EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016CA0544

Υπόθεση C-544/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Ιουλίου 2018 [αίτηση του First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Marcandi Limited, ασκούσα εμπορία υπό την επωνυμία Madbid κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs [Προδικαστική παραπομπή — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 2, σημείο 1, στοιχείο γ' — Χορήγηση πιστωτικών μονάδων οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποβολή προσφορών σε διαδικτυακές δημοπρασίες — Παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας — Προγενέστερη πράξη — Άρθρο 73 — Βάση επιβολής του φόρου]

OJ C 301, 27.8.2018, p. 3–3 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

27.8.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 301/3


Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Ιουλίου 2018 [αίτηση του First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Marcandi Limited, ασκούσα εμπορία υπό την επωνυμία Madbid κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

(Υπόθεση C-544/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 2, σημείο 1, στοιχείο γ' - Χορήγηση πιστωτικών μονάδων οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποβολή προσφορών σε διαδικτυακές δημοπρασίες - Παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας - Προγενέστερη πράξη - Άρθρο 73 - Βάση επιβολής του φόρου])

(2018/C 301/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Marcandi Limited, ασκούσα εμπορία υπό την επωνυμία «Madbid»

κατά

Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι η χορήγηση «πιστωτικών μονάδων», όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, οι οποίες παρέχουν στους πελάτες ενός επιχειρηματία τη δυνατότητα υποβολής προσφορών στις δημοπρασίες που αυτός διοργανώνει, συνιστά παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας, της οποίας η αντιπαροχή συνίσταται στο ποσό που καταβάλλεται σε αντάλλαγμα της χορηγήσεως των «πιστωτικών μονάδων» αυτών.

2)

Το άρθρο 73 της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, η αξία των «πιστωτικών μονάδων» που χρησιμοποιούνται για την υποβολή προσφορών δεν αποτελεί μέρος της αντιπαροχής που λαμβάνει ο υποκείμενος στον φόρο για παραδόσεις αγαθών τις οποίες πραγματοποιεί προς τους χρήστες που έχουν πλειοδοτήσει σε διενεργηθείσα από αυτόν δημοπρασία ή προς τους χρήστες που έχουν πραγματοποιήσει την αγορά τους με χρήση των λειτουργιών «αγορά τώρα» ή «κερδισμένη έκπτωση».

3)

Όταν, κατά την ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του δικαίου της Ένωσης και του εθνικού δικαίου, τα δικαστήρια κράτους μέλους διαπιστώνουν ότι η ίδια πράξη υπόκειται, εντός άλλου κράτους μέλους, σε διαφορετική μεταχείριση από απόψεως φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν τη δυνατότητα, ή ακόμη και την υποχρέωση, αναλόγως του αν οι αποφάσεις τους υπόκεινται σε ένδικα μέσα του εσωτερικού δικαίου, να υποβάλουν στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αίτηση προδικαστικής αποφάσεως.


(1)  ΕΕ C 14 της 16.1.2017.


Top