2003R2160 — EL — 01.07.2005 — 001.001

Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

Τροποποιείται από:

▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 2160/2003 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 17ης Νοεμβρίου 2003

για τον έλεγχο της σαλμονέλας και άλλων συγκεκριμένων τροφιμογενών ζωονοσογόνων παραγόντων

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.  Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι να εξασφαλισθεί η λήψη κατάλληλων και αποτελεσματικών μέτρων για την ανίχνευση και τον έλεγχο της σαλμονέλας και άλλων ζωονοσογόνων παραγόντων σε όλα τα συναφή στάδια της παραγωγής, της μεταποίησης και της διανομής, ιδίως σε επίπεδο πρωτογενούς παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των ζωοτροφών, ώστε να μειωθεί η εξάπλωσή τους καθώς και ο κίνδυνος που δημιουργούν για τη δημόσια υγεία.

2.  Ο παρών κανονισμός καλύπτει:

3.  Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στην πρωτογενή παραγωγή:

4.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν, δυνάμει του εθνικού δικαίου τους, κανόνες που διέπουν τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 3 στοιχείο β). Οι εν λόγω εθνικοί κανόνες εξασφαλίζουν την επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

5.  Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη ειδικότερων κοινοτικών διατάξεων για την υγεία των ζώων, τη διατροφή των ζώων, την υγιεινή των τροφίμων, τις μεταδοτικές ανθρώπινες ασθένειες, την υγεία και την ασφάλεια στον χώρο εργασίας, τη γενετική τεχνολογία και τις σπογγώδεις μεταδοτικές εγκεφαλοπάθειες.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί:

Άρθρο 3

Αρμόδιες αρχές

1.  Κάθε κράτος μέλος ορίζει αρμόδια αρχή ή αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού και ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή. Εάν ένα κράτος μέλος ορίσει περισσότερες από μία αρμόδιες αρχές:

2.  Η αρμόδια αρχή ή αρχές είναι υπεύθυνη/ες ιδιαίτερα για:

KΕΦΑΛΑΙΟ II

ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Άρθρο 4

Κοινοτικοί στόχοι για τη μείωση του επιπολασμού των ζωονόσων και των ζωονοσογόνων παραγόντων

1.  Οι κοινοτικοί στόχοι για τη μείωση του επιπολασμού των ζωονόσων και των ζωονοσογόνων παραγόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα I στήλη 1 στους πληθυσμούς ζώων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι στήλη 2 καθορίζονται, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως:

Οι στόχοι και οι τυχόν τροποποιήσεις τους καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 14 παράγραφος 2.

2.  Οι στόχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τουλάχιστον:

3.  Οι κοινοτικοί στόχοι καθορίζονται για πρώτη φορά πριν από τις σχετικές ημερομηνίες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι στήλη 4.

4.  

5.  Εντούτοις, κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2 στοιχείο ε) και την παράγραφο 4, εφαρμόζονται στα πουλερικά για μια μεταβατική περίοδο οι ακόλουθοι κανόνες:

6.  

7.  Το παράρτημα ΙΙΙ μπορεί να τροποποιείται ή να συμπληρώνεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.

8.  Η Επιτροπή επανεξετάζει την υλοποίηση των κοινοτικών στόχων, όταν δε προτείνει περαιτέρω στόχους λαμβάνει υπόψη την επανεξέταση αυτή.

9.  Τα μέτρα που λαμβάνονται για τη μείωση του επιπολασμού των ζωονόσων και των ζωονοσογόνων παραγόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι υλοποιούνται σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό και σύμφωνα με οποιουσδήποτε άλλους κανόνες θεσπίζονται δυνάμει αυτού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

Άρθρο 5

Εθνικά προγράμματα ελέγχου

1.  Για να επιτύχουν τους κοινοτικούς στόχους που προβλέπονται στο άρθρο 4, τα κράτη μέλη καταρτίζουν εθνικά προγράμματα ελέγχου για κάθε ζωονόσο και ζωονοσογόνο παράγοντα που απαριθμείται στο παράρτημα Ι. Τα εθνικά προγράμματα ελέγχου λαμβάνουν υπόψη τη γεωγραφική κατανομή των ζωονόσων στην επικράτεια του κάθε κράτους μέλους και τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της καθιέρωσης ουσιαστικών ελέγχων για τους παραγωγούς του πρωτογενούς τομέα και τους υπευθύνους επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων.

2.  Τα εθνικά προγράμματα ελέγχου είναι διαρκή και καλύπτουν περίοδο τουλάχιστον τριών συναπτών ετών.

3.  Τα εθνικά προγράμματα ελέγχου:

4.  Τα εθνικά προγράμματα ελέγχου καλύπτουν τουλάχιστον τα ακόλουθα στάδια της τροφικής αλυσίδας:

5.  Τα εθνικά προγράμματα ελέγχου περιέχουν, ανάλογα με την περίπτωση, τις διατάξεις που θεσπίζονται για τις μεθόδους δοκιμών και τα κριτήρια βάσει των οποίων αξιολογούνται τα αποτελέσματα των δοκιμών στις οποίες υποβάλλονται τα ζώα και τα αυγά επώασης στο εθνικό έδαφος, ως μέρος των επίσημων ελέγχων που προβλέπονται στο παράρτημα II μέρος A.

6.  Οι απαιτήσεις και οι στοιχειώδεις κανόνες δειγματοληψίας που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ μπορούν να τροποποιούνται, να προσαρμόζονται ή να συμπληρώνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, λαμβανομένων υπόψη ιδίως των κριτηρίων που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 6 στοιχείο γ).

7.  Εντός έξι μηνών από τον καθορισμό των κοινοτικών στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 4, τα κράτη μέλη υποβάλλουν τα εθνικά προγράμματα ελέγχου στην Επιτροπή και καθορίζουν τα μέτρα που πρόκειται να εφαρμοσθούν.

Άρθρο 6

Έγκριση των εθνικών προγραμμάτων ελέγχου

1.  Από της υποβολής εθνικού προγράμματος ελέγχου από κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 5, η Επιτροπή διαθέτει δύο μήνες εντός των οποίων πρέπει να ζητήσει οποιοδήποτε άλλο συναφές και απαραίτητο στοιχείο από το εν λόγω κράτος μέλος. Το κράτος μέλος παρέχει τα πρόσθετα αυτά στοιχεία εντός δύο μηνών από την παραλαβή του αιτήματος αυτού. Εντός δύο μηνών από την παραλαβή των πρόσθετων στοιχείων ή, εάν δεν ζητήσει άλλα στοιχεία, εντός έξι μηνών από την υποβολή του εθνικού προγράμματος ελέγχου, η Επιτροπή εξακριβώνει εάν αυτό συμφωνεί με τους σχετικούς κανόνες, συμπεριλαμβανομένου ιδίως του παρόντος κανονισμού.

2.  Όταν η Επιτροπή βεβαιωθεί για την καταλληλότητα ενός εθνικού προγράμματος ελέγχου, ή κατόπιν αιτήματος του κράτους μέλους που το υπέβαλε, το πρόγραμμα εξετάζεται χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, προκειμένου να εγκριθεί σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.

3.  Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, μπορούν να εγκρίνονται τροποποιήσεις σε πρόγραμμα, το οποίο έχει προηγουμένως εγκριθεί σύμφωνα με την παράγραφο 2, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη της κατάστασης στο συγκεκριμένο κράτος μέλος, ιδίως με βάση τα αποτελέσματα που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ).

Άρθρο 7

Προγράμματα ελέγχου των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών

1.  Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών, ή οι οργανώσεις που τους εκπροσωπούν, μπορούν να καταρτίζουν προγράμματα ελέγχου που καλύπτουν, όσο είναι δυνατόν, όλα τα στάδια παραγωγής, μεταποίησης και διανομής.

2.  Εάν επιθυμούν να αποτελέσει το οικείο πρόγραμμα ελέγχου μέρος εθνικού προγράμματος ελέγχου, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών ή οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις τους υποβάλλουν προς έγκριση τα προγράμματα ελέγχου που έχουν καταρτίσει, καθώς και τυχόν τροποποιήσεις τους, στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένοι. Εάν οι σχετικές δραστηριότητες πραγματοποιούνται σε διαφορετικά κράτη μέλη, τα προγράμματα εγκρίνονται χωριστά για κάθε κράτος μέλος.

3.  Η αρμόδια αρχή μπορεί να εγκρίνει τα προγράμματα ελέγχου που υποβάλλονται σύμφωνα με την παράγραφο 2, μόνον εφόσον έχει διαπιστώσει ότι τα προγράμματα ελέγχου πληρούν τις σχετικές απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ και τους στόχους του σχετικού εθνικού προγράμματος ελέγχου.

4.  Τα κράτη μέλη τηρούν ενημερωμένους καταλόγους των εγκεκριμένων προγραμμάτων ελέγχου των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών ή των αντιπροσωπευτικών οργανώσεών τους. Τα κράτη μέλη θέτουν τους εν λόγω καταλόγους στη διάθεση της Επιτροπής, κατόπιν αιτήματός της.

5.  Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων και ζωοτροφών ή οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις τους γνωστοποιούν τακτικά τα αποτελέσματα των προγραμμάτων ελέγχου στις αρμόδιες αρχές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥ

Άρθρο 8

Ειδικές μέθοδοι ελέγχου

1.  Με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους και σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2:

2.  Οι διατάξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β) και γ), δεν ισχύουν για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν ουσίες ή τεχνικές οι οποίες καλύπτονται από την κοινοτική νομοθεσία για τη διατροφή των ζώων, τα πρόσθετα τροφίμων ή τα κτηνιατρικά φάρμακα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΕΜΠΟΡΙΟ

Άρθρο 9

Ενδοκοινοτικό εμπόριο

1.  Το αργότερο από τις ημερομηνίες που αναφέρονται στο παράρτημα I στήλη 5, τα σμήνη και οι αγέλες προέλευσης των ειδών που απαριθμούνται στη στήλη 2 υποβάλλονται σε δοκιμασία για τις ζωονόσους και τους ζωονοσογόνους παράγοντες που απαριθμούνται στη στήλη 1, πριν από οποιαδήποτε αποστολή ζωντανών ζώων ή αυγών επώασης από την επιχείρηση τροφίμων από όπου προέρχονται. Η ημερομηνία και το αποτέλεσμα της δοκιμασίας περιλαμβάνεται στα σχετικά υγειονομικά πιστοποιητικά τα οποία προβλέπονται στην κοινοτική νομοθεσία.

2.  Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, το κράτος μέλος προορισμού μπορεί, για μία μεταβατική περίοδο, να απαιτεί τα αποτελέσματα των δοκιμών που πρέπει να αναφέρονται στα σχετικά υγειονομικά πιστοποιητικά για αποστολές ζώων και αυγών επώασης τα οποία υπόκεινται σε δοκιμασία στο κράτος μέλος αποστολής, να πληρούν τα ίδια κριτήρια, όσον αφορά τη σαλμονέλα, με εκείνα που καθορίζονται στο εγκεκριμένο εθνικό του πρόγραμμα, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 5, για αντίστοιχες αποστολές μέσα στην επικράτειά του.

Η άδεια αυτή μπορεί να αποσύρεται με την ίδια διαδικασία.

3.  Τα ειδικά μέτρα για τη σαλμονέλα, τα οποία εφαρμόζονταν στα ζώντα ζώα που αποστέλλονται στη Φινλανδία και τη Σουηδία πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, εξακολουθούν να ισχύουν ως εάν είχαν επιτραπεί σύμφωνα με την παράγραφο 2.

4.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 5 παράγραφος 6 μπορούν να θεσπίζονται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, ειδικοί κανόνες σχετικά με τον καθορισμό, από τα κράτη μέλη, των κριτηρίων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 5 και στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 10

Εισαγωγές από τρίτες χώρες

1.  Από τις ημερομηνίες που αναφέρονται στο παράρτημα I στήλη 5, η εγγραφή ή η διατήρηση μιας τρίτης χώρας στους καταλόγους τρίτων χωρών από τις οποίες, όπως προβλέπεται από την κοινοτική νομοθεσία για το σχετικό είδος ή κατηγορία, τα κράτη μέλη επιτρέπεται να εισάγουν τα ζώα ή τα αυγά επώασης τα οποία καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, υπόκειται στην υποβολή, από την ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα στην Επιτροπή, προγράμματος ισοδύναμου με εκείνα που προβλέπονται στο άρθρο 5 και στην έγκρισή του σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Το εν λόγω πρόγραμμα περιέχει λεπτομέρειες για τις παρεχόμενες από την εν λόγω χώρα εγγυήσεις, όσον αφορά τις επιθεωρήσεις και τους ελέγχους για ζωονόσους και ζωονοσογόνους παράγοντες. Οι εγγυήσεις αυτές πρέπει να είναι τουλάχιστον ισοδύναμες με τις εγγυήσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Το Γραφείο Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων της Επιτροπής παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς κατά πόσον ισοδύναμα προγράμματα ελέγχου εφαρμόζονται σε τρίτες χώρες.

2.  Τα εν λόγω προγράμματα εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεικνύεται αντικειμενικά η ισοδυναμία των μέτρων που περιγράφονται σε αυτά, με τις σχετικές προδιαγραφές που ισχύουν δυνάμει κοινοτικών κανόνων. Με την εν λόγω διαδικασία, είναι δυνατόν να επιτρέπονται εναλλακτικές εγγυήσεις αντί για εκείνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, υπό τον όρο ότι δεν είναι ευνοϊκότερες σε σχέση με εκείνες που ισχύουν στο ενδοκοινοτικό εμπόριο.

3.  Για τις τρίτες χώρες με τις οποίες έχουν καθιερωθεί τακτικές εμπορικές συναλλαγές, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 5 παράγραφος 7 και του άρθρου 6 παράγραφος 1 σχετικά με τις χρονικές περιόδους για την υποβολή και την έγκριση των προγραμμάτων. Για τρίτες χώρες που βρίσκονται στη διαδικασία καθιέρωσης ή ανανέωσης εμπορικών συναλλαγών, ισχύουν οι χρονικές περίοδοι που προβλέπονται στο άρθρο 6.

4.  Οι αγέλες και τα σμήνη από όπου προέρχονται τα είδη που απαριθμούνται στο παράρτημα Iπ στήλη 2, υποβάλλονται σε δοκιμή πριν από κάθε διακίνηση των ζωντανών ζώων ή των αυγών επώασης από την επιχείρηση προέλευσής τους. Τα ζωικά κεφάλαια και οι αγέλες υποβάλλονται σε δοκιμές για τις ζωονόσους και ζωονοσογόνους παράγοντες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι στήλη 1 ή, εάν είναι αναγκαίο για να επιτευχθεί ο στόχος των ισοδύναμων εγγυήσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, σε δοκιμές για ζωονόσους και ζωονοσογόνους παράγοντες όπως ορίζονται σύμφωνα με την διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2. Η ημερομηνία και το αποτέλεσμα της δοκιμής αναγράφονται στα σχετικά πιστοποιητικά εισαγωγής. Τα υποδείγματα αυτών των πιστοποιητικών, τα οποία καθορίζονται από την κοινοτική νομοθεσία, τροποποιούνται ανάλογα.

5.  Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, μπορεί να επιτρέπεται στο κράτος μέλος του τελικού προορισμού να απαιτεί για μεταβατική περίοδο τα αποτελέσματα της αναφερόμενης στην παράγραφο 4 δοκιμής να πληρούν τα ίδια κριτήρια με εκείνα που καθορίζονται δυνάμει του εθνικού προγράμματός του, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 5. Η άδεια μπορεί να αποσύρεται και, με την επιφύλαξη του άρθρου 5 παράγραφος 6, μπορούν να καθορίζονται ειδικοί κανόνες σχετικά με αυτά τα κριτήρια, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.

6.  Η εγγραφή ή η διατήρηση τρίτης χώρας στους καταλόγους τρίτων χωρών από τις οποίες, όπως προβλέπεται από την κοινοτική νομοθεσία για τη σχετική κατηγορία προϊόντων, τα κράτη μέλη επιτρέπεται να εισάγουν τα προϊόντα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, υπόκειται στην υποβολή από την ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα στην Επιτροπή, εγγυήσεων ισοδύναμων με εκείνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

Άρθρο 11

Εργαστήρια αναφοράς

1.  Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, ορίζονται κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς για την ανάλυση και τη διεξαγωγή δοκιμών όσον αφορά τις ζωονόσους και τους ζωονοσογόνους παράγοντες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι στήλη 1.

2.  Οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα των κοινοτικών εργαστηρίων αναφοράς, ιδίως όσον αφορά το συντονισμό των δραστηριοτήτων τους με εκείνες των εθνικών εργαστηρίων αναφοράς, καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.

3.  Τα κράτη μέλη ορίζουν τα εθνικά εργαστήρια αναφοράς για την ανάλυση και τη διεξαγωγή δοκιμών όσον αφορά τις ζωονόσους και τους ζωονοσογόνους παράγοντες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι στήλη 1. Τα ονόματα και οι διευθύνσεις των εργαστηρίων κοινοποιούνται στην Επιτροπή.

4.  Ορισμένες αρμοδιότητες και καθήκοντα των εθνικών εργαστηρίων αναφοράς, ιδίως όσον αφορά τον συντονισμό των δραστηριοτήτων τους με εκείνες των σχετικών εργαστηρίων στα κράτη μέλη που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο α), δύνανται να καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.

Άρθρο 12

Έγκριση εργαστηρίων, ποιοτικές απαιτήσεις και εγκεκριμένες μέθοδοι δοκιμής

1.  Τα εργαστήρια που συμμετέχουν σε προγράμματα ελέγχου σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 7, για τους σκοπούς της ανάλυσης δειγμάτων και για την ανίχνευση της παρουσίας των ζωονόσων και των ζωονοσογόνων παραγόντων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι στήλη 1:

2.  Τα εργαστήρια συμμετέχουν τακτικά σε συλλογικές δοκιμές που διοργανώνει ή συντονίζει το εθνικό εργαστήριο αναφοράς.

3.  Οι δοκιμές για την παρουσία των ζωονόσων και ζωονοσογόνων παραγόντων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι στήλη 1 διενεργούνται με χρήση των μεθόδων και των πρωτοκόλλων που συνιστούν οι διεθνείς οργανισμοί τυποποίησης, ως μεθόδων αναφοράς.

Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται εναλλακτικές μέθοδοι εφόσον έχουν επικυρωθεί σύμφωνα με διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες και προσφέρουν αποτελέσματα ισοδύναμα με εκείνα που επιτυγχάνονται με τη σχετική μέθοδο αναφοράς.

Όταν αυτό απαιτείται, είναι δυνατόν να εγκρίνονται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, άλλες μέθοδοι δοκιμών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρθρο 13

Μέτρα εφαρμογής και μεταβατικά μέτρα

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2 μπορούν να εγκρίνονται κατάλληλα μεταβατικά μέτρα ή μέτρα εφαρμογής, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων τροποποιήσεων στα σχετικά υγειονομικά πιστοποιητικά.

Άρθρο 14

Διαδικασία επιτροπής

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων, η οποία συγκροτείται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002 (εφεξής αποκαλούμενη «επιτροπή»).

2.  Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, ορίζεται σε τρεις μήνες.

3.  Η Επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό κανονισμό της.

Άρθρο 15

Διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας των Τροφίμων

Η Επιτροπή ζητά τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας των Τροφίμων για κάθε θέμα που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και που μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, ιδίως, προτού προτείνει κοινοτικούς στόχους σύμφωνα με το άρθρο 4 ή ειδικές μεθόδους ελέγχου σύμφωνα με το άρθρο 8.

Άρθρο 16

Έκθεση σχετικά με τις δημοσιονομικές ρυθμίσεις

1.  Εντός τριών ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

2.  Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει:

3.  Εφόσον ενδείκνυται, η Επιτροπή συνοδεύει την έκθεσή της με τις ανάλογες προτάσεις.

4.  Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή, εφόσον τους ζητηθεί, την αναγκαία βοήθεια για την κατάρτιση της έκθεσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII

ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 17

Κοινοτικοί έλεγχοι

1.  Εμπειρογνώμονες της Επιτροπής διενεργούν επιτόπιους ελέγχους, σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, για να εξασφαλίζεται ότι οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού, οι κανόνες που καθορίζονται δυνάμει αυτού και τα τυχόν μέτρα διασφάλισης εφαρμόζονται ομοιόμορφα. Κάθε κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου διεξάγονται έλεγχοι παρέχει στους εμπειρογνώμονες την αναγκαία βοήθεια για τη διεκπεραίωση των καθηκόντων τους. Η Επιτροπή ενημερώνει την αρμόδια αρχή σχετικά με τα αποτελέσματα των διεξαχθέντων ελέγχων.

2.  Οι κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, ιδίως εκείνοι που διέπουν τη διαδικασία συνεργασίας με τις εθνικές αρμόδιες αρχές, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.

Άρθρο 18

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται έξι μήνες μετά την έναρξη ισχύος του.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΖΩΟΝΟΣΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΟΝΟΣΟΓΟΝΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΡΙΘΜΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Α.   Γενικές απαιτήσεις για τα εθνικά προγράμματα ελέγχου

Το πρόγραμμα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη φύση της συγκεκριμένης ζωονόσου ή/και του συγκεκριμένου ζωονοσογόνου παράγοντα, καθώς και την ιδιαίτερη κατάσταση που επικρατεί στο κράτος μέλος. Πρέπει:

Β.   Στοιχειώδεις απαιτήσεις δειγματοληψίας

Γ.   Ειδικές απαιτήσεις για τα σμήνη αναπαραγωγής του Gallus gallus

Δ.   Ειδικές απαιτήσεις για τα σμήνη ωοπαραγωγών ορνίθων

Ε.   Ειδικές απαιτήσεις για το νωπό κρέας

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

Συγκεκριμένα κριτήρια για τον προσδιορισμό οροτύπων σαλμονέλας με σημασία για τη δημόσια υγεία

Κατά τον προσδιορισμό των συγκεκριμένων οροτύπων σαλμονέλας που έχουν σημασία για τη δημόσια υγεία και στους οποίους θα εφαρμόζονται οι κοινοτικοί στόχοι, πρέπει να λαμβάνονται υπ'όψη τα ακόλουθα κριτήρια:

( 1 ) ΕΕ C 304 Ε της 30.10.2001, σ. 260.

( 2 ) ΕΕ C 94 της 18.4.2002, σ. 18.

( 3 ) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Μαΐου 2002 (ΕΕ C 180 E της 31.7.2003, σ. 160), κοινή θέση του Συμβουλίου της 20ής Φεβρουαρίου 2003 (EE C 90 E της 15.4.2003, σ. 25) και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Ιουνίου 2003 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Απόφαση του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2003.

( 4 ) ΕΕ L 62 της 15.3.1993, σ. 38· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 1).

( 5 ) ΕΕ L 113 της 30.4.1997, σ. 9.

( 6 ) ΕΕ 121 της 29.7.1964, σ. 1977/64· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1226/2002 της Επιτροπής (ΕΕ L 179 της 9.7.2002, σ. 13).

( 7 ) ΕΕ L 46 της 19.2.1991 σ. 19· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003.

( 8 ) Βλέπε σελίδα 31 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

( 9 ) ΕΕ L 302 της 31.12.1972, σ. 28· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 807/2003 της Επιτροπής (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 36).

( 10 ) ΕΕ L 303 της 31.10.1990, σ. 6· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003.

( 11 ) ΕΕ L 371 της 31.12.1994, σ. 36.

( 12 ) ΕΕ L 53 της 9.3.1995, σ. 31.

( 13 ) ΕΕ L 105 της 9.5.1995, σ. 40· απόφαση όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την απόφαση 97/278/ΕΚ (ΕΕ L 110 της 26.4.1997, σ. 77).

( 14 ) ΕΕ L 105 της 9.5.1995, σ. 44· απόφαση όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την απόφαση 97/278/ΕΚ.

( 15 ) ΕΕ L 109 της 16.5.1995, σ. 44· απόφαση όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 97/278/ΕΚ.

( 16 ) ΕΕ L 243 της 11.10.1995, σ. 21· απόφαση όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 98/227/ΕΚ (ΕΕ L 87 της 21.3.1998, σ. 14).

( 17 ) ΕΕ L 243 της 11.10.1995, σ. 25· απόφαση όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 98/227/ΕΚ.

( 18 ) ΕΕ L 243 της 11.10.1995, σ. 29· απόφαση όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 98/227/ΕΚ.

( 19 ) ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1.

( 20 ) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

( 21 ) ΕΕ L 273 της 10.10.2002, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 808/2003 της Επιτροπής (ΕΕ L 117 της 13.5.2003, σ. 1).