–

την ένσταση αναρμοδιότητας την οποία προέβαλε η Επιτροπή με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 8 Ιουνίου 2023,

–

τις παρατηρήσεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας επί της ενστάσεως αναρμοδιότητας που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 24 Ιουλίου 2023,

–

τη διάταξη της 25ης Οκτωβρίου 2023 περί συνεκδικάσεως της ενστάσεως αναρμοδιότητας με την ουσία της υποθέσεως,

1

Με τις προσφυγές που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η Δημοκρατία της Πολωνίας ζητεί την ακύρωση των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 12ης Οκτωβρίου και της 23ης Νοεμβρίου 2022, στην υπόθεση T‑830/22, και της 13ης Ιανουαρίου 2023, στην υπόθεση T‑156/23, περί ανακτήσεως μέσω συμψηφισμού των ποσών τα οποία η Δημοκρατία της Πολωνίας οφείλει ως ημερήσια χρηματική ποινή επιβληθείσα από τον Αντιπρόεδρο του Δικαστηρίου με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), για τις περιόδους μεταξύ, αφενός, της 15ης Ιουλίου και της 29ης Αυγούστου 2022 και, αφετέρου, της 30ής Αυγούστου και της 28ης Οκτωβρίου 2022 (στο εξής, από κοινού: προσβαλλόμενες αποφάσεις).

2

Εκτιμώντας ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, θεσπίζοντας τον ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy o Sądzie ym oraz niektórych innych ustaw (νόμο για την τροποποίηση του νόμου περί οργανώσεως των τακτικών δικαστηρίων, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ορισμένων άλλων νόμων), της 20ής Δεκεμβρίου 2019 (Dz. U. του 2020, θέση 190), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Επιτροπή άσκησε, την 1η Απριλίου 2021, προσφυγή λόγω παραβάσεως ενώπιον του Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 258, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, η οποία πρωτοκολλήθηκε με τον αριθμό C‑204/21.

3

Παράλληλα, η Επιτροπή υπέβαλε αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων δυνάμει του άρθρου 279 ΣΛΕΕ.

4

Με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), η Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου δέχθηκε την αίτηση, διατάσσοντας τη Δημοκρατία της Πολωνίας να αναστείλει, έως τη δημοσίευση της περατώνουσας τη δίκη στην υπόθεση C‑204/21 αποφάσεως, τόσο την εφαρμογή ορισμένων εθνικών διατάξεων που θεσπίσθηκαν με τον νόμο για την τροποποίηση του νόμου περί οργανώσεως των τακτικών δικαστηρίων, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ορισμένων άλλων νόμων, όσο και τα αποτελέσματα των αποφάσεων του Izba Dyscyplinarna (πειθαρχικού τμήματος) του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου, Πολωνία) με τις οποίες επετράπη η κίνηση ποινικής διαδικασίας κατά συγκεκριμένου δικαστή ή η σύλληψή του. Η Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου την υποχρέωσε επίσης να γνωστοποιήσει στην Επιτροπή, το αργότερο ένα μήνα μετά την κοινοποίηση της διατάξεως της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), όλα τα ληφθέντα μέτρα προς πλήρη συμμόρφωση προς την ανωτέρω διάταξη.

5

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 16 Αυγούστου 2021, η Δημοκρατία της Πολωνίας ζήτησε την ανάκληση της διατάξεως της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593). Η εν λόγω αίτηση απορρίφθηκε με τη διάταξη της 6ης Οκτωβρίου 2021, Πολωνία κατά Επιτροπής (C‑204/21 R, EU:C:2021:834).

6

Εκτιμώντας ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν είχε λάβει όλα τα μέτρα τα οποία είχαν επιβληθεί με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), η Επιτροπή υπέβαλε, στις 7 Σεπτεμβρίου 2021, νέα αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων, ζητώντας να επιβληθεί στη Δημοκρατία της Πολωνίας ημερήσια χρηματική ποινή.

7

Με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), ο Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου υποχρέωσε τη Δημοκρατία της Πολωνίας να καταβάλλει στην Επιτροπή χρηματική ποινή ύψους 1000000 ευρώ ημερησίως, από την ημερομηνία κοινοποιήσεως της ως άνω διατάξεως στη Δημοκρατία της Πολωνίας και μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία θα είχε συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), ή, ελλείψει συμμορφώσεως, μέχρι την ημερομηνία δημοσιεύσεως της περατώνουσας τη δίκη στην υπόθεση C‑204/21 αποφάσεως.

8

Ελλείψει στοιχείων τα οποία να πιστοποιούν ότι οι πολωνικές αρχές εκτέλεσαν το σύνολο των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), η Επιτροπή ενέγραψε απαίτηση ύψους 1000000 ευρώ ημερησίως από τις 3 Νοεμβρίου 2021, ημερομηνία κοινοποιήσεως της διατάξεως της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878).

9

Με έγγραφο της 15ης Ιουνίου 2022, η Δημοκρατία της Πολωνίας ενημέρωσε την Επιτροπή ότι με τον ustawa o zmianie ustawy o Sądzie ym oraz niektórych innych ustaw (νόμο για την τροποποίηση του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ορισμένων άλλων νόμων), της 9ης Ιουνίου 2022 (Dz. U. του 2022, θέση 1259, στο εξής: νόμος της 9ης Ιουνίου 2022), κατέστη εφικτή η εφαρμογή των μέτρων που είχαν επιβληθεί με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), και ότι, κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν μπορούσε πλέον, από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του εν λόγω νόμου, ήτοι από τις 15 Ιουλίου 2022, να απαιτήσει την καταβολή των ημερήσιων χρηματικών ποινών οι οποίες είχαν επιβληθεί με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878).

10

Με έγγραφο της 20ής Ιουλίου 2022, η Επιτροπή εκτίμησε ότι, παρά τη σημειωθείσα πρόοδο σε ορισμένα επιμέρους ζητήματα, η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν είχε πλήρως συμμορφωθεί προς τις απορρέουσες από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593) υποχρεώσεις.

11

Με έγγραφα της 27ης Ιουλίου και της 29ης Αυγούστου 2022, η Επιτροπή ζήτησε από τη Δημοκρατία της Πολωνίας να καταβάλει τα διάφορα ποσά που οφείλονταν ως ημερήσιες χρηματικές ποινές επιβληθείσες από το Δικαστήριο και της επισήμανε ότι, σε περίπτωση μη καταβολής τους, θα προέβαινε στην είσπραξή τους μέσω συμψηφισμού, δυνάμει του άρθρου 101, παράγραφος 1, και του άρθρου 102 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1) (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός).

12

Εν συνεχεία, η Επιτροπή απηύθυνε προς τη Δημοκρατία της Πολωνίας όχληση για την έντοκη πληρωμή των εν λόγω ποσών.

13

Με τις αποφάσεις της 12ης Οκτωβρίου και της 23ης Νοεμβρίου 2022, η Επιτροπή ενημέρωσε τη Δημοκρατία της Πολωνίας ότι σκόπευε να συμψηφίσει το συνολικό χρέος της ύψους 63210000 ευρώ με διάφορες απαιτήσεις της έναντι της Ένωσης.

14

Με έγγραφα της 30ής Σεπτεμβρίου και της 28ης Οκτωβρίου 2022, η Επιτροπή ζήτησε από τη Δημοκρατία της Πολωνίας να καταβάλει τα διάφορα ποσά που οφείλονταν ως ημερήσιες χρηματικές ποινές επιβληθείσες από το Δικαστήριο.

15

Εν συνεχεία, η Επιτροπή απηύθυνε προς τη Δημοκρατία της Πολωνίας όχληση προς πληρωμή των εν λόγω ποσών εντόκως.

16

Με την απόφαση της 13ης Ιανουαρίου 2023, η Επιτροπή ενημέρωσε τη Δημοκρατία της Πολωνίας ότι σκόπευε να συμψηφίσει την οφειλή της, συνολικού ποσού 60270027,40 ευρώ, με απαίτηση που είχε έναντι της Ένωσης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ).

17

Στις 10 Μαρτίου 2023, θεωρώντας ότι η έναρξη ισχύος του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022 συνιστούσε μεταβολή των περιστάσεων, η Δημοκρατία της Πολωνίας ζήτησε από το Δικαστήριο να ανακαλέσει ή, επικουρικώς, να τροποποιήσει τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), δυνάμει του άρθρου 163 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.

18

Με τη διάταξη της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), το ποσό της επιβληθείσας με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878) χρηματικής ποινής, μειώθηκε σε 500000 ευρώ ημερησίως από την ημερομηνία υπογραφής της εν λόγω διατάξεως.

19

Με την απόφαση της 5ης Ιουνίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21, EU:C:2023:442), το Δικαστήριο δέχθηκε την προσφυγή που άσκησε η Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 258 ΣΛΕΕ και διαπίστωσε τις παραβάσεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

20

Η Δημοκρατία της Πολωνίας ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

21

Η Επιτροπή ζητεί, κατ’ ουσίαν, από το Γενικό Δικαστήριο:

22

Αφού οι διάδικοι αγόρευσαν κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση επί του σημείου αυτού, το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει τη συνεκδίκαση των υπό κρίση υποθέσεων προς έκδοση κοινής αποφάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 68, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

23

Η Επιτροπή προβάλλει αναρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου να εκδικάσει τις υπό κρίση προσφυγές. Υποστηρίζει ότι, μολονότι οι προσφυγές ακυρώσεως στρέφονται κατά των αποφάσεων συμψηφισμού της Επιτροπής, εντούτοις οι προσφυγές αυτές δεν αφορούν τις τυπικές προϋποθέσεις συμψηφισμού των ποσών που προβλέπονται στο άρθρο 101, παράγραφος 1, και στο άρθρο 102 του δημοσιονομικού κανονισμού, αλλά αποσκοπούν, στην πραγματικότητα, στο να καθορίσει το Γενικό Δικαστήριο αν, μετά την έναρξη ισχύος του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022, εξακολούθησε να οφείλεται ημερήσια χρηματική ποινή ύψους 1000000 ευρώ η οποία επιβλήθηκε με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878).

24

Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η εξέταση των προσφυγών θα ισοδυναμούσε, για το Γενικό Δικαστήριο, με εκτίμηση περί του αν η Δημοκρατία της Πολωνίας εκτέλεσε, μέσω του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022, τα προσωρινά μέτρα που της επιβλήθηκαν με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), στο πλαίσιο διαδικασίας λόγω παραβάσεως δυνάμει του άρθρου 258 ΣΛΕΕ. Πλην όμως, κατά την Επιτροπή, από τις διατάξεις της Συνθήκης ΛΕΕ προκύπτει ότι κάθε εκτίμηση περί της εκτελέσεως των προσωρινών μέτρων εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων. Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, απαντώντας σε ερώτηση του Γενικού Δικαστηρίου, η Επιτροπή υποστήριξε ότι η παρέκκλιση από την αρμοδιότητα που ισχύει για τις προσφυγές οι οποίες αφορούν τη μη εκτέλεση αποφάσεως του Δικαστηρίου εκδοθείσας δυνάμει του άρθρου 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ εφαρμόζεται, κατ’ αναλογίαν, εν προκειμένω.

25

Η Δημοκρατία της Πολωνίας αντικρούει την επιχειρηματολογία της Επιτροπής.

26

Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι οι αρμοδιότητες του Γενικού Δικαστηρίου είναι εκείνες που απαριθμούνται στο άρθρο 256 ΣΛΕΕ, όπως διευκρινίζεται στο άρθρο 51 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το άρθρο 256, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, πρώτη περίοδος, ΣΛΕΕ προκύπτει ότι το Γενικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο να αποφαίνεται σε πρώτο βαθμό επί των προσφυγών που αφορούν, μεταξύ άλλων, το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, εξαιρουμένων εκείνων που ο εν λόγω Οργανισμός επιφυλάσσει στο Δικαστήριο.

27

Εξάλλου, κατά το άρθρο 51, στοιχείο γʹ, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάγονται στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, κατά παρέκκλιση από τον κανόνα του άρθρου 256, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, οι προσφυγές ακυρώσεως του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, τις οποίες ασκεί κράτος μέλος κατά πράξεως της Επιτροπής που αφορά τη μη εκτέλεση αποφάσεως εκδοθείσας από το Δικαστήριο βάσει του άρθρου 260, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, ή του άρθρου 260, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

28

Εν προκειμένω, διαπιστώνεται ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας ζητεί την ακύρωση των αποφάσεων με τις οποίες η Επιτροπή συμψήφισε τα ποσά που της οφείλονταν από το εν λόγω κράτος μέλος ως χρηματικές ποινές επιβληθείσες από τον δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων του Δικαστηρίου στο πλαίσιο της αρμοδιότητας που αντλεί από το άρθρο 279 ΣΛΕΕ. Επομένως, οι χρηματικές ποινές επιβλήθηκαν στο πλαίσιο διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων παρεπόμενης της προσφυγής λόγω παραβάσεως που ασκήθηκε βάσει του άρθρου 258 ΣΛΕΕ.

29

Οι υπό κρίση προσφυγές, οι οποίες ασκήθηκαν βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου, δεδομένου ότι οι παρεκκλίσεις που προβλέπονται στο άρθρο 256 ΣΛΕΕ, όπως εξειδικεύεται με το άρθρο 51 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχουν εφαρμογή εν προκειμένω.

30

Ειδικότερα, αντιθέτως προς όσα υποστήριξε η Επιτροπή κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η παρέκκλιση που αφορά τις προσφυγές ακυρώσεως κατά πράξεως της Επιτροπής περί μη εκτελέσεως αποφάσεως εκδοθείσας από το Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 260, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ δεν μπορεί εν προκειμένω να εφαρμοστεί κατ’ αναλογίαν. Πράγματι, ως παρέκκλιση από τη γενική αρχή της αρμοδιότητας του Γενικού Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 256, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 51, στοιχείο γʹ, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ερμηνεύεται στενά.

31

Κατά συνέπεια, η ένσταση αναρμοδιότητας που προέβαλε η Επιτροπή είναι αβάσιμη και πρέπει να απορριφθεί.

32

Προς στήριξη του αιτήματός της για την ακύρωση του συνόλου των προσβαλλόμενων αποφάσεων, η Δημοκρατία της Πολωνίας προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, και δη την παράβαση των άρθρων 101 και 102 του δημοσιονομικού κανονισμού, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 του ίδιου κανονισμού, καθόσον η Επιτροπή εφήρμοσε διαδικασία ανακτήσεως μέσω συμψηφισμού παρά την ανυπαρξία οφειλής της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

33

Προκειμένου να αποδείξει ότι δεν πληρούται μία από τις προϋποθέσεις εφαρμογής του συμψηφισμού, ήτοι η ύπαρξη της ίδιας της οφειλής, η Δημοκρατία της Πολωνίας προβάλλει δύο κατηγορίες επιχειρημάτων.

34

Κατά πρώτον, η Δημοκρατία της Πολωνίας επικαλείται την απόφαση του Trybunał Konstytucyjny (Συνταγματικού Δικαστηρίου, Πολωνία) στην υπόθεση P 7/20, με την οποία το εν λόγω δικαστήριο έκρινε ότι, λαμβάνοντας, βάσει του άρθρου 279 ΣΛΕΕ, προσωρινά μέτρα σχετικά με την οργάνωση και την αρμοδιότητα των πολωνικών δικαστηρίων, καθώς και σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον αυτών, και επιβάλλοντας, τοιουτοτρόπως, υποχρεώσεις στη Δημοκρατία της Πολωνίας, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ultra vires. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι τα εν λόγω μέτρα δεν καλύπτονται από τις αρχές της υπεροχής και της άμεσης εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης που προβλέπονται στο άρθρο 91, παράγραφοι 1 έως 3, του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

35

Η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει, κατ’ ουσίαν, ότι, υπό το πρίσμα της αποφάσεως του Trybunał Konstytucyjny (Συνταγματικού Δικαστηρίου) στην υπόθεση P 7/20, η διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), είναι αντίθετη προς την πολωνική συνταγματική τάξη. Κατά συνέπεια, η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν ήταν υποχρεωμένη να εκτελέσει τα προσωρινά μέτρα που της επιβλήθηκαν με τη διάταξη αυτή. Προσθέτει δε ότι η ερμηνεία κατά την οποία τα συνταγματικά δικαστήρια των κρατών μελών είναι αρμόδια να ελέγχουν τις ultra vires πράξεις της Ένωσης, περιλαμβανομένων των αποφάσεων του Δικαστηρίου, έχει προκριθεί από τα συνταγματικά δικαστήρια πολλών κρατών μελών.

36

Ως εκ τούτου, αρκεί να υπομνησθεί ότι οι εθνικές διατάξεις που αφορούν την οργάνωση της δικαιοσύνης εντός των κρατών μελών μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου με γνώμονα το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, στο πλαίσιο προσφυγής λόγω παραβάσεως, καθώς και, κατά συνέπεια, αντικείμενο προσωρινών μέτρων με σκοπό, μεταξύ άλλων, την αναστολή των εν λόγω διατάξεων, τα οποία θα διατάξει το Δικαστήριο, δυνάμει του άρθρου 279 ΣΛΕΕ, εντός του ίδιου πλαισίου (διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας,C‑204/21 R, EU:C:2021:593, σκέψη 54). Όπως επισήμανε η Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου στη σκέψη 23 της διατάξεως της 6ης Οκτωβρίου 2021, Πολωνία κατά Επιτροπής (C‑204/21 R, EU:C:2021:834), το γεγονός ότι εθνικό συνταγματικό δικαστήριο κρίνει ότι τέτοια προσωρινά μέτρα αντιβαίνουν στη συνταγματική τάξη του οικείου κράτους μέλους ουδόλως μεταβάλλει την εκτίμηση αυτή.

37

Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η απόφαση του Trybunał Konstytucyjny (Συνταγματικού Δικαστηρίου) στην υπόθεση P 7/20, δεν είναι ικανή να θέσει υπό αμφισβήτηση τις εκτιμήσεις που περιλαμβάνονται στη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), ούτε, ως εκ τούτου, το υποστατό των επίμαχων απαιτήσεων.

38

Κατά δεύτερον, η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει ότι, λόγω της θέσεως σε ισχύ, στις 15 Ιουλίου 2022, του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022, οι εθνικές διατάξεις στις οποίες αναφέρεται η διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), έπαυσαν να εφαρμόζονται και ότι, ως εκ τούτου, η λογιστική καταχώριση των ημερήσιων χρηματικών ποινών από την Επιτροπή, για τα μεταγενέστερα της 15ης Ιουλίου 2022 χρονικά διαστήματα, δεν βρίσκει έρεισμα στη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878).

39

Διαπιστώνεται ότι, με την επιχειρηματολογία αυτή, η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει, κατ’ ουσίαν, ότι η θέσπιση του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022 αρκούσε για να διασφαλισθεί η εκτέλεση του συνόλου των προσωρινών μέτρων που είχαν ληφθεί με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593).

40

Το ζήτημα αυτό έχει ήδη εξετασθεί από τον δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων με τη διάταξη της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334). Ειδικότερα, ο Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου έκρινε ότι τα μέτρα που έλαβε η Δημοκρατία της Πολωνίας μετά την υπογραφή της διατάξεως της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), ήταν ικανά να διασφαλίσουν σε σημαντικό βαθμό την εκτέλεση των προσωρινών μέτρων που είχαν ληφθεί με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593). Ως εκ τούτου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, παρά την έκδοση του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022, η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν είχε πλήρως συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ως άνω διάταξη.

41

Ως εκ τούτου, υπό το πρίσμα της διατάξεως της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), η επιχειρηματολογία της Δημοκρατίας της Πολωνίας που αντλείται από τον νόμο της 9ης Ιουνίου 2022 πρέπει να απορριφθεί.

42

Επομένως, από την εξέταση της κύριας επιχειρηματολογίας που προέβαλε η Δημοκρατία της Πολωνίας με σκοπό την ακύρωση του συνόλου των προσβαλλόμενων αποφάσεων δεν προέκυψε καμία παράβαση από την Επιτροπή των άρθρων 101 και 102 του δημοσιονομικού κανονισμού, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 του ίδιου κανονισμού.

43

Κατά συνέπεια, το αίτημα περί ακυρώσεως του συνόλου των προσβαλλομένων αποφάσεων πρέπει να απορριφθεί.

44

Επικουρικώς, κατόπιν της διατάξεως της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), η Δημοκρατία της Πολωνίας ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις κατά το μέρος που αφορούν το 50 % των συμψηφισθεισών απαιτήσεων. Όπως επιβεβαίωσε η Δημοκρατία της Πολωνίας κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση απαντώντας σε ερώτηση του Γενικού Δικαστηρίου, το αίτημα αυτό πρέπει να νοηθεί ως αίτημα μερικής ακυρώσεως των προσβαλλομένων αποφάσεων.

45

Η Δημοκρατία της Πολωνίας προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως, εκ των οποίων ο πρώτος αφορά παράβαση του άρθρου 279 ΣΛΕΕ και προσβολή των αρχών της αναλογικότητας, της ισότητας ενώπιον του νόμου και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και ο δεύτερος παράβαση των άρθρων 101 και 102 του δημοσιονομικού κανονισμού, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 του ίδιου κανονισμού, καθόσον η Επιτροπή εφάρμοσε διαδικασία ανακτήσεως μέσω συμψηφισμού, ενώ τα μέτρα που έλαβε η Δημοκρατία της Πολωνίας διασφάλιζαν σε μεγάλο βαθμό την εκτέλεση των προσωρινών μέτρων που επιβλήθηκαν με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593). Λαμβανομένων υπόψη των αλληλοεπικαλύψεων μεταξύ των δύο λόγων ακυρώσεως, οι λόγοι αυτοί πρέπει να εξετασθούν από κοινού.

46

Η Δημοκρατία της Πολωνίας υπενθυμίζει ότι, με τη διάταξη της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), το ποσό της χρηματικής ποινής που επιβλήθηκε με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), μειώθηκε σε 500000 ευρώ ημερησίως από την ημερομηνία υπογραφής της εν λόγω διατάξεως, ήτοι από τις 21ης Απριλίου 2023. Υποστηρίζει ότι οι περιστάσεις που οδήγησαν στη διαπίστωση της εκτελέσεως, σε σημαντικό βαθμό, των προσωρινών μέτρων που επιβλήθηκαν με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), και οι οποίες δικαιολογούσαν τη μείωση κατά το ήμισυ του ποσού της ημερήσιας αυτής χρηματικής ποινής προϋπήρχαν της διατάξεως της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334). Κατά τη Δημοκρατία της Πολωνίας, η εκτέλεση της χρηματικής ποινής στο σύνολό της για το χρονικό διάστημα από τις 15 Ιουλίου 2022 έως τις 28 Οκτωβρίου 2022 ήταν, κατά συνέπεια, αντίθετη προς την αρχή της αναλογικότητας και αντέβαινε στον σκοπό των προσωρινών μέτρων ο οποίος συνίστατο στη διασφάλιση της εκτελέσεως της διατάξεως της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), καθώς και στην αποτελεσματικότητα της μελλοντικής αποφάσεως του Δικαστηρίου.

47

Ειδικότερα, η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει ότι, καταχωρίζοντας λογιστικώς χρηματική ποινή ύψους 1000000 ευρώ ημερησίως για την περίοδο από 15 Ιουλίου έως 28 Οκτωβρίου 2022, παρά την πρόοδο που σημειώθηκε στην εκτέλεση των προσωρινών μέτρων, η Επιτροπή υπερέβη το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του σκοπού της αποτελεσματικότητας της μελλοντικής αποφάσεως του Δικαστηρίου. Επομένως, οι ημερήσιες χρηματικές ποινές που καταχωρίζονται λογιστικώς από την Επιτροπή προσλαμβάνουν τον χαρακτήρα «οιονεί κυρώσεως», κατά παράβαση του άρθρου 279 ΣΛΕΕ. Η Δημοκρατία της Πολωνίας προσθέτει ότι το 50 % της συμψηφισθείσας απαιτήσεως δεν αποτελούσε πλέον υφιστάμενη οφειλή κατά την έννοια των άρθρων 101 και 102 του δημοσιονομικού κανονισμού.

48

Κατά τη Δημοκρατία της Πολωνίας, η Επιτροπή ήταν υποχρεωμένη, δυνάμει της διατάξεως της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), με την οποία επιβλήθηκε η επίμαχη χρηματική ποινή, να ελέγχει συνεχώς τον βαθμό εκτελέσεως των προσωρινών μέτρων και να τον λαμβάνει υπόψη στις αποφάσεις της περί συμψηφισμού.

49

Η Επιτροπή αντικρούει τα επιχειρήματα της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

50

Με την επιχειρηματολογία της, η Δημοκρατία της Πολωνίας προσάπτει, κατ’ ουσίαν, στην Επιτροπή ότι ανέκτησε το σύνολο των ποσών που οφείλονταν ως ημερήσιες χρηματικές ποινές για την περίοδο από 15 Ιουλίου έως 28 Οκτωβρίου 2022, ενώ, όπως επιβεβαίωσε η διάταξη της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), η Δημοκρατία της Πολωνίας εκτέλεσε σε μεγάλο βαθμό, μέσω του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022, τα προσωρινά μέτρα που της επιβλήθηκαν με τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593).

51

Προκαταρκτικώς, στο μέτρο που η Δημοκρατία της Πολωνίας παραπέμπει στη διάταξη της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), η οποία είναι μεταγενέστερη των προσβαλλομένων αποφάσεων και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να ληφθεί υπόψη κατά την έκδοσή τους, πρέπει να υπομνησθεί ότι αίτηση υποβληθείσα δυνάμει του άρθρου 163 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου δεν αποσκοπεί στην εκ μέρους του δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων αναδρομική ακύρωση διατάξεως με την οποία διατάχθηκε προσωρινό μέτρο, αλλά μόνον στην τροποποίηση ή την κατάργησή της, ο δε δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων μπορεί να επανεξετάσει, μόνον για το μέλλον, μια τέτοια διάταξη, ακόμη και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, εκτιμώντας εκ νέου, υπό το πρίσμα των υφισταμένων κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεώς του περιστάσεων, τους πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς που δικαιολογούσαν εκ πρώτης όψεως τη λήψη του επίμαχου προσωρινού μέτρου [πρβλ. διάταξη της 19ης Μαΐου 2022, Τσεχική Δημοκρατία κατά Πολωνίας (Ορυχείο του Turów), C‑121/21 R, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2022:408, σκέψη 22 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

52

Επομένως, αίτηση υποβληθείσα δυνάμει του ως άνω άρθρου 163 δεν μπορεί να έχει ως αντικείμενο την αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων που παρήγαγε στο παρελθόν διάταξη με την οποία διατάχθηκε προσωρινό μέτρο [διάταξη της 19ης Μαΐου 2022, Τσεχική Δημοκρατία κατά Πολωνίας (Ορυχείο του Turów), C‑121/21 R, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2022:408, σκέψη 23].

53

Όπως υπομνήσθηκε στη σκέψη 18 ανωτέρω, με τη σκέψη 113 της διατάξεως της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), το ποσό της χρηματικής ποινής που επιβλήθηκε με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), μειώθηκε σε 500000 ευρώ ημερησίως για το μέλλον, από τις 21 Απριλίου 2023, ημερομηνία υπογραφής της διατάξεως Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334).

54

Εν προκειμένω, οι διάδικοι αναγνωρίζουν ότι η διάταξη της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334), παράγει αποτελέσματα ex nunc. Πράγματι, η μείωση της χρηματικής ποινής που επιβλήθηκε με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), είχε αποτελέσματα μόνο για το μέλλον. Επομένως, η μείωση αυτή αφορά μόνον τα οφειλόμενα από τις 21 Απριλίου 2023 ποσά, και όχι τα οφειλόμενα ποσά της προηγούμενης περιόδου.

55

Εντούτοις, οι διάδικοι ερίζουν ως προς την έκταση του ρόλου της Επιτροπής, ως θεσμικού οργάνου υπεύθυνου για την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 317 ΣΛΕΕ, κατά την εκτέλεση των χρηματικών ποινών που επιβάλλονται δυνάμει του άρθρου 279 ΣΛΕΕ. Η Δημοκρατία της Πολωνίας φρονεί ότι η Επιτροπή ήταν υποχρεωμένη, δυνάμει της διατάξεως της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), με την οποία επιβλήθηκε η επίμαχη χρηματική ποινή, να ελέγξει τον βαθμό εφαρμογής των προσωρινών μέτρων και να τον λάβει υπόψη στις αποφάσεις της περί συμψηφισμού, ενώ η Επιτροπή θεωρεί ότι η ίδια δεν είχε την εξουσία να παραιτηθεί μονομερώς από τον καταλογισμό ημερήσιας χρηματικής ποινής ούτε να μειώσει το ποσό της.

56

Συναφώς, όσον αφορά τις υποχρεώσεις της Επιτροπής, υπογραμμίζεται ότι η Συνθήκη ΛΕΕ δεν καθορίζει λεπτομερείς κανόνες για την εκτέλεση της καταβολής των χρηματικών ποινών που επιβάλλονται δυνάμει του άρθρου 279 ΣΛΕΕ.

57

Εντούτοις, στο μέτρο που, δυνάμει του άρθρου 279 ΣΛΕΕ, ο δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων υποχρεώνει κράτος μέλος να καταβάλλει στην Επιτροπή ημερήσια χρηματική ποινή και στο μέτρο που, δυνάμει του άρθρου 317 ΣΛΕΕ, η Επιτροπή εκτελεί τον προϋπολογισμό της Ένωσης, οφείλει να ανακτήσει τα ποσά που οφείλονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης σε εκτέλεση της διατάξεως με την οποία επιβάλλεται η καταβολή της χρηματικής αυτής ποινής, σύμφωνα με τις διατάξεις των κανονισμών που εκδίδονται σε εκτέλεση του άρθρου 322 ΣΛΕΕ.

58

Εν προκειμένω, με τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), καθορίσθηκε το ύψος της ημερήσιας χρηματικής ποινής, η οποία παρέμεινε αμετάβλητη μέχρι τις 21 Απριλίου 2023, καθώς και η διάρκεια της εν λόγω χρηματικής ποινής. Ειδικότερα, καθόρισε, ως αφετηρία της χρηματικής ποινής, την ημερομηνία κοινοποιήσεως της διατάξεως αυτής και, ως καταληκτική ημερομηνία, την ημερομηνία κατά την οποία η Δημοκρατία της Πολωνίας συμμορφώθηκε πλήρως προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), ή, ελλείψει τοιαύτης συμμορφώσεως, την ημερομηνία δημοσιεύσεως της περατώνουσας τη δίκη στην υπόθεση C‑204/21 αποφάσεως.

59

Επομένως, από τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), προκύπτει ότι η χρηματική ποινή οφείλεται και ότι, ως εκ τούτου, η Επιτροπή υποχρεούται να διασφαλίσει την είσπραξή της ενόσω η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν έχει εκτελέσει πλήρως τις υποχρεώσεις που απαριθμούνται στο σημείο 1, στοιχεία αʹ έως εʹ, του διατακτικού της διατάξεως της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593).

60

Αντιθέτως, από τη διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), δεν προκύπτει ότι η Επιτροπή είχε την εξουσία να μειώσει το ποσό της ημερήσιας χρηματικής ποινής σε περίπτωση μερικής εκτελέσεως. Προσέτι, η αναγνώριση στην Επιτροπή της δυνατότητας, ή ακόμη και της υποχρεώσεως, να προσαρμόζει το ύψος της ημερήσιας χρηματικής ποινής αναλόγως του κατά πόσον η Δημοκρατία της Πολωνίας έχει εκτελέσει τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), θα έθετε υπό αμφισβήτηση το κύρος της διατάξεως της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), με την οποία ο Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου καθόρισε το ύψος της ημερήσιας χρηματικής ποινής σε 1000000 ευρώ.

61

Όπως υπομνήσθηκε στη σκέψη 10 ανωτέρω, η Επιτροπή, με το έγγραφο της 20ής Ιουλίου 2022, εκτίμησε ότι, παρά την επιτευχθείσα πρόοδο, ο νόμος της 9ης Ιουνίου 2022 δεν διασφάλιζε την πλήρη εκτέλεση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:593), όπερ επιβεβαίωσε εξάλλου ο δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων με τη διάταξη της 21ης Απριλίου 2023, Επιτροπή κατά Πολωνίας (Ανεξαρτησία και ιδιωτική ζωή των δικαστών) (C‑204/21 R-RAP, EU:C:2023:334). Έχοντας διαπιστώσει ότι οι προαναφερθείσες υποχρεώσεις δεν είχαν πλήρως εκτελεστεί, η Επιτροπή ορθώς προέβη στην εκτέλεση στο ακέραιο της χρηματικής ποινής για την περίοδο από 15 Ιουλίου έως 28 Οκτωβρίου 2022.

62

Προσέτι, η επιχειρηματολογία της Δημοκρατίας της Πολωνίας κατά την οποία η εκτέλεση στο ακέραιο της χρηματικής ποινής για το χρονικό διάστημα από τις 15 Ιουλίου έως τις 28 Οκτωβρίου 2022 ήταν αντίθετη προς τις αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας ενώπιον του νόμου πρέπει επίσης να απορριφθεί. Συγκεκριμένα, η επιχειρηματολογία αυτή συνεπάγεται ότι η Επιτροπή έχει την εξουσία να ασκεί έλεγχο αναλογικότητας σε σχέση με διάταξη ασφαλιστικών μέτρων του Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου και να προσαρμόζει το ύψος της επιβληθείσας χρηματικής ποινής, αμφισβητώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το κύρος μιας τέτοιας διατάξεως. Ουδεμία όμως διάταξη της Συνθήκης ή του παραγώγου δικαίου δύναται να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι παρέχει στην Επιτροπή τοιαύτη εξουσία.

63

Περαιτέρω, στο μέτρο που η Δημοκρατία της Πολωνίας προβάλλει προσβολή της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπενθυμίζεται ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας διέθετε, από τις 15 Ιουλίου 2022, ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022, ένδικο βοήθημα με το οποίο μπορούσε να ζητήσει από τον δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων την ακύρωση ή την μείωση της ημερήσιας χρηματικής ποινής δυνάμει του άρθρου 163 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου. Πλην όμως δεν υπέβαλε αίτηση ανακλήσεως ή τροποποιήσεως της διατάξεως της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C‑204/21 R, EU:C:2021:878), δυνάμει του ως άνω άρθρου, αμέσως μετά την έναρξη ισχύος του νόμου της 9ης Ιουνίου 2022, αλλά το πρώτον στις 10 Μαρτίου 2023.

64

Λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων, συνάγεται το συμπέρασμα ότι από την εξέταση των λόγων ακυρώσεως που προέβαλε η Δημοκρατία της Πολωνίας προς στήριξη του επικουρικού αιτήματός της περί μερικής ακυρώσεως των προσβαλλόμενων αποφάσεων δεν διαπιστώθηκε παράβαση του άρθρου 279 ΣΛΕΕ ή των άρθρων 101 και 102 του δημοσιονομικού κανονισμού, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 του ίδιου κανονισμού, ούτε προσβολή των αρχών της αναλογικότητας, της ισότητας ενώπιον του νόμου ή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.

65

Ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί το αίτημα περί μερικής ακυρώσεως των προσβαλλόμενων αποφάσεων καθώς και των προσφυγών στο σύνολό τους.

66

Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου.

67

Δεδομένου ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας ηττήθηκε, πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το αίτημα της Επιτροπής.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δεύτερο πενταμελές τμήμα)

αποφασίζει: