31996R2201

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 2201/96 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 28ης Οκτωβρίου 1996 για την κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 42 και 43,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

(1) ότι εν γένει ο τομέας των οπωροκηπευτικών επηρεάζεται σημαντικά από διάφορους παράγοντες που πρέπει να λάβει υπόψη της η Κοινότητα με την αναθεώρηση των βασικών κανόνων της οργάνωσης αγοράς 7 ότι, σε ό,τι αφορά ορισμένα μεταποιημένα προϊόντα, πρέπει εξάλλου να λαμβάνεται υπόψη και η κατάσταση στις διεθνείς αγορές 7 ότι οι πολυάριθμες τροποποιήσεις της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά μετά την αρχική της θέσπιση, επιβάλλουν τέλος, για λόγους σαφήνειας, την έκδοση νέου κανονισμού 7

(2) ότι ορισμένα μεταποιημένα προϊόντα έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις μεσογειακές περιφέρειες της Κοινότητας όπου οι τιμές στην παραγωγή είναι αισθητά υψηλότερες των τιμών των τρίτων χωρών 7 ότι το καθεστώς ενίσχυσης στην παραγωγή που βασίζεται στη σύναψη συμβάσεων που εξασφαλίζουν τον τακτικό εφοδιασμό της βιομηχανίας έναντι καταβολής ελάχιστης τιμής στους παραγωγούς, όπως εφαρμόσθηκε στο παρελθόν, είναι δοκιμασμένο και κρίνεται σκόπιμο να συνεχιστεί 7 ότι πρέπει, ωστόσο, παράλληλα με τα νωπά προϊόντα, να ενισχυθεί και ο ρόλος των οργανώσεων παραγωγών προκειμένου να εξασφαλισθεί η μεγαλύτερη συγκέντρωση της προσφοράς, η ορθολογικότερη διαχείριση αυτής και, τέλος, η διευκόλυνση του ελέγχου της τήρησης της ελάχιστης τιμής για τους παραγωγούς 7

(3) ότι, λόγω της σχέσης μεταξύ των τιμών των προϊόντων που προορίζονται να καταναλωθούν νωπά και προϊόντων που προορίζονται για μεταποίηση, πρέπει να προβλεφθεί ότι η ελάχιστη τιμή στον παραγωγό θα καθορίζεται λαμβανομένης υπόψη της εξέλιξης των τιμών αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών και της αναγκαιότητας διατήρησης της ενδεδειγμένης ισορροπίας μεταξύ των διαφόρων αγορών για τα νωπά προϊόντα 7

(4) ότι το ύψος της ενίσχυσης πρέπει να αντισταθμίζει τη διαφορά μεταξύ των τιμών που καταβάλλονται στους παραγωγούς στην Κοινότητα και των τιμών που καταβάλλονται στις τρίτες χώρες 7 ότι πρέπει, συνεπώς, να προβλεφθεί υπολογισμός που θα λαμβάνει υπόψη ακριβώς αυτή τη διαφορά και την επίπτωση της εξέλιξης της ελάχιστης τιμής, με την επιφύλαξη της εφαρμογής ορισμένων τεχνικών στοιχείων 7

(5) ότι, λόγω των σημαντικών διαθέσιμων σε πρώτες ύλες και λόγω της ελαστικότητας της μεταποιητικής ικανότητας, η χορήγηση ενίσχυσης στην παραγωγή μπορεί να επιφέρει, σε ορισμένες περιπτώσεις, σημαντική επέκταση της παραγωγής 7 ότι, για να προβλεφθούν οι δυσχέρειες οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν, στη διάθεση των προϊόντων, πρέπει να προβλεφθούν περιορισμοί στη χορήγηση της ενίσχυσης υπό τη μορφή, ανάλογα με τα προϊόντα, είτε ορίου εγγυήσεως, είτε καθεστώτος ποσοστώσεων 7

(6) ότι η κτηθείσα πείρα για τα μεταποιημένα προϊόντα με βάση την τομάτα οδηγεί στη θέσπιση ελαστικού καθεστώτος το οποίο αποσκοπεί στην αύξηση του δυναμισμού των επιχειρήσεων και της ανταγωνιστικότητας της κοινοτικής βιομηχανίας 7 ότι οι ποσοστώσεις ανά ομάδα προϊόντων και κράτος μέλος πρέπει να καθορίζονται κατ' αποκοπήν για τα δύο πρώτα έτη εφαρμογής του νέου καθεστώτος 7 ότι το ύψος της ενίσχυσης για τα συμπυκνωμένα προϊόντα και τα παράγωγά τους πρέπει να μειωθεί προκειμένου να αντισταθμιστεί η αύξηση των δαπανών που προκύπτει από την αύξηση των ποσοστώσεων του τοματοπολτού και των άλλων προϊόντων σε σχέση με το παλαιό καθεστώς 7

(7) ότι ο τομέας της σταφίδας παρουσιάζει ιδιαιτερότητες οι οποίες οδήγησαν στην εφαρμογή συστήματος ενίσχυσης βάσει της έκτασης εξειδικευμένης καλλιέργειας 7 ότι το σύστημα αυτό, καθώς επίσης και το σύστημα της μέγιστης εγγυημένης έκτασης που έχει ως στόχο να αποφευχθεί η υπέρμετρη επέκταση της καλλιέργειας σταφυλιών που προορίζονται να αποξηραθούν, πρέπει, όπως και στο παρελθόν, να εξακολουθήσουν να υπάγονται στον ίδιο κανονισμό 7

(8) ότι συνεχίζονται οι ενέργειες αναφύτευσης που αποσκοπούν στην καταπολέμηση της φυλλοξήρας 7 ότι, για να μη σταματήσει η αναφύτευση ενώ μένουν ακόμη σημαντικές εκτάσεις για να αναφυτευθούν, πρέπει να διατηρηθεί το σύστημα ενίσχυσης προς τους παραγωγούς που αναφυτεύουν τους αμπελώνες τους προκειμένου να καταπολεμήσουν τη φυλλοξήρα 7

(9) ότι, για να διευκολυνθεί η διάθεση των μεταποιημένων προϊόντων και για να προσαρμοσθεί καλύτερα η ποιότητά τους στις απαιτήσεις της αγοράς, πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα καθορισμού προτύπων ποιότητος 7

(10) ότι, για τους τομείς της σταφίδας και των ξερών σύκων, το σύστημα της αποθήκευσης στο τέλος της περιόδου εμπορίας, που περιορίζεται σε μια ορισμένη ποσότητα σταφίδας, πρέπει να διατηρηθεί με την επιφύλαξη ορισμένων προσαρμογών 7 ότι πρέπει να καθοριστούν τα επίπεδα των τιμών αγοράς για κάθε ένα από τα δύο αυτά προϊόντα λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων τους 7

(11) ότι πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα εφαρμογής ειδικών μέτρων για ορισμένους τομείς που αντιμετωπίζουν το διεθνή ανταγωνισμό, ενώ η παραγωγή τους έχει μεγάλη τοπική ή περιφερειακή σημασία 7 ότι τα μέτρα αυτά πρέπει να περιλαμβάνουν διαρθρωτικές βελτιώσεις που αποσκοπούν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την προώθηση της χρησιμοποίησης των εν λόγω προϊόντων 7 ότι πρέπει να προβλεφθεί μια κατ' αποκοπήν μεταβατική ενίσχυση για τις εκτάσεις που καλλιεργούνται με σπαράγγια προς μεταποίηση, λόγω της κατάστασης που αντιμετωπίζει ο τομέας 7

(12) ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 3290/94 (4) θέσπισε τις προσαρμογές και τα μεταβατικά μέτρα που είναι αναγκαία στον τομέα της γεωργίας για την εφαρμογή των συμφωνιών που συνήφθησαν στο πλαίσιο των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, ιδίως το νέο καθεστώς συναλλαγών με τις τρίτες χώρες στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά 7 ότι οι διατάξεις που περιέχονται στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3290/94 θα πρέπει να περιληφθούν και στον παρόντα κανονισμό 7 ότι, ωστόσο, για λόγους απλούστευσης πρέπει η εφαρμογή ορισμένων τεχνικών διατάξεων σχετικών με την ενδεχόμενη έλλειψη ζάχαρης να αποτελέσει αρμοδιότητα της Επιτροπής 7

(13) ότι η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς θα ετίθετο σε κίνδυνο από τη χορήγηση ορισμένων ενισχύσεων 7 ότι, επομένως, πρέπει να προβλεφθεί η εφαρμογή στον παρόντα τομέα των διατάξεων εκείνων της συνθήκης που επιτρέπουν την αξιολόγηση των ενισχύσεων που χορηγούν τα κράτη μέλη και την απαγόρευση όσων δεν συμβιβάζονται με την κοινή αγορά 7

(14) ότι πρέπει να εφαρμοστούν στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών (5) προκειμένου να αποφευχθεί μια επανάληψη των προτύπων και των οργανισμών ελέγχου 7 ότι είναι επίσης αναγκαίο να προβλεφθούν κυρώσεις ώστε να εξασφαλισθεί η ομοιόμορφη εφαρμογή του νέου καθεστώτος σε ολόκληρη την Κοινότητα 7

(15) ότι η κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά πρέπει να λάβει υπόψη της, παραλλήλως και καταλλήλως, τους στόχους των άρθρων 39 και 110 της συνθήκης 7

(16) ότι για να διευκολυνθεί η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού πρέπει να προβλεφθεί διαδικασία στενής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής στο πλαίσιο επιτροπής διαχείρισης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1. Με τον παρόντα κανονισμό θεσπίζεται κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά.

2. Η κοινή οργάνωση διέπει τα ακόλουθα προϊόντα:

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

3. Οι περίοδοι εμπορίας των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 καθορίζονται ενδεχομένως με τη διαδικασία του άρθρου 29.

ΤΙΤΛΟΣ Ι Καθεστώς ενισχύσεων

Άρθρο 2

1. Εφαρμόζεται καθεστώς ενίσχυσης στην παραγωγή των προϊόντων που εμφαίνονται στο παράρτημα I και λαμβάνονται από οπωροκηπευτικά συγκομισθέντα στην Κοινότητα.

2. Η ενίσχυση στην παραγωγή χορηγείται στον μεταποιητή που κατέβαλε στον παραγωγό, για την πρώτη ύλη, τιμή τουλάχιστον ίση με την ελάχιστη τιμή δυνάμει των συμβάσεων που συνάπτονται αφενός μεν από τις οργανώσεις των παραγωγών που έχουν αναγνωρισθεί ή έχουν προαναγνωρισθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και, αφετέρου, από τους μεταποιητές.

Ωστόσο, κατά τις πέντε περιόδους εμπορίας που έπονται της έναρξης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, οι συμβάσεις είναι δυνατόν να συνάπτονται επίσης και μεταξύ μεταποιητών και μεμονωμένων παραγωγών για ποσότητα που δεν υπερβαίνει αντίστοιχα, για καθεμία από τις περιόδους εμπορίας, το 75, 65, 55, 40 και 25 % της ποσότητας που γεννά δικαίωμα ενίσχυσης στην παραγωγή.

Οι προαναφερθείσες οργανώσεις παραγωγών εφαρμόζουν το παρόν άρθρο στους κατόχους εκμετάλλευσης που δεν έχουν ενταχθεί σε κανέναν από τους συλλογικούς φορείς που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/96, οι οποίοι δεσμεύονται να θέσουν σε εμπορία μέσω αυτών το σύνολο της παραγωγής τους που προορίζεται για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα I και συμμετέχουν στις συνολικές δαπάνες διαχείρισης του εν λόγω καθεστώτος, τις οποίες διενεργεί η οργάνωση.

Οι συμβάσεις πρέπει να υπογράφονται πριν την έναρξη της περιόδου εμπορίας.

Άρθρο 3

1. Η ελάχιστη τιμή που πρέπει να καταβάλλεται στον παραγωγό καθορίζεται βάσει:

α) της ελάχιστης τιμής κατά την προηγούμενη περίοδο εμπορίας 7

β) της εξέλιξης των τιμών αγοράς των οπωροκηπευτικών 7

γ) της αναγκαιότητας να εξασφαλισθεί η ομαλή διάθεση του βασικού νωπού προϊόντος προς διάφορους προορισμούς, συμπεριλαμβανομένου και του εφοδιασμού της μεταποιητικής βιομηχανίας.

2. Η ελάχιστη τιμή καθορίζεται πριν την έναρξη κάθε περιόδου εμπορίας.

3. Η ελάχιστη τιμή καθώς και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 4

1. Η ενίσχυση στην παραγωγή δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη της διαφοράς μεταξύ της ελάχιστης τιμής που καταβάλλεται στον κοινοτικό παραγωγό και της τιμής της πρώτης ύλης των κυριότερων τρίτων χωρών παραγωγής και εξαγωγής.

2. Το ύψος της ενίσχυσης καθορίζεται κατά τρόπο που επιτρέπει τη διάθεση του κοινοτικού προϊόντος, εντός του ορίου που θέτει η παράγραφος 1. Για να καθορισθεί το ύψος της ενίσχυσης, με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 5, λαμβάνεται υπόψη κυρίως:

α) η διαφορά μεταξύ του κόστους της πρώτης ύλης που σημειώνεται εντός της Κοινότητας και του κόστους της πρώτης ύλης των κυριοτέρων ανταγωνιστικών τρίτων χωρών 7

β) το ύψος ενίσχυσης που είχε καθορισθεί ή υπολογισθεί πριν τη μείωση της παραγράφου 10, εφόσον ισχύει, για την προηγούμενη περίοδο εμπορίας και

γ) για τα προϊόντα για τα οποία η κοινοτική παραγωγή αποτελεί ουσιαστικό τμήμα της αγοράς, η εξέλιξη του όγκου των εξωτερικών συναλλαγών και των τιμών τους, όταν το τελευταίο αυτό κριτήριο οδηγεί σε μείωση του ύψους της ενίσχυσης.

3. Η ενίσχυση καθορίζεται σε συνάρτηση με το καθαρό βάρος του μεταποιημένου προϊόντος. Οι συντελεστές που εκφράζουν τη σχέση μεταξύ του βάρους της χρησιμοποιηθείσας πρώτης ύλης και του καθαρού βάρους του μεταποιημένου προϊόντος καθορίζονται κατ' αποκοπή και ενημερώνονται τακτικά βάσει της κτηθείσας πείρας.

4. Η ενίσχυση καταβάλλεται στους μεταποιητές μόνο για τα μεταποιημένα προϊόντα που:

α) λαμβάνονται από πρώτη ύλη συγκομισθείσα στην Κοινότητα, για την οποία ο ενδιαφερόμενος κατέβαλε τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή που αναφέρεται στο άρθρο 3 7

β) ανταποκρίνονται στις ελάχιστες κοινοτικές απαιτήσεις ποιότητας.

5. Η τιμή της πρώτης ύλης των κυριότερων ανταγωνιστικών τρίτων χωρών καθορίζεται κυρίως βάσει των τιμών που εφαρμόζονται στο στάδιο της εξόδου από τη γεωργική εκμετάλλευση για τα νωπά προϊόντα συγκρίσιμης ποιότητας που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταποίηση, σταθμισμένων σε συνάρτηση με τις ποσότητες των τελικών προϊόντων που εξάγονται από τις εν λόγω τρίτες χώρες.

6. Για τα προϊόντα για τα οποία η κοινοτική παραγωγή αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 50 % της αγοράς της κοινοτικής κατανάλωσης, η εξέλιξη των τιμών και του όγκου εισαγωγών και εξαγωγών εκτιμάται βάσει των δεδομένων του ημερολογιακού έτους που προηγείται της έναρξης της περιόδου εμπορίας, σε σχέση με τα δεδομένα του προηγουμένου ημερολογιακού έτους.

7. Όσον αφορά τα μεταποιημένα προϊόντα με βάση την τομάτα, η ενίσχυση στην παραγωγή υπολογίζεται για:

α) τον τοματοπολτό που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 2002 90 7

β) τις ολόκληρες αποφλοιωμένες τομάτες που λαμβάνονται από την ποικιλία San Marzano ή παρόμοιες ποικιλίες και υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 2002 10 7

γ) τις ολόκληρες αποφλοιωμένες τομάτες που παράγονται από την ποικιλία Roma ή παρόμοιες ποικιλίες και υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 2002 10 7

δ) το χυμό τομάτας που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 2009 50.

8. Η ενίσχυση στην παραγωγή για τα λοιπά μεταποιημένα προϊόντα με βάση την τομάτα, προκύπτει από τα ποσά που καθορίζονται, αντιστοίχως, είτε για τον τοματοπολτό, λαμβανομένης υπόψη κυρίως της περιεκτικότητάς του σε ξηρό εκχύλισμα, είτε για τις ολόκληρες αποφλοιωμένες τομάτες που λαμβάνονται από την ποικιλία Roma ή παρόμοιες ποικιλίες, λαμβανομένων υπόψη κυρίως των εμπορικών χαρακτηριστικών των προϊόντων.

9. Η Επιτροπή καθορίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 29, πριν από την έναρξη κάθε περιόδου εμπορίας, το ύψος της ενίσχυσης. Σύμφωνα με την ίδια διαδικασία, η Επιτροπή θεσπίζει και τους συντελεστές που αναφέρονται στην παράγραφο 3, τις ελάχιστες ποιοτικές απαιτήσεις καθώς επίσης και τις λοιπές λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

10. Για τα μεταποιημένα προϊόντα με βάση την τομάτα, οι συνολικές δαπάνες δεν πρέπει να υπερβαίνουν, για κάθε περίοδο εμπορίας, το πόσο που θα προέκυπτε αν οι γαλλικές και οι πορτογαλικές ποσοστώσεις τοματοπολτού για την περίοδο 1997/98 είχαν καθορισθεί ως εξής:

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

.

Προς τούτο, η ενίσχυση που καθορίζεται για τον τοματοπολτό και τα παράγωγά του βάσει της παραγράφου 9 μειούται κατά 5,37 %. Μετά τη λήξη της περιόδου καταβάλλεται ενδεχομένως συμπλήρωμα αν η αύξηση των γαλλικών και πορτογαλικών ποσοστώσεων δεν αξιοποιηθεί πλήρως.

Άρθρο 5

1. Στο πλαίσιο κάθε περιόδου εμπορίας και για τα κάτωθι προϊόντα καθορίζεται κατώτατο όριο εγγυήσεως για την Κοινότητα, του οποίου η υπέρβαση συνεπάγεται μείωση της ενίσχυσης στην παραγωγή. Το κατώτατο όριο καθορίζεται:

α) για τα ροδάκινα σε σιρόπι ή/και σε φυσικό χυμό φρούτων, στην ποσότητα των 582 000 τόνων, εκφραζόμενων σε καθαρό βάρος 7

β) για τα αχλάδια Williams και Rocha σε σιρόπι ή/και σε φυσικό χυμό φρούτων, στην ποσότητα των 102 805 τόνων, εκφραζόμενων σε καθαρό βάρος.

2. Η υπέρβαση των ορίων που ορίζονται στην παράγραφο 1 εκτιμάται βάσει του μέσου όρου των ποσοτήτων που παρήχθησαν κατά τις τρεις περιόδους εμπορίας που προηγούνται της περιόδου για την οποία πρέπει να καθορισθεί η ενίσχυση. Όταν σημειώνεται υπέρβαση του κατωτάτου ορίου η ενίσχυση μειώνεται, για την επόμενη περίοδο, ανάλογα με τη διαπιστωθείσα υπέρβαση για το συγκεκριμένο προϊόν.

Άρθρο 6

1. Θεσπίζεται καθεστώς ποσοστώσεων για τη χορήγηση της ενίσχυσης στην παραγωγή των μεταποιημένων προϊόντων με βάση την τομάτα. Η ενίσχυση στην παραγωγή περιορίζεται σε ποσότητα μεταποιημένων προϊόντων που αντιστοιχεί σε ποσότητα 6 836 262 τόνων νωπής τομάτας.

2. Η ποσότητα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 κατανέμεται, ανά πενταετία, σε τρεις ομάδες προϊόντων, τον τοματοπολτό, τις ολόκληρες αποφλοιωμένες τομάτες σε κονσέρβα και τα λοιπά προϊόντα, σε συνάρτηση με το μέσο όρο των παραχθεισών ποσοτήτων και εφόσον έχει τηρηθεί η ελάχιστη τιμή κατά τη διάρκεια των πέντε περιόδων εμπορίας που προηγούνται εκείνης για την οποία πραγματοποιείται η κατανομή.

Ωστόσο, η κατανομή, στο πλαίσιο της περιόδου εμπορίας 1997/98 και των τεσσάρων επομένων περιόδων, πραγματοποιείται ως εξής:

- τοματοπολτός: 4 585 253 τόνοι,

- ολόκληρες αποφλοιωμένες τομάτες σε κονσέρβα: 1 336 119 τόνοι,

- λοιπά προϊόντα: 914 890 τόνοι.

3. Η ποσότητα νωπής τομάτας, που καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 για κάθε ομάδα προϊόντων, κατανέμεται κάθε χρόνο μεταξύ των κρατών μελών ανάλογα με το μέσο όρο των ποσοτήτων που παρήχθησαν και εφόσον τηρήθηκε η ελάχιστη τιμή κατά τις τρεις περιόδους εμπορίας που προηγούνται εκείνης κατά την οποία πραγματοποιείται η κατανομή.

Ωστόσο, η κατανομή για τις περιόδους εμπορίας 1997/98 και 1998/99 καθορίζεται στο παράρτημα III.

Για την περίοδο εμπορίας 1999/2000, η κατανομή πραγματοποιείται βάσει του μέσου όρου των ποσοτήτων που παρήχθησαν και για τις οποίες τηρήθηκε η ελάχιστη τιμή κατά τις περιόδους εμπορίας 1997/98 και 1998/99.

Μετά την περίοδο εμπορίας 1999/2000, καμία κατανομή βάσει της παρούσας παραγράφου δεν μπορεί να οδηγήσει σε διακύμανση, ανά κράτος μέλος και ομάδα προϊόντων, μεγαλύτερη του 10 % σε σχέση με τις ποσότητες που κατανεμήθηκαν κατά την προηγούμενη περίοδο. Όταν πραγματοποιείται κατανομή, σύμφωνα με την παράγραφο 2, το ποσοστό αυτό υπολογίζεται σε σχέση με τις ποσότητες της προηγούμενης περιόδου πολλαπλασιαζόμενες επί τους συντελεστές διακύμανσης που προκύπτουν, για κάθε ομάδα προϊόντων, από την εν λόγω κατανομή.

4. Τα κράτη μέλη διανέμουν, μεταξύ των μεταποιητικών επιχειρήσεων της επικρατείας τους, τις ποσότητες που τους έχουν κατανεμηθεί, ανάλογα με το μέσο όρο των παραχθεισών ποσοτήτων και εφόσον τηρήθηκε η ελάχιστη τιμή κατά τις τρεις περιόδους εμπορίας που προηγήθηκαν της περιόδου για την οποία πραγματοποιείται η κατανομή. Εξαιρείται η περίοδος 1996/97, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη.

Ωστόσο, για τις τρεις πρώτες κατανομές, στο πλαίσιο των περιόδων 1997/98, 1998/99 και 1999/2000, λαμβάνονται υπόψη, όσον αφορά τις περιόδους εμπορίας 1993/94, 1994/95 και 1995/96, οι ποσότητες που πράγματι παρήχθησαν.

5. Μετά την περίοδο εμπορίας 1999/2000, οι κατανομές που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 πραγματοποιούνται με τη διαδικασία του άρθρου 29. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με την ίδια διαδικασία. Περιλαμβάνουν κυρίως τους κανόνες που ισχύουν για τις επιχειρήσεις που άρχισαν να λειτουργούν εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον, για τις νέες επιχειρήσεις και σε περίπτωση συγχώνευσης ή εκποίησης επιχειρήσεων.

Άρθρο 7

1. Χορηγείται ενίσχυση για την καλλιέργεια σταφυλιών προοριζόμενων για την παραγωγή σουλτανίνας, σταφίδας της ποικιλίας Moscatel και κορινθιακής σταφίδας.

Το ύψος της ενίσχυσης καθορίζεται ανά εκτάριο ειδικευμένης έκτασης που συγκομίζεται και αποτελεί συνάρτηση της μέσης απόδοσης ανά εκτάριο αυτής της έκτασης. Λαμβάνεται επίσης υπόψη:

α) η ανάγκη να εξασφαλισθεί η διατήρηση των εκτάσεων στις οποίες παραδοσιακά γίνονται τέτοιες καλλιέργειες 7

β) η δυνατότητα διάθεσης της σταφίδας.

Το ύψος της ενίσχυσης δύναται να διαφοροποιηθεί ανάλογα με τις ποικιλίες σταφίδας και άλλους παράγοντες που ενδέχεται να επηρεάζουν τις αποδόσεις.

2. Θεσπίζεται, για κάθε περίοδο εμπορίας, μέγιστη κοινοτική εγγυημένη έκταση ίση με το μέσο όρο των καλλιεργημένων εκτάσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, κατά τις περιόδους 1987/88, 1988/89 και 1989/90. Εάν οι συγκεκριμένες εκτάσεις σταφιδοπαραγωγής υπερβαίνουν τη μέγιστη εγγυημένη έκταση, το ύψος της ενίσχυσης μειώνεται για την περίοδο εμπορίας ανάλογα με τη διαπιστωθείσα υπέρβαση.

3. Η ενίσχυση καταβάλλεται όταν οι εκτάσεις έχουν συγκομισθεί και τα προϊόντα έχουν αποξηρανθεί για να μεταποιηθούν.

4. Οι παραγωγοί που αναφυτεύουν τους αμπελώνες τους για να καταπολεμήσουν τη φυλλοξήρα και δεν λαμβάνουν τις ενισχύσεις που προβλέπονται από τις διαρθρωτικές ενέργειες για την καταπολέμηση της φυλλοξήρας και καλύπτονται από το ΕΓΤΠΕ, τμήμα Προσανατολισμού, δικαιούνται, επί τρεις περιόδους εμπορίας, να λάβουν ενίσχυση που καθορίζεται λαμβανομένου υπόψη του ύψους της ενίσχυσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθώς επίσης και του ύψους της ενίσχυσης που χορηγείται στο πλαίσιο των ανωτέρω διαρθρωτικών ενεργειών. Στην περίπτωση αυτή δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 3.

5. Η Επιτροπή καθορίζει το ύψος της ενίσχυσης με τη διαδικασία του άρθρο 29, πριν από την έναρξη κάθε περιόδου εμπορίας. Σύμφωνα με την ίδια διαδικασία καθορίζει και τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, διαπιστώνει, ενδεχομένως, την υπέρβαση της μέγιστης εγγυημένης έκτασης και καθορίζει την ανάλογη μείωση του ύψους της ενίσχυσης.

Άρθρο 8

Με τη διαδικασία του άρθρου 29 δύνανται να καθορισθούν κοινά πρότυπα για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 και για τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I, τα οποία προορίζονται για ενδοκοινοτική κατανάλωση ή για εξαγωγή προς τρίτες χώρες.

Άρθρο 9

1. Οι οργανισμοί οι αναγνωρισμένοι από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, καλούμενοι στο εξής «οργανισμοί αποθεματοποίησης», αγοράζουν κατά τους δύο τελευταίους μήνες της περιόδου εμπορίας, τις ποσότητες σουλτανίνας, κορινθιακής σταφίδας και ξερών σύκων που παρήχθησαν στην Κοινότητα κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, εφόσον τα προϊόντα ανταποκρίνονται στις ποιοτικές απαιτήσεις που απομένει να καθορισθούν.

Οι ποσότητες σουλτανίνας και κορινθιακής σταφίδας που αγοράζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 δεν δύνανται να υπερβαίνουν τους 27 370 τόνους.

2. Η τιμή αγοράς με την οποία οι οργανισμοί αποθεματοποίησης αγοράζουν τα προϊόντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ισούται:

α) για τα ξερά σύκα, με την ελάχιστη τιμή που αντιστοιχεί στη χαμηλότερη ποιοτική κατηγορία, μειωμένη κατά 5 % 7

β) για τη σουλτανίνα και την κορινθιακή σταφίδα, με το επίπεδο της τιμής αγοράς που ισχύει για την περίοδο 1994/95, προσαρμοζόμενη κάθε χρόνο ανάλογα με την εξέλιξη της ελάχιστης τιμής εισαγωγής που αναφέρεται στο άρθρο 13 ή, από το έτος 2000 και μετά, ανάλογα με το επίπεδο των παγκοσμίων τιμών.

3. Η διάθεση των προϊόντων που αγοράσθηκαν από τους οργανισμούς αποθεματοποίησης πραγματοποιείται υπό συνθήκες διασφαλίζουσες την ισορροπία της αγοράς και την ισότιμη πρόσβαση των προϊόντων που πρόκειται να πωληθούν καθώς επίσης και την ίση μεταχείριση των αγοραστών.

Για τα προϊόντα που δεν μπορούν να διατεθούν υπό κανονικές συνθήκες, μπορούν να ληφθούν ειδικά μέτρα. Στην περίπτωση αυτή δύναται να απαιτηθεί η παροχή ειδικής εγγύησης για να διασφαλισθεί η εκτέλεση των ανειλημμένων υποχρεώσεων, ιδίως όσον αφορά τον προορισμό του προϊόντος. Η εγγύηση αυτή καταπίπτει, εν όλω ή εν μέρει, εάν οι δεσμεύσεις δεν εκτελεσθούν εν όλω ή εν μέρει.

4. Χορηγείται ενίσχυση αποθεματοποίησης στους οργανισμούς αποθεματοποίησης για τις ποσότητες προϊόντων που αγόρασαν και για την πραγματική διάρκεια αποθεματοποίησής τους. Ωστόσο, η ενίσχυση δεν καταβάλλεται πέραν των 18 μηνών που έπονται του τέλους της περιόδου εμπορίας κατά την οποία αγοράσθηκε το προϊόν.

5. Χορηγείται στον οργανισμό αποθεματοποίησης χρηματική αντιστάθμιση ίση με τη διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς που καταβλήθηκε από τον οργανισμό και της τιμής πώλησης. Αφαιρούνται τα ενδεχόμενα κέρδη από την απόκλιση μεταξύ τιμής αγοράς και τιμής πώλησης.

6. Για την εφαρμογή της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη εγκρίνουν τους οργανισμούς αποθεματοποίησης που παρέχουν τις κατάλληλες εγγυήσεις, αφενός μεν για να εξασφαλίσουν αποθεματοποίηση υπό καλές τεχνικές συνθήκες και, αφετέρου, για να διαχειρισθούν ικανοποιητικά τα προϊόντα που αγόρασαν.

Οι οργανισμοί αυτοί υποχρεούνται κυρίως να πραγματοποιούν την αποθεματοποίηση των αγορασθέντων προϊόντων σε ξεχωριστούς χώρους και να τηρούν για τα προϊόντα αυτά χωριστά λογιστικά βιβλία.

7. Η διάθεση προς πώληση των προϊόντων που αγοράσθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 1, πραγματοποιείται είτε με διαγωνισμό είτε με πωλήσεις σε προκαθορισμένες τιμές.

Οι προσφορές λαμβάνονται υπόψη μόνον εφόσον έχει συσταθεί σχετική εγγύηση.

8. Η τιμή αγοράς που αναφέρεται στην παράγραφο 2 καθώς επίσης και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, ιδίως σε ό,τι αφορά την ενίσχυση στην αποθεματοποίηση, τη χρηματική αντιστάθμιση και την αγορά και πώληση των προϊόντων από τους οργανισμούς αποθεματοποίησης, ορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29.

Άρθρο 10

1. Για τα προϊόντα του άρθρου 1 παράγραφος 2 που έχουν μεγάλη οικονομική ή οικολογική, τοπική ή περιφερειακή σημασία, τα οποία αντιμετωπίζουν ιδίως έντονο διεθνή ανταγωνισμό, μπορούν να θεσπισθούν ειδικά μέτρα που αφορούν τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους και την προώθησή τους σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29.

Τα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν κυρίως:

α) ενέργειες που αφορούν τη βελτίωση της δυνατότητας μεταποίησης των συγκομισθέντων προϊόντων και την ανάπτυξη των χαρακτηριστικών εκείνων που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της μεταποιητικής βιομηχανίας 7

β) ενέργειες επιστημονικής και τεχνικής τελειοποίησης των νέων επιχειρησιακών μεθόδων με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ή/και τη μείωση του κόστους παραγωγής των μεταποιηθέντων προϊόντων 7

γ) ενέργειες ανάπτυξης νέων προϊόντων ή/και νέων χρήσεων των μεταποιηθέντων προϊόντων 7

δ) την υλοποίηση οικονομικών μελετών και ερευνών αγοράς 7

ε) ενέργειες προώθησης της κατανάλωσης και χρήσης των συγκεκριμένων προϊόντων.

2. Τα μέτρα που προβλέπονται στην παράγραφο 1 υλοποιούνται από οργανώσεις παραγωγών ή τις ενώσεις τους που έχουν αναγνωρισθεί βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, σε συνεργασία με οργανώσεις που αντιπροσωπεύουν φορείς που ασκούν δραστηριότητες μεταποίησης ή/και εμπορίας του ή των προϊόντων του συγκεκριμένου τομέα.

3. Προκειμένου να διευκολυνθεί, στην περίπτωση των σπαραγγιών που προορίζονται για μεταποίηση, η λήψη ειδικών μέτρων βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας που αναφέρονται στην παράγραφο 1, χορηγείται δυνάμει του παρόντος άρθρου κατ' αποκοπήν ενίσχυση 500 Ecu ανά εκτάριο και για 9 000 εκτάρια κατ' ανώτατο όριο κατά τα τρία πρώτα έτη που έπονται της εφαρμογής αυτών των μέτρων.

4. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου και ιδίως εκείνες που επιτρέπουν την εξασφάλιση της συμπληρωματικότητας και της συμβατότητας των προβλεπόμενων μέτρων, αφενός με τα μέτρα που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, και, αφετέρου, με τα μέτρα που χρηματοδοτούνται βάσει των άρθρων 2, 5 και 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4256/88 (6), θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

ΤΙΤΛΟΣ II Συναλλαγές με τις τρίτες χώρες

Άρθρο 11

1. Για κάθε εισαγωγή στην Κοινότητα ή εξαγωγή από αυτήν των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2, είναι δυνατόν να τίθεται ως προϋπόθεση η υποβολή πιστοποιητικού εισαγωγής ή εξαγωγής.

Το πιστοποιητικό αυτό εκδίδεται από τα κράτη μέλη για κάθε ενδιαφερόμενο που υποβάλλει σχετική αίτηση, οποιοσδήποτε και αν είναι εγκατεστημένος στην Κοινότητα, με την επιφύλαξη των μέτρων εφαρμογής των άρθρων 15, 16, 17 και 18.

Τα πιστοποιητικά εισαγωγής και εξαγωγής ισχύουν για ολόκληρη την Κοινότητα. Η έκδοσή τους δύναται να υπόκειται στη σύσταση εγγύησης που εξασφαλίζει ότι η εισαγωγή ή η εξαγωγή θα πραγματοποιηθεί εντός της περιόδου ισχύος του πιστοποιητικού. Πλην ανωτέρας βίας, η εγγύηση καταπίπτει εν όλω ή εν μέρει εάν η εν λόγω πράξη δεν πραγματοποιηθεί εμπροθέσμως ή πραγματοποιηθεί μόνο εν μέρει.

2. Η περίοδος ισχύος των πιστοποιητικών και οι λοιποί κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 12

1. Εφόσον ο παρών κανονισμός δεν ορίζει το αντίθετο, επί των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2, εφαρμόζονται οι δασμολογικοί συντελεστές του κοινού δασμολογίου.

2. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 13

1. Για τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα II, ορίζεται για τις περιόδους εμπορίας 1997/98, 1998/99 και 1999/2000 ελάχιστη τιμή εισαγωγής λαμβανομένων υπόψη κυρίως:

- της τιμής «ελεύθερο στα σύνορα» κατά την εισαγωγή στην Κοινότητα,

- των τιμών που ισχύουν στην παγκόσμια αγορά,

- της κατάστασης στην εσωτερική αγορά της Κοινότητας,

- της εξέλιξης των συναλλαγών με τις τρίτες χώρες.

Εάν δεν τηρηθεί η ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή, επιβάλλεται, επιπλέον του δασμού, και αντισταθμιστικός φόρος που υπολογίζεται βάσει των τιμών στις κυριότερες τρίτες χώρες εφοδιασμού.

2. Η ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή για τη σταφίδα ορίζεται πριν την έναρξη της περιόδου εμπορίας.

Ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή πρέπει να ορισθεί για την κορινθιακή σταφίδα και για τις λοιπές σταφίδες. Για καθεμία από τις δύο αυτές ομάδες, η ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή δύναται να καθορισθεί για τα προϊόντα σε άμεση συσκευασία καθαρού βάρους που απομένει να ορισθεί και για τα προϊόντα σε άμεση συσκευασία καθαρού βάρους μεγαλύτερου του εν λόγω βάρους.

3. Η ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή για τα μεταποιημένα κεράσια ορίζεται πριν από την έναρξη της περιόδου εμπορίας. Η τιμή δύναται να καθορισθεί για τα προϊόντα σε άμεση συσκευασία ορισμένου καθαρού βάρους.

4. Η ελάχιστη τιμή που πρέπει να τηρείται για την εισαγωγή σταφίδας είναι η ισχύουσα την ημέρα εισαγωγής. Ο αντισταθμιστικός φόρος που πρέπει να εισπράττεται ενδεχομένως είναι εκείνος που ορίζεται την ίδια ημέρα.

5. Η ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή που πρέπει να τηρείται για τα μεταποιημένα κεράσια είναι η ισχύουσα κατά την ημερομηνία αποδοχής της δήλωσης της θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία.

6. Οι αντισταθμιστικοί φόροι για τη σταφίδα ορίζονται σε σχέση με κλίμακα τιμών κατά την εισαγωγή. Η διαφορά μεταξύ της ελάχιστης τιμής κατά την εισαγωγή και κάθε κλιμάκιο είναι:

- 1 % της ελάχιστης τιμής για το πρώτο κλιμάκιο,

- 3,6 και 9 % της ελάχιστης τιμής για το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο κλιμάκιο αντίστοιχα.

Το πέμπτο κλιμάκιο καλύπτει όλες τις περιπτώσεις που η τιμή εισαγωγής είναι χαμηλότερη εκείνης που ισχύει στο τέταρτο κλιμάκιο.

Ο μέγιστος αντισταθμιστικός φόρος που πρέπει να καθορισθεί για τη σταφίδα δεν υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ της ελάχιστης τιμής και ποσού που καθορίζεται βάσει των καλύτερων τιμών που ισχύουν στην παγκόσμια αγορά για σημαντικές ποσότητες από τις πιο αντιπροσωπευτικές τρίτες χώρες.

7. Όταν η τιμή κατά την εισαγωγή μεταποιημένων κερασιών είναι χαμηλότερη της ελάχιστης τιμής για τα εν λόγω προϊόντα, εισπράττεται αντισταθμιστικός φόρος ίσος με τη διαφορά μεταξύ των δύο αυτών τιμών.

8. Η ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή, το ύψος του αντισταθμιστικού φόρου και οι λοιπές λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29.

Άρθρο 14

1. Για να αποτραπούν ή για να εξαλειφθούν ζημίες στην κοινοτική αγορά, οι οποίες μπορεί να προκύψουν από τις εισαγωγές ορισμένων από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2, η εισαγωγή, με το δασμολογικό συντελεστή του κοινού δασμολογίου, ενός ή περισσοτέρων εξ' αυτών, προϋποθέτει την καταβολή πρόσθετου εισαγωγικού δασμού, εάν πληρούνται οι όροι που απορρέουν από το άρθρο 5 της γεωργικής συμφωνίας (7) η οποία έχει συναφθεί στο πλαίσιο των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, εκτός εάν οι εισαγωγές δεν ενδέχεται να διαταράξουν την κοινοτική αγορά ή εάν τα αποτελέσματα θα ήταν δυσανάλογα σε σχέση με τον επιδιωκόμενο στόχο.

2. Οι τιμές ενεργοποίησης, κάτω από τις οποίες μπορεί να επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός, είναι εκείνες που ανακοινώνονται από την Κοινότητα στην Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου σύμφωνα με την προσφορά που κατέθεσε στο πλαίσιο των πολυμερών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης.

Οι ποσότητες ενεργοποίησης, των οποίων η υπέρβαση συνεπάγεται την επιβολή πρόσθετου εισαγωγικού δασμού καθορίζονται κυρίως βάσει των εισαγωγών στην Κοινότητα κατά τα τρία έτη που προηγούνται του έτους κατά το οποίο εμφανίζονται ή ενδέχεται να εμφανισθούν οι ζημίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3. Οι τιμές κατά την εισαγωγή που λαμβάνονται υπόψη για την επιβολή πρόσθετου εισαγωγικού δασμού καθορίζονται βάσει των τιμών εισαγωγής cif της συγκεκριμένης αποστολής.

Οι τιμές εισαγωγής cif επαληθεύονται για το σκοπό αυτό με βάση τις αντιπροσωπευτικές τιμές του εν λόγω προϊόντος στην παγκόσμια αγορά ή στην κοινοτική αγορά εισαγωγής του.

4. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29 και αφορούν κυρίως:

α) τα προϊόντα στα οποία εφαρμόζονται πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί σύμφωνα με το άρθρο 5 της γεωργικής συμφωνίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 7

β) τα λοιπά κριτήρια εφαρμογής της παραγράφου 1 σύμφωνα με το άρθρο 5 της εν λόγω συμφωνίας.

Άρθρο 15

1. Το άνοιγμα και η διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2, που προκύπτουν από συμφωνίες συναφθείσες στο πλαίσιο των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, διέπονται από τις ρυθμίσεις που θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

2. Η διαχείριση των ποσοστώσεων δύναται να πραγματοποιηθεί με μια από τις ακόλουθες μεθόδους ή συνδυασμό αυτών:

α) μέθοδος που βασίζεται στη χρονολογική σειρά υποβολής των αιτήσεων (σύμφωνα με την αρχή της «κατά προτεραιότητα εξυπηρέτησης του προηγηθέντος») 7

β) μέθοδος κατανομής σε συνάρτηση με τις ποσότητες για τις οποίες έχουν υποβληθεί αιτήσεις (σύμφωνα με τη μέθοδο της «ταυτόχρονης εξέτασης») 7

γ) μέθοδος που λαμβάνει υπόψη τα παραδοσιακά εμπορικά ρεύματα (σύμφωνα με τη μέθοδο «παλαιοί και νέοι πελάτες»).

Δύνανται να εφαρμοσθούν και άλλες ενδεδειγμένες μέθοδοι χωρίς οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ των ενδιαφερομένων επιχειρηματιών.

3. Η μέθοδος διαχείρισης που θεσπίζεται λαμβάνει υπόψη, όπου αυτό κρίνεται κατάλληλο, τις ανάγκες εφοδιασμού της κοινοτικής αγοράς και την ανάγκη διαφύλαξης της ισορροπίας της. Μπορεί όμως να ακολουθήσει και τις μεθόδους που εφαρμόσθηκαν στο παρελθόν σχετικά με τις ποσοστώσεις και οι οποίες αντιστοιχούν σε εκείνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων που απορρέουν από συμφωνίες που έχουν συναφθεί στο πλαίσιο των εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης.

4. Οι λεπτομέρειες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 προβλέπουν το άνοιγμα ποσοστώσεων επί ετήσιας βάσης και σύμφωνα με ενδεδειγμένη κλιμάκωση, καθορίζουν την εφαρμοστέα μέθοδο διαχείρισης και περιλαμβάνουν, ενδεχομένως:

α) τις διατάξεις που εγγυώνται τη φύση, την προέλευση και την καταγωγή του προϊόντος 7

β) τις διατάξεις σχετικά με την αναγνώριση του εγγράφου που επιτρέπει την εξακρίβωση των εγγυήσεων που αναφέρονται στο στοιχείο α) και

γ) τις προϋποθέσεις έκδοσης και τη διάρκεια ισχύος των πιστοποιητικών εισαγωγής.

Άρθρο 16

1. Στο βαθμό που είναι αναγκαίο για να καταστεί δυνατή η εξαγωγή:

α) οικονομικώς σημαντικών ποσοτήτων προϊόντων χωρίς προσθήκη ζάχαρης, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 7

β) λευκής ζάχαρης και ακατέργαστης ζάχαρης που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 1701:

- γλυκόζης και σιροπιού γλυκόζης που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 1702 30 51, 1702 30 59, 1702 30 91, 1702 30 99 και 1702 40 90,

- ισογλυκόζης που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 και 1702 90 30, και

- σιροπιών τεύτλων και σακχαροκάλαμων που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ ex 1702 90 99,

που χρησιμοποιούνται για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο β),

βάσει των τιμών των προϊόντων αυτών στο διεθνές εμπόριο και εντός των ορίων που προκύπτουν από τις συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 228 της συνθήκης, η διαφορά μεταξύ των τιμών αυτών και των κοινοτικών τιμών μπορεί να καλυφθεί με επιστροφή κατά την εξαγωγή.

2. Η κατανομή των ποσοτήτων που δύνανται να εξαχθούν με επιστροφή ορίζεται σύμφωνα με τη μέθοδο η οποία:

α) είναι περισσότερο προσαρμοσμένη στη φύση του προϊόντος και την κατάσταση της συγκεκριμένης αγοράς, επιτρέποντας την πλέον αποτελεσματική χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων και λαμβάνοντας υπόψη την αποτελεσματικότητα και τη διάρθρωση των εξαγωγών της Κοινότητας χωρίς διακρίσεις μεταξύ μικρών και μεγάλων φορέων 7

β) είναι, διοικητικώς, η λιγότερο επαχθής για τους συναλλασσομένους, λαμβανομένων υπόψη των διαχειριστικών απαιτήσεων 7

γ) αποφεύγει οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ των ενδιαφερομένων φορέων.

3. Η επιστροφή είναι η ίδια για ολόκληρη την Κοινότητα.

Όταν η κατάσταση στο διεθνές εμπόριο ή οι ειδικές απαιτήσεις ορισμένων αγορών το καθιστούν αναγκαίο, η επιστροφή δύναται, για ένα συγκεκριμένο προϊόν, να διαφοροποιηθεί ανάλογα με τον προορισμό του.

Οι επιστροφές καθορίζονται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29. Ο καθορισμός αυτός γίνεται περιοδικά.

Οι περιοδικές επιστροφές δύνανται, εάν παραστεί ανάγκη, να τροποποιηθούν ενδιαμέσως από την Επιτροπή κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους ή ιδία πρωτοβουλία.

4. Η επιστροφή χορηγείται μόνο κατόπιν αιτήσεως και κατόπιν υποβολής του σχετικού πιστοποιητικού εξαγωγής.

5. Το ύψος της επιστροφής είναι το ισχύον την ημέρα υποβολής της αίτησης για έκδοση του πιστοποιητικού και, σε περίπτωση διαφοροποιημένης επιστροφής, το ποσό που εφαρμόζεται την ίδια ημέρα:

α) στον τόπο προορισμού που αναγράφεται στο πιστοποιητικό, ή

β) στον πραγματικό προορισμό, εάν αυτός είναι διαφορετικός του προορισμού που ορίζεται στο πιστοποιητικό. Στην περίπτωση αυτή, το ποσό αυτό δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό που ισχύει για τον τόπο προορισμού που αναφέρεται στο πιστοποιητικό.

Για να αποφευχθεί η κατάχρηση του περιθωρίου που προβλέπεται στην παρούσα παράγραφο, δύνανται να ληφθούν τα ενδεδειγμένα μέτρα.

6. Προβλέπεται δυνατότητα παρέκκλισης από τις παραγράφους 4 και 5 για τα προϊόντα που υπάγονται σε επιστροφές στο πλαίσιο ενεργειών σχετικών με την επισιτιστική βοήθεια, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 29.

7. Η τήρηση των ποσοτικών ορίων που απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 228 της συνθήκης, εξασφαλίζεται βάσει των πιστοποιητικών εξαγωγής που εκδίδονται στο πλαίσιο των περιόδων αναφοράς που προβλέπονται και ισχύουν για τα συγκεκριμένα προϊόντα.

Όσον αφορά την τήρηση των υποχρεώσεων από συμφωνίες που συνάπτονται στο πλαίσιο των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, η ισχύς των πιστοποιητικών εξαγωγής δεν επηρεάζεται από τη λήξη μιας περιόδου αναφοράς.

8. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, περιλαμβανομένων των διατάξεων που αφορούν την ανακατανομή των εξαγώγιμων ποσοτήτων που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 17

1. Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται στις επιστροφές που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο α).

2. Για τον καθορισμό της επιστροφής, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα στοιχεία:

α) κατάσταση και προοπτικές εξέλιξης:

- των τιμών των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά στην κοινοτική αγορά και των διαθέσιμων ποσοτήτων,

- των τιμών που ισχύουν στο διεθνές εμπόριο 7

β) έξοδα εμπορίας και ελάχιστα έξοδα μεταφοράς από τις κοινοτικές αγορές μέχρι τα λιμάνια ή άλλους τόπους εξαγωγής της Κοινότητας, καθώς επίσης και έξοδα διακίνησης μέχρι τις χώρες προορισμού 7

γ) οικονομική πλευρά των σχεδιαζομένων εξαγωγών 7

δ) όρια που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνήφθησαν σύμφωνα με το άρθρο 228 της συνθήκης.

3. Οι τιμές στην κοινοτική αγορά για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο α) καθορίζονται λαμβανομένων υπόψη εκείνων που αποδεικνύονται πλέον ευνοϊκές για την εξαγωγή.

Οι τιμές στο διεθνές εμπόριο καθορίζονται λαμβανομένων υπόψη:

α) των τιμών στις αγορές των τρίτων χωρών 7

β) των πλέον ευνοϊκών τιμών κατά την εισαγωγή προϊόντων προελεύσεως τρίτων χωρών, που ισχύουν στις τρίτες χώρες προορισμού 7

γ) των τιμών στην παραγωγή που διαπιστώνονται στις εξαγωγούς τρίτες χώρες 7

δ) των τιμών προσφοράς στα σύνορα της Κοινότητας.

4. Η επιστροφή καταβάλλεται όταν προσκομίζεται η απόδειξη ότι τα προϊόντα:

- εξήχθησαν από την Κοινότητα,

- είναι κοινοτικής καταγωγής και

- στην περίπτωση διαφοροποιημένης επιστροφής, έφθασαν στον προορισμό που αναφέρεται στο πιστοποιητικό ή σε άλλο προορισμό για τον οποίο έχει καθορισθεί η επιστροφή, με την επιφύλαξη του άρθρου 16 παράγραφος 5 στοιχείο β). Ωστόσο, δύνανται να προβλεφθούν παρεκκλίσεις του κανόνα αυτού σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29, υπό την επιφύλαξη προϋποθέσεων που απομένει να καθορισθούν, ώστε να παρέχονται ισοδύναμες εγγυήσεις.

5. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 18

1. Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται στις επιστροφές που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο β).

2. Το ύψος της επιστροφής ισούται:

- για την ακατέργαστη ζάχαρη, τη λευκή ζάχαρη και τα σιρόπια τεύτλων και σακχαροκάλαμων, με το ύψος της επιστροφής κατά την εξαγωγή των εν λόγω προϊόντων ως έχουν, που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1981, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (8) και των μέτρων που ελήφθησαν για την εφαρμογή του,

- για την ισογλυκόζη, με το ύψος της επιστροφής για την εξαγωγή του εν λόγω προϊόντος ως έχει, που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 και σύμφωνα με τα μέτρα που ελήφθησαν για την εφαρμογή του,

- για τη γλυκόζη και το σιρόπι γλυκόζης με το ύψος της επιστροφής για την εξαγωγή των εν λόγω προϊόντων ως έχουν, όπως καθορίζεται για κάθε ένα από τα εν λόγω προϊόντα σύμφωνα με το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1766/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των σιτηρών (9) και σύμφωνα με τα μέτρα που ελήφθησαν για την εφαρμογή του.

3. Για να χορηγείται επιστροφή, τα μεταποιημένα προϊόντα πρέπει να συνοδεύονται κατά την εξαγωγή τους από δήλωση του αιτούντα στην οποία θα αναφέρονται οι ποσότητες ακατέργαστης ζάχαρης, λευκής ζάχαρης και σιροπιών τεύτλων και ζαχαροκάλαμων, ισογλυκόζης και γλυκόζης και σιροπιού γλυκόζης που χρησιμοποιήθηκαν στην παρασκευή τους.

Η ακρίβεια της δήλωσης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο υπόκειται στον έλεγχο των αρμοδίων αρχών του ενδιαφερομένου κράτους μέλους.

4. Όταν η επιστροφή είναι ανεπαρκής για να καταστεί δυνατή η εξαγωγή των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο β), εφαρμόζονται στα εν λόγω προϊόντα, αντί των διατάξεων της εν λόγω παραγράφου, στοιχείο β), οι διατάξεις περί επιστροφής που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο α).

5. Η επιστροφή χορηγείται κατά την εξαγωγή των προϊόντων:

α) που είναι κοινοτικής καταγωγής 7

β) που εισήχθησαν από τρίτες χώρες και που κατέβαλαν κατά την εισαγωγή τους, τους εισαγωγικούς δασμούς που αναφέρονται στο άρθρο 12, υπό την προϋπόθεση ότι ο εξαγωγέας προσκομίζει την απόδειξη:

- της ταυτότητας του προϊόντος που πρόκειται να εξαχθεί με το προϊόν που εισήχθη προηγουμένως και

- της είσπραξης των εισαγωγικών δασμών κατά την εισαγωγή του εν λόγω προϊόντος.

Στην περίπτωση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β), η επιστροφή ισούται, για κάθε προϊόν, με το δασμό που εισπράχθηκε κατά την εισαγωγή, εάν αυτός είναι χαμηλότερος της ισχύουσας επιστροφής 7 εάν ο δασμός που εισπράττεται κατά την εισαγωγή είναι μεγαλύτερος της επιστροφής, ισχύει αυτή η τελευταία.

6. Η επιστροφή καταβάλλεται όταν αποδεικνύεται ότι τα προϊόντα:

- ανταποκρίνονται στη μια ή την άλλη από τις δύο περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 5,

- εξήχθησαν από την Κοινότητα και

- στην περίπτωση της διαφοροποιημένης επιστροφής, έφθασαν στον προορισμό που αναφέρεται στο πιστοποιητικό ή σε άλλο προορισμό για τον οποίο είχε καθορισθεί η επιστροφή, με την επιφύλαξη του άρθρου 16 παράγραφος 5 στοιχείο β). Ωστόσο, δύνανται να προβλεφθούν παρεκκλίσεις εκ του εν λόγω κανόνος σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29, υπό την επιφύλαξη όρων που απομένει να προσδιορισθούν, έτσι ώστε να παρέχονται ισοδύναμες εγγυήσεις.

7. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 19

1. Στο βαθμό που είναι αναγκαίο για την ορθή λειτουργία των κοινών οργανώσεων αγοράς των σιτηρών, της ζάχαρης και των οπωροκηπευτικών, το Συμβούλιο, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, σύμφωνα με τη διαδικασία ψηφοφορίας που προβλέπεται στο άρθρο 43 παράγραφος 2 της συνθήκης, δύναται, σε ειδικές περιπτώσεις, να αποκλείσει εντελώς ή εν μέρει την προσφυγή στο καθεστώς της τελειοποίησης προς επανεξαγωγή για:

- τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο β) και

- τα οπωροκηπευτικά που προορίζονται για την παρασκευή των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2.

2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, εάν η κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 παρουσιασθεί εξαιρετικώς επείγουσα και εάν η κοινοτική αγορά έχει διαταραχθεί ή κινδυνεύει να διαταραχθεί από το καθεστώς της τελειοποίησης προς επανεξαγωγή, η Επιτροπή, κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους ή ιδία πρωτοβουλία, θεσπίζει τα αναγκαία μέτρα αμέσου εφαρμογής τα οποία ανακοινώνονται στο Συμβούλιο και τα κράτη μέλη. Η διάρκεια ισχύος αυτών δεν δύναται να υπερβεί τους έξι μήνες. Εάν η Επιτροπή ενεργεί κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους, αποφασίζει εντός μιας εβδομάδος από την παραλαβή της αίτησης.

3. Κάθε κράτος μέλος δύναται να φέρει ενώπιον του Συμβουλίου την απόφαση της Επιτροπής, εντός προθεσμίας μιας εβδομάδας από την ημερομηνία ανακοίνωσής της. Το Συμβούλιο δύναται με ειδική πλειοψηφία να εγκρίνει, να τροποποιήσει ή να καταργήσει την απόφαση της Επιτροπής. Εάν το Συμβούλιο δεν έχει λάβει απόφαση εντός τριών μηνών, η απόφαση της Επιτροπής θεωρείται καταργηθείσα.

Άρθρο 20

1. Εάν, δυνάμει του άρθρου 20 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81, εισπράττεται εισφορά μεγαλύτερη των 5 Ecu ανά 100 χιλιόγραμμα κατά την εξαγωγή λευκής ζάχαρης, δύναται να αποφασισθεί, με τη διαδικασία του άρθρου 26, η είσπραξη φόρου κατά την εξαγωγή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού και που περιέχουν τουλάχιστον 35 % ζάχαρης που έχει προστεθεί.

2. Το ύψος του φόρου κατά την εξαγωγή ορίζεται λαμβανομένων υπόψη:

- της φύσης του μεταποιημένου με βάση τα οπωροκηπευτικά προϊόντος, με προσθήκη ζάχαρης,

- της περιεκτικότητας του εν λόγω προϊόντος σε προστεθείσα ζάχαρη,

- της τιμής της λευκής ζάχαρης στην Κοινότητα και στην παγκόσμια αγορά,

- της εισφοράς κατά την εξαγωγή που ισχύει για τη λευκή ζάχαρη,

- των οικονομικών πλευρών της εφαρμογής του εν λόγω φόρου.

3. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 21

1. Οι γενικοί κανόνες για την ερμηνεία της συνδυασμένης ονοματολογίας και οι ειδικοί κανόνες για την εφαρμογή της ισχύουν για την κατάταξη των προϊόντων που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό 7 η ονοματολογία του δασμολογίου που προκύπτει από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνεται στο κοινό δασμολόγιο.

2. Εφόσον ο παρών κανονισμός ή διατάξεις που θεσπίζονται δυνάμει αυτού δεν ορίζουν το αντίθετο, απαγορεύεται κατά τις εισαγωγές προελεύσεως τρίτων χωρών:

- η είσπραξη οποιουδήποτε φόρου αποτελέσματος ισοδυνάμου με τελωνειακό δασμό,

- η εφαρμογή οποιουδήποτε ποσοτικού περιορισμού ή μέτρου ισοδυνάμου αποτελέσματος.

Άρθρο 22

1. Εάν στην Κοινότητα, η αγορά ενός ή περιοσσοτέρων προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 υφίσταται ή απειλείται να υποστεί, λόγω των εισαγωγών ή των εξαγωγών, σοβαρές διαταραχές που ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο τους στόχους του άρθρου 39 της συνθήκης, δύνανται να εφαρμοσθούν τα ενδεδειγμένα μέτρα στις συναλλαγές με τρίτες χώρες έως ότου οι διαταραχές, ή η απειλή, εξαλειφθούν.

Το Συμβούλιο αποφασίζει, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπης και σύμφωνα με τη διαδικασία ψηφοφορίας που προβλέπεται στο άρθρο 43 παράγραφος 2 της συνθήκης, τους γενικούς κανόνες εφαρμογής της παρούσας παραγράφου και καθορίζει τις περιπτώσεις και τα όρια εντός των οποίων τα κράτη μέλη δύνανται να λάβουν συντηρητικά μέτρα.

2. Εάν παρουσιασθεί η κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή, κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους ή ιδία πρωτοβουλία, θεσπίζει τα αναγκαία μέτρα τα οποία ανακοινώνονται στα κράτη μέλη και εφαρμόζονται αμέσως. Εάν κράτος μέλος της υποβάλει σχετική αίτηση η Επιτροπή αποφασίζει εντός τριών εργασίμων ημερών από την παραλαβή της αίτησης.

3. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να φέρει ενώπιον του Συμβουλίου το μέτρο που έλαβε η Επιτροπή εντός προθεσμίας τριών εργασίμων ημερών από την ημέρα της ανακοίνωσής του. Το Συμβούλιο συνέρχεται αμέσως. Δύναται, με ειδική πλειοψηφία, να εγκρίνει να τροποποιήσει ή να καταργήσει το συγκεκριμένο μέτρο.

4. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται τηρουμένων των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 228 παράγραφος 2 της συνθήκης.

ΤΙΤΛΟΣ III Γενικές διατάξεις

Άρθρο 23

Τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης εφαρμόζονται για την παραγωγή και το εμπόριο των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 24

Οι διατάξεις του τίτλου VI περί εθνικών και κοινοτικών ελέγχων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 εφαρμόζονται στον έλεγχο της τήρησης της κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά την αγορά μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά.

Άρθρο 25

Αναλόγως των συγκεκριμένων αναγκών του τομέα, θεσπίζονται διοικητικές κυρώσεις, οικονομικές ή μη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 29.

Άρθρο 26

Εάν απαιτηθούν μέτρα για να διευκολυνθεί η μετάβαση από το παλαιό καθεστώς στο καθεστώς που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό, τα μέτρα αυτά αποφασίζονται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29.

Άρθρο 27

1. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ανακοινώνουν αμοιβαίως τα στοιχεία εκείνα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Τα συγκεκριμένα στοιχεία συγκεντρώνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 29. Με την ίδια διαδικασία θεσπίζονται και οι λεπτομέρειες της ανακοίνωσης και διάδοσης αυτών.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή, το αργότερο ένα μήνα μετά τη θέσπισή τους, τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που θεσπίζονται για την εφαρμογή ή κατ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, καθώς και τις τροποποιήσεις των εν λόγω διατάξεων.

3. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα κολασμού των παραβάσεων του παρόντος κανονισμού, καθώς και για την πρόληψη και καταστολή της απάτης.

Άρθρο 28

Συνιστάται επιτροπή διαχείρισης μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά, καλούμενη στο εξής «επιτροπή», την οποία αποτελούν αντιπρόσωποι των κρατών μελών και της οποίας προεδρεύει ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής.

Άρθρο 29

1. Στην περίπτωση κατά την οποία γίνεται αναφορά στη διαδικασία που καθορίζεται στο παρόν άρθρο, η επιτροπή συγκαλείται από τον πρόεδρό της, είτε με πρωτοβουλία του είτε κατόπιν αιτήσεως του αντιπροσώπου ενός κράτους μέλους.

2. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό μέσα σε προθεσμία που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Αποφασίζει με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στην επιτροπή, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στη ψηφοφορία.

3. α) Η Επιτροπή θεσπίζει τα μέτρα τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν αμέσως 7

β) Εάν όμως τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη που διατύπωσε η Επιτροπή, ανακοινώνονται αμέσως από την Επιτροπή στο Συμβούλιο. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή μπορεί να αναβάλει επί ένα μήνα, από την ημερομηνία της ανακοίνωσης αυτής, την εφαρμογή των μέτρων που αποφασίστηκαν από αυτή.

Το Συμβούλιο, με ειδική πλειοψηφία, δύναται να λάβει διαφορετική απόφαση μέσα σ' ένα μήνα.

Άρθρο 30

Η επιτροπή δύναται να εξετάσει οποιοδήποτε άλλο θέμα θέσει ο πρόεδρός της, είτε με πρωτοβουλία του είτε κατόπιν αιτήσεως αντιπροσώπου κράτους μέλους.

Άρθρο 31

Οι δαπάνες που πραγματοποιούνται κατ' εφαρμογή των άρθρων 2, 7, 9 παράγραφοι 4 και 5, του άρθρου 10 παράγραφος 3 θεωρούνται ως παρεμβάσεις για τη ρύθμιση των γεωργικών αγορών κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 729/70 του Συμβουλίου, της 21ης Απρλίου 1970 (10).

Άρθρο 32

Ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπον ώστε να λαμβάνονται υπόψη, παραλλήλως και καταλλήλως, οι στόχοι που προβλέπονται στα άρθρα 39 και 110 της συνθήκης.

Άρθρο 33

1. Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Τίθεται σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 1997. Ωστόσο, ο τίτλος I εφαρμόζεται, σε καθένα από τα συγκεκριμένα προϊόντα, μόνον μετά την έναρξη της περιόδου εμπορίας 1997/98.

2. Οι εξής κανονισμοί καταργούνται από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού:

- κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 426/86 του Συμβουλίου, της 24ης Φεβρουαρίου 1986, για την κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (11),

- κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2245/88 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 1988, για την καθιέρωση ενός συστήματος επιπέδου εγγύησης για τα ροδάκινα σε σιρόπι (12),

- κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1206/90 του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 1990, για τον καθορισμό των γενικών κανόνων του καθεστώτος ενίσχυσης στην παραγωγή στον τομέα των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (13).

- κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 668/93 του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 1993, σχετικά με τη θέσπιση ενός ορίου για τη χορήγηση της ενίσχυσης στην παραγωγή μεταποιημένων προϊόντων με βάση τις τομάτες (14).

Οι αναφορές στους εν λόγω κανονισμούς εκλαμβάνονται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και πρέπει να διαβάζονται σύμφωνα με τους πίνακες αντιστοιχίας που εμφαίνονται στο παράρτημα IV.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Λουξεμβούργο, 28 Οκτωβρίου 1996.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

I. YATES

(1) ΕΕ αριθ. C 52 της 21. 2. 1996, σ. 23.

(2) ΕΕ αριθ. C 96 της 1. 4. 1996, σ. 276.

(3) ΕΕ αριθ. C 82 της 19. 3. 1996, σ. 30.

(4) ΕΕ αριθ. L 349 της 31. 12. 1994, σ. 105 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1193/96 (ΕΕ αριθ. L 161 της 29. 6. 1996, σ. 1).

(5) Βλέπε σελίδα 1 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(6) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 4256/88 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1988, για διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88 σχετικά με το ευρωπαϊκό γεωργικό ταμείο προσανατολισμού και εγγυήσεων, τμήμα Προσανατολισμού (ΕΕ αριθ. L 374 της 31. 12. 1988, σ. 25) 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2085/93 (ΕΕ αριθ. L 193 της 31. 7. 1993, σ. 44).

(7) ΕΕ αριθ. L 336 της 23. 12. 1994, σ. 22.

(8) ΕΕ αριθ. L 177 της 1. 7. 1981, σ. 4 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1599/96 (ΕΕ αριθ. L 206 της 16. 8. 1996, σ. 43).

(9) ΕΕ αριθ. L 181 της 1. 7. 1992, σ. 21 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 923/96 της Επιτροπής (ΕΕ αριθ. L 126 της 24. 5. 1996, σ. 37).

(10) ΕΕ αριθ. L 94 της 28. 4. 1970, σ. 13 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1287/95 (ΕΕ αριθ. L 125 της 8. 6. 1995, σ. 1).

(11) ΕΕ αριθ. L 49 της 27. 2. 1986, σ. 1 7 κανονσμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2314/95 της Επιτροπής (ΕΕ αριθ. L 233 της 30. 9. 1995, σ. 69).

(12) ΕΕ αριθ. L 198 της 27. 7. 1988, σ. 18 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1032/95 της Επιτροπής (ΕΕ αριθ. L 105 της 9. 5. 1995, σ. 3).

(13) ΕΕ αριθ. L 119 της 11. 5. 1990, σ. 74 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2202/90 (ΕΕ αριθ. L 201 της 31. 7. 1990, σ. 4).

(14) ΕΕ αριθ. L 72 της 25. 3. 1993, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>