(1)

Προκειμένου να διασφαλιστούν η αποτελεσματική εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης και η ακεραιότητα της εσωτερικής αγοράς εντός της Ένωσης και να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο ασφάλειας εντός του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, είναι αναγκαίο να θεσπιστούν ελάχιστοι κανόνες σχετικά με τον ορισμό των ποινικών αδικημάτων και των κυρώσεων για την παραβίαση των εν λόγω περιοριστικών μέτρων της Ένωσης.

(2)

Τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης, όπως τα μέτρα σχετικά με τη δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων, οι απαγορεύσεις διάθεσης κεφαλαίων και οικονομικών πόρων και οι απαγορεύσεις εισόδου στην επικράτεια κράτους μέλους ή διέλευσης από αυτή, καθώς και τα τομεακά οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα και το εμπάργκο όπλων, αποτελούν απαραίτητα μέσα για την προώθηση των στόχων της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), όπως ορίζονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Οι εν λόγω στόχοι περιλαμβάνουν τη διαφύλαξη των αξιών, της ασφάλειας, της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της Ένωσης, την εδραίωση και στήριξη της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των αρχών του διεθνούς δικαίου και τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας σύμφωνα με τους στόχους και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

(3)

Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές ποινικές και μη ποινικές κυρώσεις για την παραβίαση των εν λόγω περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων, όπως η υποχρέωση υποβολής στοιχείων, που προβλέπονται στο πλαίσιο αυτών. Είναι επίσης αναγκαίο οι εν λόγω κυρώσεις να αφορούν την καταστρατήγηση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης.

(4)

Η αποτελεσματική εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης απαιτεί κοινούς ελάχιστους κανόνες για τους ορισμούς της εγκληματικής συμπεριφοράς η οποία παραβιάζει τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι η εν λόγω συμπεριφορά συνιστά ποινικό αδίκημα όταν διαπράττεται εκ προθέσεως και κατά παράβαση απαγόρευσης ή υποχρέωσης που συνιστά περιοριστικό μέτρο της Ένωσης ή που καθορίζεται σε εθνική διάταξη για την εφαρμογή περιοριστικού μέτρου της Ένωσης, όταν απαιτείται η εφαρμογή του εν λόγω μέτρου σε εθνικό επίπεδο. Συγκεκριμένη συμπεριφορά θα πρέπει να συνιστά ποινικό αδίκημα και στην περίπτωση που διαπράττεται από βαριά αμέλεια. Όσον αφορά τα ποινικά αδικήματα που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, η έννοια της βαριάς αμέλειας θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν ότι οι παραβιάσεις των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης που αφορούν κεφάλαια, οικονομικούς πόρους, αγαθά, υπηρεσίες, συναλλαγές ή δραστηριότητες αξίας μικρότερης των 10 000 EUR δεν συνιστούν ποινικά αδικήματα. Ο αποκλεισμός ορισμένων παραβιάσεων από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας δεν θίγει τυχόν υποχρεώσεις που ορίζονται σε πράξεις που θεσπίζουν περιοριστικά μέτρα της Ένωσης προκειμένου οι παραβιάσεις να τιμωρούνται με αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές ποινικές ή μη ποινικές κυρώσεις.

(5)

Οι πράξεις που θεσπίζουν περιοριστικά μέτρα της Ένωσης μπορούν να προβλέπουν εξαιρέσεις από τις απαγορεύσεις που προβλέπονται σε αυτές με τη μορφή εξαιρέσεων ή παρεκκλίσεων. Συμπεριφορά η οποία είτε καλύπτεται από εξαίρεση που προβλέπεται σε πράξη που θεσπίζει περιοριστικά μέτρα της Ένωσης είτε εγκρίνεται από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών μέσω παρέκκλισης σύμφωνα με τις πράξεις που θεσπίζουν περιοριστικά μέτρα της Ένωσης δεν μπορεί να θεωρηθεί παραβίαση περιοριστικού μέτρου της Ένωσης.

(6)

Ειδικότερα, η αποτελεσματική εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης απαιτεί κοινούς ελάχιστους κανόνες για τις παραβιάσεις των μέτρων που συνίστανται στη δέσμευση κεφαλαίων ή οικονομικών πόρων, όπως ορίζεται στους σχετικούς κανονισμούς του Συμβουλίου. Τα εν λόγω μέτρα περιλαμβάνουν την απαγόρευση της άμεσης ή έμμεσης διάθεσης κεφαλαίων ή οικονομικών πόρων σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, οντότητες ή φορείς που υπόκεινται σε μέτρα δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων ή οικονομικών πόρων, ή προς όφελός τους, καθώς και την υποχρέωση δέσμευσης όλων των κεφαλαίων και οικονομικών πόρων που βρίσκονται στην ιδιοκτησία, στην κατοχή ή υπό τον έλεγχο των εν λόγω προσώπων, οντοτήτων ή φορέων.

(7)

Τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης περιλαμβάνουν περιορισμούς εισόδου (ταξιδιωτικές απαγορεύσεις) που θα πρέπει να καλύπτονται από την παρούσα οδηγία. Τα μέτρα αυτά, τα οποία συνήθως προβλέπονται σε απόφαση του Συμβουλίου που εκδίδεται βάσει του άρθρου 29 ΣΕΕ και εφαρμόζονται μέσω του εθνικού δικαίου, απαιτούν από τα κράτη μέλη να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εμποδίζουν την είσοδο των κατονομαζόμενων προσώπων σε όλες τις ζώνες της επικράτειας του κράτους μέλους ή τη διέλευση από αυτές.

(8)

Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στους μηχανισμούς χορήγησης ιθαγένειας και διαμονής, προκειμένου να αποτρέπεται η χρήση των εν λόγω μηχανισμών από τα άτομα που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα της Ένωσης για την παραβίαση των εν λόγω περιοριστικών μέτρων της Ένωσης.

(9)

Η σύναψη ή η συνέχιση οποιασδήποτε μορφής συναλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, καθώς και η ανάθεση ή η συνέχιση της εκτέλεσης οποιασδήποτε δημόσιας σύμβασης ή σύμβασης παραχώρησης που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των οδηγιών 2009/81/ΕΚ (4), 2014/23/ΕΕ (5), 2014/24/ΕΕ (6) ή 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), με τρίτο κράτος, φορείς τρίτου κράτους ή οντότητες και φορείς που ανήκουν ή ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από τρίτο κράτος ή φορείς τρίτου κράτους, θα πρέπει να συνιστούν ποινικό αδίκημα, όταν η απαγόρευση ή ο περιορισμός της εν λόγω συμπεριφοράς συνιστά περιοριστικό μέτρο της Ένωσης.

(10)

Τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης περιλαμβάνουν την απαγόρευση της εμπορίας, εισαγωγής, εξαγωγής, πώλησης, αγοράς, μεταβίβασης, διαμετακόμισης ή μεταφοράς αγαθών ή υπηρεσιών. Η παραβίαση των εν λόγω απαγορεύσεων θα πρέπει να συνιστά ποινικό αδίκημα, μεταξύ άλλων όταν τα αγαθά εισάγονται ή εξάγονται από ή προς τρίτη χώρα προκειμένου να μεταφερθούν σε προορισμό για τον οποίο η απαγόρευση εισαγωγής, εξαγωγής, πώλησης, αγοράς, μεταβίβασης, διαμετακόμισης ή μεταφοράς των εν λόγω εμπορευμάτων συνιστά περιοριστικό μέτρο της Ένωσης. Η παροχή, άμεσα ή έμμεσα, τεχνικής βοήθειας, υπηρεσιών διαμεσολάβησης, ασφάλισης και κάθε άλλης υπηρεσίας που σχετίζεται με τα εν λόγω αγαθά ή υπηρεσίες, θα πρέπει επίσης να συνιστά ποινικό αδίκημα. Για τον σκοπό αυτό, η έννοια των «αγαθών» περιλαμβάνει είδη, όπως στρατιωτική τεχνολογία και εξοπλισμός, αγαθά, λογισμικό και τεχνολογία, τα οποία περιλαμβάνονται στον Κοινό Στρατιωτικό Κατάλογο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 20 Φεβρουαρίου 2023 (8) ή απαριθμούνται στα παραρτήματα I και IV του κανονισμού (ΕΕ) 2021/821 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

(11)

Τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης περιλαμβάνουν τομεακά οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα για την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ή την άσκηση χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων. Οι εν λόγω χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και δραστηριότητες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη χρηματοδότηση και χρηματοδοτική συνδρομή, την παροχή επενδύσεων και επενδυτικών υπηρεσιών, την έκδοση κινητών αξιών και μέσων χρηματαγοράς, την αποδοχή καταθέσεων, την παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών χρηματοπιστωτικών μηνυμάτων, τη διαπραγμάτευση τραπεζογραμματίων, την παροχή υπηρεσιών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και την παροχή κρυπτοστοιχείων και κρυπτοπορτοφολιών. Η παραβίαση των εν λόγω τομεακών οικονομικών και χρηματοδοτικών μέτρων θα πρέπει να συνιστά ποινικό αδίκημα.

(12)

Τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης περιλαμβάνουν τομεακά οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα για την παροχή υπηρεσιών πέρα από τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Οι εν λόγω υπηρεσίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, νομικές συμβουλευτικές υπηρεσίες, υπηρεσίες εμπιστοσύνης, υπηρεσίες δημόσιων σχέσεων, υπηρεσίες λογιστικής, λογιστικού ελέγχου, τήρησης λογιστικών βιβλίων και παροχής φορολογικών συμβουλών, επιχειρηματικών συμβουλών και συμβουλών διαχείρισης, συμβουλών σε θέματα ΤΠ, ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες, υπηρεσίες αρχιτεκτόνων και μηχανικών. Η παραβίαση των εν λόγω τομεακών οικονομικών και χρηματοδοτικών μέτρων θα πρέπει να συνιστά ποινικό αδίκημα.

(13)

Καμία από τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι επιβάλλει υποχρεώσεις σε φυσικά πρόσωπα οι οποίες θα έθιγαν το δικαίωμα μη αυτοενοχοποίησης και σιωπής, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 7 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/343 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), για τα κράτη μέλη που δεσμεύονται από αυτήν, καθώς και στο άρθρο 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο «Χάρτης»).

(14)

Η αποτελεσματική εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης απαιτεί κοινούς ελάχιστους κανόνες για τον ορισμό του ποινικού αδικήματος που συνιστά συμπεριφορά η οποία καταστρατηγεί περιοριστικά μέτρα της Ένωσης.

(15)

Ένα ολοένα και πιο διαδεδομένο παράδειγμα συμπεριφοράς η οποία καταστρατηγεί τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης είναι η πρακτική κατονομαζόμενων προσώπων, οντοτήτων και φορέων να χρησιμοποιούν, να μεταβιβάζουν σε τρίτους ή να διαθέτουν με άλλον τρόπο κεφάλαια ή οικονομικούς πόρους που ανήκουν, άμεσα ή έμμεσα, βρίσκονται στην κατοχή ή ελέγχονται από τα εν λόγω κατονομαζόμενα πρόσωπα, οντότητες ή φορείς με σκοπό την απόκρυψη των εν λόγω κεφαλαίων ή οικονομικών πόρων. Επιπλέον, η πρακτική της παροχής ψευδών ή παραπλανητικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων ελλιπών σχετικών πληροφοριών, προκειμένου να αποκρύπτεται ότι ένα κατονομαζόμενο πρόσωπο, οντότητα ή φορέας είναι ο τελικός ιδιοκτήτης ή δικαιούχος κεφαλαίων ή οικονομικών πόρων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα της Ένωσης ισοδυναμεί επίσης με καταστρατήγηση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης. Επομένως, θα πρέπει να συνιστά ποινικό αδίκημα βάσει της παρούσας οδηγίας η εν λόγω συμπεριφορά ή οποία καταστρατηγεί τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης.

(16)

Η μη συμμόρφωση με την υποχρέωση αναφοράς στις αρμόδιες διοικητικές αρχές που προβλέπεται από πράξεις που θεσπίζουν περιοριστικά μέτρα της Ένωσης θα πρέπει να συνιστά ποινικό αδίκημα βάσει της παρούσας οδηγίας.

(17)

Για την αποτελεσματική εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης απαιτούνται κοινοί ελάχιστοι κανόνες σχετικά με τον ορισμό των ποινικών αδικημάτων που συνίστανται σε συμπεριφορές που παραβιάζουν ή δεν πληρούν τις ειδικές προϋποθέσεις βάσει αδειών που χορηγούνται από τις αρμόδιες αρχές για τη διεξαγωγή ορισμένων δραστηριοτήτων, οι οποίες, ελλείψει τέτοιας άδειας, συνιστούν παραβίαση απαγόρευσης ή περιορισμού που συνιστά περιοριστικό μέτρο της Ένωσης. Κάθε δραστηριότητα που διεξάγεται χωρίς άδεια θα μπορούσε να θεωρηθεί, ανάλογα με τις περιστάσεις της υπόθεσης, παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης που συνίστανται σε δέσμευση κεφαλαίων ή οικονομικών πόρων, ταξιδιωτικές απαγορεύσεις, εμπάργκο όπλων ή άλλα τομεακά οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα.

(18)

Η παρούσα οδηγία, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης αναφοράς παραβίασης των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, θα πρέπει να ισχύει για τους επαγγελματίες του νομικού κλάδου, όπως ορίζονται από τα κράτη μέλη, όταν παρέχουν υπηρεσίες στο πλαίσιο επαγγελματικών δραστηριοτήτων, όπως νομικές, χρηματοπιστωτικές και εμπορικές υπηρεσίες. Υπάρχει σαφής κίνδυνος κατάχρησης των υπηρεσιών των εν λόγω επαγγελματιών του νομικού κλάδου για τον σκοπό της παραβίασης των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης. Ωστόσο, θα πρέπει να προβλέπονται εξαιρέσεις από οποιαδήποτε υποχρέωση αναφοράς πληροφοριών τις οποίες λαμβάνουν ή αποκτούν από έναν από τους πελάτες τους ή σχετικά με αυτόν, κατά τη διαπίστωση της νομικής θέσης τους ή κατά την εκτέλεση του καθήκοντος υπεράσπισης ή εκπροσώπησης του εν λόγω πελάτη σε δικαστικές διαδικασίες ή σχετικά με αυτές, συμπεριλαμβανομένης της παροχής συμβουλών σχετικά με την κίνηση ή την αποφυγή τέτοιων διαδικασιών. Επομένως, οι εν λόγω νομικές συμβουλές θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται στην υποχρέωση τήρησης του επαγγελματικού απορρήτου, εκτός εάν ο επαγγελματίας του νομικού κλάδου συμμετέχει εκ προθέσεως στην παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, όταν οι νομικές συμβουλές παρέχονται με σκοπό την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης ή όταν ο επαγγελματίας του νομικού κλάδου γνωρίζει ότι ο πελάτης ζητεί νομικές συμβουλές με σκοπό την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης.

(19)

Τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης δεν θα πρέπει να οδηγούν σε διακρίσεις εις βάρος πελατών πιστωτικών ιδρυμάτων και χρηματοπιστωτικών οργανισμών ή σε αδικαιολόγητο αποκλεισμό τους από την πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.

(20)

Η παρούσα οδηγία δεν αποσκοπεί στην ποινικοποίηση της ανθρωπιστικής βοήθειας για άτομα που έχουν ανάγκη ή δραστηριοτήτων για την υποστήριξη βασικών ανθρώπινων αναγκών που παρέχονται σύμφωνα με τις αρχές της αμεροληψίας, του ανθρωπισμού, της ουδετερότητας και της ανεξαρτησίας και, κατά περίπτωση, σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.

(21)

Θα πρέπει επίσης να ποινικοποιηθούν η ηθική αυτουργία και η συνέργεια διάπραξης ποινικού αδικήματος βάσει της παρούσας οδηγίας. Η απόπειρα διάπραξης ορισμένων ποινικών αδικημάτων βάσει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει επίσης να ποινικοποιηθεί.

(22)

Οι κυρώσεις για φυσικά πρόσωπα για τα ποινικά αδικήματα που σχετίζονται με την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, όπως ορίζονται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αποτρεπτικές και αναλογικές. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να καθοριστούν ελάχιστα όρια για την ανώτατη στερητική της ελευθερίας ποινή για τα φυσικά πρόσωπα. Θα πρέπει επίσης να προβλέπονται επικουρικές κυρώσεις ή μέτρα στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών.

(23)

Δεδομένου ότι τα περιοριστικά μέτρα της Ένωσης επιβάλλονται επίσης σε νομικά πρόσωπα, τα εν λόγω νομικά πρόσωπα θα πρέπει να υπέχουν ευθύνη για αδικήματα που σχετίζονται με την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης όπως ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Ως εκ τούτου, ως νομικό πρόσωπο νοείται κάθε νομική οντότητα που έχει το εν λόγω καθεστώς βάσει του εφαρμοστέου δικαίου, πλην κρατών ή δημοσίων φορέων που ασκούν κρατική εξουσία καθώς και διεθνών οργανισμών δημοσίου δικαίου. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη των οποίων το δίκαιο θεσπίζει την ποινική ευθύνη των νομικών προσώπων θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι το δίκαιό τους προβλέπει αποτελεσματικά, αποτρεπτικά και αναλογικά είδη και επίπεδα ποινικών κυρώσεων όπως ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη των οποίων το δίκαιο δεν προβλέπει την ποινική ευθύνη των νομικών προσώπων θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι το δίκαιό τους προβλέπει αποτελεσματικά, αποτρεπτικά και αναλογικά είδη και επίπεδα μη ποινικού χαρακτήρα κυρώσεων όπως ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Τα ανώτατα επίπεδα προστίμων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία για τα αδικήματα που ορίζονται σε αυτήν θα πρέπει να εφαρμόζονται τουλάχιστον στις σοβαρότερες μορφές τέτοιων αδικημάτων. Είναι σημαντικό η σοβαρότητα της συμπεριφοράς, καθώς και η ατομική, χρηματοοικονομική και άλλη κατάσταση των οικείων νομικών προσώπων, να λαμβάνεται υπόψη ώστε να διασφαλίζεται ότι η επιβληθείσα κύρωση είναι αποτελεσματική, αποτρεπτική και αναλογική. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούν ποσοστό του συνολικού παγκόσμιου κύκλου εργασιών του εκάστοτε νομικού προσώπου, ή να καθορίζουν πάγια ποσά. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίσουν ποια από τις δύο εν λόγω επιλογές θα χρησιμοποιήσουν κατά τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο.

(24)

Όταν τα κράτη μέλη, κατά τον καθορισμό των προστίμων που επιβάλλονται σε νομικά πρόσωπα, επιλέγουν να εφαρμόσουν το κριτήριο του συνολικού παγκόσμιου κύκλου εργασιών νομικού προσώπου, θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα υπολογίσουν τον συγκεκριμένο κύκλο εργασιών με βάση το οικονομικό έτος που προηγείται του οικονομικού έτους στο οποίο διαπράχθηκε το ποινικό αδίκημα ή το οικονομικό έτος που προηγείται του έτους της απόφασης επιβολής προστίμου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εξετάσουν τη θέσπιση κανόνων για τις περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί το ποσό του προστίμου με βάση τον συνολικό παγκόσμιο κύκλο εργασιών του νομικού προσώπου κατά το οικονομικό έτος που προηγείται του οικονομικού έτους στο οποίο διαπράχθηκε το ποινικό αδίκημα ή κατά το οικονομικό έτος που προηγείται του έτους της απόφασης επιβολής προστίμου. Στις περιπτώσεις αυτές, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι δυνατόν να λαμβάνουν υπόψη άλλα κριτήρια, όπως ο συνολικός παγκόσμιος κύκλος εργασιών που πραγματοποιήθηκε σε ένα άλλο οικονομικό έτος. Όταν οι εν λόγω κανόνες περιλαμβάνουν τον καθορισμό πάγιων ποσών προστίμων, δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό για τα εν λόγω ποσά να φθάνουν το μέγιστο επίπεδο που καθορίζεται στην παρούσα οδηγία ως ελάχιστη απαίτηση για το μέγιστο επίπεδο προστίμων που καθορίζεται σε πάγια ποσά.

(25)

Όταν τα κράτη μέλη επιλέγουν να καθορίσουν ανώτατο επίπεδο προστίμων σε πάγια ποσά, τα εν λόγω επίπεδα θα πρέπει να θεσπίζονται στο εθνικό δίκαιο. Τα ανώτατα επίπεδα τέτοιων προστίμων θα πρέπει να εφαρμόζονται στις σοβαρότερες μορφές ποινικών αδικημάτων που καθορίζει η παρούσα οδηγία, και διαπράττονται από οικονομικά ισχυρά νομικά πρόσωπα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να καθορίζουν τη μέθοδο υπολογισμού των εν λόγω υψηλότερων επιπέδων προστίμων, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών όρων. Τα κράτη μέλη καλούνται να επανεξετάζουν τακτικά τα επίπεδα των προστίμων που καθορίζονται σε πάγια ποσά σε σχέση με τα ποσοστά πληθωρισμού και άλλες διακυμάνσεις της νομισματικής αξίας, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες στο εθνικό τους δίκαιο διαδικασίες. Τα κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ θα πρέπει να προβλέπουν μέγιστα επίπεδα προστίμων στο νόμισμά τους τα οποία αντιστοιχούν στα επίπεδα που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία σε ευρώ κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της. Τα εν λόγω κράτη μέλη καλούνται να επανεξετάζουν τακτικά τα επίπεδα προστίμων μεταξύ άλλων σε σχέση με την εξέλιξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας.

(26)

Η θέσπιση του ανώτατου επιπέδου προστίμων δεν θίγει τη διακριτική ευχέρεια των δικαστών ή των δικαστηρίων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών να επιβάλλουν τις κατάλληλες κυρώσεις στις επιμέρους υποθέσεις. Δεδομένου ότι η παρούσα οδηγία δεν θεσπίζει ελάχιστα επίπεδα προστίμων, οι δικαστές ή τα δικαστήρια θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να επιβάλλουν τις κατάλληλες κυρώσεις, λαμβάνοντας υπόψη την ατομική, οικονομική και άλλη κατάσταση του εκάστοτε νομικού προσώπου και τη σοβαρότητα της συμπεριφοράς.

(27)

Θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη προσέγγιση όσον αφορά τα επίπεδα κυρώσεων που επιβάλλονται, ενώ η αποτελεσματικότητά τους θα πρέπει να ενισχυθεί μέσω της θέσπισης κοινών επιβαρυντικών περιστάσεων που, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του εθνικού δικαίου, αντικατοπτρίζουν τη σοβαρότητα του ποινικού αδικήματος που διαπράττεται. Η έννοια των επιβαρυντικών περιστάσεων θα πρέπει να νοείται είτε ως πραγματικά περιστατικά που δίνουν την δυνατότητα στον εθνικό δικαστή ή δικαστήριο να επιβάλει αυστηρότερες ποινές για το ίδιο αδίκημα σε σχέση με την ποινή που επιβάλλεται συνήθως χωρίς τα εν λόγω πραγματικά περιστατικά, είτε ως δυνατότητα αντιμετώπισης περισσότερων ποινικών αδικημάτων σωρευτικά, προκειμένου να αυξηθεί το επίπεδο της ποινής. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, ότι τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες περιστάσεις μπορεί να θεωρηθεί επιβαρυντική περίσταση: όταν το αδίκημα διαπράχθηκε στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης όπως ορίζεται στην απόφαση-πλαίσιο 2008/841/ΔΕΥ του Συμβουλίου (11)· όταν το αδίκημα αφορούσε πλαστά ή παραποιημένα έγγραφα· όταν το αδίκημα διαπράχθηκε από επαγγελματία πάροχο υπηρεσιών κατά παράβαση των επαγγελματικών υποχρεώσεών του εν λόγω επαγγελματία παρόχου υπηρεσιών· όταν το αδίκημα διαπράχθηκε από δημόσιο λειτουργό κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, ο οποίος μπορεί να είναι κάθε αρμόδιος υπάλληλος, είτε κατέχει επίσημο αξίωμα στην Ένωση, στα κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες, είτε άλλο πρόσωπο που ασκεί δημόσιο λειτούργημα· όταν το αδίκημα απέφερε ή αναμενόταν να αποφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη ή μέσω αυτού αποφεύχθηκαν σημαντικές δαπάνες, άμεσα ή έμμεσα· όταν ο παραβάτης κατέστρεψε αποδεικτικά στοιχεία ή προέβη σε εκφοβισμό ή επηρεασμό μαρτύρων ή καταγγελλόντων· ή όταν το φυσικό ή νομικό πρόσωπο είχε προηγουμένως καταδικαστεί οριστικά. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον μία από αυτές τις επιβαρυντικές περιστάσεις προβλέπεται ως πιθανή επιβαρυντική περίσταση σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες του νομικού τους συστήματος για τις επιβαρυντικές περιστάσεις. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστή ή του δικαστηρίου να αποφασίσει αν θα αυξήσει την ποινή λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της επιμέρους υπόθεσης.

(28)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, ότι τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα μπορεί να θεωρηθεί ελαφρυντική περίσταση: όταν ο παραβάτης παρέχει στις αρμόδιες αρχές πληροφορίες τις οποίες δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν διαφορετικά, παρέχοντάς τους συνδρομή στην ταυτοποίηση και την προσαγωγή των άλλων παραβατών ενώπιον της δικαιοσύνης· ή όταν ο παραβάτης παρέχει στις αρμόδιες αρχές πληροφορίες, τις οποίες δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν διαφορετικά, παρέχοντάς τους συνδρομή στην εξεύρεση αποδεικτικών στοιχείων. Στην αξιολόγηση των ελαφρυντικών περιστάσεων, θα πρέπει να εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστή ή του δικαστηρίου να αποφασίσει αν θα μειώσει την ποινή λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές περιστάσεις της κάθε υπόθεσης. Οι εν λόγω περιστάσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη φύση, το χρονοδιάγραμμα και την έκταση των παρεχόμενων πληροφοριών και το επίπεδο συνεργασίας του παραβάτη.

(29)

Η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων που επιβάλλεται από περιοριστικά μέτρα της Ένωσης έχει διοικητικό χαρακτήρα. Επομένως, θα πρέπει να διακρίνεται από τα μέτρα δέσμευσης ποινικού χαρακτήρα που αναφέρονται στην οδηγία 2014/42/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12). Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτρέπουν τη δέσμευση και τη δήμευση οργάνων και προϊόντων που προέρχονται από τα αδικήματα που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία. Τα κράτη μέλη που δεσμεύονται από την οδηγία 2014/42/ΕΕ θα πρέπει να πράξουν σύμφωνα με τη συγκεκριμένη οδηγία. Επιπλέον, ειδικά σε περιπτώσεις στις οποίες το κατονομαζόμενο πρόσωπο ή ο εκπρόσωπος κατονομαζόμενης οντότητας ή φορέα διαπράττει ή συμμετέχει σε συγκεκριμένα αδικήματα που αφορούν την καταστρατήγηση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, είναι αναγκαίο να καταστούν δυνατές η δέσμευση και δήμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα της Ένωσης, ακόμη και όταν ενδέχεται να μην αποτελούν όργανα ή προϊόντα βάσει της οδηγίας 2014/42/ΕΕ. Στις εν λόγω περιπτώσεις, ως συνέπεια της ενέργειας απόκρυψης, το κατονομαζόμενο πρόσωπο, οντότητα ή φορέας δύναται να συνεχίζει να έχει πρόσβαση και να χρησιμοποιεί πλήρως ή να διαθέτει τα κεφάλαια ή τους οικονομικούς πόρους που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα της Ένωσης και που αποτελούν το αντικείμενο της απόκρυψης. Επομένως, τα εν λόγω κεφάλαια ή οικονομικοί πόροι θα πρέπει να δεσμεύονται και να δημεύονται, σύμφωνα με την οδηγία 2014/42/ΕΕ. Τα δικαιώματα των καλόπιστων τρίτων δεν θα πρέπει να θίγονται.

(30)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με τις προθεσμίες παραγραφής που είναι αναγκαίες ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα ποινικά αδικήματα που σχετίζονται με την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, με την επιφύλαξη των εθνικών κανόνων που δεν ορίζουν προθεσμίες παραγραφής για την έρευνα, τη δίωξη και την επιβολή. Βάσει της παρούσας οδηγίας, επιτρέπεται στα κράτη μέλη να καθορίζουν συντομότερες προθεσμίες παραγραφής από εκείνες που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία, υπό την προϋπόθεση ότι στα νομικά τους συστήματα είναι δυνατόν να διακόπτονται ή να αναστέλλονται οι εν λόγω συντομότερες προθεσμίες παραγραφής σε περίπτωση πράξεων που μπορούν να προσδιοριστούν σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

(31)

Δεδομένων, ειδικότερα, των παγκόσμιων δραστηριοτήτων των παραβατών, καθώς και του διασυνοριακού χαρακτήρα των ποινικών αδικημάτων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία και της διενέργειας διασυνοριακών ερευνών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεμελιώσουν τη δικαιοδοσία τους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των εν λόγω αδικημάτων.

(32)

Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική διερεύνηση και δίωξη των παραβιάσεων των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θέτουν στη διάθεση των αρμόδιων αρχών αποτελεσματικά ερευνητικά μέσα, όπως είναι εκείνα που διατίθενται βάσει του εθνικού τους δικαίου για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος ή άλλων σοβαρών εγκλημάτων, εάν και στον βαθμό που η χρήση των εν λόγω μέσων είναι κατάλληλη και αναλογική προς τη φύση και τη σοβαρότητα των ποινικών αδικημάτων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία όπως προβλέπεται στο εθνικό δίκαιο. Τέτοια εργαλεία θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν παρακολούθηση των επικοινωνιών, μυστική παρακολούθηση, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής παρακολούθησης, ελεγχόμενες παραδόσεις, παρακολούθηση τραπεζικών λογαριασμών και άλλα μέσα χρηματοοικονομικής έρευνας. Τα εν λόγω μέσα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και με πλήρη σεβασμό του Χάρτη. Είναι επιτακτικό να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

(33)

Τα αναφερόμενα στο άρθρο 4 της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1937 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13) πρόσωπα που αναφέρουν πληροφορίες στις αρμόδιες αρχές σχετικά με παλαιότερες, υπό εξέλιξη ή σχεδιαζόμενες παραβιάσεις των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης κάθε απόπειρας καταστρατήγησής τους, τις οποίες έχουν αποκτήσει στο πλαίσιο των εργασιακών τους δραστηριοτήτων, κινδυνεύουν να υποστούν αντίποινα στο πλαίσιο αυτό. Οι εν λόγω αναφορές των καταγγελλόντων μπορούν να ενισχύσουν την επιβολή των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης παρέχοντας πληροφορίες σχετικά, για παράδειγμα, με γεγονότα που αφορούν παραβιάσεις των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, τις περιστάσεις τους και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, εταιρείες και τρίτες χώρες. Επομένως, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι εφαρμόζονται κατάλληλες ρυθμίσεις οι οποίες παρέχουν τη δυνατότητα στους εν λόγω καταγγέλλοντες να χρησιμοποιούν εμπιστευτικούς διαύλους, για να ειδοποιούν τις αρμόδιες αρχές και οι οποίες τους προστατεύουν από αντίποινα. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι η οδηγία (ΕΕ) 2019/1937 εφαρμόζεται σε περίπτωση αναφοράς παραβιάσεων των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης και για την προστασία των προσώπων που αναφέρουν τις εν λόγω παραβιάσεις, υπό τους όρους που καθορίζονται σε αυτήν.

(34)

Για να διασφαλιστεί ένα αποτελεσματικό, ολοκληρωμένο και συνεκτικό σύστημα επιβολής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να οργανώσουν εσωτερική συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ όλων των αρμόδιων αρχών τους που εμπλέκονται στη διοικητική και ποινική επιβολή.

(35)

Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική διερεύνηση και δίωξη των παραβιάσεων των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους και μέσω της Ευρωπόλ, της Eurojust και της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, καθώς και με τις υπηρεσίες αυτές, στο πλαίσιο των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων τους και σύμφωνα με το εφαρμοστέο νομικό πλαίσιο. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών θα πρέπει επίσης να ανταλλάσσουν πληροφορίες μεταξύ τους και με την Επιτροπή σχετικά με πρακτικά ζητήματα. Η Επιτροπή μπορεί, εφόσον απαιτείται, να δημιουργήσει δίκτυο εμπειρογνωμόνων και επαγγελματιών για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και την παροχή συνδρομής στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών προκειμένου να διευκολύνει τη διερεύνηση αδικημάτων που σχετίζονται με την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης. Η εν λόγω συνδρομή δεν θα πρέπει να συνεπάγεται τη συμμετοχή της Επιτροπής στην έρευνα και τη δίωξη μεμονωμένων ποινικών υποθέσεων που διεξάγονται από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι περιλαμβάνει οικονομική στήριξη ή οποιαδήποτε άλλη δημοσιονομική δέσμευση από την Επιτροπή.

(36)

Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ποινικών αδικημάτων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, είναι απαραίτητο οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών να συλλέγουν ακριβή, συνεπή και συγκρίσιμα στατιστικά δεδομένα σχετικά με τα εν λόγω αδικήματα. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι υπάρχει κατάλληλο σύστημα καταγραφής, παραγωγής και διαβίβασης των υφιστάμενων στατιστικών δεδομένων για τα αδικήματα που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Είναι σημαντικό τα εν λόγω στατιστικά δεδομένα να χρησιμοποιούνται από τα κράτη μέλη για την εξυπηρέτηση στρατηγικού και του επιχειρησιακού σχεδιασμού των δραστηριοτήτων επιβολής, για την ανάλυση της κλίμακας και των τάσεων των αδικημάτων που σχετίζονται με την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, καθώς και για την παροχή πληροφοριών στους πολίτες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαβιβάζουν στην Επιτροπή σχετικά στατιστικά δεδομένα σχετικά με διαδικασίες που σχετίζονται με την παραβίαση περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, τα οποία συλλέγονται από δεδομένα που υπάρχουν ήδη σε κεντρικό ή αποκεντρωμένο επίπεδο εντός της επικράτειας του κράτους μέλους. Η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογεί τακτικά και να δημοσιεύει σε έκθεση τα αποτελέσματα της αξιολόγησής της με βάση τα στατιστικά δεδομένα που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη.

(37)

Μέσω τροποποίησης της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1673 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14) θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης θα θεωρείται κύριο αδίκημα για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία.

(38)

Δεδομένης της επείγουσας ανάγκης να καθίστανται υπόλογα τα φυσικά και τα νομικά πρόσωπα που εμπλέκονται στην παραβίαση περιοριστικών μέτρων της Ένωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θέσουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία εντός 12 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(39)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(40)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Ιρλανδία γνωστοποίησε, με επιστολή της 3ης Μαρτίου 2023, την επιθυμία της να συμμετάσχει στην έκδοση και εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

(41)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η θέσπιση κοινών ελάχιστων κανόνων σχετικά με τους ορισμούς των αδικημάτων που σχετίζονται με την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης και η διαθεσιμότητα αποτελεσματικών, αποτρεπτικών και αναλογικών ποινικών κυρώσεων για ποινικά αδικήματα που σχετίζονται με την παραβίαση των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, λαμβανομένου υπόψη του εγγενούς διασυνοριακού χαρακτήρα της παραβίασης των περιοριστικών μέτρων της Ένωσης και της δυνατότητάς του να υπονομεύσει την επίτευξη των στόχων της Ένωσης όσον αφορά τη διαφύλαξη της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, καθώς και την προάσπιση των κοινών αξιών της Ένωσης μπορούν όμως, εξαιτίας της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως διατυπώνεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(42)

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν τον σεβασμό των δικονομικών δικαιωμάτων των υπόπτων ή των κατηγορουμένων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών. Στο πλαίσιο αυτό, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγουν τις υποχρεώσεις των κρατών μελών που απορρέουν από το δίκαιο της Ένωσης σχετικά με τα δικονομικά δικαιώματα στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, και ειδικότερα από τις οδηγίες 2010/64/ΕΕ (15), 2012/13/ΕΕ (16), 2013/48/ΕΕ (17), (ΕΕ) 2016/343, (ΕΕ) 2016/800 (18) και (ΕΕ) 2016/1919 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (19).

(43)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τον Χάρτη, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων στην ελευθερία και την ασφάλεια, της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, της επιχειρηματικής ελευθερίας, του δικαιώματος ιδιοκτησίας, του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος υπεράσπισης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος μη αυτοενοχοποίησης και σιωπής, των αρχών της νομιμότητας και αναλογικότητας των ποινικών αδικημάτων και κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένης της αρχής της μη αναδρομικότητας των ποινικών κυρώσεων, καθώς και της αρχής ne bis in idem. Η παρούσα οδηγία επιδιώκει τον πλήρη σεβασμό των εν λόγω δικαιωμάτων και αρχών και πρέπει να εφαρμόζεται αναλόγως,

1)

«περιοριστικά μέτρα της Ένωσης»: τα περιοριστικά μέτρα που θεσπίζονται από την Ένωση βάσει του άρθρου 29 ΣΕΕ ή του άρθρου 215 ΣΛΕΕ·

2)

«κατονομαζόμενο πρόσωπο, οντότητα ή φορέας»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο, οντότητα ή φορέας που υπόκειται σε περιοριστικά μέτρα της Ένωσης·

3)

«κεφάλαια»: χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και οικονομικά οφέλη κάθε είδους, στα οποία ενδεικτικώς περιλαμβάνονται:

4)

«οικονομικοί πόροι»: τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά ή ακίνητα, που δεν είναι κεφάλαια αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απόκτηση κεφαλαίων, αγαθών ή υπηρεσιών·

5)

«δέσμευση κεφαλαίων» η παρεμπόδιση κίνησης, μεταβίβασης, μεταβολής ή χρήσης κεφαλαίων ή πρόσβασης σε κεφάλαια ή διαπραγμάτευσης κεφαλαίων που μπορεί να οδηγήσει σε μεταβολή ως προς τον όγκο, το ποσό, τον τόπο διατήρησής τους, το ιδιοκτησιακό καθεστώς, την κατοχή, τον χαρακτήρα, τον προορισμό ή άλλη μεταβολή ή η οποία θα καθιστούσε δυνατή τη χρησιμοποίηση των συγκεκριμένων κεφαλαίων, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης χαρτοφυλακίων·

6)

«δέσμευση οικονομικών πόρων»: η παρεμπόδιση της χρήσης οικονομικών πόρων για την απόκτηση κεφαλαίων, αγαθών ή υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων της πώλησης, της εκμίσθωσης ή της υποθήκευσής τους.

α)

το αδίκημα διαπράχθηκε στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης όπως ορίζεται στην απόφαση-πλαίσιο 2008/841/ΔΕΥ·

β)

το αδίκημα περιλάμβανε τη χρήση από τον παραβάτη πλαστών ή παραποιημένων εγγράφων·

γ)

το αδίκημα διαπράχθηκε από επαγγελματία πάροχο υπηρεσιών κατά παράβαση των επαγγελματικών υποχρεώσεών του εν λόγω επαγγελματία παρόχου υπηρεσιών·

δ)

το αδίκημα διαπράχθηκε από δημόσιο υπάλληλο κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του ή από άλλο πρόσωπο κατά την άσκηση δημόσιου λειτουργήματος·

ε)

το αδίκημα απέφερε ή αναμενόταν να αποφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη ή μέσω αυτού αποφεύχθησαν σημαντικές δαπάνες, άμεσα ή έμμεσα, στον βαθμό που τα εν λόγω οφέλη ή οι εν λόγω δαπάνες μπορούν να καθοριστούν·

στ)

ο παραβάτης κατέστρεψε αποδεικτικά στοιχεία ή προέβη σε εκφοβισμό μαρτύρων ή καταγγελλόντων·

ζ)

το φυσικό ή νομικό πρόσωπο είχε προηγουμένως καταδικαστεί αμετάκλητα για αδικήματα που καλύπτονται από τα άρθρα 3 και 4.

α)

ο παραβάτης παρέχει στις αρμόδιες αρχές πληροφορίες τις οποίες δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν διαφορετικά, παρέχοντάς τους συνδρομή στην ταυτοποίηση και την προσαγωγή των άλλων παραβατών ενώπιον της δικαιοσύνης·

β)

ο παραβάτης παρέχει στις αρμόδιες αρχές πληροφορίες, τις οποίες δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν διαφορετικά, παρέχοντάς τους συνδρομή στην εξεύρεση αποδεικτικών στοιχείων.

α)

να διασφαλίζει κοινές προτεραιότητες και κατανόηση της σχέσης μεταξύ ποινικής και διοικητικής επιβολής·

β)

να ανταλλάσσει πληροφορίες για στρατηγικούς σκοπούς, εντός των ορίων που καθορίζονται στο εφαρμοστέο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο·

γ)

διαβούλευση σε μεμονωμένες έρευνες, εντός των ορίων που καθορίζονται στο εφαρμοστέο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο.

«κγ)

παραβίαση περιοριστικών μέτρων της Ένωσης.».