This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 01994L0062-20180704
European Parliament and Council Directive 94/62/EC of 20 December 1994 on packaging and packaging waste
Consolidated text: Οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 1994 για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας
Οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 1994 για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας
01994L0062 — EL — 04.07.2018 — 007.001
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
ΟΔΗΓΊΑ 94/62/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 20ής Δεκεμβρίου 1994 για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 365 της 31.12.1994, σ. 10) |
Τροποποιείται από:
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
αριθ. |
σελίδα |
ημερομηνία |
||
L 284 |
1 |
31.10.2003 |
||
ΟΔΗΓΊΑ 2004/12/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 11ης Φεβρουαρίου 2004 |
L 47 |
26 |
18.2.2004 |
|
ΟΔΗΓΙΑ 2005/20/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 9ης Μαρτίου 2005 |
L 70 |
17 |
16.3.2005 |
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 219/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 11ης Μαρτίου 2009 |
L 87 |
109 |
31.3.2009 |
|
L 37 |
10 |
8.2.2013 |
||
L 115 |
11 |
6.5.2015 |
||
L 150 |
141 |
14.6.2018 |
ΟΔΗΓΊΑ 94/62/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 20ής Δεκεμβρίου 1994
για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας
Άρθρο 1
Στόχοι
1. Η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην εναρμόνιση των εθνικών μέτρων που αφορούν τη διαχείριση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας, προκειμένου, αφενός, να προληφθούν και να μειωθούν οι επιπτώσεις τους επί του περιβάλλοντος όλων των κρατών μελών καθώς και των τρίτων χωρών, εξασφαλίζοντας, με τον τρόπο αυτό, υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος, και, αφετέρου, να διασφαλιστεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να αποφευχθούν εμπόδια στο εμπόριο καθώς και στρεβλώσεις και περιορισμοί του ανταγωνισμού εντός της Κοινότητας.
2. Για τον σκοπό αυτόν, η παρούσα οδηγία θεσπίζει μέτρα που αποσκοπούν, κατά πρώτη προτεραιότητα, στην πρόληψη της δημιουργίας απορριμμάτων συσκευασίας και, ως περαιτέρω θεμελιώδεις αρχές, στην επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών, στην ανακύκλωση και σε άλλες μορφές ανάκτησης των απορριμμάτων συσκευασίας και, ως εκ τούτου, στη μείωση της τελικής διάθεσης των απορριμμάτων αυτών, προκειμένου να συμβάλει στη μετάβαση προς μια κυκλική οικονομία.
Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής
1. Η παρούσα οδηγία καλύπτει όλες τις συσκευασίες που διατίθενται στην αγορά της Κοινότητας και όλα τα απορρίμματα συσκευασίας, που είτε έχουν χρησιμοποιηθεί είτε προέρχονται από τις βιομηχανίες, το εμπόριο, τα γραφεία, τα καταστήματα, τις υπηρεσίες, τα νοικοκυριά η οποιαδήποτε άλλη πηγή, ανεξάρτητα από τα υλικά εκ των οποίων αποτελούνται.
2. Η παρούσα οδηγία ισχύει με την επιφύλαξη των υφιστάμενων ποιοτικών απαιτήσεων για τις συσκευασίες, όπως οι απαιτήσεις ασφαλείας, προστασίας της υγείας και της υγιεινής των συσκευασμένων προϊόντων ή των υφισταμένων απαιτήσεων περί μεταφοράς, και με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 1991 σχετικά με τα επικίνδυνα απόβλητα ( 1 ).
Άρθρο 3
Ορισμοί
Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:
1. «συσκευασία»: κάθε προϊόν, κατασκευασμένο από οποιουδήποτε είδους υλικό και προοριζόμενο να χρησιμοποιείται για να περιέχει αγαθά και για την προστασία, τη διακίνηση, τη διάθεση και την παρουσίαση αγαθών, από πρώτες ύλες μέχρι επεξεργασμένα αγαθά, από τον παραγωγό μέχρι τον χρήστη ή τον καταναλωτή. Πρέπει να θεωρούνται ως συσκευασίες όλα τα είδη «μιας χρήσης» που χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό.
Ως «συσκευασία» νοείται μόνον:
α) η συσκευασία προς πώληση ή πρωτογενής συσκευασία, δηλαδή η συσκευασία η σχεδιασμένη κατά τρόπο που να αποτελεί, στο σημείο αγοράς, χωριστή μονάδα προς πώληση στον τελικό χρήστη ή καταναλωτή·
β) η ομαδοποιημένη συσκευασία ή δευτερογενής συσκευασία, δηλαδή η συσκευασία η σχεδιασμένη κατά τρόπο που να αποτελεί, στο σημείο αγοράς, σύνολο ορισμένου αριθμού μονάδων προς πώληση, είτε αυτές πωλούνται ως έχουν στον τελικό χρήστη ή καταναλωτή, είτε χρησιμεύουν μόνο για την πλήρωση των εκθετηρίων στο σημείο πώλησης· η εν λόγω συσκευασία μπορεί να αφαιρείται από το προϊόν χωρίς να επηρεάζονται τα χαρακτηριστικά του·
γ) η συσκευασία μεταφοράς ή τριτογενής συσκευασία, δηλαδή η συσκευασία η σχεδιασμένη κατά τρόπο που να διευκολύνει τη διακίνηση και μεταφορά αριθμού μονάδων προς πώληση ή ομαδοποιημένων συσκευασιών, προκειμένου να αποφεύγεται η διά χειρός διακίνηση και οι ζημίες κατά τη μεταφορά. Στις συσκευασίες μεταφοράς δεν περιλαμβάνονται τα εμπορευματοκιβώτια των οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων και αεροπορικών μεταφορών.
Ο ορισμός της «συσκευασίας» βασίζεται περαιτέρω στα ακόλουθα κριτήρια, επεξηγηματικά παραδείγματα της εφαρμογής των οποίων είναι τα απαριθμούμενα στο παράρτημα Ι αντικείμενα.
i) Θεωρούνται συσκευασία τα αντικείμενα που πληρούν τον ανωτέρω ορισμό, με την επιφύλαξη άλλων λειτουργιών τις οποίες μπορεί επίσης να επιτελεί η συσκευασία, εκτός αν το αντικείμενο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος προϊόντος, και είναι αναγκαίο για να περιέχει, υποστηρίζει ή διαφυλάσσει το προϊόν αυτό σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και όλα τα στοιχεία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν, να καταναλωθούν ή να διατεθούν από κοινού.
ii) Τα αντικείμενα που έχουν σχεδιασθεί και προορίζονται για να γεμίζονται στο σημείο πώλησης, καθώς και τα αντικείμενα μιας χρήσης που πωλούνται γεμάτα ή έχουν σχεδιασθεί και προορίζονται για να γεμίζονται στο σημείο πώλησης, θεωρούνται συσκευασία, εφόσον επιτελούν συσκευαστική λειτουργία.
iii) Τα συστατικά μέρη της συσκευασίας και τα ενσωματωμένα στη συσκευασία βοηθητικά στοιχεία θεωρούνται μέρος της συσκευασίας στην οποία είναι ενσωματωμένα. Τα βοηθητικά στοιχεία που είναι απευθείας ανηρτημένα ή προσδεδεμένα σε ένα προϊόν και τα οποία επιτελούν συσκευαστική λειτουργία θεωρούνται συσκευασία, εκτός αν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του προϊόντος αυτού και όλα τα στοιχεία προορίζονται να καταναλωθούν ή να διατεθούν από κοινού.
▼M7 —————
1α. «πλαστικό υλικό»: πολυμερές, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 2 ), στο οποίο ενδεχομένως έχουν προστεθεί πρόσθετα ή άλλες ουσίες και το οποίο μπορεί να αποτελέσει κύριο δομικό στοιχείο σακουλών μεταφοράς·
1β. «πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: σακούλες μεταφοράς με ή χωρίς λαβή, από πλαστικό υλικό, οι οποίες διατίθενται στους καταναλωτές στο σημείο πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων·
1γ. «λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο από 50 μικρά·
1δ. «πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο από 15 μm οι οποίες απαιτούνται για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως πρωτογενής συσκευασία χύδην τροφίμων όταν η χρήση τους συμβάλλει στην αποφυγή σπατάλης τροφίμων·
1ε. «οξο-διασπώμενες πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς από πλαστικά υλικά στα οποία περιλαμβάνονται πρόσθετα που καταλύουν τη διάσπαση των πλαστικών υλικών σε μικρο-τμήματα·
2. «απορρίμματα συσκευασίας»: κάθε συσκευασία ή υλικό συσκευασίας που καλύπτεται από τον ορισμό των αποβλήτων του άρθρου 3 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, εξαιρουμένων των καταλοίπων παραγωγής·
2α. «επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία»: συσκευασία που έχει μελετηθεί, σχεδιαστεί και τοποθετηθεί στην αγορά προκειμένου να εκπληρώσει κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής της πολλαπλές διαδρομές ή επαναλαμβανόμενες χρήσεις, με την επαναπλήρωση ή την επαναχρησιμοποίησή της για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο μελετήθηκε·
2β. «σύνθετη συσκευασία»: συσκευασία που αποτελείται από δύο ή περισσότερα στρώματα διαφορετικών υλικών τα οποία δεν είναι δυνατόν να διαχωριστούν με το χέρι και συνιστούν μία ενιαία ολοκληρωμένη μονάδα αποτελούμενη από εσωτερικό υποδοχέα και εξωτερικό περίβλημα, η οποία γεμίζεται, αποθηκεύεται, μεταφέρεται και εκκενώνεται ενιαία·
2γ. ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί του άρθρου 3 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ: «απόβλητα», «διαχείριση αποβλήτων», «συλλογή», «χωριστή συλλογή», «πρόληψη», «επαναχρησιμοποίηση», «επεξεργασία», «ανάκτηση», «ανακύκλωση», «διάθεση» και «πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης παραγωγού»·
▼M7 —————
11. «οικονομικοί παράγοντες»: σε σχέση με τις συσκευασίες, οι προμηθευτές υλικών συσκευασίας, οι παραγωγοί και μετατροπείς συσκευασιών, τα εμφιαλωτήρια και οι χρήστες, οι εισαγωγείς, οι έμποροι και οι διανομείς, οι δημόσιες αρχές και οι δημόσιοι οργανισμοί·
12. «εθελοντική συμφωνία»: κάθε επίσημη συμφωνία που συνάπτεται μεταξύ των αρμόδιων δημόσιων αρχών του κράτους μέλους και των ενδιαφερομένων τομέων δραστηριότητας, η οποία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλα τα μέρη του επιθυμούν να συμμορφωθούν με τους όρους της συμφωνίας προκειμένου να συμβάλουν στην εκπλήρωση των στόχων της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 4
Πρόληψη
1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, παράλληλα με τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 9, εφαρμόζονται και άλλα προληπτικά μέτρα για την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας και την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των συσκευασιών.
Αυτά τα άλλα προληπτικά μέτρα μπορούν να συνίστανται σε εθνικά προγράμματα, κίνητρα μέσω προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού προκειμένου να ελαχιστοποιείται η περιβαλλοντική επίπτωση της συσκευασίας, ή παρεμφερείς δράσεις οι οποίες υιοθετούνται, εφόσον χρειάζεται, σε συνεννόηση με τους οικονομικούς παράγοντες, τις οργανώσεις καταναλωτών και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, και σχεδιάζονται έτσι ώστε να συγκεντρώνουν και να αξιοποιούν τις πολλαπλές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται εντός των κρατών μελών όσον αφορά την πρόληψη.
Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν οικονομικά μέσα και άλλα μέτρα, με σκοπό την παροχή κινήτρων για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων, όπως εκείνα που αναφέρονται στο παράρτημα IVα της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ή άλλα κατάλληλα μέσα και μέτρα.
1α. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για τη σταθερή μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς στο έδαφός τους.
Τα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν τη θέσπιση εθνικών στόχων μείωσης, τη διατήρηση ή εισαγωγή οικονομικών μέσων καθώς και την επιβολή περιορισμών εμπορίας κατά παρέκκλιση από το άρθρο 18, εφόσον οι περιορισμοί αυτοί είναι αναλογικοί και δεν εισάγουν διακρίσεις.
Τα μέτρα αυτά μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο της ανάκτησης ή διάθεσης των λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, τις δυνατότητες ανακύκλωσης και λιπασματοποίησής τους, την ανθεκτικότητά τους ή τη συγκεκριμένη χρήση για την οποία προορίζονται.
Τα κράτη μέλη λαμβάνουν ένα ή αμφότερα από τα κατωτέρω μέτρα:
α) λήψη μέτρων που εξασφαλίζουν ότι το ετήσιο επίπεδο κατανάλωσης δεν θα υπερβαίνει τις 90 λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς κατά κεφαλήν το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2019 και τις 40 λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς κατά κεφαλήν το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025, ή ισοδύναμους στόχους εκφρασμένους σε βάρος. Οι πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς μπορούν να εξαιρούνται από τους εθνικούς στόχους κατανάλωσης,
β) έκδοση πράξεων που εξασφαλίζουν ότι, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2018, οι λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς δεν θα παρέχονται δωρεάν στα σημεία πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων, εκτός αν τεθούν σε εφαρμογή εξίσου αποτελεσματικά μέσα. Οι πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς μπορούν να εξαιρούνται από τις εν λόγω πράξεις.
Από 27 Μαΐου 2018 τα κράτη μέλη θα υποβάλλουν στοιχεία σχετικά με την ετήσια κατανάλωση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς όταν υποβάλλουν στοιχεία για τις συσκευασίες και τα απόβλητα συσκευασίας στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 12.
Έως 27 Μαΐου 2016 η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστική πράξη για τον καθορισμό της μεθόδου υπολογισμού της ετήσιας κατά κεφαλήν κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και για την προσαρμογή των μορφότυπων υποβολής στοιχείων που εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 3. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.
1β. Με την επιφύλαξη του άρθρου 15, τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα, όπως η χρησιμοποίηση οικονομικών μέσων και εθνικών στόχων μείωσης, όσον αφορά οποιοδήποτε είδος πλαστικής σακούλας μεταφοράς, ανεξάρτητα από το πάχος του τοιχώματος.
1γ. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη, τουλάχιστον κατά το πρώτο έτος μετά την 27η Νοεμβρίου 2016, ενθαρρύνουν ενεργά τη διοργάνωση εκστρατειών για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού όσον αφορά τις δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις της υπερβολικής χρήσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς.
2. Η Επιτροπή συμβάλλει στην προαγωγή της πρόληψης ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη κατάλληλων ευρωπαϊκών προτύπων, σύμφωνα με το άρθρο 10. Τα πρότυπα αποσκοπούν στην ελαχιστοποίηση της περιβαλλοντικής επίπτωσης της συσκευασίας σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 10.
▼M7 —————
Άρθρο 5
Επαναχρησιμοποίηση
1. Σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων που ορίζεται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να ενθαρρύνουν την αύξηση του ποσοστού επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά και των συστημάτων επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών κατά τρόπο αβλαβή για το περιβάλλον και σε συμμόρφωση προς τη Συνθήκη, χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο η υγιεινή των τροφίμων ή η ασφάλεια των καταναλωτών. Τα μέτρα αυτά είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:
α) τη χρήση προγραμμάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής·
β) τον ορισμό ποσοτικών ή ποιοτικών στόχων·
γ) τη χρήση οικονομικών κινήτρων·
δ) τον ορισμό ελάχιστου ποσοστού επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά κάθε έτος για κάθε ροή συσκευασίας.
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να επιτύχουν ένα προσαρμοσμένο επίπεδο των στόχων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ), για ένα δεδομένο έτος, λαμβάνοντας υπόψη το μέσο μερίδιο, κατά τα τρία προηγούμενα έτη, των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση που διατέθηκαν στην αγορά για πρώτη φορά και επαναχρησιμοποιήθηκαν, ως μέρος ενός συστήματος για την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών.
Το προσαρμοσμένο επίπεδο υπολογίζεται αφαιρώντας:
α) από τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) και η), το ποσοστό των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, επί του συνόλου των συσκευασιών προς πώληση που διατέθηκαν στην αγορά, και
β) από τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία ζ) και θ), το ποσοστό των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου και συντίθενται από το αντίστοιχο υλικό συσκευασίας, επί του συνόλου των συσκευασιών προς πώληση που συντίθενται από το υλικό αυτό, οι οποίες διατέθηκαν στην αγορά.
Για τον υπολογισμό του αντίστοιχου προσαρμοσμένου επιπέδου του στόχου λαμβάνονται υπόψη όχι περισσότερες από πέντε ποσοστιαίες μονάδες του μεριδίου αυτού.
3. Κατά τον υπολογισμό των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο στ), στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) σημείο ii), στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο η) και στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο θ) σημείο ii), τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν υπόψη τον όγκο των ξύλινων συσκευασιών που επισκευάζονται για επαναχρησιμοποίηση.
4. Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή εκδίδει έως την 31η Μαρτίου 2019 εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν κανόνες για τον υπολογισμό, την επαλήθευση και την υποβολή στοιχείων, καθώς και για τον υπολογισμό των στόχων σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.
5. Έως την 31η Δεκεμβρίου 2024, η Επιτροπή μελετά τα στοιχεία σχετικά με τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες που της διαβιβάζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 12 και το παράρτημα III, με σκοπό να εξεταστεί η σκοπιμότητα του καθορισμού ποσοτικών στόχων για την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών, περιλαμβανομένων των κανόνων υπολογισμού, και περαιτέρω μέτρα για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη από νομοθετική πρόταση, εφόσον κρίνεται σκόπιμο.
Άρθρο 6
Ανάκτηση και ανακύκλωση
1. Προκειμένου να συμμορφωθούν προς τους στόχους της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη των ακόλουθων στόχων που καλύπτουν το σύνολο της επικράτειάς τους:
α) έως τις 30 Ιουνίου 2001 το αργότερο, ανάκτηση ή αποτέφρωση σε εγκαταστάσεις αποτεφρώσεως απορριμμάτων με ανάκτηση ενέργειας μεταξύ 50 % τουλάχιστον και 65 % το πολύ κατά βάρος, των απορριμμάτων συσκευασίας·
β) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008 το αργότερο, ανάκτηση ή αποτέφρωση σε εγκαταστάσεις αποτεφρώσεως απορριμμάτων με ανάκτηση ενέργειας 60 % τουλάχιστον κατά βάρος, των απορριμμάτων συσκευασίας·
γ) έως τις 30 Ιουνίου 2001 το αργότερο, ανακύκλωση μεταξύ 25 % τουλάχιστον και 45 % το πολύ, κατά βάρος, του συνόλου των υλικών συσκευασίας που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας, με ελάχιστο ποσοστό 15 % κατά βάρος, για κάθε υλικό συσκευασίας·
δ) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008 το αργότερο, ανακύκλωση μεταξύ 55 % τουλάχιστον και 80 % το πολύ, κατά βάρος, των απορριμμάτων συσκευασίας·
ε) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008 το αργότερο, επίτευξη των ακόλουθων ελάχιστων στόχων ανακύκλωσης για υλικά που περιέχονται σε απορρίμματα συσκευασίας:
i) 60 %, κατά βάρος, για το γυαλί,
ii) 60 %, κατά βάρος, για το χαρτί και χαρτόνι,
iii) 50 %, κατά βάρος, για τα μέταλλα,
iv) 22,5 %, κατά βάρος, για τα πλαστικά, λαμβάνοντας αποκλειστικά υπόψη υλικά που ανακυκλώνονται εκ νέου σε πλαστικά,
v) 15 %, κατά βάρος, για το ξύλο·
στ) το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, τουλάχιστον το 65 % κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας θα ανακυκλώνεται·
ζ) το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, θα καλυφθούν οι ακόλουθοι ελάχιστοι στόχοι κατά βάρος για ανακύκλωση όσον αφορά τα ακόλουθα συγκεκριμένα υλικά που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας:
i) το 50 % των πλαστικών·
ii) το 25 % του ξύλου·
iii) το 70 % των σιδηρούχων μετάλλων·
iv) το 50 % του αλουμινίου·
v) το 70 % του γυαλιού·
vi) το 75 % του χαρτιού και χαρτονιού·
η) το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τουλάχιστον το 70 % κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας θα ανακυκλώνεται·
θ) το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, θα καλυφθούν οι ακόλουθοι ελάχιστοι στόχοι κατά βάρος για ανακύκλωση όσον αφορά τα ακόλουθα συγκεκριμένα υλικά που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας:
i) το 55 % των πλαστικών·
ii) το 30 % του ξύλου·
iii) το 80 % των σιδηρούχων μετάλλων·
iv) το 60 % του αλουμινίου·
v) το 75 % του γυαλιού·
vi) το 85 % του χαρτιού και χαρτονιού.
1α. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 στοιχεία στ) και η), ένα κράτος μέλος μπορεί να μεταθέτει έως και για πέντε έτη τις προθεσμίες για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο ζ) σημεία i) έως vi) και στοιχείο θ) σημεία i) έως vi), υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) η παρέκκλιση δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 15 ποσοστιαίες μονάδες από έναν μεμονωμένο στόχο ή κατανεμημένη μεταξύ δύο στόχων,
β) ως αποτέλεσμα της παρέκκλισης, το ποσοστό ανακύκλωσης για έναν μεμονωμένο στόχο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 30 %,
γ) ως αποτέλεσμα της παρέκκλισης, το ποσοστό ανακύκλωσης για έναν μεμονωμένο στόχο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο ζ) σημεία v) και vi) και στοιχείο θ) σημεία v) και vi) δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 60 %, και
δ) το αργότερο 24 μήνες πριν από τη λήξη της αντίστοιχης προθεσμίας που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο ζ) ή θ) του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή για την πρόθεσή του να αναβάλει την αντίστοιχη προθεσμία και υποβάλλει σχέδιο εφαρμογής σύμφωνα με το παράρτημα IV της παρούσας οδηγίας. Το κράτος μέλος δύναται να συνδυάζει το σχέδιο αυτό με σχέδιο εφαρμογής που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 3 στοιχείο β) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.
1β. Εντός τριών μηνών από την παραλαβή του σχεδίου εφαρμογής που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1α στοιχείο δ), η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να επανεξετάσει το εν λόγω σχέδιο, αν η Επιτροπή θεωρεί ότι το σχέδιο δεν συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα IV. Το οικείο κράτος μέλος υποβάλλει αναθεωρημένο σχέδιο εντός τριών μηνών από την παραλαβή του αιτήματος της Επιτροπής.
1γ. Έως την 31η Δεκεμβρίου 2024, η Επιτροπή εξετάζει τους στόχους που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία η) και θ) με σκοπό τη διατήρηση ή, ενδεχομένως, την ενίσχυσή τους. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη από νομοθετική πρόταση, εφόσον κρίνεται σκόπιμο.
▼M7 —————
4. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν, όπου ενδείκνυται, τη χρησιμοποίηση υλικών που προέρχονται από ανακυκλωμένα απορρίμματα συσκευασίας για την παραγωγή συσκευασιών και άλλων προϊόντων:
α) βελτιώνοντας τις συνθήκες της αγοράς για τα εν λόγω υλικά·
β) επανεξετάζοντας τους υφιστάμενους κανονισμούς που εμποδίζουν τη χρησιμοποίηση των υλικών αυτών.
▼M7 —————
6. Τα μέτρα και οι στόχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δημοσιεύονται από τα κράτη μέλη και αποτελούν αντικείμενο ενημερωτικής εκστρατείας προς το ευρύ κοινό και τους οικονομικούς παράγοντες.
7. H Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία μπορούν, λόγω της ειδικής τους κατάστασης, δηλαδή, αντίστοιχα, του μεγάλου αριθμού μικρών νήσων, της ύπαρξης αγροτικών και ορεινών περιοχών και του υφισταμένου σήμερα χαμηλού επιπέδου κατανάλωσης συσκευασιών, να αποφασίσουν:
α) να επιτύχουν, έως τις 30 Ιουνίου 2001 το αργότερο, χαμηλότερους στόχους από τους στόχους της παραγράφου 1 στοιχεία α) και γ), αλλά να επιτύχουν ποσοστό τουλάχιστον 25 % όσον αφορά την ανάκτηση ή την αποτέφρωση σε εγκαταστάσεις αποτεφρώσεως απορριμμάτων με ανάκτηση ενέργειας·
β) να μεταθέσουν, ταυτοχρόνως, την επίτευξη των στόχων της παραγράφου 1 στοιχεία α) και γ) σε μεταγενέστερη ημερομηνία, η οποία, ωστόσο, δεν πρέπει να είναι μεταγενέστερη της 31ης Δεκεμβρίου 2005·
γ) να μεταθέσουν την επίτευξη των στόχων της παραγράφου 1 στοιχεία β), δ) και ε) σε ημερομηνία της επιλογής τους, η οποία, ωστόσο, δεν πρέπει να είναι μεταγενέστερη της 31ης Δεκεμβρίου 2011.
▼M7 —————
10. Στα κράτη μέλη τα οποία έχουν θεσπίσει ή πρόκειται να θεσπίσουν προγράμματα που υπερβαίνουν τα ανώτατα όρια των στόχων της παραγράφου 1 και τα οποία διαθέτουν, για το σκοπό αυτό, μονάδες ανακύκλωσης και ανάκτησης κατάλληλης δυναμικότητας επιτρέπεται να επιδιώκουν αυτούς τους στόχους για την επίτευξη περιβαλλοντικής προστασίας υψηλού επιπέδου, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω μέτρα αποφεύγουν στρεβλώσεις της εσωτερικής αγοράς και δεν εμποδίζουν τα άλλα κράτη μέλη να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τα μέτρα αυτά. Η Επιτροπή επιβεβαιώνει τα μέτρα αυτά, αφού διαπιστώσει, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, ότι συνάδουν προς τις προαναφερόμενες αρχές και δεν αποτελούν αυθαίρετο μέσο διάκρισης ή συγκεκαλυμμένο περιορισμό του εμπορίου μεταξύ κρατών μελών.
11. Τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δυνάμει της συνθήκης προσχώρησης της 16ης Απριλίου 2003 δύνανται να αναβάλουν την επίτευξη των στόχων που μνημονεύονται στην παράγραφο 1, στοιχεία β), δ) και ε), έως την ημερομηνία της επιλογής τους, η οποία δεν θα είναι μεταγενέστερη από την 31η Δεκεμβρίου 2012 για την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, την Κύπρο, τη Λιθουανία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία· την 31η Δεκεμβρίου 2013 για τη Μάλτα· την 31η Δεκεμβρίου 2014 για την Πολωνία και την 31η Δεκεμβρίου 2015 για τη Λετονία.
Άρθρο 6α
Κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων
1. Για να εκτιμηθεί κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ):
α) Τα κράτη μέλη υπολογίζουν το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που παράγονται και ανακυκλώνονται σε ένα δεδομένο ημερολογιακό έτος. Τα απορρίμματα συσκευασίας που παράγονται σε ένα κράτος μέλος μπορεί να θεωρηθεί ότι ισούνται με την ποσότητα των συσκευασιών που διατίθεται στην αγορά κατά τη διάρκεια του ιδίου έτους στο εν λόγω κράτος μέλος·
β) το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που ανακυκλώθηκαν υπολογίζεται ως το βάρος των συσκευασιών που έχουν καταστεί απορρίμματα και που, αφού υποβλήθηκαν σε όλες τις αναγκαίες εργασίες ελέγχου και διαλογής και σε άλλες προπαρασκευαστικές εργασίες για την απομάκρυνση των αποβλήτων υλικών που δεν αποτελούν αντικείμενο της επακόλουθης επανεπεξεργασίας και για την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας ανακύκλωσης, εισέρχονται σε εργασία ανακύκλωσης, μέσω της οποίας τα απόβλητα υλικά μετατρέπονται σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες.
2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο α), το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας μετράται κατά την είσοδο των απορριμμάτων στην εργασία ανακύκλωσης.
Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας μπορεί να μετράται στην έξοδο οποιωνδήποτε εργασιών διαλογής, υπό την προϋπόθεση ότι:
α) τα εν λόγω εξερχόμενα απορρίμματα υποβάλλονται στη συνέχεια σε ανακύκλωση·
β) το βάρος των υλικών ή ουσιών που αφαιρούνται μέσω περαιτέρω εργασιών οι οποίες προηγούνται της εργασίας ανακύκλωσης και δεν ανακυκλώνονται στη συνέχεια, δεν περιλαμβάνεται στο βάρος των απορριμμάτων που αναφέρονται ως ανακυκλωμένα.
3. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν αποτελεσματικό σύστημα ποιοτικού ελέγχου και ιχνηλασιμότητας των απορριμμάτων συσκευασίας για να εξασφαλίσουν ότι τηρούνται οι όροι που προβλέπονται στο στοιχείο α) της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Για να εξασφαλιστεί η αξιοπιστία και η ακρίβεια των στοιχείων που συλλέγονται σχετικά με τα ανακυκλωμένα απορρίμματα συσκευασίας, το σύστημα μπορεί να αποτελείται από ηλεκτρονικά μητρώα που δημιουργούνται σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, από τεχνικές προδιαγραφές για τις απαιτήσεις ποιότητας των απορριμμάτων μετά τη διαλογή, ή από τα μέσα ποσοστά απωλειών για τα απορρίμματα που έχουν υποβληθεί σε διαλογή, για διάφορα είδη απορριμμάτων και πρακτικές διαχείρισης απορριμμάτων, αντιστοίχως. Τα μέσα ποσοστά απωλειών χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι δυνατόν να εξασφαλιστούν με άλλο τρόπο αξιόπιστα στοιχεία και υπολογίζονται βάσει των κανόνων υπολογισμού που καθορίζονται στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11α παράγραφος 10 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.
4. Προκειμένου να υπολογιστεί αν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ), η ποσότητα βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας που υφίσταται αναερόβια ή αερόβια επεξεργασία μπορεί να λογίζεται ως ανακυκλωμένη όταν η εν λόγω επεξεργασία παράγει λίπασμα, χώνευμα ή άλλο υλικό με παρεμφερή ποσότητα ανακυκλωμένου περιεχομένου σε σχέση με την εισροή, το οποίο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως ανακυκλωμένο προϊόν, υλικό ή ουσία. Όταν το προϊόν χρησιμοποιείται στο έδαφος, τα κράτη μέλη μπορούν να το υπολογίζουν ως ανακυκλωμένο μόνο αν αυτή η χρήση αποφέρει όφελος για τη γεωργία ή οικολογική βελτίωση.
5. Η ποσότητα υλικών απορριμμάτων συσκευασίας που παύουν να είναι απορρίμματα ως αποτέλεσμα προπαρασκευαστικής εργασίας πριν υποβληθούν σε επανεπεξεργασία, μπορεί να λογίζεται ως ανακυκλωμένη υπό την προϋπόθεση ότι τα υλικά αυτά προορίζονται να μετατραπούν με επακόλουθη επανεπεξεργασία σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες που θα χρησιμοποιηθούν είτε για τον αρχικό είτε για άλλον σκοπό. Ωστόσο, τα υλικά από αποχαρακτηρισμένα απόβλητα που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας ή για αποτέφρωση, για επίχωση ή για διάθεση σε χώρο υγειονομικής ταφής δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων ανακύκλωσης.
6. Για να κριθεί κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ), τα κράτη μέλη μπορούν να λάβουν υπόψη την ανακύκλωση των μετάλλων που διαχωρίζονται μετά την αποτέφρωση απορριμμάτων κατ’ αναλογία του μεριδίου των απορριμμάτων συσκευασίας που αποτεφρώνονται, με την προϋπόθεση ότι τα ανακυκλωμένα μέταλλα πληρούν συγκεκριμένα ποιοτικά κριτήρια, τα οποία προσδιορίζονται στην εκτελεστική πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11α παράγραφος 9 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.
7. Απορρίμματα συσκευασίας που αποστέλλονται σε άλλο κράτος μέλος για ανακύκλωση στο εν λόγω άλλο κράτος μέλος, μπορούν να προσμετρηθούν στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ) μόνο όσον αφορά το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η συλλογή των εν λόγω απορριμμάτων συσκευασίας.
8. Τα απορρίμματα συσκευασίας που εξάγονται από την Ένωση προσμετρώνται στην επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας από το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η συλλογή τους, μόνο εάν τηρούνται οι απαιτήσεις της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου και αν, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 3 ), ο εξαγωγέας μπορεί να αποδείξει ότι η μεταφορά των αποβλήτων συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του εν λόγω κανονισμού και ότι η επεξεργασία των απορριμμάτων συσκευασίας εκτός της Ένωσης διενεργείται υπό ισοδύναμες εν γένει συνθήκες με αυτές που επιβάλλει το σχετικό περιβαλλοντικό δίκαιο της Ένωσης.
9. Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή των παραγράφων 1 έως 5 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή εκδίδει έως την 31η Μαρτίου 2019 εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση κανόνων υπολογισμού, επαλήθευσης και υποβολής στοιχείων, ιδίως όσον αφορά το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που παράχθηκαν. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.
Άρθρο 6β
Έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης
1. Η Επιτροπή, σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, καταρτίζει εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ) το αργότερο τρία έτη πριν από τη λήξη των προθεσμιών που προβλέπονται στις εν λόγω διατάξεις.
2. Οι εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
α) εκτίμηση της επίτευξης των στόχων από κάθε κράτος μέλος·
β) κατάλογο των κρατών μελών τα οποία υπάρχει κίνδυνος να μην επιτύχουν τους στόχους εντός των αντίστοιχων προθεσμιών, μαζί με τις κατάλληλες συστάσεις προς τα εν λόγω κράτη μέλη·
γ) παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών οι οποίες χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη την Ένωση και θα μπορούσαν να παρέχουν κατευθύνσεις για την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων.
Άρθρο 7
Συστήματα επιστροφής, συλλογής και ανάκτησης
1. Για να επιτύχουν τους στόχους που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι καθιερώνονται συστήματα προκειμένου να επιτυγχάνεται:
α) η επιστροφή και/ή η συλλογή χρησιμοποιημένων συσκευασιών και/ή απορριμμάτων συσκευασίας από τον καταναλωτή, από άλλον τελικό χρήστη ή από το ρεύμα των απορριμμάτων, προκειμένου αυτά να διοχετεύονται προς τις πλέον ενδεδειγμένες εναλλακτικές λύσεις διαχείρισης απορριμμάτων·
β) η επαναχρησιμοποίηση ή η ανάκτηση, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης, των συλλεγόμενων συσκευασιών και/ή απορριμμάτων συσκευασίας.
Τα εν λόγω συστήματα επιτρέπουν τη συμμετοχή των οικονομικών παραγόντων των σχετικών τομέων και τη συμμετοχή των αρμόδιων δημόσιων αρχών. Τα συστήματα αυτά εφαρμόζονται επίσης για τα εισαγόμενα προϊόντα, υπό συνθήκες που δεν εισάγουν διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερειών που ισχύουν και των τυχόν τελών που επιβάλλονται για την πρόσβαση στα συστήματα, και σχεδιάζονται κατά τρόπον ώστε να αποφεύγονται εμπόδια στο εμπόριο ή στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, σε συμμόρφωση προς τη Συνθήκη.
2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2024, καθιερώνονται προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες, σύμφωνα με τα άρθρα 8 και 8α της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.
3. Τα μέτρα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 αποτελούν μέρος μιας πολιτικής που καλύπτει όλες τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, και λαμβάνουν ιδίως υπόψη τις απαιτήσεις σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας, ασφαλείας και υγιεινής των καταναλωτών, της προστασίας της ποιότητας, της γνησιότητας και των τεχνικών χαρακτηριστικών των συσκευασμένων αγαθών και των χρησιμοποιούμενων υλικών, καθώς και της προστασίας των δικαιωμάτων βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας.
4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για την προώθηση ανακύκλωσης υψηλής ποιότητας των απορριμμάτων συσκευασίας και επιτυγχάνουν τα αναγκαία ποιοτικά πρότυπα στους αντίστοιχους τομείς ανακύκλωσης. Για τον σκοπό αυτό, το άρθρο 11 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ισχύει για τα απορρίμματα συσκευασίας, περιλαμβανομένων των απορριμμάτων σύνθετων συσκευασιών.
Άρθρο 8
Σήμανση και σύστημα αναγνώρισης
1. Το Συμβούλιο αποφασίζει, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στη συνθήκη και όχι αργότερα από δύο έτη έπειτα από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, για τη σήμανση των συσκευασιών.
2. Για να διευκολύνεται η συλλογή, η επαναχρησιμοποίηση και η ανάκτηση, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης, πρέπει να αναφέρεται στη συσκευασία η φύση του ή των χρησιμοποιούμενων υλικών συσκευασίας, για λόγους αναγνώρισης και ταξινόμησης από την ενδιαφερόμενη βιομηχανία με βάση την απόφαση 97/129/ΕΚ της Επιτροπής ( 4 ).
3. Οι συσκευασίες φέρουν την κατάλληλη σήμανση είτε επί της ίδιας της συσκευασίας είτε στην ετικέτα. Η σήμανση πρέπει να είναι ευδιάκριτη και ευανάγνωστη καθώς και δεόντως ανθεκτική και μακρόβια, ακόμη και όταν ανοιχθεί η συσκευασία.
Άρθρο 8α
Ειδικά μέτρα περί των βιοαποικοδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών μεταφοράς
Έως τις 27 Μαΐου 2017 η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστική πράξη για τον καθορισμό των προδιαγραφών των σημάνσεων ή σημάτων για να είναι δυνατή η αναγνώριση, σε επίπεδο Ένωσης, των βιοαποικοδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών μεταφοράς και για την ορθή ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τις ιδιότητες λιπασματοποίησης των σακουλών αυτών. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.
Το αργότερο δεκαοκτώ μήνες μετά την έκδοση της εν λόγω εκτελεστικής πράξης τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η σήμανση των βιοαποικοδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών μεταφοράς να είναι σύμφωνη με τις προδιαγραφές της εν λόγω εκτελεστικής πράξης.
Άρθρο 9
Βασικές απαιτήσεις
1. Τρία έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να διατίθενται στην αγορά μόνον συσκευασίες οι οποίες πληρούν όλες τις βασικές απαιτήσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, συμπεριλαμβανομένου του παραρτήματος II.
2. Από την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 22, τα κράτη μέλη θεωρούν ότι πληρούνται όλες οι βασικές απαιτήσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, συμπεριλαμβανομένου του παραρτήματος II, εφόσον η συσκευασία είναι σύμφωνη:
α) με τα οικεία εναρμονισμένα πρότυπα, οι αριθμοί αναφοράς των οποίων έχουν δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν τους αριθμούς αναφοράς των εθνικών προτύπων μέσω των οποίων μεταφέρονται τα εν λόγω εναρμονισμένα πρότυπα·
β) με τα οικεία εθνικά πρότυπα που αναφέρονται στην παράγραφο 3, εφόσον, στους τομείς που καλύπτονται από τα πρότυπα αυτά, δεν υπάρχουν εναρμονισμένα πρότυπα.
3. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των εθνικών προτύπων τους, που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο β), και τα οποία θεωρούν ότι πληρούν τις απαιτήσεις που αναφέρονται στο παρόν άρθρο. Η Επιτροπή διαβιβάζει αμελλητί τα εν λόγω κείμενα στα άλλα κράτη μέλη.
Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν τους αριθμούς αναφοράς των προτύπων αυτών. Η Επιτροπή μεριμνά για τη δημοσίευσή τους στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
4. Όταν ένα κράτος μέλος ή η Επιτροπή κρίνουν ότι τα πρότυπα τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 2 δεν ανταποκρίνονται πλήρως στις βασικές απαιτήσεις του ορίζονται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή ή το εν λόγω κράτος μέλος παραπέμπει το θέμα στην επιτροπή που έχει συσταθεί από την οδηγία 83/189/ΕΟΚ, αναφέροντας τους σχετικούς λόγους. Η επιτροπή αυτή διατυπώνει γνώμη αμελλητί.
Υπό το πρίσμα της γνώμης αυτής, η Επιτροπή πληροφορεί τα κράτη μέλη εάν είναι αναγκαίο ή όχι να αποσυρθούν τα εν λόγω πρότυπα από τις δημοσιεύσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3.
5. Έως την 31η Δεκεμβρίου 2020, η Επιτροπή εξετάζει τη σκοπιμότητα της ενίσχυσης των βασικών απαιτήσεων με σκοπό, μεταξύ άλλων, να βελτιωθεί η σχεδίαση για επαναχρησιμοποίηση και η προώθηση της ανακύκλωσης υψηλής ποιότητας, καθώς και να ενισχυθεί η επιβολή τους. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, συνοδευόμενη, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, από νομοθετική πρόταση.
Άρθρο 10
Τυποποίηση
Η Επιτροπή προωθεί, όπου χρειάζεται, την κατάρτιση ευρωπαϊκών προτύπων τα οποία αφορούν τις βασικές απαιτήσεις που αναφέρονται στο παράρτημα II.
Η Επιτροπή προωθεί, ιδίως, την κατάρτιση ευρωπαϊκών προτύπων που αφορούν:
— κριτήρια και μεθοδολογίες για την ανάλυση του κύκλου ζωής των συσκευασιών,
— μεθόδους για τη μέτρηση και την εξακρίβωση της παρουσίας βαρέων μετάλλων και άλλων επικίνδυνων ουσιών στις συσκευασίες και της ελευθέρωσής τους στο περιβάλλον από συσκευασίες και απορρίμματα συσκευασίας,
— κριτήρια για ένα ελάχιστο όριο ανακυκλωμένων υλικών εμπεριεχομένων στις συσκευασίες, για κατάλληλους τύπους συσκευασιών,
— κριτήρια για μεθόδους ανακύκλωσης,
— κριτήρια για μεθόδους λιπασματοποίησης και για παραγόμενα λιπάσματα,
— κριτήρια για τη σήμανση συσκευασιών.
Άρθρο 11
Επίπεδα συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων στις συσκευασίες
1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι το άθροισμα των επιπέδων συγκέντρωσης μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου και εξασθενούς χρωμίου στις συσκευασίες ή στα στοιχεία των συσκευασιών, δεν πρέπει να υπερβαίνει τις ακόλουθες τιμές:
— 600 ppm κατά βάρος, δύο έτη μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 22,
— 250 ppm κατά βάρος, τρία έτη μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 22,
— 100 ppm κατά βάρος, πέντε έτη μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 22.
2. Τα επίπεδα συγκέντρωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν ισχύουν για συσκευασίες κατασκευασμένες εξ ολοκλήρου από μολυβδύαλο (κρύσταλλο) όπως ορίζεται στην οδηγία 69/493/ΕΟΚ ( 5 ).
3. Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21α για τη συμπλήρωση της παρούσας οδηγίας με τον καθορισμό των όρων υπό τους οποίους τα επίπεδα συγκέντρωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στα ανακυκλωμένα υλικά και στα κυκλώματα προϊόντων που βρίσκονται σε κλειστή και ελεγχόμενη αλυσίδα, καθώς και με τον καθορισμό των τύπων συσκευασίας που απαλλάσσονται από την απαίτηση που ορίζεται στην τρίτη περίπτωση της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 12
Συστήματα πληροφόρησης και υποβολή στοιχείων
1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζουν ότι δημιουργούνται κατά εναρμονισμένο τρόπο βάσεις δεδομένων για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας όπου τυχόν δεν υπάρχουν ήδη, προκειμένου να βοηθήσουν ώστε τα κράτη μέλη και η Επιτροπή να είναι σε θέση να παρακολουθούν την εφαρμογή των στόχων που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία.
2. Οι βάσεις δεδομένων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα στοιχεία που βασίζονται στο παράρτημα III και παρέχουν ιδίως πληροφορίες ως προς την έκταση, τα χαρακτηριστικά και την εξέλιξη των ροών των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας σε κάθε κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για τον τοξικό ή επικίνδυνο χαρακτήρα των υλικών συσκευασίας και των συστατικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους.
▼M7 —————
3α. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή για κάθε ημερολογιακό έτος τα στοιχεία που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως θ) και τα στοιχεία που αφορούν τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες.
Διαβιβάζουν τα στοιχεία ηλεκτρονικά, εντός 18 μηνών από το τέλος του έτους αναφοράς για το οποίο συλλέχθηκαν τα στοιχεία. Τα στοιχεία διαβιβάζονται με τον μορφότυπο που θεσπίζεται από την Επιτροπή στη βάση του παραρτήματος III σύμφωνα με την παράγραφο 3δ του παρόντος άρθρου.
Η πρώτη υποβολή στοιχείων σχετικά με τους στόχους που τίθενται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ) και των στοιχείων για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες αρχίζει το πρώτο πλήρες ημερολογιακό έτος μετά την έγκριση της εκτελεστικής πράξης που θεσπίζει τον μορφότυπο για την υποβολή στοιχείων, σύμφωνα με την παράγραφο 3δ του παρόντος άρθρου, και καλύπτει τα στοιχεία για την εν λόγω περίοδο αναφοράς.
3β. Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο συνοδεύονται από έκθεση ποιοτικού ελέγχου και έκθεση σχετικά με τα μέτρα που λήφθηκαν δυνάμει του άρθρου 6α παράγραφοι 3 και 8, περιλαμβανομένων λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με τα μέσα ποσοστά απωλειών, όπου αυτό έχει εφαρμογή.
3γ. Η Επιτροπή εξετάζει τα στοιχεία που υποβάλλονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο και δημοσιεύει έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα της εξέτασής της. Η έκθεση αξιολογεί την οργάνωση της συλλογής των στοιχείων, τις πηγές των στοιχείων και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε στα κράτη μέλη, καθώς και την πληρότητα, την αξιοπιστία, την επικαιρότητα και τη συνέπεια των εν λόγω στοιχείων. Η αξιολόγηση μπορεί να περιλαμβάνει συγκεκριμένες συστάσεις για βελτίωση. Η έκθεση συντάσσεται μετά την πρώτη υποβολή των στοιχείων από τα κράτη μέλη και, στη συνέχεια, κάθε τέσσερα έτη.
3δ. Έως τις 31 Μαρτίου 2019, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση του μορφοτύπου διαβίβασης των στοιχείων σύμφωνα με την παράγραφο 3α του παρόντος άρθρου. Για τους σκοπούς της υποβολής στοιχείων σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ε) της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τον μορφότυπο που καθορίζεται στην απόφαση 2005/270/ΕΚ της Επιτροπής ( 6 ). Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2 της παρούσας οδηγίας.
4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις όσον αφορά την παροχή λεπτομερών δεδομένων.
▼M7 —————
6. Τα κράτη μέλη απαιτούν από όλους τους ενδιαφερομένους οικονομικούς παράγοντες να παρέχουν στις αρμόδιες αρχές τα αξιόπιστα δεδομένα που αφορούν τον τομέα τους, τα οποία απαιτούνται δυνάμει του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 13
Ενημέρωση για τους χρήστες συσκευασιών
Εντός προθεσμίας δύο ετών από την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 22, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι οι χρήστες συσκευασιών, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των καταναλωτών, λαμβάνουν τις αναγκαίες πληροφορίες σχετικά με:
— τα συστήματα επιστροφής, συλλογής και ανάκτησης που έχουν στη διάθεσή τους,
— το ρόλο τους ως παραγόντων συμβολής στην επαναχρησιμοποίηση, την ανάκτηση και την ανακύκλωση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας,
— τη σημασία των σημάνσεων στις συσκευασίες που υπάρχουν στην αγορά,
— τα προσήκοντα στοιχεία των σχεδίων διαχείρισης συσκευασιών και απορριμμάτων συσκευασίας, όπως αναφέρονται στο άρθρο 14.
Τα κράτη μέλη προάγουν επίσης την ενημέρωση του καταναλωτή καθώς και εκστρατείες ευαισθητοποίησης.
Άρθρο 14
Σχέδια διαχείρισης
Σύμφωνα με τους στόχους και τα μέτρα που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν στα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ, ειδικό κεφάλαιο για τη διαχείριση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που λαμβάνονται βάσει των άρθρων 4 και 5.
Άρθρο 15
Οικονομικά μέσα
Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας βάσει των σχετικών διατάξεων της συνθήκης, εγκρίνει οικονομικά μέσα προκειμένου να προωθήσει την υλοποίηση των στόχων της παρούσας οδηγίας. Ελλείψει τέτοιων μέτρων, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν, σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν την πολιτική της Κοινότητας στον τομέα του περιβάλλοντος, μεταξύ άλλων της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», και τηρουμένων των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συνθήκη, μέτρα για την υλοποίηση των αυτών στόχων.
Άρθρο 16
Κοινοποίηση
1. Υπό την επιφύλαξη της οδηγίας 83/189/ΕΟΚ, προτού θεσπίσουν τέτοια μέτρα, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα σχέδια των μέτρων, που προτίθενται να θεσπίσουν στα πλαίσια της παρούσας οδηγίας, πλην των μέτρων φορολογικού χαρακτήρα, αλλά συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών προδιαγραφών οι οποίες συνδέονται με φορολογικά μέτρα τα οποία ενθαρρύνουν την τήρηση των τεχνικών αυτών προδιαγραφών, προκειμένου αυτή να είναι σε θέση να τα εξετάσει υπό το φως των υφιστάμενων διατάξεων, ακολουθώντας σε κάθε περίπτωση τη διαδικασία της προαναφερόμενης οδηγίας.
2. Εάν το προτεινόμενο μέτρο αποτελεί επίσης τεχνικό ζήτημα κατά την έννοια της οδηγίας 83/189/ΕΟΚ, το οικείο κράτος μέλος μπορεί να δηλώσει, όταν ακολουθεί τη διαδικασία κοινοποίησης που αναφέρεται στην παρούσα οδηγία, ότι η κοινοποίηση ισχύει επίσης και για την οδηγία 83/189/ΕΟΚ.
▼M7 —————
Άρθρο 18
Ελευθερία διάθεσης στην αγορά
Τα κράτη μέλη δεν εμποδίζουν τη διάθεση στην αγορά στο έδαφός τους των συσκευασιών που είναι σύμφωνες με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 19
Προσαρμογή στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο
1. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που απαιτούνται για την προσαρμογή του συστήματος αναγνώρισης που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 δεύτερο εδάφιο έκτη περίπτωση στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.
2. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 21α για την τροποποίηση του καταλόγου επεξηγηματικών παραδειγμάτων σχετικά με τον ορισμό της συσκευασίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I.
Άρθρο 20
Ειδικά μέτρα
Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21α προκειμένου να συμπληρωθεί η παρούσα οδηγία, όταν είναι απαραίτητο για την αντιμετώπιση τυχόν δυσχερειών που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τα αδρανή υλικά συσκευασίας που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης σε πολύ μικρές ποσότητες (δηλαδή περίπου 0,1 % κατά βάρος), τις πρωτογενείς συσκευασίες ιατροτεχνολογικών προϊόντων και φαρμακευτικών προϊόντων, τις μικρές συσκευασίες και τις πολυτελείς συσκευασίες.
Άρθρο 20α
Έκθεση περί πλαστικών σακουλών μεταφοράς
1. Έως τις 27 Νοεμβρίου 2021 η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας, σε επίπεδο Ένωσης, των μέτρων του άρθρου 4 παράγραφος 1α στην καταπολέμηση της συσσώρευσης απορριμάτων, την αλλαγή της συμπεριφοράς των καταναλωτών και την προώθηση της πρόληψης δημιουργίας αποβλήτων. Αν από την αξιολόγηση διαπιστωθεί ότι δεν είναι αποτελεσματικά τα ληφθέντα μέτρα, η Επιτροπή εξετάζει άλλους πιθανούς τρόπους για να επιτύχει τη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού ρεαλιστικών και πραγματοποιήσιμων στόχων σε επίπεδο Ένωσης, και υποβάλλει νομοθετική πρόταση, εφόσον είναι σκόπιμο.
2. Έως τις 27 Μαΐου 2017 η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την εξέταση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της χρήσης οξο-διασπώμενων πλαστικών σακουλών μεταφοράς και υποβάλλει νομοθετική πρόταση, εφόσον είναι σκόπιμο.
3. Η Επιτροπή αξιολογεί έως τις 27 Μαΐου 2017 από την άποψη των επιπτώσεων του κύκλου ζωής, τις διάφορες δυνατότητες μείωσης της κατανάλωσης των πολύ λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και υποβάλλει νομοθετική πρόταση, εφόσον είναι σκόπιμο.
Άρθρο 21
Διαδικασία επιτροπής
1. H Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή η οποία συστάθηκε με το άρθρο 39 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 7 ).
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
Εάν η επιτροπή δεν διατυπώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
Άρθρο 21α
Άσκηση της εξουσιοδότησης
1. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.
2. Η προβλεπόμενη στο άρθρο 11 παράγραφος 3, στο άρθρο 19 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 4 Ιουλίου 2018. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται σιωπηρά για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.
3. Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 3, στο άρθρο 19 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτή. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.
4. Πριν από την έκδοση μιας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου ( 8 ).
5. Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.
6. Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 3, του άρθρου 19 παράγραφος 2 και του άρθρου 20 τίθεται σε ισχύ εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.
Άρθρο 22
Θέση σε εφαρμογή στο εθνικό δίκαιο
1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία πριν από τις 30 Ιουνίου 1996. Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.
2. Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.
3. Επιπλέον, τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή όλες τις υφιστάμενες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που έχουν θεσπίσει στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.
3α. Με την προϋπόθεση ότι επιτυγχάνονται οι στόχοι που τίθενται στα άρθρα 4 και 6, τα κράτη μέλη μπορούν να μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο τις διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 1α και του άρθρου 7 μέσω συμφωνιών μεταξύ των αρμόδιων αρχών και των οικείων οικονομικών κλάδων.
Οι συμφωνίες αυτές πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) να μπορεί να επιβληθεί η τήρησή τους·
β) να προσδιορίζουν στόχους και τις αντίστοιχες προθεσμίες·
γ) να δημοσιεύονται στην οικεία Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ή σε επίσημο έγγραφο εξίσου προσιτό στο κοινό και να διαβιβάζονται στην Επιτροπή·
δ) τα επιτυγχανόμενα οτελέσματα να παρακολουθούνται τακτικά, να αναφέρονται στις αρμόδιες αρχές και στην Επιτροπή και να αθίστανται διαθέσιμα στο κοινό υπό τους όρους που ορίζονται στη συμφωνία·
ε) οι αρμόδιες αρχές να εξασφαλίζουν ότι εξετάζεται η επιτε-λούμενη στα πλαίσια της συμφωνίας πρόοδος·
στ) σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τη συμφωνία, τα κράτημέλη εφαρμόζουν τις οικείες διατάξεις της παρούσας οδηγίας με νομοθετικά, κανονιστικά ή διοικητικά μέτρα.
4. Εν πάση περιπτώσει, οι απαιτήσεις για την κατασκευή των συσκευασιών ισχύουν για τις συσκευασίες που χρησιμοποιούνται για ένα συγκεκριμένο προϊόν πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.
5. Επί πέντε το πολύ έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη επιτρέπουν να διατίθενται στην αγορά συσκευασίες κατασκευασμένες πριν από την ημερομηνία αυτή και σύμφωνες με την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία τους.
Άρθρο 23
Η οδηγία 85/339/ΕΟΚ καταργείται από την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 1.
Άρθρο 24
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Άρθρο 25
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1
Επεξηγηματικά παραδείγματα για το κριτήριο i)
Αποτελούν συσκευασία
Κουτιά γλυκών
Μεμβράνη που περιβάλλει θήκη CD
Θήκες ταχυδρόμησης καταλόγων και περιοδικών (με περιοδικό στο εσωτερικό τους)
Φόρμες κέικ που πωλούνται μαζί με κέικ
Ρόλοι, σωλήνες και κύλινδροι που περιβάλλονται από περιελιγμένο ελαστικό υλικό (π.χ. πλαστική μεμβράνη, αλουμίνιο, χαρτί), εκτός από τους ρόλους, σωλήνες και κυλίνδρους που αποτελούν μέρη μηχανών παραγωγής και δεν χρησιμοποιούνται για την παρουσίαση προϊόντος ως μονάδας πώλησης
Γλάστρες φυτών που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν μόνο για την πώληση και τη μεταφορά φυτών και όχι να παραμείνουν με το φυτό σε όλη τη διάρκεια ζωής του
Γυάλινα φιαλίδια για ενέσιμα διαλύματα
Άτρακτοι CD (που πωλούνται μαζί με CD αλλά δεν προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως μέσα αποθήκευσης)
Κρεμάστρες ρούχων (που πωλούνται μαζί με είδη ένδυσης)
Σπιρτόκουτα
Συστήματα στείρου φραγμού (σάκοι, δίσκοι και υλικά που απαιτούνται για να διατηρηθεί στείρο το προϊόν)
Κάψουλες για συστήματα ροφημάτων (π.χ. για καφέ, κακάο, γάλα) οι οποίες μένουν κενές μετά τη χρήση
Επαναπληρούμενες χαλύβδινες φιάλες που χρησιμοποιούνται για διάφορα είδη αερίων, εξαιρουμένων των πυροσβεστήρων
Δεν αποτελούν συσκευασία
Γλάστρες φυτών που προορίζονται να παραμείνουν με το φυτό σε όλη τη διάρκεια ζωής του
Εργαλειοθήκες
Φακελάκια τσαγιού
Κηρώδη στρώματα που περιβάλλουν τυρί
Περιβλήματα λουκάνικων
Κρεμάστρες ρούχων (εφόσον πωλούνται χωριστά)
Κάψουλες συστήματος ροφημάτων καφέ, φακελάκια από αλουμίνιο για καφέ και λοβοί από διηθητικό χάρτη με καφέ, που πετιούνται μαζί με το χρησιμοποιούμενο προϊόν του καφέ
Φύσιγγες μελάνης για εκτυπωτές
Θήκες CD, DVD και βιντεοταινιών (που πωλούνται μαζί με CD, DVD ή βιντεοταινία στο εσωτερικό τους)
Άτρακτοι CD (που πωλούνται κενές και προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως μέσα αποθήκευσης)
Διαλυτά σακουλάκια απορρυπαντικών
Κεριά τάφων (δοχεία για κεριά)
Μηχανικοί χειρόμυλοι (ενσωματωμένοι σε επαναπληρούμενο σκεύος, π.χ. στους επαναπληρούμενους μύλους άλεσης πιπεριού)
Επεξηγηματικά παραδείγματα για το κριτήριο ii)
Αποτελούν συσκευασία, εάν έχουν σχεδιαστεί και προορίζονται για πλήρωση στο σημείο πώλησης
Χάρτινες ή πλαστικές σακούλες μεταφοράς
Πιάτα και ποτήρια μιας χρήσης
Πλαστική μεμβράνη
Σακούλες για σάντουιτς
Αλουμινόχαρτο
Πλαστικό φύλλο για τη συσκευασία των ρούχων μετά τον καθαρισμό τους στα πλυντήρια
Δεν αποτελούν συσκευασία
Αναδευτήρες
Μαχαιροπίρουνα μιας χρήσης
Χαρτί περιτυλίγματος (που πωλείται χωριστά)
Χάρτινες θήκες ψησίματος (που πωλούνται κενές)
Φόρμες κέικ που πωλούνται χωρίς κέικ
Επεξηγηματικά παραδείγματα για το κριτήριο iii)
Αποτελούν συσκευασία
Ετικέτες αναρτημένες απευθείας ή προσδεμένες σε προϊόν
Αποτελούν μέρος της συσκευασίας
Βουρτσάκια μάσκαρας που αποτελούν μέρος του πώματος του δοχείου
Αυτοκόλλητες ετικέτες προσδεμένες σε άλλη συσκευασία
Συνδετήρες συρραφής
Πλαστικές θήκες
Δοσομετρητές που αποτελούν μέρος του πώματος δοχείων απορρυπαντικού
Μηχανικοί χειρόμυλοι (ενσωματωμένοι σε μη επαναπληρούμενο σκεύος, γεμάτο με προϊόν, π.χ. στους μύλους άλεσης πιπεριού που είναι γεμάτοι με πιπέρι)
Δεν αποτελούν συσκευασία
Ετικέτες αναγνώρισης μέσω ραδιοσυχνοτήτων (RFID tags)
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΙΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΤΗΣΙΜΗ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΗΣ, ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΩΝ
1. Ειδικές απαιτήσεις που αφορούν την κατασκευή και τη σύνθεση συσκευασιών
— Οι συσκευασίες πρέπει να κατασκευάζονται κατά τρόπο ώστε ο όγκος και το βάρος των συσκευασιών να περιορίζεται στο ελάχιστο όριο που επαρκεί ώστε να διατηρείται το αναγκαίο επίπεδο ασφαλείας, υγιεινής και αποδοχής για το συσκευασμένο προϊόν και για τον καταναλωτή.
— Οι συσκευασίες σχεδιάζονται, κατασκευάζονται και διατίθενται στο εμπόριο κατά τρόπο που να επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση ή την ανάκτησή τους, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσής τους, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, και να περιορίζει στο ελάχιστο τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, όταν γίνεται διάθεση των απορριμμάτων συσκευασίας ή των καταλοίπων από εργασίες διαχείρισης απορριμμάτων συσκευασίας.
— Οι συσκευασίες πρέπει να κατασκευάζονται κατά τρόπο ώστε η παρουσία επιβλαβών και άλλων επικίνδυνων ουσιών και υλικών ως συστατικών του υλικού συσκευασίας ή οποιουδήποτε στοιχείου της συσκευασίας να ελαχιστοποιείται όσον αφορά την παρουσία τους σε εκπομπές, την τέφρα ή το απόπλυμα όταν γίνεται καύση ή υγειονομική ταφή των συσκευασιών ή των καταλοίπων από διαδικασίες διαχείρισης ή των απορριμμάτων συσκευασίας.
2. Ειδικές απαιτήσεις που αφορούν την επαναχρησιμοποιήσιμη φύση συσκευασιών
Οι ακόλουθες απαιτήσεις πρέπει να πληρούνται ταυτοχρόνως:
— οι φυσικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά της συσκευασίας πρέπει να επιτρέπουν έναν ορισμένο αριθμό διακινήσεων ή επαναλαμβανόμενης χρήσης υπό κανονικά προβλέψιμες συνθήκες χρήσης,
— δυνατότητα κατεργασίας της χρησιμοποιημένης συσκευασίας, ούτως ώστε να πληρούνται απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας για το εργατικό δυναμικό,
— πρέπει να πληρούνται οι ειδικές απαιτήσεις για τις ανακτήσιμες συσκευασίες όταν οι συσκευασίες δεν χρησιμοποιούνται πλέον και, επομένως, καθίστανται απορρίμματα.
3. Ειδικές απαιτήσεις που αφορούν την ανακτήσιμη φύση συσκευασιών
α) Συσκευασίες ανακτήσιμες υπό μορφή ανακύκλωσης υλικών
Οι συσκευασίες πρέπει να κατασκευάζονται κατά τρόπο που να επιτρέπουν την ανακύκλωση ορισμένου ποσοστού κατά βάρος των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή προϊόντων τα οποία διατίθενται στην αγορά, σύμφωνα με τα ισχύοντα πρότυπα της Κοινότητας. Αυτό το ποσοστό μπορεί να ποικίλλει, ανάλογα με τον τύπο του υλικού που αποτελεί τη συσκευασία.
β) Συσκευασίες ανακτήσιμες υπό μορφή ανάκτησης ενέργειας
Τα απορρίμματα συσκευασίας που υπόκεινται σε κατεργασία με σκοπό την ανάκτηση ενέργειας πρέπει να έχουν ελάχιστη κατώτατη θερμογόνο τιμή που να επιτρέπει βελτιστοποίηση της ανάκτησης ενέργειας.
γ) Συσκευασίες ανακτήσιμες υπό μορφή λιπασματοποίησης
Τα απορρίμματα συσκευασίας που υφίστανται κατεργασία με σκοπό τη λιπασματοποίηση πρέπει να είναι βιοαποδομήσιμα, κατά τρόπο που να μην εμποδίζει τη χωριστή συλλογή και τη διαδικασία ή δραστηριότητα λιπασματοποίησης στην οποία υποβάλλονται.
δ) Βιοαποδομήσιμες συσκευασίες
Τα βιοαποδομήσιμα απορρίμματα συσκευασίας πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μπορούν να αποσυντίθενται με φυσικό, χημικό, θερμικό ή βιολογικό τρόπο έτσι ώστε το μεγαλύτερο μέρος του λιπάσματος που προκύπτει να αποσυντίθεται τελικώς σε διοξείδιο του άνθρακα, βιομάζα και νερό. Οι οξο-διασπώμενες πλαστικές συσκευασίες δεν θεωρούνται βιοαποδομήσιμες.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΣΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ
(ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΠΙΝΑΚΕΣ 1 ΕΩΣ 4)
1. |
Όσον αφορά τις πρωτογενείς, δευτερογενείς και τριτογενείς συσκευασίες: α) ποσότητες, για κάθε μεγάλη κατηγορία υλικών, των συσκευασιών που καταναλίσκονται εντός της χώρας (ποσότητες παραχθείσες + εισαχθείσες - εξαχθείσες) (πίνακας 1)· β) επαναχρησιμοποιούμενες ποσότητες (πίνακας 2). |
2. |
Όσον αφορά τα οικιακά και μη οικιακά απορρίμματα συσκευασίας: α) ποσότητες, για κάθε μεγάλη κατηγορία υλικών, των οποίων η ανάκτηση και η διάθεση έγινε εντός της χώρας (ποσότητες παραχθείσες + εισαχθείσες - εξαχθείσες) (πίνακας 3)· β) ανακυκλωμένες και ανακτώμενες ποσότητες, για κάθε μεγάλη κατηγορία υλικών (πίνακας 4). |
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
Ποσότητες συσκευασιών (πρωτογενών, δευτερογενών και τριτογενών) που καταναλίσκονται εντός της χώρας
ΠΙΝΑΚΑΣ 2
Ποσότητες συσκευασιών πρωτογενών, δευτερογενών και τριτογενών που επαναχρησιμοποιούνται εντός της χώρας
ΠΙΝΑΚΑΣ 3
Ποσότητες απορριμμάτων συσκευασίας των οποίων η ανάκτηση και η διάθεση γίνεται εντός της χώρας
ΠΙΝΑΚΑΣ 4
Ποσότητες απορριμμάτων συσκευασίας των οποίων η ανακύκλωση ή η ανάκτηση γίνεται εντός της χώρας
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV
ΣΧΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1Α ΣΤΟΙΧΕΙΟ Δ)
Το σχέδιο εφαρμογής που πρέπει να υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1α στοιχείο δ) περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
1. αξιολόγηση των παλαιότερων, των τρεχόντων και των προβλεπόμενων ποσοστών ανακύκλωσης, υγειονομικής ταφής και άλλου είδους επεξεργασίας απορριμμάτων συσκευασίας και των ροών που τα απαρτίζουν·
2. αξιολόγηση της εφαρμογής των σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων και των προγραμμάτων για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων σύμφωνα με τα άρθρα 28 και 29 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·
3. τους λόγους για τους οποίους το κράτος μέλος κρίνει ότι ενδέχεται να μην είναι σε θέση να επιτύχει τον σχετικό στόχο που ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία ζ) και θ) εντός της προθεσμίας που ορίζεται με τις εν λόγω διατάξεις και εκτίμηση της χρονικής παράτασης που είναι αναγκαία για την επίτευξη αυτού του στόχου·
4. τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία ζ) και θ) της παρούσας οδηγίας, τα οποία έχουν εφαρμογή στο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια της χρονικής παράτασης, συμπεριλαμβανομένων κατάλληλων οικονομικών μέσων και άλλων μέτρων με στόχο την παροχή κινήτρων για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και στο παράρτημα IVα της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·
5. χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή των μέτρων που προσδιορίζονται στο σημείο 4, καθορισμό του φορέα που είναι υπεύθυνος για την υλοποίησή τους και εκτίμηση της συμβολής τους στην επίτευξη των στόχων που ισχύουν σε περίπτωση χρονικής παράτασης·
6. πληροφορίες για τη χρηματοδότηση της διαχείρισης των αποβλήτων σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»·
7. μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας των δεδομένων, κατά περίπτωση, με στόχο τη βελτίωση του σχεδιασμού και της παρακολούθησης των επιδόσεων στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων.
( 1 ) ΕΕ αριθ. L 377 της 31.12.1991, σ. 20.
( 2 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1).
( 3 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190 της 12.7.2006, σ. 1).
( 4 ) ΕΕ L 50 της 20.2.1997, σ. 28.
( 5 ) ΕΕ αριθ. L 326 της 29.12.1969, σ. 36.
( 6 ) Απόφαση 2005/270/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Μαρτίου 2005, για τον καθορισμό των πινάκων του συστήματος βάσεων δεδομένων σύμφωνα με την οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 86 της 5.4.2005, σ. 6).
( 7 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).
( 8 ) ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.