Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο

ΟΔΗΓΙΑ 2000/31/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 8ης Ιουνίου 2000

για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο»)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρϑρο 1

Στόχος και πεδίο εφαρμογής

Η παρούσα οδηγία έχει ως στόχο την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, εξασφαλίζοντας την ελεύϑερη κυκλοφορία των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας μεταξύ των κρατών μελών.

Η παρούσα οδηγία εξασφαλίζει την προσέγγιση, εφόσον χρειάζεται για την πραγματοποίηση του στόχου που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ορισμένων εϑνικών διατάξεων για τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας οι οποίες αφορούν την εσωτερική αγορά, την εγκατάσταση των φορέων παροχής υπηρεσιών, τις εμπορικές επικοινωνίες, τη σύναψη συμβάσεων με ηλεκτρονικά μέσα, την ευϑύνη των μεσαζόντων, τους κώδικες δεοντολογίας, τον εξώδικο διακανονισμό των διαφορών, τα μέσα έννομης προστασίας και τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών.

Η παρούσα οδηγία συμπληρώνει το ισχύον κοινοτικό δίκαιο περί υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας και δεν ϑίγει το επίπεδο προστασίας, ιδίως της δημόσιας υγείας και των συμφερόντων του καταναλωτή, όπως ϑεσπίζεται σε κοινοτικές πράξεις και στις εϑνικές νομοϑετικές πράξεις που εκδόϑηκαν για την εφαρμογή τους, στο μέτρο που δεν περιορίζεται έτσι η ελευϑερία παροχής υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας.

Η παρούσα οδηγία δεν ϑεσπίζει πρόσϑετους κανόνες στον τομέα του ιδιωτικού διεϑνούς δικαίου, ούτε αφορά τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων.

Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται:

α)

στο φορολογικό τομέα·

β)

σε ϑέματα σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας που καλύπτονται ήδη από τις οδηγίες 95/46/ΕΚ και 97/66/ΕΚ·

γ)

σε ϑέματα αφορώντα συμφωνίες ή πρακτικές διεπόμενες από τη νομοϑεσία περί καρτέλ·

δ)

στις ακόλουϑες δραστηριότητες των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας:

—

τις δραστηριότητες συμβολαιογράφων ή αντίστοιχων επαγγελμάτων στο βαϑμό που συνεπάγονται άμεση και ειδική σύνδεση με την άσκηση δημόσιας εξουσίας,

—

την εκπροσώπηση πελάτη και την υπεράσπιση των συμφερόντων του ενώπιον των δικαστηρίων,

—

τη συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια στα οποία ο παίκτης στοιχηματίζει νομισματική αξία, συμπεριλαμβανομένων των λαχείων και των στοιχημάτων.

Η παρούσα οδηγία δεν ϑίγει μέτρα που λαμβάνονται σε κοινοτικό ή εϑνικό επίπεδο, τηρουμένου του κοινοτικού δικαίου, με σκοπό την προώϑηση της πολιτιστικής και γλωσσικής πολυμορφίας και την προάσπιση του πλουραλισμού.

Άρϑρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:

α)	«υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας» : υπηρεσίες κατά την έννοια της παραγράφου 2 του άρϑρου 1 της οδηγίας 98/34/ΕΚ, όπως τροποποιήϑηκε από την οδηγία 98/48/ΕΚ·

β)	«φορέας παροχής υπηρεσιών» : κάϑε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει μια υπηρεσία της κοινωνίας της πληροφορίας·

γ)

«εγκατεστημένος φορέας παροχής υπηρεσιών» : φορέας ο οποίος ασκεί ουσιαστικώς μια οικονομική δραστηριότητα μέσω μιας μόνιμης εγκατάστασης για αόριστη χρονική διάρκεια. Η παρουσία και η χρήση των τεχνικών μέσων και των τεχνολογιών που απαιτούνται για την παροχή της υπηρεσίας δεν συνιστούν εγκατάσταση του φορέα·

δ)	«αποδέκτης της υπηρεσίας» : κάϑε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο χρησιμοποιεί, επαγγελματικώς ή άλλως, μια υπηρεσία της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως για να αναζητήσει πληροφορίες ή για να προσφέρει πρόσβαση σε αυτές·

ε)	«καταναλωτής» : κάϑε φυσικό πρόσωπο που επιδιώκει στόχους μη εντασσόμενους στο πλαίσιο της εμπορικής ή επαγγελματικής του δραστηριότητας·

στ)

«εμπορικές επικοινωνίες» :

όλες οι μορφές επικοινωνίας που αποσκοπούν να προωϑήσουν, άμεσα ή έμμεσα, αγαϑά, υπηρεσίες ή την εικόνα μιας επιχείρησης, ενός οργανισμού ή ενός προσώπου που ασκεί εμπορική, βιομηχανική ή βιοτεχνική δραστηριότητα ή νομοϑετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα. Δεν συνιστούν καϑ' εαυτό εμπορική επικοινωνία:

—

τα στοιχεία που επιτρέπουν την άμεση πρόσβαση στη δραστηριότητα της εν λόγω επιχείρησης, του οργανισμού ή του προσώπου, ιδίως το όνομα του τομέα ή η διεύϑυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου,

—

οι επικοινωνίες που αφορούν αγαϑά, υπηρεσίες ή την εικόνα της εν λόγω επιχείρησης, του οργανισμού ή του προσώπου οι οποίες πραγματοποιούνται κατά τρόπο ανεξάρτητο από τη ϑέλησή τους, ιδίως χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα·

ζ)

«νομοϑετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα» : κάϑε επάγγελμα κατά την έννοια είτε του άρϑρου 1 στοιχείο δ) της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάϑμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών ( 1 ) ή του άρϑρου 1 στοιχείο στ) της οδηγίας 92/51/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, σχετικά με δεύτερο γενικό σύστημα αναγνώρισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης προς συμπλήρωση της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ ( 2 )·

η)

«συντονισμένος τομέας» :

οι προϋποϑέσεις που ισχύουν στα νομικά συστήματα των κρατών μελών προκειμένου για φορείς παροχής υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας ή υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας, ανεξαρτήτως εάν πρόκειται για γενικές διατάξεις ή για διατάξεις σχεδιασμένες ειδικά για τον τομέα αυτό·

ο συντονισμένος τομέας αφορά απαιτήσεις προς τις οποίες πρέπει να συμμορφώνεται ο φορέας παροχής υπηρεσιών σχετικά με:

—

την ανάληψη δραστηριότητας παροχής υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας, όπως προϋποϑέσεις σχετικά με τα προσόντα, την έγκριση ή την κοινοποίηση,

—

την άσκηση δραστηριότητας υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας, όπως απαιτήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά του φορέα παροχής υπηρεσιών, σχετικά με την ποιότητα ή το περιεχόμενο της υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων για τη διαφήμιση και τη σύναψη συμβάσεων, ή απαιτήσεις σχετικά με την ευϑύνη του φορέα παροχής υπηρεσιών·

ii)

ο συντονισμένος τομέας δεν καλύπτει απαιτήσεις όπως:

—

προϋποϑέσεις σχετικά με τα ίδια τα αγαϑά,

—

προϋποϑέσεις σχετικά με την παράδοση αγαϑών,

—

προϋποϑέσεις σχετικά με υπηρεσίες που δεν παρέχονται με ηλεκτρονικά μέσα.

Άρϑρο 3

Εσωτερική αγορά

Κάϑε κράτος μέλος μεριμνά ώστε οι υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας που παρέχει ένας φορέας εγκατεστημένος στο έδαφός του να τηρούν τις ισχύουσες εϑνικές διατάξεις του οι οποίες εμπίπτουν στο συντονισμένο τομέα.

Τα κράτη μέλη δεν μπορούν, για λόγους που αφορούν το συντονισμένο τομέα, να περιορίσουν την ελεύϑερη κυκλοφορία των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας οι οποίες προέρχονται από άλλο κράτος μέλος.

Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται στους τομείς που αναφέρονται στο παράρτημα.

Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2 σε σχέση με συγκεκριμένη υπηρεσία της κοινωνίας της πληροφορίας, εφόσον πληρούνται οι ακόλουϑοι όροι:

α)

τα μέτρα πρέπει:

να είναι αναγκαία για έναν από τους ακόλουϑους λόγους:

—

δημόσια τάξη, ιδίως πρόληψη, έρευνα, διαπίστωση και δίωξη εγκλημάτων, στα οποία περιλαμβάνονται η προστασία των ανηλίκων και η καταπολέμηση της πρόκλησης μίσους λόγω φυλής, φύλου, ϑρησκείας ή εϑνικότητας, καϑώς και οι παραβιάσεις της ανϑρώπινης αξιοπρέπειας που αφορούν μεμονωμένα πρόσωπα,

—

προστασία της δημόσιας υγείας,

—

δημόσια ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της προάσπισης της εϑνικής ασφάλειας και άμυνας,

—

προστασία του καταναλωτή, περιλαμβανομένου και του επενδυτή·

ii)

να στρέφονται κατά μιας υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας η οποία βλάπτει τους στόχους που αναφέρονται στο σημείο i) ή συνιστά σοβαρό κίνδυνο που απειλεί να βλάψει τους προαναφερόμενους στόχους·

iii)

να είναι ανάλογα προς τους στόχους αυτούς·

β)

πριν από τη λήψη των εν λόγω μέτρων και ανεξαρτήτως τυχόν δικαστικών διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένων των προκαταρκτικών διαδικασιών και ενεργειών που αναλαμβάνονται στα πλαίσια ποινικών ερευνών, το κράτος μέλος:

—

έχει ζητήσει από το κράτος μέλος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 να λάβει μέτρα και το τελευταίο δεν έλαβε μέτρα ή τα μέτρα ήταν ανεπαρκή,

—

έχει κοινοποιήσει στην Επιτροπή και στο κράτος μέλος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 την πρόϑεσή του να λάβει τέτοια μέτρα.

Τα κράτη μέλη μπορούν, σε έκτακτες περιπτώσεις, να παρεκκλίνουν από τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 4 στοιχείο β). Στην περίπτωση αυτή, τα μέτρα πρέπει να κοινοποιούνται το συντομότερο δυνατό στην Επιτροπή και στο κράτος μέλος που αναφέρεται στην παράγραφο 1, αναφέροντας τους λόγους για τους οποίους το κράτος μέλος κρίνει ότι πρόκειται για επείγουσα κατάσταση.

Με την επιφύλαξη της δυνατότητας του κράτους μέλους να λάβει τα εν λόγω μέτρα, η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει τη συμβατότητα των κοινοποιηϑέντων μέτρων προς το κοινοτικό δίκαιο το ταχύτερο δυνατό. Εάν συμπεράνει ότι το μέτρο δεν συμβιβάζεται με το κοινοτικό δίκαιο, η Επιτροπή ζητεί από το εν λόγω κράτος μέλος να μη λάβει τα προβλεπόμενα μέτρα ή να τερματίσει επειγόντως τα ληφϑέντα μέτρα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΑΡΧΕΣ

Τμήμα 1:

Εγκατάσταση και πληροφόρηση

Άρϑρο 4

Αρχή της μη αναγκαίας προηγούμενης άδειας

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η ανάληψη και η άσκηση δραστηριότητας φορέα παροχής υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας δεν μπορεί να υπαχϑεί σε καϑεστώς προηγούμενης παροχής άδειας ή σε οποιαδήποτε άλλη προϋπόϑεση ισοδυνάμου αποτελέσματος.

Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των καϑεστώτων έγκρισης που δεν αφορούν ειδικά και αποκλειστικά τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας ή των καϑεστώτων έγκρισης που προβλέπει η οδηγία 97/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Απριλίου 1997, σχετικά με κοινό πλαίσιο γενικών και ειδικών αδειών στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών ( 3 ).

Άρϑρο 5

Γενικές πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται

Εκτός από άλλες προϋποϑέσεις πληροφόρησης που προβλέπει το κοινοτικό δίκαιο, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι ο φορέας παροχής υπηρεσιών προσφέρει στους αποδέκτες του και στις αρμόδιες αρχές εύκολη, άμεση και συνεχή πρόσβαση στις ακόλουϑες τουλάχιστον πληροφορίες:

α)

επωνυμία του φορέα παροχής της υπηρεσίας·

β)

γεωγραφική διεύϑυνση στην οποία ο φορέας είναι εγκατεστημένος·

γ)

στοιχεία που να επιτρέπουν την ταχεία επαφή και την άμεση και ουσιαστική επικοινωνία με τον φορέα παροχής της υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής του διεύϑυνσης·

δ)

εφόσον ο φορέας είναι εγγεγραμμένος σε εμπορικό μητρώο ή παρόμοιο δημόσιο μητρώο, το οικείο μητρώο και τον αριϑμό εγγραφής του σε αυτό, ή ισοδύναμο τρόπο αναγνώρισης στο μητρώο αυτό·

ε)

εφόσον η δραστηριότητα υπόκειται σε καϑεστώς έγκρισης, τα στοιχεία της σχετικής εποπτικής αρχής·

στ)

όσον αφορά τα νομοϑετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα:

—

επαγγελματική ένωση ή παρόμοιο όργανο στο οποίο είναι εγγεγραμμένος ο φορέας παροχής υπηρεσιών,

—

επαγγελματικό τίτλο και το κράτος μέλος όπου έχει χορηγηϑεί,

—

μνεία των επαγγελματικών κανόνων που ισχύουν στο κράτος μέλος εγκατάστασης, καϑώς και του τρόπου πρόσβασης σ' αυτούς·

ζ)

εφόσον η δραστηριότητα που ασκεί ο φορέας υπόκειται σε ΦΠΑ, τον αριϑμό αναγνώρισης που αναφέρεται στο άρϑρο 22 παράγραφος 1 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοϑεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - Κοινό σύστημα φόρου προστιϑέμενης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση ( 4 ).

Εκτός από άλλες προϋποϑέσεις πληροφόρησης που προβλέπονται από το κοινοτικό δίκαιο, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τουλάχιστον ότι, όταν οι υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας αναφέρονται σε τιμές, αυτές πρέπει να αναγράφονται σαφώς και επακριβώς και, ειδικότερα, να αναφέρουν εάν περιλαμβάνουν φόρο και έξοδα αποστολής.

Τμήμα 2:

Εμπορικές επικοινωνίες

Άρϑρο 6

Παρεχόμενες πληροφορίες

Εκτός από άλλες προϋποϑέσεις πληροφόρησης που προβλέπονται από το κοινοτικό δίκαιο, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι εμπορικές επικοινωνίες που συνιστούν υπηρεσία της κοινωνίας της πληροφορίας ή αποτελούν μέρος της πληρούν τουλάχιστον τους ακόλουϑους όρους:

α)

η εμπορική επικοινωνία πρέπει να είναι σαφώς αναγνωρίσιμη·

β)

το φυσικό ή νομικό πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου γίνεται η εμπορική επικοινωνία πρέπει να είναι σαφώς αναγνωρίσιμο·

γ)

οι προσφορές όπως είναι οι εκπτώσεις, τα πριμ και τα δώρα, εφόσον επιτρέπονται από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο φορέας παροχής υπηρεσιών, πρέπει να είναι σαφώς αναγνωρίσιμες, η πρόσβαση στους όρους υπό τους οποίους μπορεί κανείς να επωφεληϑεί από τις προσφορές πρέπει να είναι εύκολη, οι δε όροι να παρουσιάζονται σαφώς και επακριβώς·

δ)

οι διαφημιστικοί διαγωνισμοί ή παιχνίδια, εφόσον επιτρέπονται από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο φορέας παροχής υπηρεσιών, οφείλουν να είναι σαφώς αναγνωρίσιμα, η πρόσβαση στους όρους συμμετοχής πρέπει να είναι εύκολη, οι δε όροι να παρουσιάζονται σαφώς και επακριβώς.

Άρϑρο 7

Μη ζητηϑείσα εμπορική επικοινωνία

Εκτός από άλλες προϋποϑέσεις προβλεπόμενες από το κοινοτικό δίκαιο, τα κράτη μέλη τα οποία επιτρέπουν μη ζητηϑείσα εμπορική επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, εξασφαλίζουν ότι η εν λόγω εμπορική επικοινωνία από φορέα παροχής υπηρεσιών εγκατεστημένο στο έδαφός τους πρέπει να είναι αναγνωρίσιμη σαφώς και επακριβώς ευϑύς ως περιέλϑει στον παραλήπτη.

Με την επιφύλαξη της οδηγίας 97/7/ΕΚ και της οδηγίας 97/66/ΕΚ, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να εξασφαλίζεται ότι οι φορείς παροχής υπηρεσιών που αναλαμβάνουν δραστηριότητες μη ζητηϑεισών εμπορικών επικοινωνιών μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου συμβουλεύονται τακτικά και τηρούν τα μητρώα «επιλογών», στα οποία μπορούν να εγγράφονται τα φυσικά πρόσωπα που επιλέγουν να μην λαμβάνουν τέτοιες εμπορικές επικοινωνίες.

Άρϑρο 8

Νομοϑετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η χρήση εμπορικών επικοινωνιών που συνιστούν υπηρεσία της κοινωνίας της πληροφορίας ή αποτελούν μέρος της, η οποία παρέχεται από μέλος νομοϑετικώς κατοχυρωμένου επαγγέλματος, επιτρέπεται εφόσον τηρεί τους επαγγελματικούς κανόνες οι οποίοι διέπουν την ανεξαρτησία, την αξιοπρέπεια και το ήϑος του επαγγέλματος, καϑώς και το επαγγελματικό απόρρητο και την πίστη προς τους πελάτες και τους συναδέλφους.

Με την επιφύλαξη της αυτονομίας των επαγγελματικών οργανισμών και ενώσεων, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ενϑαρρύνουν τις επαγγελματικές ενώσεις και οργανισμούς να καταρτίζουν κώδικες δεοντολογίας σε κοινοτικό επίπεδο προκειμένου να προσδιορίζουν ποιες πληροφορίες μπορούν να δοϑούν στα πλαίσια της εμπορικής επικοινωνίας, σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Κατά την κατάρτιση προτάσεων για κοινοτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες μπορούν να γίνουν αναγκαίες για να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς σε σχέση με τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2, η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη τους κώδικες δεοντολογίας που ισχύουν σε κοινοτικό επίπεδο και συνεργάζεται στενά με τις σχετικές επαγγελματικές ενώσεις και οργανισμούς.

Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται επιπλέον των κοινοτικών οδηγιών που αφορούν την πρόσβαση σε νομοϑετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα καϑώς και την άσκησή τους.

Τμήμα 3:

Συμβάσεις που συνάπτονται με ηλεκτρονικά μέσα

Άρϑρο 9

Μεταχείριση ηλεκτρονικών συμβάσεων

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το νομικό τους σύστημα να επιτρέπει τη σύναψη συμβάσεων με ηλεκτρονικά μέσα. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, ιδίως, ότι οι νομικές προϋποϑέσεις που ισχύουν για τη διαδικασία σύναψης των συμβάσεων δεν παρακωλύουν τη χρήση των συμβάσεων που συνάπτονται με ηλεκτρονικά μέσα ούτε αποστερούν τις συμβάσεις αυτές εννόμου αποτελέσματος ή ισχύος λόγω του ότι έχουν συναφϑεί με ηλεκτρονικά μέσα.

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν ότι η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στις ακόλουϑες συμβάσεις:

α)

στις συμβάσεις που ϑεμελιώνουν ή μεταβιβάζουν δικαιώματα επί ακινήτου περιουσίας, εκτός από τα δικαιώματα μίσϑωσης·

β)

στις συμβάσεις οι οποίες απαιτούν εκ του νόμου την προσφυγή σε δικαστήρια, δημόσιες αρχές ή επαγγέλματα που ασκούν δημόσια εξουσία·

γ)

στις συμβάσεις εγγυοδοσίας και συναφούς ασφαλείας από πρόσωπα που επιδιώκουν στόχους μη εντασσόμενους στο πλαίσιο της εμπορικής ή επαγγελματικής τους δραστηριότητας·

δ)

στις συμβάσεις οι οποίες εμπίπτουν στο οικογενειακό ή κληρονομικό δίκαιο.

Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή τις κατηγορίες συμβάσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 επί των οποίων δεν εφαρμόζουν την παράγραφο 1. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν κάϑε πέντε χρόνια έκϑεση στην Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή της παραγράφου 2, στην οποία εξηγούν τους λόγους για τους οποίους ϑεωρούν αναγκαία τη διατήρηση της κατηγορίας που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β), επί της οποίας δεν εφαρμόζουν την παράγραφο 1.

Άρϑρο 10

Παρεχόμενες πληροφορίες

Εκτός από άλλες απαιτήσεις παροχής πληροφοριών οι οποίες προβλέπονται από το κοινοτικό δίκαιο, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, εφόσον δεν έχουν συμφωνήσει διαφορετικά τα συμβαλλόμενα μέρη που δεν είναι καταναλωτές, ο φορέας παροχής υπηρεσιών πρέπει να παρέχει τουλάχιστο τις ακόλουϑες πληροφορίες κατά τρόπο σαφή, κατανοητό και αδιαφιλονίκητο, πριν από την ανάϑεση της παραγγελίας από τον αποδέκτη της υπηρεσίας:

α)

τα διάφορα τεχνικά στάδια έως τη σύναψη της σύμβασης·

β)

εάν ο φορέας παροχής υπηρεσιών ϑα αρχειοϑετήσει ή όχι τη σύμβαση μετά τη σύναψή της και εάν προβλέπεται δυνατότητα πρόσβασης σε αυτήν·

γ)

τα τεχνικά μέσα που ϑα επιτρέπουν τον εντοπισμό και τη διόρϑωση σφαλμάτων ηλεκτρονικού χειρισμού πριν από την ανάϑεση της παραγγελίας·

δ)

τις γλώσσες στις οποίες μπορεί να συναφϑεί η σύμβαση.

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, εφόσον δεν έχουν συμφωνήσει διαφορετικά τα συμβαλλόμενα μέρη που δεν είναι καταναλωτές, ο φορέας παροχής υπηρεσιών δηλώνει τους σχετικούς κώδικες δεοντολογίας στους οποίους υπόκειται, καϑώς και τα στοιχεία που επιτρέπουν την πρόσβαση στους εν λόγω κώδικες με ηλεκτρονικά μέσα.

Συμβατικοί όροι και γενικοί όροι που προβλέπονται για τον αποδέκτη πρέπει να διατίϑενται κατά τρόπο επιτρέποντα την αποϑήκευση και την αναπαραγωγή τους.

Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται σε συμβάσεις που συνάπτονται αποκλειστικά μέσω ανταλλαγής ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή ισοδύναμων ατομικών επικοινωνιών.

Άρϑρο 11

Παραγγελία

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, εφόσον δεν έχουν συμφωνήσει διαφορετικά τα συμβαλλόμενα μέρη που δεν είναι καταναλωτές, όταν ένας αποδέκτης υπηρεσίας αναϑέτει παραγγελία με τεχνολογικά μέσα, ισχύουν οι ακόλουϑες αρχές:

—

ο φορέας παροχής υπηρεσιών οφείλει να αποστέλλει αποδεικτικό παραλαβής της παραγγελίας του αποδέκτη χωρίς περιττή καϑυστέρηση και με ηλεκτρονικά μέσα,

—

η παραγγελία και το αποδεικτικό παραλαβής ϑεωρείται ότι έχουν παραληφϑεί όταν τα μέρη στα οποία απευϑύνονται έχουν πρόσβαση σε αυτά.

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, εφόσον δεν έχουν συμφωνήσει διαφορετικά τα συμβαλλόμενα μέρη που δεν είναι καταναλωτές, ο φορέας παροχής ϑέτει στη διάϑεση του αποδέκτη της υπηρεσίας κατάλληλα, αποτελεσματικά και προσιτά μέσα που ϑα του επιτρέψουν να επισημάνει και να διορϑώσει τα λάϑη του κατά τον ηλεκτρονικό χειρισμό πριν από την ανάϑεση της παραγγελίας.

Η παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση και η παράγραφος 2 δεν εφαρμόζονται σε συμβάσεις που συνάπτονται αποκλειστικά με την ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή μέσω ισοδύναμων ατομικών επικοινωνιών.

Τμήμα 4:

Ευϑύνη των μεσαζόντων παροχής υπηρεσιών

▼M1 —————

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρϑρο 16

Κώδικες δεοντολογίας

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ενϑαρρύνουν:

α)

την κατάρτιση κωδίκων δεοντολογίας σε κοινοτικό επίπεδο, από τις ενώσεις ή οργανώσεις επαγγελματιών και καταναλωτών, με σκοπό να συμβάλουν στην ορϑή εφαρμογή των άρϑρων 5 έως 15·

β)

την εϑελοντική διαβίβαση των σχεδίων των κωδίκων δεοντολογίας εϑνικού ή κοινοτικού επιπέδου στην Επιτροπή·

γ)

τη δυνατότητα πρόσβασης με ηλεκτρονικά μέσα στους κώδικες δεοντολογίας στις κοινοτικές γλώσσες·

δ)

την κοινοποίηση, εκ μέρους εμπορικών, επαγγελματικών και καταναλωτικών ενώσεων ή οργανώσεων, προς τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, των αξιολογήσεων της εφαρμογής των κωδίκων δεοντολογίας τους και των συνεπειών των κωδίκων στις πρακτικές, στα συναλλακτικά ήϑη και έϑιμα του ηλεκτρονικού εμπορίου·

ε)

την κατάρτιση κωδίκων δεοντολογίας όσον αφορά την προστασία των ανηλίκων και της ανϑρώπινης αξιοπρέπειας.

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ενϑαρρύνουν τη συμμετοχή ενώσεων ή οργανώσεων καταναλωτών στη διαδικασία κατάρτισης και εφαρμογής των κωδίκων δεοντολογίας που συντάσσονται βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο α) για ϑέματα που τις αφορούν. Εν ανάγκη και για να ληφϑούν υπόψη οι ειδικές τους ανάγκες, ϑα πρέπει να ζητείται η γνώμη ενώσεων που εκπροσωπούν άτομα με προβλήματα οράσεως και άτομα με ειδικές ανάγκες γενικώς.

Άρϑρο 17

Εξώδικος διακανονισμός των διαφορών

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, σε περιπτώσεις διαφωνίας μεταξύ ενός φορέα παροχής και ενός αποδέκτη μιας υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας, η νομοϑεσία τους να μην εμποδίζει τη χρήση των υπαρχόντων βάσει του εϑνικού δικαίου μηχανισμών εξώδικης επίλυσης των διαφορών, συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων ηλεκτρονικών μέσων.

Τα κράτη μέλη ενϑαρρύνουν τα αρμόδια όργανα εξώδικης επίλυσης των διαφορών, και ιδίως των καταναλωτικών διαφορών, να ενεργούν κατά τρόπο ο οποίος παρέχει τις δέουσες δικονομικές εγγυήσεις στα ενδιαφερόμενα μέρη.

Τα κράτη μέλη ενϑαρρύνουν τα αρμόδια όργανα εξώδικης επίλυσης των διαφορών να ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με σημαντικές αποφάσεις που λαμβάνουν όσον αφορά τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας και σχετικά με τις πρακτικές, τα συναλλακτικά ήϑη και έϑιμα του ηλεκτρονικού εμπορίου.

Άρϑρο 18

Μέσα έννομης προστασίας

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα ένδικα μέσα του εϑνικού δικαίου όσον αφορά τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας, να επιτρέπουν την ταχεία λήψη μέτρων, συμπεριλαμβανόμενων προσωρινών μέτρων, προκειμένου να παύει οιαδήποτε παράβαση και να προλαμβάνεται περαιτέρω ζημία των ενεχόμενων συμφερόντων.

Στο παράρτημα της οδηγίας 98/27/ΕΚ τίϑεται το ακόλουϑο σημείο:

«11. Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (“οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο”) (EE L 178 της 17.7.2000, σ. 1).»

Άρϑρο 19

Συνεργασία

Τα κράτη μέλη πρέπει να διαϑέτουν τα απαιτούμενα μέσα ελέγχου και έρευνας για την αποτελεσματική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και μεριμνούν ώστε οι φορείς παροχής υπηρεσιών να τους κοινοποιούν τις απαραίτητες πληροφορίες.

Τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους και ορίζουν, για το σκοπό αυτό, ένα ή περισσότερα σημεία επαφής, των οποίων τα στοιχεία κοινοποιούν στα άλλα κράτη μέλη και στην Επιτροπή.

Τα κράτη μέλη παρέχουν, το συντομότερο δυνατό, και σύμφωνα με την εϑνική νομοϑεσία, τη συνδρομή και τις πληροφορίες που ζητά άλλο κράτος μέλος ή η Επιτροπή, μεταξύ άλλων και με τα κατάλληλα ηλεκτρονικά μέσα.

Τα κράτη μέλη δημιουργούν σημεία επαφής, στα οποία υπάρχει πρόσβαση με ηλεκτρονικά τουλάχιστον μέσα, και στα οποία μπορούν να απευϑυνϑούν τόσο οι αποδέκτες όσο και οι φορείς παροχής υπηρεσιών προκειμένου:

α)

να λαμβάνουν γενικές πληροφορίες για τα συμβατικά τους δικαιώματα και υποχρεώσεις, καϑώς και για τους υφιστάμενους μηχανισμούς υποβολής καταγγελιών και επανόρϑωσης σε περίπτωση διαφορών, καϑώς και για τις πρακτικές πλευρές της χρήσης των μηχανισμών αυτών·

β)

να λαμβάνουν τα στοιχεία των αρχών, των οργανισμών ή των ενώσεων από τις οποίες οι αποδέκτες των υπηρεσιών μπορούν να λάβουν περισσότερες πληροφορίες ή πρακτική βοήϑεια.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να κοινοποιούνται στην Επιτροπή οιεσδήποτε σημαντικές διοικητικές ή δικαστικές αποφάσεις που λαμβάνονται στο έδαφός τους για την επίλυση διαφορών στα πλαίσια των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, καϑώς και σχετικά με τις πρακτικές, τα συναλλακτικά ήϑη και έϑιμα που αφορούν το ηλεκτρονικό εμπόριο. Η Επιτροπή κοινοποιεί τις αποφάσεις αυτές στα άλλα κράτη μέλη.

Άρϑρο 20

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη καϑορίζουν το καϑεστώς των κυρώσεων για παραβιάσεις των εϑνικών διατάξεων οι οποίες έχουν ϑεσπιστεί κατ' εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα επιβολής των εν λόγω κυρώσεων. Οι κυρώσεις πρέπει να έχουν αποτελεσματικό, αναλογικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρϑρο 21

Επανεξέταση

Πριν από της 17 Ιουλίου 2003 και στη συνέχεια κάϑε δύο έτη, η Επιτροπή υποβάλλει έκϑεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, η οποία μπορεί να συνοδεύεται, ενδεχομένως, από προτάσεις για την προσαρμογή της στη νομοϑετική, τεχνική και οικονομική εξέλιξη των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, κυρίως όσον αφορά την πρόληψη εγκληματικών πράξεων, την προστασία των ανηλίκων, την προστασία των καταναλωτών και την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Η έκϑεση εξετάζει την ανάγκη προσαρμογής της παρούσας οδηγίας, και ειδικότερα την ανάγκη να διατυπωϑούν προτάσεις σχετικά με την ευϑύνη των παροχών υπερσυνδέσμων και μέσων εντοπισμού πληροφοριών, τις απαιτήσεις κοινοποίησης και τον καταλογισμό της ευϑύνης που προκύπτει από την αφαίρεση περιεχομένου. Η έκϑεση πρέπει επίσης να εξετάζει την ανάγκη συμπληρωματικών προϋποϑέσεων για την απαλλαγή από την ευϑύνη που προβλέπεται στα άρϑρα 12 και 13, υπό το πρίσμα των τεχνικών εξελίξεων, καϑώς και τη δυνατότητα εφαρμογής των αρχών της εσωτερικής αγοράς στην περίπτωση μη ζητηϑεισών εμπορικών επικοινωνιών μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Άρϑρο 22

Μεταφορά της οδηγίας στο εϑνικό δίκαιο

Τα κράτη μέλη ϑέτουν σε ισχύ τις απαραίτητες νομοϑετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωϑούν με την παρούσα οδηγία πριν από της 17 Ιανουαρίου 2002. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Οι αναφερόμενες στην παράγραφο 1 διατάξεις, όταν ϑεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αυτής καϑορίζεται από τα κράτη μέλη.

Άρϑρο 23

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρϑρο 24

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευϑύνεται στα κράτη μέλη.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3

Όπως προβλέπεται στο άρϑρο 3 παράγραφος 3, το άρϑρο 3 παράγραφοι 1 και 2, δεν εφαρμόζεται:

—

στα συγγραφικά δικαιώματα, τα συγγενικά δικαιώματα, τα δικαιώματα που προβλέπει η οδηγία 87/54/ΕΟΚ ( 5 ) και η οδηγία 96/9/ΕΚ ( 6 ), καϑώς και τα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας,

—

στην έκδοση ηλεκτρονικού νομίσματος από τα ιδρύματα για τα οποία τα κράτη μέλη έχουν εφαρμόσει μια από τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στο άρϑρο 8 παράγραφος 1 της οδηγίας 2000/46/ΕΚ ( 7 ),

—

στο άρϑρο 44 παράγραφος 2 της οδηγίας 85/611/ΕΟΚ ( 8 ),

—

στο άρϑρο 30 και στον τίτλο IV της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ ( 9 ), στον τίτλο IV της οδηγίας 92/96/ΕΟΚ ( 10 ), στα άρϑρα 7 και 8 της οδηγίας 88/357/ΕΟΚ ( 11 ) και στο άρϑρο 4 της οδηγίας 90/619/ΕΟΚ ( 12 ),

—

στην ελευϑερία των μερών να επιλέξουν την εφαρμοστέα στις συμβάσεις τους νομοϑεσία,

—

στις συμβατικές υποχρεώσεις που αφορούν τις συμβάσεις που συνάπτουν οι καταναλωτές,

—

στην τυπική ισχύ συμβάσεων που γεννούν ή μεταβιβάζουν δικαιώματα επί ακινήτου, εφόσον οι συμβάσεις αυτές υπόκεινται στις υποχρεωτικές τυπικές προϋποϑέσεις της νομοϑεσίας του κράτους μέλους στο οποίο κείται το ακίνητο,

—

στη νομιμότητα μη ζητηϑείσας εμπορικής επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

( 2 ) EE L 209 της 24.7.1992, σ. 25· οδηγία όπως τροποποιήϑηκε τελευταία από την οδηγία 97/38/ΕΚ της Επιτροπής (EE L 184 της 12.7.1997, σ. 31).

( 4 ) EE L 145 της 13.6.1977, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήϑηκε τελευταία από την οδηγία 1999/85/ΕΚ (EE L 277 της 28.10.1999, σ. 34).

( 7 ) Δεν δημοσιεύϑηκε ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα.

( 8 ) EE L 375 της 31.12.1985, σ. 3· οδηγία όπως τροποποιήϑηκε τελευταία από την οδηγία 95/26/ΕΚ (EE L 168 της 18.7.1995, σ. 7).

( 9 ) EE L 228 της 11.8.1992, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήϑηκε τελευταία από την οδηγία 95/26/ΕΚ.

( 10 ) EE L 360 της 9.12.1992, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήϑηκε τελευταία από την οδηγία 95/26/ΕΚ.

( 11 ) EE L 172 της 4.7.1988, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήϑηκε τελευταία από την οδηγία 92/49/ΕΟΚ.

( 12 ) EE L 330 της 29.11.1990, σ. 50· οδηγία όπως τροποποιήϑηκε τελευταία από την οδηγία 92/96/ΕΟΚ.

		Επίσημη Εφημερίδα
		αριθ.	σελίδα	ημερομηνία
►M1	ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2065 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 19ης Οκτωβρίου 2022	L 277	1	27.10.2022