12.6.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 173/190

(1)

Η χρηματοπιστωτική κρίση έδειξε ότι υπάρχει σε επίπεδο Ένωσης σημαντική έλλειψη επαρκών εργαλείων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση μη υγιών ή προβληματικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων («ιδρύματα»). Τα εν λόγω εργαλεία είναι ιδίως απαραίτητα για την πρόληψη της αφερεγγυότητας ή, όταν προκύπτουν περιπτώσεις αφερεγγυότητας, για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων, μέσω της διατήρησης των συστημικά σημαντικών λειτουργιών του σχετικού ιδρύματος. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι προκλήσεις αυτές αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα που ανάγκασε τα κράτη μέλη να διασώσουν ιδρύματα χρησιμοποιώντας χρήματα των φορολογούμενων. Ένα αξιόπιστο πλαίσιο για την ανάκαμψη και την εξυγίανση αποσκοπεί στην αποτροπή, στο μέτρο του δυνατού, της ανάγκης για χρήση της δράσης αυτής.

(2)

Η χρηματοπιστωτική κρίση έλαβε συστημικές διαστάσεις υπό την έννοια ότι επηρέασε την πρόσβαση μεγάλου μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων στη χρηματοδότηση. Προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο πτώχευσης, με επιπτώσεις για ολόκληρη την οικονομία, για την αντιμετώπιση της εν λόγω κρίσης πρέπει να ληφθούν μέτρα που αποσκοπούν στη διασφάλιση της πρόσβασης σε χρηματοδότηση υπό ισοδύναμους όρους για όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που είναι κατά τα άλλα φερέγγυες. Τέτοια μέτρα προϋποθέτουν γενική στήριξη της ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες και παροχή εγγυήσεων από τα κράτη μέλη για τίτλους που εκδίδουν φερέγγυα πιστωτικά ιδρύματα.

(3)

Οι χρηματοοικονομικές αγορές στην Ένωση είναι ενοποιημένες και διασυνδεδεμένες σε μεγάλο βαθμό, ενώ πολλά ιδρύματα ασκούν εκτεταμένες δραστηριότητες πέραν των εθνικών συνόρων. Η πτώχευση ενός διασυνοριακού ιδρύματος είναι ικανή να επηρεάσει τη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών στα διάφορα κράτη μέλη στα οποία αναπτύσσει δραστηριότητες. Η αδυναμία των κρατών μελών να αποκτήσουν τον έλεγχο ενός προβληματικού ιδρύματος και να το εξυγιάνουν κατά τρόπο που να αποτρέπει αποτελεσματικά ευρύτερες συστημικές ζημίες μπορεί να υπονομεύσει την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και την αξιοπιστία της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Η σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών αποτελεί, επομένως, ουσιώδη προϋπόθεση για την εγκαθίδρυση και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(4)

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει σε ενωσιακό επίπεδο εναρμόνιση των διαδικασιών εξυγίανσης των ιδρυμάτων. Ορισμένα κράτη μέλη εφαρμόζουν στα ιδρύματα τις ίδιες διαδικασίες που εφαρμόζουν και σε άλλες αφερέγγυες επιχειρήσεις, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν προσαρμοστεί στα δεδομένα των ιδρυμάτων. Υπάρχουν πολλές ουσιώδεις και διαδικαστικές διαφορές μεταξύ των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που διέπουν την αφερεγγυότητα των ιδρυμάτων στα κράτη μέλη. Επιπλέον, η οικονομική κρίση κατέδειξε ότι οι γενικές διαδικασίες αφερεγγυότητας των επιχειρήσεων μπορεί να μην είναι πάντοτε κατάλληλες για τα ιδρύματα, καθώς μπορεί να μην διασφαλίζουν πάντοτε αρκετά ταχεία παρέμβαση, τη συνέχιση των κρίσιμων λειτουργιών των ιδρυμάτων ούτε τη διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

(5)

Ως εκ τούτου, χρειάζεται ένα καθεστώς που θα παρέχει στις αρχές ένα αξιόπιστο σύνολο εργαλείων για να παρεμβαίνουν αρκετά έγκαιρα και γρήγορα σε ένα μη υγιές ή προβληματικό ίδρυμα, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια των κρίσιμων χρηματοοικονομικών και οικονομικών λειτουργιών του και παράλληλα να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις της πτώχευσης του ιδρύματος στο οικονομικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το καθεστώς αυτό θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι ζημίες βαρύνουν πρώτα τους μετόχους και μετά τους πιστωτές, αρκεί κανείς πιστωτής να μην βαρύνεται με ζημίες μεγαλύτερες απ’ όσες θα αναλάμβανε εάν το ίδρυμα είχε εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, σύμφωνα με την αρχή περί μη επιδείνωσης της θέσης των πιστωτών, όπως ορίζεται στην παρούσα οδηγία. Νέες εξουσίες θα πρέπει να επιτρέπουν στις αρχές, για παράδειγμα, να διατηρούν απρόσκοπτη πρόσβαση σε καταθέσεις και πράξεις πληρωμών, να πωλούν βιώσιμα τμήματα του ιδρύματος, κατά περίπτωση, και να κατανέμουν τις ζημίες κατά τρόπο δίκαιο και προβλέψιμο. Οι εν λόγω στόχοι θα πρέπει να συμβάλλουν στην αποτροπή της αποσταθεροποίησης των χρηματοοικονομικών αγορών και στην ελαχιστοποίηση του κόστους για τους φορολογουμένους.

(6)

Η υπό εξέλιξη αναθεώρηση του ρυθμιστικού πλαισίου, ιδίως η ενίσχυση των κεφαλαιακών αποθεμάτων και των αποθεμάτων ρευστότητας και η δημιουργία καλύτερων εργαλείων για μακροπροληπτικές πολιτικές, θα πρέπει να μειώσει την πιθανότητα εκδήλωσης κρίσεων στο μέλλον και να ενισχύσει την ανθεκτικότητα των ιδρυμάτων έναντι οικονομικών ακραίων καταστάσεων, είτε αυτές οφείλονται σε συστημικές διαταραχές είτε σε γεγονότα που αφορούν ειδικά το συγκεκριμένο ίδρυμα. Ωστόσο, δεν είναι εφικτή η δημιουργία ενός ρυθμιστικού και εποπτικού πλαισίου που θα μπορούσε να προστατεύει πάντα τα ιδρύματα αυτά από το να βρεθούν σε δύσκολη θέση. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι προετοιμασμένα και να διαθέτουν τα κατάλληλα εργαλεία για την ανάκαμψη και την εξυγίανση προς αντιμετώπιση καταστάσεων που σχετίζονται τόσο με συστημικές κρίσεις όσο και με πτωχεύσεις επιμέρους ιδρυμάτων. Τα εργαλεία αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνουν μηχανισμούς που να επιτρέπουν στις αρχές να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα υπό πτώχευση ή πιθανή πτώχευση ιδρύματα.

(7)

Στο πλαίσιο της άσκησης των εν λόγω εξουσιών και της λήψης μέτρων, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι συνθήκες της πτώχευσης. Αν το πρόβλημα αφορά ένα συγκεκριμένο ίδρυμα ενώ δεν επηρεάζει το υπόλοιπο χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι αρχές θα πρέπει να μπορούν να ασκούν τις εξουσίες εξυγίανσης που διαθέτουν χωρίς να προβληματίζονται ιδιαίτερα για φαινόμενα μετάδοσης. Αντίθετα, σε ένα ασταθές περιβάλλον, θα πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στην αποσόβηση ενδεχόμενης αποσταθεροποίησης των χρηματοοικονομικών αγορών.

(8)

Για την εξυγίανση ενός ιδρύματος η οποία το διατηρεί σε λειτουργία είναι δυνατόν, ως ύστατη λύση, να χρησιμοποιούνται εργαλεία κρατικής χρηματοπιστωτικής σταθεροποίησης, συμπεριλαμβανομένης της προσωρινής δημόσιας ιδιοκτησίας. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να διαρθρωθούν οι εξουσίες εξυγίανσης και οι χρηματοδοτικές ρυθμίσεις για την εξυγίανση κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι φορολογούμενοι να είναι εκείνοι που θα επωφεληθούν από τυχόν πλεόνασμα το οποίο ενδέχεται να προκύψει από την αναδιάρθρωση ιδρύματος από τις αρχές σε υγιή βάση. Η ανάληψη ευθύνης και κινδύνου θα πρέπει να συνοδεύεται από ανταμοιβή.

(9)

Ορισμένα κράτη μέλη έχουν ήδη προβεί σε νομοθετικές αλλαγές που καθιερώνουν μηχανισμούς εξυγίανσης προβληματικών ιδρυμάτων· άλλα έχουν κοινοποιήσει την πρόθεσή τους να καθιερώσουν μηχανισμούς αυτού του είδους, αν δεν προβλεφθούν σε επίπεδο Ένωσης. Η μη ύπαρξη κοινών όρων, εξουσιών και διαδικασιών εξυγίανσης των ιδρυμάτων ενδέχεται να αποτελέσει εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να παρακωλύσει τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών κατά την αντιμετώπιση διασυνοριακών τραπεζικών ομίλων που πτωχεύουν. Αυτό ισχύει ιδίως όταν οι διαφορετικές προσεγγίσεις συνεπάγονται ότι οι εθνικές αρχές δεν διαθέτουν το ίδιο επίπεδο ελέγχου ή την ίδια ικανότητα εξυγίανσης ιδρυμάτων. Οι εν λόγω διαφορές στα καθεστώτα εξυγίανσης ενδέχεται επίσης να επηρεάσουν με διαφορετικό τρόπο τις δαπάνες για τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων στα κράτη μέλη και πιθανώς να δημιουργήσουν στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό μεταξύ των ιδρυμάτων. Τα αποτελεσματικά καθεστώτα εξυγίανσης σε όλα τα κράτη μέλη είναι αναγκαία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα ιδρύματα δεν μπορούν να περιορίζονται κατά την άσκηση των δικαιωμάτων εγκατάστασής τους στην εσωτερική αγορά από τη χρηματοοικονομική δυνατότητα του κράτους μέλους καταγωγής τους να διαχειριστεί την πτώχευσή τους.

(10)

Τα εμπόδια αυτά θα πρέπει να εξαλειφθούν και να θεσπιστούν κανόνες ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν υπονομεύονται οι διατάξεις της εσωτερικής αγοράς. Για τον σκοπό αυτόν, οι κανόνες που διέπουν την εξυγίανση των ιδρυμάτων θα πρέπει να υπόκεινται σε κοινούς κανόνες ελάχιστης εναρμόνισης.

(11)

Προκειμένου να διασφαλιστεί συνέπεια με την υφιστάμενη νομοθεσία της Ένωσης στον τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, καθώς και το μέγιστο δυνατό επίπεδο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας σε ολόκληρο το φάσμα των ιδρυμάτων, το καθεστώς εξυγίανσης θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ιδρύματα που υπόκεινται στις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) και στην οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5). Το καθεστώς θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται σε χρηματοδοτικές εταιρείες συμμετοχών, μεικτές χρηματοοικονομικές εταιρείες συμμετοχών οι οποίες προβλέπονται στην οδηγία 2002/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), μεικτές εταιρείες συμμετοχών και χρηματοδοτικά ιδρύματα, όταν αυτά αποτελούν θυγατρικές ιδρύματος ή χρηματοοικονομικής εταιρείας συμμετοχών, μεικτής χρηματοοικονομικής εταιρείας συμμετοχών ή μεικτής εταιρείας συμμετοχών και καλύπτονται από την εποπτεία της μητρικής επιχείρησης σε ενοποιημένη βάση. Η κρίση απέδειξε ότι η αφερεγγυότητα μιας οντότητας συνδεδεμένης με έναν όμιλο μπορεί να επηρεάσει ραγδαία τη φερεγγυότητα ολόκληρου του ομίλου και, συνεπώς, να έχει τις δικές της συστημικές επιπλοκές. Οι αρχές θα πρέπει, επομένως, να διαθέτουν αποτελεσματικά μέσα δράσης όσον αφορά αυτές τις οντότητες, προκειμένου να αποτρέψουν τον κίνδυνο μετάδοσης και να διαμορφώσουν έναν συνεκτικό μηχανισμό εξυγίανσης για το σύνολο του ομίλου, καθώς η αφερεγγυότητα μιας οντότητας συνδεδεμένης με έναν όμιλο θα μπορούσε να επηρεάσει ραγδαία τη φερεγγυότητα ολόκληρου του ομίλου.

(12)

Προκειμένου να διασφαλιστεί συνέπεια στο ρυθμιστικό πλαίσιο, οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), και τα κεντρικά αποθετήρια τίτλων (ΚΑΤ), όπως ορίζονται στον επικείμενο κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη βελτίωση του διακανονισμού αξιογράφων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κεντρικά αποθετήρια τίτλων, θα μπορούσαν να καλυφθούν από μια χωριστή νομοθετική πρωτοβουλία που να δημιουργεί ένα πλαίσιο ανάκαμψης και εξυγίανσης για τις εν λόγω οντότητες.

(13)

Η χρήση των εργαλείων και των εξουσιών εξυγίανσης, που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, ενδέχεται να επιφέρει αναστάτωση στα δικαιώματα των μετόχων και των πιστωτών. Συγκεκριμένα, η εξουσία των αρχών να μεταβιβάζουν τις μετοχές ή το σύνολο ή μέρος των περιουσιακών στοιχείων ενός ιδρύματος σε ιδιώτες αγοραστές, χωρίς τη συγκατάθεση των μετόχων, επηρεάζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των μετόχων. Επιπλέον, η εξουσία να αποφασίζουν ποιες υποχρεώσεις θα μεταφέρουν από ένα ίδρυμα που πτωχεύει, με βάση τους στόχους να διασφαλιστεί η συνέχεια των υπηρεσιών και να αποφευχθούν δυσμενείς επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ενδέχεται να επηρεάσει την ίση μεταχείριση των πιστωτών. Κατά συνέπεια, δράση εξυγίανσης θα πρέπει να αναλαμβάνεται μόνο όταν αυτό είναι αναγκαίο χάριν του δημόσιου συμφέροντος, ενώ κάθε παρέμβαση στα δικαιώματα των μετόχων και των πιστωτών που προκύπτει από τα μέτρα εξυγίανσης θα πρέπει να είναι συμβατή με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο Χάρτης). Ειδικότερα, όταν οι πιστωτές της ίδιας κατηγορίας αντιμετωπίζονται διαφορετικά στο πλαίσιο της δράσης εξυγίανσης, οι διακρίσεις αυτές θα πρέπει να δικαιολογούνται από το δημόσιο συμφέρον, να χαρακτηρίζονται από αναλογικότητα σε σχέση με τους αντιμετωπιζόμενους κινδύνους και να μην να εισάγουν άμεσα ή έμμεσα διακρίσεις για λόγους εθνικότητας.

(14)

Οι αρχές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη φύση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, τη μετοχική δομή, τη νομική μορφή, το προφίλ κινδύνου, το μέγεθος, το νομικό καθεστώς και τις διασυνδέσεις ενός ιδρύματος με άλλα ιδρύματα ή χρηματοπιστωτικά συστήματα γενικότερα, το εύρος και την πολυπλοκότητα των δραστηριοτήτων του, κατά πόσον συμμετέχει σε θεσμικό σύστημα προστασίας ή σε άλλα συνεργατικά συστήματα αμοιβαίας αλληλεγγύης, και κατά πόσον ασκεί επενδυτικές υπηρεσίες ή δραστηριότητες και η πτώχευσή του και η επακόλουθη εκκαθάρισή του υπό φυσιολογικές διαδικασίες αφερεγγυότητας είναι πιθανόν να έχουν σημαντική αρνητική επίπτωση στις χρηματοοικονομικές αγορές, στα λοιπά ιδρύματα, στους όρους χρηματοδότησης ή στην ευρύτερη οικονομία, στο πλαίσιο των σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης και όταν οι εθνικές αρχές ασκούν τις διάφορες εξουσίες και χρησιμοποιούν τα διάφορα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους, εξασφαλίζοντας την εφαρμογή του καθεστώτος με τρόπο κατάλληλο και αναλογικό και την ελαχιστοποίηση της διοικητικής επιβάρυνσης που συνδέεται με τις υποχρεώσεις προετοιμασίας του σχεδίου ανάκαμψης και εξυγίανσης. Όταν το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία και στο παράρτημά της καθορίζουν ένα ελάχιστο πρότυπο για ιδρύματα προφανούς συστημικής σπουδαιότητας, οι αρχές μπορούν να εφαρμόζουν διαφορετικές ή σημαντικά μειωμένες απαιτήσεις σχεδιασμού και πληροφόρησης για την ανάκαμψη και την εξυγίανση ως προς το συγκεκριμένο ίδρυμα καθώς και μικρότερη από ετήσια συχνότητα για τις επικαιροποιήσεις. Για τα μικρά ιδρύματα που εμφανίζουν μικρή διασύνδεση και πολυπλοκότητα, το σχέδιο ανάκαμψης θα μπορούσε να περιορίζεται σε ορισμένες βασικές πληροφορίες για τη δομή τους, τα εναύσματα για δράσεις ανάκαμψης και τις επιλογές ανάκαμψης. Εφόσον ένα ίδρυμα αφεθεί να καταστεί αφερέγγυο, θα μπορούσε να μειωθεί το σχέδιο εξυγίανσης. Επιπλέον, το καθεστώς αυτό θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπο που δεν θα θέτει σε κίνδυνο τη σταθερότητα των χρηματοοικονομικών αγορών. Ειδικότερα, σε καταστάσεις όπου υπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα ή ακόμα και αμφιβολίες σχετικά με την ανθεκτικότητα πολλών ιδρυμάτων, είναι σημαντικό να εξετάσουν οι αρχές τον κίνδυνο μετάδοσης που συνεπάγονται οι δράσεις που αναλαμβάνονται σε σχέση με οποιοδήποτε επιμέρους ίδρυμα.

(15)

Προκειμένου να διασφαλίσουν την απαιτούμενη ταχύτητα στην ανάληψη δράσης, να εγγυηθούν ανεξαρτησία από τους οικονομικούς φορείς και να αποτρέψουν συγκρούσεις συμφερόντων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ορίσουν δημόσιες διοικητικές αρχές ή αρχές που διαθέτουν τις δημόσιες διοικητικές εξουσίες να εκτελούν τις λειτουργίες και τα καθήκοντα όσον αφορά την εξυγίανση σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι διατίθενται κατάλληλοι πόροι στις εν λόγω αρχές εξυγίανσης. Ο καθορισμός δημόσιων αρχών δεν θα πρέπει να αποκλείει τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων υπό την ευθύνη μιας αρχής εξυγίανσης. Ωστόσο, δεν είναι αναγκαίο να προσδιοριστεί επακριβώς το είδος της αρχής ή των αρχών που θα πρέπει να ορίζουν τα κράτη μέλη ως αρχή εξυγίανσης. Μολονότι η εναρμόνιση σε αυτό το θέμα μπορεί να διευκόλυνε τον συντονισμό, θα παρενέβαινε ωστόσο σε μεγάλο βαθμό στα συνταγματικά και διοικητικά συστήματα των κρατών μελών. Μπορεί να επιτευχθεί επαρκής βαθμός συντονισμού και με λιγότερο παρεμβατική απαίτηση: όλες οι εθνικές αρχές που εμπλέκονται στην εξυγίανση ιδρυμάτων θα πρέπει να εκπροσωπούνται σε «σώματα εξυγίανσης», όπου θα πρέπει να λαμβάνει χώρα συντονισμός σε διασυνοριακό ή ενωσιακό επίπεδο. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να επιλέγουν ποιες αρχές θα είναι αρμόδιες για την εφαρμογή των εργαλείων εξυγίανσης και για την άσκηση των εξουσιών που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Όταν ένα κράτος μέλος ορίζει την αρχή που είναι υπεύθυνη για την προληπτική εποπτεία των ιδρυμάτων (αρμόδια αρχή) ως αρχή εξυγίανσης, θα πρέπει να εφαρμόζονται κατάλληλες διαρθρωτικές ρυθμίσεις που θα διαχωρίζουν τα εποπτικά καθήκοντα της αρχής από τα καθήκοντα εξυγίανσης. Ο διαχωρισμός αυτός δεν θα πρέπει να εμποδίζει τη λειτουργία εξυγίανσης από το να έχει πρόσβαση σε κάθε πληροφορία που είναι διαθέσιμη για την εποπτική λειτουργία.

(16)

Υπό το πρίσμα των συνεπειών που ενδέχεται να έχει η πτώχευση ενός ιδρύματος στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην οικονομία ενός κράτους μέλους, καθώς και της πιθανής ανάγκης να χρησιμοποιηθούν δημόσιοι πόροι για την αντιμετώπιση μιας κρίσης, τα Υπουργεία Οικονομικών ή άλλα σχετικά υπουργεία των κρατών μελών θα πρέπει να συμμετέχουν εκ του σύνεγγυς, σε πρώιμο στάδιο, στη διαδικασία διαχείρισης και επίλυσης της κρίσης.

(17)

Για την αποτελεσματική εξυγίανση ιδρυμάτων ή οντοτήτων ομίλων που λειτουργούν στο επίπεδο της Ένωσης απαιτείται συνεργασία μεταξύ των αρμοδίων αρχών και των αρχών εξυγίανσης, στο πλαίσιο σωμάτων εποπτείας και εξυγίανσης, σε όλα τα στάδια που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, από την προπαρασκευή των σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης μέχρι την πραγματοποίηση της εξυγίανσης του ιδρύματος. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των εθνικών αρχών σχετικά με τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν έναντι των ιδρυμάτων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, η Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών) («ΕΑΤ»), που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), θα πρέπει, ως ύστατη λύση, να αναλαμβάνει ρόλο διαμεσολάβησης, όπου αυτό ορίζεται στην παρούσα οδηγία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η παρούσα οδηγία προβλέπει δεσμευτική διαιτησία της ΕΑΤ σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010. Αυτή η δεσμευτική διαιτησία δεν αποκλείει τη μη δεσμευτική διαιτησία σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 σε άλλες περιπτώσεις.

(18)

Κατά την εξυγίανση ιδρυμάτων ή ομίλων που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την Ένωση, οι αποφάσεις που λαμβάνονται θα πρέπει επίσης να αποσκοπούν στη διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και να ελαχιστοποιούν τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στα κράτη μέλη στα οποία δραστηριοποιείται το ίδρυμα ή ο όμιλος.

(19)

Για να αντιμετωπίσουν με αποτελεσματικό τρόπο τα προβληματικά ιδρύματα, οι αρχές θα πρέπει να διαθέτουν την εξουσία να επιβάλλουν προπαρασκευαστικά και προληπτικά μέτρα.

(20)

Δεδομένης της διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων και καθηκόντων της ΕΑΤ, όπως προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι διατίθενται χωρίς καθυστέρηση επαρκείς ανθρώπινοι και χρηματοδοτικοί πόροι. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει τα εν λόγω καθήκοντα να λαμβάνονται δεόντως υπόψη στη διαδικασία για την κατάρτιση, την εκτέλεση και τον έλεγχο του προϋπολογισμού της, όπως ορίζεται στα άρθρα 63 και 64 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι πληρούνται οι βέλτιστες προδιαγραφές αποτελεσματικότητας.

(21)

Είναι απαραίτητο τα ιδρύματα να καταρτίζουν και να επικαιροποιούν τακτικά τα σχέδια ανάκαμψης, στα οποία περιγράφονται τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνουν τα εν λόγω ιδρύματα για την αποκατάσταση της χρηματοοικονομικής τους θέσης μετά από σημαντική επιδείνωση. Τα σχέδια αυτά θα πρέπει να είναι λεπτομερή και να στηρίζονται σε ρεαλιστικές παραδοχές, που να ισχύουν για ένα φάσμα τεκμηριωμένων και δυσμενών σεναρίων. Η απαίτηση κατάρτισης ενός σχεδίου ανάκαμψης θα πρέπει, ωστόσο, να εφαρμόζεται με αναλογικό τρόπο και να αντικατοπτρίζει τη συστημική σημασία του ιδρύματος ή του ομίλου και των διασυνδέσεών του, μεταξύ άλλων μέσω συστημάτων αμοιβαίων εγγυήσεων. Συνεπώς, το απαιτούμενο περιεχόμενο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη φύση των πόρων χρηματοδότησης του ιδρύματος, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοδοτήσεων ή υποχρεώσεων υπό αμοιβαία εγγύηση, και τον βαθμό στον οποίο θα υπάρχει αξιόπιστη προοπτική στήριξης από τον όμιλο. Τα ιδρύματα θα πρέπει να υποβάλλουν τα σχέδιά τους για πλήρη αξιολόγηση από τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες θα αξιολογούν, μεταξύ άλλων, τον βαθμό πληρότητάς τους και τη δυνατότητά τους να αποκαταστήσουν τη βιωσιμότητα του ιδρύματος εγκαίρως, ακόμη και σε περιόδους ακραίων οικονομικών πιέσεων.

(22)

Τα σχέδια ανάκαμψης θα πρέπει να περιλαμβάνουν ενδεχόμενα μέτρα που θα μπορούσε να λαμβάνει η διοίκηση του ιδρύματος όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις για έγκαιρη παρέμβαση.

(23)

Όταν προσδιορίζει κατά πόσον μια δράση του ιδιωτικού τομέα θα μπορούσε να αποτρέψει σε εύλογο χρονικό διάστημα την πτώχευση ενός ιδρύματος, η ενδιαφερόμενη αρχή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αποτελεσματικότητα των μέτρων έγκαιρης παρέμβασης που ελήφθησαν εντός του χρονικού πλαισίου που είχε καθορίσει η αρμόδια αρχή. Στην περίπτωση σχεδίων ανάκαμψης ομίλου, λαμβάνεται υπόψη κατά την κατάρτισή τους ο ενδεχόμενος αντίκτυπος των μέτρων ανάκαμψης σε όλα τα κράτη μέλη στα οποία δραστηριοποιείται ο όμιλος.

(24)

Εάν ένα ίδρυμα δεν υποβάλει κατάλληλο σχέδιο ανάκαμψης, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να είναι εξουσιοδοτημένες να απαιτούν από το εν λόγω ίδρυμα να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την αποκατάσταση των ουσιαστικών ελλείψεων του σχεδίου. Η απαίτηση αυτή ενδέχεται να επηρεάσει την επιχειρηματική ελευθερία, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 16 του Χάρτη. Ωστόσο, ο περιορισμός αυτού του θεμελιώδους δικαιώματος είναι αναγκαίος προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Ειδικότερα, ο εν λόγω περιορισμός είναι αναγκαίος προκειμένου να ενισχυθούν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των ιδρυμάτων και να αποφευχθεί το ενδεχόμενο τα ιδρύματα να μεγεθυνθούν υπέρμετρα ή να αναλάβουν υπερβολικούς κινδύνους χωρίς να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις αποτυχίες και τις ζημίες και να ανασυστήσουν την κεφαλαιακή τους βάση. Ο περιορισμός είναι αναλογικός, διότι επιτρέπει προληπτική δράση στον βαθμό που αυτό είναι αναγκαίο για να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις, και άρα συμβιβάζεται με το άρθρο 52 του Χάρτη.

(25)

Ο σχεδιασμός της εξυγίανσης αποτελεί ουσιώδες στοιχείο για αποτελεσματική εξυγίανση. Οι αρχές θα πρέπει να διαθέτουν όλες τις αναγκαίες πληροφορίες προκειμένου να προσδιορίσουν και να διασφαλίσουν τη συνέχιση κρίσιμων λειτουργιών. Το περιεχόμενο ενός σχεδίου εξυγίανσης θα πρέπει, ωστόσο, να είναι ανάλογο προς τη συστημική σημασία του ιδρύματος ή του ομίλου.

(26)

Δεδομένου ότι τα ιδρύματα έχουν ιδιαίτερες γνώσεις όσον αφορά την ίδια τους τη λειτουργία και τα ενδεχόμενα προβλήματα που προκύπτουν από αυτήν, τα σχέδια εξυγίανσης θα πρέπει να καταρτίζονται από τις αρχές εξυγίανσης βάσει, μεταξύ άλλων, των πληροφοριών που τους παρέχουν τα σχετικά ιδρύματα.

(27)

Προκειμένου να συμμορφωθούν με την αρχή της αναλογικότητας και να αποφευχθεί υπερβολική διοικητική επιβάρυνση, θα πρέπει να επιτρέπεται η δυνατότητα των αρμόδιων αρχών και, κατά περίπτωση, των αρχών εξυγίανσης να αίρουν κατά περίπτωση τις απαιτήσεις που σχετίζονται με την προετοιμασία των σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης, στις περιορισμένες περιπτώσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Τέτοιες περιπτώσεις περιλαμβάνουν ιδρύματα που συνδέονται με έναν κεντρικό οργανισμό και εν όλω ή εν μέρει εξαιρούνται από τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας στο εθνικό δίκαιο σύμφωνα με το άρθρο 21 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ και ιδρύματα που ανήκουν σε ένα θεσμικό σύστημα προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 113 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Σε κάθε περίπτωση, η χορήγηση απαλλαγής θα πρέπει να υπόκειται στους όρους που προβλέπει η παρούσα οδηγία.

(28)

Λαμβανομένης υπόψη της κεφαλαιακής διάρθρωσης των ιδρυμάτων που συνδέονται με κεντρικό οργανισμό, τα εν λόγω ιδρύματα δεν θα πρέπει να υποχρεούνται, για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, να καταρτίζουν χωριστά σχέδια ανάκαμψης ή εξυγίανσης μόνο εφόσον ο κεντρικός οργανισμός με τον οποίο συνδέονται τελεί υπό την άμεση εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

(29)

Οι αρχές εξυγίανσης, βάσει της εκτίμησης της δυνατότητας εξυγίανσης από τις ενδιαφερόμενες αρχές εξυγίανσης, θα πρέπει να διαθέτουν την εξουσία να απαιτούν αλλαγές στη δομή και την οργάνωση των ιδρυμάτων, είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω της αρμόδιας αρχής, να λαμβάνουν τα μέτρα που είναι απαραίτητα και αναλογικά για να μειώσουν ή να εξαλείψουν τα ουσιαστικά εμπόδια στην εφαρμογή των εργαλείων εξυγίανσης και να διασφαλίζουν τη δυνατότητα εξυγίανσης των σχετικών οντοτήτων. Λόγω του δυνητικού συστημικού χαρακτήρα όλων των ιδρυμάτων, έχει καίρια σημασία, για να διατηρηθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, να διαθέτουν οι αρχές τη δυνατότητα να εξυγιάνουν οποιοδήποτε ίδρυμα. Προκειμένου να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα της επιχειρηματικής ελευθερίας, που αναγνωρίζεται στο άρθρο 16 του Χάρτη, η διακριτική ευχέρεια των αρχών θα πρέπει να περιορίζεται σε ό,τι είναι αναγκαίο ώστε να απλουστευθεί η δομή και οι λειτουργίες του ιδρύματος, με σκοπό μόνον τη βελτίωση της δυνατότητας εξυγίανσής του. Επιπλέον, κάθε μέτρο που επιβάλλεται για τους σκοπούς αυτούς θα πρέπει να συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης. Τα μέτρα δεν θα πρέπει να συνεπάγονται ούτε άμεσες ούτε έμμεσες διακρίσεις βάσει της εθνικότητας, και η εφαρμογή τους θα πρέπει να δικαιολογείται βάσει του επιτακτικού λόγου δημοσίου συμφέροντος για τη διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Εξάλλου, η δράση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το ελάχιστο αναγκαίο όριο για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων. Κατά τον καθορισμό των μέτρων που πρέπει να ληφθούν, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις προειδοποιήσεις και τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου, που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1092/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

(30)

Τα μέτρα που προτείνονται για την αντιμετώπιση ή την εξάλειψη των εμποδίων στη δυνατότητα εξυγίανσης ενός ιδρύματος ή ενός ομίλου δεν θα πρέπει να αποτρέπουν τα ιδρύματα να ασκούν το δικαίωμα εγκατάστασης που τους αναγνωρίζεται από τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

(31)

Τα σχέδια ανάκαμψης και εξυγίανσης δεν θα πρέπει να θεωρούν δεδομένη την πρόσβαση σε έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη ούτε να εκθέτουν τους φορολογουμένους σε κινδύνους ζημίας.

(32)

Η προβλεπόμενη στην παρούσα οδηγία μεταχείριση των ομίλων όσον αφορά τον σχεδιασμό της ανάκαμψης και της εξυγίανσης θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλους τους ομίλους ιδρυμάτων που εποπτεύονται σε ενοποιημένη βάση, συμπεριλαμβανομένων των ομίλων των οποίων οι επιχειρήσεις συνδέονται με σχέση κατά την έννοια του άρθρου 22 παράγραφος 7 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10). Τα σχέδια ανάκαμψης και εξυγίανσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη χρηματοοικονομική, τεχνική και επιχειρηματική διάρθρωση του σχετικού ομίλου. Σε περίπτωση κατάρτισης επιμέρους σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης για ιδρύματα που αποτελούν μέρος ομίλου, οι ενδιαφερόμενες αρχές θα πρέπει να επιδιώκουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνέπεια με τα σχέδια ανάκαμψης και εξυγίανσης του υπόλοιπου ομίλου.

(33)

Κατά γενικό κανόνα, σχέδια ανάκαμψης και εξυγίανσης ομίλου θα πρέπει να καταρτίζονται για τον όμιλο ως σύνολο και θα προσδιορίζουν μέτρα σε σχέση με το μητρικό ίδρυμα καθώς και όλες τις επιμέρους θυγατρικές που αποτελούν μέρος του ομίλου. Οι ενδιαφερόμενες αρχές, ενεργώντας εντός του σώματος εξυγίανσης, θα πρέπει να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταλήξουν σε κοινή απόφαση σχετικά με την αξιολόγηση και την έγκριση των εν λόγω σχεδίων. Ωστόσο, σε ειδικές περιπτώσεις, όπου έχει καταρτισθεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάκαμψης ή εξυγίανσης, το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου ανάκαμψης του ομίλου που αξιολογείται από την αρχή ενοποιημένης εποπτείας, ή το σχέδιο εξυγίανσης του ομίλου που αποφασίστηκε από την αρχή εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου, δεν θα πρέπει να καλύπτει τις οντότητες του ομίλου για τις οποίες τα επιμέρους σχέδια έχουν αξιολογηθεί ή εκπονηθεί από τις ενδιαφερόμενες αρχές.

(34)

Στην περίπτωση σχεδίων εξυγίανσης ομίλου, θα πρέπει λαμβάνεται κατά την κατάρτισή τους ιδιαιτέρως υπόψη ο ενδεχόμενος αντίκτυπος των μέτρων εξυγίανσης σε όλα τα κράτη μέλη στα οποία δραστηριοποιείται ο όμιλος. Οι αρχές εξυγίανσης των κρατών μελών στα οποία ο όμιλος διαθέτει θυγατρικές θα πρέπει να συμμετέχουν στην κατάρτιση του σχεδίου.

(35)

Τα σχέδια ανάκαμψης και εξυγίανσης θα πρέπει να περιλαμβάνουν, όποτε ενδείκνυται, διαδικασίες για την ενημέρωση και τη διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων κατά τη διάρκεια των διαδικασιών ανάκαμψης και εξυγίανσης. Εν προκειμένω θα πρέπει, κατά περίπτωση, να τηρούνται οι συλλογικές συμβάσεις ή άλλες συμφωνίες μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, όπως επίσης το εθνικό και το ενωσιακό δίκαιο σχετικά με τη συμμετοχή των συνδικάτων και των εκπροσώπων των εργαζομένων στις διαδικασίες αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων.

(36)

Δεδομένου του ευαίσθητου χαρακτήρα των πληροφοριών που περιέχουν, οι εμπιστευτικές πληροφορίες στα σχέδια ανάκαμψης και εξυγίανσης θα πρέπει να υπόκεινται σε διατάξεις περί εμπιστευτικότητας, όπως θεσπίζεται στην παρούσα οδηγία.

(37)

Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να διαβιβάζουν τα σχέδια ανάκαμψης και τις ενδεχόμενες τροποποιήσεις τους στις ενδιαφερόμενες αρχές εξυγίανσης, όπως και οι τελευταίες θα πρέπει να διαβιβάζουν τα σχέδια ανάκαμψης και τις ενδεχόμενες τροποποιήσεις τους στις πρώτες, έτσι ώστε όλες οι ενδιαφερόμενες αρχές εξυγίανσης να είναι πάντα πλήρως ενημερωμένες.

(38)

Η παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης από μια οντότητα ενός διασυνοριακού ομίλου σε μια άλλη οντότητα του ιδίου ομίλου περιορίζεται επί του παρόντος από μια σειρά διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας σε ορισμένα κράτη μέλη. Οι εν λόγω διατάξεις αποσκοπούν στην προστασία των πιστωτών και των μετόχων κάθε οντότητας. Ωστόσο, οι διατάξεις αυτές δεν λαμβάνουν υπόψη την αλληλεξάρτηση μεταξύ των οντοτήτων του ιδίου ομίλου. Επομένως, είναι σκόπιμο να καθοριστεί υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να μεταβιβαστεί χρηματοπιστωτική στήριξη μεταξύ των οντοτήτων ενός διασυνοριακού ομίλου ιδρυμάτων, με γνώμονα τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ολόκληρου του ομίλου χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ρευστότητα ή η φερεγγυότητα της οντότητας του ομίλου που παρέχει τη στήριξη. Η χρηματοπιστωτική στήριξη μεταξύ των οντοτήτων ενός ομίλου θα πρέπει να παρέχεται εθελοντικά και να υπόκειται σε κατάλληλες διασφαλίσεις. Είναι σκόπιμο τα κράτη μέλη να μην θέτουν, άμεσα ή έμμεσα, ως προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος εγκατάστασης την ύπαρξη συμφωνίας για παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης. Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας που αφορούν την ενδοομιλική οικονομική στήριξη δεν θίγουν τις συμβατικές ή κανονιστικές ρυθμίσεις ευθύνης μεταξύ ιδρυμάτων οι οποίες προστατεύουν τα συμμετέχοντα ιδρύματα μέσω διασταυρούμενων εγγυήσεων και ισοδύναμων ρυθμίσεων. Εάν μια αρμόδια αρχή περιορίσει ή απαγορεύσει την ενδοομιλική χρηματοπιστωτική στήριξη και το σχέδιο ανάκαμψης ομίλου αναφέρεται σε ενδοομιλική χρηματοπιστωτική στήριξη, η εν λόγω απαγόρευση ή περιορισμός θα πρέπει να θεωρείται ουσιώδης αλλαγή στο πλαίσιο της εξέτασης του σχεδίου ανάκαμψης.

(39)

Κατά τα στάδια της ανάκαμψης και της έγκαιρης παρέμβασης που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία, οι μέτοχοι θα πρέπει να διατηρούν πλήρη ευθύνη και έλεγχο του ιδρύματος, εκτός εάν η αρμόδια αρχή διορίσει προσωρινό διαχειριστή. Δεν θα πρέπει ωστόσο να διατηρούν την ευθύνη αυτή από τη στιγμή που το ίδρυμα θα έχει τεθεί υπό εξυγίανση.

(40)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, είναι σημαντικό να είναι σε θέση οι αρμόδιες αρχές να ανορθώσουν τη χρηματοπιστωτική και οικονομική κατάσταση ενός ιδρύματος, η οποία έχει επιδεινωθεί, πριν αυτό φτάσει σε σημείο που οι αρχές να μην έχουν άλλη εναλλακτική λύση πλην της εξυγίανσής του. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να παραχωρούνται στις αρμόδιες αρχές εξουσίες έγκαιρης παρέμβασης, συμπεριλαμβανομένης της εξουσίας να διορίζουν προσωρινό διαχειριστή (επίτροπο), ο οποίος είτε να αντικαθιστά είτε να συνεργάζεται προσωρινά με το διοικητικό όργανο και τα ανώτερα διοικητικά στελέχη του ιδρύματος. Καθήκον του προσωρινού διαχειριστή θα πρέπει να είναι να ασκεί όλες τις εξουσίες που διαθέτει με σκοπό να προωθήσει λύσεις για την ανόρθωση της χρηματοοικονομικής του κατάστασης του ιδρύματος. Ο διορισμός του προσωρινού διαχειριστή δεν θα πρέπει να συνεπάγεται αδικαιολόγητες παρεμβάσεις στα δικαιώματα των μετόχων ή των ιδιοκτητών ή στις διαδικαστικές υποχρεώσεις που προβλέπονται στο ενωσιακό ή το εθνικό εταιρικό δίκαιο, ούτε παραβιάσεις των διεθνών υποχρεώσεων της Ένωσης ή των κρατών μελών όσον αφορά την προστασία των επενδύσεων. Οι εξουσίες έγκαιρης παρέμβασης θα πρέπει να περιλαμβάνουν εκείνες που ήδη προβλέπονται στην οδηγία 2013/36/ΕΕ για περιπτώσεις πέραν εκείνων που θεωρούνται ως έγκαιρη παρέμβαση, καθώς και άλλες καταστάσεις που θεωρούνται αναγκαίες για την αποκατάσταση της χρηματοοικονομικής ευρωστίας ενός ιδρύματος.

(41)

Το πλαίσιο εξυγίανσης θα πρέπει να προβλέπει έγκαιρη έναρξη της διαδικασίας εξυγίανσης, πριν ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα καταστεί αφερέγγυο σε επίπεδο ισολογισμού και πριν εξαντληθεί όλο το μετοχικό του κεφάλαιο. Η εξυγίανση θα πρέπει να αρχίζει όταν μια αρμόδια αρχή, μετά από διαβούλευση με την αρχή εξυγίανσης, κρίνει ότι ένα ίδρυμα βρίσκεται ή κινδυνεύει να βρεθεί σε πτώχευση και ότι εναλλακτικά μέτρα όπως αυτά που ορίζονται στην παρούσα οδηγία θα απέτρεπαν αυτό το ενδεχόμενο εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Κατ’ εξαίρεση, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι, εκτός της αρμόδιας αρχής, τη διαπίστωση ότι το ίδρυμα βρίσκεται ή κινδυνεύει να βρεθεί σε πτώχευση μπορεί να την κάνει και η αρχή εξυγίανσης μετά από διαβούλευση με την αρμόδια αρχή. Το γεγονός αυτό καθαυτό ότι ένα ίδρυμα δεν πληροί τις απαιτήσεις της άδειας λειτουργίας δεν θα πρέπει να δικαιολογεί την έναρξη της διαδικασίας εξυγίανσης, ιδίως εάν το ίδρυμα είναι ακόμη ή πιθανόν να είναι βιώσιμο. Ένα ίδρυμα θα πρέπει να θεωρείται ότι βρίσκεται ή κινδυνεύει να βρεθεί σε πτώχευση όταν παραβιάζει ή είναι πιθανό στο εγγύς μέλλον να παραβιάσει τις απαιτήσεις για τη διατήρηση της άδειας λειτουργίας, όταν τα περιουσιακά στοιχεία του ιδρύματος υπολείπονται ή είναι πιθανό στο εγγύς μέλλον να υπολειφθούν των υποχρεώσεών του, όταν το ίδρυμα δεν είναι σε θέση ή είναι πιθανό στο εγγύς μέλλον να μην είναι σε θέση να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του όταν καθίστανται απαιτητές, ή όταν το ίδρυμα επιζητεί έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη, παρεκτός στις ιδιαίτερες περιστάσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Η ανάγκη για επείγουσα στήριξη της ρευστότητας από μια κεντρική τράπεζα δεν θα πρέπει να αποτελεί καθαυτή προϋπόθεση που καταδεικνύει επαρκώς ότι ένα ίδρυμα δεν είναι, ή δεν θα είναι στο εγγύς μέλλον, σε θέση να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του όταν καθίστανται απαιτητές.

Εάν μια τέτοια διευκόλυνση τελεί υπό την εγγύηση του δημοσίου, το ίδρυμα που προσφεύγει σε αυτήν θα υπόκειται στο πλαίσιο περί κρατικών ενισχύσεων. Προκειμένου να διατηρηθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ιδίως σε περίπτωση συστημικής έλλειψης ρευστότητας, οι κρατικές εγγυήσεις σε ταμειακές διευκολύνσεις που παρέχονται από τις κεντρικές τράπεζες ή οι κρατικές εγγυήσεις για νεοεκδοθείσες υποχρεώσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστεί σοβαρή διαταραχή στην οικονομία ενός κράτους μέλους, δεν θα πρέπει να ενεργοποιούν το πλαίσιο εξυγίανσης, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα, τα κρατικά εγγυοδοτικά μέτρα θα πρέπει να εγκρίνονται βάσει του πλαισίου σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις και θα πρέπει να μην αποτελούν μέρος ευρύτερης δέσμης ενισχύσεων, η δε χρήση των εγγυοδοτικών μέτρων θα πρέπει να είναι αυστηρά περιορισμένη χρονικά. Η παροχή εγγυήσεων από τα κράτη μέλη για απαιτήσεις επί ιδίων κεφαλαίων θα πρέπει να απαγορεύεται. Κατά την παροχή εγγύησης για νεοεκδοθείσες υποχρεώσεις, εκτός από το μετοχικό κεφάλαιο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι η εγγύηση αμείβεται επαρκώς από το ίδρυμα. Επιπλέον, η παροχή έκτακτης δημόσιας χρηματοδοτικής στήριξης δεν θα πρέπει να ενεργοποιεί διαδικασία εξυγίανσης σε περιπτώσεις όπου, ως προληπτικό μέτρο, ένα κράτος μέλος αποκτά μετοχικό μερίδιο σε ένα ίδρυμα, συμπεριλαμβανομένων των ιδρυμάτων που ανήκουν στο δημόσιο, το οποίο ανταποκρίνεται στις κεφαλαιακές απαιτήσεις του. Αυτό μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, όταν ένα ίδρυμα απαιτείται να αντλήσει νέα κεφάλαια λόγω των αποτελεσμάτων μιας προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων βάσει σεναρίου ή μιας ισοδύναμης δοκιμής εκ μέρους των αρχών μακροπροληπτικής εποπτείας, όπου συμπεριλαμβάνεται μια απαίτηση που επιβάλλεται για λόγους διατήρησης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας σε πλαίσιο συστημικής κρίσης, αλλά το ίδρυμα αδυνατεί να αντλήσει ιδιωτικά κεφάλαια στις αγορές. Ένα ίδρυμα δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι πτώχευσε ή κινδυνεύει να πτωχεύσει αποκλειστικά και μόνο στη βάση του γεγονότος ότι του δόθηκε έκτακτη δημόσια χρηματοδοτική στήριξη πριν τεθεί σε ισχύ η παρούσα οδηγία. Εν κατακλείδι, η πρόσβαση σε ταμειακές διευκολύνσεις που παρέχονται από τις κεντρικές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της επείγουσας στήριξης της ρευστότητας, μπορεί να αποτελεί κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το πλαίσιο για τις κρατικές ενισχύσεις.

(42)

Σε περίπτωση εξυγίανσης ενός ομίλου με διασυνοριακή δραστηριότητα, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, κατά την ανάληψη οποιασδήποτε δράσης εξυγίανσης, ο ενδεχόμενος αντίκτυπος της εξυγίανσης σε όλα τα κράτη μέλη στα οποία δραστηριοποιείται το ίδρυμα ή ο όμιλος.

(43)

Οι εξουσίες των αρχών εξυγίανσης θα πρέπει επίσης να ισχύουν και για εταιρείες συμμετοχών, σε περίπτωση που τόσο η εταιρεία συμμετοχών βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης ή κινδυνεύει να πτωχεύσει όσο και ένα θυγατρικό ίδρυμα, εντός της Ένωσης ή σε τρίτη χώρα, βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης ή κινδυνεύει να πτωχεύσει. Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι μια εταιρεία συμμετοχών μπορεί να μην βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης ή να κινδυνεύει να πτωχεύσει, οι εξουσίες των αρχών εξυγίανσης θα πρέπει να ισχύουν και για την εταιρεία συμμετοχών, σε περίπτωση που ένα ή περισσότερα θυγατρικά ιδρύματα πληρούν τις προϋποθέσεις για εξυγίανση, ή ένα ίδρυμα τρίτης χώρας πληροί τις προϋποθέσεις για εξυγίανση στην εν λόγω τρίτη χώρα, και είναι αναγκαία η εφαρμογή των εργαλείων εξυγίανσης και η άσκηση των εξουσιών εξυγίανσης έναντι της εταιρείας συμμετοχών, για την εξυγίανση μιας ή περισσότερων από τις θυγατρικές της ή για την εξυγίανση ολόκληρου του ομίλου.

(44)

Εάν ένα ίδρυμα βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης ή κινδυνεύει να πτωχεύσει, οι εθνικές αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους μια ελάχιστη εναρμονισμένη δέσμη εργαλείων και εξουσιών εξυγίανσης. Η άσκησή τους θα πρέπει να υπόκειται σε κοινές προϋποθέσεις, στόχους και γενικές αρχές. Άπαξ και η αρχή εξυγίανσης έχει λάβει την απόφαση να θέσει το ίδρυμα υπό εξυγίανση, θα πρέπει να αποκλείεται η εφαρμογή κανονικών διαδικασιών αφερεγγυότητας, εκτός αν χρειάζεται να συνδυασθούν με τη χρήση εργαλείων εξυγίανσης και με πρωτοβουλία της αρχής εξυγίανσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να αναθέτουν στις αρχές εξυγίανσης εξουσίες και να τους παρέχουν εργαλεία επιπλέον εκείνων που τους ανατίθενται και τους παρέχονται βάσει της παρούσας οδηγίας. Όμως, αυτά τα επιπρόσθετα εργαλεία και εξουσίες θα πρέπει να συνάδουν με τις αρχές και τους στόχους της εξυγίανσης, όπως καθορίζονται στην παρούσα οδηγία. Ειδικότερα, η χρήση των εν λόγω εργαλείων ή εξουσιών δεν θα πρέπει να παρεμποδίζει την αποτελεσματική εξυγίανση διασυνοριακών ομίλων.

(45)

Προκειμένου να αποτρέπεται ο ηθικός κίνδυνος, κάθε ίδρυμα που πτωχεύει θα πρέπει να είναι σε θέση να εξέρχεται από την αγορά, ανεξάρτητα από το μέγεθος και τις διασυνδέσεις του, χωρίς να προκαλεί συστημική διαταραχή. Ένα ίδρυμα που πτωχεύει θα έπρεπε καταρχήν να εκκαθαρίζεται με κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Ωστόσο, η εκκαθάριση με κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, να διακόψει την παροχή κρίσιμων λειτουργιών και να επηρεάσει την προστασία των καταθετών. Σε αυτήν την περίπτωση, ενδέχεται να είναι θέμα δημοσίου συμφέροντος να τεθεί το ίδρυμα σε εξυγίανση και να χρησιμοποιηθούν εργαλεία εξυγίανσης αντί να χρησιμοποιηθούν κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Επομένως, οι στόχοι της εξυγίανσης θα πρέπει να είναι να διασφαλίζει τη συνέχεια των κρίσιμων λειτουργιών, να αποτρέπει δυσμενείς επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, να προστατεύει τους δημόσιους πόρους ελαχιστοποιώντας την εξάρτηση από έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη προς ιδρύματα που πτωχεύουν και να προστατεύει τους καλυμμένους καταθέτες, τους επενδυτές, τα κεφάλαια των πελατών και τα περιουσιακά στοιχεία των πελατών.

(46)

Πριν εφαρμοστούν εργαλεία εξυγίανσης, θα πρέπει πάντοτε να εξετάζεται η περίπτωση εκκαθάρισης ενός ιδρύματος που πτωχεύει μέσω κανονικών διαδικασιών αφερεγγυότητας. Ένα ίδρυμα που πτωχεύει θα πρέπει, μέσω της προσφυγής σε εργαλεία εξυγίανσης, να διατηρείται σε λειτουργία με χρήση, στο μέτρο του δυνατού, ιδιωτικών κεφαλαίων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε μέσω της πώλησης σε αγοραστή του ιδιωτικού τομέα ή της συγχώνευσής του με αυτόν, είτε κατόπιν της απομείωσης των υποχρεώσεων του ιδρύματος, είτε κατόπιν της μετατροπής του χρέους του σε μετοχικό κεφάλαιο, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ανακεφαλαιοποίηση.

(47)

Όταν εφαρμόζουν εργαλεία εξυγίανσης και ασκούν εξουσίες εξυγίανσης, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να λαμβάνουν κάθε ενδεδειγμένο μέτρο για να διασφαλίσουν ότι η δράση εξυγίανσης αναλαμβάνεται σύμφωνα με ορισμένες αρχές, μεταξύ των οποίων το ότι οι μέτοχοι και οι πιστωτές αναλαμβάνουν κατάλληλο μερίδιο των ζημιών, ότι η διοίκηση καταρχήν θα πρέπει να αντικαθίσταται, ότι το κόστος της εξυγίανσης του ιδρύματος ελαχιστοποιείται και ότι οι πιστωτές της ίδιας τάξης αντιμετωπίζονται ισότιμα. Ειδικότερα, όταν οι πιστωτές της ίδιας τάξης αντιμετωπίζονται διαφορετικά στο πλαίσιο της δράσης εξυγίανσης, οι διακρίσεις αυτές θα πρέπει να δικαιολογούνται από το δημόσιο συμφέρον και να μην να εισάγουν άμεσα ή έμμεσα διακρίσεις για λόγους εθνικότητας. Όταν η χρήση των εργαλείων εξυγίανσης συνεπάγεται τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων, οι παρεμβάσεις θα πρέπει να εκτιμώνται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις περί κρατικών ενισχύσεων. Μπορεί να τίθεται θέμα κρατικής ενίσχυσης, μεταξύ άλλων, όταν γίνεται παρέμβαση με πόρους για εξυγίανση ή από ταμεία εγγύησης των καταθέσεων ως συμβολή στην εξυγίανση των ιδρυμάτων που βρίσκονται σε σημείο πτώχευσης.

(48)

Κατά την εφαρμογή εργαλείων εξυγίανσης και κατά την άσκηση εξουσιών εξυγίανσης, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει, εφόσον ενδείκνυται, να ενημερώνουν τους εκπροσώπους των υπαλλήλων και να διεξάγουν διαβουλεύσεις με αυτούς. Ως προς το θέμα αυτό, θα πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη, κατά περίπτωση, συλλογικές συμφωνίες ή άλλες ρυθμίσεις που προβλέπονται από τους κοινωνικούς εταίρους.

(49)

Οι περιορισμοί στα δικαιώματα των μετόχων και των πιστωτών θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με το άρθρο 52 του Χάρτη. Επομένως, τα εργαλεία εξυγίανσης θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνον στα ιδρύματα που βρίσκονται σε σημείο πτώχευσης ή κινδυνεύουν να πτωχεύσουν, και μόνον όταν αυτό είναι αναγκαίο για την επιδίωξη του στόχου της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας προς όφελος του γενικού συμφέροντος. Συγκεκριμένα, τα εργαλεία εξυγίανσης θα πρέπει να εφαρμόζονται όταν το ίδρυμα δεν δύναται να εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, χωρίς να αποσταθεροποιηθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα, και τα μέτρα είναι αναγκαία προκειμένου να διασφαλιστεί η ταχεία μεταβίβαση και η συνέχεια των συστημικά σημαντικών λειτουργιών, και όταν δεν υπάρχει καμία εύλογη προοπτική για εναλλακτική λύση από τον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της όποιας αύξησης κεφαλαίου από τους υφιστάμενους μετόχους ή τρίτο μέρος, που να επαρκεί για να αποκαταστήσει την πλήρη βιωσιμότητα του ιδρύματος. Επιπλέον, κατά την εφαρμογή των εργαλείων εξυγίανσης και κατά τη χρήση των εξουσιών εξυγίανσης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη η αρχή της αναλογικότητας και οι ιδιαιτερότητες της νομικής μορφής του ιδρύματος.

(50)

Η παρεμβολή στα δικαιώματα ιδιοκτησίας δεν θα πρέπει να είναι δυσανάλογη. Οι θιγόμενοι μέτοχοι και πιστωτές δεν θα πρέπει να υφίστανται μεγαλύτερες ζημίες από εκείνες που θα είχαν υποστεί εάν το ίδρυμα είχε εκκαθαριστεί κατά τη στιγμή που ελήφθη η απόφαση για εξυγίανση. Σε περίπτωση μεταβίβασης εν μέρει των περιουσιακών στοιχείων ενός ιδρύματος υπό εξυγίανση σε ιδιώτη αγοραστή ή σε μεταβατική τράπεζα, το εναπομένον μέρος του ιδρύματος υπό εξυγίανση θα πρέπει να εκκαθαρίζεται σύμφωνα με κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Προκειμένου να προστατευθούν οι μέτοχοι και οι πιστωτές που απομένουν στη διαδικασία εκκαθάρισης του ιδρύματος, θα πρέπει να δικαιούνται να λάβουν, κατά την εξόφληση ή κατά την αποζημίωση των απαιτήσεών τους στη διαδικασία εκκαθάρισης, όχι λιγότερα από όσα υπολογίζεται ότι θα είχαν ανακτήσει εάν ολόκληρο το ίδρυμα είχε εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας.

(51)

Για τον σκοπό της προστασίας του δικαιώματος των μετόχων και των πιστωτών, θα πρέπει να καθορίζονται σαφείς υποχρεώσεις όσον αφορά την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων του υπό εξυγίανση ιδρύματος και, εφόσον απαιτείται υπό την παρούσα οδηγία, να αποτιμάται η μεταχείριση της οποίας θα ετύγχαναν οι μέτοχοι και οι πιστωτές εάν το ίδρυμα είχε εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να αρχίσει αποτίμηση ήδη στη φάση της έγκαιρης παρέμβασης. Πριν αναληφθεί οποιαδήποτε δράση εξυγίανσης, θα πρέπει να διενεργείται αντικειμενική και ρεαλιστική αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων του ιδρύματος. Η εν λόγω αποτίμηση θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο δικαιώματος αμφισβήτησης μόνον μαζί με την απόφαση εξυγίανσης. Επιπλέον, όποτε απαιτείται υπό την παρούσα οδηγία, αφού έχουν εφαρμοστεί τα εργαλεία εξυγίανσης, θα πρέπει να διενεργείται σύγκριση εκ των υστέρων μεταξύ της μεταχείρισης της οποίας όντως έτυχαν οι μέτοχοι και οι πιστωτές και της μεταχείρισης της οποίας θα ετύγχαναν σε κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Εάν κριθεί ότι οι μέτοχοι και οι πιστωτές έχουν λάβει, κατά την εξόφληση ή κατά την αποζημίωση των απαιτήσεών τους, λιγότερα από όσα θα είχαν λάβει υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, θα πρέπει να δικαιούνται καταβολή της διαφοράς όποτε απαιτείται υπό την παρούσα οδηγία. Σε αντίθεση με την αποτίμηση πριν από τη δράση εξυγίανσης, θα πρέπει να είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί αυτή η σύγκριση χωριστά από την απόφαση εξυγίανσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να αποφασίζουν τη διαδικασία για τον τρόπο καταβολής, στους μετόχους και τους πιστωτές, της όποιας διαφοράς έχει προσδιοριστεί ως προς τη μεταχείριση. Η ενδεχόμενη διαφορά θα πρέπει να καταβάλλεται από τις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις που καθιερώνονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

(52)

Είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται οι ζημίες κατά την πτώχευση του ιδρύματος. Η αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων των ιδρυμάτων που πτωχεύουν πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικές, συνετές και εύλογες παραδοχές κατά τη στιγμή που εφαρμόζονται τα εργαλεία εξυγίανσης. Η αξία των υποχρεώσεων δεν πρέπει ωστόσο να επηρεάζεται από τη χρηματοοικονομική κατάσταση του ιδρύματος. Θα πρέπει να είναι δυνατόν, για λόγους επείγοντος χαρακτήρα, να προβαίνουν οι αρχές εξυγίανσης σε ταχεία αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων ή των υποχρεώσεων ενός ιδρύματος που βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης. Η αποτίμηση αυτή θα πρέπει να είναι προσωρινή και να ισχύει μέχρις ότου διενεργηθεί ανεξάρτητη αποτίμηση. Τα δεσμευτικά τεχνικά πρότυπα της ΕΑΤ σχετικά με τη μεθοδολογία της αποτίμησης θα πρέπει να ορίζουν ένα πλαίσιο αρχών προς εφαρμογή κατά τη διενέργεια αυτών των αποτιμήσεων, καθώς και να αφήνουν περιθώρια για την εφαρμογή, κατά περίπτωση, διαφορετικών μεθοδολογιών εκ μέρους των αρχών εξυγίανσης και των ανεξάρτητων αποτιμητών.

(53)

Είναι αναγκαία η ταχεία και συντονισμένη ανάληψη δράσεων ώστε να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη της αγοράς και να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι μετάδοσης. Όταν ένα ίδρυμα θεωρείται ότι πτωχεύει ή ενδέχεται να πτωχεύσει και δεν υπάρχει εύλογη προοπτική ότι κάποια εναλλακτική δράση του ιδιωτικού τομέα ή εποπτική δράση θα μπορούσε να αποτρέψει την πτώχευση του ιδρύματος σε εύλογο χρονικό διάστημα, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να αναλαμβάνουν χωρίς καθυστέρηση κατάλληλες και συντονισμένες δράσεις προς το δημόσιο συμφέρον. Οι περιστάσεις υπό τις οποίες μπορεί να επέλθει η χρεωκοπία ενός ιδρύματος, και ιδίως λαμβανομένου υπόψη του ενδεχόμενου επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης, θα πρέπει να επιτρέπουν στις αρχές εξυγίανσης να αναλαμβάνουν δράση εξυγίανσης, χωρίς να επιβάλλεται υποχρέωση να χρησιμοποιούνται πρώτα οι εξουσίες έγκαιρης παρέμβασης.

(54)

Κατά την ανάληψη δράσεων εξυγίανσης, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και να ακολουθούν τα μέτρα που προβλέπονται στα σχέδια εξυγίανσης, εκτός εάν οι αρχές εξυγίανσης εκτιμήσουν, λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες περιστάσεις, ότι οι στόχοι εξυγίανσης θα επιτευχθούν αποτελεσματικότερα εάν αναληφθούν δράσεις που δεν έχουν προβλεφθεί στα σχέδια εξυγίανσης.

(55)

Εάν η παρούσα οδηγία δεν ορίζει ρητά κάτι άλλο, τα εργαλεία εξυγίανσης θα πρέπει να εφαρμόζονται πριν από κάθε συνεισφορά κεφαλαίου από τον δημόσιο τομέα ή ισοδύναμη έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη προς ένα ίδρυμα. Ωστόσο, αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τη χρήση πόρων από τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων ή πόρων για εξυγίανση προκειμένου να απορροφηθούν ζημίες τις οποίες διαφορετικά θα υφίσταντο καλυπτόμενοι καταθέτες ή πιστωτές που αποκλείστηκαν βάσει διακριτικής ευχέρειας. Εν προκειμένω, η χρήση έκτακτης δημόσιας χρηματοπιστωτικής στήριξης, πόρων για εξυγίανση ή συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων, ως συμβολή στην εξυγίανση των ιδρυμάτων που βρίσκονται σε σημείο πτώχευσης, θα πρέπει να τηρεί τις σχετικές διατάξεις περί κρατικών ενισχύσεων.

(56)

Όταν προκύπτουν προβλήματα σε χρηματοοικονομικές αγορές της Ένωσης λόγω καταστάσεων που αφορούν ολόκληρο το σύστημα, το γεγονός αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται δυσμενείς επιπτώσεις τόσο στην οικονομία της Ένωσης όσο και στους πολίτες της. Κατά συνέπεια, τα εργαλεία εξυγίανσης θα πρέπει να σχεδιάζονται έτσι ώστε να είναι κατάλληλα να ανταποκριθούν σε ευρύ φάσμα εν πολλοίς απρόβλεπτων σεναρίων, δεδομένου ότι μπορεί να υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην κρίση ενός μόνο ιδρύματος και σε μια ευρύτερη συστημική τραπεζική κρίση.

(57)

Όταν η Επιτροπή εξετάζει τα δημόσια εργαλεία σταθεροποίησης της παρούσας οδηγίας από την άποψη της έγκρισης κρατικών ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 107 ΣΛΕΕ, θα πρέπει να αξιολογεί ξεχωριστά κατά πόσον τα κοινοποιηθέντα δημόσια εργαλεία σταθεροποίησης δεν συνιστούν παράβαση οποιωνδήποτε συναφών διατάξεων του ενωσιακού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την απαίτηση της παρούσας οδηγίας για ελάχιστη απορρόφηση ζημιών 8 %, και κατά πόσον συντρέχει μια όλως εξαιρετική κατάσταση συστημικής κρίσης που δικαιολογεί την προσφυγή στα εργαλεία αυτά βάσει της παρούσας οδηγίας με ταυτόχρονη διασφάλιση των ίσων όρων ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά. Σύμφωνα με τα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ, η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να πραγματοποιείται πριν από οποιαδήποτε χρησιμοποίηση δημόσιου εργαλείου σταθεροποίησης.

(58)

Η εφαρμογή των δημόσιων εργαλείων σταθεροποίησης θα πρέπει να μεσοπρόθεσμα ουδέτερη από δημοσιονομική άποψη.

(59)

Τα εργαλεία εξυγίανσης θα πρέπει να περιλαμβάνουν την πώληση της δραστηριότητας ή μετοχών του υπό εξυγίανση ιδρύματος, τη σύσταση μεταβατικού ιδρύματος, τον διαχωρισμό των αποδοτικών από τα τοξικά ή μη αποδοτικά περιουσιακά στοιχεία του ιδρύματος που πτωχεύει και τη διάσωσή του με ίδια μέσα από τους μετόχους και τους πιστωτές.

(60)

Στις περιπτώσεις όπου τα εργαλεία εξυγίανσης χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταβίβαση των συστημικά σημαντικών υπηρεσιών ή βιώσιμων δραστηριοτήτων ενός ιδρύματος σε μια υγιή οντότητα, όπως είναι ένας αγοραστής του ιδιωτικού τομέα ή ένα μεταβατικό ίδρυμα, το εναπομένον μέρος του ιδρύματος θα πρέπει να εκκαθαρίζεται εντός κατάλληλου χρονικού πλαισίου, λαμβανομένης υπόψη της ενδεχόμενης ανάγκης του χρεωκοπημένου ιδρύματος να παρέχει υπηρεσίες ή στήριξη, προκειμένου ο αγοραστής ή το μεταβατικό ίδρυμα να είναι σε θέση να διεκπεραιώσει τις δραστηριότητες ή τις υπηρεσίες τις οποίες απέκτησε δυνάμει αυτής της μεταβίβασης.

(61)

Το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στις αρχές να πραγματοποιούν πώληση του ιδρύματος ή ορισμένων δραστηριοτήτων του σε έναν ή περισσότερους αγοραστές, χωρίς τη συγκατάθεση των μετόχων. Όταν εφαρμόζουν το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων, οι αρχές θα πρέπει να προβαίνουν σε ρυθμίσεις για τη θέση σε πώληση του εν λόγω ιδρύματος ή μέρους των δραστηριοτήτων του με ανοικτή, διαφανή διαδικασία που δεν εισάγει διακρίσεις, στοχεύοντας παράλληλα στη μεγιστοποίηση, όσο είναι δυνατόν, της τιμής πώλησης. Όταν, λόγω επείγουσας ανάγκης, είναι αδύνατον να εφαρμοστεί μια τέτοια διαδικασία, οι αρχές πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για την εξουδετέρωση των δυσμενών επιπτώσεων στον ανταγωνισμό και στην εσωτερική αγορά.

(62)

Οι τυχόν καθαρές εισπράξεις από τη μεταβίβαση στοιχείων ενεργητικού ή παθητικού του υπό εξυγίανση ιδρύματος όταν εφαρμόζεται το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων θα πρέπει να αποδίδονται στο ίδρυμα που απομένει στη διαδικασία εκκαθάρισης. Οι τυχόν καθαρές εισπράξεις από τη μεταβίβαση μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας που είχε εκδώσει το υπό εξυγίανση ίδρυμα υπό εξυγίανση όταν εφαρμόζεται το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων θα πρέπει να αποδίδονται στους ιδιοκτήτες των εν λόγω μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας. Το προϊόν θα πρέπει να υπολογίζεται μετά την αφαίρεση των εξόδων που προκύπτουν από την πτώχευση του ιδρύματος και από τη διαδικασία εξυγίανσης.

(63)

Προκειμένου να εκτελείται η πώληση δραστηριοτήτων εγκαίρως και να προστατεύεται η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η αξιολόγηση του αγοραστή μιας ειδικής συμμετοχής θα πρέπει να διενεργείται εγκαίρως ώστε να μην καθυστερήσει η εφαρμογή του εργαλείου πώλησης δραστηριοτήτων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, κατά παρέκκλιση από τις προθεσμίες και τις διαδικασίες που προβλέπονται στην οδηγία 2013/36/ΕΕ και στην οδηγία 2014/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

(64)

Οι πληροφορίες σχετικά με τη θέση σε πώληση ενός χρεωκοπημένου ιδρύματος και τις διαπραγματεύσεις με πιθανούς αγοραστές πριν από την εφαρμογή του εργαλείου πώλησης δραστηριοτήτων ενδέχεται να είναι συστημικής σημασίας. Προκειμένου να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η δημοσιοποίηση των εν λόγω στοιχείων, που απαιτείται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 596/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12), είναι σημαντικό να μπορεί να καθυστερήσει για όσο διάστημα είναι αναγκαίο για τον προγραμματισμό και τη διοργάνωση της εξυγίανσης του ιδρύματος, σύμφωνα με τις καθυστερήσεις που επιτρέπονται βάσει του καθεστώτος κατάχρησης αγοράς.

(65)

Ως ίδρυμα που τελεί εν όλω ή εν μέρει υπό την κυριότητα μιας ή περισσότερων δημόσιων αρχών ή που ελέγχεται από την αρχή εξυγίανσης, ένα μεταβατικό ίδρυμα θα έχει ως πρωταρχικό σκοπό του να διασφαλίζει ότι εξακολουθούν να παρέχονται βασικές χρηματοοικονομικές υπηρεσίες στους πελάτες του πτωχευμένου ιδρύματος και ότι εξακολουθούν να ασκούνται βασικές χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες. Το μεταβατικό ίδρυμα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως βιώσιμη λειτουργούσα επιχείρηση και να επανεντάσσεται στην αγορά μόλις οι συνθήκες είναι κατάλληλες και εντός της περιόδου που ορίζει η παρούσα οδηγία ή να εκκαθαρίζεται, εάν δεν είναι βιώσιμη.

(66)

Το εργαλείο διαχωρισμού περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στις αρχές να μεταβιβάζουν περιουσιακά στοιχεία, δικαιώματα ή υποχρεώσεις ιδρύματος υπό εξυγίανση σε έναν χωριστό φορέα. Το εργαλείο αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον σε συνδυασμό με άλλα εργαλεία, ώστε να αποφεύγεται αδικαιολόγητο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα υπέρ του προβληματικού ιδρύματος.

(67)

Ένα αποτελεσματικό καθεστώς εξυγίανσης θα πρέπει να ελαχιστοποιεί το κόστος της εξυγίανσης ενός προβληματικού ιδρύματος, το οποίο βαρύνει τους φορολογουμένους. Θα πρέπει να διασφαλίζει τη δυνατότητα εξυγίανσης συστημικών ιδρυμάτων, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα επιτυγχάνει τον εν λόγω στόχο, διασφαλίζοντας ότι οι μέτοχοι και οι πιστωτές του προβληματικού ιδρύματος υφίστανται τις δέουσες ζημίες και αναλαμβάνουν ανάλογο μέρος αυτού του κόστους που προκύπτει από την πτώχευση του ιδρύματος. Το εργαλείο διάσωσης παρέχει συνεπώς στους μετόχους και στους πιστωτές ισχυρότερο κίνητρο για την παρακολούθηση της κατάστασης του ιδρύματος υπό κανονικές συνθήκες και ανταποκρίνεται στη σύσταση του Συμβουλίου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να περιλαμβάνονται στο πλαίσιο εξυγίανσης νόμιμες εξουσίες απομείωσης και μετατροπής του χρέους, ως επιπρόσθετη επιλογή σε συνδυασμό με άλλα εργαλεία εξυγίανσης.

(68)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αρχές εξυγίανσης διαθέτουν την αναγκαία ευελιξία για τον επιμερισμό των ζημιών στους πιστωτές σε ένα φάσμα περιπτώσεων, κρίνεται σκόπιμο να είναι σε θέση οι εν λόγω αρχές να εφαρμόζουν το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα, τόσο όταν ο στόχος είναι η εξυγίανση του προβληματικού ιδρύματος ως λειτουργούσας επιχείρησης, εάν υπάρχει ρεαλιστική προοπτική ότι μπορεί να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του ιδρύματος, όσο και όταν συστημικά σημαντικές υπηρεσίες μεταβιβάζονται σε μεταβατικό ίδρυμα και το εναπομένον μέρος του ιδρύματος παύει να λειτουργεί και εκκαθαρίζεται.

(69)

Όταν εφαρμόζεται το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα με στόχο την αποκατάσταση του κεφαλαίου του ιδρύματος που πτωχεύει, προκειμένου να κατορθώσει να συνεχίσει να λειτουργεί ως λειτουργούσα επιχείρηση, η εξυγίανση μέσω διάσωσης με ίδια μέσα θα πρέπει να συνοδεύεται από αντικατάσταση της διοίκησης, εκτός από τις περιπτώσεις όπου η διατήρηση της διοίκησης είναι πρόσφορη και αναγκαία για την επίτευξη των στόχων της εξυγίανσης, και επακόλουθη αναδιάρθρωση του ιδρύματος και των δραστηριοτήτων του, κατά τρόπο ώστε να αντιμετωπιστούν οι λόγοι της πτώχευσής του. Η εν λόγω αναδιάρθρωση θα πρέπει να επιτυγχάνεται μέσω της εφαρμογής ενός σχεδίου αναδιοργάνωσης της επιχείρησης. Αναλόγως με την περίπτωση, τα εν λόγω σχέδια θα πρέπει να συμβιβάζονται με το σχέδιο αναδιάρθρωσης το οποίο απαιτείται να υποβάλλει το ίδρυμα στην Επιτροπή βάσει του πλαισίου για τις κρατικές ενισχύσεις. Ειδικότερα, επιπλέον των μέτρων με σκοπό την αποκατάσταση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ιδρύματος, το σχέδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα για τον περιορισμό της ενίσχυσης στο ελάχιστο και επιμερισμό των βαρών, καθώς και μέτρα για τον περιορισμό των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού.

(70)

Δεν κρίνεται σκόπιμη η εφαρμογή του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα σε απαιτήσεις στο μέτρο που είναι εξασφαλισμένες ή με άλλο τρόπο εγγυημένες. Ωστόσο, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα είναι αποτελεσματικό και επιτυγχάνει τους στόχους του, είναι επιθυμητό να μπορεί να εφαρμόζεται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο φάσμα των μη εξασφαλισμένων υποχρεώσεων ενός προβληματικού ιδρύματος. Παρ’ όλα ταύτα, κρίνεται σκόπιμη η εξαίρεση ορισμένων ειδών μη εξασφαλισμένων υποχρεώσεων από το πεδίο εφαρμογής του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα. Για την προστασία των κατόχων καλυπτόμενων καταθέσεων, το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις καταθέσεις που προστατεύονται από την οδηγία 2014/49/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13). Προκειμένου να διασφαλίσει τη συνέχεια των κρίσιμων λειτουργιών, το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ορισμένες υποχρεώσεις προς υπαλλήλους του ιδρύματος που πτωχεύει ούτε σε εμπορικές απαιτήσεις που αφορούν αγαθά και υπηρεσίες με κρίσιμη σημασία για την καθημερινή λειτουργία του ιδρύματος. Προκειμένου να καλυφθούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα και οι παρελθούσες ή τρέχουσες οφειλές σε συνταξιοδοτικούς φορείς, το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις υποχρεώσεις του ιδρύματος που πτωχεύει έναντι συνταξιοδοτικών φορέων. Ωστόσο, το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα θα πρέπει να εφαρμόζεται στις περιπτώσεις των υποχρεώσεων για συνταξιοδοτικές παροχές λόγω μεταβλητών αμοιβών οι οποίες δεν απορρέουν από συλλογικές συμβάσεις και στη μεταβλητή συνιστώσα των αποδοχών των προσώπων που αναλαμβάνουν σημαντικούς κινδύνους. Για να μειωθεί ο κίνδυνος αλυσιδωτών επιπτώσεων στο σύστημα, το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε υποχρεώσεις που προκύπτουν από συμμετοχή σε συστήματα πληρωμών και έχουν απομένουσα διάρκεια μικρότερη των επτά ημερών ή υποχρεώσεις προς ιδρύματα, εξαιρουμένων των οντοτήτων που ανήκουν στον ίδιο όμιλο, με αρχική διάρκεια μικρότερη των επτά ημερών.

(71)

Δεδομένου ότι η προστασία των καλυπτόμενων καταθετών είναι ένας από τους πλέον σημαντικούς στόχους της εξυγίανσης, οι καλυπτόμενες καταθέσεις δεν θα πρέπει να υπόκεινται στην εφαρμογή του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα. Ωστόσο, το σύστημα εγγύησης των καταθέσεων θα πρέπει να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση της διαδικασίας εξυγίανσης απορροφώντας ζημίες μέχρι του ύψους των καθαρών ζημιών που θα ήταν υποχρεωμένο να αναλάβει αφού αποζημιώσει τους καταθέτες στις κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Με την άσκηση των εξουσιών διάσωσης με ίδια μέσα θα διασφαλίζεται ότι οι καταθέτες θα εξακολουθήσουν να έχουν πρόσβαση στις καταθέσεις τους έως τουλάχιστον το εγγυημένο επίπεδο, πράγμα το οποίο ήταν ο κυριότερος λόγος για την καθιέρωση των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων. Το να μην προβλεφθεί συμμετοχή στα εν λόγω συστήματα σε τέτοιες περιπτώσεις θα αποτελούσε αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων πιστωτών, οι οποίοι υπόκεινται στην άσκηση των εξουσιών από την αρχή εξυγίανσης.

(72)

Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εξαιρούν ή να εξαιρούν εν μέρει υποχρεώσεις σε ορισμένες περιπτώσεις, μεταξύ άλλων όταν δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν με ίδια μέσα οι εν λόγω υποχρεώσεις εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, όταν η εξαίρεση είναι απολύτως απαραίτητη και αναλογική προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια των κρίσιμων λειτουργιών και των βασικών επιχειρηματικών τομέων, ή όταν η εφαρμογή του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα σε υποχρεώσεις θα προκαλούσε καταστροφή αξίας τέτοια ώστε οι ζημίες που επιβαρύνουν τους λοιπούς πιστωτές θα είναι μεγαλύτερες από ό,τι εάν οι εν λόγω υποχρεώσεις εξαιρεθούν από τη διάσωση με ίδια μέσα. Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να μπορούν να εξαιρούν ή να εξαιρούν εν μέρει υποχρεώσεις όταν αυτό είναι αναγκαίο για να αποτραπεί η μετάδοση και η χρηματοοικονομική αστάθεια η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές διαταραχές στην οικονομία κράτους μέλους. Κατά τη διενέργεια αυτών των αξιολογήσεων, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να εξετάζουν τις συνέπειες από την εφαρμογή της διάσωσης με ίδια μέσα σε υποχρεώσεις οι οποίες πηγάζουν από επιλέξιμες καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών ή μεσαίων επιχειρήσεων πέραν του επιπέδου κάλυψης που παρέχεται βάσει της οδηγίας 2014/49/ΕΕ.

(73)

Όταν εφαρμόζονται οι εν λόγω εξαιρέσεις, το επίπεδο απομείωσης ή μετατροπής άλλων επιλέξιμων υποχρεώσεων μπορεί να αυξηθεί ώστε να ληφθούν υπόψη οι εξαιρέσεις αυτές, υπό τον όρο ότι τηρείται η αρχή περί μη επιδείνωσης της θέσης των πιστωτών σε σχέση με τις κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Όταν οι ζημίες δεν μπορούν να μεταφερθούν σε άλλους πιστωτές, η χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης μπορεί να συνεισφέρει στο υπό εξυγίανση ίδρυμα, υπό ορισμένες αυστηρές προϋποθέσεις, μεταξύ άλλων την απαίτηση να έχουν ήδη καλυφθεί με ίδια μέσα ζημίες που ανέρχονται τουλάχιστον στο 8 % των συνολικών υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένων των ιδίων κεφαλαίων, και η χρηματοδότηση που παρέχεται από το ταμείο εξυγίανσης να περιορίζεται στο χαμηλότερο από δύο ποσά: ή 5 % των συνολικών υποχρεώσεων συμπεριλαμβανομένων των ιδίων κεφαλαίων ή τα μέσα που διαθέτει το ταμείο εξυγίανσης και το ποσό που μπορεί να συγκεντρωθεί με εκ των υστέρων συνεισφορές μέσα σε διάστημα τριών ετών.

(74)

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν οι υποχρεώσεις έχουν εξαιρεθεί και το ταμείο εξυγίανσης χρησιμοποιήθηκε για να συνεισφέρει στη διάσωση με ίδια μέσα αντί των εν λόγω υποχρεώσεων μέχρι το επιτρεπτό ανώτατο όριο, η αρχή εξυγίανσης θα πρέπει να μπορεί να αναζητήσει χρηματοδότηση από εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης.

(75)

Το ελάχιστο ποσό διάσωσης με ίδια μέσα, που ανέρχεται σε 8 % των συνολικών υποχρεώσεων ή, κατά περίπτωση, σε 20 % των σταθμισμένων βάσει κινδύνου στοιχείων του ενεργητικού θα πρέπει να υπολογίζεται, για τους σκοπούς της εξυγίανσης, με βάση την αποτίμηση σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Οι παλαιότερες ζημίες τις οποίες έχουν ήδη απορροφήσει οι μέτοχοι μέσω μείωσης των ιδίων κεφαλαίων πριν από την εν λόγω αποτίμηση δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στα ποσοστά αυτά.

(76)

Καμία διάταξη της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να χρηματοδοτούν ρυθμίσεις χρηματοδότησης της εξυγίανσης με πόρους του γενικού προϋπολογισμού.

(77)

Εάν δεν ορίζεται διαφορετικά στην παρούσα οδηγία, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να εφαρμόζουν το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση των πιστωτών και η εκ του νόμου σειρά προτεραιότητας των απαιτήσεων σύμφωνα με το ισχύον πτωχευτικό δίκαιο. Οι ζημίες θα πρέπει να απορροφώνται κατά πρώτον από μέσα υποχρεωτικών κεφαλαίων και θα πρέπει να επιμερίζονται στους μετόχους είτε με ακύρωση ή μεταβίβαση μετοχών είτε με σοβαρή απομείωση. Εάν τα μέσα αυτά δεν επαρκούν, θα πρέπει να μετατρέπεται ή να απομειώνεται το χρέος μειωμένης εξασφάλισης. Οι υποχρεώσεις υψηλής εξασφάλισης θα πρέπει να μετατρέπονται ή να απομειώνονται, εφόσον έχουν μετατραπεί ή απομειωθεί εξ ολοκλήρου οι κατηγορίες μειωμένης εξασφάλισης.

(78)

Όταν εξαιρούνται ορισμένες υποχρεώσεις, όπως έναντι συστημάτων πληρωμών και διακανονισμού, υπαλλήλων ή εμπορικών πιστωτών, ή όταν υπάρχει προνομιακή μεταχείριση ως προς τη σειρά εξοφλητικής προτεραιότητας, όπως για τις καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών ή μεσαίων επιχειρήσεων, οι εξαιρέσεις αυτές θα πρέπει να εφαρμόζονται όχι μόνο στην Ένωση αλλά και στις τρίτες χώρες. Για να εξασφαλιστεί η δυνατότητα μιας, κατά περίπτωση, απομείωσης ή μετατροπής υποχρεώσεων σε τρίτες χώρες, η αναγνώριση αυτή της δυνατότητας θα πρέπει να περιέχεται στις συμβάσεις στις οποίες εφαρμόζεται η νομοθεσία της τρίτης χώρας, ιδίως όσον αφορά τις υποχρεώσεις οι οποίες βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία εκείνων που θα κληθούν να συμμετάσχουν στη διάσωση με ίδια μέσα. Δεν θα πρέπει ωστόσο να απαιτείται τέτοια συμβατική ρήτρα για τις υποχρεώσεις που εξαιρούνται από τη διάσωση με ίδια μέσα, για τις καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών ή μεσαίων επιχειρήσεων, ή σε περίπτωση που η νομοθεσία της τρίτης χώρας ή μια δεσμευτική συμφωνία που έχει συναφθεί με την εν λόγω τρίτη χώρα επιτρέπουν στην αρχή εξυγίανσης του κράτους μέλους να ασκήσει τις εξουσίες της όσον αφορά την απομείωση ή μετατροπή.

(79)

Προκειμένου να αποφεύγεται να διαρθρώνουν τα ιδρύματα τις υποχρεώσεις τους κατά τρόπο που εμποδίζει την αποτελεσματικότητα του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι τα ιδρύματα θα πρέπει, ανά πάσα στιγμή, να διαθέτουν ένα συνολικό ποσό ιδίων κεφαλαίων και υποχρεώσεων μειωμένης και υψηλής εξασφάλισης που υπόκεινται στο εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα, εκφρασμένο ως ποσοστό των συνολικών υποχρεώσεων του ιδρύματος που δεν είναι αποδεκτές ως ίδια κεφάλαια για τους σκοπούς της οδηγίας 2013/36/ΕΕ. Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να μπορούν να απαιτούν, κατά περίπτωση, αυτό το ποσοστό να αποτελείται εν όλω ή εν μέρει από ίδια κεφάλαια ή από συγκεκριμένου τύπου υποχρεώσεις.

(80)

Η παρούσα οδηγία υιοθετεί μια προσέγγιση «από πάνω προς τα κάτω» ως προς τον καθορισμό της ελάχιστης απαίτησης για ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις στο εσωτερικό ενός ομίλου (MREL). Η προσέγγιση αυτή αναγνωρίζει επίσης ότι η δράση εξυγίανσης εφαρμόζεται στο επίπεδο του κάθε νομικού προσώπου, και ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ικανότητα απορρόφησης των ζημιών να ανήκει ή να είναι προσβάσιμη στην οντότητα εκείνη εντός του ομίλου στην οποία παρουσιάζονται ζημίες. Για τον σκοπό αυτό, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η ικανότητα απορρόφησης ζημιών εντός ενός ομίλου κατανέμεται σε όλον τον όμιλο σύμφωνα με το επίπεδο κινδύνου στα συστατικά του νομικά πρόσωπα. Η αναγκαία ελάχιστη απαίτηση για κάθε θυγατρική θα πρέπει να αξιολογείται χωριστά. Επιπλέον, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι όλα τα κεφάλαια και οι υποχρεώσεις που συνυπολογίζονται στην ενοποιημένη ελάχιστη απαίτηση βρίσκονται σε οντότητες όπου ενδέχεται να εμφανιστούν ζημίες, ή ότι είναι κατ’ άλλον τρόπο διαθέσιμες για την απορρόφηση ζημιών. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να αφήνει περιθώρια για εξυγίανση είτε «πολλαπλών σημείων έναρξης» είτε «μοναδικού σημείου έναρξης». Οι MREL θα πρέπει να αντανακλούν τη στρατηγική εξυγίανσης που ενδείκνυται για έναν όμιλο όπως ορίζεται στο σχέδιο εξυγίανσης. Ειδικότερα, οι MREL θα πρέπει να απαιτούνται στο κατάλληλο επίπεδο εντός του ομίλου, ώστε να αντανακλούν την περιεχόμενη στο σχέδιο εξυγίανσης προσέγγιση πολλαπλών σημείων έναρξης ή μοναδικού σημείου έναρξης, ενώ συγχρόνως δεν θα πρέπει να παραβλέπεται ότι ενδέχεται να υπάρξουν περιστάσεις κατά τις οποίες θα χρησιμοποιηθεί προσέγγιση διαφορετική εκείνης που περιέχεται στο σχέδιο επειδή, για παράδειγμα, θα επέτρεπε αποδοτικότερη επίτευξη των στόχων της εξυγίανσης. Στο πλαίσιο αυτό, και ασχέτως αν ο όμιλος έχει επιλέξει την προσέγγιση πολλαπλών σημείων έναρξης ή μοναδικού σημείου έναρξης, όλα τα ιδρύματα και λοιπά νομικά πρόσωπα του ομίλου, όπου απαιτείται από τις αρχές εξυγίανσης, θα πρέπει να ανταποκρίνονται ανά πάσα στιγμή σε εύρωστες MREL, ώστε να αποτρέπεται ο κίνδυνος μετάδοσης ή ο κίνδυνος μαζικής απόσυρσης καταθέσεων.

(81)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα Πρόσθετα κεφαλαιακά μέσα της Κατηγορίας 1 και της Κατηγορίας 2 απορροφούν πλήρως τις ζημίες, στο σημείο μη βιωσιμότητας του ιδρύματος που πραγματοποιεί την έκδοση. Συνεπώς, σε αυτό το σημείο θα πρέπει να απαιτείται από τις αρχές εξυγίανσης να απομειώνουν πλήρως τα εν λόγω μέσα ή να τα μετατρέπουν σε μέσα Κοινών Μετοχών της Κατηγορίας 1, στο σημείο μη βιωσιμότητας και πριν από την ανάληψη άλλων δράσεων εξυγίανσης. Για τον σκοπό αυτό, το σημείο μη βιωσιμότητας θα πρέπει να γίνεται αντιληπτό ως η στιγμή κατά την οποία η ενδιαφερόμενη αρχή προσδιορίζει ότι το ίδρυμα πληροί τις προϋποθέσεις εξυγίανσης ή η στιγμή κατά την οποία η αρχή αποφασίζει ότι το ίδρυμα παύει να είναι βιώσιμο, εάν δεν απομειωθούν τα εν λόγω κεφαλαιακά μέσα. Το γεγονός ότι τα μέσα πρόκειται να απομειώνονται ή να μετατρέπονται από τις αρχές, στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να αναγνωρίζεται στις ρήτρες που διέπουν το μέσο, καθώς και σε κάθε ενημερωτικό δελτίο ή έγγραφο προσφοράς που δημοσιεύεται ή παρέχεται σε σχέση με τα μέσα.

(82)

Για την επίτευξη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων εξυγίανσης, θα πρέπει να είναι δυνατή η εφαρμογή του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα πριν από την 1η Ιανουαρίου 2016.

(83)

Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να μπορούν να κάνουν μόνο μερική χρήση του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα, σε περίπτωση που από την εκτίμηση των ενδεχόμενων επιπτώσεων στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος στα εμπλεκόμενα κράτη μέλη και στην υπόλοιπη Ένωση προκύπτει ότι η πλήρης χρήση του θα ήταν αντίθετη προς το γενικό δημόσιο συμφέρον του κράτους μέλους ή της Ένωσης στο σύνολό της.

(84)

Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να διαθέτουν όλες τις αναγκαίες νόμιμες εξουσίες οι οποίες, σε διάφορους συνδυασμούς, δύνανται να ασκούνται κατά την εφαρμογή των εργαλείων εξυγίανσης. Αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν τις εξουσίες μεταβίβασης μετοχών, περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων ενός ιδρύματος που βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης σε άλλη οντότητα, όπως άλλο ίδρυμα ή μεταβατικό ίδρυμα, τις εξουσίες απομείωσης ή ακύρωσης μετοχών, ή απομείωσης ή μετατροπής των υποχρεώσεων ενός ιδρύματος που βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης, την εξουσία αντικατάστασης της διοίκησης και την εξουσία επιβολής προσωρινής αναστολής στην εξόφληση απαιτήσεων. Χρειάζονται συμπληρωματικές εξουσίες, συμπεριλαμβανομένης της εξουσίας να απαιτούν συνέχιση των βασικών υπηρεσιών από άλλα μέλη του ομίλου.

(85)

Δεν είναι αναγκαίο να καθοριστούν τα επακριβή μέσα με τα οποία θα πρέπει να παρεμβαίνουν οι αρχές εξυγίανσης στο ίδρυμα που βρίσκεται σε σημείο πτώχευσης. Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ της ανάληψης του ελέγχου μέσω άμεσης παρέμβασης στο ίδρυμα ή μέσω εκτελεστικής διάταξης. Θα πρέπει να αποφασίζουν ανάλογα με τις περιστάσεις της περίπτωσης. Δεν φαίνεται αναγκαίο, για τον σκοπό της αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, να επιβληθεί ενιαίο μοντέλο στο παρόν στάδιο.

(86)

Το πλαίσιο εξυγίανσης θα πρέπει να περιλαμβάνει διαδικαστικές απαιτήσεις προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι δράσεις εξυγίανσης κοινοποιούνται δεόντως και, εκτός των περιορισμένων εξαιρέσεων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, γνωστοποιούνται στο κοινό. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι πληροφορίες που λαμβάνονται από τις αρχές εξυγίανσης και τους επαγγελματικούς συμβούλους τους κατά τη διαδικασία εξυγίανσης πιθανόν να είναι ευαίσθητες, πριν από τη γνωστοποίηση στο κοινό της απόφασης εξυγίανσης, οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να υπόκεινται σε αποτελεσματικό καθεστώς εμπιστευτικότητας. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο και τις λεπτομέρειες του σχεδίου ανάκαμψης και εξυγίανσης και το αποτέλεσμα οποιασδήποτε αξιολόγησης των σχεδίων αυτών ενδέχεται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο, ιδίως στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις. Κάθε πληροφορία που παρέχεται σχετικά με μια απόφαση πριν από τη λήψη της απόφασης αυτής, είτε πρόκειται για το κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις εξυγίανσης είτε για τη χρησιμοποίηση ενός συγκεκριμένου εργαλείου ή την ανάληψη οποιασδήποτε δράσης στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, θα πρέπει να θεωρείται ότι έχει αντίκτυπο στα δημόσια και ιδιωτικά συμφέροντα που αφορά η δράση. Ωστόσο, και μόνο η πληροφορία ότι η αρχή εξυγίανσης εξετάζει ένα συγκεκριμένο ίδρυμα θα μπορούσε να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο ίδρυμα αυτό. Είναι επομένως αναγκαίο να εξασφαλιστεί η ύπαρξη κατάλληλων μηχανισμών για τη διατήρηση της εμπιστευτικότητας τέτοιων πληροφοριών, όπως σχετικά με το περιεχόμενο και τις λεπτομέρειες σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης ή σχετικά με το αποτέλεσμα οποιασδήποτε σχετικής αξιολόγησης.

(87)

Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να διαθέτουν επικουρικές εξουσίες, ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα της μεταβίβασης μετοχών ή χρεωστικών μέσων και περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Υπό την επιφύλαξη των διασφαλίσεων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, οι εν λόγω εξουσίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν την εξουσία άρσης των δικαιωμάτων τρίτων μερών από τα μεταβιβασθέντα χρεωστικά μέσα ή περιουσιακά στοιχεία, την εξουσία αναγκαστικής εκτέλεσης συμβάσεων και πρόβλεψης της συνέχισης των ρυθμίσεων όσον αφορά τον αποδέκτη των μεταβιβασμένων περιουσιακών στοιχείων και μετοχών. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να θίγονται τα δικαιώματα των εργαζομένων να καταγγείλουν μια σύμβαση εργασίας. Ούτε θα πρέπει να θίγεται το δικαίωμα ενός μέρους να καταγγείλει μια σύμβαση με ίδρυμα υπό εξυγίανση ή με θυγατρική του, για λόγους πέραν της εξυγίανσης του ιδρύματος που πτωχεύει. Οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει επίσης να διαθέτουν την επικουρική εξουσία να απαιτούν από το εναπομένον ίδρυμα το οποίο εκκαθαρίζεται υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, να παρέχει υπηρεσίες οι οποίες είναι αναγκαίες ώστε να είναι σε θέση το ίδρυμα στο οποίο έχουν μεταβιβαστεί τα περιουσιακά στοιχεία ή οι μετοχές, δυνάμει της εφαρμογής του εργαλείου πώλησης δραστηριοτήτων ή του εργαλείου μεταβατικού ιδρύματος, να ασκεί τις δραστηριότητές του.

(88)

Σύμφωνα με το άρθρο 47 του Χάρτη, τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν δικαίωμα δίκαιης δίκης και ουσιαστικής ένδικης προστασίας έναντι των μέτρων που τα θίγουν. Ως εκ τούτου, οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τις αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο δικαιώματος προσφυγής.

(89)

Τα μέτρα διαχείρισης κρίσεων που λαμβάνονται από τις εθνικές αρχές εξυγίανσης ενδέχεται να απαιτούν σύνθετες οικονομικές εκτιμήσεις και μεγάλη διακριτική ευχέρεια. Οι εθνικές αρχές εξυγίανσης διαθέτουν την απαιτούμενη ειδική εμπειρογνωσία για την πραγματοποίηση τέτοιων εκτιμήσεων και τον προσδιορισμό της ενδεικνυόμενης προσφυγής στη διακριτική ευχέρεια. Είναι επομένως σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι οι σύνθετες οικονομικές εκτιμήσεις στις οποίες προβαίνουν εν προκειμένω οι εθνικές αρχές εξυγίανσης θα χρησιμοποιούνται ως βάση από τα εθνικά δικαστήρια όταν εξετάζουν τα σχετικά μέτρα διαχείρισης κρίσεων. Εντούτοις, η συνθετότητα των εκτιμήσεων αυτών δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα εθνικά δικαστήρια να εξετάζουν αν τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η αρχή εξυγίανσης είναι πραγματολογικώς ακριβή, αξιόπιστα και συνεκτικά, αν τα στοιχεία αυτά περιέχουν όλες τις σχετικές πληροφορίες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη για να εκτιμηθεί μια πολύπλοκη κατάσταση και αν η αρχή εξυγίανσης είναι σε θέση να τεκμηριώσει τα συμπεράσματά της.

(90)

Επειδή η παρούσα οδηγία αποσκοπεί να καλύψει καταστάσεις εξαιρετικά επείγοντος χαρακτήρα και επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο η αναστολή εφαρμογής οποιασδήποτε απόφασης των αρχών εξυγίανσης να διακόψει τη συνέχιση κρίσιμων λειτουργιών, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί ότι η κατάθεση αίτησης δικαστικού ελέγχου δεν θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την αυτόματη αναστολή των αποτελεσμάτων της προσβαλλόμενης απόφασης και ότι η απόφαση της αρχής εξυγίανσης θα πρέπει να είναι άμεσα εκτελεστή, τεκμαιρομένου ότι η αναστολή της θα ήταν αντίθετη προς το δημόσιο συμφέρον.

(91)

Επιπλέον, όποτε απαιτείται για να προστατευθούν τρίτα μέρη που έχουν αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία, δικαιώματα και υποχρεώσεις του ιδρύματος υπό εξυγίανση καλή την πίστει, στο πλαίσιο της άσκησης των εξουσιών εξυγίανσης από τις αρχές, και προκειμένου να διασφαλίζεται η σταθερότητα των χρηματοοικονομικών αγορών, το δικαίωμα προσφυγής δεν θα πρέπει να επηρεάζει τυχόν μεταγενέστερες διοικητικές πράξεις ή συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν βάσει ακυρωμένης απόφασης. Στις περιπτώσεις αυτές, τα ένδικα μέσα που μπορούν να ασκηθούν κατά καταχρηστικής απόφασης θα πρέπει να περιορίζονται στην επιδίκαση αποζημίωσης για τις ζημίες που υπέστησαν τα θιγόμενα πρόσωπα.

(92)

Δεδομένου ότι τα μέτρα διαχείρισης κρίσεων μπορεί να χρειαστεί να ληφθούν επειγόντως λόγω του σοβαρού κινδύνου για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στα κράτη μέλη και στην Ένωση, κάθε διαδικασία βάσει του εθνικού δικαίου σχετικά με την αίτηση για εκ των προτέρων δικαστική έγκριση ενός μέτρου διαχείρισης κρίσεων και η εξέταση της αίτησης εκ μέρους του δικαστηρίου θα πρέπει να είναι ταχείες. Λόγω της απαίτησης για επείγουσα λήψη μέτρων διαχείρισης κρίσεων, το δικαστήριο θα πρέπει να εκδώσει την απόφασή του εντός 24 ωρών και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η ενδιαφερόμενη αρχή μπορεί να λάβει απόφαση αμέσως μετά την έγκριση του δικαστηρίου. Αυτό δεν θίγει το ενδεχόμενο δικαίωμα των ενδιαφερόμενων μερών να ζητήσουν από το δικαστήριο να ακυρώσει την απόφαση, επί περιορισμένο χρονικό διάστημα αφότου η αρχή εξυγίανσης έλαβε το μέτρο διαχείρισης κρίσεων.

(93)

Είναι προς όφελος της αποτελεσματικής εξυγίανσης, και προκειμένου να αποφεύγονται συγκρούσεις δικαιοδοσίας, να μην ανοίγουν ούτε να συνεχίζονται κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας έναντι του ιδρύματος υπό πτώχευση, ενόσω η αρχή εξυγίανσης ασκεί τις εξουσίες εξυγίανσης ή εφαρμόζει τα εργαλεία εξυγίανσης, παρεκτός με πρωτοβουλία ή με τη συγκατάθεση της αρχής εξυγίανσης. Είναι χρήσιμο και αναγκαίο να αναστέλλονται, για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ορισμένες συμβατικές υποχρεώσεις, ούτως ώστε η αρχή εξυγίανσης να έχει στη διάθεσή της χρόνο για να θέσει σε εφαρμογή τα εργαλεία εξυγίανσης. Ωστόσο, αυτό δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται για υποχρεώσεις σχετιζόμενες με τα συστήματα που αναφέρονται στην οδηγία 98/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14), τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τις κεντρικές τράπεζες. Η οδηγία 98/26/ΕΚ περιορίζει τον κίνδυνο που συνδέεται με τη συμμετοχή σε συστήματα πληρωμών και συστήματα διακανονισμού αξιογράφων, ιδίως μειώνοντας τη διαταραχή σε περίπτωση αφερεγγυότητας ενός συμμετέχοντος σε τέτοιο σύστημα. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η κατάλληλη εφαρμογή αυτών των προστατευτικών ρυθμίσεων σε καταστάσεις κρίσης, με ταυτόχρονη διαφύλαξη της δέουσας ασφάλειας για τους διαχειριστές των συστημάτων πληρωμών και των συστημάτων διακανονισμού αξιογράφων και για τους άλλους συμμετέχοντες στην αγορά, η παρούσα οδηγία προβλέπει ότι ένα μέτρο πρόληψης κρίσεων ή ένα μέτρο διαχείρισης κρίσεων δεν θα πρέπει να αναγνωρίζεται αυτομάτως ως διαδικασία αφερεγγυότητας κατά την έννοια της οδηγίας 98/26/ΕΚ, υπό την προϋπόθεση ότι οι ουσιώδεις συμβατικές υποχρεώσεις εξακολουθούν να εκπληρώνονται. Εντούτοις, καμία διάταξη της παρούσας οδηγίας δεν θίγει τη δυνατότητα λειτουργίας ενός συστήματος που προβλέπεται στην οδηγία 98/26/ΕΚ ούτε το δικαίωμα επί της πρόσθετης ασφάλειας που κατοχυρώνεται από το άρθρο 9 της οδηγίας 98/26/ΕΚ.

(94)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αρχές εξυγίανσης, κατά τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων σε αγοραστή του ιδιωτικού τομέα ή σε μεταβατικό ίδρυμα, έχουν στη διάθεσή τους επαρκή χρόνο για να εντοπίσουν συμβάσεις που χρειάζεται να μεταβιβαστούν, θα ήταν ενδεχομένως σκόπιμη η επιβολή αναλογικών περιορισμών στα δικαιώματα των αντισυμβαλλομένων να εκκαθαρίζουν, να επισπεύδουν ή να καταγγέλλουν με άλλον τρόπο τις χρηματοοικονομικές συμβάσεις, πριν πραγματοποιηθεί η μεταβίβαση. Ο εν λόγω περιορισμός θα ήταν αναγκαίος προκειμένου οι αρχές να αποκτήσουν πραγματική εικόνα του ισολογισμού του ιδρύματος που πτωχεύει, χωρίς τις αλλαγές στην αξία και το πεδίο εφαρμογής τις οποίες θα επέφερε εκτεταμένη άσκηση των δικαιωμάτων καταγγελίας. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ελάχιστη απαραίτητη παρέμβαση επί των συμβατικών δικαιωμάτων των αντισυμβαλλομένων, ο περιορισμός των δικαιωμάτων καταγγελίας θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε σχέση με το μέτρο πρόληψης ή διαχείρισης κρίσεων, συμπεριλαμβανομένου οιουδήποτε γεγονότος άμεσα συνδεόμενου με την εφαρμογή του μέτρου αυτού, ενώ τα δικαιώματα καταγγελίας που προκύπτουν από κάθε άλλη αθέτηση υποχρέωσης, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας πληρωμής ή κατάθεσης περιθωρίου ασφάλειας, θα πρέπει να διατηρούνται.

(95)

Προκειμένου να διατηρηθούν οι νόμιμες ρυθμίσεις της κεφαλαιαγοράς, σε περίπτωση μεταβίβασης ορισμένων, αλλά όχι όλων των περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων ενός ιδρύματος που πτωχεύει, κρίνεται σκόπιμη η συμπερίληψη διασφαλίσεων, ώστε να αποτρέπεται ο διαχωρισμός συνδεδεμένων υποχρεώσεων, δικαιωμάτων και συμβάσεων, κατά περίπτωση. Ο εν λόγω περιορισμός επιλεγμένων πρακτικών όσον αφορά συνδεδεμένες συμβάσεις θα πρέπει να επεκτείνεται και σε συμβάσεις με τον ίδιο αντισυμβαλλόμενο που καλύπτονται από συμφωνίες εγγυοδοσίας, συμφωνίες παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας με μεταβίβαση τίτλων, συμφωνίες αλληλοσυμψηφισμού (set-off), συμφωνίες εκκαθαριστικού συμψηφισμού (close out netting), και συμφωνίες δομημένης χρηματοδότησης. Στις περιπτώσεις όπου εφαρμόζεται η διασφάλιση, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να δεσμεύονται να μεταβιβάζουν όλες τις συνδεδεμένες συμβάσεις στο πλαίσιο μιας προστατευμένης ρύθμισης ή να τις αφήνουν όλες στο εναπομείναν χρεωκοπημένο ίδρυμα. Με αυτά τα μέτρα αναμένεται να διασφαλίζεται ότι δεν θίγεται η μεταχείριση, ως προς τα υποχρεωτικά κεφάλαια, των χρηματοδοτικών ανοιγμάτων που καλύπτονται από συμφωνία συμψηφισμού για τους σκοπούς της οδηγίας 2013/36/ΕΕ.

(96)

Μολονότι η διασφάλιση ότι οι αρχές εξυγίανσης έχουν στη διάθεσή τους τα ίδια εργαλεία και εξουσίες θα διευκολύνει τη συντονισμένη δράση σε περίπτωση χρεωκοπίας ενός διασυνοριακού ομίλου, κρίνεται αναγκαία η ανάληψη περαιτέρω δράσεων για την προώθηση της συνεργασίας και την αποτροπή κατακερματισμένων εθνικών επεμβάσεων. Θα πρέπει να απαιτείται από τις αρχές εξυγίανσης να διαβουλεύονται μεταξύ τους και να συνεργάζονται, όταν πρόκειται για εξυγίανση συνδεδεμένων οντοτήτων του ομίλου, στο πλαίσιο σωμάτων εξυγίανσης, με σκοπό να υπάρξει συμφωνία επί ενός μηχανισμού εξυγίανσης του ομίλου. Τα σώματα εξυγίανσης θα πρέπει να συγκροτούνται γύρω από τον πυρήνα των υφιστάμενων σωμάτων εποπτείας, στα οποία προστίθενται οι αρχές εξυγίανσης και όπου συμμετέχουν αρμόδια υπουργεία, κεντρικές τράπεζες, η ΕΑΤ και, ανάλογα με την περίπτωση, αρχές αρμόδιες για τα συστήματα εγγύησης καταθέσεων. Σε περίπτωση κρίσης, τα σώματα εξυγίανσης θα πρέπει να αποτελούν ένα φόρουμ για την ανταλλαγή πληροφοριών και τον συντονισμό των μέτρων εξυγίανσης.

(97)

Για την εξυγίανση των διασυνοριακών ομίλων θα πρέπει να επιτυγχάνεται εξισορρόπηση μεταξύ, αφενός, της ανάγκης για διαδικασίες που λαμβάνουν υπόψη τον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστασης και προσφέρουν αποτελεσματικές, δίκαιες και έγκαιρες λύσεις για ολόκληρο τον όμιλο και, αφετέρου, της αναγκαιότητας να προστατευθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα σε όλα τα κράτη μέλη όπου λειτουργεί ο όμιλος. Οι διάφορες αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να ανταλλάσσουν τις απόψεις τους στο πλαίσιο του σώματος εξυγίανσης. Οι δράσεις εξυγίανσης που προτείνονται από την αρχή εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου θα πρέπει να προετοιμάζονται και να συζητούνται μεταξύ των διάφορων αρχών εξυγίανσης στο πλαίσιο των σχεδίων εξυγίανσης ομίλων. Τα σώματα εξυγίανσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις απόψεις των αρχών εξυγίανσης όλων των κρατών μελών στα οποία δραστηριοποιείται ο όμιλος, προκειμένου να διευκολύνεται η ταχεία και από κοινού λήψη αποφάσεων, όποτε είναι δυνατόν. Στις δράσεις εξυγίανσης από την αρχή εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου θα πρέπει πάντοτε να λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις τους στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στα κράτη μέλη όπου λειτουργεί ο όμιλος. Για τον σκοπό αυτόν, οι αρχές εξυγίανσης του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένη μια θυγατρική θα πρέπει να διαθέτουν τη δυνατότητα να προβάλλουν αντιρρήσεις έναντι των αποφάσεων της αρχής εξυγίανσης ομίλου, όχι μόνον ως προς την καταλληλότητα των δράσεων και μέτρων εξυγίανσης, αλλά και βάσει της ανάγκης να προστατευθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα στο συγκεκριμένο κράτος μέλος.

(98)

Το σώμα εξυγίανσης δεν είναι όργανο λήψης αποφάσεων, αλλά μια πλατφόρμα που διευκολύνει τη λήψη αποφάσεων από τις εθνικές αρχές. Οι κοινές αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται από τις σχετικές εθνικές αρχές.

(99)

Η διαμόρφωση ενός μηχανισμού εξυγίανσης ομίλου θα πρέπει να διευκολύνει τη συντονισμένη εξυγίανση, η οποία είναι πρόσφορη να αποφέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για όλα τα ιδρύματα του ομίλου. Η αρχή εξυγίανσης ομίλου θα πρέπει να προτείνει τον μηχανισμό εξυγίανσης του ομίλου και να υποβάλει την πρόταση στο σώμα εξυγίανσης. Οι εθνικές αρχές εξυγίανσης που διαφωνούν με τον μηχανισμό ή αποφασίζουν να αναλάβουν ανεξάρτητες δράσεις εξυγίανσης θα πρέπει να εξηγούν τους λόγους της διαφωνίας τους και να γνωστοποιούν τους λόγους αυτούς, μαζί με λεπτομέρειες για κάθε ανεξάρτητη δράση εξυγίανσης που προτίθενται να λάβουν, στην αρχή εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου και στις άλλες αρχές εξυγίανσης που καλύπτονται από τον μηχανισμό εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου. Όποια εθνική αρχή αποφασίζει να απομακρυνθεί από τον μηχανισμό εξυγίανσης ομίλου θα πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη τον πιθανό αντίκτυπο στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα των κρατών μελών στα οποία βρίσκονται οι άλλες αρχές εξυγίανσης και τις πιθανές επιπτώσεις σε άλλα τμήματα του ομίλου.

(100)

Στο πλαίσιο ενός μηχανισμού εξυγίανσης ομίλου, οι αρχές θα πρέπει να καλούνται να εφαρμόζουν το ίδιο εργαλείο στα νομικά πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις για εξυγίανση. Οι αρχές εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου θα πρέπει επίσης να διαθέτουν την εξουσία να εφαρμόζουν το εργαλείο μεταβατικής τράπεζας σε επίπεδο ομίλου (πράγμα το οποίο ενδέχεται να περιλαμβάνει, κατά περίπτωση, συμφωνίες επιμερισμού των βαρών) για τη σταθεροποίηση του συνόλου του ομίλου. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας των θυγατρικών θα μπορούσαν να μεταβιβάζονται στη μεταβατική τράπεζα, με προοπτική τη μετέπειτα πώλησή τους, υπό μορφή πακέτου ή μεμονωμένα, όταν οι συνθήκες της αγοράς είναι κατάλληλες. Επιπλέον, η αρχή εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου θα πρέπει να διαθέτει την εξουσία να εφαρμόζει το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα σε επίπεδο μητρικής επιχείρησης.

(101)

Για την αποτελεσματική εξυγίανση ιδρυμάτων και ομίλων με διεθνείς δραστηριότητες απαιτείται συνεργασία μεταξύ των αρχών εξυγίανσης στην Ένωση, στα κράτη μέλη και σε τρίτες χώρες. Η συνεργασία θα διευκολύνεται εάν τα καθεστώτα εξυγίανσης στις τρίτες χώρες βασίζονται σε κοινές αρχές και προσεγγίσεις, που βρίσκονται στο στάδιο της διαμόρφωσης από το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και την G20. Για τον σκοπό αυτόν, η ΕΑΤ θα πρέπει να εξουσιοδοτείται να καταρτίζει και να προσχωρεί σε μη δεσμευτικές ρυθμίσεις-πλαίσια διοικητικής συνεργασίας με τις αρχές τρίτων χωρών, σύμφωνα με το άρθρο 33 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, οι δε εθνικές αρχές θα πρέπει να δύνανται να προβαίνουν σε διμερείς ρυθμίσεις σύμφωνες με τις ρυθμίσεις-πλαίσια της ΕΑΤ. Η καθιέρωση αυτών των ρυθμίσεων μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για τη διαχείριση της πτώχευσης παγκόσμιων εταιρειών θα πρέπει να αποτελεί ένα μέσο διασφάλισης αποτελεσματικού σχεδιασμού, λήψης αποφάσεων και συντονισμού όσον αφορά τους διεθνείς ομίλους. Κατά κανόνα, θα πρέπει να υπάρχει αμοιβαιότητα ως προς τις ρυθμίσεις αυτές. Οι εθνικές αρχές εξυγίανσης, ως τμήμα του ευρωπαϊκού σώματος εξυγίανσης, θα πρέπει να αναγνωρίζουν και να επιβάλλουν, κατά περίπτωση, διαδικασίες εξυγίανσης τρίτων χωρών στις περιστάσεις που προβλέπει η παρούσα οδηγία.

(102)

Η συνεργασία θα πρέπει να λαμβάνει χώρα τόσο όσον αφορά τις θυγατρικές ομίλων της Ένωσης ή τρίτων χωρών και όσον αφορά υποκαταστήματα ιδρυμάτων της Ένωσης ή τρίτων χωρών. Οι θυγατρικές ομίλων τρίτων χωρών είναι επιχειρήσεις εγκατεστημένες στην Ένωση και, άρα, υπόκεινται πλήρως στο ενωσιακό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των εργαλείων εξυγίανσης που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Είναι, ωστόσο, αναγκαίο να διατηρούν τα κράτη μέλη το δικαίωμα να δρουν σε σχέση με υποκαταστήματα ιδρυμάτων που έχουν την έδρα τους σε τρίτες χώρες, σε περίπτωση που η αναγνώριση και η εφαρμογή διαδικασιών τρίτων χωρών όσον αφορά το υποκατάστημα θα έθετε σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ένωση ή σε περίπτωση που οι καταθέτες στην Ένωση δεν θα ετύγχαναν ίσης μεταχείρισης με τους καταθέτες της τρίτης χώρας. Στις περιστάσεις αυτές, και σε άλλες περιστάσεις που προβλέπει η παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα, κατόπιν διαβούλευσης με τις εθνικές αρχές εξυγίανσης, να αρνούνται την αναγνώριση διαδικασιών εξυγίανσης τρίτων χωρών όσον αφορά υποκαταστήματα ιδρυμάτων τρίτων χωρών στην Ένωση.

(103)

Σε ορισμένες περιστάσεις, η αποτελεσματικότητα των εργαλείων εξυγίανσης που εφαρμόζονται ενδέχεται να εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης για το ίδρυμα ή ένα μεταβατικό ίδρυμα, την παροχή εγγυήσεων σε πιθανούς αγοραστές ή την παροχή κεφαλαίου στο μεταβατικό ίδρυμα. Παρά τον ρόλο των κεντρικών τραπεζών στην παροχή ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ακόμη και σε περιόδους ακραίων καταστάσεων, είναι σημαντικό να καθιερώσουν τα κράτη μέλη ρυθμίσεις χρηματοδότησης, προκειμένου να αποφευχθεί τα κεφάλαια που χρειάζονται για τέτοιους σκοπούς να προέρχονται από τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Ο χρηματοοικονομικός κλάδος, στο σύνολό του, θα πρέπει να είναι εκείνος που χρηματοδοτεί τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

(104)

Κατά γενικό κανόνα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν τις εθνικές τους χρηματοδοτικές ρυθμίσεις μέσω ταμείων που ελέγχονται από τις αρχές εξυγίανσης, τα οποία θα χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Ωστόσο, θα πρέπει να προβλέπεται αυστηρά οριοθετημένη εξαίρεση ώστε να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να θεσπίζουν τις εθνικές τους χρηματοδοτικές ρυθμίσεις μέσω υποχρεωτικών συνεισφορών από ιδρύματα που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας στο έδαφός τους και τα οποία δεν ανήκουν σε ταμείο που ελέγχεται από την αρχή εξυγίανσής τους, υπό τον όρο να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις.

(105)

Κατ’ αρχήν, οι συνεισφορές θα πρέπει να εισπράττονται από τον κλάδο πριν από και ανεξάρτητα από κάθε πράξη εξυγίανσης. Όταν η προηγούμενη χρηματοδότηση δεν επαρκεί για να καλύψει τις απώλειες ή το κόστος το οποίο συνεπάγεται η χρήση των ρυθμίσεων χρηματοδότησης, θα πρέπει να συγκεντρώνονται πρόσθετες συνεισφορές για την ανάληψη του επιπλέον κόστους ή ζημίας.

(106)

Προκειμένου να επιτευχθεί κρίσιμη μάζα και να αποφευχθούν φιλοκυκλικές επιπτώσεις, οι οποίες θα προέκυπταν εάν οι χρηματοδοτικές ρυθμίσεις ήταν υποχρεωμένες να βασίζονται μόνο στις εκ των υστέρων συνεισφορές σε περίπτωση συστημικής κρίσης, τα εκ των προτέρων διαθέσιμα χρηματοδοτικά μέσα από τις εθνικές χρηματοδοτικές ρυθμίσεις είναι απαραίτητο να ανέρχονται τουλάχιστον σε ένα ορισμένο κατώτατο επίπεδο-στόχο.

(107)

Προκριμένου να διασφαλιστεί δίκαιος υπολογισμός των συνεισφορών και να παρέχονται κίνητρα λειτουργίας με λιγότερο ριψοκίνδυνο μοντέλο, για τις συνεισφορές στις εθνικές χρηματοδοτικές ρυθμίσεις θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός πιστωτικού κινδύνου, κινδύνου ρευστότητας και κινδύνου αγοράς στον οποίο εκτίθενται τα ιδρύματα.

(108)

Η διασφάλιση της αποτελεσματικής εξυγίανσης των ιδρυμάτων στην Ένωση που βρίσκονται σε σημείο πτώχευσης αποτελεί βασικό στοιχείο της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς. Η πτώχευση των εν λόγω ιδρυμάτων έχει επιπτώσεις όχι μόνον στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα των αγορών όπου δραστηριοποιούνται άμεσα, αλλά και σε ολόκληρη τη χρηματοοικονομική αγορά της Ένωσης. Με την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, έχει ενισχυθεί η αλληλεπίδραση μεταξύ των διαφόρων εθνικών χρηματοπιστωτικών συστημάτων. Τα ιδρύματα δραστηριοποιούνται πέραν του κράτους μέλους εγκατάστασής τους και αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους μέσω της διατραπεζικής και άλλων αγορών, οι οποίες κατ’ ουσία είναι πανευρωπαϊκές. Η διασφάλιση αποτελεσματικής χρηματοδότησης της εξυγίανσης των ιδρυμάτων αυτών στα διάφορα κράτη μέλη δεν είναι μόνο προς το συμφέρον των κρατών μελών όπου αναπτύσσουν δραστηριότητες τα ιδρύματα αυτά, αλλά και όλων των κρατών μελών εν γένει, καθώς αποτελεί ένα μέσο για τη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού και για τη βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής χρηματοοικονομικής αγοράς στην Ένωση. Η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος χρηματοδοτικών ρυθμίσεων θα πρέπει να διασφαλίσει ότι όλα τα ιδρύματα που λειτουργούν στην Ένωση υπόκεινται σε εξίσου αποτελεσματικές ρυθμίσεις χρηματοδότησης της εξυγίανσης, και να συμβάλει στη σταθερότητα της εσωτερικής αγοράς.

(109)

Προκειμένου να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα του εν λόγω ευρωπαϊκού συστήματος χρηματοδοτικών ρυθμίσεων, και σύμφωνα με τον στόχο που επιβάλλει να προέρχεται η χρηματοδότηση κατά κύριο λόγο από μετόχους και πιστωτές του υπό εξυγίανση ιδρύματος και, στη συνέχεια, από τον ίδιο τον κλάδο αντί από τους δημόσιους προϋπολογισμούς, οι χρηματοδοτικές ρυθμίσεις θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αιτούνται δάνεια από άλλες χρηματοδοτικές ρυθμίσεις σε περίπτωση ανάγκης. Ομοίως, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χορηγούν δάνεια σε άλλες ρυθμίσεις που έχουν ανάγκη. Τα δάνεια αυτά θα πρέπει να είναι αυστηρώς εθελοντικά. Η απόφαση δανεισμού σε άλλες ρυθμίσεις θα πρέπει να λαμβάνεται από τη χρηματοδοτική ρύθμιση που δανείζει, αλλά λόγω δυνητικών δημοσιονομικών επιπτώσεων τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαιτούν διαβούλευση ή συγκατάθεση του αρμόδιου υπουργείου.

(110)

Μολονότι οι ρυθμίσεις χρηματοδότησης καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται αλληλέγγυα στο πλαίσιο εξυγίανσης ομίλων, εφόσον υπάρχει συμφωνία μεταξύ των εθνικών αρχών για την εξυγίανση του ιδρύματος. Οι καταθέσεις που καλύπτονται από συστήματα εγγύησης των καταθέσεων δεν θα πρέπει να υφίστανται ζημίες κατά τη διαδικασία εξυγίανσης. Όταν μια δράση εξυγίανσης διασφαλίζει ότι οι καταθέτες εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση στις καταθέσεις τους, τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων στα οποία είναι μέλος ένα ίδρυμα υπό εξυγίανση θα πρέπει να καλούνται να εισφέρουν μέχρι του ύψους των ζημιών τις οποίες θα είχαν την υποχρέωση να αναλάβουν εάν το ίδρυμα είχε εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας.

(111)

Ενώ οι καλυπτόμενες καταθέσεις προστατεύονται από ζημίες κατά την εξυγίανση, άλλες επιλέξιμες καταθέσεις είναι δυνητικά διαθέσιμες για σκοπούς απορρόφησης των ζημιών. Προκειμένου να παρασχεθεί ένα ορισμένο επίπεδο προστασίας για φυσικά πρόσωπα και πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που κατέχουν επιλέξιμες καταθέσεις πάνω από το επίπεδο των καλυπτόμενων καταθέσεων, οι καταθέσεις αυτές θα πρέπει να έχουν υψηλότερη εξοφλητική προτεραιότητα σε σχέση με τις απαιτήσεις των απλών ακάλυπτων, μη προνομιούχων πιστωτών βάσει του εθνικού δικαίου που διέπει τις κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας. Η αξίωση του συστήματος εγγύησης των καταθέσεων θα πρέπει να έχει ακόμα υψηλότερη κατάταξη βάσει του εθνικού δικαίου από τις προαναφερθείσες κατηγορίες επιλέξιμων καταθέσεων. Σε αυτόν τον τομέα απαιτείται εναρμόνιση της εθνικής τους νομοθεσίας περί αφερεγγυότητας προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η έκθεση των ταμείων εξυγίανσης των κρατών μελών δυνάμει της αρχής περί μη επιδείνωσης της θέσης των πιστωτών, όπως προβλέπεται στην παρούσα οδηγία.

(112)

Σε περίπτωση που οι καταθέσεις μεταβιβάζονται σε άλλο ίδρυμα στο πλαίσιο της εξυγίανσης του ιδρύματος, οι καταθέτες δεν θα πρέπει να ασφαλίζονται πέραν του επιπέδου κάλυψης που προβλέπεται στην οδηγία 2014/49/ΕΕ. Επομένως, οι απαιτήσεις όσον αφορά τις καταθέσεις που παραμένουν στο υπό εξυγίανση ίδρυμα θα πρέπει να περιορίζονται στη διαφορά μεταξύ των μεταβιβασθέντων κεφαλαίων και του επιπέδου κάλυψης που προβλέπεται στην οδηγία 2014/49/ΕΕ. Εάν οι μεταβιβασθείσες καταθέσεις είναι υψηλότερες από το επίπεδο κάλυψης, ο καταθέτης δεν θα πρέπει να έχει άλλη απαίτηση έναντι του συστήματος εγγύησης των καταθέσεων όσον αφορά τις καταθέσεις που παραμένουν στο υπό εξυγίανση ίδρυμα.

(113)

Η καθιέρωση ρυθμίσεων χρηματοδότησης, με τη δημιουργία του ευρωπαϊκού συστήματος χρηματοδοτικών ρυθμίσεων που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να διασφαλίσει συντονισμό στη χρήση των διαθέσιμων κεφαλαίων σε εθνικό επίπεδο για τους σκοπούς της εξυγίανσης.

(114)

Θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά τον προσδιορισμό των κριτηρίων για τον ορισμό των «κρίσιμων λειτουργιών» και των «βασικών επιχειρηματικών τομέων» για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, τις περιστάσεις κατά τις οποίες είναι απαραίτητη η εξαίρεση ορισμένων υποχρεώσεων από την άσκηση των εξουσιών απομείωσης ή μετατροπής υπό την παρούσα οδηγία, τις κατηγορίες συμφωνιών για τις οποίες τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν κατάλληλη προστασία στις εν μέρει μεταβιβάσεις, τον τρόπο προσαρμογής των συνεισφορών των ιδρυμάτων σε ρυθμίσεις χρηματοδότησης της εξυγίανσης ανάλογα με το προφίλ κινδύνου τους, τις υποχρεώσεις καταχώρισης, λογιστικής, υποβολής εκθέσεων και τις λοιπές υποχρεώσεις που αποσκοπούν να διασφαλίσουν ότι οι εκ των προτέρων συνεισφορές όντως καταβάλλονται, και τον καθορισμό των περιστάσεων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες ένα ίδρυμα μπορεί να απαλλάσσεται προσωρινά από τις εκ των υστέρων εισφορές. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(115)

Όποτε προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, είναι σκόπιμο η ΕΑΤ να προωθεί τη σύγκλιση των πρακτικών των εθνικών αρχών μέσω κατευθυντήριων γραμμών σύμφωνα με το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010. Για τους τομείς που δεν καλύπτονται από ρυθμιστικά ή εκτελεστικά τεχνικά πρότυπα, η ΕΑΤ έχει τη δυνατότητα να εκδίδει, ιδία πρωτοβουλία, κατευθυντήριες γραμμές και συστάσεις όσον αφορά την εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου.

(116)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους προθεσμία τριών μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης για να αντιταχθούν σε μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ενημερώνουν τα άλλα θεσμικά όργανα για την πρόθεσή τους να μην εγείρουν αντιρρήσεις.

(117)

Τα τεχνικά πρότυπα για τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες θα πρέπει να διευκολύνουν συνεπή εναρμόνιση και επαρκή προστασία των καταθετών, των επενδυτών και των καταναλωτών σε ολόκληρη την Ένωση. Δεδομένου ότι η ΕΑΤ είναι όργανο με υψηλό βαθμό εξειδικευμένης πείρας, θα ήταν συμφέρον και σκόπιμο στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία να της ανατεθεί η εκπόνηση των σχεδίων ρυθμιστικών και εκτελεστικών τεχνικών προτύπων που δεν ενέχουν επιλογές πολιτικής, προς υποβολή στην Επιτροπή.

(118)

Όπου αυτό προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων τα οποία καταρτίζει η ΕΑΤ, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων δυνάμει του άρθρου 290 ΣΛΕΕ και σύμφωνα με τα άρθρα 10 έως 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης, όπου αυτό προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, να θεσπίσει τα σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων τα οποία καταρτίζει η ΕΑΤ, μέσω εκτελεστικών πράξεων δυνάμει του άρθρου 291 ΣΛΕΕ και σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010.

(119)

Η οδηγία 2001/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15) προβλέπει την αμοιβαία αναγνώριση και επιβολή της εφαρμογής σε όλα τα κράτη μέλη των αποφάσεων σχετικά με την εξυγίανση ή την εκκαθάριση των ιδρυμάτων που διαθέτουν υποκαταστήματα σε κράτη μέλη πέραν αυτού στο οποίο βρίσκεται η καταστατική έδρα τους. Η εν λόγω οδηγία διασφαλίζει ότι όλα τα περιουσιακά στοιχεία και οι υποχρεώσεις του ιδρύματος, ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία βρίσκονται, αντιμετωπίζονται με μια ενιαία διαδικασία στο κράτος μέλος καταγωγής και ότι οι πιστωτές στα κράτη μέλη υποδοχής αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως οι πιστωτές στο κράτος μέλος καταγωγής. Προκειμένου να επιτυγχάνεται αποτελεσματική εξυγίανση, η οδηγία 2001/24/ΕΚ θα πρέπει να εφαρμόζεται και στην περίπτωση όπου τα μέσα που παρέχονται από τα εργαλεία εξυγίανσης εφαρμόζονται όχι μόνο σε ιδρύματα αλλά και σε άλλες οντότητες που καλύπτονται από το καθεστώς εξυγίανσης. Επομένως, θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως η οδηγία 2001/24/ΕΚ.

(120)

Οι οδηγίες της Ένωσης σχετικά με το δίκαιο των εταιρειών περιέχουν υποχρεωτικούς κανόνες για την προστασία των μετόχων και των πιστωτών των ιδρυμάτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των εν λόγω οδηγιών. Στην περίπτωση όπου οι αρχές εξυγίανσης χρειάζεται να δράσουν άμεσα, οι εν λόγω κανόνες ενδέχεται να παρακωλύσουν την αποτελεσματική δράση τους και τη χρήση εργαλείων και εξουσιών εκ μέρους των αρχών εξυγίανσης, άρα θα πρέπει να περιληφθούν στην παρούσα οδηγία κατάλληλες παρεκκλίσεις. Προκειμένου να κατοχυρωθεί ο μέγιστος βαθμός ασφάλειας δικαίου για τους ενδιαφερομένους, οι παρεκκλίσεις θα πρέπει να ορίζονται στενά και με σαφήνεια, και να χρησιμοποιούνται μόνον προς το δημόσιο συμφέρον και όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις ενεργοποίησης της εξυγίανσης. Η χρήση των εργαλείων εξυγίανσης προϋποθέτει ότι τηρούνται οι στόχοι εξυγίανσης και οι προϋποθέσεις για εξυγίανση που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία.

(121)

Η οδηγία 2012/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16) περιέχει κανόνες σχετικά με τα δικαιώματα των μετόχων να αποφασίζουν επί των αυξήσεων και μειώσεων του κεφαλαίου, το δικαίωμά τους να συμμετέχουν σε κάθε νέα έκδοση μετοχών με εισφορές σε μετρητά, την προστασία των πιστωτών σε περίπτωση κεφαλαιακής μείωσης και τη σύγκληση συνέλευσης των μετόχων σε περίπτωση σοβαρής απώλειας κεφαλαίου. Οι εν λόγω κανόνες ενδέχεται να παρακωλύσουν την ταχεία δράση των αρχών εξυγίανσης, άρα θα πρέπει να προβλέπονται οι κατάλληλες παρεκκλίσεις από αυτούς.

(122)

Η οδηγία 2011/35/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17) θεσπίζει, μεταξύ άλλων, κανόνες για την έγκριση των συγχωνεύσεων από τις γενικές συνελεύσεις καθεμίας εκ των εταιρειών που συγχωνεύονται, για τις απαιτήσεις όσον αφορά το σχέδιο συγχώνευσης, την έκθεση των διαχειριστικών οργάνων και την έκθεση των εμπειρογνωμόνων, καθώς και για την προστασία των πιστωτών. Η οδηγία 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου (18) περιέχει παρεμφερείς κανόνες σχετικά με τη διάσπαση των ανωνύμων εταιρειών. Η οδηγία 2005/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (19) προβλέπει αντίστοιχους κανόνες σχετικά με τις διασυνοριακές συγχωνεύσεις κεφαλαιουχικών εταιρειών. Θα πρέπει να προβλεφθούν οι κατάλληλες παρεκκλίσεις από τις εν λόγω οδηγίες, προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα ταχείας δράσης από τις αρχές εξυγίανσης.

(123)

Η οδηγία 2004/25/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (20), περιέχει υποχρέωση υποβολής υποχρεωτικής δημόσιας προσφοράς εξαγοράς όλων των μετοχών της εταιρείας σε δίκαιη τιμή, όπως ορίζεται στην εν λόγω οδηγία, εάν ένας μέτοχος αποκτά, άμεσα ή έμμεσα, μόνος του ή σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα, ένα συγκεκριμένο ποσοστό μετοχών της εταιρείας, το οποίο του δίνει τον έλεγχο της εν λόγω εταιρείας και καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο. Ο σκοπός του κανόνα υποχρεωτικής προσφοράς είναι η προστασία των μειοψηφούντων μετόχων σε περίπτωση αλλαγής στον έλεγχο. Ωστόσο, η προοπτική μιας τέτοιας δαπανηρής υποχρέωσης ενδέχεται να αποτρέψει πιθανούς επενδυτές για το θιγόμενο ίδρυμα, δυσχεραίνοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα των αρχών εξυγίανσης να χρησιμοποιήσουν όλες τις εξουσίες τους για εξυγίανση. Θα πρέπει να προβλεφθούν οι κατάλληλες παρεκκλίσεις από τον κανόνα υποχρεωτικής προσφοράς, στον βαθμό που απαιτείται για τη χρήση των εξουσιών εξυγίανσης, ενώ μετά την περίοδο εξυγίανσης ο κανόνας υποχρεωτικής προσφοράς θα πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε μέτοχο που αποκτά τον έλεγχο του θιγόμενου ιδρύματος.

(124)

Η οδηγία 2007/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (21) αφορά τα διαδικαστικά δικαιώματα των μετόχων σε θέματα που σχετίζονται με τις γενικές συνελεύσεις. Η οδηγία 2007/36/ΕΚ προβλέπει μεταξύ άλλων την ελάχιστη προθεσμία ειδοποίησης για γενικές συνελεύσεις και το περιεχόμενο της ειδοποίησης για τη διεξαγωγή γενικής συνέλευσης. Οι εν λόγω κανόνες ενδέχεται να παρακωλύσουν την ταχεία δράση των αρχών εξυγίανσης και θα πρέπει να προβλεφθούν οι κατάλληλες παρεκκλίσεις από την οδηγία. Πριν από την εξυγίανση, ενδέχεται να υπάρχει ανάγκη ταχείας αύξησης κεφαλαίου, όταν το ίδρυμα δεν πληροί ή ενδέχεται να μην πληροί τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και της οδηγίας 2013/36/ΕΕ και μια αύξηση κεφαλαίου είναι πιθανό να αποκαταστήσει τη χρηματοπιστωτική κατάσταση και να αποτρέψει μια κατάσταση όπου πληρούνται οι ελάχιστες προϋποθέσεις για εξυγίανση. Σε τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να προβλέπεται δυνατότητα να συγκαλείται γενική συνέλευση σε συντομότερο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, οι μέτοχοι θα πρέπει να διατηρούν την εξουσία λήψης αποφάσεων σχετικά με την επιμήκυνση ή τη συντόμευση του χρονικού διαστήματος της ειδοποίησης για τη διεξαγωγή γενικής συνέλευσης. Θα πρέπει να προβλεφθούν οι κατάλληλες παρεκκλίσεις από την οδηγία 2007/36/ΕΚ για την καθιέρωση αυτού του μηχανισμού.

(125)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αρχές εξυγίανσης αντιπροσωπεύονται στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Χρηματοοικονομικής Εποπτείας, που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1092/2010, τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1094/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22) και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (23), και να διασφαλιστεί ότι η ΕΑΤ διαθέτει την αναγκαία εμπειρογνωμοσύνη για να εκτελεί τα καθήκοντα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, ώστε να συμπεριληφθούν οι εθνικές αρχές εξυγίανσης, όπως ορίζονται στην παρούσα οδηγία, στην έννοια των αρμοδίων αρχών κατά τον εν λόγω κανονισμό. Η εξομοίωση αυτή μεταξύ αρχών εξυγίανσης και αρμοδίων αρχών, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, είναι συνεπής με τα καθήκοντα που ανατίθενται στην ΕΑΤ, σύμφωνα με το άρθρο 25 του κανονισμού αριθ. 1093/2010, να συνεισφέρει και συμμετέχει ενεργά στην κατάρτιση και τον συντονισμό των σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης, καθώς και να συντελεί στη διευκόλυνση της εξυγίανσης ιδρυμάτων που βρίσκονται σε σημείο πτώχευσης, και ιδίως διασυνοριακών ομίλων.

(126)

Προκειμένου να διασφαλίζεται η συμμόρφωση των ιδρυμάτων, των προσώπων που ασκούν ουσιαστικό έλεγχο επί των δραστηριοτήτων τους και της διοίκησής τους προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα οδηγία και να διασφαλίζεται ότι τα ιδρύματα τυγχάνουν παρόμοιας μεταχείρισης σε ολόκληρη την Ένωση, θα πρέπει να απαιτείται από τα κράτη μέλη να προβλέπουν διοικητικές κυρώσεις και λοιπά διοικητικά μέτρα που να είναι αποτελεσματικά, αναλογικά και αποτρεπτικά. Ως εκ τούτου, οι διοικητικές κυρώσεις και τα λοιπά διοικητικά μέτρα που θεσπίζονται από τα κράτη μέλη θα πρέπει να πληρούν ορισμένες ουσιώδεις απαιτήσεις ως προς τα πρόσωπα προς τα οποία απευθύνονται, τα κριτήρια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να επιβληθεί ορισμένη κύρωση ή να εφαρμοστεί λοιπό διοικητικό μέτρο, τη δημοσίευση των κυρώσεων ή των λοιπών διοικητικών μέτρων, τις βασικές εξουσίες επιβολής κυρώσεων και τα επίπεδα των διοικητικών προστίμων. Τηρώντας αυστηρά το επαγγελματικό απόρρητο, η ΕΑΤ θα πρέπει να διατηρεί κεντρική βάση δεδομένων για όλες τις διοικητικές κυρώσεις και πληροφορίες σχετικά με τις προσφυγές που της αναφέρουν οι αρμόδιες αρχές και οι αρχές εξυγίανσης.

(127)

Η παρούσα οδηγία αναφέρεται τόσο στις διοικητικές κυρώσεις όσο και στα λοιπά διοικητικά μέτρα, ώστε να καλύπτει όλες τις ενέργειες που είναι επακόλουθο της διάπραξης κάποιας παράβασης και που αποσκοπούν στην αποτροπή περαιτέρω παραβάσεων, ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού τους ως κυρώσεων ή ως λοιπών διοικητικών μέτρων βάσει του εθνικού δικαίου.

(128)

Μολονότι τίποτε δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να θεσπίσουν κανόνες για διοικητικές αλλά και ποινικές κυρώσεις για τις ίδιες παραβάσεις, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να θεσπίσουν κανόνες για διοικητικές κυρώσεις για τις παραβάσεις της παρούσας οδηγίας που υπόκεινται στο εθνικό ποινικό δίκαιο. Σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να επιβάλλουν τόσο διοικητικές όσο και ποινικές κυρώσεις για το ίδιο αδίκημα, αλλά μπορούν να το πράττουν εφόσον επιτρέπεται από το εθνικό τους δίκαιο. Ωστόσο, η διατήρηση ποινικών κυρώσεων αντί διοικητικών κυρώσεων ή λοιπών διοικητικών μέτρων για τις παραβάσεις της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να μειώνει ούτε να επηρεάζει με άλλον τρόπο την ικανότητα των αρμόδιων αρχών για συνεργασία, πρόσβαση και έγκαιρη ανταλλαγή πληροφοριών με τις αρμόδιες αρχές άλλων κρατών μελών για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ακόμη και μετά από τυχόν παραπομπή των σχετικών παραβάσεων στις αρμόδιες δικαστικές αρχές προκειμένου να ασκηθεί δίωξη.

(129)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής για τα επεξηγηματικά έγγραφα της 28ης Σεπτεμβρίου 2011 (24), τα κράτη μέλη έχουν αναλάβει να συνοδεύουν, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων που λαμβάνουν για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα που επεξηγούν τη σχέση μεταξύ των διαφόρων μερών της εν λόγω οδηγίας και των αντίστοιχων μερών των πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί ότι η διαβίβαση των εγγράφων αυτών είναι αιτιολογημένη.

(130)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις αρχές που αναγνωρίζονται, ιδίως, στον Χάρτη, και ιδίως το δικαίωμα ιδιοκτησίας, το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου και το δικαίωμα της υπεράσπισης.

(131)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η εναρμόνιση των κανόνων και των διαδικασιών εξυγίανσης των ιδρυμάτων, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω των επιπτώσεων που θα είχε η πτώχευση ενός ιδρύματος σε ολόκληρη την Ένωση, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(132)

Όταν λαμβάνουν αποφάσεις ή αναλαμβάνουν δράσεις στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας, οι αρμόδιες αρχές και οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να έχουν πάντα δεόντως υπόψη τον αντίκτυπο των αποφάσεών και των ενεργειών τους στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα άλλων κρατών μελών και στην οικονομική κατάσταση σε άλλα κράτη μέλη, και να εξετάζουν τη σημασία της κάθε θυγατρικής ή υποκαταστήματος για τον χρηματοπιστωτικό τομέα και την οικονομία του κράτους μέλος όπου αυτή η θυγατρική ή το υποκατάστημα είναι εγκατεστημένα, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου η εν λόγω θυγατρική ή υποκατάστημα είναι ήσσονος σημασίας για τον όμιλο.

(133)

Η Επιτροπή θα επανεξετάσει τη γενική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και ιδίως θα μελετήσει, υπό το πρίσμα των ρυθμίσεων που θεσπίστηκαν δυνάμει οποιασδήποτε ενωσιακής νομοθετικής πράξης δημιουργεί μηχανισμό εξυγίανσης που καλύπτει πάνω από ένα κράτος μέλος, την άσκηση των εξουσιών της ΕΑΤ, βάσει της παρούσας οδηγίας, να προβαίνει σε διαμεσολάβηση ανάμεσα σε αρχή εξυγίανσης σε κράτος μέλος που συμμετέχει στο μηχανισμό και αρχή εξυγίανσης σε κράτος μέλος που δεν συμμετέχει στο μηχανισμό,

α)

ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ένωση·

β)

χρηματοοικονομικά ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ένωση, όταν το χρηματοοικονομικό ίδρυμα είναι θυγατρική επιχείρηση ιδρύματος ή επιχείρησης επενδύσεων ή εταιρείας που αναφέρεται στο στοιχείο γ) ή δ), και καλύπτεται από την εποπτεία της μητρικής επιχείρησης σε ενοποιημένη βάση, σύμφωνα με τα άρθρα 6 έως 17 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)

χρηματοοικονομικές εταιρείες συμμετοχών, μεικτές χρηματοοικονομικές εταιρείες συμμετοχών και μεικτές εταιρείες συμμετοχών που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση·

δ)

μητρικές χρηματοοικονομικές εταιρείες συμμετοχών εγκατεστημένες σε κράτος μέλος, μητρικές χρηματοοικονομικές εταιρείες συμμετοχών εγκατεστημένες στην Ένωση, μητρικές μεικτές χρηματοοικονομικές εταιρείες συμμετοχών εγκατεστημένες σε κράτος μέλος, μητρικές μεικτές χρηματοοικονομικές εταιρείες συμμετοχών εγκατεστημένες στην Ένωση·

ε)

υποκαταστήματα ιδρυμάτων που είναι εγκατεστημένα εκτός της Ένωσης, σύμφωνα με τις ειδικές προϋποθέσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία.

α)

η ανάληψη δράσης εξυγίανσης στο επίπεδο μητρικής επιχείρησης ή ιδρύματος που υπόκειται σε ενοποιημένη εποπτεία, ή

β)

ο συντονισμός της εφαρμογής εργαλείων εξυγίανσης και η άσκηση εξουσιών εξυγίανσης από τις αρχές εξυγίανσης όσον αφορά τις οντότητες ομίλου που πληρούν τις προϋποθέσεις εξυγίανσης·

α)

συμβάσεις τίτλων, όπου συμπεριλαμβάνονται:

β)

συμβάσεις βασικών εμπορευμάτων, όπου συμπεριλαμβάνονται:

γ)

συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures) και προθεσμιακές συμβάσεις (forwards), όπου συμπεριλαμβάνονται συμβάσεις (εκτός από σύμβαση βασικών εμπορευμάτων) για αγορά, πώληση ή μεταβίβαση, σε μελλοντική ημερομηνία, βασικού εμπορεύματος ή περιουσιακού στοιχείου κάθε άλλης φύσεως, υπηρεσίας, δικαιώματος ή τόκου σε συγκεκριμένη τιμή·

δ)

συμβάσεις ανταλλαγής (swaps), όπου συμπεριλαμβάνονται:

ε)

διατραπεζικές συμφωνίες δανεισμού με διάρκεια δανεισμού τρεις μήνες κατ’ ανώτατο όριο,

στ)

γενικές συμφωνίες για οποιεσδήποτε από τις συμβάσεις ή συμφωνίες που αναφέρονται στα στοιχεία α) έως ε),

α)

το περιεχόμενο και τις λεπτομέρειες των σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης, που προβλέπονται στα άρθρα 5 έως 12·

β)

την καταληκτική ημερομηνία για την κατάρτιση των πρώτων σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης και τη συχνότητα επικαιροποίησης των σχεδίων ανάκαμψης και εξυγίανσης, η οποία μπορεί να είναι μικρότερη εκείνης που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2, στο άρθρο 7 παράγραφος 5, στο άρθρο 10 παράγραφος 6 και στο άρθρο 13 παράγραφος 3·

γ)

το περιεχόμενο και τα επιμέρους στοιχεία των πληροφοριών που απαιτούνται από τα ιδρύματα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5, στο άρθρο 11 παράγραφος 1 και στο άρθρο 12 παράγραφος 2, καθώς και στα τμήματα Α και Β του παραρτήματος·

δ)

το εύρος των λεπτομερειών για την αξιολόγηση της δυνατότητας εξυγίανσης που προβλέπεται στα άρθρα 15 και 16 και στο τμήμα Γ του παραρτήματος.

α)

από την εφαρμογή των απαιτήσεων των τμημάτων 2 και 3 του παρόντος κεφαλαίου τα ιδρύματα που συνδέονται με κεντρικό οργανισμό και εξαιρούνται πλήρως ή μερικώς από τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας στο εθνικό δίκαιο σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

από την εφαρμογή των απαιτήσεων του τμήματος 2 τα ιδρύματα που είναι μέλη ενός ΘΣΠ.

α)

εφαρμόζουν τις απαιτήσεις των τμημάτων 2 και 3 του παρόντος κεφαλαίου σε ενοποιημένη βάση στον κεντρικό οργανισμό και στα ιδρύματα που συνδέονται με αυτόν κατά την έννοια του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

απαιτούν από το ΘΣΠ να εκπληρώσει τις απαιτήσεις του τμήματος 2 σε συνεργασία με καθένα από τα μέλη του στα οποία έχει χορηγηθεί εξαίρεση.

α)

η συνολική αξία του ενεργητικού τους υπερβαίνει τα 30 000 000 000 EUR· ή

β)

το ποσοστό του συνόλου του ενεργητικού τους ως προς το ΑΕΠ του κράτους μέλους εγκατάστασης υπερβαίνει το 20 %, εκτός εάν η συνολική αξία του ενεργητικού τους δεν υπερβαίνει τα 5 000 000 000 EUR.

α)

η εφαρμογή των ρυθμίσεων που προτείνονται στο σχέδιο είναι ευλόγως πιθανό να διατηρήσει ή να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα και τη χρηματοοικονομική θέση του ιδρύματος ή του ομίλου, λαμβανομένων υπόψη των προπαρασκευαστικών μέτρων που έλαβε ή σκοπεύει να λάβει το ίδρυμα·

β)

το σχέδιο και οι συγκεκριμένες επιλογές στο πλαίσιο του σχεδίου είναι ευλόγως πιθανό να εφαρμοστούν ταχέως και αποτελεσματικά σε καταστάσεις οικονομικής πίεσης, αποφεύγοντας στο μέγιστο δυνατόν βαθμό τυχόν σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων και σεναρίων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν και άλλα ιδρύματα να εφαρμόσουν σχέδια ανάκαμψης εντός της ιδίας χρονικής περιόδου.

α)

να μειώσει το προφίλ κινδύνου του ιδρύματος, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου ρευστότητας·

β)

να καταστήσει δυνατή την έγκαιρη λήψη μέτρων ανακεφαλαιοποίησης·

γ)

να επανεξετάσει τη στρατηγική και τη δομή του ιδρύματος·

δ)

να πραγματοποιήσει αλλαγές στη στρατηγική χρηματοδότησης, ώστε να βελτιωθεί η ανθεκτικότητα των βασικών επιχειρηματικών τομέων και των κρίσιμων λειτουργιών·

ε)

να πραγματοποιηθούν αλλαγές στη δομή διακυβέρνησης του ιδρύματος.

α)

στις οικείες αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στα άρθρα 115 και 116 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

β)

στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών όπου είναι εγκατεστημένα σημαντικά υποκαταστήματα στον βαθμό στον οποίο τα σχέδια αφορούν το συγκεκριμένο υποκατάστημα·

γ)

στη αρχή εξυγίανσης σε επίπεδο ομίλου· και

δ)

στις αρχές εξυγίανσης των θυγατρικών.

α)

την εξέταση και την αξιολόγηση του σχεδίου ανάκαμψης του ομίλου·

β)

αν θα εκπονηθεί σχέδιο ανάκαμψης σε ατομική βάση για ιδρύματα που αποτελούν μέρος του ομίλου· και

γ)

την εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφοι 5 και 6.

α)

το αν θα εκπονηθεί σχέδιο ανάκαμψης σε ατομική βάση για ιδρύματα που υπάγονται στη δικαιοδοσία μιας αρμόδιας αρχής· και

β)

την εφαρμογή, σε επίπεδο θυγατρικών, των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφοι 5 και 6·

α)

να αναλάβει δράση στο πλαίσιο του σχεδίου ανάκαμψής του σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι όροι του σχετικού δείκτη, αλλά και όταν το διοικητικό όργανο του ιδρύματος το κρίνει σκόπιμο λόγω των συνθηκών· ή

β)

να μην αναλάβει τέτοιου είδους δράση εάν το διοικητικό όργανο του ιδρύματος δεν το κρίνει σκόπιμο λόγω των συγκεκριμένων περιστάσεων.

α)

οποιαδήποτε έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη, εκτός από τη χρήση των ρυθμίσεων χρηματοδότησης που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 100·

β)

οποιαδήποτε επείγουσα στήριξη της ρευστότητας από κεντρική τράπεζα, ή

γ)

οποιαδήποτε στήριξη της ρευστότητας από κεντρική τράπεζα, που παρέχεται υπό ασυνήθεις όρους εξασφάλισης, διάρκειας και επιτοκίου.

α)

σύνοψη των βασικών στοιχείων του σχεδίου·

β)

σύνοψη των ουσιωδών μεταβολών στο ίδρυμα, οι οποίες έχουν επέλθει μετά την υποβολή των πλέον πρόσφατων πληροφοριών σχετικά με την εξυγίανση·

γ)

παρουσίαση του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να διαχωριστούν νομικά και οικονομικά οι κρίσιμες λειτουργίες και οι βασικοί επιχειρηματικοί τομείς, στον αναγκαίο βαθμό, από άλλες λειτουργίες, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια σε περίπτωση πτώχευσης του ιδρύματος·

δ)

εκτίμηση του χρονοδιαγράμματος για την εκτέλεση κάθε ουσιώδους πτυχής του σχεδίου·

ε)

λεπτομερή περιγραφή της εκτίμησης ως προς τη δυνατότητα εξυγίανσης, που διενεργείται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου και το άρθρο 15·

στ)

περιγραφή των μέτρων που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 17 για την αντιμετώπιση ή την εξάλειψη εμποδίων στη δυνατότητα εξυγίανσης, τα οποία εντοπίζονται κατόπιν της αξιολόγησης που διενεργείται σύμφωνα με το άρθρο 15·

ζ)

περιγραφή των διαδικασιών για τον προσδιορισμό της αξίας και της εμπορευσιμότητας των κρίσιμων λειτουργιών, των βασικών επιχειρηματικών τομέων και των περιουσιακών στοιχείων του ιδρύματος·

η)

λεπτομερή περιγραφή των ρυθμίσεων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι πληροφορίες που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 11 είναι επικαιροποιημένες και στη διάθεση των αρχών εξυγίανσης, ανά πάσα στιγμή·

θ)

επεξήγηση, από την αρχή εξυγίανσης, του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν οι επιλογές εξυγίανσης, χωρίς να προϋποτίθεται οιοδήποτε από τα ακόλουθα:

ι)

λεπτομερή περιγραφή των διαφόρων στρατηγικών εξυγίανσης οι οποίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σύμφωνα με τα διάφορα πιθανά σενάρια, καθώς και τα εφαρμοστέα σε κάθε περίπτωση χρονοδιαγράμματα·

ια)

περιγραφή των κρίσιμων αλληλεξαρτήσεων·

ιβ)

περιγραφή των επιλογών για τη διατήρηση της πρόσβασης σε υπηρεσίες πληρωμών και εκκαθάρισης και άλλων υποδομών και εκτίμηση της δυνατότητας μεταφοράς των θέσεων πελατών·

ιγ)

ανάλυση του αντικτύπου που θα έχει το σχέδιο στους υπαλλήλους του ιδρύματος, συμπεριλαμβανομένης εκτίμησης των συναφών δαπανών, και περιγραφή των προβλεπόμενων διαδικασιών διαβούλευσης με το προσωπικό κατά τη διαδικασία εξυγίανσης, λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικά συστήματα διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους, όπου ισχύουν·

ιδ)

σχέδιο επικοινωνίας με τα μέσα ενημέρωσης και με το κοινό·

ιε)

την ελάχιστη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1 και προθεσμία επίτευξης του επιπέδου αυτού, κατά περίπτωση·

ιστ)

κατά περίπτωση, την ελάχιστη απαίτηση των ιδίων κεφαλαίων και των συμβατικών εργαλείων διάσωσης με ίδια μέσα που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1, καθώς και προθεσμία επίτευξης του επιπέδου αυτού, κατά περίπτωση·

ιζ)

περιγραφή των βασικών λειτουργιών και συστημάτων για τη διατήρηση της συνεχούς λειτουργίας των επιχειρησιακών διαδικασιών του ιδρύματος·

ιη)

κατά περίπτωση, οποιαδήποτε γνώμη διατυπώνεται από το ίδρυμα σε σχέση με το σχέδιο εξυγίανσης.

α)

να συνεργάζονται όσο χρειάζεται κατά την κατάρτιση των σχεδίων εξυγίανσης·

β)

να τους παρέχουν, είτε άμεσα είτε μέσω της αρμόδιας αρχής, όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την κατάρτιση και την εφαρμογή σχεδίων εξυγίανσης.

α)

της μητρικής επιχείρησης της Ένωσης·

β)

των θυγατρικών που συμμετέχουν στον όμιλο και που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση·

γ)

των οντοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία γ) και δ)· και

δ)

βάσει του τίτλου VI, των θυγατρικών που συμμετέχουν στον όμιλο και που είναι εγκατεστημένες εκτός Ένωσης.

α)

παρουσιάζει τις δράσεις εξυγίανσης που πρέπει να αναληφθούν σε σχέση με τις οντότητες του ομίλου, τόσο μέσω δράσεων εξυγίανσης που αφορούν τις οντότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 στοιχεία β), γ) και δ), τη μητρική επιχείρηση και τα θυγατρικά ιδρύματα, όσο και μέσω συντονισμένων δράσεων εξυγίανσης που αφορούν θυγατρικά ιδρύματα, στα σενάρια που προβλέπονται στο άρθρο 10 παράγραφος 3·

β)

εξετάζει τον βαθμό στον οποίο τα εργαλεία και οι εξουσίες εξυγίανσης θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και να ασκηθούν, κατά συντονισμένο τρόπο, σε οντότητες του ομίλου που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για τη διευκόλυνση της αγοράς, από τρίτο μέρος, ολόκληρου του ομίλου ή χωριστών επιχειρηματικών τομέων ή δραστηριοτήτων που ασκούνται από μια σειρά οντοτήτων του ομίλου ή συγκεκριμένες οντότητες του ομίλου, και προσδιορίζει πιθανά εμπόδια στη συντονισμένη εξυγίανση·

γ)

όταν ένας όμιλος περιλαμβάνει οντότητες που έχουν συσταθεί σε τρίτες χώρες, προσδιορίζει τις κατάλληλες ρυθμίσεις συνεργασίας και συντονισμού με τις σχετικές αρχές των εν λόγω τρίτων χωρών καθώς και τις συνέπειες για την εξυγίανση εντός της Ένωσης·

δ)

προσδιορίζει μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του νομικού και οικονομικού διαχωρισμού συγκεκριμένων λειτουργιών ή επιχειρηματικών τομέων, τα οποία είναι αναγκαία για τη διευκόλυνση της εξυγίανσης του ομίλου, όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις για εξυγίανση·

ε)

προσδιορίζει οποιεσδήποτε επιπλέον δράσεις δεν αναφέρονται στην παρούσα οδηγία και τις οποίες η αρχή εξυγίανσης του ομίλου προτίθεται να αναλάβει για την εξυγίανση του ομίλου·

στ)

προσδιορίζει με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν οι δράσεις εξυγίανσης του ομίλου και, σε περίπτωση που θα χρειαζόταν η χρηματοδοτική ρύθμιση, θέτει τις αρχές επιμερισμού της ευθύνης για την εν λόγω χρηματοδότηση μεταξύ των πηγών χρηματοδότησης στα διάφορα κράτη μέλη. Το σχέδιο δεν προϋποθέτει κανένα από τα ακόλουθα:

α)

στην ΕΑΤ·

β)

στις αρχές εξυγίανσης των θυγατρικών·

γ)

στις αρμόδιες αρχές των περιοχών δικαιοδοσίας όπου είναι εγκατεστημένα σημαντικά υποκαταστήματα, στον βαθμό που αυτό έχει σημασία για το σημαντικό υποκατάστημα·

δ)

στις σχετικές αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στα άρθρα 115 και 116 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ· και

ε)

στις αρχές εξυγίανσης των κρατών μελών όπου είναι εγκατεστημένες οι οντότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία γ) και δ).

α)

οποιαδήποτε έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη, εκτός από τη χρήση των ρυθμίσεων χρηματοδότησης που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 100·

β)

οποιαδήποτε επείγουσα στήριξη της ρευστότητας από κεντρική τράπεζα·

γ)

οποιαδήποτε στήριξη της ρευστότητας από κεντρική τράπεζα, παρεχόμενη υπό ασυνήθεις όρους εξασφάλισης, διάρκειας και επιτοκίου.

α)

οποιαδήποτε έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη, εκτός από τη χρήση των ρυθμίσεων χρηματοδότησης που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 100·

β)

οποιαδήποτε επείγουσα στήριξη της ρευστότητας από κεντρική τράπεζα·

γ)

οποιαδήποτε στήριξη της ρευστότητας από κεντρική τράπεζα, παρεχόμενη υπό ασυνήθεις όρους εξασφάλισης, διάρκειας και επιτοκίου.

α)

να απαιτούν από το ίδρυμα να αναθεωρήσει οποιεσδήποτε ενδοομιλικές χρηματοδοτικές ρυθμίσεις, ή να επανεξετάσει την απουσία τους, ή να καταρτίσει συμφωνίες παροχής υπηρεσιών (είτε ενδοομιλικές είτε με τρίτα μέρη) για να καλύψει την επιτέλεση κρίσιμων λειτουργιών·

β)

να απαιτούν από το ίδρυμα να περιορίσει τα μέγιστα ατομικά και συνολικά ανοίγματά του·

γ)

να επιβάλλουν απαιτήσεις παροχής συγκεκριμένων ή τακτικών πρόσθετων πληροφοριών για τους σκοπούς της εξυγίανσης·

δ)

να απαιτούν από το ίδρυμα να εκχωρήσει συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία·

ε)

να απαιτούν από το ίδρυμα να περιορίσει ή να παύσει συγκεκριμένες υφιστάμενες ή προτεινόμενες δραστηριότητες·

στ)

να περιορίζουν ή να αποτρέπουν την ανάπτυξη νέων ή υφιστάμενων επιχειρηματικών τομέων ή την πώληση νέων ή υφιστάμενων προϊόντων·

ζ)

να απαιτούν αλλαγές στη νομική ή λειτουργική δομή του ιδρύματος ή οιασδήποτε οντότητας του ομίλου, η οποία βρίσκεται είτε άμεσα είτε έμμεσα υπό τον έλεγχό του, προκειμένου να μειωθεί η πολυπλοκότητα και να διασφαλιστεί ότι οι κρίσιμες λειτουργίες είναι δυνατόν να διαχωριστούν νομικά και λειτουργικά από άλλες λειτουργίες, μέσω της εφαρμογής των εργαλείων εξυγίανσης·

η)

να απαιτούν από ένα ίδρυμα ή μία μητρική επιχείρηση να συστήσει μητρική χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη σε κράτος μέλος ή μητρική χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση·

θ)

να απαιτούν από ένα ίδρυμα ή μία οντότητα που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ) να εκδώσει επιλέξιμες υποχρεώσεις προκειμένου να εκπληρώσει τις απαιτήσεις του άρθρου 45·

ι)

να απαιτούν από ένα ίδρυμα ή μία οντότητα που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ) να λάβει άλλα μέτρα για την τήρηση της ελάχιστης απαίτησης για ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις βάσει του άρθρου 45, και ειδικότερα να επιχειρήσει, μεταξύ άλλων, να επαναδιαπραγματευθεί οποιαδήποτε επιλέξιμη υποχρέωση, πρόσθετο μέσο της κατηγορίας 1 ή πρόσθετο μέσο της κατηγορίας 2 που έχει εκδώσει, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κάθε απόφαση της αρχής εξυγίανσης για απομείωση ή μετατροπή της εν λόγω υποχρέωσης ή του εν λόγω μέσου να είναι εφαρμοστέες σύμφωνα με το δίκαιο της περιοχής δικαιοδοσίας που διέπει αυτή την υποχρέωση ή το μέσο· και

ια)

στην περίπτωση που ένα ίδρυμα είναι η θυγατρική μιας μεικτής εταιρείας συμμετοχών, να απαιτήσει από τη μεικτή εταιρεία συμμετοχών να ιδρύσει χωριστή χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών για τον έλεγχο του ιδρύματος, εάν είναι αναγκαίο προκειμένου να διευκολυνθεί η εξυγίανση του ιδρύματος και να αποφευχθεί η περίπτωση να υπάρξουν δυσμενείς επιπτώσεις στο μη χρηματοπιστωτικό τμήμα του ομίλου από την εφαρμογή των εργαλείων και εξουσιών εξυγίανσης που καθορίζονται στον τίτλο IV.

α)

στηρίζεται σε αιτιολόγηση της εν λόγω εκτίμησης ή προσδιορισμού·

β)

αναφέρει με ποιον τρόπο η εν λόγω εκτίμηση ή προσδιορισμός συμμορφώνεται με την απαίτηση περί αναλογικής εφαρμογής, που προβλέπεται στην παράγραφο 4· και

γ)

μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο άσκησης προσφυγής.

α)

για την παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης ομίλου σε οιαδήποτε οντότητα του ομίλου αντιμετωπίζει χρηματοοικονομικές δυσκολίες εάν το ίδρυμα το αποφασίσει, κατά περίπτωση και σύμφωνα με τις πολιτικές του ομίλου, εφόσον αυτό δεν συνιστά κίνδυνο για το σύνολο του ομίλου· ή

β)

για την ανάπτυξη δραστηριότητας σε κράτος μέλος.

α)

να καλύπτει μία ή περισσότερες θυγατρικές του ομίλου, και να προβλέπει χρηματοπιστωτική στήριξη από τη μητρική επιχείρηση προς θυγατρικές, από θυγατρικές προς τη μητρική επιχείρηση, μεταξύ θυγατρικών του ομίλου που αποτελούν μέρη της συμφωνίας, ή κάθε άλλου συνδυασμού αυτών των οντοτήτων·

β)

να προβλέπει χρηματοπιστωτική στήριξη με τη μορφή δανείου, παροχής εγγυήσεων ή παροχής περιουσιακών στοιχείων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως εξασφάλιση, ή οποιονδήποτε συνδυασμό των εν λόγω μορφών χρηματοπιστωτικής στήριξης, σε μία ή περισσότερες συναλλαγές, συμπεριλαμβανομένων συναλλαγών μεταξύ του δικαιούχου της στήριξης και τρίτου μέρους.

α)

κάθε μέρος πρέπει να ενεργεί ελεύθερα κατά τη σύναψη της συμφωνίας·

β)

κατά τη σύναψη της συμφωνίας και τον καθορισμό του ανταλλάγματος για την παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης, κάθε μέρος πρέπει να δρα προς το μέγιστο συμφέρον του, στο οποίο μπορεί να συγκαταλέγεται κάθε άμεσο ή έμμεσο όφελος που ενδέχεται να προκύψει για ένα μέρος ως αποτέλεσμα της παροχής χρηματοπιστωτικής στήριξης·

γ)

κάθε μέρος που παρέχει χρηματοπιστωτική στήριξη πρέπει να έχει πλήρη γνώση των σχετικών πληροφοριών από τα μέρη που λαμβάνουν χρηματοπιστωτική στήριξη πριν από τον καθορισμό του ανταλλάγματος για την παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης και πριν από κάθε απόφαση για την παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης·

δ)

το αντάλλαγμα για την παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης μπορεί να λαμβάνει υπόψη τις πληροφορίες οι οποίες βρίσκονται στην κατοχή του μέρους που παρέχει χρηματοπιστωτική στήριξη βάσει του γεγονότος ότι ανήκει στον ίδιο όμιλο με το μέρος που λαμβάνει τη χρηματοπιστωτική στήριξη και οι οποίες δεν είναι δημοσιοποιημένες στην αγορά· και

ε)

οι αρχές υπολογισμού του ανταλλάγματος για την παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης δεν είναι υποχρεωτικό να λαμβάνουν υπόψη οιονδήποτε αναμενόμενο προσωρινό αντίκτυπο στις αγοραίες τιμές ο οποίος προκύπτει από γεγονότα εξωτερικά προς τον όμιλο.

α)

η παρεχόμενη στήριξη αναμένεται ευλόγως να αποκαταστήσει σε σημαντικό βαθμό τις χρηματοπιστωτικές δυσχέρειες της οντότητας του ομίλου η οποία τη λαμβάνει,

β)

η παροχή χρηματοπιστωτικής στήριξης στοχεύει στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας ολόκληρου του ομίλου ή οποιασδήποτε οντότητας του ομίλου και είναι προς το συμφέρον της οντότητας του ομίλου η οποία παρέχει τη στήριξη·

γ)

η χρηματοπιστωτική στήριξη παρέχεται υπό όρους, συμπεριλαμβανομένου ανταλλάγματος σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 7·

δ)

αναμένεται ευλόγως, βάσει των πληροφοριών που διαθέτει το διοικητικό όργανο της οντότητας του ομίλου που παρέχει τη χρηματοπιστωτική στήριξη κατά τη στιγμή που λαμβάνεται η απόφαση παροχής της χρηματοπιστωτικής στήριξης, ότι το αντάλλαγμα για τη στήριξη θα καταβληθεί και, εάν η στήριξη παρασχεθεί υπό μορφή δανείου, ότι το δάνειο θα αποπληρωθεί από την οντότητα του ομίλου η οποία λαμβάνει τη στήριξη. Εάν η στήριξη παρασχεθεί υπό μορφή εγγύησης ή υπό οιαδήποτε μορφή χρεογράφου, ο ίδιος όρος ισχύει για την υποχρέωση που προκύπτει για τον αποδέκτη, εάν η εγγύηση ή το χρεόγραφο εκτελεστούν·

ε)

η παροχή της χρηματοπιστωτικής στήριξης δεν θέτει σε κίνδυνο τη ρευστότητα ή τη φερεγγυότητα της οντότητας του ομίλου η οποία παρέχει τη στήριξη·

στ)

η παροχή της χρηματοπιστωτικής στήριξης δεν απειλεί τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ιδίως του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται η οντότητα του ομίλου η οποία παρέχει τη στήριξη·

ζ)

η οντότητα του ομίλου η οποία παρέχει τη στήριξη συμμορφώνεται, κατά τη στιγμή παροχής της στήριξης, με τις απαιτήσεις της οδηγίας 2013/36/ΕΚ όσον αφορά το κεφάλαιο ή τη ρευστότητα και με κάθε απαίτηση που επιβάλλεται δυνάμει του άρθρου 104 παράγραφος 2 της οδηγίας 2013/36/ΕΚ, η δε παροχή της χρηματοπιστωτικής στήριξης δεν οδηγεί την οντότητα του ομίλου σε παραβίαση των εν λόγω απαιτήσεων, εκτός εάν το επιτρέψει η αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για την εποπτεία σε ατομική βάση του ομίλου που παρέχει τη στήριξη·

η)

η οντότητα του ομίλου η οποία παρέχει τη στήριξη συμμορφώνεται, κατά τη στιγμή παροχής της στήριξης, με τις απαιτήσεις περί μεγάλων ανοιγμάτων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε εθνικής νομοθεσίας προσφεύγει στις δυνατότητες που προβλέπονται σε αυτήν, η δε παροχή της χρηματοπιστωτικής στήριξης δεν οδηγεί την οντότητα του ομίλου σε παραβίαση των εν λόγω απαιτήσεων, εκτός εάν το επιτρέψει η αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για την εποπτεία σε ατομική βάση της οντότητας του ομίλου που παρέχει τη στήριξη·

θ)

η παροχή της χρηματοπιστωτικής στήριξης δεν υπονομεύει τη δυνατότητα εξυγίανσης της οντότητας του ομίλου η οποία παρέχει τη στήριξη.

α)

στην αρμόδια αρχή της·

β)

εάν πρόκειται για αρχή διαφορετική από αυτές που αναφέρονται στα στοιχεία α) και γ), κατά περίπτωση, στην αρχή ενοποιημένης εποπτείας·

γ)

εάν πρόκειται για αρχή διαφορετική από αυτές που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β), στην αρμόδια αρχή της οντότητας του ομίλου που λαμβάνει τη χρηματοπιστωτική στήριξη· και

δ)

στην ΕΑΤ.

α)

στην αρχή ενοποιημένης εποπτείας·

β)

στην αρμόδια αρχή της οντότητας του ομίλου που λαμβάνει τη στήριξη· και

γ)

στην ΕΑΤ.

α)

στην αρμόδια αρχή·

β)

εάν πρόκειται για αρχή διαφορετική από αυτές που αναφέρονται στα στοιχεία α) και γ), και κατά περίπτωση, στην αρχή ενοποιημένης εποπτείας·

γ)

εάν πρόκειται για αρχή διαφορετική από αυτές που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β), στην αρμόδια αρχή της οντότητας του ομίλου που λαμβάνει τη χρηματοπιστωτική στήριξη, και

δ)

στην ΕΑΤ.

α)

να απαιτήσουν από το διοικητικό όργανο του ιδρύματος να εφαρμόσει μία ή περισσότερες από τις ρυθμίσεις ή τα μέτρα που προβλέπονται στο σχέδιο ανάκαμψης ή, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2, να επικαιροποιήσει το σχέδιο ανάκαμψης αν οι περιστάσεις που οδήγησαν στην έγκαιρη παρέμβαση διαφέρουν από τις παραδοχές του αρχικού σχεδίου ανάκαμψης και να εφαρμόσει μία ή περισσότερες από τις ρυθμίσεις ή τα μέτρα του επικαιροποιημένου σχεδίου εντός ορισμένης προθεσμίας και με στόχο να εξασφαλιστεί ότι δεν ισχύουν πια οι περιστάσεις που αναφέρονται στην εισαγωγική πρόταση·

β)

να απαιτήσουν από το διοικητικό όργανο του ιδρύματος να εξετάσει την κατάσταση, να προσδιορίσει μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που εντοπίστηκαν και να καταρτίσει πρόγραμμα δράσης για την αντιμετώπιση των εν λόγω προβλημάτων, καθώς και χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή του·

γ)

να απαιτήσουν από το διοικητικό όργανο του ιδρύματος να συγκαλέσει συνέλευση ή, εάν το διοικητικό όργανο δεν συμμορφωθεί με αυτήν την απαίτηση, να συγκαλέσουν άμεσα συνέλευση των μετόχων του ιδρύματος και, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, να ορίσουν την ημερήσια διάταξη, καθώς και να απαιτήσουν την εξέταση ορισμένων αποφάσεων προς έγκριση από τους μετόχους·

δ)

να απαιτήσουν να απομακρυνθεί ή να αντικατασταθεί ένα ή περισσότερα μέλη του διοικητικού οργάνου ή ανώτατα διοικητικά στελέχη εάν τα εν λόγω πρόσωπα κριθούν ακατάλληλα να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, σύμφωνα με το άρθρο 13 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ ή το άρθρο 9 της οδηγίας 2014/65/ΕΕ·

ε)

να απαιτήσουν από το διοικητικό όργανο του ιδρύματος να καταρτίσει σχέδιο προς διαπραγμάτευση σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους με έναν ή όλους τους πιστωτές του σύμφωνα με το σχέδιο ανάκαμψης, κατά περίπτωση·

στ)

να απαιτήσουν την αναθεώρηση της επιχειρηματικής στρατηγικής του ιδρύματος·

ζ)

να απαιτήσουν την εισαγωγή αλλαγών στις νομικές ή επιχειρησιακές δομές του ιδρύματος· και

η)

να συγκεντρώσουν, μεταξύ άλλων με επιτόπιες επιθεωρήσεις, και να διαβιβάσουν στην αρχή εξυγίανσης όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την επικαιροποίηση του σχεδίου ανάκαμψης και να προετοιμάσουν την ενδεχόμενη εξυγίανση του ιδρύματος και την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων του ιδρύματος σύμφωνα με το άρθρο 36.

α)

να διασφαλιστεί η συνέχεια των κρίσιμων λειτουργιών·

β)

να αποφευχθούν σημαντικές επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ιδίως με την πρόληψη της μετάδοσης, μεταξύ άλλων στις υποδομές της αγοράς, και με τη διατήρηση της πειθαρχίας στην αγορά·

γ)

να προστατευθούν οι δημόσιοι πόροι, με την ελαχιστοποίηση της εξάρτησης από έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη·

δ)

να προστατευθούν οι καταθέτες που καλύπτονται από την οδηγία 2014/49/ΕΕ και οι επενδυτές που καλύπτονται από την οδηγία 97/9/ΕΚ·

ε)

να προστατευθούν τα κεφάλαια των πελατών και τα περιουσιακά στοιχεία των πελατών.

α)

η διαπίστωση ότι το ίδρυμα τελεί υπό πτώχευση ή ενδέχεται να πτωχεύσει γίνεται από την αρμόδια αρχή ύστερα από διαβούλευση με την αρχή εξυγίανσης, ή, με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων της παραγράφου 2, από την αρχή εξυγίανσης ύστερα από διαβούλευση με την αρμόδια αρχή·

β)

λαμβάνοντας υπόψη τη χρονική στιγμή και άλλες σχετικές παραμέτρους, κανένα εναλλακτικό μέτρο του ιδιωτικού τομέα (συμπεριλαμβανομένων των μέτρων του ΘΣΠ) και καμία εποπτική δράση (συμπεριλαμβανομένων των μέτρων έγκαιρης παρέμβασης ή της απομείωσης ή της μετατροπής των οικείων κεφαλαιακών μέσων σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 2 που αναλαμβάνεται έναντι του ιδρύματος δεν προσδοκάται ρεαλιστικά ότι θα αποτρέψει την πτώχευση του ιδρύματος εντός εύλογου χρονικού διαστήματος·

γ)

η δράση εξυγίανσης είναι αναγκαία για λόγους δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με την παράγραφο 5.

α)

το ίδρυμα παραβιάζει ή υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία βάσει των οποίων κρίνεται ότι πρόκειται να παραβιάσει στο εγγύς μέλλον τις απαιτήσεις από τις οποίες εξαρτάται η διατήρηση της άδειας λειτουργίας, κατά τρόπο που θα δικαιολογούσε την ανάκληση της άδειας λειτουργίας από την αρμόδια αρχή, μεταξύ άλλων διότι το ίδρυμα έχει υποστεί ή είναι πιθανόν να υποστεί ζημίες οι οποίες θα εξαντλήσουν σημαντικό μέρος των ιδίων κεφαλαίων του·

β)

τα περιουσιακά στοιχεία του ιδρύματος υπολείπονται, ή υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία που υποστηρίζουν το συμπέρασμα ότι τα περιουσιακά στοιχεία του ιδρύματος πρόκειται, στο εγγύς μέλλον, να υπολείπονται, των υποχρεώσεών του·

γ)

το ίδρυμα δεν είναι σε θέση ή υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία βάσει των οποίων κρίνεται ότι το ίδρυμα δεν θα είναι σε θέση, στο εγγύς μέλλον, να εξοφλήσει τις οφειλές του ή να ανταποκριθεί σε άλλες υποχρεώσεις του όταν αυτές καταστούν απαιτητές·

δ)

απαιτείται έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη εκτός εάν, προκειμένου να αποτραπεί ή να αντιμετωπιστεί σοβαρή διαταραχή στην οικονομία ενός κράτους μέλους και να διατηρηθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η έκτακτη δημόσια χρηματοπιστωτική στήριξη λάβει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες μορφές:

α)

οι μέτοχοι του ιδρύματος υπό εξυγίανση αναλαμβάνουν πρώτοι τις ζημίες·

β)

οι πιστωτές του ιδρύματος υπό εξυγίανση αναλαμβάνουν ζημίες μετά τους μετόχους, σύμφωνα με τη σειρά προτεραιότητας των απαιτήσεών τους στο πλαίσιο των κανονικών διαδικασιών αφερεγγυότητας, εκτός αν άλλως ρητώς ορίζει η παρούσα οδηγία·

γ)

το διοικητικό όργανο και τα ανώτατα διοικητικά στελέχη του ιδρύματος υπό εξυγίανση αντικαθίστανται, εκτός από περιπτώσεις κατά τις οποίες η παραμονή του διοικητικού οργάνου και των ανώτατων διοικητικών στελεχών, εν όλω ή εν μέρει, όπως ενδείκνυται βάσει των περιστάσεων, κρίνεται αναγκαία για την επίτευξη των στόχων της εξυγίανσης·

δ)

το διοικητικό όργανο και τα ανώτατα διοικητικά στελέχη του ιδρύματος υπό εξυγίανση παρέχουν κάθε απαραίτητη βοήθεια για την επίτευξη των στόχων εξυγίανσης·

ε)

τα φυσικά και νομικά πρόσωπα καθίστανται υπόλογα, υπό την επιφύλαξη του δικαίου του κράτους μέλους, βάσει του αστικού ή ποινικού δικαίου, για την ευθύνη που φέρουν για την πτώχευση του ιδρύματος·

στ)

πλην αντιθέτου διατάξεως της παρούσας οδηγίας, οι πιστωτές της ιδίας τάξεως τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης·

ζ)

κανένας πιστωτής δεν υφίσταται μεγαλύτερες ζημίες από εκείνες που θα είχε υποστεί εάν το ίδρυμα ή η οντότητα που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ) είχε εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, σύμφωνα με τις διασφαλίσεις των άρθρων 73 έως 75·

η)

οι καλυπτόμενες καταθέσεις προστατεύονται πλήρως· και

θ)

η δράση εξυγίανσης αναλαμβάνεται σύμφωνα με τις διασφαλίσεις της παρούσας οδηγίας.

α)

να διαπιστωθεί τεκμηριωμένα εάν πληρούνται ή όχι οι προϋποθέσεις εξυγίανσης ή οι προϋποθέσεις απομείωσης ή μετατροπής κεφαλαιακών μέσων·

β)

εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις εξυγίανσης, να ληφθεί τεκμηριωμένη απόφαση σχετικά με την ανάληψη κατάλληλης δράσης εξυγίανσης για το ίδρυμα ή την οντότητα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ)·

γ)

όταν ασκείται η εξουσία απομείωσης ή μετατροπής των σχετικών κεφαλαιακών μέσων, να ληφθεί τεκμηριωμένη απόφαση σχετικά με την έκταση της ακύρωσης ή της αραίωσης (dilution) των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας, καθώς και σχετικά με την έκταση της απομείωσης ή της μετατροπής των σχετικών κεφαλαιακών μέσων·

δ)

όταν εφαρμόζεται το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα, να ληφθεί τεκμηριωμένη απόφαση σχετικά με την έκταση της απομείωσης ή της μετατροπής των επιλέξιμων υποχρεώσεων·

ε)

όταν εφαρμόζεται το εργαλείο μεταβατικού ιδρύματος ή το εργαλείο διαχωρισμού περιουσιακών στοιχείων, να ληφθεί τεκμηριωμένη απόφαση σχετικά με τα περιουσιακά στοιχεία, τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις ή τις μετοχές ή τα άλλα μέσα ιδιοκτησίας προς μεταβίβαση, καθώς και σχετικά με την αξία κάθε αντιτίμου που πρέπει να καταβληθεί στο υπό εξυγίανση ίδρυμα ή, ανάλογα με την περίπτωση, στους κατόχους των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας·

στ)

όταν εφαρμόζεται το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων, να ληφθεί τεκμηριωμένη απόφαση περί περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων, υποχρεώσεων ή μετοχών ή λοιπών μέσων ιδιοκτησίας προς μεταβίβαση και να διαμορφωθεί εμπεριστατωμένη αντίληψη της αρχής εξυγίανσης ως προς το τι συνιστά εμπορικούς όρους για τους σκοπούς του άρθρου 38·

ζ)

σε κάθε περίπτωση, να διασφαλισθεί ότι οιαδήποτε ζημία επί των περιουσιακών στοιχείων του ιδρύματος ή της οντότητας του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ) αναγνωρίζεται πλήρως κατά τη στιγμή της εφαρμογής των εργαλείων εξυγίανσης ή της άσκησης της εξουσίας απομείωσης ή μετατροπής των σχετικών κεφαλαιακών μέσων.

α)

η αρχή εξυγίανσης και οιαδήποτε χρηματοδοτική ρύθμιση δυνάμει του άρθρου 101 μπορεί να ανακτήσει κάθε εύλογη δαπάνη που δεόντως προέκυψε από το ίδρυμα υπό εξυγίανση, σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 7·

β)

η ρύθμιση χρηματοδότησης της εξυγίανσης μπορεί να περιλαμβάνει χρέωση τόκων ή προμηθειών για κάθε δάνειο ή εγγύηση που παρέχεται προς το ίδρυμα υπό εξυγίανση, σύμφωνα με το άρθρο 101.

α)

ενημερωμένο ισολογισμό και έκθεση σχετικά με τη χρηματοοικονομική θέση του ιδρύματος ή της οντότητας του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ)·

β)

ανάλυση και εκτίμηση της λογιστικής αξίας των περιουσιακών στοιχείων·

γ)

κατάλογο των εκκρεμών εντός και εκτός ισολογισμού υποχρεώσεων που εμφανίζονται στα βιβλία και στα αρχεία του ιδρύματος ή της οντότητας του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ), με ένδειξη των αντίστοιχων πιστώσεων και των βαθμών προτεραιότητας βάσει του ισχύοντος πτωχευτικού δικαίου.

α)

να διασφαλιστεί ότι οιεσδήποτε ζημίες επί των περιουσιακών στοιχείων του ιδρύματος ή της οντότητας του άρθρου παράγραφος 1 1 στοιχείο β), γ) ή δ) καταγράφονται πλήρως στα λογιστικά βιβλία του ιδρύματος ή της οντότητας του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ)·

β)

να ληφθεί εμπεριστατωμένη απόφαση σχετικά με επανεγγραφή απαιτήσεων των πιστωτών ή αύξηση της αξίας του καταβληθέντος αντιτίμου, σύμφωνα με την παράγραφο 11.

α)

να ασκήσει τις εξουσίες της και να αυξήσει την αξία των απαιτήσεων των πιστωτών ή των κατόχων των σχετικών κεφαλαιακών μέσων που έχουν απομειωθεί στο πλαίσιο του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα·

β)

να εισηγηθεί σε μεταβατικό ίδρυμα ή φορέα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων να καταβάλει προς το ίδρυμα υπό εξυγίανση επιπλέον αντίτιμο για τα περιουσιακά στοιχεία, τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις, ή, ανάλογα με την περίπτωση, για τις μετοχές ή τα μέσα ιδιοκτησίας προς τους κατόχους των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας.

α)

τη μεθοδολογία για την εκτίμηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων του ιδρύματος ή της οντότητας του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ)·

β)

τον διαχωρισμό των αποτιμήσεων δυνάμει των άρθρων 36 και 74·

γ)

τη μέθοδο υπολογισμού και συμπερίληψης του αποθέματος ασφαλείας για πρόσθετες ζημίες στην προσωρινή αποτίμηση.

α)

το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων·

β)

το εργαλείο μεταβατικού ιδρύματος·

γ)

το εργαλείο διαχωρισμού περιουσιακών στοιχείων·

δ)

το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα.

α)

υπό μορφή παρακράτησης από οιοδήποτε αντίτιμο καταβάλλεται από αποδέκτη προς το ίδρυμα υπό εξυγίανση ή, ανάλογα με την περίπτωση, προς τους κατόχους των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας·

β)

από το ίδρυμα υπό εξυγίανση, ως προνομιακός πιστωτής· ή

γ)

από τυχόν έσοδα που προκύπτουν από την περάτωση της λειτουργίας του μεταβατικού ιδρύματος ή του φορέα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, ως προνομιακός πιστωτής.

α)

όταν εφαρμόζονται σε διασυνοριακό όμιλο, οι εν λόγω πρόσθετες εξουσίες δεν θέτουν εμπόδια στην αποτελεσματική εξυγίανση του ομίλου· και

β)

συνάδουν με τους στόχους της εξυγίανσης και με τις γενικές αρχές περί εξυγίανσης, όπως καθορίζονται στα άρθρα 31 και 34.

α)

οι μέτοχοι, οι κάτοχοι άλλων μέσων ιδιοκτησίας, οι κάτοχοι σχετικών κεφαλαιακών μέσων και οι κάτοχοι άλλων επιλέξιμων υποχρεώσεων έχουν συνεισφέρει, μέσω απομείωσης, μετατροπής ή με άλλο τρόπο, στην απορρόφηση των ζημιών και την ανακεφαλαιοποίηση με ποσό που ισοδυναμεί στο 8 % τουλάχιστον των συνολικών υποχρεώσεων συμπεριλαμβανομένων των ιδίων κεφαλαίων του υπό εξυγίανση ιδρύματος, μετρούμενων κατά τον χρόνο της δράσης εξυγίανσης σύμφωνα με την αποτίμηση που προβλέπεται στο άρθρο 36·

β)

χορηγείται προηγούμενη και τελική έγκριση βάσει του πλαισίου περί κρατικών ενισχύσεων της Ένωσης.

α)

μετοχές ή άλλα μέσα ιδιοκτησίας που έχουν εκδοθεί από ίδρυμα που τελεί υπό εξυγίανση·

β)

όλα ή οιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία, δικαιώματα ή υποχρεώσεις ιδρύματος υπό εξυγίανση.

α)

των κατόχων των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας, όταν η πώληση δραστηριοτήτων έχει πραγματοποιηθεί μέσω της μεταβίβασης από τους κατόχους των εν λόγω μετοχών ή μέσων προς τον αγοραστή μετοχών ή μέσων ιδιοκτησίας που έχουν εκδοθεί από το ίδρυμα υπό εξυγίανση·

β)

του ιδρύματος υπό εξυγίανση, όταν η πώληση δραστηριοτήτων έχει πραγματοποιηθεί μέσω της μεταβίβασης προς τον αγοραστή ορισμένων ή όλων των περιουσιακών στοιχείων ή των υποχρεώσεων του ιδρύματος υπό εξυγίανση.

α)

η εν λόγω μεταβίβαση μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας προς τον αγοραστή παράγει αμέσως έννομες συνέπειες·

β)

κατά τη διάρκεια της περιόδου εκτίμησης και κάθε περιόδου εκποίησης που προβλέπεται στο στοιχείο στ), τα δικαιώματα ψήφου του αγοραστή βάσει των εν λόγω μετοχών ή μέσων ιδιοκτησίας αναστέλλεται και εκχωρείται αποκλειστικά στην αρχή εξυγίανσης, η οποία δεν υποχρεούται να ασκεί τα σχετικά δικαιώματα ψήφου και δεν φέρει οιαδήποτε ευθύνη για την άσκηση ή την παράλειψη άσκησης αυτών των δικαιωμάτων ψήφου·

γ)

κατά τη διάρκεια της περιόδου εκτίμησης και κάθε περιόδου εκποίησης που προβλέπεται στο στοιχείο στ), οι κυρώσεις και τα λοιπά μέτρα λόγω παράβασης των απαιτήσεων περί απόκτησης ή εκχώρησης ειδικών συμμετοχών σύμφωνα με τα άρθρα 66, 67 και 68 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ δεν ισχύουν για την εν λόγω μεταβίβαση μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας·

δ)

αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εκτίμησης από την αρμόδια αρχή, η αρμόδια αρχή ειδοποιεί εγγράφως την αρχή εξυγίανσης και τον αγοραστή σχετικά με την εκ μέρους της έγκριση ή, σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 5 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, αντίθεση στη μεταβίβαση των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας προς τον αγοραστή·

ε)

εάν η αρμόδια αρχή εγκρίνει τη μεταβίβαση των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας προς τον αγοραστή, τα δικαιώματα ψήφου βάσει αυτών των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας θεωρείται πλήρως εκχωρηθέν στον αγοραστή από το χρονικό σημείο κατά το οποίο η αρχή εξυγίανσης και ο αγοραστής λαμβάνουν την εν λόγω ειδοποίηση περί έγκρισης από την αρμόδια αρχή·

στ)

εάν η αρμόδια αρχή αντιταχθεί στη μεταβίβαση μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας προς τον αγοραστή:

α)

δεν εμποδίζεται η πρόσβαση επειδή ο αγοραστής δεν διαθέτει διαβάθμιση από οργανισμό αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ή επειδή η εν λόγω διαβάθμιση δεν αντιστοιχεί στα επίπεδα διαβάθμισης που απαιτούνται για την πρόσβαση στα συστήματα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο·

β)

σε περίπτωση που ο αγοραστής δεν πληροί τα κριτήρια ιδιότητας μέλους ή συμμετοχής σε σχετικό σύστημα πληρωμών, εκκαθάρισης ή διακανονισμού, χρηματιστήριο, σύστημα αποζημίωσης επενδυτών ή σύστημα εγγύησης καταθέσεων, τα δικαιώματα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο ασκούνται για χρονική περίοδο που ορίζει η αρχή εξυγίανσης, η οποία δεν υπερβαίνει τους 24 μήνες και μπορεί να ανανεωθεί κατόπιν αιτήματος του αγοραστή προς την αρχή εξυγίανσης.

α)

είναι όσο το δυνατόν διαφανέστερη και δεν αλλοιώνει ουσιαστικά την εικόνα των περιουσιακών στοιχείων, των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων, των μετοχών ή των άλλων μέσων ιδιοκτησίας του ιδρύματος που σκοπεύει να μεταφέρει η αρχή, έχοντας υπόψη τις περιστάσεις, και ιδίως την ανάγκη να διατηρηθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα·

β)

δεν ευνοεί αδικαιολόγητα κάποιους δυνητικούς αγοραστές ούτε δημιουργεί διακρίσεις μεταξύ τους·

γ)

δεν επηρεάζεται από συγκρούσεις συμφερόντων·

δ)

δεν προσφέρει τυχόν αθέμιτο πλεονέκτημα σε δυνητικό αγοραστή·

ε)

λαμβάνει υπόψη την ανάγκη να πραγματοποιηθεί ταχέως η δράση εξυγίανσης·

στ)

στοχεύει στη μεγιστοποίηση, κατά το δυνατόν, της τιμής πώλησης των σχετικών μετοχών ή των άλλων μέσων ιδιοκτησίας, των περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων.

α)

όταν θεωρεί ότι υπάρχει ουσιαστική απειλή για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, προερχόμενη ή επιδεινούμενη από την πτώχευση ή πιθανή πτώχευση του ιδρύματος υπό εξυγίανση· και

β)

όταν θεωρεί ότι η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις αυτές ενδέχεται να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα του εργαλείου πώλησης δραστηριοτήτων ως προς την αντιμετώπιση της απειλής αυτής ή την επίτευξη του στόχου της εξυγίανσης που αναφέρεται στο άρθρο 31 παράγραφος 2 στοιχείο β).

α)

μετοχές ή άλλα μέσα ιδιοκτησίας που έχουν εκδοθεί από ένα ή περισσότερα ιδρύματα υπό εξυγίανση·

β)

όλα ή ορισμένα περιουσιακά στοιχεία, δικαιώματα ή υποχρεώσεις ενός ή περισσοτέρων ιδρυμάτων υπό εξυγίανση.

α)

ανήκει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει σε μία ή περισσότερες δημόσιες αρχές, μεταξύ των οποίων μπορεί να συγκαταλέγεται η αρχή εξυγίανσης ή η χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης, και ελέγχεται από την αρχή εξυγίανσης·

β)

δημιουργείται με σκοπό την απόκτηση και την κατοχή ορισμένων ή όλων των μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας που έχουν εκδοθεί από ίδρυμα υπό εξυγίανση ή ορισμένων ή όλων των περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων ενός ή περισσότερων ιδρυμάτων υπό εξυγίανση με με σκοπό τη διατήρηση της πρόσβασης σε βασικές λειτουργίες και την πώληση του ιδρύματος ή της οντότητας που αναφέρονται στο στοιχείο β), γ) ή δ) του άρθρου 1 παράγραφος 1, τη συνέχιση ορισμένων ή όλων των λειτουργιών, υπηρεσιών και δραστηριοτήτων τους.

α)

των κατόχων των μετοχών ή των μέσων ιδιοκτησίας, όταν η μεταβίβαση προς το μεταβατικό ίδρυμα πραγματοποιείται με τη μεταβίβαση, από τους κατόχους των εν λόγω μετοχών ή μέσων, προς το μεταβατικό ίδρυμα μετοχών ή μέσων ιδιοκτησίας που έχουν εκδοθεί από το ίδρυμα υπό εξυγίανση·

β)

του ιδρύματος υπό εξυγίανση, όταν η μεταβίβαση προς το μεταβατικό ίδρυμα πραγματοποιείται με τη μεταβίβαση ορισμένων ή όλων των περιουσιακών στοιχείων ή των υποχρεώσεων του ιδρύματος υπό εξυγίανση προς το μεταβατικό ίδρυμα.

α)

να αναμεταβιβάζει δικαιώματα, περιουσιακά στοιχεία ή υποχρεώσεις από το μεταβατικό ίδρυμα στο ίδρυμα υπό εξυγίανση, ή μετοχές ή άλλα μέσα ιδιοκτησίας στους αρχικούς κατόχους τους, ενώ το ίδρυμα υπό εξυγίανση ή οι αρχικοί κάτοχοι υποχρεούνται να δεχθούν πίσω κάθε σχετικό περιουσιακό στοιχείο, δικαίωμα ή υποχρέωση, ή μετοχή ή άλλο μέσο ιδιοκτησίας, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι της παραγράφου 7,

β)

να μεταβιβάζει μετοχές ή άλλα μέσα ιδιοκτησίας ή περιουσιακά στοιχεία, δικαιώματα ή υποχρεώσεις από το μεταβατικό ίδρυμα σε τρίτους.

α)

η δυνατότητα να μπορούν να αναμεταβιβάζονται οι συγκεκριμένες μετοχές ή άλλα μέσα ιδιοκτησίας, δικαιώματα, περιουσιακά στοιχεία ή υποχρεώσεις δηλώνεται ρητώς στην πράξη με την οποία πραγματοποιήθηκε η μεταβίβαση·

β)

οι συγκεκριμένες μετοχές ή άλλα μέσα ιδιοκτησίας, περιουσιακά στοιχεία, δικαιώματα ή υποχρεώσεις όντως δεν εμπίπτουν, ούτε πληρούν τις προϋποθέσεις να εμπίπτουν, στις κατηγορίες μεταβιβαστέων μετοχών ή άλλων μέσων ιδιοκτησίας, περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων που καθορίζονται στην πράξη με την οποία πραγματοποιήθηκε η μεταβίβαση.

α)

δεν εμποδίζεται η πρόσβαση επειδή το μεταβατικό ίδρυμα δεν διαθέτει διαβάθμιση από οργανισμό αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ή επειδή η εν λόγω διαβάθμιση δεν αντιστοιχεί στα επίπεδα διαβάθμισης που απαιτούνται για την πρόσβαση στα συστήματα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο·

β)

σε περίπτωση που το μεταβατικό ίδρυμα δεν πληροί τα κριτήρια ιδιότητας μέλους ή συμμετοχής σε σχετικό σύστημα πληρωμών, εκκαθάρισης ή διακανονισμού, χρηματιστήριο, σύστημα αποζημίωσης επενδυτών ή σύστημα εγγύησης καταθέσεων, τα δικαιώματα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο ασκούνται για χρονική περίοδο που ορίζει η αρχή εξυγίανσης, η οποία δεν υπερβαίνει τους 24 μήνες και μπορεί να ανανεωθεί κατόπιν αιτήματος του μεταβατικού ιδρύματος προς την αρχή εξυγίανσης.

α)

το περιεχόμενο της συστατικής πράξης του μεταβατικού ιδρύματος εγκρίνεται από την αρχή εξυγίανσης·

β)

με την επιφύλαξη της ιδιοκτησιακής δομής του μεταβατικού ιδρύματος, η αρχή εξυγίανσης διορίζει ή εγκρίνει το διοικητικό όργανο του μεταβατικού ιδρύματος·

γ)

η αρχή εξυγίανσης εγκρίνει τις αποδοχές των μελών του διοικητικού οργάνου και καθορίζει τις αρμοδιότητές τους·

δ)

η αρχή εξυγίανσης εγκρίνει τη στρατηγική και το προφίλ κινδύνου του μεταβατικού ιδρύματος·

ε)

το μεταβατικό ίδρυμα λαμβάνει άδεια λειτουργίας σύμφωνα με την οδηγία 2013/36/ΕΕ ή την οδηγία 2014/65/ΕΕ, αναλόγως με την περίπτωση, και διαθέτει την αναγκαία άδεια, βάσει της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας, να διεκπεραιώσει τις δραστηριότητες ή τις υπηρεσίες που αποκτά δυνάμει της μεταβίβασης που πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 63 της παρούσας οδηγίας·

στ)

το μεταβατικό ίδρυμα πληροί τις εποπτικές απαιτήσεις και υπόκειται σε εποπτεία σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και τις οδηγίες 2013/36/ΕΕ και 2014/65/ΕΕ, αναλόγως με την περίπτωση·

ζ)

η λειτουργία του μεταβατικού ιδρύματος συνάδει προς το ενωσιακό πλαίσιο περί κρατικών ενισχύσεων, και η αρχή εξυγίανσης μπορεί να θέσει σχετικούς περιορισμούς στις δραστηριότητές του.

α)

το μεταβατικό ίδρυμα συγχωνεύεται με άλλη οντότητα·

β)

το μεταβατικό ίδρυμα παύει να πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 40 παράγραφος 2·

γ)

πώληση εξ ολοκλήρου ή σχεδόν εξ ολοκλήρου των περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων του μεταβατικού ιδρύματος σε τρίτο μέρος·

δ)

λήξη της χρονικής περιόδου που ορίζεται στην παράγραφο 5 ή, αναλόγως με την περίπτωση, στην παράγραφο 6·

ε)

τα περιουσιακά στοιχεία του μεταβατικού ιδρύματος έχουν εξαντληθεί και οι υποχρεώσεις του έχουν εκπληρωθεί στο σύνολό τους.

α)

με την εν λόγω παράταση υποστηρίζονται τα αποτελέσματα που αναφέρονται στην παράγραφο 3 στοιχείο α), β), γ) ή ε)· ή

β)

η εν λόγω παράταση είναι αναγκαία για τη διασφάλιση της συνέχειας των βασικών τραπεζικών ή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.

α)

ανήκει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει ή ελέγχεται από μία ή περισσότερες δημόσιες αρχές, στις οποίες μπορεί να περιλαμβάνεται η αρχή εξυγίανσης ή η ρύθμιση χρηματοδότησης της εξυγίανσης, και ελέγχεται από την αρχή εξυγίανσης·

β)

έχει δημιουργηθεί με σκοπό να λάβει ορισμένα ή όλα τα περιουσιακά στοιχεία, δικαιώματα και υποχρεώσεις ενός ή περισσοτέρων ιδρυμάτων υπό εξυγίανση ή ενός μεταβατικού ιδρύματος.

α)

το περιεχόμενο της συστατικής πράξης του φορέα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων εγκρίνεται από την αρχή εξυγίανσης·

β)

με την επιφύλαξη της ιδιοκτησιακής δομής του φορέα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, η αρχή εξυγίανσης διορίζει ή εγκρίνει το διοικητικό όργανο του φορέα·

γ)

η αρχή εξυγίανσης εγκρίνει τις αποδοχές των μελών του διοικητικού οργάνου και καθορίζει τις σχετικές αρμοδιότητές τους·

δ)

η αρχή εξυγίανσης εγκρίνει τη στρατηγική και το προφίλ κινδύνου του φορέα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων.

α)

η κατάσταση της συγκεκριμένης αγοράς για αυτά τα περιουσιακά στοιχεία είναι πιθανό να επιφέρει δυσμενείς συνέπειες σε μία ή περισσότερες χρηματοπιστωτικές αγορές σε περίπτωση εκκαθάρισης των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων στο πλαίσιο κανονικών διαδικασιών αφερεγγυότητας·

β)

η μεταβίβαση είναι απαραίτητη προκειμένου να διασφαλισθεί η εύρυθμη λειτουργία του ιδρύματος υπό εξυγίανση ή του μεταβατικού ιδρύματος· ή

γ)

η μεταβίβαση είναι απαραίτητη προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα έσοδα από την εκκαθάριση.

α)

όταν η δυνατότητα αναμεταβίβασης των συγκεκριμένων δικαιωμάτων, περιουσιακών στοιχείων ή υποχρεώσεων δηλώνεται ρητώς στην εντολή με την οποία πραγματοποιήθηκε η μεταβίβαση·

β)

όταν τα συγκεκριμένα δικαιώματα, περιουσιακά στοιχεία ή υποχρεώσεις δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες δικαιωμάτων, περιουσιακών στοιχείων ή υποχρεώσεων που διευκρινίζονται στην εντολή με την οποία πραγματοποιήθηκε η μεταβίβαση ή δεν πληρούν τις προϋποθέσεις μεταβίβασης της εν λόγω εντολής.

α)

για την ανακεφαλαιοποίηση ενός ιδρύματος, ή μιας οντότητας του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ) της παρούσας οδηγίας, που πληροί τις προϋποθέσεις εξυγίανσης σε βαθμό που να επιτρέπει την αποκατάσταση της δυνατότητας συμμόρφωσης με τις προϋποθέσεις της άδειας λειτουργίας (εφόσον οι εν λόγω προϋποθέσεις ισχύουν για την οντότητα), τη συνέχιση της διεκπεραίωσης των δραστηριοτήτων για τις οποίες έχει λάβει άδεια βάσει της οδηγίας 2013/36/ΕΚ ή της οδηγίας 2014/65/ΕΕ (όταν χορηγείται άδεια στην οντότητα δυνάμει των εν λόγω οδηγιών), καθώς και τη διατήρηση επαρκούς εμπιστοσύνης των αγορών στο ίδρυμα ή την οντότητα·

β)

για τη μετατροπή σε μετοχικό κεφάλαιο ή τη μείωση της αξίας των απαιτήσεων ή των χρεωστικών μέσων που μεταβιβάζονται:

α)

καλυπτόμενες καταθέσεις·

β)

εξασφαλισμένες υποχρεώσεις, συμπεριλαμβανομένων των καλυμμένων ομολόγων και των υποχρεώσεων υπό μορφή χρηματοπιστωτικών μέσων χρησιμοποιούμενων για σκοπούς αντιστάθμισης κινδύνου, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των συνολικών στοιχείων κάλυψης και εξασφαλίζονται, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, κατά τρόπο παρόμοιο με αυτόν των καλυμμένων ομολόγων·

γ)

κάθε υποχρέωση που προκύπτει από την κατοχή, από το ίδρυμα ή την οντότητα του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ) της παρούσας οδηγίας, περιουσιακών στοιχείων πελατών ή ρευστών των πελατών, συμπεριλαμβανομένων περιουσιακών στοιχείων πελατών ή ρευστών των πελατών που έχουν στην κατοχή τους για λογαριασμό ΟΣΕΚΑ, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας 9009/65/ΕΚ, ή ΟΕΕ, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2011/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (31), υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω πελάτες προστατεύονται δυνάμει της ισχύουσας νομοθεσίας περί αφερεγγυότητας·

δ)

κάθε υποχρέωση που προκύπτει από σχέση καταπίστευσης μεταξύ του ιδρύματος ή της οντότητας του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β), γ) ή δ) (ως καταπιστευματοδόχου) και ενός άλλου προσώπου (ως δικαιούχου), υπό την προϋπόθεση ότι ο εν λόγω δικαιούχος προστατεύεται δυνάμει της ισχύουσας νομοθεσίας περί αφερεγγυότητας ή του αστικού δικαίου·

ε)

υποχρεώσεις προς ιδρύματα, εξαιρουμένων των οντοτήτων που ανήκουν στον ίδιο όμιλο, με αρχική διάρκεια μικρότερη των επτά ημερών·

στ)

υποχρεώσεις που έχουν εναπομένουσα διάρκεια μικρότερη των επτά ημερών, έναντι συστημάτων ή φορέων εκμετάλλευσης συστημάτων που ορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 98/26/ΕΚ ή των συμμετεχόντων σε αυτά και που προκύπτουν από συμμετοχή στα εν λόγω συστήματα·

ζ)

υποχρέωση σε οποιονδήποτε από τους εξής:

α)

δεν είναι δυνατή η διάσωση με ίδια μέσα της συγκεκριμένης υποχρέωσης εντός εύλογου χρόνου, παρά τις καλόπιστες προσπάθειες των αρχών εξυγίανσης,

β)

η εξαίρεση είναι αυστηρά αναγκαία και αναλογική προκειμένου να επιτευχθεί η συνέχεια των κρίσιμων λειτουργιών και των βασικών επιχειρηματικών τομέων κατά τρόπο που διατηρεί την ικανότητα του ιδρύματος υπό εξυγίανση να συνεχίζει τις κεντρικές λειτουργίες, υπηρεσίες και συναλλαγές του,

γ)

η εξαίρεση είναι αυστηρά αναγκαία και αναλογική προκειμένου να αποφευχθεί ευρεία μετάδοση, ιδίως όσον αφορά τις επιλέξιμες καταθέσεις φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, η οποία θα διατάρασσε σοβαρά τη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών τους, κατά τρόπο που θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στην οικονομία ενός κράτους μέλους ή της Ένωσης, ή

δ)

η εφαρμογή του εργαλείου διάσωσης με ίδια μέσα σε αυτές τις υποχρεώσεις θα προκαλέσει καταστροφή αξίας τέτοια ώστε οι ζημίες που επιβαρύνουν τους λοιπούς πιστωτές θα είναι μεγαλύτερες από ό,τι εάν οι εν λόγω υποχρεώσεις εξαιρεθούν από τη διάσωση με ίδια μέσα.

α)

να καλυφθούν τυχόν ζημίες που δεν απορροφήθηκαν από τις επιλέξιμες υποχρεώσεις και να μηδενισθεί η καθαρή αξία των στοιχείων ενεργητικού του υπό εξυγίανση ιδρύματος σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο α),

β)

να αγοράσει μετοχές ή άλλα μέσα ιδιοκτησίας ή κεφαλαιακά μέσα του υπό εξυγίανση ιδρύματος, προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθεί το ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο β).

α)

οι μέτοχοι, οι κάτοχοι άλλων μέσων ιδιοκτησίας και οι κάτοχοι σχετικών κεφαλαιακών μέσων και άλλων επιλέξιμων υποχρεώσεων έχουν συνεισφέρει στην απορρόφηση των ζημιών και την ανακεφαλαιοποίηση με ποσό που αντιστοιχεί στο 8 % τουλάχιστον των συνολικών υποχρεώσεων συμπεριλαμβανομένων των ιδίων κεφαλαίων του υπό εξυγίανση ιδρύματος, μετρούμενων κατά τον χρόνο της δράσης εξυγίανσης σύμφωνα με την αποτίμηση που προβλέπεται στο άρθρο 36, μέσω απομείωσης, μετατροπής ή με άλλο τρόπο· και

β)

η συνεισφορά της χρηματοδοτικής ρύθμισης εξυγίανσης δεν υπερβαίνει το 5 % των συνολικών υποχρεώσεων συμπεριλαμβανομένων των ιδίων κεφαλαίων του υπό εξυγίανση ιδρύματος, μετρούμενων κατά τον χρόνο της δράσης εξυγίανσης σύμφωνα με την αποτίμηση που προβλέπεται στο άρθρο 36.

α)

το διαθέσιμο στη χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης ποσό που συγκεντρώθηκε μέσω συνεισφορών των ιδρυμάτων και των υποκαταστημάτων της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 100 παράγραφος 6 και το άρθρο 103·

β)

το ποσό που μπορεί να αντληθεί μέσω εκ των υστέρων εισφορών σύμφωνα με το άρθρο 104 εντός περιόδου τριών ετών· και

γ)

σε περίπτωση που τα αναφερόμενα στα στοιχεία α) και β) της παρούσας παραγράφου ποσά δεν επαρκούν, ποσά που συγκεντρώνονται από εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 105.

α)

έχει καλυφθεί το όριο του 5 % που προβλέπεται στην παράγραφο 5· και

β)

έχουν απομειωθεί ή μετατραπεί πλήρως όλες οι με εξασφαλισμένες, μη προνομιούχες υποχρεώσεις, πλην των επιλέξιμων καταθέσεων.

α)

η συνεισφορά στην απορρόφηση των ζημιών και την ανακεφαλαιοποίηση που αναφέρεται στο στοιχείο α) της παραγράφου 5 ισούται με ποσό τουλάχιστον ίσο με το 20 % των σταθμισμένων βάσει κινδύνου περιουσιακών στοιχείων του σχετικού ιδρύματος,

β)

η χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης του σχετικού κράτους μέλους έχει στη διάθεσή της, μέσω εκ των προτέρων συνεισφορών (μη συμπεριλαμβανομένων των συνεισφορών σε σύστημα εγγύησης των καταθέσεων) που συγκεντρώθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 100 παράγραφος 6και το άρθρο 103, ποσό το οποίο ισούται με το 3 % τουλάχιστον των καλυπτόμενων καταθέσεων όλων των ιδρυμάτων με άδεια λειτουργίας στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, και

γ)

το σχετικό ίδρυμα διαθέτει περιουσιακά στοιχεία με αξία μικρότερη των 900 δισεκατ. EUR σε ενοποιημένη βάση.

α)

την αρχή ότι οι ζημίες επιβαρύνουν πρωτίστως τους μετόχους και στη συνέχεια, γενικά, τους πιστωτές του υπό εξυγίανση ιδρύματος κατά σειρά προτεραιότητας·

β)

το επίπεδο της ικανότητας απορρόφησης ζημιών που θα διατηρούσε το υπό εκκαθάριση ίδρυμα εάν είχε εξαιρεθεί η υποχρέωση ή κατηγορία υποχρεώσεων· και

γ)

την ανάγκη διατήρησης επαρκών πόρων για τη χρηματοδότηση της εξυγίανσης.

α)

τα ιδρύματα αυτά εξυγιαίνονται μέσω εθνικών διαδικασιών αφερεγγυότητας, ή μέσω άλλων διαδικασιών που εφαρμόζονται σύμφωνα με τα άρθρα 38, 40 ή 42 της παρούσας οδηγίας, προβλεπόμενων ειδικά για τα εν λόγω ιδρύματα· και

β)

αυτές οι εθνικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, ή άλλες διαδικασίες, εξασφαλίζουν ότι οι πιστωτές των εν λόγω ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων κατά περίπτωση όσων κατέχουν καλυμμένα ομόλογα, υφίστανται ζημίες κατά τρόπο που ανταποκρίνεται στους στόχους της εξυγίανσης.

α)

το μέσο έχει εκδοθεί και έχει καταβληθεί πλήρως·

β)

η υποχρέωση δεν οφείλεται, δεν εξασφαλίζεται ούτε αποτελεί αντικείμενο εγγύησης από το ίδιο το ίδρυμα·

γ)

η αγορά του μέσου δεν χρηματοδοτήθηκε άμεσα ή έμμεσα από το ίδρυμα·

δ)

η υποχρέωση έχει εναπομένουσα διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους·

ε)

η υποχρέωση δεν προκύπτει από παράγωγο·

στ)

η υποχρέωση δεν προκύπτει από κατάθεση η οποία τυγχάνει προτιμησιακής αντιμετώπισης στην εθνική πτωχευτική ιεραρχία σύμφωνα με το άρθρο 108.