[pic] | ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ |

Βρυξέλλες, 19.2.2010

COM(2010)30 τελικό

2010/0016 (NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, του πρωτοκόλλου για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου στη Σύμβαση για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των παρακτίων περιοχών της Μεσογείου

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Η σύμβαση για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των παρακτίων περιοχών της Μεσογείου, γνωστή και ως «Σύμβαση της Βαρκελώνης» συνήφθη αρχικά στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976 και τροποποιήθηκε στις 10 Ιουνίου 1995. Η Σύμβαση άρχισε να ισχύει στις 9 Ιουλίου 2004. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα είναι συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης, όπως εξάλλου και όλα τα παράκτια μεσογειακά κράτη μέλη της ΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3 της τροποποιημένης Σύμβασης, τα μέρη υποχρεούνται να προάγουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, λαμβάνοντας υπόψη την προστασία των περιοχών οικολογικού και αισθητικού ενδιαφέροντος και τη λελογισμένη χρήση των φυσικών πόρων.

2. Στην ΕΕ, η βασική πράξη για την προαγωγή της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών είναι η σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή στην Ευρώπη της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών (2002/413/ΕΚ, ΕΕ L148 της 6.6.2002). Στο κεφάλαιο V της σύστασης τονίζεται η σημασία της συνεργασίας στις περιφερειακές θάλασσες για τη βελτίωση του συντονισμού και την καλύτερη αντιμετώπιση των διασυνοριακών παράκτιων ζητημάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί την ολοκληρωμένη διαχείριση σε μεγαλύτερη κλίμακα με τη βοήθεια οριζόντιων μέσων, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της περιβαλλοντικής προστασίας, και με την ανάπτυξη μιας έγκυρης επιστημονικής βάσης μέσω των ερευνητικών προγραμμάτων της. Οι δραστηριότητες αυτές συμβάλλουν επομένως και στην ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών. Η ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών αποτελεί συνιστώσα της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ.

3. Οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη πρωτοκόλλου για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών στη Μεσόγειο (εν προκειμένω το Πρωτόκολλο ICZM) διεξήχθησαν στο πλαίσιο της σύμβασης της Βαρκελώνης από το 2006 και το προκύψαν πρωτόκολλο εγκρίθηκε στη Μαδρίτη στις 21 Ιανουαρίου 2008 στη συνδιάσκεψη των πληρεξουσίων. Το Πρωτόκολλο ICZM εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, με την επιφύλαξη της μεταγενέστερης σύναψης, από την απόφαση του Συμβουλίου της 4ης Δεκεμβρίου 2008 (2009/89/EΚ, ΕΕ L34, της 4.2.2009). Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ που είναι μέρη της σύμβασης της Βαρκελώνης υπέγραψαν το Πρωτόκολλο, με εξαίρεση την Κύπρο. Τα μέρη καλούνται τώρα να κυρώσουν το πρωτόκολλο ώστε να τεθεί σε ισχύ το συντομότερο δυνατό. Οι διαδικασίες κύρωσης και προσχώρησης βρίσκονται σε εξέλιξη.

4. Στις παράκτιες ζώνες της Μεσογείου συνεχίζεται η άσκηση υψηλών πιέσεων στο περιβάλλον και η υποβάθμιση των παράκτιων πόρων. Η αστική επέκταση είναι έντονη στη Μεσόγειο, με αποτέλεσμα τη βαθμιαία απώλεια φυσικών εκτάσεων, βιοποικιλότητας και αύξηση του ανταγωνισμού για τους υδάτινους πόρους. Τα προβλήματα παράκτιας διάβρωσης και η κατάκλυση παράκτιων ζωνών χαμηλού υψομέτρου επιδεινώνονται από την αστική ανάπτυξη στις παράκτιες και στις πλημμυρικές περιοχές[1]. Η προβλεπόμενη πληθυσμιακή αύξηση που είναι ιδιαίτερα πυκνή στις παράκτιες αστικές περιοχές, ο – σχεδόν – διπλασιασμός του τουρισμού και η ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των μεταφορών αναμένεται να επιδεινώσουν τις πιέσεις. Περίπου το 50% των παράκτιων ζωνών ενδέχεται να έχει οικοδομηθεί μέχρι το 2025, αντιπροσωπεύοντας αύξηση κατά 40% σε σχέση με το 2000[2]. Επιπλέον, η λεκάνη της Μεσογείου συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον ευπρόσβλητων περιοχών όσον αφορά τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος[3]. Το πρωτόκολλο παρέχει ένα πλαίσιο προώθησης μιας προσέγγισης που χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερο συντονισμό και ολοκλήρωση, προσέγγισης που απαιτείται προκειμένου να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα τα εν λόγω προβλήματα και να επιτευχθεί μια περισσότερο βιώσιμη (αειφόρος) ανάπτυξη των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου.

5. Το Πρωτόκολλο περιλαμβάνει ευρύ φάσμα διατάξεων, οι οποίες θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή σε διάφορες διοικητικές βαθμίδες, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Η μεν Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να στηρίζει την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, συνεκτιμώντας, μεταξύ άλλων, τον διασυνοριακό χαρακτήρα των περισσοτέρων περιβαλλοντικών προβλημάτων, ενώ τα κράτη μέλη και οι οικείες αρμόδιες αρχές θα έχουν την ευθύνη του σχεδιασμού και της εφαρμογής ορισμένων λεπτομερών μέτρων που προβλέπονται στο Πρωτόκολλο όσον αφορά το παράκτιο έδαφος, όπως του καθορισμού ζωνών στις οποίες δεν επιτρέπεται η δόμηση.

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, είναι σκόπιμο να υπογράψει η Ευρωπαϊκή Ένωση το πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου.

2010/0016 (NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, του πρωτοκόλλου για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου στη Σύμβαση για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των παρακτίων περιοχών της Μεσογείου

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1 σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 στοιχείο α),

την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,[4]

τη συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου[5],

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

1. H σύμβαση για την προστασία της Μεσογείου θαλάσσης από τη ρύπανση, η οποία στη συνέχεια μετονομάσθηκε σε Σύμβαση για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και των Παρακτίων Περιοχών της Μεσογείου (εν προκειμένω η σύμβαση της Βαρκελώνης) συνήφθη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με τις αποφάσεις του Συμβουλίου 77/585/ΕΟΚ[6] και 1999/802/ΕΚ[7].

2. Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3 στοιχείο ε) της Σύμβασης της Βαρκελώνης, τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προάγουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, λαμβάνοντας υπόψη την προστασία των περιοχών οικολογικού και αισθητικού ενδιαφέροντος και τη λελογισμένη χρήση των φυσικών πόρων.

3. Η σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου 2002 σχετικά με την εφαρμογή στην Ευρώπη[8] της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, και ιδίως το κεφάλαιο V, ενθαρρύνει την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών στο πλαίσιο υφισταμένων συμβάσεων που έχουν συναφθεί με γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μη μελών που βρέχονται από την ίδια περιφερειακή θάλασσα.

4. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προάγει την σε μεγαλύτερη κλίμακα ολοκληρωμένη διαχείριση με τη βοήθεια οριζοντίων μέσων, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της περιβαλλοντικής προστασίας και με την ανάπτυξη μιας έγκυρης επιστημονικής βάσης γι' αυτήν, μέσω των ερευνητικών προγραμμάτων της. Οι δραστηριότητες αυτές συμβάλλουν επομένως στην ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών.

5. Η ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών αποτελεί μια συνιστώσα της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ, όπως αυτή στηρίχθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας στις 13 και 14 Δεκεμβρίου 2007, αναλύθηκε στην ανακοίνωση της Επιτροπής «Προς μια ενοποιημένη θαλάσσια πολιτική για καλύτερη διακυβέρνηση στη Μεσόγειο»[9] και στη συνέχεια έτυχε ευνοϊκής υποδοχής από το Συμβούλιο Γενικές Υποθέσεις στα συμπεράσματά του για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική, της 16ης Νοεμβρίου 2009.

6. Με την απόφαση του Συμβουλίου της 4ης Δεκεμβρίου 2008[10], το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου (εν προκειμένω το Πρωτόκολλο ICZM) στη σύμβαση της Βαρκελώνης υπεγράφη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, υπόκειται δε σε κύρωσή της σε μεταγενέστερο στάδιο.

7. Στις παράκτιες ζώνες της Μεσογείου συνεχίζεται η άσκηση υψηλών πιέσεων στο περιβάλλον και η υποβάθμιση των παράκτιων πόρων. Το Πρωτόκολλο παρέχει ένα πλαίσιο που ευνοεί την υιοθέτηση μιας πιο συντονισμένης και ολοκληρωμένης προσέγγισης, με τη συμμετοχή τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων της κοινωνίας των πολιτών και οικονομικών φορέων. Η συνολική αυτή προσέγγιση, βασισμένη στη βέλτιστη διαθέσιμη επιστημονική παρατήρηση και γνώση, είναι αναγκαία για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα τα εν λόγω προβλήματα και να επιτευχθεί μια πιο αειφόρος ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών της Μεσογείου.

8. Το Πρωτόκολλο ICZM περιλαμβάνει ευρύ φάσμα διατάξεων, οι οποίες θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή σε διάφορες διοικητικές βαθμίδες, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Η μεν Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να στηρίξει την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, συνεκτιμώντας, μεταξύ άλλων, τον διασυνοριακό χαρακτήρα των περισσοτέρων περιβαλλοντικών προβλημάτων, ενώ τα κράτη μέλη και οι οικείες αρμόδιες αρχές θα έχουν την ευθύνη του σχεδιασμού και της εφαρμογής, στο παράκτιο έδαφος, ορισμένων λεπτομερών μέτρων που προβλέπονται στο Πρωτόκολλο, όπως του καθορισμού ζωνών στις οποίες δεν επιτρέπεται η δόμηση.

9. Το Πρωτόκολλο ICZM πρέπει να συναφθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Συνάπτεται το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου στη Σύμβαση για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος και των Παρακτίων Περιοχών της Μεσογείου.

Το κείμενο του πρωτοκόλλου επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου ορίζει το πρόσωπο που είναι εξουσιοδοτημένο να προβεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην κατάθεση του εγγράφου κυρώσεως, ενώ η κυβέρνηση της Ισπανίας ενεργεί ως θεματοφύλακας, όπως προβλέπει το άρθρο 37 του πρωτοκόλλου, προκειμένου να εξετασθεί η συναίνεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο γεγονός της δέσμευσής της από το Πρωτόκολλο.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημέρα της έκδοσής της. Δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού θα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ

Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παρακτίων ζωνών της Μεσογείου

ΤΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ,

ΟΝΤΑΣ ΜΕΡΗ της διεθνούς σύμβασης για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των παρακτίων περιοχών της Μεσογείου, που συνήφθη στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976 και τροποποιήθηκε στις 10 Ιουνίου 1995,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να εφαρμόσουν τις υποχρεώσεις του άρθρου 4 παράγραφοι 3 στοιχείο ε) και του άρθρου 5 της εν λόγω σύμβασης,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι οι παράκτιες ζώνες της Μεσογείου θαλάσσης αποτελούν κοινή φυσική και πολιτιστική κληρονομιά των λαών της Μεσογείου και ότι πρέπει να προστατεύονται και να χρησιμοποιούνται με σύνεση προς όφελος των σημερινών και των μελλοντικών γενεών,

ΑΝΗΣΥΧΩΝΤΑΣ για την αύξηση της ανθρωπογενούς πίεσης στις παράκτιες ζώνες της Μεσογείου Θαλάσσης που απειλεί την ευπαθή φύση τους και επιθυμώντας την ανάσχεση και αντιστροφή της διαδικασίας υποβάθμισης των παράκτιων ζωνών και τον αισθητό περιορισμό της απώλειας βιοποικιλότητας των παράκτιων οικοσυστημάτων,

ΑΝΗΣΥΧΩΝΤΑΣ για τους κινδύνους που απειλούν τις παράκτιες ζώνες λόγω της αλλαγής του κλίματος, η οποία μπορεί να οδηγήσει, μεταξύ άλλων, στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, και έχοντας επίγνωση της ανάγκης να θεσπιστούν βιώσιμα μέτρα για τη μείωση του αρνητικού αντίκτυπου των φυσικών φαινομένων,

ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ότι, για το σχεδιασμό και τη διαχείριση των παράκτιων ζωνών που είναι ένας αναντικατάστατος οικολογικός, οικονομικός και κοινωνικός πόρος, με σκοπό τη διαφύλαξη και την αειφόρο ανάπτυξή τους, απαιτείται συγκεκριμένη και ολοκληρωμένη προσέγγιση για όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και των παράκτιων χωρών της, λαμβανομένων υπόψη των ιδιομορφιών τους και ιδιαίτερα των ειδικών αναγκών των νησιών εξαιτίας των γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών τους,

ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, που συνήφθη στη Montego Bay στις 10 Δεκεμβρίου 1982, τη σύμβαση για τους Υγρότοπους Διεθνούς Σημασίας ιδίως για τα Ενδιαιτήματα των Νηκτικών Πτηνών, που συνήφθη στο Ramsar στις 2 Φεβρουαρίου 1971, και τη σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα, που συνήφθη στο Ρίο ντε Τζανέιρο στις 5 Ιουνίου 1992, στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη πολλά παράκτια κράτη της Μεσογείου και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ ιδίως να συνεργαστούν για την εκπόνηση κατάλληλων και ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης των παράκτιων ζωνών σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο ε) της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος, που συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 9 Μαΐου 1992,

ΑΝΤΛΩΝΤΑΣ διδάγματα από την κτηθείσα πείρα όσον αφορά την ολοκληρωμένη διαχείριση παράκτιων ζωνών και το έργο διάφορων οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων,

ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΑ στις συστάσεις και τις εργασίες της Μεσογειακής Επιτροπής για την αειφόρο ανάπτυξη και στις συστάσεις των συνόδων των συμβαλλομένων μερών που πραγματοποιήθηκαν στην Τύνιδα το 1997, στο Μονακό το 2001, στην Κατάνια το 2003 και στο Portoroz το 2005, καθώς και στη Μεσογειακή Στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη που εγκρίθηκε στο Portoroz το 2005,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΑ να ενισχύσουν σε μεσογειακό επίπεδο τις προσπάθειες των παράκτιων κρατών για να εξασφαλισθεί ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΑ να εντείνουν τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές πρωτοβουλίες με συντονισμένες δράσεις προώθησης, συνεργασίας και σύμπραξης με τους ενδιαφερομένους παράγοντες, με στόχο την προώθηση της αποτελεσματικής διακυβέρνησης για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να διασφαλίσουν την επίτευξη συνοχής όσον αφορά την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών στην εφαρμογή της σύμβασης και των πρωτοκόλλων της,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

ΜΕΡΟΣ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Γενικές υποχρεώσεις

Σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των παρακτίων περιοχών της Μεσογείου και με τα πρωτόκολλά της, τα μέρη θεσπίζουν κοινό πλαίσιο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την ενδυνάμωση της περιφερειακής συνεργασίας για το σκοπό αυτό.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος πρωτοκόλλου νοούνται ως:

α) "μέρη", τα συμβαλλόμενα μέρη του παρόντος πρωτοκόλλου.

β) "σύμβαση", η διεθνής σύμβαση για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των παρακτίων περιοχών της Μεσογείου από τη ρύπανση, η οποία συνήφθη στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976 και τροποποιήθηκε στις 10 Ιουνίου 1995.

γ) "οργανισμός", ο φορέας που αναφέρεται στο άρθρο 17 της σύμβασης.

δ) "κέντρο", το κέντρο περιφερειακών δραστηριοτήτων του προγράμματος δράσεων προτεραιότητας.

ε) "παράκτια ζώνη", η γεωμορφολογική περιοχή εκατέρωθεν της ακτογραμμής στην οποία η αλληλεπίδραση μεταξύ του θαλάσσιου και του χερσαίου τμήματος αποκτά τη μορφή πολύπλοκων συστημάτων οικολογικών στοιχείων και πόρων αποτελούμενων από βιοτικές και αβιοτικές συνιστώσες που συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν με τις ανθρώπινες κοινότητες και τις σχετικές κοινωνικο-οικονομικές δραστηριότητες.

στ) "ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών", δυναμική διαδικασία με σκοπό την αειφόρο διαχείριση και χρήση των παράκτιων ζωνών, κατά την οποία λαμβάνονται ταυτόχρονα υπόψη η ευπαθής φύση των παράκτιων οικοσυστημάτων και τοπίων, η ποικιλομορφία των δραστηριοτήτων και χρήσεων, οι αλληλεπιδράσεις τους, ο θαλάσσιος προσανατολισμός ορισμένων δραστηριοτήτων και χρήσεων και ο αντίκτυπός τους στο θαλάσσιο και το χερσαίο τμήμα.

Άρθρο 3

Γεωγραφική κάλυψη

1. Περιοχή εφαρμογής του Πρωτοκόλλου είναι η περιοχή της Μεσογείου Θαλάσσης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 1 της σύμβασης. Η περιοχή αυτή οριοθετείται επίσης από:

α) το θαλάσσιο όριο των παράκτιων ζωνών, το οποίο είναι το εξωτερικό όριο των χωρικών υδάτων των μερών και

β) το χερσαίο όριο των παράκτιων ζωνών, το οποίο είναι το όριο των ανάλογων παράκτιων μονάδων, όπως αυτές έχουν οριστεί από τα συμβαλλόμενα μέρη.

2. Εάν, εντός των ορίων της εθνικής κυριαρχίας του, ένα συμβαλλόμενο μέρος καθορίσει όρια διαφορετικά από αυτά της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, προσκομίζει δήλωση στον θεματοφύλακα κατά την κατάθεση του εγγράφου κύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης που αφορά το παρόν πρωτόκολλο, ή σε άλλη, μεταγενέστερη χρονική στιγμή, εφόσον:

α) το θαλάσσιο όριο είναι βραχύτερο από το εξωτερικό όριο των χωρικών υδάτων·

β) το χερσαίο όριο είναι διαφορετικό, περισσότερο ή λιγότερο εκτενές, από τα όρια των χερσαίων ή παράκτιων μονάδων, όπως αυτά ορίζονται ανωτέρω, προκειμένου να εφαρμοστούν, μεταξύ άλλων, η προσέγγιση που στηρίζεται στο οικοσύστημα καθώς και οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια και να ληφθούν υπόψη οι ειδικές ανάγκες των νήσων που συνδέονται με τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά τους ή να ληφθούν υπόψη οι αρνητικές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος.

3. Κάθε μέρος εγκρίνει ή προάγει στο κατάλληλο θεσμικό επίπεδο τα δέοντα μέτρα για την ενημέρωση των πολιτών και άλλων ενδιαφερομένων της γεωγραφικής περιοχής που καλύπτει το παρόν πρωτόκολλο.

Άρθρο 4

Διαφύλαξη δικαιωμάτων

1. Το παρόν πρωτόκολλο και κάθε πράξη που θα εκδοθεί βάσει αυτού δεν θίγει τα δικαιώματα, τις παρούσες και μελλοντικές απαιτήσεις ή νομικές θέσεις οποιουδήποτε μέρους για το δίκαιο της θάλασσας, ιδίως όσον αφορά τη φύση και την έκταση των θαλάσσιων περιοχών, την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών μεταξύ κρατών με αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές, το δικαίωμα και τις προϋποθέσεις για τη διέλευση από στενά που χρησιμοποιούνται στη διεθνή ναυσιπλοΐα και το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης από χωρικά ύδατα, καθώς και τη φύση και έκταση της δικαιοδοσίας του παράκτιου κράτους, του κράτους σημαίας ή του κράτους του λιμένα.

2. Καμία πράξη ή δραστηριότητα που αναλαμβάνεται δυνάμει του παρόντος πρωτοκόλλου δεν συνιστά λόγο για να προβληθεί, να υποστηριχθεί ή να αμφισβητηθεί αξίωση επί της εθνικής κυριαρχίας ή δικαιοδοσίας.

3. Οι διατάξεις του παρόντος πρωτοκόλλου δεν θίγουν αυστηρότερες διατάξεις για την προστασία και διαχείριση των παράκτιων ζωνών που περιέχονται σε άλλα ισχύοντα ή μελλοντικά εθνικά ή διεθνή νομοθετήματα ή προγράμματα.

4. Το παρόν πρωτόκολλο δεν θίγει τις δραστηριότητες και τις εγκαταστάσεις εθνικής ασφάλειας και άμυνας· ωστόσο, όλα τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι οι εν λόγω δραστηριότητες και εγκαταστάσεις πρέπει να λειτουργούν ή να δημιουργούνται, στο βαθμό που αυτό είναι εύλογο και εφικτό, με τρόπο σύμφωνο προς το παρόν πρωτόκολλο.

Άρθρο 5

Στόχοι της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών

Στόχοι της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών είναι:

α) η διευκόλυνση της αειφόρου ανάπτυξης των παράκτιων ζωνών μέσω του ορθολογικού σχεδιασμού των δραστηριοτήτων, εξασφαλίζοντας ότι η οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη συνάδει με το περιβάλλον και τα τοπία·

β) η διατήρηση των παράκτιων ζωνών προς όφελος των σημερινών και μελλοντικών γενεών·

γ) η εξασφάλιση της αειφόρου εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, ιδίως όσον αφορά τα ύδατα·

δ) η διατήρηση της ακεραιότητας των παράκτιων οικοσυστημάτων και τοπίων, καθώς και της γεωμορφολογίας των παράκτιων ζωνών·

ε) η αποτροπή ή/και μείωση των επιδράσεων των φυσικών κινδύνων και ειδικότερα της αλλαγής του κλίματος, που μπορούν να προκληθούν από φυσικές αιτίες ή ανθρωπογενείς δραστηριότητες·

στ) η επίτευξη συνοχής μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών πρωτοβουλιών και μεταξύ όλων των αποφάσεων που λαμβάνονται από τις δημόσιες αρχές, σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, οι οποίες επηρεάζουν τη χρήση των παράκτιων ζωνών.

Άρθρο 6

Γενικές αρχές της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών

Κατά την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου, τα συμβαλλόμενα μέρη ακολουθούν τις εξής αρχές όσον αφορά την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών:

α) ο βιολογικός πλούτος και η φυσική δυναμική και λειτουργία της παλιρροιακής περιοχής και η συμπληρωματική και αλληλεξαρτώμενη φύση του θαλάσσιου και του χερσαίου τμήματος που συναποτελούν μια ενιαία οντότητα λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη.

β) όλα τα στοιχεία σχετικά με τα υδρολογικά, γεωμορφολογικά, κλιματολογικά, οικολογικά, κοινωνικοοικονομικά και πολιτιστικά συστήματα λαμβάνονται υπόψη με ολοκληρωμένο τρόπο, ώστε να μην σημειώνεται υπέρβαση της φέρουσας ικανότητας των παράκτιων ζωνών και να προλαμβάνονται οι αρνητικές επιπτώσεις λόγω φυσικών καταστροφών και ανάπτυξης.

γ) κατά το σχεδιασμό και τη διαχείριση των παράκτιων ζωνών εφαρμόζεται προσέγγιση βασιζόμενη στα οικοσυστήματα, ώστε να εξασφαλίζεται η αειφόρος ανάπτυξή τους.

δ) διασφαλίζεται η κατάλληλη διακυβέρνηση, η οποία επιτρέπει στους τοπικούς πληθυσμούς και τα μέλη της κοινωνίας των πολιτών που αφορά η εξέλιξη των παράκτιων ζωνών επαρκή και έγκαιρη συμμετοχή τους σε μια διαφανή διαδικασία λήψης αποφάσεων.

ε) διασφαλίζεται ο θεσμικός διατομεακός συντονισμός των διάφορων διοικητικών υπηρεσιών και των αρμόδιων για τις παράκτιες ζώνες περιφερειακών και τοπικών αρχών.

στ) διασφαλίζεται η χάραξη χωροταξικών στρατηγικών, σχεδίων και προγραμμάτων που καλύπτουν την αστική ανάπτυξη και τις κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες, καθώς και άλλες σχετικές τομεακές πολιτικές.

ζ) λαμβάνονται υπόψη η πολλαπλότητα και η ποικιλότητα των δραστηριοτήτων στις παράκτιες ζώνες και δίνεται προτεραιότητα, όπου αυτό είναι απαραίτητο, στις δημόσιες υπηρεσίες και δραστηριότητες που απαιτούν, από την άποψη της χρήσης και της θέσης, άμεση εγγύτητα με τη θάλασσα.

η) η κατανομή χρήσεων στο σύνολο των παράκτιων ζωνών είναι ισόρροπη και αποφεύγεται η περιττή συγκέντρωση και η υπερβολική αστική ανάπτυξη.

θ) εκτελούνται προκαταρκτικές αξιολογήσεις των κινδύνων που συνδέονται με τις διάφορες ανθρωπογενείς δραστηριότητες και υποδομές, ώστε να αποτρέπεται ή να περιορίζεται ο αρνητικός αντίκτυπός τους στις παράκτιες ζώνες.

ι) αποτρέπονται οι ζημίες στο παράκτιο περιβάλλον και, εφόσον προκληθούν, λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα αποκατάστασης.

Άρθρο 7

Συντονισμός

1. Για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, τα συμβαλλόμενα μέρη:

α) εξασφαλίζουν τον θεσμικό συντονισμό, όπου αυτό είναι απαραίτητο, μέσω των αρμόδιων φορέων ή μηχανισμών, προκειμένου να αποφευχθούν οι τομεακές προσεγγίσεις και να διευκολυνθούν οι ολοκληρωμένες προσεγγίσεις·

β) οργανώνουν αποτελεσματικό συντονισμό μεταξύ των διαφόρων αρχών που είναι αρμόδιες για τα θαλάσσια και τα χερσαία τμήματα των παράκτιων ζωνών στις διάφορες διοικητικές υπηρεσίες, σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

γ) οργανώνουν τον στενό συντονισμό των εθνικών αρχών και των περιφερειακών και τοπικών φορέων όσον αφορά στρατηγικές, σχέδια και προγράμματα για τις παράκτιες ζώνες, καθώς και τις χορηγούμενες άδειες για δραστηριότητες, ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί μέσω κοινών συμβουλευτικών φορέων ή κοινών διαδικασιών λήψης αποφάσεων.

2. Οι εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές που είναι αρμόδιες για τις παράκτιες ζώνες, εργάζονται από κοινού στο μέτρο του δυνατού για να ενισχύσουν τη συνοχή και την αποτελεσματικότητα των θεσπιζόμενων στρατηγικών, σχεδίων και προγραμμάτων για τις παράκτιες ζώνες.

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΖΩΝΩΝ

Άρθρο 8

Προστασία και αειφόρος χρήση των παράκτιων ζωνών

1. Σύμφωνα με τους στόχους και τις αρχές που καθορίζονται στα άρθρα 5 και 6 του παρόντος πρωτοκόλλου, τα συμβαλλόμενα μέρη επιδιώκουν να διασφαλίσουν την αειφόρο χρήση και διαχείριση των παράκτιων ζωνών, προκειμένου να διατηρηθούν τα παράκτια φυσικά ενδιαιτήματα, τοπία, φυσικοί πόροι και οικοσυστήματα, σύμφωνα με τα διεθνή και περιφερειακά νομικά μέσα.

2. Για το σκοπό αυτό τα συμβαλλόμενα μέρη:

α) καθορίζουν στις παράκτιες ζώνες, από την υψηλότερη χειμερινή ίσαλο γραμμή, ζώνη στην οποία δεν επιτρέπεται η δόμηση. Λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, τις περιοχές οι οποίες επηρεάζονται άμεσα και αρνητικά από την αλλαγή του κλίματος και τους φυσικούς κινδύνους, αυτή η ζώνη δεν μπορεί να έχει πλάτος μικρότερο των 100 μέτρων, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του κατωτέρω εδαφίου β). Τυχόν αυστηρότερα εθνικά μέτρα που καθορίζουν αυτό το πλάτος παραμένουν σε ισχύ·

β) μπορούν να προσαρμόζουν, κατά τρόπο σύμφωνο με τους στόχους και τις αρχές του παρόντος πρωτοκόλλου, τις διατάξεις που προαναφέρθηκαν:

1. για κοινοφελή έργα,

2. σε περιοχές που παρουσιάζουν ιδιαίτερους γεωγραφικούς ή άλλους τοπικούς περιορισμούς, ιδιαίτερα σχετικούς με την πυκνότητα πληθυσμού ή τις κοινωνικές ανάγκες, όταν η οικοδόμηση ατομικών κατοικιών, η αστική ανάπτυξη ή οικονομική ανάπτυξη προβλέπονται από εθνικά νομικά μέσα·

γ) κοινοποιούν στον Οργανισμό τα εθνικά νομικά μέσα που έχουν θεσπίσει και επιτρέπουν τις ανωτέρω προσαρμογές.

3. Τα συμβαλλόμενα μέρη επιδιώκουν επίσης να διασφαλίσουν ότι στα εθνικά νομικά μέσα τους συμπεριλαμβάνονται κριτήρια για την αειφόρο χρήση των παράκτιων ζωνών. Τα εν λόγω κριτήρια, στα οποία λαμβάνονται υπόψη οι συγκεκριμένες τοπικές συνθήκες, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

α) τον προσδιορισμό και οριοθέτηση, εκτός των προστατευόμενων ζωνών, ανοικτών περιοχών στις οποίες η αστική ανάπτυξη και άλλες δραστηριότητες είναι περιορισμένες ή, όπου αυτό είναι απαραίτητο, απαγορευμένες·

β) τον περιορισμό της γραμμικής επέκτασης της αστικής ανάπτυξης και τη δημιουργία νέας υποδομής μεταφορών κατά μήκος της ακτής·

γ) την εξασφάλιση ότι οι περιβαλλοντικές ανησυχίες είναι ενσωματωμένες στους κανόνες για τη διαχείριση και τη χρήση της δημόσιας θαλάσσιας περιοχής·

δ) την εξασφάλιση της ελευθερίας πρόσβασης του κοινού στη θάλασσα και κατά μήκος της ακτής·

ε) τον περιορισμό ή, όπου αυτό είναι απαραίτητο, την απαγόρευση της μετακίνησης και στάθμευσης των χερσαίων οχημάτων, καθώς επίσης και της μετακίνησης και αγκυροβολίας θαλάσσιων σκαφών στις ευπαθείς θαλάσσιες και χερσαίες φυσικές περιοχές, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι παραλίες και οι θίνες.

Άρθρο 9

Οικονομικές δραστηριότητες

1. Σύμφωνα με τους στόχους και τις αρχές που προβλέπονται στα άρθρα 5 και 6 του παρόντος πρωτοκόλλου, και λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις της σύμβασης της Βαρκελώνης και των πρωτοκόλλων της, τα συμβαλλόμενα μέρη:

α) αποδίδουν τη δέουσα προσοχή στις οικονομικές δραστηριότητες που απαιτούν την άμεση εγγύτητα με τη θάλασσα·

β) εξασφαλίζουν ότι στις διάφορες οικονομικές δραστηριότητες ελαχιστοποιείται η χρήση των φυσικών πόρων και λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες των μελλοντικών γενεών·

γ) εξασφαλίζουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων και περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση των αποβλήτων·

δ) διασφαλίζουν ότι η παράκτια και η θαλάσσια οικονομία είναι προσαρμοσμένες στην ευπαθή φύση των παράκτιων ζωνών και ότι οι πόροι της θάλασσας προστατεύονται από τη ρύπανση·

ε) καθορίζουν τους δείκτες ανάπτυξης των οικονομικών δραστηριοτήτων για να εξασφαλίσουν τη βιώσιμη χρήση των παράκτιων ζωνών και να μειώσουν τις πιέσεις που υπερβαίνουν τη φέρουσα ικανότητά τους·

στ) προωθούν δεοντολογικούς κώδικες για τις δημόσιες αρχές, τους οικονομικούς παράγοντες και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.

2. Επιπλέον, όσον αφορά τις ακόλουθες οικονομικές δραστηριότητες, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν:

α) Γεωργία και βιομηχανία

να εξασφαλίσουν υψηλά επίπεδα προστασίας του περιβάλλοντος όσον αφορά τη χωροθέτηση και την εκτέλεση των γεωργικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων, ώστε να προστατεύονται τα παράκτια οικοσυστήματα και τα τοπία και να αποτρέπεται η ρύπανση της θάλασσας, των υδάτων, του αέρα και του εδάφους·

β) Αλιεία

i) να λαμβάνουν υπόψη, στα αναπτυξιακά έργα, την ανάγκη προστασίας των περιοχών αλιείας,

ii) να εξασφαλίζουν τη συμβατότητα των αλιευτικών πρακτικών με την αειφόρο εκμετάλλευση των φυσικών θαλάσσιων πόρων·

γ) Υδατοκαλλιέργειες

i) να λαμβάνουν υπόψη, στα αναπτυξιακά έργα, την ανάγκη προστασίας των περιοχών υδατοκαλλιέργειας και οστρακοκαλλιέργειας·

ii) να ρυθμίζουν τις υδατοκαλλιέργειες με έλεγχο της χρήσης των εισροών και της επεξεργασίας των αποβλήτων·

δ) Τουρισμός, αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες

i) να ενθαρρύνουν τον αειφόρο παράκτιο τουρισμό με τον οποίο διαφυλάσσονται τα παράκτια οικοσυστήματα, οι φυσικοί πόροι, η πολιτιστική κληρονομιά και τα τοπία·

ii) να προωθούν ιδιαίτερες μορφές παράκτιου τουρισμού, συμπεριλαμβανομένου του πολιτιστικού, του αγροτικού και του οικολογικού τουρισμού, σεβόμενα τις παραδόσεις των τοπικών πληθυσμών·

iii) να ρυθμίζουν ή, όπου αυτό είναι απαραίτητο, να απαγορεύουν την πρακτική διαφόρων αθλητικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της αλιείας αναψυχής και της αφαίρεσης οστρακόδερμων·

ε) Χρήση συγκεκριμένων φυσικών πόρων

i) να επιβάλλουν την αδειοδότηση για τις δραστηριότητες ανασκαφής και εξόρυξης μεταλλευμάτων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του θαλάσσιου ύδατος σε εγκαταστάσεις αφαλάτωσης και εκμετάλλευσης πετρωμάτων·

ii) να ρυθμίζουν την αμμοληψία, συμπεριλαμβανόμενης της αμμοληψίας από ιζήματα του βυθού της θάλασσας και των ποταμών ή να την απαγορεύουν όπου αυτή ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στην ισορροπία των παράκτιων οικοσυστημάτων·

iii) να παρακολουθούν τα παράκτια υδροφόρα στρώματα και τις δυναμικές περιοχές επαφής ή διεπαφής μεταξύ γλυκού και αλμυρού ύδατος, που ενδέχεται να επηρεαστούν αρνητικά από την άντληση υπόγειου ύδατος ή από τυχόν απορρίψεις στο φυσικό περιβάλλον·

στ) Υποδομή, ενεργειακές εγκαταστάσεις, λιμένες και θαλάσσιες εργασίες και δομές

να υποβάλλουν σε έγκριση για τις υποδομές, εγκαταστάσεις, εργασίες και δομές αυτού του είδους, ώστε ο αρνητικός αντίκτυπός τους στα παράκτια οικοσυστήματα, τα τοπία και τη γεωμορφολογία να ελαχιστοποιείται ή, όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο, να αντισταθμίζεται από μέτρα μη οικονομικού χαρακτήρα·

ζ) Θαλάσσιες δραστηριότητες

να ασκούν θαλάσσιες δραστηριότητες κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται η διαφύλαξη των παράκτιων οικοσυστημάτων σύμφωνα με τους κανόνες, τα πρότυπα και τις διαδικασίες των σχετικών διεθνών συμβάσεων.

Άρθρο 10

Ειδικά παράκτια οικοσυστήματα

Τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν μέτρα προστασίας των χαρακτηριστικών ορισμένων ειδικών παράκτιων οικοσυστημάτων, ως εξής:

1. Υγρότοποι και εκβολές ποταμών

Επιπλέον της δημιουργίας προστατευόμενων ζωνών και με σκοπό την πρόληψη της εξαφάνισης των υγροτόπων και των εκβολών ποταμών, τα συμβαλλόμενα μέρη:

α) συνεκτιμούν κατά τη χάραξη εθνικών στρατηγικών, σχεδίων και προγραμμάτων για τις παράκτιες ζώνες, καθώς και κατά την έκδοση αδειών, την περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική διάσταση των υγροτόπων και των εκβολών ποταμών·

β) λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να ρυθμίζονται ή, εάν είναι απαραίτητο, να απαγορεύονται, οι δραστηριότητες που μπορούν να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στους υγροτόπους και τις εκβολές ποταμών·

γ) αναλαμβάνουν, στο μέτρο του δυνατού, την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων παράκτιων υγροτόπων, με σκοπό την επανενεργοποίηση του θετικού ρόλου τους στις περιβαλλοντικές διαδικασίες των παράκτιων ζωνών.

2. Θαλάσσια ενδιαιτήματα

Τα συμβαλλόμενα μέρη, αναγνωρίζοντας την ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων περιοχών που φιλοξενούν ενδιαιτήματα και είδη υψηλής αξίας διατήρησης, ανεξαρτήτως της ταξινόμησής τους στις προστατευόμενες ζώνες, οφείλουν να:

α) θεσπίζουν μέτρα για να εξασφαλίσουν την προστασία και τη διατήρηση, με τη βοήθεια νομοθετικών πράξεων, τον προγραμματισμό και τη διαχείριση των θαλάσσιων και παράκτιων περιοχών, ιδίως εκείνων που φιλοξενούν ενδιαιτήματα και είδη υψηλής αξίας διατήρησης·

β) αναλαμβάνουν να προωθήσουν την περιφερειακή και διεθνή συνεργασία για την εφαρμογή κοινών προγραμμάτων για την προστασία των θαλάσσιων ενδιαιτημάτων.

3. Παράκτια δάση και άλση

Τα συμβαλλόμενα μέρη εγκρίνουν μέτρα με σκοπό την προστασία και την ανάπτυξη παράκτιων δασών και αλσών, ιδίως δε εκείνων που βρίσκονται εκτός περιοχών ειδικής προστασίας.

4. Θίνες

Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την αειφόρο προστασία και, όπου είναι δυνατόν, την αποκατάσταση των θινών και των λουρονησίδων.

Άρθρο 11

Παράκτια τοπία

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη, αναγνωρίζοντας την ειδική αισθητική, φυσική και πολιτιστική αξία των παράκτιων τοπίων, ανεξαρτήτως της ταξινόμησής τους ως προστατευόμενων ζωνών, θεσπίζουν μέτρα για να εξασφαλίσουν την προστασία των παράκτιων τοπίων μέσω νομοθετικών πράξεων, σχεδιασμού και διαχείρισης.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να προωθήσουν την περιφερειακή και διεθνή συνεργασία στο πεδίο της προστασίας των τοπίων και, ειδικότερα, την εφαρμογή, ενδεχομένως, κοινών δράσεων για τα διασυνοριακά παράκτια τοπία.

Άρθρο 12

Νήσοι

Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να χορηγούν ειδική προστασία στις νήσους, συμπεριλαμβανομένων των μικρών νήσων, και για το σκοπό αυτό, δεσμεύονται να:

α) προωθούν φιλικές προς το περιβάλλον δραστηριότητες σε αυτές τις περιοχές και να λαμβάνουν ειδικά μέτρα εξασφάλισης της συμμετοχής των κατοίκων στην προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων, με βάση τα τοπικά έθιμα και την τοπική πείρα·

β) λαμβάνουν υπόψη, κατά τη χάραξη των εθνικών στρατηγικών, σχεδίων και προγραμμάτων και των μέσων διαχείρισης, ιδίως στους τομείς των μεταφορών, του τουρισμού, της αλιείας, των αποβλήτων και των υδάτων, τα ειδικά χαρακτηριστικά του νησιωτικού περιβάλλοντος και την αναγκαιότητα να εξασφαλιστεί αλληλεπίδραση μεταξύ των νήσων.

Άρθρο 13

Πολιτιστική κληρονομιά

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη εγκρίνουν, μεμονωμένα ή συλλογικά, όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διατηρήσουν και να προστατεύσουν την πολιτιστική, ειδικότερα δε την αρχαιολογική και την ιστορική, κληρονομιά των παράκτιων ζωνών, συμπεριλαμβανομένης της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με τα ισχύοντα εθνικά και διεθνή νομοθετικά μέσα.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη εξασφαλίζουν ότι η επιτόπια διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς των παράκτιων ζωνών εξετάζεται ως πρώτη επιλογή πριν από την εφαρμογή οποιασδήποτε επέμβασης στην εν λόγω κληρονομιά.

3. Τα συμβαλλόμενα μέρη εξασφαλίζουν ειδικότερα ότι τα στοιχεία της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς των παράκτιων ζωνών που αφαιρούνται από το θαλάσσιο περιβάλλον αποτελούν αντικείμενο συντήρησης και διαχείρισης κατά τρόπον ώστε να διασφαλίζεται η μακροπρόθεσμη διατήρησή τους και η αποτροπή εκμετάλλευσής τους ως αντικειμένου εμπορίας, αγοραπωλησίας ή ανταλλαγής τους ως εμπορικών αγαθών.

Άρθρο 14

Συμμετοχή

1. Με σκοπό την εξασφάλιση αποτελεσματικής διακυβέρνησης καθ΄όλη τη διαδικασία της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι στις φάσεις της διαμόρφωσης και εφαρμογής στρατηγικών, σχεδίων και προγραμμάτων ή έργων που αφορούν τις παράκτιες και θαλάσσιες ζώνες, καθώς και της έκδοσης διαφόρων αδειών, συμμετέχουν καταλλήλως τα ενδιαφερόμενα μέρη, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται:

- οι ενδιαφερόμενες εδαφικές κοινότητες και δημόσιοι φορείς,

- οικονομικοί φορείς,

- μη κυβερνητικές οργανώσεις,

- κοινωνικοί φορείς,

- το ενδιαφερόμενο κοινό.

Η συμμετοχή συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, την εμπλοκή συμβουλευτικών φορέων, έρευνες ή δημόσιες ακροάσεις και μπορεί εξάλλου να επεκταθεί σε συμπράξεις.

2. Με σκοπό την εξασφάλιση της εν λόγω συμμετοχής, τα συμβαλλόμενα μέρη παρέχουν πληροφορίες κατά τρόπο επαρκή, έγκαιρο και αποτελεσματικό.

3. Διαδικασίες διαμεσολάβησης ή συμβιβασμού και δικαίωμα διοικητικής ή νομικής προσφυγής τίθενται στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου ο οποίος θέτει υπό αμφισβήτηση αποφάσεις και πράξεις ή επισημαίνει παραλείψεις, με την επιφύλαξη των διατάξεων περί συμμετοχής που έχουν καθορίσει τα συμβαλλόμενα μέρη όσον αφορά σχέδια, προγράμματα ή έργα σχετικά με τις παράκτιες ζώνες.

Άρθρο 15

Ευαισθητοποίηση, κατάρτιση, εκπαίδευση και έρευνα

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν, σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, δραστηριότητες ευαισθητοποίησης σχετικά με την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών και την διαμόρφωση σχετικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, τη σχετική με το αντικείμενο κατάρτιση και δημόσια παιδεία.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη διοργανώνουν, απευθείας, σε πολυμερή ή σε διμερή βάση, ή με τη βοήθεια του Οργανισμού, του Κέντρου ή των ενδιαφερόμενων διεθνών οργανισμών, εκπαιδευτικά προγράμματα, κατάρτιση και δημόσια εκπαίδευση σχετικά με την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών με σκοπό την εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξής τους.

3. Τα συμβαλλόμενα μέρη παρέχουν τη δυνατότητα διεπιστημονικής έρευνας στο πεδίο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών και αλληλεπίδρασης μεταξύ δραστηριοτήτων καθώς και των επιπτώσεών τους στις παράκτιες ζώνες. Για το σκοπό αυτό, οφείλουν να ιδρύσουν ή να υποστηρίξουν ειδικευμένα ερευνητικά κέντρα. Σκοπός της έρευνας είναι, ειδικότερα, η προαγωγή των γνώσεων στο πεδίο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, η συμβολή στην καλύτερη ενημέρωση του κοινού και η διευκόλυνση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων από τους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΖΩΝΗΣ

Άρθρο 16

Μηχανισμοί και δίκτυα παρακολούθησης και παρατήρησης

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη χρησιμοποιούν και ενισχύουν τους υπάρχοντες ενδεδειγμένους μηχανισμούς παρακολούθησης και παρατήρησης, ή δημιουργούν νέους εάν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Καταρτίζουν επίσης και επικαιροποιούν τακτικά τους εθνικούς καταλόγους παράκτιων ζωνών, οι οποίοι καλύπτουν, στο μέτρο του δυνατού, πληροφορίες για τους πόρους και τις δραστηριότητες, καθώς επίσης και για τα ιδρύματα, τη νομοθεσία και το σχεδιασμό που ενδεχομένως επηρεάζουν τις παράκτιες ζώνες.

2. Προκειμένου να προωθηθεί η ανταλλαγή επιστημονικής πείρας, στοιχείων και ορθών πρακτικών, τα συμβαλλόμενα μέρη συμμετέχουν, στο κατάλληλο διοικητικό και επιστημονικό επίπεδο, σε μεσογειακό δίκτυο παράκτιων ζωνών σε συνεργασία με τον Οργανισμό.

3. Με σκοπό τη διευκόλυνση της τακτικής παρατήρησης της κατάστασης και εξέλιξης των παράκτιων ζωνών, τα συμβαλλόμενα μέρη καταλήγουν σε έναν ενιαίο μορφότυπο αναφοράς και σε μια ενιαία διαδικασία συλλογής των κατάλληλων στοιχείων για τις εθνικές απογραφές.

4. Τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν δημόσια πρόσβαση στις πληροφορίες που προκύπτουν από τους μηχανισμούς και τα δίκτυα παρακολούθησης και παρατήρησης.

Άρθρο 17

Μία μεσογειακή στρατηγική για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών

Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την δέσμευση να συνεργάζονται για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης και της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, λαμβάνοντας υπόψη τη μεσογειακή στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη και συμπληρώνοντάς την, όπου αυτό είναι απαραίτητο. Για τον σκοπό αυτό, τα συμβαλλόμενα μέρη καθορίζουν, με τη βοήθεια του Κέντρου, ένα κοινό περιφερειακό πλαίσιο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου, το οποίο θα εφαρμοστεί με τη βοήθεια των κατάλληλων περιφερειακών προγραμμάτων δράσης και άλλων επιχειρησιακών μέσων, καθώς επίσης και μέσω των εθνικών στρατηγικών τους.

Άρθρο 18

Εθνικές στρατηγικές, σχέδια και προγράμματα για τις παράκτιες ζώνες

1. Κάθε συμβαλλόμενο μέρος ενισχύει περαιτέρω ή χαράσσει εθνική στρατηγική για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών και καταρτίζει σχέδια και προγράμματα εφαρμογής της, συνεπή με το κοινό περιφερειακό πλαίσιο και σύμφωνα με τους στόχους και τις αρχές της ολοκληρωμένης διαχείρισης που προβλέπονται στο παρόν πρωτόκολλο, ενημερώνει δε τον Οργανισμό για το μηχανισμό συντονισμού που έχει συστήσει στο πλαίσιο της εν λόγω στρατηγικής.

2. Στην εθνική στρατηγική, η οποία βασίζεται σε ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης, τίθενται στόχοι, καθορίζονται αιτιολογημένες προτεραιότητες, προσδιορίζονται τα παράκτια οικοσυστήματα που χρειάζονται διαχείριση, καθώς επίσης και όλοι οι σχετικοί συντελεστές και διαδικασίες, απαριθμούνται τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και το κόστος τους, καθώς επίσης και τα θεσμικά όργανα και τα νομικά και διαθέσιμα οικονομικά μέσα, και καθορίζεται χρονοδιάγραμμα εφαρμογής.

3. Στα σχέδια και προγράμματα για τις παράκτιες ζώνες, τα οποία μπορούν να είναι αυτόνομα ή ενσωματωμένα σε άλλα σχέδια και προγράμματα, καθορίζονται οι προσανατολισμοί της εθνικής στρατηγικής και η εφαρμογή της στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο, ορίζοντας, μεταξύ άλλων και όπου απαιτείται, τις φέρουσες ικανότητές τους και τους όρους για την κατανομή και τη χρήση των αντίστοιχων θαλάσσιων και χερσαίων τμημάτων των παράκτιων ζωνών.

4. Τα συμβαλλόμενα μέρη καθορίζουν τους κατάλληλους δείκτες προκειμένου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των στρατηγικών ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, καθώς και η πρόοδος στην εφαρμογή του πρωτοκόλλου.

Άρθρο 19

Περιβαλλοντική εκτίμηση

1. Λαμβάνοντας υπόψη την ευπαθή φύση των παράκτιων ζωνών, τα συμβαλλόμενα μέρη εξασφαλίζουν ότι στη διαδικασία και στις σχετικές μελέτες για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στις παράκτιες ζώνες, και ιδίως στα οικοσυστήματά τους, συνεκτιμώνται η συγκεκριμένη ευαισθησία του περιβάλλοντος και οι αλληλεξαρτήσεις μεταξύ θαλάσσιων και χερσαίων τμημάτων των παράκτιων ζωνών.

2. Σύμφωνα με τα ίδια κριτήρια, τα συμβαλλόμενα μέρη προβαίνουν, κατά περίπτωση, σε στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση των σχεδίων και προγραμμάτων που επιδρούν στις παράκτιες ζώνες.

3. Στις περιβαλλοντικές εκτιμήσεις λαμβάνονται υπόψη οι σωρευτικές επιπτώσεις στις παράκτιες ζώνες, αποδίδοντας τη δέουσα προσοχή, μεταξύ άλλων, στις φέρουσες ικανότητές τους.

Άρθρο 20

Χωροταξική πολιτική

1. Με σκοπό την προώθηση της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, τη μείωση των οικονομικών πιέσεων, τη διατήρηση ανοικτών περιοχών και την διευκόλυνση της δημόσιας πρόσβασης στη θάλασσα και κατά μήκος της ακτής, τα συμβαλλόμενα μέρη θεσπίζουν κατάλληλα χωροταξικά μέσα και μέτρα, συμπεριλαμβανόμενης της διαδικασίας του χωροταξικού σχεδιασμού.

2. Για το σκοπό αυτό, και προκειμένου να διασφαλιστεί η αειφόρος διαχείριση της δημόσιας και ιδιωτικής γης των παράκτιων περιοχών, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν, μεταξύ άλλων, να υιοθετήσουν μηχανισμούς για την αγορά, την εκχώρηση, τη δωρεά ή τη μεταφορά εδαφών στο δημόσιο και να επιβάλουν δουλείες στις ιδιοκτησίες.

Άρθρο 21

Οικονομικά, χρηματοοικονομικά και φορολογικά μέσα

Προκειμένου να καταστεί δυνατή η εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών και των σχεδίων και προγραμμάτων για τις παράκτιες ζώνες, τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για τη θέσπιση οικονομικών, χρηματοδοτικών ή/και φορολογικών μέσων, με σκοπό την υποστήριξη τοπικών, περιφερειακών και εθνικών πρωτοβουλιών για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών.

ΜΕΡΟΣ IV

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΤΡΕΧΕΙ Η ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ

Άρθρο 22

Φυσικοί κίνδυνοι

Στο πλαίσιο των εθνικών στρατηγικών για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, τα συμβαλλόμενα μέρη αναπτύσσουν πολιτικές πρόληψης των φυσικών κινδύνων. Για το σκοπό αυτό, διενεργούν εκτιμήσεις ευπάθειας και κινδύνου των παράκτιων ζωνών και λαμβάνουν μέτρα πρόληψης, μετριασμού και προσαρμογής για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών, ιδίως των σχετικών με την αλλαγή του κλίματος.

Άρθρο 23

Διάβρωση των ακτών

1. Σύμφωνα με τους στόχους και τις αρχές που καθορίζονται στα άρθρα 5 και 6 του παρόντος πρωτοκόλλου, τα συμβαλλόμενα μέρη, προκειμένου να αποτρέψουν και να μετριάσουν αποτελεσματικότερα τον αρνητικό αντίκτυπο της διάβρωσης των ακτών, αναλαμβάνουν να θεσπίσουν τα απαραίτητα μέτρα για τη διατήρηση και αποκατάσταση της φυσικής ικανότητας της ακτής να προσαρμόζεται στις αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκαλούνται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη, κατά την εξέταση της άσκησης νέων δραστηριοτήτων και εργασιών στις παράκτιες ζώνες, συμπεριλαμβανομένων των θαλασσίων δομών και των αμυντικών έργων στις ακτές, λαμβάνουν ιδιαιτέρως υπόψη τις αρνητικές επιπτώσεις τους στην διάβρωση των ακτών και το άμεσο και έμμεσο κόστος που ενδεχομένως προκύψει. Όσον αφορά τις υπάρχουσες δραστηριότητες και δομές, τα συμβαλλόμενα μέρη θεσπίζουν μέτρα για να ελαχιστοποιήσουν τα αποτελέσματά τους στη διάβρωση των ακτών.

3. Τα συμβαλλόμενα μέρη καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να προληφθούν οι επιπτώσεις της διάβρωσης των ακτών με την ολοκληρωμένη διαχείριση των δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανόμενης της θέσπισης ειδικών μέτρων για τα ιζήματα και τις εργασίες στις παράκτιες ζώνες.

4. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να θέτουν υπόψη των υπολοίπων τα επιστημονικά στοιχεία που μπορούν να βελτιώσουν τη γνώση σχετικά με την κατάσταση, την ανάπτυξη και τις επιπτώσεις της διάβρωσης των ακτών.

Άρθρο 24

Αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να προωθήσουν τη διεθνή συνεργασία για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την έγκαιρη αντιμετώπιση των επιπτώσεών τους.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να συντονίσουν τη χρήση του εξοπλισμού ανίχνευσης, προειδοποίησης και επικοινωνίας που έχουν στη διάθεσή τους, αξιοποιώντας τους υπάρχοντες μηχανισμούς και πρωτοβουλίες, για να εξασφαλίσουν την ταχύτερη δυνατή διαβίβαση επειγουσών πληροφοριών σχετικά με μεγάλες φυσικές καταστροφές. Τα συμβαλλόμενα μέρη γνωστοποιούν στον Οργανισμό τις εθνικές αρχές που είναι αρμόδιες για την διαβίβαση και τη λήψη πληροφοριών αυτού του είδους στο πλαίσιο των σχετικών διεθνών μηχανισμών.

3. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να προωθήσουν την αμοιβαία συνεργασία και τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών, μη κυβερνητικών οργανώσεων και άλλων αρμόδιων οργανισμών, για την επείγουσα παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών που έχουν επιπτώσεις στις παράκτιες ζώνες της Μεσογείου Θάλασσας.

ΜΕΡΟΣ V

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Άρθρο 25

Κατάρτιση και έρευνα

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν, απευθείας ή με τη βοήθεια του Οργανισμού ή των αρμόδιων διεθνών οργανισμών, την υποχρέωση συνεργασίας για την κατάρτιση του επιστημονικού, τεχνικού και διοικητικού προσωπικού στο πεδίο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, ιδίως προκειμένου να επιτευχθούν τα εξής:

α) προσδιορισμός και ενίσχυση των ικανοτήτων·

β) ανάπτυξη της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας·

γ) προώθηση κέντρων ειδικευμένων στον τομέα της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών·

δ) προώθηση των προγραμμάτων κατάρτισης των τοπικών επαγγελματιών.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν, απευθείας ή με τη βοήθεια του Οργανισμού ή των αρμόδιων διεθνών οργανισμών, την υποχρέωση προώθησης της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας στο πεδίο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, ιδίως με την ανταλλαγή επιστημονικών και τεχνικών πληροφοριών και τον συντονισμό των ερευνητικών προγραμμάτων τους σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Άρθρο 26

Επιστημονική και τεχνική συνδρομή

Για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν, απευθείας ή με τη βοήθεια του Οργανισμού ή των αρμόδιων διεθνών οργανισμών, να συνεργάζονται για την παροχή επιστημονικής και τεχνικής συνδρομής, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε περιβαλλοντικά ορθές τεχνολογίες και τη μεταφορά τους, καθώς και άλλων δυνατών μορφών συνδρομής, στα συμβαλλόμενα μέρη που θα υποβάλουν σχετικό αίτημα.

Άρθρο 27

Ανταλλαγή πληροφοριών και δραστηριότητες κοινού ενδιαφέροντος

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν, απευθείας ή με τη βοήθεια του Οργανισμού ή των αρμόδιων διεθνών οργανισμών, την υποχρέωση συνεργασίας στην ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τη χρήση των βέλτιστων περιβαλλοντικών πρακτικών.

2. Ειδικότερα, με την υποστήριξη του Οργανισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη:

α) καθορίζουν δείκτες για τη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, λαμβάνοντας υπόψη τους ισχύοντες, και συνεργάζονται στη χρήση δεικτών αυτού του είδους·

β) θεσπίζουν και προβάλλουν, σε διαρκή βάση, επικαιροποιημένες εκτιμήσεις της χρήσης και της διαχείρισης των παράκτιων ζωνών·

γ) ασκούν δραστηριότητες κοινού ενδιαφέροντος, όπως προγράμματα επίδειξης σχετικά με την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών.

Άρθρο 28

Διασυνοριακή συνεργασία

Τα συμβαλλόμενα μέρη επιδιώκουν, απευθείας ή με τη βοήθεια του Οργανισμού ή των αρμόδιων διεθνών οργανισμών, σε διμερή ή πολυμερή βάση, να συντονίζουν, όπου αυτό είναι σκόπιμο, τις εθνικές στρατηγικές τους για τις παράκτιες ζώνες και τα σχέδια και προγράμματά τους που αφορούν όμορες παράκτιες ζώνες. Οι αντίστοιχοι εθνικοί διοικητικοί φορείς συνεργάζονται για την επίτευξη του εν λόγω συντονισμού.

Άρθρο 29

Διασυνοριακή περιβαλλοντική εκτίμηση

1. Στο πλαίσιο του παρόντος πρωτοκόλλου, τα συμβαλλόμενα μέρη, προτού αδειοδοτήσουν ή εγκρίνουν σχέδια, προγράμματα και έργα που ενδέχεται να έχουν σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις στις παράκτιες ζώνες άλλων συμβαλλομένων μερών, συνεργάζονται μέσω κοινοποιήσεων, ανταλλαγής πληροφοριών και διαβουλεύσεων, στην εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εν λόγω σχεδίων, προγραμμάτων και έργων, συνεκτιμώντας το άρθρο 19 του παρόντος πρωτοκόλλου και το άρθρο 4 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της Σύμβασης.

2. Προς τον σκοπό αυτό, τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση συνεργασίας για τη διατύπωση και έγκριση των κατάλληλων οδηγιών για τον προσδιορισμό των διαδικασιών κοινοποίησης, ανταλλαγής πληροφοριών και διαβούλευσης σε όλα τα στάδια της διαδικασίας.

3. Τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν το δικαίωμα, κατά περίπτωση, να συμμετέχουν σε διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες για την αποτελεσματική εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

ΜΕΡΟΣ VΙ

ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 30

Κομβικά σημεία

Κάθε συμβαλλόμενο μέρος υποδεικνύει ένα "κομβικό σημείο" που θα χρησιμεύει ως σύνδεσμος με το Κέντρο στις τεχνικές και επιστημονικές πτυχές της εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου και θα διαχέει τις πληροφορίες σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Τα "κομβικά σημεία" συνεδριάζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να διεκπεραιώνουν τις υποχρεώσεις που υπέχουν από το παρόν πρωτόκολλο.

Άρθρο 31

Εκθέσεις

Τα συμβαλλόμενα μέρη υποβάλλουν στις τακτικές συνεδριάσεις των συμβαλλόμενων μερών εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου, υπό μορφήν και σε διαστήματα που καθορίζονται στις συνεδριάσεις. Στις εκθέσεις γίνεται επίσης αναφορά στα ληφθέντα μέτρα, στην αποτελεσματικότητά τους και στα προβλήματα που ανέκυψαν κατά την εφαρμογή τους.

Άρθρο 32

Θεσμικός συντονισμός

1. Ο Οργανισμός είναι αρμόδιος για το συντονισμό της εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου. Για το σκοπό αυτό, έχει την υποστήριξη από το Κέντρο, στο οποίο μπορεί να αναθέσει τις ακόλουθες λειτουργίες:

α) παροχή βοήθειας στα συμβαλλόμενα μέρη για τον καθορισμό κοινού περιφερειακού πλαισίου για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου, σύμφωνα με το άρθρο 17·

β) σύνταξη τακτικής έκθεσης σχετικά με την κατάσταση και την ανάπτυξη της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου με σκοπό τη διευκόλυνση της εφαρμογής του πρωτοκόλλου·

γ) ανταλλαγή πληροφοριών και άσκηση δραστηριοτήτων κοινού ενδιαφέροντος δυνάμει του άρθρου 27·

δ) παροχή βοήθειας στα συμβαλλόμενα μέρη, κατόπιν αιτήσεώς τους, για:

- συμμετοχή σε μεσογειακό δίκτυο παράκτιων ζωνών σύμφωνα με το άρθρο 16,

- τη χάραξη και εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών τους για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, δυνάμει του άρθρου 18,

- τη συνεργασία στις δραστηριότητες κατάρτισης και στα προγράμματα επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας σύμφωνα με το άρθρο 25,

- τον συντονισμό, όπου απαιτείται, της διαχείρισης διασυνοριακών παράκτιων ζωνών βάσει του άρθρου 28·

ε) τη διοργάνωση συνεδριάσεων όσων έχουν υποδειχθεί ως "κομβικά σημεία", σύμφωνα με το άρθρο 30·

στ) την εκτέλεση κάθε άλλης λειτουργίας που έχει ανατεθεί στο Κέντρο από τα συμβαλλόμενα μέρη.

2. Για τους σκοπούς της εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου, τα συμβαλλόμενα μέρη, ο Οργανισμός και το Κέντρο μπορούν από κοινού να καθιερώσουν συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις των οποίων οι δραστηριότητες σχετίζονται με το πρωτόκολλο.

Άρθρο 33

Συνεδριάσεις των μερών

1. Οι τακτικές συνεδριάσεις των συμβαλλομένων μερών στο παρόν πρωτόκολλο πραγματοποιούνται από κοινού με τις τακτικές συνεδριάσεις των συμβαλλομένων μερών στη Σύμβαση, οι οποίες συγκαλούνται σύμφωνα με το άρθρο 18 της Σύμβασης. Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν επίσης να πραγματοποιούν έκτακτες συνεδριάσεις, σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο.

2. Κατά τις συνεδριάσεις τα συμβαλλόμενα μέρη στο παρόν πρωτόκολλο εκτελούν τις ακόλουθες λειτουργίες:

α) προβαίνουν σε επισκόπηση της εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου·

β) διασφαλίζουν ότι το παρόν πρωτόκολλο εφαρμόζεται σε συντονισμό και σε συνέργεια με τα άλλα πρωτόκολλα·

γ) εποπτεύουν τις εργασίες του Οργανισμού και του Κέντρου σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου και την παροχή κατευθύνσεων σε θέματα πολιτικής σχετικά με τις δραστηριότητές τους·

δ) εξετάζουν την αποδοτικότητα των μέτρων που θεσπίζουν για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών και την αναγκαιότητα λήψης περαιτέρω μέτρων, ιδίως υπό μορφήν παραρτημάτων ή τροποποιήσεων στο παρόν πρωτόκολλο·

ε) διατυπώνουν συστάσεις στα συμβαλλόμενα μέρη σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να θεσπίσουν για την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου·

στ) εξετάζουν τις προτάσεις που υποβάλλονται κατά τις συνεδριάσεις αυτών που έχουν υποδειχθεί ως "κομβικά σημεία" βάσει του άρθρου 30 του παρόντος πρωτοκόλλου·

ζ) εξετάζουν τις εκθέσεις που έχουν διαβιβαστεί από τα συμβαλλόμενα μέρη και διατυπώνουν κατάλληλες συστάσεις βάσει του άρθρου 26 της σύμβασης·

η) εξετάζουν κάθε άλλη σχετική πληροφορία που έχει υποβληθεί μέσω του Κέντρου·

θ) εξετάζουν, κατά περίπτωση, κάθε άλλο θέμα σχετικό με το παρόν πρωτόκολλο.

ΜΕΡΟΣ VΙΙ

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 34

Σχέση με τη σύμβαση

1. Οι διατάξεις της Σύμβασης που αφορούν όλα τα πρωτόκολλα ισχύουν για το παρόν πρωτόκολλο.

2. Ο εσωτερικός κανονισμός και οι δημοσιονομικοί κανόνες που εγκρίνονται βάσει του άρθρου 24 της σύμβασης εφαρμόζονται στο παρόν Πρωτόκολλο, εκτός εάν τα συμβαλλόμενα μέρη αυτού συμφωνήσουν διαφορετικά.

Άρθρο 35

Σχέσεις με τρίτους

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη καλούν, όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο, κράτη που δεν αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη στο παρόν πρωτόκολλο και διεθνείς οργανισμούς, προκειμένου να συνεργαστούν στην εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου.

2. Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να θεσπίσουν τα κατάλληλα μέτρα, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ώστε να εξασφαλιστεί ότι ουδείς συμμετέχει σε δραστηριότητα που αντίκειται στις αρχές και τους στόχους του παρόντος πρωτοκόλλου.

Άρθρο 36

Υπογραφή

Το παρόν πρωτόκολλο είναι ανοικτό προς υπογραφή στη Μαδρίτη της Ισπανίας, από τις 21 Ιανουαρίου 2008 έως τις 20 Ιανουαρίου 2009, από οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση.

Άρθρο 37

Κύρωση, αποδοχή ή έγκριση

Το παρόν πρωτόκολλο υπόκειται σε επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση. Τα έγγραφα κύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης κατατίθενται στην κυβέρνηση της Ισπανίας, η οποία εκτελεί χρέη θεματοφύλακα.

Άρθρο 38

Προσχώρηση

Από τις 21 Ιανουαρίου 2009 και μετά, το παρόν πρωτόκολλο είναι ανοικτό για προσχώρηση κάθε συμβαλλομένου μέρους στη συνθήκη.

Άρθρο 39

Έναρξη ισχύος

Το παρόν πρωτόκολλο αρχίζει να ισχύει την 30ή ημέρα από την κατάθεση τουλάχιστον έξι εγγράφων κύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

Άρθρο 40

Αυθεντικά κείμενα

Το πρωτότυπο του παρόντος πρωτοκόλλου, τα κείμενα του οποίου στην αγγλική, αραβική, γαλλική και ισπανική γλώσσα είναι εξίσου αυθεντικά, κατατίθεται στον θεματοφύλακα.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ οι υπογράφοντες πληρεξούσιοι, δεόντως εξουσιοδοτημένοι προς τούτο, έθεσαν την υπογραφή τους στο παρόν πρωτόκολλο.

ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, την εικοστή πρώτη Ιανουαρίου δύο χιλιάδες οκτώ.

[1] The changing faces of Europe's coastal areas, EEA, 2006 (το μεταβαλλόμενο πρόσωπο των παράκτιων ζωνών της Ευρώπης), ΕΕΑ, 2006.

[2] A Sustainable Future for the Mediterranean - The Blue Plans Environment and Development Outlook, UNEP/MAP Blue Plan, Ιούλιος 2006.

[3] Λευκή Βιβλος της Επιτροπής: Η προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος: προς ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο δράσης, COM(2009) 147 της 1.4.2009.

[4] ΕΕ C, , σ…

[5] ΕΕ C, , σ…

[6] ΕΕ L 240 της 19.9.1977, σ. 1.

[7] ΕΕ L 322 της 14.12.1999, σ. 32.

[8] ΕΕ L 148 της 6.6.2002, σ. 24.

[9] COM(2009)466 τελικό της 11.9.2009.

[10] ΕΕ L 34 της 04.02.2009, σ. 17.