EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός — Κανόνες της ΕΕ για τις υπηρεσίες αεροναυτιλίας

 

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 550/2004 σχετικά με την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ;

Ο κανονισμός θεσπίζει απαιτήσεις για την ασφαλή και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας για τη γενική εναέρια κυκλοφορία στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού*. Ο κανονισμός είναι δεσμευτικός και ισχύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Ο κανονισμός επισημαίνει τις διαδικασίες πιστοποίησης των παρόχων υπηρεσιών αεροναυτιλίας που θα υιοθετηθούν από τις εποπτικές αρχές των χωρών της ΕΕ. Τα πιστοποιητικά, που ισχύουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των παρόχων υπηρεσιών αεροναυτιλίας. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται η άνευ διακρίσεων πρόσβαση στις υπηρεσίες των χρηστών του εναέριου χώρου* ιδίως όσον αφορά την ασφάλεια, και η δυνατότητα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε άλλους παρόχους υπηρεσιών αεροναυτιλίας, χρήστες εναέριου χώρου και αερολιμένες εντός της ΕΕ.

Απαιτήσεις πιστοποίησης

Σε αυτές περιλαμβάνονται τα παρακάτω:

  • γνώσεις και καταλληλότητα·
  • συστήματα για τη διαχείριση της ασφάλειας και της ποιότητας·
  • συστήματα υποβολής αναφορών και οικονομική ευρωστία·
  • κάλυψη ευθύνης, ασφάλιση και ασφάλεια·
  • ιδιοκτησιακό καθεστώς και οργανωτική δομή, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης της σύγκρουσης συμφερόντων·
  • ανθρώπινο δυναμικό, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων στελέχωσης.

Εθνικές εποπτικές αρχές

Οι εθνικές εποπτικές αρχές των χωρών της ΕΕ είναι υπεύθυνες για τον ορισμό ενός κατόχου πιστοποιητικού που θα παρέχει υπηρεσίες εναέριας κυκλοφορίας σε αποκλειστική βάση. Επίσης, διασφαλίζουν τη συμμόρφωση όσον αφορά τα τμήματα εναέριου χώρου που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους. Αυτό πραγματοποιείται από κοινού (ή με συμφωνία), εάν ένα τμήμα εκτείνεται στον εναέριο χώρο περισσότερων χωρών ή εάν ένας κάτοχος πιστοποιητικού δραστηριοποιείται σε περισσότερες από μία χώρες.

Εάν ένας πάροχος δεν πληροί τις απαιτήσεις, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να λάβουν μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της ανάκλησης του πιστοποιητικού. Κατόπιν, αποτελεί ευθύνη των αρχών να εξασφαλίσουν τη συνέχεια των υπηρεσιών.

Λειτουργικά τμήματα εναέριου χώρου

Οι χώρες της ΕΕ και οι τρίτες χώρες θα πρέπει, ανάλογα με την περίπτωση, να διασφαλίσουν με αμοιβαία συμφωνία την υλοποίηση λειτουργικών τμημάτων εναέριου χώρου. Θα πρέπει να έχουν την απαραίτητη χωρητικότητα και αποτελεσματικότητα για τη διατήρηση υψηλού επιπέδου ασφάλειας και μειωμένων περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ένας συντονιστής του συστήματος λειτουργικών τμημάτων εναέριου χώρου μπορεί να οριστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την υποβοήθηση αυτής της διαδικασίας.

Επίσης, οι εθνικές αρχές δύνανται να ορίζουν έναν αποκλειστικό πάροχο μετεωρολογικών υπηρεσιών.

Όσον αφορά τη γενική εναέρια κυκλοφορία,* επιχειρησιακά δεδομένα ανταλλάσσονται σε πραγματικό χρόνο μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών αεροναυτιλίας, χρηστών του εναέριου χώρου και αερολιμένων, με αποκλειστικό στόχο τη διευκόλυνση των επιχειρησιακών αναγκών. Οι σχέσεις συνεργασίας μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών και με τις στρατιωτικές αρχές επισημοποιούνται με εγκεκριμένες γραπτές συμφωνίες.

Ο κανονισμός απαιτεί ανοικτές λογιστικές διαδικασίες και θεσπίζει λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη δίκαιη και διαφανή τιμολόγηση των υπηρεσιών αεροναυτιλίας στους χρήστες του εναέριου χώρου.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

Εφαρμόζεται από τις 20 Απριλίου 2004.

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα:

ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός: μια πρωτοβουλία με την οποία ο σχεδιασμός, η διαχείριση και η ρύθμιση του εναέριου χώρου συντονίζονται σε ολόκληρη την ΕΕ.
Χρήστες του εναέριου χώρου: φορείς εκμετάλλευσης αεροσκαφών που χρησιμοποιούνται στη γενική εναέρια κυκλοφορία.
Γενική εναέρια κυκλοφορία: πτήσεις που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τους κανόνες και τις διαδικασίες του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ΔΟΠΑ). Σε αυτές μπορεί να περιλαμβάνονται και ορισμένες στρατιωτικές πτήσεις.

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 550/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού (κανονισμός για την παροχή υπηρεσιών) (EE L 96 της 31.3.2004, σ. 10-19)

Οι διαδοχικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004 έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη απόδοση έχει μόνο αξία τεκμηρίωσης.

ΣΥΝΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΑ

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2018, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και την ίδρυση Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αεροπορική Ασφάλεια, και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2111/2005, (ΕΚ) αριθ. 1008/2008, (ΕΕ) αριθ. 996/2010, (ΕΕ) αριθ. 376/2014 και των οδηγιών 2014/30/ΕΕ και 2014/53/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και για την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 552/2004 και (ΕΚ) αριθ. 216/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3922/91 του Συμβουλίου (EE L 212 της 22.8.2018, σ. 1-122)

Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 390/2013 της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2013, για καθορισμό μηχανισμού επιδόσεων των υπηρεσιών αεροναυτιλίας και των λειτουργιών δικτύου (ΕΕ L 128 της 9.5.2013, σ. 1-30)

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 391/2013 της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2013, για τον καθορισμό κοινού συστήματος χρέωσης των αεροναυτιλιακών υπηρεσιών (ΕΕ L 128 της 9.5.2013, σ. 31-58)

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 409/2013 της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2013, για τον καθορισμό κοινών έργων, τη σύσταση διοικητικής αρχής και τον προσδιορισμό κινήτρων για την εφαρμογή του Γενικού Προγράμματος για τη Διαχείριση της Εναέριας Κυκλοφορίας στην Ευρώπη (ΕΕ L 123 της 4.5.2013, σ. 1-7)

Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο — Η δημιουργία του ενιαίου ευρωπαϊκού ουρανού [COM(1999) 614 τελικό της 1ης Δεκεμβρίου 1999].

Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 176/2011 της Επιτροπής, της 24ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τις πληροφορίες που πρέπει να διαβιβάζονται πριν από τον προσδιορισμό και την τροποποίηση λειτουργικού τμήματος του εναέριου χώρου (ΕΕ L 51 της 25.2.2011, σ. 2-7)

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1034/2011 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2011, για την εποπτεία της ασφάλειας στη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας και των υπηρεσιών αεροναυτιλίας, και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2010 (ΕΕ L 271 της 18.10.2011, σ. 15-22)

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1035/2011 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό κοινών απαιτήσεων για την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας και την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 482/2008 και (ΕΕ) αριθ. 691/2010 (ΕΕ L 271 της 18.10.2011, σ. 23-41)

Βλέπε ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 482/2008 της Επιτροπής, της 30ής Μαΐου 2008, για τη θέσπιση συστήματος εγγύησης της ασφάλειας λογισμικού που επιτρέπει να εφαρμόζουν οι φορείς παροχής υπηρεσιών αεροναυτιλίας και για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2096/2005 (ΕΕ L 141 της 31.5.2008, σ. 5-10)

Βλέπε ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 549/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, για τη χάραξη του πλαισίου για τη δημιουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού («κανονισμός-πλαίσιο») (ΕΕ L 96 της 31.3.2004, σ. 1-9)

Βλέπε ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 551/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, για την οργάνωση και τη χρήση του εναέριου χώρου στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού (ΕΕ L 96 της 31.3.2004, σ. 20-25)

Βλέπε ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 552/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του ευρωπαϊκού δικτύου διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας («κανονισμός για τη διαλειτουργικότητα») (ΕΕ L 96 της 31.3.2004, σ. 26-42)

Βλέπε ενοποιημένη απόδοση.

τελευταία ενημέρωση 20.05.2019

Top