σταφυλιών και γλεύκους σταφυλιών, με στόχο την πρόληψη ή την εξουδετέρωση των δυσμενών επιπτώσεων στην κοινοτική αγορά, οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν από τις εισαγωγές αυτές, εάν: ◄

Ο όγκος ενεργοποίησης βασίζεται στις δυνατότητες πρόσβασης στην αγορά, οι οποίες ορίζονται, κατά περίπτωση, ως ποσοστό εισαγωγών επί της αντίστοιχης εγχώριας κατανάλωσης κατά τα τρία προηγούμενα έτη.

2.  Δεν επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός, εάν δεν θεωρείται πιθανόν ότι οι εισαγωγές θα διαταράξουν την αγορά της Κοινότητας ή εάν οι επιπτώσεις θα ήσαν δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο στόχο.

3.  Για την εφαρμογή της παραγράφου 1 στοιχείο α), οι τιμές εισαγωγής καθορίζονται με βάση τις τιμές εισαγωγής cif του συγκεκριμένου φορτίου.

Οι τιμές εισαγωγής cif επαληθεύονται βάσει των αντιπροσωπευτικών τιμών για το συγκεκριμένο προϊόν στη διεθνή αγορά ή στην κοινοτική αγορά εισαγωγής του εν λόγω προϊόντος.

Άρθρο 142

Αναστολή των εισαγωγικών δασμών στον τομέα της ζάχαρης

Η Επιτροπή μπορεί να αναστέλλει, εν όλω ή εν μέρει, τους εισαγωγικούς δασμούς για ορισμένες ποσότητες των ακόλουθων προϊόντων, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο αναγκαίος εφοδιασμός για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 62 παράγραφος 2:

Άρθρο 143

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος τμήματος, προσδιορίζοντας ιδίως:

Τμήμα III

Διαχείριση εισαγωγικών ποσοστώσεων

Άρθρο 144

Δασμολογικές ποσοστώσεις

1.  Το άνοιγμα και η διαχείριση δασμολογικών ποσοστώσεων για τις εισαγωγές των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1, οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της συνθήκης ή από οιαδήποτε άλλη πράξη του Συμβουλίου, πραγματοποιούνται από την Επιτροπή, σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες που θεσπίζονται από την Επιτροπή.

2.  Η διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων πραγματοποιείται με τρόπο ώστε να αποφεύγεται οιαδήποτε διάκριση μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων, εφαρμόζοντας μία από τις ακόλουθες μεθόδους ή συνδυασμό αυτών ή άλλη κατάλληλη μέθοδο:

3.  Οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι διαχείρισης δίνουν τη δέουσα βαρύτητα, ανάλογα με την περίπτωση, στις ανάγκες εφοδιασμού της κοινοτικής αγοράς και στην ανάγκη διασφάλισης της ισορροπίας της.

Άρθρο 145

Άνοιγμα δασμολογικών ποσοστώσεων

Η Επιτροπή προβλέπει το άνοιγμα των ετήσιων δασμολογικών ποσοστώσεων, εάν χρειάζεται με την κατάλληλη κλιμάκωση στη διάρκεια του έτους, και καθορίζει την εφαρμοστέα μέθοδο διαχείρισης.

Άρθρο 146

Ειδικοί κανόνες

1.  Όσον αφορά την ποσόστωση εισαγωγής 54 703 τόνων κατεψυγμένου βοείου κρέατος που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 0202 20 30, 0202 30 και 0206 29 91 και προορίζεται για μεταποίηση, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 37 παράγραφος 2 της συνθήκης, μπορεί να προβλέπει ότι η ποσόστωση αυτή αφορά εξ ολοκλήρου ή εν μέρει ισοδύναμες ποσότητες κρέατος ποιότητας, εφαρμόζοντας συντελεστή 4,375.

2.  Στην περίπτωση της δασμολογικής ποσόστωσης για την εισαγωγή 2 000 000 τόνων αραβοσίτου και 300 000 τόνων σόργου στην Ισπανία και της δασμολογικής ποσόστωσης για την εισαγωγή 500 000 τόνων αραβοσίτου στην Πορτογαλία, οι λεπτομερείς κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 148 περιλαμβάνουν, επιπλέον, τις αναγκαίες διατάξεις σχετικά με τη διεξαγωγή των εισαγωγών των δασμολογικών ποσοστώσεων καθώς και, ενδεχομένως, τη δημόσια αποθεματοποίηση των εισαγομένων ποσοτήτων από τους οργανισμούς πληρωμών των ενδιαφερόμενων κρατών μελών και τη διάθεσή τους στην αγορά αυτών των κρατών μελών.

Άρθρο 147

Δασμοί για τις μπανάνες

Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1964/2005 του Συμβουλίου ( 81 ).

Άρθρο 148

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος τμήματος, που αφορούν ιδίως:

Τμήμα IV

Ειδικές διατάξεις για ορισμένα προϊόντα

Υποτμήμα Ι

Ειδικές διατάξεις για εισαγωγές στους τομείς των σιτηρών και του ρυζιού

Άρθρο 149

Εισαγωγές μειγμάτων διαφόρων σιτηρών

Ο εισαγωγικός δασμός που εφαρμόζεται σε μείγματα αποτελούμενα από σιτηρά που υπάγονται στα στοιχεία α) και β) του μέρους Ι του παραρτήματος Ι καθορίζεται ως εξής:

Άρθρο 150

Εισαγωγές μειγμάτων σιτηρών και ρυζιού

Ο εισαγωγικός δασμός που εφαρμόζεται σε μείγματα αποτελούμενα, αφενός, από ένα ή περισσότερα από τα σιτηρά που υπάγονται στα στοιχεία α) και β) του μέρους Ι του παραρτήματος Ι και, αφετέρου, από ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα που υπάγονται στα στοιχεία α) και β) του μέρους ΙΙ του παραρτήματος Ι, είναι ο δασμός που εφαρμόζεται στο συνθετικό που υπόκειται στον υψηλότερο εισαγωγικό δασμό.

Άρθρο 151

Εισαγωγές μειγμάτων ρυζιού

Ο εισαγωγικός δασμός που εφαρμόζεται σε μείγματα αποτελούμενα είτε από ρύζι, το οποίο ανήκει σε πολλές ομάδες ή σε διαφορετικά στάδια μεταποίησης, είτε από ρύζι το οποίο ανήκει σε μία ή πολλές ομάδες ή σε διαφορετικά στάδια μεταποίησης, αφενός, και από θραύσματα ρυζιού, αφετέρου, είναι ο δασμός που εφαρμόζεται:

Άρθρο 152

Εφαρμογή της δασμολογικής ταξινόμησης

Όταν η μέθοδος καθορισμού του εισαγωγικού δασμού που προβλέπεται στα άρθρα 149 έως 151 δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί, ο δασμός που εφαρμόζεται στα μείγματα που αναφέρονται στα εν λόγω άρθρα είναι εκείνος που προκύπτει από τη δασμολογική κατάταξη των μειγμάτων.

Υποτμήμα ΙΙ

Προτιμησιακά καθεστώτα εισαγωγών ζάχαρης

Άρθρο 153

Παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού για ραφινάρισμα

▼M3

1.  Καθορίζεται για την Κοινότητα παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού ζάχαρης για ραφινάρισμα ύψους 2 424 735 τόνων ανά περίοδο εμπορίας, εκφραζόμενη ως λευκή ζάχαρη.

▼B

Κατά την περίοδο εμπορίας 2008/2009, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού κατανέμεται ως εξής:

2.  Η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 προσαυξάνεται κατά 65 000 τόνους. Η ποσότητα αυτή αφορά ακατέργαστη ζάχαρη ζαχαροκαλάμου και προορίζεται μόνον για την περίοδο εμπορίας 2008/2009 για το μοναδικό εργοστάσιο μεταποίησης ζαχαροτεύτλων εν λειτουργία το 2005 στην Πορτογαλία. Το εργοστάσιο αυτό μεταποίησης θεωρείται ως εργοστάσιο ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής.

3.  Οι άδειες εισαγωγής ζάχαρης για ραφινάρισμα χορηγούνται μόνον σε εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής, υπό τον όρον ότι οι σχετικές ποσότητες δεν υπερβαίνουν τις ποσότητες που μπορούν να εισαχθούν στο πλαίσιο της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Οι άδειες μπορούν να μεταβιβάζονται μόνον μεταξύ εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής, η δε ισχύς τους λήγει στο τέλος της περιόδου εμπορίας για την οποία εκδόθηκαν.

Η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται για την περίοδο εμπορίας 2008/2009 και για τους τρεις πρώτους μήνες των επόμενων περιόδων εμπορίας.

4.  Η επιβολή εισαγωγικών δασμών στη ζάχαρη ζαχαροκάλαμου για ραφινάρισμα που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 11 10, καταγωγής των κρατών που αναφέρονται στο παράρτημα ΧΙΧ, αναστέλλεται για τη συμπληρωματική ποσότητα η οποία χρειάζεται προκειμένου να καταστεί δυνατός ο επαρκής εφοδιασμός των εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής για την περίοδο εμπορίας 2008/2009.

Η συμπληρωματική ποσότητα καθορίζεται από την Επιτροπή, με βάση το ισοζύγιο μεταξύ της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και του προβλεπόμενου εφοδιασμού σε ζάχαρη για ραφινάρισμα για τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας. Το εν λόγω ισοζύγιο μπορεί να αναθεωρείται από την Επιτροπή κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας και μπορεί να βασίζεται σε ιστορικές κατ’ αποκοπή εκτιμήσεις της ποσότητας ακατέργαστης ζάχαρης που προορίζεται για κατανάλωση.

Άρθρο 154

Εγγυημένη τιμή

1.  Οι εγγυημένες τιμές που ορίζονται για τη ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας ισχύουν για την εισαγωγή ακατέργαστης και λευκής ζάχαρης ποιοτικού τύπου από:

2.  Οι αιτήσεις για άδειες εισαγωγής για ζάχαρη η οποία απολαύει εγγυημένης τιμής συνοδεύονται από άδεια εξαγωγής που εκδίδεται από τις αρχές της χώρας εξαγωγής και πιστοποιεί τη συμμόρφωση της ζάχαρης προς τους κανόνες που προβλέπονται στις σχετικές συμφωνίες.

Άρθρο 155

Δεσμεύσεις του πρωτοκόλλου ζάχαρης

Η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας εισάγεται στην Κοινότητα υπό τους όρους που ορίζονται στο πρωτόκολλο 3 του παραρτήματος V της συμφωνίας εταιρικής σχέσης ΑΚΕ-ΕΚ, και στη συμφωνία για τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ινδίας. Τα εν λόγω μέτρα μπορούν, εν ανάγκη, να παρεκκλίνουν από το άρθρο 153 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 156

Εκτελεστικοί κανόνες

Η Επιτροπή θεσπίζει λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος υποτμήματος, με στόχο ιδίως τη συμμόρφωση προς διεθνείς συμφωνίες. Οι κανόνες αυτοί μπορούν να περιλαμβάνουν τροποποιήσεις του παραρτήματος ΧΙΧ.

Υποτμήμα ΙΙΙ

Ειδικές διατάξεις για τις εισαγωγές κάνναβης

Άρθρο 157

Εισαγωγές κάνναβης

1.  Τα κατωτέρω προϊόντα επιτρέπεται να εισάγονται στην Κοινότητα μόνον εάν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

2.  Με την επιφύλαξη ειδικών διατάξεων που μπορούν να εκδοθούν από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 194, κάθε εισαγωγή στην Κοινότητα των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχεία α) και β), του παρόντος άρθρου υπάγεται σε σύστημα ελέγχου που επιτρέπει να επαληθεύεται η τήρηση των όρων που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

3.  Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη πλέον περιοριστικών διατάξεων που εκδίδονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τη συνθήκη και με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμφωνία του ΠΟΕ σχετικά με τη γεωργία.

Υποτμήμα IV

Ειδικές διατάξεις για τις εισαγωγές λυκίσκου

Άρθρο 158

Εισαγωγές λυκίσκου

1.  Η εισαγωγή προϊόντων του τομέα του λυκίσκου από τρίτες χώρες επιτρέπεται μόνον εφόσον παρουσιάζουν ποιοτικά χαρακτηριστικά τουλάχιστον ισοδύναμα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θεσπίζονται για τα ίδια προϊόντα που συγκομίζονται στην Κοινότητα ή παρασκευάζονται από τέτοια προϊόντα.

2.  Τα προϊόντα θεωρείται ότι παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εάν συνοδεύονται από βεβαίωση που εκδίδεται από τις αρχές της χώρας καταγωγής και αναγνωρίζεται ως ισοδύναμη του πιστοποιητικού που αναφέρεται στο άρθρο 117.

Στην περίπτωση της σκόνης λυκίσκου, της σκόνης λυκίσκου που είναι εμπλουτισμένη με λουπουλίνη, των εκχυλισμάτων λυκίσκου και των ανάμεικτων προϊόντων λυκίσκου, η βεβαίωση μπορεί να θεωρείται ισοδύναμη με το πιστοποιητικό μόνον στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η περιεκτικότητα σε οξύ άλφα των προϊόντων δεν είναι κατώτερη από την αντίστοιχη περιεκτικότητα του λυκίσκου από τον οποίο παρασκευάσθηκαν.

Η ισοδυναμία των εν λόγω βεβαιώσεων επαληθεύεται σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες που θεσπίζονται από την Επιτροπή.

▼M10

Υποτμήμα V

Ειδικές διατάξεις για τις εισαγωγές οίνου

Άρθρο 158α

Ειδικές απαιτήσεις για την εισαγωγή οίνου

1.  Πλην αντιθέτων διατάξεων, ιδίως σε συμφωνίες που συνήφθησαν δυνάμει του άρθρου 300 της συνθήκης, οι διατάξεις σχετικά με τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις και την επισήμανση που προβλέπονται στο μέρος ΙΙ τίτλος II κεφάλαιο Ι τμήμα Ια καθώς και στο άρθρο 113δ παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται στα προϊόντα των κωδικών ΣΟ 2009 61, 2009 69 και 2204 τα οποία εισάγονται στην Κοινότητα.

2.  Πλην αντιθέτων διατάξεων σε συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της συνθήκης, τα προϊόντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου παράγονται σύμφωνα με οινολογικές πρακτικές τις οποίες συνιστά και δημοσιεύει ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (OIV) ή οι οποίες εγκρίνονται από την Κοινότητα δυνάμει του παρόντος κανονισμού και των μέτρων εφαρμογής του.

3.  Για την εισαγωγή των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 απαιτείται η προσκόμιση:

4.  Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται από την Επιτροπή.

▼B

Τμήμα V

Μέτρα διασφάλισης και ενεργητική τελειοποίηση

Άρθρο 159

Μέτρα διασφάλισης

1.  Μέτρα διασφάλισης κατά των εισαγωγών στην Κοινότητα λαμβάνονται από την Επιτροπή, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 519/94 ( 83 ) και (ΕΚ) αριθ. 3285/94 ( 84 ) του Συμβουλίου.

2.  Εάν δεν προβλέπεται διαφορετικά δυνάμει οιασδήποτε άλλης πράξης του Συμβουλίου, τα μέτρα διασφάλισης κατά των εισαγωγών στην Κοινότητα που προβλέπονται σε διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της συνθήκης λαμβάνονται από την Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.

3.  Τα μέτρα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 μπορούν να λαμβάνονται από την Επιτροπή χωρίς την επικουρία της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 195 παράγραφος 1 μετά από αίτημα κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία. Αν η Επιτροπή λάβει αίτημα κράτους μέλους, αποφασίζει σχετικά εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την παραλαβή του αιτήματος.

Τα εν λόγω μέτρα κοινοποιούνται στα κράτη μέλη, εφαρμόζονται δε αμέσως.

Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 μπορούν να παραπέμπονται στο Συμβούλιο από οποιοδήποτε κράτος μέλος εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησής τους. Το Συμβούλιο συνέρχεται αμελλητί. Μπορεί να τροποποιεί ή να καταργεί τις σχετικές αποφάσεις με ειδική πλειοψηφία, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία κατά την οποία παραπέμφθηκαν στο Συμβούλιο.

4.  Όταν η Επιτροπή θεωρεί ότι ένα μέτρο διασφάλισης που έχει ληφθεί σύμφωνα με τις παραγράφους 1 ή 2 πρέπει να ανακληθεί ή να τροποποιηθεί, ακολουθεί την εξής διαδικασία:

Άρθρο 160

Αναστολή του καθεστώτος ενεργητικής τελειοποίησης

▼M3

1.   ►M10  Εάν η κοινοτική αγορά έχει διαταραχθεί ή κινδυνεύει να διαταραχθεί από το καθεστώς ενεργητικής τελειοποίησης, η Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, μπορεί να αναστέλλει εν όλω ή εν μέρει τη χρήση του καθεστώτος ενεργητικής τελειοποίησης για τα προϊόντα του τομέα των σιτηρών, του ρυζιού, της ζάχαρης, του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών, των οπωροκηπευτικών, των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών, του οίνου, του βοείου κρέατος, του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, του χοιρείου κρέατος, του κρέατος αιγοπροβάτων, των αυγών, του κρέατος των πουλερικών και της γεωργικής αιθυλικής αλκοόλης. Αν η Επιτροπή λάβει αίτημα κράτους μέλους, αποφασίζει σχετικά εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την παραλαβή του αιτήματος. ◄

▼B

Τα εν λόγω μέτρα κοινοποιούνται στα κράτη μέλη, εφαρμόζονται δε αμέσως.

Τα μέτρα που αποφασίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο μπορούν να παραπέμπονται στο Συμβούλιο από οποιοδήποτε κράτος μέλος εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησής τους. Το Συμβούλιο συνέρχεται αμελλητί. Μπορεί να τροποποιεί ή να καταργεί τα σχετικά μέτρα με ειδική πλειοψηφία, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία κατά την οποία παραπέμφθηκαν στο Συμβούλιο.

2.  Στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την εύρυθμη λειτουργία της κοινής οργάνωσης των αγορών, το Συμβούλιο μπορεί, με τη διαδικασία του άρθρου 37 παράγραφος 2 της συνθήκης, να απαγορεύει εν όλω ή εν μέρει τη χρήση του καθεστώτος ενεργητικής τελειοποίησης για τα προϊόντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Εξαγωγές

Τμήμα Ι

Άδειες εξαγωγής