This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02005L0036-20171201
Directive 2005/36/EC of the European Parliament and of the Council of 7 September 2005 on the recognition of professional qualifications (Text with EEA relevance)
Consolidated text: Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
02005L0036 — EL — 01.12.2017 — 012.001
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
ΟΔΗΓΊΑ 2005/36/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 255 της 30.9.2005, σ. 22) |
Τροποποιείται από:
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
αριθ. |
σελίδα |
ημερομηνία |
||
L 363 |
141 |
20.12.2006 |
||
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1430/2007 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 5ης Δεκεμβρίου 2007 |
L 320 |
3 |
6.12.2007 |
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 755/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 31ης Ιουλίου 2008 |
L 205 |
10 |
1.8.2008 |
|
L 311 |
1 |
21.11.2008 |
||
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 279/2009 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 6ης Απριλίου 2009 |
L 93 |
11 |
7.4.2009 |
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 213/2011 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 3ης Μαρτίου 2011 |
L 59 |
4 |
4.3.2011 |
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 623/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 11ης Ιουλίου 2012 |
L 180 |
9 |
12.7.2012 |
|
L 158 |
368 |
10.6.2013 |
||
L 354 |
132 |
28.12.2013 |
||
L 134 |
135 |
24.5.2016 |
||
L 317 |
119 |
1.12.2017 |
Τροποποιείται από:
L 112 |
21 |
24.4.2012 |
Διορθώνεται από:
ΟΔΗΓΊΑ 2005/36/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 7ης Σεπτεμβρίου 2005
σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
ΤΙΤΛΟΣ I
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 1
Αντικείμενο
Η παρούσα οδηγία θεσπίζει τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους το κράτος μέλος που εξαρτά την ανάληψη ή την άσκηση νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος, στην επικράτειά του, από την κατοχή καθορισμένων επαγγελματικών προσόντων (στο εξής αναφερόμενο ως το «κράτος μέλος υποδοχής») αναγνωρίζει, για την ανάληψη και την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος, τα επαγγελματικά προσόντα που έχουν αποκτηθεί σε ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη (στο εξής αναφερόμενα ως «κράτη μέλη καταγωγής») δίνοντας στον κάτοχό τους το δικαίωμα να ασκεί εκεί αυτό το επάγγελμα.
Η παρούσα οδηγία θεσπίζει επίσης τους κανόνες που αφορούν τη μερική πρόσβαση σε νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα και την αναγνώριση επαγγελματικών πρακτικών ασκήσεων που πραγματοποιούνται σε άλλο κράτος μέλος.
Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής
1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε κάθε υπήκοο κράτους μέλους ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο όπου απέκτησε τα επαγγελματικά προσόντα του είτε ως αυτοαπασχολούμενος είτε ως μισθωτός, συμπεριλαμβανομένων των ασκούντων ελευθέρια επαγγέλματα.
Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται επίσης σε κάθε υπήκοο κράτους μέλους ο οποίος έχει πραγματοποιήσει πρακτική άσκηση εκτός του κράτους καταγωγής.
2. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να επιτρέψει, σύμφωνα με τις κανονιστικές ρυθμίσεις του, την άσκηση νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος στην επικράτειά του, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α), στους υπηκόους κρατών μελών που είναι κάτοχοι επαγγελματικών προσόντων τα οποία δεν έχουν αποκτηθεί σε κράτος μέλος. Όσον αφορά τα επαγγέλματα που εμπίπτουν στον τίτλο III κεφάλαιο III, αυτή η πρώτη αναγνώριση πρέπει να συντελείται στο πλαίσιο των ελάχιστων όρων εκπαίδευσης που ορίζονται στο εν λόγω κεφάλαιο.
3. Όταν για ένα συγκεκριμένο νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα έχουν θεσπισθεί, με χωριστή κοινοτική νομοθετική πράξη, άλλες ειδικές ρυθμίσεις που σχετίζονται άμεσα με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσώπων, δεν εφαρμόζονται οι αντίστοιχες διατάξεις της παρούσας οδηγίας.
4. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στους συμβολαιογράφους που διορίζονται με επίσημη πράξη της Διοίκησης.
Άρθρο 3
Ορισμοί
1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται:
α) ως «νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα», η επαγγελματική δραστηριότητα ή το σύνολο επαγγελματικών δραστηριοτήτων των οποίων η ανάληψη, η άσκηση ή ένας από τους όρους άσκησης εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα, δυνάμει νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων, από την κατοχή καθορισμένων επαγγελματικών προσόντων· ειδικότερα, όρο άσκησης συνιστά η χρήση επαγγελματικού τίτλου που περιορίζεται, βάσει νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων, μόνο σε όποιον κατέχει συγκεκριμένο επαγγελματικό προσόν. Όταν η ανωτέρω φράση δεν έχει εφαρμογή, επάγγελμα αναφερόμενο στην παράγραφο 2 εξομοιώνεται προς νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα·
β) ως «επαγγελματικά προσόντα», τα προσόντα που πιστοποιούνται από τίτλο εκπαίδευσης, από βεβαίωση επάρκειας που αναφέρεται στο άρθρο 11, στοιχείο α), εδάφιο (i) ή/και από επαγγελματική πείρα·
γ) ως «τίτλος εκπαίδευσης», τα διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλοι τίτλοι που χορηγούνται από αρχή κράτους μέλους, η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του εν λόγω κράτους, και βεβαιώνουν επιτυχώς περατωθείσα επαγγελματική εκπαίδευση που έχει αποκτηθεί, κατά κύριο λόγο, στην Κοινότητα. Όταν η ανωτέρω φράση δεν έχει εφαρμογή, τίτλος εκπαίδευσης αναφερόμενος στην παράγραφο 3 εξομοιώνεται προς τίτλο εκπαίδευσης·
δ) «αρμόδια αρχή», οιαδήποτε αρχή ή οργανισμός που έχει εξουσιοδοτηθεί ειδικά από τα κράτη μέλη να χορηγεί ή να παραλαμβάνει τους τίτλους εκπαίδευσης και άλλα έγγραφα ή πληροφορίες, καθώς και να παραλαμβάνει τις αιτήσεις και να λαμβάνει τις αποφάσεις που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία·
ε) ως «νομοθετικά κατοχυρωμένη εκπαίδευση», κάθε εκπαίδευση η οποία είναι άμεσα προσανατολισμένη στην άσκηση συγκεκριμένου επαγγέλματος και συνίσταται σε κύκλο σπουδών που ενδεχομένως συμπληρώνεται από επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, πρακτική άσκηση ή άσκηση του επαγγέλματος.
Η διάρθρωση και το επίπεδο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, της πρακτικής άσκησης ή της άσκησης του επαγγέλματος ρυθμίζονται από νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του οικείου κράτους μέλους ή υπόκεινται σε έλεγχο ή έγκριση εκ μέρους της αρμόδιας προς τούτο αρχής·
στ) «επαγγελματική εμπειρία» η πραγματική και νόμιμη άσκηση πλήρους απασχόλησης ή ισοδύναμης μερικής απασχόλησης του σχετικού επαγγέλματος σε ένα κράτος μέλος·
ζ) ως «πρακτική άσκηση προσαρμογής», η άσκηση νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος, που πραγματοποιείται στο κράτος μέλος υποδοχής υπό την ευθύνη αναγνωρισμένου επαγγελματία και που συνοδεύεται, ενδεχομένως, από συμπληρωματική εκπαίδευση. Η πρακτική άσκηση υπόκειται σε αξιολόγηση. Οι λεπτομερείς κανόνες της πρακτικής άσκησης και της αξιολόγησής της καθώς και το νομικό καθεστώς του ασκούμενου μετανάστη καθορίζονται από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής.
Το καθεστώς του οποίου απολαύει εντός του κράτους μέλους υποδοχής ο ασκούμενος, ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα παραμονής, τις υποχρεώσεις, τα δικαιώματα και τις κοινωνικές παροχές, τις αποζημιώσεις και τις αποδοχές, καθορίζεται από τις αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους σύμφωνα με το ισχύον κοινοτικό δίκαιο·
η) «δοκιμασία επάρκειας», δοκιμασία που αφορά αποκλειστικά τις επαγγελματικές γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες του αιτούντος, διενεργείται δε ή αναγνωρίζεται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής με σκοπό να αξιολογηθεί η ικανότητα του αιτούντος να ασκήσει νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα στο εν λόγω κράτος μέλος.
Για τη διενέργεια της δοκιμασίας αυτής, οι αρμόδιες αρχές, με βάση τη σύγκριση της εκπαίδευσης που απαιτεί το κράτος μέλος υποδοχής με την εκπαίδευση του αιτούντος, καταρτίζουν κατάλογο των τομέων γνώσεων οι οποίοι δεν καλύπτονται από το δίπλωμα ή από άλλους τίτλους εκπαίδευσης που κατέχει ο αιτών.
Στη δοκιμασία επάρκειας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι ο αιτών είναι αναγνωρισμένος επαγγελματίας στο κράτος μέλος καταγωγής ή στο κράτος μέλος προέλευσής του. Η δοκιμασία αυτή καλύπτει τομείς γνώσεων που επιλέγονται μεταξύ αυτών που περιλαμβάνονται στον κατάλογο και των οποίων η γνώση αποτελεί βασική προϋπόθεση για την άσκηση του εν λόγω επαγγέλματος στο κράτος μέλος υποδοχής. Η εν λόγω δοκιμασία μπορεί επίσης να καλύπτει τη γνώση της δεοντολογίας που ισχύει για τις εν λόγω δραστηριότητες στο κράτος μέλος υποδοχής.
Οι λεπτομερείς κανόνες της δοκιμασίας επάρκειας, καθώς και το νομικό καθεστώς στο οποίο υπάγεται, στο κράτος μέλος υποδοχής, ο αιτών που επιθυμεί να ετοιμαστεί για τη δοκιμασία επάρκειας στο εν λόγω κράτος μέλος, καθορίζονται από τις αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους·
θ) ως «διευθυντής επιχείρησης», κάθε πρόσωπο που έχει ασκήσει σε επιχείρηση του αντίστοιχου επαγγελματικού κλάδου:
i) είτε τα καθήκοντα διευθυντή επιχείρησης ή υποκαταστήματος επιχείρησης,
ii) είτε τα καθήκοντα αναπληρωτή του επιχειρηματία ή του διευθυντή της επιχείρησης, εφόσον τα καθήκοντα αυτά συνεπάγονται ευθύνη ανάλογη με την ευθύνη του επιχειρηματία ή του διευθυντή της επιχείρησης ή,
iii) είτε τα καθήκοντα διευθυντικού στελέχους επιφορτισμένου με καθήκοντα εμπορικής ή/και τεχνικής φύσεως και υπεύθυνου για ένα ή περισσότερα τμήματα της επιχείρησης.
ι) «επαγγελματική πρακτική άσκηση» με την επιφύλαξη του άρθρου 46, παράγραφος 4, μια περίοδος επαγγελματικής πρακτικής άσκησης υπό επίβλεψη, υπό τον όρο ότι αποτελεί προϋπόθεση για την πρόσβαση σε νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα, και η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε κατά τη διάρκεια ή μετά την ολοκλήρωση εκπαίδευσης που οδηγεί στην απόκτηση διπλώματος·
ια) «ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα» ένα ηλεκτρονικό πιστοποιητικό με το οποίο αποδεικνύεται είτε ότι ο επαγγελματίας πληροί όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την παροχή υπηρεσιών σε ένα κράτος μέλος υποδοχής σε προσωρινή και περιστασιακή βάση είτε η αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων για εγκατάσταση σε ένα κράτος μέλος υποδοχής·
ιβ) «διά βίου μάθηση» κάθε γενική εκπαίδευση, επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, ανεπίσημη εκπαίδευση και άτυπη μάθηση που έχει λάβει ένα άτομο κατά τη διάρκεια της ζωής του, με αποτέλεσμα τη βελτίωση των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων του, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει και επαγγελματική δεοντολογία·
ιγ) «επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος» λόγοι οι οποίοι αναγνωρίζονται ως επιτακτικοί στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
ιδ) «Ευρωπαϊκό Σύστημα Μεταφοράς και Συσσώρευσης Ακαδημαϊκών Μονάδων ή μονάδες ΕCTS» το σύστημα μονάδων για την ανώτατη εκπαίδευση που χρησιμοποιούνται στον ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης.
2. Εξομοιώνεται προς νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα το επάγγελμα που ασκείται από τα μέλη ένωσης ή οργάνωσης του παραρτήματος Ι.
Οι ενώσεις ή οργανώσεις που μνημονεύονται στο πρώτο εδάφιο έχουν ιδίως ως στόχο την προαγωγή και διατήρηση της στάθμης του οικείου επαγγέλματος σε υψηλά επίπεδα. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, τυγχάνουν αναγνωρίσεως υπό ειδική μορφή σε κράτος μέλος και χορηγούν στα μέλη τους τίτλο εκπαίδευσης, τα υποβάλλουν σε κανόνες επαγγελματικής συμπεριφοράς τους οποίους θεσπίζουν οι ίδιες, και παρέχουν σ' αυτά το δικαίωμα να κάνουν χρήση τίτλου ή συντομογραφίας ή ιδιότητας που αντιστοιχεί προς αυτόν τον τίτλο εκπαίδευσης.
Κάθε φορά που ένα κράτος μέλος παρέχει αναγνώριση σε ένωση ή οργάνωση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, ενημερώνει την Επιτροπή. Η Επιτροπή εξετάζει κατά πόσον η ένωση ή η οργάνωση πληροί τους όρους που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο. Προκειμένου να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι κανονιστικές εξελίξεις στα κράτη μέλη, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ ώστε να ανανεώνει το παράρτημα I όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο.
Όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστική πράξη προκειμένου να απορρίψει τη ζητηθείσα ανανέωση του παραρτήματος I.
3. Εξομοιώνεται προς τίτλο εκπαίδευσης κάθε τίτλος εκπαίδευσης που χορηγείται από τρίτη χώρα, εφόσον ο κάτοχός του διαθέτει στο συγκεκριμένο επάγγελμα τριετή επαγγελματική πείρα στο έδαφος του κράτους μέλους το οποίο αναγνώρισε τον εν λόγω τίτλο σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2, και εφόσον η επαγγελματική αυτή πείρα πιστοποιείται από το εν λόγω κράτος μέλος.
Άρθρο 4
Αποτελέσματα της αναγνώρισης
1. Η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων από το κράτος μέλος υποδοχής παρέχει στους δικαιούχους τη δυνατότητα να αποκτήσουν, στο εν λόγω κράτος μέλος, πρόσβαση στο ίδιο επάγγελμα για το οποίο διαθέτουν τα προσόντα στο κράτος μέλος καταγωγής και να το ασκούν στο κράτος μέλος υποδοχής υπό τις ίδιες προϋποθέσεις όπως και οι υπήκοοί του.
2. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, το επάγγελμα που επιθυμεί να ασκήσει ο αιτών στο κράτος μέλος υποδοχής είναι το ίδιο με εκείνο για το οποίο διαθέτει τα προσόντα στο κράτος μέλος καταγωγής, εφόσον οι καλυπτόμενες δραστηριότητες είναι συγκρίσιμες.
3. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, η μερική πρόσβαση σε ένα επάγγελμα στο κράτος μέλος υποδοχής παρέχεται υπό τους όρους που ορίζονται στο άρθρο 4στ.
Άρθρο 4α
Ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα
1. Τα κράτη μέλη εκδίδουν ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα για τους κατόχους επαγγελματικών προσόντων κατόπιν αιτήματός τους και με την προϋπόθεση ότι η Επιτροπή έχει εκδώσει τις σχετικές εκτελεστικές πράξεις που προβλέπονται στην παράγραφο 7.
2. Όταν έχει καθιερωθεί ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα για ένα συγκεκριμένο επάγγελμα μέσω σχετικών εκτελεστικών πράξεων που θεσπίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 7, ο ενδιαφερόμενος κάτοχος επαγγελματικών προσόντων μπορεί να επιλέξει να υποβάλει αίτηση για μια τέτοια ταυτότητα ή να κάνει χρήση των διαδικασιών που προβλέπονται στους τίτλους II και ΙΙΙ.
3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο κάτοχος μιας ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας επωφελείται από όλα τα δικαιώματα που ορίζονται στα άρθρα 4β έως 4ε.
4. Εάν ο κάτοχος επαγγελματικού τίτλου σκοπεύει να παράσχει υπηρεσίες σύμφωνα με τον τίτλο II, πλην αυτών που καλύπτονται από το άρθρο 7 παράγραφος 4, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής εκδίδει ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα σύμφωνα με τα άρθρα 4β και 4γ. Η ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα, ανάλογα με την περίπτωση, συνιστά τη δήλωση δυνάμει του άρθρου 7.
5. Εάν ο κάτοχος ενός επαγγελματικού τίτλου σκοπεύει να εγκατασταθεί σε άλλο κράτος μέλος σύμφωνα με τα κεφάλαια Ι έως ΙΙΙα του τίτλου ΙΙΙ ή να παράσχει υπηρεσίες σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής ολοκληρώνει όλες τις προκαταρκτικές ενέργειες όσον αφορά τον ατομικό φάκελο του αιτούντος που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του συστήματος πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά (IMI) (αρχείο ΙΜΙ), όπως προβλέπεται στα άρθρα 4β και 4δ. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής εκδίδουν την ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα σύμφωνα με τα άρθρα 4β και 4δ.
Για τους σκοπούς της εγκατάστασης, η έκδοση ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας δεν παρέχει αυτόματο δικαίωμα άσκησης συγκεκριμένου επαγγέλματος εάν υπάρχουν απαιτήσεις εγγραφής ή άλλες διαδικασίες ελέγχου που έχουν τεθεί σε ισχύ στο κράτος μέλος υποδοχής ήδη πριν από την καθιέρωση ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας για το εν λόγω επάγγελμα.
6. Τα κράτη μέλη διορίζουν αρμόδιες αρχές για τη διεκπεραίωση των αρχείων ΙΜΙ και την έκδοση ευρωπαϊκών επαγγελματικών ταυτοτήτων. Οι αρχές αυτές διασφαλίζουν την αμερόληπτη, αντικειμενική και έγκαιρη επεξεργασία των αιτήσεων για ευρωπαϊκές επαγγελματικές ταυτότητες. Τα κέντρα υποστήριξης που αναφέρονται στο άρθρο 57β μπορούν επίσης να ενεργούν υπό την ιδιότητα μιας αρμόδιας αρχής. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές και τα κέντρα υποστήριξης ενημερώνουν τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων και των υποψήφιων αιτούντων, σχετικά με τη λειτουργία και την προστιθέμενη αξία μιας ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας για τα επαγγέλματα για τα οποία αυτή είναι διαθέσιμη.
7. Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλιστεί η ενιαία εφαρμογή των διατάξεων για τις ευρωπαϊκές επαγγελματικές ταυτότητες για τα επαγγέλματα που πληρούν τους όρους που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, περιλαμβανομένων μέτρων σχετικά με τη μορφή της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας, την επεξεργασία των γραπτών αιτήσεων, τις μεταφράσεις που πρέπει να προσκομίσει ο αιτών για την υποστήριξη μιας αίτησης έκδοσης ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας, τις λεπτομέρειες για τα έγγραφα που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 ή το παράρτημα VII για την υποβολή ολοκληρωμένης αίτησης και τις διαδικασίες για την καταβολή και την επεξεργασία των πληρωμών για την ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Η Επιτροπή προσδιορίζει επίσης μέσω εκτελεστικών πράξεων πώς, σε ποιες περιπτώσεις και για ποια έγγραφα οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ζητήσουν επικυρωμένα αντίγραφα σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 4β παράγραφος 3, του άρθρου 4δ παράγραφος 2 και του άρθρου 4δ παράγραφος 3 για το συγκεκριμένο επάγγελμα.
Η καθιέρωση της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας για ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, μέσω της θέσπισης των σχετικών εκτελεστικών πράξεων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο υπόκειται σε όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) υπάρχει σημαντική κινητικότητα ή εν δυνάμει σημαντική κινητικότητα στο συγκεκριμένο επάγγελμα·
β) τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη έχουν εκδηλώσει επαρκές ενδιαφέρον·
γ) το επάγγελμα ή η εκπαίδευση και η κατάρτιση με στόχο την άσκηση του επαγγέλματος έχει κατοχυρωθεί νομοθετικά σε σημαντικό αριθμό κρατών μελών.
Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 58 παράγραφος 2.
8. Τυχόν τέλη που ενδέχεται να βαρύνουν τους αιτούντες για διοικητικές διαδικασίες έκδοσης της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας είναι εύλογα, αναλογικά και αντίστοιχα με τις δαπάνες που υφίστανται τα κράτη μέλη καταγωγής και υποδοχής και δεν αποτελούν αντικίνητρο για την υποβολή αίτησης για ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα.
Άρθρο 4β
Αίτηση έκδοσης ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας και δημιουργία ενός αρχείου ΙΜΙ
1. Το κράτος μέλος υποδοχής επιτρέπει στον κάτοχο επαγγελματικών προσόντων να υποβάλει αίτηση έκδοσης ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας μέσω ενός διαδικτυακού εργαλείου, που παρέχει η Επιτροπή, το οποίο δημιουργεί αυτομάτως ένα αρχείο ΙΜΙ για τον συγκεκριμένο αιτούντα. Όταν ένα κράτος μέλος καταγωγής επιτρέπει επίσης τις γραπτές αιτήσεις, θέτει σε εφαρμογή όλα τα αναγκαία μέτρα για τη δημιουργία του αρχείου ΙΜΙ, τυχόν πληροφορίες που πρέπει να αποστέλλονται στον αιτούντα και την έκδοση της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας.
2. Οι αιτήσεις πρέπει να τεκμηριώνονται μέσω των εγγράφων που απαιτούνται από τις εκτελεστικές πράξεις που πρόκειται να εκδοθούν με βάση το άρθρο 4α παράγραφος 7.
3. Εντός μιας εβδομάδας από την παραλαβή της αίτησης, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής επιβεβαιώνει τη λήψη της αίτησης και ενημερώνει τον αιτούντα σχετικά με ενδεχόμενη παράλειψη αποστολής κάποιου εγγράφου.
Ανάλογα με την περίπτωση, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής εκδίδει κάθε αποδεικτικό πιστοποιητικό που απαιτείται δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής επαληθεύει κατά πόσον ο υποψήφιος είναι νόμιμα εγκατεστημένος στο κράτος μέλος καταγωγής και αν όλα τα αναγκαία έγγραφα που έχουν εκδοθεί στο κράτος μέλος καταγωγής είναι έγκυρα και αυθεντικά. Σε περίπτωση δεόντως αιτιολογημένων αμφιβολιών, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής συμβουλεύεται τον αρμόδιο φορέα και μπορεί να ζητήσει από τον αιτούντα επικυρωμένα αντίγραφα των εγγράφων. Σε περίπτωση επακόλουθων αιτήσεων από τον ίδιο αιτούντα, οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους καταγωγής και του κράτους μέλους υποδοχής δεν δύνανται να ζητήσουν την εκ νέου υποβολή των εγγράφων που υπάρχουν ήδη στο αρχείο ΙΜΙ και είναι ακόμα έγκυρα.
4. Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων τις τεχνικές προδιαγραφές, τα μέτρα που είναι αναγκαία για τη διασφάλιση της ακεραιότητας, της εμπιστευτικότητας και της ακρίβειας των πληροφοριών που περιέχονται στην ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα και στο αρχείο ΙΜΙ, και τις προϋποθέσεις και τις διαδικασίες για την έκδοση μιας ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας στον κάτοχό της, συμπεριλαμβανομένης και της δυνατότητας μεταφόρτωσής της ή ενημέρωσης του αρχείου ΙΜΙ. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 58 παράγραφος 2.
Άρθρο 4γ
Ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα για προσωρινή και περιστασιακή παροχή υπηρεσιών πλην των καλυπτόμενων από το άρθρο 7 παράγραφος 4
1. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής ελέγχει την αίτηση και τα δικαιολογητικά έγγραφα που περιλαμβάνονται στο αρχείο IMI και, εντός τριών εβδομάδων, εκδίδει την ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα για προσωρινή και περιστασιακή παροχή υπηρεσιών πλην των καλυπτόμενων από το άρθρο 7 παράγραφος 4. Η εν λόγω προθεσμία αρχίζει από την ημερομηνία παραλαβής των ελλειπόντων εγγράφων τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 4β παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο, ή, εφόσον δεν ζητούνται άλλα έγγραφα, μετά τη λήξη της περιόδου μιας εβδομάδας που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο. Κατόπιν αποστέλλει την ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα απευθείας στην αρμόδια αρχή κάθε κράτους μέλους υποδοχής και ενημερώνει σχετικά τον αιτούντα. Το κράτος μέλος υποδοχής απαγορεύεται να ζητήσει οιαδήποτε περαιτέρω δήλωση δυνάμει του άρθρου 7 για τους επόμενους 18 μήνες.
2. Η απόφαση της αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους καταγωγής ή η μη έκδοση απόφασης εντός της περιόδου των τριών εβδομάδων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί να εφεσιβληθεί δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας.
3. Εάν ένας κάτοχος ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας επιθυμεί να παράσχει υπηρεσίες σε κράτη μέλη άλλα από εκείνα που αναφέρονταν αρχικά στην αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ο εν λόγω κάτοχος μπορεί να υποβάλει αίτηση για ανάλογη επέκταση. Εάν ο κάτοχος επιθυμεί να συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες του μετά το πέρας της περιόδου των 18 μηνών που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ενημερώνει την αρμόδια αρχή αναλόγως. Σε οιαδήποτε περίπτωση, ο κάτοχος παρέχει επίσης πληροφορίες για ουσιώδεις αλλαγές της κατάστασης που τεκμηριώνεται στο αρχείο ΙΜΙ που ενδέχεται να απαιτηθούν από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής σύμφωνα με τις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 4α παράγραφος 7. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής αποστέλλει την ενημερωμένη ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα στο οικείο κράτος μέλος υποδοχής.
4. Η ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα ισχύει σε ολόκληρη την επικράτεια όλων των οικείων κρατών μελών υποδοχής για όσο διάστημα ο κάτοχός της διατηρεί το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματός του βάσει των εγγράφων και των πληροφοριών που περιέχονται στο αρχείο ΙΜΙ.
Άρθρο 4δ
Ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα για εγκατάσταση και για προσωρινή και περιστασιακή παροχή υπηρεσιών δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 4
1. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής ελέγχει, εντός ενός μηνός, την αυθεντικότητα και την εγκυρότητα των δικαιολογητικών εγγράφων που περιλαμβάνονται στο αρχείο IMI για τους σκοπούς της έκδοσης ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας για εγκατάσταση ή για προσωρινή και περιστασιακή παροχή υπηρεσιών σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4. Η εν λόγω προθεσμία αρχίζει από την ημερομηνία παραλαβής των ελλειπόντων εγγράφων τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 4β παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο, ή, εφόσον δεν ζητούνται άλλα έγγραφα, μετά τη λήξη της περιόδου μιας εβδομάδας που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο. Στη συνέχεια, διαβιβάζει αμέσως την αίτηση στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής. Το κράτος μέλος καταγωγής ενημερώνει τον αιτούντα για την τύχη της αίτησης ενώ παράλληλα διαβιβάζει την αίτηση στο κράτος μέλος υποδοχής.
2. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στα άρθρα 16, 21 49α και 49β, το κράτος μέλος υποδοχής αποφασίζει εάν θα εκδώσει ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα σύμφωνα με την παράγραφο 1, εντός μηνός από την παραλαβή της αίτησης που διαβιβάστηκε από το κράτος μέλος καταγωγής. Σε περίπτωση δεόντως αιτιολογημένων αμφιβολιών, το κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να ζητήσει πρόσθετες πληροφορίες, ή τη συμπερίληψη επικυρωμένου αντιγράφου εγγράφου, από το κράτος μέλος καταγωγής, τις οποίες το κράτος μέλος καταγωγής παρέχει το αργότερο δύο εβδομάδες μετά την υποβολή της αίτησης. Με την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 5, εφαρμόζεται η προθεσμία του ενός μηνός, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε τέτοια αίτηση.
3. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 4 και στο άρθρο 14, ένα κράτος μέλος υποδοχής αποφασίζει εάν θα εκδώσει ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα ή εάν θα επιβάλει στον κάτοχο επαγγελματικού τίτλου αντισταθμιστικά μέτρα εντός δύο μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης που διαβίβασε το κράτος μέλος καταγωγής. Σε περίπτωση δεόντως αιτιολογημένων αμφιβολιών, το κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να ζητήσει πρόσθετες πληροφορίες, ή τη συμπερίληψη επικυρωμένου αντιγράφου εγγράφου, από το κράτος μέλος καταγωγής, τις οποίες το κράτος μέλος καταγωγής παρέχει το αργότερο δύο εβδομάδες μετά την υποβολή της αίτησης. Με την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 5, εφαρμόζεται η προθεσμία των δύο μηνών, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε τέτοια αίτηση.
4. Σε περίπτωση που το κράτος μέλος υποδοχής δεν λάβει τις απαραίτητες πληροφορίες που μπορεί να ζητήσει σύμφωνα με την παρούσα οδηγία προκειμένου να λάβει απόφαση σχετικά με την έκδοση της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας είτε από το κράτος μέλος καταγωγής είτε από τον αιτούντα, μπορεί να αρνηθεί την έκδοση της ταυτότητας. Η άρνηση αιτιολογείται δεόντως.
5. Εάν το κράτος μέλος υποδοχής δεν λάβει απόφαση εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου ή δεν διοργανώσει δοκιμασία επάρκειας σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4, η ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα θεωρείται ότι έχει εκδοθεί και αποστέλλεται αυτόματα, μέσω του ΙΜΙ, στον κάτοχο επαγγελματικού τίτλου.
Το κράτος μέλος υποδοχής έχει τη δυνατότητα να παρατείνει κατά δύο εβδομάδες τις προθεσμίες που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 για την αυτόματη έκδοση της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας. Εξηγεί τον λόγο της παράτασης και ενημερώνει σχετικά τον αιτούντα. Η παράταση αυτή μπορεί να επαναληφθεί άπαξ και μόνο αν είναι απολύτως αναγκαία, ιδίως για λόγους που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία ή την ασφάλεια των αποδεκτών των υπηρεσιών.
6. Οι ενέργειες στις οποίες προβαίνει το κράτος μέλος καταγωγής σύμφωνα με την παράγραφο 1 αντικαθιστούν τυχόν αιτήσεις για αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας του κράτους μέλους υποδοχής.
7. Οι αποφάσεις του κράτους μέλους καταγωγής και του κράτους μέλους υποδοχής που εγκρίνονται δυνάμει των παραγράφων 1 έως 5 ή η μη έκδοση απόφασης από το κράτος μέλος καταγωγής μπορούν να εφεσιβληθούν δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.
Άρθρο 4ε
Επεξεργασία και πρόσβαση σε δεδομένα σχετικά με την ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα
1. Με την επιφύλαξη του τεκμηρίου της αθωότητας, οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους καταγωγής και του κράτους μέλους υποδοχής ενημερώνουν εγκαίρως το αντίστοιχο αρχείο ΙΜΙ με πληροφορίες που αφορούν πειθαρχικά μέτρα ή ποινικές καταδίκες που αφορούν απαγόρευση ή περιορισμό και που έχουν συνέπειες στην άσκηση των δραστηριοτήτων του κατόχου της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Στο πλαίσιο αυτό τηρούν τους κανόνες προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που προβλέπονται στην οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών ( 1 ) και στην οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) ( 2 ). Οι εν λόγω ενημερώσεις περιλαμβάνουν τη διαγραφή πληροφοριών που δεν είναι πλέον απαραίτητες. Ο κάτοχος της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας και οι αρμόδιες αρχές που έχουν πρόσβαση στο αντίστοιχο αρχείο ΙΜΙ ενημερώνονται αμέσως σχετικά με τυχόν αλλαγές. Η υποχρέωση αυτή δεν θίγει την υποχρέωση προειδοποίησης που βαρύνει τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 56α.
2. Το περιεχόμενο των επικαιροποιήσεων πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιορίζεται στα ακόλουθα:
α) την ταυτότητα του επαγγελματία·
β) το σχετικό επάγγελμα·
γ) πληροφορίες σχετικά με την εθνική αρχή ή το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση περιορισμού ή απαγόρευσης·
δ) το πεδίο εφαρμογής του περιορισμού ή της απαγόρευσης· και
ε) την περίοδο ισχύος του περιορισμού ή της απαγόρευσης.
3. Πρόσβαση στις πληροφορίες που περιέχονται στο αρχείο ΙΜΙ έχουν μόνο οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους καταγωγής και του κράτους μέλους υποδοχής, σύμφωνα με την οδηγία 95/46/ΕΚ. Οι αρμόδιες αρχές ενημερώνουν τον κάτοχο της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας για το περιεχόμενο του αρχείου ΙΜΙ μετά από αίτημα του κατόχου.
4. Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα περιορίζονται σε αυτές που είναι απαραίτητες για την πιστοποίηση του δικαιώματος του κατόχου της να ασκήσει το επάγγελμα για το οποίο εκδόθηκε, δηλαδή, όνομα του κατόχου, επώνυμο, ημερομηνία και τόπο γέννησης, επάγγελμα, τίτλους επαγγελματικής εκπαίδευσης, και το εφαρμοστέο καθεστώς, εμπλεκόμενες αρμόδιες αρχές, αριθμό ταυτότητας, χαρακτηριστικά ασφαλείας και αναφορά ενός έγκυρου εγγράφου ταυτότητας. Στο αρχείο ΙΜΙ περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με την κτηθείσα επαγγελματική εμπειρία ή τα αντισταθμιστικά μέτρα που ίσχυσαν για τον κάτοχο της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας.
5. Τα προσωπικά δεδομένα που περιλαμβάνονται στο αρχείο ΙΜΙ μπορούν να υποστούν επεξεργασία για όσο διάστημα χρειάζεται για τον σκοπό της διαδικασίας αναγνώρισης αυτής καθεαυτής και ως αποδεικτικό στοιχείο της αναγνώρισης ή της διαβίβασης της δήλωσης που προβλέπεται στο άρθρο 7. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο κάτοχος μιας ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας δικαιούται ανά πάσα στιγμή και χωρίς κόστος για τον κάτοχο να ζητήσει τη διόρθωση ανακριβών ή ελλιπών στοιχείων ή τη διαγραφή και τον αποκλεισμό του οικείου αρχείου ΙΜΙ. Ο κάτοχος ενημερώνεται για το δικαίωμά του αυτό κατά τη στιγμή της έκδοσης της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας, και του γίνεται σχετική υπόμνηση στη συνέχεια ανά διετία. Η υπόμνηση αποστέλλεται αυτομάτως μέσω του ΙΜΙ όταν η αρχική αίτηση για την ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα έχει υποβληθεί μέσω του διαδικτύου.
Σε περίπτωση αίτησης για διαγραφή ενός αρχείου ΙΜΙ που συνδέεται με μια ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα που εκδόθηκε με σκοπό την εγκατάσταση ή την προσωρινή και περιστασιακή παροχή υπηρεσιών δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 4, οι αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους υποδοχής παρέχουν στον κάτοχο επαγγελματικών προσόντων αποδεικτικό στοιχείο που πιστοποιεί την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων του.
6. Όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα και όλων των αρχείων ΙΜΙ, οι σχετικές αρμόδιες αρχές των κρατών μελών θεωρούνται ως υπεύθυνοι επεξεργασίας υπό την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο δ) της οδηγίας 95/46/ΕΚ. Όσον αφορά τις αρμοδιότητές της δυνάμει των παραγράφων 1 έως 4 του παρόντος άρθρου και την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που σχετίζεται με αυτές, η Επιτροπή θεωρείται ως υπεύθυνος επεξεργασίας δεδομένων υπό την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών ( 3 ).
7. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, τα κράτη μέλη υποδοχής ορίζουν ότι οι εργοδότες, οι πελάτες, οι ασθενείς, οι δημόσιες αρχές και άλλοι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επαληθεύουν την αυθεντικότητα και την εγκυρότητα μιας ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας που προσκομίζει σε αυτούς ο κάτοχος της ταυτότητας.
Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τους κανόνες πρόσβασης στο αρχείο ΙΜΙ, και τα τεχνικά μέσα και τις διαδικασίες για την επαλήθευση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 58 παράγραφος 2.
Άρθρο 4στ
Μερική πρόσβαση
1. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής παραχωρεί μερική πρόσβαση σε μια επαγγελματική δραστηριότητα στην επικράτειά του μόνον όταν πληρούνται όλες οι κατωτέρω προϋποθέσεις:
α) ο επαγγελματίας διαθέτει όλα τα απαραίτητα επαγγελματικά προσόντα προκειμένου να ασκεί στο κράτος μέλος καταγωγής την επαγγελματική δραστηριότητα για την οποία ζητεί μερική πρόσβαση στο κράτος μέλος υποδοχής·
β) οι διαφορές μεταξύ της επαγγελματικής δραστηριότητας που ασκεί νομίμως ο αιτών στο κράτος μέλος καταγωγής και του νομοθετικά ρυθμιζόμενου επαγγέλματος στο κράτος μέλος υποδοχής είναι τόσο μεγάλες ώστε η εφαρμογή αντισταθμιστικών μέτρων σημαίνει ότι ο αιτών θα υποχρεούνταν να ακολουθήσει το πλήρες πρόγραμμα εκπαίδευσης και κατάρτισης που απαιτείται στο κράτος μέλος υποδοχής για να έχει πλήρη πρόσβαση στο νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα στο κράτος μέλος υποδοχής·
γ) η επαγγελματική δραστηριότητα μπορεί αντικειμενικά να διαχωριστεί από άλλες δραστηριότητες που εμπίπτουν στο νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα στο κράτος μέλος υποδοχής.
Για τους σκοπούς του στοιχείου γ), η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής λαμβάνει υπόψη κατά πόσον η επαγγελματική δραστηριότητα μπορεί να ακολουθηθεί αυτόνομα στο κράτος μέλος καταγωγής.
2. Μια αίτηση μερικής πρόσβασης μπορεί να απορριφθεί εάν η σχετική απόρριψη δικαιολογείται βάσει ενός επιτακτικού λόγου γενικού συμφέροντος, ικανού να διασφαλίσει την επίτευξη του σκοπούμενου στόχου και δεν υπερβαίνει τα μέτρα που είναι απαραίτητα για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.
3. Οι αιτήσεις με σκοπό την εγκατάσταση σε κράτος μέλος υποδοχής πρέπει να εξετάζονται σύμφωνα με τα κεφάλαια Ι και IV του τίτλου III σε περίπτωση εγκατάστασης στο κράτος μέλος υποδοχής.
4. Οι αιτήσεις με σκοπό την παροχή προσωρινών και περιστασιακών υπηρεσιών στο κράτος μέλος υποδοχής όσον αφορά επαγγελματικές δραστηριότητες που έχουν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και ασφάλεια εξετάζονται σύμφωνα με τον τίτλο II.
5. Κατά παρέκκλιση από το έκτο εδάφιο του άρθρου 7 παράγραφος 4 και του άρθρου 52 παράγραφος 1, η επαγγελματική δραστηριότητα ασκείται βάσει του επαγγελματικού τίτλου του κράτους μέλους καταγωγής μετά την παραχώρηση της μερικής πρόσβασης. Το κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να απαιτεί τη χρήση αυτού του επαγγελματικού τίτλου στις γλώσσες του κράτους μέλους υποδοχής. Επαγγελματίες που επωφελούνται από μερική πρόσβαση επισημαίνουν με σαφήνεια στους αποδέκτες υπηρεσιών το πεδίο των επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων.
6. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στους επαγγελματίες που επωφελούνται από την αυτόματη αναγνώριση των επαγγελματικών τους προσόντων δυνάμει των κεφαλαίων II, III και ΙΙΙα του τίτλου III.
ΤΙΤΛΟΣ II
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Άρθρο 5
Αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών
1. Υπό την επιφύλαξη ειδικών διατάξεων του κοινοτικού δικαίου, καθώς και των άρθρων 6 και 7 της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη δεν περιορίζουν την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών σε άλλο κράτος μέλος, για λόγους που αφορούν τα επαγγελματικά προσόντα:
α) εάν ο πάροχος είναι νομίμως εγκατεστημένος σε κράτος μέλος με σκοπό να ασκεί εκεί αυτό το επάγγελμα (στο εξής αναφερόμενο ως το «κράτος μέλος εγκατάστασης») και
β) σε περίπτωση μετακίνησης του παρόχου σε άλλο κράτος μέλος, εάν έχει ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη επί ένα τουλάχιστον έτος στο διάστημα των δέκα ετών που προηγούνται της παροχής στο κράτος μέλος εγκατάστασης, εφόσον το επάγγελμα δεν είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο στο κράτος μέλος εγκατάστασης. Ο όρος για την άσκηση του επαγγέλματος επί ένα έτος δεν εφαρμόζεται εάν το επάγγελμα είτε η εκπαίδευση για το εν λόγω επάγγελμα είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενα.
2. Οι διατάξεις του παρόντος τίτλου εφαρμόζονται μόνο σε περίπτωση που ο πάροχος μετακινείται στην επικράτεια του κράτους μέλους υποδοχής προκειμένου να ασκήσει, προσωρινά και περιστασιακά, το επάγγελμα στο οποίο αναφέρεται η παράγραφος 1.
Ο προσωρινός και περιστασιακός χαρακτήρας της παροχής εκτιμάται κατά περίπτωση, ιδίως σε συνάρτηση με τη διάρκεια, τη συχνότητα, την περιοδικότητα και το συνεχή χαρακτήρα της συγκεκριμένης παροχής.
3. Σε περίπτωση μετακίνησής του, ο πάροχος υπόκειται σε επαγγελματικούς κανόνες, επαγγελματικού, καταστατικού ή διοικητικού χαρακτήρα που συνδέονται άμεσα με τα επαγγελματικά προσόντα, όπως ο ορισμός του επαγγέλματος, η χρήση τίτλων και σοβαρή επαγγελματική αμέλεια που συνδέονται άμεσα και συγκεκριμένα με την προστασία και την ασφάλεια του καταναλωτή, καθώς και στις πειθαρχικές διατάξεις οι οποίες ισχύουν στο κράτος μέλος υποδοχής για τους επαγγελματίες που ασκούν εκεί το ίδιο επάγγελμα.
Άρθρο 6
Απαλλαγές
Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1, το κράτος μέλος υποδοχής απαλλάσσει τους εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος παρόχους υπηρεσιών ιδίως από τις απαιτήσεις που επιβάλλονται στους επαγγελματίες που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός του και οι οποίες αφορούν:
α) την αδειοδότηση, την καταχώριση ή την προσχώρηση σε επαγγελματική οργάνωση ή σε επαγγελματικό φορέα. Προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή των πειθαρχικών διατάξεων που ισχύουν στην επικράτειά τους σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 3, τα κράτη μέλη δύνανται να προβλέπουν είτε προσωρινή εγγραφή που γίνεται αυτόματα ή τυπική προσχώρηση σε επαγγελματική οργάνωση ή επαγγελματικό οργανισμό, υπό τον όρο ότι οι διαδικασίες αυτές δεν καθυστερούν ούτε περιπλέκουν με οποιοδήποτε τρόπο την παροχή υπηρεσιών και δεν συνεπάγονται περαιτέρω δαπάνες για τον πάροχο υπηρεσιών. Η αρμόδια αρχή αποστέλλει στη σχετική επαγγελματική οργάνωση ή φορέα, αντίγραφο της δήλωσης και, ενδεχομένως, της ανανέωσης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1, συνοδευόμενη, για τα επαγγέλματα που έχουν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και ασφάλεια που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 4, ή τα οποία αναγνωρίζονται αυτομάτως δυνάμει του τίτλου ΙΙΙ κεφάλαιο ΙΙΙ, από αντίγραφο των εγγράφων που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 και τούτο συνιστά αυτόματη προσωρινή εγγραφή ή τυπική προσχώρηση για το στόχο αυτό·
β) την εγγραφή σε φορέα κοινωνικής ασφάλισης δημοσίου δικαίου, ώστε να ρυθμίζονται με ασφαλιστικό φορέα οι λογαριασμοί που σχετίζονται με τις δραστηριότητες που ασκούνται προς όφελος των ασφαλισμένων.
Πάντως, ο πάροχος ενημερώνει τον αναφερόμενο ανωτέρω στο στοιχείο β) φορέα, σχετικά με την παροχή υπηρεσιών πριν ή, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, μετά την εν λόγω παροχή.
Άρθρο 7
Προηγούμενη δήλωση σε περίπτωση μετακίνησης του παρόχου
1. Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τον πάροχο, κατά την πρώτη του μετακίνηση από ένα κράτος μέλος σε άλλο για να παράσχει υπηρεσίες, να πληροφορεί σχετικά την αρμόδια για το οικείο επάγγελμα αρχή του κράτους μέλους υποδοχής, με προηγούμενη γραπτή δήλωση που περιλαμβάνει λεπτομέρειες σχετικά με οποιεσδήποτε ασφαλιστικές εγγυήσεις ή ανάλογα μέσα προσωπικής ή συλλογικής προστασίας όσον αφορά την επαγγελματική ευθύνη. Η εν λόγω δήλωση ανανεώνεται άπαξ ετησίως εάν ο πάροχος προτίθεται να παράσχει προσωρινά ή ευκαιριακά υπηρεσίες σε αυτό το κράτος μέλος κατά τη διάρκεια αυτού του έτους. Ο πάροχος μπορεί να υποβάλλει τη δήλωση με οιοδήποτε μέσον.
2. Επί πλέον, κατά την πρώτη παροχή υπηρεσιών ή σε περίπτωση ουσιαστικής αλλαγής της κατάστασης την οποία πιστοποιούν τα έγγραφα, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν η δήλωση να συνοδεύεται από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) απόδειξη ιθαγένειας του παρόχου·
β) βεβαίωση ότι ο δικαιούχος είναι νόμιμα εγκατεστημένος σε κράτος μέλος για την άσκηση των οικείων δραστηριοτήτων και ότι δεν του έχει απαγορευθεί, έστω και προσωρινά, η άσκηση αυτών των δραστηριοτήτων τη στιγμή της χορήγησης της βεβαίωσης·
γ) αποδεικτικά των επαγγελματικών του προσόντων·
δ) για τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο β), την απόδειξη με κάθε μέσον ότι ο πάροχος έχει ασκήσει τις εν λόγω δραστηριότητες επί ένα τουλάχιστον έτος στο διάστημα των δέκα προηγούμενων ετών·
ε) για επαγγέλματα στον τομέα της ασφάλειας, στον υγειονομικό τομέα και για επαγγέλματα που συνδέονται με την εκπαίδευση ανηλίκων, συμπεριλαμβανομένου του τομέα παιδικής μέριμνας και προσχολικής εκπαίδευσης, εφόσον το κράτος μέλος το απαιτεί για τους πολίτες του βεβαίωση για την απουσία προσωρινών ή οριστικών αναστολών της άδειας άσκησης του επαγγέλματος ή ποινικών καταδικών·
στ) για επαγγέλματα που έχουν επιπτώσεις για την ασφάλεια των ασθενών, δήλωση σχετικά με τις γλωσσικές γνώσεις του αιτούντος που απαιτούνται για την άσκηση του επαγγέλματος στο κράτος μέλος υποδοχής·
ζ) για επαγγέλματα που καλύπτουν τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 16 και τα οποία είχαν κοινοποιηθεί από ένα κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 2, πιστοποιητικό σχετικά με τη φύση και τη διάρκεια της δραστηριότητας, που χορηγείται από την αρμόδια αρχή ή τον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο πάροχος υπηρεσιών.
2α. Η υποβολή της απαιτούμενης δήλωσης από τον πάροχο υπηρεσιών σύμφωνα με την παράγραφο 1 παρέχει στον εν λόγω πάροχο δικαίωμα πρόσβασης στη δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ή άσκησης της εν λόγω δραστηριότητας σε όλη την εδαφική επικράτεια του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους. Ένα κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει τις πρόσθετες πληροφορίες που απαριθμούνται στην παράγραφο 2 σχετικά με τα επαγγελματικά προσόντα του παρόχου υπηρεσιών εάν:
α) το επάγγελμα είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο σε τμήματα της επικράτειας του εν λόγω κράτους μέλους με διαφορετικό τρόπο·
β) εν λόγω κανονισμός εφαρμόζεται επίσης σε όλους τους υπηκόους του εν λόγω κράτους μέλους·
γ) οι διαφορές στον εν λόγω κανονισμό δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος σχετιζομένους με τη δημόσια υγεία ή ασφάλεια των αποδεκτών των υπηρεσιών· και
δ) το κράτος μέλος δεν διαθέτει άλλα μέσα συλλογής των πληροφοριών αυτών.
3. Η παροχή υπηρεσίας πραγματοποιείται βάσει του επαγγελματικού τίτλου του κράτους μέλους εγκατάστασης, εφόσον σε αυτό το κράτος μέλος υφίσταται νομοθετικά κατοχυρωμένος τίτλος για την οικεία επαγγελματική δραστηριότητα. Ο εν λόγω τίτλος αναγράφεται στην επίσημη ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους εγκατάστασης, ώστε να αποφεύγεται οποιαδήποτε σύγχυση με τον επαγγελματικό τίτλο του κράτους μέλους υποδοχής. Σε περίπτωση που ο εν λόγω επαγγελματικός τίτλος δεν υφίσταται στο κράτος μέλος εγκατάστασης, ο πάροχος αναφέρει τον τίτλο εκπαίδευσής του, στην επίσημη ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες αυτού του κράτους μέλους. Κατ' εξαίρεση, η υπηρεσία παρέχεται βάσει του επαγγελματικού τίτλου του κράτους μέλους υποδοχής στις περιπτώσεις που αναφέρονται στον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο ΙΙΙ.
4. Κατά την πρώτη παροχή υπηρεσιών, στην περίπτωση των νομοθετικά ρυθμιζόμενων επαγγελμάτων που έχουν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία ή ασφάλεια και δεν τυγχάνουν αυτόματης αναγνώρισης δυνάμει των κεφαλαίων ΙΙ, ΙΙΙ ή ΙΙΙα του τίτλου III, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής μπορεί να προβεί σε έλεγχο των επαγγελματικών προσόντων του παρόχου, πριν από την πρώτη παροχή υπηρεσιών. Ο εν λόγω προηγούμενος έλεγχος είναι δυνατός μόνο εφόσον αποσκοπεί στην αποφυγή σοβαρής βλάβης της υγείας ή της ασφάλειας του αποδέκτη της υπηρεσίας λόγω έλλειψης επαγγελματικών προσόντων του παρόχου και εφόσον ο έλεγχος δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Εντός ενός μηνός το πολύ από την παραλαβή της δήλωσης και των συνοδευτικών εγγράφων, που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, η αρμόδια αρχή ενημερώνει τον πάροχο σχετικά με την απόφαση της:
α) να μην ελέγξει τα επαγγελματικά του προσόντα,
β) αφού ελέγξει τα επαγγελματικά του προσόντα:
i) να απαιτήσει από τον πάροχο υπηρεσιών να υποβληθεί σε δοκιμασία επάρκειας, ή
ii) να επιτρέψει την παροχή υπηρεσιών.
Εάν συντρέχει κάποια δυσκολία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, η αρμόδια αρχή ενημερώνει τον πάροχο εντός της ίδιας προθεσμίας σχετικά με την αιτία της καθυστέρησης. Η δυσκολία επιλύεται εντός μηνός από την εν λόγω ενημέρωση και η απόφαση οριστικοποιείται το αργότερο εντός δύο μηνών μετά την επίλυση της δυσκολίας.
Σε περίπτωση ουσιαστικής διαφοράς ανάμεσα στα επαγγελματικά προσόντα του παρόχου και την απαιτούμενη εκπαίδευση στο κράτος μέλος υποδοχής, και στο βαθμό που η διαφορά αυτή μπορεί να είναι επιβλαβής για τη δημόσια υγεία ή ασφάλεια και δεν μπορεί να αντισταθμιστεί μέσω της επαγγελματικής εμπειρίας ή των γνώσεων, δεξιοτήτων και των ικανοτήτων που αποκτήθηκαν μέσω της διά βίου μάθησης για τις οποίες υπάρχει σχετική τυπική επικύρωση από αρμόδιο φορέα, το κράτος μέλος υποδοχής οφείλει να παράσχει στον πάροχο τη δυνατότητα να αποδείξει ότι έχει αποκτήσει τις γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που του έλειπαν. Το κράτος μέλος υποδοχής λαμβάνει απόφαση σε αυτή τη βάση εάν θα επιτρέψει την παροχή υπηρεσιών. Εν πάση περιπτώσει, η παροχή υπηρεσίας πρέπει να μπορεί να αρχίζει εντός ενός μήνα από την ημερομηνία κατά την οποία λαμβάνεται η απόφαση κατ’ εφαρμογή του δεύτερου εδαφίου.
Εφόσον δεν υπάρξει αντίδραση της αρμόδιας αρχής εντός των προθεσμιών που ορίζονται στο δεύτερο και τρίτο εδάφιο, οι υπηρεσίες είναι δυνατόν να παρασχεθούν.
Στις περιπτώσεις στις οποίες έχουν επαληθευθεί τα επαγγελματικά προσόντα σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, η παροχή υπηρεσιών πραγματοποιείται βάσει του επαγγελματικού τίτλου του κράτους μέλους υποδοχής.
Άρθρο 8
Διοικητική συνεργασία
1. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής μπορούν, σε περίπτωση αιτιολογημένων αμφιβολιών, να ζητήσουν από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους εγκατάστασης οποιαδήποτε σημαντική πληροφορία που έχει σχέση με τη νομιμότητα της εγκατάστασης και την ορθή συμπεριφορά του παρόχου καθώς και με την απουσία πειθαρχικών ή ποινικών κυρώσεων επαγγελματικού χαρακτήρα. Σε περίπτωση που οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής αποφασίσουν να ελέγξουν τα επαγγελματικά προσόντα του παρόχου υπηρεσιών, μπορούν να ζητήσουν από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους εγκατάστασης πληροφορίες σχετικά με τους κύκλους εκπαίδευσης του παρόχου υπηρεσιών στο βαθμό που είναι αναγκαίες για την αξιολόγηση ουσιωδών διαφορών, πιθανόν ζημιογόνων για τη δημόσια υγεία ή ασφάλεια. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους εγκατάστασης παρέχουν τις σχετικές πληροφορίες σύμφωνα με το άρθρο 56. Σε περίπτωση μη ρυθμιζόμενων νομοθετικά επαγγελμάτων στο κράτος μέλος καταγωγής, τα κέντρα υποστήριξης που αναφέρονται στο άρθρο 57β μπορεί επίσης να παράσχει αυτές τις πληροφορίες.
2. Οι αρμόδιες αρχές εξασφαλίζουν την ανταλλαγή όλων των απαιτούμενων πληροφοριών ώστε να διεκπεραιώνονται καταλλήλως όλες οι καταγγελίες αποδέκτη υπηρεσίας κατά παρόχου υπηρεσίας. Οι αποδέκτες υπηρεσίας ενημερώνονται σχετικά με την έκβαση της καταγγελίας.
Άρθρο 9
Πληροφορίες προς τους αποδέκτες της υπηρεσίας
Στις περιπτώσεις που η παροχή πραγματοποιείται βάσει του επαγγελματικού τίτλου του κράτους μέλους εγκατάστασης ή βάσει του τίτλου εκπαίδευσης του παρόχου, πέραν των άλλων απαιτήσεων ενημέρωσης που προβλέπονται στο κοινοτικό δίκαιο, οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής μπορούν να ζητούν από τον πάροχο, κατά περίπτωση, να παράσχει στον αποδέκτη τις υπηρεσίας τις ακόλουθες πληροφορίες:
α) εάν ο πάροχος είναι εγγεγραμμένος σε εμπορικό μητρώο ή σε άλλο ανάλογο δημόσιο μητρώο, το μητρώο στο οποίο είναι εγγεγραμμένος και τον αριθμό μητρώου του, ή ισοδύναμα μέσα εξακρίβωσης της ταυτότητας που περιέχονται στο εν λόγω μητρώο·
β) εάν η δραστηριότητα υπόκειται σε καθεστώς αδειοδότησης στο κράτος μέλος εγκατάστασης, τα στοιχεία της αρμόδιας εποπτικής αρχής·
γ) κάθε επαγγελματική ένωση ή ανάλογο φορέα στον οποίο είναι εγγεγραμμένος ο πάροχος·
δ) τον επαγγελματικό τίτλο ή, εφόσον δεν υπάρχει τέτοιος τίτλος, τον τίτλο εκπαίδευσης του παρόχου και το κράτος μέλος στο οποίο χορηγήθηκε·
ε) εάν ο πάροχος ασκεί δραστηριότητα που υπόκειται στην καταβολή ΦΠΑ, τον αριθμό φορολογικού μητρώου που αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 1 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17 Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση ( 4 )·
στ) λεπτομέρειες σχετικά με τυχόν ασφαλιστική κάλυψη ή άλλα μέσα προσωπικής ή συλλογικής προστασίας όσον αφορά την επαγγελματική ευθύνη.
ΤΙΤΛΟΣ III
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
Γενικό σύστημα αναγνώρισης των τίτλων εκπαίδευσης
Άρθρο 10
Πεδίο εφαρμογής
Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται σε όλα τα επαγγέλματα που δεν καλύπτονται από τα κεφάλαια II και III του παρόντος τίτλου, καθώς και στις ακόλουθες περιπτώσεις στις οποίες ο αιτών, για συγκεκριμένους και εξαιρετικούς λόγους, δεν πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στα ανωτέρω κεφάλαια:
α) για τις δραστηριότητες του παραρτήματος IV, όταν ο μετανάστης δεν πληροί τις απαιτήσεις των άρθρων 17, 18 και 19·
β) για ιατρούς βασικής εκπαίδευσης, ειδικευμένους ιατρούς, νοσοκόμους υπεύθυνους για γενική περίθαλψη, οδοντιάτρους, ειδικευμένους οδοντιάτρους, κτηνιάτρους, μαίες/μαιευτές, φαρμακοποιούς και αρχιτέκτονες, όταν ο μετανάστης δεν πληροί τις απαιτήσεις ουσιαστικής και νόμιμης επαγγελματικής άσκησης που αναφέρονται στα άρθρα 23, 27, 33, 37, 39, 43 και 49·
γ) για αρχιτέκτονες, όταν ο μετανάστης είναι κάτοχος τίτλου εκπαίδευσης που δεν περιλαμβάνεται στο παράρτημα V, σημείο 5.7·
δ) υπό την επιφύλαξη των άρθρων 21 παράγραφος 1, 23 και 27, για ιατρούς, νοσοκόμους, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους, μαίες/μαιευτές, φαρμακοποιούς και αρχιτέκτονες, οι οποίοι είναι κάτοχοι τίτλου εκπαίδευσης ειδικότητος και οι οποίοι πρέπει να έχουν λάβει μέρος στην εκπαίδευση για την απόκτηση τίτλου εκ των περιλαμβανομένων στο παράρτημα V, σημεία 5.1.1, 5.2.2, 5.3.2, 5.4.2, 5.5.2, 5.6.2 και 5.7.1, αποκλειστικά και μόνο για την αναγνώριση της συγκεκριμένης ειδικότητας·
ε) για νοσοκόμους υπεύθυνους για γενική περίθαλψη και ειδικευμένους νοσοκόμους οι οποίοι είναι κάτοχοι τίτλου εκπαίδευσης ειδικότητος και οι οποίοι έχουν λάβει μέρος στην εκπαίδευση για την απόκτηση τίτλου εκ των περιλαμβανομένων στο παράρτημα V, σημείο 5.2.2, όταν ο μετανάστης ζητεί αναγνώριση σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο οι σχετικές επαγγελματικές δραστηριότητες ασκούνται από ειδικευμένους νοσοκόμους που δεν έχουν εκπαιδευθεί ως νοσοκόμοι υπεύθυνοι για γενική περίθαλψη·
στ) για ειδικευμένους νοσοκόμους που δεν έχουν εκπαιδευθεί ως νοσοκόμοι υπεύθυνοι για γενική περίθαλψη, όταν ο μετανάστης ζητεί αναγνώριση σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο οι σχετικές επαγγελματικές δραστηριότητες ασκούνται από νοσοκόμους υπεύθυνους για γενική περίθαλψη, ειδικευμένους νοσοκόμους που δεν έχουν εκπαιδευθεί ως νοσοκόμοι υπεύθυνοι για γενική περίθαλψη ή ειδικευμένους νοσοκόμους οι οποίοι είναι κάτοχοι τίτλου εκπαίδευσης ειδικότητος και οι οποίοι έχουν λάβει μέρος στην εκπαίδευση για την απόκτηση τίτλου εκ των περιλαμβανομένων στο παράρτημα V, σημείο 5.2.2·
ζ) για τους μετανάστες που πληρούν τις απαιτήσεις του άρθρου 3, παράγραφος 3.
Άρθρο 11
Επίπεδα προσόντων
Για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 13 και του άρθρου 14 παράγραφος 6, ορίζονται τα ακόλουθα επίπεδα επαγγελματικών προσόντων:
α) βεβαίωση επάρκειας που χορηγείται από αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής, η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του εν λόγω κράτους, βάσει:
i) είτε εκπαίδευσης που δεν αποτελεί μέρος πιστοποιητικού ή διπλώματος κατά την έννοια των στοιχείων β), γ), δ) ή ε) ή ειδικής εξέτασης χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση, ή της άσκησης του επαγγέλματος σε ένα κράτος μέλος με πλήρη απασχόληση επί τρία συναπτά έτη ή επί ισοδύναμο χρονικό διάστημα με μειωμένο ωράριο, κατά την τελευταία δεκαετία,
ii) είτε γενικής πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που πιστοποιεί ότι ο κάτοχός της έχει αποκτήσει γενικές γνώσεις.
β) πιστοποιητικό που βεβαιώνει επιτυχή ολοκλήρωση κύκλου σπουδών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης,
i) είτε γενικής εκπαίδευσης, συμπληρωμένου με κύκλο σπουδών ή επαγγελματικής εκπαίδευσης άλλον από εκείνους περί των οποίων το στοιχείο γ) ή/και με την επιπλέον αυτού του κύκλου σπουδών απαιτούμενη πρακτική άσκηση ή άσκηση του επαγγέλματος,
ii) είτε τεχνικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης, συμπληρωμένου ενδεχομένως με κύκλο σπουδών ή επαγγελματικής εκπαίδευσης από εκείνους περί των οποίων το στοιχείο i) ή/και με την επιπλέον αυτού του κύκλου σπουδών απαιτούμενη πρακτική άσκηση ή άσκηση του επαγγέλματος·
γ) δίπλωμα που πιστοποιεί ότι ολοκληρώθηκε επιτυχώς:
i) είτε εκπαίδευση μεταδευτεροβάθμιου επιπέδου, εκτός από την αναφερόμενη στα στοιχεία δ) και ε), διάρκειας τουλάχιστον ενός έτους ή ισοδύναμης διάρκειας υπό καθεστώς μερικής παρακολούθησης, προϋπόθεση πρόσβασης στην οποία αποτελεί κατά κανόνα, μεταξύ άλλων, η ολοκλήρωση του κύκλου δευτεροβάθμιων σπουδών που απαιτείται για την πρόσβαση στην ανώτατη ή ανώτερη εκπαίδευση ή την ολοκλήρωση ισοδύναμης σχολικής εκπαίδευσης στο δεύτερο δευτεροβάθμιο επίπεδο, καθώς και την ενδεχομένως απαιτούμενη επιπλέον αυτού του κύκλου μεταδευτεροβάθμιων σπουδών επαγγελματική κατάρτιση,
ii) νομοθετικά ρυθμιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση ή, στην περίπτωση νομοθετικά ρυθμιζόμενων επαγγελμάτων, κύκλος επαγγελματικής εκπαίδευσης με ειδική διάρθρωση, με ικανότητες που υπερβαίνουν τις προβλεπόμενες για το επίπεδο β, ισότιμος με το επίπεδο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο i), εφόσον η εν λόγω εκπαίδευση παρέχει συγκρίσιμο επαγγελματικό επίπεδο και προετοιμάζει για την ανάληψη ανάλογου επιπέδου ευθυνών και καθηκόντων, με την προϋπόθεση ότι το δίπλωμα συνοδεύεται από πιστοποιητικό του κράτους μέλους καταγωγής·
δ) δίπλωμα που βεβαιώνει ότι ο κάτοχος έχει ολοκληρώσει επιτυχώς εκπαίδευση μεταδευτεροβάθμιου επιπέδου, διάρκειας τουλάχιστον τριών και όχι άνω των τεσσάρων ετών ή ισοδύναμης διάρκειας υπό καθεστώς μερικής παρακολούθησης, το οποίο μπορεί επιπλέον να εκφράζεται με αντίστοιχο αριθμό μονάδων ECTS, σε πανεπιστήμιο ή ίδρυμα ανώτερης εκπαίδευσης ή άλλο ίδρυμα του αυτού εκπαιδευτικού επιπέδου, και, εάν συντρέχει περίπτωση, την επιτυχή ολοκλήρωση της επαγγελματικής κατάρτισης που απαιτείται συμπληρωματικά προς τον εν λόγω κύκλο μεταδευτεροβάθμιων σπουδών·
ε) δίπλωμα που πιστοποιεί ότι ο κάτοχος ολοκλήρωσε επιτυχώς κύκλο μεταδευτεροβάθμιων σπουδών ελάχιστης διάρκειας τεσσάρων ετών ή ισοδύναμης διάρκειας υπό καθεστώς μερικής παρακολούθησης, το οποίο μπορεί επιπλέον να εκφράζεται με αντίστοιχο αριθμό μονάδων ECTS, σε πανεπιστήμιο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή σε άλλο ίδρυμα ανάλογου επιπέδου και, εάν συντρέχει περίπτωση, την επιτυχή ολοκλήρωση της επαγγελματικής κατάρτισης που απαιτείται συμπληρωματικά προς τον εν λόγω κύκλο μεταδευτεροβάθμιων σπουδών.
▼M9 —————
Άρθρο 12
Εξομοιούμενη εκπαίδευση
Εξομοιώνεται προς τίτλο εκπαίδευσης που πιστοποιεί εκπαίδευση του άρθρου 11, ακόμη και ως προς το οικείο επίπεδο, κάθε τίτλος εκπαίδευσης ή σύνολο τίτλων εκπαίδευσης που χορηγήθηκε από αρμόδια αρχή κράτους μέλους, εφόσον πιστοποιεί επιτυχή ολοκλήρωση εκπαίδευσης εντός της Ένωσης, υπό καθεστώς πλήρους ή μερικής παρακολούθησης, στο πλαίσιο ή εκτός επίσημων προγραμμάτων, έχει αναγνωριστεί από το εν λόγω κράτος μέλος ως ισοδύναμου επιπέδου και παρέχει στον κάτοχό του τα ίδια δικαιώματα ανάληψης ή άσκησης επαγγέλματος, ή προετοιμάζει για την άσκηση του επαγγέλματος.
Εξομοιώνεται επίσης προς αυτόν τον τίτλο εκπαίδευσης, υπό τους ίδιους όρους με τους προβλεπόμενους στο πρώτο εδάφιο, κάθε επαγγελματικό προσόν που, χωρίς να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του κράτους μέλους καταγωγής σχετικά με την ανάληψη ή την άσκηση ενός επαγγέλματος, παρέχει στον κάτοχό του κεκτημένα δικαιώματα δυνάμει των εν λόγω διατάξεων. Τούτο ισχύει ιδίως εάν το κράτος μέλος καταγωγής αυξήσει το επίπεδο εκπαίδευσης που απαιτείται για την εισδοχή σε επάγγελμα και την άσκησή του και εάν κάποιος που έχει παλαιότερα εκπαιδευθεί κατά τρόπον που δεν ικανοποιεί τις νέες απαιτήσεις, απολαμβάνει κεκτημένα δικαιώματα λόγω εθνικών νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων· στην περίπτωση αυτή η παλαιότερη εκπαίδευση θεωρείται από το κράτος μέλος υποδοχής, για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 13, αντίστοιχη με το επίπεδο της νέας εκπαίδευσης.
Άρθρο 13
Προϋποθέσεις αναγνώρισης
1. Εάν σε ένα κράτος μέλος υποδοχής απαιτείται για την ανάληψη ή την άσκηση νομοθετικά ρυθμιζόμενου επαγγέλματος η κατοχή συγκεκριμένων επαγγελματικών προσόντων, η αρμόδια αρχή του εν λόγω κράτους μέλους παρέχει τη δυνατότητα ανάληψης του οικείου επαγγέλματος και της άσκησής του, υπό τους ίδιους όρους με εκείνους που ισχύουν για τους υπηκόους του, στους αιτούντες που είναι κάτοχοι της βεβαίωσης επάρκειας ή του τίτλου εκπαίδευσης που αναφέρεται στο άρθρο 11 και απαιτείται από άλλο κράτος μέλος για την ανάληψη ή την άσκηση του ίδιου επαγγέλματος στην επικράτειά του.
Οι βεβαιώσεις επάρκειας ή οι τίτλοι εκπαίδευσης εκδίδονται από μια αρμόδια αρχή ενός κράτους μέλους, η οποία έχει διοριστεί σύμφωνα με τη νομοθεσία, τις, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του εν λόγω κράτους μέλους.
2. Η πρόσβαση σε και η άσκηση επαγγέλματος όπως περιγράφεται στην παράγραφο 1 χορηγείται επίσης σε αιτούντες οι οποίοι έχουν ασκήσει το εν λόγω επάγγελμα πλήρους απασχόλησης για ένα έτος ή για ισοδύναμη συνολική διάρκεια σε καθεστώς μερικής απασχόλησης στη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο το εν λόγω επάγγελμα δεν είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο, και οι οποίοι διαθέτουν μία ή περισσότερες βεβαιώσεις επάρκειας ή έγγραφα που έχουν εκδοθεί από άλλο κράτος μέλος στο οποίο το σχετικό επάγγελμα δεν είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο.
Οι βεβαιώσεις επάρκειας ή οι τίτλοι εκπαίδευσης πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) έχουν χορηγηθεί από αρμόδια αρχή κράτους μέλους, η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με τη νομοθεσία, τις κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του εν λόγω κράτους μέλους·
β) πιστοποιούν την προετοιμασία του κατόχου τους για την άσκηση του οικείου επαγγέλματος.
Η μονοετής επαγγελματική εμπειρία που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δεν μπορεί, ωστόσο, να απαιτείται εάν οι τίτλοι επαγγελματικής εκπαίδευσης που διαθέτει ο αιτών πιστοποιούν ότι έλαβε νομοθετικά ρυθμιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση.
3. Το κράτος μέλος υποδοχής αποδέχεται το επίπεδο που βεβαιώνεται, δυνάμει του άρθρου 11, από το κράτος μέλος καταγωγής, καθώς και το πιστοποιητικό με το οποίο το κράτος μέλος καταγωγής πιστοποιεί ότι η εκπαίδευση για νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα και ο κύκλος εκπαίδευσης ή επαγγελματικής εκπαίδευσης με ειδική διάρθρωση που αναφέρεται στο άρθρο 11 στοιχείο γ) σημείο ii), είναι ισοδύναμη με το επίπεδο που προβλέπεται στο άρθρο 11 στοιχείο γ) σημείο i).
4. Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου και από το άρθρο 14, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής μπορεί να απορρίψει την αίτηση ανάληψης και άσκησης του επαγγέλματος σε κατόχους βεβαίωσης επάρκειας που κατατάσσεται στο στοιχείο α) του άρθρου 11 εάν ο εθνικός τίτλος εκπαίδευσης που απαιτείται για την άσκηση του επαγγέλματος στην επικράτειά του εμπίπτει στο στοιχείο ε) του άρθρου 11.
Άρθρο 14
Αντισταθμιστικά μέτρα
1. Το άρθρο 13 δεν κωλύει το κράτος μέλος υποδοχής να απαιτεί από τον αιτούντα την πραγματοποίηση πρακτικής άσκησης προσαρμογής επί τρία έτη, κατ’ ανώτατο όριο, ή την υποβολή σε δοκιμασία επάρκειας σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις εάν:
α) η εκπαίδευση που έχει λάβει ο αιτών αφορά τομείς γνώσεων ουσιωδώς διαφορετικούς από εκείνους που καλύπτονται από την εκπαίδευση στο κράτος μέλος υποδοχής·
β) το νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα στο κράτος μέλος υποδοχής περιλαμβάνει μία ή περισσότερες νομοθετικά ρυθμιζόμενες επαγγελματικές δραστηριότητες οι οποίες δεν υπάρχουν στο αντίστοιχο επάγγελμα στο κράτος μέλος καταγωγής του αιτούντος, και η εκπαίδευση που απαιτείται στο κράτος μέλος υποδοχής αφορά τομείς γνώσεων ουσιωδώς διαφορετικούς από εκείνους που καλύπτονται από τη βεβαίωση επάρκειας ή τον τίτλο εκπαίδευσης που διαθέτει ο αιτών.
2. Εάν το κράτος μέλος υποδοχής κάνει χρήση της δυνατότητας που προβλέπεται στην παράγραφο 1, οφείλει να παρέχει στον αιτούντα την ευχέρεια επιλογής μεταξύ της πρακτικής άσκησης προσαρμογής και της δοκιμασίας επάρκειας.
Εφόσον κράτος μέλος φρονεί ότι, για ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, είναι απαραίτητη η παρέκκλιση από την επιλογή που παρέχεται στον αιτούντα μεταξύ της πρακτικής άσκησης προσαρμογής και της δοκιμασίας επάρκειας δυνάμει του πρώτου εδαφίου, ενημερώνει σχετικώς εκ των προτέρων τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή, προσκομίζοντας κατάλληλη αιτιολόγηση για την εν λόγω παρέκκλιση.
Εάν η Επιτροπή θεωρεί ότι η παρέκκλιση που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο είναι ακατάλληλη ή ότι δεν συμμορφώνεται με τη νομοθεσία της Ένωσης, θεσπίζει μια εκτελεστική πράξη εντός τριών μηνών από τη λήψη όλων των αναγκαίων πληροφοριών, με την οποία ζητά από το σχετικό κράτος μέλος να μην λάβει το προβλεπόμενο μέτρο. Ελλείψει αντίδρασης εκ μέρους της Επιτροπής εντός της εν λόγω προθεσμίας, η παρέκκλιση δύναται να εφαρμοστεί.
3. Κατά παρέκκλιση της αρχής που αναφέρεται στην παράγραφο 2, σύμφωνα με την οποία ο αιτών έχει το δικαίωμα επιλογής, όσον αφορά τα επαγγέλματα για την άσκηση των οποίων απαιτείται συγκεκριμένη γνώση του εθνικού δικαίου και των οποίων ουσιαστικό και σταθερό στοιχείο της επαγγελματικής δραστηριότητας είναι η παροχή συμβουλών ή/και βοήθειας σχετικά με το εθνικό δίκαιο, το κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να ορίζει είτε περίοδο προσαρμογής είτε δοκιμασία επάρκειας.
Αυτό ισχύει επίσης στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 10 στοιχεία β) και γ), δ) σχετικά με τους ιατρούς και τους οδοντιάτρους, στ) εάν ο μετανάστης ζητεί αναγνώριση σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο οι οικείες επαγγελματικές δραστηριότητες ασκούνται από νοσοκόμους υπεύθυνους για την παροχή γενικής περίθαλψης ή ειδικευμένους νοσοκόμους οι οποίοι είναι κάτοχοι τίτλου εκπαίδευσης ειδικότητος και οι οποίοι έχουν λάβει μέρος στην εκπαίδευση για την απόκτηση των τίτλων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα V, σημείο 5.2.2 και στο άρθρο 10 στοιχείο ζ).
Στις περιπτώσεις που καλύπτονται από το άρθρο 10 α), το κράτος μέλος υποδοχής δύναται να απαιτήσει περίοδο προσαρμογής ή δοκιμασία επάρκειας όταν ο μετανάστης προτίθεται να ασκήσει, ως αυτοαπασχολούμενος ή ως διευθυντής επιχειρήσεως, επαγγελματικές δραστηριότητες οι οποίες απαιτούν τη γνώση και εφαρμογή ισχυόντων ειδικών εθνικών κανόνων, στο μέτρο που η γνώση και εφαρμογή των εθνικών αυτών κανόνων απαιτούνται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής για την πρόσβαση των υπηκόων του στη σχετική δραστηριότητα.
Κατά παρέκκλιση από την αρχή του δικαιώματος του αιτούντος να επιλέξει, κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2, το κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να προσδιορίσει είτε μία περίοδος προσαρμογής είτε μία δοκιμασία επάρκειας σε περίπτωση που:
α) ο κάτοχος επαγγελματικού τίτλου που αναφέρεται στο στοιχείο α) του άρθρου 11, υποβάλει αίτηση για αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων του εφόσον ο εθνικός επαγγελματικός τίτλος που απαιτείται κατατάσσεται στο στοιχείο γ) του άρθρου 11· ή
β) ο κάτοχος επαγγελματικού τίτλου που αναφέρεται στο στοιχείο β) του άρθρου 11, υποβάλλει αίτηση για αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων του εφόσον ο εθνικός επαγγελματικός τίτλος που απαιτείται κατατάσσεται στα στοιχεία δ) και ε) του άρθρου 11.
Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, σε περίπτωση που ο κάτοχος επαγγελματικού τίτλου που αναφέρεται στο στοιχείο α) του άρθρου 11 υποβάλει αίτηση για αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων του εφόσον ο εθνικός επαγγελματικός τίτλος που απαιτείται κατατάσσεται στο στοιχείο δ) του άρθρου 11, το κράτος μέλος υποδοχής δύναται να επιβάλει τόσο περίοδο προσαρμογής όσο και δοκιμασία επάρκειας.
4. Για λόγους εφαρμογής των παραγράφων 1 και 5, νοούνται ως «τομείς γνώσεων ουσιωδώς διαφορετικοί» οι τομείς των οποίων η γνώση, οι αποκτηθείσες δεξιότητες και ικανότητες είναι απαραίτητες για την άσκηση του επαγγέλματος και ως προς τους οποίους η εκπαίδευση που έχει λάβει ο μετανάστης παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις όσον αφορά το περιεχόμενο σε σχέση με την εκπαίδευση που απαιτείται στο κράτος μέλος υποδοχής.
5. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται δεόντως τηρούμενης της αρχής της αναλογικότητας. Ειδικότερα, εάν το κράτος μέλος υποδοχής προτίθεται να απαιτήσει από τον αιτούντα την πραγματοποίηση πρακτικής άσκησης προσαρμογής ή την υποβολή του σε δοκιμασία επάρκειας, πρέπει καταρχάς να εξακριβώσει κατά πόσον οι γνώσεις, οι δεξιότητες και οι ικανότητες που έχει αποκτήσει ο αιτών κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής εμπειρίας του ή μέσω διά βίου μάθησης, για τις οποίες υπάρχει σχετική τυπική επικύρωση από αρμόδιο φορέα, σε οποιοδήποτε κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα είναι ικανές να καλύψουν, πλήρως ή μερικώς, την ουσιώδη διαφορά για την οποία γίνεται λόγος στην παράγραφο 4.
6. Η απόφαση επιβολής μιας πρακτικής άσκησης προσαρμογής ή μιας δοκιμασίας επάρκειας πρέπει να συνοδεύεται από επαρκή αιτιολόγηση. Ειδικότερα, στον αιτούντα πρέπει να παρέχονται οι ακόλουθες πληροφορίες:
α) το επίπεδο επαγγελματικών προσόντων που απαιτείται στο κράτος μέλος υποδοχής και το επίπεδο επαγγελματικών προσόντων που κατέχει ο αιτών σύμφωνα με την ταξινόμηση που ορίζεται στο άρθρο 11· και
β) οι ουσιαστικές διαφορές που αναφέρονται στην παράγραφο 4 και οι λόγοι για τους οποίους οι εν λόγω διαφορές δεν μπορούν να αντισταθμιστούν από γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που αποκτήθηκαν στο πλαίσιο της επαγγελματικής εμπειρίας ή μέσω διά βίου μάθησης για τις οποίες υπάρχει σχετική τυπική επικύρωση από αρμόδιο φορέα.
7. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο αιτών έχει τη δυνατότητα να υποβάλλεται στη δοκιμασία επάρκειας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 το αργότερο εντός έξι μηνών μετά την αρχική απόφαση για την υποβολή του σε δοκιμασία επάρκειας.
▼M9 —————
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II
Αναγνώριση της επαγγελματικής πείρας
Άρθρο 16
Απαιτήσεις σχετικά με την επαγγελματική πείρα
Εφόσον, σε ένα κράτος μέλος, η ανάληψη ή η άσκηση μίας από τις δραστηριότητες του παραρτήματος IV εξαρτάται από την κατοχή γενικών εμπορικών ή επαγγελματικών γνώσεων και ικανοτήτων, το συγκεκριμένο κράτος μέλος αναγνωρίζει ως επαρκή απόδειξη των εν λόγω γνώσεων και ικανοτήτων την προηγούμενη άσκηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας σε άλλο κράτος μέλος. Ο αιτών πρέπει να έχει πραγματοποιήσει την άσκηση αυτή σύμφωνα με τα άρθρα 17, 18 και 19.
Άρθρο 17
Δραστηριότητες του καταλόγου Ι του παραρτήματος IV
1. Στην περίπτωση των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο Ι του παραρτήματος IV, η προηγούμενη άσκηση της οικείας δραστηριότητας πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί:
α) είτε επί έξι συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης·
β) είτε επί τρία συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι για την εν λόγω δραστηριότητα έχει προηγουμένως λάβει τουλάχιστον τριετή εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος μέλος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα·
γ) είτε επί τέσσερα συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι για την εν λόγω δραστηριότητα έχει προηγουμένως λάβει τουλάχιστον διετή εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος μέλος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα·
δ) είτε επί τρία συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι έχει ασκήσει ως μισθωτός την συγκεκριμένη δραστηριότητα επί τουλάχιστον πέντε έτη·
ε) είτε επί πέντε συναπτά έτη ως διευθυντικό στέλεχος, εκ των οποίων επί τρία τουλάχιστον συναπτά έτη επιφορτισμένος με καθήκοντα τεχνικής φύσεως και υπεύθυνος για ένα τουλάχιστον τμήμα της επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι, για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, έχει λάβει προηγουμένως τουλάχιστον τριετή εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα.
2. Στις περιπτώσεις των στοιχείων α) και δ), η εν λόγω δραστηριότητα δεν πρέπει να έχει παύσει να ασκείται για διάστημα μεγαλύτερο των δέκα ετών πριν από την ημερομηνία κατάθεσης του πλήρους φακέλου του ενδιαφερομένου στην αρμόδια αρχή για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 56.
3. Για δραστηριότητες της ομάδας ex 855 της ονοματολογίας ΔΤΤΒ, κομμωτήρια, η παράγραφος 1 στοιχείο ε) δεν εφαρμόζεται.
Άρθρο 18
Δραστηριότητες του καταλόγου ΙΙ του παραρτήματος IV
1. Στην περίπτωση των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο ΙΙΙ του παραρτήματος IV, η προηγούμενη άσκηση της οικείας δραστηριότητας πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί:
α) είτε επί πέντε συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης·
β) είτε επί τρία συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι για την εν λόγω δραστηριότητα έχει προηγουμένως λάβει τουλάχιστον τριετή εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα·
γ) είτε επί τέσσερα συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι για την εν λόγω δραστηριότητα έχει προηγουμένως λάβει τουλάχιστον διετή εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα·
δ) είτε επί τρία συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι έχει ασκήσει ως μισθωτός την συγκεκριμένη δραστηριότητα επί τουλάχιστον πέντε έτη,
ε) είτε επί πέντε συναπτά έτη με την ιδιότητα του μισθωτού, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι, για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, έχει λάβει προηγουμένως τουλάχιστον τριετή εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος μέλος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα·
στ) είτε επί έξι συναπτά έτη με την ιδιότητα του μισθωτού, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι, για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, έχει λάβει προηγουμένως τουλάχιστον διετή εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος μέλος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα.
2. Στις περιπτώσεις των στοιχείων α) και δ), η εν λόγω δραστηριότητα δεν πρέπει να έχει παύσει να ασκείται για διάστημα μεγαλύτερο των δέκα ετών πριν από την ημερομηνία κατάθεσης του πλήρους φακέλου του ενδιαφερομένου στην αρμόδια αρχή για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 56.
Άρθρο 19
Δραστηριότητες του καταλόγου ΙΙΙ του παραρτήματος IV
1. Στην περίπτωση δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο ΙΙΙ του παραρτήματος IV, η προηγούμενη άσκηση της οικείας δραστηριότητας πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί:
α) είτε επί τρία συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης·
β) είτε επί δύο συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι, για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, έχει λάβει προηγουμένως εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος μέλος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα·
γ) είτε επί δύο συναπτά έτη με την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου ή του διευθυντή επιχείρησης, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι έχει ασκήσει ως μισθωτός την συγκεκριμένη δραστηριότητα επί τουλάχιστον τρία έτη·
δ) είτε επί τρία συναπτά έτη ως μισθωτός, εφόσον ο δικαιούχος αποδείξει ότι, για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, έχει λάβει προηγουμένως εκπαίδευση, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το κράτος μέλος ή κρίνεται απολύτως έγκυρη από αρμόδιο επαγγελματικό φορέα.
2. Στις περιπτώσεις των στοιχείων α) και γ), η εν λόγω δραστηριότητα δεν πρέπει να έχει παύσει να ασκείται για διάστημα μεγαλύτερο των δέκα ετών πριν από την ημερομηνία κατάθεσης του πλήρους φακέλου του ενδιαφερομένου στην αρμόδια αρχή για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 56.
Άρθρο 20
Τροποποίηση των καταλόγων των δραστηριοτήτων του παραρτήματος IV
Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την τροποποίηση των κατάλογων των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα IV και αποτελούν αντικείμενο αναγνώρισης της επαγγελματικής εμπειρίας δυνάμει του άρθρου 16, προκειμένου να επικαιροποιηθούν ή να διευκρινισθούν οι δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα IV ειδικότερα με σκοπό να προσδιορισθεί το πεδίο τους και να ληφθούν δεόντως υπόψη οι τελευταίες εξελίξεις στον τομέα των ονοματολογιών με βάση τη δραστηριότητα, υπό τον όρο ότι αυτό δεν συνεπάγεται οποιονδήποτε περιορισμό του πεδίου των δραστηριοτήτων που συνδέονται με τις εκάστοτε κατηγορίες ούτε υπάρχει μεταφορά δραστηριοτήτων μεταξύ των καταλόγων I, II και III του παραρτήματος IV.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
Αναγνώριση βάσει του συντονισμού των ελάχιστων προϋποθέσεων εκπαίδευσης
Τμήμα 1
Γενικές διατάξεις
Άρθρο 21
Αρχή της αυτόματης αναγνώρισης
1. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους εκπαίδευσης ως ιατρού, που επιτρέπουν την ανάληψη επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, ως νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, ως οδοντιάτρου, ως ειδικευμένου οδοντιάτρου, ως κτηνιάτρου, ως φαρμακοποιού και ως αρχιτέκτονα, οι οποίοι εμφαίνονται στο παράρτημα V υπό τα σημεία, αντιστοίχως, 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.6.2 και 5.7.1, εφόσον πληρούν τους ελάχιστους όρους εκπαίδευσης για τους οποίους γίνεται αντιστοίχως λόγος στα άρθρα 24, 25, 31, 34, 35, 38, 44 και 46, παρέχοντάς τους την ίδια ισχύ, όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων στην επικράτειά του, με τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγεί το ίδιο.
Οι εν λόγω τίτλοι εκπαίδευσης πρέπει να χορηγούνται από τους αρμόδιους φορείς των κρατών μελών και να συνοδεύονται, ενδεχομένως, από τα πιστοποιητικά που αναφέρονται στο παράρτημα V, σημεία 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.6.2 και 5.7.1 αντίστοιχα.
Οι διατάξεις του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των κεκτημένων δικαιωμάτων για τα οποία γίνεται λόγος στα άρθρα 23, 27, 33, 37, 39 και 49.
2. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει, για την άσκηση δραστηριοτήτων γενικής ιατρικής στο πλαίσιο του ισχύοντος συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, τους τίτλους εκπαίδευσης που αναφέρονται στο παράρτημα V, σημείο 5.1.4 και χορηγούνται σε υπηκόους των κρατών μελών από άλλα κράτη μέλη σύμφωνα με τις ελάχιστες προϋποθέσεις εκπαίδευσης του άρθρου 28.
Η διάταξη του πρώτου εδαφίου ισχύει με την επιφύλαξη των κεκτημένων δικαιωμάτων για τα οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 30.
3. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους μαιευτικής εκπαίδευσης που χορηγούνται στους υπηκόους κρατών μελών από τα άλλα κράτη μέλη και οι οποίοι παρατίθενται στο παράρτημα V, σημείο 5.5.2, πληρούν τους ελάχιστους όρους εκπαίδευσης του άρθρο 40 και τους όρους εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 41, παρέχοντάς τους την ίδια ισχύ, όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων στην επικράτειά του, με τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγεί το ίδιο. Η παρούσα διάταξη ισχύει με την επιφύλαξη των κεκτημένων δικαιωμάτων για τα οποία γίνεται λόγος στα άρθρα 23 και 43.
4. Όταν δεν επιβάλλονται εδαφικοί περιορισμοί στη λειτουργία φαρμακείου, το κράτος μέλος μπορεί, κατά παρέκκλιση, να αποφασίσει να μην δώσει ισχύ στους τίτλους εκπαίδευσης που αναφέρονται στο σημείο 5.6.2 του παραρτήματος V, για τη δημιουργία νέων φαρμακείων ανοικτών στο κοινό. Για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου, νοούνται επίσης ως νέα τα φαρμακεία που άνοιξαν εντός των τριών τελευταίων ετών.
Η εν λόγω παρέκκλιση είναι δυνατόν να μην εφαρμοσθεί σε σχέση με τους φαρμακοποιούς των οποίων οι τίτλοι εκπαίδευσης έχουν ήδη αναγνωρισθεί από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής για άλλους σκοπούς και οι οποίοι έχουν ασκήσει αποτελεσματικά και νόμιμα τη δραστηριότητα του φαρμακοποιού για διάστημα τουλάχιστον τριών συναπτών ετών στο εν λόγω κράτος μέλος.
5. Οι αναφερόμενοι στο παράρτημα V, σημείο 5.7.1, τίτλοι εκπαίδευσης αρχιτέκτονα που αποτελούν αντικείμενο αυτόματης αναγνώρισης δυνάμει της παραγράφου 1 πιστοποιούν εκπαίδευση η οποία ξεκίνησε το νωρίτερο κατά τη διάρκεια του κρίσιμου ακαδημαϊκού έτους που αναφέρεται στο εν λόγω παράρτημα.
6. Κάθε κράτος μέλος εξαρτά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού, νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, μαίας/μαιευτή και φαρμακοποιού από την κατοχή τίτλου εκπαίδευσης που αναφέρονται στο παράρτημα V, σημεία 5.1.1, 5.1.2, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 και 5.6.2 αντιστοίχως, οι οποίοι πιστοποιούν ότι επαγγελματίας έχει αποκτήσει, κατά τη συνολική διάρκεια της εκπαίδευσής του, κατά περίπτωση, τις γνώσεις και τις δεξιότητες και ικανότητες που αναφέρονται στο άρθρο 24 παράγραφος 3, στο άρθρο 31 παράγραφος 6, στο άρθρο 31 παράγραφος 7, στο άρθρο 34 παράγραφος 3, στο άρθρο 38 παράγραφος 3, στο άρθρο 40 παράγραφος 3 και στο άρθρο 44 παράγραφος 3.
Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η γενικώς αναγνωρισμένη επιστημονική και τεχνική πρόοδος, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ για να επικαιροποιηθούν οι γνώσεις και οι δεξιότητες που αναφέρονται στο άρθρο 24 παράγραφος 3, στο άρθρο 31 παράγραφος 6, στο άρθρο 34 παράγραφος 3, στο άρθρο 38 παράγραφος 3, στο άρθρο 40 παράγραφος 3, στο άρθρο 44 παράγραφος 3 και στο άρθρο 46 παράγραφος 4 με σκοπό να καταγραφεί η εξέλιξη της νομοθεσίας της Ένωσης που αφορά άμεσα τους σχετικούς επαγγελματίες.
Οι επικαιροποιήσεις αυτές δεν συνεπάγονται τροποποίηση των υφισταμένων ουσιωδών νομοθετικών αρχών στα κράτη μέλη σχετικά με τη δομή των επαγγελμάτων όσον αφορά την εκπαίδευση και τους όρους πρόσβασης των φυσικών προσώπων. Οι επικαιροποιήσεις αυτές σέβονται την ευθύνη των κρατών μελών για την οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων όπως ορίζεται στο άρθρο 165 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).
▼M9 —————
Άρθρο 21α
Διαδικασία γνωστοποίησης
1. Κάθε κράτος μέλος γνωστοποιεί στην Επιτροπή τη νομοθεσία, τις, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που θεσπίζει για τη χορήγηση τίτλων εκπαίδευσης στα επαγγέλματα που καλύπτονται από το παρόν κεφάλαιο.
Στην περίπτωση των τίτλων εκπαίδευσης που αναφέρονται στο τμήμα 8, η γνωστοποίηση δυνάμει του πρώτου εδαφίου απευθύνεται επίσης και στα άλλα κράτη μέλη.
2. Η γνωστοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη διάρκεια και το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
3. Η γνωστοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 διαβιβάζονται μέσω του IMI.
4. Προκειμένου να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι νομοθετικές και διοικητικές εξελίξεις στα κράτη μέλη και υπό τον όρο ότι η νομοθεσία, οι κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που γνωστοποιούνται δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου συμφωνούν με τις προϋποθέσεις που παρατίθενται στο παρόν κεφάλαιο, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ για την τροποποίηση των σημείων 5.1.1 έως 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2, 5.6.2 και 5.7.1 του παραρτήματος V, όσον αφορά την επικαιροποίηση των τίτλων που θεσπίζουν τα κράτη μέλη για την αναγνώριση των τίτλων εκπαίδευσης και, κατά περίπτωση, του φορέα που εκδίδει τους εν λόγω τίτλους εκπαίδευσης, του πιστοποιητικού που τους συνοδεύει και του αντίστοιχου επαγγελματικού τίτλου.
5. Όταν οι νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που γνωστοποιούνται δυνάμει της παραγράφου 1 δεν συμφωνούν με τις προϋποθέσεις που παρατίθενται στο παρόν κεφάλαιο, η Επιτροπή εγκρίνει εκτελεστική πράξη με σκοπό να απορρίψει τη ζητηθείσα τροποποίηση των σημείων 5.1.1 έως 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2, 5.6.2 και 5.7.1 του παραρτήματος V.
Άρθρο 22
Κοινές διατάξεις σχετικά με την εκπαίδευση
Όσον αφορά την εκπαίδευση περί της οποίας τα άρθρα 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40, 44 και 46:
α) τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν την εκπαίδευση μερικής παρακολούθησης, υπό τις προϋποθέσεις που θεσπίζουν οι αρμόδιες αρχές· οι αρχές αυτές μεριμνούν προκειμένου η συνολική διάρκεια, το επίπεδο και η ποιότητα της εκπαίδευσης αυτής να μην είναι χαμηλότερου επιπέδου από ότι ισχύει για την εκπαίδευση με πλήρη παρακολούθηση·
β) τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις ειδικές για κάθε κράτος μέλος διαδικασίες, διασφαλίζουν, ενθαρρύνοντας τη συνεχή επαγγελματική εξέλιξη, ότι οι επαγγελματίες των οποίων τα επαγγελματικά προσόντα καλύπτονται από το κεφάλαιο III του παρόντος τίτλου είναι σε θέση να επικαιροποιούν τις γνώσεις τους, τις δεξιότητές και ικανότητές τους ώστε να εξακολουθούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους κατά τρόπο ασφαλή και αποτελεσματικό και να ενημερώνονται για τις επαγγελματικές εξελίξεις.
Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα μέτρα που λαμβάνουν δυνάμει του πρώτου εδαφίου στοιχείο β) έως τις 18 Ιανουαρίου 2016.
Άρθρο 23
Κεκτημένα δικαιώματα
1. Με την επιφύλαξη των κεκτημένων δικαιωμάτων που αφορούν ειδικά τα οικεία επαγγέλματα, εφόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης ως ιατρού, που επιτρέπουν την ανάληψη επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, ως νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, ως οδοντιάτρου, ως ειδικευμένου οδοντιάτρου, ως κτηνιάτρου, ως μαίας/μαιευτή και ως φαρμακοποιού, τους οποίους κατέχουν υπήκοοι των κρατών μελών, δεν πληρούν το σύνολο των απαιτήσεων εκπαίδευσης που αναφέρονται στα άρθρα 24, 25, 31, 34, 35, 38, 40 και 44, κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει ως επαρκή απόδειξη τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγούνται από αυτά τα κράτη μέλη, με την προϋπόθεση ότι οι τίτλοι αυτοί πιστοποιούν επιτυχώς ολοκληρωθείσα εκπαίδευση που ξεκίνησε πριν από τις κρίσιμες ημερομηνίες που αναφέρονται στο παράρτημα V, σημεία 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 και 5.6.2, και συνοδεύονται από πιστοποιητικό που να βεβαιώνει ότι οι κάτοχοί τους ανέλαβαν πράγματι και νομίμως τις συγκεκριμένες δραστηριότητες επί τουλάχιστον τρία συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού.
2. Οι ίδιες διατάξεις εφαρμόζονται στους τίτλους εκπαίδευσης ως ιατρού, που επιτρέπουν την ανάληψη επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, ως νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, ως οδοντιάτρου, ως ειδικευμένου οδοντιάτρου, ως κτηνιάτρου, ως μαίας/μαιευτή και ως φαρμακοποιού, οι οποίοι έχουν αποκτηθεί στην επικράτεια της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και δεν πληρούν το σύνολο των ελάχιστων απαιτήσεων εκπαίδευσης που αναφέρονται στα άρθρα 24, 25, 31, 34, 35, 38, 40 και 44 εφόσον οι τίτλοι αυτοί πιστοποιούν επιτυχώς ολοκληρωθείσα εκπαίδευση που ξεκίνησε πριν από:
α) τις 3 Οκτωβρίου 1990 για τους ιατρούς βασικής εκπαίδευσης, τους υπεύθυνους για γενική περίθαλψη νοσοκόμους, τους οδοντιάτρους βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένους οδοντιάτρους, τους κτηνιάτρους, τις μαίες/τους μαιευτές, τους φαρμακοποιούς και
β) τις 3 Απριλίου 1992 για τους ειδικευμένους ιατρούς.
Οι τίτλοι εκπαίδευσης του πρώτου εδαφίου παρέχουν το δικαίωμα άσκησης επαγγελματικών δραστηριοτήτων στην επικράτεια της Γερμανίας υπό τους ίδιους όρους με τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγούνται από τις γερμανικές αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στο παράρτημα V, σημεία 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 και 5.6.2.
3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 37 παράγραφος 1, κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους εκπαίδευσης ως ιατρού που επιτρέπουν την ανάληψη επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, ως νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, ως κτηνιάτρου, ως μαίας/μαιευτή, ως φαρμακοποιού και ως αρχιτέκτονα, τους οποίους κατέχουν υπήκοοι των κρατών μελών, και είτε είχαν χορηγηθεί από την πρώην Τσεχοσλοβακία είτε η εκπαίδευση των ενδιαφερομένων είχε αρχίσει, για την Τσεχική Δημοκρατία και την Σλοβακία, πριν από την 1η Ιανουαρίου 1993, εφόσον οι αρμόδιες αρχές ενός εκ των δύο προαναφερομένων κρατών μελών βεβαιώνουν ότι οι τίτλοι αυτοί έχουν, στην επικράτειά τους, την ίδια νομική ισχύ με τους τίτλους που οι ίδιες χορηγούν και, όσον αφορά τους αρχιτέκτονες, με τους τίτλους που αναφέρονται για αυτά τα κράτη μέλη στο παράρτημα VI σημείο 6.2, όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, μαίας/μαιευτή, φαρμακοποιού για τις δραστηριότητες περί των οποίων το άρθρο 45 παράγραφος 2, και όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων αρχιτέκτονα για τις δραστηριότητες περί των οποίων το άρθρο 48.
Η βεβαίωση αυτή πρέπει να συνοδεύεται από πιστοποιητικό το οποίο εκδίδουν οι ίδιες αρχές, στο οποίο βεβαιώνεται ότι οι εν λόγω υπήκοοι κρατών μελών έχουν ασκήσει, πραγματικά και νομίμως, στην επικράτειά τους τις εν λόγω δραστηριότητες επί τρία συναπτά έτη τουλάχιστον κατά την πενταετία που προηγείται της ημερομηνίας έκδοσης του πιστοποιητικού.
4. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους εκπαίδευσης ως ιατρού, που επιτρέπουν την ανάληψη επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, ως νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, ως οδοντιάτρου, ως ειδικευμένου οδοντιάτρου, ως κτηνιάτρου, ως μαίας/μαιευτή, ως φαρμακοποιού και ως αρχιτέκτονα, τους οποίους κατέχουν υπήκοοι των κρατών μελών, και είτε είχαν χορηγηθεί από την πρώην Σοβιετική Ένωση είτε η εκπαίδευση των ενδιαφερομένων είχε αρχίσει,
α) για την Εσθονία, πριν από τις 20 Αυγούστου 1991·
β) για τη Λετονία, πριν από τις 21 Αυγούστου 1991·
γ) για τη Λιθουανία, πριν από τις 11 Μαρτίου 1990,
εφόσον οι αρμόδιες αρχές ενός εκ των τριών προαναφερομένων κρατών μελών βεβαιώνουν ότι οι τίτλοι αυτοί έχουν, στην επικράτειά τους, την ίδια νομική ισχύ με τους τίτλους που οι ίδιες χορηγούν και, όσον αφορά τους αρχιτέκτονες, με τους τίτλους που αναφέρονται για αυτά τα κράτη μέλη, στο παράρτημα VI σημείο 6, όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, μαίας/μαιευτή, φαρμακοποιού για τις δραστηριότητες περί των οποίων το άρθρο 45 παράγραφος 2, και όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων αρχιτέκτονα για τις δραστηριότητες περί των οποίων το άρθρο 48.
Η βεβαίωση αυτή πρέπει να συνοδεύεται από πιστοποιητικό το οποίο εκδίδουν οι ίδιες αρχές, στο οποίο βεβαιώνεται ότι οι εν λόγω υπήκοοι κρατών μελών έχουν ασκήσει, πραγματικά και νομίμως, στην επικράτειά τους τις εν λόγω δραστηριότητες επί τρία συναπτά έτη τουλάχιστον κατά την πενταετία που προηγείται της ημερομηνίας έκδοσης του πιστοποιητικού.
Για τους τίτλους κτηνιατρικής εκπαίδευσης που είτε χορηγήθηκαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση είτε η εκπαίδευση των ενδιαφερομένων είχε αρχίσει, για την Εσθονία, πριν από τις 20 Αυγούστου 1991, η βεβαίωση που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο πρέπει να συνοδεύεται από πιστοποιητικό το οποίο εκδίδουν οι εσθονικές αρχές, στο οποίο βεβαιώνεται ότι οι ενδιαφερόμενοι έχουν ασκήσει, πραγματικά και νομίμως, στην επικράτειά τους τις εν λόγω δραστηριότητες επί πέντε συναπτά έτη τουλάχιστον κατά την επταετία που προηγείται της ημερομηνίας έκδοσης του πιστοποιητικού.
5. Με την επιφύλαξη του άρθρου 43β, κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους εκπαίδευσης ως ιατρού, που επιτρέπουν την ανάληψη επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, ως νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, ως οδοντιάτρου, ως ειδικευμένου οδοντιάτρου, ως κτηνιάτρου, ως μαίας/μαιευτή, ως φαρμακοποιού και ως αρχιτέκτονα, τους οποίους κατέχουν υπήκοοι των κρατών μελών, και είτε είχαν χορηγηθεί από την πρώην Γιουγκοσλαβία είτε η εκπαίδευση των ενδιαφερομένων είχε αρχίσει,
(α) για τη Σλοβενία, πριν από τις 25 Ιουνίου 1991, και
(β) για την Κροατία, πριν από τις 8 Οκτωβρίου 1991,
εφόσον οι αρμόδιες αρχές των προαναφερομένων κρατών μελών βεβαιώνουν ότι οι τίτλοι αυτοί έχουν, στην επικράτειά τους, την ίδια νομική ισχύ με τους τίτλους που οι ίδιες χορηγούν και, όσον αφορά τους αρχιτέκτονες, με τους τίτλους που αναφέρονται για αυτά τα κράτη μέλη, στο παράρτημα VI σημείο 6, όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού βασικής εκπαίδευσης και ειδικευμένου ιατρού, νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, μαίας/μαιευτή, φαρμακοποιού για τις δραστηριότητες περί των οποίων το άρθρο 45 παράγραφος 2, και όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων αρχιτέκτονα για τις δραστηριότητες περί των οποίων το άρθρο 48.
Η βεβαίωση αυτή πρέπει να συνοδεύεται από πιστοποιητικό το οποίο εκδίδουν οι ίδιες αρχές, στο οποίο βεβαιώνεται ότι οι εν λόγω υπήκοοι κρατών μελών έχουν ασκήσει, πραγματικά και νομίμως, στην επικράτειά τους τις εν λόγω δραστηριότητες επί τρία συναπτά έτη τουλάχιστον κατά την πενταετία που προηγείται της ημερομηνίας έκδοσης του πιστοποιητικού.
6. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει ως επαρκή απόδειξη για τους υπηκόους των κρατών μελών των οποίων οι τίτλοι εκπαίδευσης ως ιατρού, νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, μαίας/μαιευτή και φαρμακοποιού δεν ανταποκρίνονται στις ονομασίες που αναφέρονται για το συγκεκριμένο κράτος μέλος στο παράρτημα V σημεία 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 και 5.6.2, τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγούνται από τα εν λόγω κράτη μέλη συνοδευόμενους από πιστοποιητικό που έχει εκδοθεί από τις αρμόδιες αρχές ή τους αρμόδιους φορείς.
Το πιστοποιητικό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο βεβαιώνει ότι οι εν λόγω τίτλοι εκπαίδευσης πιστοποιούν επιτυχώς ολοκληρωθείσα εκπαίδευση σύμφωνη προς τα άρθρα 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40 και 44 και εξομοιώνονται από το κράτος μέλος που τους χορήγησε προς αυτούς των οποίων οι ονομασίες εμφανίζονται στο παράρτημα V σημεία 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 και 5.6.2.
Άρθρο 23a
Ειδικές περιστάσεις
1. Κατά παρέκκλιση από την παρούσα οδηγία, η Βουλγαρία μπορεί να επιτρέπει στους κατόχους του τίτλου «фелдшер» (feldsher) που απονεμόταν στη Βουλγαρία πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1999, οι οποίοι ασκούσαν το επάγγελμα δυνάμει του βουλγαρικού εθνικού συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων την 1η Ιανουαρίου 2000, να εξακολουθούν να ασκούν το εν λόγω επάγγελμα, έστω και εάν μέρη της δραστηριότητάς τους εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία.
2. Οι κάτοχοι του βουλγαρικού τίτλου του «фелдшер» (feldsher) που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν δικαιούνται επαγγελματικής αναγνώρισης στα άλλα κράτη μέλη ως ιατροί ή ως νοσηλευτές υπεύθυνοι για γενικές φροντίδες δυνάμει της παρούσας οδηγίας.
Τμήμα 2
Ιατροί
Άρθρο 24
Βασική ιατρική εκπαίδευση
1. Η εισαγωγή στη βασική ιατρική εκπαίδευση προϋποθέτει την κατοχή διπλώματος ή πιστοποιητικού που παρέχει πρόσβαση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα για τις συγκεκριμένες αυτές σπουδές.
2. Η βασική ιατρική εκπαίδευση περιλαμβάνει συνολικά τουλάχιστον πέντε έτη φοίτησης, τα οποία μπορούν επιπροσθέτως να εκφράζονται με τις ισοδύναμες πιστωτικές μονάδες του συστήματος ECTS, και αποτελείται από τουλάχιστον 5 500 ώρες θεωρητικής και πρακτικής κατάρτισης που πραγματοποιείται εντός ή υπό την εποπτεία πανεπιστημίου.
Όσον αφορά επαγγελματίες που ξεκίνησαν τις σπουδές τους πριν από την 1η Ιανουαρίου 1972, η αναφερόμενη στο πρώτο εδάφιο εκπαίδευση δύναται να περιλαμβάνει πρακτική εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου διάρκειας έξι μηνών υπό την εποπτεία των αρμοδίων αρχών.
3. Η βασική ιατρική εκπαίδευση παρέχει την εγγύηση ότι ο ενδιαφερόμενος έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις και δεξιότητες:
α) προσήκουσες γνώσεις των επιστημών επί των οποίων βασίζεται η ιατρική καθώς και επαρκή κατανόηση των επιστημονικών μεθόδων, συμπεριλαμβανομένων των αρχών μετρήσεως των βιολογικών λειτουργιών, της αξιολόγησης των επιστημονικώς διαπιστωμένων γεγονότων και της ανάλυσης των δεδομένων·
β) προσήκουσες γνώσεις της διάρθρωσης των λειτουργιών και της συμπεριφοράς του ανθρώπινου οργανισμού υγιούς ή ασθενούς, καθώς και των σχέσεων μεταξύ της κατάστασης της υγείας του ανθρώπου και του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντός του·
γ) προσήκουσες γνώσεις των κλινικών θεμάτων και της κλινικής πρακτικής που να παρέχουν συνεκτική εικόνα των σωματικών και διανοητικών ασθενειών, της προληπτικής ιατρικής, της διαγνωστικής και της θεραπευτικής ιατρικής καθώς και της αναπαραγωγής του ανθρώπου·
δ) προσήκουσα κλινική πείρα υπό κατάλληλη εποπτεία σε νοσοκομεία.
Άρθρο 25
Εκπαίδευση ειδικευμένων ιατρών
1. Η εισαγωγή στην εκπαίδευση ειδικευμένων ιατρών προϋποθέτει την ολοκλήρωση και την επικύρωση ενός προγράμματος βασικής ιατρικής εκπαίδευσης που αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2, κατά τη διάρκεια του οποίου αποκτήθηκαν οι σχετικές γνώσεις βασικής ιατρικής.
2. Η εκπαίδευση ειδικευμένων ιατρών περιλαμβάνει θεωρητική και πρακτική κατάρτιση, η οποία πραγματοποιείται σε πανεπιστημιακό κέντρο, σε νοσοκομειακό και πανεπιστημιακό κέντρο ή, ενδεχομένως, σε ίδρυμα ιατρικής περίθαλψης εγκεκριμένο για το σκοπό αυτό από τις αρμόδιες αρχές ή τους αρμόδιους φορείς.
Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η ελάχιστη διάρκεια της εκπαίδευσης ειδικευμένων ιατρών του παραρτήματος V σημείο 5.1.3 να μην υπολείπεται σε διάρκεια εκείνης που αναφέρεται στο εν λόγω σημείο. Η εκπαίδευση πραγματοποιείται υπό τον έλεγχο των αρμοδίων αρχών ή φορέων και προϋποθέτει την προσωπική συμμετοχή του ειδικευόμενου ιατρού στη δραστηριότητα και στις ευθύνες που συνεπάγονται οι συγκεκριμένες υπηρεσίες.
3. Η εκπαίδευση πραγματοποιείται με πλήρη παρακολούθηση σε ειδικές θέσεις που έχουν αναγνωριστεί από τις αρμόδιες αρχές. Απαιτείται η συμμετοχή στο σύνολο των ιατρικών δραστηριοτήτων του τμήματος όπου πραγματοποιείται η εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένων των εφημεριών, ώστε ο ειδικευόμενος ιατρός να αφιερώνει στην εν λόγω πρακτική και θεωρητική εκπαίδευση το σύνολο της επαγγελματικής δραστηριότητάς του καθ' όλη τη διάρκεια της εργάσιμης εβδομάδας και καθ' όλο το έτος, σύμφωνα με τους προβλεπόμενους από τις αρμόδιες αρχές τρόπους. Ως εκ τούτου, οι θέσεις αυτές αποτελούν αντικείμενο εύλογης αμοιβής.
3α. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν στις εθνικές νομοθεσίες τους μερικές εξαιρέσεις από εκπαίδευση ειδικευμένων ιατρών που καταγράφεται στο παράρτημα V σημείο 5.1.3, που θα εφαρμόζονται κατά περίπτωση, εφόσον η εν λόγω εκπαίδευση έχει πραγματοποιηθεί ήδη κατά τη διάρκεια ενός άλλου προγράμματος εκπαίδευσης ειδικότητας που καταγράφεται στο παράρτημα V σημείο 5.1.3, για την οποία ο επαγγελματίας έχει ήδη λάβει τον τίτλο ειδικότητας σε κάποιο κράτος μέλος. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η χορηγηθείσα εξαίρεση δεν υπερβαίνει το ήμισυ της ελάχιστης διάρκειας των εν λόγω κύκλων εκπαίδευσης ειδικευμένων ιατρών.
Κάθε κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη σχετικά με τη σχετική εθνική νομοθεσία του για οιεσδήποτε μερικές εξαιρέσεις τέτοιου είδους.
4. Τα κράτη μέλη εξαρτούν τη χορήγηση τίτλου εκπαίδευσης ειδικευμένου ιατρού από την κατοχή ενός εκ των τίτλων βασικής ιατρικής εκπαίδευσης που αναφέρονται στο παράρτημα V σημείο 5.1.1.
5. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την προσαρμογή των ελάχιστων περιόδων εκπαίδευσης που αναφέρονται στο σημείο 5.1.3 του παραρτήματος V στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
Άρθρο 26
Ονομασίες εκπαιδεύσεων ειδικευμένων ιατρών
Οι τίτλοι εκπαίδευσης ειδικευμένων ιατρών που αναφέρονται στο άρθρο 21 είναι εκείνοι που χορηγούνται από τις αρμόδιες αρχές ή τους αρμόδιους φορείς του παραρτήματος V σημείο 5.1.2 και αντιστοιχούν, όσον αφορά την συγκεκριμένη εκπαίδευση, στις ισχύουσες στα διάφορα κράτη μέλη ονομασίες οι οποίες εμφανίζονται στο παράρτημα V σημείο 5.1.3.
Προκειμένου να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι αλλαγές στην εθνική νομοθεσία και με σκοπό την επικαιροποίηση της παρούσας οδηγίας, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την ενσωμάτωση στο παράρτημα V σημείο 5.1.3 νέων ιατρικών ειδικοτήτων κοινών τουλάχιστον στα δύο πέμπτα των κρατών μελών.
Άρθρο 27
Ιδιαίτερα κεκτημένα δικαιώματα των ειδικευμένων ιατρών
1. Κάθε κράτος μέλος υποδοχής δύναται να απαιτήσει από τους ειδικευμένους ιατρούς, των οποίων η εκπαίδευση για την απόκτηση ειδικότητας με μερική παρακολούθηση διέπονταν από τις ισχύουσες κατά την 20 Ιουνίου 1975 νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, και οι οποίοι άρχισαν την εν λόγω εκπαίδευσή τους το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 1983, να συνοδεύουν τους τίτλους εκπαίδευσης με πιστοποιητικό που να βεβαιώνει ότι αφιερώθηκαν πράγματι και νομίμως στις συγκεκριμένες δραστηριότητες επί τουλάχιστον τρία συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού.
2. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τον τίτλο ειδικευμένου ιατρού που χορηγείται στην Ισπανία στους ιατρούς που έχουν ολοκληρώσει εκπαίδευση για την απόκτηση ειδικότητας πριν από την 1η Ιανουαρίου 1995 χωρίς να πληρούνται οι προβλεπόμενες στο άρθρο 25 ελάχιστες απαιτήσεις εκπαίδευσης, εφόσον ο εν λόγω τίτλος συνοδεύεται από πιστοποιητικό εκδοθέν από τις αρμόδιες ισπανικές αρχές, το οποίο βεβαιώνει ότι ο ενδιαφερόμενος υποβλήθηκε επιτυχώς στη δοκιμασία ειδικής επαγγελματικής επάρκειας που διοργανώθηκε στο πλαίσιο εξαιρετικών μέτρων που αφορούν την αναγνώριση και αναφέρονται στο βασιλικό διάταγμα 1497/99, ώστε να εξακριβωθεί κατά πόσον ο ενδιαφερόμενος κατέχει συγκρίσιμο επίπεδο γνώσεων και δεξιοτήτων με εκείνο των ιατρών που κατέχουν τίτλους ειδικευμένου ιατρού οι οποίοι καθορίζονται, όσον αφορά την Ισπανία, στο παράρτημα V σημεία 5.1.2 και 5.1.3.
2α. Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τους τίτλους ειδικευμένων ιατρών που χορηγούνται στην Ιταλία και καταγράφονται στο παράρτημα V σημεία 5.1.2 και 5.1.3 στους ιατρούς που ξεκίνησαν την εκπαίδευση ειδικότητας μετά τις 31 Δεκεμβρίου 1983 και πριν από την 1η Ιανουαρίου 1991, μολονότι η σχετική εκπαίδευση δεν ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις εκπαίδευσης που περιγράφονται στο άρθρο 25, εφόσον ο τίτλος συνοδεύεται από πιστοποιητικό εκδοθέν από τις αρμόδιες ιταλικές αρχές, το οποίο βεβαιώνει ότι ο ενδιαφερόμενος ιατρός έχει ασκήσει αποτελεσματικά και νόμιμα, στην Ιταλία, τις δραστηριότητες του ειδικού ιατρού στην ίδια ειδικότητα, επί τουλάχιστον επτά συναπτά έτη κατά τη διάρκεια δέκα ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού.
3. Κάθε κράτος μέλος που έχει καταργήσει τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις για τη χορήγηση των τίτλων εκπαίδευσης ειδικευμένου ιατρού που αναφέρονται στο παράρτημα V σημεία 5.1.2 και 5.1.3 και το οποίο έχει λάβει μέτρα σχετικά με τα κεκτημένα δικαιώματα υπέρ των υπηκόων του, αναγνωρίζει στους υπηκόους των άλλων κρατών μελών το δικαίωμα να επωφελούνται των ίδιων αυτών μέτρων, στο βαθμό που οι εν λόγω τίτλοι εκπαίδευσης έχουν χορηγηθεί πριν από την ημερομηνία από την οποία το κράτος μέλος υποδοχής έπαυσε να χορηγεί τίτλους εκπαίδευσης για την οικεία ειδικότητα.
Οι ημερομηνίες κατάργησης των εν λόγω διατάξεων παρατίθενται στο παράρτημα V σημείο 5.1.3.
Άρθρο 28
Ειδική εκπαίδευση γενικής ιατρικής
1. Η εισαγωγή σε ειδική εκπαίδευση στη γενική ιατρική προϋποθέτει την ολοκλήρωση και την επικύρωση ενός προγράμματος βασικής ιατρικής εκπαίδευσης που αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2, κατά τη διάρκεια του οποίου αποκτήθηκαν οι σχετικές γνώσεις βασικής ιατρικής.
2. Η ειδική εκπαίδευση γενικής ιατρικής, η οποία οδηγεί στην απόκτηση τίτλων εκπαίδευσης που χορηγούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2006, διαρκεί τουλάχιστον δύο έτη με πλήρη παρακολούθηση. Όσον αφορά τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγούνται μετά την ημερομηνία αυτή, η διάρκεια είναι τουλάχιστον τριετής με πλήρη παρακολούθηση.
Όταν ο κύκλος σπουδών που αναφέρεται στο άρθρο 24 περιλαμβάνει πρακτική εκπαίδευση που πραγματοποιείται σε εγκεκριμένο νοσοκομειακό περιβάλλον το οποίο διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό και τις απαραίτητες υπηρεσίες για τη γενική ιατρική ή σε εγκεκριμένο ιατρείο γενικής ιατρικής ή σε εγκεκριμένο κέντρο στο οποίο οι ιατροί παρέχουν πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη, η διάρκεια της εν λόγω πρακτικής εκπαίδευσης μπορεί να συμπεριλαμβάνεται, με ανώτατο όριο ενός έτους, στην προβλεπόμενη στο πρώτο εδάφιο διάρκεια για τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγούνται από την 1η Ιανουαρίου 2006.
Η δυνατότητα περί της οποίας το δεύτερο εδάφιο, παρέχεται μόνο στα κράτη μέλη στα οποία η διάρκεια της ειδικής εκπαίδευσης γενικής ιατρικής ήταν διετής κατά την 1η Ιανουαρίου 2001.
3. Η ειδική εκπαίδευση γενικής ιατρικής πραγματοποιείται με πλήρη παρακολούθηση υπό τον έλεγχο των αρμοδίων αρχών ή φορέων, είναι δε περισσότερο πρακτικής παρά θεωρητικής φύσεως.
Η πρακτική εκπαίδευση παρέχεται, αφενός, επί τουλάχιστον έξι μήνες σε εγκεκριμένο νοσοκομειακό περιβάλλον που διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό και τις απαραίτητες υπηρεσίες και, αφετέρου, επί τουλάχιστον έξι μήνες σε εγκεκριμένο ιατρείο γενικής ιατρικής ή σε εγκεκριμένο κέντρο στο οποίο οι ιατροί παρέχουν πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη.
Η εν λόγω εκπαίδευση πραγματοποιείται με τη σύμπραξη άλλων υγειονομικών ιδρυμάτων ή φορέων που ασχολούνται με τη γενική ιατρική. Ωστόσο, με την επιφύλαξη των ελάχιστων περιόδων που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο, η πρακτική εκπαίδευση δύναται να παρέχεται επί έξι μήνες κατ' ανώτατο όριο σε άλλα εγκεκριμένα υγειονομικά ιδρύματα ή σε άλλους εγκεκριμένους υγειονομικούς φορείς που ασχολούνται με τη γενική ιατρική.
Η εκπαίδευση προϋποθέτει την προσωπική συμμετοχή του υποψηφίου στην επαγγελματική δραστηριότητα και στις ευθύνες των προσώπων με τα οποία εργάζεται.
4. Τα κράτη μέλη εξαρτούν τη χορήγηση τίτλου ειδικής εκπαίδευσης γενικής ιατρικής από την κατοχή ενός εκ των τίτλων βασικής ιατρικής εκπαίδευσης που αναφέρονται στο παράρτημα V σημείο 5.1.1.
5. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν τους τίτλους εκπαίδευσης του παραρτήματος V σημείο 5.1.4, σε ιατρό που δεν έχει ολοκληρώσει την προβλεπόμενη στο παρόν άρθρο εκπαίδευση, αλλά ο οποίος κατέχει άλλη συμπληρωματική εκπαίδευση πιστοποιούμενη από τίτλο εκπαίδευσης που έχει χορηγηθεί από τις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους. Ωστόσο, μπορούν να χορηγούν τίτλους εκπαίδευσης μόνο εφόσον οι εν λόγω τίτλοι πιστοποιούν γνώσεις ποιοτικώς ισοδύναμου επιπέδου με τις γνώσεις που παρέχονται από την εκπαίδευση που προβλέπεται στο παρόν άρθρο.
Τα κράτη μέλη καθορίζουν ιδίως κατά πόσον η συμπληρωματική εκπαίδευση που έχει ήδη αποκτήσει ο αιτών, καθώς και η επαγγελματική πείρα του δύνανται να ληφθούν υπόψη προς αντικατάσταση της προβλεπόμενης στο παρόν άρθρο εκπαίδευσης.
Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν τον τίτλο εκπαίδευσης του παραρτήματος V σημείο 5.1.4, μόνο εάν ο αιτών έχει αποκτήσει πείρα τουλάχιστον έξι μηνών στη γενική ιατρική σε ιατρείο γενικής ιατρικής ή σε κέντρο όπου οι ιατροί παρέχουν πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη, εκ των αναφερομένων στην παράγραφο 3.
Άρθρο 29
Άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής
Κάθε κράτος μέλος εξαρτά, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων σχετικά με τα κεκτημένα δικαιώματα, την άσκηση των δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, από την κατοχή τίτλου εκπαίδευσης του παραρτήματος V σημείο 5.1.4.
Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τον συγκεκριμένο όρο τα άτομα που παρακολουθούν ειδική εκπαίδευση γενικής ιατρικής.
Άρθρο 30
Ειδικά κεκτημένα δικαιώματα των ιατρών γενικής ιατρικής
1. Κάθε κράτος μέλος καθορίζει τα κεκτημένα δικαιώματα. Ωστόσο, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν ως κεκτημένο το δικαίωμα άσκησης των δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, χωρίς τον τίτλο εκπαίδευσης του παραρτήματος V σημείο 5.1.4, σε όλους τους ιατρούς οι οποίοι απολαύουν του εν λόγω δικαιώματος κατά την κρίσιμη ημερομηνία που αναφέρεται στο εν λόγω σημείο δυνάμει διατάξεων που εφαρμόζονται για το επάγγελμα του ιατρού παρέχοντας πρόσβαση στις επαγγελματικές δραστηριότητες ιατρού βασικής εκπαίδευσης, και οι οποίοι κατά τη συγκεκριμένη ημερομηνία είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 21 ή του άρθρου 23.
Οι αρμόδιες αρχές κάθε κράτους μέλους χορηγούν, κατόπιν σχετικής αίτησης, πιστοποιητικό που βεβαιώνει το δικαίωμα άσκησης των δραστηριοτήτων του ιατρού γενικής ιατρικής στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης που εφαρμόζουν, χωρίς τον τίτλο εκπαίδευσης του παραρτήματος V σημείο 5.1.4, στους ιατρούς οι οποίοι έχουν κεκτημένα δικαιώματα δυνάμει του πρώτου εδαφίου.
2. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τα πιστοποιητικά που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο, τα οποία χορηγούνται στους υπηκόους των κρατών μελών από τα άλλα κράτη μέλη, παρέχοντάς τους, στην επικράτειά του, την ίδια ισχύ με τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγεί το ίδιο και οι οποίοι επιτρέπουν την άσκηση δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Τμήμα 3
Νοσοκόμοι υπεύθυνοι για γενική περίθαλψη
Άρθρο 31
Εκπαίδευση νοσοκόμων υπεύθυνων για γενική περίθαλψη
1. Η εισαγωγή στην εκπαίδευση νοσηλευτών υπεύθυνων για γενική περίθαλψη προϋποθέτει είτε:
α) ολοκλήρωση γενικής σχολικής εκπαίδευσης 12 ετών, η οποία πρέπει να βεβαιώνεται από δίπλωμα, πιστοποιητικό ή άλλον τίτλο που έχει χορηγηθεί από τις αρμόδιες αρχές ή τους αρμόδιους φορείς ενός κράτους μέλους ή από πιστοποιητικό που βεβαιώνει την επιτυχία σε εισαγωγικές εξετάσεις ισοδύναμου επιπέδου και παρέχει πρόσβαση σε πανεπιστήμιο ή ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης επιπέδου αναγνωρισμένου ως ισοδύναμου· ή
β) ολοκλήρωση γενικής σχολικής εκπαίδευσης τουλάχιστον 10 ετών, η οποία βεβαιώνεται από δίπλωμα, πιστοποιητικό ή άλλον τίτλο που έχει χορηγηθεί από τις αρμόδιες αρχές ή τους αρμόδιους φορείς ενός κράτους μέλους ή από πιστοποιητικό που βεβαιώνει την επιτυχία σε εισαγωγικές εξετάσεις, ισοδύναμου επιπέδου και παρέχει πρόσβαση σε επαγγελματική σχολή ή πρόγραμμα επαγγελματικής εκπαίδευσης νοσηλευτή.
2. Η εκπαίδευση νοσοκόμων υπεύθυνων για γενική περίθαλψη πραγματοποιείται με πλήρη παρακολούθηση και περιλαμβάνει τουλάχιστον το πρόγραμμα που παρατίθεται στο παράρτημα V σημείο 5.2.1.
Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά τις τροποποιήσεις του καταλόγου που ορίζεται στο σημείο 5.2.1 του παραρτήματος V με σκοπό την προσαρμογή του στην πρόοδο στους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Οι τροποποιήσεις που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο δεν συνεπάγονται τροποποίηση των υφισταμένων ουσιωδών νομοθετικών αρχών στα κράτη μέλη σχετικά με τη δομή των επαγγελμάτων όσον αφορά την εκπαίδευση και τους όρους πρόσβασης των φυσικών προσώπων. Οι τροποποιήσεις αυτές σέβονται την ευθύνη των κρατών μελών για την οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων όπως ορίζεται στο άρθρο 165 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.
3. ►M9 Η εκπαίδευση του νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη περιλαμβάνει τουλάχιστον τριετείς σπουδές συνολικά, που μπορούν επιπροσθέτως να εκφράζονται με τις ισοδύναμες πιστωτικές μονάδες του συστήματος ECTS, και συνίστανται σε τουλάχιστον 4 600 ώρες θεωρητικής και κλινικής κατάρτισης· η θεωρητική κατάρτιση καλύπτει τουλάχιστον το ένα τρίτο και η κλινική κατάρτιση τουλάχιστον τη μισή ελάχιστη διάρκεια της εκπαίδευσης. Τα κράτη μέλη μπορούν να παραχωρούν μερικές εξαιρέσεις επαγγελματίες που έχουν λάβει τμήμα της εκπαίδευσής τους μέσω κύκλων εκπαίδευσης τουλάχιστον ισοδύναμου επιπέδου. ◄
Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας που είναι επιφορτισμένος με την εκπαίδευση νοσοκόμου να είναι αρμόδιος για το συντονισμό μεταξύ της θεωρητικής και της κλινικής κατάρτισης για το σύνολο του προγράμματος σπουδών.
4. Η θεωρητική εκπαίδευση ορίζεται ως το μέρος της νοσηλευτικής εκπαίδευσης μέσω της οποίας ο υπό κατάρτιση νοσηλευτής λαμβάνει την επαγγελματική γνώση, τις δεξιότητες και τις ικανότητες που απαιτούνται βάσει των παραγράφων 6 και 7. Η κατάρτιση παρέχεται από διδακτικό προσωπικό σε θέματα νοσηλευτικής, καθώς και από άλλα αρμόδια πρόσωπα, σε πανεπιστήμια, ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης που αναγνωρίζονται ως ισοδύναμου επιπέδου ή επαγγελματικές σχολές ή προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης νοσηλευτών.
5. Η κλινική κατάρτιση ορίζεται ως το μέρος της νοσηλευτικής εκπαίδευσης μέσω της οποίας ο υπό κατάρτιση νοσηλευτής μαθαίνει, στο πλαίσιο ομάδας, σε άμεση επαφή με υγιές ή άρρωστο άτομο ή/και σύνολο ανθρώπων, να οργανώνει, να παρέχει και να αξιολογεί την απαιτούμενη συνολική νοσηλευτική περίθαλψη βάσει των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων που έχει αποκτήσει. Ο εκπαιδευόμενος νοσηλευτής μαθαίνει όχι μόνο να αποτελεί μέλος μιας ομάδας, αλλά και να είναι επικεφαλής ομάδας που οργανώνει τη συνολική νοσηλευτική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής εκπαίδευσης για τα μεμονωμένα άτομα και τις μικρές ομάδες, στο πλαίσιο του υγειονομικού φορέα ή εντός της κοινότητας.
Η εν λόγω κατάρτιση πραγματοποιείται στα νοσοκομεία και σε άλλους υγειονομικούς φορείς, καθώς και στο πλαίσιο της κοινότητας, υπό την ευθύνη των διδασκόντων νοσοκόμων και με τη συνεργασία και την αρωγή άλλων ειδικευμένων νοσοκόμων. Άλλο ειδικευμένο προσωπικό μπορεί να ενσωματωθεί στη διδακτική διεργασία.
Οι υπό κατάρτιση νοσοκόμοι συμμετέχουν στις δραστηριότητες των συγκεκριμένων υπηρεσιών στο βαθμό που οι εν λόγω δραστηριότητες συμβάλλουν στην εκπαίδευσή τους, παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με την ανάληψη των ευθυνών που συνεπάγεται η νοσηλευτική περίθαλψη.
6. Η εκπαίδευση για νοσηλευτές υπεύθυνους γενικής περίθαλψης παρέχει την εγγύηση ότι ο εν λόγω επαγγελματίας έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις και δεξιότητες:
α) εκτεταμένες γνώσεις των επιστημών στις οποίες βασίζεται η γενική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένης της ικανοποιητικής γνώσεως του οργανισμού, των φυσιολογικών λειτουργιών και της συμπεριφοράς των υγιών και των ασθενών προσώπων, καθώς και των σχέσεων που υφίστανται μεταξύ της κατάστασης της υγείας του ανθρώπου και του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντός του·
β) γνώση της φύσης και της δεοντολογίας του επαγγέλματος και των γενικών αρχών που αφορούν την υγεία και την περίθαλψη·
γ) προσήκουσα κλινική πείρα· η πείρα αυτή πρέπει να επιλέγεται για τον εκπαιδευτικό της χαρακτήρα και να έχει αποκτηθεί υπό τον έλεγχο ειδικευμένων νοσηλευτών και σε χώρους όπου ο αριθμός του ειδικευμένου προσωπικού και ο εξοπλισμός είναι κατάλληλοι για την περίθαλψη των ασθενών από νοσηλευτές·
δ) ικανότητα συμμετοχής στην εκπαίδευση του υγειονομικού προσωπικού και εμπειρία από τη συνεργασία με το προσωπικό αυτό·
ε) εμπειρία από τη συνεργασία μαζί με άλλους επαγγελματίες του υγειονομικού τομέα.
7. Οι τίτλοι σπουδών νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη αποδεικνύουν ότι ο εν λόγω επαγγελματίας είναι ικανός να εφαρμόζει τουλάχιστον τις ακόλουθες ικανότητες, ανεξάρτητα από το εάν η εκπαίδευση πραγματοποιήθηκε σε πανεπιστήμιο, ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης που αναγνωρίζεται ως ισοδύναμου επιπέδου ή σε επαγγελματική σχολή ή μέσω προγράμματος επαγγελματικής εκπαίδευσης νοσηλευτών:
α) ικανότητα να διαγιγνώσκει αυτόνομα την απαιτούμενη νοσηλευτική περίθαλψη χρησιμοποιώντας θεωρητικές και κλινικές γνώσεις και να σχεδιάζει, οργανώνει και παρέχει νοσηλευτική περίθαλψη στους ασθενείς βάσει των γνώσεων και των δεξιοτήτων που έχουν αποκτηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 6 στοιχεία α), β) και γ) με σκοπό τη βελτίωση της άσκησης του επαγγέλματος·
β) ικανότητα να συνεργάζεται αποτελεσματικά με άλλους παράγοντες του τομέα της υγείας, περιλαμβανομένης της συμμετοχής στην πρακτική εκπαίδευση του υγειονομικού προσωπικού βάσει των γνώσεων και των δεξιοτήτων που έχουν αποκτηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 6 στοιχεία δ) και ε)·
γ) ικανότητα να ενθαρρύνει άτομα, οικογένειες και ομάδες να υιοθετούν υγιεινό τρόπο ζωής και φροντίδα του εαυτού τους βάσει των γνώσεων και των δεξιοτήτων που έχουν αποκτηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 6 στοιχεία α) και β)·
δ) ικανότητα να θέτει σε εφαρμογή με αυτονομία άμεσα μέτρα για την προστασία της ζωής και να εκτελεί μέτρα σε καταστάσεις κρίσης και καταστροφών·
ε) ικανότητα να παρέχει ανεξάρτητα συμβουλές σε ανθρώπους που χρειάζονται περίθαλψη και στους συγγενείς τους, να τους καθοδηγεί και να τους στηρίζει·
στ) ικανότητα να εξασφαλίζει ανεξάρτητα την ποιότητα της νοσηλευτικής περίθαλψης και να την αξιολογεί·
ζ) ικανότητα να επικοινωνεί με αναλυτικό και επαγγελματικό τρόπο και να συνεργάζεται με άλλους επαγγελματίες του κλάδου της υγείας·
η) ικανότητα να αναλύει την ποιότητα της περίθαλψης με σκοπό να βελτιώνει την άσκηση του επαγγέλματος ως νοσηλευτής υπεύθυνος για γενική περίθαλψη.
Άρθρο 32
Άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη
Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, οι επαγγελματικές δραστηριότητες νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη είναι οι δραστηριότητες που ασκούνται βάσει των επαγγελματικών τίτλων του παραρτήματος V σημείο 5.2.2.
Άρθρο 33
Ιδιαίτερα κεκτημένα δικαιώματα των νοσοκόμων υπεύθυνων για γενική περίθαλψη
1. Εφόσον οι γενικοί κανόνες των κεκτημένων δικαιωμάτων εφαρμόζονται στους νοσοκόμους υπεύθυνους για γενική περίθαλψη, οι δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 23 πρέπει να περιλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη για τον προγραμματισμό, την οργάνωση και τη χορήγηση νοσηλευτικής περίθαλψης στον ασθενή.
▼M9 —————
3. Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τίτλους επαγγελματικής εκπαίδευσης μαιών που:
α) έχουν αποκτηθεί στην Πολωνία, σε μαίες που έχουν ολοκληρώσει την εκπαίδευση πριν από την 1η Μαΐου 2004, η οποία δεν συμμορφωνόταν προς τις ελάχιστες απαιτήσεις εκπαίδευσης του άρθρου 31· και
β) που βεβαιώνεται με πτυχίο «bachelor» το οποίο αποκτήθηκε με βάση ειδικό πρόγραμμα αναβάθμισης που περιέχεται
i) στο άρθρο 11 της πράξης της 20ής Απριλίου 2004 σχετικά με την τροποποίηση της πράξης για τα επαγγέλματα του νοσηλευτή και της μαίας/μαιευτή και σε ορισμένα άλλα νομοθετήματα (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2004, αριθ. 92, pos. 885 και του 2007, αριθ. 176, pos. 1237) και στον κανονισμό του Υπουργού Υγείας της 11ης Μαΐου 2004 σχετικά με τους λεπτομερείς όρους σπουδών νοσηλευτή και μαίας/μαιευτή, που είναι κάτοχοι πιστοποιητικού δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (τελική εξέταση- matura) και οι οποίοι είναι απόφοιτοι ιατρικού λυκείου και ιατρικών επαγγελματικών σχολών νοσηλευτών και μαιών/μάμων (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2004 αριθ. 110, pos. 1170 και του 2010 αριθ. 65, pos. 420), ή,
ii) στο άρθρο 52.3 σημείο 2 του νόμου της 15ης Ιουλίου 2011 για τα επαγγέλματα του νοσηλευτή και μαίας/μαιευτή (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2011, αριθ. 174, pos. 1039) και στον κανονισμό του Υπουργού Υγείας της 14ης Ιουνίου 2012 σχετικά με τους λεπτομερείς όρους σπουδών νοσηλευτή και μαίας/μαιευτή, που είναι κάτοχοι πιστοποιητικού δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (τελική εξέταση- matura) και οι οποίοι είναι απόφοιτοι ιατρικού λυκείου και ιατρικών επαγγελματικών σχολών νοσηλευτών και μαιών/μαιευτών δευτεροβάθμιας ή μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2012, pos. 770),
με στόχο να εξακριβωθεί ότι ο νοσοκόμος έχει επίπεδο γνώσεων και ικανοτήτων ανάλογο με το επίπεδο μαιών/μαιευτών που διαθέτουν τα προσόντα τα οποία καθορίζονται για την Πολωνία στο παράρτημα V, σημείο 5.2.2.
Άρθρο 33(a)
Όσον αφορά τους ρουμανικούς τίτλους νοσηλευτή υπεύθυνου για γενικές φροντίδες, ισχύουν μόνον οι ακόλουθες διατάξεις περί κεκτημένων δικαιωμάτων:
Στην περίπτωση των υπηκόων των κρατών μελών που εκπαιδεύτηκαν ως νοσηλευτές υπεύθυνοι για γενική περίθαλψη στη Ρουμανία και των οποίων η κατάρτιση δεν ικανοποιεί τις ελάχιστες απαιτήσεις εκπαίδευσης που καθορίζονται στο άρθρο 31, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν ως επαρκή απόδειξη τον ακόλουθο τίτλο εκπαίδευσης ως νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη, υπό τον όρο ότι ο εν λόγω τίτλος συνοδεύεται από πιστοποιητικό με το οποίο να βεβαιώνεται ότι οι εν λόγω υπήκοοι κρατών μελών έχουν ασκήσει, πραγματικά και νόμιμα τις δραστηριότητες νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη στη Ρουμανία, περιλαμβανομένης της ανάληψης πλήρους ευθύνης για το σχεδιασμό, την οργάνωση και την πραγματοποίηση της νοσοκομειακής περίθαλψης των ασθενών, επί τουλάχιστον τρία συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από την ημερομηνία έκδοσης του πιστοποιητικού:
α) Certificat de competențe profesionale de asistent medical generalist με μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση σε «școală postliceală», το οποίο βεβαιώνει ότι η εκπαίδευση ξεκίνησε πριν από την 1η Ιανουαρίου 2007·
β) Diplomă de absolvire de asistent medical generalist με σύντομες σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το οποίο βεβαιώνει ότι η κατάρτιση άρχισε πριν από την 1η Οκτωβρίου 2003·
γ) Diplomă de licență de asistent medical generalist με μακροχρόνιες σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το οποίο βεβαιώνει ότι η κατάρτιση άρχισε πριν από την 1η Οκτωβρίου 2003.
Τμήμα 4
Οδοντίατροι
Άρθρο 34
Βασική οδοντιατρική εκπαίδευση
1. Η εισαγωγή στη βασική οδοντιατρική εκπαίδευση προϋποθέτει την κατοχή διπλώματος ή πιστοποιητικού που παρέχει πρόσβαση, για τις συγκεκριμένες αυτές σπουδές, στα πανεπιστημιακά ιδρύματα ή στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιπέδου αναγνωρισμένου ως ισοδύναμου, σε ένα κράτος μέλος.
2. Η βασική οδοντιατρική εκπαίδευση περιλαμβάνει συνολικά τουλάχιστον πέντε έτη σπουδών, οι οποίες μπορούν επιπροσθέτως να εκφράζονται με τις ισοδύναμες πιστωτικές μονάδες του συστήματος ECTS και συνίστανται σε τουλάχιστον 5 000 ώρες θεωρητικής και πρακτικής κατάρτισης πλήρους παρακολούθησης που περιλαμβάνει τουλάχιστον το πρόγραμμα του παραρτήματος V, σημείο 5.3.1, και οι οποίες πραγματοποιούνται σε πανεπιστήμιο, σε ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που παρέχει εκπαίδευση που αναγνωρίζεται ως ισοδύναμου επιπέδου ή υπό την εποπτεία πανεπιστημίου.
Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την τροποποίηση του καταλόγου που παρατίθεται στο σημείο 5.3.1 του παραρτήματος V με σκοπό την προσαρμογή του στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
Οι τροποποιήσεις που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο δεν συνεπάγονται τροποποίηση των υφισταμένων ουσιωδών νομοθετικών αρχών στα κράτη μέλη σχετικά με τη δομή των επαγγελμάτων όσον αφορά την εκπαίδευση και τους όρους πρόσβασης των φυσικών προσώπων. Οι τροποποιήσεις αυτές σέβονται την ευθύνη των κρατών μελών για την οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων όπως ορίζεται στο άρθρο 165 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ.
3. Η βασική οδοντιατρική εκπαίδευση παρέχει την εγγύηση ότι ο ενδιαφερόμενος έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις και δεξιότητες:
α) Προσήκουσες γνώσεις των επιστημών επί των οποίων βασίζεται η οδοντιατρική τέχνη καθώς και επαρκή κατανόηση των επιστημονικών μεθόδων, συμπεριλαμβανομένων των αρχών μετρήσεως των βιολογικών λειτουργιών, της αξιολόγησης των επιστημονικώς διαπιστωμένων γεγονότων και της ανάλυσης των δεδομένων·
β) προσήκουσες γνώσεις της διάρθρωσης, φυσιολογίας και συμπεριφοράς υγιών και ασθενών, καθώς και της επιρροής του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου, κατά το μέτρο που τα στοιχεία αυτά σχετίζονται με την οδοντιατρική·
γ) προσήκουσες γνώσεις της διάρθρωσης και της λειτουργίας των οδόντων, του στόματος, των σιαγόνων και των γύρω ιστών, ασθενών και υγιών καθώς και της σχέσης αυτών με τη γενική υγεία και τη φυσική και κοινωνική καλή κατάσταση του ασθενούς·
δ) προσήκουσες γνώσεις των κλινικών πρακτικών και μεθόδων που να παρέχουν συνεκτική εικόνα των ανωμαλιών, βλαβών και ασθενειών των οδόντων, του στόματος, των σιαγόνων και των γύρω ιστών, υπό το πρίσμα της προληπτικής, διαγνωστικής και θεραπευτικής οδοντολογίας·
ε) προσήκουσα κλινική πείρα υπό κατάλληλη εποπτεία σε νοσοκομεία.
Η εκπαίδευση του οδοντιάτρου παρέχει τα αναγκαία προσόντα για όλες τις προληπτικές, διαγνωστικές και θεραπευτικές δραστηριότητες των ανωμαλιών και ασθενειών των οδόντων, του στόματος, των σιαγόνων και των γύρω ιστών.
Άρθρο 35
Εκπαίδευση ειδικευμένου οδοντιάτρου
1. Η εισαγωγή στην εκπαίδευση ειδικευμένου οδοντιάτρου προϋποθέτει την ολοκλήρωση και επικύρωση της βασικής οδοντιατρικής εκπαίδευσης που προβλέπεται στο άρθρο 34 ή την κατοχή των εγγράφων που προβλέπονται στο άρθρο 23 και στο άρθρο 37.
2. Η εκπαίδευση ειδικευμένου οδοντιάτρου περιλαμβάνει θεωρητική και πρακτική διδασκαλία σε πανεπιστημιακό κέντρο, σε κέντρο περιθάλψεως, εκπαιδεύσεως και έρευνας ή, ενδεχομένως, σε ίδρυμα υγείας εγκεκριμένο για τον σκοπό αυτόν από τις αρμόδιες αρχές ή οργανισμούς.
Τα ειδικά οδοντιατρικά μαθήματα πλήρους παρακολούθησης είναι διάρκειας τουλάχιστον τριών ετών υπό την εποπτεία των αρμοδίων αρχών ή οργανισμών. Συνεπάγονται την προσωπική συμμετοχή του οδοντιάτρου που εκπαιδεύεται για την ειδικότητα στη δραστηριότητα και στις ευθύνες του εκάστοτε ιδρύματος.
▼M9 —————
3. Τα κράτη μέλη εξαρτούν την χορήγηση του τίτλου ειδικευμένου οδοντιάτρου από την κατοχή ενός από τους τίτλους βασικής οδοντιατρικής εκπαίδευσης που αναφέρονται στο παράρτημα V σημείο 5.3.2.
4. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την προσαρμογή της ελάχιστης περιόδου εκπαίδευσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
5. Προκειμένου να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι αλλαγές στην εθνική νομοθεσία και με σκοπό την επικαιροποίηση της παρούσας οδηγίας, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την ενσωμάτωση στο παράρτημα V σημείο 5.3.3 νέων οδοντιατρικών ειδικοτήτων κοινών τουλάχιστον στα δύο πέμπτα των κρατών μελών.
Άρθρο 36
Άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων οδοντιάτρου
1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, οι επαγγελματικές δραστηριότητες του οδοντιάτρου είναι οι δραστηριότητες που ορίζονται στην παράγραφο 3 και ασκούνται βάσει των επαγγελματικών τίτλων του παραρτήματος V σημείο 5.3.2.
2. Το επάγγελμα του οδοντιάτρου βασίζεται στην οδοντιατρική εκπαίδευση για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 34 και συνιστά επάγγελμα ειδικό και ξεχωριστό από του ιατρού, είτε ειδικευμένου είτε όχι. Η άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων οδοντιάτρου προϋποθέτει την κατοχή τίτλου εκπαίδευσης που αναφέρεται στο παράρτημα V σημείο 5.3.2. Οι κάτοχοι ενός τέτοιου τίτλου εκπαίδευσης εξομοιώνονται με τα πρόσωπα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 23 ή 37.
3. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι οδοντίατροι να έχουν γενικώς τη δυνατότητα ανάληψης και άσκησης των δραστηριοτήτων πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας όσον αφορά τις ανωμαλίες και ασθένειες των οδόντων, του στόματος, των γνάθων και των παρακείμενων ιστών, τηρουμένων των κανονιστικών διατάξεων και των κανόνων δεοντολογίας που διέπουν το επάγγελμα κατά τις κρίσιμες ημερομηνίες που αναφέρονται στο παράρτημα V σημείο 5.3.2.
Άρθρο 37
Ιδιαίτερα κεκτημένα δικαιώματα των οδοντιάτρων
1. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει, για τους σκοπούς της άσκησης των επαγγελματικών δραστηριοτήτων οδοντιάτρου βάσει των τίτλων του παραρτήματος V σημείο 5.3.2, τους τίτλους εκπαίδευσης ιατρού ►M1 οι οποίοι χορηγούνται στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Αυστρία, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία και τη Ρουμανία, ◄ σε άτομα άρχισαν την ιατρική εκπαίδευσή τους το αργότερο κατά την κρίσιμη ημερομηνία που αναφέρεται στο εν λόγω παράρτημα για το οικείο κράτος μέλος, που συνοδεύονται από πιστοποιητικό που χορηγείται από τις αρμόδιες αρχές του εκάστοτε κράτους μέλους.
Το εν λόγω πιστοποιητικό βεβαιώνει την τήρηση των ακόλουθων δύο προϋποθέσεων :
α) ότι τα άτομα αυτά άσκησαν, στο εν λόγω κράτος μέλος, πράγματι, νομίμως και πρωτίστως, τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 36, επί τουλάχιστον τρία συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού·
β) ότι τα πρόσωπα αυτά επιτρέπεται να ασκούν τις εν λόγω δραστηριότητες υπό τους ίδιους όρους με τους κατόχους του τίτλου εκπαίδευσης που παρατίθεται για το συγκεκριμένο κράτος στο παράρτημα V σημείο 5.3.2.
Εξαιρούνται από την τριετή άσκηση του επαγγέλματος που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α), τα άτομα που έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς τουλάχιστον τριετείς σπουδές οι οποίες βεβαιώνονται από τις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους ως ισοδύναμες προς την εκπαίδευση που αναφέρεται στο άρθρο 34.
Όσον αφορά την Τσεχική Δημοκρατία και την Σλοβακία, οι τίτλοι εκπαίδευσης που αποκτήθηκαν στην πρώην Τσεχοσλοβακία αναγνωρίζονται όπως και οι τσεχικοί και σλοβακικοί τίτλοι εκπαίδευσης και υπό τους ίδιους όρους που αναφέρονται στα προηγούμενα εδάφια.
2. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους ιατρικής εκπαίδευσης που χορηγούνται στην Ιταλία σε άτομα που έχουν αρχίσει την πανεπιστημιακή ιατρική εκπαίδευσή τους μετά την 28 Ιανουαρίου 1980 και, το αργότερο, στις 31 Δεκεμβρίου 1984, εφόσον συνοδεύονται από πιστοποιητικό που χορηγείται από τις ιταλικές αρμόδιες αρχές.
Το εν λόγω πιστοποιητικό βεβαιώνει την τήρηση των ακόλουθων τριών προϋποθέσεων:
α) ότι τα πρόσωπα αυτά έχουν υποβληθεί επιτυχώς στην ειδική δοκιμασία επάρκειας που διοργανώθηκε από τις αρμόδιες ιταλικές αρχές προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον κατέχουν επίπεδο γνώσεων και δεξιοτήτων συγκρίσιμο προς εκείνο των ατόμων που διαθέτουν τον τίτλο εκπαίδευσης που εμφανίζεται, για την Ιταλία, στο παράρτημα V, σημείο 5.3.2·
β) ότι, στην Ιταλία, άσκησαν πράγματι, νομίμως και πρωτίστως, τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 36 επί τουλάχιστον τρία συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού·
γ) ότι επιτρέπεται να ασκούν ή ασκούν πράγματι, νομίμως και πρωτίστως και υπό τους ίδιους όρους με τους κατόχους του τίτλου εκπαίδευσης που αναφέρεται για την Ιταλία στο παράρτημα V σημείο 5.3.2, τις δραστηριότητες του άρθρου 36.
Απαλλάσσονται από τη δοκιμασία επάρκειας που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α), τα πρόσωπα που έχουν παρακολουθήσει επιτυχώς τουλάχιστον τριετείς σπουδές οι οποίες πιστοποιούνται από τις αρμόδιες αρχές ως ισοδύναμες προς την εκπαίδευση για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 34.
Προς τα ανωτέρω αναφερόμενα πρόσωπα εξομοιώνονται τα πρόσωπα που άρχισαν την πανεπιστημιακή ιατρική τους εκπαίδευση μετά την 31 Δεκεμβρίου 1984, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω τριετείς σπουδές άρχισαν πριν από την 31 Δεκεμβρίου 1994.
3. Όσον αφορά τους τίτλους εκπαίδευσης οδοντιάτρων, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τους τίτλους αυτούς σύμφωνα με το άρθρο 21 σε περιπτώσεις όπου οι αιτούντες άρχισαν την κατάρτιση τους στις ή πριν από τις 18 Ιανουαρίου 2016.
4. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους εκπαίδευσης ιατρού που χορηγούνται στην Ισπανία σε επαγγελματίες που έχουν αρχίσει την πανεπιστημιακή ιατρική εκπαίδευσή τους μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 1986 και 31ης Δεκεμβρίου 1997, εφόσον συνοδεύονται από πιστοποιητικό που εκδόθηκε από τις αρμόδιες ισπανικές αρχές.
Το πιστοποιητικό επιβεβαιώνει ότι τηρήθηκαν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) ο εν λόγω επαγγελματίας έχει ολοκληρώσει επιτυχώς τουλάχιστον τριετείς σπουδές οι οποίες πιστοποιούνται από τις αρμόδιες ισπανικές αρχές ως ισοδύναμες με την κατάρτιση που αναφέρεται στο άρθρο 34·
β) ο εν λόγω επαγγελματίας άσκησε πράγματι, νομίμως και πρωτίστως τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 36 στην Ισπανία επί τουλάχιστον τρία συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού·
γ) ο εν λόγω επαγγελματίας επιτρέπεται να ασκεί ή ασκεί πράγματι, νομίμως και πρωτίστως τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 36, υπό τους ίδιους όρους με τους κατόχους τίτλου εκπαίδευσης που περιλαμβάνεται στον κατάλογο για την Ισπανία στο παράρτημα V σημείο 5.3.2.
Τμήμα 5
Κτηνίατροι
Άρθρο 38
Κτηνιατρική εκπαίδευση
1. Η κτηνιατρική εκπαίδευση περιλαμβάνει συνολικά τουλάχιστον πενταετείς θεωρητικές και πρακτικές σπουδές πλήρους παρακολούθησης, οι οποίες μπορούν επιπροσθέτως να εκφράζονται με τις ισοδύναμες πιστωτικές μονάδες του συστήματος ECTS, που πραγματοποιούνται σε πανεπιστήμιο, σε ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιπέδου αναγνωρισμένου ως ισοδύναμου ή υπό την εποπτεία πανεπιστημίου, και αφορούν τουλάχιστον το πρόγραμμα που αναφέρεται στο παράρτημα V σημείο 5.4.1.
Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την τροποποίηση του καταλόγου στο σημείο 5.4.1, παράρτημα V, με σκοπό την προσαρμογή του στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
Οι τροποποιήσεις που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο δεν συνεπάγονται τροποποίηση των υφισταμένων ουσιωδών νομοθετικών αρχών στα κράτη μέλη σχετικά με τη δομή των επαγγελμάτων όσον αφορά την εκπαίδευση και τους όρους πρόσβασης των φυσικών προσώπων. Οι τροποποιήσεις αυτές σέβονται την ευθύνη των κρατών μελών για την οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων όπως ορίζεται στο άρθρο 165 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.
2. Η εισαγωγή στην κτηνιατρική εκπαίδευση προϋποθέτει την κατοχή διπλώματος ή πιστοποιητικού που παρέχει πρόσβαση, για τις συγκεκριμένες σπουδές, στα πανεπιστημιακά ιδρύματα ή στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που ένα κράτος μέλος αναγνωρίζει ως ισοδύναμου επιπέδου για τις σπουδές αυτές.
3. Η εκπαίδευση του κτηνιάτρου παρέχει την εγγύηση ότι ο εν λόγω επαγγελματίας έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις και δεξιότητες:
α) προσήκουσα γνώση των επιστημών επί των οποίων βασίζονται οι δραστηριότητες του κτηνιάτρου και της νομοθεσίας της Ένωσης σχετικά με τις δραστηριότητες αυτές·
β) προσήκουσες γνώσεις της δομής, των λειτουργιών, της συμπεριφοράς και των φυσιολογικών αναγκών των ζώων, καθώς και τις δεξιότητες και τις ικανότητες που απαιτούνται για την εκτροφή, τη διατροφή, την ευημερία, την αναπαραγωγή και την υγιεινή εν γένει·
γ) τις κλινικές, επιδημιολογικές και αναλυτικές δεξιότητες και ικανότητες που απαιτούνται για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία των ασθενειών των ζώων, συμπεριλαμβανομένων της αναισθησίας, της ασηπτικής χειρουργικής και του ανώδυνου θανάτου, είτε μεμονωμένα είτε κατά ομάδες, καθώς και ειδική γνώση των ασθενειών που μπορεί να μεταδίδονται στον άνθρωπο·
δ) επαρκείς γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες για την προληπτική ιατρική, μεταξύ άλλων ικανότητες που σχετίζονται με τις έρευνες και την πιστοποίηση·
ε) προσήκουσα γνώση της υγιεινής και της τεχνολογίας κατά την παραγωγή, βιομηχανική παρασκευή και θέση σε κυκλοφορία των ζωοτροφών ή ζωικής προέλευσης τροφίμων που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση, περιλαμβανομένων των δεξιοτήτων και ικανοτήτων που απαιτούνται για την κατανόηση και την ερμηνεία των σχετικών ορθών πρακτικών·
στ) γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που απαιτούνται για την υπεύθυνη και ορθολογική χρήση των κτηνιατρικών προϊόντων, με σκοπό την περίθαλψη των ζώων και την κατοχύρωση της ασφάλειας της τροφικής αλυσίδας και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Άρθρο 39
Ειδικά κεκτημένα δικαιώματα των κτηνιάτρων
Με την επιφύλαξη του άρθρου 23 παράγραφος 4 για τους υπηκόους των κρατών μελών των οποίων οι τίτλοι κτηνιατρικής εκπαίδευσης έχουν χορηγηθεί από την Εσθονία ή των οποίων η εκπαίδευση άρχισε σ' αυτό το κράτος πριν από την 1η Μαΐου 2004, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τους τίτλους αυτούς εφόσον συνοδεύονται από πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι οι ενδιαφερόμενοι έχουν ασκήσει, πραγματικά και νομίμως, στην Εσθονία τις οικείες δραστηριότητες επί πέντε συναπτά έτη τουλάχιστον κατά την επταετία που προηγείται της ημερομηνίας έκδοσης του πιστοποιητικού.
Τμήμα 6
Μαίες/Μαιευτές
Άρθρο 40
Μαιευτική εκπαίδευση
1. Συνολικά, η μαιευτική εκπαίδευση περιλαμβάνει τουλάχιστον έναν από τους ακόλουθους εκπαιδευτικούς κύκλους:
α) ειδική εκπαίδευση πλήρους παρακολούθησης τουλάχιστον τριών ετών θεωρητικών και πρακτικών σπουδών (κατεύθυνση I) που να αφορούν τουλάχιστον το πρόγραμμα που παρατίθεται στο παράρτημα V σημείο 5.5.1 ή
β) ειδική εκπαίδευση πλήρους παρακολούθησης δεκαοκτώ μηνών (κατεύθυνση II) που να καλύπτει τουλάχιστον το πρόγραμμα που παρατίθεται στο παράρτημα V σημείο 5.5.1 και η οποία να μην έχει αποτελέσει αντικείμενο ισοδύναμης κατάρτισης στο πλαίσιο της εκπαίδευσης ως νοσοκόμου υπεύθυνου για γενική περίθαλψη.
Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας που αναλαμβάνει τη μαιευτική εκπαίδευση να είναι αρμόδιος για το συντονισμό θεωρίας και πράξης για το σύνολο του προγράμματος σπουδών.
Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την τροποποίηση του καταλόγου στο σημείο 5.5.1, παράρτημα V, με σκοπό την προσαρμογή του στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
Οι τροποποιήσεις που αναφέρονται στο τρίτο εδάφιο δεν συνεπάγονται τροποποίηση των υφισταμένων ουσιωδών νομοθετικών αρχών στα κράτη μέλη σχετικά με τη δομή των επαγγελμάτων όσον αφορά την εκπαίδευση και τους όρους πρόσβασης των φυσικών προσώπων. Οι τροποποιήσεις αυτές σέβονται την ευθύνη των κρατών μελών για την οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων όπως ορίζεται στο άρθρο 165 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.
2. Η εισαγωγή στη μαιευτική εκπαίδευση υπόκειται σε μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) την ολοκλήρωση τουλάχιστον 12 ετών της γενικής σχολικής εκπαίδευσης ή την κατοχή πιστοποιητικού που βεβαιώνει την επιτυχία σε εισαγωγικές εξετάσεις, ισοδύναμου επιπέδου, στις επαγγελματικές σχολές μαιευτικής για την κατεύθυνση I·
β) την κατοχή τίτλου εκπαίδευσης ως νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη που αναφέρεται στο παράρτημα V σημείο 5.2.2 για την κατεύθυνση II.
3. Η εκπαίδευση της μαίας/του μαιευτή παρέχει την εγγύηση ότι ο εν λόγω επαγγελματίας έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις και δεξιότητες:
α) λεπτομερείς γνώσεις των επιστημών επί των οποίων βασίζονται οι δραστηριότητες της μαίας/του μαιευτή, ιδίως της μαιευτικής και της γυναικολογίας·
β) προσήκουσες γνώσεις της επαγγελματικής δεοντολογίας και της νομοθεσίας σχετικά με την άσκηση επαγγέλματος·
γ) επαρκείς γνώσεις γενικής ιατρικής (βιολογικές λειτουργίες, ανατομία, και φυσιολογία) και φαρμακολογίας στον τομέα της μαιευτικής και των νεογνών, καθώς και γνώση των σχέσεων μεταξύ της κατάστασης της υγείας του ανθρώπου και του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντός του και της συμπεριφοράς του·
δ) επαρκή κλινική πείρα σε αναγνωρισμένα ιδρύματα που επιτρέπουν στη μαία να μπορεί, ανεξάρτητα και με δική της ευθύνη, στο βαθμό που απαιτείται και εκτός από παθολογικές καταστάσεις, να διαχειρίζεται την προγεννητική φροντίδα, να διεξάγει τον τοκετό και να διαχειρίζεται τις συνέπειές του σε αναγνωρισμένα ιδρύματα, και να επιβλέπει τις ωδίνες του τοκετού και τη γέννηση, τη μεταγεννητική φροντίδα και την ανάνηψη του νεογνού εν αναμονή του ιατρού·
ε) προσήκουσες γνώσεις σχετικά με την εκπαίδευση του υγειονομικού προσωπικού και εμπειρία συνεργασίας με το εν λόγω προσωπικό.
Άρθρο 41
Προϋποθέσεις αναγνώρισης των τίτλων μαιευτικής εκπαίδευσης
1. Οι τίτλοι μαιευτικής εκπαίδευσης του σημείο 5.5.2 του παραρτήματος V αναγνωρίζονται αυτομάτως δυνάμει του άρθρου 21, εφόσον πληρούν μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) μαιευτική εκπαίδευση πλήρους παρακολούθησης τουλάχιστον τριών ετών, η οποία μπορεί επιπροσθέτως να εκφράζεται με τις ισοδύναμες μονάδες ECTS και συνίσταται σε τουλάχιστον 4 600 ώρες θεωρητικής και πρακτικής κατάρτισης, τουλάχιστον δε το ένα τρίτο της ελάχιστης διάρκειας αντιπροσωπεύει κλινική εκπαίδευση·
β) μαιευτική εκπαίδευση πλήρους παρακολούθησης τουλάχιστον δύο ετών, η οποία μπορεί επιπροσθέτως να εκφράζεται με τις ισοδύναμες μονάδες ECTS, και συνίσταται σε τουλάχιστον 3 600 ώρες, υπό τον όρο ότι συνοδεύεται από τίτλο εκπαίδευσης ως νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη που αναφέρεται στο σημείο 5.2.2 του παραρτήματος V·
γ) μαιευτική εκπαίδευση πλήρους παρακολούθησης τουλάχιστον 18 μηνών, η οποία μπορεί επιπροσθέτως να εκφράζεται με τις ισοδύναμες μονάδες ECTS, και συνίσταται σε 3 000 ώρες υπό τον όρο ότι συνοδεύεται από τίτλο εκπαίδευσης ως νοσηλευτή υπεύθυνου για γενική περίθαλψη που αναφέρεται στο σημείο 5.2.2 του παραρτήματος V και ακολουθείται από επαγγελματική εμπειρία ενός έτους για την οποία χορηγείται πιστοποιητικό σύμφωνα με την παράγραφο 2.
2. Το προβλεπόμενο στην παράγραφο 1 πιστοποιητικό χορηγείται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους καταγωγής. Βεβαιώνει δε ότι ο δικαιούχος, μετά την απόκτηση του τίτλου μαιευτικής εκπαίδευσης, άσκησε ικανοποιητικά, σε νοσοκομείο ή σε εγκεκριμένο προς τούτο υγειονομικό ίδρυμα, όλες τις δραστηριότητες μαίας/μαιευτή κατά το αντίστοιχο διάστημα.
Άρθρο 42
Άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων μαίας/μαιευτή
1. Οι διατάξεις του παρόντος τμήματος εφαρμόζονται στις δραστηριότητες μαίας/μαιευτή όπως ορίζονται από κάθε κράτος μέλος, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 και όπως ασκούνται βάσει των επαγγελματικών τίτλων του παραρτήματος V σημείο 5.5.2.
2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι μαίες/μαιευτές να έχουν τη δυνατότητα ανάληψης και άσκησης τουλάχιστον των ακόλουθων δραστηριοτήτων:
α) παροχή ορθής πληροφόρησης και συμβουλών σε θέματα οικογενειακού προγραμματισμού·
β) εξακρίβωση εγκυμοσύνης και στη συνέχεια παρακολούθηση της φυσιολογικής εγκυμοσύνης και εκτέλεση των εξετάσεων που είναι αναγκαίες για τον έλεγχο της εξέλιξης της φυσιολογικής εγκυμοσύνης·
γ) έγγραφη ή συμβουλευτική υπόδειξη για εκτέλεση των απαραίτητων εξετάσεων με στόχο την όσο γίνεται πιο πρώιμη διάγνωση κάθε επικίνδυνης εγκυμοσύνης·
δ) κατάρτιση προγράμματος προετοιμασίας των γονέων στο μελλοντικό ρόλο τους, εξασφάλιση της πλήρους προετοιμασίας τους για τον τοκετό και παροχή συμβουλών στον τομέα της υγιεινής και της διατροφής·
ε) παροχή συνδρομής στην έγκυο κατά τη διάρκεια του τοκετού και παρακολούθηση της κατάστασης του εμβρύου με τα κατάλληλα κλινικά και τεχνικά μέσα·
στ) διεξαγωγή του φυσιολογικού τοκετού στην περίπτωση που πρόκειται για κεφαλική προβολή περιλαμβανομένης εν ανάγκη και της επισειοτομής και, σε επείγουσα περίπτωση, διενέργεια τοκετού ισχιακής προβολής·
ζ) διάγνωση στη μητέρα ή στο νεογνό συμπτωμάτων που φανερώνουν ανωμαλίες οι οποίες απαιτούν την παρέμβαση ιατρού καθώς και παροχή συνδρομής στον τελευταίο σε περίπτωση επέμβασης· λήψη επειγόντων μέτρων που επιβάλλονται σε περίπτωση απουσίας ιατρού, ιδίως δακτυλική αποκόλληση του πλακούντα, η οποία ακολουθείται ενδεχομένως από δακτυλική επισκόπηση της μήτρας·
η) εξέταση και φροντίδα του νεογνού· λήψη όλων των μέτρων που επιβάλλονται σε περίπτωση ανάγκης και εφαρμογή, σε δεδομένη περίπτωση, άμεσης ανανήψεως·
θ) παρακολούθηση και έλεγχος της λεχώνας και παροχή όλων των απαραίτητων συμβουλών που αποβλέπουν στην ανατροφή του νεογνού με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες·
ι) εφαρμογή της θεραπείας που ορίζεται από τον ιατρό·
ια) τήρηση των απαραίτητων εγγράφων, ιστορικών και αρχείων.
Άρθρο 43
Ιδιαίτερα κεκτημένα δικαιώματα των μαιών/μαμών
1. Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει ως επαρκή απόδειξη για τους υπηκόους των κρατών μελών των οποίων οι τίτλοι μαιευτικής εκπαίδευσης πληρούν το σύνολο των ελάχιστων προϋποθέσεων εκπαίδευσης του άρθρου 40 αλλά οι οποίοι, δυνάμει του άρθρου 41, αναγνωρίζονται μόνο εάν συνοδεύονται από το πιστοποιητικό άσκησης του επαγγέλματος που αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο 41 παράγραφος 2 τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγούνται από αυτά τα κράτη μέλη πριν από την κρίσιμη ημερομηνία που αναφέρεται στο παράρτημα V σημείο 5.5.2, συνοδευόμενους από πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι οι εν λόγω υπήκοοι αφιερώθηκαν πράγματι και νομίμως στις συγκεκριμένες δραστηριότητες επί τουλάχιστον δύο συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού.
1α. Όσον αφορά τους τίτλους εκπαίδευσης μαίας/μαιευτή, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν αυτόματα τους εν λόγω τίτλους εάν ο αιτών ξεκίνησε την εκπαίδευση πριν από τις 18 Ιανουαρίου 2016, και η απαίτηση εισαγωγής στην εν λόγω εκπαίδευση ήταν δεκαετής γενική εκπαίδευση ή εκπαίδευση ισοδύναμου επιπέδου για την κατεύθυνση Ι, ή εάν ολοκλήρωσε εκπαίδευση ως νοσηλευτής υπεύθυνος για γενική περίθαλψη όπως βεβαιώνεται από τον τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο 5.2.2 του παραρτήματος V πριν ξεκινήσει την εκπαίδευση μαίας/μαιευτή που εμπίπτει στην κατεύθυνση ΙΙ.
2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται στους υπηκόους των κρατών μελών των οποίων οι τίτλοι μαιευτικής εκπαίδευσης πιστοποιούν εκπαίδευση που αποκτήθηκε στο έδαφος της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και οι οποίοι πληρούν το σύνολο των ελάχιστων όρων εκπαίδευσης του άρθρου 40, αλλά οι οποίοι δυνάμει του άρθρου 41, αναγνωρίζονται μόνο εάν συνοδεύονται από το πιστοποιητικό άσκησης του επαγγέλματος που αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο 41 παράγραφος 2, εφόσον πιστοποιούν εκπαίδευση που άρχισε πριν από τις 3 Οκτωβρίου 1990.
▼M9 —————
4. Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τίτλους επαγγελματικής εκπαίδευσης στη μαιευτική:
α) που έχουν αποκτηθεί στην Πολωνία, σε μαίες που έχουν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους πριν από την 1η Μαΐου 2004, η οποία δεν συμμορφωνόταν προς τις ελάχιστες απαιτήσεις εκπαίδευσης του άρθρου 40· και
β) που βεβαιώνεται με πτυχίο «bachelor» το οποίο αποκτήθηκε με βάση ειδικό πρόγραμμα αναβάθμισης που περιέχεται:
i) στο άρθρο 11 της πράξης της 20ής Απριλίου 2004 σχετικά με την τροποποίηση της πράξης για τα επαγγέλματα του νοσηλευτή και της μαίας/μαιευτή και σε ορισμένα άλλα νομοθετήματα (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2004, αριθ. 92, pos. 885 και του 2007 αριθ. 176, pos. 1237)· και στον κανονισμό του Υπουργού Υγείας της 11ης Μαΐου 2004 σχετικά με τους λεπτομερείς όρους σπουδών νοσηλευτή και μαίας/μαιευτή, που είναι κάτοχοι πιστοποιητικού δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (τελική εξέταση- matura) και οι οποίοι είναι απόφοιτοι ιατρικού λυκείου και ιατρικών επαγγελματικών σχολών νοσηλευτών και μαιών/μάμων (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2004 αριθ. 110, pos. 1170 και του 2010 αριθ. 65, pos. 420)· ή
ii) στο άρθρο 53.3 σημείο 3 του νόμου της 15ης Ιουλίου 2011 για το επάγγελμα του νοσηλευτή και μαίας/μαιευτή (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2011, αριθ. 174, pos. 1039)· και στον κανονισμό του Υπουργού Υγείας της 14ης Ιουνίου 2012 σχετικά με τους λεπτομερείς όρους σπουδών νοσηλευτή και μαίας/μαιευτή, που είναι κάτοχοι πιστοποιητικού δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (τελική εξέταση- matura) και οι οποίοι είναι απόφοιτοι ιατρικού λυκείου και ιατρικών επαγγελματικών σχολών νοσηλευτών και μαιών/μαιευτών δευτεροβάθμιας ή μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Δημοκρατίας του 2012, pos. 770),
με στόχο να εξακριβωθεί ότι η μαία έχει επίπεδο γνώσεων και ικανοτήτων ανάλογο με το επίπεδο μαιών/μαιευτών που διαθέτουν τα προσόντα τα οποία καθορίζονται για την Πολωνία στο παράρτημα V, σημείο 5.5.2.
Άρθρο 43α)
Όσον αφορά τους ρουμανικούς τίτλους μαιών μόνον, ισχύουν οι εξής διατάξεις κεκτημένων δικαιωμάτων:
Στην περίπτωση υπηκόων των κρατών μελών στους οποίους οι επίσημοι τίτλοι σπουδών μαιευτικής (asistent medical obstetrică-ginecologie) χορηγήθηκαν από τη Ρουμανία πριν από την ημερομηνία προσχώρησης και οι οποίοι δεν πληρούν τις στοιχειώδεις απαιτήσεις κατάρτισης που ορίζονται στο άρθρο 40, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τους εν λόγω επίσημους τίτλους σπουδών ως επαρκή απόδειξη για τους σκοπούς εκτέλεσης των δραστηριοτήτων μαίας, εφόσον συνοδεύονται από βεβαίωση ότι αυτοί οι υπήκοοι κρατών μελών έχουν πραγματικά και νόμιμα ασκήσει στη Ρουμανία τις δραστηριότητες μαίας τουλάχιστον επί πέντε συναπτά έτη κατά τη διάρκεια των επτά ετών προ της χορηγήσεως της βεβαιώσεως.
Άρθρο 43β
Κεκτημένα δικαιώματα εκπαίδευσης μαίας/μαιευτή δεν ισχύουν για τους ακόλουθους τίτλους προσόντων κτηθέντες στην Κροατία πριν την 1η Ιουλίου 2013: viša medicinska sestra ginekološko- opstetričkog smjera (νοσηλεύτρια γυναικολογικής-μαιευτικής κατεύθυνσης ανώτερης εκπαίδευσης), medicinska sestra ginekološko-opstetričkog smjera (νοσηλεύτρια γυναικολογικής-μαιευτικής κατεύθυνσης), viša medicinska sestra primaljskog smjera (νοσηλεύτρια με ανώτερη εκπαίδευση μαίας), medicinska sestra primaljskog smjera (νοσηλεύτρια με εκπαίδευση μαίας), ginekološko-opstetrička primalja (μαία Γυναικολογικής-Μαιευτικής) και primalja (μαία).
Τμήμα 7
Φαρμακοποιοί
Άρθρο 44
Φαρμακευτική εκπαίδευση
1. Η εισαγωγή στη φαρμακευτική εκπαίδευση προϋποθέτει την κατοχή διπλώματος ή πιστοποιητικού που παρέχει πρόσβαση, για τις συγκεκριμένες σπουδές, στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή σε ιδρύματα επιπέδου αναγνωρισμένου ως ισοδύναμου, σε ένα κράτος μέλος.
2. Ο τίτλος φαρμακευτικής εκπαίδευσης βεβαιώνει εκπαίδευση διάρκειας τουλάχιστον πέντε ετών, η οποία μπορεί επιπροσθέτως να εκφράζεται με τις ισοδύναμες πιστωτικές μονάδες του συστήματος ECTS, και περιλαμβάνει τουλάχιστον:
α) τέσσερα έτη θεωρητικής και πρακτικής κατάρτισης πλήρους παρακολούθησης σε πανεπιστήμιο, ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιπέδου αναγνωρισμένου ως ισοδύναμου ή υπό την εποπτεία πανεπιστημίου·
β) κατά τη διάρκεια ή μετά το πέρας της θεωρητικής και πρακτικής κατάρτισης, έξι μήνες πρακτικής άσκησης σε φαρμακείο ανοικτό στο κοινό ή σε νοσοκομείο υπό την εποπτεία της φαρμακευτικής υπηρεσίας του νοσοκομείου αυτού.
Ο κύκλος σπουδών που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο περιλαμβάνει τουλάχιστον το πρόγραμμα που περιγράφεται στο σημείο 5.6.1 του παραρτήματος V. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ όσον αφορά την τροποποίηση του καταλόγου στο σημείο 5.6.1, παράρτημα V, με σκοπό την προσαρμογή του στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, περιλαμβανομένης της εξέλιξης της φαρμακολογικής πρακτικής.
Οι τροποποιήσεις που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο δεν συνεπάγονται τροποποίηση των υφισταμένων ουσιωδών νομοθετικών αρχών στα κράτη μέλη σχετικά με τη δομή των επαγγελμάτων όσον αφορά και τους όρους πρόσβασης των φυσικών προσώπων. Οι τροποποιήσεις αυτές σέβονται την ευθύνη των κρατών μελών για την οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων όπως ορίζεται στο άρθρο 165 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.
3. Η εκπαίδευση του φαρμακοποιού παρέχει την εγγύηση ότι ο ενδιαφερόμενος έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις και δεξιότητες:
α) προσήκουσα γνώση των φαρμάκων καθώς και των υλών που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των φαρμάκων·
β) προσήκουσα γνώση της φαρμακευτικής τεχνολογίας και του φυσικού, χημικού, βιολογικού και μικροβιολογικού ελέγχου των φαρμάκων·
γ) προσήκουσα γνώση του μεταβολισμού και των αποτελεσμάτων των φαρμάκων και της δράσης των τοξικών ουσιών, καθώς και της χρήσης των φαρμάκων·
δ) προσήκουσα γνώση η οποία επιτρέπει την αξιολόγηση των επιστημονικών δεδομένων για τα φάρμακα ώστε βάσει αυτής να μπορούν να παρέχονται οι κατάλληλες πληροφορίες·
ε) προσήκουσα γνώση των νόμιμων και άλλων προϋποθέσεων για την άσκηση φαρμακευτικών δραστηριοτήτων.
Άρθρο 45
Άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων φαρμακοποιού
1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, οι φαρμακευτικές δραστηριότητες είναι οι δραστηριότητες των οποίων η ανάληψη και η άσκηση εξαρτώνται, σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, από απαιτήσεις επαγγελματικών προσόντων και οι οποίες είναι ανοικτές στους κατόχους ενός εκ των τίτλων εκπαίδευσης που αναφέρονται στο παράρτημα V σημείο 5.6.2.
2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι κάτοχοι τίτλου εκπαίδευσης πανεπιστημιακού ή αναγνωρισμένου ως ισοδύναμου επιπέδου στον τομέα της φαρμακευτικής, που πληροί τους όρους του άρθρου 44, να έχουν τη δυνατότητα ανάληψης και άσκησης τουλάχιστον των ακόλουθων δραστηριοτήτων, με την επιφύλαξη, ενδεχομένως, της απαίτησης συμπληρωματικής επαγγελματικής πείρας:
α) προετοιμασία της φαρμακευτικής μορφής των φαρμάκων·
β) παρασκευή και έλεγχος των φαρμάκων·
γ) δοκιμή των φαρμάκων σε εργαστήριο δοκιμής φαρμάκων·
δ) αποθήκευση, διατήρηση και διανομή των φαρμάκων στο στάδιο της χονδρικής πώλησης·
ε) εφοδιασμός, προετοιμασία, έλεγχος, αποθήκευση, διανομή και διάθεση ασφαλών και αποτελεσματικών φαρμάκων της απαιτούμενης ποιότητας στα φαρμακεία που είναι ανοιχτά στο κοινό·
στ) προετοιμασία, έλεγχος, αποθήκευση, διανομή ασφαλών και αποτελεσματικών φαρμάκων της απαιτούμενης ποιότητας στα νοσοκομεία·
ζ) παροχή πληροφοριών και συμβουλών σχετικά με τα φάρμακα αυτά καθαυτά αλλά και με την κατάλληλη χρήση τους·
η) αναφορά των ανεπιθύμητων ενεργειών των φαρμακευτικών προϊόντων στις αρμόδιες αρχές·
θ) προσωπική στήριξη των ασθενών όταν λαμβάνουν φάρμακα χωρίς συνταγή ιατρού·
ι) συμβολή σε τοπικές ή εθνικές εκστρατείες για τη δημόσια υγεία.
3. Όταν σ' ένα κράτος μέλος, για την ανάληψη ή την άσκηση μιας δραστηριότητας φαρμακοποιού απαιτείται, εκτός από την κατοχή τίτλου εκπαίδευσης περί του οποίου το παράρτημα V σημείο 5.6.2, η προϋπόθεση συμπληρωματικής επαγγελματικής πείρας, το εν λόγω κράτος μέλος αναγνωρίζει ως επαρκή προς τούτο απόδειξη το πιστοποιητικό των αρμοδίων αρχών του κράτους μέλους καταγωγής, σύμφωνα με το οποίο ο ενδιαφερόμενος άσκησε τις εν λόγω δραστηριότητες στο κράτος μέλος καταγωγής για ίσο χρονικό διάστημα.
4. Η αναγνώριση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 δεν ισχύει όσον αφορά τη διετή επαγγελματική πείρα που απαιτεί το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου για τη χορήγηση κρατικής αδείας λειτουργίας φαρμακείου ανοικτού στο κοινό.
5. Αν κατά την ημερομηνία της 16 Σεπτεμβρίου 1985 υπήρχε σ' ένα κράτος μέλος ο θεσμός διαγωνισμού με δοκιμασίες για την επιλογή, μεταξύ των δικαιούχων της παραγράφου 2, εκείνων που θα λάβουν άδεια απόκτησης νέων φαρμακείων των οποίων η δημιουργία αποφασίστηκε στο πλαίσιο εθνικού συστήματος γεωγραφικής κατανομής, το συγκεκριμένο κράτος μέλος μπορεί, κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, να διατηρήσει τον εν λόγω διαγωνισμό και να υποβάλει σ' αυτόν όσους υπηκόους κρατών μελών διαθέτουν έναν από τους τίτλους εκπαίδευσης ως φαρμακοποιού που αναγράφονται στο παράρτημα V σημείο 5.6.2, ή υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 23.
Τμήμα 8
Αρχιτέκτονες
Άρθρο 46
Εκπαίδευση αρχιτεκτόνων
1. Η εκπαίδευση του αρχιτέκτονα περιλαμβάνει:
α) συνολικά πέντε έτη σπουδών πλήρους παρακολούθησης σε πανεπιστήμιο ή ανάλογο εκπαιδευτικό ίδρυμα που πιστοποιούνται με επιτυχή ολοκλήρωση εξετάσεων πανεπιστημιακού επιπέδου· ή
β) τουλάχιστον τέσσερα έτη σπουδών πλήρους παρακολούθησης σε πανεπιστήμιο ή ανάλογο εκπαιδευτικό ίδρυμα που πιστοποιούνται με την επιτυχία σε εξέταση πανεπιστημιακού επιπέδου η οποία συνοδεύεται από πιστοποιητικό που βεβαιώνει την ολοκλήρωση διετούς επαγγελματικής άσκησης σύμφωνα με την παράγραφο 4.
2. Η αρχιτεκτονική πρέπει να είναι η κύρια συνιστώσα των σπουδών που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Οι σπουδές διατηρούν την ισορροπία μεταξύ των θεωρητικών και πρακτικών πτυχών της εκπαίδευσης στον τομέα της αρχιτεκτονικής και παρέχουν την εγγύηση τουλάχιστον ότι ο ενδιαφερόμενος έχει αποκτήσει τις ακόλουθες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες:
α) ικανότητα σύλληψης αρχιτεκτονικών δημιουργιών που να ικανοποιούν συγχρόνως αισθητικές και τεχνικές απαιτήσεις·
β) προσήκουσα γνώση της ιστορίας και των θεωριών της αρχιτεκτονικής καθώς και των συναφών τεχνών, τεχνολογιών και επιστημών του ανθρώπου·
γ) γνώση των καλών τεχνών ως παραγόντων που είναι δυνατόν να επηρεάσουν την ποιότητα της αρχιτεκτονικής σύλληψης·
δ) προσήκουσα γνώση της πολεοδομίας, του πολεοδομικού σχεδιασμού και των τεχνικών που εφαρμόζονται στη διαδικασία του πολεοδομικού σχεδιασμού·
ε) ικανότητα κατανόησης των σχέσεων, αφενός, ανάμεσα στους ανθρώπους και τα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα, και αφετέρου, ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα και το περιβάλλον τους, καθώς και ικανότητα κατανόησης της ανάγκης αρμονικού συνδυασμού των αρχιτεκτονικών δημιουργημάτων με τους χώρους, ανάλογα με τις ανάγκες του ανθρώπου και την αντίστοιχη κλίμακα·
στ) ικανότητα κατανόησης του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα και του ρόλου του στην κοινωνία, ειδικότερα μέσω της επεξεργασίας σχεδίων στα οποία λαμβάνονται υπόψη οι κοινωνικοί παράγοντες·
ζ) γνώση των μεθόδων τεκμηρίωσης και προπαρασκευής της οικοδομικής μελέτης·
η) γνώση των προβλημάτων στατικού σχεδιασμού, και έργων οικοδομικής και πολιτικού μηχανικού, τα οποία συνδέονται με το σχεδιασμό των κτιρίων·
θ) προσήκουσα γνώση των προβλημάτων που έχουν σχέση με τις φυσικές ιδιότητες των κτιρίων, των τεχνολογιών, καθώς επίσης και της λειτουργίας των κατασκευών, ώστε να τις εφοδιάζει με όλα τα στοιχεία εσωτερικής άνεσης και προστασίας από τις κλιματικές συνθήκες, στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης·
ι) τεχνική ικανότητα, χάρη στην οποία ο αρχιτέκτονας θα μπορεί να επινοεί κατασκευές που να ικανοποιούν τις απαιτήσεις αυτών που τις χρησιμοποιούν, σεβόμενος τους οικονομικούς περιορισμούς και τους οικοδομικούς κανονισμούς·
ια) προσήκουσα γνώση των βιομηχανιών, οργανώσεων, κανονισμών και διαδικασιών, που έχουν σχέση με την υλοποίηση των κτιριακών μελετών και την ένταξη των σχεδίων στο γενικό σχεδιασμό.
3. Ο αριθμός ετών ακαδημαϊκών σπουδών που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2 μπορεί επιπροσθέτως να εκφράζεται με τις ισοδύναμες πιστωτικές μονάδες του συστήματος ECTS.
4. Η επαγγελματική πρακτική άσκηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) πραγματοποιείται μόνο μετά από την ολοκλήρωση των τριών πρώτων ετών σπουδών. Τουλάχιστον ένα έτος της επαγγελματικής πρακτικής εξάσκησης αξιοποιεί τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις ικανότητες που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών που αναφέρονται στην παράγραφο 2. Για τον σκοπό αυτό, η επαγγελματική πρακτική άσκηση πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη προσώπου ή φορέα ο οποίος έχει εγκριθεί από την αρμόδια αρχή στο κράτος μέλος καταγωγής. Η υπό επίβλεψη πρακτική άσκηση μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οιοδήποτε κράτος μέλος. Η επαγγελματική πρακτική άσκηση αξιολογείται από την αρμόδια αρχή στο κράτος μέλος καταγωγής.
Άρθρο 47
Παρεκκλίσεις από τους όρους εκπαίδευσης του αρχιτέκτονα
Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 46, αναγνωρίζεται επίσης ότι πληροί το άρθρο 21: η εκπαίδευση στα πλαίσια των προσπαθειών για την κοινωνική αναβάθμιση ή προγραμμάτων πανεπιστημιακών σπουδών με μερική απασχόληση, που ικανοποιεί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 46 παράγραφος 2 και πιστοποιείται από εξέταση στην αρχιτεκτονική, που ολοκληρώνεται επιτυχώς από επαγγελματία που εργάζεται επί επτά και πλέον έτη στον τομέα της αρχιτεκτονικής υπό την εποπτεία ενός αρχιτέκτονα ή ενός γραφείου αρχιτεκτόνων. Η εξέταση αυτή πρέπει να είναι πανεπιστημιακού επιπέδου και να ισοδυναμεί προς την εξέταση στο τέλος των σπουδών η οποία αναφέρεται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο β).
Άρθρο 48
Άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων αρχιτέκτονα
1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, επαγγελματικές δραστηριότητες του αρχιτέκτονα είναι οι δραστηριότητες που ασκούνται συνήθως βάσει του επαγγελματικού τίτλου του αρχιτέκτονα.
2. Θεωρείται ότι πληρούν τους απαιτούμενους όρους για την άσκηση των δραστηριοτήτων του αρχιτέκτονα, υπό τον επαγγελματικό τίτλο του αρχιτέκτονα, οι υπήκοοι κράτους μέλους οι οποίοι δικαιούνται να φέρουν τον εν λόγω τίτλο κατ' εφαρμογή νόμου που παραχωρεί στην αρμόδια αρχή κράτους μέλους τη δυνατότητα να χορηγεί τον τίτλο αυτό στους υπηκόους των κρατών μελών που έχουν διακριθεί ιδιαιτέρως λόγω της ποιότητας του έργου τους στον τομέα της αρχιτεκτονικής. Η αρχιτεκτονική φύση των δραστηριοτήτων των ενδιαφερομένων βεβαιώνεται από πιστοποιητικό που χορηγεί το κράτος μέλος καταγωγής τους.
Άρθρο 49
Ειδικά κεκτημένα δικαιώματα αρχιτεκτόνων
1. ►C2 Κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους τίτλους εκπαίδευσης αρχιτέκτονα που αναφέρονται στο παράρτημα VI ◄ , οι οποίοι χορηγούνται από τα άλλα κράτη μέλη και πιστοποιούν εκπαίδευση που άρχισε το αργότερο κατά το αναφερόμενο στο εν λόγω παράρτημα κρίσιμο ακαδημαϊκό έτος, ακόμη και αν δεν πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις του άρθρου 46, παρέχοντάς τους την ίδια ισχύ, στην επικράτειά του, με τους τίτλους εκπαίδευσης αρχιτέκτονα που χορηγεί το ίδιο όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων αρχιτέκτονα.
Κατά ταύτα, αναγνωρίζονται οι βεβαιώσεις των αρμοδίων αρχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, οι οποίες πιστοποιούν την αντίστοιχη ισοδυναμία των τίτλων εκπαίδευσης που χορηγούνται από τις 8 Μαΐου 1945 από τις αρμόδιες αρχές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας με τους τίτλους που παρατίθενται στο εν λόγω παράρτημα.
1α. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται επίσης στους τίτλους εκπαίδευσης αρχιτέκτονα που παρατίθενται στο παράρτημα V, εφόσον η εκπαίδευση ξεκίνησε πριν από τις 18 Ιανουαρίου 2016.
2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει τους κάτωθι αναφερόμενους τίτλους εκπαίδευσης και τους παρέχει, όσον αφορά την ανάληψη και την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων αρχιτέκτονα βάσει του επαγγελματικού τίτλου του αρχιτέκτονα, την ίδια ισχύ, στην επικράτειά του, με τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγεί το ίδιο: βεβαιώσεις που χορηγούνται στους υπηκόους των κρατών μελών από τα κράτη μέλη τα οποία εφαρμόζουν κανονιστικές ρυθμίσεις ως προς την ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων αρχιτέκτονα κατά τις ακόλουθες ημερομηνίες:
α) 1η Ιανουαρίου 1995 για την Αυστρία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία·
β) 1η Μαΐου 2004 για την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, την Κύπρο, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Ουγγαρία, τη Μάλτα, την Πολωνία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία·
βα) 1η Ιουλίου 2013 για την Κροατία·
γ) 5 Αυγούστου 1987 για τα άλλα κράτη μέλη.
►C2 Οι αναφερόμενες στο πρώτο εδάφιο βεβαιώσεις πιστοποιούν ◄ ότι ο κάτοχός τους έλαβε την άδεια να κάνει χρήση του επαγγελματικού τίτλου του αρχιτέκτονα το αργότερο κατά την ημερομηνία αυτή και ότι αφιερώθηκε πράγματι, στο πλαίσιο της εν λόγω κανονιστικής ρύθμισης, στις συγκεκριμένες δραστηριότητες επί τουλάχιστον τρία συναπτά έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού.
3. Κάθε κράτος μέλος παρέχει στους ακόλουθους τίτλους εκπαίδευσης την ίδια ισχύ στην επικράτειά του με τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγεί το ίδιο για τους σκοπούς της ανάληψης και της άσκησης των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του αρχιτέκτονα: τίτλο ολοκλήρωσης της τριετούς εκπαίδευσης των «Fachhochschulen» στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η οποία λειτουργούσε στις 5 Αυγούστου 1985 και έχει αρχίσει το αργότερο στις 17 Ιανουαρίου 2014, η οποία πληροί τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 46 παράγραφος 2 και παρέχει πρόσβαση στις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 48 στο εν λόγω κράτος μέλος βάσει του επαγγελματικού τίτλου αρχιτέκτονα, με την προϋπόθεση ότι η εκπαίδευση συμπληρώνεται από περίοδο επαγγελματικής πείρας τεσσάρων ετών, στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η οποία βεβαιώνεται από πιστοποιητικό που χορηγείται από την αρμόδια αρχή στον πίνακα της οποίας είναι εγγεγραμμένος ο αρχιτέκτονας που επιθυμεί να επωφεληθεί των διατάξεων της παρούσας οδηγίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIIA
Αυτόματη αναγνώριση βάσει κοινών αρχών εκπαίδευσης
Άρθρο 49α
Κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης
1. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης» νοείται ένα κοινό σύνολο ελάχιστων γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων που είναι απαραίτητες για την άσκηση ενός συγκεκριμένου επαγγέλματος. Ένα κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης δεν αντικαθιστά εθνικά προγράμματα κατάρτισης εκτός εάν ένα κράτος μέλος αποφασίζει διαφορετικά δυνάμει του εθνικού δικαίου. Για τους σκοπούς της ανάληψης και άσκησης επαγγέλματος σε κράτος μέλος που κατοχυρώνει νομοθετικά το επάγγελμα αυτό, ένα κράτος μέλος παρέχει στους τίτλους εκπαίδευσης που ελήφθησαν βάσει ενός τέτοιου πλαισίου την ίδια ισχύ στην επικράτειά του με τους τίτλους εκπαίδευσης που χορηγεί το ίδιο, με την προϋπόθεση ότι το εν λόγω πλαίσιο πληροί τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 2.
2. Ένα κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης πρέπει να συμμορφώνεται με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) το κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης παρέχει σε περισσότερους επαγγελματίες τη δυνατότητα μετακίνησης μεταξύ των κρατών μελών:
β) το σχετικό επάγγελμα στο οποίο εφαρμόζεται κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο, ή η εκπαίδευση και η κατάρτιση που οδηγούν στο επάγγελμα είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενες στο ένα τρίτο τουλάχιστον των κρατών μελών·
γ) το κοινό σύνολο γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων συνδυάζει τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις ικανότητες που απαιτούνται στα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης που ισχύουν τουλάχιστον στο ένα τρίτο των κρατών μελών· είναι άνευ σημασίας εάν οι γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες αποκτήθηκαν στο πλαίσιο γενικής εκπαίδευσης σε πανεπιστήμιο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή στο πλαίσιο επαγγελματικής κατάρτισης·
δ) το εν λόγω κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης βασίζεται στα επίπεδα του ευρωπαϊκού πλαισίου επαγγελματικών προσόντων, όπως ορίζεται στο παράρτημα II της σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2008 σχετικά με τη θέσπιση του ΕΠΕΠ για τη διά βίου μάθηση ( 5 )·
ε) το σχετικό επάγγελμα δεν καλύπτεται από άλλο κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης ούτε υπόκειται σε αυτόματη αναγνώριση δυνάμει του κεφαλαίου ΙΙΙ του τίτλου III·
στ) το κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης έχει προετοιμαστεί κατόπιν μιας διαφανούς κατάλληλης διαδικασίας, από κοινού με τους σχετικούς ενδιαφερόμενους από κράτη μέλη όπου το επάγγελμα δεν είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο·
ζ) το κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης επιτρέπει σε υπηκόους άλλων κρατών μελών να είναι επιλέξιμοι για την απόκτηση επαγγελματικών προσόντων δυνάμει του εν λόγω πλαισίου χωρίς να πρέπει να είναι πρώτα μέλη επαγγελματικής οργάνωσης ή να είναι εγγεγραμμένοι σε μια τέτοια οργάνωση.
3. Οι αντιπροσωπευτικές σε επίπεδο Ένωσης επαγγελματικές οργανώσεις καθώς και οι εθνικές επαγγελματικές οργανώσεις ή αρμόδιες αρχές από ένα τρίτο των κρατών μελών τουλάχιστον, μπορούν να υποβάλλουν στην Επιτροπή προτάσεις για κοινά πλαίσια εκπαίδευσης που πληρούν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2.
4. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ με σκοπό την κατάρτιση κοινού πλαισίου εκπαίδευσης για δεδομένο επάγγελμα με βάση τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.
5. Ένα κράτος μέλος εξαιρείται από την υποχρέωση καθιέρωσης του κοινού πλαισίου εκπαίδευσης που αναφέρεται στην παράγραφο 4 στην επικράτειά του και από την υποχρέωση χορήγησης αυτόματης αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο του εν λόγω κοινού πλαισίου εκπαίδευσης, εάν πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) δεν υπάρχουν ιδρύματα εκπαίδευσης ή κατάρτισης στην επικράτειά του για να παρέχουν την εν λόγω κατάρτιση για το σχετικό επάγγελμα·
β) η καθιέρωση του κοινού πλαισίου εκπαίδευσης θα επηρεάσει ενδεχομένως αρνητικά την οργάνωση του δικού του συστήματος εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης·
γ) υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ του κοινού πλαισίου εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης που απαιτείται στην επικράτειά του, οι οποίες συνεπάγονται σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια πολιτική, τη δημόσια ασφάλεια, τη δημόσια υγεία ή για την ασφάλεια των αποδεκτών υπηρεσιών ή την προστασία του περιβάλλοντος.
6. Τα κράτη μέλη εντός έξι μηνών από την έναρξη της ισχύος της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 4, κοινοποιούν στην Επιτροπή και σε άλλα κράτη μέλη:
α) το εθνικό σύστημα προσόντων και κατά περίπτωση τους εθνικούς επαγγελματικούς τίτλους που είναι σύμφωνοι με το κοινό πλαίσιο εκπαίδευσης· ή
β) κάθε χρήση της εξαίρεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 5, μαζί με την αιτιολόγηση της οποίας πληρούνται οι προϋποθέσεις της εν λόγω παραγράφου. Η Επιτροπή μπορεί, εντός τριών μηνών, να ζητήσει περαιτέρω διευκρινίσεις, εάν κρίνει ότι ένα κράτος μέλος δεν έχει παράσχει αιτιολόγηση ή έχει παράσχει ανεπαρκή αιτιολόγηση ότι μία από τις προϋποθέσεις πληρούται. Το κράτος μέλος απαντά εντός τριών μηνών από την υποβολή της εν λόγω αίτησης.
Η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει εκτελεστική πράξη για την απαρίθμηση των εθνικών επαγγελματικών προσόντων και των εθνικών επαγγελματικών τίτλων που επωφελούνται από την αυτόματη αναγνώριση δυνάμει του κοινού πλαισίου εκπαίδευσης που θεσπίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 4.
7. Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται επίσης σε ειδικότητες επαγγέλματος, με την προϋπόθεση ότι οι σχετικές ειδικότητες αφορούν επαγγελματικές δραστηριότητες στις οποίες η πρόσβαση και των οποίων η άσκηση είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενες στα κράτη μέλη, όπου το επάγγελμα υπόκειται ήδη σε αυτόματη αναγνώριση δυνάμει του κεφαλαίου ΙΙΙ του τίτλου III, αλλά όχι η σχετική ειδικότητα.
Άρθρο 49β
Κοινές δοκιμασίες εκπαίδευσης
1. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως κοινή δοκιμασία εκπαίδευσης νοείται μια τυποποιημένη δοκιμασία επάρκειας που διατίθεται σε όλα τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και προορίζεται για τους κατόχους ιδιαίτερου επαγγελματικού προσόντος. Η επιτυχής ολοκλήρωση μιας τέτοιας δοκιμασίας σε ένα κράτος μέλος επιτρέπει στον κάτοχο ιδιαίτερου επαγγελματικού προσόντος την άσκηση του επαγγέλματος σε οιοδήποτε κράτος μέλος υποδοχής υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με αυτές που ισχύουν για τους κατόχους επαγγελματικών τίτλων που έχουν ληφθεί στο εν λόγω κράτος μέλος.
2. Η κοινή δοκιμασία εκπαίδευσης συμμορφώνεται με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) η κοινή δοκιμασία εκπαίδευσης δίνει σε περισσότερους επαγγελματίες τη δυνατότητα να μετακινούνται μεταξύ των κρατών μελών·
β) το επάγγελμα στο οποίο εφαρμόζεται η κοινή δοκιμασία εκπαίδευσης είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο, ή η εκπαίδευση και η κατάρτιση που οδηγούν στο επάγγελμα είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενες στο ένα τρίτο τουλάχιστον των κρατών μελών·
γ) η κοινή δοκιμασία εκπαίδευσης έχει προετοιμαστεί κατόπιν μιας διαφανούς κατάλληλης διαδικασίας, από κοινού με τους σχετικούς ενδιαφερόμενους από κράτη μέλη όπου το επάγγελμα δεν είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο·
δ) η κοινή δοκιμασία εκπαίδευσης επιτρέπει στους υπηκόους οποιουδήποτε κράτους μέλους να συμμετέχουν στη δοκιμασία αυτή και στην πρακτική οργάνωση των εν λόγω δοκιμασιών σε κράτη μέλη χωρίς να είναι πρωτίστως μέλη μιας επαγγελματικής οργάνωσης ή να είναι εγγεγραμμένοι σε μια τέτοια οργάνωση.
3. Οι αντιπροσωπευτικές σε επίπεδο Ένωσης επαγγελματικές οργανώσεις καθώς και οι εθνικές επαγγελματικές οργανώσεις ή αρμόδιες αρχές από ένα τρίτο των κρατών μελών τουλάχιστον, μπορούν να υποβάλλουν στην Επιτροπή προτάσεις για κοινές δοκιμασίες εκπαίδευσης που πληρούν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2.
4. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 57γ με σκοπό τη θέσπιση του περιεχομένου της κοινής δοκιμασίας εκπαίδευσης και των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την υποβολή στη δοκιμασία και την επιτυχή διεξαγωγή της.
5. Ένα κράτος μέλος εξαιρείται από την υποχρέωση διοργάνωσης της κοινής δοκιμασίας εκπαίδευσης που αναφέρεται στην παράγραφο 4 στην επικράτειά του και από την υποχρέωση χορήγησης αυτόματης αναγνώρισης σε επαγγελματίες που έχουν επιτύχει στην κοινή δοκιμασία εκπαίδευσης, εάν πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) το σχετικό επάγγελμα δεν είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο στην επικράτειά του·
β) το περιεχόμενο της κοινής δοκιμασίας εκπαίδευσης δεν θα μειώσει επαρκώς τους σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία ή για την ασφάλεια των αποδεκτών υπηρεσιών, οι οποίοι έχουν σχέση με την επικράτειά του·
γ) το περιεχόμενο της κοινής δοκιμασίας εκπαίδευσης θα καθιστούσε την πρόσβαση στο επάγγελμα πολύ λιγότερο ελκυστική σε σύγκριση με τις εθνικές απαιτήσεις.
6. Τα κράτη μέλη εντός έξι μηνών από την έναρξη της ισχύος της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 4, κοινοποιούν στην Επιτροπή και σε άλλα κράτη μέλη:
α) την ικανότητα που διαθέτουν για τη διοργάνωση αυτού του είδους των δοκιμασιών· ή
β) κάθε χρήση της εξαίρεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 5, με την αιτιολόγηση ποιες από τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο πληρούνται. Η Επιτροπή μπορεί, εντός τριών μηνών, να ζητήσει περαιτέρω διευκρινίσεις, εάν κρίνει ότι ένα κράτος μέλος δεν έχει παράσχει αιτιολόγηση ή έχει παράσχει ανεπαρκή αιτιολόγηση ότι μία από τις προϋποθέσεις πληρούται. Το κράτος μέλος απαντά εντός τριών μηνών από την υποβολή της εν λόγω αίτησης.
Η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει εκτελεστική πράξη για να καταρτίσει κατάλογο με τα κράτη μέλη στα οποία πρέπει να διοργανωθούν οι κοινές δοκιμασίες εκπαίδευσης σύμφωνα με την παράγραφο 4, τη συχνότητα κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους και άλλες ρυθμίσεις απαραίτητες για τη διοργάνωση κοινών δοκιμασιών εκπαίδευσης στα κράτη μέλη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV
Κοινές διατάξεις περί εγκατάστασης
Άρθρο 50
Έγγραφα και διατυπώσεις
1. Εφόσον αποφαίνονται επί αιτήσεως αδείας για την άσκηση του οικείου νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος κατ' εφαρμογή του παρόντος τίτλου, οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής μπορούν να απαιτήσουν τα έγγραφα και τα πιστοποιητικά του παραρτήματος VII.
Η ημερομηνία έκδοσης των εγγράφων που αναφέρονται στο παράρτημα VII σημείο 1 στοιχεία δ), ε) και στ) δεν μπορεί, κατά την προσκόμισή τους, να υπερβαίνει τους τρεις μήνες.
Τα κράτη μέλη, οι οργανισμοί και άλλα νομικά πρόσωπα διασφαλίζουν το απόρρητο των παρεχόμενων πληροφοριών.
2. Σε περίπτωση δικαιολογημένων αμφιβολιών, το κράτος μέλος υποδοχής δύναται να απαιτεί από τις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους επιβεβαίωση του γνησίου των βεβαιώσεων και πιστοποιητικών και των τίτλων εκπαίδευσης που χορηγούνται σε αυτό το κράτος μέλος καθώς και, ενδεχομένως, επιβεβαίωση του γεγονότος ότι ο δικαιούχος πληροί, όσον αφορά τα επαγγέλματα του κεφαλαίου III του παρόντος τίτλου, τους ελάχιστους όρους εκπαίδευσης που αναφέρονται αντιστοίχως στα άρθρα 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40, 44 και 46.
3. Σε περιπτώσεις δικαιολογημένων αμφιβολιών, εφόσον έχουν εκδοθεί τίτλοι εκπαίδευσης, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο γ), από αρμόδια αρχή κράτους μέλους και περιλαμβάνουν την εκπαίδευση που έχει αποκτηθεί εν μέρει ή εξ ολοκλήρου σε εκπαιδευτικό ίδρυμα που εδρεύει νόμιμα στην επικράτεια άλλου κράτους μέλους, το κράτος μέλος υποδοχής έχει το δικαίωμα να επαληθεύει με τον αρμόδιο φορέα στο κράτος μέλος καταγωγής του τίτλου:
α) κατά πόσον η εκπαίδευση στο ίδρυμα που παρέσχε την κατάρτιση έχει πιστοποιηθεί επισήμως από το εκπαιδευτικό ίδρυμα που βρίσκεται στο κράτος μέλος καταγωγής του τίτλου·
β) κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης που έχουν εκδοθεί είναι οι ίδιοι με εκείνους που θα είχαν χορηγηθεί εάν η εκπαίδευση είχε πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο κράτος μέλος καταγωγής του τίτλου και
γ) κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης προσδίδουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα στην επικράτεια του κράτους μέλους που χορήγησε τον τίτλο.
3α. Σε περίπτωση δικαιολογημένων αμφιβολιών, το κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να ζητήσει από τις αρμόδιες αρχές ενός κράτους μέλους να επιβεβαιώσουν το γεγονός ότι δεν έχει επιβληθεί στον αιτούντα αναστολή ή απαγόρευση άσκησης του επαγγέλματός του ως αποτέλεσμα σοβαρού επαγγελματικού παραπτώματος ή καταδίκης για ποινικά αδικήματα που σχετίζονται με την άσκηση οποιασδήποτε από τις επαγγελματικές δραστηριότητές του/της.
3β. Η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ αρμοδίων αρχών διαφόρων κρατών μελών δυνάμει του παρόντος άρθρου διεξάγεται μέσω του ΙΜΙ.
4. Εφόσον κράτος μέλος υποδοχής απαιτεί από τους υπηκόους του ένορκη ή επίσημη δήλωση για την ανάληψη νομοθετικώς κατοχυρωμένου επαγγέλματος, και στις περιπτώσεις όπου ο τύπος της εν λόγω ένορκης ή επίσημης δήλωσης δεν δύναται να χρησιμοποιηθεί από τους υπηκόους των άλλων κρατών μελών, το εν λόγω κράτος μέλος μεριμνά ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον ενδιαφερόμενο κατάλληλος και ισοδύναμος τύπος.
Άρθρο 51
Διαδικασία αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων
1. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής βεβαιώνει την παραλαβή του φακέλου του αιτούντος εντός ενός μηνός από την εν λόγω παραλαβή και τον ενημερώνει για τα τυχόν ελλείποντα έγγραφα.
2. Η διαδικασία εξέτασης αιτήσεως αδείας για την άσκηση νομοθετικώς κατοχυρωμένου επαγγέλματος πρέπει να ολοκληρώνεται το συντομότερο δυνατόν και να πιστοποιείται από δεόντως αιτιολογημένη απόφαση της αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους υποδοχής, και πάντως εντός τριών μηνών από την κατάθεση του πλήρους φακέλου του αιτούντος. Ωστόσο, η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί κατά ένα μήνα σε περιπτώσεις που εμπίπτουν στα κεφάλαια Ι και ΙΙ του παρόντος τίτλου.
3. Η απόφαση αυτή ή η απουσία απόφασης εντός της ταχθείσας προθεσμίας μπορεί να προσβληθεί με ένδικα μέσα εσωτερικού δικαίου.
Άρθρο 52
Χρήση του επαγγελματικού τίτλου
1. Εφόσον σε κράτος μέλος υποδοχής, η χρήση του επαγγελματικού τίτλου σχετικά με μία από τις δραστηριότητες του συγκεκριμένου επαγγέλματος έχει ρυθμισθεί νομοθετικώς, οι υπήκοοι των άλλων κρατών μελών που αποκτούν το δικαίωμα να ασκούν νομοθετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα βάσει του τίτλου III, φέρουν τον επαγγελματικό τίτλο του κράτους μέλους υποδοχής, ο οποίος στο συγκεκριμένο κράτος αντιστοιχεί στο εν λόγω επάγγελμα, και κάνουν χρήση της ενδεχόμενης σύντμησής του.
2. Εφόσον ένα επάγγελμα έχει ρυθμιστεί νομοθετικώς στο κράτος μέλος υποδοχής από ένωση ή οργανισμό κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2, οι υπήκοοι των κρατών μελών δικαιούνται να χρησιμοποιούν τον επαγγελματικό τίτλο που έχει χορηγηθεί από την ένωση ή τον οργανισμό, ή τη σύντμησή του, μόνο εάν αποδεικνύουν ότι είναι μέλη του εν λόγω οργανισμού ή της εν λόγω ένωσης.
Εφόσον η ένωση ή ο οργανισμός εξαρτά την απόκτηση της ιδιότητας του μέλους από ορισμένα προσόντα, δύναται να το πράξει μόνο υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία έναντι υπηκόων άλλων κρατών μελών οι οποίοι διαθέτουν επαγγελματικά προσόντα.
3. Ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να εκχωρεί τη χρήση του επαγγελματικού τίτλου αποκλειστικά στους κατόχους επαγγελματικών προσόντων εάν δεν έχει κοινοποιήσει την ένωση ή την οργάνωση στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2.
ΤΙΤΛΟΣ IV
ΟΡΟΙ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
Άρθρο 53
Γλωσσικές γνώσεις
1. Οι επαγγελματίες δικαιούχοι της αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων διαθέτουν τις απαιτούμενες γλωσσικές γνώσεις για την άσκηση του επαγγέλματος στο κράτος μέλος υποδοχής.
2. Ένα κράτος μέλος διασφαλίζει ότι τυχόν έλεγχοι που πραγματοποιούνται από την αρμόδια αρχή, ή υπό την εποπτεία της, για τον έλεγχο συμμόρφωσης προς την υποχρέωση δυνάμει της παραγράφου 1 περιορίζονται στη γνώση μιας επίσημης γλώσσας του κράτους μέλους υποδοχής ή μιας διοικητικής γλώσσας του κράτους μέλους υποδοχής, εφόσον είναι επίσης επίσημη γλώσσα της Ένωσης.
3. Οι έλεγχοι που διενεργούνται σύμφωνα με την παράγραφο 2 μπορεί να επιβάλλονται εάν το επάγγελμα που πρόκειται να ασκηθεί έχει επιπτώσεις στην ασφάλεια του ασθενούς. Έλεγχοι μπορεί να επιβάλλονται σε σχέση με άλλα επαγγέλματα σε περιπτώσεις όπου υπάρχει σοβαρή και συγκεκριμένη αμφιβολία για την επάρκεια των γλωσσικών γνώσεων του επαγγελματία σε σχέση με τις επαγγελματικές δραστηριότητες που ο επαγγελματίας προτίθεται να ασκήσει.
Έλεγχοι μπορούν να διενεργούνται μόνον μετά την έκδοση ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας σύμφωνα με το άρθρο 4δ ή μετά την αναγνώριση επαγγελματικού προσόντος, ανάλογα με την περίπτωση.
4. Τυχόν γλωσσικοί έλεγχοι είναι αναλογικοί προς τη δραστηριότητα που ασκείται. Ο ενδιαφερόμενος επαγγελματίας δικαιούται να ασκήσει έφεση κατά των εν λόγω ελέγχων δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας.
Άρθρο 54
Χρήση του τίτλου εκπαίδευσης
Με την επιφύλαξη των άρθρων 7 και 52, το κράτος μέλος υποδοχής μεριμνά ώστε να αναγνωρίζεται στους ενδιαφερομένους το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τον τίτλο εκπαίδευσης του κράτους μέλους καταγωγής, και ενδεχομένως τη σύντμησή του, στη γλώσσα του κράτους μέλους καταγωγής. Το κράτος μέλος υποδοχής δύναται να ορίζει ότι ο εν λόγω τίτλος πρέπει να συνοδεύεται από το όνομα και τον τόπο του ιδρύματος ή της εξεταστικής επιτροπής που τον χορήγησε. Εφόσον, στο κράτος μέλος υποδοχής, μπορεί να προκληθεί σύγχυση μεταξύ του εν λόγω τίτλου εκπαίδευσης που έχει χορηγήσει το κράτος μέλος καταγωγής και ενός τίτλου που απαιτεί, στο κράτος μέλος υποδοχής, συμπληρωματική εκπαίδευση που δεν διαθέτει ο δικαιούχος, το εν λόγω κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να ορίσει ότι ο δικαιούχος θα χρησιμοποιεί τον τίτλο εκπαίδευσης του κράτους μέλους καταγωγής με την ενδεικνυόμενη μορφή που επισημαίνει το κράτος μέλος υποδοχής.
Άρθρο 55
Σύναψη συμβάσεων με ταμεία ασφάλισης
Με την επιφύλαξη του άρθρου 5 παράγραφος 1 και του άρθρου 6 πρώτο εδάφιο στοιχείο β), τα κράτη μέλη που απαιτούν από τα πρόσωπα που έχουν αποκτήσει τα επαγγελματικά προσόντα τους στο έδαφός τους την ολοκλήρωση προπαρασκευαστικής πρακτικής εξάσκησης ή/και περιόδου επαγγελματικής πείρας προκειμένου να συνάψουν σύμβαση με ταμείο ασφάλισης ασθενείας, απαλλάσσουν από τη συγκεκριμένη υποχρέωση τους κατόχους επαγγελματικών προσόντων ιατρού και οδοντιάτρου που έχουν αποκτηθεί σε άλλο κράτος μέλος.
Άρθρο 55α
Αναγνώριση επαγγελματικής πρακτικής άσκησης
1. Εάν η πρόσβαση σε ένα νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα στο κράτος μέλος υποδοχής εξαρτάται από την ολοκλήρωση επαγγελματικής πρακτικής άσκησης, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής, κατά την εξέταση αίτησης για τη χορήγηση άδειας να ασκήσει το νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα, αναγνωρίζει τις περιόδους επαγγελματικής πρακτικής άσκησης που έχουν πραγματοποιηθεί σε άλλο κράτος μέλος υπό τον όρο ότι η πρακτική άσκηση είναι σύμφωνη με τις δημοσιευθείσες κατευθυντήριες γραμμές που αναφέρονται στην παράγραφο 2, και λαμβάνει υπόψη πρακτικές ασκήσεις που πραγματοποιήθηκαν σε τρίτη χώρα. Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, να καθορίσουν εύλογο χρονικό όριο για το μέρος της επαγγελματικής πρακτικής άσκησης που μπορεί να πραγματοποιηθεί στο εξωτερικό.
2. Η αναγνώριση της επαγγελματικής πρακτικής άσκησης δεν υποκαθιστά τυχόν ισχύουσες απαιτήσεις για υποβολή σε δοκιμασία με σκοπό την απόκτηση πρόσβασης στο εκάστοτε επάγγελμα. Οι αρμόδιες αρχές δημοσιεύουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την οργάνωση και την αναγνώριση της επαγγελματικής πρακτικής άσκησης που πραγματοποιείται σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, ιδίως σχετικά με τον ρόλο του επόπτη της επαγγελματικής πρακτικής άσκησης.
ΤΙΤΛΟΣ V
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Άρθρο 56
Αρμόδιες αρχές
1. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής και του κράτους μέλους καταγωγής συνεργάζονται στενά και παρέχουν αμοιβαία υποστήριξη με σκοπό την ευχερέστερη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Οι εν λόγω αρχές διασφαλίζουν τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των πληροφοριών που ανταλλάσσουν.
2. ►M9 Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών καταγωγής και υποδοχής ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με τυχόν επιβληθείσες πειθαρχικές ποινές ή ποινικές κυρώσεις ή τυχόν άλλες σοβαρές, ειδικές περιστάσεις που ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στην άσκηση δραστηριοτήτων δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να τηρούν τους κανόνες προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που προβλέπονται στις οδηγίες 95/46/ΕΚ και 2002/58/ΕΚ. ◄
Το κράτος μέλος καταγωγής εξακριβώνει τα πραγματικά περιστατικά, οι δε αρχές του αποφασίζουν για τη φύση και το εύρος των ερευνών που πρέπει να διενεργηθούν και κοινοποιούν στο κράτος μέλος υποδοχής τα συμπεράσματα που συνάγουν από τις παρεχόμενες πληροφορίες.
2α. Για τους σκοπούς των παραγράφων 1 και 2 οι αρμόδιες αρχές χρησιμοποιούν το σύστημα IMI.
3. Κάθε κράτος μέλος ορίζει, το αργότερο έως τις 20 Οκτωβρίου 2007, τις αρμόδιες αρχές και τους αρμόδιους οργανισμούς που είναι εξουσιοδοτημένοι να χορηγούν ή να παραλαμβάνουν τους τίτλους εκπαίδευσης και άλλα έγγραφα ή πληροφορίες, καθώς και τους φορείς που είναι εξουσιοδοτημένοι να παραλαμβάνουν τις αιτήσεις και να λαμβάνουν τις αποφάσεις που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία και να ενημερώνουν πάραυτα τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή σχετικώς.
4. Κάθε κράτος μέλος ορίζει έναν συντονιστή των δραστηριοτήτων των αρμόδιων αρχών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και ενημερώνει σχετικώς τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή.
Οι συντονιστές αναλαμβάνουν τα ακόλουθα καθήκοντα:
α) να προωθούν την ομοιόμορφη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας·
β) να συγκεντρώνουν κάθε χρήσιμη πληροφορία για την εκτέλεση της παρούσας οδηγίας και ιδίως τις πληροφορίες που αφορούν τους όρους πρόσβασης στα νομοθετικώς ρυθμιζόμενα επαγγέλματα στα κράτη μέλη·
γ) να εξετάζουν προτάσεις για κοινά πλαίσια εκπαίδευσης και κοινές δοκιμασίες εκπαίδευσης·
δ) να ανταλλάσσουν πληροφορίες και βέλτιστες πρακτικές με σκοπό τη βελτιστοποίηση της συνεχούς επαγγελματικής εξέλιξης στα κράτη μέλη·
ε) να ανταλλάσσουν πληροφορίες και βέλτιστες πρακτικές σχετικά με την εφαρμογή των αντισταθμιστικών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 14.
Για τον σκοπό της εκτέλεσης του καθήκοντος που ορίζεται στο στοιχείο β) της παρούσας παραγράφου, οι συντονιστές μπορούν να ζητήσουν τη συνδρομή των κέντρων υποστήριξης που αναφέρονται στο άρθρο 57β.
Άρθρο 56α
Μηχανισμός προειδοποίησης
1. Οι αρμόδιες αρχές ενός κράτους μέλους ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές όλων των άλλων κρατών μελών σχετικά με την ταυτότητα ενός επαγγελματία στον οποίο έχει περιοριστεί ή έχει απαγορευτεί από τις εθνικές αρχές ή τα δικαστήρια η άσκηση, ακόμα και προσωρινά, των ακόλουθων επαγγελματικών δραστηριοτήτων στο σύνολό τους ή μερών αυτών στην επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους:
α) ιατρός και γενικός ιατρός που κατέχει τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στα σημεία 5.1.1 και 5.1.4 του παραρτήματος V·
β) ειδικός ιατρός που κατέχει τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο 5.1.3 του παραρτήματος V·
γ) νοσηλευτής υπεύθυνος για γενική περίθαλψη που κατέχει τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο 5.2.2 του παραρτήματος V·
δ) οδοντίατρος που κατέχει απόδειξη των τυπικών προσόντων που αναφέρονται στο σημείο 5.3.2 του παραρτήματος V·
ε) ειδικός οδοντίατρος που κατέχει τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο 5.3.3 του παραρτήματος V·
στ) κτηνίατρος που κατέχει τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο 5.4.2 του παραρτήματος V·
ζ) μαία που κατέχει τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο 5.5.2 του παραρτήματος V·
η) φαρμακοποιός που κατέχει τίτλο εκπαίδευσης που αναφέρεται στο σημείο 5.6.2 του παραρτήματος V·
θ) κάτοχοι πιστοποιητικών που αναφέρονται στο σημείο 2 του παραρτήματος VII τα οποία βεβαιώνουν ότι ο κάτοχος έχει ολοκληρώσει μια εκπαίδευση που πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις που αναφέρονται στα άρθρα 24, 25, 31, 34, 35, 38, 40 ή 44 αντίστοιχα, η οποία ξεκίνησε νωρίτερα από τις ημερομηνίες αναφοράς των προσόντων που αναφέρονται στα σημεία 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2, 5.6.2 του παραρτήματος V·
ι) κάτοχοι πιστοποιητικών κεκτημένων δικαιωμάτων που αναφέρονται στα άρθρα 23, 27, 29, 33, 33α, 37, 43 και 43α·
ια) άλλοι επαγγελματίες που ασκούν δραστηριότητες με επιπτώσεις στην ασφάλεια των ασθενών, όταν ο επαγγελματίας ασκεί επάγγελμα που είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο στο εν λόγω κράτος μέλος·
ιβ) επαγγελματίες που ασκούν δραστηριότητες οι οποίες συνδέονται με την εκπαίδευση ανηλίκων, περιλαμβανομένου του τομέα παιδικής μέριμνας και της προσχολικής εκπαίδευσης, όταν ο επαγγελματίας ασκεί επάγγελμα που είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενο στο εν λόγω κράτος μέλος.
2. Οι αρμόδιες αρχές στέλνουν τις πληροφορίες που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο μέσω ειδοποίησης του IMI το αργότερο εντός τριών ημερών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης που περιορίζει ή απαγορεύει στον ενδιαφερόμενο επαγγελματία να ασκεί την επαγγελματική δραστηριότητα. Οι πληροφορίες αυτές περιορίζονται στα ακόλουθα:
α) την ταυτότητα του επαγγελματία·
β) το σχετικό επάγγελμα·
γ) πληροφορίες σχετικά με την εθνική αρχή ή το δικαστήριο που εκδίδει την απόφαση περιορισμού ή απαγόρευσης·
δ) το πεδίο εφαρμογής του περιορισμού ή της απαγόρευσης· και
ε) την περίοδο ισχύος του περιορισμού ή της απαγόρευσης.
3. Οι αρμόδιες αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, το αργότερο εντός τριών ημερών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του Δικαστηρίου, ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές όλων των άλλων κρατών μελών, μέσω ειδοποίησης του ΙΜΙ, σχετικά με την ταυτότητα των επαγγελματιών οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων δυνάμει της παρούσας οδηγίας και για τους οποίους στη συνέχεια διαπιστώθηκε από τα δικαστήρια ότι έχουν χρησιμοποιήσει παραποιημένους τίτλους επαγγελματικής εκπαίδευσης σε αυτό το πλαίσιο.
4. Η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων για τους σκοπούς της ανταλλαγής πληροφοριών που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 3 πραγματοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες 95/46/ΕΚ και 2002/58/ΕΚ. Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την Επιτροπή πραγματοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001.
5. Οι αρμόδιες αρχές όλων των κρατών μελών ενημερώνονται πάραυτα όταν η απαγόρευση ή ο περιορισμός που αναφέρεται στην παράγραφο 1 έχει λήξει. Για το σκοπό αυτό, ζητείται από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους που παρέχει τις πληροφορίες σύμφωνα με την παράγραφο 1 να παρέχει και την ημερομηνία λήξης καθώς και κάθε μεταγενέστερη αλλαγή όσον αφορά την εν λόγω ημερομηνία.
6. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι επαγγελματίες σχετικά με τους οποίους έχουν αποσταλεί ειδοποιήσεις σε άλλα κράτη μέλη ενημερώνονται γραπτώς σχετικά με αποφάσεις έκδοσης ειδοποιήσεων ταυτόχρονα με την έκδοση της εν λόγω ειδοποίησης, μπορούν να ασκήσουν έφεση δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας κατά της απόφασης ή να ζητήσουν τη διόρθωση των εν λόγω αποφάσεων και έχουν πρόσβαση σε ένδικα μέσα όσον αφορά τυχόν ζημία που προκλήθηκε από ψευδείς ειδοποιήσεις που εστάλησαν προς άλλα κράτη μέλη, και σε αυτές τις περιπτώσεις η απόφαση για την ειδοποίηση αναφέρει ότι ο επαγγελματίας έχει κινήσει δικαστικές διαδικασίες σχετικά με αυτήν.
7. Τα δεδομένα που αφορούν τις ειδοποιήσεις μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας εντός του ΙΜΙ μόνον για το διάστημα κατά το οποίο παραμένουν έγκυρα. Οι ειδοποιήσεις διαγράφονται εντός τριών ημερών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης ανάκλησης ή από τη λήξη της απαγόρευσης ή του περιορισμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1.
8. Η Επιτροπή θεσπίζει εκτελεστικές πράξεις για την εφαρμογή του μηχανισμού ειδοποίησης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις περιλαμβάνουν διατάξεις σχετικά με τις αρχές που δικαιούνται να αποστέλλουν ή να λαμβάνουν ειδοποιήσεις και σχετικά με την απόσυρση και τη λήξη των ειδοποιήσεων και με τα μέτρα για τη διασφάλιση των περιόδων επεξεργασίας και φύλαξης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 58 παράγραφος 2.
Άρθρο 57
Κεντρική πρόσβαση σε πληροφορίες μέσω του διαδικτύου
1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι ακόλουθες πληροφορίες διατίθενται στο διαδίκτυο μέσω των ενιαίων κέντρων εξυπηρέτησης, που αναφέρονται στο άρθρο 6 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά ( 6 ), και επικαιροποιούνται τακτικά:
α) ένας κατάλογος όλων των νομοθετικά ρυθμιζόμενων επαγγελμάτων στο κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων και των στοιχείων επικοινωνίας των αρμόδιων αρχών για κάθε νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα και των κέντρων υποστήριξης που αναφέρονται στο άρθρο 57β·
β) ένας κατάλογος των επαγγελμάτων για τα οποία διατίθεται ευρωπαϊκή επαγγελματική ταυτότητα, η λειτουργία της ταυτότητας αυτής, περιλαμβανομένων όλων των σχετικών τελών που πρέπει να καταβάλουν οι επαγγελματίες, και οι αρχές που είναι αρμόδιες για την έκδοση της ταυτότητας·
γ) ένας κατάλογος όλων των επαγγελμάτων για τα οποία το κράτος μέλος εφαρμόζει το άρθρο 7 παράγραφος 4, δυνάμει των εθνικών νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων·
δ) ένας κατάλογος της νομοθετικά ρυθμιζόμενης εκπαίδευσης και κατάρτισης καθώς και της εκπαίδευσης με ειδική διάρθρωση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 στοιχείο γ) σημείο ii)·
ε) οι απαιτήσεις και οι διαδικασίες που αναφέρονται στα άρθρα 7, 50, 51 και 53 για τα νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα στο κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων όλων των σχετικών τελών που πρέπει να καταβληθούν από τους πολίτες και των εγγράφων που πρέπει να υποβληθούν από τους πολίτες στις αρμόδιες αρχές·
στ) λεπτομέρειες σχετικά με το πώς ασκείται έφεση, δυνάμει των εθνικών νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων, κατά αποφάσεων των αρμόδιων αρχών που εκδίδονται βάσει της παρούσας οδηγίας.
2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παρέχονται με τρόπο σαφή και ολοκληρωμένο για τους χρήστες, ότι η πρόσβαση σε αυτές είναι εύκολη από απόσταση και με ηλεκτρονικά μέσα και ότι τηρούνται ενήμερες.
3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλες τις αιτήσεις πληροφοριών που απευθύνονται στο κέντρο ενιαίας εξυπηρέτησης λαμβάνουν απάντηση το συντομότερο δυνατόν.
4. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν συνοδευτικά μέτρα για να ενθαρρύνουν τα ενιαία κέντρα εξυπηρέτησης να καθιστούν τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 διαθέσιμες και σε άλλες επίσημες γλώσσες της Ένωσης. Αυτό δεν επηρεάζει τη νομοθεσία των κρατών μελών σχετικά με τη χρήση γλωσσών στην επικράτειά τους.
5. Τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους και με την Επιτροπή για την υλοποίηση των παραγράφων 1, 2 και 4.
Άρθρο 57α
Ηλεκτρονική διεκπεραίωση διαδικασιών
1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλες οι απαιτήσεις, οι διαδικασίες και οι διατυπώσεις που αφορούν ζητήματα που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία μπορούν να ολοκληρωθούν εύκολα, από απόσταση και με ηλεκτρονικά μέσα, μέσω του σχετικού κέντρου ενιαίας εξυπηρέτησης των σχετικών αρμόδιων αρχών. Αυτό δεν εμποδίζει τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών να ζητούν επικυρωμένα αντίγραφα σε μεταγενέστερο στάδιο, σε περίπτωση που υπάρχουν βάσιμες αμφιβολίες και όπου είναι απολύτως απαραίτητο.
2. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στη διεξαγωγή μιας δοκιμασίας επάρκειας ή στην περίοδο προσαρμογής.
3. Στις περιπτώσεις που τα κράτη μέλη δικαιολογούνται να ζητήσουν προηγμένες ηλεκτρονικές υπογραφές όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 2 της οδηγίας 1999/93/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 1999, σχετικά με το κοινοτικό πλαίσιο για ηλεκτρονικές υπογραφές ( 7 ), για την ολοκλήρωση των διαδικασιών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη δέχονται ηλεκτρονικές υπογραφές σύμφωνα με την απόφαση 2009/767/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση μέτρων που διευκολύνουν τη χρήση διαδικασιών με ηλεκτρονικά μέσα μέσω των ενιαίων κέντρων εξυπηρέτησης βάσει της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά ( 8 ) και προβλέπουν τεχνικά μέσα για την επεξεργασία των μορφότυπων προηγμένων ηλεκτρονικών υπογραφών που ορίζονται με την απόφαση 2011/130/ΕΕ της Επιτροπής, της 25ης Φεβρουαρίου 2011, περί καθιέρωσης ελάχιστων απαιτήσεων για τη διασυνοριακή επεξεργασία εγγράφων τα οποία έχουν υπογραφεί ηλεκτρονικά από αρμόδιες αρχές, σύμφωνα με την οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά ( 9 ).
4. Όλες οι διαδικασίες πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 8 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης. Τα διαδικαστικά χρονικά όρια που προβλέπονται στο άρθρο 7 παράγραφος 4 και στο άρθρο 51 της παρούσας οδηγίας ξεκινούν τη στιγμή κατά την οποία μια αίτηση ή τυχόν ελλείποντα έγγραφα υποβάλλονται από ένα πολίτη σε ένα κέντρο ενιαίας εξυπηρέτησης ή απευθείας στη σχετική αρμόδια αρχή. Η αίτηση για επικυρωμένα αντίγραφα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν θεωρείται αίτηση για τα ελλείποντα έγγραφα.
Άρθρο 57β
Κέντρα υποστήριξης
1. Κάθε κράτος μέλος ορίζει, το αργότερο μέχρι τις 18 Ιανουαρίου 2016, ένα κέντρο υποστήριξης με αρμοδιότητα την παροχή υποστήριξης στους πολίτες καθώς και στα κέντρα υποστήριξης των άλλων κρατών μελών σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων δυνάμει της παρούσας οδηγίας, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με την εθνική νομοθεσία που διέπει τα επαγγέλματα και την άσκησή τους, την κοινωνική νομοθεσία και, εάν συντρέχει περίπτωση, τους κανόνες δεοντολογίας.
2. Τα κέντρα υποστήριξης στα κράτη μέλη υποδοχής υποστηρίζουν τους πολίτες στην άσκηση των δικαιωμάτων που τους εκχωρούνται μέσω της παρούσας οδηγίας σε συνεργασία, εάν συντρέχει περίπτωση, με το κέντρο υποστήριξης στο κράτος μέλος καταγωγής, τις αρμόδιες αρχές και τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης στο κράτος μέλος υποδοχής.
3. Οποιαδήποτε αρμόδια αρχή στο κράτος μέλος καταγωγής ή υποδοχής υποχρεούται να συνεργάζεται πλήρως με το κέντρο υποστήριξης στο κράτος μέλος υποδοχής και κατά περίπτωση στο κράτος μέλος καταγωγής, και να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες αναφορικά με μεμονωμένες περιπτώσεις στα εν λόγω κέντρα υποστήριξης κατόπιν αιτήματός τους και με την επιφύλαξη των κανόνων προστασίας δεδομένων σύμφωνα με τις οδηγίες 95/46/ΕΚ και 2002/58/ΕΚ.
4. Κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, τα κέντρα υποστήριξης ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με την έκβαση των αιτημάτων πληροφοριών που επεξεργάζονται εντός δύο μηνών από τη λήψη του σχετικού αιτήματος.
Άρθρο 57γ
Άσκηση της εξουσιοδότησης
1. Η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.
2. Η προβλεπόμενη στο άρθρο 3 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο, το άρθρο 20, το άρθρο 21 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 21α παράγραφος 4, το άρθρο 25 παράγραφος 5, το άρθρο 26 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 31 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 34 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 35 παράγραφοι 4 και 5, το άρθρο 38 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 40 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο, το άρθρο 44 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 49α παράγραφος 4 και στο άρθρο 49β παράγραφος 4 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 17 Ιανουαρίου 2014. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της περιόδου των πέντε ετών. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.
3. Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο, το άρθρο 20, το άρθρο 21 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 21α παράγραφος 4, το άρθρο 25 παράγραφος 5, το άρθρο 26 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 31 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 34 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 35 παράγραφοι 4 και 5, το άρθρο 38 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 40 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο, το άρθρο 44 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 49α παράγραφος 4 και στο άρθρο 49β παράγραφος 4 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που αναφέρεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των ήδη εν ισχύι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.
4. Μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.
5. Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο, του άρθρου 20, του άρθρου 21 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 21α παράγραφος 4, του άρθρου 25 παράγραφος 5, του άρθρου 26 δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 31 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 34 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 35 παράγραφοι 4 και 5, του άρθρου 38 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 40 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο, του άρθρου 44 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 49α παράγραφος 4 και του άρθρου 49β παράγραφος 4 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.
Άρθρο 58
Διαδικασία επιτροπής
1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
2. Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
Άρθρο 59
Διαφάνεια
1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κατάλογο των υφιστάμενων νομοθετικά ρυθμιζόμενων επαγγελμάτων, στον οποίο προσδιορίζουν τις δραστηριότητες που καλύπτονται από κάθε επάγγελμα και κατάλογο νομοθετικά ρυθμιζόμενης εκπαίδευσης και κατάρτισης, και κατάρτισης με ειδική διάρθρωση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 στοιχείο γ) σημείο ii), στην επικράτειά τους μέχρι τις 18 Ιανουαρίου 2016. Οποιαδήποτε αλλαγή στους εν λόγω καταλόγους κοινοποιείται στην Επιτροπή χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Η Επιτροπή δημιουργεί και διατηρεί μια δημόσια βάση δεδομένων η οποία περιέχει νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα, συμπεριλαμβανομένης μιας γενικής περιγραφής των δραστηριοτήτων που καλύπτονται από κάθε επάγγελμα.
2. Έως τις 18 Ιανουαρίου 2016, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τον κατάλογο των επαγγελμάτων για τα οποία ο προηγούμενος έλεγχος των προσόντων είναι απαραίτητος δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 4. Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή ειδική αιτιολογία για τη συμπερίληψη καθενός από τα εν λόγω επαγγέλματα στον εν λόγω κατάλογο.
3. Τα κράτη μέλη εξετάζουν εάν οι απαιτήσεις δυνάμει των νομικών συστημάτων τους για τον περιορισμό της πρόσβασης σε ένα επάγγελμα ή στην άσκησή του στους κατόχους ειδικών επαγγελματικών προσόντων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης επαγγελματικών τίτλων και των επαγγελματικών δραστηριοτήτων που επιτρέπονται δυνάμει του εν λόγω τίτλου, όπως αναφέρεται στο παρόν άρθρο ως «απαιτήσεις» συνάδουν με τις ακόλουθες αρχές:
α) οι απαιτήσεις δεν πρέπει να εισάγουν διακρίσεις, άμεσα ή έμμεσα, βάσει ιθαγένειας ή τόπου διαμονής·
β) οι απαιτήσεις πρέπει να δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος·
γ) οι απαιτήσεις πρέπει να είναι κατάλληλες για να εξασφαλίσουν την υλοποίηση του επιδιωκόμενου στόχου και να μην υπερβαίνουν το όριο που είναι απαραίτητο για την επίτευξη του στόχου.
4. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται επίσης σε επαγγέλματα που είναι νομοθετικά ρυθμιζόμενα σε ένα κράτος μέλος από ένωση ή οργάνωση υπό την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2 και σε τυχόν απαιτήσεις που σχετίζονται με την ιδιότητα μέλους των εν λόγω ενώσεων ή των οργανώσεων.
5. Έως τις 18 Ιανουαρίου 2016, τα κράτη μέλη παρέχουν πληροφορίες στην Επιτροπή σχετικά με τις απαιτήσεις που σκοπεύουν να διατηρήσουν και τους λόγους για τους οποίους θεωρούν ότι οι εν λόγω απαιτήσεις τους συμμορφώνονται με την παράγραφο 3. Τα κράτη μέλη παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις απαιτήσεις που εισήγαγαν στη συνέχεια και τους λόγους για τους οποίους θεωρούν ότι οι απαιτήσεις τους συμμορφώνονται με την παράγραφο 3 εντός έξι μηνών από τη θέσπιση του μέτρου.
6. Έως τις 18 Ιανουαρίου 2016, και στη συνέχεια ανά διετία, τα κράτη μέλη υποβάλλουν επίσης μια έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με τις απαιτήσεις που καταργήθηκαν ή που κατέστησαν λιγότερο αυστηρές.
7. Η Επιτροπή προωθεί τις εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 6 στα άλλα κράτη μέλη, τα οποία υποβάλλουν τις παρατηρήσεις τους εντός έξι μηνών. Εντός της ίδιας περιόδου των έξι μηνών, η Επιτροπή διαβουλεύεται με τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων και των ενδιαφερόμενων επαγγελμάτων.
8. Η Επιτροπή υποβάλλει μια συνοπτική έκθεση βάσει των πληροφοριών που παρείχαν τα κράτη μέλη στην ομάδα συντονιστών που συστάθηκε μέσω της απόφασης 2007/172/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Μαρτίου 2007, για τη σύσταση της ομάδας συντονιστών για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων ( 10 ), η οποία μπορεί να υποβάλει τις παρατηρήσεις της.
9. Βάσει των παρατηρήσεων που προβλέπονται στις παραγράφους 7 και 8, η Επιτροπή έως τις 18 Ιανουαρίου 2017, υποβάλλει τα τελικά πορίσματά της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενα κατά περίπτωση από προτάσεις για περαιτέρω πρωτοβουλίες.
ΤΙΤΛΟΣ VI
ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 60
Εκθέσεις
1. Από τις 20 Οκτωβρίου 2007 τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή, ανά διετία, έκθεση για την εφαρμογή του ισχύοντος συστήματος. Εκτός από τα γενικά σχόλια, η έκθεση περιλαμβάνει στατιστική καταγραφή των ειλημμένων αποφάσεων, καθώς και περιγραφή των κυριότερων προβλημάτων που απορρέουν από την εκτέλεση της οδηγίας.
Από τις 18 Ιανουαρίου 2016 η στατιστική καταγραφή των ειλημμένων αποφάσεων που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο περιέχει λεπτομερείς πληροφορίες για τον αριθμό και τους τύπους των ειλημμένων αποφάσεων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, περιλαμβανομένων των τύπων αποφάσεων σχετικά με μερική πρόσβαση που λαμβάνονται από αρμόδιες αρχές σύμφωνα με το άρθρο 4στ, και περιγραφή των κύριων προβλημάτων που απορρέουν από την εφαρμογή της οδηγίας.
2. Έως τις 18 Ιανουαρίου 2019 το αργότερο, και στη συνέχεια κάθε πέντε έτη, η Επιτροπή δημοσιεύει έκθεση για την εκτέλεση της παρούσας οδηγίας.
Η πρώτη έκθεση εστιάζει ιδιαίτερα στα νέα στοιχεία που εισάγει η παρούσα οδηγία και εξετάζει ειδικότερα τα ακόλουθα ζητήματα:
α) τη λειτουργία της ευρωπαϊκής επαγγελματικής ταυτότητας·
β) τον εκσυγχρονισμό των γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων για τα επαγγέλματα που καλύπτονται από το κεφάλαιο III του τίτλου III περιλαμβανομένου του καταλόγου ικανοτήτων που αναφέρεται στο άρθρο 31 παράγραφος 7·
γ) τη λειτουργία των κοινών πλαισίων εκπαίδευσης και των κοινών δοκιμασιών εκπαίδευσης·
δ) τα αποτελέσματα του ειδικού προγράμματος αναβάθμισης που θεσπίσθηκε δυνάμει της νομοθεσίας, των κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων της Ρουμανίας για κατόχους τίτλων σπουδών που αναφέρονται στο άρθρο 33α, καθώς και για κατόχους τίτλων σπουδών μεταδευτεροβάθμιου επιπέδου, με σκοπό να αποτιμηθεί η ανάγκη επανεξέτασης των εν ισχύι διατάξεων που διέπουν το καθεστώς κεκτημένων δικαιωμάτων που εφαρμόζεται στους ρουμανικούς τίτλους σπουδών για νοσοκόμο υπεύθυνο για γενική περίθαλψη.
Τα κράτη μέλη παρέχουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την προετοιμασία της εν λόγω έκθεσης.
Άρθρο 61
Ρήτρα παρέκκλισης
Εάν, για την εφαρμογή διάταξης της παρούσας οδηγίας, παρουσιαστούν μείζονες δυσχέρειες σε ορισμένους τομείς για ένα κράτος μέλος, η Επιτροπή εξετάζει τις δυσχέρειες αυτές σε συνεργασία με το εν λόγω κράτος.
Εφόσον ενδείκνυται, η Επιτροπή εκδίδει μια εκτελεστική πράξη για να επιτρέψει την εξαίρεση του εν λόγω κράτους μέλους, για περιορισμένη περίοδο, από την εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης.
Άρθρο 62
Κατάργηση
Οι οδηγίες 77/452/ΕΟΚ, 77/453/ΕΟΚ, 78/686/ΕΟΚ, 78/687/ΕΟΚ, 78/1026/ΕΟΚ, 78/1027/ΕΟΚ, 80/154/ΕΟΚ, 80/155/ΕΟΚ, 85/384/ΕΟΚ, 85/432/ΕΟΚ, 85/433/ΕΟΚ, 89/48/ΕΟΚ, 92/51/ΕΟΚ, 93/16/ΕΟΚ και 1999/42/ΕΚ παύουν να ισχύουν από τις 20 Οκτωβρίου 2007. Οι αναφορές στις καταργούμενες οδηγίες λογίζεται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία, δεν θίγονται δε οι πράξεις που έχουν εκδοθεί βάσει των καταργούμενων οδηγιών.
Άρθρο 63
Μεταφορά
Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις απαραίτητες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για τη συμμόρφωσή τους προς την παρούσα οδηγία το αργότερο έως τις 20 Οκτωβρίου 2007 και ενημερώνουν αμέσως σχετικά την Επιτροπή.
Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από τέτοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομέρειες της αναφοράς αυτής αποφασίζονται από τα κράτη μέλη.
Άρθρο 64
Έναρξη ισχύος
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 65
Αποδέκτες
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι
Κατάλογος επαγγελματικών ενώσεων ή οργανισμών που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 παράγραφος 2
ΙΡΛΑΝΔΙΑ ( 11 )
1. The Institute of Chartered Accountants in Ireland ( 12 )
2. The Institute of Certified Public Accountants in Ireland (12)
3. The Association of Certified Accountants (12)
4. Institution of Engineers of Ireland
5. Irish Planning Institute
ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
1. Institute of Chartered Accountants in England and Wales
2. Institute of Chartered Accountants of Scotland
3. Institute of Chartered Accountants in Ireland
4. Chartered Association of Certified Accountants
5. Chartered Institute of Loss Adjusters
6. Chartered Institute of Management Accountants
7. Institute of Chartered Secretaries and Administrators
8. Chartered Insurance Institute
9. Institute of Actuaries
10. Faculty of Actuaries
11. Chartered Institute of Bankers
12. Institute of Bankers in Scotland
13. Royal Institution of Chartered Surveyors
14. Royal Town Planning Institute
15. Chartered Society of Physiotherapy
16. Royal Society of Chemistry
17. British Psychological Society
18. Library Association
19. Institute of Chartered Foresters
20. Chartered Institute of Building
21. Engineering Council
22. Institute of Energy
23. Institution of Structural Engineers
24. Institution of Civil Engineers
25. Institution of Mining Engineers
26. Institution of Mining and Metallurgy
27. Institution of Electrical Engineers
28. Institution of Gas Engineers
29. Institution of Mechanical Engineers
30. Institution of Chemical Engineers
31. Institution of Production Engineers
32. Institution of Marine Engineers
33. Royal Institution of Naval Architects
34. Royal Aeronautical Society
35. Institute of Metals
36. Chartered Institution of Building Services Engineers
37. Institute of Measurement and Control
38. British Computer Society
▼M9 —————
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV
Δραστηριότητες που σχετίζονται με τις κατηγορίες επαγγελματικής πείρας οι οποίες μνημονεύονται στα άρθρα 17, 18 και 19
Κατάλογος Ι
Κλάσεις που καλύπτονται από την οδηγία 64/427/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 69/77/ΕΟΚ, καθώς και από τις οδηγίες 68/366/ΕΟΚ και 82/489/ΕΟΚ
1 Οδηγία 64/427/ΕΟΚ
(Οδηγία απελευθέρωσης: 64/429/ΕΟΚ)
Ονοματολογία ΟΒΕΚ (που αντιστοιχεί στις κλάσεις 23-40 ΔΤΤΒ)
Κλάση |
23 |
Κλωστοϋφαντουργική βιομηχανία |
232 |
Μεταποίηση κλωστοϋφαντουργικών υλικών από έριο |
|
233 |
Μεταποίηση κλωστοϋφαντουργικών υλικών από βάμβακα |
|
234 |
Μεταποίηση κλωστοϋφαντουργικών υλικών από μέταξα |
|
235 |
Μεταποίηση κλωστοϋφαντουργικών υλικών από λινό και κάνναβη |
|
236 |
Βιομηχανία άλλων κλωστοϋφαντουργικών ινών (ινδική κάνναβη, σκληρές ίνες κ.λπ.), σχοινοποιία |
|
237 |
Πιλοποιία |
|
238 |
Επεξεργασία των υφαντών (φινίρισμα) |
|
239 |
Άλλες κλωστοϋφαντουργικές βιομηχανίες |
|
Κλάση |
24 |
Κατασκευή υποδημάτων, άλλων ειδών ιματισμού, κλινοσκεπασμάτων |
241 |
Μηχανική κατασκευή υποδημάτων (εξαιρουμένων των υποδημάτων από καουτσούκ και ξύλο) |
|
242 |
Κατασκευή δια χειρός και επισκευή υποδημάτων |
|
243 |
Κατασκευή ειδών ιματισμού (εκτός από γούνες) |
|
244 |
Κατασκευή στρωμάτων και κλινοσκεπασμάτων |
|
245 |
Βιομηχανίες κατεργασίας δερμάτων και γουναρικών |
|
Κλάση |
25 |
Βιομηχανία ξύλου και φελλού (εκτός των βιομηχανιών ξύλινων επίπλων) |
251 |
Πριόνισμα και βιομηχανική παρασκευή ξύλου |
|
252 |
Κατασκευή ημι-ετοίμων προϊόντων ξύλου |
|
253 |
Κατασκευή σειράς ξύλινων οικοδομικών στοιχείων και δαπέδων |
|
254 |
Κατασκευή ξύλινων συσκευασιών |
|
255 |
Κατασκευή άλλων έργων από ξύλο (εκτός από έπιπλα) |
|
259 |
Κατασκευή ειδών από ψάθα, φελλό, κατασκευή καλάθων και βουρτσών |
|
Κλάση |
26 |
260 Βιομηχανία ξύλινων επίπλων |
Κλάση |
27 |
Βιομηχανία χάρτου και κατασκευή χάρτινων αντικειμένων |
271 |
Κατασκευή χαρτομάζας, χάρτου και χαρτονιού |
|
272 |
Κατεργασία χάρτου και χαρτονιού, κατασκευή αντικειμένων από χαρτομάζα |
|
Κλάση |
28 |
280 Τυπογραφία, εκδόσεις και παρεπόμενες βιομηχανίες |
Κλάση |
29 |
Βιομηχανία δερμάτων |
291 |
Βυρσοδεψία και εγκαταστάσεις επεξεργασίας δέρματος |
|
292 |
Κατασκευή δερματίνων ειδών και άλλων παρομοίων |
|
Ex Κλάση |
30 |
Βιομηχανία καουτσούκ και πλαστικών υλικών, τεχνητών ή συνθετικών ινών και αμυλωδών προϊόντων |
301 |
Επεξεργασία καουτσούκ και αμιάντου |
|
302 |
Επεξεργασία πλαστικών υλών |
|
303 |
Παραγωγή τεχνητών και συνθετικών ινών |
|
Ex Κλάση |
31 |
Χημική Βιομηχανία |
311 |
Κατασκευή βασικών χημικών προϊόντων και κατασκευή με περαιτέρω πλέον ή μη σύνθετη επεξεργασία αυτών των προϊόντων |
|
312 |
Ειδικευμένη κατασκευή χημικών προϊόντων προοριζομένων κυρίως για βιομηχανική και γεωργική χρήση (περιλαμβάνεται η κατασκευή βιομηχανικών λιπών και ελαίων φυτικής ή ζωικής προελεύσεως η οποία περιλαμβάνεται στην ομάδα 312 ΔΤΤΒ) |
|
313 |
Ειδικευμένη κατασκευή χημικών προϊόντων προοριζομένων κυρίως για οικιακή και διοικητική χρήση [εκτός από τα ιατρικά και φαρμακευτικά προϊόντα (ex ομάδα 319 ΔΤΤΒ)] |
|
Κλάση |
32 |
320 Βιομηχανία πετρελαίου |
Κλάση |
33 |
Κατασκευή προϊόντων εκ μη μεταλλικών μεταλλευμάτων |
331 |
Κατασκευή υλικών ανοικοδομήσεως εξ οπτής γης |
|
332 |
Υαλουργία |
|
333 |
Κατασκευή κεραμικών, πορσελάνης, φαγέντσας και πυρίμαχων υλικών |
|
334 |
Κατασκευή τσιμέντου, ασβέστου και γύψου |
|
335 |
Κατασκευή υλικών ανοικοδομήσεως από μπετόν, τσιμέντο και γύψο |
|
339 |
Επεξεργασία της πέτρας και προϊόντων εκ μη μεταλλικών μεταλλευμάτων |
|
Κλάση |
34 |
Παραγωγή και πρωτογενής επεξεργασία σιδηρούχων και μη σιδηρούχων |
341 |
Σιδηρουργία (κατά τη συνθήκη ΕΚΑΧ περιλαμβανομένων των εγκαταστάσεων παραγωγής οπτάνθρακα εντεταγμένων σε χαλυβουργείο) |
|
342 |
Κατασκευή ατσάλινων σωλήνων |
|
343 |
Συρματουργία, ψυχρή έλαση, κατεργασία εν ψυχρώ |
|
344 |
Παραγωγή και πρωτογενής επεξεργασία μη σιδηρούχων μετάλλων |
|
345 |
Χυτήρια σιδηρούχων και μη σιδηρούχων μετάλλων |
|
Κλάση |
35 |
Κατασκευή έργων εκ μετάλλου (εκτός από μηχανές και μηχανήματα |
351 |
Σφυρηλάτηση, αποτύπωση δια μήτρας, βαρεία πίεση |
|
352 |
Δευτερογενής μεταποίηση, επεξεργασία και επένδυση των μετάλλων |
|
353 |
Μεταλλικές κατασκευές |
|
354 |
Κατασκευή λεβήτων δεξαμενών και άλλων ειδών φανοποιίας |
|
355 |
Κατασκευή εργαλείων και ετοίμων ειδών εκ μετάλλου εκτός ηλεκτρικού εξοπλισμού |
|
359 |
Βοηθητικές μηχανολογικές δραστηριότητες |
|
Κλάση |
36 |
Κατασκευή μη ηλεκτρικών μηχανημάτων |
361 |
Κατασκευή γεωργικών μηχανημάτων και ελκυστήρων |
|
362 |
Κατασκευή μηχανών γραφείου |
|
363 |
Κατασκευή εργαλειομηχανών για την επεξεργασία των μετάλλων, των εργαλείων και των εργαλείων για μηχανές |
|
364 |
Κατασκευή κλωστοϋφαντουργικών μηχανών και των εξαρτημάτων τους, κατασκευή ραπτομηχανών |
|
365 |
Κατασκευή μηχανημάτων και εξοπλισμού για τις βιομηχανίες τροφών, για τις χημικές βιομηχανίες και για τις συνδεδεμένες με αυτές |
|
366 |
Κατασκευή εξοπλισμού για ορυχεία, χυτήρια και χάλυβος, για τη βιομηχανία δομικών κατασκευών· κατασκευή υλικού ανυψώσεως (φορτίου) και διεκπεραιώσεως εμπορευμάτων |
|
367 |
Κατασκευή οργάνων μεταδόσεως |
|
368 |
Κατασκευή άλλων ειδικών μηχανημάτων |
|
369 |
Κατασκευή άλλων ηλεκτρικών μηχανημάτων και εξοπλισμού |
|
Κλάση |
37 |
Κατασκευή ηλεκτρικών μηχανών· ηλεκτρολογικά |
371 |
Κατασκευή ηλεκτρικών συρμάτων και καλωδίων |
|
372 |
Κατασκευή ηλεκτρικού εξοπλισμού (κινητήρων, γεννητριών, μετασχηματιστών, διακοπτών, συσκευών βιομηχανικής χρήσεως κ.λπ.) |
|
373 |
Κατασκευή ηλεκτρικού εξοπλισμού για άμεση χρήση |
|
374 |
Κατασκευή εξοπλισμού τηλεπικοινωνιών, μετρητών και άλλων οργάνων μετρήσεως και ηλεκτροϊατρικού εξοπλισμού |
|
375 |
Κατασκευή ηλεκτρονικών συσκευών ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, ηλεκτρο-ακουστικών ειδών |
|
376 |
Κατασκευή ηλεκτρικών ειδών οικιακής χρήσεως |
|
377 |
Κατασκευή λαμπτήρων και φωτιστικών |
|
378 |
Κατασκευή μπαταριών και συσσωρευτών |
|
379 |
Επισκευή, συναρμολόγηση και εργασίες τεχνικών εγκαταστάσεων |
|
Ex Κλάση |
38 |
Κατασκευή εξοπλισμού μεταφορών |
383 |
Κατασκευή αυτοκινήτων και ανταλλακτικών |
|
384 |
Ανεξάρτητα συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και ποδηλάτων |
|
385 |
Κατασκευή μοτοσικλετών, ποδηλάτων και των ανταλλακτικών τους |
|
389 |
Κατασκευή εξοπλισμού μεταφορών μη αλλαχού ταξινομούμενη |
|
Κλάση |
39 |
Διάφορες μεταποιητικές βιομηχανίες |
391 |
Κατασκευή οργάνων ακριβείας, οργάνων μετρήσεως και ελέγχου |
|
392 |
Κατασκευή ιατροχειρουργικών οργάνων και ορθοπεδικών εφαρμογών (εκτός από ορθοπεδικά παπούτσια) |
|
393 |
Κατασκευή φωτογραφικού και οπτικού εξοπλισμού |
|
394 |
Κατασκευή και επισκευή ωρολογίων χειρός και τοίχου |
|
395 |
Κοσμηματοποιία, χρυσοχοΐα και κατεργασία πολύτιμων λίθων |
|
396 |
Κατασκευή και επισκευή μουσικών οργάνων |
|
397 |
Κατασκευή παιγνίων και αθλητικών ειδών |
|
399 |
Λοιπές μεταποιητικές βιομηχανίες |
|
Κλάση |
40 |
Κτίρια και έργα πολιτικού μηχανικού |
400 |
Οικοδόμηση (μη ειδικευμένη), κατεδάφιση |
|
401 |
Κατασκευή κτιρίων (κατοικιών και άλλων) |
|
402 |
Έργα πολιτικού μηχανικού: κατασκευή οδών, γεφυρών, σιδηροτροχιών κ.λπ. |
|
403 |
Εγκαταστάσεις |
|
404 |
Διαρρυθμίσεις εσωτερικών χώρων |
2 Οδηγία 68/366/ΕΟΚ
(Οδηγία απελευθέρωσης: 68/365/ΕΟΚ)
Ονοματολογία ΟΒΕΚ
Κλάση |
20A |
200 Βιομηχανίες φυτικών και ζωικών λιπαρών ουσιών |
20B |
Βιομηχανίες τροφίμων (εκτός της βιομηχανίας παρασκευής ποτών) |
|
201 |
Σφαγή ζώων, προετοιμασία και διατήρηση κρέατος |
|
202 |
Βιομηχανία γάλακτος |
|
203 |
Κατασκευή κονσερβών (κονσερβοποιία) φρούτων και λαχανικών |
|
204 |
Κονσερβοποιία ιχθύων και λοιπών θαλασσίων προϊόντων |
|
205 |
Επεξεργασία σπόρων |
|
206 |
Αρτοποιία, ζαχαροπλαστική, εργοστάσια παξιμαδιών και μπισκότων |
|
207 |
Βιομηχανία ζάχαρης |
|
208 |
Βιομηχανία κακάο, σοκολάτας και ζαχαρούχων γλυκισμάτων |
|
209 |
Παρασκευή διαφόρων τροφίμων |
|
Κλάση |
21 |
Βιομηχανία παρασκευής ποτών |
211 |
Βιομηχανία αιθυλικών οινοπνευμάτων ζυμώσεως, μαγιάς και οινοπνευματωδών ποτών |
|
212 |
Βιομηχανία οίνου και παρόμοιων οινοπνευματωδών χωρίς βύνη |
|
213 |
Ζυθοπωλείο και εργοστάσιο ζυθοποιίας |
|
214 |
Βιομηχανία υγιεινών ποτών και αεριούχων υδάτων |
|
Ex 30 |
Βιομηχανία καουτσούκ, πλαστικών υλών, τεχνητών ή συνθετικών ινών και αμυλώδη προϊόντα |
|
304 |
Βιομηχανία αμυλωδών προϊόντων |
3 Οδηγία 82/489/ΕΟΚ
Ονοματολογία ΔΤΤΒ
Ex 855 |
Κομμωτήρια (εκτός των δραστηριοτήτων ποδοκόμου και των επαγγελματικών σχολών αισθητικής) |
Κατάλογος ΙΙ
Κλάσεις που καλύπτονται από τις οδηγίες 75/368/ΕΟΚ, 75/369/ΕΟΚ και 82/470/ΕΟΚ
1 Οδηγία 75/368/ΕΟΚ (δραστηριότητες που προβλέπονται στο άρθρο 5, παράγραφος 1)
Ονοματολογία ΔΤΤΒ
Ex 04 |
Αλιεία |
|
043 |
Αλιεία εντός των εσωτερικών υδάτων |
|
Ex 38 |
Κατασκευή υλικού μεταφορών |
|
381 |
Ναυπηγική και επισκευή πλοίων |
|
382 |
Κατασκευή σιδηροδρομικού υλικού |
|
386 |
Κατασκευή αεροπλάνων (συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής διαστημικού υλικού) |
|
Ex 71 |
Βοηθητικές δραστηριότητες μεταφορών και δραστηριότητες διάφορες των μεταφορών που υπάγονται στις ακόλουθες ομάδες |
|
Ex 711 |
Εκμετάλλευση κλιναμαξών (wagons-lits) και βαγονιών-εστιατορίων (wagons-restaurants)· συντήρηση σιδηροδρομικού υλικού εντός εργαστηρίων επισκευής, καθαρισμός βαγονιών |
|
Ex 712 |
Συντήρηση υλικού αστικής, ημιαστικής και υπεραστικής μεταφοράς ταξιδιωτών |
|
Ex 713 |
Συντήρηση άλλου υλικού οδικής μεταφοράς ταξιδιωτών (όπως αυτοκίνητα, λεωφορεία κ.λπ.) |
|
Ex 714 |
Εκμετάλλευση και συντήρηση βοηθητικών έργων οδικών μεταφορών (όπως οδοί, οδικές σήραγγες και οδογέφυρες με διόδια, οδικοί σταθμοί, χώροι σταθμεύσεως, σταθμοί λεωφορείων και τραμ) |
|
Ex 716 |
Βοηθητικές δραστηριότητες περί εσωτερικής ναυσιπλοΐας (όπως εκμετάλλευση και συντήρηση πλωτών αρτηριών, λιμένων και άλλων εγκαταστάσεων για την εσωτερική ναυσιπλοΐα, ρυμούλκηση και πλοήγηση στους λιμένες, επισήμανση, φόρτωση και εκφόρτωση πλοίων και άλλες ανάλογες δραστηριότητες, όπως διάσωση πλοίων, ρυμούλκηση, εκμετάλλευση αγκυροβολίων για λέμβους) |
|
73 |
Επικοινωνίες: ταχυδρομεία και τηλεπικοινωνίες |
|
Ex 85 |
Προσωπικές υπηρεσίες |
|
854 |
Πλυντήρια, στεγνοκαθαριστήρια, βαφεία |
|
Ex 856 |
Φωτογραφικά εργαστήρια: προσωπογραφίες και εμπορική φωτογραφία, εκτός της δραστηριότητας του ειδησεογράφου φωτογράφου |
|
Ex 859 |
Προσωπικές υπηρεσίες μη αλλαχού ταξινομούμενες (μόνο συντήρηση και καθαρισμός ακινήτων ή χώρων) |
2 Οδηγία 75/369/ΕΟΚ (άρθρο 6: όταν η δραστηριότητα θεωρείται βιομηχανική ή βιοτεχνική)
Ονοματολογία ΔΤΤΒ
Άσκηση κατά πλανόδιο τρόπο των ακόλουθων δραστηριοτήτων
α) αγορά και πώληση εμπορευμάτων:
— από τους πλανόδιους εμπόρους (ex ομάδα 612 ΔΤΤΒ),
— αγορά και πώληση εμπορευμάτων στις στεγασμένες αγορές εκτός των μονίμων στο έδαφος εγκατεστημένων και στις υπαίθριες αγορές·
β) οι δραστηριότητες που αποτελούν το αντικείμενο μεταβατικών μέτρων που έχουν ήδη υιοθετηθεί αλλά που αποκλείουν ρητά την κατά πλανόδιο τρόπο άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων ή δεν την αναφέρουν.
3 Οδηγία 82/470/ΕΟΚ (άρθρο 6 παράγραφοι 1 και 3)
Ομάδες 718 και 720 της ονοματολογίας ΔΤΤΒ
Οι δραστηριότητες αυτές συνίστανται κυρίως:
— στην οργάνωση, παρουσίαση και πώληση, κατ' αποκοπή ή με προμήθεια, των μεμονωμένων ή συνδυασμένων τμημάτων ενός ταξιδιού ή μιας διαμονής (μεταφορά, παροχή στέγης, τροφή, εκδρομές κλπ.), ανεξαρτήτως της αιτίας της μετακινήσεως [άρθρο 2 σημείο B στοιχείο α)],
— στη διενέργεια διαμεσολαβητικών πράξεων μεταξύ των ασκούντων επιχειρήσεις παντός είδους μεταφορών και των ατόμων που αποστέλλουν ή δέχονται αποστολές εμπορευμάτων, καθώς και στην πραγματοποίηση διαφόρων συναφών εργασιών:
—
αα) με τη σύναψη συμβάσεων με τους επιχειρηματίες μεταφορών για λογαριασμό των εντολέων τους,
ββ) με την επιλογή του είδους της μεταφοράς, της επιχειρήσεως, και του δρομολογίου, που θεωρούνται οι πλέον συμφέροντες για τον εντολέα,
γγ) με την προετοιμασία της μεταφοράς από τεχνική άποψη (π.χ. συσκευασία απαραίτητη για τη μεταφορά), με την πραγματοποίηση διαφόρων δευτερευουσών εργασιών κατά τη διάρκεια της μεταφοράς (π.χ. με την εξασφάλιση του ανεφοδιασμού σε πάγο των ψυκτικών βαγονιών),
δδ) με τη διεκπεραίωση των διατυπώσεων που συνδέονται με τη μεταφορά, όπως η σύνταξη της φορτωτικής· με το συνδυασμό ή το διαχωρισμό των αποστολών,
εε) με το συντονισμό των διαφόρων φάσεων μιας μεταφοράς, εξασφαλίζοντας τη διαμετακόμιση, την επαναποστολή, τη μεταφόρτωση και τις διάφορες τερματικές εργασίες,
στστ) με την παροχή φορτίου στους μεταφορείς και μεταφορικών δυνατοτήτων στα άτομα που αποστέλλουν ή δέχονται αποστολές εμπορευμάτων:
— στον υπολογισμό των μεταφορικών εξόδων, και τον έλεγχο του λογαριασμού των εξόδων,
— στην πραγματοποίηση ορισμένων διαβημάτων μόνιμου ή ευκαιριακού χαρακτήρα, εξ ονόματος και για λογαριασμό εφοπλιστή ή θαλάσσιου μεταφορέα (προς τις λιμενικές αρχές, τις επιχειρήσεις ανεφοδιασμού του πλοίου, κ.λπ.).
[Δραστηριότητες του άρθρου 2 σημείο A στοιχεία α), β) και δ)].
Κατάλογος ΙΙΙ
Οδηγίες 64/222/ΕΟΚ, 68/364/ΕΟΚ, 68/368/ΕΟΚ, 75/368/ΕΟΚ, 75/369/ΕΟΚ, 70/523/ΕΟΚ και 82/470/ΕΟΚ
1 Οδηγία 64/222/ΕΟΚ
(Οδηγίες απελευθέρωσης: 64/223/ΕΟΚ και 64/224/ΕΟΚ)
1. Μη μισθωτές δραστηριότητες που υπάγονται στο χονδρικό εμπόριο με εξαίρεση το χονδρικό εμπόριο των φαρμάκων και φαρμακευτικών προϊόντων, των τοξικών προϊόντων και των παθογόνων ουσιών και του άνθρακα (ex ομάδα 611).
2. Επαγγελματικές δραστηριότητες διαμεσολαβητού εξουσιοδοτημένου δυνάμει μιας ή περισσοτέρων εντολών να προετοιμάζει ή να προβαίνει σε εμπορικές συναλλαγές επ' ονόματι και για λογαριασμό τρίτου.
3. Επαγγελματικές δραστηριότητες διαμεσολαβητού, ο οποίος χωρίς να έχει διαρκή εξουσιοδότηση, φέρει σε επαφή πρόσωπα που επιθυμούν να συμβληθούν απευθείας ή προετοιμάζει τις εμπορικές συναλλαγές τους ή υποβοηθάει τη σύναψή τους.
4. Επαγγελματικές δραστηριότητες διαμεσολαβητού, ο οποίος προβαίνει επ' ονόματί του σε εμπορικές συναλλαγές για λογαριασμό τρίτου.
5. Επαγγελματικές δραστηριότητες διαμεσολαβητού, ο οποίος πραγματοποιεί χονδρικές πωλήσεις με πλειστηριασμό για λογαριασμό τρίτου.
6. Επαγγελματικές δραστηριότητες διαμεσολαβητού που ζητεί παραγγελίες μεταβαίνων από οικία σε οικία.
7. Δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών που πραγματοποιούνται κατ' επάγγελμα από μισθωτό διαμεσολαβητή στην υπηρεσία μιας ή περισσοτέρων εμπορικών, βιομηχανικών ή βιοτεχνικών επιχειρήσεων.
2 Οδηγία 68/364/ΕΟΚ
(Οδηγία απελευθέρωσης: 68/363/ΕΟΚ)
Ex ομάδα 612 ΔΤΤΒ: Λιανικό εμπόριο
Εξαιρούμενες δραστηριότητες:
012 |
Εκμίσθωση γεωργικών μηχανημάτων |
640 |
Συναλλαγές επί ακινήτων, εκμισθώσεις |
713 |
Εκμίσθωση αυτοκινήτων, αμαξών και αλόγων |
718 |
Εκμίσθωση αμαξοστοιχιών και βαγονιών |
839 |
Εκμίσθωση μηχανολογικού εξοπλισμού γραφείων |
841 |
Κρατήσεις θέσεων κινηματογράφου και εκμίσθωση κινηματογραφικών ταινιών |
842 |
Κρατήσεις θέσεων θεάτρου και εκμίσθωση θεατρικού εξοπλισμού |
843 |
Εκμίσθωση σκαφών, ποδηλάτων και μηχανημάτων τυχερών παιγνίων με κερματοδέκτη |
853 |
Εκμίσθωση επιπλωμένων δωματίων |
854 |
Εκμίσθωση οικιακού ρουχισμού |
859 |
Εκμίσθωση ρουχισμού |
3 Οδηγία 68/368/ΕΟΚ
(Οδηγία απελευθέρωσης: 68/367/ΕΟΚ)
Ονοματολογία ΔΤΤΒ
Ex κλάση 85 ΔΤΤΒ
1. |
Εστιατόρια και καταστήματα καταναλώσεως ποτών (ομάδα 852 ΔΤΤΒ). |
2. |
Ξενοδοχεία επιπλωμένα και παρεμφερή καταστήματα, χώροι κατασκηνώσεως (ομάδα 853 ΔΤΤΒ). |
4 Οδηγία 75/368/ΕΟΚ (άρθρο 7)
Όλες οι δραστηριότητες του παραρτήματος της οδηγίας 75/368/ΕΟΚ, εκτός από τις δραστηριότητες που μνημονεύονται στο άρθρο 5 (1) της παρούσας οδηγίας (κατάλογος ΙΙ, σημείο 1 του παρόντος παραρτήματος).
Ονοματολογία ΔΤΤΒ
Ex 62 |
Τράπεζες και άλλα πιστωτικά ιδρύματα |
|
Ex 620 |
Πρακτορεία επί θεμάτων ευρεσιτεχνίας και επιχειρήσεις διανομής τελών |
|
Ex 71 |
Μεταφορές |
|
Ex 713 |
Οδική μεταφορά ταξιδιωτών, εκτός των πραγματοποιούμενων με αυτοκίνητα οχήματα |
|
Ex 719 |
Εκμετάλλευση αγωγών προοριζομένων για μεταφορά υγρών υδρογονανθράκων και άλλων υγρών χημικών προϊόντων |
|
Ex 82 |
Υπηρεσίες παρεχόμενες στο κοινωνικό σύνολο |
|
827 |
Βιβλιοθήκες, μουσεία, βοτανικοί και ζωολογικοί κήποι |
|
Ex 84 |
Υπηρεσίες αναψυχής |
|
843 |
Υπηρεσίες αναψυχής μη αλλαχού ταξινομούμενες: — αθλητικές δραστηριότητες (αθλητικοί χώροι, οργανώσεις αθλητικών συναντήσεων κ.λπ.), εκτός των δραστηριοτήτων των αθλητικών διδασκάλων — δραστηριότητες παιγνίων (στάβλοι ιπποδρομιών, χώροι παιγνίων, ιπποδρόμια κ.λπ.) — άλλες δραστηριότητες αναψυχής (τσίρκα, πάρκα διασκεδάσεων, άλλες διασκεδάσεις κ.λπ.) |
|
Ex 85 |
Προσωπικές υπηρεσίες |
|
Ex 851 |
Οικιακές υπηρεσίες |
|
Ex 855 |
Ινστιτούτα καλλονής και δραστηριότητες χειροκόμου εκτός των δραστηριοτήτων ποδοκόμου, επαγγελματικές σχολές αισθητικής και κομμωτικής |
|
Ex 859 |
Προσωπικές υπηρεσίες μη αλλαχού ταξινομούμενες εκτός των δραστηριοτήτων των αθλητικών και παραϊατρικών μασέρ και οδηγών των ορέων, κατατασσόμενων ως ακολούθως: — απολύμανση και καταπολέμηση των βλαβερών ζώων — ενοικίαση ενδυμάτων και φύλαξη αντικειμένων — γραφεία συνοικεσίων και ανάλογες υπηρεσίες — δραστηριότητες μαντικής και εικασιών — υγειονομικές υπηρεσίες και ανάλογες δραστηριότητες — γραφεία κηδειών και συντήρηση νεκροταφείων — οδηγοί συνοδοί και τουριστικοί διερμηνείς |
5 Οδηγία 75/369/ΕΟΚ (άρθρο 5)
Άσκηση κατά πλανόδιο τρόπο των ακόλουθων δραστηριοτήτων:
α) αγορά και πώληση εμπορευμάτων:
— από τους πλανόδιους εμπόρους (ex ομάδα 612 ΔΤΤΒ)
— στις στεγασμένες αγορές εκτός των μονίμων στο έδαφος εγκατεστημένων και στις υπαίθριες αγορές·
β) οι δραστηριότητες που αποτελούν το αντικείμενο μεταβατικών μέτρων που έχουν ήδη υιοθετηθεί αλλά που αποκλείουν ρητά την κατά πλανόδιο τρόπο άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων ή δεν την αναφέρουν.
6 Οδηγία 70/523/ΕΟΚ
Μη μισθωτές δραστηριότητες που υπάγονται στο χονδρικό εμπόριο άνθρακα και στις διαμεσολαβητικές δραστηριότητες στο εμπόριο άνθρακα (ex ομάδα 6112, ονοματολογία ΔΤΤΒ)
7 Οδηγία 82/470/ΕΟΚ (άρθρο 6 παράγραφος 2)
[Δραστηριότητες που μνημονεύονται στο άρθρο 2 σημείο A στοιχείο γ) και ε), σημείο B στοιχείο β), σημεία Γ και Δ]
Οι δραστηριότητες αυτές συνίστανται κυρίως:
— στη μίσθωση βαγονιών ή αμαξών σιδηροδρόμου για τη μεταφορά ατόμων ή εμπορευμάτων,
— στη μεσολάβηση για την αγορά, την πώληση ή τη ναύλωση πλοίων,
— στην προετοιμασία, τη διαπραγμάτευση και τη σύναψη των συμβάσεων για τη μεταφορά μεταναστών,
— στην παραλαβή κάθε είδους αντικειμένου ή εμπορεύματος για αποθήκευση, για λογαριασμό του καταθέτη, υπό τελωνειακό ή μη καθεστώς, σε αποθήκες, γενικές αποθήκες, χώρους αποθηκεύσεως επίπλων, ψυκτικούς θαλάμους αποθηκεύσεως, σιρούς, κ.λπ.,
— στη χορήγηση προς τον καταθέτη αποδείξεως η οποία περιγράφει το αντικείμενο ή το εμπόρευμα που έγινε δεκτό προς αποθήκευση,
— στην παροχή εκτάσεων, τροφής και χώρων για την πώληση ζώων που έχουν δοθεί για προσωρινή φύλαξη, είτε πριν από την πώληση, ή είτε κατά τη μετακόμιση προς ή από την αγορά,
— στη διενέργεια του ελέγχου ή της τεχνικής πραγματογνωμοσύνης των αυτοκινήτων,
— στη μέτρηση, ζύγιση, ογκομετρική εκτίμηση των εμπορευμάτων.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V
Αναγνώριση βάσει του συντονισμού των ελάχιστων όρων εκπαίδευσης
V.1. ΙΑΤΡΟΙ
5.1.1. Τίτλοι βασικής ιατρικής εκπαίδευσης
Χώρα |
Τίτλος εκπαίδευσης |
Οργανισμός που χορηγεί τον τίτλο εκπαίδευσης |
Πιστοποιητικό που συνοδεύει τον τίτλο εκπαίδευσης |
Ημερομηνία αναφοράς |
België/Belgique/Belgien |
Diploma van arts/Diplôme de docteur en médecine Diplôme de «médecin»/Master in de geneeskunde |
— Les universités/De universiteiten — Le Jury compétent d’enseignement de la Communauté française/De bevoegde Examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap |
|
20.12.1976 |
България |
Диплома за висше образование на образователно-квалификационна степен «магистър» по «Медицина» и професионална квалификация «Магистър-лекар» |
Университет |
|
1.1.2007 |
Česká republika |
Diplom o ukončení studia ve studijním programu všeobecné lékařství (doktor medicíny, MUDr.) |
Lékářská fakulta univerzity v České republice |
|
1.5.2004 |
Danmark |
Bevis for kandidatuddannelsen i medicin (cand.med.) Bevis for bestået lægevidenskabelig embedseksamen (cand.med.) |
Universitet Styrelsen for Patientsikkerhed Medicinsk universitetsfakultet |
— Autorisation som læge, udstedt af Sundhedsstyrelsen og — Tilladelse til selvstændigt virke som læge (dokumentation for gennemført praktisk uddannelse), udstedt af Sundhedsstyrelsen — Autorisation som læge og tilladelse til selvstændigt virke som læge |
20.12.1976 |
Deutschland |
— Zeugnis über die Ärztliche Prüfung — Zeugnis über die Ärztliche Staatsprüfung und Zeugnis über die Vorbereitungszeit als Medizinalassistent, soweit diese nach den deutschen Rechtsvorschriften noch für den Abschluss der ärztlichen Ausbildung vorgesehen war |
Zuständige Behörden |
|
20.12.1976 |
Eesti |
Arstikraad Degree in Medicine (MD) Diplom arstiteaduse õppekava läbimise kohta |
Tartu Ülikool |
|
1.5.2004 |
Ελλάδα |
Πτυχίο Ιατρικής |
— Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου — Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Ιατρικής Πανεπιστημίου |
|
1.1.1981 |
España |
Título de Licenciado en Medicina y Cirugía Título de Licenciado en Medicina Título de Graduado/a en Medicina |
— Ministerio de Educación y Cultura — El rector de una Universidad |
|
1.1.1986 |
France |
Diplôme de fin de deuxième cycle des études médicales |
Universités |
|
20.12.1976 |
Hrvatska |
Diploma «doktor medicine/doktorica medicine» |
Medicinski fakulteti sveučilišta u Republici Hrvatskoj |
|
1.7.2013 |
Ireland |
Primary qualification |
Competent examining body |
Certificate of experience |
20.12.1976 |
Italia |
Diploma di laurea in medicina e chirurgia |
Università |
Diploma di abilitazione all’esercizio della medicina e chirurgia |
20.12.1976 |
Κύπρος |
Πιστοποιητικό Εγγραφής Ιατρού |
Ιατρικό Συμβούλιο |
|
1.5.2004 |
Latvija |
ārsta diploms |
Universitātes tipa augstskola |
|
1.5.2004 |
Lietuva |
1. Aukštojo mokslo diplomas, nurodantis suteiktą gydytojo kvalifikaciją |
Universitetas |
1. Internatūros pažymėjimas, nurodantis suteiktą medicinos gydytojo profesinę kvalifikaciją |
1.5.2004 |
2. Magistro diplomas (medicinos magistro kvalifikacinis laipsnis ir gydytojo kvalifikacija) |
2. Internatūros pažymėjimas (medicinos gydytojo profesinė kvalifikacija) |
|||
Luxembourg |
Diplôme d’Etat de docteur en médecine, chirurgie et accouchements |
Jury d’examen d’Etat |
Certificat de stage |
20.12.1976 |
Magyarország |
Okleveles orvosdoktor oklevél (dr. med) |
Egyetem |
|
1.5.2004 |
Malta |
Lawrja ta’ Tabib tal-Mediċina u l-Kirurġija |
Universita' ta’ Malta |
Ċertifikat ta’ reġistrazzjoni maħruġ mill-Kunsill Mediku |
1.5.2004 |
Nederland |
Getuigschrift van met goed gevolg afgelegd artsexamen |
Faculteit Geneeskunde |
|
20.12.1976 |
Österreich |
Urkunde über die Verleihung des akademischen Grades Doktor der gesamten Heilkunde (bzw. Doctor medicinae universae, Dr.med.univ.) |
Medizinische Fakultät einer Universität, bzw Medizinische Universität |
|
1.1.1994 |
Polska |
Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem «lekarza» |
szkoły wyższe |
Świadectwo złożenia Lekarskiego Egzaminu Państwowego (1) (3) |
1.5.2004 |
Portugal |
Carta de Curso de licenciatura em medicina Certificado de mestrado integrado em medicina |
Universidades |
Certificado emitido pela Ordem dos Médicos |
1.1.1986 |
România |
Diplomă de licență de doctor medic Diploma de licență și master (3) |
Universități Ministerul Educației Naționale (3) |
|
1.1.2007 |
Slovenija |
Diploma, s katero se podeljuje strokovni naslov «doktor medicine/doktorica medicine» |
Univerza |
Potrdilo o Opravljenem Strokovnem Izpitu za Poklic Zdravnik/Zdravnica |
1.5.2004 |
Slovensko |
DIPLOM všeobecné lekárstvo doktor všeobecného lekárstva («MUDr.») |
Univerzita |
|
1.5.2004 |
Suomi/Finland |
Lääketieteen lisensiaatin tutkinto/Medicine licentiatexamen |
Yliopisto |
|
1.1.1994 |
Sverige |
Läkarexamen |
Universitet eller högskola |
Bevis om legitimation som läkare, utfärdat av Socialstyrelsen |
1.1.1994 |
United Kingdom |
Primary qualification |
Competent examining body |
Certificate of experience |
20.12.1976 |
(1) Έως το 2012. (2) Από το 2013. (3) Έως την 1.10.2017 οι τίτλοι εκπαίδευσης θα πρέπει επίσης να συνοδεύονται από πιστοποιητικό ολοκλήρωσης μεταπτυχιακής πρακτικής άσκησης («staż podyplomowy»). (4) Από το 2011. |
5.1.2. Τίτλοι εκπαίδευσης ειδικευμένου ιατρού
Χώρα |
Τίτλος εκπαίδευσης |
Οργανισμός που χορηγεί τον τίτλο εκπαίδευσης |
Ημερομηνία αναφοράς |
België/Belgique/Belgie |
Bijzondere beroepstitel van geneesheer-specialist/Titre professionnel particulier de médecin spécialiste |
Minister bevoegd voor Volksgezondheid/Ministre de la Santé publique |
20.12.1976 |
България |
Свидетелство за призната специалност |
Университет |
1.1.2007 |
Česká republika |
Diplom o specializaci |
Ministerstvo zdravotnictví |
1.5.2004 |
Danmark |
Bevis for tilladelse til at betegne sig som speciallæge |
Sundhedsstyrelsen Styrelsen for Patientsikkerhed |
20.12.1976 |
Deutschland |
Fachärztliche Anerkennung |
Landesärztekammer |
20.12.1976 |
Eesti |
Residentuuri lõpetamist tõendav tunnistus Residentuuri lõputunnistus eriarstiabi erialal |
Tartu Ülikool |
1.5.2004 |
Ελλάδα |
Τίτλος Iατρικής Ειδικότητας |
1. Περιφέρεια 2. Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση 3. Νομαρχία |
1.1.1981 |
España |
Título de Especialista |
Ministerio de Educación y Cultura |
1.1.1986 |
France |
1. Certificat d’études spéciales de médecine accompagné du diplôme d’Etat de docteur en médecine |
1. Universités |
20.12.1976 |
2. Attestation de médecin spécialiste qualifié accompagnée du diplôme d’Etat de docteur en médecine |
2. Conseil de l’Ordre des médecins |
||
3. Diplôme d’études spécialisées ou diplôme d’études spécialisées complémentaires qualifiant de médecine accompagné du diplôme d’Etat de docteur en médecine |
3. Universités |
||
Hrvatska |
Diploma o specijalističkom usavršavanju |
Ministarstvo nadležno za zdravstvo |
1.7.2013 |
Ireland |
Certificate of Specialist doctor |
Competent authority |
20.12.1976 |
Italia |
Diploma di medico specialista |
Università |
20.12.1976 |
Κύπρος |
Πιστοποιητικό Αναγνώρισης Ειδικότητας |
Ιατρικό Συμβούλιο |
1.5.2004 |
Latvija |
«Sertifikāts»–kompetentu iestāžu izsniegts dokuments, kas apliecina, ka persona ir nokārtojusi sertifikācijas eksāmenu specialitātē |
Latvijas Ārstu biedrība Latvijas Ārstniecības personu profesionālo organizāciju savienība |
1.5.2004 |
Lietuva |
1. Rezidentūros pažymėjimas, nurodantis suteiktą gydytojo specialisto profesinę kvalifikaciją 2. Rezidentūros pažymėjimas (gydytojo specialisto profesinė kvalifikacija) |
Universitetas |
1.5.2004 |
Luxembourg |
Certificat de médecin spécialiste |
Ministre de la Santé publique |
20.12.1976 |
Magyarország |
Szakorvosi bizonyítvány |
Nemzeti Vizsgabizottság |
1.5.2004 |
Malta |
Ċertifikat ta’ Speċjalista Mediku |
Kumitat ta’ Approvazzjoni dwar Speċjalisti |
1.5.2004 |
Nederland |
Bewijs van inschrijving in een Specialistenregister |
— Medische Specialisten Registratie Commissie (MSRC) van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst — Sociaal-Geneeskundigen Registratie Commissie (SGRC) van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst |
20.12.1976 |
Diploma geneeskundig specialist |
— Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst (1) |
||
Österreich |
Facharztdiplom |
Österreichische Ärztekammer |
1.1.1994 |
Polska |
Dyplom uzyskania tytułu specjalisty |
Centrum Egzaminów Medycznych |
1.5.2004 |
Portugal |
Titulo de especialista |
Ordem dos Médicos |
1.1.1986 |
România |
Certificat de medic specialist |
Ministerul Sănătății |
1.1.2007 |
Slovenija |
Potrdilo o opravljenem specialističnem izpitu |
1. Ministrstvo za zdravje 2. Zdravniška zbornica Slovenije |
1.5.2004 |
Slovensko |
Diplom o špecializácii |
1. Slovenská zdravotnícka univerzita 2. Univerzita Komenského v Bratislave 3. Univerzita Pavla Jozefa Šafárika v Košiciach |
1.5.2004 |
Suomi/Finland |
Erikoislääkärin tutkinto/Specialläkarexamen |
Yliopisto |
1.1.1994 |
Sverige |
Bevis om specialkompetens som läkare, utfärdat av Socialstyrelsen |
Socialstyrelsen |
1.1.1994 |
United Kingdom |
Certificate of Completion of training |
Postgraduate Medical Education and Training Board |
20.12.1976 |
General Medical Council |
1.4.2010 |
||
(1) Από τον Ιανουάριο του 2013. |
5.1.3. Ονομασίες εκπαιδεύσεων ειδικευμένων ιατρών
|
Αναισθησιολογία |
Γενική χειρουργική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 3 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Anesthésie-réanimation/Anesthesie-reanimatie |
Chirurgie/Heelkunde |
България |
Анестезиология и интензивно лечение |
Хирургия |
Česká republika |
Anesteziologie a intenzivní medicína |
Chirurgie |
Danmark |
Anæstesiologi |
Kirurgi |
Deutschland |
Anästhesiologie |
(Allgemeine) Chirurgie |
Eesti |
Anestesioloogia |
Üldkirurgia |
Ελλάδα |
Αναισθησιολογία |
Χειρουργική |
España |
Anestesiología y Reanimación |
Cirugía general y del aparato digestivo |
France |
Anesthésie-réanimation |
Chirurgie générale |
Hrvatska |
Anesteziologija, reanimatologija i intenzivna medicina |
Opća kirurgija |
Ireland |
Anaesthesia |
General surgery |
Italia |
Anestesia, rianimazione e terapia intensiva Anestesia, rianimazione, terapia intensiva e del dolore (2) |
Chirurgia generale |
Κύπρος |
Αναισθησιολογία |
Γενική Χειρουργική |
Latvija |
Anestezioloģija un reanimatoloģija |
Ķirurģija |
Lietuva |
Anesteziologija reanimatologija |
Chirurgija |
Luxembourg |
Anesthésie-réanimation |
Chirurgie générale |
Magyarország |
Aneszteziológia és intenzív terápia |
Sebészet |
Malta |
Anesteżija u Kura Intensiva |
Kirurġija Ġenerali |
Nederland |
Anesthesiologie |
Heelkunde |
Österreich |
Anästhesiologie und Intensivmedizin |
— Chirurgie — Allgemeinchirurgie und Viszeralchirurgie (1) |
Polska |
Anestezjologia i intensywna terapia |
Chirurgia ogólna |
Portugal |
Anestesiologia |
Cirurgia geral |
România |
Anestezie și terapie intensivă |
Chirurgie generală |
Slovenija |
Anesteziologija, reanimatologija in perioperativna intenzivna medicina |
Splošna kirurgija |
Slovensko |
Anestéziológia a intenzívna medicína |
Chirurgia |
Suomi/Finland |
Anestesiologia ja tehohoito/Anestesiologi och intensivvård |
Yleiskirurgia/Allmän kirurgi |
Sverige |
Anestesi och intensivvård |
Kirurgi |
United Kingdom |
Anaesthetics |
General surgery |
(1) Από τον Ιούνιο του 2015. (2) Από τον Φεβρουάριο του 2015. |
|
Νευροχειρουργική |
Γυναικολογία — Μαιευτική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Neurochirurgie |
Gynécologie — obstétrique/Gynaecologie — verloskunde |
България |
Неврохирургия |
Акушерство и гинекология |
Česká republika |
Neurochirurgie |
Gynekologie a porodnictví |
Danmark |
Neurokirurgi |
Gynækologi og obstetrik |
Deutschland |
Neurochirurgie |
Frauenheilkunde und Geburtshilfe |
Eesti |
Neurokirurgia |
Sünnitusabi ja günekoloogia |
Ελλάδα |
Νευροχειρουργική |
Μαιευτική — Γυναικολογία |
España |
Neurocirugía |
Obstetricia y ginecología |
France |
Neurochirurgie |
Gynécologie — obstétrique |
Hrvatska |
Neurokirurgija |
Ginekologija i opstetricija |
Ireland |
Neurosurgery |
Obstetrics and gynaecology |
Italia |
Neurochirurgia |
Ginecologia e ostetricia |
Κύπρος |
Νευροχειρουργική |
Μαιευτική — Γυναικολογία |
Latvija |
Neiroķirurģija |
Ginekoloģija un dzemdniecība |
Lietuva |
Neurochirurgija |
Akušerija ginekologija |
Luxembourg |
Neurochirurgie |
Gynécologie — obstétrique |
Magyarország |
Idegsebészet |
Szülészet-nőgyógyászat |
Malta |
Newrokirurġija |
Ostetriċja u Ġinekoloġija |
Nederland |
Neurochirurgie |
Obstetrie en Gynaecologie |
Österreich |
Neurochirurgie |
Frauenheilkunde und Geburtshilfe |
Polska |
Neurochirurgia |
Położnictwo i ginekologia |
Portugal |
Neurocirurgia |
Ginecologia e obstetricia |
România |
Neurochirurgie |
Obstetrică-ginecologie |
Slovenija |
Nevrokirurgija |
Ginekologija in porodništvo |
Slovensko |
Neurochirurgia |
Gynekológia a pôrodníctvo |
Suomi/Finland |
Neurokirurgia/Neurokirurgi |
Naistentaudit ja synnytykset/Kvinnosjukdomar och förlossningar |
Sverige |
Neurokirurgi |
Obstetrik och gynekologi |
United Kingdom |
Neurosurgery |
Obstetrics and gynaecology |
|
Γενική (Εσωτερική) Ιατρική |
Οφθαλμολογία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 3 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Médecine interne/Inwendige geneeskunde |
Ophtalmologie/Oftalmologie |
България |
Вътрешни болести |
Очни болести |
Česká republika |
Vnitřní lékařství |
Oftalmologie |
Danmark |
|
Oftalmologi |
Deutschland |
Innere Medizin |
Augenheilkunde |
Eesti |
Sisehaigused |
Oftalmoloogia |
Ελλάδα |
Παθολογία |
Οφθαλμολογία |
España |
Medicina interna |
Oftalmología |
France |
Médecine interne |
Ophtalmologie |
Hrvatska |
Opća interna medicina |
Oftalmologija i optometrija |
Ireland |
General (Internal) Medicine |
Ophthalmic surgery Ophthalmology (1) |
Italia |
Medicina interna |
Oftalmologia |
Κύπρος |
Παθολογία |
Οφθαλμολογία |
Latvija |
Internā medicīna |
Oftalmoloģija |
Lietuva |
Vidaus ligos |
Oftalmologija |
Luxembourg |
Médecine interne |
Ophtalmologie |
Magyarország |
Belgyógyászat |
Szemészet |
Malta |
Mediċina Interna |
Oftalmoloġija |
Nederland |
Interne geneeskunde |
Oogheelkunde |
Österreich |
Innere Medizin |
Augenheilkunde und Optometrie |
Polska |
Choroby wewnętrzne |
Okulistyka |
Portugal |
Medicina interna |
Oftalmologia |
România |
Medicină internă |
Oftalmologie |
Slovenija |
Interna medicina |
Oftalmologija |
Slovensko |
Vnútorné lekárstvo |
Oftalmológia |
Suomi/Finland |
Sisätaudit/Inre medicin |
Silmätaudit/Ögonsjukdomar |
Sverige |
Internmedicin |
Ögonsjukdomar (oftalmologi) |
United Kingdom |
General (internal) medicine |
Ophthalmology |
(1) Από το 1991/1992. |
|
Ωτορινολαρυγγολογία |
Παιδιατρική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 3 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Oto-rhino-laryngologie/Otorhinolaryngologie |
Pédiatrie/Pediatrie |
България |
Ушно-носно-гърлени болести |
Педиатрия |
Česká republika |
Otorinolaryngologie |
Dětské lékařství |
Danmark |
Oto-rhino-laryngologi |
Pædiatri |
Deutschland |
Hals-Nasen-Ohrenheilkunde |
Kinder- und Jugendmedizin |
Eesti |
Otorinolarüngoloogia |
Pediaatria |
Ελλάδα |
Ωτορινολαρυγγολογία |
Παιδιατρική |
España |
Otorrinolaringología |
Pediatría y sus áreas especificas |
France |
Oto-rhino-laryngologie et chirurgie cervico-faciale |
Pédiatrie |
Hrvatska |
Otorinolaringologija |
Pedijatrija |
Ireland |
Otolaryngology |
Paediatrics |
Italia |
Otorinolaringoiatria |
Pediatria |
Κύπρος |
Ωτορινολαρυγγολογία |
Παιδιατρική |
Latvija |
Otolaringoloģija |
Pediatrija |
Lietuva |
Otorinolaringologija |
Vaikų ligos |
Luxembourg |
Oto-rhino-laryngologie |
Pédiatrie |
Magyarország |
Fül-orr-gégegyógyászat |
Csecsemő- és gyermekgyógyászat |
Malta |
Otorinolaringoloġija |
Pedjatrija |
Nederland |
Keel-, neus- en oorheelkunde |
Kindergeneeskunde |
Österreich |
— Hals-, Nasen- und Ohrenkrankheiten — Hals-, Nasen- und Ohrenheilkunde (1) |
Kinder- und Jugendheilkunde |
Polska |
Otorynolaryngologia |
Pediatria |
Portugal |
Otorrinolaringologia |
Pediatria |
România |
Otorinolaringologie |
Pediatrie |
Slovenija |
Otorinolaringológija |
Pediatrija |
Slovensko |
Otorinolaryngológia |
Pediatria |
Suomi/Finland |
Korva-, nenä- ja kurkkutaudit/Öron-, näs- och halssjukdomar |
Lastentaudit/Barnsjukdomar |
Sverige |
Öron-, näs- och halssjukdomar (oto-rhino-laryngologi) |
Barn- och ungdomsmedicin |
United Kingdom |
Otolaryngology |
Paediatrics |
(1) Από τον Ιούνιο του 2015. |
|
Ιατρική των αναπνευστικών οδών (πνευμονολογία) |
Ουρολογία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Pneumologie |
Urologie |
България |
Пневмология и фтизиатрия |
Урология |
Česká republika |
Pneumologie a ftizeologie |
Urologie |
Danmark |
Intern medicin: lungesygdomme |
Urologi |
Deutschland |
— Pneumologie — Innere Medizin und Pneumologie (1) |
Urologie |
Eesti |
Pulmonoloogia |
Uroloogia |
Ελλάδα |
Φυματιολογία — Πνευμοvολογία |
Ουρολογία |
España |
Neumología |
Urología |
France |
Pneumologie |
Chirurgie urologique |
Hrvatska |
Pulmologija |
Urologija |
Ireland |
Respiratory medicine |
Urology |
Italia |
Malattie dell’apparato respiratorio |
Urologia |
Κύπρος |
Πνευμονολογία — Φυματιολογία |
Ουρολογία |
Latvija |
Ftiziopneimonoloģija |
Uroloģija |
Lietuva |
Pulmonologija |
Urologija |
Luxembourg |
Pneumologie |
Urologie |
Magyarország |
Tüdőgyógyászat |
Urológia |
Malta |
Mediċina Respiratorja |
Uroloġija |
Nederland |
Longziekten en tuberculose |
Urologie |
Österreich |
— Lungenkrankheiten — Innere Medizin und Pneumologie (2) |
Urologie |
Polska |
Choroby płuc |
Urologia |
Portugal |
Pneumologia |
Urologia |
România |
Pneumologie |
Urologie |
Slovenija |
Pnevmologija |
Urologija |
Slovensko |
Pneumológia a ftizeológia |
Urológia |
Suomi/Finland |
Keuhkosairaudet ja allergologia/Lungsjukdomar och allergologi |
Urologia/Urologi |
Sverige |
Lungsjukdomar (pneumologi) |
Urologi |
United Kingdom |
Respiratory medicine |
Urology |
(1) Από τον Ιούλιο του 2011. (2) Από τον Ιούνιο του 2015. |
|
Ορθοπεδική |
Παθολογική Ανατομική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Chirurgie orthopédique/Orthopedische heelkunde |
Anatomie pathologique/Pathologische anatomie |
България |
Ортопедия и травматология |
Обща и клинична патология |
Česká republika |
Ortopedie |
Patologie |
Danmark |
Ortopædisk kirurgi |
Patologisk anatomi og cytology |
Deutschland |
— Orthopädie (und Unfallchirurgie) — Orthopädie und Unfallchirurgie (1) |
Pathologie |
Eesti |
Ortopeedia |
Patoloogia |
Ελλάδα |
Ορθοπεδική |
Παθολογική Ανατομική |
España |
Cirugía ortopédica y traumatología |
Anatomía patológica |
France |
Chirurgie orthopédique et traumatologie |
Anatomie et cytologie pathologiques |
Hrvatska |
Ortopedija i traumatologija |
Patologija Patologija i citologija (3) |
Ireland |
Trauma and orthopaedic surgery |
Histopathology |
Italia |
Ortopedia e traumatologia |
Anatomia patologica |
Κύπρος |
Ορθοπεδική |
Παθολογοανατομία — Ιστολογία |
Latvija |
Traumatoloģija un ortopēdija |
Patoloģija |
Lietuva |
Ortopedija traumatologija |
Patologija |
Luxembourg |
Orthopédie |
Anatomie pathologique |
Magyarország |
Ortopédia és traumatológia |
Patológia |
Malta |
Kirurġija Ortopedika |
Istopatoloġija |
Nederland |
Orthopedie |
Pathologie |
Österreich |
— Orthopädie und Orthopädische Chirurgie — Orthopädie und Traumatologie (2) |
— Pathologie — Klinische Pathologie und Molekularpathologie (2) — Klinische Pathologie und Neuropathologie |
Polska |
Ortopedia i traumatologia narządu ruchu |
Patomorfologia |
Portugal |
Ortopedia |
Anatomia patologica |
România |
Ortopedie și traumatologie |
Anatomie patologică |
Slovenija |
— Ortopedska kirurgija; Travmatologija |
Patologija |
Slovensko |
Ortopédia |
Patologická anatómia |
Suomi/Finland |
Ortopedia ja traumatologia/Ortopedi och traumatologi |
Patologia/Patologi |
Sverige |
Ortopedi |
Klinisk patologi |
United Kingdom |
Trauma and orthopaedic surgery |
Histopathology |
(1) Από τον Μάιο του 2006. (2) Από τον Ιούνιο του 2015. (3) Από τις 3.11.2015. |
|
Νευρολογία |
Ψυχιατρική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Neurologie |
Psychiatrie, particulièrement de l’adulte/Psychiatrie, meer bepaald in de volwassenpsychiatrie |
България |
Нервни болести |
Психиатрия |
Česká republika |
Neurologie |
Psychiatrie |
Danmark |
Neurologi |
Psykiatri |
Deutschland |
Neurologie |
Psychiatrie und Psychotherapie |
Eesti |
Neuroloogia |
Psühhiaatria |
Ελλάδα |
Νευρολογία |
Ψυχιατρική |
España |
Neurología |
Psiquiatría |
France |
Neurologie |
Psychiatrie |
Hrvatska |
Neurologija |
Psihijatrija |
Ireland |
Neurology |
Psychiatry |
Italia |
Neurologia |
Psichiatria |
Κύπρος |
Νευρολογία |
Ψυχιατρική |
Latvija |
Neiroloģija |
Psihiatrija |
Lietuva |
Neurologija |
Psichiatrija |
Luxembourg |
Neurologie |
Psychiatrie |
Magyarország |
Neurológia |
Pszichiátria |
Malta |
Newroloġija |
Psikjatrija |
Nederland |
Neurologie |
Psychiatrie |
Österreich |
Neurologie |
Psychiatrie und Psychotherapeutische Medizin |
Polska |
Neurologia |
Psychiatria |
Portugal |
Neurologia |
Psiquiatria |
România |
Neurologie |
Psihiatrie |
Slovenija |
Nevrologija |
Psihiatrija |
Slovensko |
Neurológia |
Psychiatria |
Suomi/Finland |
Neurologia/Neurologi |
Psykiatria/Psykiatri |
Sverige |
Neurologi |
Psykiatri |
United Kingdom |
Neurology |
General psychiatry |
|
Ραδιοδιαγνωστική |
Ραδιοθεραπευτική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Radiodiagnostic/Röntgendiagnose |
Radiothérapie-oncologie/Radiotherapie-oncologie |
България |
Образна диагностика |
Лъчелечение |
Česká republika |
Radiologie a zobrazovací metody |
Radiační onkologie |
Danmark |
Radiologi |
Klinisk Onkologi |
Deutschland |
(Diagnostische) Radiologie |
Strahlentherapie |
Eesti |
Radioloogia |
Onkoloogia |
Ελλάδα |
Ακτινοδιαγνωστική |
Ακτινοθεραπευτική — Ογκολογία |
España |
Radiodiagnóstico |
Oncología radioterápica |
France |
Radiodiagnostic et imagerie médicale |
Oncologie option oncologie radiothérapique |
Hrvatska |
Klinička radiologija |
Onkologija i radioterapija |
Ireland |
Radiology |
Radiation oncology |
Italia |
Radiodiagnostica |
Radioterapia |
Κύπρος |
Ακτινολογία |
Ακτινοθεραπευτική Ογκολογία |
Latvija |
Diagnostiskā radioloģija |
Terapeitiskā radioloģija |
Lietuva |
Radiologija |
Onkologija radioterapija |
Luxembourg |
Radiodiagnostic |
Radiothérapie |
Magyarország |
Radiológia |
Sugárterápia |
Malta |
Radjoloġija |
Onkoloġija u Radjoterapija |
Nederland |
Radiologie |
Radiotherapie |
Österreich |
Radiologie |
Strahlentherapie-Radioonkologie |
Polska |
Radiologia i diagnostyka obrazowa |
Radioterapia onkologiczna |
Portugal |
Radiodiagnóstico |
Radioterapia Radioncologia |
România |
Radiologie-imagistică medicală |
Radioterapie |
Slovenija |
Radiologija |
Radioterapija in onkologija |
Slovensko |
Rádiológia |
Radiačná onkológia |
Suomi/Finland |
Radiologia/Radiologi |
Syöpätaudit/Cancersjukdomar |
Sverige |
Medicinsk radiologi Radiologi (2) |
Tumörsjukdomar (allmän onkologi) Onkologi (1) |
United Kingdom |
Clinical radiology |
Clinical oncology |
(1) Από τον Σεπτέμβριο του 2008. (2) Από τον Μάιο του 2015. |
|
Πλαστική Χειρουργική |
Κλινική Βιολογία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Chirurgie plastique, reconstructrice et esthétique/Plastische, reconstructieve en esthetische heelkunde |
Biologie clinique/Klinische biologie |
България |
Пластично-възстановителна и естетична хирургия |
Клинична лаборатория |
Česká republika |
Plastická chirurgie |
|
Danmark |
Plastikkirurgi |
|
Deutschland |
— Plastische (und Ästhetische) Chirurgie — Plastische und Ästhetische Chirurgie (1) |
Laboratoriumsmedizin (2) |
Eesti |
Plastika- ja rekonstruktiivkirurgia |
Laborimeditsiin |
Ελλάδα |
Πλαστική Χειρουργική |
Ιατρική Βιοπαθολογία (5) |
España |
Cirugía plástica, estética y reparadora |
Análisis clínicos |
France |
Chirurgie plastique, reconstructrice et esthétique |
Biologie médicale |
Hrvatska |
Plastična, rekonstrukcijska i estetska kirurgija |
|
Ireland |
Plastic, reconstructive and aesthetic surgery |
|
Italia |
Chirurgia plastica, ricostruttiva ed estetica |
Patologia clinica Patologia clinica e biochimica clinica (4) |
Κύπρος |
Πλαστική Χειρουργική |
|
Latvija |
Plastiskā ķirurģija |
|
Lietuva |
Plastinė ir rekonstrukcinė chirurgija |
Laboratorinė medicina |
Luxembourg |
Chirurgie plastique |
Biologie clinique |
Magyarország |
Plasztikai (égési) sebészet |
Orvosi laboratóriumi diagnosztika |
Malta |
Kirurġija Plastika |
|
Nederland |
Plastische chirurgie |
|
Österreich |
Plastische, Ästhetische und Rekonstruktive Chirurgie Plastische, Rekonstruktive und Ästhetische Chirurgie (3) |
Medizinische Biologie |
Polska |
Chirurgia plastyczna |
Diagnostyka laboratoryjna |
Portugal |
Cirurgia plástica, estética e reconstrutiva |
Patologia clínica |
România |
Chirurgie plastică, estetică și microchirurgie reconstructivă |
Medicină de laborator |
Slovenija |
Plastična, rekonstrukcijska in estetska kirurgija |
|
Slovensko |
Plastická chirurgia |
Laboratórna medicína |
Suomi/Finland |
Plastiikkakirurgia/Plastikkirurgi |
|
Sverige |
Plastikkirurgi |
|
United Kingdom |
Plastic surgery |
|
(1) Από το 2006. (2) Από το 2012. (3) Από τον Ιούνιο του 2015. (4) Από τον Ιούνιο του 2015. (5) Ημερομηνία κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: 30.12.1994. |
|
Μικροβιολογία — Βακτηριολογία |
Βιοχημεία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
|
|
България |
Микробиология |
Биохимия |
Česká republika |
Lékařská mikrobiologie |
Klinická biochemie |
Danmark |
Klinisk mikrobiologi |
Klinisk biokemi |
Deutschland |
— Mikrobiologie (Virologie) und Infektionsepidemiologie — Mikrobiologie, Virologie und Infektionsepidemiologie (3) |
Laboratoriumsmedizin (1) |
Eesti |
|
|
Ελλάδα |
— Ιατρική Βιοπαθολογία — Μικροβιολογία |
Ιατρική Βιοπαθολογία (6) |
España |
Microbiología y parasitología |
Bioquímica clínica |
France |
|
|
Hrvatska |
Klinička mikrobiologija |
|
Ireland |
Microbiology |
Chemical pathology |
Italia |
Microbiologia e virologia |
Biochimica clinica (5) |
Κύπρος |
Μικροβιολογία |
|
Latvija |
Mikrobioloģija |
|
Lietuva |
|
|
Luxembourg |
Microbiologie |
Chimie biologique |
Magyarország |
Orvosi mikrobiológia |
|
Malta |
Mikrobijoloġija |
Patoloġija Kimika |
Nederland |
Medische microbiologie |
Klinische chemie (2) |
Österreich |
— Hygiene und Mikrobiologie — Klinische Mikrobiologie und Hygiene (4) — Klinische Mikrobiologie und Virologie (4) |
Medizinische und Chemische Labordiagnostik |
Polska |
Mikrobiologia lekarska |
|
Portugal |
|
|
România |
|
|
Slovenija |
Klinična mikrobiologija |
Medicinska biokemija |
Slovensko |
Klinická mikrobiológia |
Klinická biochémia |
Suomi/Finland |
Kliininen mikrobiologia/Klinisk mikrobiologi |
Kliininen kemia/Klinisk kemi |
Sverige |
Klinisk bakteriologi Klinisk mikrobiologi (7) |
Klinisk kemi |
United Kingdom |
Medical microbiology and virology |
Chemical pathology |
(1) Έως το 2012. (2) Ημερομηνία κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: 4.4.2000. (3) Από τον Μάιο του 2006. (4) Από τον Ιούνιο του 2015. (5) Ημερομηνία κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: 3.6.2015. (6) Ημερομηνία κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: 30.12.1994. (7) Από τον Μάιο του 2015. |
|
Ανοσολογία |
Χειρουργική Θώρακος |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
|
Chirurgie thoracique/Heelkunde op de thorax (1) |
България |
Клинична имунология |
Гръдна хирургия Кардиохирургия |
Česká republika |
Alergologie a klinická imunologie |
Hrudní chirurgie |
Danmark |
Klinisk immunologi |
Thoraxkirurgi |
Deutschland |
|
Thoraxchirurgie |
Eesti |
|
Torakaalkirurgia |
Ελλάδα |
|
Χειρουργική Θώρακος |
España |
Inmunología |
— Cirugía torácica — Cirugía cardiovascular |
France |
|
Chirurgie thoracique et cardiovasculaire |
Hrvatska |
Alergologija i klinička imunologija |
|
Ireland |
Immunology (clinical and laboratory) |
Cardiothoracic surgery |
Italia |
|
— Chirurgia toracica — Cardiochirurgia |
Κύπρος |
Ανοσολογία |
Χειρουργική Θώρακος |
Latvija |
Imunoloģija |
Torakālā ķirurģija Sirds ķirurgs |
Lietuva |
|
Krūtinės chirurgija |
Luxembourg |
Immunologie |
Chirurgie thoracique |
Magyarország |
Allergológia és klinikai immunológia |
Mellkassebészet |
Malta |
Immunoloġija |
Kirurġija Kardjo-Toraċika |
Nederland |
|
Cardio-thoracale chirurgie |
Österreich |
— Immunologie — Klinische Immunologie (2) |
Thoraxchirurgie |
Polska |
Immunologia kliniczna |
Chirurgia klatki piersiowej |
Portugal |
|
Cirurgia cardiotorácica |
România |
|
Chirurgie toracică |
Slovenija |
|
Torakalna kirurgija |
Slovensko |
Klinická imunológia a alergológia |
Hrudníková chirurgia |
Suomi/Finland |
|
Sydän-ja rintaelinkirurgia/Hjärt- och thoraxkirurgi |
Sverige |
Klinisk immunologi (3) |
Thoraxkirurgi |
United Kingdom |
Immunology |
Cardo-thoracic surgery |
(1) Ημερομηνία κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: 1.1.1983. (2) Από τον Ιούνιο του 2015. (3) Ημερομηνία κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: 14.6.2017. |
|
Χειρουργική παίδων |
Αγγειοχειρουργική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
|
Chirurgie des vaisseaux/Bloedvatenheelkunde (1) |
България |
Детска хирургия |
Съдова хирургия |
Česká republika |
Dětská chirurgie |
Cévní chirurgie |
Danmark |
|
Karkirurgi |
Deutschland |
Kinderchirurgie |
Gefäßchirurgie |
Eesti |
Lastekirurgia |
Kardiovaskulaarkirurgia |
Ελλάδα |
Χειρουργική Παίδων |
Αγγειοχειρουργική |
España |
Cirugía pediátrica |
Angiología y cirugía vascular |
France |
Chirurgie infantile |
Chirurgie vasculaire |
Hrvatska |
Dječja kirurgija |
Vaskularna kirurgija |
Ireland |
Paediatric surgery |
|
Italia |
Chirurgia pediatrica |
Chirurgia vascolare |
Κύπρος |
Χειρουργική Παίδων |
Χειρουργική Αγγείων |
Latvija |
Bērnu ķirurģija |
Asinsvadu ķirurģija |
Lietuva |
Vaikų chirurgija |
Kraujagyslių chirurgija |
Luxembourg |
Chirurgie pédiatrique |
Chirurgie vasculaire |
Magyarország |
Gyermeksebészet |
Érsebészet |
Malta |
Kirurgija Pedjatrika |
Kirurġija Vaskolari |
Nederland |
|
|
Österreich |
Kinder- und Jugendchirurgie |
Allgemeinchirurgie und Gefäßchirurgie |
Polska |
Chirurgia dziecięca |
Chirurgia naczyniowa |
Portugal |
Cirurgia pediátrica |
Angologia/Cirurgia vascular |
România |
Chirurgie pediatrică |
Chirurgie vasculară |
Slovenija |
|
Kardiovaskularna kirurgija |
Slovensko |
Detská chirurgia |
Cievna chirurgia |
Suomi/Finland |
Lastenkirurgia/Barnkirurgi |
Verisuonikirurgia/Kärlkirurgi |
Sverige |
Barn- och ungdomskirurgi |
Kärlkirurgi |
United Kingdom |
Paediatric surgery |
Vascular surgery |
(1) Ημερομηνία κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: 1.1.1983. |
|
Καρδιολογία |
Γαστρεντερολογία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Cardiologie |
Gastro-entérologie/Gastro-enterologie |
България |
Кардиология |
Гастроентерология (1) |
Česká republika |
Kardiologie |
Gastroenterologie |
Danmark |
Intern medicin: kardiologi |
Intern medicin: gastroenterology og hepatologi |
Deutschland |
— Innere Medizin und Schwerpunkt Kardiologie — Innere Medizin und Kardiologie (2) |
— Innere Medizin und Schwerpunkt Gastroenterologie — Innere Medizin und Gastroenterologie (2) |
Eesti |
Kardioloogia |
Gastroenteroloogia |
Ελλάδα |
Καρδιολογία |
Γαστρεντερολογία |
España |
Cardiología |
Aparato digestivo |
France |
Cardiologie et maladies vasculaires |
Gastro-entérologie et hépatologie |
Hrvatska |
Kardiologija |
Gastroenterologija |
Ireland |
Cardiology |
Gastro-enterology |
Italia |
Malattie dell’apparato cardiovascolare |
Gastroenterologia Malattie dell’apparato digerente (3) |
Κύπρος |
Καρδιολογία |
Γαστρεντερολογία |
Latvija |
Kardioloģija |
Gastroenteroloģija |
Lietuva |
Kardiologija |
Gastroenterologija |
Luxembourg |
Cardiologie et angiologie |
Gastro-enterologie |
Magyarország |
Kardiológia |
Gasztroenterológia |
Malta |
Kardjoloġija |
Gastroenteroloġija |
Nederland |
Cardiologie |
Maag-darm-leverziekten |
Österreich |
Innere Medizin und Kardiologie |
Innere Medizin und Gastroenterologie und Hepatologie |
Polska |
Kardiologia |
Gastrenterologia |
Portugal |
Cardiologia |
Gastrenterologia |
România |
Cardiologie |
Gastroenterologie |
Slovenija |
Kardiologija in vaskularna medicina |
Gastroenterologija |
Slovensko |
Kardiológia |
Gastroenterológia |
Suomi/Finland |
Kardiologia/Kardiologi |
Gastroenterologia/Gastroenterologi |
Sverige |
Kardiologi |
Medicinsk gastroenterologi och hepatologi |
United Kingdom |
Cardiology |
Gastroenterology |
(1) Έως τις 14.9.2010. (2) Από τον Οκτώβριο του 2009. (3) Από τον Ιούνιο του 2015. |
|
Ρευματολογία |
Γενική αιματολογία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 3 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Rhumathologie/reumatologie |
|
България |
Ревматология |
Клинична хематология |
Česká republika |
Revmatologie |
Hematologie a transfúzní lékařství |
Danmark |
Intern medicin: reumatologi |
Intern medicin: hæmatologi |
Deutschland |
— Innere Medizin und Schwerpunkt Rheumatologie — Innere Medizin und Rheumatologie (1) |
— Innere Medizin und Schwerpunkt Hämatologie und Onkologie — Innere Medizin und Hämatologie und Onkologie (1) |
Eesti |
Reumatoloogia |
Hematoloogia |
Ελλάδα |
Ρευματολογία |
Αιματολογία |
España |
Reumatología |
Hematología y hemoterapia |
France |
Rhumatologie |
|
Hrvatska |
Reumatologija |
Hematologija |
Ireland |
Rheumatology |
Haematology (clinical and laboratory) |
Italia |
Reumatologia |
Ematologia |
Κύπρος |
Ρευματολογία |
Αιματολογία |
Latvija |
Reimatoloģija |
Hematoloģija |
Lietuva |
Reumatologija |
Hematologija |
Luxembourg |
Rhumatologie |
Hématologie |
Magyarország |
Reumatológia |
Hematológia |
Malta |
Rewmatoloġija |
Ematoloġija |
Nederland |
Reumatologie |
|
Österreich |
Innere Medizin und Rheumatologie |
Innere Medizin und Hämatologie und internistische Onkologie |
Polska |
Reumatologia |
Hematologia |
Portugal |
Reumatologia |
Imuno-hemoterapia |
România |
Reumatologie |
Hematologie |
Slovenija |
Revmatologija |
Hematologija |
Slovensko |
Reumatológia |
Hematológia a transfúziológia |
Suomi/Finland |
Reumatologia/Reumatologi |
Kliininen hematologia/Klinisk hematologi |
Sverige |
Reumatologi |
Hematologi |
United Kingdom |
Rheumatology |
Haematology |
(1) Από τον Οκτώβριο του 2009. |
|
Ενδοκρινολογία |
Φυσιοθεραπεία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 3 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 3 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
|
Médecine physique et réadaptation/Fysische geneeskunde en revalidatie |
България |
Ендокринология и болести на обмяната |
Физикална и рехабилитационна медицина |
Česká republika |
Diabelotologie a endokrinologie |
Rehabilitační a fyzikální medicína |
Danmark |
Intern medicin: endokrinologi |
|
Deutschland |
— Innere Medizin und Schwerpunkt Endokrinologie und Diabetologie — Innere Medizin und Endokrinologie und Diabetologie (1) |
Physikalische und Rehabilitative Medizin |
Eesti |
Endokrinoloogia |
Taastusravi ja füsiaatria |
Ελλάδα |
Ενδοκρινολογία |
Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση |
España |
Endocrinología y nutrición |
Medicina física y rehabilitación |
France |
Endocrinologie — diabète — maladies métaboliques |
Médecine physique et de réadaptation |
Hrvatska |
Endokrinologija i dijabetologija |
Fizikalna medicina i rehabilitacija |
Ireland |
Endocrinology and diabetes mellitus |
|
Italia |
Endocrinologia e malattie del ricambio Endocrinologia e malattie del metabolismo (2) |
Medicina fisica e riabilitazione Medicina fisica e riabilitativa (2) |
Κύπρος |
Ενδοκρινολογία |
Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση |
Latvija |
Endokrinoloģija |
Rehabilitoloģija Fiziskā rehabilitācija Fizikālā medicīna |
Lietuva |
Endokrinologija |
Fizinė medicina ir reabilitacija |
Luxembourg |
Endocrinologie, maladies du métabolisme et de la nutrition |
Rééducation et réadaptation fonctionnelles |
Magyarország |
Endokrinológia |
Fizikális medicina és rehabilitációs orvoslás |
Malta |
Endokrinoloġija u Dijabete |
|
Nederland |
|
Revalidatiegeneeskunde |
Österreich |
Innere Medizin und Endokrinologie und Diabetologie |
Physikalische Medizin und Allgemeine Rehabilitation |
Polska |
Endokrynologia |
Rehabilitacja medyczna |
Portugal |
Endocrinologia/Nutrição |
Medicina física e de reabilitação |
România |
Endocrinologie |
Reabilitare Medicală |
Slovenija |
|
Fizikalna in rehabilitacijska medicina |
Slovensko |
Endokrinológia |
Fyziatria, balneológia a liečebná rehabilitácia |
Suomi/Finland |
Endokrinologia/Endokrinologi |
Fysiatria/Fysiatri |
Sverige |
Endokrina sjukdomar Endokrinologi och diabetologi (3) |
Rehabiliteringsmedicin |
United Kingdom |
Endocrinology and diabetes mellitus |
|
(1) Από τον Οκτώβριο του 2009. (2) Από τον Φεβρουάριο του 2015. (3) Από τον Σεπτέμβριο του 2008. |
|
Νευρολογία — Ψυχιατρική |
Δερματολογία — Αφροδισιολογία |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 5 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 3 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
Neuropsychiatrie (1) |
Dermato-vénéréologie/Dermato-venereologie |
България |
|
Кожни и венерически болести |
Česká republika |
|
Dermatovenerologie |
Danmark |
|
Dermato-venerologi |
Deutschland |
Nervenheilkunde (Neurologie und Psychiatrie) |
Haut — und Geschlechtskrankheiten |
Eesti |
|
Dermatoveneroloogia |
Ελλάδα |
Νευρολογία — Ψυχιατρική |
Δερματολογία — Αφροδισιολογία |
España |
|
Dermatología médico-quirúrgica y venereología |
France |
Neuropsychiatrie (2) |
Dermatologie et vénéréologie |
Hrvatska |
|
Dermatologija i venerologija |
Ireland |
|
|
Italia |
Neuropsichiatria (3) |
Dermatologia e venereologia |
Κύπρος |
Νευρολογία — Ψυχιατρική |
Δερματολογία — Αφροδισιολογία |
Latvija |
|
Dermatoloģija un veneroloģija |
Lietuva |
|
Dermatovenerologija |
Luxembourg |
Neuropsychiatrie (4) |
Dermato-vénéréologie |
Magyarország |
|
Bőrgyógyászat |
Malta |
|
Dermato-venerejoloġija |
Nederland |
Zenuw — en zielsziekten (5) |
Dermatologie en venerologie |
Österreich |
Neurologie und Psychiatrie (6) |
Haut- und Geschlechtskrankheiten |
Polska |
|
Dermatologia i wenerologia |
Portugal |
|
Dermatovenereologia |
România |
|
Dermatovenerologie |
Slovenija |
|
Dermatovenerologija |
Slovensko |
Neuropsychiatria |
Dermatovenerológia |
Suomi/Finland |
|
Ihotaudit ja allergologia/Hudsjukdomar och allergologi |
Sverige |
|
Hud- och könssjukdomar |
United Kingdom |
|
|
(1) 1.8.1987· εξαιρούνται τα άτομα που έχουν ξεκινήσει εκπαίδευση πριν από την εν λόγω ημερομηνία. (2) 31.12.1971 (3) 31.10.1999 (4) Δεν χορηγούνται πλέον τίτλοι εκπαίδευσης για εκπαιδεύσεις που ξεκίνησαν μετά τις 5.3.1982 (5) 9.7.1984 (6) 31.3.2004. Ημερομηνίες κατάργησης κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 3: |
|
Ραδιολογία |
Παιδοψυχιατρική |
|
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Ελάχιστη διάρκεια εκπαίδευσης: 4 έτη |
Χώρα |
Τίτλος |
Τίτλος |
Belgique/België/Belgien |
|
Psychiatrie, particulièrement en psychiatrie infanto-juvénile/Psychiatrie, meer bepaald in de kinder- en jeugdpsychiatrie |
България |
Радиобиология |
Детска психиатрия |
Česká republika |