1990L0426 — EL — 01.01.2007 — 011.001
Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα
|
ΟΔΗΓΊΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 26ης Ιουνίου 1990 σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση των ιπποειδών και τις εισαγωγές ιπποειδών προέλευσης τρίτων χωρών (ΕΕ L 224, 18.8.1990, p.42) |
Τροποποιείται από:
|
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
|
No |
page |
date |
||
|
L 224 |
29 |
18.8.1990 |
||
|
L 268 |
56 |
24.9.1991 |
||
|
L 47 |
26 |
22.2.1992 |
||
|
L 157 |
28 |
10.6.1992 |
||
|
L 102 |
63 |
12.4.2001 |
||
|
L 53 |
37 |
23.2.2002 |
||
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 806/2003 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 14ης Απριλίου 2003 |
L 122 |
1 |
16.5.2003 |
|
|
L 226 |
128 |
25.6.2004 |
||
|
L 363 |
352 |
20.12.2006 |
||
Τροποποιείται από:
|
Πράξη προσχώρησης της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας |
C 241 |
21 |
29.8.1994 |
|
|
|
(όπως προσαρμόστηκε από την απόφαση 95/1/ΕΚ, Ευρατόμ, ΕΚΑΧ του Συμβουλίου) |
L 001 |
1 |
.. |
|
L 236 |
33 |
23.9.2003 |
Διορθώνεται από:
ΟΔΗΓΊΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 26ης Ιουνίου 1990
σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση των ιπποειδών και τις εισαγωγές ιπποειδών προέλευσης τρίτων χωρών
(90/426/ΕΟΚ)
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,
Έχοντας υπόψη:τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 43,
την πρόταση της Επιτροπής ( 1 ),
τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ( 2 ),
τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ( 3 ),
Εκτιμώντας:ότι τα ιπποειδή, ως ζώα ζωντανά, περιλαμβάνονται στον κατάλογο των προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα II της συνθήκης·
ότι πρέπει, προκειμένου να εξασφαλισθεί μια ορθολογική ανάπτυξη της παραγωγής των ιπποειδών και να αυξηθεί κατ' αυτόν τον τρόπο η παραγωγικότητα του τομέα αυτού, να καθορισθούν, σε κοινοτικό επίπεδο, κανόνες για τη διακίνηση των ιπποειδών μεταξύ των κρατών μελών·
ότι η εκτροφή ιπποειδών, ιδίως αλόγων, εντάσσεται γενικά στο πλαίσιο των γεωργικών δραστηριοτήτων· ότι αποτελεί πηγή εσόδων για ένα μέρος του γεωργικού πληθυσμού·
ότι θα πρέπει να εξαλειφθούν οι διαφορές που υπάρχουν στα κράτη μέλη σε θέματα υγειονομικού ελέγχου προκειμένου να ενθαρρυνθούν οι ενδοκοινοτικές συναλλαγές ιπποειδών·
ότι, για να επιτραπεί η αρμονική ανάπτυξη των ενδοκοινοτικών συναλλαγών, θα πρέπει να καθοριστεί ένα κοινοτικό καθεστώς που να εφαρμόζεται στις εισαγωγές που προέρχονται από τρίτες χωρες·
ότι θα πρέπει, όσον αφορά τα εγγεγραμμένα ιπποειδή που έχουν έγγραφο αναγνώρισης, να θεσπιστούν κανόνες για τους όρους διακίνησής τους σε εθνικό επίπεδο·
ότι, για να συμμετέχουν στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές τα ιπποειδή, πρέπει να πληρούν ορισμένους υγειονομικούς όρους προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση μεταδοτικών ασθενειών· ότι κρίνεται ειδικότερα, σκόπιμο να προβλεφθεί η εφαρμογή περιοριστικών μέτρων, ενδεχομένως, κατά περιφέρειες·
ότι, με το ίδιο σκεπτικό, πρέπει επίσης να καθοριστούν οι όροι σχετικά με τη μεταφορά·
ότι, προκειμένου να εξασφαλισθεί η τήρηση των προβλεπόμενων όρων, κρίνεται σκόπιμο να προβλεφθεί η έκδοση ενός υγειονομικού πιστοποιητικού από έναν επίσημο κτηνίατρο, το οποίο προορίζεται να συνοδεύει τα ιπποειδή μέχρι τον τόπο προορισμού·
ότι η οργάνωση και η συνέχεια που πρέπει να δίνεται στους ελέγχους που θα πραγματοποιήσει το κράτος μέλος προορισμού και τα μέτρα διασφάλισης που θα τεθούν σε εφαρμογή, πρέπει να καθοριστούν στα πλαίσια των κανονιστικών διατάξεων που θα θεσπισθούν για τους κτηνιατρικούς ελέγχους κατά τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές ζωντανών ζώων με την προοπτική της πραγματοποίησης της εσωτερικής αγοράς·
ότι θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα πραγματοποίησης ελέγχων από την Επιτροπή· ότι αυτοί οι έλεγχοι πρέπει να πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τις αρμόδιες εθνικές αρχές·
ότι ο καθορισμός ενός κοινοτικού καθεστώτος, εφαρμοζόμενου στις εισαγωγές προέλευσης τρίτων χωρών, προϋποθέτει τη σύνταξη καταλόγου των τρίτων χωρών ή των τμημάτων των τρίτων χωρών από τις οποίες μπορούν να εισάγονται τα ιπποειδή·
ότι η επιλογή των χωρών αυτών πρέπει να βασίζεται σε κριτήρια γενικής φύσεως, όπως η υγειονομική κατάσταση των ζώων, η οργάνωση και οι εξουσίες των κτηνιατρικών υπηρεσιών και η ισχύουσα υγειονομική νομοθεσία·
ότι, εξάλλου, θα πρέπει να μην επιτρέπονται οι εισαγωγές ιπποειδών που προέρχονται από μολυσμένες χώρες ή από χώρες που έχουν απαλλαγεί εδώ και πολύ μικρό χρονικό διάστημα από μεταδοτικές ασθένειες ζώων οι οποίες παρουσιάζουν κίνδυνο για το ζωικό κεφάλαιο της Κοινότητας· ότι το ίδιο ισχύει για τις εισαγωγές που προέρχονται από τρίτες χώρες στις οποίες διενεργούνται εμβολιασμοί κατά παρόμοιων ασθενειών·
ότι οι γενικοί όροι που εφαρμόζονται στις εισαγωγές που προέρχονται από τρίτες χώρες πρέπει να συμπληρωθούν με ειδικούς όρους καθοριζόμενους σε συνάρτηση με την υγειονομική κατάσταση καθεμίας απ' αυτές· ότι ο τεχνικός χαρακτήρας και οι διαφορές των κριτηρίων στα οποία πρέπει να βασίζονται οι ιδιαίτεροι αυτοί όροι, απαιτούν, για τον καθορισμό τους, την προσφυγή σε μια κοινοτική διαδικασία ευέλικτη και ταχεία κατά την οποία θα συνεργάζονται στενά η Επιτροπή και τα κράτη μέλη·
ότι η παρουσίαση, κατά την εισαγωγή ιπποειδών, ενός πιστοποιητικού σύμφωνα με ένα κοινό υπόδειγμα αποτελεί ένα από τα πλέον αποτελεσματικά μέσα για την εξακρίβωση της εφαρμογής της κοινοτικής ρύθμισης· ότι η ρύθμιση αυτή δύναται να περιλαμβάνει ιδιαίτερες διατάξεις που μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τις τρίτες χώρες και ότι τα υποδείγματα του πιστοποιητικού πρέπει να συνταχθούν ανάλογα·
ότι θα πρέπει να ανατεθεί στους πραγματογνώμονες κτηνιάτρους της Κοινότητας η εξακρίβωση ιδίως στις τρίτες χώρες, της τήρησης των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας·
ότι ο έλεγχος κατά την εισαγωγή πρέπει να αφορά την καταγωγή και την υγειονομική κατάσταση των ιπποειδών·
ότι οι γενικοί κανόνες για τους ελέγχους που πρέπει να πραγματοποιούνται κατά την εισαγωγή, πρέπει να καθορίζονται σε ένα γενικό πλαίσιο·
ότι κάθε κράτος μέλος πρέπει να διαθέτει τη δυνατότητα να απαγορεύει αμέσως τις εισαγωγές από μια τρίτη χώρα, όταν αυτές είναι δυνατόν να παρουσιάζουν κίνδυνο για την υγεία των ζώων· ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει με την επιφύλαξη των ενδεχομένων τροποποιήσεων του καταλόγου των χωρών που επιτρέπεται να εξάγουν προς την Κοινότητα, να εξασφαλίζεται, χωρίς καθυστέρηση, ο συντονισμός της στάσης των κρατών μελών έναντι αυτής της τρίτης χώρας·
ότι οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας πρέπει να επανεξετασθούν στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς·
ότι θα πρέπει να προβλεφθεί μια διαδικασία που να θεσπίζει μια στενή και αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής στο πλαίσιο της μόνιμης κτηνιατρικής επιτροπής,
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
Γενικές διατάξεις
Άρθρο 1
Η παρούσα οδηγία καθορίζει τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση ιπποειδών μεταξύ κρατών μελών και τις εισαγωγές ιπποειδών από τρίτες χώρες.
Άρθρο 2
Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:
α) εκμετάλλευση: η γεωργική μονάδα, η μονάδα εκπαίδευσης, ο στάβλος, ή γενικά, κάθε χώρος ή εγκατάσταση όπου συνήθως διατηρούνται ή εκτρέφονται ιπποειδή, οποιαδήποτε και αν είναι η χρήση τους·
β) ιπποειδή: οι κατοικίδιοι ή άγριοι ίπποι — συμπεριλαμβανομένης της ζέβρας — ή όνοι ή τα ζώα που προέρχονται από τη διασταύρωσή τους·
γ) εγγεγραμμένα ιπποειδή: τα παντός είδους εγγεγραμμένα ιπποειδή, όπως ορίζονται στην οδηγία 90/427/ΕΟΚ ( 4 ), τα οποία αναγνωρίζονται βάσει εγγράφου αναγνώρισης το οποίο εκδίδεται από την αρχή εκτροφής ή οποιαδήποτε άλλη αρμόδια αρχή της χώρας καταγωγής του ιπποειδούς, η οποία διαχειρίζεται το γενεαλογικό βιβλίο ή το μητρώο της φυλής αυτού του ιπποειδούς, ή οποιοδήποτε διεθνή οργανισμό ή ένωση που διαχειρίζεται αγωνιστικούς ίππους ή ίππους ιπποδρομιών·
δ) ιπποειδή σφαγής: τα ιπποειδή που προορίζονται να οδηγηθούν, είτε αμέσως, είτε μέσω αγοράς ή εγκεκριμένου κέντρου συγκέντρωσης, στο σφαγείο για να σφαγούν·
ε) ιπποειδή εκτροφής και εκμετάλλευσης: ιπποειδή που δεν αναφέρονται στα στοιχεία γ) και δ)·
στ) κράτος μέλος ή τρίτη χώρα απαλλαγμένη από την πανώλη των ίππων: το κράτος μέλος ή η τρίτη χώρα στο έδαφος των οποίων καμία κλινική, ορολογική (σε ανεμβολίαστους ίππους), ή επιδημιολογική ένδειξη δεν επέτρεψε να διαπιστωθεί η παρουσία πανώλης των ίππων κατά τα δύο τελευταία έτη και όπου δεν έγινε, κατά τους δώδεκα τελευταίους μήνες, εμβολιασμός κατά της ασθενείας αυτής·
ζ) ασθένειες που πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά: οι ασθένειες που απαριθμούνται στο παράρτημα Α·
η) επίσημος κτηνίατρος: ο κτηνίατρος που ορίζεται από την αρμόδια κεντρική αρχή ενός κράτους μέλους ή μιας τρίτης χώρας·
θ) προσωρινή αποδοχή: το καθεστώς που ισχύει για τα εγγεγραμμένα ιπποειδή τα οποία προέρχονται από τρίτη χώρα και γίνονται δεκτά στο έδαφος της Κοινότητας για χρονικό διάστημα μικρότερο από 90 ημέρες, που καθορίζεται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 24 σε συνάρτηση με την υγειονομική κατάσταση της χώρας καταγωγής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II
Κανόνες για τη διακίνηση ιπποειδών
Άρθρο 3
Τα κράτη μέλη επιτρέπουν τη διακίνηση εγγεγραμμένων ιπποειδών στο έδαφός τους και αποστέλλουν στο έδαφος άλλων κρατών μελών μόνον τα ιπποειδή που πληρούν τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 και 5.
Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών προορισμού μπορούν να παραχωρούν γενικές ή περιορισμένες παρεκκλίσεις για τις διακινήσεις ιπποειδών,
— που χρησιμοποιούνται για ιππασία ή για να σύρουν άμαξες, για αθλητικούς ή ψυχαγωγικούς σκοπούς, σε τόπους που βρίσκονται πλησίον των εσωτερικών συνόρων της Κοινότητας,
— που συμμετέχουν σε πολιτιστικές ή άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις ή σε δραστηριότητες που οργανώνουν εξουσιοδοτημένοι προς τούτο τοπικοί οργανισμοί που βρίσκονται πλησίον των εσωτερικών συνόρων της Κοινότητας,
— που προορίζονται αποκλειστικά για προσωρινή βοσκή ή εργασία πλησίον των εσωτερικών συνόρων της Κοινότητας.
Τα κράτη μέλη που κάνουν χρήση αυτής της ευχέρειας ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με το περιεχόμενο των παρεχόμενων παρεκκλίσεων.
Άρθρο 4
1. Τα ιπποειδή δεν πρέπει να παρουσιάζουν κανένα κλινικό σύμπτωμα ασθένειας κατά την επιθεώρηση. Η επιθεώρηση πρέπει να πραγματοποιείται εντός των 48 ωρών που προηγούνται της επιβιβάσεως ή της φορτώσεως των ιπποειδών. Ωστόσο, όσον αφορά τα εγγεγραμμένα ιπποειδή, η επιθεώρηση αυτή απαιτείται —με την επιφύλαξη του άρθρου 6— μόνο για τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές.
2. Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 5 για τις ασθένειες που πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά, ο επίσημος κτηνίατρος πρέπει, κατά την επιθεώρηση, να βεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο — ιδίως βάσει των δηλώσεων του ιδιοκτήτη ή του εκτροφέα — που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα ιπποειδή έχουν έλθει σε επαφή με άλλα ιπποειδή προσβεβλημένα από μόλυνση ή μεταδοτική ασθένεια κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών πριν από την επιθεώρηση.
3. Τα ιπποειδή δεν πρέπει να προορίζονται για θανάτωση στα πλαίσια ενός προγράμματος εξάλειψης μιας μεταδοτικής ασθένειας το οποίο εφαρμόζεται σε ένα κράτος μέλος.
4. Τα ιπποειδή πρέπει να αποτελούν αντικείμενο αναγνώρισης, η οποία πρέπει να γίνεται:
i) για τους εγγεγραμμένους ίππους, μέσω εγγράφου αναγνώρισης, όπως προβλέπεται στην οδηγία 90/427/ΕΟΚ ( 5 ), στο οποίο πρέπει ιδίως να πιστοποιείται η τήρηση των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 5. Η ισχύς του εγγράφου αυτού πρέπει να αναστέλλεται από τον επίσημο κτηνίατρο κατά τη διάρκεια των απαγορεύσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 5 ή στο άρθρο 5. Μετά τη σφαγή του εγγεγραμμένου ίππου, επιστρέφεται στην αρχή που το έχει εκδώσει. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος σημείου θα θεσπιστούν από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24,
ii) για τα ιπποειδή εκτροφής και εκμετάλλευσης, με μια μέθοδο αναγνώρισης που θα ορίσει η Επιτροπή, με τη διαδικασία του άρθρου 24.
Μέχρι να τεθεί σε εφαρμογή η μέθοδος αυτή, εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι επισήμως εγκεκριμένες εθνικές μέθοδοι αναγνώρισης, εφόσον έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή και στα λοιπά κράτη μέλη, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία εκδόσεως της παρούσας οδηγίας.
5. Επιπλέον της απαιτήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 5, τα ιπποειδή δεν πρέπει να προέρχονται από εκμετάλλευση στην οποία έχει επιβληθεί κάποιο από τα ακόλουθα απαγορευτικά μέτρα:
α) εάν δεν έχουν σφαγεί ή θανατωθεί όλα τα ευρισκόμενα στην εκμετάλλευση ζώα των ευαίσθητων στην ασθένεια ειδών, η διάρκεια της απαγόρευσης που ισχύει για την εκμετάλλευση προελεύσεως πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση:
— στην περίπτωση ιπποειδών για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι έχουν προσβληθεί από δουρίνη, με έξι μήνες από την ημέρα της τελευταίας επαφής ή της πιθανότητας επαφής με ασθενές ιπποειδές. Ωστόσο, εάν πρόκειται για επιβήτορα, η απαγόρευση πρέπει να ισχύει μέχρι τον ευνουχισμό του,
— στην περίπτωση μάλιος και εγκεφαλομυελίτιδας των ίππων, με έξι μήνες από την ημέρα κατά την οποία θανατώθηκαν τα προσβληθέντα ιπποειδή,
— σε περίπτωση μολυσματικής αναιμίας, με το χρονικό διάστημα που είναι απαραίτητο ώστε, από την ημερομηνία κατά την οποία έχουν θανατωθεί τα προσβληθέντα ιπποειδή, τα υπόλοιπα ζώα να έχουν υποβληθεί και αντιδράσει αρνητικά σε δύο δοκιμές Coggins με τη μεσολάβηση τριμήνου μεταξύ πρώτης και δεύτερης δοκιμής,
— με έξι μήνες από το τελευταίο κρούσμα φυσαλιδώδους στοματίτιδας,
— με ένα μήνα από το τελευταίο διαπιστωθέν κρούσμα λύσσας,
— με 15 ημέρες από το τελευταίο διαπιστωθέν κρούσμα βακτηριακού άνθρακα·
β) εάν όλα τα ευρισκόμενα στην εκμετάλλευση ζώα των ευαίσθητων στην ασθένεια ειδών έχουν σφαγεί ή θανατωθεί και οι εγκαταστάσεις έχουν απολυμανθεί, η διάρκεια της απαγόρευσης είναι 30 ημέρες από την ημέρα κατά την οποία θανατώθηκαν τα ζώα και απολυμάνθηκαν οι εγκαταστάσεις, εκτός από την περίπτωση του βακτηριακού άνθρακα για τον οποίο η διάρκεια απαγόρευσης είναι 15 ημέρες.
Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να παρεκκλίνουν από αυτά τα μέτρα απαγόρευσης όσον αφορά τα ιπποδρόμια και τους αγωνιστικούς χώρους και ενημερώνουν την Επιτροπή για τη φύση των παρεκκλίσεων που εγκρίνουν.
6. Στην περίπτωση που κράτος μέλος θεσπίζει ή έχει θεσπίσει προαιρετικό ή υποχρεωτικό πρόγραμμα καταπολέμησης μιας ασθένειας στην οποία είναι εκτεθειμένα τα ιπποειδή, μπορεί να υποβάλει, εντός έξι μηνών από της κοινοποιήσεως της οδηγίας, στην Επιτροπή το πρόγραμμα αυτό, αναφέροντας ιδίως:
— την κατάσταση της ασθενείας στο έδαφός του,
— τους λόγους που δικαιολογούν το πρόγραμμα, λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας της ασθενείας και των πλεονεκτημάτων του προγράμματος όσον αφορά τη σχέση κόστους/οφελών,
— τη γεωγραφική ζώνη στην οποία πρόκειται να εφαρμοσθεί το πρόγραμμα,
— τα διάφορα καθεστώτα που εφαρμόζονται στις εγκαταστάσεις και τις απαιτήσεις που πρέπει να πληροί κάθε είδος καθώς και τις διαδικασίες που ακολουθούνται κατά τις δοκιμές,
— τις διαδικασίες ελέγχου του προγράμματος,
— τις συνέπειες από την απώλεια του καθεστώτος της εκμετάλλευσης για οποιονδήποτε λόγο,
— τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται αν διαπιστωθούν θετικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια ελέγχων που διενεργούνται σύμφωνα με το πρόγραμμα,
— την ίση μεταχείριση των συναλλαγών που πραγματοποιούνται στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους και των ενδοκοινοτικών συναλλαγών.
Η Επιτροπή εξετάζει τα προγράμματα που της κοινοποιούν τα κράτη μέλη. Τα εγκρίνει, ενδεχομένως, τηρώντας τα κριτήρια που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24. Με την ίδια διαδικασία μπορούν να προσδιορισθούν οι γενικές ή περιορισμένες συμπληρωματικές εγγυήσεις που είναι δυνατό να απαιτηθούν στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές. Οι εγγυήσεις αυτές δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τις εγγυήσεις που απαιτεί το κράτος μέλος σε εθνικά πλαίσια.
Τα προγράμματα που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη μπορούν να τροποποιηθούν ή να συμπληρωθούν με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 25. Με την ίδια διαδικασία μπορεί να εγκριθεί τροποποίηση ή συμπλήρωση προγράμματος το οποίο έχει ήδη εγκριθεί και εγγυήσεων που έχουν προσδιορισθεί σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο.
Άρθρο 5
1. Τα κράτη μέλη που δεν είναι απαλλαγμένα από την πανώλη των ίππων, κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο στ), μπορούν να αποστέλλουν ιπποειδή από το τμήμα του εδάφους τους το οποίο θεωρείται ως μολυσμένο κατά την έννοια της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου μόνον υπό τους όρους που καθορίζονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.
2.
α) Ένα τμήμα του εδάφους κράτους μέλους θεωρείται μολυσμένο από την πανώλη των ίππων εάν:
— κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών διαπιστώθηκε πανώλη των ίππων βάσει κλινικών, ορολογικών (σε ανεμβολίαστα ζώα) ή/και επιδημιολογικών ενδείξεων ή
— διενεργείται εμβολιασμός κατά της πανώλης των ίππων κατά τους δώδεκα τελευταίους μήνες·
β) το τμήμα του εδάφους το οποίο θεωρείται μολυσμένο από την πανώλη των ίππων πρέπει να αποτελείται τουλάχιστον:
— από μία ζώνη προστασίας, ακτίνας τουλάχιστον 100 χιλιομέτρων γύρω από κάθε εστία,
— από μία ζώνη επιήρησης η οποία εκτείνεται σε βάθος τουλάχιστον 50 χιλιομέτρων πέρα από τα όρια της ζώνης προστασίας και στην οποία δεν έχει διενεργηθεί κανένας εμβολιασμός κατά τη διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου·
γ) οι κανόνες ελέγχου των μέτρων καταπολέμησης στα εδάφη και ζώνες που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) καθώς και οι σχετικές παρεκκλίσεις, ορίζονται στην οδηγία 92/35/ΕΟΚ ( 6 )·
δ) κάθε ιπποειδές που βρίσκεται στη ζώνη προστασίας πρέπει να εγγράφεται και να προσδιορίζεται η ταυτότητά του, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 της οδηγίας 92/35/ΕΟΚ.
Στο έγγραφο αναγνώρισης ή/και το υγειονομικό πιστοποιητικό πρέπει να γίνεται σαφής μνεία του εν λόγω εμβολιασμού.
3. Ένα κράτος μέλος μπορεί να αποστέλλει από το έδαφος που αναφέρεται στο στοιχείο β) της παραγράφου 2 μόνον τα ιπποειδή που πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:
α) αποστέλλονται μόνον κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων του έτους, ανάλογα με τη δραστηριότητα των εντόμων-φορέων. Η περίοδος αυτή ορίζεται με τη διαδικασία του άρθρου 25·
β) δεν παρουσιάζουν κανένα κλινικό σύμπτωμα πανώλης των ίππων κατά την ημέρα της επιθεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1·
— εάν δεν έχουν εμβολιασθεί κατά της πανώλης των ίππων, πρέπει να έχουν εμφανίσει αρνητική αντίδραση σε δύο δοκιμές σύνδεσης του συμπληρώματος για την πανώλη των ίππων όπως περιγράφεται στο παράρτημα Δ, οι οποίες διενεργούνται σε διάστημα 21 έως 30 ημερών και εκ των οποίων η δεύτερη έχει διενεργηθεί δέκα το πολύ ημέρες πριν από την αποστολή,
— αν έχουν εμβολιασθεί, αυτό δεν πρέπει να έχει συμβεί κατά το τελευταίο δίμηνο, και πρέπει να έχουν υποβληθεί στη δοκιμή σύνδεσης που περιγράφεται στο παράρτημα Δ, στα πραναφερόμενα διαστήματα, χωρίς να διαπιστωθεί αύξηση των αντισωμάτων. Η Επιτροπή μπορεί να αναγνωρίσει και άλλες μεθόδους ελέγχου, με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 24 και αφού λάβει τη γνώμη της κτηνιατρικής επιστημονικής επιτροπής·
δ) έχουν διατηρηθεί σε σταθμό απομόνωσης επί 40 τουλάχιστον ημέρες πριν από την αποστολή·
ε) ήταν προστατευμένα από τα έντομα-φορείς κατά την περίοδο της απομόνωσης και κατά τη μεταφορά από το σταθμό απομόνωσης προς τον τόπο αποστολής.
Άρθρο 6
Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν εναλλακτικό καθεστώς ελέγχου το οποίο προσφέρει εναλλακτικές εγγυήσεις ισοδύναμες προς τις προβλεπόμενες στο άρθρο 4 σημείο 5 για τη διακίνηση ιπποειδών και εγγεγραμμένων ιπποειδών στο έδαφός τους, ιδίως μέσω του εγγράφου ταυτότητας, μπορούν να χορηγούν, υπό τον ορο της αμοιβαιότητας, παρέκκλιση από το άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερη φράση και από το άρθρο 8 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση.
Ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή.
Άρθρο 7
1. Τα ιπποειδή πρέπει να οδηγούνται, το συντομότερον δυνατόν, από την εκμετάλλευση προελεύσεως είτε κατευθείαν είτε μέσω εγκεκριμένης αγοράς ή κέντρου συγκέντρωσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 6 της οδηγίας 64/432/ΕΟΚ, στον τόπο προορισμού, με μέσα μεταφοράς και προσδέσεως τα οποία καθαρίζονται και απολυμαίνονται τακτικά με απολυμαντικό και με συχνότητα που καθορίζεται από το κράτος μέλος αποστολής. Τα μεταφορικά οχήματα πρέπει να είναι διαρρυθμισμένα κατά τρόπο ώστε η κόπρος, η στρωμνή ή η χορτονομή των ιπποειδών να μην είναι δυνατόν να χυθεί ή να πέσει εκτός του οχήματος κατά τη μεταφορά. Η μεταφορά πρέπει να πραγματοποιείται κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται αποτελεσματικά η υγειονομική προστασία και η ευζωία των ιπποειδών.
2. Το κράτος μέλος προορισμού μπορεί, κατά γενικό ή περιορισμένο τρόπο, να χορηγεί παρέκκλιση από ορισμένες απαιτήσεις του άρθρου 4 παράγραφος 5, μόνον εφόσον το ζώο είναι εφοδιασμένο με ειδικό σήμα με το οποίο διευκρινίζεται ότι προορίζεται για σφαγή και εφόσον το υγειονομικό πιστοποιητικό περιέχει μνεία της παρέκκλισης αυτής.
Στην περίπτωση αυτή, τα ιπποειδή σφαγής πρέπει να οδηγούνται απευθείας στο οριζόμενο σφαγείο προκειμένου να σφαγούν εντός χρονικού διαστήματος που δεν υπερβαίνει τις πέντε ημέρες από την άφιξη στο σφαγείο.
3. Ο επίσημος κτηνίατρος μπορεί να καταχωρεί σε μητρωο τον αριθμό ταυτότητας ή τον αριθμό του εγγράφου αναγνώρισης του σφαζόμενου ιπποειδούς και να διαβιβάζει στην αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής, εφόσον το ζητήσει, μια βεβαίωση με την οποία πιστοποιείται η σφαγή του συγκεκριμένου ιπποειδούς.
Άρθρο 8
1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε:
— όταν εξέρχονται από την εκμετάλλευση, τα εγγεγραμμένα ιπποειδή πρέπει να συνοδεύονται από το έγγραφο αναγνώρισης που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 4, και, εάν προορίζονται για τις ενδοκοινοτικές ανταλλαγές, από το διαβατήριο αυτό, μαζί με τη βεβαίωση που προβλέπεται στο παράρτημα Β,
— τα ιπποειδή εκτροφής, εκμετάλλευσης και σφαγής να συνοδεύονται κατά τη μεταφορά τους από υγειονομικό πιστοποιητικό σύμφωνο με το παράρτημα Γ της παρούσας οδηγίας.
Το πιστοποιητικό ή, στην περίπτωση διαβατηρίου, το φύλλο στο οποίο περιέχονται οι υγειονομικές πληροφορίες, πρέπει με την επιφύλαξη του άρθρου 6 να έχουν συνταχθεί, 48 ώρες ή, το αργότερο, την τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν από τη φόρτωση, στην ή στις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους αποστολής και προορισμού. Η διάρκεια ισχύος του πιστοποιητικού είναι δέκα ημέρες. Το πιστοποιητικό αυτό πρέπει να αποτελείται από ένα μόνο φύλλο.
2. Αντί του ατομικού πιστοποιητικού που αναφέρεται στη παράγραφο 1 δεύτερη περίπτωση, οι εισαγωγές ιπποειδών, πλην των εγγεγραμμένων, μπορούν να πραγματοποιούνται υπό την κάλυψη ενός μόνον υγειονομικού πιστοποιητικού ανά παρτίδα.
Άρθρο 9
Οι κανόνες οι προβλεπόμενοι από την οδηγία 90/425/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 1990 σχετικά με τους κτηνιατρικούς ελέγχους που εφαρμόζονται στο ενδοκοινοτικό εμπόριο ορισμένων ζώντων ζώων και προϊόντων με προοπτική την υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς ( 7 ), εφαρμόζονται, ιδίως, όσον αφορά τους ελέγχους στον τόπο καταγωγής, τη διοργάνωση και τις συνέπειες των ελέγχων που πρέπει να πραγματοποιεί η χώρα προορισμού καθώς και τα ληπτέα μέτρα διασφάλισης.
Άρθρο 10
Οι πραγματογνώμονες κτηνίατροι της Επιτροπής μπορούν, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για την ενιαία εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και σε συνεργασία με τις αρμόδιες εθνικές αρχές, να πραγματοποιούν ελέγχους επιτόπου. Η Επιτροπή πληροφορεί τα κράτη μέλη για τα αποτελέσματα των ελέγχων που πραγματοποιούνται.
Το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου πραγματοποιείται έλεγχος προσφέρει κάθε δυνατή βοήθεια στους πραγματογνώμονες για την εκπλήρωση της αποστολής τους.
Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 24. Με την ίδια διαδικασία καταρτίζεται ένας κώδικας των κανόνων που πρέπει να ακολουθούνται κατά την επιθεώρηση που προβλέπεται στο παρόν άρθρο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
Κανόνες για τις εισαγωγές από τρίτες χώρες
Άρθρο 11
1. Τα ιπποειδή που εισάγονται στην Κοινότητα πρέπει να πληρούν τους όρους που αναφέρονται στα άρθρα 12 έως 16.
2. Μέχρι την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος των σχετικών αποφάσεων που εκδίδονται κατ' εφαρμογή των άρθρων 12 έως 16, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν στις εισαγωγές ιπποειδών από τρίτες χώρες όρους τουλάχιστον αντίστοιχους προς εκείνους που προκύπτουν από την εφαρμογή του κεφαλαίου II.
Άρθρο 12
1. Η εισαγωγή ιπποειδών στην Κοινότητα επιτρέπεται μόνον από τρίτες χώρες που περιλαμβάνονται σε κατάλογο ή καταλόγους που καταρτίζονται ή τροποποιούνται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2.
Λαμβανομένης υπόψη της υγειονομικής κατάστασης και των εγγυήσεων που παρέχονται από την τρίτη χώρα για τα ιπποειδή, είναι δυνατό να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, ότι η έγκριση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ισχύει για ολόκληρο το έδαφος της εγκεκριμένης τρίτης χώρας ή μόνο για μέρος του εδάφους της.
Για τον λόγο αυτόν, λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος με τον οποίο η εγκεκριμένη τρίτη χώρα θεσπίζει και εφαρμόζει, εντός του εδάφους της, τα σχετικά διεθνή πρότυπα, ιδίως την αρχή της περιφερειοποίησης, σε σχέση με τις υγειονομικές της απαιτήσεις για την εισαγωγή από άλλες τρίτες χώρες και από την Κοινότητα.
2. Κατά την εκπόνηση ή την τροποποίηση των καταλόγων που προβλέπονται στην παράγραφο 1, λαμβάνονται ιδίως υπόψη τα ακόλουθα:
α) η υγειονομική κατάσταση των ιπποειδών, των άλλων κατοικίδιων ζώων και των άγριων ζώων της τρίτης χώρας· αποδίδεται ιδιαίτερη προσοχή στις εξωτικές ζωικές ασθένειες και σε όλες τις πτυχές της γενικής υγειονομικής και περιβαλλοντικής κατάστασης στην τρίτη χώρα, στον βαθμό που ενδέχεται να θέτει σε κίνδυνο την υγειονομική και περιβαλλοντική κατάσταση στην Κοινότητα·
β) η νομοθεσία της τρίτης χώρας σε ό,τι αφορά την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων·
γ) η δομή της αρμόδιας κτηνιατρικής αρχής και των οικείων υπηρεσιών επιθεώρησης, οι αρμοδιότητες των εν λόγω υπηρεσιών, η επιτήρηση στην οποία υπόκεινται και τα μέσα που διαθέτουν, συμπεριλαμβανομένων των δυνατοτήτων τους σε ό,τι αφορά το προσωπικό και τα εργαστήρια, για την ουσιαστική εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας·
δ) οι εγγυήσεις που μπορεί να προσφέρει η αρμόδια κτηνιατρική αρχή της τρίτης χώρας όσον αφορά τη συμμόρφωση με τους αντίστοιχους όρους υγειονομικού ελέγχου που ισχύουν στην Κοινότητα, ή την εφαρμογή αντίστοιχων όρων·
ε) εάν η τρίτη χώρα είναι μέλος του Διεθνούς Γραφείου Επιζωοτιών (ΟΙΕ), και η τακτικότητα και ταχύτητα με την οποία η τρίτη χώρα παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη λοιμωδών ή μεταδοτικών ζωικών ασθενειών στο έδαφός της, ιδίως των ασθενειών που καταγράφονται από το ΟΙΕ και στο παράρτημα Α της παρούσας οδηγίας·
στ) οι εγγυήσεις που μπορεί να προσφέρει η τρίτη χώρα για άμεση ενημέρωση της Επιτροπής και των κρατών μελών:
i) εντός 24 ωρών από την επιβεβαίωση του κρούσματος ασθενείας των ιπποειδών που απαριθμείται στο παράρτημα Α, και για οιαδήποτε αλλαγή στην πολιτική εμβολιασμών σε σχέση με τις εν λόγω ασθένειες·
ii) εντός κατάλληλης προθεσμίας, για οιαδήποτε προτεινόμενη τροποποίηση στους εθνικούς υγειονομικούς κανόνες για τα ιπποειδή, ιδίως σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές ιπποειδών·
iii) τακτικά για την κατάσταση της υγείας των ιπποειδών στο έδαφός της·
ζ) οιαδήποτε εμπειρία από προηγούμενες εισαγωγές ζώντων ιπποειδών από την τρίτη χώρα και τα αποτελέσματα των ελέγχων εισαγωγών που, ενδεχομένως, πραγματοποιήθηκαν·
η) τα αποτελέσματα κοινοτικών επιθεωρήσεων ή/και ελέγχων που διενεργήθηκαν στην τρίτη χώρα, ιδίως τα αποτελέσματα της αξιολόγησης των αρμόδιων αρχών ή, κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, την έκθεση που υποβλήθηκε από τις αρμόδιες αρχές για τις επιθεωρήσεις που πραγματοποιήθηκαν·
θ) η εμβέλεια των κανόνων για την πρόληψη και την καταπολέμηση λοιμωδών ή μεταδοτικών ζωικών ασθενειών που ισχύουν στην τρίτη χώρα και η εφαρμογή τους, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων για την εισαγωγή ιπποειδών από άλλες τρίτες χώρες.
3. Η Επιτροπή θεσπίζει τις αναγκαίες διατάξεις ώστε να διατίθενται στο κοινό ενημερωμένες εκδόσεις όλων των καταλόγων που καταρτίζονται ή τροποποιούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1.
Οι εν λόγω κατάλογοι μπορούν να συνδυάζονται με άλλους καταλόγους που καταρτίζονται για την προστασία της υγείας των ζώων και της δημόσιας υγείας και μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν υποδείγματα υγειονομικών πιστοποιητικών.
4. Ειδικοί όροι σχετικά με τις εισαγωγές για κάθε τρίτη χώρα ή ομάδα τρίτων χωρών, όσον αφορά την κατάσταση υγείας των ιπποειδών στη συγκεκριμένη τρίτη χώρα ή ομάδα τρίτων χωρών, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2.
5. Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου και τα κριτήρια για την εγγραφή τρίτων χωρών ή μερών τρίτων χωρών στους καταλόγους που προβλέπονται στην παράγραφο 1 μπορούν να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2.
Άρθρο 13
1. Τα ιπποειδή πρέπει να προέρχονται από τρίτη χώρα:
α) απαλλαγμένη από την πανώλη των ίππων·
β) απαλλαγμένη, επί διετία, από τη βενεζουελανή εγκεφαλομυελίτιδα των ίππων (VEE)·
γ) απαλλαγμένη, επί εξάμηνο, από τη δουρίνη και τη μάλι των ίππων.
2. Η Επιτροπή μπορεί, με τη διαδικασία του άρθρου 24:
α) να αποφασίζει ότι η παράγραφος 1 εφαρμόζεται μόνον σε ένα τμήμα του εδάφους τρίτης χώρας.
Σε περίπτωση διαφοροποίησης των απαιτήσεων για την πανώλη των ίππων ανά περιοχή, πρέπει τουλάχιστον να τηρούνται τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 3·
β) να απαιτεί πρόσθετες εγγυήσεις για τις εξωτικές ασθένειες στην Κοινότητα.
Άρθρο 14
Πριν από την ημέρα της φόρτωσής τους, ενόψει της αποστολής τους προς το κράτος μέλος προορισμού, τα ιπποειδή πρέπει, να έχουν παραμείνει χωρίς διακοπή στο έδαφος ή τμήμα του εδάφους τρίτης χώρας ή, σε περίπτωση διαφοροποίησης των απαιτήσεων ανά περιοχή, στο τμήμα του εδάφους που ορίζεται κατ' εφαρμογή του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοιχείο α), επί μια περίοδο που θα καθορισθεί κατά την έγκριση των αποφάσεων που θα θεσπισθούν κατ' εφαρμογή του άρθρου 15.
Πρέπει να προέρχονται από περιοχή που έχει υπαχθεί σε υγειονομικό έλεγχο.
Άρθρο 15
1. Η εισαγωγή ιπποειδών από το έδαφος τρίτης χώρας ή από τμήμα εδάφους τρίτης χώρας, οριζόμενο κατ' εφαρμογή του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοιχείο α) που περιλαμβάνεται στον κατάλογο ο οποίος καταρτίζεται σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1, επιτρέπεται μόνον εφόσον τα ιπποειδή, πέραν των απαιτήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 13:
α) πληρούν και τους υγειονομικούς όρους που θεσπίζονται, με τη διαδικασία του άρθρου 24, για τις εισαγωγές ιπποειδών από τη χώρα αυτή σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο είδος και τις κατηγορίες ιπποειδών.
Βάση αναφοράς για τον καθορισμό των όρων υγειονομικού ελέγχου, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, αποτελούν οι κανόνες των άρθρων 4 και 5 και
β) όταν πρόκειται για τρίτες χώρες μη απαλλαγμένες τουλάχιστον επί εξάμηνο από τη φυσαλιδώδη στοματίτιδα ή την ιογενή αρτηρίτιδα, τα ιπποειδή πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:
i) τα ιπποειδή πρέπει να προέρχονται από εκμετάλλευση απαλλαγμένη τουλάχιστον επί εξάμηνο από τη φυσαλιδώδη στοματίτιδα και να έχουν αντιδράσει αρνητικά στην ορολογική ανίχνευση πριν από την αποστολή τους,
ii) για τον ιό των αρτηριών, τα αρσενικά ιπποειδή πρέπει — ανεξάρτητα από το άρθρο 19 σημείο ii)— να έχουν αντιδράσει αρνητικά στην ορολογική ανίχνευση ή σε ιό απομόνωσης ή σε οποιαδήποτε άλλη δοκιμασία σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24 η οποία εγγυάται ότι το ζώο είναι απαλλαγμένο από την ασθένεια αυτή.
Η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 24 και έπειτα από γνωμοδότηση της επιστημονικής κτηνιατρικής επιτροπής, μπορεί να περιορίζει τις κατηγορίες αρσενικών ιπποειδών στις οποίες θα εφαρμόζεται η απαίτηση αυτή.
Άρθρο 16
1. Τα ιπποειδή πρέπει να αναγνωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4 και να συνοδεύονται από πιστοποιητικό που έχει συνταχθεί από έναν επίσημο κτηνίατρο της τρίτης χώρας εξαγωγής. Το πιστοποιητικό πρέπει:
α) να εκδίδεται την ημέρα της φορτώσεως των ιπποειδών ενόψει της αποστολής τους προς το κράτος μέλος προορισμού ή, όταν πρόκειται για εγγεγραμμένους ίππους, την τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν από την επιβίβαση·
β) να συντάσσεται τουλάχιστον σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους προορισμού και σε μια επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους στο οποίο διενεργείται ο έλεγχος κατά την εισαγωγή·
γ) να συνοδεύει τα ιπποειδή στο πρωτότυπο·
δ) να βεβαιώνει ότι τα ιπποειδή πληρούν τους όρους που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία και τους όρους που καθορίζονται κατ' εφαρμογή της για την εισαγωγή από την τρίτη χώρα·
ε) να αποτελείται από ένα μόνο φύλλο·
στ) να προορίζεται για ένα μόνο παραλήπτη ή, στην περίπτωση ιπποειδών σφαγής, να αφορά μια παρτίδα η οποία πρέπει να φέρει κατάλληλο σήμα και κατάλληλα αναγνωριστικά σήματα.
Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή όταν κάνουν χρήση αυτής της δυνατότητας.
2. Το πιστοποιητικό αυτό συντάσσεται επί εντύπου συμφώνου προς υπόδειγμα που καταρτίζεται με τη διαδικασία του άρθρου 24.
Άρθρο 17
Έλεγχοι διενεργούνται επιτόπου από πραγματογνώμονες κτηνιάτρους των κρατών μελών και της Επιτροπής, για να εξακριβωθεί αν οι διατάξεις της οδηγίας αυτής, και ιδίως εκείνες του άρθρου 12 παράγραφος 2 εφαρμόζονται αποτελεσματικά.
Εάν κατά τη διενέργεια ενός ελέγχου δυνάμει του παρόντος άρθρου, αποκαλυφθούν σοβαρά στοιχεία σε βάρος μιας εκμετάλλευσης, η Επιτροπή ενημερώνει αμέσως τα κράτη μέλη σχετικά και εκδίδει αμέσως απόφαση για την προσωρινή αναστολή της έγκρισης. Τελική απόφαση λαμβάνεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 25.
Οι πραγματογνώμονες των κρατών μελών που επιφορτίζονται με τους ελέγχους αυτούς ορίζονται από την Επιτροπή μετά από πρόταση των κρατών μελών.
Οι έλεγχοι αυτοί διενεργούνται για λογαριασμό της Κοινότητας, η οποία αναλαμβάνει τα αντίστοιχα έξοδα.
Η περιοδικότητα και οι λεπτομέρειες των ελέγχων αυτών καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 24.
Άρθρο 18
1. Αμέσως μετά την άφιξή τους στο κράτος μέλος προορισμού, τα ιπποειδή σφαγής πρέπει να οδηγούνται σε σφαγείο είτε απευθείας, είτε αφού περάσουν από αγορά ή κέντρο συγκέντρωσης και, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του υγειονομικού ελέγχου, να σφάζονται εντός προθεσμίας που θα καθορισθεί κατά την έγκριση των αποφάσεων που θα θεσπισθούν κατ' εφαρμογή του άρθρου 15.
2. Με την επιφύλαξη των ειδικών όρων που ενδεχομένως καθορίζονται με την διαδικασία του άρθρου 24, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού δύναται, λόγω των απαιτήσεων του υγειονομικού ελέγχου, να ορίζει το σφαγείο στο οποίο πρέπει να μεταφέρονται τα ιπποειδή αυτά.
Άρθρο 19
Με τη διαδικασία του άρθρου 24, η Επιτροπή:
i) μπορεί να περιορίσει τις εισαγωγές από τρίτη χώρα ή τμήμα τρίτης χώρας σε συγκεκριμένα είδη ή συγκεκριμένες κατηγορίες ιπποειδών,
ii) κατά παρέκκλιση του άρθρου 15, καθορίζει τους ειδικούς όρους υπό τους οποίους μπορεί να πραγματοποιείται η προσωρινή εισαγωγή στο έδαφος της Κοινότητας ή η επανεισαγωγή, στο εν λόγω έδαφος, μετά από προσωρινή εξαγωγή εγγεγραμμένων ιπποειδών ή ιπποειδών που προορίζονται για ειδικές χρήσεις,
iii) καθορίζει τους όρους υπό τους οποίους μπορεί μια προσωρινή εισαγωγή να μετατραπεί σε οριστική,
iv) μπορεί να ορίζει κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς για μια ή περισσότερες από τις ασθένειες των ιπποειδών που αναφέρονται στο παράρτημα Α και καθορίζει τις λειτουργίες, τα καθήκοντα και τις διαδικασίες συνεργασίας με τα εργαστήρια που είναι υπεύθυνα για τη διάγνωση των λοιμωδών ασθενειών των ιπποειδών στα κράτη μέλη.
▼M2 —————
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
Τελικές διατάξεις
Άρθρο 22
Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας και ιδίως οι διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 1 δεύτερη φράση και των άρθρων 6 και 8 θα επανεξεταστούν πριν από την 1η Ιανουαρίου 1993 στα πλαίσια προτάσεων για την εξασφάλιση της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, επί των οποίων το Συμβούλιο θα αποφασίσει με ειδική πλειοψηφία.
Άρθρο 23
Τα παραρτήματα της παρούσας οδηγίας τροποποιούνται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 25.
Άρθρο 24
1. Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων που ιδρύθηκε από το άρθρο 58 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 ( 8 ).
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ( 9 ).
Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε τρεις μήνες.
3. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό κανονισμό της.
Άρθρο 25
1. Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων.
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.
Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε δεκαπέντε ημέρες.
Άρθρο 26
Το άρθρο 34 της οδηγίας 72/462/ΕΟΚ εφαρμόζεται και στις απαιτήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο III της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 27
Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 1992 και ενημερώνουν την Επιτροπή περί αυτού.
Άρθρο 28
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ
Οι ακόλουθες ασθένειες πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά:
— Δουρίνη,
— Μάλις των ίππων,
— Εγκεφαλομυελίτις των ίππων (σε όλες της τις μορφές, συμπεριλαμβανομένης της VEE),
— Μολυσματική αναιμία,
— Λύσσα,
— Βακτηριακός άνθρακας,
— Πανώλη των ίππων,
— Φυσαλιδώδης στοματίτιδα.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Δ
ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΝΩΛΗ ΤΩΝ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Τα αντιδραστήρια για τις ενζυμικές δοκιμές ανοσοπροσρόφησης (ELISA), που περιγράφονται κατωτέρω, μπορούν να ληφθούν από το εργαστήριο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή από τα εργαστήρια αναφοράς για την αφρικανική πανώλη των ιπποειδών, του Διεθνούς Γραφείου Επιζωοτιών (ΟΙΕ).
1. ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ ELISA ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ ΤΩΝ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ (AHSV) (ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ)
Η ανταγωνιστική δοκιμή ELISA χρησιμοποιείται για την ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων κατά του AHSV, σε ορούς κάθε είδους ιπποειδών. Ο ευρέoς φάσματος, πολυκλωνικός, ορός ανοσοποιημένου έναντι του AHSV ινδικού χοιριδίου (αποκαλούμενος στη συνέχεια «αντιορός ινδικού χοιριδίου»), είναι εξειδικευμένος κατά οροομάδα και ικανός να ανιχνεύει όλους τους γνωστούς οροτύπους του ιού της αφρικανικής πανώλης των ιπποειδών.
Η αρχή αυτής της μεθόδου δοκιμής συνίσταται στη διακοπή, από το δείγμα ορού δοκιμής, της αντίδρασης μεταξύ του αντιγόνου του AHSV και ενός αντιορού ινδικού χοιριδίου. Τα αντισώματα AHSV που περιέχονται στο δείγμα ορού δοκιμής, ανταγωνίζονται εκείνα του αντιορού ινδικού χοιριδίου, με αποτέλεσμα την εξασθένηση του αναμενόμενου χρώματος (μετά την προσθήκη σημασμένων με ένζυμο αντισωμάτων αντιορού ινδικού χοιριδίου και υποστρώματος). Οι οροί μπορούν να υποβληθούν σε δοκιμή μετά από μία μόνον αραίωση 1 προς 5 (μέθοδος δοκιμής της κηλίδας) ή να τιτλοδοτηθούν (μέθοδος της τιτλοδότησης του ορού), ώστε να ληφθούν τελικά σημεία αραίωσης. Οι τιμές αναστολής που είναι υψηλότερες από 50 % μπορούν να θεωρηθούν θετικές.
Το πρωτόκολλο δοκιμής που περιγράφεται κατωτέρω χρησιμοποιείται στο Περιφερειακό Εργαστήριο Αναφοράς για την αφρικανική πανώλη των ιπποειδών, στο Pirbright του Ηνωμένου Βασιλείου.
1.1. Διαδικασία δοκιμής
1.1.1. Παρασκευή των πλακών
1.1.1.1. Επιστρώνονται οι πλάκες ELISA με αντιγόνο AHSV που έχει εξαχθεί από μολυσμένες κυτταροκαλλιέργειες με AHSV, αραιωμένο σε ρυθμιστικό διάλυμα ανθρακικών-διτανθρακικών ιόντων, pH 9,6. Οι πλάκες επωάζονται επί μία νύκτα στους 4 °C.
1.1.1.2. Οι πλάκες εκπλύνονται τρεις φορές με υπερχείλιση και εκκένωση των κοιλοτήτων με τη βοήθεια φυσιολογικού ορού στον οποίο έχει προστεθεί ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών ιόντων (PBS), pH 7,2 έως 7,4, και ακολουθεί ξήρανση με στράγγιση σε απορροφητικό χαρτί.
1.1.2. Κοιλότητες μάρτυρες
1.1.2.1. Στη στήλη 1 τιτλοδοτούνται οι θετικοί οροί μάρτυρες σε σειρά αραιώσεων στο διπλάσιο, από 1 προς 5 έως 1 προς 640, σε παρεμποδιστικό ρυθμιστικό διάλυμα [PBS που περιέχει Tween-20 σε αναλογία 0,05 % (v/v), αποκορυφωμένο γάλα σε αναλογία 5 % (Cadbury's Marvel TM) (w/v) και ορό ενήλικου βοοειδούς σε αναλογία 1 % (v/v)] ώστε να ληφθεί τελικός όγκος 50 μl ανά κοιλότητα.
1.1.2.2. Στις κοιλότητες A και B της στήλης 2 προστίθενται 50 μl αρνητικού ορού μάρτυρα, αραιωμένου 1 προς 5 (10 μl ορού + 40 μl παρεμποδιστικού ρυθμιστικού διαλύματος).
1.1.2.3. Στις κοιλότητες C και D της στήλης 2, προστίθενται 100 μl παρεμποδιστικού ρυθμιστικού διαλύματος (ΤΥΦΛΟ).
1.1.2.4. Στις κοιλότητες E, F, G και H της στήλης 2 προστίθενται 50 μl παρεμποδιστικού ρυθμιστικού διαλύματος (μάρτυρας ινδικού χοιριδίου).
1.1.3. Μέθοδος της δοκιμής κηλίδας
1.1.3.1. Σε διπλή σειρά κοιλοτήτων των στηλών 3 έως 12 προστίθενται 50 μl από κάθε ορό δοκιμής αραιωμένο 1 προς 5 με παρεμποδιστικό ρυθμιστικό διάλυμα (10 μl ορού + 40 μl παρεμποδιστικού ρυθμιστικού διαλύματος).
ή
1.1.4. Μέθοδος της τιτλοδότησης ορού
1.1.4.1. Από κάθε δείγμα δοκιμής παρασκευάζεται σειρά αραιώσεων στο διπλάσιο (1 προς 5 έως 1 προς 640) με παρεμποδιστικό ρυθμιστικό διάλυμα, μέσα σε οκτώ κοιλότητες χωριστών στηλών (3 έως 12).
και στη συνέχεια
1.1.5. Σε όλες τις κοιλότητες της πλάκας ELISA, πλην εκείνων που περιέχουν το ΤΥΦΛΟ διάλυμα, προστίθενται 50 μl αντιορού ινδικού χοιριδίου που έχει προηγουμένως αραιωθεί σε παρεμποδιστικό ρυθμιστικό διάλυμα (κάθε κοιλότητα περιέχει πλέον τελικό όγκο 100 μl).
1.1.5.1. Οι πλάκες επωάζονται επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C σε περιστρεφόμενο αναδευτήρα.
1.1.5.2. Οι πλάκες εκπλύνονται 3 φορές και ακολουθεί ξήρανση όπως στο σημείο 1.1.1.
1.1.5.3. Σε κάθε κοιλότητα προστίθενται 50 μl αντιορού κουνελιού έναντι του ορού του ινδικού χοιριδίου συζευγμένου με υπεροξειδάση (HRP), αφού προηγουμένως αραιωθεί σε παρεμποδιστικό ρυθμιστικό διάλυμα.
1.1.5.4. Οι πλάκες επωάζονται επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C σε περιστρεφόμενο αναδευτήρα.
1.1.5.5. Οι πλάκες εκπλύνονται 3 φορές και ακολουθεί ξήρανση όπως προηγουμένως.
1.1.6. Χρωμογόνο
Παρασκευάζεται το διάλυμα χρωμογόνου OPD (OPD = ορθο-φαινυλοδιαμίνη) σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή (0,4 mg/ml σε αποστειρωμένο απεσταγμένο νερό) αμέσως πριν χρησιμοποιηθεί. Προστίθεται υπόστρωμα (υπεροξείδιο του υδρογόνου = Η2Ο2) μέχρι να ληφθεί τελική συγκέντρωση 0,05 % (v/v) (1 μέρος προς 2000 μέρη διαλύματος 30 % H2O2). Κατόπιν προστίθενται σε κάθε κοιλότητα 50 μl του διαλύματος OPD και οι πλάκες αφήνονται στον πάγκο επί δέκα λεπτά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Διακόπτεται η αντίδραση με την προσθήκη, σε κάθε κοιλότητα, 50 μl θειικού οξέος (Η2SO4) 1M.
1.1.7. Ανάγνωση των αποτελεσμάτων
Φασματοφωτομετρική ανάγνωση σε μήκος κύματος 492 nm.
1.2. Έκφραση των αποτελεσμάτων
1.2.1. Με τη βοήθεια κάποιου λογισμικού, εκτυπώνονται οι τιμές οπτικής πυκνότητας (OD), καθώς και το επί τοις εκατό ποσοστό αναστολής (PI) για τους ορούς δοκιμής και τους ορούς μάρτυρες, με βάση τη μέση τιμή που έχει καταγραφεί για τις τέσσερις κοιλότητες που αντιστοιχούν στους μάρτυρες ινδικού χοιριδίου. Τα εκφραζόμενα σε τιμές OD και PI δεδομένα χρησιμοποιούνται για να προσδιοριστεί αν τα αποτελέσματα της δοκιμής περικλείονται εντός αποδεκτών ορίων. Τα ανώτατα όρια ελέγχου (UCL) και τα κατώτατα όρια μάρτυρα (LCL) για το μάρτυρα ινδικού χοιριδίου βρίσκονται μεταξύ των τιμών OD 1,4 and 0,4 αντίστοιχα. Το τελικό σημείο της τιτλοδότησης του θετικού ορού μάρτυρα, με βάση PI 50 %, θα πρέπει να είναι 1 προς 240 (εντός πεδίου τιμών 1 προς 120 έως 1 προς 480). Οποιαδήποτε πλάκα δεν πληροί τα κριτήρια αυτά, πρέπει να απορρίπτεται. Ωστόσο, εάν ο τίτλος του θετικού ορού μάρτυρα υπερβαίνει το 1 προς 480, αλλά τα δείγματα δοκιμής είναι αρνητικά, τα τελευταία μπορούν να γίνουν δεκτά.
Οι δύο κοιλότητες που περιέχουν αρνητικό ορό μάρτυρα και οι δύο κοιλότητες που περιέχουν το τυφλό διάλυμα, θα πρέπει να δίδουν τιμές PI μεταξύ + 25 % και –25 % και μεταξύ + 95 και + 105 %, αντίστοιχα. Η λήψη τιμών εκτός αυτών των ορίων δεν ακυρώνει την πλάκα, αλλά αποτελεί ένδειξη ανάπτυξης προϋπάρχοντος χρώματος.
1.2.2. Το όριο διάγνωσης (διαχωριστικές τιμές) για τους ορούς δοκιμής είναι 50 % (PI 50 %). Τα δείγματα που εμφανίζουν τιμές PI άνω του 50 % καταγράφονται ως θετικά. Τα δείγματα που εμφανίζουν τιμές PI κάτω του 50 % καταγράφονται ως αρνητικά.
Τα δείγματα που εμφανίζουν τιμές PI μεγαλύτερες ή μικρότερες από το όριο για τις διπλές κοιλότητες, θεωρούνται αμφίβολα. Τα εν λόγω δείγματα μπορούν να υποβάλλονται σε νέα δοκιμή κηλίδας και δοκιμή τιτλοδότησης. Τα θετικά δείγματα μπορούν επίσης να τιτλοδοτηθούν, για να παράσχουν μια ένδειξη του βαθμού θετικότητας.
Διάταξη της δοκιμής κηλίδας
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
|
|
+ μαρτ. |
Όροι δοκιμής |
|||||||||||
|
A |
1:5 |
– μαρτ. |
31 |
32 |
33 |
34 |
35 |
36 |
37 |
38 |
39 |
40 |
|
B |
1:10 |
– μαρτ. |
31 |
32 |
33 |
34 |
35 |
36 |
37 |
38 |
39 |
40 |
|
C |
1:20 |
ΤΥΦΛΟ |
||||||||||
|
D |
1:40 |
ΤΥΦΛΟ |
||||||||||
|
E |
1:80 |
ΙΧ μαρτ. |
||||||||||
|
F |
1:160 |
ΙΧ μαρτ. |
||||||||||
|
G |
1:320 |
ΙΧ μαρτ. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
|
H |
1:640 |
ΙΧ μαρτ. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
|
– μαρτ. = αρνητικός ορός μάρτυρας. + μαρτ. = θειτκός ορός μάρτυρας ΙΧ μαρτ. = μάρτυρας ινδικού χοιριδίου. |
||||||||||||
Διάταξη της τιτλοδότησης ορού
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
|
|
+ μαρτ. |
Όροι δοκιμής |
|||||||||||
|
A |
1:5 |
– μαρτ. |
1:5 |
1:5 |
||||||||
|
B |
1:10 |
– μαρτ. |
1:10 |
1:10 |
||||||||
|
C |
1:20 |
ΤΥΦΛΟ |
1:20 |
1:20 |
||||||||
|
D |
1:40 |
ΤΥΦΛΟ |
1:40 |
1:40 |
||||||||
|
E |
1:80 |
ΙΧ μαρτ. |
1:80 |
1:80 |
||||||||
|
F |
1:160 |
ΙΧ μαρτ. |
1:160 |
1:160 |
||||||||
|
G |
1:320 |
ΙΧ μαρτ. |
1:320 |
1:320 |
||||||||
|
H |
1:640 |
ΙΧ μαρτ. |
1:640 |
1:640 |
||||||||
|
– μαρτ. = αρνητικός ορός μάρτυρας. + μαρτ. = θετικός ορός μάρτυρας. ΙΧ μαρτ. = μάρτυρας ινδικού χοιριδίου. |
||||||||||||
2. ΕΜΜΕΣΗ ΔΟΚΙΜΗ ELISA ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ ΤΩΝ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ (AHSV) (ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ)
Η δοκιμή που περιγράφεται κατωτέρω συμφωνεί με την περιγραφή δοκιμής που περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο 2.1.11 του εγχειριδίου προτύπων για διαγνωστικές δοκιμές και εμβόλια, του Διεθνούς Γραφείου Επιζωοτιών (OIE), τέταρτη έκδοση, 2000.
Η ανασυνδυασμένη πρωτείνη VP7 έχει χρησιμοποιηθεί ως αντιγόνο για τον προσδιορισμό αντισωμάτων κατά του ιού AHS, με υψηλό δείκτη ευαισθησίας και εξειδίκευσης. Άλλα πλεονεκτήματα είναι ότι είναι σταθερή και δεν είναι λοιμογόνος.
2.1. Διαδικασία δοκιμής
2.1.1. Στερεά φάση
2.1.1.1. Επιστρώνονται οι πλάκες ELISA με ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη VP7 από AHSV-4, αραιωμένη με ρυθμιστικό διάλυμα ανθρακικών- διτανθρακικών ιόντων, pH 9,6. Οι πλάκες επωάζονται επί μία νύκτα σε θερμοκρασία 4 °C.
2.1.1.2. Οι πλάκες εκπλύνονται πέντε φορές με απεσταγμένο νερό που περιέχει Tween 20 σε αναλογία 0,01 % (v/v) (διάλυμα έκπλυσης) και κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα του διαλύματος έκπλυσης.
2.1.1.3. Οι πλάκες παρεμποδίζονται (μπλοκάρονται ), με την προσθήκη, σε κάθε κοιλότητα, 200 μl φυσιολογικού ορού με ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών ιόντων (PBS) + αποκορυφωμένο γάλα (ξηράς μορφής αποκορυφωμένο γάλα NestléTM) σε αναλογία 5 % (w/v), επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
2.1.1.4. Απομακρύνεται το παρεμποδιστικό διάλυμα και οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό.
2.1.2. Δείγματα δοκιμής
2.1.2.1. Τα δείγματα ορού που πρόκειται να ελεγχθούν, καθώς και οι θετικοί και αρνητικοί οροί μάρτυρες, αραιώνονται σε 1 προς 25 με PBS + αποκορυφωμένο γάλα σε αναλογία 5 % (w/v) + Tween 20 σε αναλογία 0,05 % (v/v), 100 μl ανά κοιλότητα. Επωάζονται επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
Για την τιτλοδότηση, δημιουργούνται σειρές αραιώσεων στο διπλάσιο, αρχίζοντας από 1 προς 25 (100 μl/κοιλότητα), ένας ορός ανά στήλη πλάκας, και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία με τους θετικούς και τους αρνητικούς μάρτυρες. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
2.1.2.2. Οι πλάκες εκπλύνονται όπως περιγράφεται στο σημείο 2.1.1.2.
2.1.3. Προϊόν σύζευξης
2.1.3.1. Διανέμονται 100 μl/κοιλότητα γ-σφαιρίνης αντιορού αλόγου, συζευγμένης με υπεροξειδάση (HPR), αφού προηγουμένως αραιωθεί με PBS + γάλα σε αναλογία 5 % + Tween 20 σε αναλογία 0,05 %, pH 7,2. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
2.1.3.2. Οι πλάκες εκπλύνονται όπως περιγράφεται στο σημείο 2.1.1.2.
2.1.4. Χρωμογόνο/υπόστρωμα
2.1.4.1. Προστίθενται 200 μl/κοιλότητα διαλύματος χρωμογόνου/υποστρώματος [10 ml από 80,6 mM DMAB (διμεθυλοαμινοβενζαλδεΰδη) + 10 ml από 1,56 mM MBTH (3-μεθυλο-2 βενζο-θειαζολινοϋδραζονοϋδροχλωρίδιο) + 5 μl H2O2].
Μετά από 5-10 λεπτά περίπου (πριν αρχίζει να χρωματίζεται ο αρνητικός μάρτυρας), διακόπτεται η ανάπτυξη του χρώματος με την προσθήκη 50 μl H2SO4 3N.
Επίσης είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν και άλλα χρωμογόνα, όπως ABTS (2,2′-αζινο-δισ-[3-εθυλοβενζοθειαζολινο-6-σουλφονικό οξύ]), TMB (τετραμεθυλοβενζυδίνη) ή OPD (ορθο-φαινυλοδιαμίνη).
2.1.4.2. Ανάγνωση των αποτελεσμάτων σε μήκος κύματος 600 nm (ή 620 nm).
2.2. Ερμηνεία των αποτελεσμάτων
2.2.1. Υπολογίζεται η διαχωριστική τιμή, προσθέτοντας τον αριθμό 0,6 στην τιμή που αντιστοιχεί στον αρνητικό μάρτυρα (0,6 είναι η τυπική απόκλιση που προκύπτει από ομάδα 30 αρνητικών ορών).
2.2.2. Τα δείγματα δοκιμής που δίνουν τιμές απορρόφησης χαμηλότερες από τη διαχωριστική τιμή θεωρούνται αρνητικά.
2.2.3. Τα δείγματα της δοκιμής που δίνουν τιμές απορρόφησης υψηλότερες από τη διαχωριστική τιμή + 0,15 θεωρούνται θετικά.
2.2.4. Τα δείγματα δοκιμής που δίνουν ενδιάμεσες τιμές απορρόφησης θεωρούνται αμφίβολα και πρέπει να χρησιμοποιείται δεύτερη μέθοδος για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων.
3. ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ ELISA ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ ΤΩΝ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ (AHSV) (ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ)
Η παρεμποδιστική δοκιμή ELISA έχει σχεδιασθεί για την ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων κατά του AHSV σε ορούς από οποιαδήποτε ευπαθή είδη. Η VP7 είναι η κύρια αντιγονική πρωτενη ιού που περιέχει ο AHSV και διατηρείται στους εννέα ορότυπους. Δεδομένου ότι και το μονοκλωνικό αντίσωμα (Mab) κατευθύνεται προς τη VP7, η δοκιμασία χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό ευαισθησίας και εξειδίκευσης. Επιπλέον, το ανασυνδυασμένο αντιγόνο VP7 είναι τελείως αβλαβές, με αποτέλεσμα να παρέχει μεγάλη ασφάλεια.
Η αρχή αυτής της μεθόδου δοκιμής συνίσταται στη διακοπή της αντίδρασης μεταξύ της ανασυνδυασμένης πρωτεΐνης VP7 —το αντιγόνο που συνδέεται στην πλάκα ELISA— και του ειδικού για την εν λόγω πρωτεΐνη συζευγμένου μονοκλωνικού αντισώματος (Mab). Το αντίσωμα που περιέχει ο ορός δοκιμής θα παρεμποδίσει την αντίδραση αντιγόνου-Mab, προκαλώντας εξασθένηση του χρώματος.
Η δοκιμή που περιγράφεται κατωτέρω, διεξάγεται στο Εργαστήριο Αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για την αφρικανική πανώλη των ιπποειδών στο Algete της Ισπανίας.
3.1. Διαδικασία δοκιμής
3.1.1. Πλάκες ELISA
3.1.1.1. Επιστρώνονται οι πλάκες με ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη VP7 από AHSV-4, αραιωμένη σε ρυθμιστικό διάλυμα ανθρακικών-διτανθρακικών ιόντων, pH 9,6. Επωάζονται επί μία νύκτα σε θερμοκρασία 4 °C.
3.1.1.2. Οι πλάκες εκπλύνονται πέντε φορές με φυσιολογικό ορό με ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών ιόντων (PBS) που περιέχει Tween 20 σε αναλογία 0,05 % (v/v) (PBST).
3.1.1.3. Οι πλάκες σταθεροποιούνται με κατεργασία με σταθεροποιητικό διάλυμα (ώστε να μπορούν να αποθηκευθούν επί μεγάλο χρονικό διάστημα σε θερμοκρασία 4 °C χωρίς μείωση της δραστικότητάς τους), και ξηραίνονται σε απορροφητικό υλικό.
3.1.2. Δείγματα δοκιμής και μάρτυρες
|
Για μαζικό διαγνωστικό έλεγχο: |
Οι οροί δοκιμής και οι μάρτυρες αραιώνονται κατευθείαν στην πλάκα σε αναλογία 1 προς 10 με PBST, έτσι ώστε να ληφθεί τελικός όγκος 100 μl/κοιλότητα. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C. |
|
Για τιτλοδότηση: |
Σε οκτώ κοιλότητες παρασκευάζονται σειρές αραιώσεων στο διπλάσιο από τους ορούς δοκιμής και τους θετικούς ορούς μάρτυρες (100 μl/κοιλότητα) από 1 προς 10 έως 1 προς 1 280. Ο αρνητικός μάρτυρας ελέγχεται σε αραίωση 1 προς 10. |
3.1.3. Προϊόν σύζευξης
Σε κάθε κοιλότητα προστίθενται 50 μl υπεροξειδάσης (HRP), συζευγμένης με Mab (μονοκλωνικά αντισώματα ειδικά για την πρωτεΐνη VP7) που έχουν προηγουμένως αραιωθεί και το σύνολο αναμειγνύεται ήπια για να ομοιογενοποιηθεί. Ακολουθεί επώαση για 30 λεπτά σε θερμοκρασία 37 °C.
3.1.4. Οι πλάκες εκπλύνονται πέντε φορές με PBST και στεγνώνονται όπως παραπάνω.
3.1.5. Χρωμογόνο/υπόστρωμα
Προστίθενται 100 μl/κοιλότητα διαλύματος χρωμογόνου/υποστρώματος [1 ml ABTS (2,2′-αζινο-δισ-[3-εθυλοβενζοθειαζολινο-6-σουλφονικό οξύ]) συγκεντρώσεως 5 mg/ml + 9 ml ρυθμιστικού διαλύματος υποστρώματος (ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών-κιτρικών ιόντων 0,1M με pH 4 που περιέχει H2O2 σε αναλογία 0,03 %)] και ακολουθεί επώαση επί δέκα λεπτά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Η ανάπτυξη του χρώματος διακόπτεται με την προσθήκη, σε κάθε κοιλότητα, 100 μl SDS (θειικό νάτριο-δωδεκύλιο) συγκεντρώσεως 2 % (w/v).
3.1.6. Ανάγνωση των αποτελεσμάτων
Ανάγνωση των αποτελεσμάτων σε μήκος κύματος 405 nm με συσκευή ανάγνωσης ELISA.
3.2. Ερμηνεία των αποτελεσμάτων
3.2.1. Έλεγχος καταλληλότητας της δοκιμασίας
Η δοκιμή είναι κατάλληλη, εφόσον η οπτική πυκνότητα (OD) του αρνητικού μάρτυρα (NC) είναι μεγαλύτερη από 1,0 και η OD του θετικού μάρτυρα (PC) μικρότερη από 0,2.
3.2.2. Υπολογισμός των διαχωριστικών τιμών
Θετική διαχωριστική τιμή
Αρνητική διαχωριστική τιμή
όπου NC είναι η OD του αρνητικού μάρτυρα και PC η OD του θετικού.
3.2.3. Ερμηνεία των αποτελεσμάτων
Τα δείγματα των οποίων η OD είναι μικρότερη από τη θετική διαχωριστική τιμή θεωρούνται θετικά ως προς τα αντισώματα κατά του AHSV.
Τα δείγματα των οποίων η OD είναι μεγαλύτερη από την αρνητική διαχωριστική τιμή θεωρούνται αρνητικά ως προς τα αντισώματα κατά του AHSV.
Τα δείγματα των οποίων η OD κυμαίνεται μεταξύ των ανωτέρω δύο τιμών θεωρούνται αμφίβολα και τα ζώα από τα οποία προέρχονται θα πρέπει να υποβάλλονται σε νέα δειγματοληψία μετά από δύο έως τρεις εβδομάδες.
( 1 ) ΕΕ αριθ. C 327 της 30. 12. 1989, σ. 61.
( 2 ) ΕΕ αριθ. C 149 της 18. 6. 1990.
( 3 ) ΕΕ αριθ. C 62 της 12. 3. 1990, σ. 46.
( 4 ) ΕΕ αριθ. L 224 της 18. 8. 1990, σ. 55.
( 5 ) ΕΕ αριθ. L 224 της 18. 8. 1990, σ. 55.
( 6 ) ΕΕ αριθ. L 157 της 10. 6. 1992, σ. 19.
( 7 ) ΕΕ αριθ. L 224 της 18. 8. 1990, σ. 29.
( 8 ) ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1.
( 9 ) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.