2000L0059 — EL — 09.12.2015 — 004.001
Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα
|
ΟΔΗΓΊΑ 2000/59/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 27ης Νοεμβρίου 2000 σχετικά με τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου (ΕΕ L 332 της 28.12.2000, σ. 81) |
Τροποποιείται από:
|
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
|
αριθ. |
σελίδα |
ημερομηνία |
||
|
L 324 |
53 |
29.11.2002 |
||
|
L 329 |
33 |
14.12.2007 |
||
|
L 311 |
1 |
21.11.2008 |
||
|
L 302 |
99 |
19.11.2015 |
||
ΟΔΗΓΊΑ 2000/59/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 27ης Νοεμβρίου 2000
σχετικά με τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη:τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 80 παράγραφος 2,
την πρόταση της Επιτροπής ( 1 ),
τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ( 2 ),
τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών ( 3 ),
Αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης ( 4 ), υπό το πρίσμα του κοινού σχεδίου που εγκρίθηκε από την επιτροπή συνδιαλλαγής στις 18 Ιουλίου 2000,
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:|
(1) |
Η κοινοτική πολιτική στον τομέα του περιβάλλοντος αποβλέπει σε υψηλό επίπεδο προστασίας στηρίζεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης καθώς και στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». |
|
(2) |
Ένας σημαντικός τομέας της κοινοτικής δράσης στις θαλάσσιες μεταφορές αφορά τον περιορισμό της ρύπανσης των θαλασσών ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί με τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς συμβάσεις, τους διεθνείς κώδικες και τα διεθνή ψηφίσματα με ταυτόχρονη διατήρηση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, όπως προβλέπεται από τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών όπως προβλέπεται στο κοινοτικό δίκαιο. |
|
(3) |
Η Κοινότητα ανησυχεί σοβαρά για τη ρύπανση των θαλασσών και των ακτών των κρατών μελών που προκαλείται από απορρίψεις αποβλήτων και καταλοίπων φορτίου πλοίων και, ειδικότερα, για την εφαρμογή της διεθνούς συμβάσεως για την αποφυγή ρυπάνσεως της θαλάσσης από πλοία, 1973, όπως τροποποιήθηκε με το σχετικό προς αυτή πρωτόκολλο του 1978 (καλούμενη στο εξής «σύμβαση Marpol 73/78»), η οποία ρυθμίζει τους τύπους αποβλήτων που μπορούν να απορρίπτονται στο θαλάσσιο περιβάλλον από πλοία και επιβάλλει στα συμβαλλόμενα κράτη την υποχρέωση να εξασφαλίζουν την ύπαρξη επαρκών εγκαταστάσεων παραλαβής στους λιμένες όλα τα κράτη μέλη έχουν κυρώσει τη σύμβαση Marpol 73/78. |
|
(4) |
Η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος μπορεί να ενισχυθεί με τον περιορισμό της απόρριψης στη θάλασσα αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη βελτίωση της διαθεσιμότητας και της χρήσης εγκαταστάσεων παραλαβής και με τη βελτίωση του καθεστώτος επιβολής στο ψήφισμά του της 8ης Ιουνίου 1993 σχετικά με μια κοινή πολιτική για την ασφάλεια στη θάλασσα ( 5 ), το Συμβούλιο συμπεριέλαβε στις προτεραιότητές του την ανάπτυξη της διαθεσιμότητας και της χρήσης εγκαταστάσεων παραλαβής στο εσωτερικό της Κοινότητας. |
|
(5) |
Η οδηγία 95/21/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 1995, για την επιβολή, σχετικά με τη ναυσιπλοΐα που συνεπάγεται χρήση κοινοτικών λιμένων ή διέλευση από ύδατα υπό τη δικαιοδοσία κράτους μέλους, των διεθνών προτύπων για την ασφάλεια των πλοίων, την πρόληψη της ρύπανσης και τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας επί των πλοίων (έλεγχος του κράτους του λιμένα) ( 6 ), προβλέπει ότι δεν επιτρέπεται ο απόπλους πλοίων που συνιστούν υπερβολική απειλή βλάβης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. |
|
(6) |
Η ρύπανση της θάλασσας έχει από τη φύση της διασυνοριακές επιπτώσεις με βάση την αρχή της επικουρικότητας, η δράση σε κοινοτικό επίπεδο είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να εξασφαλιστούν κοινά πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος για τα πλοία και τους λιμένες σε όλη την Κοινότητα. |
|
(7) |
Με βάση την αρχή της αναλογικότητας, μια οδηγία αποτελεί το πιο ενδεδειγμένο νομικό μέσο, δεδομένου ότι παρέχει ένα πλαίσιο για την ενιαία και υποχρεωτική εφαρμογή των προτύπων προστασίας του περιβάλλοντος από τα κράτη μέλη, ενώ αφήνει στη διακριτική τους ευχέρεια να κρίνουν ποια μέσα εφαρμογής αρμόζουν περισσότερο στο εσωτερικό τους σύστημα. |
|
(8) |
Θα πρέπει να διασφαλισθεί η συνέπεια προς τις υφιστάμενες περιφερειακές συμφωνίες, όπως η σύμβαση 1974/1992 για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος στην περιοχή της Βαλτικής Θαλάσσης. |
|
(9) |
Για να βελτιωθεί η πρόληψη της ρύπανσης και να αποτραπεί η στρέβλωση του ανταγωνισμού, οι σχετικές με το περιβάλλον απαιτήσεις θα πρέπει να έχουν εφαρμογή σε όλα τα πλοία, ανεξαρτήτως της σημαίας που φέρουν, και θα πρέπει να υπάρχουν επαρκείς εγκαταστάσεις παραλαβής σε όλους τους λιμένες της Κοινότητας. |
|
(10) |
Οι επαρκείς λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής θα πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκες των χρηστών, από το μεγαλύτερο εμπορικό πλοίο μέχρι το μικρότερο σκάφος αναψυχής, καθώς και του περιβάλλοντος, χωρίς να γίνονται αιτία αδικαιολόγητης καθυστέρησης των πλοίων που τις χρησιμοποιούν η υποχρέωση να εξασφαλιστεί η ύπαρξη επαρκών λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής παρέχει στα κράτη μέλη υψηλό βαθμό ελευθερίας ώστε να ρυθμίζουν την παραλαβή των αποβλήτων κατά τον πλέον αρμόζοντα τρόπο και τους επιτρέπει, μεταξύ άλλων, να διαθέτουν σταθερές εγκαταστάσεις παραλαβής ή να ορίζουν φορείς παροχής υπηρεσιών οι οποίοι θα μεταφέρουν στους λιμένες κινητές μονάδες παραλαβής αποβλήτων όποτε αυτό απαιτείται η υποχρέωση αυτή συνεπάγεται επίσης την υποχρέωση παροχής όλων των αναγκαίων υπηρεσιών ή/και άλλων συνοδευτικών ρυθμίσεων για τη δέουσα και επαρκή χρήση των εγκαταστάσεων αυτών. |
|
(11) |
Η επάρκεια των εγκαταστάσεων μπορεί να βελτιωθεί με σύγχρονα προγράμματα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων, τα οποία εκπονούνται σε συνεννόηση με τα ενδιαφερόμενα μέρη. |
|
(12) |
Η αποτελεσματικότητα των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής μπορεί να αυξηθεί εάν απαιτηθεί από τα πλοία να κοινοποιούν τις ανάγκες τους σε εγκαταστάσεις παραλαβής η κοινοποίηση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης στοιχεία για τον αποτελεσματικό προγραμματισμό της διαχείρισης των αποβλήτων τα απόβλητα των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών αναψυχής με άδεια μεταφοράς 12 επιβατών το πολύ μπορούν να διακινούνται από τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής χωρίς προηγούμενη κοινοποίηση. |
|
(13) |
Οι απορρίψεις αποβλήτων πλοίων μπορεί να μειωθούν με την απαίτηση από όλα τα πλοία να παραδίδουν τα απόβλητά τους σε λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής πριν από τον απόπλου προκειμένου να συμφιλιωθεί η ανάγκη της ομαλής λειτουργίας των θαλάσσιων μεταφορών με την προστασία του περιβάλλοντος, θα πρέπει να επιτρέπονται εξαιρέσεις από την απαίτηση αυτή, λαμβάνοντας υπόψη την επαρκή ικανότητα του πλοίου να αποθηκεύσει τα απόβλητά του, τη δυνατότητα παράδοσης σε άλλο λιμένα, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος απόρριψης στην θάλασσα και ειδικές απαιτήσεις παράδοσης που έχουν θεσπισθεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. |
|
(14) |
Με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», το κόστος των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων πλοίου, θα πρέπει να καλύπτεται από τα πλοία χάριν της προστασίας του περιβάλλοντος, το σύστημα των τελών θα πρέπει να ενθαρρύνει την παράδοση των αποβλήτων πλοίων στους λιμένες αντί της απόρριψης στη θάλασσα τούτο μπορεί να διευκολυνθεί αν οριστεί ότι όλα τα πλοία συνεισφέρουν στο κόστος της παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων πλοίων ώστε να μειωθεί το οικονομικό κίνητρο της απόρριψης στη θάλασσα με βάση την αρχή της επικουρικότητας, τα κράτη μέλη θα πρέπει, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο και την τρέχουσα πρακτική, να διατηρήσουν την αρμοδιότητα να καθορίζουν εάν και σε ποιο βαθμό τα τέλη που αφορούν τις ποσότητες που παραδίδουν πραγματικά τα πλοία θα περιληφθούν στα συστήματα κάλυψης του κόστους χρήσης λιμενικών εγκαταστάσεων οι επιβαρύνσεις για τη χρήση των εγκαταστάσεων θα πρέπει να είναι δίκαιες, να μην εισάγουν διακρίσεις και να καθορίζονται με διαφάνεια. |
|
(15) |
Σκάφη που παράγουν μειωμένες ποσότητες αποβλήτων πλοίου θα πρέπει να τυγχάνουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης στα συστήματα κάλυψης του κόστους κοινά κριτήρια θα διευκόλυναν τον προσδιορισμό αυτών των σκαφών. |
|
(16) |
Προκειμένου να αποφευχθεί η υπερβολική επιβάρυνση των ενδιαφερομένων, τα πλοία που εκτελούν προγραμματισμένα δρομολόγια με συχνούς και τακτικούς ελλιμενισμούς μπορούν να απαλλάσσονται από ορισμένες υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα οδηγία εφόσον υφίστανται επαρκείς αποδείξεις για την ύπαρξη διακανονισμών που εξασφαλίζουν την παράδοση των αποβλήτων και την καταβολή των τελών. |
|
(17) |
Τα κατάλοιπα φορτίου θα πρέπει να παραδίδονται σε λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής σύμφωνα με τη σύμβαση Marpol 73/78· η σύμβαση Marpol 73/78 απαιτεί να παραδίδονται τα κατάλοιπα φορτίου σε λιμενικές εγκαταστάσεις παράδοσης στο βαθμό που απαιτείται για τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις καθαρισμού των δεξαμενών οιοδήποτε τέλος για την παράδοση καταλοίπων φορτίου θα πρέπει να καταβάλλεται από το χρήστη της εγκατάστασης παραλαβής ο οποίος συνήθως καθορίζεται στους συμβατικούς διακανονισμούς μεταξύ των συμβαλλομένων μερών ή σε άλλους τοπικούς διακανονισμούς. |
|
(18) |
Είναι ανάγκη να διενεργούνται ειδικές επιθεωρήσεις για τον έλεγχο της συμμόρφωσης προς την παρούσα οδηγία η συχνότητα αυτών των επιθεωρήσεων, καθώς και οι επιβαλλόμενες κυρώσεις, θα πρέπει να είναι επαρκείς ώστε να αποθαρρύνονται οι παραβάσεις της παρούσας οδηγίας για λόγους αποτελεσματικότητας και οικονομικής αποδοτικότητας, οι επιθεωρήσεις αυτές μπορούν να διενεργούνται στο πλαίσιο της οδηγίας 95/21/ΕΚ, όταν εφαρμόζεται. |
|
(19) |
Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν κατάλληλο διοικητικό πλαίσιο για την επαρκή λειτουργία των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής βάσει της σύμβασης Marpol 73/78, οι καταγγελίες για ακατάλληλες λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής θα πρέπει να διαβιβάζονται στο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΔΝΟ) οι ίδιες πληροφορίες θα μπορούσαν να διαβιβάζονται ταυτόχρονα στην Επιτροπή για λόγους ενημέρωσης. |
|
(20) |
Ένα σύστημα πληροφοριών για τον εντοπισμό των ρυπαινόντων ή ενδεχομένως ρυπαινόντων πλοίων θα διευκόλυνε την επιβολή της παρούσας οδηγίας και θα ήταν επίσης χρήσιμο για την αξιολόγηση της εφαρμογής της το σύστημα πληροφοριών SIRENAC, το οποίο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του Μνημονίου Συμφωνίας των Παρισίων για τον έλεγχο των πλοίων από το κράτος του λιμένα, προσφέρει τη δυνατότητα παροχής μεγάλου αριθμού συμπληρωματικών πληροφοριών που είναι απαραίτητες για το σκοπό αυτό. |
|
(21) |
Για την αποτελεσματική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, είναι απαραίτητο μια επιτροπή αποτελούμενη από αντιπροσώπους των κρατών μελών να επικουρεί την Επιτροπή δεδομένου ότι τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας είναι γενικά μέτρα κατά την έννοια του άρθρου 2 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή ( 7 ) αυτά τα μέτρα θα πρέπει να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία της κανονιστικής επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 5 της εν λόγω απόφασης. |
|
(22) |
Ορισμένες διατάξεις της παρούσας οδηγίας είναι δυνατό να τροποποιούνται, χωρίς να διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής της, σύμφωνα με την εν λόγω διαδικασία προκειμένου να ληφθούν υπόψη μέτρα της Κοινότητας ή του ΔΝΟ που θα τεθούν σε ισχύ στο μέλλον ώστε να διασφαλιστεί η εναρμονισμένη εφαρμογή τους, |
ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:
Άρθρο 1
Σκοπός
Η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στον περιορισμό της απόρριψης στη θάλασσα, ιδίως δε της παράνομης απόρριψης, αποβλήτων και καταλοίπων φορτίου από πλοία που χρησιμοποιούν τους λιμένες της Κοινότητας, με τη βελτίωση της διάθεσης και της χρήσης λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου, ώστε να ενισχυθεί η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Άρθρο 2
Ορισμοί
Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται ως:
α) «πλοίο»: το ποντοπόρο σκάφος κάθε τύπου που λειτουργεί στο θαλάσσιο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των υδροπτέρυγων, των αερολισθαινόντων σκαφών, των καταδυομένων και των πλωτών ναυπηγημάτων,
β) «σύμβαση Marpol 73/78»: η διεθνής σύμβαση για την αποφυγή ρυπάνσεως της θαλάσσης από πλοία, 1973, όπως τροποποιήθηκε με το σχετικό προς αυτή πρωτόκολλο του έτους 1978, ►M1 στην ενημερωμένη έκδοση ◄ ,
γ) «απόβλητα πλοίου»: όλα τα απόβλητα, συμπεριλαμβανομένων των λυμάτων, και κατάλοιπα πλην των καταλοίπων φορτίου, τα οποία παράγονται κατά τη λειτουργία ενός πλοίου και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των παραρτημάτων Ι, IV και V της σύμβασης Marpol 73/78, καθώς και τα συνδεόμενα με το φορτίο απορρίμματα, όπως ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή του παραρτήματος V της σύμβασης Marpol 73/78,
δ) «κατάλοιπα φορτίου»: τα υπολείμματα οποιουδήποτε υλικού του φορτίου, που παραμένουν επί του πλοίου στους χώρους ή στις δεξαμενές φορτίου μετά την περάτωση των διαδικασιών εκφόρτωσης και των εργασιών καθαρισμού, συμπεριλαμβανομένων των υπερχειλίσεων και των διαρροών κατά τη φόρτωση/εκφόρτωση,
ε) «λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής»: κάθε σταθερή, πλωτή ή κινητή εγκατάσταση που είναι ικανή να δέχεται απόβλητα πλοίων ή κατάλοιπα φορτίου,
στ) «αλιευτικό σκάφος»: κάθε πλοίο που είναι εξοπλισμένο ή χρησιμοποιείται εμπορικά για την αλίευση ψαριών ή άλλων έμβιων ενάλιων πόρων,
ζ) «σκάφος αναψυχής»: κάθε τύπος πλοίου που χρησιμοποιείται για αθλητικούς ή ψυχαγωγικούς σκοπούς, ανεξάρτητα από το μέσο πρόωσής του,
η) «λιμένας»: θέση ή γεωγραφική περιοχή που δημιουργείται από βελτιωτικά έργα και εγκαταστάσεις ώστε να επιτρέπει, κυρίως, την υποδοχή πλοίων, συμπεριλαμβανομένων των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών αναψυχής.
Τα «απόβλητα πλοίου» και τα «κατάλοιπα φορτίου», όπως ορίζονται στα σημεία γ) και δ), θεωρούνται ως στερεά απόβλητα κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο α) της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1975, περί των στερεών αποβλήτων ( 8 ).
Άρθρο 3
Πεδίο εφαρμογής
Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται:
α) σε όλα τα πλοία, συμπεριλαμβανομένων των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών αναψυχής, ανεξαρτήτως της σημαίας που φέρουν, τα οποία καταπλέουν ή λειτουργούν σε λιμένα κράτους μέλους, πλην των πολεμικών πλοίων ή βοηθητικών σκαφών ή άλλων πλοίων που ανήκουν στο κράτος ή που τα εκμεταλλεύεται το κράτος και χρησιμοποιούνται προς το παρόν αποκλειστικά για κυβερνητική μη εμπορική υπηρεσία, και
β) σε όλους τους λιμένες των κρατών μελών, στους οποίους συνήθως καταπλέουν πλοία που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του σημείου α).
Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί ότι τα πλοία τα οποία εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας βάσει του σημείου α) του προηγουμένου εδαφίου παραδίδουν τα απόβλητα πλοίου και τα κατάλοιπα φορτίου κατά τρόπο σύμφωνο με την παρούσα οδηγία, στο βαθμό που αυτό είναι λογικό και εφικτό.
Άρθρο 4
Λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής
1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη διάθεση λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής, καταλλήλων να καλύψουν τις ανάγκες των πλοίων που χρησιμοποιούν συνήθως τον λιμένα, χωρίς να γίνονται αιτία αδικαιολόγητης καθυστέρησης των πλοίων.
2. Προς επίτευξη της καταλληλότητας, οι εγκαταστάσεις παραλαβής πρέπει να είναι ικανές να δεχθούν τις κατηγορίες και τις ποσότητες των αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου που προέρχονται από πλοία τα οποία χρησιμοποιούν συνήθως τον λιμένα, λαμβάνοντας υπόψη τις λειτουργικές ανάγκες των χρηστών του λιμένα, το μέγεθος και τη γεωγραφική θέση του λιμένα, τους τύπους των πλοίων που καταπλέουν σε αυτόν και τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 9.
3. Τα κράτη μέλη καθορίζουν διαδικασίες, σύμφωνα με εκείνες που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), προκειμένου να γνωστοποιούνται στο κράτος του λιμένα οι καταγγελλόμενες ανεπάρκειες λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής.
Άρθρο 5
Προγράμματα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων
1. Για κάθε λιμένα καταρτίζεται και εφαρμόζεται κατάλληλο πρόγραμμα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων, κατόπιν διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη, και ιδίως με τους χρήστες του λιμένα ή τους εκπροσώπους αυτών, με γνώμονα τις απαιτήσεις των άρθρων 4, 6, 7, 10 και 12. Οι λεπτομερείς απαιτήσεις σχετικά με την κατάρτιση των προγραμμάτων αυτών καθορίζονται στο Παράρτημα I.
2. Τα προγράμματα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων, που αναφέρονται στην παράγραφο 1, μπορούν, εφόσον απαιτείται για λόγους αποτελεσματικότητας, να καταρτίζονται σε περιφερειακό πλαίσιο με τη δέουσα συμμετοχή κάθε λιμένα, υπό την προϋπόθεση ότι προσδιορίζεται για κάθε επιμέρους λιμένα ποιές εγκαταστάσεις παραλαβής είναι απαραίτητες και ποιές είναι διαθέσιμες.
3. Τα κράτη μέλη αξιολογούν και εγκρίνουν το πρόγραμμα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων, παρακολουθούν την εφαρμογή του και εξασφαλίζουν την επανέγκρισή του τουλάχιστον ανά τριετία καθώς και μετά από σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία του λιμένα.
Άρθρο 6
Κοινοποίηση
1. Οι πλοίαρχοι των πλοίων, πλην των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών αναψυχής με άδεια μεταφοράς 12 επιβατών το πολύ, οι οποίοι αναχωρούν με προορισμό λιμένες ευρισκόμενους στην Κοινότητα, συμπληρώνουν με ειλικρίνεια και ακρίβεια το έντυπο του Παραρτήματος ΙΙ και κοινοποιούν αυτά τα στοιχεία στην αρχή ή τον φορέα που έχει οριστεί για το σκοπό αυτό από το κράτος μέλος όπου βρίσκεται ο εκάστοτε λιμένας:
α) τουλάχιστον 24 ώρες πριν από την άφιξη, εάν είναι γνωστός ο λιμένας κατάπλου, ή
β) μόλις γίνει γνωστός ο λιμένας κατάπλου, εάν η πληροφορία αυτή είναι διαθέσιμη σε λιγότερες από 24 ώρες πριν από την άφιξη, ή
γ) το αργότερο κατά την αναχώρηση από τον προηγούμενο λιμένα, εάν η διάρκεια του ταξιδιού είναι μικρότερη από 24 ώρες.
Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι η πληροφορία θα κοινοποιηθεί στον φορέα εκμετάλλευσης των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής ο οποίος θα την διαβιβάσει στην αρμόδια αρχή.
2. Τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 φυλάσσονται στο πλοίο τουλάχιστον έως τον επόμενο λιμένα κατάπλου και τίθενται στη διάθεση των αρχών των κρατών μελών, εφόσον τα ζητήσουν.
Άρθρο 7
Παράδοση των αποβλήτων πλοίων
1. Οι πλοίαρχοι των πλοίων που καταπλέουν σε λιμένα της Κοινότητας, πριν αποπλεύσουν από το λιμένα, παραδίδουν όλα τα απόβλητα πλοίου σε λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής.
2. Παρά την παράγραφο 1, ένα πλοίο μπορεί να αποπλεύσει για τον επόμενο λιμένα κατάπλου χωρίς να έχει παραδώσει τα απόβλητά του, εάν, με βάση τα στοιχεία που παρέχονται σύμφωνα με το άρθρο 6 και το παράρτημα ΙΙ, προκύπτει ότι το πλοίο διαθέτει επαρκή ικανότητα αποθήκευσης όλων των παραγόμενων στο πλοίο αποβλήτων που έχουν συσσωρευθεί και θα συσσωρευθούν κατά το προγραμματισμένο ταξίδι του έως τον λιμένα παράδοσης.
Εάν τα κράτη μέλη έχουν σοβαρούς λόγους να πιστεύουν ότι στον προβλεπόμενο λιμένα παράδοσης δεν διατίθενται κατάλληλες εγκαταστάσεις, ή εάν ο λιμένας αυτός δεν είναι γνωστός, και ως εκ τούτου υπάρχει κίνδυνος τα απόβλητα να απορριφθούν στη θάλασσα, λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης απαιτώντας, εφόσον είναι αναγκαίο, από το πλοίο να παραδώσει τα απόβλητά του πριν αποπλεύσει από τον λιμένα.
3. Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη αυστηρότερων απαιτήσεων παράδοσης για πλοία, οι οποίες έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Άρθρο 8
Τέλη για τα απόβλητα πλοίου
1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το κόστος των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής αποβλήτων πλοίου, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας και της τελικής διάθεσης των αποβλήτων, να καλύπτεται με την είσπραξη τέλους από τα πλοία.
2. Τα συστήματα κάλυψης του κόστους χρήσης των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής πρέπει να μην παρέχουν κίνητρο στα πλοία να απορρίπτουν τα απόβλητά τους στη θάλασσα. Για το σκοπό αυτό, εφαρμόζονται οι ακόλουθες αρχές στα πλοία, πλην των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών αναψυχής με άδεια μεταφοράς 12 επιβατών το πολύ:
α) όλα τα πλοία που καταπλέουν σε λιμένα κράτους μέλους συνεισφέρουν σημαντικά στο κόστος που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ανεξαρτήτως του εάν χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις ή όχι. Στις σχετικές ρυθμίσεις είναι δυνατόν να συγκαταλέγεται η ενσωμάτωση του τέλους στα λιμενικά τέλη ή η επιβολή ιδιαίτερου σταθερού τέλους αποβλήτων. Τα τέλη μπορούν να διαφοροποιούνται σε συνάρτηση, μεταξύ άλλων, με την κατηγορία, τον τύπο και το μέγεθος του πλοίου·
β) το μέρος του κόστους που δεν καλύπτεται, ενδεχομένως, από το τέλος που αναφέρεται στο σημείο α), καλύπτεται με βάση τους τύπους και τις ποσότητες αποβλήτων πλοίου που παραδίδουν πραγματικά τα πλοία·
γ) επιτρέπεται η μείωση των τελών, εάν η περιβαλλοντική διαχείριση του πλοίου, ο σχεδιασμός, ο εξοπλισμός και η λειτουργία του είναι τέτοια ώστε ο πλοίαρχος να μπορεί να αποδείξει ότι το πλοίο παράγει μειωμένες ποσότητες αποβλήτων.
3. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα επιβαλλόμενα τέλη είναι δίκαια, καθορίζονται με διαφάνεια, δεν εισάγουν διακρίσεις, και αντιστοιχούν στο κόστος των εγκαταστάσεων και υπηρεσιών που προσφέρονται και, κατά περίπτωση, χρησιμοποιούνται, το ύψος των τελών και η βάση υπολογισμού τους θα πρέπει να διευκρινίζονται στους χρήστες των λιμένων.
4. Η Επιτροπή, εντός τριών ετών από της ημερομηνίας που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 1, υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, η οποία θα αξιολογεί τις επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και τους τρόπους ροής των αποβλήτων από τις διαφορές μεταξύ των συστημάτων κάλυψης του κόστους τα οποία υιοθετούνται σύμφωνα με την παράγραφο 2. Η έκθεση αυτή συντάσσεται σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και εκπροσώπους των λιμένων.
Η Επιτροπή υποβάλλει, εάν είναι αναγκαίο βάσει της εν λόγω αξιολόγησης, πρόταση τροποποίησης της παρούσας οδηγίας, με τη θέσπιση συστήματος που προβλέπει την καταβολή εκ μέρους όλων των πλοίων, που καταπλέουν σε λιμένα κράτους μέλους, κατάλληλου ποσοστού, όχι λιγότερου του ενός τρίτου, του κόστους που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ανεξαρτήτως της πραγματικής χρήσεως από αυτά των εγκαταστάσεων, ή ενός εναλλακτικού συστήματος με ισοδύναμο αποτέλεσμα.
Άρθρο 9
Εξαιρέσεις
1. Όταν πλοία εκτελούν προγραμματισμένα δρομολόγια με συχνούς και τακτικούς ελλιμενισμούς και εφόσον υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για την ύπαρξη διακανονισμού που εγγυάται την παράδοση των αποβλήτων πλοίου και την καταβολή τελών σε λιμένα που βρίσκεται επί της διαδρομής τους, τα κράτη μέλη των λιμένων που συμπεριλαμβάνονται στα δρομολόγια αυτά μπορούν να απαλλάσσουν τα πλοία αυτά από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 6, το άρθρο 7 παράγραφος 1 και το άρθρο 8.
2. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή τακτικά, τουλάχιστον δε μία φορά κατ' έτος, για τις εξαιρέσεις που παραχωρούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1.
Άρθρο 10
Παράδοση των καταλοίπων φορτίου
Οι πλοίαρχοι των πλοίων που καταπλέουν σε κοινοτικούς λιμένες εξασφαλίζουν την παράδοση των καταλοίπων φορτίου σε λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής κατά τα προβλεπόμενα στη σύμβαση Marpol 73/78. Οιοδήποτε τέλος για την παράδοση καταλοίπων φορτίου καταβάλλεται από τον χρήστη της εγκατάστασης παραλαβής.
Άρθρο 11
Επιβολή
1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε όλα τα πλοία να είναι δυνατόν να υπόκεινται σε επιθεώρηση για την εξακρίβωση της συμμόρφωσής τους προς τα άρθρα 7 και 10, η δε συχνότητα των επιθεωρήσεων αυτών να είναι επαρκής.
2. Για επιθεωρήσεις που αφορούν πλοία πλην των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών αναψυχής με άδεια μεταφοράς 12 επιβατών το πολύ:
α) κατά την επιλογή πλοίων προς επιθεώρηση, τα κράτη μέλη αποδίδουν ιδιαίτερη προσοχή:
— στα πλοία που δεν συμμορφούνται προς τις σχετικές με την κοινοποίηση απαιτήσεις του άρθρου 6,
— στα πλοία για τα οποία, από την εξέταση των στοιχείων που παρέχουν οι πλοίαρχοι σύμφωνα με το άρθρο 6, διαπιστώθηκαν άλλοι λόγοι να πιστεύεται ότι το πλοίο δεν συμμορφούται προς την παρούσα οδηγία,
β) η επιθεώρηση αυτή μπορεί να διενεργείται στο πλαίσιο της οδηγίας 95/21/ΕΚ, όταν αυτή εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του πλαισίου των επιθεωρήσεων, ισχύει η απαίτηση που ορίζεται στην ανωτέρω οδηγία περί επιθεωρήσεως του 25 % των πλοίων,
γ) εάν η αρμόδια αρχή δεν είναι ικανοποιημένη από τα αποτελέσματα αυτής της επιθεώρησης, μεριμνά ώστε το πλοίο να μην αποπλεύσει μέχρις ότου τα απόβλητά του και τα κατάλοιπα φορτίου παραδοθούν σε εγκαταστάσεις παραλαβής σύμφωνα με τα άρθρα 7 και 10,
δ) όταν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για τον απόπλου πλοίου χωρίς να έχουν τηρηθεί οι διατάξεις του άρθρου 7 ή του άρθρου 10, ενημερώνεται σχετικά η αρμόδια αρχή του επόμενου λιμένα κατάπλου και, με την επιφύλαξη της επιβολής των κυρώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 13, δεν επιτρέπεται ο απόπλους του πλοίου αυτού μέχρις ότου διενεργηθεί λεπτομερέστερη αξιολόγηση της συμμόρφωσης του πλοίου προς την παρούσα οδηγία, όπως η ακρίβεια των στοιχείων που παρέχονται σύμφωνα με το άρθρο 6.
3. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν διαδικασίες ελέγχου, στο βαθμό που απαιτείται, για τα αλιευτικά σκάφη και τα σκάφη αναψυχής με άδεια μεταφοράς 12 επιβατών το πολύ, προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση προς τις σχετικές απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 12
Συνοδευτικά μέτρα
1. Τα κράτη μέλη:
α) λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι πλοίαρχοι, οι διαχειριστές των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής και τα λοιπά ενδιαφερόμενα πρόσωπα ενημερώνονται δεόντως για τις υποχρεώσεις που υπέχουν δυνάμει της παρούσας οδηγίας και ότι εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις αυτές,
β) ορίζουν αρμόδιες αρχές ή φορείς για την εκτέλεση καθηκόντων δυνάμει της παρούσας οδηγίας,
γ) λαμβάνουν μέτρα για τη συνεργασία των αρμοδίων αρχών τους με τους εμπορικούς οργανισμούς, ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας,
δ) διασφαλίζουν τη δέουσα εξέταση των στοιχείων που κοινοποιούν οι πλοίαρχοι σύμφωνα με το άρθρο 6,
ε) μεριμνούν ώστε οι διατυπώσεις για τη χρήση των λιμενικών εγκαταστάσεων υποδοχής να είναι απλές και να διεκπεραιώνονται με ταχύτητα προκειμένου να δοθεί κίνητρο στους πλοιάρχους να χρησιμοποιούν τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής και να αποφεύγονται αδικαιολόγητες καθυστερήσεις των πλοίων,
στ) μεριμνούν ώστε να διαβιβάζεται στην Επιτροπή αντίγραφο των καταγγελιών για ανεπάρκεια των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 3,
ζ) μεριμνούν ώστε η επεξεργασία, ανάκτηση και τελική διάθεση των αποβλήτων πλοίου και των καταλοίπων φορτίου να διεξάγονται σύμφωνα με την οδηγία 75/442/ΕΟΚ και με τη λοιπή σχετική κοινοτική νομοθεσία, και ειδικότερα σύμφωνα με την οδηγία 75/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1975, περί διαθέσεως των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων ( 9 ) και την οδηγία 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1991, για τα επικίνδυνα απόβλητα ( 10 ),
η) εξασφαλίζουν, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία τους, ότι όλα τα μέρη που συμμετέχουν στην παράδοση ή την παραλαβή αποβλήτων πλοίου ή καταλοίπων φορτίου δύνανται να προβάλλουν αξιώσεις αποζημίωσης λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης.
2. Η παράδοση αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου θεωρείται ως θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία κατά την έννοια του άρθρου 79 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα ( 11 ). Οι τελωνειακές αρχές δεν απαιτούν την κατάθεση συνοπτικής διασάφησης σύμφωνα με το άρθρο 45 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα.
3. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται για τη δημιουργία κατάλληλου συστήματος πληροφοριών και παρακολουθήσεως, το οποίο καλύπτει τουλάχιστον ολόκληρη την Κοινότητα, με σκοπό:
— τον ακριβέστερο εντοπισμό των πλοίων που δεν έχουν παραδώσει τα απόβλητά τους και τα κατάλοιπα φορτίου σύμφωνα με την παρούσα οδηγία,
— τη διαπίστωση του εάν οι στόχοι που τίθενται στο άρθρο 1 της οδηγίας έχουν επιτευχθεί.
4. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται για τη θέσπιση κοινών κριτηρίων καθορισμού των πλοίων που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 σημείο γ).
Άρθρο 13
Κυρώσεις
Τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα κυρώσεων για παράβαση των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται κατ' εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την επιβολή των κυρώσεων αυτών. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.
Άρθρο 14
Διαδικασία επιτροπής
1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή ασφαλείας στη ναυτιλία και πρόληψης της ρύπανσης από τα πλοία (COSS), η οποία έχει συσταθεί με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2099/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 12 ).
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4, και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής.
Άρθρο 15
Διαδικασία τροποποίησης
Τα παραρτήματα της παρούσας οδηγίας, ο ορισμός του άρθρου 2, στοιχείο β), και οι παραπομπές σε κοινοτικά μέσα και σε μέσα του ΔΝΟ μπορούν να προσαρμόζονται από την Επιτροπή, ώστε να ευθυγραμμισθούν προς τα μέτρα της Κοινότητας ή του ΔΝΟ που τίθενται σε ισχύ, υπό την προϋπόθεση ότι οι τροποποιήσεις αυτές δεν διευρύνουν το πεδίο εφαρμογής της.
Επιπλέον, τα παραρτήματα της παρούσας οδηγίας μπορούν να τροποποιούνται από την Επιτροπή, οσάκις απαιτείται, για τη βελτίωση του καθεστώτος που θεσπίζεται από την παρούσα οδηγία, υπό την προϋπόθεση ότι οι τροποποιήσεις αυτές δεν διευρύνουν το πεδίο εφαρμογής της.
Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 14, παράγραφος 2.
Οι τροποποιήσεις των διεθνών νομοθετημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 μπορούν να αποκλεισθούν από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2099/2002.
Άρθρο 16
Εφαρμογή
1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία πριν από τις 28 Δεκεμβρίου 2002. Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.
Ωστόσο, όσον αφορά τα λύματα, που αναφέρονται στο άρθρο 2 σημείο γ), η θέση σε εφαρμογή της παρούσας οδηγίας αναστέλλεται μέχρις ότου παρέλθουν 12 μήνες από την έναρξη ισχύος του παραρτήματος IV της σύμβασης MARPOL 73/78, τηρουμένης της περιεχομένης στην εν λόγω σύμβαση διακρίσεως μεταξύ νέων και υπαρχόντων πλοίων.
2. Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.
Άρθρο 17
Αξιολόγηση
1. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν ανά τριετία στην Επιτροπή έκθεση προόδου σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.
2. Με βάση τις εκθέσεις των κρατών μελών που προβλέπονται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση αξιολόγησης σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, συνοδευόμενη, εφόσον απαιτείται, από προτάσεις για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 18
Έναρξη ισχύος
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει από την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Άρθρο 19
Αποδέκτες
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΣΕ ΛΙΜΕΝΕΣ
(όπως αναφέρονται στο άρθρο 5)
Τα προγράμματα καλύπτουν όλους τους τύπους αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου που προέρχονται από πλοία που συνήθως καταπλέουν στο λιμένα, και καταρτίζονται σύμφωνα με το μέγεθος του λιμένα και τους τύπους των πλοίων που καταπλέουν σε αυτόν.
Τα προγράμματα πραγματεύονται τα εξής στοιχεία:
— εκτίμηση της ανάγκης λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής, με βάση τις ανάγκες των πλοίων που συνήθως καταπλέουν στο λιμένα,
— περιγραφή του τύπου και της χωρητικότητας των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής,
— αναλυτική περιγραφή των διαδικασιών παραλαβής και συλλογής των αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου,
— περιγραφή του συστήματος χρέωσης τελών,
— διαδικασίες για την γνωστοποίηση καταγγελλόμενων ανεπαρκειών στις λιμενικές εγκαταστάσεις υποδοχής,
— διαδικασίες για διαρκείς διαβουλεύσεις με τους χρήστες του λιμένα, τους αναδόχους στον τομέα των αποβλήτων, τους φορείς εκμετάλλευσης σταθμών μεταφόρτωσης και τα λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη και
— τύπος και ποσότητες των αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου που αποτελούν αντικείμενο της παραλαβής και διακίνησης.
Επιπλέον, τα προγράμματα θα πρέπει να περιλαμβάνουν:
— σύνοψη της σχετικής νομοθεσίας και τυπικών διαδικασιών για την παράδοση,
— στοιχεία του προσώπου ή των προσώπων που είναι υπεύθυνα για την υλοποίηση του προγράμματος,
— περιγραφή τυχόν εξοπλισμού και διαδικασιών προεπεξεργασίας στο λιμένα,
— περιγραφή των μεθόδων καταγραφής της πραγματικής χρήσης των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής,
— περιγραφή των μεθόδων καταγραφής των παραλαμβανόμενων ποσοτήτων αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου και
— περιγραφή του τρόπου με τον οποίο διατίθενται τα απόβλητα πλοίου και κατάλοιπα φορτίου.
Οι διαδικασίες παραλαβής, συλλογής, αποθήκευσης, επεξεργασίας και διάθεσης θα πρέπει να συμμορφούνται, από κάθε άποψη, προς ένα σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης κατάλληλο για τη σταδιακή μείωση των επιπτώσεων των εν λόγω δραστηριοτήτων στο περιβάλλον. Η συμμόρφωση αυτή τεκμαίρεται εάν οι διαδικασίες είναι σύμφωνες με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1836/93 του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1993, για την εκούσια συμμετοχή των επιχειρήσεων του βιομηχανικού τομέα σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου ( 13 ).
Πληροφορίες που διατίθενται σε όλους τους χρήστες του λιμένα:
— σύντομη αναφορά στη θεμελιώδη σημασία της ορθής παράδοσης των αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου,
— θέση των λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής για κάθε θέση πρόσδεσης, με διάγραμμα/χάρτη,
— κατάλογος των αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου με τα οποία συνήθως ασχολούνται οι αρμόδιοι στο λιμένα,
— κατάλογος των σημείων επαφής, των φορέων εκμετάλλευσης και των παρεχομένων υπηρεσιών,
— περιγραφή των διαδικασιών παράδοσης,
— περιγραφή του συστήματος χρέωσης τελών και
— διαδικασίες για την αναφορά των ανεπαρκειών στις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ …
(Λιμένας προορισμού όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 της οδηγίας 2000/59/ΕΚ)
1. Ονομασία, κωδικός κλήσης ασυρμάτου και, κατά περίπτωση, αριθμός αναγνώρισης ΔΝΟ του πλοίου:
2. Κράτος σημαίας:
3. Προβλεπόμενη ώρα κατάπλου (ΠΩΚ):
4. Προβλεπόμενη ώρα απόπλου (ΠΩΑ):
5. Προηγούμενος λιμένας κατάπλου:
6. Επόμενος λιμένας κατάπλου:
7. Τελευταίος λιμένας και ημερομηνία παράδοσης των αποβλήτων του πλοίου, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτήτων (σε m3) και των ειδών αποβλήτων που παραδόθηκαν:
8. Παραδίδετε (σημειώστε Χ στο κατάλληλο τετραγωνίδιο):
|
όλα □ |
ορισμένα □ |
κανένα □ |
από τα απόβλητά σας σε λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής;
9. Τύπος και ποσότητα αποβλήτων και καταλοίπων που πρόκειται να παραδοθούν ή/και να παραμείνουν επί του πλοίου, και ποσοστό της μέγιστης ικανότητας αποθήκευσης:
Αν παραδίδονται όλα τα απόβλητα, συμπληρώστε κατάλληλα τη δεύτερη και την τελευταία στήλη. Αν παραδίδεται μέρος ή καθόλου απόβλητα, συμπληρώστε όλες τις στήλες.
|
Τύπος |
Απόβλητα προς παράδοση (m3) |
Μέγιστη ικανότητα αποθήκευσης αποβλήτων (m3) |
Ποσότητα αποβλήτων που παραμένουν επί του πλοίου (m3) |
Λιμένας στον οποίο θα παραδοθούν τα υπόλοιπα απόβλητα |
Εκτιμώμενη ποσότητα αποβλήτων που θα παραχθούν μεταξύ κοινοποίησης και επόμενου λιμένα κατάπλου (m3) |
Απόβλητα παραδοθέντα στον τελευταίο λιμένα παράδοσης που αναφέρεται στο σημείο 7 ανωτέρω (m3) |
|
Απόβλητα έλαια |
||||||
|
Ελαιώδη ύδατα υδροσυλλεκτών |
|
|
|
|
|
|
|
Ελαιώδη κατάλοιπα (ιλύς) |
|
|
|
|
|
|
|
Λοιπά (προσδιορίστε) |
|
|
|
|
|
|
|
Λύματα (1) |
|
|
|
|
|
|
|
Απορρίμματα |
||||||
|
Πλαστικά |
|
|
|
|
|
|
|
Από τρόφιμα |
|
|
|
|
|
|
|
Οικιακά απορρίμματα (π.χ. χάρτινα προϊόντα, ράκη, γυαλί, μέταλλα, φιάλες, πιατικά κ.λπ.) |
|
|
|
|
|
|
|
Μαγειρικό λάδι |
|
|
|
|
|
|
|
Τέφρα αποτεφρωτήρα |
|
|
|
|
|
|
|
Απόβλητα λειτουργίας |
|
|
|
|
|
|
|
Κουφάρια ζώων |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(1) Επιτρέπεται η απόρριψη λυμάτων στη θάλασσα σύμφωνα με τον κανονισμό 11 του παραρτήματος IV της σύμβασης Marpol. Τα αντίστοιχα τετραγωνίδια δεν χρειάζεται να συμπληρωθούν εάν υπάρχει πρόθεση πραγματοποίησης επιτρεπόμενης απόρριψης στη θάλασσα. (2) Επιτρέπονται εκτιμήσεις. (3) Τα κατάλοιπα φορτίου προσδιορίζονται και κατηγοριοποιούνται σύμφωνα με τα σχετικά παραρτήματα της σύμβασης Marpol, και ιδίως με τα παραρτήματα I, II και V της σύμβασης Marpol. |
||||||
Παρατηρήσεις
1. Οι ανωτέρω πληροφορίες επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο από το κράτος λιμένα και για άλλους σκοπούς επιθεώρησης.
2. Τα κράτη μέλη ορίζουν τους φορείς που λαμβάνουν αντίγραφα της παρούσας κοινοποίησης.
3. Το παρόν έντυπο συμπληρώνεται εκτός αν το πλοίο καλύπτεται από εξαίρεση δυνάμει του άρθρου 9 της οδηγίας 2000/59/ΕΚ.
Βεβαιώνω ότι:
— οι ως άνω πληροφορίες είναι ακριβείς και ορθές· και
— επί του πλοίου υφίσταται επαρκής ικανότητα αποθήκευσης όλων των αποβλήτων που θα παραχθούν μεταξύ της κοινοποίησης και του επόμενου λιμένα στον οποίο θα παραδοθούν.
Ημερομηνία …
Ώρα …
Υπογραφή
( 1 ) ΕΕ C 271 της 31.8.1998, σ. 79 και ΕΕ C 148 της 28.5.1999, σ. 7.
( 2 ) ΕΕ C 138 της 18.5.1999, σ. 12.
( 3 ) ΕΕ C 198 της 14.7.1999, σ. 27.
( 4 ) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου 1999 (ΕΕ C 150 της 28.5.1999, σ. 432), επιβεβαιωθείσα στις 16 Σεπτεμβρίου1999, κοινή θέση του Συμβουλίου της 8ης Νοεμβρίου 1999 (ΕΕ C 10 της 13.1.2000, σ. 14) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Μαρτίου 2000 (δεν δημοσιεύθηκε ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα). Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 6ης Σεπτεμβρίου 2000 και απόφαση του Συμβουλίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2000.
( 5 ) ΕΕ C 271 της 7.10.1993, σ. 1.
( 6 ) ΕΕ L 157 της 7.7.1995, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 98/42/ΕΚ (ΕΕ L 184 της 27.6.1998, σ. 40).
( 7 ) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.
( 8 ) ΕΕ L 194 της 25.7.1975, σ. 39· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την απόφαση της Επιτροπής 96/350/ΕΚ (ΕΕ L 135 της 6.6.1996, σ. 32).
( 9 ) ΕΕ L 194 της 25.7.1975, σ. 23· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 91/692/ΕΟΚ (ΕΕ L 377 της 31.12.1991, σ. 48).
( 10 ) ΕΕ L 377 της 31.12.1991, σ. 20· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 94/31/ΕΟΚ (ΕΕ L 168 της 2.7.1994, σ. 28).
( 11 ) ΕΕ L 302 της 19.10.1992, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 955/1999 (ΕΕ L 119 της 7.5.1999, σ. 1).
( 12 ) ΕΕ L 324 της 29.11.2002, σ. 1.
( 13 ) ΕΕ L 168 της 10.7.1993, σ. 1.